ความคิดเห็นที่ 1 หากต่างคนต่างเขียน อย่างไรก็ไม่มีทางเหมือนกัน ถึงโครงเรื่องจะเหมือนกัน แต่ตัวละครที่จะนำมาเดินเรื่องต่างกัน การแก้ปัญหาต่างๆก็ไม่ไม่เหมือนกัน ที่จะเหมือนกันก็คือ   ดัดแปลง หรือ แรงบันดาลใจอยากให้ออกมาเป็นแบบของตัวเอง เปลี่ยนจากบทเดิม เปลี่ยนตัวละคร เปลี่ยนสถานที่ หากมีจินตนาการอย่างไรก็ไม่มีตัน หากตันก็เพียงหาวัตถุดิบจากรอบๆบ้าน ถามเพื่อนๆ ขอไอเดียคนอื่น ไอเดียเพียงนิดๆ สามารถจับมารวมกันได้อย่างไม่มีวันหมด หากตันบท ตันมุข เราอาจขอความเห็นจากคนอื่นเพื่อนำมาใช้ (คนที่ อีโก้สูงๆจะไม่ใช้วิธีขอความเห็นจากคนอื่น อยากจะใส่บทอะไรก็ใส่ลงไป ผลคือ บทเพลีย) ยกตัวอย่าง มีเพื่อนๆชายหญิงนั่งร่วมกันอยู่ เมื่อสนิทกันมากๆ หากมีการทำขายหน้า หรือเกิดอาการเขิน เพื่อนๆจะแก้ปัญหาอย่างไร (ลองถามเพื่อนๆ) เพื่อนมี10 คน ก็ได้อาการเขิน 10 แบบ หลักการเขียนคือ ของสิ่งเดียว บทเดียว ต้องแตกบทได้หลายแบบ หากทำได้ ต่อให้เขียนอย่างไรก็ไม่เหมือนชาวบ้าน วันดีคืนดี อยากใช้ไอเดียจากงานคนอื่นสามารถนำมาดัดแปลงได้อย่างฉีกบทฉีกแนวการนำเสนอ ต้องรู้จักดัดแปลงบทเป็น แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 55 22:50:17 จากคุณ : นักเขียน ใส้แห้ง เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 22:49:38

ความคิดเห็นที่ 2 พล็อตที่คล้ายคลึงกันในสมัยนี้มีมากค่ะ แต่รายละเอียดและเทคนิคการเขียนของนักเขียนแต่ละคนจะไม่ซ้ำกันค่ะ จากคุณ : อัปสราน่ารัก เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 55 15:42:50