ความคิดเห็นที่ 1 19.48 น. ๏ ยาม จิตเพ้อเจ้อ ผิด ..... ใจใคร เมื่อ ไม่ดู หมู่ใด .............. เด่นด้อย รู้ ใสผ่อง ส่องภัย ............ ใครก่อ  บท ถ่อยแก้ แท้ก้อย ........ ก็นิ้วมือเรา ๏ ยาม เจ้าคิด จิตเข้า ...... ใจกัน  หมด มั่นผวน ม่วนผัน ...... ถ่องแท้  รู้ วันสร่าง ว่างสรร ........... ปั้นแต่ง  เบื่อ แม่กล มนต์แก้ ......... ก็สิ้นทางธรรม-ธรรมชาติ ธรรมดา แลนาบารนี ๚ะ๛ (งิงิ) 20.00 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 20:02:45

ความคิดเห็นที่ 2 ๏ พบรัก พักรบ ร้อย                    เริงเรียง เคียงมิตร หวน คิดเมียง                ร่างร้อย อวลหนุน อุ่นนวล เพียง                รมย์รื่น นาแม่ ลอยเคลื่อน จันทร์ เลือนคล้อย      ร่วมเร้นรมณีย์ ๚ะ๛ สวัสดี คุณโค อัสดง และสวัสดี พี่นกที่เคารพรัก เขียนโคลงผวน คงเป็นที่ถูกอกถูกใจของพี่นกแน่ๆ มาร่วมด้วยช่วยกัน หนึ่งบทค่ะ แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 55 20:47:55 จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 20:47:23

ความคิดเห็นที่ 3      อ้าว ..  คำอ้ำค่าวเคี้ยว             กลืนกิน จาน .. ชามจามชานขวานบิ่น       ลับได้ นำ .. เก็บเหน็บกำหิน                    เซาะกร่อน กา .. ร้องก้องราไต้                       ก่อซ้ำตามไฟ                    อา .. ถรรพ์อันถาวรเว้า            ว่าโศก         จารย์ .. คำจำขานวิปโยค             ร่ำไห้ นำ .. พานาพำนักโลก                  สงบสุข ศานติ กล่าว .. ได้ใกล้ด่าวดิ้นไซร้         จึ่งเข้าถึงธรรม ฯ   .. สวัสดี ท่านนกโก๊ก สวัสดี คุณแม่ใจดี  ณ ขอรับ .. โค อัสดง ยังคงต้องเรียนรู้อีกมากมาย เช่นกัน ขอรับ .. จากคุณ : โค อัสดง เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 23:10:53

ความคิดเห็นที่ 4 # 3 ... ทางโคลงเรียนรู้ได้ไม่ยาก หากไม่พลาดฉันทลักษณ์ ... เอกเจ็ดโทสี่ 19.33 น. ๏ ยาม ฝันมั่นหลักย้ำ ...... ยันความ   เมื่อ กลั่นกรองร้อยยาม .... หมั่นเกื้อ เชื่อ ฉันทลักษณ์งาม ...... ฉันเชื่อ  ผวน ถ่องแท้แน่นเนื้อ ..... ผ่องถ้วนทางโคลง ๏ ยาม ฝังธงยักย้าย ....... ยังความ งามแล    ม่วน โทษเอกโทตาม ..... โหมดถ้วน  ชวน หมู่สู่โคลงงาม ........ ชูม่วน ชื่นแล  เผื่อ หน่องนิ้งปิ๊งล้วน ....... ผ่องเนื้อโคลงเรา ๚ะ๛ 20.16 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 20:20:58