ไม่รู้สิ คุณอยากแอดคุณก็แอดมาเถอะ ถึงคุณจะเป็นพวกที่ชอบอยากรู้เรื่องส่วนของชาวบ้านน่ะนะ
เพราะผมไม่คิดว่าคุณจะเอาข้อมูลในเฟซบุ๊คผมไปทำอะไรได้
นอกจากมันจะทำให้หน้าวอลล์ของคุณรกเปล่าๆ
และผมคงไม่งี่เง่าพอจะอัพเดทสถานะที่เป็นเรื่องส่วนตัวมากๆเช่น
“วันนี้ผมมีสิวเม็ดใหญ่ที่ตรงบริเวณตรงนั้นของผม”
พร้อมภาพประกอบ (ผมหมายถึงอวัยวะเพศนั่นแหละฮะ)
หรือบางทีคุณก็อาจจะบล็อคหรือดีลีทผมออกจากเพื่อน
เนื่องจากคุณอาจทนความไร้สาระของผมไม่ไหว
ที่ชอบโพสอะไรที่คุณเห็นว่างี่เง่ามากๆเช่น บทกวีของอาทูร์ แรงโบด์
หรือภาพของ ฌอง-ปอล เบลมองโด ตอนสูบบุหรี่ (เพราะคุณคงจะอารมณ์เสียที่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร)
แต่กระนั้นผมก็ยินดีจะรับเป็นเพื่อนผู้หนึ่งในเฟซบุ๊คของผมฮะ
เพราะผมไม่เห็นด้วยและไม่เข้าใจเลยฮะ กับคนที่ไม่อยากมีเพื่อนในเฟซบุ๊ค
ถึงขั้นเขียนบอกไว้ว่า “ไม่รู้จักอย่าแอด” อะไรทำนองนั้น
ประมาณว่าพยายามรักษาพื้นที่ส่วนบุคคลอย่างแรงกล้าเช่นนั้นน่ะนะ
ผมไม่รู้ว่าเขาจะเขียนเช่นนั้นทำไม เพราะมันงี่เง่ามากฮะ
ถ้าคุณไม่อยากให้ใครที่ไม่รู้จักเป็นเพื่อนในเฟซบุ๊คของคุณ
ก็แค่ไม่ต้องกดรับแอดเขา ผมถึงกลับเวียนหัวอย่างสุดขีดจนเกือบจะอ้วกเลยฮะ
เมื่อเห็นใครซักคนเขียนในทำนองว่า “ถ้าจะแอดกรุณาดูหนังหน้าตัวเองด้วย”
มันทำให้ผมนึกถึงตอนที่ผมกำลังเล่นม้าหมุนในสนามเด็กเล่นกับเพื่อน เขาบอกผมว่า
ถ้าผมนั่งในม้าหมุนได้นานเกิน30รอบเขาจะให้ผมไปเล่นเกมส์ที่บ้านเขาในวันหยุด
ผมก็รับคำถ้าเขาฮะ เพราะช่วงนั้นผมติดเกมส์นินจาเต่ามาก
พ่อผมสัญญากับผมว่าจะซื้อเครื่องแฟมมิคอมให้ผมหลายครั้งแต่ก็ยังไม่ซื้อ
ผมเลยต้องทำทุกอย่างเพื่อจะได้เล่นเกมส์ที่บ้านของเพื่อนฮะ ยิ่งเขาบอกผมว่าเขาได้ตลับเกมส์มาใหม่ด้วย
แรงจูงใจผมยิ่งเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ
แต่พอเขาหมุนได้ซักสิบรอบผมก็เริ่มรู้สึกจะไม่ดีแล้วฮะ
พอถึงยี่สิบผมรู้สึกว่าน้ำลายผมมีรสชาติเปรี้ยวๆ รอบที่ยี่สิบห้าผมก็รู้สึกเหมือนมีอะไรดันออกมาจากคอและมาถึงปาก
รอบที่สามสิบผมก็พ่นอ้วกออกมาเหมือนน้ำพุเลยฮะ ผมรู้สึกแย่มากๆที่เห็นอ้วกตัวเองพุ่งออกมาเช่นนั้น
ผมเลยจินตนาการไปว่าอ้วกของผมเป็นน้ำพุเทรวี่ที่โรมฮะ มันเลยทำให้ผมค่อยยังชั่วขึ้น
แล้วเพื่อนทุกคนก็หันมาหัวเราะเยาะผม แล้วพวกเขาก็ล้อผมว่า “ไอ้อ้วกแตก”
ผมไม่รู้ว่าทำไมเวลาที่ผมเห็นใครซักคนแสดงความคิดที่ไม่เข้าท่าเช่นการเขียนว่า
“ถ้าจะแอดกรุณาดูหนังหน้าตัวเองด้วย”
มันทำให้ผมเอียนและภาพแห่งความอัปยศในวัยเด็กก็จะแจ่มชัดขึ้นมาในหัวผมทุกครั้ง
แต่นั้นก็ไม่ใช่สิ่งที่ผมอยากจะบอกพวกเขาเหล่านั้นหรอกฮะ
สิ่งที่ผมอยากจะบอกพวกเขาจริงๆมันมาจากที่ วันนี้ผมขึ้นรถไปกินข้าว
มันเป็นวันที่ผมแต่งตัวหล่อเป็นพิเศษฮะ ผมใส่แว่นเรย์แบนรุ่นเวย์ฟาเรอร์
แล้วก็เสื้อโปโล ของ ราล์ฟ ลอเรน ของปลอมฮะ ทั้งหมดนี้ผมได้มาจากตลาดนัด
แล้วผมก็ทำปกคอเสื้อตั้งๆซึ่งผมเห็นเพื่อนในเฟซบุ๊คคนหนึ่งของผมทำจริงๆมันดูงี่เง่าในความคิดผมมากฮะ
ผมทำเพราะผมเกิดพิเรน อยากรู้ว่าคนที่ทำอะไรที่งี่เง่าเช่นนี้ จะสึกยังไงกับการทำคอเสื้อตั้งๆเท่านั้นเองฮะ
และพอขากลับผมก็ขี่รถผ่านยายแก่ๆคนหนึ่ง ทันใดนั้นผมก็มองเห็นใบหน้าที่โหลลอยและอ่อนล้า
สายตาที่จ้องเขม็งมาที่ผม ราวกับว่าต้องการ การเหลียวแล และโหยหาความอบอุ่นในชีวิตในปั้นปลาย
หรือไม่ความหล่อของผมในวันนั้น คงทำให้เขาได้ตระหนักถึงชีวิตในที่ผ่านมาในอดีต
และพาลใจเสียใจถึงชีวิตในวัยสาวของตัวเอง
ที่ครั้งหนึ่งอาจจะเคยปฏิเสธผู้ชายด้วยคำว่า “ถ้าจะจีบกรุณาดูหนังหน้าตัวเองด้วย”
แต่วันนี้กลับต้องมาเดินย่ำต๊อกคนเดียวกลางถนนในวันที่แดดร้อนอ้าว
มันทำให้ผมนึกถึงคนที่เขียนเฟซบุ๊คตัวเองในทำนองนั้นว่า ถ้า ณ วันหนึ่งเขาเกิดเป็นยายแก่ๆคนนี้
เขาจะเขียนคำพวกนั้นไหม เขาคงได้แต่นั่งบนเก้าอี้โยกอย่างเหงาๆคนเดียวและคิดไปว่า
ถ้าย้อนเวลากลับไปในวัยสาวได้อีกครั้ง เขาจะไม่พูดคำเช่นนั้นกับใครคนไหนเลย
และนั่นแหละที่คุณควรรู้ว่าใครซักคนที่แอดคุณทางเฟซบุ๊ค
คือคนที่จะทำให้คุณได้ตระหนักถึงความสำคัญของตัวเอง ที่คุณควรจะรักษามันไว้
............................................
จุดประสงค์ของกลุ่มต่อต้านความมีสาระของชีวิต
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12996041/W12996041.html
แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 55 04:03:12
แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 55 03:59:09
แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 55 03:54:29
แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 55 03:42:44
แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 55 03:40:46
แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 55 03:29:11
*** เกี่ยวกับ ****
