ความคิดเห็นที่ 1 “ นายกะว่าจะอยู่พักผ่อนที่นี่สักกี่วัน” นักธุรกิจถามสหายรัก “ก็คงอยู่ต่ออีกสัก 3 วัน ทะเลที่นี่สวยมาก ฉันชอบ” สายตาคมซึ้งเผลอไผลมองไปทางชายหาดสวย มองเห็นศกุนตลาแต่ไม่เห็นใครอีกคน “ก็ดี เพราะพอนายไปเริ่มงานที่โน่น”  หนุ่มอินเดียหมายถึงเนปาลประเทศบ้านเกิดของนายแพทย์หนุ่ม “ นายก็คงไม่มีเวลามาพักผ่อนหย่อนใจไปอีกนาน  ว่าแต่ทำไมไม่อยู่หลายๆวันล่ะ หรือมีแผนจะไปที่อื่น” “บังเอิญฉันมีนัดที่กรุงเทพฯ พอดีเพื่อนหมอที่จบจากที่โน่นด้วยกันอยากให้ฉันเข้าไปคุยที่โรงพยาบาลน่ะ เห็นว่ามีเรื่องงานอยากคุยด้วย” “คงอยากชวนนายอยู่ทำงานที่นี่มั้ง” หนุ่มอินเดียเดา “ก็อาจเป็นได้ แต่ฉันก็ไม่แน่ใจว่ากฏหมายเรื่องใบอนุญาตของที่นี่เป็นยังไง รู้ว่าเป็นกลุ่มทุนใหญ่มีโรงพยาบาลเครือข่ายอยู่ในหลายประเทศ  แต่ยังไงฉันขอกลับบ้านก่อน อยากอยู่เนปาลสักพัก แล้วถ้าอะไรๆ มัน....... ไม่เป็นใจ  ก็คงอาจต้องมองหางานใหม่ ที่ใหม่” เสียงอดีตเชื้อพระวงศ์แผ่วลง สองหนุ่มนั่งๆนอนๆคุยกันเรื่อยเปื่อยพร้อมกับชมความงามของท้องทะเลและชายหาดสวยอยู่นาน จนกระทั่งสังเกตเห็นอาการอันแปลกตาของศกุนตลา “นั่นกุนทำอะไรอยู่วะ ราช นายเห็นหรือเปล่า” “ไหน หืมห์  ท่าทางอย่างกับให้อาหารปลา” นายแพทย์หนุ่มเพ่งมองผ่านแว่นกรอบขรึม ส่วนหนุ่มอินเดียอดใจไม่ไหว ต้องลุกขึ้นยืนเพื่อมองให้เห็นถนัดๆ “ เฮ้ย! ให้ตาย ยายตัวแสบนั่น คิดว่าตัวเองเป็นอะไรวะนั่น” อุทานพลางหัวเราะลั่นออกมาอย่างอดไม่ไหว นายแพทย์หนุ่มเองก็ยิ้มจนตาพราว แววเศร้าซึ้งเลือนหายเหลือไว้แต่ความขบขัน “ ได้เวลาให้อาหารปลากันแล้วว่ะ ไปกันเหอะ” ....................................................................................................... “ไอ้หนูดี วันนี้ชั้นไม่สะดวกเว้ย” ศกุนตลาส่ายหน้าเดียะตอนเพื่อนซี้พยายามลากลงทะเล “ทำไมวะ ชุดนี้ก็ลงได้ ขี้เกียจวิ่งกลับห้องไปเปลี่ยน มาเล่นกันเหอะน่า อุตส่าห์มาทะเลทั้งที” “ไม่ได้เว้ย ไม่สะดวก เรื่องของผู้หญิง” “ว้า! เซ็ง งั้นชั้นขอเล่นแป๊ป แกดูดิ เด็กแขกพวกนั้นเล่นน้ำสนุกกันใหญ่ คนไทยเอามั้งดิ้” ว่าแล้วเจ้าตัวก็ถอยหลังกรูดหัวเราะร่าลงโต้คลื่นทันที ศกุนตลามองเพื่อนแล้วโบกมือไล่ให้ลงไปอีกไกลๆ  โรงแรมนี้อยู่ในทำเลที่ดีด้วยค่อนข้างสงบและมีหาดทรายสวยเป็นจุดดึงดูด หญิงสาวเดินเล่นไปพลาง มองหาเปลือกหอยไปพลาง แต่รู้ดีว่าไม่ควรเก็บกลับบ้านเอาไปเป็นสมบัติส่วนตัวแม้เพียงชิ้นเดียวก็ตาม ด้วยแม่เพื่อนซี้จะหัวฟัดหัวเหวี่ยงโกรธหนักหนา ราชาวดีเกลียดนักกับคนที่ฉกฉวยดึงทึ้งธรรมชาติเพื่อเอาไปเป็นสมบัติส่วนตน   หญิงสาวเดินเล่นเรื่อยเปื่อยอยู่นานสลับกับการนั่งสัมผัสทรายเป็นระยะ เม็ดทรายสะอาดสีนวลตา บรรยากาศรอบกายน่ารื่นรมย์จนอดนึกขอบคุณชายหนุ่มทั้งคู่ผู้เป็นเจ้าภาพไม่ได้ เป็นเรื่องน่าประหลาดที่ผู้หญิงด้อยโอกาสอย่างเธอจะมีวันที่ได้มาคบหาเป็นเพื่อนกับผู้ชายต่างชาติต่างภาษาที่มีชีวิตต่างชั้นทางสังคมกับเธออย่างเหลือเกิน มองไปทางคนตัวเตี้ยที่ยังโต้คลื่นอยู่ในน้ำอย่างเมามันส์แล้วก็คิดถึงพ่อครูและแม่ครู ครอบครัวของราชาวดีช่างมีบุญคุณกับเธอนัก ราชาวดีกลายมาเป็นทั้งเพื่อนรัก เป็นทั้งที่พึ่งทางใจยามเหน็บหนาว หากไม่มีเพื่อนสาวหน้าทะเล้นที่โต้คลื่นอยู่ตรงโน้น คงไม่มีศกุนตลาในวันนี้ เสียงเด็กขายขนมกรุบกรอบเดินผ่านมา ศกุนตลาล้วงหยิบเงินที่พกติดตัวมาแล้วเลือกซื้อขนมสองอย่างที่เพื่อนของเธอชอบ “ กุน แกซื้ออะไรอ้ะ”  พักเดียวหลังจากที่ศกุนตลาได้ขนมเคี้ยวเล่นมาไว้ในมือ เสียงยายตัวยุ่งก็ดังก้องฝ่าเสียงคลื่นขึ้นมา เจ้าตัวหัวหูเปียกซ่กหากยิ้มร่า เดินลุยน้ำขึ้นมาจนถึงช่วงหนึ่งแล้วจึงหยุดเพื่อลงนอนคว่ำทอดกายปริ่มน้ำให้คลื่นซัดเล่น สองแขนยกให้ข้อศอกยันพื้นทราย สองมือเท้าคาง ส่วนสองขาที่แนบชิดกัน เจ้าตัวงอเข่าขึ้นแล้วแกว่งไปมา ศกุนตลาเห็นท่าเพื่อนแล้วเหนื่อยใจ  “ไอ้หนูดี เมื่อไหร่แกจะขึ้น เย็นแล้วนะเว้ย” “อีกแป๊ป แกเอากล้องมาหรือเปล่าวะกุน” “เปล่า ลืมหยิบมา อยู่ในห้องโน่น” “เออ เออ ไม่เป็นไร ว่าแต่แกซื้อไรวะ” ศกุนตลาไม่ตอบหากยกมือชูขนมในมือให้ดู “ชั้นเอาป๊อกกี้ รสช้อคโกแลต แกแกะมาให้ชั้นหน่อย” “เล่นเสร็จแล้วค่อยกิน นี่ชั้นก็ซื้อไว้ให้แกนั่นแหละ” “ไม่เอา อยากกินตอนนี้ แกแกะมาส่งให้ชั้นหน่อย” อ่อนใจกะไอ้เพื่อนรักเสียจริง ศกุนตลายอมเดินลุยน้ำลงมาหาคนที่นอนทอดกายให้คลื่นลูบไล้ แล้วแกะขนมส่งให้สองแท่ง คือ ยายคนนี้ มันกินทีละสองแท่งโดยการถือมือละแท่งแล้วสลับงับไปมาจนหมด ก่อนเริ่มรอบใหม่ หากคราวนี้ยายตัวดีกลับอ้าปากรอ “แกเป็นไรหนูดี  มือเปื้อนเหรอ ก็ล้างน้ำทะเลสิวะ แหมทีงี้ทำเป็นสะอาด” “เปล่า” “เปล่า แล้วเป็นไร”  ศกุนตลางง ที่เพื่อนซี้ยังอ้าปากกว้างรอ “ เป็นเงือก นางเงือก แกป้อนหน่อย เร็ว ให้อาหารนางเงือกไงวะ ทำเป็นงง” อ่อนใจเหลือเกินกับไอ้ตัวแสบ ทำไมหนอ มันถึงไม่รู้จักโต ไม่รู้จักอาย ศกุนตลาไม่เข้าใจเลย ราชาวดีในวันและเวลาที่ปรากฏกายเป็นสาวทำงาน เจ้าตัวช่างสมาร์ทฉับไวเต็มไปด้วยไหวพริบ  หากยามลับตาผู้คนที่รู้จัก ยายคนนี้ช่าง...อืมห์ เล่นอะไรพิเรนทร์ๆอย่างน่าขำ แม้จะอ่อนใจ แต่ไม่ได้ระอา ศกุนตลาอดไม่ได้ที่จะตามใจเพื่อน ในเมื่อเจ้าตัวอยากเล่นและไม่อาย แล้วเธอจะไปอายแทนไอ้นางเงือกเจ้าเนื้อผิวนวลขาวเหลืองละออตรงหน้าทำไม “ ชั้นไม่น่าลืมกล้องเล้ย ไม่งั้นจะถ่ายรูปแกไปประจานให้เข็ด” คนป้อนครวญเบาๆ อาการของราชาวดีดูน่าขำจนเด็กน้อยบางคนที่เล่นน้ำอยู่ใกล้ๆเริ่มเลียนแบบตาม หากนางเงือกต้นตำหรับไม่สน เจ้าหล่อนหลับตาพริ้มเท้าคางฟังเสียงคลื่นพลางเคี้ยวขนมรสช้อคโกแลตอย่างเพลิดเพลิน ขาก็โบกส่ายไปมาประดุจรื่นรมย์เสียเหลือเกินพอเคี้ยวหมดก็ร้องเรียก แล้วอ้าปากรอ “กุน เอาอีกแท่ง” ................................................................................................... แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 55 11:47:20 จากคุณ : หนอนแบกเป้ เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 55 14:12:39

ความคิดเห็นที่ 2 ศกุนตลาอายเหลือเกินที่สองหนุ่มมาเห็นเหตุการณ์นี้เข้า หญิงสาวหน้าแดงจัด อ้าปากจะส่งเสียงเรียกนางเงือกเพื่อเตือนสติ หากหนึ่งในสองหนุ่มรีบยกมือห้ามพร้อมกับยกนิ้วชี้ขึ้นแตะริมฝีปากเป็นการขอร้องให้เธอนิ่งเฉยไว้ ทั้งสองหนุ่มเดินเปลือยเท้าเข้ามาใก้ลอย่างแผ่วเบา คนหนึ่งหยิบแท่งขนมได้ก็ป้อนใส่ปาก ‘นางเงือก’ อย่างนุ่มนวล แท่งที่สองตามมาเมื่อใครบางคนเคี้ยวหมด หากคราวนี้ศกุนตลาอดทนต่อไปไม่ไหว หลุดเสียงกิ๊กออกมาหน่อย คนส่งขนมแท่งที่สองเข้าปากยังถอยไม่ได้ในขณะที่เงือกสาวลืมตาขึ้นมาเพราะเสียงหัวเราะกิ๊กหนึ่งของศกุนตลา ........................................................................................................ ราชาวดีไม่ใช่คนขี้อายนัก หากครั้งนี้จะมุดน้ำหนีก็ไม่ได้ด้วยน้ำตื้นไม่ท่วมตัวด้วยซ้ำทั้งๆที่นอนทอดกายอยู่อย่างนี้ ไอ้กุน ไอ้เพื่อนบ้าช่างแสบสิ้นดี ให้มันเอากล้องมาถ่ายไปประจานยังดีกว่าให้....เอ่อ...ให้ผู้ชายสองคนนี้มาป้อนขนมหล่อน แก้มหญิงสาวร้อนผ่าวไปหมด หูอื้อ ตาพร่า อายสุดฤทธิ์สุดเดช เสียงทุ้มนุ่มนวลของใครบางคนเตือนหล่อนแผ่วเบา “ยังเหลืออีกครึ่งอันครับ” เสียงนายแพทย์หนุ่มยังทุ้มนุ่มอบอุ่นเหมือนเคย หากนัยน์คู่ที่เคยคมซึ้งมันส่งแววล้อเลียนฉายชัดผ่านแว่นใสออกมา “ฮึ”  เงือกสาวไม่รู้ตัวเลยว่าหลุดเสียง ‘ฮึ’ ออกมาเบาๆ หนอยคนนัยน์ตาซึ้งแกมเศร้าหายไปไหนกันนะ เหลือแต่ตาอะไรเนี่ย ที่จ้องจะล้อหล่อนแน่วแน่ มือแข็งแรงเรียวสวยของนายแพทย์หนุ่มยังยึดมั่นถือมั่นกับไอ้ป๊อกกี้ขนมรสโปรดของเธออยู่นั่นแล้ว “ดีดี้ อีกคำครับ” ก็ได้ ก็ได้ จะหาโอกาสไหนให้เจ้าชายแต่กำเนิดอย่างราเชนทรามาป้อนขนมให้กินอย่างนี้คงไม่มีอีกแล้ว เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆ ราชาวดีกลั้นใจงับขนมครึ่งแท่งที่เหลือในมือชายหนุ่มมา ก่อนใช้มือจับขนมส่งเข้าปากเคี้ยวให้หมดๆไป “นี่ตัวอะไรน่ะ” เสียงคนที่ยืนข้างๆนายแพทย์หนุ่มเอ่ยถามเรียบๆ ตาคมๆของเขาส่งประกายพราวจัดจนล้นเอ่อทีเดียว ขำก็ขำ หมั่นไส้ก็หมั่นไส้ แม่ตัวดีแก้มแดงจัดมองจ้องราเชนทราตาหวานเยิ้มทีเดียว  ไม่รู้เจ้าตัวไปเอาเมเปิ้ลไซรัปมาหยอดลูกตาตัวเองไว้หรือเปล่าก็ไม่รู้ดูลูกนัยน์ตาหวานเชื่อมเหลือเกิน “ เงือกน้อย” คนพึ่งเคี้ยวขนมเสร็จเฉลยก่อนดันร่างตัวเองขึ้นนั่ง “อะไรนะ “ น้ำเสียงนั้นล้อปนเยาะ “เงือกน้อย” คราวนี้เสียงสะบัด ดังขึ้นอีกนิด “เรอะ นึกว่า Free willy” ....................................................................................................... ราชาวดีเดินจ้ำอ้าวไปล้างทรายออกจากเสื้อผ้าที่ฝักบัวอันโตของโรงแรมที่เตรียมไว้อำนวยความสะดวกสำหรับแขก มุมสวนสวยแห่งนี้ตกแต่งอย่างงดงามให้อารมณ์เขียวสดใสของป่าฝนที่ปนแทรกด้วยสีสันอันสดใสของดอกเบิร์ด ออฟ พาราไดซ์ จากชายหาดทำทางขึ้นเป็นขั้นบันไดให้ก้าวขึ้นไปถึงมุมฝักบัวอย่างสวยเก๋ด้วยการฝังหินสวยๆลงไปในเนื้อปูนหยาบๆ อารมณ์ของชิ้นงานให้ความรู้สึกดิบนิดๆ หยาบน้อยๆหากเปี่ยมอารมณ์แอบอิงธรรมชาติ น้ำใสเย็นฉ่ำทำให้แก้มหายร้อน   เอาเถิด หากการเล่นตลกนิดๆหน่อยๆของเธอจะทำให้ตาคู่สวยซึ้งที่มักส่อแววเศร้าบ่อยๆของ ‘คุณหมอใจดี’ จะเปลี่ยนแววไปกลายเป็นพราวเพราะขบขัน ราชาวดีก็ยินดียอมเป็นตัวตลกอย่างเต็มใจ อยากให้เขายิ้มบ่อยๆเหลือเกิน  ยิ่งยิ้มให้หล่อนด้วยแล้ว โอ้ย! ใจมันจะละลาย ...................................................................................................... แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 55 14:35:14 จากคุณ : หนอนแบกเป้ เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 55 14:15:50

ความคิดเห็นที่ 3 ศกุนตลาเดินตามมาทันตอนที่เพื่อนรักล้างตัวเสร็จ หญิงสาวตั้งใจจะมาล้างทรายออกจากเท้าด้วยเหมือนกัน หากเผลอพลาดลื่นไถลน้อยๆจากรอยน้ำที่กระเซ็นเปียกขั้นบันไดด้วยเหยียบพลาดและไม่ทันระวังเหตุเพราะมัวแต่ขำเพื่อนสนิทที่แก้มยังแดงจัดด้วยเขินอายในพฤติกรรมทะเล้นตลกของตัวเอง ความจริงอุบัติเหตุนี้เป็นเรื่องเล็กน้อย และหากศกุนตลาจะเผลอพลาดเซหล่นจากบันไดลงมาสักหนึ่งขั้นก็คงจะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่ด้วยความว่องไวของผู้ชายร่างสูงสง่าที่เดินตามหลังมาอย่างใกล้ชิด ที่คว้าตัวเธอเข้าไปไว้ในโอบประคองชิดอกกว้างตอนหญิงสาวเซน้อยๆด้วยสัญชาติญาณปกป้องอันว่องไวของสุภาพบุรุษ หากปฏิกิริยาของศกุนตลากลับรุนแรงเกินคาด หนุ่มเจ้าสำราญจากอินเดียตะลึงงันในอาการของหญิงสาวในอ้อมกอด ศกุนตลากรีดร้องและสะบัดดิ้นหนีอย่างรุนแรงเกินเหตุ หากด้วยยังยืนกันอยู่ที่ขั้นบันได ชายหนุ่มเองก็ตกใจ และยังไม่ทันได้ปล่อยมือเพื่อให้หญิงสาวเป็นอิสระ ราเชนทราผู้ยืนเยื้องไปทางด้านหลังของนักธุรกิจหนุ่มเองก็ตกใจ ศกุนตลากรีดร้องดิ้นรนมากมาย เขายังไม่ทันได้ตัดสินใจจะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ ราชาวดีก็เผ่นพรวดเข้ามาถึงแล้วดึงเพื่อนของเธอออกจากอ้อมแขนของจิมมี่ทันที “กุน กุน ชั้นเองกุน ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร” คนตัวเตี้ยโอบเพื่อนรักเอาไว้แน่น “หนูดี” ศกุนตลายังหลับตา เสียงพร่า ตัวสั่นทีเดียว “หนูดี ช่วยด้วย ช่วยชั้นด้วย” “แกไม่ได้เป็นอะไรกุน ไม่มีอะไรทั้งนั้น ได้ยินไหมกุน ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น”       ราชาวดีเน้นเสียงหนักเป็นภาษาไทยเกือบเป็นตะโกนก่อนจะโอบร่างเพื่อนสาวไว้ในอ้อมแขนพลางดึงให้ออกเดินมุ่งหน้าไปทางห้องพัก ชายหนุ่มทั้งสองต้องชะงักงันอีกครั้ง เมื่อสาวผมสั้นส่งสายตาขอร้องมาให้หยุดเดินตาม หากเธอยังไม่มีเวลาจะบอกกล่าวอะไรได้แต่เร่งฝีเท้าพาเพื่อนเดินจากไป จิมมี่ถึงกับช็อคเล็กๆกับเหตุการณ์ที่พึ่งเกิดขึ้น  ชายหนุ่มเข้าใจภาษาไทยที่สองสาวพูดกันได้ในระดับหนึ่ง หากก็ยังงง เขายกมือข้างหนึ่งขึ้นกุมหน้าผากชั่วครู่ก่อนจะสะบัดหน้าเบาๆ “ฉันไม่ได้ทำอะไร” นักธุรกิจหนุ่มจากอินเดียครางเบาๆอย่างไม่เข้าใจในอาการของศกุนตลา ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเมื่อรู้สึกถึงแรงตบที่ต้นแขนเบาๆ ราเชนทราหน้าขรึม คิ้วนายแพทย์หนุ่มขมวดมุ่นน้อยๆ ก่อนจะเอ่ยเบาๆ “ กุนไม่ปกติ ต้องมีอะไรสักอย่างแน่ๆ” “ดีดี้จะรู้ไหม” เสียงคนที่ยังช็อคถามแผ่วๆ “คิดว่านะ นายไม่ได้ทำอะไรเธอ อย่าคิดมาก ฉันว่ารอคุยกับดีดี้ค่ำนี้เถอะ” ในขณะที่สองหนุ่มกำลังสับสนในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ราชาวดีเองก็ลากตัวเพื่อนสนิทพาเข้าห้องพักไปแล้ว  สาวผมสั้นตกใจในตอนแรก แต่เมื่อเห็นว่าศกุนตลายืนกรีดร้องอยู่ในอ้อมแขนของจิมมี่เธอก็เดาเรื่องได้ ความจริงศกุนตลาระมัดระวังตัวและไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นมานานมากแล้ว หากเมื่อนึกไปถึงสีหน้าซีดแกมตกตะลึงของหนุ่มตาคมก็หนักใจ จิมมี่เป็นเพื่อนทีดี เป็นผู้ชายที่น่ารัก และเป็นสุภาพบุรุษ เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเหตุสุดวิสัย ชายหนุ่มคงตกใจมากทีเดียว ไม่มีเหตุผลอะไรที่ผู้ชายอย่างเขาจะคิดลวนลามผู้หญิงในที่โล่งแจ้งริมทะเลอีกทั้งเพื่อนอีกสองคนก็ยืนอยู่ด้วย แบคแพคเกอร์สาวถอนใจเฮือกใหญ่ ศกุนตลานั่งซึมอยู่บนเตียง ตัวชื้นเพราะถูกเธอกอดไว้แล้วพามาจนถึงห้องพัก ราชาวดีตัดสินใจจัดการกับตัวเองก่อน ตอนนี้อาการศกุนตลาไม่น่าห่วง คนที่เธอเป็นห่วงคือผู้ชายหน้าซีดที่อยู่ข้างนอกนั่นต่างหาก หญิงสาวรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างว่องไว ก่อนออกมาเตือนให้เพื่อนจัดการกับตัวเองบ้าง เห็นศกุนตลาซึมแต่ก็ทำตามที่เธอสั่งแต่โดยดี ราชาวดีฉวยโอกาสขณะที่ศกุนตลาอยู่ในห้องน้ำโทรหาจิมมี่ทันทีเพื่อบอกสั้นๆ “จิมมี่คะ กุนไม่เป็นอะไรนะคะ แล้วค่ำนี้จะออกไปอธิบายให้ฟัง  แต่ตอนนี้ขอเวลาดูแลกุนก่อน” เสียงชายหนุ่มทางปลายสายสอบถามอาการด้วยความอาทร หญิงสาวร้องขอให้จัดมื้อค่ำแบบเบาๆสำหรับคนที่กำลังอาบน้ำมาให้ในห้อง ส่วนเธอจะออกไปรับประทานกับเขาเมื่อดูแลให้ศกุนตลากินอาหารและพักผ่อนเรียบร้อย ข้าวต้มปลาหอมร้อนน่ากินถูกเสิร์ฟเข้ามาอย่างรวดเร็วในห้อง ราชาวดีชวนเพื่อนให้กินข้าวและแนะนำให้กินยาที่ศกุนตลามีพกติดตัวมาเพื่อลดอาการเครียดและช่วยให้นอนหลับสบาย “หนูดี แกไปคุยกับคุณจิมมี่ด้วยนะ ให้เขาเข้าใจ ชั้นไม่ได้ตั้งใจ ชั้นไม่อยากให้เป็นอย่างนี้เลย” ศกุนตลาเสียงแผ่วทีเดียวยามขอความช่วยเหลือจากเพื่อนรัก เธอไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเลย หากก็ห้ามตัวเองไม่ได้ ในภาวะอย่างนั้นหญิงสาวลืมสิ้นทุกสิ่งเหลือเพียงความหวาดกลัวฝังใจที่ทำให้ต้องกรีดร้องและดิ้นรนเหมือนคนบ้า “คุณจิมมี่กับคุณหมอจะคิดว่าชั้นเป็นบ้าหรือเปล่า” ราชาวดีมองสีหน้าลังเลแสนหงอยของเพื่อนรักแล้วเอ่ย “เฮ่ย ไรวะ เรื่องแค่นี้  จิมมี่คงแค่งงนิดหน่อย เดี๋ยวชั้นคุยกับเขาแบบเกริ่นๆให้รู้ แล้วพรุ่งนี้ แกไปเล่ารายละเอียดเอง ชั้นไม่พูดแทนแกหรอกนะกุน  วิธีที่แกจะรับมือกับเรื่องแบบนี้ คืออย่าหลีกหนีมัน เข้าใจไหมกุน  มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ มันเป็นอดีต และมันไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นด้วยซ้ำ  นี่แกเห็นไหมอะไร” หญิงสาวคว้านกหวีดที่มีพกติดตัวอยู่เสมอแล้วเป่าปรี้ดออกมาสั้นๆ “ เห็นไหม นี่อะไร  และแน่นอน สองคนนั่น ไม่มีทางทำอะไรไม่ดีแบบนั้น ชั้นมั่นใจ เขาเป็นเพื่อนที่ดีของเรา และเขาจะเข้าใจแก” “หนูดี ขนาดคนที่เคยบอกว่ารักชั้น เขายังเลิกกับชั้นเพราะหาว่าชั้นเป็นบ้าเลยนะ” “เรื่องของมันดิ้  มันน่ะแหละบ้า บ้าด้วย โง่ด้วย แกโชคดีแล้วล่ะ ที่เลิกกับผู้ชายไม่ได้เรื่องแบบนั้น เลิกพูดเรื่องนี้ได้แล้วกุน ถ้าจะกินยาก็กินแล้วนอนซะ เดี๋ยวชั้นออกไปกินข้าวกับสองคนนั่นเสร็จแล้วจะกลับเข้ามานอนเหมือนกัน วันนี้รู้สึกง่วงๆ  ส่วนแก ถ้ามีอะไรก็โทรเรียกชั้นก็แล้วกัน นี่ชั้นเอาโทรศัพท์ไปด้วย” ราชาวดีโชว์มือถือให้เพื่อนดูก่อนจะเดินออกไปนอกห้องอย่างกระชับกระเฉง หากเมื่อพ้นประตูอาการกระฉับกระเฉงของสาวไฮเปอร์ก็เปลี่ยนเป็นชะลอช้าลงฉับพลัน ราชาวดีสงสารเพื่อนที่ยังสลัดอาการกลัวที่ฝังลึกอยู่ในจิตใต้สำนึกออกไปยังไม่ได้ ความจริงเธอไม่ได้เห็นอาการเช่นนี้ของศกุนตลามานานแล้ว และหลายปีที่ผ่านมานี้ศกุนตลารับมือกับการอยู่ในสังคมร่วมกับบุรุษเพศได้เป็นอย่างดีโดยไม่มีสิ่งใดผิดแผกแตกต่างจากคนอื่น สิ่งเดียวที่ต้องระวังคือการไม่เข้าสัมผัสถึงเนื้อถึงตัวกับผู้ชาย และในรอบหลายปีที่ผ่านมานี้ ราเชนทราและจิมมี่เป็นเพียงผู้ชายสองคนที่ศกุนตลาเข้าใกล้ได้ถึงระดับสัมผัสมือทักทาย และจิมมี่เคยยกมือศกุนตลาขึ้นสัมผัสปลายจมูกของเขามาแล้วครั้งหนึ่งด้วยซ้ำ ครั้งนั้นศกุนตลามาเล่าให้ราชาวดีฟังว่าเธอต้องตั้งสติและหักห้ามใจไม่ให้แสดงอาการผิดสังเกตให้คนอื่นเห็น และเธอก็คิดว่าทำได้ดีด้วย เรื่องครั้งนั้นทำให้ทั้งเธอและราชาวดีวางใจว่าศกุนตลาคงหายจากอาการหวาดกลัวสัมผัสของคนต่างเพศแล้ว หากวันนี้ก็พบแล้วว่าไม่ใช่ ศกุนตลายังไม่สามารถหลุดพ้นจากความรู้สึกนั้นได้ ราชาวดีเดินอย่างเชื่องช้าขณะครุ่นคิด จะคุยกับจิมมี่และราเชนทราอย่างไร สองหนุ่มนั่นจะมีปฏิกิริยาอย่างไร ถ้าทั้งคู่มองศกุนตลาในแง่ลบว่าเป็นบ้าหรือผิดปกติทางจิต ก็คงไม่มีทางเลือกแต่ต้องเลิกคบกัน ก็เท่านั้น ........................................................................................................ ราชาวดีมองหน้าสองหนุ่มแล้วรู้สึกสบายใจ ผู้ชายทั้งคู่เป็นผู้ใหญ่ สุขุมและรับมือกับอะไรต่อมิอะไรได้เป็นอย่างดี เพียงเธอเล่าสั้นๆถึงเรื่องที่ศกุนตลาออกอาการประหลาด และขอให้ชายหนุ่มทั้งสองรับฟังเรื่องราวโดยละเอียดจากปากของศกุนตลาเองในวันรุ่งขึ้น ทั้งสองหนุ่มก็รับคำด้วยดี ไม่มีอาการกระเหี้ยนกระหืออยากรู้จนอาจทำให้หล่อนเสียเส้น “มันเป็นแค่ความกลัวฝังใจที่มีมาตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน ตอนกุนยังเป็นวัยรุ่นและเกือบถูกพ่อเลี้ยงทำร้าย  แต่มันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่โตลุกลามอะไรเลยนะคะ  ตอนนั้นฉันอยู่ที่นั่นโดยบังเอิญพอดี แล้วก็ตามผู้ใหญ่มาช่วยทัน แต่กุนตกใจมาก เสียขวัญ และต้องเข้ารับคำแนะนำจากนักจิตวิทยาอยู่พักหนึ่ง คุณสองคนเป็นผู้ชายที่เขาไว้ใจและยอมเข้าใก้ลมากที่สุด ไม่นับคุณพ่อของฉันค่ะ  แต่เรื่องรายละเอียดขอให้ฟังจากกุนดีไหมคะ เพราะว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวของกุน และฉันอยากให้กุนยอมรับความจริงและพูดออกมาด้วยตัวเองมากกว่าที่จะหลบหนีมันไปตลอดชีวิต” ชายหนุ่มทั้งคู่มีท่าทางอ่อนโยนและเอื้ออาทรสำหรับราเชนทรานั้นอาจเพราะความเป็นแพทย์ทำให้เขาเข้าใจอะไรง่ายๆ ส่วนจิมมี่ เพียงแต่สารภาพว่าตกใจนิดหน่อยเท่านั้น และเป็นห่วงมากกว่า ราชาวดีเสริมอีกนิด ว่าศกุนตลาเคยคบหาดูใจกับชายหนุ่มคนหนึ่ง หากเกิดเหตุคล้ายคลึงกับวันนี้ ทำให้ชายหนุ่มถอยหนีและศกุนตลาต้องขาดความมั่นใจในตัวเองอย่างมากด้วยถูกฝ่ายชายกล่าวหาว่าเป็นบ้า ‘เป็นโรคจิต’ หญิงสาวสบตากับชายหนุ่มทั้งสองอย่างอาจหาญประหนึ่งจะประกาศเจตนารมณ์ที่จะเลิกคบกับทั้งคู่แน่ๆ ถ้าใครจะเผลอกล่าวร้ายเพื่อนรักของเธอแบบนั้น ........................................................................................................ จากคุณ : หนอนแบกเป้ เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 55 14:19:23

ความคิดเห็นที่ 4 เช้าวันรุ่งขึ้นอากาศริมทะเลในเดือนธันวาคมสดชื่นมาก ศกุนตลาหน้าตาแจ่มใสเพราะพักผ่อนเพียงพอแม้จะมีริ้วรอยของความกังวลว้าวุ่นใจในดวงตาคู่สวยเศร้าของเธอ หากหญิงสาวตัดสินใจขอโอกาสอธิบายเรื่องราวให้ทั้งสองหนุ่มฟังหลังอาหารเช้า ในขณะที่ราชาวดีขอตัวไปเดินเล่น เพื่อเปิดโอกาสให้เพื่อนสนิทได้ ‘ยืนด้วยลำแข้งของตัวเอง’ ราเชนทราและจิมมี่เป็นผู้ฟังที่ดีและเป็นผู้ใหญ่ที่สุขุมหากอบอุ่นอย่างยิ่ง ทั้งสองพบว่าศกุนตลามีพื้นเพภูมิหลังที่น่าเห็นใจไม่น้อย บิดาของหญิงสาวทิ้งเธอไว้กับมารดาเพื่อไปทำงานประเภทแรงงานมีฝีมือในแถบตะวันออกกลางตอนเธอยังเด็ก และเสียชีวิตตอนเธอขึ้นชั้นมัธยมต้น มารดาของเธอทำงานเป็นลูกจ้างรายวันและรับจ้างทั่วไป หากด้วยนิสัยชอบเล่นไพ่ทำให้เงินขาดมืออยู่บ่อยๆ หลังบิดาเสียชีวิตไม่นานก็ได้คบหาอยู่กินกับผู้ชายคนใหม่ ซึ่งศกุนตลาพบว่าพ่อเลี้ยงของเธอชอบใช้สายตาโลมเลียลูกเลี้ยงสาวน้อยลับหลังมารดาเสมอ เหตุร้ายเกิดขึ้นในวันหนึ่งเมื่อสาวน้อยกำลังจะเรียนจบชั้นมัธยมต้น วันนั้นเธอกลับบ้านมา และพบว่ามารดาไปขลุกอยู่กับบรรดาขาไพ่บ้านใกล้เคียงอย่างเคย สาวน้อยวัยรุ่นน่าตาน่ารักถูกพ่อเลี้ยงฉวยโอกาสเข้าถึงตัวในวันนั้น แต่โชคดีที่บังเอิญราชาวดีแวะมาหาพอดี สาวน้อยตัวแสบมีนิสัยชอบพกนกหวีดติดตัว และชอบเป่าเพื่อป่วนวงไพ่ทั้งหลาย เลียนแบบเวลาตำรวจมาจับนักพนันในบ่อนกระจอกๆแถวนั้น เสียงนกหวีดปลุกให้นักพนันทั้งหลายตื่นจากอาการหลงใหลไพ่ในมือและวิ่งหนีกันกระเจิดกระเจิง ส่วนหนึ่งหนีมาหลบในบ้านขณะที่ศกุนตลากำลังจะถูกล่วงละเมิดทางเพศ เหตุการณ์นั้นทำให้ราชาวดีได้โอกาสโผล่เข้าไปดึงเพื่อนออกมาจากพ่อเลี้ยงบ้ากามและปล่อยให้มารดาของศกุนตลาตบตีกับสามีไป เรื่องราวหลังจากนั้นผลิกผันด้วยตอนแรกใครๆต่างก็คิดว่ามารดาเด็กสาวต้องเลิกกับชายชั่วที่คิดไม่ซื่อกับบุตรสาวแน่ๆ หากทุกอย่างกลับกลายเป็นตรงข้ามเมื่อมารดาเด็กสาวก่นด่าว่าศกุนตลาไม่ใช่ลูกแท้ๆของเธอ แต่เป็นลูกติดของสามีเก่า และหล่อนไม่ต้องการเลี้ยงดูเด็กสาวอีกต่อไป หากมันจะทำให้เธอมีปัญหากับสามีคนปัจจุบัน สาวน้อยคนหนึ่งต้องเคว้งคว้างอย่างไม่ทันตั้งตัว โชคยังดีที่บิดาและมารดาของราชาวดียื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ โดยให้ที่พักในระยะแรก และมีราชาวดีคอยดูแลเป็นเพื่อนอย่างใกล้ชิด ศกุนตลาตัดสินใจไม่เรียนต่อมัธยมปลายเพราะเกรงใจบ้านราชาวดีที่ไม่ได้มั่งมีมากนัก เธอขอให้แม่ครูช่วยฝากงานให้ในร้านของเพื่อนซึ่งเปิดเป็นโรงเรียนสอนตัดเสื้อสตรี  ศกุนตลาเปลี่ยนชื่อใหม่ และพยายามที่จะปรับตัวให้เข้ากับชีวิตใหม่ “ ถ้าไม่มีหนูดี และคุณพ่อคุณแม่ ก็คงไม่มีกุนในวันนี้ค่ะ ชื่อของกุนเดิมก็ไม่ใช่ชื่อนี้ ชื่อศกุนตลานี่เป็นชื่อที่ดีดี้ช่วยเลือก บอกว่าจะได้คล้องกับชื่อราชาวดีของเขา กุนแก่กว่าเขาหนึ่งปีค่ะ หนูดีและพ่อครูแม่ครูเคี่ยวเข็ญและเป็นกำลังใจให้กุนทำงานในร้านตัดเสื้อไปด้วย และเรียนหลักสูตรการศึกษานอกโรงเรียนจนจบระดับมัธยมปลาย หลังจากนั้น หนูดีก็บังคับกุนให้เรียนปริญาญาตรีในมหาวิทยาลัยเปิดจนจบ พร้อมๆกับเรียนด้านการออกแบบเสื้อผ้าเพิ่มเติม” หญิงสาวยิ้มน้อยๆเมื่อนึกถึงความเจ้ากี้เจ้าการอย่างน่ารักของเพื่อนสนิท “กุนเข้มแข็งและเก่งมากครับ” นายแพทย์หนุ่มชมสั้นๆหากกินลึกไปถึงหัวใจคนฟัง เธอมองไม่เห็นรอยสมเพชเวทนาจากสีหน้าและแววตาของผุ้ชายทั้งสองคน เห็นแต่เพียงประกายตายกย่องและชื่นชม จิมมี่เองก็ออกอาการทึ่งมาก “แล้วเรื่องภาษาอังกฤษ ทำไมกุนใช้ภาษาอังกฤษได้ดีทีเดียวล่ะครับ พนักงานของโรงแรมผมหลายคนยังไม่ได้อย่างกุนเลย” “เรื่องนี้ต้องขอบคุณพ่อครูและหนูดีค่ะ พ่อครูเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ เวลาอยู่บ้านจะพูดกับลูกเป็นภาษาอังกฤษตลอด พอกุนเข้ามาอาศัย หนูดีก็บังคับกุนให้พูดด้วยภาษาอังกฤษเหมือนกัน พ่อครูบอกว่ามันจะเป็นความจำเป็นสำหรับคนรุ่นกุนค่ะ” หญิงสาวยิ้มพลางสบตาหนุ่มอินเดียอย่างขอลุแก่โทษ “กุนเสียใจในเรื่องเมื่อวาน และต้องขอโทษคุณจิมมี่ด้วยที่ทำให้ไม่สบายใจ เรื่องนี้เป็นปัญหาที่กุนพยายามจะแก้ไข กุนอยากเป็นปกติเหมือนคนอื่นๆ และพยายามอยู่ แต่พอมีเหตุ กุนก็ลืมตัว เผลอคิดถึงเรื่องตอนนั้น แล้วมันก็ ...สติหลุด” “กุนอย่าพูดอย่างนั้น ทุกคนก็มีปัญหาแตกต่างกันไป เรื่องเมื่อวานมันเล็กนิดเดียว” นักธุรกิจหนุ่มตอบพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น “พวกเราเป็นเพื่อนกัน ผมขอบคุณที่กุนให้เกียรติเล่าเรื่องส่วนตัวให้ผมกับราชฟัง” พูดจบประโยคหนุ่มหน้านวลก็ทำหน้านิ่วน้อยๆ “ว่าแต่เพื่อนของกุนนี่แสบตั้งแต่เด็กเลยนี่ครับ เล่นเป่านกหวีดเลียนแบบตำรวจแบบนั้น ผมนึกแล้ว....อื้อฮือ ร้ายจริงๆ” “ถ้าคุณจิมมี่เห็นของจริงจะขำมาก พวกผู้ใหญ่ที่กำลังเล่นไพ่นี่วิ่งกันอุตหลุดเลยนะคะ กุนคิดทีไรก็ขำทุกที” ราชาวดีที่หลบมุมนั่งอ่านหนังสืออยู่ไม่ไกลลอบมองเพื่อนสามคนของเธออยู่เป็นระยะ ดูท่าทางทั้งสามคนชื่นบานแจ่มใสในตอนท้าย อย่างนี้แปลว่ายังคบกันต่อไปได้ แสดงว่าทั้งราเชนทราและจิมมี่เป็นผู้ชายที่เข้าใจโลกและไม่คิดในแง่ลบกับศกุนตลา ไม่เสียแรงที่คบหากันมานาน ดีใจจัง เพราะหากมีเหตุให้ต้องห่างเหิน หญิงสาวคงจะเหงาและเสียดายไม่น้อย เธอลุกขึ้นแล้วเดินช้าๆไปหาเพื่อนทั้งสามที่โต๊ะ ในแสงแดดสวยหญิงสาวร่างเตี้ยหากอิ่มเอิบกลมกลึงตกเป็นเป้าสายตาของคนสามคน เส้นผมสั้นๆฟูกระจายด้วยสายลมเป่า หากเจ้าตัวไม่ใส่ใจ สิ่งที่ทำคือก้าวเดินอย่างช้าๆแต่มั่นคงพร้อมด้วยรอยยิ้มและดวงตาอันสดใส “กุนคิดมานานแล้วค่ะ ว่าหนูดี มีพรสวรรค์ในการที่ทำให้คนอื่นรู้สึกอบอุ่น” ไม่มีเสียงตอบจากชายหนุ่มสองคนในที่นั้น มีเพียงสายตาอ่อนโยนที่ทอดมองไปทางคนที่กำลังเดินมาหา ........................................................................................................ จากคุณ : หนอนแบกเป้ เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 55 14:21:49

ความคิดเห็นที่ 5 ไปตามอ่านที่เด็กดีด้วยค่ะ กลัวหากระทู้ไม่เจอ จากคุณ : mamahuhu เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 55 16:03:54

ความคิดเห็นที่ 6 แทบกรี๊ดแน่ะ รอตอนใหม่ตั้งนาน ไม่น่าเชื่อว่ากุนจะมีความทรงจำยอดแย่ขนาดนี้ แต่กุนก็โชคดีตรงที่มีดีดี้เป็นเพื่อน จากคุณ : chenjiayi เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 55 22:22:45

ความคิดเห็นที่ 7 ชีวิตของกุนรันทดจริง แต่ไม่ได้มีแค่กุนหรอกที่เป็นอย่างนี้ คนอีกเยอะแยะที่มีปัญหา ต้องเข้มแข็งเข้าไว้ดีที่สุดน๊า ลืมค่ะ Merry Christmas นะคะ คุณหนอนแบกเป้ ^ ^ แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 55 21:02:33 จากคุณ : lovereason เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 21:01:59

ความคิดเห็นที่ 8 ชอบมากค่ะ ติดตามอ่านทั้ง 2 เรื่องเลย ชอบภาษาที่ใช้บรรยาย มันเห็นภาพดีค่ะ ให้กำลังใจ เยอะๆๆๆๆๆ นะคะ ^^ จากคุณ : กะปอมน้อย เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 17:36:07