ความคิดเห็นที่ 1         “อุ้ย เมื่อกี้เจ๊ไม่ได้หูฝาดใช่ไหมเนี่ย ทิวาราตรีชมว่าเจ๊งามขนาด หล่อนได้ยินไหมยะยายลูกปลาเข็ม”         “ได้ยินเต็มสองหูเลยเจ๊” ลูกไม้ช่วยยืนยัน “ท่านทิวา...ท่านทิวา” เรียกย้ำอยู่หลายครั้งเจ้าที่ทิวาก็ไม่หือไม่อือ ลูกไม้จึงตะโกนเรียกเสียงดังๆ “ท่านทิวา!”         เจ้าที่ทิวาสะดุ้งเฮือก  “หา...เจ้าเรียกเราทำไมชินาณา เสียงดังเชียว”         “ยังจะมาถามอีกเหรอท่าน แหม มองเจ๊รานีตาไม่กะพริบเลยนะ เป็นยังไงคะท่าน วันนี้เจ๊รานีของฉันสวยมากเลยใช่ไหมล่ะ?”         “สวย...เอ่อ...ไป  ไปกันเลยไหม ป่านนี้งานคงจะเริ่มแล้ว” เจ้าที่ทิวาเปลี่ยนเรื่องแก้เขิน พอพูดจบประโยค ก็หายตัวแวบไปทันที         “อะ อ้าว ทิวาราตรี ไปไม่รอเจ๊เลย ไปยายลูกเปตอง เราไปกันบ้างดีกว่า เจ๊พร้อมแล้ว ที่จะไปเฉิดฉาย ในค่ำคืนวันลอยกระทง”         “จ้ะเจ๊” ลูกไม้รับคำ พร้อมๆกับจับมือเจ๊รานี แล้วหายตัวไปพร้อมๆกัน ชั่วอึดใจก็มาโผล่อยู่ที่งานโดยสวัสดิ์ภาพ         “จ๊ะ เอ๋ ทิวาราตรี ทำไมมาไม่รอเจ๊เลยล่ะ”                                                 “เอ่อ...คือเรา...เอ่อ” เจ้าที่ทิวาอึกอักพูดไม่ออก         “ท่านทิวา เขินเจ๊รานีล่ะสิ” ลูกไม้ช่วยตอบแทนให้         “ใช่...เอ๊ย ไม่ใช่ เราก็แค่ ไม่เคยมางานแบบนี้มาตั้งนานแล้ว ก็เลยอยากจะมาที่งานไวๆน่ะ” เจ้าที่หนุ่มแก้ต่าง         “เหรอ...” ลูกไม้ลากเสียงยาว         “ทิวาราตรี... ”  เจ้ารานีคว้าหมับไปที่แขนของท่านเจ้าที่ “วันนี้เจ๊ขอควงทิวาราตรีคืนนึงได้ป่ะ?”         “เอ่อ...”         “ขอบคุณนะทิวาราตรีที่ตอบตกลง” เจ๊รานีรวบรัดคำตอบให้         “เรายังไม่ได้ตอบเลยนะ เจ๊รานี”         “ทิวาราตรีไม่ต้องตอบ เจ๊ก็รู้ว่าทิวาราตรีจะต้องตกลงอย่างแน่นอน ชิมิๆ”         “นั่นสิท่านทิวา วันนี้ เจ๊รานีงามอย่างกับนางในวรรณคดี เจ้าที่แถวนี้ ต้องอิจฉาท่านแน่ๆ เลย” ลูกไม้ช่วยเสริมสุดฤทธิ์ “เจ๊ ไปเดินเที่ยวงานกับท่านทิวาก่อนก็ได้นะ”         “อ้าวแล้วเจ้าจะไปไหนล่ะ ชินาณา?” เจ้าที่ทิวาเอ่ยถาม         “ฉันจะไปดูเตยกับเอื้องฟ้าสักหน่อย เผื่อยายมดแดงมันเล่นไม่ซื่อ แกล้งสองคนนั้น ฉันจะได้ช่วยทัน”         “โอ๊ะเค...ถ้ามีอะไร โทรจิตหาเจ๊นะยะ เดี๋ยวเจ๊จะตามไปช่วย”         “จ้ะเจ๊ ...ฉันไปนะ” ลูกไม้รับคำ แล้วหายวับไปในทันที         “ถ้าอย่างนั้นเราก็ไปกันบ้างเนอะทิวาราตรี...ไปทางโน้นกันดีกว่า เจ๊อยากปาโป่ง ยิงปืน เล่นบิงโก อยากเล่นหนูนาพาโชค เผื่อจะได้พัดลมกลับต้นกล้วยบ้างอะไรบ้าง อุ๊ยตาย มีชิงช้าสวรรค์ด้วย ไปนั่งชิงช้าสวรรค์ชมจันข้างขึ้นกันดีกว่านะจ๊ะทิวาราตรี”         “เอ่อ...เจ๊รานีเราว่า เอาทีล่ะอย่างดีไหม?”         “ก็ได้ๆ ถ้าอย่างนั้น เราไปนั่งชิงช้าสวรรค์กันก่อนนะ เดี๋ยวอย่างอื่นค่อยมาทยอยเล่น เสร็จแล้วเราจะได้ไปดูเขาประกวดนางนพมาศกันต่อ สุดท้ายเราก็จะได้ไปลอยกระทงกันเนอะ” เจ้าที่ทิวาพยักหน้ารับ เป็นว่าตกลงตามนี้ ปราการเลี้ยวรถกระบะเข้ามาภายในบริเวณวัดที่ค่ำคืนนี้ถูกประดับประดาไปด้วยไฟสีสันสวยงามไปเสียทุกจุด วันนี้ผู้คนมากมาย หลั่งไหลมาอยู่ที่วัด จึงทำให้พื้นที่ของวัดที่ว่ากว้าง ดูคับแคบลงไปถนัดตา เยอะทั้งจำนวนประชาชนเยอะทั้งร้านค้าที่บรรดาพ่อค้าแม่ขาย ทั้งในพื้นที่และที่มาจากต่างถิ่น  โดยเฉพาะร้านขายกระทง ที่ตอนนี้ดูจะมีคนมายืนอออยู่หน้าร้านเยอะเป็นพิเศษ “โอโห คนเยอะมากเลยนะเนี่ย แล้วก็จัดงานได้สวยมากๆด้วย” น้ำฝนเอ่ยชม “ปีก่อน ฝนก็มาเที่ยวลำปางนะ แต่ไม่ได้เข้ามาลึกขนาดนี้ มาแค่พระธาตุลำปางหลวงน่ะ” “ใช่ ปีนี้คนเยอะมากจริง เยอะกว่าทุกๆปี ...ไปเราเข้าไปในงานกันเถอะ” ปราการเอ่ยชวน “แล้วกระทงล่ะไอ้ป้อม?” “เอาไว้ในรถนี่แหล่ะเดี๋ยวถึงเวลาค่อยเดินมาเอา” “เออ ...ถ้าอย่างนั้นก็รีบไปเถอะ ฉันอยากเห็นหน้า คุณแฝดเตยจะแย่อยู่แล้ว คิดถึ้ง คิดถึง” “คุณแฝดเตย...ใช่สาวคนที่ป้อมบอกว่านายเขตต์กำลังอินเลิฟด้วยหรือเปล่า?” น้ำฝนหันไปถามปราการขณะเดินเข้าไปภายในงาน ปราการพยักหน้า “มันน่ะอินเลิฟ แต่ไม่รู้ว่าเตยหอมจะอินเลิฟไปกับมันด้วยหรือเปล่า” “ว่าแต่ คุณเตยหอมคนนี้ ใช่พี่ฝาแฝดกับคนที่ชื่อลูกไม้หรือเปล่า?” “ใช่” “น่าสงสาร พี่สาวต้องมาตายไปแบบนี้ แล้วป้อมพอจะได้เรื่องอะไรเพิ่มเติม เกี่ยวกับเรื่องนี้บ้างหรือยัง?” “ก็...” ปราการยังไม่ทันจะตอบ สุดเขตต์ที่เดินนำหน้าไปก็ตะโกนเรียกทั้งสองคนเข้ามาเสียก่อน “นี่ สองคนนั้นคุยอะไรกันอยู่ได้ เร็วๆสิคร้าบ”  สุดเขตต์ส่งเสียงถาม “เออ ไปแล้วๆ” ปราการตอบกลับไป “เดี๋ยวค่อยคุยเรื่องนี้กันนะฝน เข้าไปในงานกันก่อนดีกว่า” น้ำฝนพยักหน้าเข้าใจ ทั้งคู่จึงรีบเดินตามสุดเขตต์ไปทันที ลูกไม้มาปรากฏตัวขึ้นภายในห้องแต่งตัวของผู้เข้าเข้าประกวด ที่บัดนี้มีสาวงามผู้เข้าประกวดมากมายละลานตาไปหมด เธอพยายามกวาดสายตามองหา น้องสาวตัวเองและเอื้องฟ้า “แล้วเตยกับเอื้องฟ้า อยู่ตรงไหนของห้องแต่งตัวล่ะเนี่ย...อ้อ  อยู่ตรงนั้นเอง...” เธอจึงรีบเดินไปหาน้องสาว “โห เตย สวยว่ะ วันนี้แกสวยมากๆเลยนะเนี่ยอย่างกับนางสาวไทยแน่ะ แกนี่เป็นหน้าเป็นตาให้ฉันจริงๆเลยเตยน้องรัก ” ลูกไม้ชมน้องสาวไม่ขาดปาก วันนี้เตยหอมสวยจริงๆ เธออยู่ในชุดไทยสีน้ำเงินสวยงาม  พอได้แต่งหน้าทำผมเข้าไปนิดหน่อยเตยหอมก็ดูสวยขึ้นมาเป็นกองเปลี่ยนไปเป็นคนละคน “แล้วเอื้องฟ้าหายไปไหน” “เตย...” เสียงเรียกของเอื้องฟ้า ทำให้ลูกไม้และเตยหอม ต้องหันไปมอง “เอื้อง...เอื้องฟ้า” ลูกไม้ถึงกับตะลึงงัน “เอื้องฟ้า...” เตยหอมอ้าปากค้าง มองเอื้องฟ้าต้องแต่ศีรษะจรดปลายเท้า จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 17:30:20

ความคิดเห็นที่ 2 เอื้องฟ้าในชุดไทยล้านนาร่วมสมัยสีทองอร่ามขับกับสีผิวขาวเนียนเครื่องประดับบนร่างกายช่วยเสริมให้เธอดูสวยมากกว่าเดิมขึ้นมาเป็นกอง ตอนนี้เอื้องฟ้าดูงามและดึงดูดสายตาคนมองเป็นที่สุด ผู้เข้าประกวดคนอื่นๆที่ได้เห็นต่างเดินเข้ามาดูกันอย่างชื่นชม “เตย ทำไมทุกคนมองฉันแบบนี้ล่ะ ฉันดูเป็นยังไง มันแย่เหรอ?” เตยหอมส่ายหน้า “ไม่เลยเอื้องฟ้า เธอเธอห่างห่างไกล กับคำว่าแย่ โดยสิ้นเชิง เธอสวยมาก สวยอย่างกับนางฟ้าแน่ะ” “ใช่...” ลูกไม้เห็นด้วยกับน้องสาวเป็นอย่างยิ่ง “เธอสวยมากเอื้องฟ้า สวยไม่มีที่ติด นางฟ้าตกสวรรค์ชัดๆ” “ชิ...เนี่ยเหรอสวย” มดแดงเบ้ปาก                             ผู้คนตรงนั้นหันไปมองมดแดงเป็นตาเดียว มดแดงในชุดไทยสีแดงแพรด กำลังยืนกอดอก เบ้ปากส่งมาให้เอื้องฟ้า “เธอนี่เอง ฉันก็นึกว่าเสียงนกเสียกา เสียงไอ้ด่างที่ไหนมันเห่า” เตยหอมเอ่ย “หึ ยายมดแดง แต่งมาเสียแดงแพรดเลยนะ ฉันก็นึกว่าใครเอาผ้าแดงของมาทาดอร์มา จะไปล่อวัว ล่อควายที่ไหนเนี่ย” ลูกไม้มองการแต่งตัวของมดแดงแล้วส่ายหน้า “เอื้องฟ้า กับเตยสวยกว่าเห็นๆ” “นี่ ยายเตยเธอว่าฉันเป็นนกเป็นกาเหรอยะ?” “เสียงเหมือนไอ้ด่างเห่าด้วยค่ะคุณมดแดง” แม่สาวสาช่วยเสริม “นังสา!” มดแดงหันไปมองแม่สาวสาตาเขียวปัด “อุ๊ย! ขอโทษค่ะ สาพูดตรงไปหน่อย” “เฮ้อ...” เตยหอมถอนหายใจ “ฉันไม่ได้เอ่ยชื่อสักหน่อย แต่ถ้าเธอจะยอมรับบทเป็นนกเป็นกา ก็ไม่มีใครเขาว่าอะไรเธอหรอกนะ ตามสบายจ้ะ” “พูดถูกใจ ฉันกดไลค์ให้เลยเตย” ลูกไม้ยกหัวแม่โป้งกดไลค์ให้น้องสาว “ไปนังสา ไปนั่งแต่งหน้าเพิ่มที่อื่นกันดีกว่า ฉันไม่อยากอยู่แถวนี้นานๆ หมั่นไส้คน” แล้วมดแดงก็เดินยักย้ายส่ายสะโพกออกไปจากตรงนั้นทันที “ยายมดแดงท่าทางไม่น่าไว้ใจ แบบนี้ต้องตามเจ๊รานีมาช่วยด้วยดีกว่า” ลูกไม้หลับตาทำสมาธิกำหนดจิตนึกถึงดวงวิญญาณของเจ๊รานี ก็มีเสียงเพลงกา กา กา เป็นเสียงเพลงโทรจิตรอสาย ดังขึ้นมาตามเคย  “สงสัยเจ๊รานีคลั่งปาลม์มี่มากแฮะ” “ฮัลโหล ทราบแล้วเปลี่ยน เจ๊รานีสุดสวยพูดอยู่ค่ะ” “เจ๊...” “อ้อ ...ยายลูกกระเดือกนี่เอง มีอะไรยะเจ๊กำลังนั่งชมจันทร์อยู่บนชิงช้าสวรรค์หรรษา  ลั้นลา โอ้ลั่นล้ากับทิวาราตรี หล่อนมีธุระอะไรก็ว่ามา” “มีเรื่องสนุกๆให้เจ๊ทำ เจ๊ต้องชอบแน่ๆ ฉันกำลังคิดว่ายายมดแดงกำลังคิดจะเล่นงานเอื้องฟ้า ถ้าเจ๊ไม่อยากพลาดเรื่องสนุกๆ ก็รีบมาหาฉันที่ห้องแต่งตัวเดี๋ยวนี้เลย” “เรื่องยายมดดูมเหรอ รามี่สไตล์ไม่พลาดอยู่แล้ว โอ๊ะเคๆ เดี๋ยวเจ๊ตามไป” เจ๊รานีวางโทรจิตจากลูกไม้ แล้วหันมองไปทางท่านเจ้าที่ทิวา “ทิวาราตรี คือตอนนี้เจ๊งานงอก เจ๊มีภารกิจช่วยเพื่อนนางเอกต้องไปจัดการ ทิวาราตรีไม่โกรธเจ๊ชิมิ ที่เจ๊มีเวลาอยู่กับทิวาราตรีน้อยเกินไป” “ไม่หรอก เจ๊รานีไปเถอะ” “ถ้าอย่างนั้น ทิวาราตรีเดินเล่นอยู่แถวนี้ไปก่อนนะ หรือไม่ก็ไปอยู่หน้าเวทีประกวด รอดูอะไรสนุกๆ” “ได้สิ...ว่าแต่ เจ๊รานีกับชินาณากำลังจะทำอะไรกัน?” “ถ้าบอกว่ามีทิวาราตรีก็ห้ามไม่ให้เจ๊ทำน่ะสิ...เจ๊ไม่บอกดีกว่า เพราะเจ๊เองก็ยังไม่รู้เหมือนกัน เจ๊ก็ต้องดูสถานการณ์ก่อนอะไรก่อน ว่าสมควรจะจัดการยังไง...ทิวาราตีไม่โกรธเจ๊ไม่งอนเจ๊จริงๆนะ” “ก็ไม่นี่” “น่ารักที่สุด ถ้าอย่างนั้นเจ๊ไปก่อนนะ เดี๋ยวเจอกัน จุ๊บๆ” พูดจบเจ๊รานีก็หายตัวแวบ มาโผล่อยู่ที่ห้องแต่งตัวในทันที “เจ๊รานีทำไมยังไม่มาสักที” ลูกไม้กำลังชะเง้อคอมองหาเจ๊รานี “เจ๊มาแล้วย่ะ ไหนล่ะ ยายมดดูม” “นั่นไงเจ๊ ยืนแดงอยู่นั่นไง” ลูกไม้ชี้ให้เจ๊รานีมอง “โอ้ว มาย ก๊อต ชุดยายมดดูมนี่ยังสีแดงแรงฤทธา ได้อีกนะยะเนี่ย ...ว่าแต่ยายมดดูมจะเล่นสกปรกอะไร กับแม่หนูเอื้องฟ้ามารตีเหรอยะ?” “ยังไม่รู้เลยเจ๊ ฉันก็รอดูอยู่นี่แหล่ะจ้ะ แต่ฉันคิดว่าคนอย่างยายมดแดง ต้องมีสิ่งไม่ดีเต็มเอี๊ยดอยู่ในสมองแน่ๆ ไม่เชื่อเจ๊ก็คอยดูสิ” วิญญาณของลูกไม้บอกอย่างมั่นอกมั่นใจ “เจ๊ก็ว่าอย่างนั้นแหล่ะยะ”  “นังสา แกว่า ฉันกับ ยายเอื้องฟ้า ใครสวยกว่ากัน?” “ก็ต้องเอื้องฟ้า...เอ่อ ก็ต้องคุณมดแดงสิคะ เกือบหัวหลุดจากบ่าแล้วกรู” แม่สาวสาเกือบจะโดนประหารด้วยสายตา ที่หลุดปากชมว่าเอื้องฟ้าสวย “ต๊าย ยังจะกล้าถามว่าใครสวยกว่า คนสวยที่สุดในปฐพีตานีแลนด์ แดนมหัศจรรย์ ยืนอยู่ตรงนี้ไงล่ะยะ แต่หล่อนแล้วก็หล่อน ไม่มีบุญที่จะได้เห็นคนสวยอย่างเจ๊ โฮะๆๆ” เจ๊รานีโพสท่าเป็นนางงาม สวยเต็มพิกัด “คุณมดแดงค่ะ วันนี้คุณมดแดงทำไมถึงได้ยอมพวกนั้นง่ายจังเลยล่ะคะ?” “คนอย่างมดแดง ไม่เคยยอมใครง่ายๆอยู่แล้ว แกคอยดูฉันก็แล้วกันนังสา” “นั่นไงเจ๊ ฉันคิดผิดเสียที่ไหน ยายมดแดงมีแผนชั่วจริงจริงด้วย”  ลูกไม้ปรบมือฉาด “ต๊ายตาย ผู้หญิงอาไร้ ร้ายกาจได้ถึงเพียงนี้ เจ๊ไม่เคยพบไม่เคยเห็น รานีรับไม่ได้” “เจ๊ตามไปเร็ว ยายมดแดงเดินไปทางนั้นแล้ว” ลูกไม้กับเจ๊รานีไม่รอช้ารีบตามมดแดงไปติดๆ “คุณมดแดงจะเดินมาหลังเวทีทำไมคะ ดูสิมีแต่พวกขี้เมาทั้งนั้นเลย” แม่สาวสาเอ่ยถามนายสาว “นังสา แกเห็นขวดเหล้าที่วางอยู่ตรงนั้นไหม?” “ขวดเหล้าต้มน่ะหรือค่ะ?” “ใช่ แกไปเอาเหล้านั่นมาให้ฉัน” “คุณมดแดงจะเอามาทำอะไรคะ อย่าบอกนะคะ ว่าคุณมดแดงอยากจะกินเหล้าย้อมใจก่อนจะขึ้นเวที” “นังสา แกจะบ้าเหรอ ฉันไม่ได้จะเอามากินเอง...แกรีบๆไปหยิบมาให้ฉันเร็วเข้า ไป อย่ามาถามมาก” จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 17:31:13

ความคิดเห็นที่ 3 “เอ่อ...ค่ะๆ” “ยายมดแดงมันจะเอาเหล้ามาทำอะไร?” ลูกไม้มองอย่างสงสัยและไม่ไว้ใจ “สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี สิขาปะทัง สะมาทิยามิ” เจ๊รานีท่องศิลข้อที่ ๕  “ผู้ประพฤติปฏิบัติธรรมะเท่านั้น ที่จะพ้นทุกข์ได้” “สาธุ” ลูกไม้ยกมือจรดหน้าผาก  “เจ๊ อย่าเพิ่งมาธรรม คือคุณากร ตอนนี้ ...ตามไปดูยายมดแดงก่อน ว่ามันจะทำอะไร” “เฮ้อ...มนุษย์โลกล้วนเป็นไปตามกรรม มัวแต่หาทางกลั่นแกล้งกันอยู่ได้ ดูอย่างนางสาวตานีแสนสวยอย่างเจ๊สิ...” “นี่เจ๊จะเปลี่ยนใจไม่ช่วยเอื้องฟ้าแล้วเหรอ?”      “เปล่ายะ ขึ้นชื่อว่ารามี่สไตล์ถ้าจะแกล้งทั้งที มันต้องจบไปเลยภายในครั้งเดียว...เคยได้ยินไหมยะครั้งเดียว จอดสนิท ถ้ามันจะเจ็บ แล้วมันจะจบ ให้เจ็บเท่าไรก็ยอม... ” “โห...เปลี่ยนโหมดไวมาก เมื่อกี้ยังธรรมะธรรมโมอยู่เลย ...ไปเถอะเจ๊ อย่าเพิ่งมาร้องเพลง ยายมดแดงไปโน่นแล้ว” “ได้แล้วค่ะ คุณมดแดง” แม่สาวสา ยื่นขวดเหล้าส่งให้นายสาว “แกรู้ใช่ไหมว่านี่มันเป็นเหล้าอะไร?” “รู้สิคะคุณมดแดง เนี่ยเป็นเหล้าต้มสูตรดั้งเดิม ของพวกชาวบ้านเขาค่ะ” “แล้วแกรู้ใช่ไหมว่าดีกรี มันแรงแค่ไหน?” มดแดงหยิบขวดเหล้าสีน้ำตาลขุน จากมือสาวใช้มาถือไว้เอง “อย่างแรงส์ เลยล่ะค่ะ รับรองว่าถ้าคนไม่เคยดื่มเหล้า ได้ดื่มเข้าไปแล้วคอไม่แข็งพอ แค่กรึบเดียวเมาไม่รู้เรื่องเลยล่ะค่ะ และที่สำคัญนะคะ ไอ้เหล้าเนี่ย มันไม่มีกลิ่นค่ะ ดูเผินๆเหมือนจะเป็นแค่น้ำเปล่าธรรมดาๆเท่านั้นเองนะคะ เมื่อก่อนสาเคยช่วยพ่อต้มด้วยนะคะ ว่าแต่คุณมดแดงจะเอามันมาทำอะไรคะ?” “ไปหยิบกระบอกน้ำยายเอื้องฟ้ามาให้ฉัน” “อะไรนะคะ?” “หูตึงหรือไงนังสา ฉันบอกให้แกไปหยิบกระบอกน้ำยายเอื้องฟ้ามาให้ฉัน” “ค่ะๆ...ว่าแล้วว่าคุณมดแดงต้องมีแผนชั่ว” แม่สาวสาแอบพูดเบาๆ แต่ก็เดินไปหยิบกระบอกน้ำมาให้มดแดง แต่โดยดี “นี่ค่ะคุณมดแดง” “อย่าบอกนะว่ายายมดแดง จะเอาเหล้าผสมลงไปกับน้ำให้เอื้องฟ้ากิน !”  ลูกไม้ตาโตมองการกระทำของมดแดง “ไม่ต้องบอกหรอกย่ะ นั่นยายมดดูมมันเทลงไปแล้ว” เจ๊รานีท้าวสะเอวมอง “นังสา ...เอาไปวางไว้ที่เดิม” มัดแดงส่งกระบอกน้ำคืนให้ “ค่ะ...เอ่อ คุณมดแดงคะ มันไม่แรงไปเหรอคะ นี่มันมอมเล่ากันชัดๆเลยนะคะเนี่ยคนดีๆเขาไม่ทำกันหรอกค่ะ” “นังสา แกว่าฉันชั่วเหรอ...ฉันยอมรับ” มดแดงยอมรับเสียดื้อๆ “เออ ยอมรับด้วยวุ้ย...คุณมดแดงนี่สมองยังปกติอยู่หรือเปล่าวะเนี่ย” “นังสา !” “อุ๊ย ค่ะเอาไปเก็บแล้วค่ะๆ ” แม่สาวสาเอากระบอกน้ำที่มีชื่อเอื้องฟ้าติดอยู่ไปว่าเอาไว้ที่เดิน แล้วรีบวิ่งหลับมาหามดแดง “คุณมดแดงคะ เมื่อกี้คุณมดแดงเทเหล้าเยอะไปหรือปล่าคะ?” “เรื่องของฉันเถอะน่า ยายเอื้องฟ้ามันกิน ฉันไม่ได้กินเสียหน่อย ...อย่ามาพูดมากทำตัวเป็นคนดีไปหน่อยเลยนังสา ไป ไปกันได้แล้ว คราวนี้ตัวเต็งก็จะเหลือแค่ยายเตยหอมคนเดียวซึ่งฉันคิดว่า ฉันจะหาทางเอาชนะได้ไม่อยาก” มดแดงยิ้มสมใจ ที่เธอกำลังจะสามารถกำจัดตัวเต็งของการประกวดออกไปได้หนึ่งคน แล้วมดแดงก็เดินส่ายสะโพกออกไปจากตรงนั้นทันทีก่อนที่จะมีคนเข้ามาเห็นว่าเธอมาวุ่นวายกับเครื่องดื่มและอาหารของผู้เข้าประกวด ลูกไม้มองตามมดแดงไปด้วยความหมั่นไส้สุดขีด “เจ๊ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ ฉันจะไปจัดการยายมดแดง” “เดี๋ยว...” เจ๊รานีรั้งแขนเธอเอาไว้ “อย่าไปเลย” ลูกไม้เลิกคิ้วสูงไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง “เจ๊รานี นี่เจ๊กินยาแล้วลืมกินน้ำตามหรือเปล่าเนี่ย ถึงได้มาห้ามไม่ให้ฉันไปจัดการยายมดแดง หรือว่าเจ๊จะอยู่กับท่านทวามากเกินไป ก็เลยติดนิสัยชอบห้ามของท่านทิวามา ไม่ได้นะเจ๊ ยายมดแดงมันทำกับเอื้องฟ้ามากเกินไปแล้ว อะไรกันกับแค่ประกวดแค่นี้ ถึงกับต้องแกล้งมอมเหล้ากันถึงขนาดนี้ ฉันปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้หรอกนะเจ๊ ยังไงฉันก็ต้องไปจัดการยายมดแดง” “โอย...พูดจบหรือยังยะ หล่อนดูเดี่ยวไมโครโฟนมากไปหรือเปล่าเนี่ย พูดเสียน้ำไหล ไฟดับ ที่เจ๊บอกว่าไม่ต้องไป เจ๊ไม่ได้จะห้ามไม่ให้หล่อนไปจัดการยายมดแดงย่ะ ยายลูกกระเจี๊ยบมอญ ...กรุณาฟังให้จบ”  แล้วเจ๊รานีก็เริ่มเปล่งเสียงร้องเพลงฮิตติดหูให้ลูกไม้ฟัง “... หลับตาลงก็เห็นแต่ใบหน้าเธอที่เช้าตื่นมาก็เจอว่าคิดถึงเธออยู่เป็นประจำว่า ใจมันก็ลอยออกไปหาเธออยู่ทุกเช้าค่ำ ไม่รู้จะทำยังไง อยากมีเธออยู่เคียงข้างกายให้เธอเป็นคนคนสุดท้ายตลอดชีวิตไม่คิดให้ใครแค่เธอผู้เดียวที่ใจฉันย้ำว่าใช่ ถ้ายังไม่มีผู้ใดเลยใจก็ถือโอกาสตรงนี้บอกกันซะเลย จะคิดยังไงกับฉันก็แล้วแต่เธอ” เจ๊รานีร้องเพลงจบก็หยุดพักหายใจหายคออยู่สักครู่หนึ่ง “โอย...ในที่สุดเจ๊ก็ร้องเพลงนี้จบจนได้ เจ๊ฝึกร้องเพลงนี้อยู่ต้องนาน เยส! รามี่สไตล์ทำได้ โอ้ว ฟินาเล่...” “แล้วทำไมต้องร้องเพลงนี้ด้วยล่ะ?” “เอ้า... เจ๊ก็แค่จะบอกหล่อนว่า กรุณาฟังเจ๊ให้จบก่อนสิยะ...ไม่เคยฟังหรือไงยะเพลงนี้” “พูดแบบนี้ แสดงว่าเจ๊มีแผนใช่ไหม?” เจ๊รานีกอดอกเชิดหน้า และจิกตาเล็กน้อย “หึ...เจ๊รานีคนสวย ไม่เคยทำให้รานีแฟนคลับผิดหวังอยู่แล้ว” “แล้วเจ๊จะทำยังไง ?” เจ๊รานีหัวเราะหึๆ “หล่อนเคยได้ยินสุภาษิตไทยไหมยะ ลีลาสุภาษิตวันนี่คุณครูรานี ขอเสนอคำว่า...ตีปลาหน้าไซ เชือดไก่ให้ลิงดู รู้หลบเป็นปีก รู้หลีกเป็นหาง เงื้อง่าราคาแพง มดแดงแฝงพวงมะม่วง ง่วงไม่ขับ อย่านอนหลับทับสิทธิ์” “เอ่อ...แล้วง่วงไม่ขับ กับนอนหลับทับสิทธิ์ มาเกี่ยวอะไรกับสุภาษิตด้วยเหรอเจ๊?” “ไม่เกี่ยวหรอกยะ เจ๊เห็นว่าสัมผัสมันคล้องจองกันดี นึกคำอื่นไม่ออกก็เลยใส่ๆไปก่อน...แต่ที่นึกออก แล้วก็เกี่ยวแน่ๆก็คือ หนามยอกเอาหนามบ่ง” “เจ๊หมายความว่า...” “ทำคุณบูชาโทษ โปรดสัตว์ได้บาป ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นก็จะถึงตัว ไงล่ะยะ” ลูกไม้ยิ้มกริ่มเข้าใจในสิ่งที่เจ๊รานีพูดขึ้นมาในทันที “ยายมดแดง เธอไม่มีแรงมาแฝงพวงมะม่วงแน่ๆ ...ไม่รู้จักเสือเอาเรือเข้ามาจอด ไม่รู้จักมอดเอาไม้เข้ามาขวาง” แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 55 17:48:34 จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 17:32:25

ความคิดเห็นที่ 4 “แล้วคำแปลก็คือ...ทำสิ่งที่ไม่รู้ว่าจะมีภัยแก่ตัว...ยายมดดูม งานนี้หล่อนได้เป็นเมรีขี้ขี้เมาแน่ๆ โฮะๆๆๆ” “ยายมดแดงมันคงไม่เคยได้ยินอีกคำที่เขาว่า คนดีผีคุ้ม น่ะเจ๊” “แล้วผีที่ว่า ก็เป็นผีที่สวยและหน้าตาดีมากๆด้วย ...ยายมดดูมคราวนี้ หล่อนเสร็จแน่ โฮะๆๆ” เจ๊รานีหัวเราะอย่างผู้มีชัย ถูกใจกับแผนการของตัวเอง  “งานนี้เจ๊บอกได้สี่คำนะคะคุณผู้ชมว่า... มันส์ พะ ยะ ข้า โฮะๆๆ”   จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 17:33:37

ความคิดเห็นที่ 5 ดีจ้า จากตอนที่แล้ว ขอบคุณ---คุณ  Sniper-1500watt คุณกระดานสีครีม---๕๕๕+ เจ๊รานี รามี่สไตล์ทำได้อยู่แล้วจ้า เป็นนางสาวตานีที่ครบเครื่องมาก ^^ คุณมาโซคิส---สารภาพว่า ถ้าเห็นเหตุการณืแบบนี้จริงๆ จะยืนเชียร์เจ๊รานี ๕๕๕+ เจ๊รานีสู้ๆ เจ๊รานีน่ารัก คึกคักเวลาลงเล่น ^^ เชียร์เสร็จแล้วค่อยวิ่งหนี๕๕+ คุณรานีแฟนคลับ (Psycho man)---แน่นอนที่สุดเจ๊รานี ทั้งสวย นิสัยดีและมีน้ำใจ ขวัญใจแฟนคลับ เอิ๊กๆๆ เห็นว่ากำลังคิดถึงและมองหาเจ๊รานีอยู่ วันนี้พามาส่งแล้วค่า....อะแฮ้มๆๆ มีขอกอดเจ๊รานีด้วย เนียนนะคะเนี่ย๕๕๕+ คุณlovereason --- ๕๕๕+ เจ๊รานีแกเอาฮาค่ะ มุกไหนแกก็เล่นได้หมด ^^ ขอบคุณทุกคนครับพ้ม! จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 18:02:57

ความคิดเห็นที่ 6 แวะมาอ่านตั้งแต่เย็นแล้ว แต่เพิ่งได้มาเม้นต์ บทนี้ตัวร้ายออกโรงแล้ว วันนี้เจ๊ดูพูดน้อยไปป่าว อิอิ จากคุณ : มาโซคิส เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 21:22:45

ความคิดเห็นที่ 7 คำคมประจำวัน ..แปลกนะทำไมผู้ชายบางคนถึงได้คิดว่างานพวกนี้เป็นงานของผู้หญิง ต้องเป็นผู้หญิงเท่านั้นถึงจะทำได้ ฉันว่าผู้ชายก็ทำได้เหมือนกัน แล้วก็ทำได้ดีด้วยถ้าตั้งใจจะทำ” ... คิดแล้วก็ได้แต่พยักหน้า อืมม ใช่.... รู้สึกจื๊ดจ๊าดในใจ กรณีเจ๊รานีของผมกับเจ้าที่ทิวา..แต่เมื่อมาคิดดูแล้ว ถ้าเรารักเจ๊รานีแบบสะอาดบริสุทธิ์ใจ  เราก็ไม่ต้องไปหึงหวง ถ้าอะไรที่เป็นความสุขของคนที่เรารัก เราก็ต้องยอมทั้งกายและใจ....นั่นจึงเป็นความรักที่ทรงคุณค่า (อ้าว....ทำไมหลายคนวิ่งไปอ้วกในห้องน้ำล่ะครับนั่น...)^^ ว่าแต่หนูมดแดง ไม่ใช่คอสุรา...แผนของเธอมีช่องโหว่ เอาเหล้าไปผสมน้ำแบบนั้น คนดื่มอึกเดียวก็คงสำลักพรวดออกมาแล้วครับ มอมเหล้าไม่ได้หรอก .....กลิ่นรสมันแรง จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 22:06:52

ความคิดเห็นที่ 8 เจ้รานีนี่นางเอกของเรื่องรึเปล่าคะ เด่นเว่อร์ พูดอะไรก็ขำอ่ะคนนี้ ^ ^ จากคุณ : lovereason เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 00:39:16

ความคิดเห็นที่ 9 ในที่สุดก็ตามมาอ่านทันจนได้ สุดยอดไปเลยนะ เจ๊รานี คนอะไรทั้งสวยทั้งฉลาด รอลุ้นๆ ว่าจะเป็นยังไงต่อไป ว่าแต่ปราการมีแฟนแล้วหรอ แล้วลูกไม้ของเราละ? ปล.ตัวเองจ๋า เค้าจะไปตามอ่านเกมกล ตอนสามสิบ พอเข้าบลอกไปก็ไม่มีแล้วอ่ะ เลยยังไม่ได้อ่านทั้งตอน 30 กะตอนจบเลยอ่ะจ้าาาา ไปหาอ่านที่ไหนได้เอ่ย? จากคุณ : N_Foxtrot เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 11:27:19

ความคิดเห็นที่ 10 ชนมนธรส สวัสดีค่ะ ^^  วันนี้จะมาแจ้งข่่าวว่า ขอแปะโป้ง ตอนต่อไปเอาไว้ก่อนนะคะ แฮะๆ สารภาพตรงก็คือ ตอนนี้... ลูกไม้ลาย...เฮี้ยน หมดสต๊อก ...เกลี้ยงเลยจ้า  ขอเวลาไปปั่นก่อนนะจ๊ะ ถ้าเรียบร้อยเมื่อไรจะรีบเอากลับมาลง ตอนนี้ได้แต่เขียนเอาไว้อย่างเดียว ยังไม่ได้พิมพ์เลย ตอนนี้กำลังเร่งอยู่ค่ะ เจอกันอีกทีน่าจะประมาณหลังปีใหม่ เน้อ... ประมาณเฉยๆ ไม่แน่อาจจะเร็วกว่านั้น  คนเขียนขอเวลานอกนิด...ดด นึง^^ แล้วจะรีบพาเจ๊รานีมาส่งน่ะเจ้า ... ไม่นานเกินรอ  -------------------------------------------  ขอบคุณ คุณ Sniper-1500watt,คุณ ห้าสิบป่าย,คุณมาโซคิส คุณ Psycho man--- เจ๊รรานีบอกว่า "เจ๊ปลื้มใจจุงเบย ^^ ดีใจที่มี รานีแฟนคลับที่น่ารักขนาดนี้ เจ๊รู้สึกดี ฟินาเล่ มากๆ เจ๊ขอบคุณนะจ๊ะ  Thank มากๆ จูบุๆ จ้ะ"  กลับมาที่คนเขียน ส่วนแผนของมดแดงที่มีช่องโหว่ โหว่จริงๆโหว่มากด้วย แอบบอกว่าไม่ได้โหว่ธรรมดาๆนะ แต่ยายมดแดงเข้าขั้น โง่เลยดีกว่า แต่จะยังไง ขอยังไม่บอกนะจ๊ะ ต้องรอตอนต่อไป ขอบคุณจ้ะ คุณ lovereason--- เป็นความคิดที่ดีค่ะ เปลี่ยนให้เจ๊รานีเป็นนางเอก น่าจะเจ๋ง เจ๊รานีต้องเป็นนางเอกที่ ฮา รั่ว อุดไม่อยู่ แน่ๆ555+  คุณN-Foxtort---เยๆ ตามเจ๊รานีทันแล้ว^^ ขอบคุณค่ะ เจ๊รานีบอกว่าคิดถึ้ง คิดถึง(ปากหวานอีกแล้วเจ๊^^)  ปราการกับน้ำฝน จะเป็นแฟนกันได้ยังไงมันก็...ยังไม่บอกจ้ะ รอลุ้นๆ อาจจะใข่หรือไม่ใช่ ก็ได้นะ ตามดีๆนะจ๊ะ ปล. คุณ N-Foxtort เรื่องเกมกล ต้องขอโทษด้วยนะคะ พอดีลบออกเพราะกำลังแก้ไขบางตอนอยู่แต่เข้าไอ่านตอนที่30 ได้ที่ลิงค์ด้านล่างนี้ได้เลยค่ะ ตอนที่30  http://www.satapornbooks.co.th/Myth/MythDetailBoard.aspx?id=127965&mythid=4745 ตอนจบ บทส่งท้าย http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W13065891/W13065891.html ตามนี้เลยค่ะ ^^ ขอบคุณทุกคนค่ะ  บ้ายบาย  จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 18:25:35

ความคิดเห็นที่ 11 รอตามต่อว่าจะ..มันส์ พะ ยะ ข้า ยังไง..โฮะๆๆ จากคุณ : กะตุ้งนิ้ง เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 18:26:06

ความคิดเห็นที่ 12 คุณกะตุ้งนิ้ง--- เจ๊รานี คิดถึงจุงเบย ^^ แล้วก็รับรองว่า มันส์ พะ ยะ ข้า แน่ๆ โฮะๆๆ เจ๊รานีเอาต้นกล้วยเป็นประกัน  ...ไม่เอาๆ เจ๊เปลี่ยนใจ เอาความสวยของเจ๊เป็นประกันดีกว่า เห็นภาพไหมจ๊ะ^^  โฮะๆๆ แล้วเจอกันจ้า ... จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 18:45:47