.... " เหม่อฟ้า - เหม่อดาว " ....
รัตติกาล ม่านฟ้า ดูมืดมิด
นำดวงจิต สงบ สติฐาน
มองเบื้องบน ดาวระยิบ พราวกล่อมกานต์
นำวิญญาณ ล่องลอย สู่แดนไกล
ยามนี้ ผู้คน หลับอยู่
นั่งดู ดาวน้อย สดใส
เรียบเรียบ เงียบเงียบ สงบใจ
อำไพ ห้วงลึก ห้วงวิญญ์
หมู่ดาว ระยิบ พราวเห็น
ลมเย็น พัดผ่าน ใจถวิล
ฝากลม กระซิบ ให้เธอยิน
ส่งวิญญ์ ผ่านลม หา "คนไกล"
ห้วงภพ ห้วงฝัน ห้วงหา
"คนไกล" ไกลตา ห่างไห้
วิญญา ตามหา ร่ำไป
ฝากใจ ห่วงถึง อาทร
เหม่อมอง ฟ้าไกล สุดแสน
ดินแดน ภูผา สิงขร
พฤกษา ป่าถ้ำ ถิ่นจร
นคร แดนฝัน แดนดง
รำพึง เพ้อพก เพ้อฝัน
รำพัน เพ้อจิต ใช่หลง
รำพึง ห้วงวิญญ์ ภวงค์
นั่งลง เหม่อฟ้า เหม่อดาว
.... " เสียงรำพึง " ....
.... " เหม่อฟ้า - เหม่อดาว " ....
