เธอผู้ไร้ตัวตน
ความคำนึงถึงเธอ สลายหายสิ้น
เป็นดั่งอณูอากาศ ด้วยว่าถูกทำลาย
ด้วยขวากหนามแห่งความจริง
เธอผู้ไร้ตัวตน
ฉันเห็นเธอเพียงรางๆ
ณ ที่แสนห่างไกลและมืดมิด
ฉันอยากคว้าตัวเธอ
แต่ก็มิอาจปีนข้ามกำแพงแห่งความฝัน
เธอผู้ไร้ตัวตน
อนุสรณ์แห่งเธอ เป็นเพียงมโนภาพ
ที่มิอาจสัมผัสหรือจับต้อง
ฉันเฝ้าแสวงหาสิ่งที่เป็นอัตลักษณ์แห่งเธอ
ร่องรอย วิถีทาง
ไออุ่นที่ผละจากกายเธอ
ฉันหวังว่าจะพบมัน แม้แต่ ณ สถานที่ในความฝัน
หวังให้มันเติมเต็มความเปล่าดายในชีวิตฉัน
เธอผู้ไร้ตัวตน
ความปรารถนาฉันเป็นดั่งเป็นนาย
ในมือเขาถือแส้ไฟคอยฟาดฟัน
ฉันตะเบ็งเสียงร้องโอดครวญ ทุกเมื่อ
ยามที่ความปรารถนาร้องเรียก
เมื่อฉันสูญสิ้นร่องรอยเธอ
ต้องโทษทัณฑ์ด้วยไฟแผดเผา
ทุรนทุราย
ประหนึ่ง ผีเสื้อพเนจร
โผบินในอุทยานเวิ้งว้าง
และแห้งแล้ง
แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 55 01:57:22
แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 55 01:56:17
*** เธอผู้ไร้ตัวตน ***
