กว่าจะเป็นครู.......ด้วยหัวใจ ภาค 1
|
|
คุณคง งง กับหัวข้อใช่มั๊ย ว่าทำไมฉันถึงตั้งหัวข้อนี้ ถ้าคุณอ่านไปเรื่อยๆ
คุณก็จะเข้าใจ ไดอารี่นี้ไม่ได้ตั้งใจพาดพิงถึงผู้ใดทั้งสิ้น เป็นเรื่องเกี่ยวกับ
ตัวฉันเองล้วนๆ และคุณไม่ต้องรู้หรอก.....ว่าฉันคือใคร
คนทั่วไปมักถามฉันเสมอว่า ทำไมฉันถึงเรียนครู ทำไมไม่เรียนไอนั่น
ไอนี่ ไอโน่นล่ะ เรียนครูไปทำไม นั่นสิ ฉันเรียนครูไปทำไมกันนะ
ฉันขอเริ่มเล่าตั้งแต่ตอนฉันยังเด็กๆ เลยนะ ฉันจำความได้ว่าตอนป.1
ฉันชอบเขียนกระดานดำมาก ชอบเวลาที่มองครูเขียนกระดาน
และฉันมักจะเขียนกระดานดำเล่นเป็นประจำ จนโดนครูว่า แต่ฉันก็ยังไม่
ท้อถอย ในเมื่อครูไม่ให้เขียนกระดาน ฉันจึงแอบขโมยชอล์กกลับบ้าน
เพื่อเอาชอล์กมาเขียนเล่นที่บ้าน
แต่ตอนนั้นฉันยังเด็กมากนัก ฉันยังไม่รู้ว่าฉันชอบหรือไม่ชอบอาชีพนี้กันแน่
เพียงแค่ฉันชอบเขียนกระดานแค่นั้น
และเมื่อฉันเริ่มโตขึ้น ความรู้สึกที่ชอบเขียนกระดานก็เริ่มหมดลง หมดลง
จนกลายเป็นเฉยๆ เพราะเหตุใดฉันไม่ทราบหรอกนะ
เพียงแค่รู้สึกเฉยๆ แค่นั้น
เมื่อจบป.6 ฉันก็เข้าเรียนต่อชั้นม.1 ที่โรงเรียนประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง
ตอนม.1 ฉันขยันเรียนมาก และเกรดเฉลี่ยก็เป็นที่น่าพอใจทุกเทอม
นอกจากนี้ยังทำกิจกรรมเกือบทุกอย่างที่ทางโรงเรียนจัดประกวด
ไม่ว่าจะเป็นคัดลายมือ วาดภาพ เต้น ร้องเพลง ฉันทำมาหมดแล้วล่ะ
แต่พอเริ่มขึ้นม.2 เกรดฉันเริ่มตกต่ำ เพราะเริ่มโตเข้าสู่วัยรุ่น
ถึงแม้ฉันจะอยู่ห้องคิง แต่ฉันก็จะอยู่อันดับบ๊วยๆ ของห้องเสมอ
ฉันเป็นคนขี้เกียจ ไม่ชอบอ่านหนังสือ
จำได้ว่าช่วงนั้นจะลอกการบ้านเพื่อนตลอด ไม่สนใจเรียน
สนใจแต่เรื่องไร้สาระ ในหัวสมองของฉันแทบจะไม่มีเรื่องเรียนเลย
มีแต่เรื่องไร้สาระทั้งนั้น
แต่คุณรู้มั๊ยว่าเรื่องไร้สาระนั้น มันก็ทำให้ฉันมีความสุขนะ เวลาครูสอน
ฉันก็ชอบนั่งเหม่อลอย สอบเลขตกประจำ จนครูเรียกให้ออกมาแสดงวิธี
ทำบนกระดานหน้าห้องเป็นประจำ ถ้าคุณถามฉันว่าตอนม. 2 เรียนเนื้อหา
วิชาเกี่ยวกับอะไรบ้าง ใครเป็นคนสอน ครูที่ปรึกษาคือใคร ฉันบอกตรงๆ
เลยนะ ฉันจำไม่ได้หรอก ลืมสนิท เพราะตอนม.2 เรื่องเรียนนี่ไม่ได้อยู่ใน
หัวสมองของฉันเลย ส่วนเรื่องการประกวดต่างๆ ก็ลดลงเช่นกัน
เหลือแค่คัดลายมือเพียงอย่างเดียว
สรุปคือตอนม.2 ฉันมีดีเพียงอย่างเดียว ก็คือคัดลายมือนี่แหล่ะ
พอขึ้นม.3 ฉันก็ยังได้อยู่ห้องคิงอีก คุณคงสงสัยใช่มั๊ยล่ะว่าทำไม นั่นก็
เพราะว่าเกรดตอนม.1 ช่วยชีวิตฉันไว้ไงล่ะ
แต่ฉันคิดว่าพอขึ้นม.3 ฉันกะว่าจะตั้งใจเรียนมากขึ้น อยากจะทำให้พ่อกับ
แม่ภูมิใจอีกครั้ง แต่มันก็ำไม่ได้เป็นอย่างที่คิด
ชีวิตฉันกลับพลิกผันอีกครั้งหนึ่ง
และการพลิกผันครั้งนี้ ก็เป็นอีกเหตุการณ์หนึ่ง
ที่ฉันจดจำมาจนถึงทุกวันนี้ และนึกเสียดายมาจนถึงทุกวันนี้เช่นกัน .........
( อ่านต่อภาค 2 )
| จากคุณ |
:
keng_beauty 
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 ธ.ค. 55 22:10:14
|
|
|
| 
