..ถ้าเคยอ่านรีวิวของผมมาบ้างจะเห็นว่าผมพูดถึง บ้านพี่สาวของผม
.." อาติ๊ก "อยู่บ่อยๆ และจะไปแวะเยี่ยมอยู่เป็นประจำ
..วันนี้เลยอยากเล่าเรื่องงานปาร์ตี้ที่บ้านอาติ๊กซึ่งผมและผอ.ที่เคารพของผม
..ได้เคยไปมีส่วนร่วมด้วยให้เพื่อนๆฟังบ้างครับ..

มารอชมครับ

รอด้วยครับ

นั่งแอบข้างหลังคุณเล็ก รอชมด้วย

..ขออภัยที่ล่าช้า เมื่อตอนเริ่มกระทู้นี้ เวปรวนจัด จนเข้าใจว่าไม่มีแล้ว..
..งั้นเริ่มเลยนะครับ..


...งานเลี้ยงที่บ้านของอาติ๊กในเมือง Ransbach-Baumbach...
อาติ๊กแต่งงานกับสามี  (อาปีเตอร์) มานานกว่าสามสิบปีแล้ว
ตัวอาปีเตอร์และครอบครัวนั้นเป็นคนเก่าคนแก่ของเมืองนี้
คนเยอรมันส่วนใหญ่แล้วเป็นพวกอนุรักษ์นิยม  ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลงในชีวิตมากนัก แต่ก็ยินดีรับเอาวิวัฒนาการต่างๆที่เกิดขึ้น มาประยุกต์ใช้
ให้เข้ากับการดำรงชีวิต  บ้านหลังนี้ซึ่งเป็นบ้านเก่า
มีอายุเกินครึ่งศตวรรษแล้ว เมื่อตอนอาติ๊กและอาปีเตอร์ย้ายเข้ามาอยู่  
แต่ได้รับการซ่อมปรับปรุงให้แข็งแรงสวยงามเรื่อยมา  
ตัวอาติ๊กมีงานพิเศษนอกเหนือจากการเป็นแม่บ้านที่มีลูกสาวสามคน
และเป็นล่ามแปลภาษาเวลาที่มีการแต่งงานของคนไทย คือ เป็นครูสอนทำอาหารไทยในโรงเรียน  Volkshochschule เทียบเป็นไทยน่าจะได้แก่ กศน.
หรือโรงเรียนสารพัดช่าง  
มีลูกศิษย์ลูกหาเป็นชาวเยอรมันมากมาย
เพราะสอนมานานกว่ายี่สิบปีแล้ว
ส่วนสามีคืออาปีเตอร์นั้น เป็นผู้จัดการบริษัทรับทำภาษีและตรวจสอบบัญชี เป็นบริษัทใหญ่ของเมืองนี้ ซึ่งก็มีลูกค้ามากเช่นกัน
ที่บ้านของอาติ๊กและอาปีเตอร์มักจะมีการจัดงานเลี้ยงเป็นประจำเกือบทุกปี  ด้วยเหตุผลต่างๆกันไป
เช่น วันเกิดของอาติ๊กวันเกิดอาปีเตอร์  วันครบรอบแต่งงาน และไม่นานมานี้ก็จัดฉลองให้อาติ๊กที่อยู่เยอรมันนานครบสามรอบ (ที่กำลังเล่าให้ฟังนี่)
โดยทุกครั้งที่จัดจะได้รับความร่วมมือจากเพื่อนบ้านเป็นอย่างดี  ตั้งแต่ให้ใช้เป็นที่จอดรถไปจนถึงใช้บ้านเป็นที่พักค้างคืนของแขกที่มางานเลี้ยงด้วย  
จนเพื่อนบ้านละแวกนั้นของทั้งสองคนจะบ่นถามถึง
ถ้าปีไหนไม่ได้จัดเพราะมีเหตุอื่นมาแทรกให้ต้องงดจัด...

..รูปบ้านอาติ๊ก  (ถ่ายรูปนี้จากบ้านของเพื่อนบ้านที่ผมและผอ.ใช้เป็นที่พัก)เห็นเต๊นท์สีขาวหลังต้นไม้ ใช้เป็นที่วางอาหาร  
ส่วนรถเครื่องดื่มเป็นรถบรรทุก
(ทำความเย็นได้) จอดอยู่ริมถนน เห็นหัวรถในรูป

.. ด้านซ้ายของรูปคือท้ายรถบรรทุกเครื่องดื่มและรถบริการ
ที่กางแผ่ออกมากลายเป็นเคาน์เตอร์หกเหลี่ยม
มีคนยืนล้อมอยู่จากที่ก่อนกางออกมานั้น เป็นแค่รถตู้สี่เหลี่ยมตันๆธรรมดา

..รถบริการนี้มีหัวจ่ายเบียร์สดสองหัวและซอพท์ดริ้งค์สี่หัว
พร้อมตู้เย็นและซิงค์ล้างแก้วสองอัน โดยมีเคาน์เตอร์เรียงอยู่รอบคัน
มีหลังคายื่นออกมากันฝนให้คนที่ยืนหน้าเคาน์เตอร์ได้พอไม่เปียก  
ในรถบรรทุกซึ่งคือรถตู้เย็นจะเต็มไปด้วยสารพัดเครื่องดื่ม
เช่นถังเบียร์สดสิบถังราวห้าร้อยลิตร  
ไวน์ขาว (นิยมดื่มที่อุณหภูมิเย็นกว่าไวน์แดง)
ถังซอพท์ดริ้งค์และของอีกอย่างที่บ้านเราไม่มีนั้น
ก็คือเหล้าขวดเล็กจิ๋ว( ชแนปป์ ) ปริมาตรเท่ากับหนึ่งเป๊ก  
เป็นเหล้าที่ต้องแช่เย็นจัด  
คนเยอรมันนิยมดื่มควบคู่ไปพร้อมกับเบียร์  
โดยเหล้านั้นจะมีหลากหลายรสชาติมากและแช่ไว้เย็นเฉียบ ...

..อาหารในเต๊นท์สีขาวนั้น  ส่วนใหญ่เป็นอาหารไทยที่อาติ๊กทำเอง
รสชาติอร่อยถูกปากคนเยอรมันที่นี่ เพราะได้รับการปรับให้เข้ากับรสนิยมของคนพื้นที่แล้ว และยังมีอาหารเยอรมันพื้นบ้านมาเสริมอีก
จากพรรคพวกเพื่อนฝูงของอาติ๊ก อาปีเตอร์

ที่โดดเด่นมากที่สุดคือขนมเค้กที่เหล่าเพื่อนหญิงแม่บ้านชาวเยอรมัน
ของอาติ๊กทำเอามาเลี้ยงกันในงาน
..แบบแข่งกันอยู่ในที หลายๆเค้กนั้นหาทานไม่ได้ในเมืองไทย
หรือหาได้ก็รสไม่ดีเท่า เช่น  Blackforest Cake
ที่หอมกรุ่นด้วยกลิ่นเหล้าเคียร์ชและชอคโกแลทกับเชอรี่สด
ลูกโตๆหวานฉ่ำ  
ส่วนอีกอย่างก็คือ   Hazelnut&Chocolate with Pineapple Cake  
ซึ่งหารับประทานในบ้านเราไม่ได้

..บ้านอาติ๊กในปัจจุบันที่ยังคงมีรั้วเตี้ยๆเหมือนของเดิม..

..งานเลี้ยงจะจัดขึ้นในวันเสาร์เสมอ  
เหตุผลหลักคือ เช้าวันรุ่งขึ้นเป็นวันอาทิตย์ ไม่ต้องทำงาน
แขกที่มาร่วมงานนั้นมาจากหลายๆที่  ทั้งเพื่อนและญาติของอาปีเตอร์
(สามีอาติ๊ก) โดยบางส่วนนอนค้างที่บ้านอาติ๊ก
นอนที่โรงแรมใกล้บ้านบ้าง  นอนบ้านเพื่อนบ้านข้างเคียง
แล้วยังมีรถบ้านอีกสามคันที่เพื่อนอาปีเตอร์เอามาสำรอง
จอดเตรียมใว้ให้ในทุ่งหญ้าหน้าบ้าน  
และงานที่ผ่านๆมาแขกมาไม่ต่ำกว่า150คนบางครั้งยังเกือบถึง200คน

..อาหารจะจัดเตรียมเสร็จราวบ่ายแก่
ซึ่งผมและผอ.ไปมีส่วนช่วยงาน 2หน  จัดเตรียมกับอาติ๊กและเหล่าแม่บ้านสาวไทยหลายๆคน ที่พากันมาช่วยจัดช่วยกันปรุงคนละไม้ละมือ
อย่างสนุกสนาน เพราะทำไป คุยกระเซ้าเย้าแหย่กันไป  

บรรดาเพื่อนผู้ชายก็รับงานกรรมกรขึงผ้าใบกันลมกันฝน
จัดตั้งเตรียมโต๊ะเก้าอี้ซึ่งเป็นแบบม้ายาวมีเก้าอี้ยาวหันหน้าเข้าหากัน
นั่งได้โต๊ะละ 10คน นั่งพอเบียดกันกำลังดี  
ในเต๊นท์ใหญ่นั้นจุได้12 โต๊ะ ( ให้นึกภาพงาน Oktoberfest )

..มันฝรั่งผัดเนยในกระทะเหล็กดูน่าทานมาก   รับประทานคู่กับขาหมูเยอรมันและกระหล่ำปลีดอง เป็นอาหารที่เพื่อนอาปีเตอร์
เอามาช่วยงานเช่นกัน...

..ในเต๊นท์จะมีฮีทเตอร์แบบใช้แก๊สวางอยู่สองตัว
เพราะแม้จะเป็นหน้าร้อนแล้ว แต่ตอนกลางคืนอากาศก็อาจเย็นลง
จนเหลือต่ำกว่าสิบองศาได้ เมื่อใกล้ค่ำ..

................................................................................................
แขกจะเริ่มมาช่วงเย็น  อาปีเตอร์รับหน้าที่ต้อนรับแขก  
อาติ๊กกับผอ.ของผมและเหล่าแม่บ้านสาวไทย
ต่างทยอยจัดเตรียมอาหารออกมา

ช่วงนี้ของปีเป็นฤดูร้อนมืดช้ามากกว่าจะมืดสนิทจริงๆก็ราวสี่ทุ่มไปแล้ว  
ผมและเพื่อนๆอาปีเตอร์ ( อาปีเตอร์ทำหน้าที่รับแขก )
จะรับหน้าที่ผลัดเปลี่ยนกันอยู่ในเคาน์เตอร์
บริการรินเบียร์และจัดเครื่องดื่มบ้าง  
ออกมานอกเคาน์เตอร์ไปเสิร์ฟเครื่องดื่มบ้าง  

อาหารนั้นต่างคนต่างเดินไปตักทานเอง
พากันดื่มกินกันครึกครื้นน่าสนุกมาก ( ดื่มจริงกินจริงจังกันมากทุกคน)
แขกที่มานั้นมีทั้งยืนคุยหน้าเคาน์เตอร์บาร์บ้าง นั่งที่โต๊ะอาหารบ้าง
เดินคุยกันไปมาก็มี  เสียงพูดคุยเสียงหัวเราะนั้นดังอึงอลไปทั่ว

..อาปีเตอร์เองเป็นนักสะสมไวน์ตัวยง
สะสมไวน์ดีๆแพงๆไว้มากนับร้อยขวดในห้องใต้ดิน  
ในขณะที่ผมนั้นไม่ดื่ม พูดได้เต็มปากเลย  
ในช่วงที่ผมรับหน้าที่เสิร์ฟนั้นแขกบางคนถามหาไวน์แดง
ซึ่งไม่มีอยู่ข้างบนนี้  ผมเดินไปถาม อาปีเตอร์ว่า
จะเอาไวน์แดงที่ไหน? ไปเสิร์ฟแขก ..
อาปีเตอร์ซึ่งหน้าเริ่มแดงมากแล้วก็บอกแบบไม่ตั้งใจว่า
... “ ที่ห้องใต้ดิน ”..

..ผมก็เดินลงไปในห้องใต้ดินเปิดไฟสว่างขึ้น
ก็มองเห็นขวดไวน์วางเรียงอยู่ในช่องเก็บ

จึงหยิบเอามาขวดนึง เปิดรินไปให้แขกที่ร้องขอดื่ม  
ปรากฏว่าหลังจากนั้นทั้งกลุ่มต่างพากันเปลี่ยนใจมาดื่มไวน์แดงกันทุกคน

ผมเลยต้องเหนื่อยลงไปเอามาเสิร์ฟเพิ่มให้เรื่อยๆ ..หลายขวดอยู่ ..

ความมาแตกเอาทีหลังว่าไวน์ที่ผมหยิบมาเสิร์ฟนั้นน่ะ
เป็นคอลเลคชั่นไวน์ของอาปีเตอร์ขวดละหลายสตางค์ทีเดียว

ส่วนไวน์ที่อาปีเตอร์เตรียมเอาไว้สำหรับงานเลี้ยงนั้น
ยังอยู่ในกล่องบนพื้นห้องใต้ดินและปิดสนิท
อาปีเตอร์เลยโดนแขกซึ่งก็เป็นเพื่อนสนิทกันนั่นล่ะ
แซว..เอาว่า แหม..ลงทุนเอาไวน์ดีเยี่ยมอย่างนี้มาเลี้ยงเชียวนะ    
อาปีเตอร์เลยได้แต่กัดฟันหัวเราะ หึ.หึ.ตามเพื่อนไป  

เพราะงานนี้โทษใครก็ไม่ได้  
อาปีเตอร์ลืมเปิดลังเอาไวน์ที่ซื้อมาเตรียมไว้ใช้เสิร์ฟในงานนี้  
วางเตรียมไว้ให้เอง แหละ.....

..ดื่มกินจนดึกหนาวมากเข้า
ก็แยกย้ายกันไปพักผ่อนที่ใครที่มันตามที่ได้ระบุกันไว้ก่อนแล้ว  
คนที่นี่เค้าเคารพกฎหมายมากที่สุด..

ดื่มเหล้าแล้วไม่จับพวงมาลัยเด็ดขาด
แต่ที่จริงโทษของเมาแล้วขับในเยอรมันนั้นก็หนักถึงขั้นติดคุก
และยึดใบขับขี่ทีเดียว
ซึ่งใครที่โดนยึดใบขับขี่แล้วจะไม่มีสิทธิ์กลับมาขับรถได้อีก
นั่นแปลว่าชีวิตจะยากลำบากแสนสาหัส
เพราะประเทศเค้าเป็นเมืองรถไม่มีรถแล้วทำงานแทบไม่ได้เลย
และ ไปไหนมาไหนก็ลำบาก..  

ส่วนของกินและอาหารก็วางไว้อย่างนั้น ไม่ต้องห่วง ระวังก็แต่สัตว์ประเภทกระต่ายป่า กวางและเม่นตัวเล็กๆจะมาเก็บกิน
เดี๋ยวจะเป็นอันตรายต่อตัวมันเอง ช่วยกันเก็บเข้าที่ให้มิดชิดซะหน่อยก็พอ..

..เช้าวันต่อมาเป็นว้นอาทิตย์ตื่นแล้วต่างก็ไปโบสถ์กันก่อน
ในฐานะเป็นคาทอลิคที่ดี  กลับมาจากโบสถ์ก็จะมาช่วยกันเก็บงำอีกที

..เก็บเนี่ยหมายรวมถึงทุกอย่าง เบียร์ในถังที่เหลืออยู่ไม่เต็ม
คืนก็ไม่ได้  เอามาดื่มกันต่อ ส่วนพวกเครื่องดื่มในขวด
ถ้ายังไม่เปิดก็เอาไว้คืน  
อันที่เปิดแล้วเอามาดื่มให้หมด

..ชนชาตินี้เป็นชาติประหยัด..  
ช่วยกันดื่มกินของที่ยังเหลืออยู่ต่อเป็นปาร์ตี้เล็กๆ
ราวสิบกว่าคน ดื่มกินไปเก็บของไป จนกว่าจะเสร็จก็บ่ายๆ
จึงแยกย้ายกันไปนอนพักบ้าง ดูและเชียร์ฟุตบอลที่ถ่ายทอดสดบ้าง
เย็นมาค่อยว่ากันใหม่  ส่วนอาหารเย็นนั้นอาติ๊กจะจัดเตรียมปรุงขึ้นมาใหม่  สำหรับแขกผู้ชายที่อยู่ช่วยงานต่อจนค่ำก็เรียบร้อยทั้งหมด....

..ตอนสายของวันจันทร์บริษัทจำหน่ายเครื่องดื่ม
จะมาทำการเก็บเต๊นท์และรถบรรทุกกับรถบริการ
พร้อมทั้งเก็บเงินค่าเครื่องดื่มที่ดื่มไปแล้ว

..แขกคราวนั้นมา 160คน ดื่มเบียร์ไปรวม400ลิตร  
เหล้าขวดเล็กที่เยอรมันเรียกว่าชแน็บป์อีกร้อยกว่าขวด
..ไวน์ขาวเกือบสิบขวด

...และที่น่าเจ็บใจมากที่สุดสำหรับอาปีเตอร์ก็คือ  
...ไวน์แดงคอลเลคชั่นเก่า
....ที่อุตส่าห์เก็บถนอมเอาไว้มานาน 8 ขวดนั้นนั่นแหละครับ....


..ป.ล. รูปประกอปไม่มีเพราะเป็นเรื่องเก่าเมื่อห้าปีที่แล้วและผมเองก็วุ่น
กับงานเลี้ยงจนถ่ายไว้ได้นิดหน่อยเองครับ แต่ก็อยากแบ่งปันประสบการณ์ให้กับทุกท่านได้รับรู้ครับ....

เฉลี่ยดื่มเบียร์คนละ 2.5 ลิตร มิน่าคนเยอรมันถึงมีแต่คนพุงหลามๆ เฉพาะเบียร์อย่างเดียวนะเนี่ย 555 ขอบคุณทีแบ่งปันครับ

ที่สำคัญชักอยากชิม  Blackforest Cake และ Hazelnut&Chocolate with Pineapple Cake แล้วซิคะ    

โอ้ ดื่มเบียร์กันร่วม 400 ลิตร
ขอบคุณที่นำเรื่องราวมาเล่าให้ฟังนะคะ  อยากอยู่ในงานด้วยจัง

ฝากเนื้อฝากตัว(ฝากท้อง)กับอาติ๊กอาปีเตอร์ด้วยครับพี่อายะ อิ อิ
เผื่อมีโอกาสได้เฉี่ยวไปแถวนั้นบ้าง

ขอบคุณครับ

เสียดายจังครับที่ไม่มีรูป ไม่งั้นคงได้เห็นภาพบรรยากาศ ณ.เวลานั้นได้ดียิ่งขึ้น

ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันกันครับ

แย้มหน้าเข้าอ่านอีกรอบ  เสียดายรูปประกอบน้อยไปนิด

ขออนุญาตมาร่วมงานปาร์ตี้
ด้วยคนครับผม