_____________ดอกกงในดงดาว_____________( ตอน 2 )
|
|
ดอกกงในดงดาว ตอน 2
--------------------------------------------------------------------------------------
ตอนที่ 2
เสียงดังโป๊งเป๊งในครัวทำให้เด็กหญิงตื่นขึ้นมาตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง ยาย แม่ และป้าตื่นขึ้นมาทำอาหารกันตั้งแต่ตีสี่ เราอยู่ด้วยกันทั้งหมดสามครอบครัวในรั้วเดียวกัน มีบ้านทั้งหมดสามหลัง หลังนี้เป็นบ้านของยายที่แม่อาศัยอยู่ ส่วนอีกสองหลังที่เหลือเป็นของป้าคำอ้ายและป้าพิม โดยเราจะใช้ห้องครัวร่วมกัน ห้องครัวนี้เป็นเพิงเล็กๆที่อยู่ท้ายบ้านแต่ไม่อยู่ติดกับตัวบ้าน เด็กหญิงดาวเรืองเดินออกไปนอกบ้าน เสียงจั๊กจั่นยังคงดังอยู่ หล่อนหยิบแปรงสีฟันขึ้นมา แล้วเปิดก็อคน้ำซู่ เจ้าตัวน้อยสะดุ้งโหยงเพราะน้ำที่เย็นเฉียบกระเด็นถูกเนื้อตัว หลังจากแปรงฟันเสร็จหล่อนก็เดินไปที่ใต้ยุ้งฉางข้าว
“สวัสดีดาวเล็ก”เด็กน้อยเอ่ยทักเจ้าตัวสีดำตัวเล็กที่มีเขาซึ่งถูกเชือกคล้องจมูกไว้ เด็กหญิงเดินไปเด็ดหญ้าที่เนินทางลงมาป้อนให้เจ้าดาวเล็กกิน ดาวเล็กเป็นลูกควายที่เพิ่งเกิดใหม่ไม่นานมานี้เอง ลุงตั๋นสามีของป้าคำอ้ายเป็นคนทำคลอดเองกับมือ คุณลุงซึ่งกำลังเตรียมอุปกรณ์สำหรับการทำนาในวันนี้ มาลงนั่งข้างๆเป็นเพื่อนหลานตัวน้อย
“ดาวเล็กมีพ่อกับแม่อยู่กันครบสามคนเลย ทำไมพ่อของดาวเรืองถึงมาหาน้องดาวแค่วันเว้นวันเอง”
“พ่อไปรษณีย์น่ะหรือ” ลุงตั๋นพูดไปหัวเราะไป
“อื้อ มาก็เดี๋ยวเดียว แล้วก็ไปที่อื่นต่อ” คุณลุงหัวเราะไม่หยุดแล้วเปลี่ยนสีหน้าเป็นเวทนาเด็กน้อย ก่อนจะเอามือหยาบๆจากการทำนามาลูบศีรษะเด็กน้อยที่เขารักเหมือนลูกเหมือนหลานแท้ๆ
เมื่อตะวันขึ้นจากขอบฟ้าอาหารก็ถูกจัดแจงวางอยู่ในถาดสังกะสีกลมๆสีแดงมีลายดอกตรงกลาง มีผักสดวางอยู่รอบๆ อาทิเช่น ผักกาดหอม สะระแหน่ ผักชี อาหารวันนี้เป็นผักกาดจอของโปรดของดาวเรือง ผักกาดจอเป็นการนำเอาผักกาดจ้อนมาปรุงด้วยเกลือ กะปิ น้ำมะขามสดและถั่วเน่าแผ่นย่างไฟ เด็กหญิงหยิบเอาพริกแห้งทอดมาขบ ปั้นข้าวเหนียวจิ้มลงไปในน้ำแกงแล้วหยิบผักกาดจ้อนในจานเข้ามาใส่ปาก น้ำแกงสีน้ำตาลของกะปิผสมกับมะขามเปียกหยดเป็นทางตามมือของหล่อน
“กินให้ดีๆหน่อยน้องดาว พักผักในถ้วยให้สะเด็ดน้ำแล้วค่อยยกขึ้นมาใส่ปาก”แม่ดุน้องดาวกลางวงอาหารอีกแล้ว เด็กหญิงดาวเรืองมองแม่ตาปริบๆ จากนั้นจึงทำท่าทุกอย่างเลียนแบบแม่ ไม่ว่าแม่จะหยิบผักอะไรขึ้นมากิน ปั้นข้าวเหนียว ดื่มน้ำ เด็กหญิงก็ทำตามเสมือนเป็นกระจกเงา
“นี่! น้องดาว ประชดแม่หรอ” แม่ขึ้นเสียงใส่หล่อนอีกครั้ง เด็กหญิงวัยสามขวบสะดุ้งน้ำตาเอ่อคลอเบ้า
“บัวแก้ว เอ็งจะดุลูกมันทำไม” ป้าคำอ้ายเอ็ดใส่แม่ แม่จึงหน้าเจื่อนไป
“ก็เข้าข้างกันเข้าไป ทั้งยายทั้งป้า เดี๋ยวโตมามันก็ได้เสียผู้เสียคนกันพอดี”
“บัวแก้ว เอ็งอย่ามาแช่งหลานข้านะ”ยายเอ็ดแม่สมทบเข้าไปอีก คราวนี้คนที่น้ำตาเอ่อจนคลอเบ้ากลับกลายเป็นแม่แทน บัวแก้วลุกออกจากวงอาหารออกไป ยายและป้าบอกให้เด็กหญิงไม่ต้องสนใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ด้วยความไร้เดียงสาหล่อนจึงก้มหน้าก้มตากินอาหารต่อไปอย่างเอร็ดอร่อย
พอตกสายๆ เสียงโซ่จักรยานดังเอี๊ยดอ๊าดเข้ามาจอดอยู่ที่หน้าบ้าน “ดาวเรือง อยู่หรือเปล่า” เสียงเด็กชายโบพุงพรุ้ยยืนตะโกนมาจากหน้าบ้าน เด็กหญิงดาวเรืองจึงผละจากการเล่นกองทรายวิ่งมายังหน้าบ้าน “เล่นจับปลากันไหม” เขาชูกระชอนอันเล็กๆขึ้นมาสองอัน อันหนึ่งเป็นสีฟ้าอีกอันเป็นสีชมพู
“เล่นซี” เด็กหญิงวิ่งนำไปที่ร่องลำธารข้างบ้าน ถอดรองเท้าแตะแล้วลงไปเหยียบพื้นดินทรายเปียกๆใต้น้ำ ต้นหญ้าและใบบอนสูงท่วมหัวสองเด็กน้อย ดาวเรืองเด็ดใบบอนขนาดเท่าสามฝ่ามือของผู้ใหญ่ มาบิดจนเกือบจะเป็นทรงกรวยแล้วก้มลงไปช้อนน้ำมาใส่ไว้
“โบจับแล้วเอามาใส่ในนี้นะ” เด็กหญิงยื่นให้เด็กชายดู เด็กชายวางกระชอนสีชมพูไว้ที่ข้างฝั่ง แล้วเลือกใช้กระชอนสีฟ้า ฝูงปลาซิวเวียนว่ายอยู่ใต้ร่มเงา
“โบ อยู่ตรงโน้น” เด็กหญิงทำตาโต ตะโกนเสียงดัง
“ชู่” เด็กชายเอานิ้วชี้มาแตะที่ปาก “เดี๋ยวปลามันตกใจหนีไป” เขากระซิบ เด็กหญิงพยักหน้าแล้วแล้วกลั้นหายใจ จนหน้าเขียว
“ทำอะไรดาว”
“เค้าไม่อยากหายใจเสียงดังเดี๋ยวปลาจะหนี”
“เดี๋ยวดาวก็ตายพอดี หายใจเบาๆก็พอ”
เด็กชายแช่กระชอนรอไว้ เมื่อฝูงปลาวิ่งเข้ามาใกล้ๆ เขาก็ตวัดกระชอนขึ้น ปลาซิวดิ้นกระโดดเด้งไปมาอยู่บนกระชอน ดาวเรืองยื่นใบบอนมาให้ใส่ไว้ พอปลาได้น้ำก็กลับมาแหวกว่ายตามเดิม หล่อนเอานิ้วเขี่ยปลาไปมา
“จั๊กจี้จัง”หล่อนเอ่ย สองเด็กน้อยผลัดกันจับผลัดกันถือใบบอน จนตอนนี้ปลาซิวเต็มใบบอนไปหมดแล้ว
“จับมาเยอะขนาดนี้ จะเอาไปเก็บไว้ไหนดีล่ะเนี่ย”เด็กน้อยตัวเปียกชุ่มหน้าตามอมแมมเดินมานั่งที่ยุ้งฉางหน้าบ้าน
“รอเดี๋ยวนะดาว เดี๋ยวเค้ามา”เด็กชายโบคว้าจักรยานแล้วปั่นลงเนินไป เด็กหญิงดาวเรืองมองปลาในใบบอนตาปริบๆ ไม่นานเด็กชายก็ปั่นจักรยานขึ้นเนินมา พร้อมกับขวดพลาสติกใส่น้ำสองใบ ทั้งคู่ค่อยๆเทปลาจากในใบบอนใส่ลงไปในขวด
แต่ปลาบางตัวมันไม่ยอมลงไป มันกระโดดออกจากใบบอนดิ้นแด่วๆอยู่ที่พื้น
“โบ ปลาเต้นที่พื้น”เด็กหญิงชี้แล้วหัวเราะอย่างสนุกใจ เด็กชายโบจับมันหยอดไว้ในขวด
“ไม่เห็นน่าตลกเลย มันกำลังจะตายรู้ไหม” เขาทำเสียงดุนิดๆ
“รู้สิ”
“ไหน ดาวอยากได้ขวดไหน”เด็กชายชูขึ้นทั้งสองขวดให้เด็กหญิงเลือก เด็กหญิงชี้ไปที่ขวดทางซ้าย
“เอาอันนี้ มันเยอะกว่า”
“ได้ซี” เด็กชายยื่นให้ เด็กหญิงคว้าขวดมากอดไว้อย่างภูมิใจ
“น้องดาว ทำไมตัวเปียกแบบนี้ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้เลยนะ เดี๋ยวจะไม่สบาย” เสียงของยายตะโกนลงมาจากบ้าน “ไอ้โบกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดเดี๋ยวนี้ โดนพ่อเอ็งตีข้าไม่รู้ด้วยนะ” ดาวเรืองวิ่งจู๊ดขึ้นไปบนบ้าน เด็กชายโบสีหน้าเศร้าลงเล็กน้อยก่อนจะจูงจักรยานลงเนินไป
แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 55 17:01:35
| จากคุณ |
:
ราตรีอธิษฐาน  
|
| เขียนเมื่อ |
:
29 ธ.ค. 55 17:00:29
|
|
|
| 
