ความคิดเห็นที่ 1 ลักษณะรังผึ้งในกล่องเลี้ยงผึ้ง จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 13:25:55

ความคิดเห็นที่ 2 ผลจากการใช้เสน่ห์นางพญาผึ้ง มาล่อให้ผึ้งมาสร้างรวงรังใหม่ได้แล้ว มนุษย์ยังเจ้าปัญญากว่าผึ้งเสียอีก คำว่า ปัญญา ในภาษาใต้มีสองนัย ๆ นัยแรกคือ เฉลียวฉลาดเจ้าปัญญาจริง ๆ กับอีกนัยหนึ่ง หมายถึงทำอะไรที่สะเหร่อ ๆ ทำอะไรที่ดูว่าโง่เขลาเบาปัญญา พวกตัวตลกหนังตะลุงมักจะด่ากันเอง เวลามีคนหนึ่งคนใดทำอะไรที่ไม้เข้าท่าว่า ปั่น ยา (ลากเสียงยาว) จิ๊ง เรา หรือ คนเรา คนเรามักจะนำเอาน้ำผึ้งจากรังอื่น ผสมน้ำแล้วใช้พวก Proxy หรือที่ฉีดยากันยุ่งสมัยก่อน ฉีดพ่นใส่รังผึ้งรังใหม่ จะทำให้กลิ่นผสมปนเปกันไปหมด นายทวารผึ้งสองตัวหลักที่เฝ้าประตูเข้าออกรังผึ้ง กับผึ้งงานตัวอื่น ๆ จะแยกแยะกลิ่นไม่ออก ทำให้ผึ้งงานตัวอื่น ๆ ที่หลงทางมา สามารถเข้าออกรังผึ้งใหม่นี้ได้ จะทำให้มีจำนวนน้ำผึ้ง และปริมาณผึ้งงานมากกว่าเดิม ระยะยาวก็จะทำการขยายรังผึ้งเพิ่มเติม ด้วยวิธีการสร้างรังผึ้งใหม่ มารอไว้ใกล้ ๆ กับรังเดิม พร้อมกับทายาเสน่ห์นางพญาผึ้งไว้ที่รังใหม่ เมื่อปริมาณผึ้งมากพอแล้ว ก็จะทำการขยายรังผึ้งออกไปเรื่อย ๆ แต่ปัญหาที่พบตอนนี้คือ ปริมาณเกสรดอกไม้ที่ผึ้งงานหามา กับน้ำหวานของผึ้งงานหามาแต่ละวัน มักจะไม่เพียงพอกับจำนวนผึ้งในรัง ทำให้ต้องมีการนำน้ำตาลหรือกล้วยสุก วางไว้ให้ผึ้งนำไปเลี้ยงผึ้งอ่อนแทนน้ำหวานจากธรรมชาติ ปัญหาที่ตามมาคือ ผึ้งเลี้ยงที่ไม่เป็นแบบธรรมชาติ มักจะมีนกมาโฉบกิจจำนวนมาก แถวบ้านจะเรียกว่า นกฉาบคา มีลำตัวสีเขียวบินได้ว่องไวมาก ที่เคยเห็นที่บ้านช้างกลาง ในฟาร์มเลี้ยงผึ้งของเกษตรกรรายหนึ่ง จะนำเทปม้วนกลมใหญ่ ๆ ที่มีสีน้ำตาลออกดำ ขึงพาดไปมาบนแถวกล่องเลี้ยงผึ้ง นัยว่าแสงสะท้อนจากเทปดังกล่าว เป็นการไล่นกไม่ให้มารอจับกินผึ้งงาน ส่วนแถวน้ำน้อยยังไม่เคยไปเยี่ยมชม ไม่แน่ใจว่ายังมีการเลี้ยงผึ้งอีกหรือไม่ แต่แถวหลังวัดพะโคะ สมเด็จเจ้าพระราชมุนีสามีรามคุณูปรมาจารย์ (หลวงพ่อทวด) ที่บางตำนานอ้างว่า ท่านเกิดแถวนี้ก่อนจะมีชื่อเสียงโด่งดัง ที่วัดหลวงพ่อทวดวัดช้างไห้ จนไปถึงมาเลย์ แต่หลายสิบปีก่อนสมัยที่ผมยังทำงานที่ ธนาคารไทยแห่งแรกได้ไปกับหัวหน้า คนขับรถยนต์ของหัวหน้า และผู้จัดการสาขายะลากับคนขับรถ เพื่อนิมนต์อาจารย์นอง วัดทรายขาว สหธรรมิกของอาจารย์ทิม วัดช้างไห้ (ซึ่งถึงแก่มรณกรรมไปก่อนแล้ว) ให้ไปทำพิธีปลุกเสกหลวงพ่อทวด ที่สร้างโดยธนาคารไทยแห่งแรก แต่มีการปลุกเสกนอกวัดช้างไห้ วัดทรายขาว กับ วัดประสาทบุญญาวาส (วัดประสาทบุญญาวาส วัดที่อาจารย์ทิม มักจะไปพักตอนขึ้นไปกรุงเทพฯ) อาจารย์นองตอบปฏิเสธว่า ผิดธรรมเนียมข้อตกลงกับอาจารย์ทิม ถ้าไม่ไปร่วมกันในงานทั้งคู่ การปลุกเสกนอกวัดที่กำหนดสามวัดนี้ จะไม่ไปทำพิธีปลุกเสกหลวงพ่อทวดให้ แต่ถ้าไปทำพิธีปลุกเสกหลวงพ่ออื่น หรือพระพุทธรูปอื่น ๆ ยินดีรับนิมนต์ (ทำให้) แต่ไม่ขัดขัองที่จะจารเผ่นทองแดงหรือแผ่นเงินหรือแผ่นทองคำ ที่จะไปทำพิธีหลอมรวมสร้างพระหลวงพ่อทวดให้แต่อย่างใด ผมเลยสอบถามท่านว่า หลวงพ่อทวดวัดช้างไห้กับหลวงพ่อทวดวัดพะโคะ เป็นท่านองค์เดียวกันหรือไม่ อาจารย์นองตอบเลี่ยง ๆ ว่า ถ้าเป็นองค์เดียวกันทำไมไม่ดังที่นั่นแต่แรก แล้วมาดังที่วัดช้างไห้ก่อนทำไม แล้วก็ไม่ตอบอะไรอีก นอกจากพูดคุยธรรมะสรรพเพเหระ ก่อนพวกผมจะนิมนต์ลาท่านกลับหาดใหญ่ แถวป่าเสม็ดก่อนถึงเขาในหลังวัดพะโคะ เห็นมีการวางรังเลี้ยงผึ้งอยู่บ้าง แต่จำนวนน้อยรัง สอบถามชาวบ้านบอกว่าไม่ค่อยได้ผล ต้องใช้น้ำตาลเลี้ยงอยู่จึงจะมีน้ำผึ้งเพียงพอ คำว่าผึ้งในภาคใต้จะเรียกหลายแบบ เช่น ผึ้งโพลง มิ้มใหญ่ รวน หรือ ยวน ผึ้งตัวเล็ก ๆ เหมือนผึ้ง-มิ้มที่แถวอีศาณ เรียกกัน จำได้ว่าเป็นรังเล็ก ๆ กะทัดรัดมาก ไปกับพี่ชายคนหนึ่งที่ไปพักอาศัยบ้านพ่อแม่ของแก สมัยไปออกค่ายสร้างโรงเรียน ที่บ้านเพ็ดน้อย ตำบลประทาย อำเภอประทาย จังหวัดนครราชสีมา แกพาไปเอาน้ำผึ้งมิ้ม ที่สร้างรังในศาลาวัดกับบัวของชาวบ้าน ขนาดรังเล็มมากประมาณหนึ่งฝ่ามือผู้ใหญ่ สำหรับรังที่เห็นแล้วนำน้ำผึ้งมาดื่มกิน เพราะเพิ่งสร้างจากไข้หวัดใหญ่กลืนกินอาหารลำบากมาก ภาพประกอบจาก Internet การมีผึ้งต่างประเภทมาอยู่ด้วยกัน สังเกตจะมีขนาดเล็กกว่ากันมาก รายละเอียดภาพจาก  http://www.gotoknow.org/posts/7592 แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 55 18:54:43 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 13:28:58

ความคิดเห็นที่ 3 หมายเหตุ ผมเคยพบกับผึ้งป่าแบบใกล้ชิดสามครั้งคือ ครั้งแรก ตอนเด็ก ๆ ผึ้งป่าย้ายรัง มาเกาะรออยุ่ที่ต้นน้อยหน่าหลังบ้าน เป็นกลุ่มก้อนใหญ่ ไม่นาน มีเด็กอีกคนเอาหินปาใส่ ฝูงผึ้งทั้งฝูงบินโฉบหนีไปทีอื่น ปรากฎว่าผมถูกผึ้งหลงตัวหนึ่ง(ตัวเล็กมาก) ต่อยเข้าที่ใบหน้าหนึ่งครั้ง (ไม่เจ็บมากนัก) ครั้งที่สอง ที่วัดปากน้ำภาษีเจริญ หาดใหญ่ ฝูงผึ้งมาทำรังบนชายคาศาลาอุโบสถวัด ไม่นานผึ้งตกลงมาตายเรื่อย ๆ จนสุดท้ายกลายเป็นรังผึ้งร้าง ถามพระภิกษุหลังจากผมสึกไปไม่นานนัก ทราบว่าน่าจะตายกับยาฆ่าแมลง หรือยาฆ่ายุงของเทศบาล ที่ใส่เครื่องพ่นแบบหมอกควันมีควันสีเหลือง กลิ่นค่อนข้างฉุนเฉียวมากเวลาสูดดม เพราะขนาดแมลงสาบที่หลบซ่อน อยู่ตามท่อยังบินออกมาตายจำนวนมากเลย ครั้งที่สาม ที่กงสียางพาราแถวบ้านในคลองแงะ เห็นทั้งฝูงเกาะตรงกันกรอบหน้าต่างบ้านที่เป็นที่เก็บของ ยืนดูใกล้ ๆ ก็ไม่มีอาการดุร้ายหรือไล่ต่อยแต่อย่างใด ส่วนที่เลี้ยงผึ้งขายที่ฟาร์มผึ้งแคแมรอน-มาเลย์ เคยไปเยี่ยมชมหลายครั้งแล้ว เพราะทัวร์มักจะพาเข้าไปชมเป็นประจำ จะเน้นการขายน้ำผึ้งและส่วนผสมอื่น ๆ มากกว่าการแสดงโชว์หรือสาธิต มีภาพต่าง ๆ นำเสนอมากกว่า แถวบ้านเพ็ดน้อย อำเภอประทาย สมัยก่อนกันดารมาก ร้านชำในหมู่บ้านก็ไม่มี เซ่เว่นส์ยังไม่มีต้องไปที่ตัวอำเภอ อาหารก็กินแบบชาวบ้าน ทางเข้าออกหมู่บ้านยังเป็นดินลูงรักฝุ่นตลบ มีรถยนต์กะบะหลังคาไม้เข้าออกเมือง ไปกลับวันละหนึ่งเที่ยวเท่านั้น ออกแต่เช้าถึงอำเภอเกือบสิบเอ็ดโมง กลับเข้าหมู่บ้านประมาณบ่ายโมงเศษถึงบ่ายสองโมงเศษ กว่าจะถึงหมู่บ้านถ้าหน้าแล้งก็ก่อนห้าโมงเย็น แต่ถ้าหน้าฝนถนนลื่นเข้าออกลำบาก ชาวบ้านบอกว่าเผลอ ๆ นอนกินข้าวลิงกัน หมายถึง หาอาหารการกินข้างทางมากิน หรือกินเสบียงอาหารที่ตระเตรียมมาแทน เพราะรถยนต์วิ่งไม่ไหวฝนตกถนนลื่นเป็นหลุมเป็นบ่อมาก ยังจำได้ว่าหน้าแล้ง ตามท้องทุ่งนาจะมีสีขาว ๆ โผล่ขึ้นเป็นหย่อม ๆ ชาวบ้านบอกเอาไปละลายน้ำ แล้วกรองสิ่งสกปรกออกมา ตากให้แห้งจะได้เกลือสินเธาว์มาใช้งาน ส่วนที่สะบ้าย้อย จังหวัดสงขลา จะมีผึ้งอีกประเภทหนึ่งเรียกว่า อุง หรือบางแห่งเรียกว่า ชันโรง มีขี้ผึ้งเหมือนกับประเภทชันยาไม้ สามารถใช้ประโยชน์ได้ มีน้ำผึ้งจำนวนหนึ่งแต่น้อยมาก ใช้ประโยชน์มากคือ ขี้ผึ้งส่วนนี้ ลุงลัภย์เล่าให้ฟังตอบจบหลักสูตรว่า อาจารยประดับ แจ่มแสง ต่างให้ทุกคนหาดอกไม้ธูปเทียน ทุกคนต่างต้องเข้าไปในวิหาร กราบไหว้พระประธานวัดเทพชุมนุม ที่บ้านพรุ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา พร้อมกับท่องคำสาบานว่า ข้าพเจ้าขอสาบานกับหลวงพ่อว่า จะไม่ค้าขายหรือปลอมปนน้ำผึ้งขายโดยเด็ดขาด ถ้าทำการดังกล่าวขอให้ไม่เจริญรุ่งเรือง มีอันเป็นไปในสามวันเจ็ดวันเทอญ เพราะการปลอมปนขายน้ำผึ้งทำได้ง่ายที่สุด ด้วยการเคี่ยวน้ำหวานให้เข้มข้น ผสมพวกแบ๊ะแซหรือสีผสมอาหาร ให้ออกดำหรือเหนียว ๆ ข้นมาก ใส่ขวดขายตามบ้านหรือมีการแปะรังผึ้งไว้โชว์ มีเถ้าแก่เจ้าหนึ่งในหาดใหญ่ ที่มีคนเล่าให้ลุงลัภย์ แล้วแกมาเล่าต่อให้ฟังว่า เถ้าแก่คนนี้จะว่าจ้างกลุ่มคนอีสาณสมัยก่อน ทำตัวแบบชาวบ้านที่รับจ้างตัดปาล์มแถวควนกาหลง หรืออยู่ในนิคมควนกาหลง ให้จัดอีเวนส์ Event เพื่อสร้างการขายขึ้นมา ทำเป็นเดินเป็นกลุ่ม ๆ สามสี่คน เดินออกมาจากป่าเขาแถวสตูล มาขายน้ำผึ้งในตลาดหรือบนถนนสายใหญ่ ที่มีรถยนต์วิ่งผ่านไปมา พร้อมกับอุปกรณ์รังผึ้งป่าประดับส่วนหนึ่ง ส่วนน้ำผึ้งก็เคี่ยวมาจากน้ำตาลทราย หรือน้ำตาลขี้ม้า (น้ำตาลก้อนที่มีเม็ดสีน้ำตาลจำนวนมาก) ผสมกับแบะแซให้เหนียวข้นกว่าปกติ พร้อมกับเติมกลิ่นหรือผสมน้ำผึ้งบางส่วนลงไป เวลาเทน้ำผึ้งจะไหลย้อยช้ามาก แม้ว่าบางทฤษฏีอ้างว่าใช้กระดาษทิซซู่ หรือการเทลงในน้ำเปล่าทดสอบได้ แต่ลุงลัภย์บอกไม่มีทาง เว้นแต่มืออาชีพจริง ๆ ระดับเทพมารอสูรของวงการแล้ว จึงจะดูออกหรือชิมได้ว่าแท้หรือปลอมปน คนทั่ว ๆ ไป ต่อให้ชิมให้หมดขวด หรือเททดสอบให้หมดขวด ไม่มีทางรู้เลยว่าจริงหรือปลอม เหมือนกับที่ชาวบ้านมักจะพูดกันว่า ทางใครทางมัน อาชีพใครอาชีพมัน วงการใครวงการมัน อย่าล้ำเส้นกัน ความเก่งกาจสามารถกับการเรียนรู้ต่างกัน ตัวอย่าง การดูพระเท้หรือพระปลอม ต่อให้ใช้กล้องส่องทั้งวันยังยากแยกแยะ ว่าองค์ไหนจริงองค์ไหนปลอมมา ต้องหลงใหลและศรัทธาอย่างลึกซึ้ง จึงจะเข้าใจถึงความแตกต่างเรื่องนี้ได้ ลุงลัภย์ยังเคยไปเอารังผึ้งหลวง ที่ไปทำในชายคาบ้านของเพื่อนแก ที่หาดใหญ่ได้น้ำผึ้งจำนวนหกขวด พอได้เสร็จบอกเสียดายรู้อย่างนี้ปล่อยไว้ดีกว่า แต่สุดท้่ายต้องยอมเปลี่ยนใจ เพราะเกรงว่าจะมีอันตรายกับเด็กและคนแถวบ้าน ส่วนเมื่อสองอาทิตย์ก่อน ผมเข้าไปเยี่ยมเพื่อนช่างไม้ที่ มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งแรกของภาคใต้ แกเล่าให้ฟังว่าสองวันก่อนพึ่งจะถูกผึ้งหลวงต่อย ตอนแกไปตัดหญ้าด้วยเครื่องตัดหญ้า ด้านล่างต้นไม้ที่ผึ้งหลวงมาทำรังอยู่ ไม่มีเหตุการณ์ผิดปกติแต่อย่างใด แต่ทันใดนั้นโชคร้ายกิ่งไม้หักหล่นใส่รังผึ้งหลวง ผึ้งเลยไล่ต่อยแกไปตลอดทาง ครั้งแรกแกกะจะวิ่งเข้าไปที่ตึกหลังหนึ่ง ให้ยามช่วยฉีดน้ำยาดับเพลิงใส่ตัวแก แต่ยามไม่ทราบว่าไปไหน เลยต้องวิ่งพลางเดินพลางปัดหน้าไปพลาง เพราะเ่ริ่มไร้เรีี่ยวแรงในการป้องกันตัวแล้ว จนถึงอีกหน้าอาคารประมาณร้อยกว่าเมตร นักศึกษาและคนงานวิ่งหนีกันหมด เพราะเห็นฝูงผึ้งบินห้อมล้อมไล่ต่อยแก จนไม่นานลูกชายแกที่ทำงานที่เดียวกัน ขับมอเตอร์ไซด์พาแกนั่งแล้ว ขับหนีฝูงผึ้งไปอีกตึกหนึ่ง ผลต้องส่งโรงพยาบาลสงขลานครินทร์ ระหว่างทางถึงเหล็กไนของผึ้งได้ร้อยกว่าเข็ม ไปถึงโรงพยาบาลอีกร้อยกว่าเข็ม หลังจากฉีดยาแก้แพ้หนึ่งเข็ม แล้วให้นอนโรงพยาบาลหนึ่งคืน วันรุ่งขึ้นหน้าตาค่อยหายบวมเป่ง กลับบ้านพักผ่อนได้อีกหนึี่่งวัน ดีทีแกไม่แพ้ไม่นั้นคงตายแล้ว ไม่เหมือนคนแพ้พวกตัวต่อป่าหรือต่อหลุม ถ้าถูกเหล็กไนพวกนี้ต่อยใส่ โดนสองสามเข็มก็มักจะปวดแสบปวดร้อน บางคนที่แพ้อาจตายได้ง่าย ๆ หมายเหตุ  ตัวอ่อนของต่อพวกนี้ รสชาติอร่อยมาก หากินยาแล้วตอนนี้ ร้านอาหารนาน ๆ จะมีมาขายสักที ราคาต่อจานค่อนข้างแพงเช่นกัน มีข้อสังเกตจากคนที่ถูกตัวต่อต่อย ถ้าถูกบริเวณหนังศีรษะ บริเวณนั้นประมาณเหรียญบาท มักจะมีผมสีขาวขึ้นแทนผมสีดำ สุดท้าย รังผึ้งหลวงในมหาวิทยาลัย ทางผู้บริหารตกลงกันว่า ให้ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ด้วยการจุดไฟรมควันไล่ แล้วทำลายทิ้งทั้งรัง ตัวอ่อนกับน้ำผึ้งพวกคนงานเอาำไปแบ่งกันกิน เพราะเกรงว่าจะทำร้ายกับนักศึกษาหรือคนงานภายหลัง เขียนขึ้นจากความทรงจำเก่า ๆ ร่วมกันกับลุงลัภย์ ก่อนที่จะเลือนหายไปเหมือนฝูงผึ้งป่าในเมือง ภาพประกอบจาก internet ผึ้งป่าที่ทำรังแถวชายคาบ้าน แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 55 18:30:05 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 13:30:28

ความคิดเห็นที่ 4 ภาพประกอบจาก Internet นางพญาผึ้งจะตัวใหญ่กว่ามาก จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 13:31:28

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่เคยโดนผึ้งต่อย แต่เคยเห็นบางคนโดน บวมปูดกันเลยทีเดียว ข้าพเจ้าแยกไม่ออกระหว่างผึ้งกับตัวต่อง่ะ บินมาทีไรก็เดินหนีไปไกลซะแล้ว กลัวโดนต่อย แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 55 17:26:49 จากคุณ : มาโซคิส เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 17:26:29

ความคิดเห็นที่ 6 นกฉาบคา หรือ นกจาบคาทุ่ง Green Bee eaters ภาพจาก Nationalgeographic จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 22:16:02

ความคิดเห็นที่ 7 เข้ามาอ่าน ได้ความรู้ที่ไม่เคยรี้ เต็มอิ่มเลยครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 55 06:15:41