Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ยุ่งนักรักคนเสื้อกาวน์ รักโรแมนติกวงการแพทย์ บทที่ 27 เมื่อหมอจอมเปิ่นกลายเป็นเชียร์ลีดเดอร์ vote ติดต่อทีมงาน

"ผู้หญิงคนนั้นใคร"
 
ชายหนุ่มร่่างสูงใหญ่มัดกล้ามหนาแน่นบึกบึน กำลังก้าวผ่านบันไดเลื่อนชั้นสาม ตลอดทาง พนักงานที่กำลังยืนขายของ คุยกับลูกค้าต่างโค้งศีรษะทำความเคารพ 
 
สูทสีเทาเข้มจากแบรนด์เนมชื่อดังยิ่งเสริมให้ชายหนุ่มดูองอาจสง่างาม สมกับตำแหน่งรองประธานห้างสรรพสินค้าหรูชื่อดังในระดับต้นๆของเมืองไทย รวมทั้งสาขาที่ภูเก็ตซึ่งเขากำลังเดินตรวจงาน ณ ขณะนี้ด้วย
 
 ตาคมวาวกราดมองลงไปยังกลางโถงใหญ่ด้านล่าง ที่แน่นขนัดด้วยผู้สื่อข่าวโทรทัศน์ และสิ่งพิมพ์ต่างๆ กำลังรุมล้อมสัมภาษณ์สุภาพสตรีผู้หนึ่ง ท่าทางของหญิงสาวเหมือนจะไม่เต็มใจนัก เพราะหล่อนเอาแต่ถอยหนี หากนักข่าวก็ยังตามติดไม่ยอมหยุด
 
มองจากชั้นบนลงมา ไม่เห็นหน้าตา  เพราะส่วนศีรษะบดบังด้วยหมวกแก็ปสีฟ้าอ่อน เครื่องแต่งกายชุดเสื้อยืดคอปาดลึกสวมแจ็กเก็ตทับไม่ติดกระดุม จากด้านบนจึงมองเห็นเนินเนื้อขาวอวบอิ่มชัดเจน กางเกงยีนส์รัดรูปฟิตเปรี้ยะสีดำเข้มเน้นช่วงขาเพรียวยาว  เอวคอดกิ่วสวยงาม ดูแค่นี้แม้ไม่เห็นหน้า ก็ประเมินได้ทันที ผู้หญิงคนนี้ท่าทางเซ็กซี่ไม่เบา 
 
ลูกน้องที่เดินตามมาชะโงกดูรีบรายงานว่า
"คุณคริสตี้ จางดาราฮ่องกงครับ พักที่โรงแรมของเราเห็นว่ามาถ่ายแบบลงหนังสือจีน แล้วก็แวะช็อบปิ้ง..."
 
ภูวดลที่ทำท่าจะผละไปหันกลับมาเขม้นมองอีกครั้งเมื่อได้ยินประโยคต่อมา "เธอกำลังจะมาเปิดตัวน้ำหอมแบรนด์ใหม่ของเธอแถบเอเชีย"
 
"อ้อ คนที่ยายชลอยากดึงตัวมาเปิดสินค้าใหม่กับเรา"
ยายชลหรือชลธิชาคือน้องสาวคนเล็กของภูวดล
 
"คุณชลบอกว่าเธอยังไม่ได้รับปาก แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะปฏิเสธข้อเสนอที่เราให้"
 
เขาทำท่ารับรู้ก่อนจะก้าวเดินต่อไปตามทางเลียบขอบกำแพงกระจก เพื่อตรงไปยังบริเวณลานจอดรถ
 
 
"มีปัญหาอะไรหรือ เกรดลูกค้าห้างเรายังไม่เหมาะกับแบรนด์เธออีกหรือ" เขาถามเรื่อยๆ ไม่ได้ใส่ใจมากนัก
 
"ปัญหาอยู่ตรงที่ว่า คริสตี้ จางมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับประธานซีเอ็มกรุ๊ป..."
 
ชื่อนี้เรียกความสนใจจากภูวดลได้ทันที ชายหนุ่มหยุดเท้าที่ก้าวเดิน
 
"เฉินฮ่าวหมิง ลูกชายเฉินกวงหลิน เจ้าพ่อฮ่องกงนะหรือ"
 
"ใช่ครับ เพราะฉะนั้น ผมเกรงว่า ในแถบเอเชีย เธอจะเลือกเปิดตัวกับห้างในเครือซีเอ็มมากกว่า..."
 
"แล้วทำไมเธอถึงออกมาเปิดแบรนด์ตัวเอง อยู่ใต้ปีกซีเอ็มกรุ๊ปไม่มั่นคงกว่าหรือ"
 
"บางทีเธออาจอยากเป็นอิสระ ได้เป็นเจ้าของกิจการตัวเองจริงๆ เพราะที่ผ่านมา เธอเหมาพรีเซ็นเตอร์ให้สินค้าเครือซีเอ็มตลอด" เจษฎาเลขาภูวดลดูจะมีรายละเอียดของเป้าหมายชัดเจน "เธอดังจากพรีเซ็นเตอร์ลิปสติกครั้งแรกให้ซีเอ็มกรุ๊ป"
 
"คงปีกกล้าขาแข็งแล้ว เลยออกมาสร้างงานของตัวเอง"
 
"เท่าที่ทราบ ผู้สนับสนุนเบื้องหลังคือประธานซีเอ็มกรุ๊ป"
 
ภูวดลขมวดคิ้ว "น่าแปลก จะว่าไป ถึงจะสินค้าคนละชนิดแต่ก็จับกลุ่มลูกค้าใกล้เคียงกัน ทำไมซีเอ็มกรุ๊ปถึงจะมาสนับสนุน..."
 
"ก็นี่แหละครับ ที่น่าแปลก ตีความหมายได้สามทาง ทางแรก เฉินฮ่าวหมิงรักผู้หญิงคนนี้มาก จนถึงกับลงทุนให้เธอมีกิจการของตัวเอง"
 
"ทางที่สองล่ะ" คำถามแสดงความสนใจ 
 
"เธอกำลังจะถูกเคียะทิ้ง เป็นการทิ้งอย่างมีเมตตา และทางสุดท้าย เธอกำลังจะปลีกตัวออกจากประธานซีเอ็ม กรุ๊ป ซึ่งทางนี้ มีความเป็นไปได้น้อยมาก"
 
"ผู้ชายคนนี้เป็นคนยังไง"
"เฉินฮ่าวหมิงหรือครับ" 
ภูวดลพยักหน้า
 
"ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับตัวเขาสักเท่าไหร่ ทำตัวลึกลับมาก มีข่าวลือว่าเคยถูกลอบฆ่ามาครั้งหนึ่งเลยปิดบังตัวเอง"
 
"ช่วยให้ใครเอาประวัติเฉินฮ่าวหมิงมาให้ผมหน่อย อ้อแล้วก็ครสตี้ จางด้วย"
 
"คุณภูสนใจจะดึงเธอมาร่วมงานด้วยหรือครับ"
 
"ใช่ เอาเธอมาเปิดตัวกับเราให้ได้" นี่คือคำสั่ง "เสนอเธอไปลดราคากระหน่ำ แถมโหมโฆษณาให้ฟรี เธอยังจะปฏิเสธเราลงคอหรือ"
 
คนเป็นเลขาทำหน้าประหลาดใจ อยู่ๆเจ้านายเกิดสนใจเรื่องนี้ได้อย่างไร 
 
คงไม่ได้หมายความว่าติดใจผู้หญิงคนนั้นนะ
หากไม่มีใครรู้ใจของภูวดล
 
"หมอกล้วย สาวนักยูโดของภู" คำบอกเล่าของสยุมภูเมื่อคืนยังก้องอยู่ในโสตประสาท "เป็นรุ่นน้องสนิทกับยายพิมพ์เพื่อนรุ่นเดียวกับพี่ เขาโดนญาติคนไข้ที่โรงพยาบาลทำผิดพลาด บังคับให้ไปเฝ้าคนไข้ที่บ้าน"
 
"อยู่ที่ไหนครับพี่"
 
"ไม่มีใครรู้ แต่พิมพ์บอกว่าสามีคนไข้ดังมาก เป็นมาเฟียฮ่องกงชื่อเฉินฮ่าวหมิง"
 
เขามีเมียแล้ว คริสตี้ จางก็คงเป็นกิ๊กคนหนึ่ง แล้วปันนาเล่า จะเป็นอย่างไร หวังว่าหมอปันนาคงไม่อยู่ในรสนิยมของหมอนี่นะ"


___________________________
 
เสียงกริ่งหน้าห้องดังขึ้นเบาๆ 
 
เหม่ยหลินเดินมาที่ประตู มองลอดช่องตาแมว เห็นเพียงบริกรของโรงแรม ในมือเขามีกล่องของขวัญติดมาด้วย
 
หล่อนเดินย้อนกลับมาที่เตียง ยกหูโทรศัพท์ต่อไปที่โอเปอเรเตอร์
"มีพนักงานมากดออดห้องฉัน ช่วยบอกด้วยค่ะว่าฉันไม่ชอบให้ใครรบกวน"
 
"ค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะแจ้งให้ทราบค่ะ"
 
หลังจากนั้น เหม่ยหลินก็เข้านอนแต่หัวค่ำ พรุ่งนี้ต้องกลับแต่เช้า มีสัญญาไปเป็นเพื่อนหมอปันนาซ้อมเชียร์ลีดเดอร์
หากแม้จะพยายามข้มตาให้หลับเพียงใด กลับไม่อาจหลับตาได้ ข้องใจ เหตุใดอลันจึงเอาใจใส่หมอของทอฝัน ถึงขั้นเรียกว่าจ้ำจี้จ้ำไชราวกับหล่อนเป็นน้องสาว หรือลูกสาวเขาทีเดียว
 
เหม่ยหลินไม่เคยเห็นชายหนุ่มปฏิบัติเช่นนี้กับใครมาก่อน
 
แม้กับทอฝันก็ดูห่างเหินเหมือนฝืนๆเวลาอยู่ด้วยกัน แต่กับปันนา ดูฮ่าวหมิงจะปล่อยตัวตามสบาย ราวกับคุ้นเคยกันมานาน
วันแรก ปันนาก็ทำให้หล่อนเกิดความหวาดระแวง
 
ท่าที่ฮ่าวหมิงก้มลงโอบกอดปันนาไว้แนบอก ใบหน้าคมก้มแนบแก้มปันนา พร่ำกระซิบบางอย่างข้างหูหล่อนซ้ำไปซ้ำมาที่เหม่ยหลินไม่ได้ยิน 
 
เขาลงทุนอุ้มหล่อนขึ้นรถมาโดยไม่ให้ใครแตะต้องปันนาแม้เพียงปลายก้อย จนวางหล่อนบนเตียงแล้วนั่นแหละ เขาจึงปล่อยมือ 
ภาพทุกอย่างยังติดตาตรึงใจหล่อนมาถึงเดี๋ยวนี้
 
คิดถึงเรื่องปันนาทีไร เหม่ยหลินรู้สึกเหมือนมีม่านหมอกบางๆไม่เป็นรูปเป็นร่างกระจายรอบตัว
 
 มองเห็นเพียงรางๆ หากยิ่งนานวันม่านหนานั้นกลับรวมตัวจับกลุ่มเป็นรูปร่างชัดเจน
 
ทำไมโครงร่างช่างละม้ายคล้ายปันนาเสียนี่กระไร
 
 
___________________________________________
 
"คุณคริสตี้ จางไม่ยอมเปิดประตูรับของครับท่าน"
เสียงรายงานนอบน้อม
 
ภูวดลพยักหน้ารับรู้ พลางชำเลืองดูนาฬิกาข้างฝา เพิ่งจะสองทุ่มกว่าเอง 
 
ผู้หญิงคนนี้วางตัวดีมาก หล่อนไม่เที่ยวกลางคืน ขณะที่เพื่อนชาวจีนและชาวไทยที่มาพร้อมหล่อนต่่างไปรวมตัวหาความสนุกสุดเหวี่ยงอยู่ในผับชั้นล่างของโรงแรม แต่ดารานางแบบสาวกลับเก็บเนื้อเก็บตัว อยู่ในห้องพักเพียงคนเดียว
 
แม้แต่รูมเซอร์วิสของขวัญล้ำค่าที่เขาส่งคนไปมอบให้ หล่อนยังระมัดระวังตัวไม่เปิดประตูออกมารับ
นี่เป็นสิ่งแรกที่เขานึกชื่นชมหล่อน

______________________

ภูวดล จางเหม่ยหลิน

ทันทีที่หญิงสาวรูปร่างสูงโปร่งในชุดเดรสสั้นสีน้ำเงิน ใบหน้าเรียวสวยแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางเบา ครึ่งหนึ่งถูกบดบังด้วยแว่นกันแดดสีดำ ผมสีน้ำตาลเข้มเป็นประกายเงางามยาวเหยียดตรงถึงกลางหลัง  ก้าวลงจากรถลิมูซีนสีขาว ข้างๆติดโลโก้โรงแรมหรูชื่อดังของจังหวัดภูเก็ต 

นักข่าวก็กรูเข้ามาล้อมหน้าล้อมหลัง เสียงกดชัตเตอร์รัวถี่ พร้อมกับคำสัมภาษณ์ระดมใส่ ไม่สนใจว่าคนจะอยากตอบหรือไม่ เหมือนเป็นหน้าที่ต้องถาม ก็ต้องทำให้ลุล่วงถึงที่สุด 

"ความสัมพันธ์ของคุณคริสตี้ จางกับคุณอลัน เฉินเป็นความจริงแค่ไหนครับ"

"ได้ยินว่าระยะนี้คุณเฉินฮ่าวหมิงมาเมืองไทยบ่อยมาก คุณคริสตี้ก็มาเมืองไทยด้วยแสดงว่ามาด้วยกันใช่ไหมครับ"

คริสตี้ จางทำสีหน้าลำบากใจ เมื่อวานหล่อนก็ปฏิเสธไปทีหนึ่งแล้ว หากตราบใดที่ยังไม่ได้คำตอบที่ตนพอใจ นักข่าวก็ยังตามตื้อไม่หยุด 

"ฉันขอยืนยำซ้ำนะคะ ท่านประธานซีเอ็มกรุ๊ปมีฐานะเป็นเจ้านายของฉันเท่านั้นค่ะ เรื่องที่ท่่านมาทำอะไรที่เมืองไทย ดิฉันเป็นแค่ลูกจ้างในบริษัทคงไม่บังอาจไปรู้ได้ค่ะคงต้องถามท่านเอง เพราะดิฉันเองก็ยังไม่ทราบเลย"

"นั่นไงเสิ่นจิ่งหลงมือขวาเฉินฮ่าวหมิง" เสียงหนึ่งในนักข่าวร้องขึ้นอย่างตื่นเต้น พร้อมกับชี้มือไปทางเดินริมสุดที่มุ่งสู่ไปห้องน้ำ 
นักข่าวทุกคนเหลียวมองตาม เห็นเพียงหลังบุรุษวัยกลางคนร่างสูงใหญ่เลี้ยวหายลับเข้าห้องน้ำชาย 

"เสิ่นจิ้งหลงอยู่นี่ เฉินฮ่าวหมิงก็ต้องอยู่แถวนี้"

แล้วกลุ่มนักข่าวก็พร้อมใจกันหอบหิ้วกล้องถ่ายภาพวีดีโอทิ้งเหม่ยหลินวิ่งตามกันไปยังจุดที่มีคนพบมือขวาของเฉินฮ่าวหมิง
เหม่ยหลินเองก็พลอยมองตามด้วยความสงสัย 

เสิ่นจิ้งหลงจริงหรือ เขามาที่ภูเก็ตทำไม

ขณะกำลังยืนงง มือใหญ่หนาของใครคนหนึ่งก็ยื่นมาฉุดข้อมือเล็กกระชากให้ตามมา หากเจ้าของมือขืนตัวไว้

"นี่คุณ จะยืนซื่อบื้อให้แร้งมาลงอีกหรือไง"
เสียงทุ้มห้าวตวาดอย่างรีบร้อน

คนถูกฉุดกำลังจะอ้าปากเถียงคืน หากเมื่อเหลือบเห็นป้ายชื่อโรงแรมที่หล่อนเพิ่งจากมาเหนือขอบกระเป๋าเสื้อสูทของหนุ่มแปลกหน้า หล่อนก็ชะงัก มีทีท่าลังเล

เขามองตามสายตาของหล่อน ก่อนจะบอกว่า
"ถือเป็นบริการพิเศษของโรงแรม" 

เพียงเท่านั้น ความมั่นใจก็บังเกิด หญิงสาวเดินตามแรงฉุดกระชากแต่โดยดี
ทุกอย่างผ่านไปไม่นาน เหม่ยหลินก็ขึ้นมานั่งพักหลับตาบนชั้นที่นั่งบิวสิเนสคลาส โดยปราศจากคนรบกวนตลอดทาง ส่วนฝ่ายชายหายไปจัดการด้านธุรการให้ 

เจ้าพนักงานที่นี่ดูจะรู้จักเขาดี 

โรงแรมนี้มีบริการน่าประทับใจจริงๆ มีการส่งแขกถึงที่เลยทีเดียว
ครั้งหน้าเห็นจะต้องมาใช้บริการอีก

'ยวบ'
หล่อนรู้สึกเสียงคนทิ้งตัวลงบนที่นั่งข้างตัว ตามด้วยเสียงรัดเข็มขัด หากความเพลียจากที่นอนไม่หลับเมื่อคืน จึงไม่ลืมตาขึ้น
"อ้าว นี่ตั๋วของคุณ"
หญิงสาวลืมตาขึ้นมาทันที 
หนุ่มพนักงานโรงแรมที่ช่วยหล่อนนั่นเอง 

หล่อนรับตั๋วจากมือเขา ถามอย่างประหลาดใจ
"กลับกรุงเทพฯเหมือนกันหรือคะ" 

"ครับ" เขาตอบสั้นๆ พลางอมยิ้มนิดๆ

"นึกว่าจะไม่ได้ขอบคุณเสียแล้ว"

"ไม่เป็นไร เป็นบริการพิเศษของโรงแรมครับ"

"รวมทั้งนักข่าวกับเสิ่นจิ้งหลงตัวปลอมด้วยหรือเปล่า"
ชายหนุ่มไม่ตอบ หากยิ้มน้อยๆเป็นเชิงไใ่ปฏิเสธ

"กับทุกคนเลยหรือคะ"
"สำหรับแขกที่กำลังเดือดร้อน ต้องการความช่วยเหลือ"
"ไม่ใช่ค่ะ หมายถึงที่ประกบจนถึงบ้าน"

"ก็เฉพาะคนพิเศษบางคน" เขาทำสีหน้าล้อเลียน หากไร้แววกรุ้มกริ่มโลมเลียแต่อย่างใด แต่เมื่อเห็นหล่อนทำกิริยาให้รู้ว่ากำลังถอยห่าง เขาก็บอกตามตรงว่า "ผมต้องกลับไปเยี่ยมน้องสาว"

สีหน้าหล่อนผ่อนคลายลงทันที "เป็นอะไรหรือคะ"

"ไส้ติ่งอักเสบ ผ่าวันนี้ แต่โทรจิกพี่ชายกลับไปดูใจ" เสียงเขากลั้วหัวเราะ แล้วก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เขาเปิดกระเป๋าหยิบนามบัตรขึ้นมายื่นให้หล่อน

"ผมชื่อภูวดล เรียกเล่นๆว่าภูก็ได้" ท่าทางชายหนุ่มสุภาพเกินกว่าจะเหมือนคนฉวยโอกาสตีสนิท

"ครอบครัวคุณดูอบอุ่นดีนะคะ" หล่อนพูดด้วยน้ำเสียงชื่นชมแกมริษยานิดๆ ขณะพลิกดูชื่อและตำแหน่งบนนามบัตรด้านที่เป็นภาษาอังกฤษ

"โชคดีนะคะที่คุณกลับพร้อมฉัน" ท่าทางหล่อนเรื่อยๆไม่ได้แสดงกิริยาสนใจตื่นเต้นกับตำแหน่งผู้บริหารระดับสูงแต่อย่างใด
"คุณคริสตี้พักที่ไหนหรือครับ"

หล่อนบอกชื่อโรงแรมหรูย่านชานเมืองให้เขา 

"ทำไมถึงกลับคนเดียวล่ะครับ เห็นเพื่อนที่มาพร้อมกันยังไม่เช็คเอ้าท์เลย" เขาชวนคุยเรื่อยๆเหมือนไม่ได้ตัังใจ

"มีนัดเพื่อนไว้"

"คนไทยหรือครับ"

"ใช่ค่ะ" หล่อนตอบสั้นๆ แต่แล้วก็หันมาอธิบายเอง "ฉันต้องไปเป็นเพื่อนเขาซ้อมเชียร์ลีดเดอร์ค่ะ"

ใจภูวดลวะวิบวะแวบแอบสงสัย จะเกี่ยวกับคนที่อยากรู้หรือเปล่า เขาจึงถามต่อ

"มีงานแข่งกีฬาหรือครับ"

"ใช่ค่ะ กีฬาการกุศลของโรงพยาบาลค่ะ"

อ๊ะ ใช่จริงๆ 
อย่าบอกนะว่าน้องกล้วยจะเป็นเชียร์ลีดเดอร์

"เป็นพยาบาลสิครับ"
"ไม่ใช่ค่ะ เป็นหมอ"

ว่าแล้ว

ระหว่างนี้ แอร์โฮเตสนำอาหารว่างมาเสริฟ์ ภูวดลจึงหยุดการซักถามเพียงเท่านี้ ไม่อยากให้หล่อนคิดว่าเขาช่างซักไซ้จุกจิกจริงๆ จนจัดการอาหารเรียบร้อย ต่างเงียบไปพักใหญ่ ชายหนุ่มจึงพุ่งสู่ประเด็นเกี่ยวกับเฉินฮ่าวหมิง

"ขออนุญาตถามอะไรหน่อยนะครับ อย้าหาว่าละลาบละล้วงเลย" เขาเว้นระยะก่อนจะถามต่อ เมื่อคนนั่งข้างไม่มีท่าปฏิเสธ "เจ้านายของคุณรู้ตัวบ้างหรือเปล่าว่าทำให้คุณต้องเดือดร้อน"

แล้วก็ได้เห็นแววเศร้าวิบวับแวบหนึ่งในหน่วยตาสวยคู่นั้น ก่อนหล่อนจะผินหน้าออกไปนอกหน้าต่าง โดยปราศจากคำตอบ
แน่แล้ว หล่อนกับนายนั่นมีบางสิ่งบางอย่างแน่นอน

"ทางแรก เฉินฮ่าวหมิงรักผู้หญิงคนนี้มาก จนถึงลงทุนให้เธอมีกิจการของตัวเอง ทางที่สองเธอกำลังจะถูกเคียะทิ้ง เป็นการทิ้งอย่างมีเมตตา และทางสุดท้าย เธอกำลังจะปลีกตัวออกจากประธานซีเอ็ม กรุ๊ป ซึ่งทางนี้ มีความเป็นไปได้น้อยมาก"
ถ้อยสันนิษฐานของคนเป็นลูกน้องเมื่อวานนี้น่าจะเป็นทางสายกลางเสียล่ะมัง

"ขอโทษนะครับถ้าคำถามผมจะทำให้คุณไม่สบายใจ"
แล้วหล่อนก็หันกลับมา 

"ไม่เป็นไรค่ะ เพียงแต่ฉันรู้สึกเพลียเวลาโดนถามซ้ำๆเกี่ยวกับเรื่องนี้เท่านั้น" 
หลังจากนั้นต่างคนต่างนิ่งเงียบจนถึงกรุงเทพฯ

ภูวดลอาสาไปส่งหญิงสาวแต่หล่อนปฏิเสธ 

ชายหนุ่มยืนรีรอทันเห็นรถลิมูซีนคันใหญ่มารับหล่อนตรงหน้าประตูขาเข้า 

ไม่ใช่รถโรงแรม เป็นรถส่วนตัวชัดๆ

เฉินฮ่าวหมิงส่งคนมารับหล่อน?



 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  
 

[ ค้นหาเว็บบอร์ดทุกโรงเรียน แวะไปล่างสุดโฮมเพจ Dek-D ]

จากคุณ : mamahuhu
เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 55 21:41:26




[ต้องการแตกประเด็นจากกระทู้เดิมคลิกที่นี่] [กติกามารยาท] [Help & FAQ] 
ความคิดเห็น :
  PANTIP Toys
จัดรูปแบบ :
ไฟล์ประกอบ :
  Help
ชื่อ :
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com