ความคิดเห็นที่ 1 “นายนี่จริงๆเลยนะ ถ้าคุณกรจับได้ขึ้นมาจะทำยังไง”   หญิงสาวเอ่ยเสียงเครียด แต่ชายหนุมกลับหัวเราะหึๆอย่างไม่สนใจ “คิดมากน่า นายไม่มีทางรู้เรื่องของเราหรอก เชื่อผมเถอะนะที่รัก”   ตอนนี้ต่อให้บอกว่าไฟไหม้ น้ำท่วมเข้าก็ไม่สนใจอะไรแล้ว นอกจากร่างอวบอิ่มเต่งตึงเนียนขาว อันเซ็กซี่และเย้ายวนป่วนอารมณ์ ที่นอนอยู่ตรงหน้า ริมฝีปากร้อน กำลังซุกไซ้ไปยังลำคอขาวเนียนอย่างหลงใหล “แต่เขาไม่ใช่คนโง่นะ ถ้าขืนนายยังทำแบบนี้กับฉันบ่อยๆ ฉันกลัวว่าสักวันคุณกรจะจับได้ คราวนี้ฉันโดนฆ่าตายแน่ๆ”  คนฟังไม่สนใจ ยังคงสำรวจร่างกายเธอไม่หยุดหย่อน จนคนท้วงเริ่มจะอ่อนระทวย และอ่อนแรงที่จะพูดอะไรต่อไป “แกได้ตายแน่ นังเพศยา!!!”    เสียงนี้ทำให้ชายหญิงทั้งสองสะดุ้งเฮือก ผละออกจากกันแทบไม่ทัน “คุณกร!!!”    พาฝันตกใจสุดขีด รีบหยิบเอาเสื้อที่กองอยู่มาปิดทรวงอกอร้าอร่าม และร่างกายอันเปล่าเปลือย “นาย!!!”  ไอ้แม็กร้องเสียงหลง “คุณกร คือฝันอธิบายได้นะคะ คือ...”    พาฝันอ้าปากจะแก้ตัวแต่กรศักดิ์ไม่เปิดโอกาส “หุบปาก! ฉันไม่ฟังคำโกหก ตอแห...จากแก  แกมีชู้ นังสารเลว!”    กรศักดิ์จ้องพาฝันและชู้รักตาแดงกล่ำราวกับเป็นปีศาจที่กำลังโกรธและพร้อมที่จะทำลายทุกสิ่ง “คุณกร ฝันขอโทษ ฟังฝันก่อนนะคะ มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะคะ คือ...คือไอ้แม็กมันข่มขืนฝันคะคุณกร ฮือๆๆ”  พาฝันกลัวจนน้ำหูน้ำตาไหลแก้ตัวหวังหาทางรอด “ไม่จริงนะครับนาย ผมไม่ได้ข่มขืน พาฝันสมยอมผมเองต่างหาก”    ไอ้แม็กร้อนรนบอกเรื่องอะไรจะยอมให้พาฝันเอาความผิดมาโยนใส่อยู่ฝ่ายเดียว ถ้าจะตายก็ต้องตายด้วยกันสิถึงจะถูก พาฝันจะมาใช้คำว่า ‘ข่มขืน’ได้ยังไงในเมื่อตัวเธอเองนั่นแหล่ะที่เดินเข้ามาหาเขาถึงห้องนอน ในช่วงเวลาแค่2 วันที่รู้จักกัน “แกพูดอะไร แก...”   พาฝันร้อนตัวกลัวความผิด “หยุด! แกไม่ต้องมาโกหก แกคิดว่าฉันจะเชื่อแกเหรอ แกร้องคราง โหยหวนมีความสุข อยู่กับชู้ ยังจะมีหน้ามาพูดว่าโดนข่มขืน แกมันเลวจริงๆ!”  หลังมือใหญ่ฟาดลงไปบนหน้าพาฝันจนหน้าหัน เลือดกบปาก  ไอ้แม็กก็โดนเช่นกัน  “แกสองคนไม่จำเป็นต้องมีลมหายใจอยู่ต่อไปแล้ว ฉันจะช่วยสงเคราะห์ ส่งแกไปสวาปามกันในนรกก่อนเวลาที่แกจะหมดอายุขัย!”  ปากกระบอกปืนหันไปจออยู่ที่สองร่างเปลือยเปล่าชายหญิง “คุณกร ...ฝันขอโทษ อย่าฆ่าฝันเลยนะคะ ฝัน...ฝันผิดไปแล้ว”    พาฝันร้องไห้น้ำตานองยกมือไหว้ขอชีวิตปลกๆ รีบขยับร่างกายร่อนจ้อนปราศจากเสื้อผ้า ไปกอดขากรศักดิ์เอาไว้แน่น จนเขานึกสมเพชกับภาพอุจาดตาตรงหน้า ผู้หญิงเพศยาที่เคยนอนกับเขา และเรียกตัวเองว่าเมีย กำลังนอนเปลื้องผ้าสนองตัณหาอย่างเร้าร้อนไม่อายฟ้าอายดินไม่เลือกสถานที่กับชู้ มันทุเรศลูกตาสิ้นดี! “ไปตายซะ!...นังสารเลว”    นิ้วชี้ค่อยๆเลื่อนไปเหนี่ยวไกปืนทีละนิดๆ แต่...พาฝันคงยังไม่ถึงฆาต  เพราะอยู่ๆไอ้ไวก็วิ่งเร็วจี๋เข้ามา “นาย นายครับ งานเข้าแล้วครับนาย นา...นาย ยยย”    พอมันเห็นร่างกายปราศจากเสื้อผ้าของพาฝันเท่านั้นแหล่ะ มันถึงกับเบิกตาโตเป็นไข่นกกระจอกเทศ    “โอ้-แม่-เจ้า ว้าว”  มันอ้าปากค้างเอา มือลูบริมฝีปาก “ไอ้ไว ไอ้บ้า แกอย่ามาทำลามกกับฉันนะ”    พาฝันรีบดึงกล่องกระดาษที่ใช้นอนเมื่อครู่มาปิดร่างกาย เอาไว้ให้มิดชิด ป้องกันสายตาสาลามกของไอ้ไว “มีอะไรไอ้ไว ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญแกได้ตายแทนพวกมันแน่”   กรศักดิ์เบนปืนไปทางไอ้ไวแทน มันรีบดันปากกระบอกปืนให้หันไปทางเดิม “ใจร่มๆนะครับนาย คืออย่างนี้ครับตอนแรกผมกะว่าจะไปจับตัวพวกมันมาให้นายจัดการ แต่ยังไม่ทันจะไปเลยครับ  ลูกน้องที่ผมให้คอยซุ่มอยู่ข้างนอก มันส่งข่าวมาบอกว่าเห็นตำรวจกำลังนำกำลังมาทางโกดังเราครับนาย” “อะไรนะ! แล้วมึ...มัวมายืนจ้องอยู่ทำไม ไปเตรียมตัวรับมือกับมันสิวะ อยากรู้จริงว่าใครมันปากโป้งให้ข่าวกับตำรวจ เสียแผนหมด”  ไอ้ไวไม่ได้ฟังเพราะมัวแต่ยืนมองผิวขาวจั๊วจนมันอยากเจี๊ยะ ของพาฝันตาปริบๆ    “ไปสิโว้ย หรือมึ...อยากให้ก...เอาลูกปืนเป่ามึ...ออกไป ไป!” “ปะ ไปครับ ไปแล้วครับนาย”    แล้วมันก็วิ่งแน๊บออกไปทันที แต่มิวายชะโงกหน้ากลับมาดูพาฝันอีกรอบ “ดูสิ ขนาดนรกยังไม่อยากจะรับแกสองคนไปเลย แกถึงได้รอดไปได้ ชะตาพวกแกคงยังไม่ถึงฆาต...ไป รีบใส่เสื้อผ้าแล้วออกไปรวมกันข้างนอก บอกตรงๆนะ เห็นภาพแบบนี้แล้วมันอุจาดลูกตาว่ะ...ไป!!”    พาฝันกับไอ้แม็กรีบหยิบเสื้อผ้าของตัวเองมาใส่แทบไม่ทัน ธันตะวางแผนและนำกำลังตำรวจมาที่โกดังร้างทันทีที่ได้รับข้อมูลจากสายและพยานคนสำคัญ ว่ากรศักดิ์ลักพาร่างของเวทินมาไว้ที่ไหน แต่ตอนนี้เขาเจอปัญหาคือทางที่จะเข้ามาเป็นป่าลึกพอสมควรต้องเดินเท้าเท่านั้นเพราะรถยนต์ไม่สามารถขับเข้ามาได้และยิ่งมาตอนมืดค่ำดึกดื่นอย่างนี้แล้วด้วยจึงคลำทางกันค่อนข้างลำบาก ลำพังตัวธันตะก็ไม่เท่าไหร่แต่พวกสาวๆที่ขอตามมาด้วยนี่สิที่เขาเป็นห่วง ห้ามแล้วห้ามอีกว่าไม่ให้ตามมาจนปากจะฉีกถึงท้ายทอย ก็ยังจะดื้อตามมาเป็นพรวน “ขอบใจมากนะหูกวาง ที่ให้ความร่วมมือกับพวกเรา”    จากคุณ : ชะ-นะ-มน-ทะ-รส (ชนมนธรส) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 10:30:36

ความคิดเห็นที่ 2  ธนาบอกกับเลขาสาว ซึ่งตอนนี้กลายเป็นพยานคนสำคัญไปเรียบร้อยแล้ว หลังจากที่ธันตะตามตัวเธอจนพบและเค้นเอาความจริง ทั้งขู่ทั้งปลอบให้เธอยอมพูดออกมา “ไม่เป็นไรหรอกคะบอส กวางก็ผิดด้วยค่ะที่คิดโง่ไปช่วยไอ้พี่ชายเลวๆของตัวเอง กวางเห็นแกตัวมากเลยใช่ไหมคะบอส  ฉันขอโทษนะคะทุกคน ”  หูกวางทำท่าจะร้องไห้ ตอนนี้เธอสำนึกผิดแล้วจริงๆ “คนเราหลงผิดกันได้ค่ะ แต่ถ้ารู้ตัวว่าหลงผิดแล้วคิดจะกลับตัวคนๆนั้นก็คู่ควรกับคำว่าอภัยนะคะ”    จิดาพูดแบบนี้ยิ่งทำให้ความรู้สึกผิดของหูกวางเพิ่มขึ้นมาอีกหลายเท่า ตอนนี้เธอมีแต่ความละอายใจอยู่เต็มอก ไม่น่าเห็นแกตัวทำเรื่องชั่วๆแบบนี้เลย “คุณวี ไหวหรือเปล่า จะกลับไปรอที่รถก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวผมให้จ่ายิ้มพาไป”    ธันตะถามด้วยความห่วงใย “ไม่ค่ะ ฉันไม่กลับ ฉันยังไหวอยู่สบายมากค่ะ ซุป’ ตาร์ภารวีซะอย่าง ผู้กองไม่ต้องห่วงฉันนะ”   ภารวีกลั้นใจตอบทั้งที่ความจริงเธอทั้งเหนื่อยทั้งล้า ไหนจะโดนยุงกัด  ไหนจะโดนใบไม้ใบหญ้าบาดจะคันคะเยอไปหมดทั้งตัวแล้วก็ตาม “ไอ้จี๊ด แกล่ะโอเคหรือเปล่าไหวไหมเนี่ย ?”     ธนาหันไปถามจิดาบ้าง “เฮ้ย ฉันโอเคสิคนอย่างจิดาเดินป่าแค่นี้สบายอยู่แล้ว”    สิ่งที่เธอตอบกับสภาพที่ธนาเห็นมันช่างแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง สภาพของจิดาตอนนี้ก็ดูจะไม่ได้แตกต่างจากภารวีไปมากสักเท่าไหร่เลย “ดีนะที่ยายกานต์มาไม่ได้ ต้องอยู่ดูแลคุณลุงคุณป้า”   ธันตะนึกดีใจที่เวทกานต์ตามมาด้วยไม่ได้ “นี่ผู้กอง เราก็เดินกันมาตั้งแต่หัวค่ำจนดึกขนาดนี้แล้ว ทำไมมันยังไม่ถึงสักทีล่ะ”    ภารวีชักเริ่มจะล้า   “หลงทางหรือเปล่าก็ไม่รู้” “เอ่อ...ผมก็ไม่แน่ใจ”   ธันตะสารภาพเสียงอ่อย “อ้าว! ทำไมพูดเหมียวๆแบบนี่ล่ะผู้กอง”   ภารวีเริ่มจะเครียด “ก็ถ้ามาตอนกลางวัน ก็คงถึงไปนานแล้วล่ะ ตอนนี้มันมืดมากแถมวันนี้ แสงจากดวงจันทร์ก็ไม่ค่อยสว่างทางก็ยังซับซ้อนมันก็เลยต้องใช้เวลาคลำทางกันนานสักหน่อย ยังไงก็ต้องเสี่ยงดูน่าคุณ”    ธันตะอธิบายพร้อมๆกับส่องไฟฉายไปมา ความจริงแล้วก็คือ ทางที่เดินมากันนั้นไม่ใช่ทางที่ถูกต้องเพราะธันตะจำได้ว่าต้นไม้ต้นนี้เขาเคยเดินผ่านมาสองรอบแล้ว แต่ไม่กล้าบอกทุกคนออกไปตรงๆ เพราะไม่อยากจะให้เสียกำลังใจเขาก็เลยนิ่งเสียดีกว่า “ถ้าคุณเวทินอยู่ด้วยก็คงจะดีเนอะ เขาคงจะช่วยเราได้มาก”  จิดาได้แต่ถอนหายใจยาว   “หายไปต้องหลายวัน ไม่รู้ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง”   และทันใดนั้นเองเธอก็ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อเธอ “คุณจี๊ด” จิดาหันไปมองทุกคนแล้วถามธนาที่เดินอยู่ใกล้เธอที่สุด  “ไอ้นา เมื่อกี้แกเรียกฉันเหรอ?” “เปล่า ฉันไม่ได้เรียก”   ธนาส่ายหน้าดิกๆ จิดาหันไปหา ภารวีกันธันตะ และหูกวาง  ทั้งหมดพากันส่ายหน้า “วีก็ไม่ได้เรียกนะคะ”  ภารวีส่ายหน้าดิก “แล้วใครเรียกฉันล่ะ?”  จิดาเริ่มจะหวั่นๆ หรือว่าจะเป็นเสียง ผอ-สระอี แต่นี่มันยังไม่ถึงวันพระเลยนี่นา เซนส์ของเธอไม่น่าจะแรงขนาดนี้ “คุณจี๊ด ผมอยู่นี่”    จิดารู้สึกว่าเสียงนี้มันคุ้นหูยังไงพิกล “เสียงคุณเวทิน! เสียงคุณเวทินจริงๆด้วย”   จิดาเพ่งสายตามองฝ่าไปในความมืด ตอนนี้เธอได้ยินแต่เสียง ไม่เห็นตัว  ภารวีเห็นท่าทางแปลกๆของจิดาก็ชักจะหวั่นๆ เธอเกาะแขนธันตะเอาไว้เป็นลูกเกาะพ่อ  “คุณอยู่ตรงไหน ออกมาให้ฉันเห็นหน่อยสิ พวกเรากำลังต้องการความช่วยเหลือจากคุณอยู่นะ” “คุณลองตั้งใจมองอีกทีสิ ผมอยู่ตรงหน้าคุณนี่ไง”   จิดาปิดเปลือกตาลง ตั้งสมาธิและค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นมา และเธอก็พบว่าดวงจิตของเวทินกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเธอจริงๆ แต่เห็นเลือนรางมากไม่ค่อยชัด เหมือนหลอดไฟที่ติดๆดับๆ “คุณ คุณจริงๆด้วย”   จิดาเอื้อมมือไปจับแขนเขา แต่ก็ลืมไปว่าเธอไม่สามารถจับต้องตัวเขาได้   “คุณเป็นอะไรหรือเปล่า แล้วหายไปไหนมา รู้ไหมฉัน...เอ่อ ทุกคนเขาเป็นห่วงคุณมาก”   จิดายิงคำถามเป็นชุด “ไอ้กรมันลักพาร่างผมออกมาจากโรงพยาบาล แล้วเรื่องทุกอย่างมันก็เป็นจริงอย่างที่คุณว่า ไอ้กรมันแค้นผมเรื่องน้องเน และที่ผมต้องเกือบตาย กลายมาเป็นดวงจิตแบบนี้ทั้งหมดเป็นฝีมือของมัน” “ฉันว่าแล้วไหมล่ะ ว่ามันต้องเป็นแบบนี้”    จิดาดีดนิ้วเปาะเธอคิดตั้งแต่แรกแล้วว่าเรื่องคุณน้องเนติยา ต้องมีเอี่ยวกับเรื่องนี้ไม่มากก็น้อย แล้วมันก็เป็นอย่างที่เธอคิดจนได้ “เฮ้ย ...ไอ้จี๊ด ตกลงเป็นคุณเวทินใช่ไหม ?”    ธนาถามเพื่อน จิดาพยักหน้า “แล้วเวทินว่ายังไงบ้างคะคุณจี๊ด”    ภารวีถามบ้าง “น่ะ นั่นสิคะ ว่ะ ว่าไงบ้างคะ”   หูกวางถามเสียงสั่น เธอพอจะรู้จากธนาอยู่บ้างว่ามีเพื่อนมีเซ้นส์ แต่ไม่ได้คิดว่าจะเป็นจิดา “เขาบอกว่าพวกนายกรศักดิ์เป็นคนลักพาร่างเขามาไว้ที่นี่ค่ะ”  จิดาหันมาบอกกับทุกคน “ไอ้จี๊ดถามคุณเวทินสิ ว่าโกดังร้างที่ว่ามันไปทางไหน”   ธนาว่า จากคุณ : ชะ-นะ-มน-ทะ-รส (ชนมนธรส) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 10:32:26

ความคิดเห็นที่ 3 “ใช่ๆ ไอ้ทินแกรีบๆนำไปเลย ถ้าแกยังช้านะคราวนี้แกได้ตายกลายเป็นผีจริงๆแน่”   ธันตะพูดกับเพื่อนซึ่งเขามองไม่เห็นว่าอยู่ตรงไหน แต่คิดว่าเขาน่าจะอยู่ใกล้กับตรงที่จิดายืนอยู่ “เออ...ฉันรู้แล้วไอ้คุณผู้กอง ...คุณจี๊ดตามผมมาครับ”  แล้วเวทินก็เดินนำเธอไปทันที จิดาหันไปบอกกันธันตะ  “ผู้กองตามจี๊ดมานะคะ เดี๋ยวคุณเวทินจะนำทางเราไปค่ะ” “ครับ เดี๋ยวผมวิทยุบอกจ่ายิ้มก่อน ว่าให้นำกำลังเสริมตามเข้ามาได้เลย”   ธันตะกล่าว ก่อนจะดึงเอาวิทยุสื่อสารที่ติดไว้กับเข็มขัดออกมากรอกเสียงสั่งงานลงไปแล้วเสียบมันกลับไปที่เดิม “เรียบร้อย เรารีบไปกันเถอะครับ”  และทั้งหมดนำโดยเวทินก็เร่งฝีเท้าเดินมาได้สักครึ่งทาง จนกระทั่งอยู่ดีๆจิดาก็หยุดเดินไปซะอย่างนั้น “ไอ้จี๊ด แกเป็นอะไร แล้วนี่หยุดเดินทำไมเนี่ย”   ธนาถามเมื่อเดินกันมาดีๆอยู่ๆจิดาก็หยุดเดินไปซะเฉยๆ ทำให้คนที่เดินตามหลังเธอมาต้องหยุดเดินตามไปด้วย “ไอ้นา แกอย่าเพิ่งเดินตามฉันมานะ”    จิดายืนถือไฟฉายส่องไปที่พื้น ยืนตัวแข็งเป็นมนุษย์หิน กลืนน้ำลายดังเอื้อก “มีอะไรเหรอคะคุณจี๊ด”   ภารวีถามพร้อมกับชะโงกหน้าเข้าไปดู    “กรี๊ด งูเห่า”  ภารวีกรี๊ดเสียงดังลั่นป่า ธันตะรีบเอามือมาปิดปากไว้แทบไม่ทัน กลัวว่าเสียงเธอจะทำให้พวกผู้ร้ายไหวตัวทัน   “งู งูตัวใหญ่เบ้อเริ้มเลยผู้กอง ฉันเกลียดงู ฮือๆๆ เกลียดที่สุดในโลกเลย อึ๋ย! ไปชิ่วๆๆ ไปๆ! ไอ้งูบ้า”    ภารวีส่งเสียงไล่งู “ผมรู้แล้ว เห็นแล้วด้วย เบาๆหน่อยสิคุณร้องซะลั่นป่าเดี๋ยวพวกมันก็รู้ตัวกันพอดี”     ธันตะทำเสียงจุ๊ๆๆ ให้เธอเลิกโวยวาย  ภารวีโดดกอดคอธันตะหลับตาปี๋ไม่กล้ามอง ชีวิตนี้สัตว์เลี้อยคลานที่เธอกลัวมากที่สุดรองจากกิ้งกือก็คืองูนี่แหล่ะ -------------------------- **อังคารหน้าเจอกัน นะแจ๊ะ ๆ ^ ^ จากคุณ : ชะ-นะ-มน-ทะ-รส (ชนมนธรส) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 10:35:09

ความคิดเห็นที่ 4 ขอแปะไว้ก่อนนะ เค้าจะมาอ่านวันจันทร์ (มองตาปริบๆ) จากคุณ : มาโซคิส เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 10:59:40

ความคิดเห็นที่ 5 ดีจ้า  ขอบคุณ ทุกๆคอมเม้นท์ จากตอนที่แล้วนะจ๊ะ คุณ---คุณ Sniper-1500watt คุณดีแอน--- ตัวละึรฝั่งพระเอก-- เวทิน - จิดา   ผู้กองธันตะ- ภารวี  ธนา - เวทกานต์ (ตัวหลักๆที่จะเห็นออกมาบ่อยจ้ะ) ส่วนฝั่งคนไม่ดี--- ตากรศักดิ์ -  พาฝัน ไอ้แม็ก -  ไอ้ไว (ที่โดนกรศักดิ์ใช้ให้ตามดูและ ทำร้ายฝ่ายพระเอกจ้า...) ส่วน หูกวาง ป็นน้องสาวของ ไอ้แม็ก ทำงานอยู่ที่เดียวกับธนา ตอนแรกเหมือนจะร้าย เพราะพี่ชายสั่งให้ทำตามคำสั่ง แต่มากลับตัวได้ในตอนนี้แหล่ะจ้ะ... นี่คือตัวละครโดยรวม ที่จะเห็นบ่อยๆที่สุดจ้้า คุณมาโซคิส--- นักสืบไฟแรงส์ จ้า มาช่วยกันสืบได้แล้ว คร้าบพ้ม! คุณlouktanpim--- โอ้เยส... คนเขียนก็ขอให้เป็นแบบนั้นนะคะ ขอบคุณมากๆๆๆ ที่คอยติดตามมาตลอดค่ะ ตอนนี้ก็ต้องรอ ผลต้นฉบับก่อนค่ะ ใจจด ใจจ่อ...ผ่าน หรือ ไม่ผ่าน เฮ้อ...^^ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ คุณกะตุ้งนิ้ง--- กิ๊วๆ ถึงกับเคลิ้มตาม ภารวี ^^ ตอนนี้มาช่วยกันตะลุยหาร่างเวทินกันด้วยนะจ๊ะ  นี่ถ้าหาไม่เจอ กะจะเรียก เจ๊รามี่ มาช่วยเสียหน่อย เอิ๊กๆๆๆ^^ คุณ Psycho man--- รานีแฟนคลับ ตามมาถึงเรื่องนี้^^ ตาเวทิน ชอบหยอดค่ะ เดี๋ยวให้เข้าร่างได้เมื่อไหร่เถอะ จะหวานกับ ยายจิ๊ดจ๊าดให้น่าดู ว้าว ^o^ คุณกระดานสีครีม--- แอบกระซิบว่า (อยากดูหวานกว่านี้ต้องตามอ่านถึงตอบจบนะจ๊ะ พี่ชมนรับรอ... ^^) คุณlovereason---  ^^ โดนตากรศักดิ์ พาไปลงทัฑณ์ น่ะสิจ๊ะ กำลังทะเล้นกับนางเอกได้ที่เลยใช่ม้า ^^ คุณ N_Foxtrot--- ถูกต้องจ้า หายกลับมาอยู่กับร่างตัวเอง แต่ก็ยื้อร่างเอาไว้ไม่ได้ ร่างถูกช่วงชิงไปแล้ว  จนได้ แต่จะช่วยได้ไหม ตามต่อในตอนนะจ๊ะ ขอบคุณทุกๆคน ทุกๆกำลังใจ ขอบคุณคร้าบ...บบบ แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 55 13:01:22 จากคุณ : ชะ-นะ-มน-ทะ-รส (ชนมนธรส) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 11:00:51

ความคิดเห็นที่ 6 มาแล้วเหรอออ รอรอ อยู่นะเนี่ย คิดว่าต้องรออ่านหลังวันหยุดยาวซะอีก ขอบคุณ คุณ  ชะ นะ มน ทะ รส มากกกเลยนะ จากคุณ : louktanpim เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 11:21:49

ความคิดเห็นที่ 7 @...คณมาโซคิส ---วันไหนก็ได้จ้าไม่ว่ากัน^^ แต่ เราแวะไปอ่านของคุณมาโซมาแล้วแหล่ะ โฮะๆๆๆ  @...คุณlouktanpim---^^ ดีใจนะเนี่ย มารออ่านด้วยขอบคุณค่ะ ...วันหยุดยา่วไม่ใช่อุปสรรค์ ของชนม... มาเจอกันได้ ทุกวัน อังคาร กับ วันศุกร์ หรรษาจ้า ... (แต่บางวันก็แอบมาตอนบ่าย แอบอู้^^) สายบ้างอะไรบ้าง มาเลยจ้ะรับรองเจอกันแน่ๆ  (แอบบอกว่าอีกไม่นานกำลังจะเปิดเรื่องใหม่ จะเอามาลงต่อจากเกมกลฯ จ้าูู^^) จากคุณ : ชะ-นะ-มน-ทะ-รส (ชนมนธรส) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 11:40:37

ความคิดเห็นที่ 8 โอะโอ จิดา จะทำยังไงละเนี่ย งูเห่ามาจ้องหน้าซะขนาดนี้ หรือว่าเวทินจะช่วยเอาไว้ได้ ถ้าช่วยได้จะช่วยยังไงเนี่ยสิ หลอกงู นี่ก็ตลกไปนะ ฮ่าๆๆ รอติดตามต่อจ้า จากคุณ : N_Foxtrot เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 17:42:09

ความคิดเห็นที่ 9 โห หนูพาขวานช่างเป็นไปได้ ว่าแต่ภาพลักษณ์ของเธอออกมาเซ็กซี่ยั่วยวนชวนหวิวเป็นที่สุด^^ เสียดายความประพฤติแย่ สู้รานีไม่ได้หรอกครับ หนู หูฟาง (หูกวาง) ดีว่ากลับตัวได้ สังคมและคนอ่านให้อภัย จากคุณ : รานีแฟนคลับ (Psycho man) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 20:35:15

ความคิดเห็นที่ 10 ดีครับ จากคุณ : ห้าสิบป่าย เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 22:33:01

ความคิดเห็นที่ 11 ว่างแล้ว แวะมาอ่าน อิอิ จากคุณ : มาโซคิส เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 14:01:45

ความคิดเห็นที่ 12 รอลุ้นค่ะ จากคุณ : :::อาราเร่::: เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 55 18:16:14

ความคิดเห็นที่ 13 กรศักดิ์เอ๊ย ทำร้ายเค้าน้องเนก็ไม่ฟื้นหรอกนะ จะทำไปทำไม๊ ทำใจซะเถอะ >< จากคุณ : lovereason เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 55 08:04:48