" ขอบคุณความจนที่ทำให้คนทะเยอทะยาน"


"ขอบคุณความหาญกล้าที่ทำให้บ้าพอที่จะหยิบเป้เพียงใบเดียวแล้วเที่ยวไปรอบโลก"




จงมีชีวิตที่คนอื่นต้องอิจฉา ดีกว่าไปนั่งอิจฉาชีวิตคนอื่น"   แรงสสสสสสสสส์อะป้า




NEW YORK เมืองนี้ไม่ได้มีแต่   Statue liberty, THE MET , THE MoMA BROADWAY  , China TOWN, TIME SQUARE, UNION SQUARE


เมืองนี้ยังมีดีอีกมากมาย และยังมีเกาะสวยๆ ที่มีชื่อ Staten Island ไปชมความงามกันดีกว่า

ชมตอนที่ 1
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10673105/E10673105.html


ตอนที่ 2

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10676897/E10676897.html


ตอนที่ 3


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10702217/E10702217.html


ตอนที่ 4


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10706051/E10706051.html


ตอนที่ 5


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10731731/E10731731.html

ตอนที่ 6

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10745440/E10745440.html


ตอนที่ 7

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10757276/E10757276.html

ตอนที่ 8


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10766477/E10766477.html






ยังอยู่ที่เกาะ MANHATTAN นะคะ เนื่องจากกระทู้มันยาวเกินไป เดี๋ยวจะโหลดภาพกันไม่ขึ้นเลยขอมาต่อที่กระทู้ที่ 9 คะ

อยู่ที่รอคอยดูท่านเอลตัน จอห์นนะคะ


ป้าแอบเสียวนะ มันจะหยิบเป้ตูแล้วล่องหนหายไปอะเปล่าหนอ ความจริงเป้ใบนี้คือชีวิตแอนด์จิตใจของป้าเลยอะ เพราะทุกอย่างอยู่ในนี้หมด ไม่ว่าจะอยู่เมืองไทยหรือเมืองนอก ป้าแบกเป้ใบนี้อยู่ตลอดเวลา หนังสือเดินทางติดตัวอยู่ตลอดเวลา



ถ้าใครชวนขึ้นเครื่องบิน ป้าตามตูดได้ทันที ชีวิตตูพร้อมที่จะบินออกจากประเทศไทยในทุกเสี้ยววินาทีอะ แต่ไปแบบโดนเนรเทศไม่เอาอะ

เนื่องจากวันนั้นเป็นวันที่มีการแสดง film festival ที่ดังที่สุดของนิวยอร์กเลยอะ   และแขกรับเชิญพิเศษของปีนี้คือบุคคลสำคัญที่สุดของนิวยอร์กก็คือ ท่านเอลตัน จอห์นกิ๊กป้านี่แหละ


งานนี้ชื่อว่า TRIBECA  FILM  FESTIVAL เทศกาลหนังนี้มีมา 10 ปีพอดี เนื่องจากต้องการเรียกชื่อเสียงของนิวยอร์กกลับคืนมาหลังจากเหตุการณ์บินลาเด็นฝากรัก นักท่องเที่ยวลดลงไปจำนวนมาก ไม่มีใครกล้ามาเที่ยวนิวยอร์กไปนานเลยอะ โดยเฉพาะตรงนี้ซึ่งเป้นที่ตั้งของตึกที่ถล่มนะเอง เทศกาลหนังน่าจะช่วยเรียกนักท่องเที่ยวกลับมาที่นี่ได้อีกครั้ง



park สวยๆ แถว Tribeca เขานะ สวนแห่งนี้ยื่นออกไปในแม่น้ำ HUDSON RIVER คะ

ณ วันนี้ ครบ 10 ปีพอดี มีคนมารอการเปิดงานกันเต็มไปหมดเลยคะ เนื่องจากป้าเองเป็นแค่กิ๊กของเอลตัน จอห์น เลยไม่มีบัตรนะเซ่ เขากีดกันป้าให้นั่งซะไกลเชียว ไอ้เรารึตัวก็สูงกว่าต้นมะเขือนิดหน่อย ชะเง้อกันคอยืดคอยาวกลายร่างไปเป้นยีราฟจากแอฟริกาเลยอะ





เนื่องจากรอนานมาก เจ้าหน้าที่เห็นความตั้งใจของป้า และเริ่มเล็งเห็นแล้วว่าคอป้ายาวไปหลายนิ้วแล้ว เลยเดินเข้ามาหา จับมือป้าขึ้นมาแล้วสวมโซ่ให้อะ อิ อิ อิ   ได้เป็นบุคคล VIP เลยอะ

ระหว่างที่รอบุคคลสำคัญของคืนนี้ ป้าเองก็ตีท้ายครัวชาวบ้านไปพลางๆ ชวนสามีเขาคุยไปเรื่อยเปื่อย


มาเจอคำถามเด็ด you ชอบเพลงของใคร ป้าจะตอบว่าตั๊กแตน ชลดาก็เกรงใจว่าเขาจะไม่รู้จัก



แกก็ยังถามอีกปี 1970 นะ ชอบเพลงของใครบ้าง แต่ละชื่อที่เขายกตัวอย่างมาป้าจะรูจักไหมเนี่ย แหะๆๆๆ   ถ้าสายันห์ สัญญา ไมค์ภิรมณ์พร ป้าพอกล้อมแกล้ม  เขาถามหลายครั้งมาก ป้าเลยแก้อาย


แหะๆๆๆๆ   ปีที่ยูถามนะตูยังไม่เกิดเลยอะ ไม่รุ้จักสักคนเลยอะ เนี่ยไออายุรุ่นหลาน you เลยนะ ไอจะไปรุ้จักได้ไง  ถามหลายครั้งจนเมียชักรำคาญ หึงอะเปล่าเนี่ย แหะๆๆๆๆ   ถือว่าเราสวยจงภูมิใจ




สวนที่แสนโรแมนติก

เวลา 3 ทุ่มฟ้าถึงจะมืดสนิท แล้วในที่สุดป้าก็ได้พบตัวจริงๆ ของเอลตัน จอห์น ยอมรับจริงๆ เลยอะว่าลุงแกร้องเพลงเพราะมากเลยอะ  แต่เชื่อไหมว่าป้าไม่ปลื้มเลย  เพราะหลังจากที่ไปดูซากตึก worldtrade แล้ว ป้าใจเสียเลยอะ เพราะเมื่อมองขึ้นไปบนท้องฟ้า เครื่องบินทุกลำมันบินอยู่เหนือหัวตูนี่หว่า แถมมันบินต่ำมากเลยอะ เหนือยอดตึกนิดเดียวเอง  นิดเดียวจริงๆ เพราะเครื่องบินทุกลำต้องทำเพดานบินต่ำเพื่อเตรียมลงจอดที่ JFK นะเอง



บรรยากาศ in door จัดภายในห้างหรูหราที่อยู่ติดกัน



มองออกไปข้างนอกตคือ ตึก world trade นะเอง

เด็กๆ มารอแสดงก่อนงานจะเริ่ม

บรรยากาศก่อนงานเริ่ม คนยังไม่มา ป้าเดินเข้าไปจองที่ อิ อิ อิ



เขาบอกว่าที่นั่งแขก VIP อะ แต่ตามที่เล่านะคะว่าป้าได้โซ่ผูกข้อมือจนกลายเป็นบุคคล VIP กับเขาเหมือนกัน แต่เมื่อเข้าไปข้างใน แหะๆๆๆ  ต้องเดินกลับออกมา เพราะว่าฝรั่งมันตัวสูงอะ บังหมดเรยยยยยยยยย   มองอะไรไม่เห็นสักนิดส์  แล้วตูจะเป็นบุคคลพิเศษทำไมเนี่ยหะ


ตอนที่ได้โซ่ VIP มา ป้าต้องตกลงกับคุณลุงกิ๊กป้าว่า ไอขอเหอะ ไออยากเป็นบุคคลพิเศษ นั่นทิ้งกันเลยอะ ทั้งที่เมื่อกี๋คุยกันหวานชื่น คุณลุงเองโดนสายตาพิฆาตจากแฟน เลยต้องอนุญาตให้ป้าไปเป็นบุคคล VIP



แหะๆๆๆๆๆ   แต่สุดท้าย 3 เราก็ต้องมานั่งด้วยกันอยู่ดี

ที่นั่งสำหรับบุคคลชนชั้นรากหญ้า รวมป้าเราด้วยอะ



แต่ป้าว่าที่นั่งแบบนี้ดีกว่า VIP ตั้งเยอะ เพระามันอยู่ที่สูง

ตามไปเที่ยวด้วยครับ

ชอบภาพนี้ เก้าอี้ว่างเจอแสงแดดยามบ่ายอะ สีขาวสะอาดตา


เห็นเก้าอี้ว่างเยอะมาก ป้าเองยังแอบนินทาอยู่ในใจ โม้เปล่าวะว่า เอลตัน จอห์นจะมา โม้เรียกแขกแน่เรยยยยย

ป้านั่งแทบไม่ติด ทำไมมันน่ากลัวจังวะ นี่ถ้าเกิดบินลาเด็นรู้ว่าเอลตัน จอห์นมาแสดง concert ที่นี่ และมีคนมารอดูอยู่เต็มไปหมด แกจะเกิดอาการอยากฆ่าใครหรือเปล่าหนอ เสียวไส้จริงๆ ต่อให้จัสตินมาแสดงป้าก็ไม่ปลื้มแล้ว เพราะมันน่ากลัวจริงๆ เดี๋ยวเครื่องบินจะบินมาโหม่งหัวตูไหมวะเนี่ย



มืดแล้วนะ ป้าจะกลายร่างอะเปล่า คืนนี้จันทร์เต็มดวงไหมเนี่ย

ความจริงป้าเองตัดสินใจอยู่นานมาก จะลุกหนีหลายครั้งเลยอะ เครื่องบินมันบินผ่านหัวทุก 2 นาทีเลยอะ มันต้องมีสักลำที่อยากโหม่งหัวป้า   แถมคืนนั้นยังหนาวมาก หนาวที่สุดของทริปนี้เลย มันทรมานมากกว่าจะมันส์ที่ได้ดูเอลตัน จอห์น สามีเขาที่คุยอยู่กับเรายังชวนป้าอีก เดี๋ยวดูเอลตัน จอห์นจบเราไปเดินเล่นกันที่ Brooklyn bridge กันนะ สวยมากเลยนะ โรแมนติกด้วย สัญชาตญาณเตือนป้า ระวังหัวแหก อิ อิ อิ ป้ารับปาก



ร้านอาหารใกล้ FILM FESTIVAL

Ok ok ok ok ไอชอบมาก ไออยากเห็นนิวยอร์กกลางคืนมากเลยอะ ป้านี่ชอบเข้าใกล้นรกนะ ทำไมอยากลงนรกก่อนตายเหรอป้า ต้นงิ้วละช้อบ ชอบเลยนะ   อากาศหนาวจนสมองแข็งเลยอะ



Brooklyn bridge

ฟัง Elton John ด้วยจ้า
Blue Tag VIP เท่ห์ระเบิดเชียวน๊า ป้ากาญจน์
อากาศท่าทางเย็นจัด
ไปหาเสื้อหนาหนา มาเตรียมไว้แระ

ป้ากาญจน์....จั่วหัวได้แรงเร้าใจมาก

อ่านหัวกระทู้แล้วต้องรีบเข้ามาโดยเร็ว
I LOVE NEWYORK

มีการฉายภาพยนตร์ที่เป็นเรื่องราวของเอลตัน จอห์นกับเพื่อนสนิท คือ นิลส์ เรื่องราวน่าสนใจมากคะ แต่ความเหน็บหนาวมาสกัดกั้นความมันส์  หนาวขนาดที่สามีเขาต้องเสนอถุงมือให้ป้าเลยอะ ป้าเองเกรงใจมาก แทนที่จะถอดให้เมียตัวเอง ดันมาเสนอให้ป้า  ถุงมือไรวะ ใส่แล้วหนาวกว่าเดิมอีกอะ ป้าเองก็เซ่ออะ ใส่ไปแล้วไม่กล้าถอดส่งคืน กลัวจะเสียน้ำใจนะ เลยโง่ใส่ถุงมือให้หนาวกว่าเดิม



มันหนาวขนาดที่ต้องเอามือใส่เข้าไปในพุง ยังไม่หายหนาว ป้าไม่แคร์สื่อ ใครจะนั่งก็เชิญนั่งไป ตุจะยืน พอยืนได้ไม่กี่นาที ขามันสั่น ตูจะนั่งอีกแล้ว พอนั่งตูกำลังจะแข็ง ตูต้องยืน คืนนั้นทั้งคืน ป้าทำอยู่ 2 อย่าง คือ นั่งสลับยืน ขามันสั่นกึกๆ เลยอะ มันจะล้มเลยอะ ทำไรไม่ถูกจริงๆ เมื่อหนาวมาก ๆ มันจะเจ็บข้อเท้าด้วย เป็นการดู concert ที่ทรมานที่สุดในชีวิตป้าเลยอะ



ฝีมือคุณลุงที่ป้าแอบคั่วอยู่อะ

อ่านหัวกระทู้แล้วต้องรีบเข้ามาโดยเร็ว
I LOVE NEWYORK

จากคุณ : ไข่จังน้อย    
เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 09:58:50  

...........................



ป้าเองหลงรักเลยอะ ปกติเกลียดประเทศรวยๆ อิ อิ อิ  เพราะแอบอิจฉาที่มันรวยกว่าประเทศเราอะ



แต่นิวยอร์กนี่ยกเว้นนะ ชอบมากเรยยยยยย   เข้ากับวิถีชีวิตแบบป้าจริงๆ




ขอบคุณมากคะที่เข้ามาชม แต่เช้าซะด้วย ป้าเองแอบอัพเวปในคาบสอนนะเนี่ย




คอนโดป้าเองจ้า อยากไปค้างเมื่อไหร่บอกนะ เดี๋ยวจะให้กุญแจอะ

ร้านขายของที่ระลึกเนื่องจากงาน TRIBECA  FILM  FESTIVAL



เสื้อตัวละพันกว่า ไอ้หย๊าๆๆๆๆ  ป้าร้องเสียงหลงเลยอะ ตัวละ 70 บาทเท่านั้นที่ป้าคุ้นเคย

จากนั้น concert ของเอลตัน จอห์นอีกเกือบ 2 ชั่วโมง


เป็นการชม concert ที่เจ้าป้าภูมิใจมาก คนอย่างตุได้ดูเอลตัน จอห์น ใครจะเชื่อว่าคนอย่างตูได้ดูเอลตัน จอห์น แถมยังไม่ธรรมดาซะด้วย



ELTON JOHN LIVE IN NEW YORK โก้เป็นบ้าเรยยยยยยยยยยยย

น่าเสียดายที่ลุงแกร้องแต่เพลงที่ป้าเองไม่ค่อยรู้จัก ส่วนใหญ่เป็นเพลงช้า


อากาศหนาวจะตาย--- น่าจะร้องเพลง dance มากกว่า ป้าจะวาดลวดลายเต้นให้ไส้กระฉูดเรยยยยยอะ รับรองมันส์ตับแตกแน่นอน



แหะๆๆๆๆ  แกไม่ค่อยรวยเลยอะ แอบดูตุ้มหูเพชรแกเดะ ใหญ่ซะ ไม่ค่อยโม้เรยยยนะ

ป้ากาญจน์....จั่วหัวได้แรงเร้าใจมาก



จากคุณ : tiger's nest    
เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 09:56:55  
 

.....................



ต้องตามมาแล้วละคะ มาเป้นพยานให้ป้าด้วยว่าป้าไม่ได้สมยอม


ตามมาดูด้วยว่าเกาะนี้มันเหมาะแก่การเสียสาวขนาดไหน ใครไปกับแฟน ป้าแนะนำที่นี่เลยอะ เผด็จศึก อิ อิ อิ





Staten Island เกาะแห่งดอกไม้

เนื่องจากป้าหลงทางมาที่นี่ ป้าไม่เคยเดินผ่านแถวนี้มาก่อนเลย ป้าเลยไม่รู้ว่าสถานีรถไฟใต้ดินที่ใกล้ที่สุดอยู่ตรงไหน แล้วคืนนี้ตูจะกลับ hostel ยังไงเนี่ย  ป้าถามคู่สามีภรรยาไว้แล้ว เขาบอกให้เดินไปมั่วๆ เดี๋ยวก็หาเจอ สถานีรถไฟใต้ดินจะอยุ่ที่ถนน Broadway เอาวะ เดี๋ยวจะไปหาไอ้ถนนสายนี้ แต่มันดึกจังอะ



ราตรีนี้ยาวนัก ณ นิวยอร์ก

ตึกสูงๆ ทั้งนั้น ชวนให้เสียวไส้มาก บินลาเด็นแกสั่งให้เครื่องบินถล่มเมกาเปล่าวะเนี่ย ตูละเสียวจริงๆ

ทันทีที่ concert จบ ทุกคนเดินออกกันชนิดที่แทบจะเหยียบกันตาย ป้าเบียดฝ่าฝูงชนออกไปด้วย ไม่รู้หรอกว่าเขาไปไหหนกัน แต่ป้าเชื่อว่าดึกขนาดนี้เขาต้องกลับบ้านกัน จะไปไหนต่อได้หนาวจะตาย




เชื่อไหมว่าทางเดินมืดมาก ลึกลับซับซ้อนมาก เข้าทางโน้นออกทางนี้ มั่วจริงๆ เขาเดินกันเร็วมาก จนเราเองต้องวิ่ง เขาไปไหนกันวะเนี่ย ต้องเดินผ่านตึก world trade ด้วยอะ ทางเดินเป็นซอกเล็กๆ ทึมๆ มืดๆ ตื่นเต้นดีอะเหมือนเข้าบ้านผีสิงเลยนะ ป้าไม่ได้กลัวผี แต่กลัวคนอะ เพราะป้ากลัวโดนจี้




หน้าตาป้าดูรวยขนาดนั้นเชียว แหมๆๆๆๆ   พูดออกมาได้ว่ากลัวโดนจี้

คนแถวนี้เขากลัวป้าจะไปจี้เขามากกว่ามั้ง



แต่ละคนยืนสาปแช่งบินลาเด็น ณ วันนั้น พี่แกยังไม่ตายอะ กลับมาถึงเมืองไทย ไอตกใจหมด มีข่าวว่าบินลาเด็นโดนสังหาร!!!

เดินออกมาไกลมาก มีป้ายบอกทางไปสถานีรถไฟ หัวลูกศรชี้มั่วมาก ไม่รู้จะเชื่ออันไหนดี คนอื่นๆ เขาเลือกไปอีกทาง แต่ป้าคนตรงอะ เขาบอกว่าให้ไปถนนสาย BROADWAY ตูก็จะไปตามนี้ เจอสถานีแล้วตูก็ไม่สน ตูเชื่อเขา ตูรักเขา อ้าวๆๆๆๆ   ตกหลุมรักง่ายขนาดนี้เลยเหรอ???


เมื่อเดินมาไกลจากคนอื่นๆ เจอแต่ความมืดสนิท นิวยอร์กบางมุมมันน่ากลัวมาก เสียวจัง แถมยังมีคนชอบยืนอยู่ตามหัวมุมถนนด้วยอะ เหมือนเคปทาวน์เลยอะ




ซ้อมก่อนแสดง ป้าไปนั่งแอบฟัง เพราะความจริงแล้วคนยืนอยู่ข้างหลังมันหล่ออะ

บางคนเลือกที่จะกินไปด้วยชม concert ไปด้วย



จิบไวน์ กินแซลมอน มันคงอร่อยมากอะ



ที่นี่จะเอาเก้าอี้ออกมาวางเฉพาะช่วงเย็นนะคะ เพราะตรงแถวนี้เป้น office ใหญ่ๆ ทั้งนั้น เสร็จจากการงาน แต่ละคนเลือกที่จะนั่งชิลๆ  ชมอาทิตย์ตกรวมทั้งทานอาหารเย็นกันที่นี่คะ

ลืมบอกไปว่าแถว TRIBECCA คือที่จอดเรือยอร์ชของเศรษฐีเขานะ เพราะตรงนี้คืออ่าวเล็กๆ แต่ใหญ่พอที่จะจอดเรือส่วนตัวได้คะ

กว่าจะเดินหาสถานีเจอ หัวใจแทบวายจริงๆ เฮ่อๆๆๆๆ ตื่นต้นจริงๆ เกือบเที่ยงคืนถึงจะได้กลับไปนอนตีสะดือดมถุงเท้ากลิ่นรัญจวนหลับใหลไปอย่างทรมานมาก



ดอกอะไรไม่รู้สีม่วง สวยดีคะ ป้าแอบสมมติว่ามันคือ ลาเวนเดอร์ เพราะป้าอยากเห็นทุ่งลาเวนเดอร์ที่ญี่ปุ่นจังเรยยยยย



โรงไฟฟ้าจะระเบิดไหมนะ ป้าอยากไปญี่ปุ่น อิ อิ อิ   แต่มีคนไปเยอะแล้ว แอบดูกระทู้แถวนี้ดีก่า ไม่เสียตังค์อะ

วันที่ 21 เมษายน 2554


ชมเทพีเสรีภาพหุ่นทองคำฝังเพชร สวยสะเด็ดจริงๆ หรือ???

ถึงเวลาซะทีที่เจ้าป้าจะไปเป็นเทพีเสรีภาพฉบับพิศดาร!!!!



lonely planet บอกว่าช่วง high season มีคนไปเข้าคิวรอซื้อตั่วขึ้นเรือนานเกือบ 2 ชั่วโมง จิ๊บๆๆๆ   รอได้ ไม่กลัวหรอก ไม่ได้อยากไปสักเท่าไหร่ แต่ป้าตั้งงบไว้ว่าจะใช้เงินอีก 1,200 บาท สำหรับสถานที่สำคัญ อีก 2 แห่ง จะไปไหนก็ได้ รวมทั้ง museumที่ป้าชอบเป็นพิเศษ   ทางเลือกที่พอจะทำได้คือ โดดตึกสักตึก หรือไปดูเทพี และ museum  เนื่องจากป้ายังเมา museum เลยคิดว่ามาถึงเมกาแล้ว จะไม่ไปเยี่ยมเทพีเลยเหรอ  เลิกทำตัวเป็นองุ่นเปรี้ยวซะทีเหอะป้า จะได้เห้นอะไรดีๆ มากกว่านี้



เชื่อเหอะป้า เห็นภาพจากคนอื่นมันไม่มันส์เท่าเราได้ไปยืนแอ็คท่าถ่ายภาพด้วยตนเองหร็อก




เท่าที่ป้าจำได้ ฝรั่งเศสเขามอบให้เมกาแค่นางเดียวไม่ใช่เหรอ

ทำไมมาเป้นฝูงเลยหว่า งงจริงๆๆๆ

ไม่มีที่ไหนบนโลกใบนี้หร็อกที่ไม่มีรอยเท้าของนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ ไปเหอะ ไปดูว่าเทพีเขาสวยขนาดไหน




เทพีจากประเทศไทยสวยเท่านี้เอง

เนื่องจากเมื่อคืนอิชั้นกลับดึกไปหน่อย เหนื่อยมาก ป้าเลยตื่นสายๆ ไปหน่อย  เนื่องจากค่า hostel มันแพงพอสมควรใช่ไหม แล้วคนอย่างป้าจะยอมจ่ายแพงโดยไม่ได้ไรเลยได้ไง นอนให้คุ้มไปเลยป้า


ที่นี่มีครัวบริการ มีกาแฟฟรีที่จะถองสักเท่าไรหร่ก็ได้ กินให้ตาค้างตาเหลือกแอนด์ตาปลิ้นก็ไม่มีใครว่า ป้าต้องกินกาแฟ 3 แก้วก่อนออกสำรวจนิวยอร์ก  รวมทั้งมาม่าอีก 2 ห่อ ที่นี่มีไมโครเวฟด้วยอะ แถมไม่ได้วางอยู่บนสรวงสวรรคค์แต่อย่างใด  ป้าเลยเปิดใช้อย่างเมาส์มันส์ มีการตั้งเวลาต้ม 2 รอบ ทำไงได้ อยากเปิดเตาไมโครเวฟอะ ที่บ้านไม่มีอะ




เฮ่อ ได้กินมาม่าซะที และทุกๆ วันก่อนกลับเข้า hostel ที่แสนอบอุ่นของป้า จริงอะ ป้าจะต้องแวะซื้อมัฟฟินราคาถูกเก็บสำรองไว้ติดเป้เน่าๆ ของป้า  จากที่เคยกินชิ้นละ 120 บาท ตอนนี้เงินเริ่มร่อยหรอ ป้าหาแต่ราคาอันละ 1 ดอลล์ แบบว่ามันกำลังจะหมดอายุอะ แค่เกือบนะยังไม่หมดอายุซะหน่อย ป้าไม่กลัวหรอกเรื่องเชื้อรา เพราะเชื้อหมาบ้าที่ป้ามีมันมากกว่ากันเยอะเลยอะ   มันฆ่ากันเองงานนี้ป้าเลยรอด อิ อิ อิ




สวรรค์ของคนนิวยอร์ก

ทุกวันจึงมีอาหารเช้าเป็นกาแฟฟรี 3 แก้ว กินแล้วนั่งรออีกนิดหน่อยเพื่อปล่อยของเสีย มาม่า 2 ห่อ แอนด์มัฟฟิน อิ่มไปถึงบ่ายเลยอะ  เนื่องจากที่นี่พักกันเกือบ 40 คน แต่มีห้องน้ำ 2 ห้อง เจ๋งไหม อิ อิ อิ   แต่ละวันต้องรอส้วมกันจนตดแตก ขี้แทบไหล กดดันมาก ป้าเลยเสียเวลากับเรื่องนี้นานมาก แล้วฝรั่งอาบน้ำกันนานมาก ขาวจะตายอยู่แล้ว จะขัดอะไรกันนักหนาเนี่ย???



NEWWARK จากอีกฝั่งน้ำ

ป้าเองอาบน้ำแค่ 3 นาทีเท่านั้นเอ้ง  รวมทั้งซักเสื้อผ้าทุกวัน รวมทั้งซักถุงเท้าด้วย ทริปนี้มีความสุขกับการซักผ้ามาก   ซักทุกวันเรยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย



เนื่องจาก hostel เกือบทุกแห่งที่ป้าไปพักจะมีข้าวของเครื่องใช้วางไว้ในห้องน้ำ แหะๆๆๆๆ ป้าไม่ได้ลักซะหน่อย ป้าแค่หยิบมาแล้วหยดใส่มือป้าเท่านั้น อิ อิ อิ ทดสอบนิดหน่อยว่าฟองมันเยอะอะเปล่า  ส่วนผงซักฟอกไม่มีอะ ป้าใช้น้ำยาล้างมือแทนผงซักฟอกอะ รวมทั้งบางครั้งที่น้ำยาล้างมือหมด ป้าเปลี่ยนเป้าหมายไปที่แชมพู ใช้ดีมาก confirm ฟองเยอะจริงๆๆ  เสื้อหอมฟุ้งเลยอะ ช้อบ ชอบ




ป้าเอาสบู่ไปจากประเทศไทยด้วยนะ ไม่ได้ชุ่ยขนาดหวังน้ำบ่อหน้าเพียงอย่างเดียว   ป้าเอาไปแล้ว ป้าเปิดออกมาใช้ปะ ชะ ชะ ชะ



เครียดเหรอป้า เย็นวันนี้จะใช้แชมพูยี่ห้อไรดีนะ

แหะๆๆๆๆ  เอากลับมาประเทศไทยในสภาพเดิมอะ ยังไม่ได้แกะเปลือกออกเลยอะ  อ้าวๆๆๆๆๆ  มันมีของฟรีตั้งเยอะ ป้าจะแกะของป้าทำไม ทุกวันป้าจึงมีกลิ่นตัวที่ไม่ซ้ำเลยอะ ห้อม หอมป้าเรา ของฟรีทั้งนั้น



ส่วนผ้าเช็ดตัวป้าไม่ได้เตรียมอะ เพราะผ้าเช็ดตัวจะทำให้น้ำหนักเป้เกินพิกัด 7 โล ป้าใช้ผ้าถุงของหม่อมมารดานี่ละคะ มันเป็นทั้งผ้าเช็ดตัว ผ้าเช็ดหัว และผ้าห่มกายให้หายหนาว!!! ถึงป้าจะตะลอนไปไหนไกลแค่ไหน หม่อมมารดาอยู่ติดกายป้าเสมอ ทุกทริปจะเอาผ้าถุงไม่ซ้ำกัน




การเตรียมเป้ของป้าจึงเป็นเรื่องที่ง่ายมาก ป้าไม่เคยเอาครีมทาผิวเพราะจะโดนยึดใช่มะ เรื่องอะไรจะไปเพิ่มขยะให้สนามบินอะ ป้าก็เป็นคนรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมโลกเหมือนกันอะ  เมื่อไปเจออากาศหนาวป้าเราเลยกลายร่างเป็นตุ๊กแกเลยละ ลายพร้อยเชียว ไม่อายอะ ลายกิ๊บเก๋ไม่ซ้ำใคร อิ อิ อิ เนื่องจากในห้องน้ำไม่มีโลชันฟรี ไม่งั้นก็ได้โชว์ขาสวยๆ ทุกวันเลยอะ

ส่วนยาสีฟันป้าเตรียมไปเอง แต่ป้าใช้ของคนอื่น อิ อิ อิ สรุปแล้วป้าใช้อะไรที่เป็นของตัวเองมั่งเนี่ย   ทริปป้านี้ลงทุนน้อยจัง น่าเอาเยี่ยงอย่าง อิ อิ อิ  โดนจับเข้าคุกที่เมกาป้าไม่ไปไถตัวออกมาให้นะอะ




เมื่อผ่านการเดินทางหลายๆ ทริป ความชำนาญอาจจะเกิดแต่ยังตื่นเต้นเสมอ เพราะไม่นิยมไปประเทศที่เคยไปแล้ว นอกจากนี้ป้าเริ่มรู้แล้วว่าความสวยไม่จำเป็นสำหรับการเดินทางแบกเป้ ไอ้เครื่องสำอางค์จึงมีเพียงชิ้นเดียว super cover หลุมพระจันทร์มันเยอะไงถึงต้องใช้รุ่นนี้ อิ อิ อิ

ป้าเสียเวลาไปกับกาแฟฟรีนานมาก วันนี้จึงออกจาก hostel ค่อนข้างช้าสักหน่อย รถไฟที่จะไปท่าเรือสำหรับไปชม liberty statue ซึ่งจะอยู่ติดกับ park รถไฟใต้ดินที่จะไปที่นี่มีสาย 5 เดินออกมาแล้วจะเจอ park ที่ไม่ใหญ่มากนัก



ป้ามาถึงต้องตะลึง เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย คนเป็นล้านเลยอะ เชื่อไหมว่าแถวที่กำลังต่อกันอยู่ยาวไม่ต่ำกว่า 2 กิโลเมตร ถ้านับจำนวนคนเกิน 1000 คนแน่นอน เขาบ้ากันหรือเปล่าวะเนี่ย  ไม่มีไรทำกันหรือไง ทำไมมารอไรกันเนี่ย



คนเป็นล้านมารอชมเทพีที่กายฝังเพชร

แล้วป้าเข้าไปต่อคิวด้วยปะ ต่อเดะ ช้าอยู่ทำไม นับดูคร่าวๆ ป้าคนที่ 2000 มั้ง ป้าต่อคิวด้วยอารมณ์ดีเป็นพิเศษ วันนี้ตูจะไปเป็นเทพี อิ อิ อิ  รออยู่นานแถวไม่เคลื่อนเลยอะ  ทำไมคนมากมายขนาดนี้เนี่ย ด้วยว่าแถวมันไม่เคลื่อนเลยอะ แล้วจะต่อคิวทำไมเนี่ย ป้าเลยสอดส่ายสายตามองหาคนที่ป้ามั่นใจว่าถามแล้วป้าจะฟังคำตอบรู้เรื่อง



รอขึ้นเรือ คนเยอะขนาดนี้ ต้องแจ้ง lonely planet แล้วว่าที่บอกว่ารอแค่ชั่วโมงกว่าๆ สงสัยจะไม่จริงซะแร้ววววว

Hey hey hey เขาต่อแถวทำไมเนี่ย เขารอซื้อตั๋วขึ้นเรือไปข่มขืนเทพีอะเปล่า???


No no no no ม่ายใช่ซะหน่อย อ้าวๆๆๆๆ  แล้วเขามาต่อแถวกันทำไม ไม่ใช่แถวซื้อตั๋วเหรอเนี่ย


เนี่ยมันคือแถวลงเรือต่างหาก ไม่ใช่แถวซื้อตั๋ว   ต๊ายๆๆๆๆๆๆๆ  ตายอย่าได้ฟื้นกันอีกเลย แถวลงเรือยาว 3  กิโลเมตร รอทั้งวันจะได้ลงเรือไหม ถามหน่อยสิ มีเรือกี่ลำวะเนี่ย ทำไมปล่อยให้นักท่องเที่ยวรอยาวขนาดนี้




มีคนที่เข้าใจปลอบตัวเอง อย่ากังวลไปเลย เขามีเรือลำใหญ่มาก ลงเรือทีละเป็นพัน แถวยาวที่เห็นนะรอไม่นานหรอก แหะๆๆๆๆๆ ถือหุ้นบริษัทนี้อยู่ด้วยหรือไง เข้าข้างกันจัง



นี่คือแถวซื้อตั๋ว ยาวไม่แพ้กันอะ

ป้ารอไปเกือบครึ่งชั่วโมงดันไม่ใช่ที่ขายตั๋วซะหน่อย ป้าวิ่งว่อนเลยอะ แล้วแถวขายตั๋วมันอยู่ที่ไหนเนี่ย สอบถามกันหลายครั้ง ระหว่างนั้น มีคนมาถามว่าแถวลงเรืออยู่ไหน ป้าบอกด้วยเสียงอันดังอย่างมั่นใจ here here here เพราะตูก็จะลงเรือ




แหะๆๆๆๆ  แอบมาเก็บภาพบรรยากาศภายใน park มีรูปปั้นสวยๆ หลายร่างเลยอะ

เมื่อมาถึงแถวแทบล้มทั้งยืน โอ้โห แถวยาวไม่ต่างกันเลย เทพีนางนี้ตัวฝังเพชรหรือไงวะ ทำไมคนแห่ไปชมความงามของหล่อนมากมายขนาดนี้เนี่ย  ป้าเข้ามาต่อแถวซื้อตั๋ว มีครอบครัวจากคาซัคสถานรออยู่ก่อนแล้ว และมีหญิงสาววัยปาเข้าเกือบร้อยมาต่อท้ายป้าด้วย




อากาศหนาวเหน็บมากแต่แดดแรง วันนี้คือวันที่แดดส่องเมืองนี้หลังที่ฝนตกมาเกือบทุกวัน ทำให้คนนับล้านที่รอชมเทพีเสรีภาพต้องมาแย่งชิงกันในวันนี้ เพราะไม่มีใครบอกได้ว่าเมื่อไหร่จะมีแดดสาดส่องแบบนี้อีก เพราะเกือบทุกวันคือฝนตกอย่างหนัก ป้าถึงได้เข้าแต่ museum และห้องสมุด  เรารอกันนานมาก ขอย้ำว่า นานนนนนนนนนนนน



มีร้านขายภาพถ่ายสวยๆ ของนิวยอร์กอยู่หลายสิบร้านเลยอะ เดินชมได้ตามสบาย ฆ่าเวลาที่ต้องรอซื้วตั๋วอะนะ

ทุกคนรออย่างทรมานเพราะอากาศที่หนาวเหน็บ บางคนผลัดเปลี่ยนกันกับคนในครอบครัว โดยอีกคนไปรอคิว ส่วนอีกคนจะไปหาอาหารมาทาน ส่วนคุรป้าแกแอบมากระซิบป้า เนี่ยฉันให้สามีไปต่อแถวลงเรือ ส่วนฉันมาต่อแถวซื้อบัตร ป้าแกฉลาดอะ เพราะเมื่อไหร่ที่แกได้ตั๋ว แกก็สามารถไปต่อคิวลงเรือได้ทันที ไม่ต้องมาเริ่มต้นรอคิวลงเรือให้เสียเวลา




เอาภาพไหนดีนะ

ป้าเองมาคนเดียว เซ็งมาก แล้วใครจะไปต่อคิวลงเรือให้ตูเนี่ย   1 ชั่วโมงผ่านไป 2 ชั่วโมงผ่านไป  แต่ละคนเริ่มเครียดหนัก เพราะแถวลงเรือก็ไม่ขยับเลย แถวซื้อตั๋วก็ไม่เคลื่อน มัยยังไงกันเนี่ย



บางคนทนความหนาวเหน็บไม่ไหวยอมพ่ายแพ้เดินออกจากคิวไปอย่างเสียดาย!!!    ป้าเองเกือบจะยอมแพ้หลายครั้งเลยอะ  แต่ต่อคิวมาแล้วตั้งนาน จะมาแพ้เสียง่ายๆ ได้ไง อย่าให้การรอครั้งนี้ต้องสูญเปล่า เหมือนที่ป้ารอคอยใครสักคนจะมาร่วมเดินทางแบกเป้รอบโลกกับป้านะแหละ   ป้ายังรอต่อไปด้วยใจอันจดจ่อ คุณป้าแกเครียดมาก กลัวเสียคิว กลัวปั๋วหายหล่อนจึงเดินไปดูปั๋วอยู่หลายๆ ครั้งโดยฝากคิวไว้กับป้า




อย่าเพิ่งเครียดตามป้า ชมความงามของดอกไม้ก่อนจ้า

ตามไปเที่ยวด้วยครับ

จากคุณ : langtang  
เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 09:36:53  

.........................


หวัดดีคะคุณ langtang สายพันธุ์นี้โดนเนื้อสาวแล้วคันเปล่าคะเนี่ย



ขอบคุณนะคะที่เข้ามาทักทายรายแรกเลยคะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ



ค่ำนี้ที่นิวยอร์ก ตะวันตกน้ำที่ TRIBECCA คะ

เมื่อแกหนีไปได้ ป้าเอามั่ง เก็บคิวให้ไอด้วยนะ เดี๋ยวไอจะไปดูสิว่าทำไมคิวมันไม่เคลื่อนเลยอะ หล่อนก็ใจดีมาก เก็บคิวให้ป้าอย่างดีเลยอะ บอกด้วยว่าไม่ต้องกังวล ไปดูเหอะว่าทำไมแถวขายตั๋วถึงไม่เคลื่อน เกือบครบ 3 ชั่วโมงที่เรารอคอย มีเสียงประกาศ เสียงพิฆาตดับฝัน แต่เชื่อไหมว่าทุกคนที่ได้ยินแต่ไม่มีใครยอมเชื่อกับสิ่งที่ได้เห็น


ประกาศ ประกาศ เราขอหยุดการขายตั๋วแต่เพียงเท่านี้

ประกาศ ประกาศ เราขอหยุดการขายตั๋วแต่เพียงเท่านี้

ประกาศ ประกาศ เราขอหยุดการขายตั๋วแต่เพียงเท่านี้

ประกาศ ประกาศ เราขอหยุดการขายตั๋วแต่เพียงเท่านี้




ขอปลอบใจกันด้วยดอกไม้อีกครั้งจ้า  อย่าเพิ่งสังหารโหดเลยป้าจ๋า คุกเมกาไม่น่าอยู่หร๊อก ติดคุกขี้ไก่ที่พม่าดีกว่ามั้ง

" ขอบคุณความจนที่ทำให้คนทะเยอทะยาน"
"ขอบคุณความหาญกล้าที่ทำให้บ้าพอที่จะหยิบเป้เพียงใบเดียวแล้วเที่ยวไปรอบโลก"
จงมีชีวิตที่คนอื่นต้องอิจฉา ดีกว่าไปนั่งอิจฉาชีวิตคนอื่น"   แรงสสสสสสสสส์อะป้า

=============
เพิ่งเคยอ่านกระทู้ของคุณพี่ blackbubble  ครั้งแรก  เริ่มต้นได้จี๊ดมากกกกกก  เลยค่ะ ชอบอ่ะ :P  แถมภาพก็สวยด้วย  ขอ Track กลับไปอ่านตอนก่อนๆ ก่อนนะค่ะ  :D

ขอบคุณรีวิวสนุก กะภาพงามๆ นะค่ะ

เนื่องจากว่าขณะนี้เราได้ขายตั๋วไปจำนวนมากแล้ว เท่ากับจำนวนคนที่จะสามารถลงเรือได้ในวันนี้  จึงขอหยุดการขายตั๋วแต่เพียงเท่านี้


ขนาดป้าเองฟังภาษาอังกฤษไม่ค่อยเข้าใจ ป้ายังตะลึงไปเลยอะ

ทำงี้ได้ไงวะเนี่ย ทำงี้ได้ไงวะเนี่ย อีกแค่ไม่เกิน 100 คนจะถึงคิวป้าแล้ว ดันมาบอกว่าไม่ขายตั๋ว

ถ้าฆ่าคนแล้วไม่ติดคุก ป้าอยากชักดาบออกมาแทงคนประกาศซะจริงๆ เชื่อไหมว่าเสียงโวยวายสนั่นเลยอะ บางคนเดินฝ่าฝูงชนเข้าไปเลย โวยแหลกเลยอะ


ทำไมไม่ขายตั๋ว แล้วทำไมต้องมาหยุดขายตอนนี้ด้วย แทบจะได้วางมวยกันเลยอะ




เข้าโบสถ์ก่อนไหมจะได้ใจสงบก่อนนะป้า

ป้าเองแสนจะปลาบปลื้มกับประเทศนี้จริงๆ เทพีเสรีภาพคือจุดขายของประเทศนี้ ใครๆ ก็อยากจะมาชมเทพีผิวทองคำฝังเพชร เชื่อไหมว่าเขามีช่องขายตั๋วแค่ 2 ช่อง กับจำนวนนักท่องเที่ยวเกือบ 2000 คน






นักท่องเที่ยวบ่นกันฟ่อด คิดได้ไง มีช่องขายตั๋วอยู่ 2 ช่อง มีเจ้าหน้าที่ทำงานอยู่แค่ 2 คน อิ อิ อิ  อยากหัวเราะให้ฟันร่วง เมกาเหรอเนี่ย ช่วยตบหน้าย้ำป้าทีว่าป้าไม่ได้ฝันไป นี่คือ เมกามหาอำนาจ ประเทศที่ยิ่งใหญ่คับฟ้า มีช่องขายตั๋วลงเรือชมเทพีเสีรีภาพอยู่ 2 ช่อง

เมื่อคนโวยมากๆ แถมยังไม่ยอมเดินออกจากแถว เพราะไม่มีใครยอมแพ้ รอแล้วตั้ง 3 ชั่วโมง ใครจะอยากรอแล้วสูญเปล่า ที่น่าเห็นใจอย่างยิ่งคือ นักท่องเที่ยวที่มากับ group tour คนกลุ่มนี้ถ้าพลาดแล้วคือพลาดเลย เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่ยอม และไม่ยอมถอยซะด้วย  คนโวยมากจริงๆ จนเจ้าหน้าที่ต้องเปลี่ยนคำพูด

ประกาศ ประกาศ ประกาศ เราขอหยุดขายตั๋วชั่วคราว เราจะขายตั๋วอีกครั้งในอีก 2 ชั่วโมงข้างหน้า  นั่นแปลว่าแต่ละคนต้องรอถึง 5 ชั่วโมง เพื่อจะชมนางคนนั้นที่ตัวเขาเองล่องเรือมาจากฝรั่งเศสมายืนตากแดดอาบหิมะหาเงินเข้าประเทศเมกา  




เมื่อการขายตั๋วปิดบริการ เข้าทางไอ้พวกชุบมือเปิดเลยอะ จะมีกลุ่มคนที่หากินทางนี้ เข้ามานำเสนอตั๋วผี อิ อิ อิ ผีปอบหรือเปล่าป้าไม่รู้อะ   มีเรือที่ให้บริการเป็นการส่วนตัว เรือสภาพดี สวยงามน่านั่งเป็นอย่างยิ่ง  แต่ราคาโหด เพราะเป็นโอกาสของเขาอยู่แล้วนะเอง

ตั๋ว 30 ดอลล์ ถ้าจำไม่ผิด เดี๋ยวจะเปิดโพยดูอีกทีนะจ๊ะ อย่าเพิ่งโวยวาย ส่วนใครที่ทราบราคาส่งข้อมูลแจ้งป้าได้นะ




เรือแบบในรูปนี่ละคะ ล่องรอบ NEW YORK HABOR คะ

ความจริงป้าเองยังจดจำการล่องเรือรอบๆ  Table bay ที่เคปทาวน์อยู่เลยคะ มันสวยมากจริงๆ แถมเมื่อมองกลับมายังฝั่งยังได้ชมเมืองแบบ panoramic view เลยคะ ได้เก็บภาพในหลายๆ มุมอีกด้วย ไอ้โปรโมชันนี้ก็น่าสนใจไม่น้อยเลยอะ เพราะเป็นโอกาสอันดีที่จะได้ชมอ่าวนิวยอร์กในหลายๆ มุม คงได้ภาพสวยๆ หลายภาพแน่นอน




แถมเมื่อสิ้นสุดการเช่าเหมาลำ แหะๆๆๆๆ    ฟังดูหรูหราจังป้า   เรือลำนี้จะไปจอดที่ Brooklyn bridge  ซึ่งเป็นโอกาสอันดีของเจ้าป้าที่จะเดินข้ามฝั่งบนสะพานที่ใครๆ ก็บอกว่าสวยที่สุด โรแมนติกที่สุดของนิวยอร์ก สะพาน Brooklyn bridge นะเอง




เมื่อวานนี้ก็พลาดไปแล้ว ถ้าได้ชมวันนี้คือ ต้องชมในเวลากลางวัน ยังไม่อยากกลับ hostel ซะหน่อย ถ้าข้ามฝั่งไปแล้ว นั่นแปลว่าต้องกลับ hostel เสียเวลาเปล่าๆ ไป 1 วัน




มาคนเดียวนะป้า จัดการเลยป้า

เมื่อไม่รู้ว่าจะไปไหนดี ป้าเลยเดินสำรวจร้านอาหาร ฝากบอกถึงคุณอ้อยว่า supermarket ที่มีอยู่เพียงแห่งเดียวไม่ไกลจากท่าเรือแห่งนี้ เป็น supermarket ที่น่า shop ที่สุดแล้วคะ เค้กน่ากินมาก อาหารน่าทานเช่นกัน สดมาก สะอาดด้วย แถมยังมีแกงให้เลือกกันมากมายหลายอย่าง ที่สำคัญแซลมอนน่ากินมาก  เมื่อสำรวจจนทั่วแล้ว ป้ามาดูราคา ปอนด์ละ 9 ดอลล์ แหะๆๆๆๆๆ แพงที่สุดในนิวยอกร์กเลยอะ



กินด้วยกันไหมคะ

แต่ช่างเหอะ หม่อมมารดาเรารวย วันนี้ป้าจ่ายเงินไปแบบไม่เสียดายสักนิด พอกันทีมาม่า วันนี้ของกินแซลมอนสักวันเหอะ   คิดดูสิว่าป้ายืนรออยู่ในแถวเกือบ 4 ชั่วโมง นานขนาดไหน หิวหนำแหน่ ป้านั่งลงตรงทางเท้าเลยอะ ไม่หาแล้วเก้าอี้ ไม่สนอะ ไม่มีใครรู้จักตูนี่หว่า กินอย่างเอร็ดอร่อยจริงๆ  ป้าเข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงอยากรวยกันนัก เพราะไอ้แซลมอนมันอร่อยนี่เอง ถ้าไม่มีตังค์จะกินได้ไง จริงปะ




งานหลักของป้าแกคือข่มขืนกระทำอนาจารงานศิลปะของชาวบ้านเขานะ

เมื่ออิ่มจากอาหารอันแสนพิเศษ วันนี้เป็นวันแรกที่ป้าฟาดจนเกือบหมดเกลี้ยงแบบไม่มีกั๊กไว้สำหรับมื้อเย็นเลยอะ เหลือแต่ไก่ทอด 2 ชิ้นที่ป้าเองไม่ค่อยปลื้มนัก กินทีไรเกาต์ถามหาให้น้ำตาเล็ด




ป้าเดินเล่นๆ สำรวจ park แห่งนี้ฆ่าเวลาเพราะไม่ได้เตรียมแผนสองนะเอง ใครจะไปคิดว่าจะมีคนมาที่นี่นับล้าน สวนแห่งนี้สวยมาก เพราะมีดอกไม้เยอะ แถมยังมีงานศิลปะหลายชิ้นวางโชว์ รวมทั้งมีทางเดินเลียบริมน้ำด้วยคะ เมื่อมองออกไปจะเห็นเทพีเสรีภาพร่างกายทำด้วยทองคำฝังเพชรยืนท้าทายสายลมแอนด์แสงแดดอยู่ไกลลิบตา เอาวะวันนี้คงไม่ใช่วันของเรา เจอกันวันหน้านะน้องเทพี



 
ป้าถ่ายภาพบรรยากาศภายในสวนนิดหน่อยพอแกล้มๆ  จากนั้นเดิน เดิน เดิน เดินจนพลัดหลงไปเจอคนอีกครึ่งล้านกำลังเดิน เดิน เดิน เดิน ไปไหนกันอีกวะเนี่ย  ตูไปด้วยดีกว่า



บรรยากาศรอบๆ สวนสาธารณะแห่งนี้ ลืมชื่ออะ

ทุกคนกำลังหลั่งไหลเพื่อขึ้นเรือ อ้าวๆๆๆๆๆๆ  อยู่ดีๆ ได้ขึ้นเรือ ป้าไม่รู้ ป้าไม่แคร์ ป้าไม่สน ซื้อตั๋วที่ไหนไม่รู้อะ ต่อคิวด้วยคน ต่อคิวแล้วป้าถึงถาม


เขาไปไหนกันเนี่ย ทำไมมีคนมารอเยอะจัง


ขึ้นเรือเฟอรีอะ ข้ามฟากไปเกาะ Staten island อ้าวๆๆๆๆๆ มีเกาะแถวๆ นี้ด้วยเหรอ ไกลปะ เสียค่าเรือปะ


ฟรีอะ ไม่ต้องเสียค่าเรือ ไม่ไกล นั่งเรือเฟอรีแล้วได้ชมเทพีเสรีภาพด้วยนะ วันนี้คนเยอะจะตาย ซื้อตั๋วลงเรือไปชมเทพีเสรีภาพไม่ได้ละสิ ไม่ต้องไปง้อมันหร็อก   ขึ้นเฟอรีนี่เรยยยยยย  ไปโล้ดดดดดดดดดดดดดดด  ฟรี   แถมยังได้ไปเที่ยวเกาะฟรีๆ ด้วยนะ



ต้นหญ้านะคะ ไม่ใช่ใบเมเปิ้ล

คนมันจะโชคดี ไม่มีไรมาห้ามได้หร็อก ป้าเลยต่อคิวที่แถวยาวมาก แถมมีเกือบ 20 แถว ป้าดูคร่าวๆ น่าจะเกือบเหยียบพัน นี่ตูต้องรออีกแล้วเหรอ จะรอนานขนาดไหนวะเนี่ย 5 ชั่วโมงอีกหรือเปล่าวะเนี่ย




ผู้คนหลั่งไหลมากันเต็มไปหมด เพราะแต่ละคนล้วนแต่ผิดหวังมากเรือชมเทพีเสรีภาพกันทั้งนั้น ป้าเองแอบกังวล แถวไม่ค่อยเป็นแถวเลยอะ ตูตัวก็เล็กจะไปเบียดใครได้วะเนี่ย แถมคนเยอะขนาดนี้ รอจนเกือบเข้าโลงหรือเปล่าเนี่ย




นึกว่ารถม้าจากลำปาง

ประมาณเกือบ 40 นาที เรือเข้ามาจอด โอ้ววววววววววววว


โอ้วววววววววววววววววววววววววว มันเรือหรือไรเนี่ย เรือเฟอรีเหรอเนี่ย นึกว่าเรือดำน้ำ Jorge Wachington ซะอีก ทำไมใหญ่อย่างงี้วะ เกิดมาไม่เคยเห็นเรือที่ไหนใหญ่ขนาดนี้ ป้าเข้าใจแล้วว่าทำไมคนถึงเลือกเส้นทางนี้ เพราะเรือลำนี้บรรจุคนได้จะเกือบหมื่นเลยมั้ง



คนที่รออยู่พร้อมๆ กับป้าพากันหายตัวลงไปในเรือหมดเลยอะ เรือมี 2 ชั้น หย่ายยยยยยยยยมากกกกกกกกกกกก   อึ้งจริงๆ มนุษย์นี่เจ๋งวะ ทำให้เหล็กบินได้แล้วยังทำให้เหล็กลอยน้ำได้อีกด้วย แถมยังเอาคนขึ้นไปนั่งได้เป็นหมื่นอีกด้วย นี่ถ้าเกิดเหตุร้ายแรงบนเกาะ Manhattan เกณฑ์คนลงเรือนี้ รับรองขนคนได้หมดเลยอะ งานนี้ควายไม่มีเอี่ยวอะ รับขนแต่คนเท่านั้น  แหะๆๆๆๆ   แล้วเขายอมให้ป้าขึ้นเรือได้ไงวะเนี่ย???




รูปปั้นในภาพอยู่ใกล้ๆ กับที่ขายตั๋วลงเรือชมเทพีเขานะ

ป้าเลือกนั่งทางด้านขวามือของลำเรือ เพราะป้าเห็นแล้วว่าเทพีที่สวยน้อยกว่าป้าเขายืนอาบแดดอยู่ด้านนี้เอง แหมๆๆๆๆ   ขอดูหน้าหน่อยสิ สวยขนาดไหน ทำไมมีคนเดินทางมาชมโฉมหล่อนเป็นล้านๆ คนเลยเนี่ย



มาต่อกันตอนบ่ายนะคะ เพราะหิวเข้าอะ ขอไปกินแซลมอนหน่อยจ้า



ทักทายกันทีหลังนะคะ คงไม่ว่ากันนะจ๊ะ

ติดตามไปด้วยแล้วมีความสุขจัง
ดิฉันก็จนค่ะ ตอนนี้ทะเยอทะยานอยู่ ฝันใกล้จะเป็นจริงแล้วค่ะ

ป้ากาญจน์จ๋า..
แวะมาหยอดให้ป้าหมั่นเขี้ยวเล่นๆ
เค้าจ่ายแค่ 12 แต่ขึ้นฝั่งทาง Jersey อ่ะ
แถมไม่มีอาหารอร่อยกล่อง 9 เหรียญเหมือนป้าเล้ย
มีการจ่ายค่าจอดรถอีกต่างหาก อิอิ
แถวไม่ยาวด้วย รอแป๊บเดียวเอง...
( มาหยอดนะจ๊ะ)..ขอบคุณที่คิดถึงเค้า
ปีหน้าจะไปตามรอยไถรอยหว่านของป้าเลยหละ

ขอบคุณที่พาไปเที่ยวครับ

ขอบคุณสำหรับรีวิวมากเลยครับ

ฟัง Elton John ด้วยจ้า
Blue Tag VIP เท่ห์ระเบิดเชียวน๊า ป้ากาญจน์
อากาศท่าทางเย็นจัด
ไปหาเสื้อหนาหนา มาเตรียมไว้แระ

จากคุณ : SkylineKip    
เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 09:54:30  
 

...............................


ป้าก็เป้นคน VIP กะเขาเหมือนกันอะ ได้ผูกข้อมือแล้วอะ


แต่ป้าอยากโดนผูกข้อไม้ข้อมือแบบล้านนามากกว่าอะ ที่เขาเรียกว่าเอาปั๋วไงหละ อิ อิ อิ


ขอบคุณมากคะแฟนขับตัวจริงของป้า ช่วงนี้ไม่ได้เข้า FB เลยอะคะ


เมื่อวานนี้ไปหาลำไพ่พิเศษ อิ อิ อิ บางกรวยเขาจ่ายให้ 900 บาท จะเก็บเงินไปเมืองคอนนะคะ


แจ้งกันตรงนี้ว่าเมืองคอนบ้านป้าไม่มีเน็ตนะ ป้าจะกลับบ้าน 6 วัน กลับมาอีกทีวันที่ 19 นะคะ จะแบกคอมพ์ไปด้วย ไปเขียนต้นฉบับให้เสร็จเลยอะคะ

สวนสาธารณะใกล้ท่าเรือที่ป้าเดินนั่นคือ Battery Park ครับ

และเป็นอย่างที่คุณSkylineKip ว่าไว้ ถ้าไปลงเรือที่ฝั่ง NJ นิวเจอร์ซี่ แทบไม่มีคนเลย ไม่ต้องรอคิว นั่งตรงไหนของเรือก็ได้ เวลาสวนกับเรือจากฝั่งนิวยอร์คจะเห็นคนอัดเต็มเรือเลย นึกแล้วก็คิดว่าเราโชคดีที่เลือกขึ้นถูกฝั่ง ตอนขากลับถ้าไม่อยากกลับNJ ก็ขึ้นเรือกลับฝั่งNY ที่ Battery Park ได้ ไม่จำเป็นต้องกลับไป NJ ก็จะลงเรือแน่นแค่เที่ยวกลับเที่ยวเดียว

ติดตามไปด้วยแล้วมีความสุขจัง
ดิฉันก็จนค่ะ ตอนนี้ทะเยอทะยานอยู่ ฝันใกล้จะเป็นจริงแล้วค่ะ

จากคุณ : devillish girl    
เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 12:15:29  

..........................


ขอให้ฝันเป้นจริงเร็วนะคะ เราจะเที่ยวกันให้มันส์ไปเลยคะ

ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจกัน


แหะๆๆๆ  ถึงไม่มีใครเข้ามาเยี่ยมชม แต่ทริปนี้จะลบคำสบประมาทให้ได้ มันต้องจบ มันต้องจบ มันต้องจบแน่นอน confirm!!!!



อืม...............เปรี้ยวปาก แต่ขอกลับไปถองเหล้าขาวกับท่านพ่อที่เมืองคอนก่อนอะ

หวัดดีคะคุณ toytrip


ขอบคุณมากเลยคะสำหรับข้อมูล ลืมชื่อ park ไปแล้วจริงๆ


เมื่อวานนี้เขาจ้างป้าไปหาลำไพ่พิเศษ เป็นผอ.หน่วยเลือกตั้งอะนะ เลยฆ่าเวลาด้วยการอ่านทบทวนข้อมูลของนิวยอร์กกันอีกครั้ง


อ่านกี่ทีก็ยังหลงรักเมืองนี้จริงๆ คะ

เรือจอดรออยู่ท่าไม่นานมากนัก แล้วก็ค่อยๆ ถอยร่างอันอวบอ้วนออกจากเกาะ MANHATTAN เพื่อมุ่งตรงสู่ Staten island ที่ป้าไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ามีเกาะนี้อยู่บนโลกใบนี้



ป้าเองก็เดินตามก้นคนอื่นๆ เขาไปไหนตูไปมั่ง แถมยังได้ลงทะเลซะด้วย ได้ขึ้นเรือที่ใหญ่ที่สุดในชีวิตป้าด้วยอะ



บนเรือที่มีคนนับล้านขึ้นไปก่อนป้า เวอร์ป้า ไม่ถึงล้านหรอก คนมากมายจริงๆ นะ แต่เมื่อเรือออกแล้ว ยังมีเก้าอี้นั่งเหลือเต็มไปหมดเลยคะ



แต่ละคนพยายามจะเลือกเก้าอี้ทางด้านขวามือของตัวเรือเพื่อชมเทพีนะเอง ป้าก็เอาด้วย พอป้านั่งติดหน้าต่าง กลายเป้นเรื่องไม่ปลื้มสำหรับคนอื่น เพราะหล่อนคนนั้นเดินมาบอกว่า


hey hey hey you นั่งบังวิวนะ อ้าวๆๆๆๆ   ถ้านั่งไม่ได้แล้วเขาทำเก้าอี้ไว้ทำไมเนี่ย



ป้าขอร้องให้นักท่องเที่ยวช่วยถ่ายรูปนิดหน่อย คือว่าชอบสร้างหลักฐานอะ มองออกไปจากเรือจะเห้นว่าเกาะแห่งนี้อยู่ไม่ไกลมากอะ  น่าจะนั่งบนเรือไม่เกิน 10 นาที อิ อิ อิ  ที่ไหนได้ท่าเรือฝั่งเกาะ STATEN ISLAND นะมันอยู่ไกลมากเลยคะ สงสัยประเทศนี้จะรวยจริงๆ นะ สร้างท่าเรือซะไกลมาก แต่เป็นการดีต่อนักท่องเที่ยวเพราะเราจะได้ชมวิวฟรีๆ


นั่งสูดลมทะเลเล่นๆ แก้เซ็งอะ บนเรือเฟอรียังมีห้องน้ำให้บริการด้วยคะ แม้เส้นทางจะไม่ไกลมากนัก แต่ส้วมเป็นเรื่องที่ยังจำเป้นเสมอคะ นอกจากนี้ยังมีห้องพิเศษด้วยนะคะ ใครที่ไม่ชอบชมวิวก็สามารถไปนั่งในคอกพิเศษ ประมาณว่าส่วนตัวอะนะ



เกาะ MANHATAN on postcard

ป้ากาญจน์..เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะ
กลับมาเมื่อไหร่ส่งเสียงด้วย..คิดถึงล่วงหน้าไว้แระ
อย่าถองเหล้าขาวเมืองคอนเมาเดินเซหละ
จะเสียภาพพจน์แม่หญิงเชียวนา
ยิ่งถือตำแหน่งเทพีประเทศไทยด้วยอ่ะ

ขอบคุณสำหรับรีวิวมากเลยครับ

จากคุณ : Destiny-Boy  
เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 13:02:50  
 

.................................


ด้วยความยินดีครับผม เรื่องขี้โม้ป้าละถนัดนัด

ขอบคุณด้วยคะที่เข้ามาให้กำลังใจกันคะในยามบ่ายแบบนี้



อีกมุมที่สวยไม่แพ้กันของนิวยอร์ก

ป้ากาญจน์..เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะ
กลับมาเมื่อไหร่ส่งเสียงด้วย..คิดถึงล่วงหน้าไว้แระ
อย่าถองเหล้าขาวเมืองคอนเมาเดินเซหละ
จะเสียภาพพจน์แม่หญิงเชียวนา
ยิ่งถือตำแหน่งเทพีประเทศไทยด้วยอ่ะ

จากคุณ : SkylineKip    
เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 15:11:50  
 

.....................


งั้นต้องขอยืนยันด้วยภาพนี้


แม่หญิงแห่งเมืองไอ้เท่ง นครศรี้บ้านฉานเอง

เออ.....ชีวิตตูได้ทำหลายอย่างจริงๆ


ต้นไทรแถวไหนว่างบอกป้าแกด้วย แกกำลังมองหาที่สิงสถิตอยู่อะ



แต่ตอนนี้ขอตะลอนในนิวยอร์กก่อนนะ

เกือบ 40 นาทีเรือก็มาถึงฝั่ง ก่อนลงจากเรือเราต้องใช้บริการส้วมซะหน่อย


ต้องบอกก่อนนะเกาะ Staten island แสนโรแมนติกแห่งนี้นะไม่มีแผนที่ให้ดูใน lonely planet หร็อก นั่นแปลว่าป้าเดินแบบมือเปล่า แต่เท้าไม่เปล่านะ เพราะหนาวมาก ใครจะบ้าเดินแบบไม่มีเกิก


บรรยากาศในเรือน่าตื่นตาตื่นใจ มีไรเหรอป้า แหะๆๆๆ  ร้านอาหารเดะ ถามมาได้ หลายร้านด้วย แถมมีร้านขายกาแฟด้วย ถ้าเราไปไหนไม่ถูก การเข้าร้านกาแฟคือทางเลือกที่ไม่เสียหน้า แถมยังได้นั่งทำท่าเท่ห์เหล่ไอ้หนุ่มไปด้วย



ที่ท่าเรือมีเรือจอดรออยู่ด้วย 2 ลำ เออ....เรือเฟอรีนี่มันใหญ่จริงๆ เรือจะสลับกันออกจากท่า น่าจะออกจากท่าทุก ๆ 30 นาทีนะคะ ถือว่ารอไม่นานมากหรอก ระหว่างที่รอก็สามารถเดินเล่นอยุ่ในท่าเรือได้ ไม่น่าเบื่อมากคะ

ดูดิ มันใหญ่จริงๆ



เหมาะกับการขนย้ายโรฮิงญาเข้าเมกาซะจริงๆ ถือว่าช่วยเหลือกัน เมกาใหญ่จะตาย แบ่งดินแดนให้คนไม่มีประเทศเขาได้ทำกินบ้างเหอะ

ป้าสำรวจท่าเรืออยู่นิดหน่อย เพราะป้าจะหาตารางการเดินเรืออะ



เพื่อความรอบคอบเราต้องรู้ว่าเรือเที่ยวสุดท้ายมันหมดกี่โมง


แหะๆๆๆๆ ป้าหาไม่เจออะ  พอจะทราบนิดหน่อยว่มันมีรถไฟใต้ดิินที่นี่ด้วยนะ มาถึงเกาะแล้ว จะบ้าไปนั่งรถไฟใต้ดินทำไมเนี่ย


เขาลงเกาะมาเพื่อชมความงามของเกาะแห่งนี้ ทางเลือกในการนั่งรถไฟใต้ดินจึงต้องทิ้งไปก่อน อิ อิ อิ  ความจริงป้าหาไม่เจอนะแหล๊ะว่าเขาขึ้นรถไฟกันตรงไหน ความจริงนั่งรถไฟเล่นๆ แก้เซ็งก็ได้นะ แต่ไม่ยืนยันนะว่ามันจะหายเซ็ง


มีป้ายรถเมล์อยู่ด้านนอกนะ แต่อยู่ตรงไหนอย่าได้ถาม ความจริงถ้าเราเดินตามคนอื่นๆ เราต้องได้เจอป้ายรถเมล์แน่นอน  แต่คนอย่างป้าไม่ชอบเดินตามตูดใครๆ ทุกครั้งไป ป้าต้องไปตามทางที่ป้าเลือก ทางที่ไม่ค่อยมีใครเขาไปกันอะ


ป้าจะไปไหนเหรอ????


ออกท่าเรือเจอดอกไม้เลยคะ

ป้ากาญจน์จ๋า..
แวะมาหยอดให้ป้าหมั่นเขี้ยวเล่นๆ
เค้าจ่ายแค่ 12 แต่ขึ้นฝั่งทาง Jersey อ่ะ
แถมไม่มีอาหารอร่อยกล่อง 9 เหรียญเหมือนป้าเล้ย
มีการจ่ายค่าจอดรถอีกต่างหาก อิอิ
แถวไม่ยาวด้วย รอแป๊บเดียวเอง...
( มาหยอดนะจ๊ะ)..ขอบคุณที่คิดถึงเค้า
ปีหน้าจะไปตามรอยไถรอยหว่านของป้าเลยหละ

จากคุณ : SkylineKip    
เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 12:23:41  

........................


ใช่แล้วคะ เรือจากทางฝั่ง Jersey นะ น่าโดยสารจริงๆ แถมยังชื่อเพราะพริ้งด้วยคะ


Miss NEW JERSEY  แต่ไม่ได้ถ่ายภาพไว้นะคะ ส่วนในภาพ MISS ELLIS ISLAND ขนโรฮิงญาจากเกาะ MANHATTAN เพื่อมาชมเทพีตัวสีเขียวอะนะ

 ตอนวันที่ป้าไปนะคนมากันเยอะมากจากฝั่ง  Jersey เยอะจริงๆ คะ เต็มพอๆ กับฝั่งนิวยอร์กคะ

ป้าออกจากท่าเรือแล้วเดินเรียบทะเลคะ ถนนมีแต่ไม่ชอบเดินตามถนน เดินตามทางเท้าเลียบริมทะเล เรามันคนหลงรักความเหงาจากทะเล ป้าจะพร่ำเพ้อรำพันถึงไอ้หนุ่มชุมพรอีกแล้วเหรอ



ป้าเอ้อ   ผ่านมา 12 ปีแล้ว ปล่อยให้เขาไปดีเหอะป้า เขามีลูกมี 2  เต้าแล้วอย่าได้เข้าไปแทรกแซงเลยป้าเอ้ยยยย


มีคนที่ชอบความเหงาเหมือนป้าด้วยนะ แต่เราต่างคนต่างเดิน ตัวใครตัวมัน ป้าเองแอบดีใจ เดินคนเดียวมันน่ากลัวนะเนี่ย เพราะแทบไม่มีใครเลือกเดินริมทะเลเลยคะ



แต่เชื่อไหมคะว่าเขาทำให้ป้าอุ่นใจเพียงแป๊บเดียว เพราะเขาตัดสินใจเดินกลับไปที่ถนนสายหลัก ทอดทิ้งให้เจ้าป้าจมอยู่กับความเหงาและดชคชะตาอยู่เพียงลำพัง



ไอ้นี่มันโผล่อยู่ริมน้ำ   เนื่องจากลมแรงมากจนเดินแทบไม่ได้ คนที่เดินมากับป้าเขาเดินเข้าไปหลบ ป้าเอากะเขาด้วย หวังจะหลบลมพายุ แหะๆๆๆ ไม่มีตรงไหนที่จะกำบังหุ่นอวบๆ ของป้าได้เลย  ลมแรงจนยืนแทบไม่อยู่ ป้าเกือบได้ทำแพลงกิ้ง นอนมันซะเรยยยยยย   เอาหน้าจุบดินไว้ รอให้ลมสงบแล้วค่อยไปสำรวจเกาะกันอีกครั้ง!!!!

ทางเลียบริมทะเลจะเห็นเลยว่าวันนั้นนำลงมากเลยคะ



มีไม้โผล่ขึ้นมาแต่ไม่เห็นหอยแมลงภู่เลยนะคะ

บางช่วงของทางเดินมีสนามหญ้าสีเขียวเลียบอยู่ริมทะเลด้วยคะ



จะล้มตัวลงนอนก็ไม่มีใครว่านะคะ แต่สำหรับป้า บอกตรงๆ นอนไม่ไหวอะ หนาวโคดๆๆๆๆๆ


ทางเดินเริ่มกลายเป็น trail เล็กๆ มีป้านี่แหละเดินอยู่คนเดียว ไม่มีใครมาเดินเลยสักคน สับสนเหมือนกันว่าจะเดินต่อไปดีไหม เดินกลับไปถนนใหญ่ดีกว่าไหม ปลอดภัยกว่าไหม ถ้ากล้าพอจะลองนั่งรถเมล์รอบเกาะไปเลย



เกาะแห่งนี้ขนาดใหญ่พอสมควร ใหญ่กว่า MANHATTAN  เยอะเรยยย   ถ้าหวังจะเดินให้รอบเกาะไม่น่าจะทำได้ในวันเดียว  ป้าเองตั้งใจจะเดินแค่สัก 1 ใน 3 พอ ชมสักเสี้ยวก็น่าจะพอ แต่ความจริงด้านท้ายเกาะร่ำลือว่ามันสวย มีหาดทรายยาวเหยียดด้วยนะ เอาวะ ถ้าไปได้จะเก็บภาพมาให้ดูคะ


ถ้าโดนฆ่าหมกเกาะ งานนี้เจอกันที่นรกละกัน อิ อิ อิ

เพราะอยูใกล้ฝั่งเกินไปหรือเปล่า น้ำดำเชียว

ที่เห็นโผล่เป็นถังใบใหญ่ๆๆๆ   ป้าเองแอบลุ้น โรงไฟฟ้านิวเคลียร์เปล่าวะเนี่ย



เมื่อเดินไปใกล้ถึงรู้ว่าน้ำมันดำเพราะมันมีแต่โรงงานอุตสาหกรรมเยอะแยะไปหมด แสดงว่าน้ำในทะเลแถบนี้คงจะอันตรายมากเลยอะ



ป้าเลือกลงไปเดินที่ทรายริมน้ำเลยคะ ความจริงอันตรายนะ เพราะอาจจะลื่นล้มได้ ต้องระวังอย่างยิ่งเลยคะ กระโดดจากหินก้อนนี้ไปก้อนโน้น หนุกหนานอะ ตกลงมาหน้าหักคงสวยกว่าเดิมละป้า

เดินลงไปชายน้ำป้าต้องต๊กกะใจ ใครเอาหัวป้ามาทิ้งเนี่ย


รีบยกมือมาลูบหัวตัวเอง เฮ่ยๆๆๆๆๆๆๆๆ  หัวตูยังอยู่เลยนี่หว่า หรือว่าตูเป็นนกสองหัวหว่า


ความจริงบอกกันตรงๆ ป้าเห็นหัวไอ้นี่แล้ว ป้าผงะเลยอะ ตกใจมาก น่ากลัวอะ ป้ากลัวผี

เชื่อไหมคะว่ามันมีเรื่องราวบางอย่างเกี่ยวกับหัวผู้หญิงที่เห็นในภาพ ซึ่งร้านเสริมสวยเอามาวางโชว์นะแหละ   ป้าเองเคยเห้นมากับตา แต่ขอไม่เล่านะ เดี๋ยวจะว่าป้างมงาย  


ขนาดกลัวนะ ป้าเดินเข้าไปช้าๆ เพราะอยากได้ภาพมากเลยอะ เข้าไปดูอย่างเดียวไม่พอ ป้าไปช่วยจัดท่าให้ด้วยอะ แบบว่าให้เธอได้เปลี่ยนท่าบ้าง คงจะเมื่อยคออยู่นานแล้ว ดูภาพกันเลยอะ

eye shadow ยี่ห้อนี้คงแพงนะ


ดูสิ สียังแจ่มเลยอะ


ป้าว่าถ้าหลานๆ เดินคนเดียวอย่างป้า มาเจอแบบนี้ ต้องจังงังกันบ้างละนะ

ริมน้ำมีดอกไม้กำลังบานด้วยนะคะ


เบื่อเมื่อไหร่ก็เก็บภาพดอกไม้สวยๆ ไปพลางๆ


มีดอกซากุระทั้ง 2 สี เลยคะ สีสันแจ่มมากจริงๆ  ดูภาพเลยคะ


ภาพเดิม ป้าจะให้เทียบกับสีขาวนะคะ

สีขาว เสียดายที่ไม่ชัดคะ

น่ากลัวจะตาย ป้าแกไปเดินอยู่ได้ไงเนี่ย


ระหว่างทางป้าเจอคนมานั่งตกปลาด้วยนะ


เมื่อเราหลงทางเข้าไปแล้ว เราต้องรักษาฟอร์ม เราจะไม่ถอยหรอก


ป้าว่าเขาเองก็แอบกลัวป้าเหมือนกันแหละน่า กลัวว่าป้าจะเข้ามาขโมยของในรถที่เขาจอดทิ้งไว้คะ

ดอกหญ้าริมทางอีกแล้วคะ


ดอกสีเหลืองแบบนี้จะสีสดมากขึ้นถ้ามีแสงแดดจัด

เจอเยอะที่สวนสาธารณะฝั่ง HARLEM นะคะ

เมื่อสุดทางเดินเลียบริมน้ำ มันบังคับให้เดินออกสู่ถนนนะคะ


ถ้าเดินต่อไปคือการฆ่าตัวตายนะเอง เพราะจะต้องเดินลงทะเลนะคะ



ป้ากลับมาสู่ถนนโดยแวะดูแผนที่นิดหน่อย ดูมากไปก็ไม่เข้าใจหรอก จำทางไม่ได้หรอก เอาแค่กลับสู่ถนนใหญ่ให้ได้ก็พอแล้ว



ถ้าไม่มีที่ไปจริงๆ เราก็กลับไปที่ท่าเรือ นั่งเรือกลับ hostel หรือเดินเล่นและชมวิวที่ BATTERRY PARK กันต่อก็ได้



กลับออกมาที่ถนน ตอนนี้เริ่มเจอคนมากมายแล้วคะ ไม่น่ากลัวมากนัก มีคนเดินสวนทางผ่านมาบ้างเป้นระยะ บางคนกำลังเร่งรับเพื่อไปลงเรือนะเอง

ทางเดินด้านขวามือคือ เมือง บ้าน ตึกสวยๆ และต้นไม้ที่ดอกไม้กำลังบ้าย



สงสัยจัง ใหม่ขนาดนี้ ต้องจอดในโรงรถเลยเหรอเนี่ย ???

ไกลออกไปมีสะพานเชื่อระหว่าง STATEN ISLAND กับแผ่นดินใหญ่ แต่ป้าไม่รู้หรอกว่ามันคือตรงไหน

บรรยากาศบนเกาะ

เนื่องจากเกาะแห่งนี้มันมีตรอกซอกซอยเยอะแยะไปหมด และแต่ละซอยล้วนแต่น่าเดินเล่นเป็นที่สุด


เพราะมีแต่บ้านสวยๆ หรูหราแบบยุโรปหรือแบบเมกาป้าเองก็ไม่แน่ใจ ล้วนแต่เป็นบ้านเดี่ยว ขนาดใหญ่โต สร้างได้สวยงาม อย่างที่ทุกคนทราบดีอยู่แล้วว่าบนเกาะ MANHATTAN ที่ดินมันแพงมาก ไม่มีบ้านเดี่ยวให้เราชมหรอกคะ



ที่นี่จึงเป้นที่แรกที่เราจะได้เห็นคนเมกันอาศํยอยู่ในบ้านที่เป็นบ้านจริงๆ และแต่ละบ้านจะปลูกต้นไม้ไว้รอบๆ บ้าน หลากหลายสายพันธุ์มากเลยคะ สวยงามจริง ป้าเองอยากเดินชมให้ครบทุกหลัง และทุกซอยเลยคะ



ป้าขอยกให้ที่นี่คือที่ที่สวยที่สุดของทริปนี้คะ เกาะ STATEN ISLAND  ดินแดนที่งดงามที่สุดในนิวยอร์ก อารมณ์ประมาณเดินอยุ่ที่ญี่ปุ่นมากกว่าเมกาคะ เพราะดอกไม้เยอะมาก  มีความเป็นธรรมชาติมากจริงๆ

บ้านนะเนี่ย

เนื่องจากเป้นย่านบ้านพักอาศัยนะคะ เลยไม่มีร้านค้าเลยสักแห่งเดียว



มาเที่ยวที่นี่ควรจะเตรียมน้ำเปล่าติดตัวมาด้วยจะดีมากคะ หาน้ำกินยากจริงๆ


เจ้าแกล้งเข้าไปขอในบ้านก็กลัวว่า 911 จะมารับตัวไปอะ


บางบ้านมีคนแก่อาศัยอยู่นะคะ ป้าไม่อยากเชื่อว่าคนเมกันจะอยู่ร่วมบ้านกับคนแก่ด้วย ส่วนใหญ่เขาอยู่กันแบบครอบครัวเดี่ยวไม่ใช่เหรอ


มีคุณยายหลายคนออกมายืนมองความงามของป้าด้วย แกคงแปลกใจที่ป้ามาเดินท่อมๆ อยู่แถวหน้าบ้านแกนะ แกคงไม่แน่ใจว่าจะโทรแจ้งตำรวจดีไหม อิ อิ อิ

คนที่อาศัยอยุ่บนเกาะแห่งนี้ส่วนใหญ่จะทำงานที่ MANHATAN นะคะ กลางวันที่ป้าไปเดินดุ่มๆ อยู่นะจึงเงียบเหงาเป้นพิเศษ แต่ป้าชอบคะ เพระามันเพลิดเพลินดีจัง บ้านสวยทั้งนั้น



ต่อไปนี้ป้าจะเอารูปบ้านแบบต่างๆ ที่ป้าชอบมานำเสนอ เสี่ยคนไหนชอบของแปลก ติดต่อป้าด่วน อิ อิ อิ  ป้าขอแค่หลังเดียวพอจ้า

หน้าต่างบ้านใครนะ โดนปีนสักครั้งหรือยัง



เคยมีใครเข้าไปลักหลับหรือเปล่าหนอ


เดี๋ยวป้าจะช่วยสนองให้ซะเรยยยยย

ทุกบ้านจะมีต้นไม้ใหญ่อยู่หน้าบ้านคะ


ดอกไม้กำลังบานซะด้วย

เขาอยู่กันกี่คนเนี่ย หลังใหญ่จัง

คฤหาสน์ใครวะเนี่ย

เดินเข้าซอยกันจนเมื่อย ซอยมากมายจริงๆ ถ้าจะเดินให้ครบจริงๆ ป้าว่าอาจจะได้ตายกันกลางถนนละคะ



กลางเกาะป้ามาเจอโบสถ์ที่สวยมาก ขอบอกว่ามันสวยคู่ควรกับบ้านสวยๆ ที่มีอยู่เต็มเกาะแห่งนี้



เกาะแห่งนี้จึงถือว่าเป็นเกาะที่มี landscape สวยมาก


บ้านที่นี่ไม่ค่อยนิยมสร้างรั้วนะคะ ถ้าเป็นบ้านเราอาจจะมีการฆ่ากันตายไปบ้างแล้วละคะ

โบสถ์สวยๆ

ใต้เงาใบไม้แห้ง

เนื่องจากชุมชนบนเกาะแห่งนี้ถือว่าใหญ่พอสมควร จึงมีโบสถ์อยู่ที่นี่ด้วย



ดูจากสภาพแล้วไม่น่าจะเก่ามากนัก  ส่วนตัวแล้วโบสถ์เก่าๆ สวยกว่านะคะ ขลังดีคะ

ถนนสายนี้เป็นสายที่ 2 ถัดจากถนนสายหลักที่เกือบจะเลียบริมหาด



ตลอดเส้นทางจะเต็มไปด้วยบ้านสวยๆ และต้นไม้ทั้งขนาดใหญ่และขนาดเล็ก ฤดูใบไม้ผลิจึงทำให้ที่นี่สวยสะเด็ด  เข้าใจแล้วใช่ไหมละว่าทำไมป้าอยากเสียสาว เพราะป้าจะหากิ๊กที่มีบ้านสวยๆ บนเกาะแห่งนี้ไว้แก้เหงาสักคนนะเอง




สำหรับคนที่มากับแฟน มาที่นี่เลยคะ เดินให้ทั่วเกาะเลยคะ ทั้งสวยทั้งโรแมนติกด้วยนะคะ คนไม่มากด้วย ส่วนตัวดีคะ จะกอดแอนด์พรอดรัก รับรองไม่มีภาพหลุดแน่นอนคะ



บนเกาะแห่งนี้มีโรงแรมด้วยคะ ทั้งราคาถูกและแบบราคาแพง น่าจะค้างที่นี่แล้วนอนดูดาวสัก 2 วันคะ รวมทั้งไปเดินเล่นที่แหลมปลายสุกของเกาะนะคะ

ชื่อโบสถ์นะคะ

" ขอบคุณความจนที่ทำให้คนทะเยอทะยาน"
"ขอบคุณความหาญกล้าที่ทำให้บ้าพอที่จะหยิบเป้เพียงใบเดียวแล้วเที่ยวไปรอบโลก"
จงมีชีวิตที่คนอื่นต้องอิจฉา ดีกว่าไปนั่งอิจฉาชีวิตคนอื่น"   แรงสสสสสสสสส์อะป้า

=============
เพิ่งเคยอ่านกระทู้ของคุณพี่ blackbubble  ครั้งแรก  เริ่มต้นได้จี๊ดมากกกกกก  เลยค่ะ ชอบอ่ะ :P  แถมภาพก็สวยด้วย  ขอ Track กลับไปอ่านตอนก่อนๆ ก่อนนะค่ะ  :D

ขอบคุณรีวิวสนุก กะภาพงามๆ นะค่ะ

จากคุณ : nor_dnee    
เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 11:31:05  

...................................


ขอบคุณคะที่ชมซะป้าปลื้ม


มีทริปเก่าๆ หลายทริปเลยนะคะ แต่ส่วนใหญ่ไม่จบคะ


ทริปนิวยอร์กได้าพสวยๆ เยอะคะ ส่วนใหญ่จะชอบถ่ายภาพตึกสวยๆ ตึกเก่าๆ รวมทั้งดอกไม้ ชอบมากเป็นพิเศษเลยคะ

ห่างจากโบสถ์เพียงไม่กี่ก้าวป้าต้องเดินเข้าไปเหมือนมีมนตร์สะกดอีกแล้ว



พูดง่ายๆ ว่าป้าใจง่ายนะเอง


เนื่องจากกลีบดอกแมกโนเลียกำลังร่วงอยู่บนพื้นหญ้าสีเขียวนะเอง สวยดีนะคะ

สวนสวยๆ ที่อยู่ติดกันคะ เป็นส่วนเดียวกันกับโบสถ์นะเอง

ดอกไม้ก็เหมือนชีวิตคนนะคะ เบ่งบานเป็นครั้งคราว เหี่ยวเฉาเป็นบางหน

เอาซะหน่อยนะ ปลอดคนพอดีเลยอะ

จัดเต็ม เต็มต้นแบบที่ไม่มีใบเลยสักใบเดียว

สัจธรรม ไม่ว่าจะเป็นคน ความรัก ดอกไม้ หรือต้นไม้ ล้วนแต่ไม่จีรัง

classic STATEN ISLAND

โบสถ์อีกแร้วววววววววววววววววววววววว

มาแปะกีปก่อนจ้า เดี๋ยวค่ำๆมาใหม่นู๋ต้องไปเรียนก่อนละ

เนื่องจากเกาะแห่งนี้อยู่สูงจากระดับน้ำทะเลมาก เลยคล้ายภูเขา เมื่อมองลงมาจะเห็นทะเลอยู่ลิบๆ นะคะ


ถนนที่เห็นในภาพคือถนนสายหลักที่สร้างเลีบทะเลนะเอง ส่วนถถนที่ป้าเดินอยู่คือถถนสายที่ 2 อยู่บนเกาะเลยคะ

ทางเท้าที่สวยมาก

มันสวยจนป้าไม่อยากกลับออกจากเกาะเลยคะ



แอบควักเงินออกมาคำนวณดูว่าน่าจะพอให้เช่าห้องนอนที่นี่สักคืนหรือเปล่า อยากเห็นทั้งเกาะเลยคะ

ไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลานานมากแค่ไหนเจ้าแมกโนเลียถึงจะออกดอกให้เราเชยชม

เดินกันมาพักใหญ่ๆ เจอครอบหนึ่งเป็นคนผิวดำ ป้าคาดเดาแล้วว่าสีผิวเดียวกันไม่น่าจะดุ


เขามีลูกแฝดคะ สมบัติคนอื่น ขอชื่นชมหน่อยเหอะ  ป้าเข้าไปทักทาย ชวนคุย เขาน่ารักมาก คุยด้วยแล้วยังให้ถ่ายรูปลูกสาวด้วยคะ

ฝึกไว้ป้า สร้างภาพละถนัดจริงป้าเรา



ความจริงแล้ว she ไม่ค่อยชอบเด็กหรอก แต่เด็กชอบมาหลงรักหล่อนอะนะ

สองหลังที่แข่งกันสวย บ้านใกล้เรือนเคียงจริงๆ คะ

ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือเปล่า คือ ถนนอีกด้านจะปลูกแต่ต้นไม้ที่มีดอกสีขาว

เนื่องจากเดินชมความสวยของเกาะแห่งนี้อยู่หลายชั่วโมงแล้ว



เริ่มเหนื่อย เริ่มหิว หิวอีกแล้วเหรอป้า รวมทั้งหิวน้ำมากคะ เนื่องจากมันไม่ใช่สวนสาธารณะเลยไม่มีน้ำก็อกให้ดื่มอะนะ แถมร้านค้าก็ไม่มี จะไปหาน้ำมาดื่มจากที่ไหนดีเนี่ยเรา



ป้าเริ่มสำรวจมองหาสวนสาธารณะ เกาะส่วนตัวแบบนี้ต้องมี park หรืออาจจะมีสนามเด็กเล่นที่ป้าจะได้อาศัยใช้ส้วมซะหน่อย



เดินไปอีกสักพักได้เจอสนามเด็กเล่นจริงๆ ซะด้วย แต่ซวยนิดหน่อยเพราะส้วมปิด ใส่กลอนอย่างดีเลยอะ ป้าเลยนั่งพัก แถมยังควักไก่ย่างมาดวดอย่างเอร็ดอร่อยรองท้องซะหน่อย อร่อยจริงๆๆๆ

เป็นเกย์กันตั้งแต่เด็กเชียว พลอดรักกันใหญ่เลยอะ คนที่อายคือป้า เพราะเขาจับได้ว่าป้าแอบดูนะเอง

เมื่อเลยจุดชมวิวที่สวยที่สุด นั่นคือบ้านสวยๆ จะหายไป ป้าต้องเดินเรื่อยๆ เพื่อหาทางกลับไปท่าเรือให้เจอ สภาพเปลี่ยนไปเยอะเพราะเลยเข้าสู่เขตคนเงินน้อยนะเอง



ระหว่างที่เดินผ่านบ้านหลังหนึ่งมีเสียงตะโกนออกมา


ไอมีเมียแล้ว


ไอมีเมียแล้ว



ไอมีเมียแล้ว


ไอมีเมียแล้ว




ป้าเองไม่ได้สนใจฟัง เพราะจะรีบเดินออกไปให้พ้นช่วงนี้ เลยฟังไม่ออกหรอกว่าเขาพูดว่าอะไร ได้ยินแต่คำว่า wife wife wife แต่เนื่องจากมันตะโกนดังมาก



เอ๊ะ มันจะพูดอะไรกับตูนะ ป้าเลยหันไปดูหน้ามัน เท่านั้นเอง


ไอมีเมียแล้ว ไอมีเมียแล้ว และคราวนี้ป้าได้เห็นสายตาของมันชัดเจน สายตาที่ดูถูกเหยียดหยามมาก เพราะเห็นว่าเราหัวดำ เป็นคนเอเชีย คงจะอยากจับผู้ชายรวยๆๆๆๆๆ   เพราะไม่มีมันสมองนะเอง



ป้าโกรธจนตัวสั่นระริก   แหะๆๆๆๆๆ ตอนนั้นป้ายังไม่ได้ศึกษาธรรมะนะ เลยชมมารดามันไปหลายคำ ความจริงป้าอยากจะสวนออกไปจัง



good good good good great great great ตูชอบคนที่มีประสบการณ์สูง!!!







อีกโบสถ์ที่เล็กกว่ากันเยอะเลยคะ

ป้าเดินจนมาเจอถนนสายหลัก แถมยังเจอป้ายรถเมล์ด้วยนะ มีรถเมล์จอดรอผู้โดยสารด้วยอะ ป้าด้อมๆๆๆๆ   อยากลองนั่งรถเมล์จัง จ่ายเงินยังไงหว่า ราคากี่เหรียญ แพงไหมหนอ




นั่งรถเมล์รอบเกาะเลย อย่าลงตรงไหน ชมวิวจากบนรถเมล์ก็น่าจะพอ ถ้ากระเป๋ารถเมล์ถามว่าจะไปลงที่ไหน เราก็ตอบแบบไม่ต้องอายไง ลงที่เดิม คือกลับมาลงตรงนี้แหละ รวยอะ นั่งรถเล่นไรเงี้ย    โม้ตั้งนานตกลงป้าได้นั่งรถเมล์ปะ




ถนนสายหลักที่ท่างด้านซ้ายมือคือป้ายรถเมล์

เงียบเหงาสักหน่อยนะคะ

เนื่องจากเวลายังเหลืออีกมากมาย ป้าเลยเดินย้อนในเส้นทางถนนสายแรกของเกาะนะคะ



สภาพเปลี่ยนไปอีกแล้วคะ มีความเป็นสถานที่ท่องเที่ยว เพราะมีทั้งโรงแรม ร้านอาหาร pub and bar หลายๆ รูปแบบ ล้วนแต่น่าเข้าไปทานอาหารสักมื้อ ไม่น่าฟาดไก่ย่างเลยตู ไม่งั้นได้กินอาหารอิตาลีสักจาน




ป้าชอบบรรยากาศร้านกาแฟเขานะคะ เพราะมองออกไปคือทะเล นั่งจิบกาแฟริมถนนเพลิดเพลินดีออก

กำลังตัดสินใจจะไปหาท่าเรือ ป้าดันหันมาเห็นห้องสมุด เข้าไปอ่านหนังสือดีกว่า พักเอาแรง บางทีอาจจะเจอหนังสือดีๆ สักเล่ม


รวมทั้งจะได้ดื่มน้ำซะที เพราะห้องสมุดทุกแห่งต้องมีน้ำดื่มบริการแน่นอน ได้ใช้ส้วมด้วย ถือว่าคุ้มคะ



ห้องสมุดเล็กแห่งนี้จัดได้ดี หนังสือไม่เยอะ แต่เป็นหนังสือดีๆ ทั้งนั้น ล้วนแต่เป็นหนังสือที่กำลังได้รับความสนใจอยู่ในขณะนี้ เจ้าหน้าที่น่ารักมากคะ   อันนี้ความรู้สึกส่วนตัวนะคะ เจ้าหน้าที่ห้องสมุดในเมกานี่เขามีใจบริการจริงๆ เลยคะ ชอบช่วยเหลืออย่างเต็มใจ ไม่บ่น ไม่เบื่อ ไม่รำคาญเพราะบางครั้งเราพูดภาษาอังกฤษแบบแย่ๆ นะคะ

ทางเข้าสวยเชียว

ป้าได้เล่มนี้มาอ่าน จนเกือบ 1 ทุ่ม เจ้าหน้าที่มาบอกว่าหมดเวลา เกือบมืดพอดีคะ




ออกจากห้องสมุดถามทางกลับไปที่ท่าเรือด้วยความตื่นเต้น เรือหมดหรือยังเนี่ย   ทำไมสะเพร่าแบบนี้หว่า น่าจะตรวจสอบเที่ยวเดินเรือให้เรียบร้อยซะก่อน   ถ้าไม่มีเรือกลับไปฝั่งนิวยอร์กแล้วจะทำไงดี จะนอนที่ไหนดี



จะกลับไปนอนที่ hotel ที่แอบถ่ายภาพไว้ดีไหมนะ แล้วมันแพงขนาดไหนหว่า เอาเงินที่ไหนจ่ายกันนี่หล่อน



เมื่อถึงท่าเรือ มืดแล้ว ปรากฏว่ามีเรือวิ่งทั้งคืนคะ ป้าเลยแกล้งเดินเล่นสำรวจท่าเรือแห่งนี้ฆ่าเวลา เพราะป้ามีเรื่องดีๆ ที่จะต้องทำ   หิวละสิป้า แม่นแล้ว เดินหาร้านขายอาหาร เซ้งมาก เพราะมีแต่อาหารขยะ แถมมัฟฟินของโปรดป้ายังแพงลิบ เลยไม่ได้เสียเงินสักดอลล์เลยอะ



ป้าได้เล่มนี้มาอ่านนะคะ สนุกมาก เป็นหนังแล้วมั้ง ไม่แน่ใจคะ

บรรยากาศภายในท่าเรือคะ

มืดแล้วจ้า ลำนี้มาจาก MANHATTAN

ตามเจ้าป้าเที่ยวนี่สนุกจริงๆ  ไม่ผิดหวังเล้ย
ไว้ไปเที่ยวแล้วจะขอกุญแจห้องคอนโดของเจ้าป้านะคะ

I LOVE NewYork ด้วยครับ

อยากไปเที่ยวด้วย

นึกว่าอยู่ญี่ป่น ซากุระงามมากจ้า

ปล ชอบผมน้องใน คห 120 มากกกกกกกกกกกกกกกกก น้องมีลูกเล่น 55555

ตามเจ้าป้าเที่ยวนี่สนุกจริงๆ  ไม่ผิดหวังเล้ย
ไว้ไปเที่ยวแล้วจะขอกุญแจห้องคอนโดของเจ้าป้านะคะ

จากคุณ : Red-Rose-14Feb    
เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 19:39:48  
 

..............



แหะๆๆๆๆ กุญแจคอนโดนะ ป้ายินดีให้ทุกคนเข้าไปใช้บริการเลยอะ



อย่าทิ้งกุงเกงในไว้ต่างหน้าละกัน




ขอบคุณมากนะคะที่มาดึกๆ   ป้าตั้งใจว่าคืนนี้จะถล่มเวปนะคะ ร่างกายจะไหวหรือเปล่านะ

อยากไปเที่ยวด้วย

นึกว่าอยู่ญี่ป่น ซากุระงามมากจ้า

ปล ชอบผมน้องใน คห 120 มากกกกกกกกกกกกกกกกก น้องมีลูกเล่น 55555

จากคุณ : jasssilp    
เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 21:48:54  
 

.................................


แอบอ่านเจอว่าจะไปตะลอนเมกาเป็นปีเลยนี่คะ แอบอิจฉานะคะ


คงไม่นานเกินรอแล้วใช่ไหมคะ จะได้เหยียบเมกาแล้ว



ป้าฝากรำลึกเมกาฤดูใบไม้ร่วงด้วยนะคะ

ลืมบอกไว่าใครที่เดินทางด้วยเรือเฟอรีลำนี้ หรือลำอื่นในเส้นทางนี้ คุณจะได้ชมเทพีเสรีภาพแบบฟรีๆ ไม่เสียเงินด้วยคะ



เรือล่องเข้าใกล้พอสมควรนะคะ สามารถถ่ายภาพได้เลยคะ ยิ่งถ้ากล้องที่ซูมได้มาก ๆ รับรองเจ๋งคะ


ป้าเองเก็บภาพทั้งขาไปและขากลับเลยได้ 2 บรรยากาศ เพราะแอบคิดไว้ว่าบางทีอาจจะไม่ได้ไปชมเทพีระยะใกล้ เพราะเบื่อการรอคิวที่ยาวถึงดาวอังคารนะเอง



ถ้าจะไปชมให้ถึงถิ่น ต้องตื่นตั้งแต่ตี 3อาบน้ำกันแต่หัวหมอก แล้วนั่งรถไฟออกมาก่อนสว่างมั้ง ถึงจะได้ซื้อตั๋วไปชมเทพีฝังเพชรของเมกานะคะ



ภาพจากขาไปคะ

นี่ขากลับคะ มืดแล้ว ป่านนี้คนนับล้านคงกลับไปนอนอยู่ใต้ผ้าห่มแล้วมั้ง

นั่งมาได้สักครู่ อยู่ดีๆ คนก็เทกระจาดกันไปที่หัวเรือ


ทำไมไม่กลัวเรือล่มบ้างวะเนี่ย   แหะๆๆๆ เรือใหญ่ขนาดนี้ล่มด้วยเหรอป้า



เขาหลั่งไหลไปหัวเรือเพื่อถ่ายภาพ MANHATTAN นะเอง



ตอนแรกป้าไม่กล้าออกไปหรอก เพราะก่อนหน้านี้มีสาวสวยคนหนึ่งเดินไปหัวเรือแล้ว เปิดประตูเหล็กออกเพื่อก้าวพ้นออกไปตรงหัวเรือ ปรากฎว่าประตูเหล็กมันหล่นลงมา เสียงดัง ปัง!!!!! สนั่นมาก จนคนในเรือเองตกใจมาก คิดว่าจะเกิดเหตุร้ายกับเธอ แต่เธอโชคดีคะ เธอถอยออกมาทัน




ป้ากลัวว่ามันจะหล่นอีกครั้ง ตอนที่ป้าจะลอดเอาตัวออกไปนี่ละคะ เพื่อไม่ให้เกิดการตายเดี่ยว ป้ารอลอดพร้อมๆ คนอื่นๆ ชอบตายหมู่เหรอป้า



ออกไปแล้วต้องแย่งที่ยืนกันคะ แต่คุ้มคะ เพราะสวยมากจริงๆ

แวะมาชมครับ

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ

ตามป้าย่ำเมกาด้วยคะ

คืนนี้ดีใจมากค่ะที่ได้ตามชมรีวิวรูปสวยๆพร้อมคำบรรยายเล่าอย่างสนุกของคุณป้าคนสวยของหนู   ชอบๆๆ  
ขอบคุณมากๆนะคะ  

ลงชื่อจองที่นั่งไว้ก่อนนะครับเจ้าป้า สงสัยจะได้เอารีวิวนี้ไปอ่านบนเครื่องระหว่างไปเที่ยวอีกแน่เลยครับ

โห ป้า นับถือเลยนะ คนรีวิว เนี่ย ไม่ทำเองเองไม่รู้นะเนี่ย ว่ามันลำบาก ลำบาก  

ป้าเที่ยวคุ้มจริง ๆ เลย  ตอนไปนิวยอร์ค อยู่แค่ไม่กี่คืนเองอ่ะ  เที่ยวได้ไม่เยอะอย่างป้าเลย

มาต่อนะคะ บอลจบแล้วมาว่าเรื่องของป้าต่อ



การนั่งเรือกลับจาก STATEN ISLAND กลับฝั่งนิวยอร์กในยามค่ำคืนนี้สวยมากจริงๆ เพราะจะได้เห็นทั้งเกาะเลยคะ แถมยังได้เห็นโฉมของ Brooklyn bridge ยามค่ำคืนอีกด้วย กระตุ้นต่อมไว้ก่อน แล้วมีโอกาสเมื่อไหร่จะไปเดินทั้งกลางวันและกลางคืนเลยอะ



ไอ้สะพาน Brooklyn bridge   คงไม่สวยเท่า โกลเดน เกท นะคะ แต่มันเป็นสัญลักษณ์คู่เมืองนิวยอร์กเลยคะ แถมยังถูกถ่ายภาพมาทำ postcard เยอะที่สุดด้วยคะ

เอาอีกสักภาพ ภาพนี้ถ่ายจากใต้คานเรือ ลางร้ายอะเปล่า สงสัยเราจะได้ขึ้นคานแน่เรยยยยยย




เนื่องจากต้องแย่งกันถ่ายภาพนะคะ เลยทำให้ได้ภาพที่สั่นไหวมาก ภาพดีๆ แทบไม่มีเลยคะ แต่ภาพที่สั่นไหวบางครั้งก็สวยดีนะคะ เหมือนที่กววีเขาว่าไว้ ยามที่หญิงสาวกายสะท้านสั่นไหว ไอ้หนุ่มวัยกลัดมันส์ไม่อาจอัดอั้ยนอารมณ์

ขวามือคอืสะพาน BROOKLYN BRIGDE นะคะ กลางคืนเต็มไปด้วยแสงสีจากดวงไฟหลายร้อยดวง สะพานนี้สามารถไปเดินเล่นได้ทั้งคืน บางคนไปตั้งแต่ช่วงเย็น ไปนั่งปิกนิก รอจนพลบค่ำ ชมเมืองกันต่อเลยคะ

เมื่อเรือเข้ามาใกล้อีกนิด ถ่ายภาพมุมเดิมแล้วได้สีเปลี่ยนไปคะ



แต่ภาพแรกสวยกว่านะคะ



เรื่องถ่ายภาพนี่ต้องบอกเลยว่ามันบอกสัน- ดาน คนได้ด้วยนะ เพราะจุดที่จะถ่ายภาพได้สวยที่สุดคือหัวเรือซึ่งมีพื้นที่แคบมากคะ เราเข้าไปถ่ายมาประมาณ 6 ภาพ กว่าจะได้ถ่ายรอนานมาก เพราะคนที่ยืนอยู่ก่อนไม่ยอมถอยให้ ถ้าเขาไม่ถอยแปลว่าคนที่อยู่ข้างหลังก็ม่ได้ถ่ายภาพไปด้วย



เชื่อไหมว่าบางคนยืนอยู่อย่างงั้นจนเรือถึงฝั่ง ไม่ยอมให้ใครได้แทรกตัวเข้ามาถ่ายภาพเลย เขาถือว่าเขาจะยืนชมวิวใครจะทำไม ทั้งที่ตังเองก็ถ่ายไปหลายภาพแล้ว ใจแคบมาก ป้าเองต้องแอบโม้ว่าเป็นคนดีนิดนึง นิดเดียวนะ ไม่มากหร็อก ป้าถ่ายภาพเสร็จ คิดว่ายังไงฝีมือตูก็ไม่ได้เรื่อง กลับออกมาดีกว่า จะยืนขวางทางคนอื่นทำไมนะ

เมื่อกลับมาที่ฝั่งนิวยอร์กนะคะ โอ้โห้ มีคนรออยู่ที่ท่าอีกมากมายจริง เพราะคนเพิ่งจะเดินทางกลับจากการทำงานเพื่อกลับบ้านฝั่ง STATEN ISLAND นะคะ   ตอนนี้เชื่อแล้วว่าเรือวิ่งทั้งคืนจริงๆ แต่กลางดึกจะมีจำนวนเที่ยวของเรือน้อยลงนะคะ แต่ไม่น่าจะนานเกินไป น่าจะอยู่ที่ประมาณ 40 นาที


เมื่อออกจากสถานีแล้วตั้งใจจะไปเดินแถว down town ตอนกลางคืนสักหน่อย แต่เมื่อเดินออกมาแล้ว ปรากฏว่าสวนสวยๆ ที่อยากจะมานั่งเล่นได้กลายสภาพไปแล้ว คือว่ามันมืดมาก และน่ากลัวนะ สวน BATTARY PARK แห่งนี้ไม่ค่อยให้เข้าไปนั่งเล่นในเวลาที่มืดแล้วนะคะ เดินห่างๆ ออกมาดีกว่าคะ เพราะเราก็สวยไม่น้อยนะคะ มีคนผิวดำบางคนมายืนเตร่นะคะ ไม่ฟันธงนะคะว่าเขาเป็นคนร้าย อาจจะมายืนเกร่เล่นรับลมหนาว


ป้าตัดสินใจกลับ hostel เพื่อเตรียมว่าพรุ่งนี้เราจะทำอย่างไรกับชีวิตดี  และวันนี้มาถึงโรงแรมมีเรื่องที่น่าปลื้มใจเพราะวันนี้เรามีเพื่อนใหม่เธอมาจากเยอรมันคะ  ความจริงเราอยุ่ที่นี่หลายคืนแล้ว ไม่มีใครพูดกับใครเลยคะ เข้ามาในห้องแล้วเป็นใบ้กันหมด!!!  ความคิดส่วนตัวนะคะ ผู้หญิงเวลาพักด้วยกันจะแอบมีเหม่นอะ แบบว่าฉันสวยกว่า ฉันเจ๋งกว่า ฉันมาจากยุโรป หล่อนมาจากเอเชียหัวดำไรเงี้ย เลยไม่มีใครยอดคุยกับใคร



แต่เธอคนนี้น่ารักมาก พูดเก่งด้วยคะ ชวนคุยจนทำให้ทุกคนได้รู้จักกัน  แถมเธอยังมีสถานที่มาแนะนำทุกวันด้วยคะ เราคุยกันถึงวัฒนธรรมของแต่ละประเทศ ได้รุ้อะไรมากมาย โดยเฉพาะเรื่องราวของเมกาที่ไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้ คนที่เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับเมกกาคือ หญิงสาวคนที่เล่นเน็ตทั้งคืนแบบไม่เกรงใจใครนะแหละ ไม่อยากเชื่อเลยว่าท่าทีที่หยิงยะโสธรของหล่อน ความจริงแล้วหล่อนน่ารักมาก คุยเก่งมาก เธออยู่เมกา 13 ปีแล้ว มาเรียนหนังสือที่นี่ รับทุนรัฐบาลมาเรียนจนจบปริญญาเอกเลยคะ


เธอใช้ชีวิตที่น่าปลื้มจริงๆ เพราะเธอเช่า hostel อยู่คะ ไม่มีอพาร์ตเม้นหรอกคะ เปลี่ยนไปเรื่อยๆ และทำงานทางอินเทอร์เน็ตนะ อาจจะเร่รอนสักหน่อย แต่สิ่งที่เธอยืนยัน 100000% คือ จะไม่มีวันกลับตุรกีอีกแล้วคะ

เราทุกคนได้รู้จักเมกาในหลายๆ มุมจากเธอคะ เธอเองอยู่นิวยอร์กมานานพอสมควร แต่ทุกวันยังออกตะลอนท่องเที่ยวในนิวยอร์ก รวมทั้งเข้า museum ป้าเองได้เธอนี่แหละแนะนำเรื่อง museum ที่เธอบอกว่าที่ไหนบ้างฟรี และฟรีวันไหน บาง museum มีขนาดเล็กนะคะ แต่มีชิ้นงานดีๆ โชว์เพียบ แถมยังจัด museum ให้น่าชมด้วย ขนาดเล็กๆ ชมแบบสบายๆ ไม่ต้องรีบจะมีความสุขมากกว่าการเข้าชม THE MET ที่เรากังวลว่าจะดูได้ไม่ครบ เชื่อเหอะว่าไม่มีวันครบหร็อก เพระามันคือสุดยอด museum แห่งหนึ่งของโลกอะ



และเธอคนนี้เช่นกันที่คอยบริการข้อมูลเพื่อนๆ ถึงสถานที่ต่างรวมทั้ง event  ต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นในเดือนเมษายนนะคะ เพระามีเธอเพียงคนเดียวที่มี labtop ให้พวกเราได้ตรวจหาข้อมูลท่องเที่ยวดีๆ กันคะ



เห็นไหมคะว่าคนที่เราไม่ชอบที่สุด อาจจะกลายเป็นคนที่เราชอบมากที่สุดก็ได้ คืนนี้เราเลยคุยกันถึงตี 1 เลยอะ และยังมีเพื่อนอีก 2 คนมาจากอาร์เจนตินาเมืองที่ป้าอยากไปเหยียบมากที่สุดแห่งหนึ่ง แต่ละคนมาจากแต่ละที่ แตกต่างเรื่องวัฒนธรรม ล้วนแต่น่าสนใจทั้งนั้นเลยอะ

โห ป้า นับถือเลยนะ คนรีวิว เนี่ย ไม่ทำเองเองไม่รู้นะเนี่ย ว่ามันลำบาก ลำบาก  

ป้าเที่ยวคุ้มจริง ๆ เลย  ตอนไปนิวยอร์ค อยู่แค่ไม่กี่คืนเองอ่ะ  เที่ยวได้ไม่เยอะอย่างป้าเลย

จากคุณ : มาดามไร่องุ่น    
เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 54 07:28:42  
 

..............................



แอบนับถือด้วยคน เพราะการทำรีวิวนี่มันทรมานสังขารมากจริงๆ จำได้ว่าตอนทำรีวิว SIBERIA TRAIN ได้ไปหลายตอน เกือบ 20 ตอนมั้ง ตอนนั้นแทบตายเลยคะ เลยแอบหลบไปพักร่างกายซะ 1 ปีแล้วอะ



ขอบคุณมาดามมากเลยคะ ที่เข้ามาทักทาย แถมยังแนะนำให้น้องวีมาหลงกับดักป้าอีกคน อิ อิ อิ   ได้ลูกค้าเพิ่มด้วยเลยเรา

ลงชื่อจองที่นั่งไว้ก่อนนะครับเจ้าป้า สงสัยจะได้เอารีวิวนี้ไปอ่านบนเครื่องระหว่างไปเที่ยวอีกแน่เลยครับ  

จากคุณ : Coffee Blended    
เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 54 01:43:57  
 

............................



จะไปที่ไหนต่อคะ จะแอบตามไปด้วย ไม่อยากบอกว่า เรานะไม่เคยอยากไปเมกาหร็อก แต่เคยแอบเข้ารีวิวของคุณ coffee แล้วได้เห็นธรรมชาติของเมกา ต้องร้อง ไอ้หย๊าๆๆๆๆ   ทำไมสวยอย่างงี้หว่า เราว่าคนที่ชอบธรรมชาติ เมกานี่แหละเหมาะมากที่สุด มีความหลากหลายของธรรมชาติเยอะจริงๆ




คุณกาแฟชอบเกาหลีไหมคะ เราเองไปแล้ว 2 ครั้งใน 2 ฤดูที่แตกต่าง อืม ลัลล้าดีคะ แต่ชอบนิวยอร์กมากกว่า เพราะความวุ่นวายน้อยกว่ากันเยอะคะ


ถ้าจะให้เลือกฤดูที่ชอบ ชอบฤดูใบไม้ร่วงนะคะ ชอบมาก อยากเห็น central park ตอนใบไม้ร่วงจริงๆ เลยคะ   แต่ที่ญี่ปุ่นเองคงงามไม่น้อย   เดือนตุลานี้เลยตัดสินใจไม่ได้ว่าจะไปไหนดี



กำลังจะไปไหน ส่งข่าวกันด้วยนะคะ มีอีกนิดคะ   อยากให้ไป talk ที่งาน meeting ของชาว BP จังคะ

คืนนี้ดีใจมากค่ะที่ได้ตามชมรีวิวรูปสวยๆพร้อมคำบรรยายเล่าอย่างสนุกของคุณป้าคนสวยของหนู   ชอบๆๆ  
ขอบคุณมากๆนะคะ  

จากคุณ : สาวหน้าใส    
เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 54 00:25:23

........................................................  

ขอบคุณน้องสาวหน้าใสมากเลยคะ แหมๆๆๆ ป้าก็หากำลังใจจากหนูๆ เหมือนกันคะ ภาพสวยจริงๆ ด้วย เพระาป้าเองก็ชอบหลายภาพเลยคะ


ตามกันต่อนะ เหลืออีก 4 วัน 4 ตอน มันก็จะจบแล้วคะ เฮ่อๆๆๆๆๆๆ เสียดายจัง


แต่ก็แอบดีใจคะ เพราะป้าจะไปลบคำสบประมาทมหากาฟย์ไซบีเรียของป้าคะ มันต้องจบให้ได้ ไม่น่าเชื่อว่ามีหลายคนแอบส่งเมลล์มานะคะ ว่าได้เดินตามรอยป้าแบกเป้ไปไซบีเรียกันแล้วคะ ทั้งที่ป้ายังรีวิวไม่ถึงไหนเลยคะ


ตามกระทู้ต่อไปนะคะ

ตามป้าย่ำเมกาด้วยคะ

จากคุณ : น้องวี (น้องวี : we-wee)  
เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 54 00:00:45  
 

...........................



ขอบคุณน้องวีนะคะ ที่แอบหนีเรียนมาอ่านกระทู้เจ้าป้า


ตามกันแทบจะติดตูดเลยคะ ขอบคุณจริงๆ นะคะ  ตามตอนต่อไป
นะคะ



บรรยากาศภายในเรือเฟอรีคะ

ขอจบตอนที่ 9 แต่เพียงเท่านี้นะคะ



ขอบคุณมากสำหรับทุกท่านเลยนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจป้า มาบ้างไม่มาบ้างเราไม่ว่ากันนะคะ ขอบคุณทุกคนที่โหวตด้วยคะ ทุกท่านต่อไปนี้เลยคะ




มาดามไร่องุ่น, langtang, teddy bear in the box, SkylineKip, tiger's nest, คุณหนูจอมเจ้าชู้, หนุ่ม ณ วันวาน, toytrip, Red-Rose-14Feb, jasssilp, Art999., Coffee Blended, เจ ที ณ ท่าลาด




รวมทั้งขอบคุณทุกคนที่เข้ามากดดัน รวมทั้ง comment ด้วยคะ ติได้ ชมก็ได้ จะยอก็ยังได้ ป้าใจกว้างเสมอคะ เพราะเรามาแชร์ความรู้สึกกันนะคะ



ชิ้นนี้วางอยู่ใกล้ๆ ท่าเรือเฟอรีของ STATEN ISLAND คะ

NEW YORK เมืองนี้ไม่ได้มีแต่เทพีสันติภาพ ตอนที่ 10 ทำไมไอถึงหลงรักเกาะ MANHATTAN

เสียดายเวลา ไม่น่าไปต่อแถวรอซื้อตั๋วเก้อซะนานเลยนะคะ  ไม่งั้นป้าได้เที่ยวทั่ว Staten Island แน่ ๆ

ขอบคุณรีวิวสวยๆค่ะ

๕๕๕ น้องต้องทิ้งระยะห่างบ้างซิคะ เกิดป้าผายลมรักมาจะได้มีช่องว่างให้ลมนั้นลอดผ่านไปไม่อุตุ ๕๕๕

มาแอบลงชื่อไว้ เด๋วมาตามต่อจ้า

ขอบคุณค่ะ

อ่านแล้วคดถึงน้องสาวที่เรียนที่นิวยอร์ค ไม่เห็นมันจะส่งข่าวมาเลยT_T