หลังจากที่แวะเวียนมาเก็บข้อมูลต่างๆจากกระทู้ในห้องบลูเพื่อใช้เป็นข้อมูลในหลายๆครั้งที่เดินทาง และวันนี้ก็ถึงคราวที่จะนำข้อมูลดีๆมาแบ่งปันเพื่อนๆบ้างแล้วค่ะ....
      หลังจากครั้งก่อนที่เดินทางลำพังในลาวเหนือเราได้เก็บภาพสวยๆมาอวดเพื่อนๆให้น้ำลายไหลกัน....จึงทำให้เกิดทริปนี้ขึ้นมาเพราะความอยากของเพื่อนๆทั้งหลายรวม 9 ชีวิต
ตอนนี้เพื่อนๆพร้อมจะเดินทางไปกลับพวกเราหรือยังคะหากพร้อมตามมาค่ะ ไปสบายดีเมืองลาวกัน....

สะบายดี คุณgorilla-jung

ตามไปเที่ยวลาวด้วยคนครับ

สบายดีจ้าวคุณ  Hero11147
ยินดีค่ะ คุณ  เล็กทาโร่
อาจจะช้านิดนึงนะคะ เพราะทำงานไปด้วยแอบ review ด้วย
------------------------------------------------------------------------
หลังจากที่รวมกันได้ 9 ชีวิต (ที่บางคนถูกหลอกมาแบบ งง งง 555 )ที่จะร่วมเดินทางในครั้งนี้ พวกเราตกลงว่าจะเช่ารถตู้ และแล้วก็โชคดีที่ได้รถตู้ผั่งลาวเพื่อใช้ในการเดินทางครั้งนี้

การเดินทางเริ่มต้นที่หมอชิต กทม - หนองคาย เช้าที่หนองคายแบบเหน็ดเหนื่อย แต่ยังเหนื่อยไม่เท่ากับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

ตามมาเที่ยวแบบกลุ่มใหญ่ๆ ค่ะ

.....เราเหมารถจากขนส่งหนองคายมาด่าน โดยนัดรถตู้สั่งลาวมารับที่ ตม.ลาว ะ พวกเรา 9 คน แต่มีพาสปอร์ตแค่ 3 คน ส่วนเพื่อนอีก 6 ชีวิตถือ border pass (ที่มีข้อกำหนดว่าอยู่ได้แค่นครหลวงเวียงจันทร์เท่านั้น และอยู่ได้แค่ 3 วัน 2 คืน ซะด้วยสิ)  หุหุหุ อยู่เมืองไทยดีๆไม่ชอบ  ต้องหนีมาเป็นคนต่างด้าวที่ลาว 555
     ใระหว่างที่ส่ง  border pass ให้คุณลุงคนขับรถตู้ไปตรวจที่ด่านนั้น ลุงก็บอกว่าหากไม่มี พาสปอร์ตแล้วจะไปถึงหลวงพระบาง ต้องจ่ายค่าธรรมเนียม 6000 บาท / คน อูว์ๆๆๆ แม่เจ้า สาวไทยใจเกิน 100 แบบพวกเราเลยกระซิบลุงว่า ** ขอเสี่ยงหลบเข้าเมืองไปเที่ยวดีกว่าค่ะ**

      คุณลุงคนขับรถผู้ใจดีก็ขยิบตารับทราบแล้วกระซิบกลับว่า ** งั้นเงียบๆไว้ ไปเสี่ยงดวงเอา แล้วหากมีเจ่าหน้าที่ถามก็บอกว่าไปแค่เวียงจันทร์
สาวไทยใจเกินร้อยก็พยักหน้ารักทราบ แล้วก็ยิ้มกับแผนการเสี่ยงๆในครั้งนี้แบบไม่ได้หวั่นใดๆเลย

รอชมนะครับ

คริๆๆๆ...แก๊งค์เรา กลุ่มที่นั่งด้ายซ้ายมือนั่นแหละค่ะ

เดิมเราวางแผนว่าจะวิ่งยาวขึ้นหลวงพระบาง  แต่ด้วยความที่เสียเวลาที่ด่าน แล้วก็เพลียมาก ลุงคนขับรถตู้ ชื่อ ลุงจันไท ลุงแนะนำว่าให้พักวังเวียงก่อนคืนนี้ โดยลุงช่วยคิดทริปให้ (เมื่อแผนการเปลี่ยนทริปเราจึงถูกคิดใหม่ การเดินทางทุกวันแผนเปลี่นได้ทุกวัน 555 คิดกันวัน/วัน เลยค่ะ)
      ตกลงเราจะพักที่วังเวียงก่อนในคืนแรก ระหว่างทางที่เราขับออกมาจากเวียงจันทร์ได้ไม่เท่าไหร่ กระเหยี่ยงไทยทั้ง 9 ชีวิตที่หลับไหลเพราะความเหนื่อยจากเมื่อคืนก็ต้องตื่นแบบกระทันหันค่ะเพราะ รถยางแตก 555 ไม่แน่ใจว่าแตกเพราะยางเสื่อม หรือสาวไทยไซส์เกินพิกัดค่ะงานนี้

นี่ค่ะภาพเหตุการณ์ระหว่างทางที่ยางแตก 555
และคุณลุงเสื้อเหลือง คือลุงจันไท ผู้ใจดีที่ทำให้ทริปนี้เต็มเปี่ยมด้วยความประทับใจ
ส่วนรถคันนี้แหละค่ะที่บรรทุกกระเหรี่ยงไทยทั้ง 9 ชีวิตในการเดินทางครั้งนี้ อาจจะดูว่ามันเล็กไป แต่นั่งสบายทีเดียวค่ะ

อีกซักรูปค่ะกับภาพเจ้่าเทา รถที่พาเราเดินทาง พร้อมกับสภาพยางที่แตกระหว่างทาง

มาเจอช่วงยางแตกพอดี งั้นเปลี่ยนยางเสร็จแล้วขอเกาะติดไปด้วยคนนะค่ะ

อืม...ถ้าเป็นไปได้ขอเบอร์โทรรถเช่าที่ฝั่งลาวได้ไม๊ค่ะ แล้วก็สรุปค่าใช้จ่ายตอนท้ายก็ดีค่ะ

พอดีว่าจะไปลาวเหนือกับเพื่อนๆ เหมือนกันค่ะ ทั้งหมด 10 ชีวิต จองตั๋วเครื่องบินไปลงอุดร ไว้เรียบร้อยแล้วด้วยค่ะ

ขอเข้ามาเก็บข้อมูลหน่อยนะค่ะ

review นี้อาจจะล่าช้านะคะเพราะทำงานไปด้วย up ไปด้วยค่ะ ระหว่างรอข้าว up กับรอเปลี่ยนยางมาดื่มน้ำแก้กระหายค่ะ

Pepsi ค่ะ กระป๋องละ 20 บาท ขนมและน้ำดื่มทุกอย่างที่นี่ราคาสูงทีเดียว เพราะหลายอย่างนำเข้าจากไทยและจีนค่ะ หากเพื่อนๆจะเดินทางมาเที่ยวหากไม่ได้แบกอะไรมามากแนะนำว่าให้ถือพวกขนมติดมาด้วยค่ะ เพราะเลย์ 20 บาทที่ไทย ขายที่โน่น 30 บาทขึ้นค่ะ

ตามไปเที่ยวด้วยค่ะ

ระหว่างทางไปวังเวียง  ระยะทางแค่ 130 กม.(หากจำผิดต้องขออภัยด้วยค่ะ)แต่เราใช้เวลาเดินทาง  3 ชมค่ะ ระหว่างทางแวะพักทานข้าวที่ร้านข้างทางที่เป็นจุดแวะพักรถ ชื่อสถานที่นี้เรียกว่าอะไรอย่าได้ถามเพราะกระเหรี่ยงไทยแบบเราความจำสั้นแถมยังไม่ขยันจดอีกต่างหาก
   
        มื้อกลางวันเป็นมื้อแรกที่ลาวของเราทั้ง 9 ชีวิต อาหารมื้อนี้เป็น
- หมูทอดแสนอร่อย
- ต้มยำไก่ (ใส่มาทั้งหัวไก่)
-ไข่เจียว รสกลมกล่อม
-ส้มตำสั่งทั้งตำปลาร้าและไม่ปลาร้า ที่ถ่ายมาในภาพเป็นตำไม่ปลาร้า แต่**ใส่กะปิแทน รสแปลกๆแต่ก็อร่อย
-ปลาแม่น้ำทอด จานนี้ออกคาวๆนิดๆ (ไม่ได้ถ่ายรูปมาค่ะ)
-และไข่พวง+รังไข่ ที่ลุงจันไท ซื้อมาให้พวกเรากิน (ใจดีที่สุดค่ะ)

ตามมาเลยค่ะป้าฟู สวัสดียามดึกนะคะป้า และทุกคนค่ะ
-----------------------------------------------------------
ต่มยำไก่ ที่ใส่มาทั้งหัว (กับข้าวเราสั่งอย่างละ 2 ชุด) สงสัยกลัวเราขาดทุนเลยใส่มาให้ ทีแรกก็ตกกะจายว่าหัวอะไรกันนี่ 555

อุ๊ย!! เลิกงานแล้วสิคะเนี่ยะ  ต้องกลับบ้านก่อนนะคะ เดี๋ยวข้าวมาต่อให้คืนนี้นะคะหากว่าไม่ติดเคลียร์งานตอนดึก...ขอบคุณที่แวะเข้มาอ่านมือใหม่หัดเขียนนะคะ ^^

------------  อย่าลืมรอติดตามตอนต่อไปนะคะ --------------

ภาพสวยมากค่ะ

รอๆ ครับ อิอิ

อาหารพร้อมแล้วเพื่อนๆ พร้อมทานกันยังเอ่ย???  และแล้วจานก็มา แต่ทุกคนก็ทำหน้าฉงนว่าไหงเค้าจัดจานมาเป็นชุดแบบนี้  คริๆๆ เพื่อนๆดูเอาเองค่ะว่ามันน่าฉงนไหม

        คืนนี้ลาด้วยรูปนี้ก่อนละกันค่ะ คอมพ์ ที่ห้องหลุดบ่อยมาก เดี๋ยวพรุ่งนี้สายๆ ข้าวอาสาพาตะลุยต่อนะคะ อย่าลืมตามมาดูนะคะว่า ระหว่างทางที่เหลือจะสวยแค่ไหน คืนนี้ฝันดีทุกคนค่ะ

แค่เริ่มก็น่าสนุกแล้ว ^^

ตามไปดูด้วยคน ทริปหน้ากะจะไป เพราะยังไม่เคยไปหลวงพระบางเลย

มาปูเสื่อรอชมภาคต่อนะครับ ^ ^

คคห ที่ 19 เราอยุ่เยอรมัน ยังจัดชุดแบบนี้ กินบ่อยๆ  

มันเป็น ความชอบส่วนตัวของเราเอง

ไปเที่ยวด้วยคนครับ ๆ

แค่เปิดม่าน ก็น่าติดตามชมแล้ว

รอชมตอนต่อไปครับ

รอติดตามรีวิวที่เหลืออยู่ครับ

ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ ขอให้มีความสุขในวันหยุดสุดสัปดาห์นะคะ
        คุณ นิรันดร ศรสวรรค์ (enduresexy) ข้าวก็คิดว่าคงเป็นความเคยชินที่เคยปฏิบัติของแต่ละคนแต่ละพื้นที่ค่ะ ... ไม่มีอะไรมากกับประเด็นนี้ นอกจากฉงน สงสัยชั่วคราว แต่เราและ The gang ก็อิ่มหนำสำราญกับอาหารมื้อนี้เต็มที่ค่ะ ^_^

       ข้าวกลับมาแล้วค่ะ ทุกคนพร้อมลุยต่อรึยังคะ มาค่ะ ตามมาเล๊ยยย เดี๋ยวเราจะไปชมความงามของวังเวียงต่อ
-----------------------------------------------------------------------------
    หลังจากเติมพลังกันเต็มที่กับมื้อกลางวันมื้อแรกที่ลาว เค้าก็เอากล้วยน้ำว้ามาเสริฟเป็นผลไม้ล้างปากให้ ยกมาให้ 2 หวี เรากินกันไม่หมด เค้าก็บอกว่าถือไปกินบนรถได้ ... หุหุหุ แล้วเราก็ขนกล้วย 2 หวีนั้นตุนไว้เป็นเสบียงบนรถ ....
    แล้วก็ถึงเวลาจ่ายค่าความอิ่ม มื้อนี้ หมดไป 1100 บาท ค่ะ
แอบชำเลืองเห็นร้านข้างทางใกล้ๆร้านอาหาร เค้าขายของปิ้งเลย แว๊ปไปดู อู้หู ค้างคาว มานอนเล่นเป็นค้างคาวย่าง.. อยากลองชิมดูแต่หนูไม่กล้าพอ เลยขอเค้าถ่ายรูปมาค่ะ

เมื่ออิ่มแล้ว พวกกะเหรี่ยงทั้งหลายก็ตาปิด ตื่นอีกทีเมื่อได้ยินลุงจันไทบอกว่าเราใกล้ถึงวังเวียงแล้ว ชำเลืองดูเวลาตอนนั้นเกือบบ่าย 2 ได้ ทุกคนจดจ้องมองนอกหน้าต่าง สงสัยนักหนาว่ามันจะสวยเหมือนหมูข้าวโม้ไว้ไหม เพราะที่ทุกคนเห็นข้างนอกหน้าต่างมันก็คือทางลูกรังเหมือนชนบทต่างจังหวัดในไทยดีๆนี่เอง ... ต่างคนก็ต่างพึมพำ ในคำถามของแต่ละคน เราก็ได้แต่นั่งอมยิ้มว่าเดี๋ยวเหอะจะบอกอู้ฮูว์ๆๆๆ

     ลุงจันไท พาเราแวะเที่ยวที่ถ้ำจังก่อน บริเวณเดียวกันกับถ้ำนั้นจะมีสะพานสีส้มแสนสวยที่เป็นเอกลักษ์ของวังเวียงอีกอย่างหนึ่ง เป็นสะพานทางข้ามไปถ้ำ โดยต้องเสียค่าข้ามคนละประมาณ 10 บาท

กระเหรี่ยงไทย กับสะพานสวยค่ะ

เมื่อข้ามสะพานแล้ว ต้องเดินต่ออีกสักพักถึงจะถึงถ้ำจัง ซึ่งบริเวณทางขึ้นถ้ำนั้นจะมีธารน้ำแร่เล็ก แต่น้ำใสเชียวค่ะ ทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่ รวมถึงนักท่องเที่ยว ต่างก็มาเล่นน้ำแร่ที่ธารนี้

ถ้าจังจะเป็นถ้าที่อยู่บนเขา เป็นถ้ำหินงอก หินย้อย ที่สวยงามทีเดียวค่ะ หากเทียบกันกับถ้าติ่งที่หลวงพระบางเราว่าดูถ้ำจังดีกว่าค่ะ
    ต้องขึ้นบันไดที่เห็นในรูปก่อนค่ะเพื่อจะเข้าถ้ำ .... โดยต้องเสียค่าเข้าถ้ำเพิ่มอีกคนละ 60 หรือ 80 นี่แหละค่ะ เราจำไม่ได้แล้ว แหะๆๆ

กว่าจะขึ้นไปถึงทำเอากะเหรี่ยงไทยทั้งหลายลิ้นห้อยไปตามๆกัน แต่เมื่อขั้นไปถึงแล้วทุกคนก็ร้องอู้ฮูว์ๆๆๆๆ นี่หรือวังเวียง .... ด้วยวิวที่มองลงมาจากมุมสูงทำให้ทุกคนหายเหนื่อยเลยเชียวค่ะ

มาค่ะตามมา เดี๋ยวเราจะพาไปดูในถ้ำค่ะ

ภายในถ้ำอีกรูปค่ะ

อีกรูปค่ะกับธารน้ำแร่ ที่น้ำเย็นฉ่ำชื่นใจ ภาพสุดท้ายก่อนอำลาถ้ำจัง

เราใช้เวลานานพอสมควรในกับการเดินเล่นที่บริเวณถ้ำ จนเกือบลืมไปว่า เรายังไม่มีที่พักสำหรับคืนนี้เลย จึงรีบพากันกลับออกมาระหว่างทาง เจอเด็กๆกลุ่มนี้กับรถสุดเก๋ที่พวกเค้ากำลังขับพากันไปเล่นน้ำ

....และแล้วคุณลุงก็พาเราเข้าสู่เขตเมืองวังเวียง สองข้างทางเริ่มเห็นร้านรวงต่างๆหนาตาและเด่นชัดด้วยธงประดับร้านของเขยลาว (เบียร์ลาว)

การหาที่พักในวังเวียงไม่ใช่เรื่องยาก แต่จะหาที่ถูกใจนี่สิยากยิ่ง เพราะแต่ละที่น่ารัก น่าพักไปทั้งหมด แต่ด้วยเวลาที่เหลือน้อยนิดเราต้องรีบทำเวลาก่อนที่อาทิตย์จะลดแสงลง และลาไปในเย็นนี้
     เราตั้งหน้าตั้งตาไปหา Cocoon Vang Vieng Hotel ที่ๆเราเคยมาพักครั้งแรกที่มาเยือนวังเวียง ... แต่ด้วยราคาที่ถูกปรับขึ้นสูงมากเนื่องจากรีสอร์ทนี้มีการปรับปรุงใหม่ในหลายๆเรื่อง ทำให้เราต้องอำลาจากมาด้วยความอาลัย เพราะรีสอร์ทนี้ ค่อนข้างสวยทีเดียว และใกล้น้ำซองมากๆด้วย
      และแล้วเราก็เจอที่พักในฝันค่ะ อยู่แค่เอื้อม เพราะไม่ไกลจาก Cocoon Vang Vieng Hotel  เลย แม้ว่าภายนอกอาจจะดูไม่สวยนัก แต่ว่าพอเปิดประตูระเบียงห้องพักออกไปแค่นั้นแหละ ..... อูว์ๆๆๆ ยังกะสวรรค์มีจริงค่ะ

Mountain Riverview guesthouse คือที่พักของเราทั้ง 9 ชีวิตค่ะ เราเลือกห้องนอนแบบ 3 คนค่ะ ค่าที่พักที่นี่คิดคืนละ 600 บาท มีแอร์ ทีวี และน้ำอุ่นด้วยค่ะ ห้วงกว้าง ที่สำคัญวิวสวยด้วย  ...... แม้ไม่มีอาหารเช้า แต่มี internet + wifi ฟรีค่ะ ... ที่พักแทบทุกที่ในลาวจะมี WiFi ฟรีให้บริการค่ะ

จากภาพนี้มองลอดประตูระเบียงดีๆนะคะ.... ก่อนที่จะไปดูวิวสวยๆแบบเต็มๆ

วิว จากระเบียงห้องพักค่ะ

อีกมุมหนึ่งค่ะ

หลังจากที่เอาข้าวของเก็บกันเรียบร้อยแล้วเราก็คิดว่าจะไปล่องห่วง กัน ล่องห่วงยางน้ำซองเป็นกิจกรรมสุดฮิตของที่นี่ค่ะ ภาพนี้แอบถ่ายไว้จากระเบียงค่ะ ตื่นเต้นๆๆ เพราะอยากจะเล่นล่องห่วงมาก

มาเที่ยวลาวแบบสนุก ๆ และลุ้น ๆ ค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวค้า

สวัสดีวันหยุดค่ะคุณ มุ่นแพร   ขอบคุณที่แวะเข้ามานะคะ นึกว่าวันนี้จะไม่มีใครเข้ามาทักทายซะแล้วค่ะ มีความสุขกับวันหยุดนะคะ
--------------------------------------------------------------------------
       แต่และแล้วกระเหรี่ยงไทยทั้ง 9 ชีวิตก็ต้องฝันสลายเพราะไปถึง 5 โมงกว่า เค้าปิดร้านแล้ว ไม่สามารถจะล่องห่วงได้ โอ้วว!! โศกเศร้า พวกเราวาดฝันว่าจะล่องน้ำเย็นๆให้ฉ่ำอุรา แต่ไม่เป็นไร เปลี่ยนเป็นเดินเล่นแทนก็ได้ เพราะเรานัดลุงจันไทมารับไปทานข้าวนอกเมือง 1 ทุ่ม ยังมีเวลาพออยู่
       ในวังเวียงยังมีอะไรให้เราดูอีกมากมายค่ะ แม้จะไม่หวือหวา แต่ก็ตื่นตาตื่นใจมากพอดู ตามมาค่ะเดี๋ยวไปเดินเล่นก่อนอาหารเย็นกัน

.....โดยมากร้านเกือบทุกร้านจะจัดร้านแบบนี้ค่ะ คือเป็นเบาะนั่งกึ่งเอนตัวนอนได้

ไม่ต้องกลัวเหนื่อยนะคะสำหรับใครที่จะอยู่วังเวียงหลายวัน มีจักรยาน และมอเตอร์ไซด์ให้เช่าด้วยค่ะ

เด็กเก๋าเจ้าถิ่น VS สาวญี่ปุ่นผู้มาเยือน ^_^

ร้านตัดผม... จำได้ว่าเคยเห็นเก้าอี้ตัดผนแบบนี้เมื่อตอนเป็นเด็ก ...มองรูปนี้ทีไรยิ้มได้ทุกที

มาดูเรือนพักน่ารักๆ ที่สามารถเดินเลือกได้ตามใจชอบค่ะ

อีกที่ค่ะ

น่าพักไหมเอ่ย

รูปอาจจะเยอะไปหน่อยนะคะ อย่าเพิ่งเบื่อดูกันน๊ะ ^_^!

ดูกันต่อค่ะ

ตามมานะคะ เดี๋ยวเราไปเดินริมน้ำซองกันบ้างค่ะ

มาดูบรรยากาศรอบๆกันค่ะ

อีกมุมนะคะ

บรรยากาศยามเย็น กับทุ่งที่เขียวขจี

เหนื่อยกันรึยังคะหลังจากที่เดินตามกันมาตั้งหลายภาพ ...แวะพักทานโรตีกันก่อนดีไหมเอ่ย มาดูกันค่ะว่ามีเมนูไหนถูกใจเพื่อนๆบ้าง

มาดูกันค่ะว่าน่ากินขนาดไหน ... เราสั่ง เนยถั่ว,ชอคโกแลต,ไข่+ชีส,และไส้กล้วย  ให้ไส้เยอะมากค่ะ อร่อยดี หรือเพราะหิวหว่า 555 อร่อยจริงๆค่ะ ราคา 40บ/ชิ้น

กินอิ่มก็เดินต่อค่ะ

ขออีกภาพนะคะก่อนแวะไปหาน้ำดื่มแก้กระหาย

ขอบคุณทุกคนที่ตามอ่านมาจนถึงตรงนี้นะคะ คงจะเหนื่อยกันน่าดู ตามมาค่ะเดี๋ยวข้าวพาไปหาอะไรดื่มให้ชื่นใจ

จะดื่มอะไรดีน๊าๆๆๆ แต่ละคนคิดใหญ่ เพราะว่าเครื่องดื่มแพงทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่น้ำเปล่า ... มาดุสาวๆว่าจะเลือกดื่มอะไรกันค่ะ คริๆๆๆ

นี่ค่ะที่เลือกกัน ...และเป็นยี่ห้อเดียวที่เห็นเยอะและบ่อยที่สุดค่ะ ...ไทยมีน้ำสิงห์ น้ำช้าง แต่ลาวมีน้ำตราหัวเสือ

**** น้ำตราหัวเสือ ที่ซื้อทีไรหัวเสียทุกที เพราะมันขวดละ 20 กว่าบาท 555***

วังเวียงเป็นเมืองเล็กๆ ใช้เวลาไม่นานก็เดินรอบตัวเมองแล้ว เดินกันจนได้เหงื่อ และตะวันก็ริ่มลดแสง แสดงว่าเราต้องรีบกลับที่พักไปอาบน้ำ เตรียมตัวไปหาอะไรทานเย็นนี้แล้วค่ะ

      พวกเราเลือกที่จะละจากร้านอาหารในเมือง เพื่อที่จะออกไปทานข้างนอกเมืองริมน้ำซองที่ลุงจันไทแนะนำบอกว่าหากอยากลองทานอะไรที่เป็นแบบบ้านๆของที่นี่ต้องไปร้านนี้...ชื่อร้านห้อยขา  ....

"ร้านห้อยขา" ที่ลุงว่าจะเป็นไงน้อ อยากรู้กันแล้วใช่ไหมคะ ^_^

บรรยากาศร้าน ภาพนี้ถ่ายจากฝั่งตรงข้ามเรือนที่นั่งจะยกสูงกว่าฝั่งที่เรานั่ง โดยฝั่งที่เรานั่งนั้นตัวเรือนสร้างริมน้ำยกไม่สูงนักนั่งเอาขาห้อยไปได้ค่ะ

ดุกันค่ะว่าห้อยขายังไง  ... น้ำไม่ลึกค่ะ ลงไปยืนได้แบบที่ข้าวยืนน้ำสูงไม่ถึงเข่าค่ะ ที่สำคัญน้ำเย็นชื่นใจดีจัง แหะๆๆ

สำหรับเมนูที่สั่งกันในเย็นนี้ มาดูกันค่ะ
- ปลานิลทอด หนังกรอบ ปลาสด รสอร่อย
- ยำวุ้นเส้นรวมมิตร รสเลิศ
- กระดูกหมูทอด ที่นี่เค้าจะใส่หอมแขกทอดมาพร้อมกระดูกหมุ รสชาดใช้ได้เลยค่ะ

เมนูต่อไปค่ะ ^_^
- ยำหมูยอ อร่อยอีกเช่นเคย
(จานเล็กๆที่เห็นกระดูกหมูทอด)

ลาบไก่ ที่หาไหนเหมือนไม่มีค่ะ ... เราชอบนะรสแบบนี้อร่อยดีไม่เผ็ดมาก ลาบไก่จานนี้ มีเครื่องในใส่มาด้วยพร้อมถั่วฝักยาวหั่นฝอยผสมลงไป หวานถั่วดีเมื่อเคี้ยวกับลาบ

นอกจากนี้ก็มีตำซั่วจานโตที่ทุกคนบอกอร่อย แต่มาเสริฟช้าเราเลยไม่ได้ถ่ายรูปไว้

......มาลาวทั้งทีมีหรือจะพลาดเขยลาย 555 (เบียร์ลาว) ที่ลุงจันไท จัดมาให้กระเหรี่ยงไทยได้ลิ้มลอง

บรรยากาศในการกินมื้อนี้...อาหารถูกเสริฟมาบนขันโตกแบบนี้เลยค่ะ

ส่วนปลาจานนี้ของเจ้าของร้านที่ปรุงไว้เป็นอาหารเย็น เจ้าของร้านใจดีบอกว่าหยิบชิมได้ แต่ไม่มีกระเหรี่ยงนางไหนกล้าชิมสักคน ...เพราะอิ่มแล้วค่ะ 555

เพลินเพลินกับบรรยากาศและการกิน แค่ไหนดูจากภาพนี้ค่ะ

อุ่ย!!! อย่ามองภาพข้างบนนาน เค้าเขิลค่ะ 555

สำหรับอิ่มมื้อนี้หมดไปอีก 1300 บาทโดยประมาณค่ะ

แล้วลุงก็กลับมาส่งที่โรงแรมแต่พวกเราขอลงในตัวเมือง เพื่อที่จะเดินชมแสงสีในเมืองก่อน แล้วเราก็ say goodbye ลุงจันไทผู้ใจดี โดยนัดเจอกันอีกทีพรุ่งนี้เช้า 7 โมง เพื่อจะเดินทางต่อไปหลวงพระบาง
....ราตรีนี้ที่วังเวียง

ส่วนมากนักท่องเที่ยวในวังเวียงจะเป็นกลุ่มวัยรุ่นฝรั่งซะมากค่ะอาจเพราะว่ามีกิจกรรมที่โลดโผน เช่นล่องห่วงยาง คายัก กระโดดเชือกลงน้ำซอง และอีกหลายอย่างที่สำคัญอาจจะด้วยเป็นเมืองที่ค่อนข้างเสรีมากกว่าหลวงพระบาง เลยทำให้นักท่องเที่ยวกลุ่มวัยรุ่นนิยมที่นี่ ......
       เอ๊ะ หรือว่าที่นี่ฝรั่งนอนดูการ์ตูนได้ตามร้านอาหารทุกๆร้าน 555 ที่พูดแบบนี้เพราะเราเห็นแทบทุกร้านที่เดินผ่านจะเปิดช่องการ์ตูน แล้วฝรั่งก็นอนกินไปดูการ์ตูนไป ... ทำให้กระเหรี่ยงไทยแอบแปลกใจว่า ???? ทำไมถึงมาดูการ์ตูนไกลถึงนี่เชียว ...

ภาพกลางคืนอาจจะมีไม่มีมากที่นีเพราะเรามัวแต่เดินไป คุยไป และก็เพลินใจ จนลืมที่จะยกมือขึ้นมาเก็บภาพไว้น่ะค่ะ .... แต่ภาพไหนๆก็ไม่เท่ากับภาพที่เราก็บไว้ในความทรงจำจากการเดินทางครั้งนี้ ...
       หากเพือนๆมีเวลา ลองกลับไปใช้ชีวิตช้าๆ (ที่ห่างไกลความวุ่นวาย และรีบเร่ง)ที่ ..วังเวียง..ดูค่ะคืนแรกขอทิ้งไว้ด้วยภาพนี้นะคะ แล้วเจอกันตอนต่อไปกับ หลวงพระบางค่ะ

มาเก็บข้อมูล เพราะจะไปกับเพื่อนก๊วนใหญ่เหมือนกันค่ะ ขอเบอร์รถตื้ได้ไม๊คะ หาอยู่เหมือนกัน
ขอบคุณรีวิวดีๆนะคะ ติดตามต่อค่ะ

ไปกันหลายๆคนน่าสนุกดีนะคะ  ของกินเยอะแยะ ชวนหิว

สวัสดีค่ะคุณแมงโม้  ยินดีที่จะแบ่งบันข้อมูลค่ะ ติดตามนะคะ เดี๋ยวข้าวลงข้อมูลทั้งหมดให้ตอนจบค่ะ (หากรีบใช้ หลังไมค์ได้นะคะ)
  สวัสดีค่ะ คุณสาวหน้าใส .... มีเคล็ดลับหน้าใสอะไรดีๆแบ่งปันข้าวบ้างสิคะ กลับจากลาวหน้าหมองเพราะแดดมากเลยค่ะ 555 อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะคะ
-----------------------------------------------------------------------

ตอนสอง ทำไมเข้าดูไม่ได้อ่ะ กำลังเก็บข้อมูลพอดีเลยค่ะ อยากได้เบอร์รถตู้ด้วยคน

หลังไมค์ ทำไงอ่ะ ทำไม่เป็นค่ะ

ตามกระเหรี่ยงไทยเดินทางไปหลวงต่อได้ที่ สบายดีเมืองลาว 2 ตอน : ม่วนซื่นที่หลวงพระบาง นะคะ

ตามมาเที่ยววังเวียงด้วยค่ะ
ดูเฮฮาดีจัง  ^^
เห็นล่ะ อยากกลับไปเที่ยวอีก
ไปตอนต้นข้าวกำลังโต คงสวยมากๆเลยเนอะ

ขอบคุณมากๆค่ะ