ความคิดเห็นที่ 1 ยังไม่ทันที่ดารินจะได้ตอบจบ   เสียงแจ้วๆของมนต์อัปสรก็ดังมาใกล้      เรียกสายตาของทั้งดารินและธีรักษ์ให้หันไปมอง  ภาพที่เห็นดูราวกับลูกแมวตัวน้อยเจ็ดสีคลอเคลียเจ้าของ  ซึ่งถ้าหากเป็นแมวธีรักษ์ก็คงไม่ว่าอะไร นี่เป็นสาวน้อยรูปร่างกลมกลึงในชุดเดรสสายสปาเก็ตตี้สีสันสดใส   คว้านอกลึกจนเห็นเนินอกรำไร  แม้จะไม่ได้เดินใกล้ขนาดคล้องแขนนัวเนียไปมา  แต่ท่าทางออดอ้อน   เสียงคะๆขาๆนั้นก็ทำเอาธีรักษ์อดที่จะระแวงไม่ได้                  ดารินมองสายตาของลูกชายแล้ว   ดวงตาคู่สวยมีประกายเจ้าเล่ห์แว้บหนึ่ง   ก่อนจะเปลี่ยนเป็นตีหน้าเศร้า  ยื่นมือไปบีบมือของธีรักษ์เบาๆราวกับขอกำลังใจ             “เรื่องมันยาวค่ะลูกธีขา  ทานข้าวเสร็จแล้วถ้าลูกว่างเดี๋ยวค่อยคุยกันนะคะลูก”            “ครับแม่”   ธีรักษ์เห็นสีหน้าแววตาเศร้าๆ  ของคนเป็นแม่  ก็ทำให้ยิ่งเพ่งเล็งร่างกลมกลึงที่เดินตรงเข้ามาในห้องอาหารมากกว่าเดิม            “สวัสดีตอนเช้าค่ะ คุณพี่ดารินขา”   เสียงหวานจ้ะจ๋าของมนต์อัปสร  เรียกรอยยิ้มหวานเอ็นดูจากดาริน               “จ้าหนูมิลค์”            ยังไม่ทันที่ดารินจะพูดอะไรต่อ  เสียงทุ้มของคุณเทพก็กล่าวอย่างตัดพ้อ          “ทำไมน้องรินไม่รอพี่คะ   ดูสิพอพี่อาบน้ำเสร็จออกมาไม่เจอน้องริน  พี่ใจหายหมดเลย”  คนพูดพูดพลางรวบร่างบางของดารินเข้ามาในวงแขน         “น้องรินลงมาดูแลอาหารน่ะค่ะพี่เทพขา”        “ไม่เอาแล้วนะคะ พี่ไม่ชอบให้น้องรินห่างตัวพี่  คราวหน้าน้องรินเข้าไปอาบกับพี่เลยดีกว่า”  ประโยคสุดท้ายคนพูดกระซิบกับคนในอ้อมกอดเบาๆ   เรียกรอยยิ้มเขินอายที่มองเท่าไหร่ก็น่ารักในสายตาของคุณเทพ       “แหม   พี่เทพขาพูดอะไรก็ไม่รู้  น้องรินเขินนะคะ”   ว่าแล้วดารินซุกหน้ากับอกกว้างอย่างเขินอาย   คุณเทพมองร่างบางที่ซุกอกอย่างชอบใจ   กระซิบเบาๆกับร่างบางที่คลอเคลียว่า “คราวหน้าไม่ต้องรีบลงมานะคะ  บอกกี่ครั้งแล้วว่าอาหารอร่อยที่ไหนก็ไม่ทำให้พี่อิ่มได้เท่าน้องรินคนดีของพี่”         “พี่เทพขานี่ก็ ”         ระหว่างที่พ่อแม่กำลังหวานกันตามปกติที่ธีรักษ์เห็นมาจนเจนตา   ตาคมก็อดจับสังเกตแม่ลูกแมวเจ็ดสีไม่ได้   นอกจากดวงตาชื่นชมกับความหวานเชื่อมของพ่อแม่เขาแล้วก็ไม่ได้มีทีท่าผิดปกติอะไร           “ทานข้าวเถอะจ้ะเด็กๆ  วันนี้มีข้าวต้มกุ๊ยด้วยของโปรดหนูมิลค์ด้วยนะจ๊ะ  อ้อเด็กๆรู้จักกันแล้วใช่ไหมจ้ะ”         “ค่ะคุณพี่ดารินขา”  ธีรักษ์ถึงกับเลิกคิ้วนิดๆ  เมื่อได้ยินสรรพนามที่มนต์อัปสรเรียกคุณแม่ของเขา       “งั้นดีเลย   ลูกธีคะ คุณแม่จำได้ว่าลูกธีชอบปวดไหล่กับปวดหลังใช่ไหมคะ   แม่เลยวานหนูมิลค์มาช่วยดูแล  ถ้ายังไงลูกก็ให้หนูมิลค์ช่วยดูให้ได้นะคะ”       “ตอนเช้าเห็นไม่เห็นหนูมิลค์ของคุณแม่บอกเลยว่าจะมาเป็นหมอนวดประจำตัวผม”  ปกติธีรักษ์ไม่ชอบเสวนากับคนแปลกหน้าโดยเฉพาะผู้หญิงเท่าไหร่นัก  ค่าที่ไม่ไว้ใจจากประสบการณ์แย่ๆที่ผ่านมา  แต่ไม่รู้ทำไมพอเห็นแม่ลูกแมวเจ็ดสีตรงหน้าที่ไร  ก็อดจะแหย่ไม่ได้ทุกที  แล้วก็ได้ผล  เมื่อลูกแมวเจ็ดสีส่งตาวาวๆ  พร้อมแก้มพองๆ  ท่าทางอยากจะโจนมาตะกุยหน้าเขาอย่างไรอย่างนั้น       “ลูกธี  ทำไมไปว่าน้องอย่างนั้นไม่น่ารักเลยนะคะลูกธีขา”   คนเป็นแม่ปรามเสียงอ่อน  แต่แววตาพราวด้วยความสมใจที่เห็นท่าทีของลูกชายที่มีต่อมนต์อัปสร        ลูกแมวเจ็ดสีของธีรักษ์ที่ตอนนี้มั่นอกมั่นใจเต็มร้อย  เพราะเจ้าหล่อนทั้งโกยทั้งเสริมอึ๋มมาอย่างดีแล้วตอบราวกับนางเอกผู้เสียสละ “ไม่เป็นไรค่ะ  คุณพี่ดารินขา  สำหรับคุณธีรักษ์ขาจะให้หนูมิลค์เป็นอะไรหนูมิลค์ก็ยอมค่ะ”         ธีรักษ์มองลูกแมวเจ็ดสีที่ดูมั่นอกมั่นใจผิดจากลูกแมวจอมหยิ่งขี้อายก็แปลกใจ        “โถ่หนูมิลค์ขาไม่ได้นะคะ   คุณพี่ให้มิลค์มาดูแลสุขภาพ   ไม่ได้มาเป็นอย่างที่ตาธีพูดเสียหน่อย  ลูกธีก็เหมือนกันพูดอะไรไม่น่ารักเลย  คงไม่ต้องบอกนะคะว่าลูกควรทำอย่างไร”         “ขอโทษ”       ระหว่างทานข้าวเช้าแม้บรรยากาศจะเป็นไปอย่างอบอุ่น  ออกจะอบอุ่นจนเกินไปด้วยซ้ำในสายตาของธีรักษ์  เพราะแม่ของเขาก็ดูจะจ๊ะจ๋ากับมนต์อัปสรดี   ส่วนคุณเทพพ่อของเขานั้น ไม่ต้องพูดถึง   ท่านก็เอาใจใส่ดูแลภรรยาสุดที่รักตามปกติ จากคุณ : คุณนายนวล เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 55 00:32:26

ความคิดเห็นที่ 2 พอทานเสร็จ  คุณเทพก็ย้ายตัวเองไปห้องทำงาน ส่วนมนต์อัปสรก็หายเข้าไปในห้องออกกำลังกาย  เหลือเพียงดารินกับลูกชายสุดที่รักตามลำพัง         “คุณแม่ครับที่เราคุยค้างกันเอาไว้ก่อนทานข้าว”       “คุยค้างไว้  อ้อ เรื่องหนูมิลค์หรือลูก  ”  ดารินที่กำลังร่าเริงจะตามไปดูมนต์อัปสรเต้น ก็ชะงักลง  ก่อนใบหน้าที่สดใสจะแปรเป็นสลด  เมื่อนึกถึงเรื่องที่คุยค้างไว้กับลูกชาย         “ครับ  จริงๆผมว่าเราจ้างเค้าแบบไปกลับก็ได้ไม่เห็นจำเป็นที่จะต้องให้เค้ามาอยู่บ้านเราเลย  บอกตรงๆผมไม่ค่อยไว้ใจ”        “แม่ก็ไม่ค่อยไว้ใจเลยต้องจ้างหนูมิลค์มาไว้ที่บ้านเราไงคะลูก”       “หมายความว่าไงครับคุณแม่”       จบคำของลูกชายสุดที่รัก  ดารินก็ช้อนสายตาที่แสนเจ็บช้ำมองหน้าลูกหนึ่งแว๊บ   ก่อนหลบตาก้มหน้าลงเพื่อนซ่อนสายตาเจ้าเล่ห์  แล้วเล่าด้วยน้ำเสียงเจ็บช้ำไปว่า       “คือจะว่าแม่คิดมากก็ได้นะคะลูกธีขา  แต่แม่ไม่ไว้ใจหนูมิลค์กับพี่เทพขาคุณพ่อนะค่ะลูกธี   ดูพี่เทพเอาใจใส่แล้วก็เอ็นดูหนูมิลค์เหลือเกิน   ส่วนหนูมิลค์ก็ดูจะคลอเคลียร์กับพี่เทพจน .....จนแม่หวั่นใจน่ะค่ะลูก”       “แล้วคุณแม่จะจ้างเค้ามาทำไมล่ะครับ  ให้เข้ามาอยู่ในบ้านขนาดนี้จะดีหรือครับ” ดารินฟังแล้วอยากจะกรี๊ด   มีลูกชายฉลาดทำไมมันลำบากอย่างนี้  แต่คนอย่างดารินมีหรือจะจนมุมเจ้าหล่อนก็ทำหน้าขึงขังแถต่อไปได้ว่า  “ลูกธีคะ   เราต้องเก็บศัตรูไว้ใกล้ตัวสิคะลูก   เวลาจะทำอะไรก็จะได้อยู่ในสายตา   ปล่อยไปอยู่ข้างนอกจะไปทำอะไรที่ไหน  คุณแม่จะรู้ได้อย่างไรคะ  ”         “ก็ดูคุณแม่จี๋จ๋ากับเค้าดีนี่ครับ”         “ลูกธีจะให้คุณแม่ทำอะไรได้  คุณแม่เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆจะไหนเลยจะไปต่อกรกับใครได้เกิดแม่ไปร้ายใส่เค้าแล้วเค้าทำร้ายตอบแม่จะเอาอะไรไปสู้เค้าละคะลูก  แล้วอีกอย่างเค้าทำตัวน่ารักกับแม่จะให้แม่ไปร้ายกับเค้าก็ใช่ที่นะคะลูก  ประเหมาะเคราะห์ร้ายคุณพ่อลูกเกิดยิ่งเห็นใจเค้า   แม่คง....แม่คงทนไม่ได้”  ถึงตรงนี้   ดารินช้อนตาที่ฉ่ำไปด้วยน้ำตามองหน้าธีรักษ์เพื่อเรียกคะแนนความสงสารและน่าเชื่อถือจากลูกชาย           “แม่เลยทำได้แค่คอยดูอยู่ห่างๆ  ยังไงลูกธีก็ช่วยแม่ดูๆกันๆเค้าออกจากคุณพ่อหน่อยนะคะลูก  นึกว่าเห็นแก่แม่นะคะ”        ธีรักษ์ฟังเหตุผลแสนแปลก  ดูยังไงก็ไม่น่าเชื่อถือของดารินแล้วก็ได้แต่ถอนใจเบาๆ  จะซักถามอะไรอีก  ก็ถามไม่ออกเพราะถูกดวงตาฉ่ำๆของมารดาดักทางไว้            "คุณแม่อย่าคิดมากนะครับ”       “จ้ะ งั้นแม่ขอตัวไปดูหนูมิลค์ก่อนนะคะลูก”  พอเห็นดวงตาเต็มไปด้วยคำถามของลูกชายดารินก็แถแบบสีข้างถลอกไปเป็นแถบอีกจนได้“ เอิ่ม  ให้แน่ใจว่าเค้าไม่ไปออดอ้อนคุณพ่อของลูกอยู่ไงคะ”        ธีรักษ์มองตามหลังมารดาไปอย่างครุ่นคิด   เชื่อไม่ลงจริงๆว่าแม่ของเขาจะจ้างยัยลูกแมวเจ็ดสีด้วยเหตุแค่ว่าไม่ไว้ใจคุณพ่อ  คนอย่างแม่เค้านะหรืออ่อนแอ   ออกจะเจ้าเล่ห์จะตายไป   แล้วคุณพ่อก็ไม่เคยชายตาแลใคร   แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลไหน  สำหรับรักษ์ท่าทางช่างออดอ้อนเอาใจของมนต์อัปสรก็ดูไม่น่าไว้วางใจอยู่แล้ว       ดารินเดินไปหามนต์อัปสรอย่างสมใจ   แม้จะพอรู้อยู่หรอกว่าลูกชายจะไม่ค่อยเชื่อน้ำคำของหล่อนเท่าไหร่  ค่าที่เป็นแม่ลูกกันมาแถมเจ้าลูกชายก็ฉลาดเสียด้วย  แต่เอาเถอะขอแค่ลูกธีใส่ใจมนต์อัปสรอีกนิด   ดารินมั่นใจว่าธีรักษ์ไม่มีทางรอดพ้นบ่วงเสน่ห์ของมนต์อัปสรไปได้แน่ๆ                                *************************** จบตอนแล้วนะคะ  อ่านแล้วเป็นอย่างไรบอกกันบ้างนะคะ   ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ^^ จากคุณ : คุณนายนวล เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 55 00:35:15

ความคิดเห็นที่ 3 มุมนี้คุณกับคนอ่านผู้มีอุปการะคุณทุกท่านค่ะ คุณ sasatorn ขา " น่ารักดีค่ะ :)"@ ขอบคุณค่า  คนเขียนดีใจที่ชอบนะคะ คุณ : มาโซคิสขา "แหนะๆ นู๋มิลค์ ใช้สายตาอย่างเดียวไม่พอ มีแทะโลมร่างกายคุณธีขาด้วยนะ!!555 เธอจะกอดฉันอีกนานไหม อ่านแล้วเขินแทนนู๋มิลค์" @ ขอนิดนุงค่าอิอิคนเขียนชอบตรงลืมโกยที่ซู๊ดดดค่า. ฮี่ฮี่ แต่หนูนวลยืนยันว่าเรื่องนี้ใสๆค่า (ต่อไปอาจจะแนวไสหัวไปไกล555) พี่มาลัยขรา  "กว่าจะจบเรื่อง สงสัยพี่ธีรักษ์ขราของพี่เหลือแต่กระดูก ปล. วันนี้วันดี ขอสิ่งที่เป็นมงคลจงบังเกิดมีแก่น้องนวลนะคะ (ปอลิง แก่อีกปีแล้วสิเนี่ยน้องพี่ อิอิ) "@คุณพี่มาลัยขราขอบคุณค่าน่ารักที่สุดเลย แต่น้องนวลไม่แกอายุเค้าหยุดอยู่ที่สิเจะค่า งุงิงุงิ คุณ : ธ.ศ.ร. (Thomket)ขรา "คุณหมอผู้เคร่งขรึม และเจ้าระเบียบ กับ นักเต้น แสนซน น่าร้ากกกก" @ น่ารักเหมือนคนเขียนเลยค่าธศรขรา  ฮี่ฮี่ คุณ : Pim~Dow  "มาแอบแปะนิยายแถวนี้เอง หวัดดีค่ะน้องนวล เห็นชื่อเรื่องนี่นึกอยู่ว่าต้องใช่แน่ๆ ดูชื่อล็อคอินแล้วก็นะ ถูกเผง ^_____^" @ โดนจับได้แล้ว อิอิ ดีใจพี่แอนนี่ยังจำได้  เคยบอกไว้นานมากแล้วว่าจะเขียนเรื่องนี้ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ   หนูจะสู่้ต่อไปค่า ^^ และขอบคุณ  คุณminafiba, npuiy, Sniper-1500watt, Thomket, Psycho man มากๆนะคะที่มากับไลค์ให้กำลังใจคนเขียน ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านอีกครั้งนะคะ  ^^ แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 55 00:47:43 จากคุณ : คุณนายนวล เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 55 00:36:20

ความคิดเห็นที่ 4 คุณแม่นี่ร้ายนะ น่าสงสารคุณหมอธี นอกจากจะถูกคุณแม่หลอกแล้ว ยังจะต้องตกหลุมหนูมิลค์อีก โฮะ โฮะ แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 55 01:03:22 จากคุณ : ธ.ศ.ร. (Thomket) เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 55 01:02:43

ความคิดเห็นที่ 5 คุณแม่ขรา กับนู๋มิลค์ เข้ากันขนาดนี้ อีกหน่อยจะมีบทบาทแม่สามีกับลูกสะใภ้ตีกันหรือป่าวคะ 55 จากคุณ : มาโซคิส เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 55 05:02:30

ความคิดเห็นที่ 6 แหมมม  ธศร คะ  ไม่คิดบ้างเหยอว่าพระเอกอาจเต็มใจตกหลุมสิเหน่หา หา ของหนูมิลค์ก็ได้ฮี่ฮี่   คุณมาโซคิสขรา  ฮี่ฮี่ ไม่บอกค่า  แต่หนูมิลค์น่าสงสารนะคะถูกใส่ไฟตลอดๆ  ไม่รู้พระเอกจะมีตบจูบตบจูบไหม  อิอิ   อุ้ยๆสปอยยยย สปาย สะเปะสะปะ 555555555 จากคุณ : คุณนายนวล เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 55 11:48:45

ความคิดเห็นที่ 7 มีแม่แบบนี้ ลำบากเหมือนกันนะ ;) จากคุณ : sasatorn เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 55 13:01:36

ความคิดเห็นที่ 8 บทนี้ไม่มีทริค มีแต่กรงเล็บแมวเจ็ดสี --- หัดกางเล็บมั่งดีกว่า เผื่อไว้ขู่แฟ่ด ๆ กะคนข้างตัว (^~3~^) จากคุณ : Sniper (Sniper-1500watt) เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 55 16:43:21

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ Sniper(Sniper-1500watt) ขราหนูนวลก็อยากเขียนทริคค่า แต่ว่าช่วงนี้พยายามเค้นสมองน้อยๆเขียนตอนใหม่อยู่ค่าเพราะว่าที่เขียนไว้อยู่ในสต็อกกำลังจะหมดแล้นนนนค่า  แอร๊ยยยยยยย  งื้อออ  แต่จะพยายามเขียนทริคต่างๆมาลงให้นะคะ  ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ จากคุณ : คุณนายนวล เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 55 17:17:10

ความคิดเห็นที่ 10 5555 คุณ sasatorn. ขรานั่นจิคิ สงสัยบ้านนี้จะมีคำสาปให้พบเจอแต่ผู้หญิงประหลาดอิอิ จากคุณ : คุณนายนวล เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 55 23:04:24

ความคิดเห็นที่ 11 ชอบจังค่ะบ้านนี้พูดเพราะๆๆทั้งบ้านเลย ^ ^ จากคุณ : lovereason เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 55 11:27:26

ความคิดเห็นที่ 12 ตอนใหม่ค่า หวง  หึ  ????? http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W13089323/W13089323.html#2 จากคุณ : คุณนายนวล เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 00:39:21