|
บ้านที่อภิเศกพาหญิงสาวเข้ามาในเวลานี้ ปูพื้นด้วยกระเบื้องที่ตอนนี้ค่อนข้างอุ่นเพราะถูกแสงแดดส่องมากระทบ และเมื่อเข้าบ้านได้พริกแกงแทบจะถลาไปยังชุดโซฟาที่วางไว้ริมผนังห้องรับแขก แต่อภิเศกรั้งไว้ก่อน
คุณแกงขึ้นไปล้างหน้าก่อนนะครับ แล้วลงมาทานข้าวเช้ากัน อภิเศกประคองพริกแกงให้ค่อย ๆ เดินขึ้นบันไดไม้ไปยังห้องนอนชั้นบน
คุณแกงครับ ห้องน้ำอยู่ทางนี้นะ ชายหนุ่มชี้มือไปทางด้านซ้าย เสื้อผ้าอยู่ในตู้นะครับ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสียก่อนก็ได้ แล้วลงไปทานข้าวเช้ากัน ผมจะลงไปรอข้างล่างนะ คุณแกง อภิเศกเรียกชื่อของหญิงสาวที่พยักหน้าหงึกหงักอยู่ตรงปากประตูห้องแล้วเขาก็ลงไปเตรียมอาหารเช้าที่ชั้นล่าง อภิเศกเตรียมอาหารเช้าสำหรับสองคนเสร็จเรียบร้อยในอีกครึ่งชั่วโมงต่อมา แต่ก็ยังไม่มีวี่แววของหญิงสาวที่เขาเพิ่งพาขึ้นไปส่งยังห้องนอน
ให้ขึ้นไปล้างหน้า สงสัยไปนอนเสียละมั้ง
แล้วก็จริงดังคาด เพราะหลังจากที่รออยู่พักใหญ่ ๆ พริกแกงก็ยังไม่ลงมาจากชั้นบนเสียที อภิเศกจึงตัดสินใจเดินขึ้นไปตาม เขาพบหญิงสาวนอนขวางเตียงทั้ง ๆ ที่ยังมีผ้าคลุมอยู่ อภิเศกได้แต่ยืนส่ายศีรษะ และถอนใจไปพร้อมกัน ชายหนุ่มค่อย ๆ จรดปลายเท้าเดินเข้ามาในห้อง เพราะกลัวเสียงฝีเท้าที่กระทบพื้นไม้กระดานจะรบกวนคนที่กำลังหลับอยู่ แต่ดูท่าแล้วต่อให้เดินเสียงดังกว่านี้ เธอก็คงไม่ตื่นขึ้นมาง่าย ๆ อภิเศกจึงค่อย ๆ จัดท่าทางการนอนให้หญิงสาวนอนสบายขึ้น ดูแลความเรียบร้อยอีกเล็กน้อยก็ปิดประตู แล้วพาตัวเองออกมาจากห้องนั้น จนใกล้เที่ยงของวันเสาร์ อภิเศกก็ย้อนกลับขึ้นไปยังห้องนอนชั้นบนอีกครั้ง หลังจากเขากลับลงมาจัดการกับอาหารเช้า แล้วก็งีบไปได้อีกพักใหญ่
คุณแกง ตื่นเถอะครับ ชายหนุ่มนั่งลงบนขอบเตียง
แกงยังง่วงอยู่เลยค่ะ แล้วหญิงสาวก็พลิกตัวหนีไปอีกด้านหนึ่ง
คุณแกง นี่จะเที่ยงแล้วนะ ตื่นเถอะ อภิเษกเขย่าเรียก
แกงง่วง แกงจะนอนค่ะพ่อ แล้วพริกแกงก็ดิ้นหนี จนเกือบตกเตียง แต่ดีที่ชายหนุ่มคว้าไว้ได้ทัน
คุณแกง อภิเศกร้องเสียงดัง นั่นแหละพริกแกงถึงได้ลืมตาตื่นมาทำหน้างง ๆ เมื่อเห็นผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่ใช่คุณพ่อของเธอ ซึ่งเป็นคนเดียวที่จะมาปลุกเธอขึ้นจากที่นอน
อ้าว พริกแกงทำหน้าเหวอ แล้วก็ต้องรีบแก้ตัวพร้อมกับยิ้มแหย ๆ ขอโทษค่ะ แกงนึกว่าพ่อ แล้วเธอก็ดันตัวเองขึ้นจากที่นอนมาประจันหน้ากับชายหนุ่มคนที่ปลุกเธอ ที่ตัวเขาไม่ยอมขยับไปไหน ทั้งยังฉวยจังหวะที่เธอกำลังงุนงงอยู่นั้นหอมเข้าที่แก้มนุ่มฟอดใหญ่ นั่นแหละทำให้พริกแกงตื่นอย่างแท้จริง
คุณนี่ปลุกยากชะมัด แล้วผมก็ให้คุณขึ้นมาล้างหน้า แต่คุณมานอนซะนี่ เขาดุ พริกแกงได้แต่นิ่ง ลงไปทานข้าวกันครับ ล้างหน้าล้างตา อาบน้ำซะนะครับ เสื้อผ้าอยู่ในตู้ ใช้ได้ทุกตัวนะครับคุณแกง เดี๋ยวผมลงไปรอข้างล่างนะ อภิเศกพูดอะไรต่ออะไรยืดยาว พริกแกงก็พยักหน้าหงึกหงัก เธอเห็นชายหนุ่มกำลังจะลับออกไปนอกห้อง เธอก็เลยจะล้มตัวลงกับที่นอนอีกครั้ง แต่แล้วก็ต้องสะดุ้ง เมื่อมีเสียงดุ ๆ ดังมาจากหน้าห้อง
คุณแกง เดี๋ยวผมตีเลยคุณนี่ อภิเศกง้างมือพร้อมทำท่าจะเข้ามาตีเธอจริง ๆ นั่นล่ะ พริกแกงถึงได้ยอมลุกขึ้นจากเตียง แล้ววิ่งหนีเข้าห้องน้ำไป
พริกแกงลงบันไดเดินตามกลิ่นอาหารมาเรื่อย ๆ ก็เห็นคุณบอดี้การ์ดที่ตอนนี้แปลงร่างเป็นพ่อครัวกำลังเทสปาเก็ตตี้เส้นยาวจากกระทะลงจานกระเบื้องสีขาวใบใหญ่
คุณแกงไปรอที่โต๊ะเถอะครับ อภิเศกหันมาบอก
แกงช่วยมั้ยคะ
ไม่ต้องหรอกครับ ชายหนุ่มบอก แล้วเขาก็ยกจานใบใหญ่สองจานเดินมาวางที่โต๊ะรับประทานอาหารในห้องกว้างที่ด้านปลายสุดเป็นหน้าต่างไม้สองบานตอนนี้เปิดกว้างรับแสงแดดช่วงกลางวัน ทำให้ห้องทั้งห้องสว่างโดยที่ไม่ต้องอาศัยแสงจากหลอดไฟฟ้า รอบ ๆ โต๊ะอาหารที่เขาและเธอนั่งอยู่เวลานี้ มีตู้กระจกบานใหญ่เก็บเครื่องกระเบื้อง ประเภทจาน ชาม ดูเป็นของเก่า ของสะสม ส่วนโต๊ะรับประทานอาหารก็เป็นเครื่องหวายเข้าชุดกัน ปูโต๊ะด้วยผ้าลูกไม้สีขาว อภิเศกวางจานสปาเก็ตตี้ลงหน้าเธอ
คุณแขกทำกับข้าวเป็นด้วยหรือคะ
นักเรียนนอกทำกับข้าวเป็นทุกคนแหละ คุณแกง ชายหนุ่มตอบยิ้ม ๆ
เหรอคะ พี่วีร์ไม่เห็นทำกับข้าวให้แกงกินบ้าง คราวนี้พริกแกงเห็นชายหนุ่มคนนั่งฝั่งตรงข้ามหน้าตึงขึ้นเล็กน้อย พริกแกงจึงทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ตักสปาเก็ตตี้เข้าปาก แล้วรีบชมพ่อครัว
อร่อยจังเลยค่ะ แล้วทำไมจานของคุณแขกไม่เหมือนของแกงล่ะคะ สปาเก็ตตี้ในจานของพริกแกงเป็นสปาเก็ตตี้ผัดพริกสด ส่วนของชายหนุ่มมันคือสปาเก็ตตี้คาโบนาร่า
ก็ผมไม่กินเผ็ด แล้วคุณแกงคงไม่กินชีสเยอะ ๆ อย่างนี้มั้งครับ
ไม่หรอก แกงชอบกินชีส มาแลกกัน คราวนี้พริกแกงเห็นชายหนุ่มถึงกับยกจานหนี จนพริกแกงหัวเราะ จริง ๆ แล้วเธอแค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศจากเรื่องเมื่อสักครู่ ไม่ได้อยากเปลี่ยนอาหารตามที่บอกเขาจริง ๆ หรอก และไม่น่าเชื่อว่า คุณบอดี้การ์ดจะทำกับข้าวอร่อย พริกแกงยิ้มกับตัวเองในใจ
รอดตายแล้วเรา
อ้อ คุณแขกคะ พริกแกงถามเสียงค่อย ๆ คุณแขกถอดถุงเท้าให้แกงหรือคะ
ครับ อภิเศกเงยขึ้นตอบอย่างเป็นเรื่องธรรมดา คุณนอนทั้งอย่างนั้นได้ยังไง จริง ๆ ผมจะเช็ดตัวให้คุณด้วย แต่กลัวคุณตื่น
อุ้ย ไม่ต้องหรอกค่ะ คุณแขกเป็นผู้ชายมาทำอย่างนี้ได้ยังไง
ไม่เห็นเป็นไรเลยครับ เรื่องแค่นี้เองผมทำได้ พ่อผมบอกว่า เราไม่จำเป็นต้องให้ผู้หญิงเขาดูแลเราฝ่ายเดียว เราต้องดูแลผู้หญิงเขาด้วย เขาจะได้รักเรามาก ๆ แล้วนี่ทำไมไม่เปลี่ยนชุดล่ะครับ อภิเศกย้อนถาม
ไม่เป็นไรมั้งคะ เดี๋ยวก็กลับแล้ว
อย่าเพิ่งกลับสิครับ อยู่ด้วยกันก่อน ทานกลางวันเสร็จแล้วเราไปเดินถ่ายรูปเล่นกันมั้ย เห็นคุณแกงบอกว่า บ้านผมสวย เดี๋ยวผมพาดูรอบบ้านเลย นะครับคุณแกง
งั้นก็ได้ค่ะ พริกแกงรับคำ แล้วก็ลงมือจัดการกับมื้อเช้ารวบมื้อกลางวันฝีมือคุณบอดี้การ์ดอย่างเอร็ดอร่อย พอรับประทานอาหารเสร็จ อภิเศกก็ลุกจากที่นั่งไปรวบรวมอุปกรณ์เครื่องครัวเพื่อนำมาล้าง พริกแกงก็ช่วยยกจานที่เธอกับเขาเพิ่งรับประทานเสร็จมาส่งให้แล้วอาสาช่วยล้างจาน
มาค่ะ เดี๋ยวแกงช่วย
ไม่เป็นไรครับ ผมล้างเอง คุณแกงไปนั่งเถอะ
ไม่เป็นไรค่ะ ถึงแกงจะทำกับข้าวไม่เป็น แต่ล้างจานสะอาดนะคะ แล้วหญิงสาวเบียดตัวเองเข้ามาเพื่อช่วยชายหนุ่มล้างจานอย่างทะมัดทะแมง อภิเศกจึงรามือลงแต่ไม่ได้ถอยตัวออกมาจากหน้าอ่างล้างจาน เพราะกลิ่นหอม ๆ จากเส้นผมยาวสลวยที่พริกแกงเพิ่งสระแล้วเช็ดไว้หมาด ๆ ก่อนจะลงมารับประทานอาหาร เธอจึงปล่อยมันเคลียหลัง ไม่ได้มัดรวบไว้เหมือนเวลาที่พบกันตามปกติ
แชมพูยี่ห้อเดียวกัน ทำไมผมไม่ได้กลิ่นอย่างนี้บ้าง พริกแกงหันหน้ามาหาคนพูด ซึ่งนั่นก็ทำให้หน้าเธอกับหน้าเขาแทบจะชนกัน
ก็ผมคุณแขกสั้นแค่นี้จะได้กลิ่นได้ยังไงล่ะคะ พริกแกงหัวเราะคนถามที่ไว้ผมสั้นแทบจะติดศีรษะ ที่เรียกว่า ทรงสกินเฮด
ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องตามมาหอมที่คุณล่ะสิ พูดจบอภิเศกก็ยื่นจมูกเข้ามาใกล้มากกว่าเดิม
ดมกลิ่นน้ำยาล้างจานไปก่อนแล้วกันนะคะ พริกแกงเอามือที่เต็มไปด้วยฟองน้ำยาล้างจานป้ายเข้าไปที่จมูกคนอยากได้กลิ่นแชมพู แล้วรีบวิ่งหนีไป พร้อมส่งเสียงตามหลังมาว่า
ที่เหลือล้างต่อเองแล้วกันนะคะ แกงไม่ช่วยแล้ว
| จากคุณ |
:
ธ.ศ.ร. (Thomket)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
3 ธ.ค. 55 01:58:47
|
|
|
|
--วุ่นนัก รักกับบอดี้การ์ด-- ตอนที่ ๒๒ - บ้านบางปะอิน
