ความคิดเห็นที่ 1 กาลอดีต กรีดแผลเป็น เห็นรอยอยู่ จิตหดหู่ ดูซีมเซา อับเฉาขวัญ คืนราตรี มีเพียงเรา เหงาชีวัน เหม่อมองจันทร์ พลันสะท้าน สะเทือนใจ   ให้คิดถึง คืนวาน จันทร์สานสื่อ สองกุมมือ มือสอง ปองฝันใฝ่ เอ่ยพร่ำพลอด ออดอ้อน เอื้อนความใน กาลผ่านไป ไห้ครวญเพรียก เรียกเธอเคียง จากคุณ : sarasiri เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 55 05:42:52

ความคิดเห็นที่ 2 รอยเจ็บช้ำรำลึกผนึกแน่น รอยลึกแสนยากลบกลบเลือนหาย รอยกรีดกว้างเลือดหลั่งชโลมใจ รอยแผลนี้ทำอย่างไรไม่มีจาง คิดคนึงพึงสะท้อนย้อนวันเก่า คิดบรรเทาทนข่มตรมหมองหมาง คิดคราใดใจร้าวเศร้าประดัง คิดทุกครั้งน้ำตาหลั่งลงพร่างพรู ............................ ชื่นชม..คุณโคค่ะ ชอบอ่านกลอนแนวนี้ค่ะ.. จากคุณ : nana_tjj เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 55 15:31:09