หลังจากส่งเสียงดังใส่กันพักใหญ่มาเวลานี้ห้องทั้งห้องก็เงียบกริบ เมื่อพริกแกงเห็นว่าพูดกันไปก็คงไม่รู้เรื่องจึงเงียบเสียงลง ส่วนอภิเศกเมื่อเห็นหญิงสาวเงียบลงไปก็เข้าใจว่า พริกแกงคงจะตกใจที่เขาเสียงดังใส่เธออย่างนั้น ชายหนุ่มจึงออกปาก
ผมขอโทษที่อารมณ์เสียใส่คุณ
ถ้าเรื่องมีแค่นี้ มันก็จบแล้วล่ะค่ะ คุณแขกกลับไปได้แล้ว พริกแกงเอี้ยวตัวไปหมายจะเปิดประตูห้อง แต่อภิเศกก็เอามือดันประตูกลับไปอย่างเดิม เขารู้ว่าเธอคงโกรธถึงได้แสดงอาการ ไล่ เขาอย่างชัดเจนแบบนั้นซึ่งอภิเศกไม่ถือสา และยังกลับตั้งคำถามต่อไป
แล้วคุณไปที่โรงแรมทำไม
แกงไม่ได้ไปกับพี่ป๊อกก็แล้วกันน่ะ พริกแกงยังตอบอย่างโมโห
คุณแกง อภิเศกก็ยังทำเสียงดุใส่ แต่คลายความหงุดหงิดลงมากแล้ว
แกงยังไม่เห็นถามเลยว่าคุณแขกไปที่นั่นทำไม
ผมชวนใครเข้าไปละมั้ง ชายหนุ่มย้อนกลับไปบ้าง
เช้อะ เรื่องของคุณสิ กลับไปได้แล้วไป พริกแกงทำเสียงสะบัด ๆ พร้อมออกปากไล่จนอภิเศกยิ้ม
คุณยังไม่บอกผมเลยว่า คุณไปทำอะไรที่โรงแรม
แกงไปอบรมเตรียมงานประชุมผู้นำน่ะค่ะ พริกแกงยอมตอบดี ๆ
งานเดียวกันเลย ชายหนุ่มเปรย
งานเดียวกัน ทำไมแกงไม่เห็นคุณล่ะคะ
คุณเป็นสื่อมวลชน ผมเป็นทีมรักษาความปลอดภัยก็ต้องไปคนละที่กันสิ
อ้อ พี่ป๊อกคงไปเพราะงานของส่วนราชการ พริกแกงเปรยออกมา
พูดถึงมันทำไม อภิเศกถามเสียงขุ่น
อ้าว ก็แสดงว่าเขาไปทำงานเหมือนกัน แกงไม่ได้นัดไปเจอกับเขาไงคะ พริกแกงอธิบาย
แต่ขนาดอบรมคนละห้องกัน มันยังตามมาเจอคุณอีกนะ
แหม คุณแขกก็อยู่คนละห้องยังมาเจอแกงเลย
ไม่เห็นแปลก งานพระเมรุคนเป็นหมื่นเรายังเห็นกันเลย ชายหนุ่มเท้าความ
ฮื้อ เห็นกันที่ไหน แกงเห็นคุณต่างหาก พริกแกงท้วง
ทีคุณแกงยังเห็นผมเลย แล้วทำไมไม่คิดว่าผมก็เห็นคุณล่ะ อภิเศกให้เหตุผล หรือคุณไม่อยากเจอผม แต่อยากเจอไอ้หมอนั่นมากกว่า ชายหนุ่มวนกลับมาเรื่องเดิม จนพริกแกงต้องออกปากไล่อีกครั้ง
ไม่มีอะไรก็กลับไปได้แล้ว พูดไม่พูดเปล่า หญิงสาวยังออกแรงทั้งผลักทั้งดันแฟนหนุ่มตัวโตให้ออกไปจากห้องของตัวเองเสียที แต่อภิเศกก็ขืนตัวไว้พร้อมกับบอกว่า
ไม่มีอะไรได้ยังไง มีสิครับ แล้ววงแขนล่ำสันก็รั้งร่างของพริกแกงเข้ามาหาพร้อมกับทั้งกอดทั้งหอมฟอดใหญ่ แน่นอนว่าพริกแกงก็ดิ้นหนีทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันไม่เคยสำเร็จสักที
มาพาลหาเรื่องเค้า แล้วยังมาทำอย่างนี้อีกนะคุณแขก นี่มันหนีเสือปะจระเข้ชัด ๆ เลย พริกแกงบ่นพึม นั่นทำให้อภิเศกถึงกับหยุดการกระทำเมื่อครู่ ก่อนจะพูดกับเธอว่า
อย่างมันไม่ใช่เสือหรอก แล้วถ้ามันทำกับคุณแบบนี้ ผมไม่แค่ต่อยหน้ามันหรอกนะ ผมจะกลับไปฆ่ามันแทน อภิเศกทำเสียงดุ แต่พริกแกงกลับหัวเราะขบขัน จนอีกฝ่ายอารมณ์เย็นขึ้น เขาจึงพูดติดตลกกับเธอว่า
แต่ถ้าผมเป็นจระเข้ก็ดีสิ เพราะถ้าผมพาคุณลงน้ำ คุณก็หนีผมไม่ได้แล้ว จริงมั้ย
แน้... แล้วพริกแกงก็ร้องขึ้น เมื่อชายหนุ่มทำอาการซุกไซ้ใกล้ชิดเธอมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
คุณแขกไม่ใช่จระเข้หรอก คุณแขกต้องเป็นแมวน้ำ
ทำไมเป็น แมวน้ำ ชายหนุ่มหยุดการกระทำนั้นอีกครั้ง แล้วตั้งคำถามพร้อมทวนคำอย่างสงสัย
ก็คุณแขกเป็นทหารเรือ เป็นพวกซีล (SEAL) ก็แสดงว่าเป็นพวกแมวน้ำสิคะ แมวน้ำ พริกแกงเรียกอภิเศกด้วยฉายานั้นซ้ำ จนอีกฝ่ายต้องรีบอธิบาย
ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อยคุณแกง ซีล (SEAL) มันมาจาก ซี (SEA) แอร์ (AIR) แล้วก็ แลนด์ (LAND) ส่วนผมเป็น นาวิกโยธิน เป็น มารีน (MARINE) ต่างหาก ไม่ใช่ ซีล ครับ
มารีนเหรอ พริกแกงทวน ไม่เอาหรอก ไม่เห็นจะน่ารักเลย เป็นแมวน้ำแหละดีแล้ว เพราะคุณแขกหัวกลม ตัวโต แล้วก็ว่ายน้ำเก่ง แต่ดีหน่อยตรงที่ไม่อ้วนลงพุง ดังนั้นคุณแขกเป็นแมวน้ำแหละ น่ารักออก แมวน้ำ พริกแกงเรียกชายหนุ่มด้วยฉายาที่ตั้งให้อย่างพึงใจ แต่อีกฝ่ายดูไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ อภิเศกจึงนิ่งไปนิดหนึ่งเพื่อคิดหาทางตอบโต้
ฝากไว้ก่อนเถอะ เจ้าฟันแทะ ชายหนุ่มออกเสียงเรียกหญิงสาวแบบเรียบ ๆ ซึ่งทำเอาหญิงสาวที่ล้อเลียนเขาอยู่เมื่อสักครู่หยุดกึก
คุณแขก พริกแกงเรียกชื่ออีกฝ่ายด้วยเสียงสูงปรี๊ดพร้อมกระทืบเท้าอย่างขัดใจ ซึ่งทำให้อภิเศกหัวเราะเสียงลั่นอย่างสะใจที่เอาชนะเจ้าตัวแสบนี่ได้ อย่างน้อยก็เรื่องหนึ่ง เพราะเรื่องอื่น ๆ เขายอมแพ้เจ้าตัวเล็กนี่อย่างราบคาบและเมื่อเจ้าตัวแสบเถียงสู้เขาไม่ได้ เจ้าตัวก็พยายามใช้กำลังทั้งผลัก ทั้งดันให้คนตัวโตออกไปจากห้องของตัวเอง แต่เมื่อเขาเดินออกไปพริกแกงกลับเป็นฝ่ายวิ่งตามเขาออกมา
เดี๋ยวก่อนคุณแขก พริกแกงเรียกชื่อ แมวน้ำตัวโต ที่เพิ่งจะเดินอกจากห้องของเธอไปยังไม่ทันพ้นหน้าห้องด้วยเสียงขรึม ซึ่งประโยคที่ตอบกลับมาถ้าไม่ว่าคนตรงหน้าพูดจริง ๆ คงนึกไม่ถึงทีเดียวว่า เขา เป็นคนพูด
ว่ายังไงจ๊ะ อภิเศกส่งเสียงล้อเลียนพริกแกงแบบที่เธอเองเพิ่งเคยได้ยินอย่างนี้เป็นครั้งแรกตั้งแต่รู้จักกันมา ซึ่งแน่นอนว่ามันฟังแล้วรื่นหูกว่าที่เขาพูดกับเธอตั้งแต่ก้าวเข้ามาในห้องนี้
ลืมอะไรหรือเปล่าคะ
อ๋อ อภิเศกอุทานเสียงยาว ก่อนที่จะเดินเข้ามารวบเอวสาวเจ้าเอาไว้ก่อนจะจูบลงที่แก้มของเธอ
อุ้ย อะไรกันคะคุณแขก พริกแกงดิ้นก่อนผลักอกให้คนตัวโตห่างออกไป
อ้าว ผมไม่ลืมจูบลาคุณหรอกเหรอ
ไม่ใช่ค่ะ พริกแกงพูดพร้อมทำท่าสะบัดสะบิ้งใส่ชายหนุ่ม ก่อนจะถามย้ำ ลืมอะไรหรือเปล่าคะ คุณแขก
ไม่นี่ครับ ชายหนุ่มตอบ แล้วเขาก็เห็นพริกแกงเดินตรงไปโต๊ะรับประทานอาหารที่วางอยู่ริมผนังใกล้เคาน์เตอร์ที่กั้นระหว่างห้องครัวกับห้องนั่งเล่น
ลืมกุญแจรถไว้ที่นี่ แล้วจะกลับบ้านยังไงคะ พริกแกงชูกุญแจที่มีสัญลักษณ์รูปดาวในมือให้อีกฝ่ายเห็น หญิงสาวเห็นมันวางอยู่บนโต๊ะตอนเธอไล่คนตัวโตให้กลับไป และพริกแกงก็แน่ใจว่ากุญแจนี้ไม่ใช่ของเธอเป็นแน่ ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินตามเธอเข้ามาแล้วก็รับกุญแจไป หญิงสาวก็สำทับว่า
อย่ามาเจ้าเล่ห์หน่อยเลย
เกลียดจริง คนรู้ทัน อภิเศกพูดเบา ๆ เหมือนพูดกับตัวเอง แต่ที่เขาพูดกับเธอคือ ขอบคุณครับ นึกว่าอยู่บ้านตัวเองน่ะ พริกแกงหัวเราะออกมากับคำพูดแก้เก้อของเขา
ถึงคุณแขกย้อนกลับมาจะแกงจะให้นอนอยู่หน้าห้องนี่แหละ ไม่ให้เข้ามาหรอก
จะดีเหรอ เดี๋ยวข้างห้องเขาจะนึกว่า ผัวเมียทะเลาะกัน แล้วก็โดนไล่ออกมานอนนอกห้อง ซึ่งยังไม่ทันจบประโยคดี คนพูดก็โดนฝ่ามือน้อย ๆ ซัดผัวะเข้าไปต้นแขนอย่างจัง
บ้าหรือคุณ พูดมาได้ คราวนี้พริกแกงเป็นฝ่ายที่ต้องยิ้มเก้อ ๆ อย่างนั้นบ้าง และเมื่อเธอเห็นคนพูดยังยืนยิ้มกรุ้มกริ่มอยู่อย่างนั้น เธอก็เลยย้ำบางประโยคเพื่อ ยั้ง ความฝันของเขาไว้บ้าง
อีกสองปีก่อนเถอะค่ะค่อยมาพูดอย่างนี้
โอ้โห ถึงวันนั้นคุณจะไล่ผมจริง ๆ เหรอ อีกฝ่ายส่งเสียงออด ๆ ถามกลับมา
ไม่ต้องถึงวันนั้นหรอก วันนี้แกงก็ไล่ค่ะ ไปได้แล้ว พริกแกงออกปากอีกครั้ง คนตัวโตจึงจำต้องหันหลังกลับไปจริง ๆ
แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 55 10:35:27
จากคุณ |
:
ธ.ศ.ร. (Thomket)
|
เขียนเมื่อ |
:
23 ธ.ค. 55 19:47:33
|
|
|
|