ใครจะคิดนะว่าชีวิตคนมันไม่แน่นอน ดวงคนมันเปลี่ยนกันได้ ลูกชาวนาจนๆ จากเมืองคอนจะได้ไปเมืองนอก ไปเสนอหน้าเล่าให้ใครฟังเขาได้หัวเราะจนฟันปลอมสะเทือน  ข้าวยังไม่มีจะกิน คิดได้ไงจะไปเมืองนอก!!!!  ตอนเด็กๆ ฝันไกลที่สุดของป้าคือ ขอให้ได้ไปเวียตนามสักครั้งในชีวิตก็ถือว่าหรูแล้ว(แหะๆๆๆ ผ่านมาถึงป่่านนี้ยังไม่ได้เห็นเวียตนามเลย)

           ตอนเด็กๆ งานหลักคือไถนา บ้าแล้วป้า นั่นมันหน้าที่ไอ้ทุยเขาโกกฟันเก  หน้าที่ของป้าคือดำนาแอนด์เกี่ยวข้าว เกี่ยวข้าวจนเมื่อยหลังไปหมด เสียงเครื่องบินมันบินผ่านหัวทุกวัน วันละหลายเที่ยว ป้าเลยต้องกลายร่างเป็นหมาแหงนมองเครื่องบิน  จะมีสักครั้งไหมในชีวิตตูจะได้นั่งเครื่องบิน แล้วแม่จะขี้เครื่องบินไปเมืองนอกให้โก้ไปเรยยยย    ความเป็นเด็กก็ฝันไกลไร้สาระไปงั้นเอง  แถมยังแอบเลวด้วยนะ ทุกครั้งที่อ้าปากหอนยามเครื่องบินบินผ่าน  ป้าแอบแช่งด้วยนะ ขอให้มันหล่นเหอะจงหล่น จงหล่น จงหล่นเดี๋ยวนี้    หล่นในนาตูนี่แหละ ตูจะไม่เสียดายข้าวในนาเลยสักนิดเดียว!!! ตูจะวิ่งไปดูให้เห็นกับตาว่าเครื่องบินมันทำมาจากอะไรวะ ทำไมเหล็กถึงบินได้วะ    เห็นไหมป้าแกเป็นคนดีขนาดไหน


             ถึงป้าจะฝันไร้สาระผสมแอบเลว วันเวลาผ่านไปแค่ไหนป้าไม่เคยลืมความฝันของตัวเอง คอยดูนะ ตูจะนั่งเครื่องบินไปเมืองนอกให้ได้  ถ้าเรากล้าที่จะฝัน แล้วพยายาม ฝันนั้นจะไม่มีวันกลายเป็นฝันค้าง  แม้จะต้องรอมายาวนาน แล้วในที่สุด 38 ปีผ่านไป ป้าแกเลิกเกี่ยวข้าวหันมาแบกเป้เร่ไป NEW YORK เวอร์โคดๆๆๆ

ทริปแรกที่เจ้าป้าแบกเป้ท่องโลก


ประเทศอินเดีย
อิเดีย ตอนที่ 1
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8913146/E8913146.html
อินเดียตอนที่ 2
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8930687/E8930687.html
อินเดีย ตอนที่ 3
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8935031/E8935031.html
อินเดียตอนที่ 4
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8936588/E8936588.html
อินเดีย ตอนที่ 5
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8940763/E8940763.html
และอินเดีย ตอนที่ 6
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8946323/E8946323.html

เสพย์ความซาดิสส์ที่แอฟริกาใต้


ภาคที่ 1 ที่นี่
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8953816/E8953816.html

ภาค 2
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8954660/E8954660.html

ภาค 3
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8958248/E8958248.html

ภาค 4
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8960661/E8960661.html

ภาค 5
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8982955/E8982955.html

ภาค 6 ตะลุย museum ที่นี่
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8990903/E8990903.html

ภาค 6 (อีกครั้ง) ดินเนอร์สุดหรู ที่ตูสยอง แอนด์เยี่ยมบ้าน Nelson Mandala
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9014155/E9014155.html

ภาค 7 ขึ้นรถไฟไปเที่ยวทะเล
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9036415/E9036415.html

ภาค 8
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9050080/E9050080.html

ภาค 9 ฝ่าดงไวน์และโจรข้ามข้ามชาติ
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9280247/E9280247.html

ภาค 10 ล้างแค้น
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9284410/E9284410.html

ตอนที่ 3 เจ้าป้าจะเข้าโบสถ์ แหะๆๆๆๆๆ ซ้อมเป็นเจ้าสาวอะนะ จะได้ say I DO ได้คล่องปากซะหน่อย   ออกจากโบสถ์แล้วจะพาไปชมต่อ museum ที่ดีมากแห่งหนึ่งของเมืองนิวยอร์ก

ชอบชื่อตอนมาก รอดูนะครับ

เนื่องจากวันนี้จะต้องออกจาก hostel แห่งนี้แล้วย้ายไปอยู่ที่ Brooklyn แหะๆๆๆ   ฟังดุรวยๆ ยังไงไม่รุ้อะนะ ย้ายอยู่เรื่อยเชียว เมื่อคืนได้เก็บข้าวของเป้นที่เรียบร้อยแล้ว ชีวิตป้ามันง่ายแบบนี้เอง พร้อมจะเดินทางอยู่ตลอดเวลา จะไม่ง่ายได้ไง ป้าเอาไปแค่เสื้อยืด 5 ตัวเองอะ


วันนี้ยังไม่ละความพยายามในการเปิดเตาแก๊ส ขอลองอีกครั้งนึงเหอะ เหอๆๆๆๆ   ไม่สำเร็จ ย่องไปดูน้ำร้อนในส้วมอีกครั้ง ม่าม่าน้ำส้วมน่าจะช่วยให้อาหารเช้าของวันนี้ดีเป้นพิเศษ แต่น่าเสียดายที่โอกาสไม่เอื้อแต่อย่างใด เลยต้องยอมเก็บมาม่า 20 ซองใส่เป้ตามเดิม



สปริงที่สวยงาม

ป้าขอโม้ในความอึดของป้าเลยนะ ผ่านมา 4 วันเต็ม ป้ายังไม่ได้เสียเงินสักดอลล์ซื้อไรเลย อย่างที่บอกว่าป้าตั้งใจจะไม่กินไรเลย จะอดอาหารแล้วเอาค่าอาหารมาเป็นค่าตั๋วเข้าชม museum ให้หนำใจ    แหะๆๆๆๆ   ถามหน่อยเดะ ตั้ง 4 วัน ป้าอยู่ได้ไง น่าจะตายหนำแหน่ไปแร้ววววว




ป้าอาศัยน้ำดื่มจากก็อกนี่แหละ กินดีไม่มีเสียเงิน ซดเฮือกๆๆๆ แล้วจินตนาการว่ากำลังซดน้ำซุ๊ปจากร้านอาหารญี่ปุ่น หรอยสุดๆ  อิ อิ อิ   นอกจากนี้ป้าประทังชีวิตด้วยอาหารจากเครื่องบิน เนื่องจากที่นี่มันหนาวมากไง มันเลยไม่บูดแค่มีกลิ่นตุๆ  เรื่องเล็ก ป้ากินได้หมด กระเพาะของป้ามันด้านซะแร้ววววว  

หลังจากซดน้ำก็อกจนเต็มไส้ พร้ัอมแล้วจ้า แบกเป้ตามป้ามาเรย วันนี้ป้าจะพาไปโบสถ์ที่สวยที่สุด และใหญ่ที่สุดของนิวยอร์ก จำชื่อไม่ได้ อยู่ใกล้กับ COLUMBIA UNIVERSITY อะ  จาก hostel ของป้า เดินออกมาแล้วพุ่งตรงไปทางทิศเหนือ จนหาทางเข้า CENTRAL PARK อีกครั้ง จากนั้นเดินเรื่อยเปื่อยใน CENTRAL PARK ค้นเจอสวนอีกหลายแห่งที่ซ่อนอยู่ข้างใน ทั้งแบบยุโรป แบบอังกฤษ ให้ชมตามที่ชอบ รวมทั้งเจอส้วมให้ป้าได้ถ่ายของเสีย


สวนแบบอังกฤษ

จากนั้นลัดเลาะจนไปทะลุด้าน west side ของ MANHATTAN อย่างสะบักสะบอม ของหนักมากจนไหล่ทรุด ปวดหลังมาก แล้วกลับมาเดินเลียบถนนที่ติดกับ CENTRAL PARK  จนไปทะลุด้านเหนืออีกครั้ง แล้วขึ้นเนินที่ทำเอาป้าหอบเป็นหมาหอบแดด เพราะมันชันมาก ตอนแรกคิดว่าเป้ไม่หนักมาก พอทนได้ แต่พอแบกไปนาน เฮ่ยๆๆๆๆ   มันหนักนี่หว่า ปวดร้าวไปทั้งหลังเลยอะ จากที่แบกอยู่บนหลัง ป้าเอามาอุ้มแทน กลายเป็นสาวท้องโตท้องโย้ไม่มีพ่อไปชั่วคราว





เนื่องจากมันหนักมาก ทำให้ต้องพักหลายครั้ง แถมยังแอบคิดโทษตัวเอง ทำไมตูโง่จังวะ ความจริงฝากของไว้ที่ hostel ก่อน แล้วค่อยกลับมาเอาตอนเย็นแล้วย้าย hostel แต่ถ้าเลือกวิธีนี้ เราต้องย้อนไปย้อนมา ป้าเสียดายค่าตั๋วรถไฟใต้ดิน อิ อิ อิ




ก่อนที่จะถึงโบสถ์ ป้าเจอ supermarket ขนาดใหญ่มาก เออ...เข้าไปพักเอาแรง เข้าไปแล้วต้องตื่นตะลึง แหมๆๆๆๆ กลิ่นอาหารหอมหวลมาก แต่ป้าไม่ใจอ่อนง่ายๆ หร็อก แต่สุดท้ายได้มัฟฟินมา 4 อัน ราคา 4 เหรียญ แต่ละอันใหญ่มาก ถ้าจับใส่ปาก มีหวังตายคาที่



ความแห้งแล้งที่รอวันคืนชีพ เหมือนที่เจ้าป้ารอคืนวันเพ็ญ

ชอบชื่อตอนมาก รอดูนะครับ

จากคุณ : pichet152    
เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 14:22:41  
 
...................................

หวัดดีคะ ขอบคุณมากที่เข้ามาทักทายคนแรกเลยนะคะ  ชมกันต่อนะคะ ระหว่างที่รอ อ่านเรื่องเก่าๆ ไปก่อนนะคะ  ป้าแก่แล้ว พิมพ์ช้าสักนิ๊ดดดดดด   ไม่ว่ากันนะคะ


ถนนเลียบ park มีเก้าอี้ให้นั่งเล่นเป็นระยะ สงสัยรู้ว่าจะมีคนแก่เดินผ่านมา เลยเตรียมเก้าอี้ไว้รออะคะ

เดินจนมาเจอวงเวียนที่ใหญ่มากที่ 110 west street ซึ่งจากตรงนี้ปีนขึ้นเนินจนลิ้นห้อยแล้วจะไปเจอโบสถ์แสนสวยที่ป้าชอบมาก


ความจริงตอนเด็กเรียนโรงเรียนคริสต์เพราะหม่อมมารดาเล็งเห็นว่าการศึกษามันสำคัญ เลยลงทุนขายควายไปสองฝูง เอาเงินมาส่งให้ควายเผือกหลงฝูงได้เรียนโรรงเรียนฝรั่ง อิ อิ อิ เลยค่อนข้างซึมซับกับวัฒนธรรมของคริสต์จนเกือบได้เปลี่ยนศาสนา อิ อิ อิ เขาจิตวิทยาดี เรื่องโบสถ์แม้ว่าที่เมืองคอนจะไม่มีโบสถ์สวยๆ วันนี้แหละขอชมโบสถ์สวยๆ ของเมกาซะหน่อย  จะสวยขนาดไหนหนอ


วงเวียนที่ข้ามถนนยากที่สุด

ระหว่างทางเจอบางอย่างที่คล้ายโบสถ์

หลังจากที่ถ่อสังขารเห้นยอดโบสถ์อยู่ไกลๆ   มันยิ่งรู้สึกไกลเพราะของหนักเหลือเกิน กว่าจะหาทางเข้าเจอ ป้าแทบล้มทั้งยืน หลงไปอีกหลายรอบ


พอถึงประตุทางเข้า ป้าเองเป็นงง โบสถ์ใหญ่โตขนาดนี้ ทำไมทางเข้าแคบนิดเดียว เงียบเชียบ เขาให้เข้าชมเปล่าวะเนี่ย ทำไมน่ากลัวจัง lonely planet ยังแนะนำให้มาที่นี่ แล้วทำไมไม่มีใครเลยวะ  ป้าแอบเปิดประตุ เดินย่องๆๆๆ    เหมือนขโมยเด๊ะเรยยยย   เข้าโบสถ์นะไม่ใช่เข้าพระราชวังของกษัตริย์ซาอุซะหน่อย  อ้าวๆๆๆๆ    คุกนะป้า เรื่องเขาเงียบไปแร้วววว   ป้าจะมารื้อฟื้นทำไมเนี่ย


บางส่วนของประตู

ถึงแม้คุณจะไม่ได้นับถือศาสนาคริสต์ เชื่อว่าคุณก็ต้องชมในความสวยงามที่เห็น

เนื่องจากไม่มีควาย เฮ่อยๆๆๆ   ไม่ใช่ ไม่มีคนผ่านมาเรย มันเลยทำให้บรรยากาศน่ากลัวเป้นพิเศษ ชวนให้นึกถึงหนังผี อิ อิ อิ ทั้งที่ตัวเองก็สวยไม่ใช่น้อย ผีแถวนี้เห็นเผ่นไปหมดแร้วววววววว    ประตุโบสถ์ที่เห็นตามรูปนะคะ ป้านึกว่าเข้าด้านในได้ ป้าเลยแอบย่องไปกระชากดู อิ อิ อิ เปิดไม่ได้อะ แล้วจะแนะนำเป็นสถานที่ท่องเที่ยวทำไมเนี่ย


ป้าเดินดูรอบๆ จนมีคนเดินผ่านมา เลยเข้าไปสอบถามว่าเขาปิดอะเปล่า ไออยากชมข้างในอะ เข้าได้ปะ เขาก็เหมือนป้านะแหละ มั่วมาเหมือนกัน







บางส่วนของโบสถ์

ดูกันชัดๆ เลยอะ คนที่ไปอิตาลีบ่อยๆ อย่าเพิ่งแอบนินทา แหมๆๆๆๆ  ที่ชั้นเห็นสวยกว่านี้ตั้งเยอะ ยังไม่โม้เท่าเจ้าป้าเรยยยย

zoom zoom zoom


ถ้ามองกันอย่างตั้งใจและไม่ลำเอียง  อิช้นเองยอมรับนะคะว่าฝีมือยอดเยี่ยมจริงๆ คะ

เจ้าปร้า ..ตามไปด้วย
ปร้า..ไม่กินไรเลยเหรอ 4 วันเนี่ย แล้วพุงกาง (เพราะน้ำ) มั่งป่าว???
โบสถ์สวยเนอะ

ถ้าสังเกตให้ดีนะคะ จะเห้นว่าวันนี้ภาพถ่ายค่อนข้างจะชัดกว่าวันแรกๆ เนื่องจากอากาศไม่ค่อยชื่นเท่าช่วงแรกๆ ที่ฝนตกตลอด วันนี้มีแสงแดดช่วยให้ภาพสวย แสงและเงาเข้ากับภาพรูปปั้นจริงๆ จะ


เรื่องถ่ายภาพทริปนี้ค่อนข้างขัดใจ เพราะป้าพูดภาษาปะกิตแล้วไม่มีใครเข้าใจ เลยทำให้เกิดอาการกลัวฝรั่ง ป้าเข้าใจความรู้สึกของเด็กไทยที่มาเรียนที่นี่แล้วบอกว่า อยากกลับบ้าน ไม่อยากอยู่ ฟังไม่เข้าใจ ทรมานมาก ตอนนี้รู้ด้วยตัวเองแล้ว   เมื่อฟังใครไม่เข้าใจ เลยทำให้ไม่อยากพูดกับใคร แม้จะอยากได้ภาพตัวเองมากขนาดไหน ป้าก็มิยอมให้ดอกพิกุลร่วงออกจากปาก


พยายามปลอบใจตัวเองว่าเราคือ ธีรภาพ โลหิตกุล เป็นช่างภาพมืออาชีพ เขาต้องถ่ายรูปวิว ไม่ใช่บ้าถ่ายรูปตัวเอง  ทริปนี้ 22 วันเต็ม น่าจะมีรูปเจ้าป้าไม่เกิน 30 ภาพ ช้ำใจจริง ๆๆๆ

เจ้าปร้า ..ตามไปด้วย
ปร้า..ไม่กินไรเลยเหรอ 4 วันเนี่ย แล้วพุงกาง (เพราะน้ำ) มั่งป่าว???
โบสถ์สวยเนอะ

จากคุณ : คุณแม่ติดเน็ต    
เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 14:56:53  
 

................................


อิ อิ อิ พุงกางเพราะหญ้าอ่อนจ้า   ขอบคุณเด้อที่เข้ามาชม ปากเกร็ดฝนตกหรือเปล่าคะ   สงสัยที่นี่จะดดนฟ้าถล่ม ความผิดของป้าเองที่ชอบทำไรผิดผีอยู่เรื่อยเชียว

นี่แค่ประตุโบสถ์เองนะยังสวยขนาดนี้ แล้วข้างในจะสวยขนาดไหนหนอ  แต่ว่าป้าจะเข้าข้างในได้ยังไงเนี่ย

ซุ้มประตูที่บอกเล่าเรื่องราวของคริสต์ศาสนา

ชื่อของโบสถ์หรือเปล่า

ระหว่างที่ตื่นตะลึงกับความงามอันบรรเจิด มีชายหนุ่มหลงผ่านมาให้ป้าทดสอบภาษาปะกิต ได้ผลแฮะ เพราะตัวเขาเองก็แย่พอๆ กับเรา เลยขอให้ถ่ายรูปให้ซะเรยยย

เนื่องจากโบสถ์แห่งนี้เป้นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆ เท่านั้นเอง ส่วนตัวจริงใหญ่มาก ตั้งอยู่ไม่ไกลกันคะ   แต่ต้องเดินออกจากโบสถ์แห่งนี้ก่อน แล้วไปเข้าทางประตูใหญ่ ที่นี่เข้าชมฟรี โบสถ์แต่ละแห่งใหญ่มาก ป้าเองยอมรับนะคะว่า ไม่เคยเห็นโบสถ์ที่ไหนใหญ่อย่างงี้


ซ่อนอยู่ในเงาไม้

ศิลปะยุโรปในแผ่นดินอเมริกา

วันนี้มีนักท่องเที่ยวเข้ามาชมไม่มากนักเนื่องจากยังเช้า เข้ามาด้านในมาเจอกับภาพที่น่ารัก ที่นี่เลี้ยงนกยูงไว้หลายตัวเลยคะ มีนกยูงเผือกด้วยคะ ไม่เคยเห็นนกยูงเผือกมาก่อนเลยคะ   รวมทั้งนกยูงตัวผู้ที่กำลังรำแพนอวดความสวยของหางท้าทายนักท่องเที่ยว นกยูงแต่ละตัวกำลังตบตีแย่งตัวเมียกันอยู่คะ ขอบอกว่า ร้องเสียงดังมาก เหมือนดาราช่อง 7 ตบแย่งผู้ชายกันเลยคะ

ไปเที่ยวด้วยคนครับ

ฝนยังไม่ตกจ้ะ แต่ก็มืดฟ้ามัวดินล่ะ   ตามไปเที่ยวต่อนะ
ชักเคลิบเคลิ้ม ฝันว่าอยากไปมั่ง เมื่อไรคนข้าง ๆ จะเกษียณจริง ๆ ซะที
อยากไปเที่ยวแบบ 22 วันมั่งหนิ 555 ไปได้แค่ 5 วัน 7 วันเนี่ย ไม่สะใจเลย
อ่านรีวิวเจ้าปร้าไป หาโรงแรมในบาหลีไป ..จะเดินทางต้นเดือนหน้า ยังไม่มีโรงแรมเลย  มัวแต่หาของถูก
กลัวแขกพาไปต้มตุ๋น

หล่อรากไส้ ไม่แบ่งครายเลยอะ

สนุก โฮกๆๆๆๆ

คุณแม่ติดเน็ต


ที่บาหลีโรงแรมถูกมาก คืนละ 500 ห้องใหญ่เท่าคอกช้างที่ลำปางเลยอะ อิ อิ อิ ล้อเล่น ใหญ่เท่าห้องเรียนเลยคะ คุณแม่จะเล่นท่าหนักขนาดไหน รับรองไม่มีใครได้ยิน อิ อิ อิ


ไปโล้ดดดดดดดดดดดดดดดด  ป้าจะพาซิ่งมอไซค์ให้ถึงบาหลีเรยยยย

หลังจากเดินดูจนเมื่อย ป้าแอบเห็นเก้าอี้ว่าง อย่าว่าป้าเลย ป้าเมื่อย ทันทีที่หย่อนก้น อากาศหนาว ลมเย็น นอนดีก่า ป้าล้มตังลงนอนกลางโบสถ์เลยอะ  ยังไม่ถึง 1/1000000 วินาที เสียงสังหารดังมาทันที


hey hey hey  ยูไม่รู้หรือไงว่านี่คือโบสถ์ ยูจะมานอนแหกแข้งแหกขาได้ไง ช่างเสียมารยาทอย่างยิ่ง สถานที่ที่ทุกคนสำรวม ทำไมหล่อนมานอนอ้าซ่าเนี่ย



แหะๆๆๆๆๆ  หน้าแหกเลยอะ ไหนโม้นักหนาว่าเป็นกุลสตรีจากแดนสยามไง สมน้ำหน้า


บางมุมที่สวยงาม

ป้ารีบคว้าเป้วิ่งหนีเลยอะ กลับไปชมความงามของโบสถ์แห่งนี้อีกครั้ง เพราะว่าโบสถ์แห่งนี้ใหญ่มากจริงๆๆๆ




ภายในโบสถ์แห่งนี้ยังมีโบสถ์ย่อยๆ หลายหลังคะ บางหลังกำลังมีคนเข้าไปทำพิธกรรมทางศาสนาด้วยคะ แต่ละคนยิ้มแย้มแจ่มใสมาก จนป้าเองรู้จักอบอุ่นใจไปด้วย แต่ไม่กล้าขอเข้าไปข้างในนะคะ เพราะไม่มั่นใจว่าเป็นพิธีที่กำลังคร่ำเคร่งมากหรือเปล่า

สวนเล็กๆ ภายในโบสถ์แห่งนี้

นึกว่าศิลปะชาวมายา

จัดเต็มคะ

พอดีป้าชอบตุ๋ย เห็นตูดนกยูงแล้วเจ้าป้าน้ำลายหยด อิ อิ อิ

หลังจากชมเพียงเปลือกนอกเรียบร้อยแล้ว ป้ากลับมานั่งหน้าประตูโบสถ์ ด้านหน้าชมเมือง มีคนเป็นล้านกำลังหลั่งไหลมาชมโบสถ์แห่งนี้ ใครที่ซื้อตั๋ว NEW YORK signseeing รถจะมาจอดที่นี่ให้ชมประมาณครึ่งชั่วโมง


มาชมด้านหน้านะคะ ลวดลายสายงามอ่อนช้อย

ความจริงที่มานั่งรอดูคน ป้ามีแอบแฝงคืออยากได้คนมาถ่ายรูปให้ แต่ไม่กล้าเรียกใครเลย พอเดินเข้าไป เขาก็เดินหนีจากไป ความสวยของป้าไม่ถึงขั้น  เบื่อรอก็ํแอบลองเปิดประตูเข้าชมด้านใน

ภายในโบสถ์

เขาคือใคร???

ไกด์อธิบายความเป้นมา

ติดตาม แอนด์ ตามติด ลงรูปและเรื่องเล่าเยอะ ๆ นะครับ กำลังสนุก ^0^

แก้าใส่เทียนไข มีการเขียนคำอวยพรไว้ด้วยคะ น่าจะเป็นฝีมือจากคนทมี่มาทำพิธีกรรมทางศาสนา

ดูกันชัดๆ   ใครแอบไปเขียนไว้บ้างอะเปล่า

ภายในโอ่โถงมาก แสงสีสวยงาม  กาญจนาเดินเข้าไปตัวลีบเลยอะ พออยู่ใกล้ศาสนาแล้วป้าสูญเสียความมั่นใจ สันหลังหวะเหรอป้า


เนื่องจากปวดเยี่ยวมาก ที่นี่คือที่ที่ดีที่สุดในการปล่อยของเสีย โบสถ์หรูซะขนาดนี้ ห้องส้วมคงหรูไม่แพ้กัน เนื่องจากสัมภาระมันเยอะมาก ป้าเลยต้องถอดเป้วางไว้ที่เก้าอี้ ถุงอีกหลายใบ รุ่มร่ามมาก แล้วค่อยๆ ย่องเข้าส้วม  เนื่องจากส้วมมันหรู เยี่ยวอย่างเดียวไม่พอ ปวดหนึบๆ  ประมาณว่าอยากขับถ่ายของแข็ง ป้าเลยนั่งเบ่งคลอดซะหลายนาที ทั้งที่ใจเต้นต่อมๆ กลับออกไปเป้ของตูจะยังอยู่ไหมวะ ไม่ใช่กลับออกไปแล้วมีตำรวจมารอเป็นร้อย นึกว่ามีใครมาก่อการร้ายวางระเบิดโบสถ์สวยๆ ของนิวยอร์ก


กลับออกมาอีกที น้ำหนักลดลงไปตั้งเยอะ เหอๆๆๆๆ   อกไปหลายก้อนเลยอะ เบาตัวจริงๆ   กลับมาของยังอยู่ครบ แต่เมื่อมองไกลๆ แล้วมันชวนให้คิดว่ามีระเบิดจริงๆ นะเนี่ย  เนื่องจากเหนื่อย เลยแอบหลับในโบสถ์เอาแรงซะหน่อย จากนั้นจะตะลุยด้าน west side of Manhaatan แล้วคะ


เขาเตรียมไว้รอป้าอะเปล่า    ชะ ชะ ชะ   ป้ายังไม่อยากขึ้นสวรรค์ลูกเอ๊ยยย

ตู้ทอง

แสงและเงา

อีกชิ้นที่งดงามวางโชว์อยู่ภายในโบสถ์แห่งนี้

กลับออกมาด้านนอก ก่อนจะหลุดสู่ถนนใหญ่ ป้าแอบเห็นปติมากรรมที่น่าสนใจโชว์ตระหง่าน เลยแวะชมเสียหน่อย เป้นประติมากรรมที่มีสัตว์หลายๆ ชนิด มนุษย์ และพญาอินทรย์สัญญลักษณ์ของประเทศเมกาด้วยคะ

รอบๆ ประมาติกรรมชิ้นนี้มีป้ายเล็กบอกเล่าความสำคัญของคนที่อยู่ในรูปปั้น คนที่น่าประทับใจมากที่สุดคือ คนนี้คะ

กลับมาที่ถนนใหญ่อีกครั้ง ป้าเลือกเดินที่ Columbus road ถนนสายนี้น่าเดินเล่นเป็นที่สุด ตื่นตาตื่นใจมาก ร้านอาหารเยอะมาก รวมทั้งการตกแต่งของแต่ละอาคารดูแปลกตาดีคะ รวมทั้งร้านอาหารหลากหลายสัญชาติเลยคะ  ใครที่ชอบกิน มาแถวนี้เลยคะ รับรองได้ทานครบแทบทุกสัญชาติเลยอะ


นอกจากนี้อาคารแต่ละหลังที่อยู่ติดถนนล้วนแต่สร้างด้วยสถาปัตยกรรมที่สวยงาม

จนในที่สุดก็มาเจอ hostel ที่สวยที่สุดของที่นี่ อาคารทั้งหลังเป้นสีน้ำตาลเข้ม มีเด็กวัยรุ่นจากทั่วโลกออกมานั่งเล่นชิลล์ ป้าแอบมองแล้วไม่พบวัยทองอย่างป้าเลยสักคนเดียว



ความจริงแล้วก่อนที่จะเดินทางมาที่นี่ ป้าเช็คเวปหาห้องพัก ป้าเจอที่นี่แล้ว ยอมรับว่าห้องสวยมาก สะอาดและน่าพักมากที่สุด รวมทั้งอาคารก้สวยที่สุดด้วย แต่ราคาแพงเหลือเกิน ราคาเท่าโรงแรมเลยคะ ราคาค่าห้องเกือบ 2000 บาท มันไม่ใช่เรื่องที่จะมาเสียเงินแพงขนาดนี้แค่ต้องการที่นอน นอกจากนี้แทบไม่มีห้องว่างเลยคะ ความนิยมสูงเลยไม่ค่อยว่าง

โบสถ์เล็กๆๆ กลางถนน COLUMBUS ROAD

4 วัน ป้าสามารถมากกกกกกกกก

เป็นคนที่จิตใจและร่างกายแข็งเกร็งจริงๆๆๆ

ป้าหอบผ้าตามผู้ชายจนมาถึงสถานที่แห่งหนึ่ง ป้าเห็นคนเดินข้ามถนนไปเยอะมาก น่าสนใจอีกแล้ว มีไรวะเนี่ย ป้าเลยข้ามตามไปดูด้วย โอ้โหววววววววว   ป้าดีใจมาก ในที่สุดป้าก็มาเจอตลาดแบกะดินที่น่าเดินที่สุด จำไม่ได้ว่าอยู่ช่วงไหน แต่ไม่น่าจะไกลกับ PEN Station มากนัก  



ตลาดแห่งนี้คือ ตลาดมือสองดีๆ นี่เอง มีหลายอย่างให้เลือก สิ่งแรกที่ป้าตะลึงคือ เสื้อหนาวตัวใหญ่ๆ มือสองนะคะ ราคาถูกมาก บางตัวราคาไม่กี่ร้อยบาทเอง อยากได้มาก ป้าก้มลงมองตัวเอง ทำไมตัวตูซ๊กมกอย่างงี้วะ อีม่วงก็เน่าเหลือเกิน ป้าเข้าไปลูบๆ คลำ ขยำไปหลายที เกือบเสียท่าให้เสื้อหนาวแบรนด์เนมส์ซะแร้วววววว



นอกจากนี้เครื่องประดับทำจากหิน ทำมือ ล้วนแต่สวยงามราคาถูกมาก มีคนมาเลือกกันแทบไม่มีช่องว่างให้แทรกแซงเลยคะ รวมทั้งมีงานศิลปะสวยๆ อีกหลายชิ้นเลยคะ


ตลาดแบกะปูน

เลือกเอาสักชิ้น ส่วนป้าเองจะทำเนียน แห๊บมาเฉยๆๆๆ  อิ อิ อิ

ส่าหรีลี้รัก ณ นิวยอร์ก

เลือกซื้อเลือกหาตามสบายเลย

แอฟริกายังเหิรฟ้ามานั่งหน้าม้านอยู่ที่นี่

ครายยยยยยยยย  เอาหัวฉ้านมาประจานเนี่ย

สงสัยเมียแกจะสวยน้อยกว่าป้า เลยต้องซื้อหน้ากากไปให้สวมซะเรย


แหะๆๆๆๆ  แต่ไม่แน่ แกอาจจะชอบของแปลกก็ได้ ครายจะไปรู้

ป้าเดินดูจนรอบและหลายรอบ อยากซื้อมากเพราะราคาถูกจริงๆ แต่มาติดประเด็นว่าไอ้ที่แบกอยู่บนหลังมันหนักจะตาย-- ยังจะโง่ซื้อให้หนักอีกเหรอ ถ้าเกิดต้องเดินทางไปเมืองอื่น มีหวังได้แก้ผ้าทิ้งทีละชิ้น ผู้คนหลั่งไหลมาที่นี่มากจริงๆ ตลาดแห่งนี้ไม่ได้มีทุกวัน เพราะวันหลังป้ากลับมาที่นี่อีก แต่ไม่มีตลาดอีกแล้ว


หน้ากากกกกกกกกกกกกกกกก

เมื่อป้าหาตัวเป็นๆ ไม่ได้ ซื้อไอ้นี่มาวางไว้ที่ห้องเป้นเพื่อนแก้เหงาก็น่าจะดีนะ หล่อพอรับได้นะเนี่ย อิ อิ อิ

อุตส่าห์ขี่เครื่องบินหนีมาถึงเมกา เพื่อให้ลืมทุ่งนาและไอ้ทุยเขาโกกที่เมืองคอน ดันกลับตามมาหลอกหลอนกันถึงนิวยอร์ก อิ อิ อิ

ญี่ปุ่นสไตล์อะเปล่า

ทุกครั้งที่เห็น art จากแอฟริกา จะคิดถึงเคปทาวน์เสมอ ป้าเองคิดว่าแอฟริกาเป็นทวีปที่น่าสนใจมากที่สุด แต่น่าเสียดายที่ความปลอดภัยมีน้อย ไม่งั้นป้าแบกเป้ไปเที่ยวเคนยาแล้วอะ

ภาพสวยมากค่ะ

ไม่ไกลจากตลาดแห่งนี้ คือ ด้านหลังมีคำท้าเขียนไว้ ท้าทายขนาดที่เจ้าป้าต้องยอมเดินเข้าไปข้างใน ภายในเป็นตลาดแบบ indoor ไม่มีแอร์นะคะ หนาวขนาดนี้ยังเรียกหาแอร์อีกเหรอป้า มีร้านค้าขายของมากมาย แต่เน้นเป้นเครื่องประดับนะคะ ส่วนใหญ่จะมีลูกค้าเป้นสาวมุสลิมคะ เจอร้านขายเสื้อที่เป็นของไทยด้วยนะคะ ไม่ว่าจะเป็น ก ไก่  โฆษณาต่างๆ สิงห์บ้าง กระทิงแดงบ้าง ป้าเข้าไปหวัดดีเขา สอบถามว่าขายดีหรือเปล่า


เขาดีใจมากที่เจอคนไทย เสื้อผ้าขายดีเชียวคะ ตัวเขาเองไม่ใช่คนไทย แต่เป้นไอ้หนุ่มเวียตนามที่หลงรักความเป็นไทยคะ  เสียดายที่ไม่ถ่ายรูปบรรยากาศตลาด indoor เลยคะ

ภาพสวยมากค่ะ

จากคุณ : เอื้องเหมย  
เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 17:36:37  
 

........................


หวัดดีคะคุณเอื้องเหมย


ขอบคุณนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจในวันที่เวียบเหงา  ภาพค่อนข้างสวยนะคะ ยิ่งวันหลังๆ จะสวยกว่านี้อีกเยอะเลยคะ เพราะเริ่มคุ้นกับความหนาว เลยตั้งใจถ่ายมากกว่าเดิมนะคะ


หนึ่งในภาพประทับใจ  บานประตูโบสถ์ หน้ากล้องเปิดไม่หมด เลยได้ภาพที่เก๋ไปอีกแบบนะคะ

อีกภาพคะ

หลังจากได้เวลาอันควร เกือบห้าโมงเย็น ถึงเวลาที่ป้าจะต้องไปตามหา hostel อีกแห่ง ที่ Brooklyn มาอยู่ที่นี่หลายวัน ป้ายังไม่เห็นเลยว่า Brooklyn เลย มันอยุ่ที่ไหนป้ายังไม่รู้เลย แต่ที่แน่ๆ ป้ายังฝันหวานว่า Brooklyn มันต้องหรุเริด หรูแร่ดส์ มันต้องคุ่ควรกับป้าแน่นอน  หลังจากโซซัดโซเซจนตามหาสถานีรถไฟใต้ดินเจอ ป้าตรวจสอบแผนที่อีกครั้ง จนมั่นใจทั้งสถานีรถไฟที่จะไปลง รวมทั้งที่ตั้งของ hostel


ป้าขอยืนด้วยสัตย์จริงว่า hostel แห่งนี้เขียนไว้ว่า ที่ตั้งของเราอยู่ใกล้เขตเศรษฐกิจ จึงขอรับรองในเรื่องความปลอดภัยอย่างยิ่ง อ่านแล้วรู้สึกดีจริงๆ  เช้คจากเน้ตแล้ว สภาพห้องน่านอนมาก แม้จะมีตั้ง 12 เตียง จะมีเตียงมากเตียงน้อยป้าไม่เกี่ยงทั้งนั้น  




กลับเข้าสู่สถานีรถไฟ จับรถไฟจนไปถึงสถานี xxxx ลืมอะ ป้าเดินออกจากสถานีด้วยความมึนงง ตอนที่เราอยู่ภายในสถานีเราทายไม่ถูกเลยว่าทิศไหนเป็นที่ไหน ยิ่งเดินออกมาแล้วยิ่งไปกันใหญ่ มึนสุดๆๆๆๆ  ออกมายืนกลางถนน โอ้ววววววววววววว   hi so มาก น่าอยู่มาก มี supermarket ด้วย สะดวกทุกอย่าง ทำไมช่างน่าอยู่เช่นนี้ ป้ายิ้มจนเหงือกร่นเห็นฟันผุเลยอะ

เจ้าปร้า รับศึกหนักล่ะ 12 เตียงแน่ะ 555

ตรวจสอบแผนที่แล้ว มีทางไปโรงแรมได้สองทาง แต่เพื่อความมั่นใจ ป้าต้องพลิกแผนที่ตีลังกากันหลายรอบ ตัดสินใจเลือกเส้นทางรัก เดินแทบตาย ข้ามถนนไปหลายรอบ แล้ววววววววววววว


ป้าก็มาเจอถนนที่จะไปดรงแรม นี่เหรอ เขตเศรษฐกิจ ถนนสายนี้เป็นเขตโรงงาน ที่มีคนงานเป้นคนดำทะมึน น่ากลัวมาก แต่ละคนมอมแมมมาก เป้นโรงงานขายของเก่า ซ๊กมกสุดๆ   ป้าแทบน้ำตาร่วง  นี่หรือวะ hostel ที่ตูต้องใช้ชีวิตอยุ่ที่นี่อีก 5 คืน ยิ่งตอนที่ไปถึงเกือบมืดแล้วด้วย ยิ่งเพิ่มความน่ากลัวอีกหลายร้อยเท่า


สมองป้าทำงานทันที ที่จองไว้ 5 คืน สงสัยขอนอนแค่คืนเดียว พรุ่งนี้หาโรงแรมแห่งใหม่ดีกว่า ถ้ายังขืนอยู่ที่นี่ต่อ มีหวังโดนฆาตกรรมยำอยู่ในถังน้ำมันเครื่องแน่ๆ  หลังจากยืนตกตะลึงอยู่นาน ป้ากลัวมาก เพราะคนงานแต่ละคนยืนจ้องป้าจนแทบจะกลืนกิน ตายแล้วตูจะรอดไหมเนี่ย



ป้าจ้ำอย่างเร็ว  จนมาถึง hostel เข้าไปแจ้งความจำนง ไอพัก 5 คืน จ่ายเงินทันที อ้าวๆๆๆๆ   ไหนบอกว่าจะนอนคืนเดียวไง ป้านี่หลายใจจังอะ

ดูซะเขตเศรษฐกิจ  ป้าละแค้นมาก โดนแขกหลอกยังพอว่า ดันมาโดนฝรั่งหลอกเจ็บใจโคดๆๆๆ

hostel เจ้าป้า 1082 ดูสภาพซะนะคะ อย่าหาว่าป้าแรงส์

นี่คือโรงแรมแห่งแรก


http://www.hostelworld.com/hosteldetails.php/Central-Park-Studios-at-Lexington-Ave-Co/New-York/22107

Central Park Studios at Lexington Ave. Co.
150 East 105th Street

New York
USA
p. +1 212-828-0156/ 1 917 868-9484
e. centralparkstudiosatlex@yahoo.com




Directions to your hostel
From the airport
We are located at 150 East 105th Street. The #6 Subway line and bus lines are conveniently located on 103rd Street and Lexington Ave. We are just 3 blocks away from Central Park! We are just 8 minutes away from Grand Central Station and Time Square, and the NYC downtown area.

โรงแรมที่เจ้าป้ากำลังตามหาที่ Brooklyn


Pacific Loft Guesthouse


Address:  1082 Pacific Street, Brooklyn, New York City, New York, 11238, USA
Telephone: 0013232867315
Email:  superdiscounts@yahoo.com
Website: http://www.hostelbookers.com/hostels/usa/new-york-city/58649/

Directions:  1. Take the air train to Howard beach.


2. Take the A train to Utica Avenue station


3. Transfer to the C train (To 168th street) 4. Arrive at Franklin Avenue C-Train Station.

5. Exit on Franklin ave. and walk south on Franlin through Atlantic Avenue to Pacific st. and turn right at Pacific Street. (5 minutes)


6. Destination is 1082 Pacific Street. On your left. (Red bricks building)

พนักงานหนุ่มน่ารักมาก ทั้งหน้าตาและน้ำใจ  ช่วยป้าจำด้วยนะ เขาพูดออกมาได้ยินเต็มสองหูที่มีขี้หูเกรอะกรัง ผมยินดีช่วยเหลือคุณทุกอย่าง มีอะไรขอให้บอก ยินดีบริการเต็มที่


ป้าบอกตามตรงเลยว่าป้าประทับใจมาก ทำไมใจดีแบบนี้หว่า น่ารักน่าใคร่ซะจริงๆ  ไอ้หนุ่มพาแนะนำส่วนต่างๆ ของโรงแรม รวมทั้งห้องครัว อิ อิ อิ ป้าสนใจที่สุดแล้วสำหรับห้องนี้ เพราะป้าอยากกินมาม่าต้มแทบขาดใจเลยอะ


เนื่องจากครูอยู่ติดห้องนอนเลยคะ คือมองเห้นมาจากห้องนอนเลยอะ ไอ้ที่ท่องไว้ว่า hey hey hey you ช่วยสอนวิธีเปิดเตาแก๊สหน่อยเดะ ป้าต้องกลืนลงคอไปก่อน เพราะในห้องนอนวันนั้นมีคนอยู่เต็มเลยอะ ขืนบอกไปเขาไก้หัวเราะเยาะ อีนี่มาจากไหนวะ ใช้เตาแก๊สไม่เป็น


ที่นี่มีห้องน้ำชั้นละ 1 ห้อง พร้อมห้องครัว ห้องน้ำมีอ่างอย่างดีคะ เมื่อรับทราบทุกอย่างแล้ว มาถึงเตียงนอน ป้าเลือกเตียงบน เพราะพิสูจน์ทราบมาแล้วว่า การนอนเตียงล่างไอ้หนุ่มมันจะเห็นความอุจาดของป้า งานนี้เลยหลบไปนอนเตียงบนดีกว่า


เมื่อเสร็จภารกิจแนะนำ hostel เรียบร้อย เหนื่ยอจนแทบขาดใจตาย เลยของีบสักหน่อย เนื่องจากเตียงล่างมันว่าง ป้าเลยนอนเล่นๆ ที่เตียงข่างที่ยังไม่มีเจ้าของอะ หลับไปอย่างมีความสุข พร้อมกับความรุ้สึก เบื่อนิวยอร์กแล้วอะ ไม่รุ้จะไปไหนดี แถมเบื่อการย้ายโรงแรมเหลือเกิน เหนือยและเสียเวลามาก


ป้าหลับไปอย่างมีความสุข โดยมีไอ้หนุ่มเยอรมันวัยใกล้ฝั่งนอนทอดร่างอยู่ใกล้ๆๆๆ  ส่วนไม่ไกลออกไปมีหญ้าอ่อนหลายตัวเชียวคะ ส่วนหญิงงามคืนวันนี้มีเพียง 2 คน กับสาวเมกันจากเมืองอื่น


บรรยากาศแถว 105 west street แถวๆ โรงแรมแห่งแรก

ต่อกันวันพรุ่งนี้นะคะ เหน่อยเหลือเกิ๊นนนนน

ติดตาม แอนด์ ตามติด ลงรูปและเรื่องเล่าเยอะ ๆ นะครับ กำลังสนุก ^0^

จากคุณ : wonderlion    
เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 16:37:19  

.........................................


ภาพมีเยอะมากเลยคะ แต่เกรงใจ กลัวเบื่อ ป้าฟาดมา 3000 ภาพอะคะ เรื่องเล่าอาจจะไม่ปะติดปะต่อเท่าไหร่ เพราะว่านั่งกันหลายคน สมาธิไม่ค่อยดี แถมยังต้องจัดรายการวิทยุ ทำหลายอย่างในเวลาเดียวกันแล้วป้ามึน แต่หลายคนในเวลาเดียวกันป้าช้อบ ชอบ


ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาแวะแถวนี้

ขอบคุณครับที่พาเที่ยว อยากไปใจจะขาดแต่ไม่มีทรัพย์ จะไป ขอให้ป้ามีความสุขมากๆ เพราะแบ่งความสุขให้คนอื่นๆ เสมอๆ

สวนแบบอังกฤษ ชอบสวนสไตร์แบบนี้จังครับ
สวนเล็กๆ บริเวณโบสถ์ก็สวยดีครับ ดูสะอาดตาดี
สถาปัตยกรรมต่างๆภายในโบสดูพิถีพิถันมากเลยครับ

ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ

.......

ตามครูกาญไปทัศนศึกษา New york ด้วยครับ

ตามมาเปิดหูเปิดตาที่ NY ด้วยคนค่า ชีวิตนี้ยังไม่มีโอกาสได้ไปเลยคร่า

ขอตามไปเที่ยวด้วยนะคะ(มาตามคำแนะนำกึ่งต้อง..ของมาดามไร่องุ่น) และแล้วก็ฮาสมคำล่ำลือจริงๆด้วย ,, ขอบคุณนะคะสำหรับรูปสวยๆข้อความฮาๆ ลัลลาดีคะ

ขอบคุณมากๆนะคะคุณป้า  เดี๋ยวพรุ่งนี้มาชมอีกค่ะ

ตกลงป้าเปิดแกสได้มั้ยเนี่ย มันต้องกดลงไปแล้วค่อยบิดไปด้านซ้ายค่ะ แล้วค่อยเลือกว่าจะเอาไฟแรงไฟอ่อน โบอิ้งอยู่เมกามา6ปี ยังไม่เคยไปนิวยอร์กเลย ตามป้าไปเที่ยวต่อค่ะ

ตกลงป้าเปิดแกสได้มั้ยเนี่ย มันต้องกดลงไปแล้วค่อยบิดไปด้านซ้ายค่ะ แล้วค่อยเลือกว่าจะเอาไฟแรงไฟอ่อน โบอิ้งอยู่เมกามา6ปี ยังไม่เคยไปนิวยอร์กเลย ตามป้าไปเที่ยวต่อค่ะ

จากคุณ : โบอิ้ง (Oshiri)    
เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 54 05:27:23  
 

.............................................


ป้าทำตามที่หนูบอกทุกอย่างแระ แต่ไฟไม่ออกมาซะหน่อย มีแต่กลิ่นแก๊สเหม็นหึ่ง ป้าเพิ่งมารู้ความจริงว่าต้องใช้ไฟแช็กมาจ่อ ป้ามองหาไอ้ที่ยิงไฟเหมือนบ้านเรา แต่ไม่มีอะ ความจริงป้าก็เอาไปแช็กไปนะ แต่ว่าป้าโง่อะ ไม่คิดว่าเมกาบ้านนอกขนาดต้องใช้ไฟแช็ก นึกว่าไฟจะติดอัตโนมัติ อิ อิ อิ


งานศิลป์ตามถนนหนทาง

ขอตามไปเที่ยวด้วยนะคะ(มาตามคำแนะนำกึ่งต้อง..ของมาดามไร่องุ่น) และแล้วก็ฮาสมคำล่ำลือจริงๆด้วย ,, ขอบคุณนะคะสำหรับรูปสวยๆข้อความฮาๆ ลัลลาดีคะ

จากคุณ : น้องวี (น้องวี : we-wee)  
เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 22:44:16  
 
................................


หวัดดีเหยื่อรายใหม่ของเจ้าป้า ยินดีด้วยนะคะที่ได้ขยับฟันปลอม ส่วนป้าเองฟันปลอมพังไปหลายอันแร้วววว   บางวันไม่มีไรทำ ป้าแอบอ่านกระทู้ตัวเอง  ทำไมตูขำแบบนี้วะ


ฝากบอกเจ๊เจ้าของไร่ด้วยนะคะ  ระวังตัวไว้ โอกาสหน้าจะไปถล่มถึงเมกา ตามที่สุนทรภู่ว่า


ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป

แต่ถ้าเมาไวน์ ต้องไปบ้านมาดามไร่องุ่น เพราะจะได้เมาฟรี อิ อิ อิ

ขอบคุณครับที่พาเที่ยว อยากไปใจจะขาดแต่ไม่มีทรัพย์ จะไป ขอให้ป้ามีความสุขมากๆ เพราะแบ่งความสุขให้คนอื่นๆ เสมอๆ

จากคุณ : จิต อยากพ้นทุกข์  
เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 19:04:39 A:58.9.209.127 X: TicketID:310279  
 

...............

ชอบชื่อ ID มา ป้าขอสารภาพแบบอายๆ ว่าคนป้า sex อย่างป้ากำลังหันหน้าเข้าหาศาสนา ที่หายหน้าไปเดือนก่าๆ ป้าติดหนังสือธรรมะ อิ อิ อิ เรื่องจริงนะ ป้าไม่อยากเชื่อว่าคนกิเลสหนาอย่างป้า จะติดหนังสือธรรมะจนโงหัวไม่ขึ้น


-ไอ้ที่โงหัวไม่ขึ้นนะ ป้าติดเด็กไม่ใช่รึง หึ หึ หึ


ร้านคาเฟ่ข้างถนนที่หายากที่สุด เมืองนิวยอร์กเป็นเมืองที่น่านั่งชิลๆ   มากที่สุด ดันหาร้านคาเฟ่ข้างทางยากที่สุดเลยคะ

สวนแบบอังกฤษ ชอบสวนสไตร์แบบนี้จังครับ
สวนเล็กๆ บริเวณโบสถ์ก็สวยดีครับ ดูสะอาดตาดี
สถาปัตยกรรมต่างๆภายในโบสดูพิถีพิถันมากเลยครับ

ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ

จากคุณ : Destiny-Boy  
เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 21:05:31  
 

..................................


ป้าชอบโบสถ์มากเลยคะ แถมอีกสักภาพ ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาชม

อย่าเห็นกงจักรเป็นดอกบัว เกี่ยวไหมเนี่ย

ขอบคุณมากๆนะคะคุณป้า  เดี๋ยวพรุ่งนี้มาชมอีกค่ะ

จากคุณ : สาวหน้าใส    
เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 54 01:03:54  
 
....................................



ป้าจุดธูปแล้วนะ ต้องตามตูดป้ามาให้ได้ วันน้ป้าว่างทั้งวัน รับรองได้อีกหลายตอนแน่นอนคะ  ขอบคุณมากคะตามมาตั้งแต่ทริปแรกเลย ชื่นใจ

4 วัน ป้าสามารถมากกกกกกกกก

เป็นคนที่จิตใจและร่างกายแข็งเกร็งจริงๆๆๆ

แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 54 17:13:20

จากคุณ : jasssilp    
เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 17:10:17  
 

.........................


ฉายาควายถึก ณ เมืองคอนยังเป็นของป้าไปอีกหลายปี


ความจริงแล้วป้าเจอว่า ตั้งแต่ป้าเริ่มเดินทางแบบนี้ คือ เดินวันละ 7-9 ชั่วโมง ทำให้ป้าแข็งแรงขึ้นมาก แถมยังมีรูปร่างที่ sexy เหมือนสาว 10000 ปีเลยอะ ขาที่เคยมีเซลลูไลต์ ตอนนี้แข็งปั๊ก มีแต่กล้ามคะ แถมหน้าท้องแทบจะแบนราบ  ประโยชน์ล้วนๆ เลยนะคะ ป้าเลยพยายามเดินให้มากที่สุด ไม่ต่ำกว่าวันละ 7 ชั่วโมง ร่างกายแข็งแรงขึ้นเยอะมากจริงๆ แม้จะกลับมาเมืองไทยแล้ว ป้ายังเดินแบบนี้ตลอด แต่ละวันไม่น้อยกว่า 3 ชั่วโมง ดีต่อสุขภาพจริงๆ คะ


B&W version ที่ชอบมาก

คุณป้า อย่าติดเด็กเลย ติดหนังสือธรรมะดีกว่า ไปปฏิบัติธรรมดีกว่าจะได้พ้นทุกข์ มีความสุขทียั่งยืนตลอดไป ขอบคุณครับ

ตามครูกาญไปทัศนศึกษา New york ด้วยครับ

จากคุณ : Palm Jung Won  
เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 54 21:54:07  
 

...................


อย่าเรียกว่าทัศนศึกษาเรยยยยย   เพราะทริปป้าแทบหาสาระไม่เจอ แต่ความมันส์ล้นหลามเลยอะ รับประกันโดยลูกหลานแถวนี้ อิ อิ อิ




ยูงทองล่องฟ้าเมฆิน

ถวิลหวังไอดิน

โบยบินผินสู่พสุธา

ดอกฟ้าโน้มกิ่งลงมา

ให้ดินปรีดาอาวรณ์

เขียนโดย........พนมเทียน

ก่อนที่จะต่อนะคะ ขอนินทาโรงแรมแห่งแรกหน่อยคะ ที่โรงแรมแห่งแรกนอนห้องละ 4 คน ซึ่งเต็มทุกคืน สภาพห้องค่อนข้างแคบ ที่โหดร้ายต่อป้ามากคือ มันไม่มีหน้าต่างคะ แล้วคิดดูสิคะว่า ควายถึก 4 ตัว นอนในที่แคบๆ แย่งอากาศกันหายใจ ป้าแทบขาดใจตายเสียให้ได้ มันทรมานมาก บางวันต้องตื่นกลางดึก เพราะหายใจไม่ออก ป้าลุกขึ้นมาพยายามควานหาว่า หน้าต่างมันอยุ่ตรงไหน ปรากฏว่าไม่มี ต้องลุกมานั่งเพื่อหายใจโดยเฉพาะเลย


ป้ารู้สึกเหมือนฝันร้ายมาหลอกหลอนเลยคะ ความรู้สึกนี้เหมือนตอนที่พักที่ Gokyo Ri ที่เนปาลเลยคะ เหมือนโดนฆ่ารัดคอเลยอะ  ป้าแอบย่องไปที่ประตู แหม่นแล้วววว   ป้าแอบเปิดประตูให้อากาศไหลเข้ามา แล้วรอจนคิดว่ามีอากาศพอจนพึงเช้าแล้วไปนอนต่อ  ที่โรงแรมแห่งนี้เป้นการพักที่ทรมานมาก แม้เตียงจะสบายแค่ไหน แต่ถ้าต้องนอนแบบแย่งากาศ ป้านอนข้างถนนดีก่า


นอกจากนี้เพื่อนร่วมห้องที่เป็นหญิงสาว she สมกับเป็นฝรั่งจริงๆ ความเกรงใจแทบไม่มี ถ้า she ตื่นก่อน รับรองได้ตื่นทุกคน เพราะหล่อนเสียงดังมาก แถมยังนอนบนหัวป้าอีก โอ้โห...ขึ้นลงจากเตียงทีนึกว่า แผ่นดินไหวที่ญี่ปุ่น ยอมหล่อนจริงๆ


ชมภาพสวยๆ ดับอารมณ์ดีกว่าคะ

วันที่ 11 เมษายน 2554


   หลังจากที่ผ่านค่ำคืนที่ยาวนาน วันนี้มีแรงมากพอ แถมยังสบายใจไม่ต้องย้ายถิ่น ป้าจะอยู่ที่อีก 4 วัน วันนี้จึงสบายใจมากที่สุด วันนี้เลยเลือกที่จะไปชม museum ดีกว่า ไอ้เรื่อง museum เราต้องยอมรับว่า เมืองนิวยอร์กเป็นเมืองที่มี museum ที่ดีที่สุดหลายแห่งเลยนะคะ

    ป้าออกจากโรงแรมแต่เช้า เดินผ่านเขตเศรษฐกิจที่ป้าแสนประทับใจ วันนี้มีคนมาทำงานกันแต่เช้าเลยคะ แต่ละคนมองป้ายังกะเครื่อง scan ชนิดที่เห็นไปถึงช่องคลอดหลวมๆ ของป้าเลยอะ  ป้าเลยสงสัยว่า ไม่มีคนเอเชียมาพักแถวนี้บ้างเลยหรือไง มองเรายังกะเรามาจากดาวอังคาร

     กลับไปขึ้นรถไฟที่สถานี Flanklin station ไม่มีรถไฟสายตรงกลับเกาะ Manhattan นะคะ ต้องไปต่อสถานียอดฮิต FOTON street station แถว Downtown เพื่อขึ้นสายใหม่ไปยัง uptown ซึ่งมี 2 เส้นหลัก คือ ด้าน east and west side แล้วแต่ว่าจะไปเดินเล่นแถวไหน

      ป้าเลือกไปชม museum ที่ชื่อว่า American Museum of Natural History

มาถึงเมกาจะไม่อยากรู้ความเป็นมาของประเทศนี้เสียหน่อยเหรอ ความจริงตอนเรียนมัธยมคิดว่าหลายคนก็พอจะรู้จักเมกามาบ้าง ป้าเองก็โม้แบบไม่อายใคร ว่า คนที่พ้นพบเมกาเขาเรียกว่า COLUMBUS เมืองหลวงคือ นิวยอร์ก อิ อิ อิ   ส่วนที่เหลือป้าไม่รู้ไรหร็อก รู้อย่างเดียวว่าถ้าจะมาเมกา เขาต้องขี่เครื่องบิน ไม่ใช่ขี่ควายอย่างที่เจ้าป้าคุ้นเคย อิ อิ อิ


เจ้า American Museum of Natural History แห่งนี้ไปง่ายมาก เพราะรถไฟใต้ดินทุกสายจอดที่สถานีนี้ แถมประตูออกจากสถานีเชื่อติดกับประตู museum เลยอะ  เดินเข้าไปซื้อตั๋วได้เลย ราคาค่าตั๋วเข้าชมอยู่ที่ 16 USD ถ้าชมแบบธรรมดา แต่ถ้าอยากทำตัวเวอร์นิ๊ดดดดดดส์ ให้คนหมั่นไส้เล่น ก็สามารถจะผลาญเงินเพิ่มได้อีกนิดหน่อย ดังนี้


เนื่องจากที่นี่จะมีนิทรรศการพิเศษที่จัดไว้อีก 4 ห้อง ให้เลือกชม คือ

- ดาราศาสตร์   แหมๆๆๆๆๆๆ ป้ามองฟ้าแปลงร่างเป้นหมามองเครื่องบินอยู่ตั้งหลายปี พอกันทีเหอะ อันนี้ป้าเลยไม่เลือก

- ส่วนห้องที่ 2 คือ เรื่องของ buterfly ผู้ชายหลายใจ อิ อิ อิ ไม่ใช่ มันคือ ห้องผีเสื้อ  เขาบอกว่า หญิงงามมักจะคู่กับผีเสื้อ ป้าเลยเสียท่าให้ไอ้ห้องนี้ ต้องจ่ายเพิ่มอีก 8 เหรียญ เลยกลายเป้นว่ารวมแล้ว 24 เหรียญ

- ห้องที่ 3 คือ ห้องแสดงความสามารถของ:-) อิ อิ อิ สมองป้าเอง  เขาจะเล่าเรื่องราวของความหัศจรรย์ของสมองมนุษย์อะนะ

- ห้องที่ 4 เรื่องกำเนิดมนุษย์ เรื่องนี้ป้าสนใจมากที่สุด แต่อย่างว่าแหละ คนไม่มีกรรมอย่างป้า เด็กที่ไหนจะอยากมาเกิด อิ อิ อิ





โลกใบกว้างๆ ที่การเดินทางยังเป้นสิ่งที่น่าค้นหาเสมอ

เมื่อซื้อตั๋วแล้วต้องมีการตรวจเต้านม อิ อิ อิ ไม่ใช่ ตรวจอาวุธนิดหน่อย จากนั้นก็รับแผนที่ของ museum เนื่องจากไอ้โปรโมชันพิเศษจะเปิดให้ชมเป็นรอบๆ  ป้าเลยพุ่งตรงไปยังห้องผีดิบ อิ อิ อิ ห้องผีเสื้อ มีการตรวจสอบนิดหน่อย มีการแนะนำมารยาทที่ดีงามในการเข้าชม ผู้ชมส่วนใหญ่มีอายุไม่เกิน 9 ขวบ มีอยู่คนเดียวแหละ ที่อายุ 9 x 4 ตอนแรกที่ป้าจินตนาการไว้มันต้องแร่ดส์มาก ป้าไม่คิดเลยว่ามันจะเป้นแบบนี้


เมื่อเสียเงินแล้ว ป้าก็ต้องไปต่อแถว เอาวะ ชมผีเสื้อซะหน่อย ยิ่งเกิดมาไม่เคยเห็นมาก่อนเลยในชีวติซธด้วย  ก่อนเข้าภายในห้องพิเศษที่เลี้ยงผีเสื้อไว้เป็นล้าน ด้านนอกจะมีนิทรรศการแสดงผีผีเสื้อหลากหลายสายพันธุ์ สวยๆ ทั้งนั้น แม้ป้าจะพยายามไม่ลำเอียง แต่ป้าก็แอบเสียดายตังค์ ทำไมตูบ้าแบบนี้ เสียเงิน 8 เหรียญ มาดูผีเสื้อ ที่ทุ่งนาเมืองคอนมีเป็นแสน เออๆๆๆ น้อยกว่าล้านนิดหน่อย บ้าจริงมาดูผีเสื้อถึงเมกา ความจริงเคยเซ่อๆๆๆๆๆ ไปดูผีเสื้อที่เคปทาวน์มาครั้งนึงแล้ว ถ้าดูที่นี่อีกที สงสัยได้ดูครบทุกสปีชีส์แน่ๆ


มาชอมภาพสวยๆ เลยคะ

มันส์มากๆ ป้าไม่ใช่ย่อยเลยนะ มาถึงเมกาได้ สุดยอดเลยจ้า

สีน้ำเงิน แหล่มมาก เหมือนของปลอมเลยคะ

ถาดนี้หลากสีเลยคะ ผีเสื้อที่นำมาแสดงคัดมาแล้ว ผ่านเข้ารอบ 10 ตัวสุดท้าย เฮ่อยๆๆๆๆ   ไม่ใช่คัดนางสาวไทยซธหน่อย  มีแทบทุกสายพันธุ์จากทั่วโลกเลยคะ   แต่ที่พบมาที่สุดและได้รับความสนใจมากที่สุดจะมาจากอเมริกากลางคะ

การชมผีเสื้อถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่อยู่ในความสนใจของคนบ้านเรา แต่ชาวต่างชาติจะสนใจมากเป็นพิเศษ เพราะเขาอยู่เมืองหนาวจึงไม่มีผีเสื้อตัวเป็นๆ ให้ได้ชมกัน เห็นไหมละว่าการเกิดเป็นคนเมืองร้อนได้เปรียบกว่ากั้นตั้งไหนๆ  แล้วทำไมคนเมืองร้อนดันเซ่อเสียเงินไปดูผีเสื้อวะเนี่ย

นอกจากนิทรรศการแสดงผีเสื้อแล้ว ยังมีนิทรรศการดีๆ สำหรับเด็กอเมริกันคือ การจำลองเขตความเป็นอยู่ของสัตว์ต่างๆ ในหลายโซนของภูมิภาคต่างๆ ขอบอกว่าทำได้ดีมาก น่าจะนำมาเลียนแบบทำไว้ที่บ้านเราบ้าง เพราะเด็กสามารถเรียนรู้ได้จริง แถมยังได้เห็นของจริงแม้จะสตาฟย์ไว้แล้วก็ตาม

ชมภาพเลยคะ


ออสเตรเลียจ้า

ชมด้านนอกเสร็จแล้ว เจ้าหน้าที่มาเชิญให้ชมข้างใน ทุกคนาต้องถอดเสื้อกันหนาว ซึ่งป้าเองก็โง่ไปชั่วขณะ ทำไมต้องมาบังคับให้ตูถอดเสื้อกันหนาวด้วยวะ แต่เมื่อผ่านประตุเข้าไปแล้ว ป้าถึงกับตรัสรู้ด้วยตัวเอง เล่นของสูงอีกแล้วป้า เเพราะข้างในอากาศร้อนมาก เกือบ 40 องศา เพราะข้างในจัดเป็นบรรยากาศแบบ tropical ทั้งร้อนทั้งชื้น เข้าไปแล้วถึงกับผงะจังงังเลยอะ แหะๆๆๆๆๆ ป้าต้องถอดอีม่วงเน่ามากอดไว้ชั่วคราว


ภายในมีผีเสื้อที่สั่งมาจากแทบทุกมุมโลก บินข้ามหัวไปมาช่างไม่มีมารยาทผู้ดีเอาเสียเลย บางตัวลงมาเกาะที่พื้น ต้องเดินด้วยความระมัดระวังอย่างยิ่ง ใครหาที่เดินจงกรมไม่ได้ เชิญเลยคะ ที่ museum แห่งนี้เหมาะมากแก่การฝึกสมาธิ

ของจริงนะเนี่ย ป้าไม่ได้ใช้ photoshop แต่อย่างใด บ้านเรามีแบบนี้หรือเปล่า


อย่างงี้หรือเปล่าที่เรียกว่าเขียวอี๋

อาหารของผีเสื้อที่ป้าเห็นแล้วน้ำลายไหลวืบๆๆๆๆ   ของดีทั้งนั้น ทำไมเอาไปให้ผีเสื้อกินซะไได้ ผลไม้ดีๆ ช่างเหมาะกับป้า ขี้ไม่ออกมาหลายวันแล้ว แหมๆๆๆๆ จะแอบแห๊บสักชิ้น ดันคนเยอะซะอีกกกก

เนื่องจากเป็นบรรยากาศจำลอง เจ้าหน้าที่เลยต้องเอาเกลือแร่มาเสริมให้เจ้าผีเสื้อด้วย ส่วนเจ้าป้าสงสัยต้องเสริม(สวย) ด้วย มาเรีย ฟรานส์ อิ อิ อิ

ชีวิตใหม่

บุฟเฟ่ต์ที่อร่อยที่สุด

หลังจากผ่านไป 1 ชั่วโมงกว่าๆ ป้าปีนคอกผีเสื้อออกมา ยืนมึนๆ อยู่พักใหญ่ เพราะดันทำแผนที่หาย เลยไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นที่ตรงไหนดี สุดท้ายป้าก็เลือกชมนิทรรศการเกี่ยวกับสัตว์ต่างๆ จากรอบโลก ห้องแสดงนิทรรศการใหญ่มาก มีนิทรรศการของสภาพป่าต่างๆ จากทั่วโลกคะ เหมาะกับเด็กๆ นะคะ ความจริงผู้ใหญ่อย่างเราก็เหมาะนะคะ เพราะคิดว่าหลายคนคงไม่มีโอกาสไปนั่งบนสันหลังแรดแอฟริกัน มาชมของจริงได้ที่นี่ แม้จะยืนทำแพลงก์กิ้งตัวแข็งปั๊ก แต่มันก็เป็นของจริงนะคะ


สัตว์บางชนิดเราเห้นแต่ในภาพ ไม่อยากเชื่อเลยว่ามันจะมีขนาดใหญ่มาก ใหญ่เกินบรรยายจริงๆ  ไม่น่าเชื่อว่าคนป่าแอฟริกันจะมีชีวิตรอดมาจนถึงทุกวันนี้ ความจริงป้าน่าจะรุ้นะว่า สัตว์ที่อันตรายมากที่สุดในโลก คือ สัตว์หน้าไร้ขน ที่เรียกว่าคน หรือสัตว์ประเสริฐอย่างป้านะแหละ!!!!


สัตว์ที่เห้นทั้งหมดเป็นของจริงนะคะ แต่กล้องของป้าถ่ายมาแล้วดูเหมือนภาพวาดมากกว่า

แต่ละล็อคจะมีข้อมูลสภาพป่า ลักษณธของสัตว์แต่ละชนิด รวมทั้งสภาพความเป้นอยู่ อ่านแล้วได้ความรู้ดีมาก ทำให้ป้านึกถึงหนังสือที่เกี่ยวกับสัตว์เรื่องหนึ่งที่ประทับใจป้ามากที่สุด คือ เรื่อง ลุกวัวกระทิง เขียนโดยหมอบุญส่ง เลขะกุลคะ




เจ้าพ่อแห่งแอฟริกา เจ้านี่วิ่งเร็วมาก

ชื่อไอ้หนุ่มรูปหล่อจากภาพข้างบนคะ

สัตว์จากทะเลทรายลิเบียคะ

เนื่องจากค่าตั๋งวมันแพง ป้าเลยอ่านข้อมูลทุกแผ่น ได้เรื่องเลย ท้องมันว่าง สมองก็น้อยอยู่แล้วดันมายัดข้อมูลแบบ non stop เลยทำให้เกิดอาการเวียนหัว หิวข้าวมาก เรี่ยวแรงหายหด จนต้องคลานไปหาเก้าอี้ โชคดีที่พอมีเก้าอี้ให้บริการ หน้ามืดเป้นลมจนหลับไปเลย


การอดข้าวหลายๆ วันมันทรมานมาก แต่จะให้ทำอย่างไรได้ ทริปนี้เงินมันน้อย ทรัพย์จางก็ต้องเที่ยวแบบอดๆ อยากๆ อย่างงี้แหละ  หลับไปตั้งนานเมื่อตื่นมาแล้ว อาการยังไม่ดีขึ้น ตอนนี้ป้ารู้แล้วว่าป้าเกิดอาการ สำลัก museum คือ ชม museum มากเกินไป จนทำให้เกิดความเครียดอย่างรุนแรง  ป้ามาเที่ยวหรือมาทรมานตัวเองวะเนี่ย???


สัวต์ป่าจาก upper NILE

หลังขจากเสร็จภารกิจการข่มขืนสัตว์จนครบทุกตัว ป้าก็สาหัสเลยอะ ป้าเลือกที่จะพักยกด้วยการชมวิถีชีวิตของชนชาติต่างๆ ซึ่งล้วนแต่น่าสนใจมาก


ลืมโม้ไปว่า AMERICAN MUSEUM OF NATURAL HISTORY แห่งนี้ใช้ถ่ายทำภาพยนต์เรื่อง night at The MUSEUM ซึ่งช่อง 7 นำมาฉายเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี้เอง ป้านั่งดูจนเกือบจบ รำลึกบรรยากาศเก่าๆ เมื่อครั้งไปแอบได้เสียกับสัตว์สายพันธุ์ต่างจนรอบโลก อิ อิ อิ


คงไม่ต้องถามนะว่าทำไมป้าถึงสะบักสะบอม ดูตัวเขาสิ ใหญญญญญญญญญญ่ มากกกกกกกกกกกก

ช้างแอฟริกันยืนจังก้ากลาง museum ของจริงทั้งนั้น ถ้าเกิดทะลึ่งดีดขามาที่ฟันหน้าของป้า งานนี้มีหวังฟันยุบแน่ๆ  รอบๆ ช้างตัวนี้มีเก้าอ้ให้นั่งพัก ป้าแอบหลับพร้อมดมตูดช้างไปด้วย เฮ่อ...ไม่ช่วยให้หายเหนื่อยเรยยยยย

ระหว่างทางเดินมีนิทรรศการภาพถ่ายของสัตว์ต่างๆ ใมนหลายๆ อิริยาบท ขอชมฝีมือช่างภาพมา ณ ที่นี้ เพราะถ่ายได้สวยมาก


ดูซะ

สุดย้อดดดดดดดดดดดดดดดด

เหยื่อของโชคชะตา

ห้องนิทรรศการแต่ละห้องใหญ่มาก เดินกันไม่หวาดไม่ไหวจริงๆ คะ แต่เนื่องจากป้ามีเวลาทั้งวันเลยชมอย่างตั้งใจ และอ่านทุกเรื่องราว ได้ความรู้คุ้มค่าเข้าชมจริงๆ คะ


ภายใน musuem จะมีห้องส้วมใสห้บริการ น้ำก็อกที่บอกว่าสะอาดที่สุดในโลก ส่วนอาหารไม่มีขาย ต้องออกไปที่ร้านอาหารที่จัดไว้เฉพาะ ป้าไม่ได้เข้าไป เนื่องจากทุกวันที่ป้าออกเดินทาง ป้าใส่มาม่าไว้ในเป้ติดตัววันละ 2 ห่อ แต่เชื่อไหมว่าป้าไม่เคยหยิบมันขึ้นมากินเลยอะ


วันนี้คือวันที่ร่างกายคงไม่อาจจะทนต่อความหิวได้อีกต่อไป ป้าเลยแอบทำเนียน เอามือบี้มาม่าให้ร่วง แล้วแอบล้วงเอามากินโดยการแกล้งทำเป้นว่ากำลังลูบหน้าตัวเอง กร๊วบๆๆๆๆๆ   เสียงเคี้ยวมาม่าของเจ้าป้าเอง โอ้โห...ขอบอกว่ามันเป้นมาม่าที่อร่อยที่สุดในโลก  หลังจากที่ฟาดไปจนเรียบ เหลือผงพริก เอานิ้วชี้จุ่มแล้วดูด   ด๊วบๆๆๆๆ   อร่อยโคดๆๆๆๆๆๆๆๆ


ความจริงที่นี่ไม่อนุญาตให้นำอาหารมากินนะคะ ป้าเลยต้องใช้ magic ทำมึนทำเนียน ลูบหน้าจนมาม่าหมดไป 2 ซอง อิ อิ อิ  ตั้งแต่เริ่มเดินทางแบบ backpack ป้ามีเทคนิคพิศดารเยอะเหลือเกิ๊น  ล้วนแต่ซกมกทั้งนั้น


มาชมภาพสวยๆ ของวิถีชีวิตชนชาติต่างๆ

มาชมภาพสวยๆ ของวิถีชีวิตชนชาติต่างๆ

ถ้าคนรุ่นเก่าไม่เก็บไว้ คนรุ่นใหม่อย่างเราคงไม่มีโอกาสได้ชม

อียิปต์อีกแล้วครับทั่น

นอกจากอียิปต์แล้วยังมีห้องของชาวเผ่ามายา และอีกหลายวัฒนธรรมจากอเมริกาใต้ ขอชื่นชมด้วยใจจริงว่ามันสุดยอดมาก คนที่ชอบศึกษาประวัติศาสตร์ของชนชาติต่างๆ ขอแนะนำ musuem แห่งนี้เลยคะรับรองว่าคุ้มที่สุด ได้ศึกษาครบทุกวัฒนธรรมจริงๆ


ขอเล่านิดนึงว่า ตอนแรกที่มา museum แห่งนี้ ป้าไม่ได้ทราบข้อมูลมาก่อนเลยว่าจะมีผลงานอะไรบ้าง แค่อ่านออกว่า museum ก็ดีใจแทบตาย ขอให้ได้เข้า museum ก็ดีใจที่สุดแล้ว แล้วป้ายังเซ่ออีก ชื่อ museum เขาก็บอกชัดอยู่แล้วว่ามันเกี่ยวกับธรรมชาติ ป้าดันอยากเข้ามาดูงานของ PICASCO ซะงั้น พอเข้ามาเจอ ผีเสื้อป้าถึงรมณ์เสียสุดๆๆๆ    

ฉ้านจะทำหัวสูงดู PICASSO มาให้ดูผีเสื้อ บ้าจริงๆ   แต่เมื่อเข้ามาข้างในแล้วถึงต้องเปลี่ยนความคิด ถ้าพลาดไปแล้วเสียดายแย่  แต่ละห้องของแต่ละชาติล้วนแต่นำผลงานที่สุดยอดมาทั้งสิ้น


ชมกันเลยคะ

ดูจากผมแล้วไม่น่าจะเป็นเจ้าป้า แต่ดูหน้าแล้ว ขอยืนยัน มันป้าเราเอง ดูปากเดะ!!!  ใช่แบบสำเนาถูกต้อง

ชาวมาซายกำลังแปลงร่างเป็นปอบ เจาะคอวัวเอาเลือดมาดื่มกิน เลื้อด เลือด เลือดผู้ชายป้าช้อบ ชอบ

เทอมหน้าป่้าต้องเป็นดรัมเมเยอร์โรงเรียน ได้ไอเดียจากไอ้สองคนนี้แหละ

นึกว่าหมวกชาวเวียตนาม

นอกจากข้าวของมากมายมหาศาลแล้ว ยังมีห้องพิเศษเป็นห้องถ่ายวีดีโอ เป็นเรื่องราวของวิถีชีวิตของคนป่า จำไม่ได้ว่าที่ประเทศใด แต่ขอบอกว่ามันเจ๋งมาก เพราะรายการนี้ถ่ายทำเมื่อไม่นานนัก คนที่นั่นยังแก้ผ้าอยู่เลย แหะๆๆๆ  



ป้าของสารภาพบาปนะ เนื่องจากป้าเข้าไปชมคนเดียวแบบไม่กลัวผีเลยอะ แล้วไอ้วีดีโอที่กำลังแสดงนะ ขอบอกว่ามันแก้ผ้าทั้งนั้นเลยอะ เขาเล่าเรื่องราววิถีชีวิตของคนที่นี่ แต่สายตาของเจ้าป้ามองแต่ส่วนกลางของร่างกายไอ้หนุ่มท่าเดียวเลยอะ มองแล้วต้องอ้าปากค้าง อิ อิ อิ size XL เลยวุ้ย อืม...ล้ำลายเหนียวเลยตู

เขามาจากอเมริกาใต้

ไอ้หย๊า   ป้าเองไม่อยากเชื่อว่า หมากขุมเป็นการละเล่นที่ฮิตกันถึงแดนเมกาใต้เลยอะ

เสื้อผ้า หน้าผมพร้อมสุดๆ เลยอะ

จีนยิ่งใหญ่ขนาดที่มีห้องนิทรรศการเป็นของตัวเอง

เสื้อผ้าของสาวจากแอฟริกา

การจัดแสงที่ museum แห่งนี้ค่อนข้างจัดได้ดี เมื่อถ่ายภาพออกมาแล้วจะไม่เกิดเงาซ้อนให้เรารำคาญใจแต่อย่างใด

ป้าชมจนครบทุกห้องของชนชาติและชนเผ่าต่างๆ เลยคะ ถือว่าวันนี้เป็นการใช้เวลาคุ้มค่ามากที่สุด ไม่รู้สึกเสียดายตังค์อีกแล้ว นี่คือเหตุผลหนึงที่ป้าชอบ musuem มาก เพราะว่าเหมือนกับเราได้เดินทางไปจนครบทุกประเทศโดยไม่ต้องขี่เครื่องบินให้เปลืองเงินของหม่อมมารดา


เสียงเตือนมาจากเจ้าหน้าที่ ขณะนี้เหลือเวลาอีัก 15 นาที เราจะปิด museum แล้วขอให้ท่านเตรียมตัวออกจาก ๅmuseum ด้วย นี่คือการไล่อย่างสุภาพ


ไม่น่าเชื่อว่าป้าใช้เวลาเกือบ 8 ชั่วโมงอยู่ใน museum แห่งนี้ และป้าได้ชมแค่ 3 ห้อง เห็นไหมหละ บขางครั้งชีวิตป้าก็มีสาระเหมือนกัลล์ ไม่ได้เคี้ยวหญ้าอ่อนเป้นอย่างเดียว สาระก็พอจะหาเจอ ยังภาพสวยๆ จาก museum แห่งนี้อีกมากกว่า 200 ภาพ แต่ต้องขอจบตอนนี้แต่เพียงเท่านี้นะคะ ส่วนภาพจะเอาออกมาให้โชว์ในกระทู้ต่อๆ ไปนะคะ


เมื่อออกจาก museum แล้ว ป้าหลงทางออกมาคนละประตูจากประตูทางเข้า  ออกมานั่งพักเอาแรงให้หายเมาจากอาการ museumlism ในสนามหมา ดูหมาวิ่งเล่นเพลินๆ จากนั้นออกเดินต่อเรื่อยเปื่อยจนไปถึง COLUMBUS CIRCLE อีกครั้ง  ขึ้นรถไฟกลับไปนอนเอาแรงสำหรับวันพรุ่งนี้


สวยมากๆๆๆๆ

ขอขอบคุณทุกท่านที่แวะมาชม มาอ่าน มาดูภาพ มานินทา มาอิจฉา แหะๆๆๆ  มองโลกในแง่ร้ายไปปะ และขอบคุณ คุณ  54 13:49:10  
ถูกใจ : คุณแม่ติดเน็ต, ice apisto, ไฮเปอร์ แมเนีย, {-tgc-}, jasssilp, LittleEntchen, หาดขาว, Bpearl, teddy bear in the box   ที่เข้ามาโหวตนะคะ


ตามกันต่อที่ตอนที่ 4 จ้า

เข้ามาฮาค่ะ เคยอ่านตอนแอฟริกา แล้วห่างหายไปนานค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ

ถ้าจะชม museum แห่งนี้ให้ครบทุกห้อง ป้าว่าน่าจะใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 3 วันนะคะ  และที่นี่ป้าได้เจอคนไทยเป็นครั้งแรก กลุ่ม สว. ไม่แน่ใจว่ามาเที่ยวาทัวร์ หรือมาสัมมนา แล้วแถมด้วย museum คนไทยไปที่ไหนไม่ต้องห่วงอะ คุยเสียงดังฉาว กลัวชาวบ้านไม่รู้ว่ามาเที่ยวเมกา เอิ้กๆๆๆๆๆๆๆ

เข้ามาฮาค่ะ เคยอ่านตอนแอฟริกา แล้วห่างหายไปนานค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ

จากคุณ : มุ่นแพร    
เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 54 14:39:28  
 

.......................

จำคุณมุ่นแพรได้คะ ขอบคุณนะคะ ตามกันต่อในตอนต่อๆ ไปนะคะ

NEW YORK เมืองนี้ไม่ได้มีแต่เทพีสันติภาพ ตอนที่ 4 ชม west side ย่ำไปกลางเกาะ MANHATTAN

มาเที่ยว NYC ด้วยจ้า
ขอกลับไปอีกรอบ
จะเที่ยวได้ละเอียดยิบแบบนี้ไหมเนี่ย

ขอบคุณเจ้าป้าที่พาไปชม American Museum of Natural History นะคะ
สนุกสนานมากๆค่ะ  เดี๋ยวตามไปดูแมนฮัตตันต่อ

เที่ยวงวดนี้ป้าเที่ยวเป็นทัวร์อดอาหารไปซะแล้ว จะอดไปได้อีกกี่มื้อ เดี๋ยวต้องมีมื้อปอบลงบ้างแหละ

คราวหน้าป้าต้องแอบทำแซนวิช ติดกระเป๋าเอาไว้กินระหว่างทางแล้วนะคะเนี่ย