เมื่อพระอาทิตย์ส่องแสงในเช้าวันใหม่ หมายถึงเวลาที่เราจะต้องโบกมืออำลา วังเวียง เมืองที่ไม่เคย วังเวง แล้ว น่าเสียดายที่เรามีเวลาน้อยไปในทริปนี้ ยังมีอีกหลายอย่างที่อยากเห็น และ อยากทำ...แต่ไม่เป็นไร เพราะยังไงเราต้องกลับมาอีกจนได้.....
   
    เพื่อนๆ พร้อมที่จะเดินทางกันต่อหรือยังคะ "หลวงพระบาง" รอเราอยู่ข้างหน้าค่ะ เช้านี้ต้องอำลาวังเวียงด้วยภาพพสวยๆ ของบรรยากาศดีๆ จากระเบียงห้องพัก ด้วยภาพนี้ค่ะ

เรานัดให้ลุงจันไทมารับ 7 โมง ทุกครั้งลุงจะมาถึงก่อนเสมออย่างน้อย 30 นาที แต่กระเหรี่ยงไทยทั้ง 9 ชีวิตก็ไม่เคยตรงเวลาสักครั้ง หุหุหุุ  อย่างเช้านี้ก็เช่นกัน.....
    หลังจากที่ทุกคนพร้อมแล้วก็ถึงเวลาขนของขึ้นรถ ในระหว่างนั้นลุงก็ตะโกนบอกพวกเราว่า "อีหนูเอ้ย  เอาหีบมาขึ้นรถ"

5555 หีบ หรอ ทุกคนมองหน้ากันเลิกลัก แล้วก็ถึงบางอ้อ มันคือกระเป๋าล้อลากนั่นเอง  เมื่อขนหีบใส่ครบแล้วก็ถึงเวลาอำลากันอย่างเป็นทางการกับวังเวียงค่ะ

ตามไปเที่ยวต่อครับ

ไปเที่ยวด้วยค่ะ คิดถึงหลวงพระบางเห็นรูปแล้วอยากไปอีก

เช้านี้ลุงพาเราแวะทานโจ๊กในวังเวียงก่อนที่จะเริ่มเดินทางค่ะ ร้านโจ๊กจะอยู่บนถนนสายหลักของวังเวียง มีเรียงกันไปหลายร้านเลยค่ะ ชอบร้านไหนเลือกนั่งได้เลย

ยินดีค่ะคุณ ม่วงมหากาฬ คุณ ไข่จังน้อย  สวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะ มีความสุขกับการทำงานนะคะ
---------------------------------------------------------------------------
เช้านี้เราทุกคนพร้อมใจสั่งโจ๊กค่ะ เราว่าเหมือนข้าวต้มมากกว่า เนื้อจะไม่ละเอียดเหมือนที่ไทย แต่ เราชอบนะคะ ทุกคนมีความเห็นเดียวกันว่าอร่อยมาก มาดูหน้าตากันค่ะว่าน่าอร่อยแค่ไหน

โจ๊กที่นี่ใส่หมูสามชั้นหั่นเป็นเส้นเล็กๆค่ะ และ โรยหน้าด้วยหอมเจียวกับผักชีฝรั่งหั่นฝอย และ ไข่ไก่ที่ใช้จะเป็นแบบไข่เก็บจาเล้าค่ะฟองเล็ๆไข่แดงเยอะๆ ไม่เหมือนไข่ตามห้างในเมิองไทยค่ะ

มาดูอีกชามค่ะอันนี้ไม่ใส่ไข่

แทนกีบนะหมดไปอย่างไว ขอบคุณนะจ๊ะ

ที่นี่เค้าจะให้ชาอุ่นๆ คนละแก้วค่ะ แทนน้ำเย็น-น้ำเข็งปล่าว ค่ะ
นอกจากโจ็กแล้วก็นังมีเส้นเปียกให้เลือกทาน ทางร้านมี ขนมแบบข้าวเกรียบปากหม้อด้วย แต่ไส้จะเป็นเห็ดหูหนูสับผัดใส่หมู ปรุงรส กินกับน้ำจิ้มหวานที่มีพริกสดบดผสมค่ะ เราไม่ชอบเลยบอกมันเฉยๆ และไม่ได้ถ่ายรูปมาค่ะ เพื่อนๆคนไหนไปลองทานดูนะคะ

ขอบคุณค่ะ แม่จีน-ไท แม่จีน-ไท ใกล้เที่ยงแล้ว อย่าทำงานเพลินจนลืมพักนะคะ
------------------------------------------------------------------
     เมื่อท้องอิ่มพวกเราก็ต้องเดินทางต่อค่ะ ระยะทาง 300 กิโลกว่า ที่ทุกคนต่างอ้าปากถามว่ามานจะวิ่งรถตั้ง 5 ชม ได้ไง หลังจากที่ลุงจันไท ได้บอกกับสหายกระเหรี่ยงทั้ง 8 ชีวิต โดยข้าวคิดในใจว่า หุหุหุ แล้วจะรู้ว่ามันไม่ใช่แบบขับจาก กทม - ระยอง คริๆๆๆ

    ระหว่างทาง วังเวียง - กาสี ทางยังไม่ไต่เขาเท่าไหร่ ระก็วิ่งไปเรื่อย ถนนช่วงนี้เป็นรอยปะ และหลุมเยอะพอควรค่ะ พอพ้นกาสีมาสักพักรถเริ่มขึ้นเขาแล้ว ไต่ไปเรื่อยๆ

เขา เขา เขา และก็ เขา โดยมีเรา เรา ทั้ง 9 คนนั้งตื่นตาตื่นใจค่ะ

เพลินกับทิวทัศน์รอบทางจนลืมไปว่ามีสมาชิกในกลุ่ม 6 ชีวิตเป็นพวกหลบหนีเข้าเมือง จนมารู้สึกอีกที พวกเรางี้ใจหายมาอยู่ตาตุ่มว่าจา รอด หรือ ร่วง เพราะเราเห็นด่านกันข้างหน้า (ทีแรกก็สงสัยว่าคืออะไร เพราะไม่ใช่ป้อมตำรวจที่คุ้นตา) จนลุงบอกอย่า อีหนูอย่าตื่นเต้น ใครใคร่หลับก็หลับไป หลับไม่ได้ก็แกล้งเอา 5555 เดี๋ยวลุงจัดการให้

เฮ้อ ใหญ่ๆ ที่เราถอนมันออกมาทางลมหายใจ แล้วทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี ต้องขอบคุณโชคชะตาที่เป็นใจให้หลบเข้าเมืองเที่ยวได้อย่างปลอดภัยในครั้งนี้

รถขึ้นเขาเรื่อยๆ พวกเราบางคนก็มีอาการพะอืดพะอมอย่างเห็นได้ชัด หูก็อื้อ ปากก็อยากอ๊วก จนลุงจันไทต้องบอกว่าเอ้ามาร้องเพลงกัน

ร้องเพลง??? ทุกคนถามว่าเพลงอะไร ลุงก็บอกว่าเพลงขึ้นเขา เราก็นั่ง งง กันว่าเป็นแบบไหน
ลุงจันไท : ขึ้นเขา ขึ้นเขา ขึ้นเขา อย่าอ๊วก อย่าอ๊วก อย่าอ๊วก

555555 ถึงคราวที่เราต้องร้องเพลงกันแล้ว
กระเหรี่ยงทั้ง 9 : ขึ้นเขา ขึ้นเขา ขึ้นเขา อย่าอ๊วก อย่าอ๊วก อย่าอ๊วก

ร้องไปหลายรอบบเป็นที่สนุกสนานเพลินเพินจนลืมอาการเมารถกันไปชั่วขณะ

อยากไปเที่ยวหลวงพระบางค่ะ

รถยิ่งวิ่ง ยิ่งไต่เขาสูงขึ้นเรื่อยๆ สูงขึ้น สูงขึ้น โค้ง แล้วก็โค้งอีก ผ่านนาทีเป็นชั่วโมง ผ่านไป จนเพลงขึ้นเขาก็เปลี่ยน จาก ขึ้นเขา ขึ้นเขา ขึ้นเขา อย่าอ๊วก อย่าอ๊วก อย่าอ๊วก
       กระเหรี่ยงทั้ง 9 ก็พร้อมใจร้อง : ขึ้นเขา ขึ้นเขา ขึ้นเขา อยากอ๊วก อยากอ๊วก อยากอ๊วก  แหว่ะ

       จนลุงจันไทบอกว่าอดทนอีกนิดเดี๋ยวจะเห็นความสวยบนจุดสูงสุดของภูเพียงฟ้า  "ภูเพียงฟ้า" เป็นยังไงสวยแค่ไหน เป็นหัวข้อสนทนาที่ทำให้เราทุกคนลืมอาการเมาอีกครั้ง

      จะสวยแค่ไหน รอติดตามนะคะ เดี๋ยวข้าวมา up ใหม่หลังบ่าย 2 ค่ะ ต้องขอตัวอาบน้ำ แล้วออกไปทำงานก่อนค่ะ  ทานข้าวให้อร่อยนะคะสำหรับเที่ยงนี้

     ขอทิ้งท้ายเบรคนี้ไว้ด้วยภาพ เณรน้อย ที่วังเวียงภาพนี้ค่ะ

เห็นแล้วน่าไปเป็นอย่างยิ่งค่ะ

ขอไปด้วยคนนะคะ

กำลังจะไปเดือนหน้าพอดีเลยค่ะ กำลังเก็บข้อมูลอยู่ ขอเบอร์โทรรถตู้และราคาด้วยได้มั๊ยคะ ขอบคุณมากค่ะ

ตามไปเที่ยวด้วยคนครับ

สวยมากครับ  ขอบคุณที่พาไปเที่ยวครับ

ไปด้วยคนครับ เที่ยวเมืองลาว

ไปด้วยคนครับ เที่ยวเมืองลาว

ยินดีค่ะ คุณ คิตานะ,คุณ คนชอบเที่ยว,คุณ ชานมชงเอง ,คุณ เล็กทาโร่ ,คุณ กฤชพล  และทุกคน  สวัสดียามบ่ายค่ะ

- คุณคนชอบเที่ยว 0078562055807480 เบอร์โทรคุณลุงจันไท ผู้ใจดีค่ะ  

ตามมาค่ะ มาเที่ยวด้วยกันต่อเลยค่ะ

-----------------------------------------------------

หลังจากที่เราใจจดใจจ่อแล้วก็มาถึง ภูเพียงฟ้า จนได้ค่ะ .... สถานที่แห่งนี้ทำให้เรารู้ว่า ภาพต่อให้สวยแค่ไหน ก็ไม่เท่ากับที่ตาเห็นค่ะ สวยงามมากจริงๆ ภูเพียงฟ้าเป็นจุดชมวิวที่ตั้งอยู่เขตเมืองพูคูณ ที่นี่จะมีร้านอาหาร และ ร้านกาแฟด้วยค่ะ แต่เราไม่ได้ชิมทั้ง 2 อย่าง เพราะไม่อยากจะใส่อะไรเข้าไปในท้องเนื่องด้วยกลัวมันจะออกมาเวลารถขึ้นเขา 555

โชคดีทีวันนี้มีฝนแค่ปรอยๆ จึงทำให้เราลงมาเก็บลูกสวยๆได้ค่ะ

อีกมุมนึงค่ะ

อำลาภูเพียงฟ้าด้วยเหล่าบรรดากระเหรี่ยงไทยที่หลบหนีเข้าเมืองค่ะ

หลังจากออกภูเพียงฟ้าแล้ว สักพักเราก็เข้าสู่สามแยกพูคูน  งเป็นอีกจุดหนึ่งค่ะสำหรับพักรถ และให้นักท่องเที่ยวได้พักทานข้าว และ ทำกิจส่วนตัว โดยแยกพูคูณ จะมีร้านอาหาร และ ร้านที่เป็นแผงข้างทางค่ะ

สำหรับเราและชาวคณะมีมติว่าจะไปทานข้าวที่น้ำตกตาดกวางสี ทีเดีวเลยค่ะ  เราเลยได้แค่เก็บบรรยากาศของบ้านสามแยกมาฝากค่ะ

มาเที่ยวชมลาวด้วยคนครับ ^^

ที่บ้านสามแยกจะพบเห็นคนชนเผ่าได้ทั่วไปค่ะ เพราะชาวเขาเค้าจะเอาของมาขายบริเวณนี้ ทั้งของป่า ของพื้นเมืองค่ะ

สบายดี คุณไผ่พริ้ว (PyDE)  ยินดีค่ะ...อย่าเพิ่งเบื่อก่อนนะคะ เพราะทำ review ช้า และภาพอาจจะเยอะไปหน่อยค่ะ
-----------------------------------------------------------------------------
มาไกลถึงลาวแต่ภาพนี้ทำให้เรานึกถึงครอบครัวจัง .... ไม่ว่าชาติ เชื้อไหน คงไม่มีคำใดยิ่งใหญ่กว่าครอบครัวของเรา ....

อีกรูปที่บ้านสามแยกก่อนที่เราจะเดินทางต่อ เพราะจุดหมายปลายทางอยู่ที่ น้ำตกกวางสี ....

ร่วมทริปไปด้วยคนครับ

หลังจากผ่านบ้านสามแยกมาได้สักระยะ เราก็ได้เจอกับภาพนี้ค่ะ ... แต่ไม่รู้ว่าที่เค้าถือคืออะไร

ขอบคุณสำหรับเบอร์โทรค่ะ เมื้อกี้โทรไปแล้ว คุณลุงใจดีมากเลยค่ะ
เลยจองตัวคุณลุงไว้แล้ว เดือนหน้าเจอกันค่ะ

- สบายดี คุณ Destiny-Boy  ยินดีค่ะ ตามมาเลยค่ะไปเที่ยวด้วยกัน
- คุณ คนชอบเที่ยว ขอบคุณนะคะที่เลือกใช้บริการคุณลุง เที่ยวให้สนุกนะคะ ฝากบอกลุงด้วยว่ากระเหรี่ยงไทย 9 คนที่ ไม่มีพาสปร์ตแล้วซ่าหนีเข้าไปเที่ยวลาว คิดถึงค่ะ ** หากไปหลายคน รออ่านข้อแนะนำการเดินทางช่วงท้ายนะคะ **

-----------------------------------------------------------------------------

หลังจากที่รถวิ่งมาได้พักใหญ่ๆ เราก็รูสึกว่าลงเขาเรื่อยๆ และแล้วเราก็เริ่มลงสู่ที่ราบ พร้อมกับความหิวที่มากขึ้นทุกที เนื่องจากนาฬิกาเข็มชี้ไปที่เลข 12 กว่าๆ แล้ว...กระเหรี่ยงทั้ง 9 เริ่มโอดครวญเพราะหิว

ลุงจันไทย : งั้นมาร้องเพลงกัน .. หิว - หิว - หิว ... ต้องทน ต้องทน ต้องทน
กระเหรี่ยงสาวทั้ง 9 จึงร้องรับเป็นลูกคู้ : หิว - หิว - หิว ... ต้องทน ต้องทน ต้องทน

ลุงช่างอารมณ์ดีเสียจริง คอยหาเรื่องมาให้เราได้ลืมเรื่องที่กังวลกัน ณ ขณะ นั้นได้ตลอดเวลา หลังจากที่ร้องเพลงได้สักพัก เราก็มีเรื่องคุยกันสนั่นลั่นรถ เรื่องนี้ เรื่องโน้น เรื่องนั้น ...จนรถวิ่งผ่านไปไกลแค่ไหนไม่รู้

...รู้และเห็นอีกทีตอนลุงบอกว่าอีกไม่นานแล้วจะถึงน้ำตก รถวิ่งผ่านหลวงพระบางออกนอกเมืองมา สักพักใหญ่ๆ แล้วเราก็เรา and The GANG ก็มาถึงแล้ว วู้ๆๆๆ น้ำตก และอาหาร รอเราอยู่ค่ะ ตามมาเลยยยย

อุ่ยๆๆ อย่าเพิ่งใจร้อนค่ะ ขอท้องให้อิ่มก่อน เรากินข้าวตามร้านที่ลุงแนะนำค่ะ มื้อนี้เป็นตามสั่ง อยากบอกว่าข้าวสวย ที่ลาว นิ่มและหอมมาก จากที่กิน ทุกมื้อกับทุกๆร้าน ที่นี่ก็เช่นกัน ให้เยอะมากค่ะ แต่เราหิวจนตาลายถ่ายรูปไม่ทัน   ....ข้าวไข่เจียวถูกสั่งมามากที่สุด หลายจายเลยค่ะ นอกจากนี้ก็มีข้าวผัดที่ผัดใส่ซอสพริก+มะเขือเทศ (ผัดแบบมักกะโรนีเลย)  แต่พี่ที่กินบอกว่าเฉยๆ สู้ไข่เจียวไม่ได้  เราสั่งไก่กระเทียมค่ะ แห้งไปหน่อยแต่ก็ไม่ได้เลวร้าย นอกนี้ก็มีปลาปิ้ง ปลาสดๆ กินกับส้มตำไม่ใส่ปลาร้า.....แซบหลายๆค่ะ

............ เป็นมื้อแรกที่เราจ่ายค่าอาหารน้อยที่สุดอีกครั้ง .......

กำลังจะไปเดือนหน้าพอดีเลย กำลังเก็บข้อมูลอยู่ ขอเบอร์โทรรถตู้และราคาด้วยได้มั๊ย ขอบคุณมากครับ

ครังแรกกับการใช้เงินกีบค่ะ ... ยากพอควรเชียวค่ะ ต้องรวมหัวกันนับเงินทีเดียวค่ะ

ยินดีค่ะ  พี่มะนาว (พี่มะนาว)  ...หากไม่รีบติดตามกระทู้ด้วยกันก่อนนะคะเดี๋ยวข้าวสรุปรายละเอียด แนะนำการเดินทาง และเบอร์ให้ค่ะ หรือหากใจร้อนเลื่อขึ้นไป กระทู้ เวลา  14:17:07 น. นะคะ ข้าว ได้แจ้งเพื่อนๆ บางท่านไว้ตรงนั้นค่ะ

-----------------------------------------------------------------------------
เมื่ออิ่มหนำสำราญแล้ว เราก็พร้อมลุยค่ะ ตามมาค่ะ ซื้อตั๋วไปเล่นน้ำกัน

ตามมาค่ะ อีกแค่อึกใจเดียวก็จะได้เห็นความสวยงามของน้ำตกแห่งนี้แล้วค่ะ

ระหว่างทางเดิน ร่มรื่นมาก ....แล้วเราก็เดินผ่านบริเวณที่เลี้ยงหมีค่ะ เป็นเหมือนหมี ขอ บ้านเรา...เค้าบอกว่าทุกตัวที่มีเลี้ยงไว้ในนี้ เป็นหมีที่ได้จากบริเวฯเขตป่าน้ำตกนี่เองค่ะ .... หากเพื่อนๆไปเที่ยว เศษเงินน้อยนิดในกระเป๋าอย่าลืมล้วงออกมาสมทบทุนอาหารเพื่อเจ้าหมีนะคะ .... คนละน้อย ช่วยน้องหมีค่ะ

เดินมาสักพักค่ะ ก็ถึงบริเวณเขตที่ให้เล่นน้ำได้ .... ตรงนี้แหละค่ะ ทั้งนักท่องเที่ยว และ คนพื้นที่ ต่างเล่นน้ำกันสนุกสนาน น้ำเย็นมากเลยค่ะ เย็นจนพวกเรา ปากซีด มือสั่นไปตามๆกัน

ในการเดินเข้าชมน้ำตกจะมี 2 เส้นทางคือ เส้นทางแรกเดินขึ้นเขาเพื่อชมความงาม แล้วก็ค่อยเดินลงมาจนถึงชั้นลางสุด

     แต่พวกกระเหรี่ยงสาวอดไม่ไหวที่จะได้เล่นน้ำจึงเลือกเดินจากชั้นล่างเพื่อเล่นน้ำแล้วค่อยลากสังขารอันเปียกปอนต่อไปยังชั้นบนค่ะ

ตามมาค่ะความสวยงามยังไม่หมดแค่นี้ค่ะ

ยิ่งสูง...ก็ยิ่งสวย

........ยิ่งสูง.....ก็ยิ่งสวย......

เป็นไงบ้างคะ กับน้ำตกแห่งนี้...อาจจะไม่อลังการเหมือนน้ำตกบางที่ที่ได้เห็นมา.....

..... สำหรับเราแล้ว เราคิดว่าทุกที่มีความงามและความโดเด่นในตัวของตัวเอง ซึ่งไม่สามารถเปรียบเทียบกันได้ และน้ำตกกวางสีแห่งนี้ก็สวยงามไม่ได้แพ้ที่ใดเลยเช่นกัน...........

ไปเที่ยวด้วยคนนะครับ   อยากไปจริงๆเมืองลาว

มองดูเวลา เกือบ 5 โมงแล้วเรายังลัลลากัน แบบเพลินเพลิน จนลืมคิดไปว่า คืนนี้ยังไม่มีที่จะ (ซุกหัว) นอน กันเลย .......หุหุหุ

   เดิมทีตั้งใจว่าการมาหลวงพระบางครั้งนี้จะพักที่วิลล่าสวนหมาก... แล้วก็เป็นคำถามที่ วิลล่าสวนหมากอยู่ส่วนไหนของเมืองนี้ล่ะ...ซึ่งถึงวันนี้ก็ยังไม่มีคำตอบ 555

   สุดท้ายก็ต้องกลับมาที่ซอย โจมา (ซ.ข้างร้านกาแฟโจมา) ...อีกครั้งหลังจากครั้งก่อนก็มาเดินหาเอาแถวนี้เหมือนกัน
    คุณลุง ปล่อยเราเดินหาตามอำเภอใจ ลากน่องไปเรื่อยๆ แบบไม่สำนึกว่ามันจะมืด เพราะ เพลินตากับสิ่งรอบตัว 5555

.........เดินเรื่อยๆ เข้ามาในซอย....มีน้องผู้ ญ คนนึงวิ่งเข้ามาทัก แล้วถามกลุ่มกระเหรี่ยงว่า หาที่พักได้หรือยัง น้องเค้าพูดไทยสำเนียง กทม. ค่อนข้างชัดทีเดียว เธอชวนพวกเราไปดู เฮือนพักของเธอค่ะ ..... ตามมาดูกันค่ะ

สวัสดียามดึกค่ะ คุณ ส่วนหนึ่งของประเทศไทย  .. ด้วยความยินดีค่ะ หากมีเวลา ลองไปให้ได้นะคะ .... ไม่มีคำบรรยายเพราะ ข้าวเองก็อยากยกบ้านไปตั้งไว้ซะที่นั่นเลย... 555
-----------------------------------------------------------------------------
เดินเข้ามาเกือบสุดซอย (ฟังดูเหมือนไกลเนอะ 55 แต่ซอยนี้ไม่ยาวค่ะ เดินไม่เหนื่อยเลย) ก็เจอ
 
                                 "เฮือนพักอุดมสุข"

ดูห้อง และสนทนาราคา เป็นอันว่าชาวเรา พึงพอใจเป็นอย่างมาก เพราะเดินหามาหลายที่ ราคาต่อห้อง 2 คน/1000 บาท ซะเป็นส่วนมากค่ะ

แต่นี่นี่เราเลือกห้อง 3 คน 1 ห้อง ราคา 500 บาท ... ห้อง 2 คน 2 ห้อง ราคา 400 บาท มีน้ำอุ่น ทีวี แอร์ และ inter ฟรี ค่ะ
มาดูตัวอย่างห้องกันค่ะ อันนี้แบบเตียงใหญ่ นอน 2 คน

ห้องเตียงคู่ค่ะ (ส่วนห้องใหญ่ นอน 3 คน ไม่ได้ถ่ายมาค่ะ)

นอกจาก internet ฟรีแล้ว เจ้าจักรยานสีสวยพวกนี้ยังยืมปั่นเที่ยวฟรีด้วยค่ะ สำหรับที่เกสเฮ้าท์แห่งนี้

เมื่อได้ที่พักแล้วลุงจันไทก็ขับรถเข้ามาส่ง หีบ ถึงที่ (หีบ = กระเป๋าล้อลาก) แล้วลุงผู้ใจดีบอกเราว่าคืนนี้ 3 ทุ่มครึ่งจะมารับไปเต้น "บัดสลบ" อุ่ย!!! หูตั้งตาตื่นเลยทีเดียวค่ะ เต้นบัดสลบที่ได้ยินมานาน....แต่วันนี้จะได้ไปเห็นจริงๆแล้ว....

         หลังจากเก็บของเข้าที่พักแล้ว เหยียดตัวจนหายเหนื่อย ค่ำนี้ก่อนที่ลุงจะมารับเราก็ออกไปเดินเล่นกาดมืด (ตลาดมืด) กันค่ะ โดยตกลงกันว่าจะหาของกินกันในตลาดค่ะ

อุ่ย!!! ได้เวลาเลิกงานแล้วค่ะ ...กลับบ้านก่อนนะคะ หากคืนนี้ internet ที่บ้านไม่ งอแง เดี๋ยว up ให้ต่อนะคะ

อยากไปมั่งจัง.. เป็นอีกทริปที่ตั้งใจจะไปเหมือนกันนะเนี่ย
ยังไงจะรอชมตอนต่อไปนะครับ ^ ^

คุณ โรแมนติกเรื้อรัง  สวัสดีเช้าวันอังคารค่ะ....หาเวลาว่างแล้วไปให้ได้นะคะ
---------------------------------------------------------------------------
                 มาดูบรรยากาศกลางคืนของตลาดมืดกันค่ะ

ถนนสายนี้มีสินค้าหลากหลายให้เลือ โดยมากจะเป็นงานทำมืออย่างเช่นผ้าทอ กระเป๋าแบบชาวเขา เครื่องเงิน โคมไฟ และอีกมากมายให้เลือกซื้อค่ะ

คุณยายกับกระเป๋ษที่ทำเอง...ขายถูกแสนถูก สวยด้วย เราเลยสอยมาหลายใบอยู่

นอกจากของใช้ ของฝากแล้ว อาหารก็มีหลากหลายให้เลือกค่ะ .... เดินเหนื่อยๆแล้ว น้ำปั่นสักแก้วค่ะ ชื่นใจนักแล....แตงไทยปั่นกับนมสด ก็ไม่เลวค่ะ หากแวะไปลองสั่งชิมนะคะ

บาเก็ด - ขนมปังฝรั่งใส่ใส้ - หรือคนลาวเรียกข้าวจี่ จะเห็นมีขายทั่วไปค่ะ หากินได้ง่าย ขายตั้งแต่เช้า - ค่ำ

สำหรับเรามากี่คั้งก็จะกินแต่ร้านคุณป้าใจดีคนนี้ค่ะ...ที่บอกว่าใจดีคือครั้งแรกที่เดินทางมาเยือนที่นี่คนเดียวหลายปีก่อน .... และเป็นวันที่เราจจะกลับแล้วโดยจองรถทัวร์ไว้รอบเย็นทุ่มนึงประมาณนั้น จึงคิดว่าอยากจะขึ้นพระธาตุพูสีอีกครั้งก่อนกลับ แต่ด้วยความที่เรา เชคเอ้าท์จากที่พักแล้ว และแบกเป้ใบใหญ่มากๆๆ บนหลัง เดินมาที่กาดมืดนี้ ผ่านร้านป้า ป้ายิ้มทักแล้วชวนซื้อ บาเก็ด เราก็มองเพราะไม่เคยกิน แล้วคิดว่าขนมปังแข็งๆแบบนี้อยู่ไทยยังไม่กินเลย คงไม่ลอง จึงบอกป้าว่าไม่ดีกว่าจะขึ้นไปพระธาตุ.....

ป้ามองดูกระเหรี่ยงไทยตัวใหญ่กะเป้ใบโต...บอกว่ามันหนักนะลูกกระเป๋า เอาฝากไว้ก่อนไหมร้านป้า ....
เราจึงยิ้มและถามว่าค่ารับฝากเท่าไหร่ จะได้จ่ายเงิน แต่ป้าบอกไม่คิดหรอก รับขึ้นไปเที่ยวเดี๋ยวจะไม่ทันรถ.....

ป้าทำให้เรารู้สึกรักหลวงพระบางมากขึ้นอีกเยอะหลังจากที่ตกหลุมรักหลวงพระบางเป็นทุนอยู่แล้ว และป้าทำให้เรารู้จักบาเก็ดว่าอร่อยมากแค่ไหน 5555 จนต้องสัญญาว่า ฉันจะกลับมาอีกให้ได้เพื่อเยือนหลวงพระบาง และ เพื่อหม่ำบาเก็ดของป้าอีกให้ได้ สัญญา

แล้วกระเหรี่ยงไทยก็ได้กลับมาอีกครั้ง ป้ายังอยู่ที่เดิม และมันก็อร่อยเหมือนเดิม 5555

หมูข้าว กับ บาเก็ด .... อร่อยติดใจค่ะ ชิ้นใหญ่ๆไส้เยอะๆ 40 บาท เองค่ะ

ขอพักก่อนนะคะ ต้องเตรียมตัวออกไปทำงานแล้ว เดี๋ยวถึงออฟฟิตข้าวจะมา up ต่อค่ะ มีความสุขกับการทำงานนนะคะในวันอังคารแสนสดใส

ขอบคุณรีวิวสวยๆค่ะ

มาแล้วค่ะ ... กลับมาแล้ว สวัสดียามบ่ายนะคะ
-----------------------------------------------------------------------------

ที่นี่มีตรอกอาหารให้เดินเลือกซื้อ เลือกทานค่ะ อาหารหลากหลายในตรอกนี้ และจะคับคั่งไปด้วยทั้งนักท่องเที่ยวและคนในพื้นที่ ที่ออกมาหาอาหารทานกันทุค่ำคืน

ปลาสดๆย่าง และไก่ย่าง อาหารอีกอย่างที่ได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยว

อีกรูปค่ะ

อาหารปรุงเสร็จหลากหลายชนิดมีให้เลือกทาน

- รูปล่างไส้อั่วค่ะ รสชาด อาจไม่เหมือนที่เราทานที่เมืองไทยค่ะ แต่ก็อร่อยใช้ได้ ไม่เผ็ดเลยค่ะ

- รูปบนในกล่องเป็นไก่ทอดค่ะ และในถาดจะเป็นหมูปันก้อนทอด และ หน่อไม้ยัดไส้ค่ะ

สุดท้ายเป็นหวานเย็นค่ะแบบใส่ถุง...คิดถึงเมื่อตอนเป็นเด็กเลยที่ย่าจะทำขนมหวานแล้วใส่ถุงแบบนี้ จากนั้นเอาไปแช่ช่องแข็ง พอเลิกเรียน หมูข้าวก็จะเปิดตู้เย็นหยิบมากัดตูดดูดกินอย่างอร่อยมากมายค่ะ

ขออนุญาตแตกประเด็นนะคะ .....
-----------------------------------------------------------------------------
อย่าลืมตามาเต้นบัดสลบนะคะในตอนต่อไป

ตามมาม่วนซื่นกับการเต้นบัดสลบกันค่ะ มาดูกันว่าจะม่วนขนาดไหน นะคะ แล้วไปชมเมืองมรดกโลกกันต่อค่ะ

ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ

ภูเขาเมืองลาว หน้าฝน
เขียวขจี มีหมอกคลอเคลีย งามแท้ๆ เลย

ขอบคุณที่นำรีวิวสวยๆมาฝากกันนะคะ
เดี๋ยวตามไปชมตอน 1 ก่อน อิอิ