ผมไม่ค่อยได้เขียนบันทึกการเดินทางแบบนี้ ผมเคยไปทำงานที่เวียดนาม ผมรู้สึกแย่กับการจราจรที่นั่น แต่เพียงถ้าไม่ได้มาที่บังกลาเทศจะไม่รู้ว่ามีสุดๆกว่าเวียดนามเยอะ ก้าวแรกที่ผมออกจากสนามบิน คนมารอรับผู้โดยสารก็ไม่มากซึ่งน่าจะปกติ
แต่ผิดถนัดครับ พอออกมารอรถมารับ และมองตรงไปมียืนเกาะลูกกรงด้านนอก
ราวๆไม่ต่ำกว่าสามถึงสี่ร้อยคนผมกะด้วยสายตานะครับ โอ้ เขามาดูอะไรกันนี่ พอรถออกจากสนามบิน วิ่งไปเรื่อยฝนตกครับ ท่วมครับน้ำท่วม ปกติบ้านเรามีท่อระบายน้ำริมฟุตบาท ที่นี่ผมว่าผมไม่เห็นนะ พยายามดูแล้ว แล้วจะระบายอย่างไรครับ
เท่านั่นยังไม่พอ ถนนที่นี่ไม่ต้องตีเส้นจราจร ไม่จำเป็น ไอ้ที่แทรกกันตรงไฟแดงหรือวิ่งว้ายแล้วมาหักเข้าขวา ที่นี่ต่างคนต่างจะไปไม่รู้ซ้ายหรือขวาเต็มไปหมด
ไม่สนใจว่าให้คันนี้คันนั้นไปก่อน ค่อยๆต่างคนต่างไป ไม่มีครับข้าต้องได้ก่อน
ที่นี้ถ้าบนถนนมีแต่รถยนต์ก็น่าจะพอไปกันได้ นี่ทั้งสามล้อถีบ ทั้งตุ๊กตุ๊ก ต่างก็มั่วผสมโรงเข้าไป
ยังครับยังไม่หมด เมื่อรถติด คนก็ลงเดินซิครับ แต่ไม่ได้เดินข้างถนนนะครับ
เดินมันเต็มถนนนั่นแหละ เวลาข้ามถนนที่นี่ต่างกับบ้านเรา บางครั้งรถจอดให้สำหรับบ้านเรา แต่ที่นี่ต้องวัดดวง ชนหรือไม่ชนขับอัดเข้าไปเต็มที่ ไม่มีเบรค จนบางครั้งผมต้องร้องตกใจเพราะอยู่เมืองไทยมาก็ไม่เคยเจอวิ่งใส่คนข้ามถนนขนาดนี้ เล้วเวลาเปิดแตร ที่เวียดนามเขาเปิดเื่พื่อให้รู้ กดสั้นๆ แต่ที่นี่กดกันแบบว่าไม่รู้มันจะกดทำไม รถติดก็กด รถไม่ติดก็กด กดแต่ละที่กดยาวๆ ยาวจนรำคาญ กะว่าคราวหน้าถ้ามาอีกจะเอา เอียปลั๊กมาด้วย ตอนนี้เรามาถึงระยะเวลาการเดินทางบ้าง จากโรงแรมที่พักไปโรงงานบ้าง ระยะทาง 42 กิโลเมตร ออกนอกเมืองนะครับ ถนนสองเลนสวน เพื่อนๆลองเดาเล่นดูนะว่าใช้เวลาเท่าไหร่
ถ้าสนใจผมจะมาเล่าให้ฟังต่อนะครับ ตอนนี้ขอตัวเก็บขอกลับเมืองไทยก่อนนะครับ

สนใจ ติดตามครับ อยากให้ มีรูปประกอบ เป็นรีวิว ด้วยก็ดีครับ

อยากรู้ในสิ่งที่ ต่างบ้านต่างเมือง เค้ามีเค้าทำกัน นะครับ

มันก็จะทำให้ ได้คิดว่า ดีมากมายที่เกิดมาบนผืนแผ่นดินไทย

สนใจมากกกกกกค่ะ   อยากดูรูปด้วย      ประเทศนี้แทบไม่มีรีวิวในพันทิพเลยค่ะ    ลงรูปให้ดูนึกว่าเอาบุญนะคะ....อิอิอิ...

เราชอบบ่นว่าคนไทยไม่มีระเบียบวินัย
แต่จริงๆ แล้วที่แย่กว่าเรามีอีกเยอะ นรกมีจริงๆ ครับ

เขาไม่ดี เรา ก็ไม่ควรเอาอย่าง นะครับ

ขอบคุณครับที่สนใจ และเห็นด้วยกับทุกคนว่าคนไทยควรจะเห็นอกเห็นใจกัน เอาล่ะรูปแรกเป็นวันแรกที่ผมมาถึงประเทศบังกลาเทศ เห็นด้านนอกไหมครับ

ทำไมรูปไม่ขึ้นครับ ขนาด 116Kb ใหญ่ไปหรือเปล่าครับ

รูปนี้เป็นด้านนอกสนามบินนะครับ ไม่รู้มารอรับนักท่องเที่ยวหรือมาทำอะไร

ผมขอตัวนั่งรถไปสนามบินก่อนนะครับ วันนี้มีสไตรส์ของคนที่นี่ด้วยเดี๋ยวจะงานเข้า เพราะเขาจะไม่มีรถอยู่บนท้องถนนเพราะไม่มีความปลอดภัย ระบบขนส่งทั้งระบบหยุดวิ่ง ผมก็ไม่เข้าใจนะที่บ้านเราเหลืองหรือแดงออกมา ก็เป็นเพียงบางจุด ที่นี่รอบเมือง Dhaka มีสไตรส์เต็มไปหมด แล้วสไตรส์บ่อยมากๆไม่รู้ว่าจะไม่คิดช่วยกันทำอะไรที่มันดีกว่านี้แล้วหรือ

เดินทางกลับปลอดภัยนะคะ เมืองแขกนี่น่ากลัวจริงๆ

ผมเคยไปมาแล้วครับ เมื่อ6-7 ปีก่อน ที่สนามบินก้อเป็นแบบนี้ยังเหมือนเดิมเลย เห็นด้วยอย่างมากว่า กทม บ้านเราน่าอยู่กว่าเยอะ

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ จะคอยติดตามต่อนะครับ

เริ่มกันต่อเลยผมอยู่ที่สนามบินแล้ว พอดีพักอยู่ใน Dhaka เลยมาสนามบินทัน ถ้าพักที่โรงงาน คงงานเข้าเลย ตามกันต่อดีกว่า เรียกว่าพาเที่ยวบังกลาเทศแล้วกันนะครับ รูปต่อไป

รูปนี้ออกจากสนามบินแล้วครับเป็นช่วงเที่ยงๆ การจราจรเบาหน่อย

รูปต่อไปตอนรถติดเหมือนบ้านเรา แต่เป็นชานเมืองนะครับ แบบแถวๆบางบัวทอง ซึ่งตอนนี้ก็ติดเหมือนกัน

รูปต่อไปใกล้ออกนอกเมืองแล้วครับติดนิดหน่อย

ภูมิใจมากที่เห็นป้ายร้าน สินค้าไทย และร้านนี้ก็เยอะมาก มีหลายที่เลยใน Dhaka

นี่คือของที่ขายตามสี่แยกเวลารถติด ซึ่งบ้านเราจะเป็นพวงมาลัย เห็นว่าราคา 10 TK แต่ไม่ขอลองครับ ก่อนมาฟังมาเยอะ เกี่ยวกับอาหารที่นี่

ข้าวโพดคั่วครับ

เลี้ยวขวาเพื่อเดินทางไปโรงงานอีกราวๆ 40 กิโลเมตร เห็นสภาพสี่แยกไหมครับ เริ่มเป็นหลุมเป็นบ่อ เห็นว่ารัฐบาลไม่สนใจว่อมแซมมาสองปีแล้ว

รูปต่อไปเลย

ตอนแรกคิดว่าออกนอกเมืองแล้วโล่ง ผิดคาดครับ โอ๊ะ ติดอีก นี่ตอนกลางวันนะนี่
คนทำมาหากินเยอะแยะเลย

เปลี่ยนบรรยากาศมาดูรถไฟที่นี่บ้านเหมือนบ้านเราเลย น่าจะมีรถไฟนี่แหละที่พัฒนาลงๆใกล้เคียงกัน

เดินทางกันต่อดีกว่าครับถนนเริ่มสบายแล้ว แต่ที่เห็นนี่คือถนนระหว่างจังหวัดนะครับไม่ไช่ถนนเข้าหมู่บ้าน

ตามครับถนนเริ่มพังแล้ว จะไม่ให้พังได้อย่างไร ทั้งรถบรรทุกทั้งรถดดยสารคันใหญ่ๆทั้งนั้น

มาดูรถดดยสารขนาดเล็กที่นี่บ้าง ประมาณสองแถวบ้านเรา

วิ่งไปเรื่อยเห็นเขาขายของข้างทางเหมือนบ้านเราเลยถ่ายมาให้ดู แต่ให้ดูความสกปรกนะ ไม่มีใครเก็บทำความสะอาดเลย เป็นอย่างนี้ทุกวัน เพราะผมเดินทางไปกลับทุกวันระหว่างดรงงานกับโรงแรม

เห็นรูปไม่ไช่รถวิ่งนะครับ รถติดครับ เข้าเขตชุมชน

ทีนี้เรามาแวะปั๊มน้ำมันกันไหม ลองดูนะครับ ภูมิใจที่เกิดเป็นคนไทยครับ

เห็นเหล็กสามเหลี่ยมข้างรถบรรทุกไหมครับ เขามีไว้ทำอะไร ใครเดาได้บ้างครับ
มันเป็นอะไรที่เสี้ยวสุดๆเลย ยิ่งตอนกลางคืนเสี้ยวกว่าเดิมสองเท่า

รถเริ่มติดอีกแล้ว นอกเมืองขนาดนี้น่าจะวิ่งสบาย อ่อ ผมลืมอธิบายอย่างหนึ่งประชากรของประเทศนี้ราวๆ 160 ล้านคนนะครับ มันถึงได้วุ่นวายขนาดนี้

บวกกับถนนเป้นแบบนี้ มันไปกันใหญ่

เห็นสภาพรถโดยสารแล้วคงเดาออกนะครับ ว่าเหล็กสามเหลี่ยมเอาไว้ทำอะไร

เกือบถึงสี่แยกวัดใจแล้ว แต่เห็นสภาพแล้วน่าจะเรียกสี่แยกตัวใครตัวมันมากกว่า ยิ่งตอนเย็นนะแยกนี้กว่าจะผ่านได้เกือบชั่วโมง รถเยอะมากๆ มั่วสุดๆ

รูปก่อนถึงแยกอยู่นี้ครับ

ผ่านแยกตัวใครตัวมันมาแล้ว ค่อยหายใจได้หน่อย โล่งดีจังเลย

เอาล่ะขอไปขึ้นเครื่องก่อนนะครับ แล้วจะต่อให้

OH !! บังคลาเทศ ... ไม่น่าไปเลยจิงๆอ่ะ พับผ่าสิ
เห็นแล้วภูมิใจจังที่ได้เกิดเป็นคนไทย อยู่บนผืนแผ่นดินไทย...

เห็นแล้วรักเมืองไทยขึ้นเยอะเลยครับ

บังคลาเทศ ประเทศเขาฝนตกเกือบตลอดทั้งปี ดังนั้นสภาพถนนจึงแย่เพราะตกปุ๊บ ถนนมันก็พัง

แต่ตกแต่ละที ไม่ใช่น้อย ๆ ฝนตกเฉลี่ย 100 มม.ต่อปี


ต้องเข้าใจสภาพภูมิประเทศเขาหน่อย


ส่วนเรื่องวินัยของคนบ้านเขา ผมก็เห็นด้วยกับ จขกท.คับ

wowww!...ตามมาเที่ยวด้วยครับ

บังคลาเทศ
เป็นประเทศที่น่าสงสารมาก

ยากจน
แถมมีภัยธรรมชาติบ่อยมาก
พายุ น้ำท่วม ทุกปี

เห็นแล้วสงสารคนบังคลาเทศจริงๆครับ

การจราจรน่ากลัวมาก

เห็นรูปแล้ว โอวววว  เมืองไทยเราสวยน่าอยู่กว่าที่ใดในโลกจริงๆ

พักหายเหนื่อยแล้วอย่าลืมมาเล่าต่อนะคะคุณ m_tawan
ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันกันค่ะ  

อยากอยู่เมืองไทยเลย