Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
สายลั หน้า/น่า ตาย ตอนที่ 3 การตัดสินใจ vote ติดต่อทีมงาน

ตอนที่ 1 the Beginning อยู่ที่ w 12822481
ตอนที่ 2 การคัดเลือก อยู่ที่ w 12980703

ตอนที่ 3 สายลับ หน้า/น่า ตาย ตอน การตัดสินใจ
as50_joe


ผมฝันไปหรือเปล่า......ยกมือมาหยิกที่ขาตัวเองอย่างแรง โอ๊ย....เสียงร้องเบาๆ ยังไม่ตื่นอีกเจ้าอ๊องซ์..... มองไปรอบๆก็ห้องเดินท่านฑูตทั้งสามคนเดิม ไม่ฝันไปแน่....

“ตกลงว่าไงละ สนใจหรือไม่หรือถามคำถามก่อนตัดสินใจก็ได้นะแต่ขอภายใน 5 นาทีเท่านั้นนะ”.......ท่านฑูตถามหลังจากเห็นผมเงียบไป


เอาให้ถามก็ถาม   ออกเป็นคำถามแรกที่โง่ๆไงก็ไม่รู้....
“งานนี้อันตรามมากไหมครับ”

“  ....แน่นอน เป็นงานที่เสียงชีวิตสูงมากแต่ก็ไม่เหมือนกับในหนังทำนองสายลับ พวก 007 แต่บอกได้เลยว่าเสียงสูงมาก”    ผู้การโยธิน ตอบ…

“.ผมจะต้องไปฝึกที่ไหนหรือเปล่าครับ.”....ผมถามต่อ
“เรื่องนี้ยังไม่ขอตอบแต่  มีแน่ๆครับ”   ท่านฑูตหทารบกตอบอีก……

“ใครบ้างครับที่รู้เรื่องนี้.”   ผมถามอีก
.”….. ยังไม่ขอตอบอีกละครับ”    คราวนี้ท่านฑูตตอบเอง… ผมถามต่อไป

“….สมมุตินะครับว่าผมรับและผ่านขั้นตอนสุดท้ายผมจะบอกพ่อ แม่ผมได้หรือไม่ครับ” “........ไม่ได้เด็ดขาดครับห้ามบอกใครทั้งสิ้นครับถ้าแต่งงานก็ห้ามบอกภรรยา ลูก ญาติพี่น้อง ห้ามหมดครับ” ......ท่านฑูตตอบอย่างจริงจัง   แต่คำตอบข้อนี้ทำให้ผมไม่ต้องถามข้อต่อไปที่คิดไว้คือสามารถแต่งงานได้หรือไม่    ข้อต่อไป...

“.มีคนไทยคนอื่นได้รับเลือกอีกหรือเปล่าครับ.”.....
“ข้อนี้ผมขอบอกว่าตอนนี้ยังไม่มี แต่ถึงในอนาคตมี....ก็จะไม่รู้จักกันทุกอย่างเป็นความลับ การทำภาระกิจก็จะทำเพียงลำพังอาจมีเจ้าหน้าที่ช่วยแบบไม่รู้ตัว หรือรู้ก็ได้”.......ผู้การเนวินตอบแบบที่ผมเข้าใจเพียงบางส่วน.....

“ขอถามข้อสุดท้าย....ทำไมเลือกผม.”   ผมถาม......
“ข้อนี้ยังตอบไม่ได้ครับ”    ท่านฑูตตอบข้อสุดท้าย



“.ตกลงว่าไง”.....ท่านฑูตถาม.....ทุกท่านนิ่งแบบให้ผมตัดสินใจเอง.....ผมตอบแบบแบ่งรับ แบ่งสู่.......

“ผมสนใจครับ......”.  ผมก็เป็นผู้ชายธรรมดาที่ฝันเป็นสายลับ เป็น FBI  CIA MI6 หรือ 007 หรือแม้แต่ โคนัน ผมตอบสนไว้ก่อน เพราะยังมีอีกหลายระดับที่จะตัดสินใจจริง



“สรุปน้องอ๊องซ์ยอมรับขั้นที่ 1 แล้วนะ”....ท่านฑูตกล่าวแล้วพูดต่อ.....

“อย่างที่บอกอเมริกาเป็นต้นคิดและเจ้าของโครงการนี้ โดยขอความร่วมมือจากประเทศที่เป็นพันธมิตร โดยมีประเทศไทยร่วมด้วย ที่ถามว่ามีใครรู้เรื่องนี้บ้าง ขอตอบว่าเท่าที่รู้มี 6 ท่าน อยู่ที่นี่ 4 ท่านอีกหนึ่งท่านคือ  ฯพฌ ฯนายกรัฐมนตรี และ...........ผมยังไม่ขอบอกตอนนี้นะ......งานนี้ท่านประธานาธิบดี ของสหรัฐอเมริกา ต่อสายตรงถึงท่านนายก เลย งานนี้ลับสุดยอด” ท่านฑูตกล่าว......

“แล้วท่านไม่กลัวผมไปพูดออกไปหรือครับถ้าผมไม่ตกลงนะ”..... ผมถามออกมา......
“ไม่..ผมไม่กลัวเพราะ หนึ่งน้องอ็องซ์เป็นคนที่เราคัดเลือกแล้วเรามีข้อมูลของน้องครบและจากการวิจัยออกมาว่าอ็องซ์จะไม่ทำ........ ข้อสองสำคัญมาก” ท่ายฑูตเว้นระยะการพูด.....

“.ถ้าพูดออกไปผมจะโดนเก็บหรือครับ”... ผมถาม....ท่านพูตทั้งสามหัวเราะออกมาพร้อมๆกัน......”ใกล้เคียง”   ผู้การนาวินพูดยิ้มๆ ....”คุณนาวิน”..... ท่านฑูตพูดขึ้นมา

“เดี่ยวน้องเขาก็กลัวหนีไปเลยนะ.....ข้อสองใครจะเชื่อละน้องไปบอกใครก็ได้แต่คงไม่มีใครเชื่อ....ใบเบิกเงินที่จะให้เซ็นต์ ก็บอกว่าเป็นค่ามาซ่อมระบบ คอมที่สถานฑูต   เป็นการเร่งด่วนเพราะหาช่างช่วนนี้ไม่ได้เลย......คงจะตอบปัญหาได้แล้วนะ.....ขอพูดต่อนะ โครงการนี้รัฐบาลอเมริกาออกค่าใช้จ่ายทุกอย่าง ตั้งแต่เริ่ม โครงการนี้เมื่อปีที่แล้ว แต่การคัดเลือกเราใช้คนและทรัพยากรในรัฐบาลไทย”.... ท่านฑูตกล่าว...

“แล้วเจ้าหน้าที่ที่ทำเรื่องนี้เขาไม่รู้หรือไม่สงสัยหรือครับ........หรือคัดได้แล้วแล้ว.....เชือดเจ้าหน้าที่เลย”...... ผมพูดออกมาอย่างยิ้มๆพร้อมทำท่าเอามือมาปาดที่คอ....

.ท่านฑูตทำท่าทางไม่สนใจ   “ ผมจะบอกว่าเราใช้การหาแบบ “
“คัดออกแต่เลือก”  แล ะ “เลือกแต่ไม่เอา”....ท่านฑูตกล่าว ช้าๆ



“ผมจะอธิบายให้ฟังคร่าวๆ”...ท่านฑูตพูดต่อ..พร้อมกันนั้นผู้การนาวินก็เขียนแผนภูมิที่กระดานเพื่อให้ เข้าใจง่ายขึ้น....

“เราจะเลือกโดยกำหนดข้อจำกัดกว้างๆ โดยบอกเบื่องต้นว่าจะรับพนักงาน เข้าทำงานที่สภาความมั่นคงแห่งชาติ โดยรัฐบาลเป็นคนเลือกเองหรือเจาะจงบุคคลที่มีความสามารถสูงพิเศษทางด้าน คอมพิวเตอร์   โดยกำหนด.... ยกตัวอย่างเช่น เช่น เพศ ชาย.........
อายุ ไม่เกิน 25..... จบตรีทางวิศวคอม หรือ คอม....และอื่นอีกหลายข้อ... ทำนองนี้  แต่เราไม่รับสมัคร เจ้าหน้าที่ ที่ทำคัดคนที่ใช้ได้มาเสนอ ขั้นแรกได้ประมาณ สามพันกว่าคน    อ๊องซ์เข้าใจหรือไม่”....ท่านฑูตถาม

“..สามพันกว่าคนผมพูด.....เข้าใจครับ ให้ผมเขียนโปรแกรมเลือกนี้ใช้เวลา วันเดียวก็เสร็จ”....ผมอวดเพราะข้อมูลต่างรัฐขอความร่วมมือได้อยู่แล้ว.......
“เข้าใจก็ดีครับ”.....ผมตอบอีกทีด้วยเสียงที่ดงัขึ้น......แล้วท่านฑูตคงจะขำที่ผมพูดไป


”.......จากนั้นเราก็เพิ่ม  Factor  ต่างๆลงไปเรื่อยๆ”. .ท่านฑูตพูดต่อ.
“โดยรับการช่วยเหลือจากทางสหรัฐบ้าง คิดกันเองบ้าง คนที่คัดเอาไว้จะลดลงเรื่อยๆ..จนเหลือประมาณ 100 คน  แล้วก็  เราขอให้ทำแฟ้มประวัติมาทุกคนที่เลือกนี้ ........จากนั้นเราแบ่งงานเป็นสองทาง..... ทางแรกคือกำหนด Factor ต่อไปให้เจ้าหน้าที่ทำต่อ จนเหลือ ห้า คน  เราเรียกให้มาสอบเป็นเจ้าหน้าที่สภาความมั่นคง...มีคนไม่ตอบรับ 1 คนเพราะต้องช่วยทำงานให้กิจการของที่บ้าน  สอบผ่าน ได้ 2 คน ทั้ง 2 คนก็ บรรจุไปต้นเดือนตุลานี้แล้ว ......เจ้าหน้าที่ก็ไม่สงสัยอะไร”  ท่านฑูตหยุดพูด แล้วกล่าวต่อ

“ นี่คือ   “ไม่เอาแต่เลือก” .......   ทางที่สองเราทำพร้อมทางแรกแต่......เราเริ่มจะทำก่อน   โดย กำหนด factor ที่ทางอเมริกาต้องการ อย่าง.....เช่น พ่อแม่ไม่เป็นทหาร ตำรวจ หรือทำงานฝ่ายความมั่นคง..จำนวนคนจะลดไปเรือยๆ  ทำไปเรื่อยๆ จนได้ชื่อน้องอ๊องซ์ออกมา.....”


“งั้นผมก็ไม่ใช่ที่หนึ่งซิครับ”.... ผมพูดลอยๆขึ้นมา ....
“ไม่ใช่อ๊องซ์กับเอก  คนที่ได้รับเลือกใด้คะแนนพอกันใน ร้อย คนสุดท้าย  แต่หลังจากสายเราทำการคัดเลือกแล้วซึ่งทำก่อนเจ้าหน้าที่  เราได้น้องอ็องซ์ออกมา เราก็เลยส่ง factor อื่นให้ทางเจ้าหน้าที่เพื่อให้คัด น้องอ๊องซ์ออกไป นั้นคือ การ....”เลือกแต่คัดออก”...นั้นเอง.”  ท่านฑูตอธิบาย

“แล้วทำไมไม่เลือกคุณเอกละครับ”...  ผมอยากรู้.
“......คุณแม่ของเอกทำงานในหน่วยเลขานุการใน สภาความมั่นคง ทางเราเลยไม่เลือก .....”  ท่านฑูตตอบ

“แล้วแฟ้มพวกนั้นเอาไปทำอะไรต่อละครับ”.””..ผมสงสัย ..
“..คงจำได้หรือเปล่าครับมีข่าว ไฟไหม้ เอาสารที่สภาความมั่นคง เมื่อกลางปีนี้...ข่าว บอกว่าเป็นการทำลายหลักฐานเอกสารลับ”...ผู้การนาวินพูด..
“..ครับพอจำได้ผมอ่านผ่านๆทาง เนตนะแต่ไม่ได้สนใจอะไร.. ..งั้นแสดงว่าเอกสารเหล่าโดนเผา.....หรือเปล่าครับ”..ผมถาม
....ผู้การนาวินตอบ... “ไม่เกี่ยวกันเลย” ....

“อ้าว”......ผมเอยขี้น ..

“..อ๊องซ์เคยซื้อลอตตารี่ที่บ้านเราหรือเปล่าครับ”...ผู้การถาม.
“.เคยครับแต่นานๆที”...ผมตอบแบบงงงงเพราะไม่เข้าใจว่าเกียวกันอย่างไร ..
.ผู้การอธิบายต่อ.... “คนไทยเก่งนะครับทางกองสลากไม่ต้องการให้สลากเลขเดียวกันมารวมกันจะได้ กระจายความรวยหรือรางวัลที่ 1 ไปทุกภาค  ก็แยกสลากเลขเดียวกันส่งแยกไปแต่ละภาคแต่ละจังหวัดไม่ซ่ำกัน... แต่ไม่สำเร็จ ซื้อสลากที่ไหนก็มีเลขชุด 10 – 20 -30 .ใบเหมือนกันเป็นปกติ  .......เราส่งเอกสารเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นการะดาษ reuse  ใช้เป็น....ใบปะหน้าห่อ บ้าง  กันมุมบ้าง.....  ในการส่งสลากกินแบ่ง  เอกสารจะถูกแยกออกไปทุกจังหวัด ไม่สามารถประติดประต่อกันได้ บางส่วนเป็นถุงกล้วยแขก บางส่วนเป็นกระดาษรองไข่  เป็นส่วนน้อย.” ....ผู้การพูดไปยิ้มไป.


“ทำไมเราไม่เผาทิ้งละครับ” ....ผมถามต่อ..
..ผู้การโยธินตอบ.... “ที่ไหนมีควันที่นั่นมีไฟ”..... “อ๊องซ์รู้ไหมครับ เอกสารที่ไหม้สภาความมั่นคงที่อ๊องซ์เคยอ่านข่าวนะ... ปรากฎว่า ทั้งฝ่ายรํฐ  ฝ่ายค้าน   หน่วยงานลับทั้งใน  นอกประเทศ  ต่างส่งสายเข้าไปสืบ  จนรู้ว่าเป็นเอกสารอะไร ขนาดไหม้หมดเลยนะ ยังบอกได้ว่าเป็นเรื่องอะไร แต่พอดีเป็นเอกสารเก่าที่ไม่มีความลับอะไรเรื่องก็เลยจบ....... นั้นคือที่ซ่อนที่ดีที่สุขคือ..............”.....เสียงผู้การหายไป สักครู่และแล้วพูดต่อ .....  “อ๊องซ์กลับไปเมืองไทยซื้อกล้วยแขกอาจจะเจอรูปอ๊องซ์ก็ได้นะ”    ทุกคนหัวเราะพร้อมกัน



“เอานี้ก็อธิบายมานานแล้ว  จะขอถามต่อไปว่า  ขั้นที่ 2 นี่ น้องอ๊องซ์ยังสนในการการเป็น Secret Agent หรือไม่ และอย่างที่กล่าวมาแล้วถ้าไม่สนใจก็ สามารถ กลับบ้านได้เลย อย่าที่ผมบอกไว้......ผมให้ถามคำถามใด้ ให้เวลา 3 นาทีหลังตัดสินใจ... “..ท่านฑูตกล่าว..

...ในห้องกลับมาเงียบอีก....ผมชักเริ่มชินกับการต้องตัดสินใจ......

“ผมยังสนใจครับ”... ผมตอบโดยใช้เวลาน้อยกว่าครั้งแรกมาก...

“.ดีแล้วงั้นก็ถามคำถามมาได้เลย....” .... .ท่านฑูตพูดออกมาทั้นที..

“..ข้อแรกผมอยากรู้ว่า Factor ได้ที่ทำให้ผมพ้นการการคัดเลือกของทางเจ้าหน้าที่” ...ผมถาม.

“....อยากรู้จริงๆหรือ...ทางเราทั้ง 5 คนหลังจากได้ชื่อ อ๊องซ์ออกมาแล้วก็คิดว่าจะใช้ Factor อะไรดีเพื่อให้ชื่อ อ๊องซ์โดนคัด ออกจากทางฝ่ายเจ้าหน้าที่...เราเลือก Factor คือความสูงไม่เกิน 177 ซม.”  ท่านฑูตอธิบาย    ผมอึ่งไป...ผสมขำอยู่ในใจ...

“.ข้อต่อไปนะครับ”... ผมถามต่อ...
“..ผมสามารถใช้ชีวิตประจำวันตามปกติหรือไม่ครับ หรือต้องแฝงตัวแบบหนังสายลับครับ”...
“..ข้อนี้ผมอนุญาตตอบแทนครับ...”..ผู้การนาวินกล่าวขึ้นมา พร้อมหันไปทางท่านฑูตเพื่อขออนุญาต...... “สิ่งที่โครงการนี้ต้องการมากที่สุดคือให้ Secret Agent  ทำตัวตามปกติ กินเทียวได้ คือทำตัวให้เหมือนเดิม จะคบเพื่อนหรือใครก็ได้ครับ เรียกว่าทำตัวตามเดิม เพียงแต่เพื่มความระวังตัวเล็กน้อยก็พอ”..ผู้การนาวินอธิบาย



 “ เอาละ หมดเวลาถามแล้วขั้นที่ สามนี้เป็นขั้นสุดท้ายแล้ว หลังจากจบข้อนี้ น้องอ๊องซ์จะต้องเลือกออกมาว่าจะเป็น หรือ ไม่เป็น Secret Agent”   ท่านฑูตกล่าวด้วยเสียงที่เครียดขึ้น    ผมก็ลยเครียดตามไปด้วย.
.
“...ในขั้นที่ 1 เราอธิบายถึงโครงการนี้ ใครเป็นเจ้าภาพ ขั้นที่ สอง กล่าวถึงการคัดเลือกตัว หรือเลือก Secret Agent  ใน......ขั้นสุดท้ายนี้  ถ้าน้องอ๊องซ์เลือกที่จะทำ ทางเราจะส่งน้องอ๊องซ์ไปฝึก ตามโปรแกรมของทางอเมริกา จะมี สองที่ คือที่ CIA และหน่วย SEAL  ของกองทัพเรือสหรัฐ รวมทั้งการฝึกภาษา เอาแค่พูดได้ฟังออก อีก 4-5 ภาษา มี จีน ญี่ปุ่น มาเล อินโด เขมร เวียดนาม ฝรั่งเศส สเปน และรัสเซีย”

.....ตายแน่ใครจะเก่งปานนั้น..ผมคิดในใจ......

“.แต่ไม่ต้องตกในจะในขั้นแรกเราจะทำสามอย่างก่อน คือ ฝึกที่ CIA ฝึกกับหน่วง SEAL และเอาภาษา จีนและอีกสัก 2 ภาษาไป ก่อน เรากะว่าจะใช้เวลา ปี ครึ่ง น้องอ๊องซ์จะพร้อม ในการปฎิบัติงานได้  ส่วนภาษา อื่นๆ ก็จะฝึกไปเรื่อยๆ พร้อมทำงาน็ได้” ท่านฑูตอธิบาย


ผมเริ่มคิด.....จู่ๆเราหายไปจะบอกพ่อ แม่ เพื่อนที่นี่ว่าเราไปไหนละ...เหมือนท่านฑูตจะอ่านใจผมออก..
...ท่านพูดต่อ....  “ส่วนทาง คุณพ่อ คุณแม่ ไม่ต้องห่วงทางเราจะให้ น้องเรียนต่อ อีกสักเทอมและ เรียนละฝึกงานด้านที่เรียนมาอีก 1   ปีก็จะเป็นเวลาปีครึงพอดี ส่วนการอธิบาย   น้องอ๊องซ์ต้องหาทางพูดกับ พ่อ แม่ เอง”
.....อันนี้สิยาก..ผมคิด....

“.ส่วนเพื่อนทางเราคิดไว้แล้ว ก็จะให้น้องไปลงทะเบียนเรียนที่ต่าง ยู เช่น ที่เมลเบิล หรือที่ อื่นๆ เพื่อนจะได้ไม่สงสัยที่หายไป.....น้องอ๊องซ์ คงคิดต่อไปว่าทำไมไม่ส่งไปเรียนที่ อเมริกาซะเลย... ขอตอบได้เลยว่าระหว่างนี้ทางเราไม่อยากให้น้องอ็องซ์มาประวัติ เข้า-ออกที่ สหรัฐ
......”

ผมฟังแล้วก็งง แล้วผมจะไปฝึกที่ CIA และหน่วย SEAL ได้อย่างไร ถ้าไม่ไปอเมริกา ...
เหมือนท่านฑูตจะอ่านใจผมออกอีก...

“....ส่วนการไปฝึกถ้าน้องอ๊องซ์รับงานนี้นะ ทางสหรัฐ จะออกพาสปอร์ด ปลอมชื่อและสัญชาติ.โดย ไป ฝึกที่  CIA  น้องอ๊องซ์ จะใช่ชื่อ  Mr.  ปีเตอร์ ซิม เป็นคนสิงค์โป ส่วน  ฝึกที่ SEAL   จะเป็นชาว   ฟิลิปินล์ เป็นนายทหารเรือ เรือโทมาริโอ ลาเชส อันนี่ทางอเมริกัน กำหนดมาเลย ไม่ต้องถามว่าทำไมชื่อนี้ สัญชาตินี่ นะ”  ท่านพูดต่อ



“ส่วนเรื่องเล็กๆน้อยๆ ทาง CIA จะจัดการเอง เพราะเขาเก่งทางนี้อยู่แล้ว ยกตัวอย่างแล้วกัน สมมุติ พ่ออ๊องซ์โทรมาหาที่มือถือ แต่อ๊องซ์อยู่ที่เวอจิเนียร์ แล้วบอกพ่อว่าฝึกงานที่ ดาวิน บิลที่ออกมาตอนเก็บเงินที่พ่ออ๊องซ์จะระบุว่าโทรไปที่ ดาวิน ออสเตรเลีย ค่าโทร เท่ากับโทรไปดาวิน เข้าใจไหม.....”

“ ..ครับ” ผมตอบ..

“....ถ้าอ็องซ์กังวลใจว่าจะทำได้หรือไม่ ข้อนี้ ขอตอบว่า ทางเราทั้งสองฝ่าย ร่วมกัน เฝ้าสังเกตุ ติด ตาม สืบประวัต อ๊องซ์มานานพอสมควรแล้ว......ถึงแม้จะละเมิดสิทธิส่วนตัวของอ๊องซ์บ้าง...แต่เราต้องทำเพราะจะต้องแน่ใจว่าการส่งอ็องซ์ไปฝึกจะไม่ทำให้อ๊องซ์ บาดเจ็บ พิการ หรือ ต.. เราได้สืบข้อมูลทางกายภาพ ซึ่งผู้เชี่ยวชาญการวิเคราะแล้วรายงานมาวาสามรถาฝึกได้ระดับ A  และอ๊องซ์ ก็เป็นนักกิฬาอยู่แล้ว.” ท่านฑูตหยุดพัก  แล้วพูดต่อ

 “ประวัตส่วนตัว ผ่านสบายน้องมีปู่เป็นนายทหารระคับสูงที่ เกษียรณ์ไปแล้ว พ่อ แม่ ไม่ได้รับราชการ ส่วนการวิเคราะห์ทางจิต อ็องซ์ก็ผ่าน....”..ท่านฑูตกล่าว..

.. “แล้วทางจิตที่ว่าผมทำเมื่อไรครับ.” ผมถามขึ้นมา

“.....น้องอ๊องซืคงจะลืมไปแล้วหรือไม่สังเกตุตอนที่... อ๊องซ์ไปเรียนการบินเครื่องบินเล็กเมื่อกลางปีที่แล้ว จะมีการสอบสภาพจิตใจ ก่อน เข้าเรียน...
”
.ใช่แล้วผมคิดออกแล้ว.ผมคิดในใจ ...

“.นั้นเป็นการทดสอบขั้นที่ 1 ถ้าอ็องซ์จำได้ก่อน SOLO หรือการบินเดี่ยวบิน คนเดียว ครั้งแรก ท่านโรงเรียนจัดการทดสอบครั้งที่ สอง โดยอ้างความปลอดภัยทางจิต ที่มีแนวโน้มมากขึ้น รุ่นที่อ๊องซ์เรียน เราเอาจิตแพทย์ และนักจิตวิทยาของทาง CIA มาทดสอบเลย..”..ท่านทูตเงียบไปสักพัก...

“..แต่นั้นละถ้าจะเปรียบเทียบก็คืออ๊องซ์สอบผ่านเข้ามหาวิทยาลัยได้แต่จะเรียนจบหรือไม่จบ ก็ขึ้นกับอ๊องซ์เองว่าจะ ทุ่มเท มุ่งมั่น เอาจริง ขนาดไหน” ท่านฑูตสรุป



“อ๊องซ์คงจะต้องเลือกแล้วละ ...อ้อ...คนไทยมักจะไม่ถามถึง ค่าตอบแทนที่จะได้รับ   เราขอตอบว่า ทาง อเมริกาจ่ายเท่า Secret Agent ของทาง CIA บวก บวก และบวกรายได้พิเศษในการทำงานแต่ละ Job ส่วนเท่าไร นั้น ผมคิดว่ามากพอแล้วกัน ...ให้อ๊องซ์ถามคำถามได้ใน  หนึ่งนาที.....”..ท่านทูตกล่าวพร้อมดูเวลา...

....ผมคิดไม่ออกจริงๆว่าจะถามอะไร ไม่ใช่ว่าไม่มี แต่มีมากจน สับสน.....คิดออกแล้ว ...แล้วผมถามว่า..

“..ท่านครับ  ถ้านะครับถ้าผมตอบตกลงแล้ว ฝึกผ่าน ทำงานแล้วสมมุติว่าสัก  3-4 ปี ผมจะเลิกได้หรือเปล่าครับ.”

....ท่านทูตเงียบไปสักครู่ ... “ทาง CIA อเมริกัน คิดแผนการนี้ คิดแล้วว่า Secret Agent แต่ละคนควรจะอยู่ทำงานอย่างน้อยคนละ 20 ปี หรือมากกว่า ไม่ใช้ว่าจะทำงานเสี่ยงตลอดเวลา แต่พออายุมาก ประสบการณ์จะมากขึ้น  ก็จะเป็นพี่เลี่ยง หรือ ตัวแทรกที่ต้องการคนมีอายุ เช่น บทผู้จัดการ จะเอาคนอายุ  25-26 มาเป็นคงแปลกถ้าไม่ใช้ทายาท ต้องเอาคนอายุ  40-50 มาเป็น......เอาละผมจะตอบคำถามนี้ ที่ผมก็เคยถามทางอเมริกา มาแล้วผมจะตอบตามที่เขาตอบแล้วกันคำต่อคำ   เขาตอบว่า ....  “ได้..... แต่จากการวิเคาะห์จากสถิติที่ออกมา...มีเพียง 0.2 เปอร์เซนต์ที่ออกก่อน”   มีแค่นี้ที่ทางโน้นบอกมา”..... ท่านฑูตเงียบ


“เอาละถึงเวลาที่สำคัญ..... ต้องตัดสินใจแล้วว่าจะร่วมหรือไม่ร่วม   อย่างเคย     ถ้าอ๊องซ์ตอบ  ไม่  ก็เหมือนเดิม อ๊องซ์สามารถกลับได้เลยถือว่าไม่เคยมีเรื่องนี้ ไม่ต้องกังวลใจ” .ท่านฑูตบอก

“......เทปนี้จะสลายตัวเองภายใน ห้าวินาที หลังจากท่านฟังเทปนี้จบแล้ว..” .ผู้การนาวิน พูดขึ้นมา ทุกคนก็หัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน   พูดเหมือนกันในหนัง Mission Impossible คงเพื่อผมคลายเครียด....

.แลัวท่านฑูตก็พูดต่อ...”ผมจะให้เวลา 1 ชม. ประมาณ 5 เย็น หรือก่อน  ต้องให้คำตอบสุดท้าย.....  ผมจะให้คุณลัดดา  พาอ๊องซ์ไปที่ห้องรับรองหรือถ้าอยากจะเดินเล่นรอบๆสถานฑูตก็ได้นะแต่อย่าลืม  5 โมงเจอกัน.”.... ท่านฑูตกล่าวน้ำเสียงจริงจัง.

..ท่านฑูตหทารทั้งสองท่านมองมาที่ท่านทูต...ท่านฑูตพูดต่อว่า .”.ผู้การทั้งสองจะต้องไปร่วมงานวันกองทัพเวียตนาม เย็นนี้ คงต้องขอตัวไปก่อน...”

“..ผมมีของมาฝากผมเดินไปพร้อมผู้การเลยแล้วกันครับ”
แล้วไปเอาของที่รถ ผมกล่าว


“...นี้ผัก ผลไม้สด ผมซื้อที่ นอก Campbelltown  คงไม่เหียวนะครับผมจอดรถในร่มแล้วยังเปิดหน้าต่างรถไว้ด้วย”   ผมยื่นของพร้อมยกมือไหว้ลา ผู้การทั้งสอง..

.. ผู้การโยธิน บอกเบาๆว่า...  “โอกาส เช่นนี้หาไม่ได้อีกแล้วนะในชีวิตนี้”..... ส่วนผู้การนาวิน  ยิ้มแบบให้กำลังใจ ....

..ผมตัดสินใจไปเดินเล่นรอบๆสถานฑูต พร้อมทั้งคิดไปเรื่อยๆเพื่อตัดสินใจ......ผมวนกลับมาที่รถอีกทีผม เอา ผัก ผลไม้ อีก สองถุงเข้าไปข้างในด้วย ....

“ของฝากครับคุณลัดดากับท่านฑูตฝากไว้เลยนะครับ...เอ..เราเคยเจอที่กันที่ไหนมาก่อนหรือเปล่าครับ”  ผมถาม..

“...ไม่เคยนิคะ แต่ก็ไม่แน่...สงสัยจะจำเสียงดาได้ที่โทรไปเมื่อวานนี้คะ”  ลัดดากล่าวพร้อมบอกว่าจะพาห้องรับรอง....ผมเลยบอกว่า.

“..ไม่ต้องครับ ผมอยากพบท่าบฑูตเลยครับ.”

“....คะรอสักครู่นะคะ ดาจะเรียนท่านก่อน”



“ว่าไงตัดสินใจได้แล้วหรือ”  ท่านทูตถาม ผมยืนอยู่หน้าท่าน......
.”.ครับ”.......ผมตอบพร้อมใจเต้นแรง  
“คำตอบคือ.........”ตกลงครับ”..........ผมขอถามหน่อยได้หรือเปล่าครับ” ผมถาม
ท่านฑูตพยักหน้าช้าๆ ...

“... เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงหรือทางอเมริกันหลอกครับ” ผมถามด้วยเสียงจริงจัง


.....ท่านฑูตหายใจลึกๆแล้วพูดต่อไปว่า
“...ที่จริงผมจะตอบว่าจริงหรือหลอกก็ไม่สามารถตอบได้..แต่.เนื่องจากน้องตอบตกลงแล้ว   ผมขออธิบายต่อว่า ทางอเมริกาให้เงินในโครงการนี้เพื่อใช้จ่าย ก่อนแรก 30 ล้าน..เงิน ยูเอส นะ......”

..ผมร้อง “โอ.... .ประมาณ เก้าร้อยล้านบาทเลยนะ”

ท่านฑูตพุดต่อ... “ตอนนี้ให้ผมดูเลอยู่ บัญชีอยู่ที่สวิส  ก็เป็นค่าใช้จ่ายทั้วไป รามทั้งค่าเช่ารถ ค่าคนที่มาช่วยทำงานตั้งแต่ต้นทั้งที่เมืองไทยและที่ต่างประเทศ แต่เขาไม่รู้นะว่ามีโครงการนี้......บางงานผมจ่าย   ก็บอกเป็นงบลับ สถานฑูตบ้าง งานส่วนตัวบ้าง แต่ที่อย่าบอกอ๊องซ์และจำไว้มี สี่ประโยคคือ


1. เรื่องจริงที่เป็นเรื่องเท็จ
2. เรื่องเท็จที่เป็นเรื่องจริง
3. เรื่องจริงที่เป็นเรื่องจริง
4. เรื่องเท็จที่เป็นเรื่องเท็จ
เรื่องเหล่านี้มีตลอดเวลา และ ตลอดไป.”

ท่านหยุดพูดไปแล้วจ้องที่หน้าผม  แล้วท่านมองไปที่หน้าต่างแล้วพูดต่อ

“ตุลาปีหน้าผมจะเกษียณร์แล้วละ..........เอาละ พรุ่งนี้จะมีงานเลียงที่สถานฑูต ท่านฑูต สหรัฐ อยากจะเจอ อ๊องซ์ ด้วย ผมจะให้คุณลัดดาเลขาผมพาอ๊องซ์ไปส่งที่โรงแรมที่เราจองไว้ พรุ่งนี้ สิบเอ็ดโมงเจอกัน” ....ผมยกมือไหว้แล้วบอกแคว่า...

“ครับท่าน ...”

.ผมเดินออกมา เลี้ยวซ้ายไปเข้าห้องน้ำ แต่ในใจคิดถึงเรื่องที่ผ่านเข้ามาใน สาม ชม. ก่อนหน้านี้

ผมก็ทำการบ้านมาเหมือนกันหลังจากได้รับโทรศัพท์เมือวานผมก็เข้า อากู๋ Google นะครับดูประวัติท่านฑูต พอสรุปได้ว่า
ท่านฑูตสยาม เกิดในตระกูลเก่า เป็นผู้ดีเก่า มีทรัพย์สมบัติพอสมควร เรียกว่า เศรษฐีแต่ท่านไม่มีลูก ....ท่านเป็นดาวเด่นของการทรวง เป็นเอกอัคราชฑูต ตั้งแต่อายุ 40 กว่าๆ เป็นทั้งที่ อเมริกา  อังกฤษ จีน รัสเซีย และ อีกหลายประเทศ  ท่านเคยเป็นรองปลัดกระทรวง  ก่อนหน้านี้ท่านได้รับเสนอเป็น ปลัดกระทรวงแต่ท่านขอเป็น เอกอัคราชฑูต เครือรัฐ ออสเตรเลีย แทน ผมติดใจในคอลลัม “เบญจมาศ กระสิบเสียงดัง” ที่ว่า.. “.ท่านฑูต สยาม ไม่ขอรับตำแหน่ง ปลัดกระทรวง แต่ ขอเป็น ออท. ออสเครเลีย แทน..เพื่อนึกถึงความหลัง......เบญจมาศ..ขอแสดงความเสียใจด้วย....” ..เสียใจเรื่องอะไร ผมคิดอยู่ในใจ
ส่วนผู้การเนวิน....ตอนที่เรียนเป็นหัวหน้า นักเรียนนายเรือ...ยศเรือโท เคยอาสาสมัครไปฝึก SAEL ที่อเมริกา.เป็น ที่ 1 โรงเรียนเสนาธิการ หทารเรือ... และเรียนอีกหลายหลักสูตรทั้งในและนอกประเทศ เคยเป็นผู้บังคับการ เรือหลวง มกุฎราชกุมาร เรือหลวงตาปี มาแล้ว...

“ตกลง งานนี้ยากไหมคะ ...”.คุณลัดดาถาม....ผมทำหน้า งง งง เพราะ ท่านฑูตบอกว่างานนี้รู้กัน 6 คนแต่ท่านขอกมาแค่ 5 คน หรือคนที่ 6 คือคุณลัดดา ก็ไม่น่าใช่ ...ก่อนที่คุณลัดดาจะสังเกตุ สีหน้าผม ผมเลยตอบว่า .

“...เท่าที่ดู  ท่าทางจะไม่ยากครับ”..ผมตอบแบบสงวนท่าที...

“.แล้วคุนอภิลักษณ์ รับงานนี้หรือเปล่าคะ”  คุณลัดดาถามต่อ

....ผมยิ่งงงเข้าไปอีก....หรือใช่นะ คนที่ 6 ...
“..ครับ รับครับ.”    ผบตอบไป.....ก่อนที่จะมีใครพูดต่อ คุณลัดดาก็ เอาเอกสารมาให้ผมพร้อมซองสีขาว

“นี่คะ...เซ็นต์รับเงินค่าซ่อมและปรับปรุง ระบบ คอมของทางสถานฑูต นี่งวดแรก 3,000 ดอลล่านะคะ เงินสดนะคะ ท่านให้จ่ายสดคะ ”..ผมก็ถึงบางอ้อ ลัดดาคงคิดว่าผมมซ่อมระบบคอมนี่เอง ...ผมเกือบคายความลับออกมาแล้วซิ....
“...ดาเก็บของเสร็จแล้วเดียวขับรถ ตามรถดา ไปที่ ที่พักเลยนะคะ แล้วเย็นนี้ดาจะไปรับทานข้าว   กัน ท่านฑูต สั่งไว้ ....พร้อม ให้งบมาแล้ว   .” พูดแล้วลัดดาก็ตบที่กระเป๋าตัง.....เราเดินออกมา...ผมเปิดประตูสถานฑูต ให้ ดาเคินออกมา ทันใดนั้นก็มีลมกระโชกมาพัดประตูปิด......เสียงดัง....
.”ปัง”


To be continue

จากคุณ : as50_joe
เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 55 18:16:04




[ต้องการแตกประเด็นจากกระทู้เดิมคลิกที่นี่] [กติกามารยาท] [Help & FAQ] 
ความคิดเห็น :
  PANTIP Toys
จัดรูปแบบ :
ไฟล์ประกอบ :
  Help
ชื่อ :
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com