ความคิดเห็นที่ 1 สงบเงียบ ในยามนี้ ไร้คนมี ให้พบเห็น เปิดดนตรี เพลินเพลงเย็น แสงไฟเด่น เป็นเพื่อนเคียง     แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 55 04:13:30 จากคุณ : sarasiri เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 04:10:13

ความคิดเห็นที่ 2 แวะมาอ่านค่ะ กิฟหมดแล้ว T T จากคุณ : มาโซคิส เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 07:08:44

ความคิดเห็นที่ 3 คืนสงัด ลมนิ่ง มิติงไหว เดือนเสี้ยวฉาย รายดาว พราวเต็มฟ้า วลาหก หายห่าง จางนภา สุดสายตา เหม่อมอง ครองสู่จินต์ ส่งดวงใจ ถึงจันทร์ อันไกลโพ้น รับความหม่น หมองไหม้ ไปให้สิ้น รับความตรม ขมสะอื้น ขื่นชีวิน เหลือเพียงวิญญ์ สราญรื่น..ชื่นไว้เคียง... .............................................................. สวัสดีค่ะ..คุณ sarasiri....แวะมาร่วมแจมค่ะ จากคุณ : nana_tjj เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 10:42:13

ความคิดเห็นที่ 4 อ่านเพลินๆ จบซะงั้น ^^" มาอ่านครับ จากคุณ : KTH (KTHc) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 15:17:29

ความคิดเห็นที่ 5 แวะมาอ่านคะ จากคุณ : จิตเดิม เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 20:15:33

ความคิดเห็นที่ 6 บทกวีนี่น่าจะแต่งยากเนอะ ไม่มีความสามารถด้านนี้เลย ได้แต่อ่านอย่างเดียวค่ะ อิอิ จากคุณ : lovereason เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 21:16:55

ความคิดเห็นที่ 7 ฝากวางใจดวงนี้ในจันทร์เจ้า บนภาพเงากระต่ายพรายเลื่อมแสง หนักเหนื่อยล้าเจียนสลายมลายแรง โปรดปันแบ่งพื้นที่พัก..เพียงสักคราว เฝ้ารักษา..ดูแล แผลที่เจ็บ ทั้งรอยเล็บ รอยข่วน ป่วนใจร้าว ขอเวลา แผลสนิท ปิดบรรเทา ค่อยรับเอา คืนมา..นะ..จันทร์เอย... จากคุณ : nana_tjj เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 13:10:38