|
เมื่อแรกที่อภิเศกเข้ามานั่งที่เบาะหน้าข้างคนขับ เขาก็สังเกตเห็นเพียงหน้าปัดเรืองแสงบอกตัวเลขอะไรต่อมิอะไรที่ดูมากมายเกินความจำเป็นที่รถปกติพึงมี แต่ตอนนี้หน้าปัดทุกอันดูมันกำลังทำงานแต่นี่คงยังไม่ใช่เต็มกำลังหรอก เพราะการจราจรย่านฝั่งธนฯ ไม่เอื้ออำนวยนัก แต่พอพ้นออกมาได้ อภิเศกก็เริ่มรู้สึกว่า รถยนต์คันนี้ดูมันจะได้แสดงสมรรถนะอย่างเต็มที่ โดยเฉพาะเมื่อมีรถคันข้าง ๆ ขับขึ้นมาเทียบเป็นระยะ ๆ อภิเศกเห็นพริกแกงเหลือบมองรถยนต์คันข้าง ๆ ที่แม้ไม่ได้แสดงออกอย่างเต็มตัวว่าเป็นรถแต่งซิ่ง แต่อาการของคนขับบอกให้เจ้าของรถทราบได้ว่า อยากลองดี
จะเล่นกับฉันใช่มั้ย ได้... พริกแกงจัดให้ แล้วความเร็วของรถก็เพิ่มขึ้นตามถนนที่ค่อนข้างว่างลงเมื่อเริ่มออกถนนเลี่ยงเมือง บวกกับการขับขี่ที่ท้าทายของรถคันข้าง ๆ ทำให้หญิงสาวยิ่งเหยียบคันเร่งให้จม จนอภิเศกต้องเป็นฝ่ายออกตัวเอี๊ยด
ไม่เอาน่าคุณแกง ปล่อยเขาไปเถอะ
โธ่ คงอยากอวดสาวล่ะสิ นอกจากพริกแกงจะไม่สนใจเสียงท้วงของผู้โดยสารในรถ แต่กลับทำหน้าพร้อมเสียงหยัน ๆ ใส่รถคู่แข่งอย่างกับว่าฝ่ายนั้นจะได้ยิน
แต่คุณไม่ต้องอวดผมก็ได้ อภิเศกทำเสียงอ่อย ๆ พร้อมกระชับมือแน่นเข้ากับราวจับประตูเมื่อรู้แน่ว่าไม่อาจเปลี่ยนใจคนขับได้ ตอนนี้ถนนหลวงกลายเป็นสนามประลอง ที่นอกจากรถยนต์สองคันจะใช้ความเร็วห้ำหั่นกันแล้ว ยังมีรถคันอื่น ๆ ที่ใช้ท้องถนนตามปกติวิสัย ที่รถสองคันนี้ต้องหลบโดยการปาดซ้ายปาดขวาตามอำเภอใจ แล้วอภิเศกก็เกร็งตัวขึ้นนิดหนึ่ง เมื่อเห็นไฟสัญญาณที่สี่แยกข้างหน้ากำลังจะเปลี่ยนจากสีเขียวมาเป็นเหลืองและใกล้จะเป็นสีแดง ชายหนุ่มเห็นไฟท้ายรถจักรยานยนต์คันหน้าแดงวาบเป็นเครื่องหมายว่าเตรียมจะจอดติดไฟแดง ใครจะคิดว่าหญิงสาวข้างกายเขาจะหักพวงมาลัยหลบมอเตอร์ไซค์คันนั้นฝ่าไฟแดงไปอย่างน่าหวาดเสียว ก่อนที่รถจากอีกแยกจะพุ่งตรงมาพอดี เสียงบีบแตรจากนอกรถดังลั่นประสานกับเสียงคนขับ
เยส ฉันชนะ พริกแกงพูดพร้อมหัวเราะลั่น ท่ามกลางเสียงถอนหายใจอย่างแรงของคนนั่งเบาะหน้าคู่คนขับ อภิเศกคลายมือออกจากที่จับ พร้อมเอี้ยวตัวไปดูสี่แยกที่ตนเพิ่งผ่านมาเมื่อสักครู่ แล้วก็หันมามองท่าทางดีอกดีใจของพริกแกง เขาส่ายศีรษะช้า ๆ พร้อมพูดขึ้นว่า
แข่งรถบนถนนหลวงผิดกฎหมายนะครับ หญิงสาวหันมาสบตาเขาแล้วก็พูดว่า
คุณไม่ใช่ตำรวจ คุณจับฉันไม่ได้อยู่แล้ว
ไม่ได้มีความสลดใจอะไรเลยหรือคุณแกง อภิเศกคิดพร้อมถอนใจหนัก ๆ
แต่คุณฝ่าไฟแดง
ถ้าเขาส่งใบสั่งมา ฉันจะมาเก็บตังค์ที่คุณ เพราะว่าฉันขับรถมาส่งคุณ พริกแกงหัวเราะ ว่าแต่นี่เลยบ้านคุณหรือยัง พริกแกงถาม อภิเศกบอกทางที่ต้องเลี้ยวจากถนนเข้าซอยต่อไป
เลี้ยวหน้านี่แล้วครับ ชายหนุ่มบอกให้เธอเลี้ยวเข้าซอยที่แยกจากถนนใหญ่ เขาบอกทางกับเธอเรื่อย ๆ จนถึงจุดหมาย
รั้วสีขาวใหญ่ ๆ นั่นแหละบ้านผม พริกแกงเบาเครื่องลงเมื่อเริ่มเข้าใกล้บ้านหลังนั้น ระหว่างที่เธอกำลังจะดับเครื่องเพื่อจอดรถส่งชายหนุ่มที่หน้าบ้านของเขา แสงไฟจากรถที่สวนมาสว่างวาบเข้าตาของหญิงสาวจนเธอต้องหลบสายตาลง แต่อภิเศกเห็นได้ชัดว่ารถของใครที่ขับสวนทางเข้ามาจอดหน้าบ้านของเขา และคนในรถกำลังทำอะไร ชายหนุ่มจึงเอื้อมมือไปคว้าศีรษะของหญิงสาวกดลงกับเบาะฝั่งที่เขานั่งอยู่
อะไรกันคุณ ปล่อยนะ มากดฉันไว้ทำไม พริกแกงโวยวาย
คุณยังเด็กอยู่อย่าเห็นเลย อภิเศกพูดพร้อมถอนใจแรง แต่หญิงสาวไม่ฟังเสียงพยายามดิ้นจนหลุดจากมือเขา แล้วเปิดประตูพรวดออกมายืนข้างรถแล้วก็ต้องยืนอึ้งกับภาพที่ได้เห็น แล้วพริกแกงได้ยินเสียงแตรรถของเธอเองแผดดังขึ้น ทำให้คนในรถคันตรงข้ามแยกออกจากกัน และตอนนี้คนที่ทำให้เกิดเสียงแตรดังลั่นเมื่อสักครู่เดินลงมายืนอยู่ข้างตัวเธอ
ชายหนุ่มและหญิงสาวคู่หนึ่งลงมาจากรถยนต์คันนั้น พริกแกงรู้จักทั้งสองคน คนหนึ่งคือ วันชัย อีกคนก็คุณแพร ซึ่งตอนนี้ทั้งคู่เดินเข้าไปในบ้านแล้ว พริกแกงหันไปถามชายหนุ่มข้างตัว
คุณอยู่บ้านนี้เหรอ
ใช่ครับ คำตอบเรียบสนิท
บ้านเดียวกับคุณแพร? พริกแกงย้อนถามตรงประเด็นที่สงสัย
ครับ ผมเป็นหลานลุงพงษ์ พ่อของคุณแพรเขา บ้านผม เอ่อ บ้านของแม่ผม อยู่ข้างในน่ะ อภิเศกอธิบายให้หญิงสาวฟัง แต่พอเห็นหน้า นายวันชัย เข้าวันนี้ ทำให้ชายหนุ่มนึกเรื่องบางอย่างขึ้นมา
เห็นชัดหรือยังล่ะว่าเขามีแฟนแล้ว
ใคร? พี่ป๊อกน่ะเหรอ ฉันรู้ตั้งนานแล้ว พริกแกงตอบ
แล้วคุณยังจะไปยุ่งกับเขาอีก ชายหนุ่มพูดต่อ
เอ๊ ฉันไปยุ่งกับเขาตอนไหน พริกแกงย้อนเสียงดัง
ก็ที่โรงแรมไง
โอ้โห นานมาก พริกแกงบ่นก่อนตอบกลับไปอย่างฉาดฉาน นี่ แล้วเขาก็มาหาฉันเอง ฉันไม่ได้ไปหาเขาสักหน่อย
คุณชอบมันหรือเปล่า อภิเศกถามตรง
แล้วทำไม ฉันชอบเขาหรือเปล่า แล้วมันยังไง พริกแกงลอยหน้าถาม
แล้วพี่วีร์นั่นล่ะ คุณชอบเขาหรือเปล่า คนแรกอภิเศกไม่ค่อยติดใจเท่าไหร่ เพราะถึงอย่างไรก็ยังมี คุณแพรเป็น ไม้ตาย แต่คนหลังนี่สิ เขายังคาใจ
ฉันจะชอบใครหรือไม่ชอบใคร ก็ไม่เห็นเกี่ยวอะไรกับคุณนี่ พริกแกงตอบกลับอย่างท้าทาย อภิเศกหัวเราะในลำคอ
ดี ไม่เกี่ยวกับผมก็ดี เพราะถ้าเกิดว่าผมอยากเกี่ยวกับคุณขึ้นมา คุณนั่นแหละจะเดือดร้อน ชายหนุ่มไม่เพียงยิ้มเจ้าเล่ห์เปล่า แต่ยังยื่นหน้าเข้ามาเสียใกล้จนพริกแกงต้องรีบถอยหนี แต่ก็หนีไปไหนไม่ได้ เพราะตอนนี้ตัวเธอก็พิงอยู่กับรถอยู่แล้ว
แล้วคุณชอบผมมั้ย อภิเศกยิงคำถามตรงอีกครั้ง พริกแกงที่เพิ่งเบือนหน้าหนีไปเมื่อสักครู่ ถึงขั้นหันกลับมามองเพราะไม่เชื่อหูตัวเองว่าจะได้ยินคำถามตรง ๆ จากปากชายหนุ่ม
คำถามนี้เกี่ยวกับผมแล้ว คุณตอบมาสิว่า คุณชอบผมหรือเปล่า อภิเศกถามย้ำ แต่คำตอบกลับเป็นความเงียบ เขาจึงสรุปความด้วยตนเองว่า
คุณชอบผม
เชอะ หลงตัวเอง พริกแกงแย้งพร้อมเชิดหน้าใส่เขาเสียด้วย
ผมไม่ได้หลงตัวเองนะ อภิเศกหัวเราะนิด ๆ แล้วพูดต่อไป เพราะแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของรูปที่อยู่ในกล้องคุณ เป็นรูปผม อย่างนี้ไม่ให้เรียกว่า คุณชอบผม แล้วจะให้เรียกว่าอะไร
แน้... พริกแกงร้องพร้อมกับตีมือหนัก ๆ เข้าตามเนื้อตัวของชายหนุ่มที่ตอนนี้ต้องหลบเป็นพัลวัน ทำไมเป็นคนอย่างนี้นะ พริกแกงร้องต่อว่าเขาด้วยความเขินอาย เพราะนอกจากเขาจะรื้อค้นข้าวของของเธอแล้ว เขายังเปิดดูภาพถ่ายในกล้องของเธออีก ซึ่งก็เป็นความจริงตามที่ชายหนุ่มบอกเธอนั่นแหละว่า ภาพถ่ายในส่วนของงานเมื่อเธอโหลดลงคอมพิวเตอร์แล้ว พริกแกงก็จะลบภาพเหล่านั้นออกไปจากเมมโมรี่การ์ด จะมีก็แต่ภาพถ่ายของเขาเท่านั้นที่เธอแทบจะไม่ได้ลบมันออกไปเลย นับตั้งแต่ได้ถ่ายภาพของเขาเมื่องานพระเมรุครั้งนั้น
ว่ายังไงคุณแกง คุณชอบผมหรือเปล่า เขายั้งมือของเจ้าหล่อนเอาไว้ด้วยมือของเขาเอง พร้อมกับถามย้ำอย่างคาดคั้นเพื่อฟังคำตอบที่เขาก็คาดเดาได้ แต่เขาไม่ชอบเดา เขาต้องการฟังคำตอบจากปากของหญิงสาวเอง
ไม่รู้ หญิงสาวตอบกลับพร้อมเบือนหน้าหนี ชายหนุ่มก็ยื่นหน้าตามเข้ามาใกล้อย่างไม่ลดละ จนพริกแกงเลิกหนี แล้วหันมาประจันหน้ากับเขาอย่างท้าทาย ซึ่งมันได้ผลเพราะอาการนั้นท้าทายชายหนุ่มอย่างเขานัก โดยเฉพาะริมฝีปากสีสดแบบธรรมชาติ ที่เขาเคยได้สัมผัสมาแล้วว่า มันช่างอ่อนนุ่มน่าหลงใหลขนาดไหน ก็ขนาดที่อภิเศกอดไม่ได้ที่ประทับริมฝีปากลงไปกับกลีบปากยวนยั่วนั่นอีกครั้ง พริกแกงถึงกับสะดุ้งกับการกระทำของเขาและพยายามจะหนีออกมาให้ได้ แต่แล้วชายหนุ่มต้องเป็นฝ่ายถอยออกมาเสียเอง เมื่อสาวเจ้าไม่ยอมให้เขารุกไล่เพียงฝ่ายเดียว
อย่าคิดนะว่าขู่อย่างนี้แล้วฉันจะกลัว พริกแกงพูดหอบ ๆ กับชายหนุ่มที่ตอนนี้กำลังยืนอึ้งอยู่ตรงหน้าเธอ
เอ่อ ครับ คำตอบนั้นเหมือนตอบออกมาลอย ๆ เพราะสายตาของเขาไม่ได้มองมาที่เธอ แต่มองข้ามไหล่เธอออกไปอีก จนพริกแกงหันมองตามไปแล้วเธอก็แทบจะมุดฝากระโปรงรถหนี ผิวหน้าร้อนผ่าวขึ้นมายิ่งกว่าตอนที่ยืนจูบกับชายหนุ่มตัวโตนี่เสียอีก คนที่เธอเห็นยืนอ้าปากค้างและมีอาการเหวอไม่น้อยไปกว่ากันก็คือ พี่ป๊อก ที่กลับออกมาจากบ้านหลังใหญ่นั่นตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่มีใครรู้ แต่รู้ได้ไม่ยากว่า เขาเห็นอะไร
วันชัยเร่งฝีเท้าเดินกลับเข้ารถยนต์ของตัวเองไป ท่ามกลางความงุนงงในหัวสมองว่าภาพที่เขาเห็นนั้น เป็นความจริงหรือว่าภาพลวงตา เมื่อตะกี้ตอนที่เขาเข้าไปส่งคุณแพร แฟนสาวถึงในบ้านก็เพิ่งได้ทราบข่าวซุบซิบของคนคู่นี้อยู่ ซึ่งเขาแทบจะเก็บอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยง ไม่ให้แสดงออกมาต่อหน้าแฟนสาวไว้ไม่ได้ แต่พอเห็นภาพจริง แม้ไม่มีเสียงจริงประกอบด้วย มันก็ทำให้เขาก็ชักไม่มั่นใจในความสัมพันธ์ของคนคู่นี้เสียแล้ว วันชัยตัดสินใจหักพวงมาลัยบึ่งรถออกมาจากที่นั้นอย่างอารมณ์ไม่ดีนัก
ถึงบ้านแล้วก็เข้าไปสิ ฉันจะกลับแล้ว พริกแกงพูดเมื่อเห็นว่ามีบุคคลที่สามอยู่ด้วย แต่อภิเศกรั้งตัวเธอไว้ไม่ยอมปล่อยเธอกลับขึ้นรถ
เดี๋ยว
อะไรอีกล่ะ พริกแกงถาม
ให้มันไปก่อน ชายหนุ่มมองไปที่รถอีกคันหนึ่ง เดี๋ยวมันตามคุณกลับไป ประโยคนี้ทำให้พริกแกงยิ้มน้อย ๆ ก่อนตอบกลับไปว่า
เขาอาจจะไปรอฉันอยู่ที่บ้านก็ได้ ใครจะรู้ พูดเท่านั้นยังไม่พอ พริกแกงยังส่งสายตาท้าทายมาที่เขาอีกด้วย ซึ่งมันได้ผลชัดเจน เพราะเสียงของชายหนุ่มที่เรียกชื่อเธอมันสูงผิดปกติ
คุณแกง แล้วอภิเศกก็มีท่าทีละล้าละลังกับคำตอบนั้นจริง ๆ ท่าทางของเขาเหมือนจะต้องการนั่งรถกลับไปส่งเธอให้ถึงบ้าน และอยู่ดูให้แน่ใจว่าไม่มีทั้งคนตามไปหรือคนไปคอยอยู่ก่อนอย่างนั้นแหละ
ปล่อยได้แล้ว ฉันจะกลับบ้าน พริกแกงสะบัดตัวออกมาจนได้ เธอจึงเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถเตรียมบิดกุญแจสตาร์ทเครื่อง อภิเศกยังไม่วายตามมาเกาะขอบหน้าต่างแล้วพูดกับเธอว่า
คุณแกง ขับรถดี ๆ นะครับ แล้วก็ไม่ต้องไปแข่งกับใครอีกนะ เขากำชับ คุณว่ายน้ำไม่เป็นผมยังพอช่วยคุณได้ แต่บนถนน ผมตามไปช่วยคุณไม่ได้นะคุณแกง สายตาที่มองมาที่หญิงสาวเต็มไปด้วยความกังวล ถึงพริกแกงไม่อยากให้เขากังวลจนเกินไป แต่ก็ไม่รู้ว่าจะตอบอะไรให้เขาสบายใจได้มากกว่าการพยักหน้ารับ
| จากคุณ |
:
ธ.ศ.ร. (Thomket)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
19 พ.ย. 55 00:16:23
|
|
|
|
--วุ่นนัก รักกับบอดี้การ์ด-- ตอนที่ ๑๘ - ท้้าทาย
