ความคิดเห็นที่ 1 ทำไมตอนนี้สั้นล่ะค่ะ T T รออ่านต่อ แหะๆ :p จากคุณ : หญิงภัค (มาโซคิส) เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 23:19:52

ความคิดเห็นที่ 2 พอดีเขียนไว้ในกระดาษค่ะ ยังไม่ได้พิมพ์ทั้งหมด : ) แวะมาพิมพ์เพิ่มให้ค่ะ ขอบคุณที่ตามอ่านนะคะ ดีใจมากๆที่มีคนอ่าน ----------------------------------------------------------------------------- “กลับกันเถอะดาว” เด็กชายเอ่ยชวนก่อน “ขอเค้ายืนดูอีกเดี๋ยว” “งั้น เค้าไปรอที่ดงหญ้านะ” เด็กชายโบเดินไปรอที่ตรงดงหญ้า แล้วดึงก้านดอกหญ้ามาทำบ้านตั๊กแตนระหว่างรอดาวเรือง เขามักจะทำอย่างนี้เสมอเวลาที่ต้องมารอดาวเรืองกลับบ้านพร้อมกัน “ทำบ้านตั๊กแตนอีกแล้ว”เด็กหญิงที่เดินตามมาทีหลังเอ่ย “ทำไปก็ไม่เห็นจะมีตั๊กแตนมาอยู่สักกาตัว” “ตอนนี้มันยังไม่กลับบ้านเฉยๆต่างหาก” “เมื่อไรมันจะกลับก็ไม่รู้ เค้าไม่รอหรอกนะ กลับบ้านเค้าดีกว่า”ดาวเรืองเดินก้อนหินจนฝุ่นฟุ้งนำไปก่อน ดาวเรืองเมื่อวิ่งขึ้นเนินตรงทางเข้าบ้าน เห็นรถจักรยานของบุรุษไปรษณีย์อยู่ลิบๆ ก็ยิ่งเร่งฝีเท้ามุ่งหน้าไปหาเจ้าของจักรยานคันนั้น จนไม่ได้สนใจจะลาเด็กชายที่มองหล่อนอยู่ด้านหลัง “พ่อไปรษณีย์ น้องดาวมาแล้วค่ะ” เด็กหญิงตะโกนลากเสียงยาวดังลั่น กระโดดเข้าไปกอดชายในชุดสีกากี “เอ้านี่น้องดาว ฉันซื้อขนมมาฝาก” ชายหนุ่มยื่นขนมเทียนให้กับเด็กน้อย แม่ที่ยืนมองดูเหตุการณ์อยู่แอบถอนใจอยู่หลายครั้ง “น้องดาว ไปอาบน้ำแล้วมาทำการบ้านให้เรียบร้อย” แม่ย้ำ แล้วยิ้มอ่อนๆให้กับชายในเครื่องแบบ “ขอบคุณมากนะคะ แต่วันหลังไม่ต้องซื้ออะไรมาให้น้องดาวก็ได้ค่ะ ” “ไม่เป็นไรจ๊ะ น้องดาวน่ารัก ใครเห็นก็คงจะอดรักไม่ได้” บุรุษไปรษณีย์หนุ่มส่งตาหวานมาให้บัวกรอง จนหล่อนต้องเลี่ยงสายตานั้นโดยขอตัวตามไปอาบน้ำให้น้องดาว เขามองตามแล้วยิ้มเก้อๆออกมา ก่อนจะหันไปสบกับสายตาอำมหิตที่ส่งตรงมาจากหญิงวัยกลางคนบนบ้าน “ฉันลาล่ะจ๊ะ แม่แก้ว”เขารีบก้มลงไหว้ แล้วคว้าจักรยานคันเก่าปั่นจากไป “คนเขานินทากันไปสามบ้านแปดบ้านว่าเอ็งน่ะโดนผัวทิ้งไปแล้ว” ยายพูดกับแม่ “ดีนะที่มันยังส่งเงินมาให้แกทุกเดือน ฉันเลยพอมีแรงเถียงกับพวกมันว่าเอ็งไม่ได้โดนทิ้ง” “แม่พูดแบบนี้อีกแล้วนะ เดี๋ยวน้องดาวมาได้ยิน ฉันไม่อยากตอบคำถามลูก” “แม่บัว น้องดาวประแป้งเสร็จแล้ว” เสียงเจื้อยแจ้วตะโกนออกมาจากในห้องนอน หลังจากนั้นก็เปลี่ยนเป็นเสียงวิ่งบนแผ่นไม้กระดานดังตึงตังมาที่ชานเรือน “วิ่งเบาๆลูก” แม่เอ่ย “ไหนวันนี้มีการบ้านอะไรบ้าง”แม่พูดพร้อมรื้อกระเป๋าสะพายดู “วันนี้ไม่มีการบ้านจ้า น้องดาวทำเสร็จตั้งแต่ตอนอยู่ที่โรงเรียนแล้ว” เด็กหญิงยิ้ม “หรอ ถ้าอย่างนั้นท่องเดือนต่างๆซิ ว่าทั้งสิบสองเดือนมีชื่อว่าอะไรบ้าง” “สบายมาก” เด็กหญิงขึ้นเสียงสูงท้ายเสียง เด็กหญิงท่องเดือนต่างๆได้จนครบหมด แถมยังเอ่ยชื่อเดือนต่างๆเป็นภาษาอังกฤษได้ด้วย “เชื้อมันดี เลยเรียนเก่งเหมือนพ่อมัน”ยายเอ่ย แม่ยิ้มอย่างเศร้าๆ สายตาออกจะค้อนไปที่ยายเล็กน้อย “น้องดาวต้องตั้งใจเรียนให้ดีนะ” แม่บอกกับหล่อนด้วยน้ำเสียงจริงจัง และด้วยความเคี่ยวเข็นของแม่นี้เองทำให้ที่ผ่านมาน้องดาวท่องกอไก่ถึงฮอนกฮูกและเอถึงแซทได้ตั้งแต่อายุสองขวบครึ่ง จนเป็นที่กล่าวขานกันในหมู่บ้าน แม่จะมีความสุขทุกครั้งที่น้องดาวได้เรียนรู้และจดจำอะไรใหม่ๆได้เสมอ แก้คำผิดค่ะ* แก้ไขเมื่อ 01 ม.ค. 56 01:59:06 แก้ไขเมื่อ 01 ม.ค. 56 01:57:23 จากคุณ : ราตรีอธิษฐาน เขียนเมื่อ : 1 ม.ค. 56 01:46:33