จงมีชีวิตที่ใครๆ ต้องอิจฉา ดีกว่ามานั่งอิจฉาชีวิตของคนอื่น




ใครจะคิดนะว่าชีวิตคนมันไม่แน่นอน ดวงคนมันเปลี่ยนกันได้ ลูกชาวนาจนๆ จากเมืองคอนจะได้ไปเมืองนอก ไปเสนอหน้าเล่าให้ใครฟังเขาได้หัวเราะจนฟันปลอมสะเทือน  ข้าวยังไม่มีจะกิน คิดได้ไงจะไปเมืองนอก!!!!  ตอนเด็กๆ ฝันไกลที่สุดของป้าคือ ขอให้ได้ไปเวียตนามสักครั้งในชีวิตก็ถือว่าหรูแล้ว(แหะๆๆๆ ผ่านมาถึงป่่านนี้ยังไม่ได้เห็นเวียตนามเลย)




        ตอนเด็กๆ งานหลักคือไถนา บ้าแล้วป้า นั่นมันหน้าที่ไอ้ทุยเขาโกกฟันเก  หน้าที่ของป้าคือดำนาแอนด์เกี่ยวข้าว เกี่ยวข้าวจนเมื่อยหลังไปหมด เสียงเครื่องบินมันบินผ่านหัวทุกวัน วันละหลายเที่ยว ป้าเลยต้องกลายร่างเป็นหมาแหงนมองเครื่องบิน  จะมีสักครั้งไหมในชีวิตตูจะได้นั่งเครื่องบิน แล้วแม่จะขี้เครื่องบินไปเมืองนอกให้โก้ไปเรยยยย    ความเป็นเด็กก็ฝันไกลไร้สาระไปงั้นเอง  แถมยังแอบเลวด้วยนะ ทุกครั้งที่อ้าปากหอนยามเครื่องบินบินผ่าน  ป้าแอบแช่งด้วยนะ ขอให้มันหล่นเหอะจงหล่น จงหล่น จงหล่นเดี๋ยวนี้    หล่นในนาตูนี่แหละ ตูจะไม่เสียดายข้าวในนาเลยสักนิดเดียว!!! ตูจะวิ่งไปดูให้เห็นกับตาว่าเครื่องบินมันทำมาจากอะไรวะ ทำไมเหล็กถึงบินได้วะ    เห็นไหมป้าแกเป็นคนดีขนาดไหน


          ถึงป้าจะฝันไร้สาระผสมแอบเลว วันเวลาผ่านไปแค่ไหนป้าไม่เคยลืมความฝันของตัวเอง คอยดูนะ ตูจะนั่งเครื่องบินไปเมืองนอกให้ได้  ถ้าเรากล้าที่จะฝัน แล้วพยายาม ฝันนั้นจะไม่มีวันกลายเป็นฝันค้าง  แม้จะต้องรอมายาวนาน แล้วในที่สุด 38 ปีผ่านไป ป้าแกเลิกเกี่ยวข้าวหันมาแบกเป้เร่ร่อนไป NEW YORK โน่น   เวอร์โคดๆๆๆ

ชมตอนที่ 1
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10673105/E10673105.html


ตอนที่ 2

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10676897/E10676897.html


ตอนที่ 3


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10702217/E10702217.html


ตอนที่ 4


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10706051/E10706051.html


ตอนที่ 5


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10731731/E10731731.html

ตามมาช่วยเจ้าป้าหาหอยครับผม ^0^

ไปหาหอยช่วยป้าด้วยคนครับ

หาหอยปากอ้าด้วยคนจ้าา ^^

ตามชิดติดขอบเลยทีเดียวครับ

ป้าหายไปนานเลยนะคะ

ไม่สบาย หายดีหรือยังค่ะ

ป้า! เขียนได้มันส์มากค่ะ... Like เรย

ยังอยู่ไหมเนี๊ยะ

ตามป้าไปหาหอย

ว่าแต่...หาเจอยังจ๊ะ คุณป้าคนสวย  อิอิ

// love

หนูไปด้วยค่ะ  รูปเปิดก็ฮาแล้ว

มาร่วมด้วยช่วยหาค่า

อ้าว เจ้าปร้า มัวไปงมหอยที่ไหนนี่ หายตัวไปแล้นนน

ภาพเปิดนี่เรียกได้ว่า เต็มๆ.... เลยนะคะเจ้าป้า

รอชมต่ออยู่นะครับ

ผมก็คนบ้านนอก เด็กๆ ผมฝันไว้ว่า ชีวิตนี้ได้นั่งเครื่องบินสักครั้ง ก็ไม่เสียชาติเกิดแล้ว  

ตอนมา กทม ใหม่ๆ ก็มีแต่เพื่อนรวยๆ ไปเที่ยวต่างประเทศเป็นเรื่องปรกติ แถมยังชอบดูถูกเราอีก  เลยมีแรงบันดาลใจว่า แค่นั่งเครื่องบินอย่างเดียวไม่พอ ต้องได้ไปเมืองนอกด้วย สักประเทศก็ยังดี

ตอนนี้ไปเที่ยว และไปทำงานมา ขอนับก่อน 10 ประเทศ 3 ทวีปแล้วครับ

ขอตามติดป้าไปหาหอยต่อครับ

มานั่งรอป้าเด้อ

เข้ามาขำรูปเปิดค่ะ    

วันนี้จะรอทั้งวันนะป้ากาญจน์
รอไปเดินวนใน China Town
และเที่ยว Coney Island

หวัดดียามเช้าจ้าหลานๆ แหมๆ  เปิดหน้าเวปมาป้าละดีใจ เสียงตอบรับแน่นหนาแอนด์แน่นหนัก เนื่องจากเมื่อวานนี้ป้ากระหน่ำอัพเวปจนเวปแทบล่ม แต่ที่แน่ๆ ป้าแทบจะเดี้ยงไปด้วยคะ



ตอนที่ 6 แล้วนะคะ แต่ป้าดัน copy จากกระทู้เดิมเลยทำให้ตอนมันซ้ำกัน แหะๆๆๆๆ   เขาเรียกว่ามักง่ายแอนด์ชุ่ยจ้าป้า   ตอนที่ 6 จะพาไปตามล่าหาหอยปากอ้า แมงดาสายพันธุ์เวียตนาม ข้ามหลามหนองมน กุ้งเคยเมืองคอนที่ร่อนแรด่ส์ขึ้นเครื่องบินไปนอนแบกระปุกอยู่ที่นิวยอร์ก รวมทั้งไปย่ำทรายให้กายสะท้านที่ CONEY ISLAND โน้น ตามป้ามาเรยยย

ขอแจ้งเพิ่มเติมนิ่ดสสสสสสสสสสส์ เมื่อเช้านี้ป้าอาบน้ำขัดสีฉวีวรรณ แหะๆๆๆ แอบก้มมองดูหัวแม่ teen ป้าเองขอบอกด้วยความภาคภูมิใจ แหะๆๆๆ ยังเห็นหอยปากหุบเกาะนิ่งอยู่นา ไม่ได้หล่นหายไปที่ NEW YORK แต่อย่างใด ชิ ชิ ชิ ป้าอยากให้มันหล่นหายแถวนั้นมากกว่าละสิ เพราะอยากไปนิวยอร์กอีกครั้งแหง่มๆๆๆๆ เลยป้าเรา



เครียดไรนักหนาป้า หน้าไม่เด้งแล้วเนี่ย

ตามมาช่วยเจ้าป้าหาหอยครับผม ^0^

จากคุณ : wonderlion    
เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 17:15:36  

............................


หาเจอแล้วป้าจะยำหอยให้ทานนะครับ แหะๆๆๆ หรือว่าป้าอยากโดนยำซะเอ้งงงง


ขอบคุณเด้อที่ช่วยมาตามหาหอยปากอ้าของเจ้าป้า


ถ้าคนช่วยตามหาถึกแอนด์บึกบึนแบบนี้ ป้าขอกลืนน้ำลายสัก 2 เอื้อกเด้อ!!!

ป้าหายไปนานเลยนะคะ

ไม่สบาย หายดีหรือยังค่ะ

จากคุณ : sueko    
เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 18:02:44  

.............................


ถ้าถามเรื่องขาอวัยวะที่ใช้ทำมาหาเที่ยวของป้า ต้องเล่าด่วยเรยยยยย


เมื่อคืนนี้ป้าเจอหอยตัวหนึ่ง หอยจริงๆ ไม่ได้ลามก!!! หอยทากตัวใหญ่มาก กำลังจูบดินอยู่ ป้าเองไม่ได้เจอหอยที่ใหญ่ขนาดนี้มานานมาก ป้าดีใจรีบสำแดงสันดานเก่า ป้าแกะมันออกมาจากดิน แล้วเอาไปแกล้งหมา พร้อมทั้งกรี๊ดสสสสสสสสสสสสสส์ อย่างเมามันส์มาก ดีใจที่หมากลัว สะใจตูอะ ซาดิสต์จริงๆแล้วป้า เสร็จแล้วป้าวิ่งอย่างรวดเร็วอุ้มหอยไปด้วย จะเอาหอยไปซ่อนเพื่อให้หมาวิ่งตามมา


ได้เรื่องเลย ด้วยอารมณ์ตื่นเต้นแบบสุดของไอ้บู้หมาพลังควายของป้าเอง มันวิ่งมาชนป้าอย่างจัง จนตัวบิดแล้วข้อเท้าข้างซ้ายที่ถูกรถชนคราวก่อนถึงกับพลิกไปเลย  เจ็บมาก ขาเป๋เลย ทั้งที่ของเดิมยังไม่หายเลย เจอซ้ำ!!!


เนี่ยเวรกรรมมันมีจริง!!! เพราะก่อนที่จะเอาหอยวิ่งหนี สมองป้าแอบแว้บ!!! ตูจะโดนหมาชนล้มไหมวะ หอยทากมันต้องแช่งตูแน่ๆๆๆๆ  และมันก็เป็นจริง ป้าเริ่มโทษกรรม เอ๊ะๆๆๆ  หรือว่าตูอ่านหนังสือธรรมะมากไปวะ


ชะ ชะ ชะ ถ้าอ่านหนังสือธรรมะแล้วยังจิตทรามแบบนี้ คืนหนังสือให้เขาไปเหอะ ศาสนาเขาจะเสื่อมเพราะป้า

ป้า! เขียนได้มันส์มากค่ะ... Like เรย

จากคุณ : antisun    
เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 18:09:18  
 

........................................


ต้องตามทริปเก่าๆ ของป้า รับรองหัวเราะจนฟันหัก อิ อิ อิ


ขอบคุณมากคะที่เข้ามาชื่นชมแอนด์ติดตาม


The legend of Trans Siberian train
People says :
I am rich when I have a big money big house and big car,


Kan says : I am rich when I did travel a lot in my  life.


Kan says : I can’t take my house, my car, my money in to my coffin.


So I will die with my great experiences in my life.



ภาค 1
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9423993/E9423993.html


ภาค 2
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9428396/E9428396.html


ภาค 3
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9436842/E9436842.html

มาที่เรื่องตื่นเต้นจนหัวใจแทบวาย ต้องย้อนข้อมูลนิดส์นึง ป้าจองโรงแรมไว้ 2 ที่เท่านั้น ที่เหลือป้าคิดว่าคนอย่างป้าคงไม่เหมาะกับนิวยอร์ก จะออกไปเที่ยวบ้านนอกของเมกาดูบ้าง เลยไม่ได้จอง hostel ที่ไหนอีกเรยยย


วันที่ 6-9   เมษายน  2554  นอนที่ Central Park

วันที่ 10-14 เมษายน 2554 นอนที่ Brooklyn


วันที่ 13 คือ วันสงกรานต์ที่เจ้าป้าตั้งใจว่าจะไปวัดหาพระมาล้างซวยนะแหละแต่ป้าดันมาหลงแสงสีของเมืองนิวยอร์กเลยลืมเรื่องพระเรื่องเจ้าซะสนิท!!! เย็นวันนั้นป้าพลัดหลงไปที่ COLUMBUS CIRCLE  ป้าไปเห็นคนนอนกะเรี่ยกะราดเละเทะ สะเปะสะปะมาก เหมือนอินเดียแผลงร่างมาแถวนี้จริงๆ แต่ที่นอนอยู่คือแอฟริกันดำ แต่ละคนนอนกันแบบไม่ทุกข์ร้อนไรเรยยยย   ทำไมมันช่างมีความสุขกันจังวะ  หนาวจะตายห-า นอนกันได้ไงวะ




สมองป้าดันทะลึ่งคิดไปว่า ถ้าจะให้เจ๋งแบบไม่มีใครเทียบได้ ตูต้องมานอนที่เก้าอี้ตามถนนแบบนี้ดูบ้าง รับรองถือว่ามันสุดย้อดแห่งการแบกเป้แล้ววววว    คือค่ำไหนนอนนั่นจริงๆๆๆ  ป้าเดินสำรวจแอนด์แอบดู เออๆๆๆๆ มีคนนอนเต็มไปหมด ไอ้พวกนี้มันต้องเป็นคนเร่ร่อนแน่นอน ไม่มีบ้าน แล้วตูจะจ่ายค่า hostel ทำไมให้เงินมรดกมันเหลือน้อยวะเนี่ย โง่อิ๊บอ๋าย!!!


ด้วยความจริงแอนด์ความสัตย์  มันทั้งน่ากลัวและไม่น่ากลัว หน้าตาเราเองก็ไม่ได้ว่าจะปลอดภัยสำหรับคนอื่นสักเท่าไหร่ ถ้าจะนอนแบบนี้สักคืนมันจะเป็นไรไป ความจริงป้าแค่คิดเอามันส์เท่านั้นเอง   ใครจะเชื่อว่าเรื่องนี้ดันเป็นเรื่องจริงที่เจ้าป้าน้ำตาเล็ด!!! ชนิดที่แทบไม่กล้าคิดอะไรทะลึ่งขนาดนี้อีกแล้ว



ไปนอนที่โรงเรียนแห่งนี้ก่อนก็ได้ป้าเอ๊ยยยย   หน้าตาแบบโจรอย่างป้าเขาคงให้เข้าข้างในหรอกนะ

เมื่อสำรวจอย่างคร่าวๆ เฮ่ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่มีผู้หญิงนอนอยู่เรยยยนี่หว่า มีแต่ไอ้โค่ง เออๆๆๆน่ากลัวอะ แต่ถ้าเราแอบนอนไกลๆ ไอ้พวกนี้คงไม่เป็นไรมั่ง



ถ้าให้ดีคือนอนที่เก้าอี้ที่วางอยู่รอบๆ COLUMBUS CIRCLE เลย คนเดินผ่านไปมาอยู่ตลอดเวลา ถ้ามีเหตุร้ายรับรองว่ามีคนเห้นแน่นอน   เพื่อความมั่นใจป้าลอง test ด้วยการไปนั่งเล่น ปรากฏว่ามีคนมานั่งด้วยทันที อิ อิ อิ คนสวยก็เงี้ย ครายจะกล้าปล่อยให้นั่งโดเดี่ยวเดียวดาย!!!


คืนวันนั้นเมื่อกลับมาถึง hostel ป้าเดินเข้า lobby ด้วยจะไปแจ้งว่าขออยู่เพิ่มอีก สัก 7 วัน อ้าวๆๆๆๆๆ ไหนบอกว่า Brooklyn มันน่ากลัวไง ทำไมป้าจะอยู่ต่ออีกตั้ง 7 วันเนี่ย เนื่องจากว่าเงินดลล์ป้ามันเริ่มร่อยหรอนะสิ แถมค่ารถไฟไปเมืองอื่นไม่ต่ำกว่า 3000 บาท มันแพงอะ แถมป้าต้องกลับมาขี่เครื่องบินที่นี่ตอนขากลับบ้าน แล้วจะเสี่ยงไปทำไม เอาวะเที่ยวในนิวยอร์กนี่แหละ ถือว่ามาอยู่ที่นี่ ไม่ได้มาเที่ยวเมกา ทำตัวเป็น NEW YORKER มันซะเรยยยย



เมื่อไอ้หนุ่มคนที่เป็นเจ้าของซึ่งเคยได้บอกกับป้าไว้ว่า มีอะไรให้ช่วย ไอยินดีช่วยเหลือทุกอย่างด้วยความเต็มใจอย่างยิ่ง


ชะ ชะ ชะ ทันทีที่ได้ยินความประสงค์ของป้า ไอ้หนุ่มพูดด้วยเสียงอันแสนจะเยียบเย็น ไร้ซึ่งไมตรีจิต


sorry no bed, no bed, no bed no bed for you!!!!


บอกได้คำเดียวว่า อิ๊บอ๋าย!!! อยากสมน้ำหน้าตัวเองที่ชะล่าใจมาก เคยตั้งใจจะมาแจ้งว่าขอนอนเพิ่มอีก 7 วัน แต่ดันขี้เกียจ เนื่องจากป้าชอบคิดว่าป้ามากับดวง แหะๆๆๆๆ แต่หนนี้ดันดวงซวย!!!




apartment ในนิวยอร์ก มีห้องไหนว่างสำหรับคนอย่างป้าบ้างวะเนี่ย???

คุณป้าคะ

ซีรีย์ชุดนี้ แฟนคลับ(ขับ)จะได้อ่านกันจนจบครบถ้วนกระบวนความมั้ยเอ่ย??

ส่วนหนึ่งก็เห็นใจอาการป่วยเวลาคุณกาญใช้คอม
แต่ส่วนหนึ่งก็อยากเอาแต่ใจตัวเอง เรียกร้องให้ up รีวิวเร็วๆด้วยความอยากอ่าน

ง่ะ...ทำไงดีน้ออออ...

สรุป เป็นแฟนคลับคุณป้า..ต้องอดทน!!!!...5..5.5..

ป้ายังเซ่ออีก

Can I get a room for next 7 nights?


เออๆๆๆ ยังไปถามเขาอีก เพราะป้าแอบคิดว่า ที่ตูได้ยินเมื่อกี๋มันม่ายจริง!!!  เป้นไปไม่ได้ จะไม่มีเตียงสำหรับป้าได้ไง ตูนอนมาตั้งหลายวันแล้ว มีเตียงว่างบนหัวตูทุกคืน ทำไมจะต้องมาเต็มตอนที่ตูจะอยู่ต่อด้วยวะเนี่ย


ไอ้หนุ่มคนที่แสนใจดี คอยถามป้าทุกวันว่าจะให้ช่วยไรไหม ยินดีช่วยทุกอย่าง บัดนี้มันได้แปลงร่างเป็นปีศาจเสียแล้ว ช่างเยือกเย็นเชือดเฉือนไร้เยื่อไยอย่างยิ่ง!!!


no bed , no bed , full till the end of this month!!!


ป้ายังไม่ยอมแพ้ ตูจะอยู่ถึงสิ้นเดือนนี้เลยเอ้า   แหะๆๆๆๆ    7 คืนมันน้อยเกินไปใช่ไหม เอาวะ ต้องเล่นกันแบบนี้ เพราะป้านึกว่ามันพูดเล่นที่บอกว่าเตียงเต็มจนถึงสิ้นเดือน ใครจะมาเที่ยวที่นี่นักหนาวะเนี่ย


คำตอบยังเหมือนเดิม แถมมันเดินหนีไปด้วย ปล่อยให้ป้ายืนตะลึงตาเหลือกแอนด์ตาค้างอยู่กับโชคชะตาที่เจ้าป้าไม่ได้คาดคิดเอาไว้ก่อน


ชะ ชะ ชะ  อย่าถาม!!!!    ต่อให้เจ๋งขนาดไหน ป้าว่าปอดแหกเหมือนป้านะแหละ  ไม่มีที่นอนมันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ นะ อ้าวๆๆๆ ที่ป้าบอกไว้ว่าจะไปนอนกลางถนนอย่างที่ป้าอยากเจ๋งไง ไม่อยากเจ๋งแล้วเหรอ อยากดังไม่ใช่เรอะ????


ไม่น่าเชื่อว่า ไอ้ที่ตูแอบคิดไว้มันดันจะเป็นจริง งานนี้สงสัยตูจะได้นอนข้างถนนจริงๆ ซะแล้ววววว   แถมยังไม่ธรรมดาเสียด้วย เพราะเป็นถนนในนิวยอร์กซะด้วยยย    อยากไปนอนเป็นเพื่อนป้าไหมละ???


ชีวิตตูจะไม่ bloom ซะแร้ววววว

ตามป้าไปหาหอย

ว่าแต่...หาเจอยังจ๊ะ คุณป้าคนสวย  อิอิ

// love

จากคุณ : NinaRita    
เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 19:17:18  
 

.......................


หอยขมป้าไม่สน หอยแครงป้าไม่ชอบ แต่ถ้าหอยได้ครางละ ป้าว่าแซ๊บๆๆๆๆ


ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจกัน

เชื่อไหมว่า ป้าไม่ยอมรับความจริงเลยอะ เพราะป้าจะไม่มีวันเชื่อว่าป้าจะไม่มีที่นอน ที่นี่นิวยอร์กนะ ไม่ใช่อียิปต์ที่ราคาค่าห้องไม่ถึง 100 บาท


หาห้องพักแบบฉุกเฉินแบบนี้ ตูว่าคืนละหลายพันแน่ๆ เมื่อไอ้นี่มันไม่ยอมช่วยป้า สมองของป้าสั่งทันที แถมยังแอบด่ามันด้วยอยู่ในใจ


ไอ้ด๋อย!!!   ไหนมรึงบอกว่ามรึงยินดีช่วยเหลือตูทุกอย่าง ขอเพียงให้บอก ชะ ชะ ชะ พอถึงคราวตูเดือดร้อนจริงๆ มรึงได้ทีเชือดตูซ้ำเรยยยยยยยยยเชียววววววววว




ป้าเอ่ยออกไปด้วยความโมโห  hey hey hey ตูขอยืม labtop มรึงหน่อยเดะ ตูจะหา hostel จากเน็ต ขอแค่ยืมคอมพ์เท่านั้นเอง รับรองตูจะไม่รบกวนมรึงเพิ่มอีกแน่นอน เพราะตูรู้แล้วว่ามรึงไม่ช่วยตูแน่ๆ  


ระหว่างที่ขอยืมเน็ตมีพนักงานของที่นี่อีกคนเดินผ่านมา  สวรรค์จะปราณีตูไหมวะ  เขาเป็นคนแอฟริกันเมกันดำ แต่เชื่อไหมว่าใจเขาไม่ดำอย่างตัวเขาเรยยยยยยยยยย


ไอ้หนุ่มดำคนนี้คงจะสังเกตเห็นสีหน้าของเจ้าป้าที่คาดว่าน้ำตาจะไหลในไม่นานนี้ เขาถามทันทีว่า เกิดอะไรขึ้น เห็นไหมหละ เรื่องแสดง music vedio ป้าเขาถนัดนัก โดยเฉพาะบทนางเอกเจ้าน้ำตา!!!

หายใจรดต้นคอ ตามป้าไปติดๆ

ตามมาฮาค่ะ

ป้ารีบใส่ไฟทันทีตามสัน-ดาน


ช่วยไอด้วย ช่วยไอด้วย ช่วยไอที ไอไม่มีที่นอน  ที่นี่เต็มแล้วด้วย แล้วไอจะนอนที่ไหนเนี่ย นั่นๆๆๆๆ ยังขี้บ่นซะอีก เหมือนความผิดของคนอื่น ทั้งที่เป้นความชุ่ยของตัวเองแท้


ไอ้หนุ่มคนดำคนนี้รีบกลับเข้าไปคุยกับไอ้เจ้าของ hostel เฮ่ยๆๆๆ  ไม่มีห้องแล้วเหรอ ยังมีห้องเหลือไม่ใช่เหรอ หาห้องให้เธอหน่อย


เขายังยืนยัน นอนยัน ตีลังกายัน no bed ,no bed ,no bed


ป้าเองคิดขึ้นมาได้ ไม่มีเตียงก็ไม่เห็นเป็นไรเรยยยย ป้ารีบเสนอทันที ขอนอนที่ห้องรับแขกไม่ได้เหรอ นอนที่ sofa นี่แหละ นะ นะ นะ นะ นอนบน sofa จนกว่าจะมีเตียงว่าง


ป้าเอ้ยยยยยยยยยยยยย   นี่มันเมกานะป้า ไม่ใช่เวียตนามนะ ป้าจะได้ขอเข้าไปนอนกับเจ้าของบ้าน   ความจริงป้าเองก็เห็นว่าห้องรับแขกมันออกจะใหญ่ แถมมี sofa ตัวใหญ่ ถ้าป้าจะนอนมันจะรบกวนไรนักหนา


เขายังยืนยันว่า noway!!!   ซาบซึ้งไหมละ ที่นี่เขาไม่มีการหยวน ไม่มีน้ำใจ ไม่ปราณีปราศัยอะไรทั้งนั้น ทั้งที่ถ้าเขาจะเอื้อเฟื้อก็ไม่น่าจะเสียหายอะไรนักหนา คิดแบบป้า คิดแบบเห็นแก่ตัว!!!


ร้านแม่โขง แต่ดันมารับซักผ้า สงสัยเจ้าของเป้นคนลาว

ป้าเปิดเน็ตมือไม้สั่นไปหม้ดดดดดดดดดดด   ตื่นเต้นจนแทบเข้า hostelworld.com ไม่ค่อยถูก ใช้เป้นอยู่แค่เวปนี้แหละ


เชื่อไหมว่าเมื่อเข้าเน็ตได้แล้ว ป้าควานหาห้องวันที่ 15-27 เมษายน 2554 เลยอะ   นั่นจะอยู่จนถึงสิ้นเดือนเลยเหรอป้า


คนเราเมื่อขาดสติ รับรองทำอะไรก็ไม่สำเร็จ จองโรงแรมทีเดียว 20 คืนที่ไหนมันจะว่างวะ  


ชะ ชะ ชะ ไม่มีห้องว่างเลยจริงๆนางเอกเริ่มน้ำตาปริ่มขอบตา กดหาจนแทบทุก hostel บอกได้คำเดียว อิ๊บอ๋าย!!!  เพราะราคาค่าห้องแพงลิบ คืนละเกือบ 2000 บาท ตูเดินทางมาเกือบรอบโลก จ่ายแพงที่สุดแค่ 800 บาท บ้าไปแล้วววว จะจะกล้าไปนอนคืนละ 2000 บาท สังคังขึ้นหว่างขาแน่ๆๆ   ม่ายเอาด้วยหร็อก



นั่นๆๆๆๆๆ    ยังมีทางเลือกอีกเหรอป้า   เชื่อไหมว่าป้าหา hostel อยู่เกือบ 2 ชั่วโมง  ได้ราคาที่ 40 ดอลล์ อยูที่ไหนก็ไม่รู้ ช่างแ-ง เหอะ ขอให้มีที่นอนก็พอ เรื่องจะไปตามหา hostel ไว้เป็นเรื่องของโชคชะตา แหะๆๆๆ   ป้ายังกล้าไว้ใจโชคชะตาอีกเหรอ???


park

ตามไปเที่ยว

ภาพเปิดนี่เรียกได้ว่า เต็มๆ.... เลยนะคะเจ้าป้า

จากคุณ : ใสบัว  
เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 21:07:21  
 

.........................


แหะๆๆๆๆ ขนาดถุงเท้ายังมีรูเรยยยยยยยยยยย   แล้วป้าแกจะเอาเงินที่ไหนไปจ่ายค่า hostel คืน 2000 บาท


สำหรับเจ้าป้า ถ้าราคาเกิน 1000 บาท ไม่นับมันเป็น hostel หร็อก


ขอบคุณมากคะที่เข้ามาหาเรื่องขำๆ ไว้แก้เครียดในวันทำงานที่แสนยาวนาน




เช้าที่แสนเงียบเชียบ!!!

เมื่อได้ห้อง ซึ่งความจริงแล้วต้องแยกจอง เพราะป้าหาได้หลาย hostel จนกว่าจะครบถึงสิ้นเดือน

ป้ารีบเปิดเป้ เพราะก่อนจะขี่เครื่องบินมาที่นี่ นอกจากจะปล้นเงินมาได้ 40000 บาทแล้ว ป้ายังใช้มารยาสาไถ ปล้นเลขที่บัตรเครดิตของน้องสาวมาด้วย แถมจดรหัสลับมาพร้อม บอกแล้วว่าป้าเป็นคนรอบคอบ ใส่ใจตัวเอง ชอบเรื่องชาวบ้าน อิ อิ อิ


ป้ารีบเอาข้อมูลกรอกใส่ลงในเน็ตทันที หายใจอย่างโล่งอก เชอะๆๆๆๆๆ ตูไม่ง้อมรึงก็ได้ คนอย่างตูใช่ว่าโชคชะตาจะมาทำร้ายกันได้ง่ายๆ   คนมันมีบุญเก่าโว้ย



กรอกข้อมูลจนครบ   แต่โชคชะตาดันทะลึ่งมาเล่นตลกกับป้า เพราะมันยังเหลืออีกช่อง............................................ช่องนี้ป้าไม่เคยคิดเลยว่ามันจะสำคัญขนาดนี้  มันคือช่องให้กรอกว่าบัตรจะหมดอายุเมื่อไหร่????



ตูยืมบัตรเขามา เขาให้ข้อมูลมาเท่านี้ก็บุญเท่าไหร่ ทำไมถามมากจังวะ จะอยากรู้ไรนักหนาวะเนี่ย  ป้าลืมไปจริงๆ ว่ามันต้องจดวันบัตรหมดอายุมาด้วย ใครจะนึกว่าจะต้องกรอกข้อมูลอันนี้ด้วย


ตูไม่เคยมีบัตรเครดิตนี่หว่า!!!


ชมดอกไม้แก้เครียดกันก่อน เดี๋ยวหัวใจวายจะมาโทดดดดดดดป้าอีกกกกกกกก!!!

หายใจรดต้นคอ ตามป้าไปติดๆ

จากคุณ : งานเข้า    
เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 54 09:37:48  
 

.................................


แหะๆๆๆๆๆ ถ้าหายใจรดต้นคอ ป้าว่าอย่างงี้ได้เจอหอยครางแน่ๆๆๆๆ



ขอบคุณคะที่ช่วยมาตามหาหอย แต่ตอนนี้ช่วยป้าหา bed ก่อนเหอะ ป้าไม่มีที่นอน!!!


เมืองเขาสะอาดจริงๆ คะ

ไอ้บัตรเครดิตที่เจ้าป้าพยายามจะไปหามันมาให้ได้สักใบ อยากรู้จริงๆ ว่ามันวิเศษขนาดไหน จนบัดนี้ยังไม่มี แอบดีใจอยู่เหมือนกัน ตูจะได้ไม่เป็นหนี้ไง แต่เวลาไปเที่ยวแล้วไม่มีบัตรเครดิตมันช่างยุ่งยากซะจริงๆ เพราะเดี๋ยวนี้ใครๆ เขาก็มีกันทั้งนั้น แถมร้านค้นในประเทศที่พัตต้านาแร้ววว เขาจ่ายด้วยบัตรเครดิตกันทั้งนั้น



ป้าจำได้ว่าน้องสาวบอกว่าเพิ่งได้บัตรมาเมื่อเดือนที่แล้ว เอาวะ บัตรส่วนใหญ่มันมีอายุได้ 4 ปี ไม่เกิน 6 ปี ป้าเลยวัดดวงด้วยการสุ่มตัวอย่างที่ฝรั่งเขาเรียกว่า random คล้ายๆ กับตอนที่ป้าสั่ง random เลือกคู่นั่นแหละ อิ อิ อิ


ครั้งที่ 1 ผ่านไป ได้เรื่อง มัน error อะเดะ ถามทำไมเนี่ย จะมาตอกย้ำกันทำไมเนี่ย ลองอีกครั้ง ยัง error ตายหงำเหงือกแล้วตู ถ้าลองอีกครั้งสงสัยบัตรโดนยกเลิกแน่ๆ งานนี้กลับประเทศไทยไอถูกหล่อนสั่งฆ่าแน่ๆ ดุยังกะหมาสายพันธุ์ลาร์บราดอร์ผสมโกลเด้นเลยอะ อิ อิ อิ  หาเรื่องแล้วป้า ข่าวเขาเงียบไปแล้ว ป้าจะไปรื้อฟื้นทำไมเนี่ยหะ????



เข้าโบสถ์ก่อนไหมป้า

เมื่อไม่สามารถใช้บัตรเครดิตของน้องสาวได้ ป้าเดินกลับไปหาไอ้เจ้าของ hostel อีกครั้ง


hey hey hey รบกวนอีกทีเดะ รับรองครั้งสุดท้ายแน่นอน ขอยืมบัตรเครดิตหน่อยเดะ บัตรไอใช้ไม่ได้อะ เดี๋ยวไอจ่ายเงินดอลล์ให้เรยยยย รับรองไม่โกง ไม่เบี้ยว ไม่หนี แหะๆๆๆๆ   แต่ไม่จ่าย ชะ ชะ ชะ   ยังขำได้อีกเหรอป้า



คำตอบแบบฟ้าผ่าลงมากลางสมองกลวงๆของป้าชนิดที่ได้ยินแล้ว ป้าแทบลืมไปเลยว่าป้าเป็นราชนิกูลมาเกิด ป้าอยากกระโดถีบหน้ามันเรยยยยยอะ


I don't have credit card!!!!



ถามหลานหน่อยเดะ มันมีด้วยเหรอวะเนี่ย เป็นคนเมกันแต่ไม่มีบัตรเครดิต!!! สงสัยมันจะคิดว่าป้าสมองกลวงจริงๆ ซะแร้วววว


ป้ายืนยันเสียงแข็งแถมยังเอามือล้วงเป้ทำเป้นว่าจะควักเงินดอลล์มาฟาดหน้ามันอะ!!!


เชื่อไหมว่ามันไม่ช่วยเรยยยยยยยย   ไม่ใจอ่อนด้วย ไม่แคร์ ไม่สนใจ ไม่ใช่เรื่องของตู ชีวิตมรึงเชิญรับผิดชอบตัวเอง!!!


ไอ้หนุ่มคนดำสงสารเจ้าป้ามาก เข้ามาถามว่ามี hostel ที่เขารู้จัก อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ด้วย เดี๋ยวโทรให้นะ รอนะ รอนะ ไม่ต้องร้องให้ ไม่ต้องตกใจ ไม่ต้องตื่นเต้น เดี๋ยวไอจะช่วย you เอง


ชะ ชะ ชะ ฟังแล้วชื่นหัวใจ เดี๋ยวป้าด๊วบปากดำๆ เบินๆ เป็นการขอบคุณในน้ำใจอันแสนประเสริฐยิ่งซะเรยยยยยย

ผมก็คนบ้านนอก เด็กๆ ผมฝันไว้ว่า ชีวิตนี้ได้นั่งเครื่องบินสักครั้ง ก็ไม่เสียชาติเกิดแล้ว  

ตอนมา กทม ใหม่ๆ ก็มีแต่เพื่อนรวยๆ ไปเที่ยวต่างประเทศเป็นเรื่องปรกติ แถมยังชอบดูถูกเราอีก  เลยมีแรงบันดาลใจว่า แค่นั่งเครื่องบินอย่างเดียวไม่พอ ต้องได้ไปเมืองนอกด้วย สักประเทศก็ยังดี

ตอนนี้ไปเที่ยว และไปทำงานมา ขอนับก่อน 10 ประเทศ 3 ทวีปแล้วครับ

ขอตามติดป้าไปหาหอยต่อครับ

จากคุณ : Galaxy Force  
เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 21:56:19  

................................


เขาเรียกว่า แรงบันดาลใจ แหมๆๆๆ ถ้าเราโตมาแบบริ้นไม่ได้ไต่ไรไม่ตอม สงสัยป้ายังคงต้องดำนาอยู่ที่เมืองคอนเป็นแน่


ยินดีด้วยคะที่ได้ขี่เครื่องบินแถมยังไปมาตั้ง 10 ประเทศ ส่ง link เก่าๆ มาให้ป้าอ่านบ้างเด้อ ขอบคุณล่วงหน้าคะ
..........................................



แหมๆๆๆๆ   อยากเล่าเรื่องนี้จัง   จำไม่ได้ว่าเล่าไปแล้วหรือยัง


เด็กหญิงคนหนึ่งอยู่ ป.2 งานหลักคือถอนหงอกให้ป้า หาเงินกินหนมนะ งานรองคือเรียน ป.2 นี่ละคะ


วันหนึ่งหล่อนเดินเข้ามาถาม เสียงดังมาก!!!


ครูขา ครูขา ครูขา

ว่าไงลูก มีไรอะเปล่า???


ทำไมครูจนจังคะ บ้านก็ไม่มี รถก็ไม่ซื้อ ครูคนอื่นเขาซื้อรถใหม่มาอวดกันเต็มโรงเรียนเลยคะ สวยๆ ทั้งนั้น หนูเห็นมีแต่ครู่นี่แหละที่ขี่มอไซค์รับจ้าง นั่งรถเมล์ฟรีภาษีประชาชน


แป๋ว ด๋อยเลยตู!!!


เฮ่อออออออออออออ    เสียงถอนหายใจของครูสาวสวยวัยกลัดมันส์


ทำไงได้ลูกเอ๊ยยยยยย    ครูมันจนลูก ไม่มีบ้าน ไม่มีรถหร็อก


ครูไม่ได้นั่งรถเก๋งหรอกลูก ไม่มีตังค์ซื้อนะลูก   ครูนั่งแต่ AIRBUS กับ Boeing ลูกเอ้ย  ไม่มีปัญญาไปนั่งวีออสหร็อกลูก  ครูจนลูกเอ้ยยยย


เด็กหญิงอัมได้แต่ทำหน้างงๆ เออ ครูจนจริงด้วย ไม่มีรถเก๋ง!!!

เพิ่งเข้ามาอ่านของคุณ blackbubble  ชอบมากเลยค่ะ  สนุกดี :-)

ป้ารีบเข้า link ของ hostel แห่งนี้ทันที เชื่อไหมว่ามันโชว์ว่ามีห้องว่าง ว่างจนเกือบถึงสิ้นเดือนเลยอะ ไม่ว่างแค่วันที่ 15-16 และ  21 เมษายนเท่านั้น



แต่ที่รักของป้าคุยโทรศัพท์อยู่นานมาก แล้วหันมาบอกว่า ไม่มีห้องว่าง!!!


จะไม่มีได้ไงวะ ตูเปิดหน้าเวปอยู่นะเนี่ย มันบอกอยู่เต็ม 2 ตาว่ามีห้องว่าง ทำไมที่รักถึงบอกว่าไม่ว่างละ ป้าเรียกให้เขามาดูหน้าเวปเพื่อเป็นการยืนยันว่าป้าไม่ได้มั่ว แต่เขาก็ยังยืนยันกับป้าว่าเจ้าของ hostel บอกว่าห้องเต็ม


งานเข้า บอกได้คำเดียวว่างาน แสดงว่างานนี้มันให้จองทางเน็ตเท่านั้น ไม่ยอมให้จองทางโทรศัพท์ หรือว่างานนี้มีตุกติกวะ


เหลือทางเลือกสุดท้าย ต้อจองทางเน็ต แล้วตูจะเอาบัตรเครดิตที่ไหนมาจองวะเนี่ย ป้าเลยเลือกทางเดินสุดท้าย


hey hey hey hey ที่รัก ขอยืมบัตรเครดิตหน่อยเดะ


sorry I don't have. คราวนี้ป้าไม่โกรธนะ เพราะคิดว่าเขาไม่น่าจะมี เพราะเขาเป็นเพียงคนงานผิวดำที่ทำงานกรรมกรให้กับ hostel แห่งนี้ หรือเขาอาจจะมีแต่คงไม่สะดวกที่จะให้ป้าใช้


ป้าเลยใช้แผนใหม่ ขอยืมโทรศัพท์หน่อยเดะ ไอจะโทรกลับเมืองไทย เดี๋ยวไอจะจ่ายค่าโทรให้ you  แน่นอน ป้าออดอ้อน แถมยังบีบน้ำตาอีก ชนิดที่ว่าชายคนใดเห็นก็ต้องใจอ่อน ระทวยระทดแน่นอนคะ




ป้ามีแต่หลุยส์ ติงต๊องอะ

ป้ารีวิวสนุกมากเลย  ตามอ่าน แถมต้องย้อนไปตอนเก่าด้วยแล้ว

สาเหตุที่ป้ากล้ายืมโทรศัพท์เพราะวง่าเขากำลังโทรศัพท์ไง จะมาอ้างว่าไม่มีไม่ได้แน่นอน ก็ช่วยโทรให้ป้านั่นแหละ


เขาบอกว่ามือถือของเขาโทรได้เฉพาะในประเทศ!!! อ้าวๆๆๆซวยแล้ว หรือว่าโกหกวะเนี่ย ทำไมป้ามองโลกด้านลบจังหะ   แต่ยังไม่ทันได้คิดร้ายมากไปกว่านี้ เขาเสนอตัว เฮ่ยๆๆๆๆ   ไม่ใช่ เขาเสนอทันทีเลยว่า เขามี skype จะโทรไหม  ถามทำไมเนี่ยก็รู้อยู่แล้วว่าตูอยากโทรกลับเมืองไทย



สาเหตุที่จะโทรกลับคือ ป้าจะโทรไปถามว่า บัตรของมรึงนะหมดอายุเมื่อไหร่ เมื่อเขาเสนอให้ใช้ skype ป้ารีบตอบตกลงและขอบคุณแทบจะได้ 100 ครั้ง ซาบซึ้งในน้ำใจจริง


แหะๆๆๆ  ป้าไม่เคยโทรทางเน็ต ทำไม่เป็น เขาเลยต้องมาช่วยอีกที กว่าจะโทรได้ลุ้นแทบตาย แถมเมื่อโทรได้แล้ว ยังต้องลุ้นต่อว่าน้องสาวจะรับโทรศัพท์ไหม


แต่โชคเข้าข้างคะ เธอรับโทรศัทพ์   ป้าได้วันหมดอายุของบัตร จัดการจอง hostel ต่อ แต่ต้องคอยหา hostel ที่มีห้องว่าง


hostel แรกยังอยู่ที่ Brooklyn ได้ในราคา 28 และ 25 ดอลล์ ยังไม่ทันได้จองเลยคะ   พี่มืดของป้ามาบอกว่า จะกลับบ้านแล้ว ขอ labtop คืนด้วย


ชิ ชิ ชิ ทำไมโลกมันกลั่นแกล้งตูอย่างงี้วะเนี่ย???



ภาพนี้เป็นผลงานจากกำแพงคะ

ป้ารีวิวสนุกมากเลย  ตามอ่าน แถมต้องย้อนไปตอนเก่าด้วยแล้ว

จากคุณ : toastlover  
เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 54 13:32:18  
 
..........................


แหะๆๆๆๆ    ไม่อยากบอกว่าป้าเองก็แอบไปอ่านไซบีเรียอีกครั้งคะ เนื่องจากเวลฃาที่มาอัพทริป ป้าวางๆ   มั่วๆ ด้วย ไม่ค่อยได้ย้อนไปอ่าน กลับไปอ่านแล้วมันมันส์ดีนี่หว่า



ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาชม

ป้าทั้งออดทั้งอ้อน อย่าเพิ่งกลับเดะ ขอจอง hostel ก่อนแป๊บเดียวเอง แต่เขาไม่ยอม แถมยังมาเร่งด้วยอะ


ป้ากรอกข้อมูลเกือบหมดแล้วคะ คิดดูสิ เขามาแย่ง labtop ไปเลยอะ โดยรีบย้ำว่าไม่ต้องปิดหน้าเวป


ป้ารีบปิดอย่างรวดเร็ว ยังดูไม่ทันเลยว่ามันได้ปิดไปอะเปล่า ถ้าไม่ได้ปิดหน้าเวป งานนี้มีซวยเพราะแปลว่าเขาจะได้ข้อมูลบัตรเครดิตของป้า รวมทั้งรหัสลับด้วย งานนี้เงินไหลออกนอกประเทศหมดแน่นอน กลับไปเมืองไทยไอต้องขอแม่ขายควายอีกฝูงมาใช้หนี้น้องสาวแน่นอน


เกือบจะได้สบายใจป้ากลับต้องมาเครียดต่อ ไอ้นี่มันจะปล้นเงินในบัตรเครดิตไปหมดแน่ๆ   เมื่อไม่มีคอมพ์ใช้จอง hostel ป้าต้องบากหน้าไปหาเจ้าของ hostel ต่อเพื่อขอยืม labtop



เนื่องจากป้าเคยขอยืม labtop เขาใช้มาก่อนเพื่อ upload ภาพ เนื่องจากในตอนนั้นความสัมพันธ์ของเรายังไม่จืดจาง เขาให้ป้าหยิบยืมได้อย่างเต็มใจยิ่ง ถ้าครั้งนี้มันปฏิเสธป้าตั้งใจไว้เลยว่า ตูจะแฉมันเหมือนรายการแฉแต่เช้า คอยดูสิ!!!


ปรากฎว่าเขาให้ยืมคะ แต่สีหน้างอนมาก แทบไม่มองหน้าป้าเลยอะ เชื่อไหมว่าป้าเริ่มหา hostel ตั้งแต่เกือบสองทุ่ม ป้าจอง hostel ได้เมื่อเที่ยวคืน



แทบไม่น่าเชื่อเช่นกันว่า hostel ใน MANHATTAN เต้มทั้งหมด!!! ต้องไปจอง hostel ที่ไกลแถบหนองหมาว้อโน่น ขนาดอยู่ไกลนะคะ ราคายังแพงลิบ นี่เป็นครั้งแรกที่ป้านอน  hostel ด้วยราคาที่เกิน 1000 บาท


ป้าหาได้แค่วันที่ 17-20 และ 22-27 เมษายน 2554 ส่วนวันที่ 21 เมษายน 2554 ไม่มีที่ไหนว่างสำหรับคนอย่างป้า


ป้าต้องลองเข้าเวปอื่่นๆ ดู รวมทั้งหาใน google จนเครียดแทบโรคประสาทถามหากันเลยอะ

สรุปแล้วคืนนั้ป้าจองไป 3 ที รวม 13 คืน ถึงวันที่ 27 เมษายน 2554 แล้วจะขี่เครื่องบินกลับเมืองไทยวันที่ 28 เมษา


hostel สำหรับวันที่ 15-16 เป็น hostel ที่แพงที่สุดเกือบ 50 ดอลล์ จองครบทุกที่แล้ว ป้านึกขึ้นมาได้ ตายแล้ว!!! ถ้าเราไม่มีหลักฐานในการจอง ใครจะเชื่อว่าเราได้จองแล้ว และถ้าไม่ได้ print เราจะได้แผนที่ที่เป้นที่ตั้งของ hostel ได้ไงวะ แล้วจะตามหาได้ไงเนี่ย



ป้าเลยต้องหน้าด้านขอ print คะ แหมๆๆๆๆๆๆ   ทราบคำตอบอยู่ในใจแล้วอย่าถามให้ป้าช้ำใจ!!!


no no no no ไอ้ no ที่แปลว่าไม่อนญาตนะแหละ เอาวะดึกมากแล้ว เกือบเที่ยงคืนแล้ว ป้าขอย้อนกลับเข้าไปจดที่อยู่ของ hostel ทั้งหมด เนื่องจากมันหลายแห่ง มันมั่วมาก จดใส่กระดาษแผ่นโน้นบ้าง แผ่นนี้บ้าง จับยัดใส่ในเป้ แล้วไม่แน่ใจ รื้อออกมาใหม่ กลายเป็นคนย้ำคิดย้ำทำไปเรยยยย



เมื่อมั่นใจแล้วว่าน่าจะจอง hostel ได้แน่นอน ป้ากลับไปนอนหลังเที่ยวคืนแล้วด้วยอาการสะบักสะบอมหง่อมไปเรยยยยยยย



ชักเริ่มไม่สนุกอีกแล้ว เพราะป้าต้องแบกเป้ย้ายที่อยู่ เหนื่อยนะเนี่ย

อยากเห็นละสิว่า COLUMBUS CIRCLE มันเป็นยังไง ชมภาพเลยคะ มันจะมีอนุสาวรีย์ตามภาพถ่ายนะคะ และรอบๆ อนุสาวรีย์แห่งนี้จะมีเก้าอี้วางอยู่หลายตัว ให้นักพักผ่อน และเป็นสิทธิของคนเร่ร่อนใช้นอนแทนเตียงนุ่มๆ



ด้านหน้าของอนุสาวรีย์แห่งนี้คือ ถนนสายหลัก และมี shopping mall หรูๆ หลายแห่ง แข่งกันเปิดแย่งเงินในกระเป๋าของคนรวยเขานะ

เอาละคะมาถึงวันที่ 15 เมษายน 2554


    วันนี้คือวันที่เจ้าป้าต้องอัปเปหิตัวเองไปตามหา hostel อีกแห่งที่ป้าจะต้องเอาร่างอันแสน sexy ไปซุกหัวนอน  เนื่องจากไม่มีแผนที่ แต่ป้าแอบจดที่อยู่ไว้แล้ว จดเลขที่ ถนน และที่สำคัญที่สุดคือ สถานีรถไฟใต้ดินที่ใกล้ที่สุด รวมทั้งสายรถไฟด้วยว่ามีสายใดผ่านบ้าง ต้องลงสถานีไหนถึงจะใกล้มากที่สุด


ป้าตื่นเต้นมาก ไม่กล้านอนเล่นร่ำลาเตียงนอนนุ่มๆ ที่มีไอ้หนุ่มเยอรมันเป็นคู่นอนอยู่ 5 คืน  จัดเก็บข้าวของลงเป้ ผ้าถุงแม่ที่ใช้มาหลายวันกลิ่นรัญจวนยิ่งนัก เสื้อผ้าหลายตัวเริ่มเน่า รวมทั้งถุงเท้ารูโบ๋วด้วย เมื่อเก็บเสร็จแล้ว ป้าพบว่ายังมีมาม่าอีกตั้งหลายห่อที่ยังไม่ได้ลิ้มลอง นี่ตูต้องแบกมันอีกแล้วเหรอ หนักมาก   สมองเริ่มสั่งการ มันต้องยอมทิ้งบางอย่าง ไม่งั้นงานนี้หลังหักแน่ๆ  มีสิ่งที่ทิ้งได้คือ ร่มที่แบกมาทุกวัน ฝนตกแทบตายยังไม่เคยหยิบออกมากาง แบกมันอยู่ไก้ทุกวัน และน่าจะเลือกทิ้งเสื้อยืดบางตัว รวมทั้งเสื้อกันหนาวตัวหนาที่ใส่มาตั้งแต่ไซบีเรีย จนถึงอียิปต์ 6 ประเทศแล้ว น่าจะคุ้มแล้ว ตัดใจทิ้งมันไปเหอะ!!!



ปรากฎว่า ทุกอย่างสำคัญหมด ป้าตัดใจไม่ได้ ให้ป้าทิ้งชายชู้ยังจะง่ายดายกว่า อย่าต้องมาทิ้งข้าวของที่แบกมาตั้งหลายวันที่นี่เลย มันรันทดยังไงไม่รู้ ขอตูแบกมาม่ากลับเมืองไทยเหอะ อิ อิ อิ




CENTRAL PARK

เมื่อมั่นใจว่าได้หยิบสมบัตอของคนอื่นติดไม้ติดมือมาบ้างตามสมควร ป้าออกจาก hostel นั่งรถไฟใต้ดินจะลงอีกสถานีเพื่อเชื่อมต่อไปยัง hostel แห่งใหม่ที่เป้นเป้าหมายใหม่ของเจ้าป้าในอีก 2 คืนข้างหน้า



เนื่องจาก hostel แห่งนี้ไม่ได้อยู่ไกลจาก hostel แห่งแรกนัก ถ้าใครอ่านแผนที่เก่งๆ รับรองเลยคะว่าเดินเอาก็ได้จ้า ต่อรถไฟนั่งใจเต้นต่อมๆ จนในที่สุดก็มาถึง

Hostel 89 - New York City, USA‏

มาลุ้นทริปป้ากาญว่าจะออกมาแนวไหน ไม่อยากบอกว่า เป็นคนลักษณะคล้ายๆ กันเลยค่ะ ยอมจ่ายเงินค่าเที่ยว  อดแค่ไหนก็ยอมมมมม

รอคอยการเปิดบริสุทธิ์ม่าม่าของป้า  อิอิ

ช่วยป้าลุ้น จนเหนื่อยนะเนี่ยะ แต่ละทริปของป้า มีเรื่องให้ลุ้นตลอด ๆๆๆๆ

ตามมาผจญภัยกะป้าค่ะ ไม่อยากเรียกป้าเล้ยหน้าละอ่อนขนาดนี้ ^_^

สงสารป้า เข้าใจอารมณ์ไม่มีที่นอนเลย T_T

ปล ขอบคุณมากค่า

โอ้ว ตามทันแล้ว เจ้าป้าสู้ๆนะคะ

หลานๆรอชมอย่างตั้งหน้าตั้งตารอ และตั้งอกตั้งใจอ่าน ^^

มาลุ้นทริปป้ากาญว่าจะออกมาแนวไหน ไม่อยากบอกว่า เป็นคนลักษณะคล้ายๆ กันเลยค่ะ ยอมจ่ายเงินค่าเที่ยว  อดแค่ไหนก็ยอมมมมม

รอคอยการเปิดบริสุทธิ์ม่าม่าของป้า  อิอิ

จากคุณ : toastlover  
เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 54 17:33:43  
 
..............................


หวัดดีคะคุณหนมปัง


     แม่นแหล้วเราอดเราตาย แต่ถ้าเราตายโดยไม่ได้เห็นอะไรเลยมันเป็นเรื่องน่าเสียใจอย่างยิ่งเลยอะ

       เมื่อก่อนเคยคิดว่าการไปเมืองนอกมันเป็นเรื่องของคนรวย ต้องมีเงินเหยียบแสนเท่านั้น และไปเมืองนอกทีอยู่ได้แค่ไม่เกิน 10 วัน แม้แต่ทริปต่างๆ ก็จะไปประมาณนี้   เชอะๆๆๆๆ   ตอนนี้แค่มีสัก 10000 บาทพอ ป้าจะไปอยู่เวียตนามให้ดูสักเดือน


            เคยเป็นคนเรื่องมากกกกกกกกกกกกก   กระแดะ ฉันกินไม่ได้ อันนี้ฉ้านไม่กิน ไม่สะอาดไม่รับประทาน แต่เชื่อไหมว่า เมื่อเจอทริปเนปาล ทริปเดียวป้าสามารถนอนข้างๆ กองขี้ได้เลยอะ ตอนนี้นั่งกินข้าวหน้าส้วมสาธารณะได้สบายมาก!!!


             ชีวิตคนมันเปลี่ยนกันได้จริงๆ ถ้าเปลี่ยนแล้วทำให้เราได้เห็นโลกกว้างๆ ได้ ถือว่า กำไรชีวิตมหาศาลเลยคะ!!!


ขอบคุณมากคะที่เจอคนแนวเดียวกัน ส่วนคนที่มีตังค์เยอะ เที่ยวแบบสบายนะดีแล้วคะ เพราะบางครั้งที่้าได้กินแซลมอน ป้าว่ามันเหมือนได้ขึ้นสรวงสวรรค์เลยอะ อิ อิ อิ




อีกชิ้นงานที่พบตามตึกสวยๆ ในเกาะ MANHATTAN จ้า

ช่วยป้าลุ้น จนเหนื่อยนะเนี่ยะ แต่ละทริปของป้า มีเรื่องให้ลุ้นตลอด ๆๆๆๆ

จากคุณ : wonderlion    
เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 54 18:03:47  
 
.................................


นี่คือกำไรของการเที่ยวแบบแบกเอง อิ อิ อิ ไปกับทัวร์ก็ต้องแบกเองไม่ใช่เรอะ


การเที่ยวคนเดียวจะได้อะไรมากมายจริงๆ ได้เรียนรู้สิ่งที่เราไม่คาดคิด และได้รู้ใจตัวเองด้วยว่าไอ้ที่ว่าแน่ บางทีมันก็ม่แน่ แหะๆๆๆๆ  บ่อยด้วย ชอบคิดว่าตัวเองเจ๋งอยู่เรื่อยเชียว ป้าขี้โม้นะ แต่ไม่ชอบขี้อวด เพราะยังแน่ไม่ถึงขั้นเทพ ถ้าเจ๋งจริงต้องไป NIROBI คนเดียว รับรองป้าจะคุกเข่าดมหัวแม่ teen เลยอะ


ขอบคุณมากคะที่ตาม อยากบอกว่าป้ามาเจอของดีที่ hostel แห่งนี้ ชิ ชิ ชิ อยากรู้ละสิ ว่าป้าจะได้กับแกล้มอะเปล่า????


art on New york Street

ตามมาผจญภัยกะป้าค่ะ ไม่อยากเรียกป้าเล้ยหน้าละอ่อนขนาดนี้ ^_^

จากคุณ : มุ่นแพร    
เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 54 20:15:23  
 
..................................



หวัดดีคะคุณมุ่นแพร หายไปจากอกป้าซะนานเชียว ทักทายกันตั้งแต่อินเดีย แล้วทริปต่อๆ ไป จนมาเจออีกที นี่เลย นิวยอร์ก ส่วนเรื่องหน้าองหน้าอ่อน ป้าก็ว่าอย่างงั้นแหละ อ่อนกว่าลิซ เทเลอร์นิดสสสสสสสสสสส์เดียวเอ้งงงงง


ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาชม แม้ว่าจะไม่มีใครทักอีกแล้ว ทริปนี้ป้าจะลบล้างคำสาปแช่งจากหลานๆ ป้าจะต้องพาเที่ยวนิวยอร์กให้จบให้ได้แน่นอนจ้า


โฆษณาหน้าห้างแห่งหนึ่งคะ ดูเผินๆ เหมือนรัสเซียคะ

สงสารป้า เข้าใจอารมณ์ไม่มีที่นอนเลย T_T

ปล ขอบคุณมากค่า

จากคุณ : jasssilp    
เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 54 22:23:25  

...........................


ความจริงนะคะก่าอนจะเดินทางมาที่นี่ ป้าได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งโดยไม่ตั้งใจ หนังสือเล่มนี้น้องสาวเป็นคนซื้อมา สาเหตุนะเรอะ เพราะหล่อนเกิดอาการสงสัยว่าทำไมป้าชอบเดินทางคนเดียว ชอบแบกเป้ไปเที่ยวตะลอน มันหนุกตรงไหนวะ หล่อนเลยไปซื้อหนังสือการแบกเป้ของชายไทย  2 คนท่องเที่ยวในญี่ปุ่น ขอบอกเจ๋งมาก เพราะไอ้น้องสองคนนี้นอนบนถนนในซิบูย่าตั้งหลายคืน สุดย้อดเรยยย เพราะสองคนนี้ไม่มีตังค์แต่อยากไปเมืองนอก มีไรไหม ใครมีปัญหาบ้าง อ้าวๆๆๆๆๆๆๆ   ป้าพูดเหมือนสอนเด็กเลยอะ



เขาทั้ง 2 คนเอาเป้ใบเดียวเหมือนป้า แต่มีสิ่งที่เพิ่มมาคือ ถุงนอน เมื่ออ่านจบแล้ว ป้าแอบคิด เดี๋ยวตูจะเลียนแบบ ไปนอนกลางถนนในโตเกียวบ้างดีก่า   แต่ไม่น่าเชื่อว่าจะได้ทดลองนอนที่นิวยอร์กซะก่อน อิ อิ อิ


ความจริงสารภาพแบบไม่อายสิป้า ตกใจใช่ไหมละ ไม่มีที่นอน แถมอากาศหนาวจนหิมะเกาะปอด นอนกลางถนนได้ก็เจ๋งเกินไปมั้งป้า



บางมุมของ COLUMBUS ROAD

มาต่อกันนะคะเดี๋ยวจะเสียอารมณ์กัน

 เมื่อมาถึงสถาีรถไฟที่ได้ระบุไว้ ป้าเดินออกจากสถานีโดยไม่รู้หรอกว่าที่ตูเดินออกมามันทิศเหนือหรือทิศใต้วะ ป้าว่าทุกคนต้องคิดเหมือนป้า คือ บรรยากาศภายในสถานีรถไฟมันจะต่างกันมากกับข้างนอก เมื่อเดินออกมาแล้วจะงงมากว่า เรากำลังยืนอยู่ที่ไหนวะเนี่ย แถมไม่รูทิศอีก


ไอ้รายละเอียดดันไม่บอกเสียด้วยสิว่า มันอยู่ใกล้อะไรบ้าง แต่บอกชื่อถนนนะคะ  ป้าจำได้รางๆ ว่ามันเป็นซอยเล็กๆ เชื่อมกับถนนใหญ่ และอยู่ไม่ไกลจากรูทางออกของรถไฟใต้ดิน  ป้าโดยเหรียญห้าสิบสตางค์จากประเทศไทยเสี่ยงทาย เอาวะเดี๋ยวตูเดินไปทางนี้แหละวะ เดินไปนานแสนนาน ไม่มีซอยสักซอย ไอ้ข้อมูลที่ให้มามันมั่วอะเปล่าวะ


เดินจนหลงทางไปไกลแสนไกล ทำไรไม่ถูกเลย เมกานะไม่ใช่สุขุมวิทจะได้มีมอไซค์รับจ้าง ไม่รู้ทางให้ถามมอไซค์รับจ้าง รับรองพี่แกบอกถูกหมดแหละ นอกจากเรื่องเส้นทางแล้ว พี่มอไซค์แกยังทำนายได้อีกว่าใครจะเป็นนายกคนต่อไป อิ อิ อิ


เมกาไม่มีมอไซค์รับจ้าง แล้วป้าคนสวยจะไปถามทางจากใคร ที่สำคัญอยู่มาทั้งหมด 9 วันแล้ว ป้ายังพูดเมกันแบบเมกันไม่ได้เลยอะ แถมยังฟังไม่รู้เรื่องอีกต่างหาก ป้าไม่กล้าถามอะ เพราะป้ากลัวว่าเมื่อเขาบอกทางแล้ว ป้าคงทำได้แค่ยืนเซ่อ แล้วจะถามทำไมวะเนี่ย???



ช่วยป้าด้วย ชีวิตป้ามันช่างซมซานยิ่งนัก!!!

เมื่อมั่นใจว่าตูหลงทาง 100% ถ้ายังเซ่อเดินต่อมันจะยิ่งไกลออกจากสถานีรถไฟ ป้าต้องกล้า คนอย่างป้าต้องกล้า ป้าบ้ามาถึงที่นี่แล้ว ป้าจะนอนข้างถนนจริงเหรอ ป้าเดินเข้าไปยังชายวัยฉกรรย์กลัดมันส์อย่างยิ่งแต่ละคนผิดดำสนิท!!! ยืนกันอยู่กลุ่มใหญ่ ความจริงพวกเขาแอบกลืนน้ำลายเอื้อกๆๆๆๆ   ตั้งแต่ได้ยลโฉมอันแสนงามของเจ้าป้าแล้ว ต้องบอกก่อนว่าที่ป้ามาโผล่ร่างนะมันช้นนะบทม้ากกกกกกกกกกกกกก



ที่นี่ไม่มีนักท่องเที่ยวสักคน แถมคนผิวขาวแบบฝรั่งไม่มีเลยสักชีวิตเดียว มันคือถิ่นของคนดำล้วนๆๆๆๆๆๆ     เพราะฉะนั้นเจ้าป้าจึงขาวที่สุด สวยที่สุด งามคักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   งามนัก งามหลาย งามอิ๊บอ๋ายประมาณนั้นเรยยยยยยยย



พวกเขากำลังคุยซุบซิบกัน ชื่นชมความสวยของตูแน่ๆ    เชื่อไหมว่าป้าลังเลมาก จะเข้าไปถามดีไหมวะ มันกำลังจ้องตูเลยนี่หว่า เอาวะ หนามยอกต้องเอาหนามบ่ง!!!


บอกแล้วว่าป้าของแท้ มันต้องพุ่งเข้าชน อิ อิ อิ  นั่นมันโฆษณา m-100 แล้วป้า      เมื่อเขาสนใจเราแล้วเราจะปล่อยให้หลุดมือทำไม???


ซากุระงามๆ กลางเกาะ MANHATTAN

ป้าไม่ปล่อยให้เขาต้องจัดคิวกันนานเกินไป เดี๋ยวอาจจะมีการฆาตกรรมได้ เพราะไม่รู้ว่าใครจะลงมือก่อน ป้าเลยปรับสีหน้านิดหน่อยให้ดูน่าสงสาร น่าเห็นใจ เดินตรงเข้าไปเลยคะ


hey hey hey you รู้จัก hostel นี้ปะ เนี่ยไอเดินหาตั้งนานแล้วนะ หาไม่เจอเรยยย  ช่วยหน่อยเดะ บอกทางหน่อยได้ไหม


เมื่อกได้ยินคำถาม เริ่มมีการแสดงความคิดเห็น แต่ละคนบอกทางคนละแบบ ป้าไม่รู้จะเชื่อใครดี คนนี้บอกตูนี่แหละมั่นใจว่าต้องไปทางนี้  อีกคนบอก ทางนี้โว้ย!!! อ้าวๆๆๆๆๆ ตูจะเชื่อใครเนี่ย แล้วทางที่บอกนะป้าก็ไม่รู้จักอยู่ดี ไม่น่าเชื่อว่าคำถามของป้าแทบจะทำให้มีการชกกันเลยอะ เพราะแต่ละคนก็คิดว่าตัวเองเจ๋ง cool cool cool ตูไม่ cool กะมรึงด้วยหร็อก


มีคนหนึ่งที่ไม่สามารถทนต่อความสวยของป้าได้ มากระชากมือป้า แล้วบอกว่า fallow me fallow me   fallow me  fallow me  fallow me อิ อิ อิ  เขาผู้นี้กำลังจะพาป้าไปเผด็จศึกอะเปล่าเนี่ย???


art on New york street

เขาพาป้าลัดเลาะไปตามหาถนนที่เป็นที่ตั้งของ hotel 89 ที่เจ้าป้าต้องการ เดินกันนานมาก ชวนคุยด้วย ทำไมป้าเจ๋งจัง ช่างกล้านักที่ยอมไปกับมันกันแค่ 2 คน แหะๆๆๆ  เขาเรียกว่าสองเราจ้า ป้าเองก็ยังงงตัวเอง ตูเดินตามมันไปได้ไงวะเนี่ย ได้ยินเสียงโวยวายโหวกเหวกจากกลุ่มเพื่อนอยู่ข้างหลัง มันกำลังวิจารย์กันว่าป้าจะยับขนาดไหนหรือเปล่าหนอ



ความจริงป้าเองก็กลัวนะ แต่ป้ากลัวว่าจะไม่มีที่นอนมากกว่า ถ้าเกิดป้าไอ้นี่มันพาป้าไปปล้ำ ไม่เป็นไร ป้าเสนอ option พิเศษซะเรยยยย   ปล้ำตูแร้วววววขอนอนค้างที่นี่สัก 2 คืนได้ปะ ถือว่าเหมอกัน แฟร์ๆๆๆๆ ไรเงี้ย



เดินกันมาไกลลิบ ไม่มีคนผ่านมาสักคน ก็บอกแล้วไงว่ามันนอกเมือง ไม่ใช่สถานทีท่องเที่ยวซะหน่อย ตลาดก็ไม่มี มีแต่ตึกร้างๆๆ บ้านคนห่างๆ แต่ไม่ค่อยสกปรกนะคะ   เมื่อมั่นใจว่าหาไม่เจอแล้วแน่นอน และมันชักจะยังไงเสียแร้ววววว



ป้ารีบชิ่งเลยอะ thank you ,thank you thank you so much. ไม่พรือ ไม่เป็นไร ขอบเท่าด้ามใจนะเอ็ง ขอบคุณหลายๆ ที่พาตูหงทางมาตั้งไกล  ป้ารีบขอชิ่งเลยอะ หนีโล้ดดดดดดดดดดดดด   อย่างงี้ต้องชิ่ง วิ่งไอ้น้อง วิ่งเดี๋ยวนี้!!!



ป้าชิ่งรอดออกมาได้ ได้ยินเสียงตะโกนตามหลัง ไม่รู้ว่าจะแอบเสียดายหรือเปล่าที่อุตส่าห์ฉกป้ามาจากไอ้กลุ่มนั้นได้ แต่ป้าดันมาเอาตัวรอดได้ เพื่อไม่ให้เป็นการน่าเกลียดจนเกินไป ป้า say thank you อีก แถมบอกว่า ไม่เป็นไร    เดี๋ยวไอเดินไปหาเองก็ได้



เมื่อรอดมาจากไอ้นี่ ป้าก็เดินโซซัดโซเซต่อไปโดยไม่ลืมเหลียวหลังกลับไปมองเป้นระยะ มันยังตามตูมาอะเปล่าวะเนี่ย???


ตื่นเต้นจนหัวใจแทบวาย ทำไมดวงตูมันได้เสพย์ความซาดิสต์อยู่เรื่อยเชียว ชอบอะเซ่ จะมาบ่นให้หลานๆ รำคาญทำไมเนี่ยหะ


ภาพจาก AMERICAN MUSUEM OF NATURAL HISTORY

โอ้ว ตามทันแล้ว เจ้าป้าสู้ๆนะคะ

หลานๆรอชมอย่างตั้งหน้าตั้งตารอ และตั้งอกตั้งใจอ่าน ^^

จากคุณ : LittleEntchen  
เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 54 22:48:12  
 
.................................................


ขอบคุณมากที่รออ่าน ป้าทำชื่อเสียมาเยอะแล้วว่าชอบเบี้ยวทริป แต่นิวยอร์กป้าชอบ อยากอวดภาพสวยๆ รับรอง ในช่วง 2-3 วันนี้จะไม่มีเบี้ยว แต่จะเบี้ยวสอนหนังสือมานั่งอัพทริปนี่ละคะ


ภาพจาก AMERICAN MUSUEM OF NATURAL HISTORY

ป้าเดินจนมาเจอกลุ่มคนอีกแล้ว แม่นๆๆๆๆ   มันเป็นผู้ชาย เพราะไม่เห็นมีผู้หญิงคนไหนจะมายืนเกร่ๆ อยู่ริมถนนเลยอะ ถ้าเราไม่ถาม เราก็หาไม่เจอ ถ้าเราเข้าไปถาม เราอาจจะมีเสี่ยงบ้าง แต่ไม่เป็นไรเพราะป้าวิ่งเร็วกว่าเสือชีต้าซะอีก ฝึกวิ่งมาหลายทริปแล้ว เชอะเรื่องเล็ก อะ อะ อะ ป้าลืมำปอะเปล่า ว่าป้าไม่ได้เป็นสาวเอ๊าะแล้วนะ จะวิ่งไหวเร้ออออ



คนในกลุมนี้ใจดีอีกแล้ว เขาพาป้าเดินไปด้วยกัน เพราะว่าบอกด้วยปากป้าไม่เข้าใจ จะเข้าใจได้ไงในเมื่อตูฟังภาษาปะกิตไม่รู้เรื่องนี่หว่า เดินด้วยกัน ไปด้วยกัน เลือดสุพรรณบ้านบรรหาร เอ๊ะๆๆๆๆ เป็นไรป้า พาเข้าการเมืองอยู่เรื่อยเลยอะ



เดินกันสักพักใหญ่ๆ จนมาถึงถนนที่เป็นที่ตั้งของ hotel 89 แต่ไม่มี hotel แห่งนี้บนถนนสายนี้ แกเห็นว่าเสียเวลาทำมาหากินไปเยอะมากแล้ว คราวนี้โลกมันเปลี่ยน เพราะแกตีชิ่งจากป้าอะ



ไอมาส่ง you ถึงถนนที่ you ต้องการแล้ว โรงแรมหาไม่เจอ ไม่มี เชิญเดินหาเอาเองนะ ไอไปก่อน หมดนห้าที่ไอแล้ว ทิ้งกันละน่าดู ทิ้งตูไปเฉยเรยยยยยย



ป้าเดินเกร่หาทุกช่องตึกเลยคะ เราต้องเลือกเดินทีละซีกถนน เดินจากท้ายซอนยันหน้าซอย ด๋อยรับประทาน ไม่เจอ!!!   หรือว่ามันไม่มีโรงแรมนี้วะ สงสัยไอ้เวปที่โชว์มันจะหลอกซะแร้วววววว   หลอกกินเงินในบัตรเครดิตของนักท่องเที่ยว!!!


และถ้าโรงแรมแห่งนี้ไม่เจอจริงๆ ตูจะนอนที่ไหนวะ จะกลับไปที่ hostel เดิมดีไหม ขอนอนที่ sofa ชะ ชะ ชะ ป้าหน้าหนาอะ ไม่อายเหรอจะไปขอพึ่งพิงเขาอีกนะ    แอบคิดว่า เดี๋ยวถ้าไม่มีที่นอน คอยดูนะตูจะไปนอนที่ TRUMP HOTEL ซะเรยยยยยยย




ภาพจาก AMERICAN MUSUEM OF NATURAL HISTORY

การถามครั้งสุดท้ายก็เกิดขึ้น และชายคนนี้ก็พาป้ามาที่ hotel 89 ที่ป้าเห็นแล้วแทบจะล้มทั้งยืน อะไรวะ เขียนว่า hotel นะ ไม่ใช่ hostel แต่สภาพมันยิ่งกว่าคอกวัวบ้านป้าอีก ทำไมเป็นงี้วะ


ที่ประตุทางเข้าบอกชื่อ hotel แห่งนี้ตัวเลขบอกเลขที่ได้หล่นหายไปหลายปีแล้ว ทำไมชุ่ยอย่างงี้วะ แล้วคนที่มาพักก่อนป้าเขาตามหาเจอได้ไงวะ   เมื่อเจอประตูเรียบร้อย เขาก็ทิ้งป้าไป


ก็อกๆๆๆๆๆ   ป้าเิปดประตูเข้าไป  บอกได้คำเดียวว่า  สยอง!!! บ้านร้างเปล่าวะเนี่ย??? เหมือนบ้านร้างจริงๆ ไม่น่าจะมีคนอยู่เลยอะ สกปรกมาก ประตูหลุดพัง ไม้กองอยู่กับพื้น พื้นห้องเต็มไปด้วยขี้ดินขี้ทราย สกปรกมาก คอกควายป้ายังสะอาดกว่าอีก มีบันไดขึ้นชั้น 2 และมีประตูที่อยู่ตรงทางเดิน น่าจะมีอีกห้องซ่อนอยู่


ก็อกๆๆๆๆๆๆๆ


ใครวะ  เสียงถามกลับมา   ทับใจป้า โรงแรมนะเนี่ย พนักงานต้อนรับซ่อนตัวอยู่ข้างใน แถมยังตะโกนออกมา ใครวะ???


เออ ตูเอง มีไรไหม ตูจองโรงแรมมรึงไว้นะ ขอเข้าไปหน่อยเดะ


ห้องเต็ม พักได้ไง ไม่มีห้องสำหรับใครทั้งนั้น


ไอ้หย๊าแทบล้มทั้งยืน!!!   อะไรวะเดินกันกันแทบตาย มาถึงดันมาบอกว่าห้องเต็ม ไม่มีห้องว่าง ไม่มีที่สำหรับคุณ


จะไม่มีได้ไงวะ ตูจองมาโว้ย ช่วยเช็คหน่อยเดะ จองมา ไม่ได้มามั่วๆ   ห้องไม่ว่างแล้วในเน็ตมาแจ้ง confirm ทำไมเนี่ย หลอกกันนี่หว่า!!



ภาพจาก AMERICAN MUSUEM OF NATURAL HISTORY

เสียงยืนยันเป็นมั่นเป็นเหมาะ no room no room no room


ป้าไม่ยอมเหมือนกันจะมา no room ไรหละ จองมา มันต้องมีดิ


ขอเข้าไปข้างในหน่อยเดะ จะมี room หรือไม่มี room ก็ขอให้ตูไปเถียงข้างในหน่อยเหอะ เรื่องเถียงถนัดนัก   อ้าวๆๆๆๆ  ป้าพูดภาษาปะกิตได้แล้วเหรอ



เมื่อเข้าไปข้างในมันคือ loby อะ ที่มีโซฟาอยู่ 2 ตัว กับข้าวของวางเต็มไปมด รกขั้นเทพจริงๆ   ทำไมมาตรฐานโรงแรมที่เมกามันต่ำจังวะ มีหญิงสาวคนหนึ่งนอนซุกตัวอยู่บนโซฟา ข้างๆ ข้าวของที่วางท่วมหัว


แม่บ้านตัวดี เดินอาดๆๆๆ  เข้ามาเลยอะ ห้องเต็ม เออๆๆๆๆ    จะย้ำทำไมนักหนาเนี่ย  


จะเต็มได้ไง ฉันจองมานะชื่อ กาญจนาเนี่ย มาจาก ไทยแลนด์เนี่ย จองมาแถมมรึงยังตัดเงินจากบัตรเครดิตตูแล้วด้วย


she คนนี้ขอดูใบจอง   อ้าววววว ซวยยยยยยยย!!! ก็ไม่มีใบจองแล้วจะเอาอะไรไปยืนยันวะเนี่ย


ผู้หญิงที่นอนอยู่บนโซฟาทนไม่ไหวอีกต่อไป หล่อนลุกขึ้นมาคะ ถามหาเบอร์โทรที่ได้จากใบจอง เดี๋ยวฉันจะโทรไปถามคนที่รับจองให้ หล่อนขอเบอร์โทร


อิ อิ อิ   คนมันเจ๋งอะ ป้าไม่ได้จดเบอร์โทรติดต่อ จดมาแต่ที่อยู่อะนะ หล่อนเลยเสี่ยงดวงโทรหายชายคนหนึ่งที่น่าจะเกี่ยวข้องกับ hotel แห่งนี้ โทรเท่าไหร่ก็ไม่ติด ไม่มีคนรับสาย


you wait, you wait , you wait, รอจนกว่าชายคนนี้จะเข้ามาทำงาน ฟังแล้วมีความหวังขึ้นมาหน่อย แต่แม่บ้านตัวดดียังมาย้ำจัง no room ที่นี่มี 25 ห้องมีคนพักหมดแล้ว ไม่มีใคร check out วันนี้ แล้ว you จะเข้าพักได้ไง


แกเป้นไรของแกวะ นอกจากจะไม่ช่วยแล้ว แกยังชอบมาซ้ำเติมป้าจัง ไม่เคยตกทุกข์ได้ยากบ้างเลยหรือไง


ป้าจัดการเก็บข้าวของ จัดที่จัดทาง แล้วก็ล้มตัวลงนอน ในสมองคิดวุ่นวายไปหมด ตูโดนหลอกหรือวะเนี่ย  แล้วอีก 2 คืนนี้ตูจะไปนอนที่ไหน



ภาพจาก AMERICAN MUSUEM OF NATURAL HISTORY

ป้านอนอยู่จนเกือบเที่ยงอย่างไร้ความหวัง แอบแปลกใจทำไมผู้หญิงเมกันดำคนนี้มานอนอยู่แถวนี้วะ หล่อนไม่ได้เล่าเรื่องราวของหล่อน เราเองก็มารยาทดีพอสมควรไม่กล้าถาม ทั้งที่อยากรู้มากว่าหล่อนโดนไล่เหมือนตูด้วยอะเปล่า สงสัยจะเจอข้อหาเดียวกัน no room หล่อนมานอนอยู่นานแค่ไหนแล้ววะ



บางครั้งหล่อนหลับไปพร้อมกับเสียงกรนดังสนั่นหวั่นไหว ไม่ทุกข์ใจบ้างเลยเหรอ ทำไมตูทุกข์จังวะ ทำไมตูกลัวว่า นี่เมือง hi so  ไม่ใช่อินเดียซะหน่อยจะได้น่ากลัว แหะๆๆๆ ความจริงแล้วนอนตามถนนที่อินเดียไม่น่ากลัวเรยยยย   คนนอนกันเต็มไปหมด หน้าตากลมกลืนขนาดนี้ จะไปกลัวไรวะ


ป้าตั้งใจว่าถ้าไม่มี room จริงๆ เพราะมันหลอกป้า ป้าไม่ขอไรมาก ขอนอนบนโซฟานี่แหละ ในเมื่อมรึงรับจองไปแล้ว แถมยังเอาเงินตูไปแล้ว ไม่ห้องไม่เป็นไร นอนในห้องรับแขกนี่ละวะ แต่มันตั้ง 2 คืนเลยนะ มันทรมานไปไหมวะ และถ้าเขาไม่ยอมให้นอนละ จะทำไงดี ไม่มีหลักฐานไรเลยว่าป้าได้จองโรงแรมนี้ไว้



กลุ้มโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


ภาพจาก AMERICAN MUSUEM OF NATURAL HISTORY

ก่อนเที่ยงไอ้หนุ่มรูปงามคนหนึ่งก็เดินเข้ามาในห้องรับแขก หญิงสาวผู้ร่วมชะตากับป้ารีบส่งสายตากระซิบป้า ไปคุยกับมันเรย ไอ้นี่แหละที่รับจองห้องพัก บอกมันเรยยยยว่า you จองห้องมาทางเน็ต



ป้าเดินเข้าประกบเลย hey hey hey hey you เนี่ย ไอจองห้องพักทางเน็ตนะ 2 คืน


รู้แล้ววววววววววววววววววววววววว    อ้าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ    ทำไมแม่บ้านมาบอกว่าห้องเต็มวะเนี่ย ปล่อยให้ตูกลุ้มตั้งนาน


we have room วะ พอจะมี มันก็มีเอาง่ายๆ ปล่อยให้ตูนอนหนาวกอดเป้เน่าๆ อยู่ได้ตั้งนาน

you จองมาทางเน็ตใช่ไหม เออ ถามทำไม มรึงรู้แล้วววนี่ ชื่อกาญจนาใช่ไหม เออๆๆๆ    รู้แจ้งเห็นจริง


ขอดูใบจองหน่อยเดะ!!!


อ้าวๆๆๆๆๆ รุ้แล้วว่าตูจองมา จะถามหาใบจองทำไมวะเนี่ย ป้ารีบส่งหนังสือเดินทางให้มันดู เพื่อเป็นการยืนยันว่าตูนี่แหละ กาญจนา


มันยังถามซ้ำหาใบจอง ไอ้นี่เป็นไรของมันวะ ถามหาใบจองอยู่ได้


I don't have. แปลว่าไม่มี เข้าใจไหมว่า ไม่มี ไม่มี ไอ้คำตอบนี้แหละมันทำให้ป้าเกือบได้ชกไอ้เมกันจอมขี้โกงคนนี้


ไปดูกันว่าเกิดไรขึ้น เมื่อสาวไทยเกือบได้วางมวยกับไอ้กัน!!!

ตายไม่ว่า แต่ป้ารับไม่ได้ที่โดนโกง!!!




ภาพจาก AMERICAN MUSUEM OF NATURAL HISTORY

เมื่อมีห้อง ไอ้นี่ขอค่าห้องทันที

100 ดอลล์ โอ้วววววววววววววววววววววววว ทำไมแแพงจังวะ ป้าจำได้รางๆ นะว่าป้าต้องจ่ายเพิ่มอีกแค่ 71 ดอลล์ ทำไมมันมากลายเป็น 100 ดอลล์ได้วะ


ราคา 100 ดอลล์มันต้องได้นอนโรงแรมดีๆ ที่เกาะ Mnahhatan โน่น ไม่ใช่มานอนอยู่ที่คอกควาย ณ Brooklyn แห่งนี้


เนื่องจากดีใจที่มีที่นอน ขอให้มีที่นอน ป้าไม่โต้แย้งเพราะป้ายังมึนอยู่ งงไปหมด ทำไม 100 ดอลล์วะ



ไอ้นี่ได้ตังค์เรียบร้อยแล้ว พ่อจัดการเรียกแม่บ้านมาทันที ไปเตรียมห้องให้ she คนนี้ คือ ป้านี่แหละ แล้วเอากุญแจมาให้ จากนั้นมันก็ดำดินออกไปจากโรงแรมแห่งนี้อย่างรวดเร็วทิ้งป้าไว้ในห้องรับแขกเหมือนเดิม!!!


โง่ซ้ำสองหรือเปล่าวะตู  แล้วห้องพักของตุอยู่ที่ไหนวะ แม่บ้านก็เดินออกหายไปอีกคน เกิดอะไรขึ้นวะ ป้าได้แแต่รอ แอบคิดว่าไอ้นี่มันคงออกไปธุระ เดี๋ยวมันคงกลับมา มันต้องกลับมา ป้าใช้กระแสจิตยิงไปที่หัวใจของมัน


มรึงจงกลับมา!!!


มรึงจงกลับมา!!!


มรึงจงกลับมา!!!


มรึงจงกลับมา!!! แต่มันไม่กลับมา


ไม่น่าเชื่อว่าแม่บ้านจะหายไปนานมาก ทำความสะอาดห้องแค่นี้เป้นชั่วโมงเลยเหรอวะ???


เมื่อสติกลับคืนมา ป้าเริ่มคิดอย่างช้าๆ เท่าที่เนื้อที่ของสมองจะเอื้ออำนวย ตูจำได้นี่หว่าว่าตูต้องจ่ายเพิ่มอีก 71 ดอลล์ ทำไมมันมาเอาจากตุตั้ง 100 ดอลล์วะ


หล่อนผู้นอนอยู่ในห้องนั้น ร้องถามขึ้นมา


ถูกโกงใช่ปะ????   ชะ ชะ ชะ รู้ดีจริงๆ

I guess. มันต้องโกงฉันแน่ๆ ฉันจำได้ว่าต้องจ่ายแค่ 71 ดอลล์ แต่มันเอาเงินฉันไปตั้ง 100 ดอลล์ ได้มีป้าใส่เรยยยยอะ


เหมือนเอาน้ำมันไปราดลงบนกองไฟ หล่อนรีบใส่ไฟป้าบ้าง


you อย่ายอมนะ ยอมไม่ได้ ไอ้นี่มันเลวววววววววววววววว


ว้าววววววววววววววววววว   แรงส์จัง



มันขี้โกง มันโกงทุกอย่าง นี่ you ต้องโดนมันโกงแน่ you อย่ายอมเด็ดขาด    you เปิดเน็ตเลยดูสิว่า you ต้องจ่ายเพิ่มเท่าไหร่ อย่าไปยอมมันนะ!!!


ไอ้นี่มันเลวววววววววววววววววววววววววว   ป้าได้ยินคำนี้หลายครั้งมาก จนใจป้าชักเอนเอียง สงสัยมันจะโกงตูจริงๆ นะแหละ



ภาพจาก AMERICAN MUSUEM OF NATURAL HISTORY

โชคชะตายังเข้าข้างป้า เธอเสนอให้ป้าใช้คอมพ์เปิดเน็ต


โอ้ววววววววววววววววววววววววววว เย้ มันโกงตูจริงๆ ด้วย โกงชัดๆ โกงกันเห็น ตูโดนโกง เธอคนนี้ยังใส่ไฟไม่เลิก อย่ายอม อย่ายอม อย่ายอมเด็ดขาด ต้องทวงเงินคืนมาให้ได้ อย่าไปเสียให้มัน


พอดีแม่บ้านเดินผ่านมา ป้าได้ที ป้าโวยเลย


hey hey hey นายเอ็งมันโกงเงินตูไป หลายดอลล์ด้วยนะ ไอไม่ยอมหรอก เอาเงินตูคืนมา


ฉันเป็นแค่แม่บ้าน ฉันไม่รู้ ฉันไม่เห็น นั่นเอากับหล่อนสิ


หญิงผิวดำไม่ยอมกดโทรศัพท์ต่อไปหาไอ้หนุ่ม แล้วส่งให้แม่บ้านอธิบายว่าค่าห้องไม่ใช่ 100 ดอลล์ แต่เป็น 71 ดอลล์


ไอ้นี่โวยวายแถมอธิบายบางอย่างมา ป้าฉกโทรศัพท์มาพูดเองทันที มรึงโกงตู จ่ายเงินตูมาเดี๋ยวนี้ ตูเปิดเน็ตแล้วตูต้องจ่ายแค่ 71 ดอลล์ ทำไมมรึงโกงตูตั้งเยอะ


ไอ้นี่ไดที แต่่มีอึ้งนิดหน่อยไม่คิดว่าป้าจะมีโอกาสได้เปิดเน็ตเพื่อเช็คราคา มันดันมาอ้างว่า ต้องจ่าย tax และคิดราคาพิเศษเพระาเป็นวันหยุด และราคายังแพงพิเศษไปอีกเพราะมันเป็นเทศกาลอีสเตอร์



อะไรวะเนี่ย ในเน็ตไม่ได้แจ้งว่าจะต้องจ่าย tax ซะหน่อย มาอ้างให้จ่าย tax ได้ไงเนี่ย ตูมาจากเมืองไทย ทำไมตูต้องมาจ่ายภาษีให้ประเทศมรึงด้วยวะ


ป้าไม่ยอมป้าโวยวายสุดชีวิต ยอมตาย ไอ้นี่ชักรำคาญเลยบอกว่า


shut up

shut up

shut up เด๊๋ยวจะให้แม่บ้านจ่ายคืนเงินให้ แต่ไม่จ่ายคืน 30 ดอลล์หรอกนะ เพราะต้องหักภาษี ป้าหมดโอกาสเถียงเพราะมันวางสายนะสิ


หมดโอกาสของป้า แต่ป้ายังแอบหวังว่า เดี๋ยวแม่บ้านจะเอาเงินมาจ่าย ป้านั่งรออีกนานแสนนนาน จนต้องยอมรับว่า งานนี้ตูชวด เสียท่าให้ไอ้นี่แล้ว



อย่า อย่า อย่า อย่าให้ตูได้เห็นหน้ามรึงอีกเชียวนะ ตูจะเอาให้ตายกันไปข้างนึง!!!




ณ ถนนสายหนึ่งกลางเมืองนิวยอร์ก

ไม่น่าเชื่อว่าไอ้นี่มันมีกรรม เนื่องจากมีคนมาพักอีก มันต้องมาจัดการเรื่องห้องพักให้กับแขก(เหยื่อรายใหม่)




ป้าไม่ปล่อยโอกาสให้ผ่านไป ป้าเข้าไปทวงเงินทันที เอาเงินตูคืนมา เอาเงินของตูคืนมาเดี๋ยวนี้   ตอนนี้ป้ากำลังถือไพ่เหนือกว่า เพราะมันมีแขก มันเดินเข้ามาประกบป้าเลยอะ



อย่าพูดมาก เดี๋ยวจ่าย เข้าใจไหมว่าเดี๋ยวจ่าย แต่จ่ายให้แค่ 5 ดอลล์ ไรวะ 5 ดอลล์ได้ไง มรึงยึดเงินตูจากบัตรแล้ว มรึงต้องจ่ายตูมา 30 ดอลล์ ป้าแหกปากอยู่นั้นแหละ มันก็อ้างภาษีอยู่นั่นแหละ!!!


ในที่สุดป้าก็ได้รุ้ว่า ไอ้นี่มันเลวขนาดไหน เพระาผู้หญิงคนที่นอนซุกอยู่บนโซฟาไม่อาจจะทนดูอยู่ได้ หล่อนลุกขึ้นมาชี้หน้าไอ้หนุ่มคนนี้ทันที!!


เอาเงินคืนเธอไปเดี๋ยวนี้ มรึงขี้โกงมาก เก็บเงินไปแล้วมาอ้างว่าไม่จ่าย แถมยังมาไล่ออกจากห้อง อย่ายอมนะต้องขอบิลด้วย ถ้าไม่มีบิลอย่างฉัน จะโดนไล่ออกจากห้อง ไม่ให้พัก รู้แล้วใช่ไหมว่าทำไมฉันถึงมานอนอยู่ที่นี่


ไอ้นี่เลววววววววววววววววว ขี้โกงงงงงงงงงงงงงงงงงงง   และอีกหลายคำ แหะๆๆๆๆ   หยาบคายมาก!!! ไม่อาจจะพิมพ์ได้


ยัง ยัง ยัง ยังไม่พอ หล่อนยังบอกอีกว่า ถ้าไม่มีใบจอง ไอ้นี่จะบวกราคาขึ้นอีกหลายเปอร์เซ็นต์ เห็นแล้วใช่ไหมละ


ทีนี้เลยเกิดสงครามระหว่างสองคนนี้แทน ป้าได้แต่ยืนตะลึง!!! เฮ่ยๆๆๆๆ   มันเลวขนาดนี้เลยเหรอ   มันโกงแบบซึ่งหน้ามาก หน้าด้านมากกกกก โกงแบบไม่เกรงใจจริงๆ อะ


ผู้หญิงคนนี้จองห้องไว้หลายคืนมาก เพระาเธอเป็นนักศึกษาเข้ามาเรียนในนิวยอร์ก เมื่อจ่ายเงินเรียบร้อยแล้ว เธอไม่ได้ขอบิลไว้เป็นหลักฐาน ไอ้เลวมันได้โอกาส แอบเอาห้องของเธอไปให้นักท่องเที่ยวคนอื่น แล้วขนข้าวของของเธอมาโยนไว้ที่ห้องรับแขกนะเอง



ขอคารวะ 2 กรึ๊บ มันเจ๋งอะ ป้าว่าคนอียิปต์ขี้โกงโคดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   ต้องยอมแพ้ให้ไอ้นี่จริงๆ



เรื่องนี้จบลงด้วยสงครามของ 2 นี้ที่มีป้าแอบสะใจ ดีวะที่ตูไม่ต้องไปฟาดฟันกับมันด้วยตัวเอง


เมื่อแขกกลุ่มใหม่เข้ามา ไอ้นี่ถามกาอนเลยอะ มีใบจองไหม ชะ ชะ ชะ  มีเหยื่อรายใหม่มาให้มันเชือดอีกแล้วเหรอเนี่ย???



เสียงตอบกลับมาที่ถูกใจไอ้หนุ่มคนนี้มาก


no have ทันทีที่ได้ยินว่าไม่มี ป้าแอบเห้นสายตากระหยิ่มยิ้มย่องของมัน แถมมันยังปรายตามายังป้าด้วยอะ แบบว่าสะใจอะ ถึงตูต้องคืนเงินให้มรึง เดี๋ยวตูจะฟันจากกลุ่มนี้แทน!!!



เลวบริสุทธิ์!!!  อยากรู้ละสิว่า ป้าจะแฉความเลวของมันอะเปล่า????

คำตอบคือป้าเงียบอะ ใครเลวกว่ากันวะเนี่ย ป้าเงียบเพราะว่ามันยังไม่จ่ายเงินให้ป้านะสิ



...................................


เมื่อได้ห้องพักแล้ว คราวนี้ป้าไม่ทนอีกต่อไป ป้าถามเลยว่า เตาแก๊สเปิดไงวะ สอนหน่อนเดะ เตาไมโครเวฟละ ใช้ไง ไอใช้ไม่เป็น สาเหตุที่ป้าไม่อายเพระาว่า แม่บ้านคนนี้แกน่าจะเป้นคนงานจากประเทศอื่น พูดอังกฤษไม่เก่ง พูดงายๆ คือ คนระดับรากหญ้าเมหือนป้านะแหละ



แกพาป้าไปสอนวิธีเปิดเตาแก๊สแบบละเอียด อิ อิ อิ  เตาแก๊สพัง เปิดเท่าไหร่ก็ไม่ติด ดูสิคนไม่มีวาสนา ตูจะได้กินมาม่าต้มไหมวะ แม่บ้านพยายามอยู่นานมาก จนป้าเองก็สงสารแก แต่ป้าพอจะรู้แล้วว่า บิดตรงไหน กระแทกตรงไหน ป้าได้กลิ่นแก๊สระเหยออกมา เอาวะขอให้รู้แค่นี้ เดี๋ยวตูจะเผา hotel แห่งนี้ซะเรยยยย   แค้นมาก


ป้าได้ห้องที่มี 4 เตียง ห้องสะอาดดีอะ แม้สภาพภายนอกจะสกปรกมาก แต่ห้องนอนดันสะอาด น่านอนมาก แถมมีหน้าต่างด้วย เออๆๆๆ  ดีใช้ได้ ถือว่าชดเชยกัน


จัดการเก็บของเรียบร้อย เหนื่อยกับการทำสงคราม การย้ายห้อง การแบกเป้ หมดเรี่ยวหมดแรงจริง ป้าเลยตั้งใจว่าตูจะนอน ไม่ไปไหนทั้งนั้น เอาแรงดีกว่า แต่ แต่ แต่ ป้าทนนอนอยู่ไม่ได้ ป้าออกจากโรงแรมนั่งรถไฟใต้ดินไป GRAND CENTRAL TERMINAL อีกครั้งเพระาไม่รู้ว่าจะไปไหนดี แล้วก็เข้าไปอ่านหนังสือในสถานีรถไฟแห่งนี้ ร้านใหญ่มาก มีคนมาอ่านฟรีกันหลายคน ได้หนังสือเล่มที่ถูกใจมาก เพราะมันเป็นเรื่องของ PICASSO นะเอง



และเจออีกเล่มเกี่ยวกับหมา ขายดีที่สุดในเมกาเลยคะ ป้าอ่านจนจบ ที่นี่มีเก้าอี้ให้นั่งด้วยคะ จบไป 2 เรื่อง ป้ามาเจอหนังสือสมุดภาพถ่าย ประมาณว่า best photos round the world เลยอ่านแอนด์ดูภาพสวยๆ อย่างสบายอารมณ์ไปอีกเล่ม

และมาจบด้วยสมุดภาพถ่ายเก่าๆ ของเมกา โอ้วววววววววววววววววว สุดย้อด สวยๆ ทั้งนั้น


จากนั้นป้าออกไปสำรวจ MANHATTAN ต่อ เมืองนี้มันกว้างจะตาย เดินกันสักเดือนยังไม่น่าจะเดินครบทุกถนนอะ



time square

ออกจาก GRAND CENTRAL TEMINAL  ป้าจะไปตามหาพระอีกที วันนี้ต้องไปเจอพระให้ได้ จะขอล้างซวยซะที วัดมี 2 แห่ง คือ west side กับที่ China town ตามป้ามาเรยยยย



บรรยากาศด้านหน้า hotel 89 ของเจ้าป้าจ้า

บรรยากาศภายในสถานี MYRTLE station มีภาพสวยๆ โชว์ตลอดทิศเหนือถึงทิศใต้เลยอะ

จะขึ้นรถไฟใต้ดินจะต้องเอาบัตรไปรูดที่เครื่องที่เห็นในภาพนะคะ

เครื่องเก็บเงินค่าจอดรถคะ มันขำมาก เพราะตอนแรกที่ป้าเห็นคนเอาเงินไปใส่ในเครื่องนี้ ป้านึกว่าเขากำลังซื้อตั๋วรถเมล์ และป้าเองอยากนั่งรถเมล์มาก ป้าไปยืนแอบดูอยู่นานมาก ใส่ตังค์ยังไงวะ แล้วตั๋วมันออกมายังไง แล้วค่ารถเมล์กี่บาทวะเนี่ย



ป้าแอบมองอยู่หลายวัน แต่ไม่ได้ลองอะนะ ทำไมเป้นคนขี้กลัวจังวะ ไม่น่าไปเมืองนอกคนเดียวได้เยยยยยยย


ไม่น่าเชื่อว่าคนที่นี่เทขาซื่อสัตว์มาก เมื่อเขาจะใช้รถ ทุกคนจะเดินไปจ่ายตังค์ ทั้งที่ไม่มีใครมาแอบดูซะหน่อยว่าเราจะจ่ายอะเปล่า   เขาเรียกว่าคนมันมีสามัญสำนึกนะป้า แบบนี้ใช้ที่เมืองไทยไม่ได้หร็อก เพราะว่าจะมีคนเอาขี้ดินไปยัดรูแน่นอน

จะเชื่อไหมว่านี่คืออเมริกา มันน่าจะเป็นภาพถ่ายที่มาจาก กรุงปักกิ่งมากกว่าอะ

หลังจากมาอยู่เมกาได้ 10 วัน ป้าค้นพบว่าเมกามันเป้นเมืองที่รวมคนบ้าทุกจำพวกไว้ที่นี่ ขอยืนยันว่าคนบ้าจริงๆ เมืองนี้เสรีภาพสูงมาก ใครอยากจะทำอะไรก็ได้


บางคนเดินร้องเพลงแหกปากดังลั่น บางคนเดินเต้นแร็บอยู่คนเดียวบนกลางถนน ใครจะดูตูก็ไม่สน ใครจะแต่งตัวอย่างไรก็ได้


อยากจะบ้าให้หลุดโลกขนาดไหนมันก็เรื่องของตู ประมาณนี้เรยอะ


ยืนยันด้วยภาพนี้ ตูพอใจ มีปัญหาไรไหม???

ร้านขายผลไม้ที่วางขายอยู่ตามถนนหนทาง ไม่ได้กีดขวางทางใครสักเท่าไหร่ ราคาค่อนข้างถูกกว่าในห้างเยอะเรยยยย



องุ่นไร้เมล็ดที่แพงลิบบ้านเรา ขอบอกที่นี่ราคา 2 ดอลล์เอ้งงงงงง   ทำให้ป้ารำลึกถึงทริปอินเดียที่เจ้าป้าประทังชีวิตด้วยองุ่น  เจอของถูกแบบนี้จะฟาดให้สะใจไปเลย ป้าซื้อองุ่นกินวันละ 2 โลเลยอะ

ร้านขายยา ป้านึกว่าคฤหาสน์ของหม่อมมารดา

ป้าเดินจาก 42 street จนมาโผล่ที่นี่ ลืมชื่อแร้วววววว  สถานที่ที่นักท่องเที่ยวชอบมาก มานั่งชิลๆ ดูคนก็คุ้มแร้ววววว

ซมซานเหมือนป้าเลยอะ แต่งตัวได้ match จริงๆ

NEW YORK    NEW YORK   NEW YORK

NEW YORK    NEW YORK   NEW YORK

ไม่ได้วุ่นวายตลอดเวลาอย่างที่เราเข้าใจนะคะ


ถนนบางสายเงียบมาก แถมยังมีดอกไม้บานเต็มเมือง เดินได้อย่างเพลิดเพลินมาก ไม่น่าเบื่อเลยคะ แต่อาจจะเหงาสักหน่อย

ทุกตึกต้องมีบันไดหนีไฟคะ และต้องสวยด้วยอะ ไม่งั้นจะทำให้เมืองนิวยอร์กหมดเสน่ห์ไปได้

so pround ภู้มใจ๊ ภูมิใจ   ได้ไปเมกาแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยย

เขาภูมิใจแบรนด์ของเขา เราอย่าไปว่าเขาเลย


โฆษณา iPad 2 โชว์หราแผ่นเท่าตึกเลยอะ

ถนนบางสวยจะมีส่วนกลางที่จัดไว้สำหรับให้นักพักผ่อน จิบกาแฟ ชมเมืองเรื่อยเปื่อยคะ

แบรนด์ไหนป้าจำไม่ได้แล้ว


มีเรื่องที่แปลกใจอีกเรื่องคือ นิวยอร์กในความคิดของหลายคนคือ เมืองแฟชัน สุดย้อดแฟชันต้องที่นี่ เป็นรองแค่ปารีส   แต่เชื่อไหมว่าเมื่อได้เหยียบผืนแผ่นดินที่ใครๆ ก็ใฝ่ฝันจะมาเหยียบสักครั้งเนี่ยนะ ป้าบว่าคนที่นี่เอง แต่งตัวเชยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก



ยิ่งถ้าไปเทียบกับสาว MOSCOW และ SEOUL ชิดซ้ายตกคูไปหลายขุมเลยอะ   น้อยมากที่จะพบสาวๆ ที่นี่บ้าแฟชัน!!! ปล่อยให้ Paris Hilton แกบ้าไปคนเดียวเหอะ

แหมๆๆๆๆ น่าจะซื้อไปใส่นอนกับไอ้หนุ่มที่ hotel 89 สักตัวเหอะ

อ้าว อ้าว อ้าว

จบแล้วเหรอคะ ตอนนี้

ไม่นะ...ขอร้อง Pleaseeeee จง โปรด กรุณา

กำลังสนุกเลยอ่ะค่ะ

ร้านขายยา CVS เป็นร้านโปรดร้านนึงของผมเลย จะมีส่วนลดให้สมาชิกอยู่บ่อย ๆ ชอบซื้อขนมที่ร้านนี้มาก

อ้าว อ้าว อ้าว

จบแล้วเหรอคะ ตอนนี้

ไม่นะ...ขอร้อง Pleaseeeee จง โปรด กรุณา

กำลังสนุกเลยอ่ะค่ะ

จากคุณ : พะยูนอ้วน  
เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 54 13:09:27  


............................


มัวแต่ประจานไอ้เลวแห่ง hotel 89 ป้ายังไปไม่ถึงตลาดขายหอยเลยอะ


ยัง ยัง ยัง ยังคะ ยังไม่จบ ต้องตามหาหอยปากอ้าให้เจอก่อนคะ




เหนื่อยหนักพักก่อน ถ้าหาเพื่อนนอนต้องติดต่อป้า

ร้านขายยา CVS เป็นร้านโปรดร้านนึงของผมเลย จะมีส่วนลดให้สมาชิกอยู่บ่อย ๆ ชอบซื้อขนมที่ร้านนี้มาก

จากคุณ : toytrip  
เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 54 13:11:17  
 

............................


ข้างในมี coffee shop ด้วยเหรอคะ ดีจังซื้อยาคุมเสร็จแล้ว ป้าจะจิบชาเป็นยาบำรุงความสวยไปด้วยเรยยย


ป้าเองชอบ supermarket ที่นี่มากเลยคะ ป้าว่ามันหลากหลายมาก ได้เห็นหลายอย่างใน supermarket แถมยังมีอาหารอร่อยๆ ให้ทานด้วยคะ รูปแบบอาจจะซ้ำนิดนึง แต่เรื่องราคานี่น่าประทับใจมากที่สุด



ถ้าเราป่วย แกล้งทำไปซื้อยา เขาจะขายให้เราไหมคะ ป้าไม่ได้พิสูจน์ เพราะอาการริดซี่ดวงของป้ามันไม่กำเริบนะเอง ไม่งั้นจะลองเข้าไปถามหายาแก้ริดสีดวงแถวๆ นิวยอร์กดู อิ อิ อิ




ร้านอาหารข้างถนนที่หายากมากในนิวยอร์ก

เดินหลงทางจนมาเจอกลุ่มคนกำลังต่อแถวยาวเหยียด ป้าสงสัยมาก เกิดไรขึ้นวะเนี่ย เขาดูไรกันวะ ไปดูมั่งดีกว่า กำลังรอคิวดุหอยปากอ้าของป้าอะเปล่า



นักเรียนกลุ่มนี้เป็นนักเรียนที่เรียน chef นะคะ พวกเขาเผ่นออกมาจากโรงเรียน เพราะมีเรื่องตลกเกิดขึ้น มีคนโทรไปแจ้งว่า ไฟไหม้คอนโด ซึ่งอยู่ใกล้กับโรงเรียนแห่งนี้ แต่ละคนแตกตื่นหนีลงมา แต่เขามีระเบียบมาก ไม่เชื่อดูภาพสิ ขนาดหนีไฟไหม้นะเนี่ย ยังมีระเบียบขนาดนี้เลยเหรอ

ขนมในร้านขายยาเป็นพวกขนมหวานลูกกวาด ช็อคโกแลต คล้าย ๆ กับที่ขายในซุปเปอร์มาร์เก็ตครับ

ยาสามัญซื้อได้เลย แต่ยาควบคุม ต้องมีใบสั่งแพทย์เท่านั้นถึงจะซื้อได้ครับ จะป่วยขนาดไหน ถ้าไม่มีใบสั่งยาจากแพทย์เขาก็คงไม่ขายให้ครับ

เมกาเขาแตกตื่นอะไรง่ายดายมาก เขายังไม่รู้เลยว่าเรื่องจริงอะเปล่า รถดับเพลิงมาประชุมกันที่นี่เกือบ 20 คัน รวมรถตำรวจด้วย วุ่นวายมาก รถติดมาก



เมื่อยืนรอๆ อยู่นาน ป้าอยากหัวเราะให้ฟันซี่หน้ามันยุบ โดนหลอกอะ  มีคนยืนหัวเราะเยอะกันเต็มไปหมด  fool fool fool แปลว่า โง่ อะ



ป้ารีบไปสมน้ำหน้าเขาด้วย ถ่ายรูปมาซะเรยยยย  แถมยังยิ้มซะกว้าง ทำไงได้ ตูขำโว้ยยยยยย   ตำรวจไทยรอให้เหตุการณ์สงบก่อนถึงจะมา แต่ตำรวจเมกาเหาะมาเรยยยย  โดยไม่รู้ว่าเรื่องจริงอะเปล่า

คนมันเซ็งอะ เข้าใจปะ ดูหน้าพี่แกชัดๆ เลยนะ

เมื่อหายตกใจ ป้าเลือกเดินถนนสายนอกสุดของ west side เรื่อยไปจนกว่าจะเจอวัดไทย บรรยากาศตามถนนจะแตกต่างจากย่าน 5 th Avenue มากเลยคะ ประมาณว่าบ้านๆ อะนะ ดีเหมือนกันป้าเองชักเบื่อแสงสีแล้ว คิดถึงนาข้าวกะไอ้ทุยแล้วอะ



โฆษณาหรือเปล่าไม่แน่ใจ แต่มักจะโชว์อยู่บนตึกหลายๆ แห่งนะเอง

ไม่ไกลจากไอ้มดแดงสายพันธุ์เมกัน มีลานกลางถนนอีกแล้ว ความจริงลานนี้กำลังจะบอกท่านว่า ท่านกำลังเดินเข้าสู่ย่านเชลซีนะเอง  แต่ป้าไม่รู้ว่ามันคือ เชลซี เพราะยังงงอยู่กับแผนที่ เขาบอกว่าไม่ไกลจากเชลซีมี meet packing market ร้านขายเนื้อวัว ป้าเองก็งงนะ แค่ร้านขายเนื้อวัว ทำไม lonely planet แนะนำให้มาเที่ยวที่นี่ เดินเข้าไปในดงเนื้อวัวมันไม่โสภาเลยนะ เหม็นด้วย แหะๆๆๆๆ  แต่ป้าเองก้ยังตามหามันนะ เพราะอยากรู้ว่ามันพิเศษตรงไหนหว่า

ป้าเดินซมซานจนมาเจอ park ให้นักพักเหนื่อย ป้าละชอบบรรยากาศของ park ที่นี่จริง ๆ เพราะมันเป้นสถานที่ที่ทุกคนมีสิทธิจะมานั่งพักผ่อนอย่างแท้จริง  แถววิวรอบๆ ยังสวยซะด้วยคะ มีดอกไม้ให้ชมกันหลากหลาย มากที่สุดคือ ทิวลิปนะเอง

ดอกทิวลิปยักษ์ ใหญ่มากจริงๆ

เดินอยู่นานมากจนปวดเยี่ยว ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไร  ในเมื่อบนถนนไม่มีส้วมสาธารณะอยู่เลยสักแห่งเดียว และตอนนี้คุณก็ไม่สามารถทนต่อไปได้อีก



ต้องใช้สูตรป้า รับรองไม่เยี่ยวไหลให้อายชาวบ้านแน่นอน สนามเด็กเล่นคะ ทุกแห่งมีส้วม!!! ป้าเองไม่มีลูกเป็นเครื่องมือให้เข้าไปในสนามเด็กเล่น ป้าเลยรอจนกว่าจะมีเหยื่อผ่านมา รอไม่นานมีคนจูงลูกเข้าไปสนามเด็กเล่นแห่งนี้ ป้าสวมรอยเป็นญาติผู้ใหญ่ฝ่ายสามี เดินตามเข้าไปบ้าง ได้ใช้ส้วมสมใจคะ  ใช้เสร็จแล้วเราต้องแกล้งดูเด็กเล่นนิดหน่อยอย่าให้น่าเกลียดกันเกินไป แล้วค่อยถอยออกมาแบบเนียนๆ  ตามถนัด

ร้านขายพิซซ่าเคลื่อนที่ ไม่รู้ว่าในรถจะมีเก้าอี้ให้นั่งหรือเปล่า ต้องถามคุณ toytrip แล้วคะ

ผ่านไปหลายชั่วโมง แล้วในที่สุดป้าก็มาเจอ China town อย่างไม่ตั้งใจ


สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ของคนทุกชนชั้น เพราะป้าเห็นคนรวยเขาก็มา shopping ที่นี่ ส่วนชนชั้นอย่างเรา มาเดินเล่นๆ เอามันส์ ถ้าจะเสียเงิน อย่าให้เกิน 5 ดอลล์ ถือว่าเจ๋ง   มาดูสิว่าป้าจะเสียไปเท่าไหร่


ใบละ 600 บาท อยากได้ม้ากกกกกกกกกกกกกก


จะมาถือเล่นๆ ที่สยามพาราก้อน แบบว่าโม้อะ ฉ้านไปนิวยอร์กมาแล้วอะ

นึกว่าเดินอยู่ที่ตลาดโรงเกลือ

China town เริ่มจากถนน Canal street สามารถนั่งรถไฟใต้ดินมาโผล่ที่นี่ได้เลยคะ บรรยากาศวุ่นวายตลอดเวลา แต่สนุกดี ยิ่งได้ต่อราคาด้วยแล้วมันส์มากคะ แต่ละร้านดัมพ์ราคาแข่งกันสุดขั้วเลยอะ

welcome to China town

คนเยอะขนาดนี้เองอะ

เมกาชอบปล้นสมบัติของชาติอื่น แต่จีนเจ๋งกว่า เพราะชอบปล้นแผ่นดินของคนอื่น ไม่มีผืนดินใดบนโลกใบนี้ที่ไม่มีชาวจีนไปตั้งรกราก!!!

วุ่นวายมาก

Canal street ในบรรยากาศแบบจีน

นักท่องเที่ยวหลายคนเดินทางมาจากบ้านเกิดเพื่อมาเลือกซื้อธงชาติของตัวเองที่นี่

ไม่ต้องตะโกนแหกปากให้เหนื่อย ใช้วิธีนี้ซะเรยยยยย

เดินเข้าร้านโน้น ออกร้านนี้อยู่นานมาก ในที่สุดป้าก้มาเจอสิ่งที่ไม่ตั้งใจอีกอย่าง littel ITALY คะ เป็นซอยๆ  เล็กที่เดินเข้าไปแล้วคุณจะลืมนิวยอร์กไปเรยยย



เพราะบรรยากาศเป้นแบบอิตาลี แถมยังเต็มไปด้วยร้านอาหารอิตาลีทั้งที่หรูและไม่หรู ป้าเองหิวเหลือเกิน อยากกินสปาเก็ตตีสักจาก แหมๆๆๆ   มันไม่เสียหายสักเท่าไหร่หร็อก แต่พอไปแอบเปิดดูราคา ป้าว่าเสียหายไปเยอะเรยยอะ ไม่เอาดีกว่า ล้วงเป้เอากล้วยมาด้วบยังอร่อยกว่า แถมถูกด้วย ลืมบอกไปว่านอกจากมาม่าที่แบกทุกวัน ป้ายังซื้อกล้อวยปิดเป้ไว้ด้วย วันละ 2 ลูก ราคาลูกละ 6 บาทเอง แต่แก้หิวได้ดีมาก บางวันไม่ต้องกินอะไรเพิ่มเลยยังอยู่ได้เลยอะ

จิบไวน์สักแก้วไหมคะ

กว่าจะได้ภาพที่ไม่มีคน ต้องรอนานมาก

เนื่องจากไม่มีโอกาสได้ไปอิตาลีแน่นอน เลยต้องขอเดินในย่าน Litle ITALY ให้ครบทุกซอกทุกมุมเลยอะ  รวมทั้งพยายามจะเดินสำรวจราคาค่าอาหารว่าพอจะมีร้านไหนบ้างที่เราจะพอจ่ายได้



ความจริงแล้วชอบบรรยากาศแบบนี้อยู่ด้วย เราว่าบรรยากาศแบบอิตาลีมันมีเสน่ห์มากเลยนะ ดูดีมีสกุลมากคะ

ด้วยเสน่ห์ของ Little ITALY ทำให้เราเดินเพลิดเพลินจนหลงเข้าไปหลายซอยลึกล้ำ ดำดิ่งมาก กว่าจะหาทางออกเจอ เหนื่อยมาก จนมาโผล่อีกที ชอบที่นี่มาก  ตลาดเวียตนาม!!! ใน China town


และที่นี่แหละป้าเจอหอยขม โอ้วววววววววววววววววววววววววว  ป้าว่าป้าเจ๋งแล้วนะ ไอ้หอยขมมันเจ๋งกว่าป้าอีก มันนั่งเครื่องบินจากเวียตนามมาอ้าปาก(หอย) โชว์อยู่ที่นิวยอร์ก



หอยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ    อ้าซะ     แต่ไม่ใช่หอยขมนะคะ ไม่ได้ถ่ายรูปหอยขมมาอะ

ตามมาเจอจนได้นะป้ากาญจน์
ได้ชิมไหมเอ่ย

ส่วนไอ้หอยชนิดนี้ ป้ามั่นใจมาก  มันต้องมาจากเอเชียแน่ๆ แถมยังมีชีวิตอยู่อะ ยืดตัวออกมาจากเปลือกที่ห่อหุ้ม ดูแล้วสยองมากกว่าน่ากินนะ



ป้าไม่แน่ใจว่ามันมีชีวิตจริงอะเปล่า ป้าเลยลองเอานิ้วไปจิ้มดู ดืดดดดดดดดดดดดด   มันหดตัวนี้เลยอะ

ตามมาเจอจนได้นะป้ากาญจน์
ได้ชิมไหมเอ่ย

จากคุณ : SkylineKip    
เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 54 14:28:58  

...........................


ไม่ได้ทานคะ เพราะว่าป้าไม่ใช่ปอบ อิ อิ อิ ไม่กินของดิบ แต่ผู้ชายดิบๆๆๆๆ   ชอบอะ




จะรู้ไหมเนี่ยว่าอะไรอยู่ในถุง สงสัยตั้งใจจะขายแต่คนจีนมั้ง

ปลาร้าสายพันธุ์เวียตนาม

ปลาจิ้งจั้งจากภูเก็ตหรือเปล่านะ

ป้ามีความสุขกับการเดินใน China town มาก เหมือนได้กลับบ้านเลยคะ เราได้เห็นทุกสิ่งที่ไม่น่าเชื่อว่าจะมาวางขายอยู่ที่ ทั้งกะปิ ปลาร้า ยกเว้นแมงดาที่ป้าหาไม่เจอ


ใครที่มาอยู่ที่นี่นานๆ ถ้ามีโอกาสได้ทำอาหาร มาซื้อเครื่องปรุงที่นี่เลยคะ มีทุกอย่าง มะเขือยาวยังมีเลยคะ เครื่องแกงยังมีด้วยคะ เหมือนเดินอยู่ที่ตลาดบางกะปิจริงๆ   หายคิดถึงบ้านเลยคะ แต่กลับเกิดไอเดียใหม่ๆ ถ้าตูเปิดแก๊สได้เมื่อไหร่ ตูจะซื้อไก่ไปทอดกินเองดีกว่า

ข้าวไทยไปไกลถึงเมกา 5 โล ราคา 360 บาทคะ ถือว่าไม่แพงมาก

I LOVE CHINA TOWN

ร้านขายแผ่นหนังจากเมืองจีนคะ

ธนาคาร สวยเกินไปอะเปล่า ตั้งอยู่ริมถนน Canal street

ป้าเดินพลัดหลงไปมนตร์เสน่ห์แห่งเอเชียอยู่จนมืด แล้วขึ้นรถไฟกลับ Hotel 89


เนื่องจากรถไฟที่นั่งต้องมีการต่อที่สถานี Futon street ที่นี่เป็นสถานีรถไฟที่ใหญ่มาก และภายในยังภาพสวยๆ ให้ชม ภาพการฆษณาแบบต่างๆ สวยๆ ทั้งนั้น แต่สิ่งที่พิเศษกว่านั้นคือ ที่นี่จะมีนักดนตรีซำเหมามาเกากีตาร์ ขับร้องเพลงเพราะๆ ให้คุนฟังฟรี



บางวันพิเศษมาก เพราะเป็นดนตรีจากเมกาใต้ที่หาฟังได้ยากมาก บางกลุ่มเอาแผ่นมาขายด้วยคะ ราคาแผ่นละ 10 ดอลล์  มีคนซื้อกันเยอะเลยคะ



นี่แหละเมกา มันช่างรื่นรมย์เสียจริงๆ มาเมืองนี้แล้วอารมณ์ดีเป้นบ้านเลย มีดนตรีให้ฟังแทบไม่ซ้ำกันในแต่ละคืน บางวันเจ้าป้าบ้ามาก นั่งอยู่ในสถานีรถไฟนี่แหละ ฟังดนตรีอะ นั่งเป้้นชั่วโมงเลย จนตำรวจชักสงสัย ผู้ก่อการร้ายเปล่าวะ

ป้ายโฆษณาของสายการบินแห่งหนึ่ง


เสียใจอะไม่มี THAILAND

วันนี้ป้าฟิตจัง ตามอ่านมาตลอดวัน
ไม่มีสอนเหรอคะ

ไปฮ่องกงกันไหม ป้าชอบป้ายนี้อะ สวยดี

ป้าร่ำลา China town กลับไปฉลองเตียงo6j,q ให้สาสมกับที่ต้องต่อสู้มานานแสนนานกว่าจะได้เตียงนี้มาครอง   เมื่อมาถึงห้องพัก พบว่าคืนนี้ตูไม่ได้นอนคนเดียว เพราะมีข้าวของมาวางจองเตียงอีก 2 เตียง เดาได้เลวยว่ามันคือ ผู้ชาย!!!


นี่เป็นคืนแรกในเมกาที่ป้าเป็นเพียงผู้หญิงคนเดียวที่ได้นอนอยู่ท่ามกลางชายหนุ่ม!!! ใครจะเสร็จใคร จงตามกันต่อไปจ้า



ภาพสุดท้ายของ China town

วันที่ 16 เมษายน 2554


สิ่งแรกที่ป้าทำ คือ ป้าเปิดเตาแก๊ส เนื่องจากป้าเอาไฟแช็คไปด้วย งานนี้อยากหัวเราะตัวเอง ทำไมตูโง่อย่างงี้ แค่บิดๆ  จุดไฟแช็ค แค่นี้ก็ได้แล้ว เช้าวันนั้นเลยได้กินมาม่าต้มยำที่อร่อยที่สุดในโลก ป้าฟาด 2 ห่อเลยอะ มันช่างอร่อยสุดย้อด อร่อยกว่ามาม่าแห้งที่เคี้ยวๆ อมๆ อยู่หลายๆ วัน



ไอ้แซลมอนที่ว่าอร่อยนักหนา ไข่ปลาคาร์เวียร์ที่ว่าสุดยอด แพ้มาม่าต้มยำของป้า เนืองจากรอมานาน 10 วันเป๊ะ ป้าจับฟาดๆๆๆๆๆ   ได้เรื่อง ปากพังเลยอะ


ป้าออกจากโรงแรมนั่งรถไฟใต้ดินไป GRAND CENTRAL TERMINAL อีกครั้งเพราะไม่รู้ว่าจะไปไหนดี แล้วก็เข้าไปอ่านหนังสือในสถานีรถไฟแห่งนี้ ร้านใหญ่มาก มีคนมาอ่านฟรีกันหลายคน ได้หนังสือเล่มที่ถูกใจมาก เพราะมันเป็นเรื่องของ PICASSO นะเอง



และเจออีกเล่มเกี่ยวกับหมา ขายดีที่สุดในเมกาเลยคะ ป้าอ่านจนจบ ที่นี่มีเก้าอี้ให้นั่งด้วยคะ จบไป 2 เรื่อง ป้ามาเจอหนังสือสมุดภาพถ่าย ประมาณว่า best photos round the world เลยอ่านแอนด์ดูภาพสวยๆ อย่างสบายอารมณ์ไปอีกเล่ม

และมาจบด้วยสมุดภาพถ่ายเก่าๆ ของเมกา โอ้วววววววววววววววววว สุดย้อด สวยๆ ทั้งนั้น




GRAND CENTRAL TERMINAL

อ่านหนังสือไปหลายเล่มจนเจ้าของร้านคงจะเซ็ง


ป้ากลับออกมาข้างนอก ปรากฎว่าฝนตกหนักมาก ไปไหนต่อก็ไม่ได้


งานนี้เลยกลับ hotel ไปปล้ำไอ้สองคนนั้นดีกว่า แหะๆๆๆ   แม้ว่าจะไม่ได้เดินเทที่ยวชมเมือง แต่ดีใจที่ได้อ่านหนังสือดีๆ เติมความรู้ให้ตัวเอง



วันนี้ที่สถานีมีป้ายโฆษณาอีกอันที่ป้าชอบมาก


ชมภาพเลยคะ มันจะเป็นใครทายกันเองเองจ้า

วันนี้ป้าฟิตจัง ตามอ่านมาตลอดวัน
ไม่มีสอนเหรอคะ

จากคุณ : Into the Groove  
เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 54 15:02:58 A:202.173.217.19 X: TicketID:32177

...........................



แหะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ป้านั่งหน้าคอมพ์ตั้งแต่ 8 โมงจนถึงบัดนาวด์ บ่ายสามกว่า  อึดมาก แอบนินทาละเซ่ ว่า ป้าหนีสอน!!!


เปล่าๆๆๆๆ  ป้าไม่ได้คอรัปชันเวลาแต่อย่างใด เขาให้ป้ามานั่งคุมเด็กที่บางกรวย แล้วป้าจะนั่งปั้นหน้าสวยๆ ให้เสียเวลาทำไม ป้าก็อัพเวปให้หลานๆ ได้อ่านไปด้วยไง

ว๊า..ทักทีป้าหายไปเลย
ได้กินมาม่าแล้ว คราวนี้คงลุย NY ได้เต็มที่

ขอบคุณรีวิวฮาๆแอนด์สาระบ้างนะคะ เกิดมาก็ยังไม่เค้ยยยยย ไม่เคยไปท่องเมกาเลยอะป้า สงสัยจะไปก็คราวนี้ละเพราะรีวิวป้าเป็นแรงบันดาลใจล้วนๆเลยคะ

++ เรื่องความซื่อสัตย์ น้องว่าคนที่นี่ก็มีแยะนะคะ ยิ่งเรื่องจ่ายค่าจอดรถเนี่ยเพราะหากลีลารึเนียนลืมจ่าย ไม่จ่ายรึเหตุผลอื่นใด ไม่ช้าไม่นานจะมีคนมาแจกลายเซ็นต์เหมือนกันคะ มาไวไปไวซะด้วยรู้ได้ไงหว่าว่าใครจ่ายไม่จ่าย

พวกจอดในที่ห้ามจอดขั้นปรานีก็แค่ลายเซ็นต์ ขั้นเคืองก็ยกกันไปทั้งคันเลยละ ๕๕๕

อิสระตามใจคุณต้องพี่ยานคะ อยากจอดไหนจอดเลยล๊อคให้เรียบร้อยแล้วกัน ไม่มีใครมาทำไร  แต่หากนานเกินจะเป็นอาจมีผู้หวังดีมาขอบางชิ้นส่วนไปใช้ก็ได้คะ

รีวิวป้ากาญจมันส์เหมือนเคยนะครับ

มาตามเจ้าป้าไปเที่ยวค่ะ นี่ถ้าเจ้าป้าเลิกเขียนกลางทริป น้องๆ หลานๆ ลงแดงตายกันหมดแน่ๆเลย
       

ตกลงได้เงินคืนไม๊คะ
เจ้าของ Hostel แย่ๆแบบนี้ต้องไปประจานค่ะ คอมเมนต์ใน
Hostel.com หรือ Hostelworld คนอื่นจะได้รู้กันเอาไว้ด้วย ไม่ต้องเสียท่าคนนิสัยไม่ดีค่ะเจ้าป่า แค้นเทน

ขอบคุณนะคะกำลังสนุกเลย

หวัดดีคะ น้องวี


  แหมๆๆๆๆๆ ทริปป้าสาระไม่ค่อยได้ เพราะป้าเที่ยวมั่วๆ อะ ป้าเองแอบอิจฉาหนูนะ ไอ้เรารึอยากไปอ่อยแถวยุโรปบ้าง วีซ่าป้าไม่กลัวแล้ว แต่ที่ป้าไม่มีคือ เงิน อิ อิ อิ   ไม่มีเงินไปโชว์ให้สถานทูตเขาเชื่อถือว่า ป้านะ รวยยยยยยยยยยยยยยยยยย




ส่ง link ยุโรปให้มาอ่านบ้างนะคะ

ขอบคุณมากคะ

มาตามเจ้าป้าไปเที่ยวค่ะ นี่ถ้าเจ้าป้าเลิกเขียนกลางทริป น้องๆ หลานๆ ลงแดงตายกันหมดแน่ๆเลย
       

ตกลงได้เงินคืนไม๊คะ
เจ้าของ Hostel แย่ๆแบบนี้ต้องไปประจานค่ะ คอมเมนต์ใน
Hostel.com หรือ Hostelworld คนอื่นจะได้รู้กันเอาไว้ด้วย ไม่ต้องเสียท่าคนนิสัยไม่ดีค่ะเจ้าป่า แค้นเทน

ขอบคุณนะคะกำลังสนุกเลย

จากคุณ : Proud of you. (Proud of you)    
เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 02:56:15  
 

.......................



งั้นต้องแจ้งข่าวร้ายให้ทราบเพื่อให้ลงแดงกันก่อนว่า ป้าจะกลับเมืองคอนสัก 7 วัน เพื่อไปถามเรื่องมรดกว่า ทริปหน้าป้าจะได้สักกี่ดอลล์  อิ อิ อิ



ทริปอียิปต์ป้าว่าป้าก็ตั้งใจให้มันสำเร็จ แต่มันก็ไม่เป็นจริง ทริปนี้ขอไม่ตั้งใจละกัน ดูสิว่ามันจะจบอะเปล่า




หน้าตาแบบนี้เชื่อบ่ได้อะ

ขอนินทาไอ้สองหนุ่มที่ได้ตกมาเป็นเหยื่อป้าสักนิดพอหอมปากหอมคอ


ตื่นเช้ามาก่อนที่เจ้าป้าจะออกจากโรงแรม ป้ากลับไปตั้งหลักนอนเล่นอยู่บนเตียง ไม่นานทั้งสองก็ตื่นจากเตียง น่าช้ำใจไหม สาวสวยนอนอยู่ด้วยทั้งคน แต่ไอ้สองคนนี้มันเลือกนอนเตียงบนทั้งคู่เลยอะ ทอดทิ้งป้าให้นอนเตียงล่างอยู่เพียงคนเดียว



คนที่นอนอยู่บนหัวป้าปีนลงมาด้วยกุงเกงในที่สั้นนนนนนนนนนนนมากกกกกกกก   สยิวววววววววววววววววววววววววววกิ้วววววววววววววววววววววเลยตู


โอ้ววววว  อื่อ  อ่า  เอื้อกกกกกก   ป้ากลืนน้ำลายรสชาติมาม่าผสมลงคอ ป้าตื่นเต้นมาก ทำไมมรึงไม่แก้ผ้าเลยวะ ใส่อย่างงี้ลงมาให้ตูหัวใจวายทำไมมมมมมเนี่ย



เสียวหัวใจวาบๆๆๆๆ  แว๊บบบบบบๆๆๆ  แปล๊บบบบบบ คนเคยเสียวคงเข้าใจความรู้สึกของป้าดีอะ   เขาลงมาด้วยลายสักทั้งตัว!!!! ป้านึกว่ามันมาจากเขมร1!!!   แหะๆๆๆๆๆ ต่อให่หล่อขนาดไหน ป้ากลัวผู้ชายที่มี tattoo อะ มีนิดหน่อยตรงจุดสำคัญไม่ว่ากันหร็ฮก ไอ้นี่ล่อมาทั้งตัวเลยอะ แทบไม่มีพื้นที่ว่าง ส่วนตรงนั้นที่ติ๊น่าร้องว่า



อย่ามองตรงนั้น  


อย่ามองตรงนั้น


อย่ามองตรงนั้น


แต่ป้าอยากมองตรงนั้น ว่ามันมีลาย tatto แบบที่ป้าชอบอะเปล่า???


บอกตามตรงว่า ตูกลัว เฮ่อยยยยยย ตูนอนร่วมห้องมากะมันเหรอเนี่ย ป้าแอบดูตั้งนานแต่ไม่ให้มันรู้ตัว เราไม่ได้ทักทายกันแต่อย่างใด แต่สิ่งหนึ่งที่ป้าพบคือ ทั้งสองคนไม่ค่อยระวังตัว อะ วางของมีค่าไว้เต็มเลยยย


มันลองใจตูอะเปล่าวะเนี่ย

เมื่อกลับมาถึงโรงแรม สวรรค์ช่างเป็นใจ ป้าต้องเดินผ่าน lobby ของไอ้ hotel 89 แห่งนี้ และสายตาพิฆาตของป้าดันไปเห็นมัน ไอ้เลวแห่ง Brooklyn ผ่านมาเกือบ 2 วันแล้วมันยังไม่ยอมจ่ายเงินป้าเลย


แหมๆๆๆๆ วันนี้นั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ เดี๋ยวเหอะมรึง!!!    ทั้งที่ความจริงป้าแอบตัดใจไปแล้ว คิดเสียว่าตูมาทำทาานถึงเมกา ให้มันไปเหอะ เชอะๆๆๆๆๆ   ตั้ง 29 เหรียญ ทำไมป้าทำบุญแพงจังวะ  ป้าก็ว่างั้นแหละหลานเอ๋ยยยย



ป้าเดินเลยไปแล้วแท้ๆ   มันดันหันมาส่งสายตาหวานๆ ทักทาย สงสัยมันคงนึกว่า เป็นคนหัวดำ โง่ ไม่สู้ แต่มันไม่ใช่ตูอะ



ป้าหันหลังกลับเข้าไปทันที


hey hey hey เองเงินของตูคืนมา


มันอ้ำอึ้ง ลีลาท่าเยอะ ทำท่าเบี้ยว   she คนนี้ขวางทาง เพราะรู้มุขมันแล้ว มันเตรียมตัวชิ่งวิ่งหนี


มรึงเอาเงินมาคืนตูเดี๋ยวนี้


มรึงริบเงินตูไปจากบัตรเครดิตแล้ว ทำไมตุต้องจ่าย 100 ดอลล์ด้วย ตูจะจ่ายแค่ 71 ดอลล์เท่านั้น  ป้าแหกอกเสียงดังมาก ยังงงตัวเองเลยอะ ว่าทำไมตูพูดภาษาปะกิตได้วะเนี่ย ลืมตัวไม่กลัวตายเลยอะ


you ต้องจ่าย 100 ดอลล์ เพราะต้องจ่าย tax 25% เลวอะ

tax เหวไรวะ ตูไม่ใช่คนเมกัน ทำไมตูต้องมาจ่าย tax ที่นี่ เมกาให้อะไรตูบ้างหะ โรงแรมอื่นทำไมไม่ขอให้จ่าย tax มรึงโกงตูนี่หว่า

โรงแรมอื่นก็เรื่องของโรงแรมอื่น ไม่เกี่ยวกับที่นี่ ดูสิ มันเลววววววววววววววขั้นเทพจริงๆๆๆ



ป้าตะโกนตั้งใจให้ได้ยินกันทั้งตึก!!!

ไอ้ขี้โกง
ไอ้ขี้โกง
ไอ้ขี้โกง เองเงินตูคืนมา เอาเงินตูคืนมา มรึงเอาเงินตุคืนมา



เอาวะ ความเป็นราชนิกูลของป้าเริ่มสำแดง

ป้าตะโกนเสียงดังมาก แถมยังข่มขู่เต็มที่ ดีที่ไม่ฟักไปด้วย ป้ากร่างมาก กางมือกาง teen ในเมื่อตั้งใจแล้วว่ายอมตาย ถ้ามีการวางมวย ตุเหนือกว่า มวยไทยนะโว้ยยยยยยย



ไอ้นี่ใช่ย่อย มันเลวสมที่ยัยคนนั้นว่าเลยอะ มันเริ่มมีอาการ  ออกมือ ออกไม้ จะลงซ่ง teen   ทำท่าจะลดศักดิ์ศรีวางมวยเหมือนกัน


ดีนะที่มีคนเข้ามา การด่าอย่างสาดเทเสียเท นรกแตกขุม 9 เลยต้องแผ่ว เพระาไอ้นี่มันกลัวว่าคนอื่นจะรุ้ว่ามันขี้โกง ส่วนป้านะเรอะ ได้ที ตูต้องตะโกนประจานให้ดังที่สุด


มันขี้โกง มันโกงเงินตู



สมควรถูกกระตื้บจริงป้าเรา



little ITALY

เรื่องนี้จบลงที่มันยอมเสียศักดิ์ศรีจะจ่ายเงินให้ป้า เดินเข้ามากระซิบเลยอะ


เงียบหน่อยเดะ รำคาญ เดี๋ยวจ่ายให้ เอาไป 8 ดอลล์ โอ้โห.....มันเลววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว อ้างโน่นอ้างนี่สารพัด



เอาวะ 8 ดอลล์ก็ได้วะ ดีกว่าไม่ได้เลยสักเหรียญ ชิ ชิ ชิ เถียงกันตั้งนาน นึกว่าจะได้คืนสัก 30 ดอลล์


เอาวะเสียโง่บ้างเป็นเรื่องธรรมดา!!!


China town วางขายเหมือนหน้ารามเดะ


ใครบอกว่าเมกาไม่มีของปลอม!!!

ป้ารับเงิน 8 ดอลล์ด้วยมืออันสั่นเทา ทำไมตูดีใจมากขนาดนี้วะ แค่ 8 ดอลล์เองอะ


คอยดูนะจะไปกิ่นไก่ทอดฉลองซะเรยยย



และแล้วภารกิจการปล้นเงินคืนก็จบลง แม้ผลที่ได้จะไม่น่าพอใจมากนัก



ตามกันต่อตอนที่ 8 กินลมห่มฟ้า ณ Coney island

NEW YORK เมืองนี้ไม่ได้มีแต่เทพีสันติภาพ ตอนที่ 7 กินลมห่มฟ้า ณ CONEY ISLAND

ตราบใดที่นู๋ยังอยู่ที่นี่ป้ามาเมื่อใดส่งข่าวมาหลังบ้านนะคะ นู๋จะพาป้าเดินเที่ยวเองคะ ๕๕๕ นู๋กับน้องม๋าพามาดามไร่องุ่นเดินเที่ยว ถ่ายรูปกันซ๊า ขาลากกันเลยคะ จนมาดามลาไปเที่ยวกรีซแล้ว น้องม๋านู๋ยังขยาดการชวนออกบ้านเลยคะ ๕๕๕

++ การเที่ยวคือการพักผ่อน นู๋ก็ไม่ค่อยมีสาระกับสถานที่ไปสักเท่าใดเลยคะ ๕๕๕ เพราะนู๋ไปเที่ยวมิได้ไปทัศนศึกษา ก๊ากๆๆ

คั่นไว้ก่อนเดี๋ยวมาอ่านต่อนะคะป้า

มันส์มากๆๆๆ ค่ะ ตกลงได้เงินคืนครบไหมคะเินี่ย

คั่นไว้ก่อนเดี๋ยวมาอ่านต่อนะคะป้า

มันส์มากๆๆๆ ค่ะ ตกลงได้เงินคืนครบไหมคะเินี่ย

จากคุณ : Freedom of Life    
เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 03:13:34  

.........


คนอย่างป้าไม่ชอบให้ใครมาปล้น อิ อิ อิ  แต่ถ้าเป้นการปล้นสวาท ป้ายินดีให้ปล้นอะ


ขอบคุณนะคะ