เจ้าสาวไปรษณีย์ (ตอนที่ ๘)
|
|
ตอนที่ ๑ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W13108811/W13108811.html
ตอนที่ ๒http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W13112742/W13112742.html
ตอนที่ ๓http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W13116981/W13116981.html
ตอนที่ ๔ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W13121077/W13121077.html
ตอนที่ ๕ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W13122663/W13122663.html
ตอนที่ ๖ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W13123125/W13123125.html
ตอนที่ ๗ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W13123675/W13123675.html
ลัลภัทรนั่งดูละครหลังข่าวกับเนียน ทั้งคู่นั่งดูไปคุยไป ลัลภัทรไม่ได้ดูละครมานานแล้ว บนโต๊ะเล็กหน้าทีวีเต็มไปด้วยขนมขบเคี้ยว
มีเพื่อนนั่งดูละครด้วยสนุกกว่าตั้งเยอะ
ใช่ค่ะ ดูคนเดียวเหงาจะตาย อยู่กรุงเทพฯ คุณภัทรไม่มีเพื่อนดูละครด้วยหรือคะ
จ้ะ ลัลภัทรก้มหน้า เธอคิดถึงช่วงเวลาตอนอยู่กรุงเทพฯ แฟนหนุ่มมักจะแย่งรีโมททีวีเสมอ หญิงสาวรู้สึกว่ามีน้ำอุ่นเอ่อท้นในดวงตา เสียงเคาะประตูห้องทำให้เธอสะดุ้ง ลัลภัทรใช้หลังมือปาดน้ำตา
เดี๋ยวเนียนไปเปิดให้ค่ะ
อ้าว ไข่นุ้ย มีอะไรหรือ
คุณภัทรอยู่หรือเปล่าพี่
อยู่จ้ะ มีอะไรหรือไข่นุ้ย ลัลภัทรชะโงกหน้ามาถาม
คืนนี้นายหัวไม่กลับครับ
คุณกานต์โทรศัพท์มาบอกหรือ
แปลกจังครับ นายหัวไม่ได้โทร.มา แต่ส่งแมสเซจเข้ามือถือผมแทน ไข่นุ้ยเกาหัวแกรกๆ
ขอบใจนะไข่นุ้ย
ครับ
ลัลภัทรนั่งดูโทรทัศน์ต่อ สงสัยว่าเขาไปไหน อาจจะไปค้างที่บ้านคุณภัสมลก็ได้มั้ง นี่เป็นครั้งแรกนับแต่เธอมาอยู่ที่นี่ ที่เขาไม่กลับบ้านสวน หญิงสาวมองเนียนที่กำลังนั่งจ้องโทรทัศน์
เนียน ดูละครจบแล้ว นอนที่นี่ก็ได้นะ มืดแล้วลงไปข้างล่างลำบาก
ค่ะ เนียนกลับไปสนใจโทรทัศน์ต่อ ลัลภัทรไม่รู้เลยว่าความหวังดีของเธอ ยิ่งทำให้เนียนคิดไปไกลเกินกว่าที่เธอคิดไว้
ศิวกานต์นอนลืมตาอยู่บนเตียงของเชอรี่ ชายหนุ่มหันไปมองหญิงสาวที่นอนกอดเขา เธอหลับแล้ว แต่เขายังนอนไม่หลับ คิดถึงคนที่บ้านสวน หวังว่าคงไม่มีอะไรเกิดขึ้น เรื่องระเบิดที่สวนปาล์มก็ผ่านมาเป็นเดือน
ศิวกานต์เอื้อมมือหยิบหมอนข้าง เบี่ยงตัววางหมอนข้างตรงที่เขานอน ชายหนุ่มหยิบเสื้อคลุมมาสวม เขาลุกเข้าครัว หยิบขวดน้ำ เปิดขวดเทน้ำใส่แก้ว รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนมี ห่วง ไม่อิสระเหมือนแต่ก่อน
นี่เราเป็นอะไรกัน ทำไมรู้สึกเหมือนว่านอกใจใครอยู่ ศิวกานต์รำพึงกับตัวเอง
ลัลภัทรเข้านอนพร้อมเนียนหลังดูละครจบ เธอรู้สึกว่าคืนนี้นอนหลับไม่สนิท หลับๆ ตื่นๆ เป็นอย่างนี้อยู่เกือบค่อนคืน เธอลุกขึ้นมานั่ง เนียนนอนหลับอยู่บนโซฟา ได้ยินแต่เสียงเครื่องปรับอากาศทำงาน
เสียงโทรศัพท์มือถือดัง ลัลภัทรรีบกดรับ มีแมสเซจมาจากศิวกานต์
คงหลับแล้วสินะ ลัลภัทรมองข้อความที่ส่งมา อะไรของเขานะ เธอชั่งใจอยู่ว่าจะพิมพ์ตอบกลับไปดีมั้ย
ศิวกานต์เผลอกดส่งข้อความที่เขาพิมพ์เล่นๆ ชายหนุ่มคิดว่าจะปล่อยเลยตามเลยดีมั้ย ก็มีข้อความส่งกลับมา
หลับไปแล้วตื่นนึงค่ะ ลัลภัทรส่งตอบ
ตอนนี้ตื่นอยู่สินะ นอนไม่หลับหรือว่าฝันร้าย ศิวกานต์ส่งกลับ
ค่ะ นอนหลับไม่ค่อยสนิท ตอนนี้ตาสว่างแล้ว ลัลภัทรส่งข้อความตอบ
คิดว่าเป็นห่วงผมจนนอนไม่หลับ ศิวกานต์คิดอยู่นานว่าจะส่งไปดีมั้ย เขาตัดสินใจส่ง
ลัลภัทรเห็นข้อความแล้วก็เบ้ปากอยู่ในความมืด
ทำไมฉันจะต้องห่วงคุณ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ลัลภัทรรีบพิมพ์ส่ง ศิวกานต์อ่านข้อความแล้วหน้าเจื่อน นั่นสินะ เธอควรจะดีใจซะอีก
ผมไม่กวนแล้ว นอนเถอะ ศิวกานต์ส่งข้อความสุดท้าย จากนั้นปิดเครื่อง
ลัลภัทร มองดูหน้าจอ เมื่อกี๊เธอพิมพ์ข้อความแรงไปหรือเปล่านะ หญิงสาวสั่นหัว วางโทรศัพท์บนโต๊ะหัวเตียง ก่อนจะเริ่มนอนใหม่
ก่อนฟ้าสาง ไข่นุ้ยวิ่งมาเคาะประตูห้องลัลภัทร ดังโครมๆ หญิงสาวงัวเงียลุกขึ้นมา เธอสะบัดผ้าห่ม ลุกไปเปิดประตู
มีอะไรแต่เช้าเชียว ไข่นุ้ย
ฟะ ไฟไหม้ครับ ไฟไหม้สวนยาง ไข่นุ้ยละล่ำละลัก
หา ไฟไหม้ ที่ไหน
สวนยาง ห่างจากบ้านเราไปหนึ่งกิโลฯครับ ตอนนี้กำลังช่วยกันดับอยู่
ลัลภัทรตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรดี เธอยังขับรถไม่แข็งพอ และไม่สันทัดเส้นทาง เธอตัดสินใจว่า
ไข่นุ้ย เตรียมรถแล้วไปกับฉัน
ครับ ไข่นุ้ยรับคำอย่างงๆ
ไปสิ ยืนรออะไรอยู่
ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้
ลัลภัทรกลับเข้าห้อง เนียนเพิ่งตื่น หน้าตาตกใจ
ไฟไหม้หรือคะ คุณภัทร
ใช่ ลัลภัทรสวมแจ็กเก็ต รวบผม
ฉันจะไปดูที่เกิดเหตุ เนียนอยู่ที่นี่นะ โทร.บอกนายหัวด้วย
ค่ะ เนียนกำลังจะถาม แต่ลัลภัทรวิ่งออกไปแล้ว
ลัลภัทรลงมาข้างล่างมองหาไข่นุ้ย เธอได้ยินเสียงไข่นุ้ยตะโกน
ทางนี้ครับ คุณภัทร ลัลภัทรหันไปหาเจ้าของเสียง ไข่นุ้ยสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์ หญิงสาวเดินไปนั่งซ้อนท้ายไข่นุ้ย
รีบไปเถอะไข่นุ้ย
ไข่นุ้ยออกรถ ขับไปตามเส้นทางที่เกิดไฟไหม้ เมื่อทั้งสองไปถึง เพลิงสงบแล้ว เพราะคนงานช่วยกันดับไฟ น้าแช่มก็อยู่ที่นั่นด้วย
มีใครบาดเจ็บหรือเปล่าคะ ลัลภัทรเดินไปหาน้าแช่ม ซึ่งเดินมาที่มอเตอร์ไซค์ของไข่นุ้ย
ไม่มีครับ ช่วงที่เกิดไฟไหม้ เป็นช่วงเวลาที่คนงานกรีดยางเสร็จพอดี
ไฟไหม้ได้ยังไงคะ
คนงานที่เห็นไฟไหม้คนแรกบอกว่า มีถังแปลกๆ วางอยู่บนพื้น กำลังจะเดินไปดูก็เกิดระเบิดพอดี
มีคนนำระเบิดใส่ในถังน้ำมัน พอระเบิดเริ่มทำงาน ไฟก็ลุกไหม้สินะ ลัลภัทรทำหน้าใช้ความคิด
ห่างกับระเบิดครั้งก่อน หนึ่งเดือนพอดีครับ ไข่นุ้ยนับนิ้ว
ใช่จริงๆ ด้วย น้าแช่มพยักหน้ากับตัวเอง
คิดว่าพวกเดิมหรือเปล่าคะ
ยังบอกไม่ได้ครับ
ลัลภัทรหันไปมองจุดที่ไฟไหม้ ต้นยางเสียหายบางส่วน ดีที่คนงานช่วยกันดับไฟทัน ไม่อย่างนั้นคงแย่กว่านี้ เธอเห็นคนงานยืนจับกลุ่มกันดูความเสียหายที่เกิดขึ้น ใบหน้าหลายคนเริ่มเป็นกังวล
ภัทรว่า เรากันพื้นที่ที่เกิดไฟไหม้ก่อนดีกว่าค่ะ อย่าเพิ่งให้ใครเข้าไป รอตำรวจมาตรวจที่เกิดเหตุ แจ้งตำรวจไปแล้วใช่ไหมคะ
ครับ ไข่นุ้ย หาเชือกหรืออะไรก็ได้ไปกั้นไว้ก่อน ไข่นุ้ยเดินตามน้าแช่มไปที่รถกระบะของที่จะใช้กั้นพื้นที่ได้
ลัลภัทรเดินตามทั้งคู่ หญิงสาวนึกได้ว่า วันที่เธอเดินทางมาถึงก็มีระเบิด วันนี้ไฟไหม้ ศิวกานต์ก็ไม่อยู่บ้าน มันจะเชื่อมโยงอะไรกันหรือเปล่านะ คงไม่หรอก หญิงสาวสลัดความคิดดังกล่าวออกไป
เอ้า ทุกคนออกมาจากที่เกิดเหตุ ช่วยกันเอาเชือกนี่กั้นไว้ อย่าไปเดินเปะปะ เดี๋ยวจะทำลายหลักฐาน น้าแช่มตะโกนสั่งคนงานที่ยืนเกาะกลุ่มกัน
ปกติ กรีดยางกันกี่โมงหรือคะ ลัลภัทรถามน้าแช่มที่ยืนคุมคนงาน
ตีหนึ่งถึงตีสี่ครับ ช่วงนี้เป็นช่วงที่ได้น้ำยางมากที่สุด อันที่จริงนายหัวสั่งให้กรีดยางตอนหกโมง แต่ช่วงนี้โรงงานต้องการน้ำยางมากกว่าเดิม เลยเปลี่ยนมากรีดยางตอนกลางคืนนี่แหละครับ
ลัลภัทรพยักหน้ารับรู้ข้อมูลที่เพิ่งได้รับ น้าแช่มมองไปรอบๆ สงสัยว่านายหัวไปไหน เผอิญกับที่ลัลภัทรหันมามองพอดี
น้าแช่มหาใครหรือคะ
นายหัวครับ
อ๋อ เมื่อคืนคุณกานต์ไม่ได้กลับคะ
หรือครับ น้าแช่มทำหน้าแปลกใจ
ภัทรให้เนียนโทร.ไปบอกแล้ว
ผมว่าคุณภัทรโทร.ไปอีกดีกว่าครับ
ภัทรไม่ได้หยิบโทรศัพท์มือถือมาค่ะ ลัลภัทรทำเสียงอ่อย
ใช้ของผมก็ได้ครับ น้าแช่มหยิบโทรศัพท์มือถือยื่นส่งให้
น้าแช่มโทร.ก็ได้นี่คะ ลัลภัทรเกี่ยง
คุณภัทรโทร.ดีกว่าครับ
ลัลภัทรจำใจโทร.หาศิวกานต์ หญิงสาวกดหาเบอร์ของศิวกานต์ ปลายสายรับแทบจะทันที
ว่าไง น้าแช่ม ผมกำลังจะไปที่สวน ไฟไหม้ดับหรือยัง มีใครเจ็บหรือเปล่า ศิวกานต์ถามรัวด้วยน้ำเสียงร้อนรน
นี่ภัทรค่ะ
ใครนะ
ลัลภัทรค่ะ
ลัลภัทร ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน ทำไมมาใช้โทรศัพท์ของน้าแช่ม
เอ่อ อยู่ที่สวนจุดที่เกิดไฟไหม้ค่ะ
ไปทำอะไรที่นั่น แทนที่จะอยู่บ้าน รู้หรือเปล่าว่ามันอันตราย แล้วนี่ไปยังไง อย่าบอกนะว่าขับรถไป ยังขับรถไม่แข็ง เกิดอุบัติเหตุกับคุณอีกผมจะทำยังไง คุณนี่หาเรื่องให้ผมจริง ศิวกานต์รู้สึกโมโหขึ้นมาอย่างไม่รู้สาเหตุ
ลัลภัทร ถอนใจดังพรืด ก่อนจะตั้งสติตอบกลับไป
ไข่นุ้ยขี่มอเตอร์ไซค์พาภัทรมาค่ะ มีอะไรจะด่าอีกไหมคะ ลัลภัทรถามประชด
ขอคุยกับน้าแช่มหน่อย ลัลภัทรยื่นโทรศัพท์ส่งให้น้าแช่ม พลางพูดไม่มีเสียงว่า คุณกานต์จะคุยด้วยค่ะ
น้าแช่มรับโทรศัพท์มา ยังไม่จะอ้าปาก ปลายสายก็ใส่มาเป็นชุด
น้าแช่ม พาลัลภัทรกลับไปที่บ้านก่อน ไม่ต้องให้มายุ่งกับเรื่องนี้ กันพวกคนงานให้ห่างจากที่เกิดไฟไหม้ด้วย แจ้งตำรวจแล้วใช่ไหม บอกพวกคนงานที่สวนยางให้เตรียมตัวไปประชุม เท่านี้ก่อนแล้วกัน
น้าแช่มยังไม่ทันจะกล่าวตอบ ปลายสายก็วางไปแล้ว เขาหันมามองหน้าลัลภัทร
นายหัวสั่งให้ผมพาคุณภัทรกลับบ้านครับ
กลับทำไมคะ
คือนายหัวสั่งครับ ผมต้องพาคุณภัทรไปส่งบ้าน วันนี้ท่าจะอารมณ์ไม่ดีแต่เช้า
นั่นสิครับ คุณภัทรกลับบ้านเถอะ ไข่นุ้ยสำทับอีกแรง
ก็ได้ค่ะ กลับก็กลับ แต่น้าแช่มไม่ต้องไปส่งหรอก ไข่นุ้ยกลับกันเถอะ
แต่ว่านั่งมอเตอร์ไซค์มันอันตราย
ไม่อันตรายหรอกค่ะ ไข่นุ้ยไม่ได้ขับเร็วซะหน่อย
ใช่จ้ะ ฉันไม่เร็วหรอก ปลอดภัยหายห่วง ไข่นุ้ยยืนยัน
งั้นก็ได้ครับ
ไข่นุ้ยกับลัลภัทรเดินไปยังจุดที่จอดมอเตอร์ไซค์ น้าแช่มมองตามด้วยความห่วงใย
ศิวกานต์ขับรถด้วยความเร็วสูง ตอนที่เนียนโทรศัพท์ไปหาเขาเพิ่งนอนหลับไปไม่นาน ชายหนุ่มรีบร้อนออกจากคอนโดฯ ของเชอรี่
กานต์จะไปแล้วหรือคะ ยังเช้าอยู่เลย เชอรี่งัวเงียถามเมื่อเห็นชายหนุ่มแต่งตัว
ที่สวนยางมีเรื่องนิดหน่อยครับ ผมไปก่อนนะ ชายหนุ่มเดินมาจุมพิตที่หน้าผากเชอรี่
มีเรื่องอะไรหรือคะ
ไฟไหม้นิดหน่อยครับ ผมไปก่อนนะ ศิวกานต์คว้ากุญแจรถได้ก็รีบออกจากห้อง
เชอรี่มองตาม ก่อนจะล้มตัวลงนอนต่อ
ศิวกานต์ขับรถเข้ามาในพื้นที่ของสวนยาง ชายหนุ่มมองกระจกมองหลัง เห็นรถของบดินทร์ขับตามมา สักพักรถทั้งสองคันก็มาที่จุดเกิดเหตุ ศิวกานต์กับบดินทร์ลงจากรถพร้อมกัน ชายหนุ่มทั้งคู่โบกมือให้กัน มีเจ้าหน้าที่ตำรวจมาถึงแล้ว กำลังตรวจสอบพื้นที่ที่เกิดไฟไหม้
เมื่อคืนนายไม่ได้อยู่ที่บ้านสวนหรือ บดินทร์ถาม
ฉันนอนค้างที่คอนโดฯ เชอรี่ ศิวกานต์ตอบโดยไม่ยอมสบตาเพื่อน
คุณภัทรรู้หรือเปล่า
ไม่รู้ ศิวกานต์เลี่ยงเดินไปหาน้าแช่ม
ฉันจะไปคุยกับลูกน้องนะ บดินทร์เดินไปหาเจ้าหน้าที่ตำรวจจากกองวิทยาการซึ่งกำลังเก็บหลักฐาน
เป็นไงบ้างน้าแช่ม เล่ามาให้รายละเอียด
ครับ นายหัว น้าแช่มเริ่มเล่าว่าเกิดไฟไหม้ขึ้นได้อย่างไร ไม่ครับ ไม่มีอะไรผิดปกติครับ ไม่เห็นใครน่าสงสัย , คุณภัทรกลับบ้านไปแล้วครับ หลังจากวางโทรศัพท์จากนายหัว น้าแช่มตอบคำถามของศิวกานต์ที่ถามรัวมา
สั่งให้คนงานเตรียมประชุมแล้วใช่ไหม
ครับ
ดี น้าแช่มช่วยบอกน้าช้อยด้วยให้เตรียมกาแฟ กับของว่างสำหรับคนงานและก็ตำรวจ
ครับ นายหัว
แช่มโทรศัพท์หาภรรยา ส่วนศิวกานต์เดินไปหาบดินทร์
ได้เรื่องว่าไงเพื่อน
วิธีการแยบยลว่ะเพื่อน วางถังน้ำมันใส่ระเบิดตั้งเวลาไว้ภายใน บดินทร์พูดจบพลางมองไปรอบบริเวณ พื้นที่เป็นสวนยางทั้งหมด ไม่มีภูเขาหรือเนินที่จะทำให้ซ่อนตัวได้
แปลกนะ พวกมันซ่อนตัวยังไงถึงไม่มีใครเห็น ศิวกานต์ตั้งข้อสงสัย
น่ากลัวว่า เกลือจะเป็นหนอน หวะเพื่อน ไม่มีใครมีพฤติกรรมแปลกๆ ใช่ไหม
ฉันยังไม่สงสัยใคร ขอตัวไปประชุมกับคนงานก่อนนะ ฝากด้วย
ได้เลยเพื่อน ฉันดูแลทางนี้เอง
เสียงรถกระบะมาจอดหน้าบ้านสวน ลัลภัทรเดินลงบันไดไปดู ช้อยขับรถมา
คุณภัทร น้าไม่ได้เตรียมอาหารเช้าให้ ขอโทษนะคะ
โอ๊ย ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ภัทรกินข้าวไม่ลงหรอก น้าช้อยกำลังจะไปไหนคะ
นายหัว เรียกประชุมคนงานค่ะ นี่น้ากำลังไปส่งกาแฟกับของว่าง คุณภัทรจะรับด้วยไหมคะ
ไม่ค่ะ น้าช้อยรีบไปเถอะ ไม่ต้องห่วงภัทร
ค่ะ น้าไปก่อนนะคะ
ลัลภัทรยืนมองจนรถของช้อยลับตาไป ตอนนี้เธอหายตกใจแล้ว แต่ยังขุ่นมัวกับถ้อยคำของศิวกานต์เมื่อเช้า
ศิวกานต์สั่งให้คนงานสวนยาง เปลี่ยนเวลาทำงานจากตีหนึ่งถึงตีสี่ เป็นเวลาหกโมงเช้า แม้จะได้น้ำยางน้อยกว่าเดิมก็ตาม หากแต่ช่วยลดความกังวลให้คนงานได้บ้าง พร้อมกับจัดเวรยามเฝ้าสวนยางด้วย คนงานสวนยาง ส่วนใหญ่ทำงานกับเขามานาน ไม่มีใครน่าสงสัยอะไร ชายหนุ่มคิดไม่ตกว่าเป็นฝีมือใคร
สายสืบที่เขาจ้างให้ทำงานก็ไม่ได้อะไรเพิ่ม คนใกล้ตัวเขาก็ไม่มีใครน่าสงสัยเช่นกัน
กว่าศิวกานต์จะกลับถึงบ้านสวน ก็เป็นตอนสายแล้ว ชายหนุ่มจอดรถเบนซ์สีบรอนซ์เงินไว้ด้านนอก บ้านเงียบ เขาคิดว่าน่าจะจัดเวรยามที่บ้านสวนด้วยดีมั้ย เขาเดินผ่านออฟฟิศ มองเข้าไปเห็นลัลภัทรนั่งเหม่ออยู่ที่โต๊ะทำงาน ชายหนุ่มคิดว่าจะแวะออฟฟิศก่อนหรือขึ้นบ้านก่อนดี ลัลภัทรก็มองมาที่ที่เขายืนอยู่ ศิวกานต์จึงเปิดประตูออฟฟิศ
ลัลภัทรสะดุ้งเมื่อเห็นว่าศิวกานต์กลับมาแล้ว หญิงสาวหันมาสนใจงานตรงหน้า ศิวกานต์เข้ามาในออฟฟิศ เธอลอบมองเขา ดูเขาเหนื่อยๆ นะ เหมือนคนนอนไม่พอ หญิงสาวคิดในใจ
มานั่งทำงานทำไม แทนที่จะพักผ่อน เมื่อคืนคงนอนไม่พอสินะ ศิวกานต์ถาม ก่อนจะทรุดตัวนั่งที่โซฟา
ทานอะไรมาหรือยังคะ ลัลภัทรถามเสียงอ่อน แม้เธอจะยังเคืองที่เขาดุเธอเมื่อเช้า
ยังครับ
ดื่มกาแฟหน่อยไหมคะ
ครับ
ลัลภัทรลุกเข้าครัว ชงกาแฟให้ศิวกานต์ นี่เป็นกาแฟแก้วแรกที่เธอชงให้เขา เพราะปกติไข่นุ้ยจะเป็นคนชง เธอเห็นว่าปกติเขาดื่มกาแฟใส่นม คิดว่าน่าจะรสชาติเดียวกันกับเธอ
ทำไมคุณทำเองล่ะ ให้ไข่นุ้ยทำก็ได้ ศิวกานต์รับถ้วยกาแฟจากลัลภัทร
ไม่อร่อยก็ไม่ต้องดื่มหมดก็ได้ค่ะ คุณน่าจะไปพักผ่อนนะคะ
รสชาติดีนี่ ศิวกานต์พูด หลังจากจิบกาแฟไปแล้ว
ลัลภัทรกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงาน วันนี้เขาดูอิดโรยมาก ใต้ตาดำคล้ำ ดูเหนื่อยกว่าทุกวันที่เธอเห็น อยากรู้จังเมื่อคืนเขาไปนอนที่ไหน แล้วทำไมเราจะต้องอยากรู้ด้วยล่ะ ลัลภัทรตำหนิตัวเองในใจ เธอเห็นเขานั่งใช้ความคิด น่าจะเรื่องใหญ่ซะด้วย
ศิวกานต์กำลังคิดว่าเขาจะบอกเธออย่างไรดี เรื่องที่ไม่ได้กลับบ้านเมื่อคืน แต่ในเมื่อเธอไม่ถาม เขาก็คิดว่าไม่ต้องบอกจะดีกว่า ชายหนุ่มเองก็รู้สึกไม่ดีกับผู้หญิงทั้งสองคน ลัลภัทรกับเชอรี่ อีกคนก็เป็นภรรยาตามกฎหมาย อีกคนคือคนรัก ไม่ว่าจะมองยังไงเขาก็รู้สึกไม่ดี ทางที่ดีคือกันผู้หญิงสองคนให้ห่างกันน่าจะดีที่สุด
ผมจะไปอาบน้ำนะครับ
ค่ะ
อ้อ เกือบลืม อยากใช้รถคันไหนไปเลือกที่ลานจอดรถของโรงงาน ถ้าไม่ชอบจะซื้อใหม่ก็บอกยี่ห้อที่อยากได้มาแล้วกัน ผมจะให้คนที่โชว์รูมส่งแคตตาล็อกมาให้
ไม่ต้องหรอกค่ะ ใช้รถกระบะของคุณก็ได้
รถกระบะของผมมันเกียร์กระปุก เจ้าเต้เขาสอนคุณขับเกียร์ออโต้ คุณไปใช้คันอื่นเถอะ
ค่ะ
ศิวกานต์เดินออกจากออฟฟิศ ลัลภัทรมองตามพร้อมกับเบ้ปาก
นี่ใจคอจะไม่บอกเลยใช่ไหม ว่าเมื่อคืนไปนอนที่ไหนมา ลัลภัทรคิดในใจ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เจ้าสาวไปรษณีย์ โดย กัณฐมาศ
| จากคุณ |
:
Josephine March 
|
| เขียนเมื่อ |
:
28 ธ.ค. 55 22:08:28
|
|
|
|
