ความคิดเห็นที่ 1 รำพึง ย่ำค่ำ คืนหม่น เสียงฝน หล่นพราย กลายเหงา ร่ำร้อง อย่างไร บ่บรรเทา ก็เรา เสียงเก่า เค้าไม่ฟัง รำพึง บนยอด ดอยสูง เก็บเกี่ยว ข้าวทุ่ง เต็มยุ้งฉาง ปลูกผัก ไร้สารพิษ ไร้ตกค้าง อยู่ท่ามกลาง ป่าเขา เราร่มเย็น ฟ้าครึ้ม เมฆมิด จิตไหว ตั้งใจ ให้เค้า ช่วยกันเข็ญ ความพอเพียง พื้นฐาน ที่เราเป็น กู่ก้อง แตกกระเซ็น มิฟังกัน ฟ้าครึ้ม ฝนร่วง ตกอีกแล้ว ค่ำลง คงไม่แคล้ว จบความฝัน ก็เราต่าง ไม่หันหน้า เข้าหากัน สุดท้ายมัน ก็พัง ตามธรรมดา.. จากคุณ : จิตเดิม เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 20:05:26