|
...ข้ารักษาเครื่องใน...
...เลิกเดิมพันไหม...
...เพราะข้า...
ท่ามกลางภวังค์ความมืดแห่งความเจ็บปวดของอิกริด เขาได้ยินเสียงคนกำลังพูดอะไรสักอย่างอยู่ แต่ด้วยจำนวนคนที่น่าจะมากกว่าหนึ่งและไม่ได้พูดคุยกันเขาจึงจับศัพท์อะไรไม่ได้เลย ได้แต่นอนฟังด้วยความเจ็บปวดเท่านั้น
...หากข้าชนะ เขาก็จะ...
อิง! ตื่นได้แล้ว!
ในที่สุดหนึ่งในคนเหล่านั้นก็หันมาคุยกับเขา อิกริดค่อยๆเปิดเปลือกตาหนักอึ้งขึ้น ความเจ็บปวดที่ถมทวีค่อยๆผ่อนคลายลง เสียงพูดคุยหายไปราวกับภาพฝัน
นี่มันเสียงแอนนานี่นา อิกริดคิด
เป็นแอนนาจริงๆที่ปลุกเขาให้ตื่นขึ้น ลาเวนเดอร์ก็นั่งอยู่ข้างๆกำลังมองเขาด้วยความดีใจ ด้านหลังมีคนจำนวนหนึ่งกำลังมุงดูเขาอยู่ด้วยความสนใจใคร่รู้ เท่าที่อิกริดจำได้ เขาดันร่างของลาเวนเดอร์ให้หลบไปจึงโดนนกพุ่งเข้าใส่แทน จากนั้นเขาก็จำอะไรไม่ได้อีก
เจ้าโดนนักยักษ์จิกลงบนช่องท้อง ตอนนี้ข้าทำได้แค่เพียงรักษาเครื่องในให้เท่านั้น แอนนาวางมือบนท้องของเขาที่ชุ่มไปด้วยเลือด ว่าแล้วอิกริดก็หน้ามืดอย่างบอกไม่ถูก วิเศษไปเลยนะดาบเล่มนั้น ขนาดเจ้าบาดเจ็บเจียนตายยังทำได้ขนาดนั้น นางทำท่าจะพยุงเขาลุกแต่ลาเวนเดอร์เข้ามาช่วยเสียก่อน
ข้าไม่ขอโทษหรอกนะ ไม่ได้ขอให้เจ้าช่วยสักหน่อย
แล้วนกตัวนั้นล่ะ อิกริดพูดด้วยความยากเย็น ในลำคอเต็มไปด้วยรสเลือด
เจ้าเป็นคนจัดการอย่างไรละอิง แอนนาชี้ไปดูนกยักษ์ซึ่งตอนนี้กลายเป็นซากรุ่งริ่งด้วยบาดแผลน้อยใหญ่ เลือดสีแดงอาบไปทั่วบริเวณ เจ้าสั่งให้ดาบเล่มนั้นงอกใบดาบเล็กๆออกมาทิ่มแทงจนตาย จำไม่ได้หรือ อิกริดสั่นหัว
เอาเถอะตอนนี้ไปพักบนเกวียนก่อน เขาจะพาไปส่งให้ที่โรงแรม ฝากอิงด้วยนะลาเวนเดอร์ ข้าต้องไปดูคนเจ็บคนอื่นๆก่อน
แล้วแอนนาก็หายเข้าไปในกลุ่มคนที่มุงดูอิกริดกับซากนกยักษ์อยู่ ผู้กล้าลาเวนเดอร์ค่อยๆพาชายหนุ่มขึ้นเกวียนเทียมม้าใกล้ๆ นางกระโดดขึ้นไปนั่งข้างๆด้วยความรับผิดชอบคนเจ็บ เมื่อเกวียนบรรทุกคนเจ็บเต็มแล้วก็แล่นกลับเข้าตัวหมู่บ้านเพื่อส่งคนที่ไม่เจ็บหนักนักกลับที่พักของตน
เป็นอย่างไรบ้าง แอนนาบอกว่าเจ้าเหลือแค่แผลบนหน้าท้องเท่านั้น ลาเวนเดอร์ถามขึ้นระหว่างอิกริดพยายามหาที่นอนที่สะดวกที่สุด แล้วนางเป็นคนรักของเจ้าหรือ
เปล่า เราโตมาด้วยกันเหมือนพี่น้อง แม่ของข้าเสียตั้งแต่คลอดข้าออกมา ตั้งแต่จำความได้ก็ถูกฝากเลี้ยงไว้กับแม่ของแอนนาแล้ว
อิกริดหันไปรับน้ำหญิงสาวก็มีท่าทีแปลกๆ ดวงตาเหม่อลอยใบหน้ายิ้มน้อยๆอย่างพึงใจ แล้วก็บิดไม้บิดมือราวกับกำลังเขินอายอยู่ ชายหนุ่มเห็นอย่างนั้นจึงปล่อยนางให้อยู่ในห้วงความคิดของตัวเองหันไปสนใจดาบวิเศษแทน...
ระหว่างรอบาดแผลหายเองโดยการแพทย์แบบปกติ อิกริดได้ทดลองใช้ดาบวิเศษอีกครั้งโดยสั่งให้มันงอกใบดาบออกมาเป็นแฉกๆ ซึ่งดาบยอมทำตามคำขอโดยดีตรงกับที่แอนนาเล่า ว่ามีใบดาบขนาดต่างๆงอกจากใบดาบหลักหั่นร่างนกยักษ์เป็นชิ้นๆ ปัญหาอยู่ที่ว่า ในตอนนี้เขาทำไปด้วยเจตจำนงของตนจริงหรือไม่
อิง! มีคนอยากคุยด้วย แอนนาเข้ามาในห้องพร้อมกับชายวัยกลางคนคนหนึ่งและผู้กล้าลาเวนเดอร์ที่วางท่าราวกับเป็นบุคคลสำคัญ
ข้าคือรองฝ่ายทหารม้าของเมืองอัลเทเนีย ยินดีที่ได้รู้จัก ท่านผู้กล้า
ผู้กล้าน่ะคนโน้น อิกริดหันปลายดาบไปทางลาเวนเดอร์ แน่อยู่แล้วย่ะ นางตอบ
ขอเข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน แอนนาตัดบท ท่านรองฝ่ายทหารม้าขอให้พวกเราช่วยกำจัดปิศาจ...
ท่านรองฝ่ายทหารม้าลูบหนวดเบาๆอย่างครุ่นคิด เมืองเราขึ้นชื่อเรื่องหญิงงาม เจ้าหญิงฟรอนเซียของเราก็ได้ชื่อว่างามที่สุดในแคว้นนี้...อยู่มาวันหนึ่งปิศาจมังกรก็ปรากฏตัว มันต้องการตัวเจ้าหญิงฟรอนเซียไปเป็นเจ้าสาวของมัน
แล้วอย่างไรต่อ เหตุใดพวกท่านไม่สู้ล่ะ
อิกริดถามทั้งที่ยังจ้องมองดาบวิเศษอยู่ เนื่องจากแม่ของแอนนาสามารถเรียกสัตว์ปิศาจได้เขาจึงเคยเห็นมังกรจนเบื่อ ทั้งถูกใช้งานเป็นพาหนะ ขนส่ง ใช้แรงงานเยี่ยงทาสโดยไม่ต้องเสียค่าจ้าง
พวกเราหาทางเจรจาโดยบอกไปว่าเจ้าหญิงมีคู่ครองอยู่แล้ว แต่ไม่ได้ผล...เจ้าปิศาจมังกรยังบอกด้วยว่าให้คู่หมั้นหมายของเจ้าหญิงมาสู้กับมัน ใครชนะจะได้ตัวเจ้าหญิงไป
ให้องค์เอริสเป็นพยาน พวกท่านเจรจาต่อรองกับพวกปิศาจหรือนี่! แถมมันยังยอมให้มีการต่อสู้อย่างยุติธรรมอีก แอนนาปิดปาก
ตามตำนานว่าเอาไว้ องค์เอริสตรัสว่าเหล่าปิศาจไม่ได้มีแต่พวกเลวร้าย นั่นคือสาเหตุที่ท่านไม่กำจัดจนหมดสิ้น ท่านรองตอบอย่างทรงภูมิ
แล้วต้องการให้ข้าไปประลองกับปิศาจนั่นล่ะสิ อิกริดเอ่ยถาม ดวงตายังจ้องดาบวิเศษอย่างไม่ลดละ
ไม่ใช่แค่ท่าน พวกท่านต่างหาก ท่าน ผู้กล้าหญิงท่านนี้ กับผู้กล้าอีกหนึ่งท่าน เราจะหลอกล่อว่ามีว่าที่พระคู่หมั้นของท่านหญิงสามคน หากชนะได้สองในสามเจ้าปิศาจจะชนะ ข้าเลือกพวกท่านเพราะประทับใจฝีมือในการต่อสู้กับนกยักษ์
แล้วคู่หมั้นตัวจริงของเจ้าหญิงล่ะ เหตุใดไม่ออกมาสู้ แอนนาโผล่งขึ้น
คนรักขององค์หญิงเป็นทหารใหม่ในหน่วยอัศวิน เจ้าตัวอยากต่อสู้ด้วยตัวเองแต่ฝีมือไม่ถึง แต่อีกไม่นานเราจะให้เจ้าหญิงอภิเษกกับเจ้าชายพระองค์อื่นแล้ว
ขอปฏิเสธ! ข้าไม่ชอบทำงานการกุศล อิกริดตอบโดยไม่ต้องคิด ทำให้แอนนามองเขาด้วยดวงตาขุ่นเขียวตามประสาผู้หญิง ก็ได้แอนนา แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน ตกลงนะ
ผู้ที่ปราบปิศาจมังกรได้จะได้สิ่งที่ต้องการหนึ่งอย่างอยู่แล้ว หากท่านตกลงบ่ายนี้เราจะใช้มนตร์เคลื่อนย้ายไปกันเลย เวลาระหว่างสองที่ต่างกันราวสามชั่วโมง จะได้ทานอาหารขึ้นชื่อของทางเราได้ทันที...
ไม่อยากเชื่อว่าเจ้าจะรอดจากศึกนั้นมาได้ แถมยังหลบเข้ามาอยู่ในอิเดนได้อีก
ข้าเห็นท่านจอมปิศาจรีอากลับเป็นมนุษย์จึงอยากเป็นมนุษย์บ้างขอรับ ท่านเวเบอร์
เสียงพูดคุยกันปลุกอิกริดให้ตื่นขึ้นจากการหลับใหล เขากับแอนนามายังเมืองอัลเทเนียแล้วและได้พักผ่อนในเขตห้องพักแขกอย่างอิสระ
เสียงหนึ่งคือเวเบอร์ไม่ผิดแน่ ส่วนอีกเสียงทุ้มต่ำคงเป็นผู้ชาย อิกริดคิด
ถ้าตอนนั้นเจ้าไม่ได้อยู่ในระหว่างลอกคราบผลการต่อสู้ระหว่างพวกเจ้ากับท่านมาเวอร์ริคอาจเปลี่ยนไปก็ได้...ช่างเถอะ เรื่องก็ผ่านไปนานแล้ว
ท่านก็รู้ว่าข้าอิจฉาเหล่ามนุษย์มาตลอด ยิ่งเห็นนายเหนือหัวเปลี่ยนเป็นมนุษย์ก็เชื่อแน่ว่าข้าสามารถเปลี่ยนเป็นมนุษย์ได้
อิกริดยังคงนอนฟังอย่างจดจ่อแม้จะไม่รู้ว่าอีกสองคนกำลังพูดถึงเรื่องอะไรกันอยู่ ในใจสงสัยว่าเวเบอร์กำลังคุยกับใครกัน
ลุกขึ้นมาคุยด้วยก็ได้อิกริด เจ้านี่มีเรื่องอยากขอร้องเจ้าด้วย เวเบอร์ทักขึ้นอิกริดจึงยันตัวขึ้นนั่ง
แขกยามดึกของพวกเขาเป็นชายในชุดเกราะสีดำสนิทปกปิดหน้าตาและแขนขา ร่างสูงตระหง่านดูแข็งแกร่งสมชายชาตรี
ท่านนี้คงเป็นร่าง... ชายสวมเกราะรีบเปลี่ยนคำพูดเมื่อเห็นดวงตาสีพระจันทร์แดงของเวเบอร์จ้องมองมาด้วยท่าทางไม่ชอบใจ ...ร่างสถิตของท่านเวเบอร์ ข้ามีเรื่องอยากขอร้อง อิกริดพยักหน้า ความง่วงงุนเริ่มหายไปแล้ว
ข้าคือปิศาจมังกรชาล์ทาล ข้าอยากให้ท่านถอนตัวจากการประลองเพื่อช่วยเจ้าหญิง อิกริดตกใจเล็กน้อยที่อีกฝ่ายบอกตามตรงว่าเป็นปิศาจมังกร คนอื่นข้าไม่กลัว คนที่ข้ากลัวมีแต่ท่านเวเบอร์เท่านั้น ซึ่งเขาเป็นกำลังของท่านอีกต่อหนึ่ง
เอาแต่ใจกันจริงๆ ฝ่ายมนุษย์ก็อยากให้เอาชนะปิศาจมังกรให้ได้ ฝ่ายปิศาจมังกรก็ต้องการให้ถอนตัว นี่เขาจะต้องเอาใจคนอื่นไปอีกนานแค่ไหนกัน อิกริดคิดด้วยอารมณ์ขุ่นมัว
เพชรชมพูยอดมงกุฎของเมืองนี้เป็นสิ่งวิเศษ เมื่อได้มันมาจะขอพรได้หนึ่งข้อ หากข้าได้เป็นราชาจะมอบสิ่งนั้นให้ท่าน ตกลงหรือไม่
สิ่งที่ข้าต้องการในตอนนี้คือความแข็งแกร่ง และข้าต้องได้มันมาด้วยตัวเองเท่านั้น
ไหนๆแล้วก็ขอเขาสนุกสักหน่อยก็แล้วกัน อิกริดคิด
มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความโอบอ้อมอารีไม่ใช่หรือ เหตุใดจึงไม่ฟังเหตุผลข้าบ้าง เราสองคนรักกัน ข้าเพียงแค่ต้องการผลงานเพื่อขออภิเษกกับองค์หญิงเท่านั้น ข้าไม่ได้ขอให้ท่านทำสิ่งเสื่อมเกียรติอย่างแกล้งแพ้สักหน่อย
อย่างนั้นตอนประลองก็สู้สุดฝีมือสิ หากข้าชนะก็จะขอสิ่งนั้นไปจากเจ้า...ความสนุกของข้าในตอนนี้คือการแสวงหาพลัง และการใช้พลังนั้นต่อสู้กับคู่มือเก่งๆอย่างถึงที่สุด ไม่ได้ทำเพื่อความปรารถนาของผู้ใด
ทำไมล่ะอิกริด! อยู่ดีๆผู้กล้าลาเวนเดอร์ก็โผล่เข้ามาจากทางหน้าต่าง เสื้อผ้าสีฟ้าเบาสบายคงเป็นชุดนอน พอดีได้ยินเสียงคนคุยกันจึงใช้ดาบวิเศษออกมาดูจากทางหน้าต่างน่ะ...ทั้งสองคนรักกันนี่ เหตุใดเจ้าไม่ช่วยเขาล่ะ ประเดี๋ยวข้าแกล้งแพ้ให้ก็ได้ ท่านนี้จะได้มีผลงาน แต่ผลงานอะไรหรือ
นางได้ยินมากแค่ไหนกัน เวเบอร์พูดกับตัวเองด้วยเสียงกระซิบ
อิกริดขยี้หัวอย่างรุนแรง เขามีแอนนาที่ทำตัวผสมผสานระหว่างเพื่อนกับแม่ก็พออยู่แล้ว ไม่ต้องการคุณแม่เพิ่มอีก เมื่อไปดูที่หน้าต่างก็พบแผ่นดินแกร่งเชื่อมหน้าต่างสองห้องเอาไว้ด้วยกันเป็นแผ่นรองเดิน นางคงเสกขึ้นด้วยอำนาจจากดาบวิเศษคู่นั้น
เจ้าจะแกล้งแพ้ก็เรื่องของเจ้า ลาเวนเดอร์ แต่ถือวิสาสะเข้ามาได้อย่างไร...แล้วห้องของเจ้าอยู่ถัดไปอีกสองห้องไม่ใช่หรือ เหตุใดได้ยินเสียงไกลนัก
ข้า...ข้าขอเปลี่ยนห้องเอง ข้าไม่ชอบห้องนั้น อยู่ๆนางก็อึกอักเสียอย่างนั้น ก่อนเปลี่ยนสีหน้ากลับมาโต้คารมกับอิกริดต่อ เรื่องนั้นไม่สำคัญ ท่านจะใจไม้ไส้ระกำไปถึงไหนกัน นายทหารท่านนี้อุตส่าห์ฝ่าความมืดเข้ามาขอความช่วยเหลือเชียวนะ
แล้วเข้ามาในห้องผู้ชายค่ำๆมืดๆแบบนี้ไม่กลัวบ้างหรือ กลับไปได้แล้วไป! ด้วยความรำคาญทำให้อิกริดพยายามไล่หญิงสาวกลับออกไปทางหน้าต่างโดยไม่ทันฟังนางพูด หากหญิงสาวยังยืนเท้าสะเอวมองเขาด้วยแววตาตำหนิ
คนบ้า! ต้องทำอย่างไรท่านจึงจะยอมช่วยคนอื่นง่ายๆบ้างนะ
น้ำใจมันกินได้ที่ไหน! อิกริดตอบอย่างเสียไม่ได้ ถ้าไม่ยอมออกไปข้าจะโยนเจ้าออกนอกหน้าต่างเดี๋ยวนี้ละ!
แล้วพรุ่งนี้เราจะได้เห็นดีกัน! ผู้กล้าหญิงตอบแล้วปีนหน้าต่างกลับไปทางที่นางเข้ามา
ส่วนเจ้าก็กลับไปได้แล้ว ไม่ว่าอย่างไรคำตอบของข้าคือไม่ อิกริดเดินไปหยิบดาบปีกวิหคมาถือไว้เพื่อข่มขู่ หรืออยากเปิดฉากประลองกันเดี๋ยวนี้เลย...
ด้วยคำขู่ของอิกริดทำให้ปิศาจมังกรยอมถอยกลับแต่โดยดี ส่วนเวเบอร์นั้นนิ่งเงียบไม่พูดจาเหมือนทุกครั้ง อิกริดวางดาบวิเศษพลางคิดว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นในเวลาประลอง...
***********************
คุณPsycho man - - มองอีกด้านพวกนกก็แค่หากินตามปกติครับ แค่มากินคนเท่านั้นเอง
ลิงค์
ตอนที่ 3 - - http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12888111/W12888111.html
ตอนที่ 2 - - http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12879933/W12879933.html
ตอนที่ 1 - - http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12717775/W12717775.html
บทนำ - - http://topicstock.pantip.com/writer/topicstock/2012/09/W12645393/W12645393.html
| จากคุณ |
:
Lazy return 
|
| เขียนเมื่อ |
:
24 พ.ย. 55 22:11:09
|
|
|
| 
จอมเวทไร้พลัง ตอนที่ 4
