" ขอบคุณความจนที่ทำให้คนทะเยอทะยาน"


"ขอบคุณความหาญกล้าที่ทำให้บ้าพอที่จะหยิบเป้เพียงใบเดียวแล้วเที่ยวไปรอบโลก"




"จงมีชีวิตที่คนอื่นต้องอิจฉา ดีกว่าไปนั่งอิจฉาชีวิตคนอื่น"   แรงสสสสสสสสส์อะป้า




NEW YORK เมืองนี้ไม่ได้มีแต่   Statue liberty, THE MET , THE MoMA,  BROADWAY  , China TOWN, TIME SQUARE, UNION SQUARE


วันนี้จะพาไปเที่ยวย่านธุรกิจ WALL STREET คะ

ชมตอนที่ 1
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10673105/E10673105.html


ตอนที่ 2

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10676897/E10676897.html


ตอนที่ 3


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10702217/E10702217.html


ตอนที่ 4


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10706051/E10706051.html


ตอนที่ 5


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10731731/E10731731.html

ตอนที่ 6

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10745440/E10745440.html


ตอนที่ 7

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10757276/E10757276.html

ตอนที่ 8


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10766477/E10766477.html


ตอนที่ 9


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10797330/E10797330.html

วันที่ป้าไปดูกระทิง คนน้อยดีจัง ได้ลูบไข่กระทิงอ๊ะเปล่า เขาบอกว่าลูบแล้วจะรวย

ก่อนที่ย่ำนิวยอร์กกันต่อขอโม้นอกเรื่องนิดหน่อยตามสไตล์ป้านะคงไม่ว่ากัน



ตามที่ป้าได้ใช้ความสาว ความสวยสังหารได้ออดอ้อนแอนด์อ้อนวอนไอ้เด็กวัยละอ่อนที่ทำงานให้ hostel ที่ป้าพักนะ ว่าขอนอนฟรีๆ สักคืนได้ปะ ไอจองตั้งครึ่งเดือนแล้ว แถมบ้างเหอะ



เมื่อถึงคืนวันที่ 20 เป็นคืนสุดท้ายของช่วงแรกของ hostel แห่งนี้ ป้าแวะเข้าไปทักทาย ความจริงเข้าไปทวงสัญญาต่างหาก และเป็นไปตามคาดแหละ สวยซะขนาดนี้  เลยได้นอนฟรีไป 1 คืนจริงๆ ด้วย  ความจริง้าเองจอง hostel อีกแห่งไว้แล้วนะคะ จ่าย 10% ไปแล้วด้วย แต่เมื่อได้นอนฟรีที่นี่ เราจะนั่งรถไฟใต้ดินเปลี่ยนที่นอนทำไมให้เมื่อยหุ่ยด้านๆ ของป้า



ความจริงป้าก็อยากไปนอนนะ จะได้เป็นทริปที่มีการเปลี่ยน hostel บ่อยที่สุดไง ได้หลายๆ บรรยากาศ เจอคนหลายๆ แบบ ไอ้ hostel แห่งสุดท้ายที่จองไว้ราคาถูกที่สุดด้วยคะ แต่แปลกจังไม่ค่อยมีใครเข้าพัก ไม่รู้ว่าใช้เป็นสถานที่ถ่ายทำรายการคนอวดผีอะเปล่า อิ อิ อิ



เมื่อได้ห้องฟรี นั่นแปลว่าป้าได้กำไรไปประมาณ 19 ดอลล์ แหะๆๆๆๆ ป้าชอบคิดแบบนี้นะ มันทำให้มีแรงใจหน่อย ว่าตูทำแต้มได้สวย เมื่อเสียเปรียบจากตรงโน้น เราต้องพยายามหาวิธีการให้ได้เปรียบขึ้นมา จากนั้นป้าจะเอาเงินที่ได้กำไรนั้นไปฉลองกับแซลมอนที่ป้าชอบไง


Glenwood Hotel ไม่รู้เหมือนกันว่าสภาพเป็นยังไงบ้างคะ จองแล้วไม่ได้นอนนะคะ

ป้าวันนี้ตามมาแบบหอบจริงๆนะ
แบบว่าไอค่อกแค่กนอนรพ.
ยังรักที่จะตามป้ามาดูว่าทำไม
"ไอถึงหลงรักเกาะแมนฮัตตัน"
ของป้าต่ออ่ะจิ

วันที่ป้าไปดูกระทิง คนน้อยดีจัง ได้ลูบไข่กระทิงอ๊ะเปล่า เขาบอกว่าลูบแล้วจะรวย

จากคุณ : toytrip  
เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 54 11:12:23  
 ....................



หวัดดีคะคุณ toy แหมๆๆๆๆๆ  พูดแล้วจะหาว่าลามกจกเปรต ป้าแอบอมเลยอะ แต่มันหญ่ายยยยยยยยยยมาก อมไม่หมดอะนะ


ขอบคุณนะที่ทำให้หัวเราะคนเดียวแต่เช้าเลยคะ

ป้าเพิ่งรู้นะเนี่ยว่ามันคือ กระทิง ป้านึกว่ามันคือ "ควาย"  ป้ายังแอบหัวเราะเยาะเลยอะ คนเมกานี่บ้าวะ ชื่นชมควายกันจัง ควายบ้านตูแปลว่าโง่ แต่ที่นี่ดันเคารพควาย แหล่มจริงๆ  ควายที่นี่แปลว่า "รวย"



เอาอีก เอาควายอีก   คิดได้ไงว่ามันคือ ควาย เหมือนควายจริงๆ นะ


พี่แกเล่นแบกไข่ควายเลยอะ ชีวิตนี้คงจะได้ร่ำรวยกันน่าดูแน่ๆ

ตามไปเที่ยวด้วยคนครับ

คักอย่างใหญ่

ตอนที่ไปก็ไม่รู้ว่าต้องลูบไข่ถึงจะรวยครับ แค่รอคิวถ่ายรูปก็แย่แล้ว คนเยอะมากมาย ก็เลยไม่ได้ลูบ กลัวเขาหาว่าทำอนาจารกลางแจ้ง มารู้ทีหลังตอนกลับมาแล้ว มิน่าตูถึงไม่รวยซักที อย่างนี้ต้องหาโอกาสกลับไปลูบไข่กระทิงวอลสตรีทซะหน่อย

ตามมาต่อจ้า

เจอรูปคห 6 เข้าไป ข้าวพุ่ง

อยากไปแบกบ้าง 55555

ปล ขอบคุณมากจ้า
=============================

เข้าไปอ่านกระทู้ที่แล้วต่อ พึ่งเห็น comment

หนูจะไปไม่ปลายปีนี้ ก็ต้นปีหน้า  จริงๆอยากลงไปเปรู ไปดูมาชูปิกชูด้วย
เงินจะพอหรือเปล่าไม่รู้ กะเอาให้หมดตรู๊ดกลับบ้านเลย

จะไปตามรอยป้าที่นิวยอร์กด้วยจ้า

ไปด้วยคนค่ะ

เก๊าอายกิงๆ กว่าจะเห็นทู้ป้าก้อ ปาเข้าไปตอนที่10 แล่ววววว

ตามมาเที่ยวต่อ กะคุณป้าคนสวย ว่าแต่ตอนนี้คุณป้าอยู่เมืองคอนแล้วมั้ง...จะมีเวลามาอัพเวปมั๊ยน๊อ

มารอติดตามรีวิวด้วยคนครับ

ลงชื่อด้วยคนครับ  
พึ่งเห็นกระทู้เมื่อวันก่อน  ตามย้อนอ่านหมดเลยครับ  สนุกดี ^^

ดอกไม้สีแดงสดๆ ดูแล้วสดชื่น  
คุณป้าไหว้ท่านี้สวยบวกฮามากค่ะรูป 5

ป้ามาหยอดแล้วหายไปไหนอะ ไมไม่มาต่อคะป้าขา รึระบมปากที่ไปอม ... ของเจ้ากระทิง ๕๕๕

เห็นเจ้าป้าถามว่าจะไปไหน ขอตอบว่าไป ฮ่องกง - มาเก๊าด้วยอิทธิฤทธิ์ตั๋วถูกของแอร์เอเชียที่จองไว้ตั้งแต่ปีก่อนหน้าครับ ส่วนเกาหลี ผมนับไปมาเข้าเมืองไปทั้งหมด 4 รอบแล้วครับเจ้าป้า ชอบมากๆเหมือนกัน เกาหลีรอบล่าสุดยังไม่ได้รีวิวเลยครับ กะว่ารีวิวมหากาพย์ US จบ จะทะยอยๆลงประเทศที่ดองๆไว้บ้าง เพราะปีนี้ถือว่าได้ไปเที่ยวหลายประเทศทีเดียวครับ

ช่วงตุลาถ้ายังไม่มีโปรแกรมไปไหน ก็ขอแนะนำให้เจ้าป้าไป US อีกรอบ (ยืมเงินกระหม่อมแม่มาก่อน อิอิ) ฝั่ง East Coast สวยมากจริงๆครับ แล้วปร้าจะประทับใจกับใบไม้เปลี่ยนสีที่งามจริงๆ แต่อย่าไปฝั่ง West เชียวนะครับ ผมว่ามันไม่ค่อยจะเหมือนเมืองฝรั่งเท่าไหร่ บรรยากาศฝั่งเหมาะกับการเที่ยวหน้านี้มากกว่าเยอะ



ตอนนี้อ่านทัน เพราะป้าลงนิดเดียว เพิ่งรู้ว่าถ้าได้ลอดตาโปดกระทิงแล้วจะเฮง รู้งี้ไปลอดตอนนั้นก็ดี อิอิ ลงรูปนิดเดียว รู้ว่าคงมาต่อแน่ๆ เพราะรีวิวนี้ ดูป้าตั้งใจจะให้มันจบจริงๆ


งั้นขอมาลงชื่อจองที่นั่งอีก 1 ตอนนะครับ อิอิ

มาทันพอดี ขอบคุณมากนะเจ้าคะ เจ้าป้า
สนุกสนานเหมือนเดิมค่ะ



สรุปโฮสไหนพักดีที่สุดคะ ว่าจะไปตามรอยเจ้าป้าเดือนกันยานี้ค่ะ  
แล้วจะเลยไปไนแองการ่าด้วยเลย อิอิ

มาติดตามตอนตลาดวายค่ะ

เด๋วรอให้เจ้าป้ากลับมาจากเมืองคอนก่อน

รักษาสุขภาพนะคะ

ป้ากะกระทิงใครเจี๊ยวเฮ้ยย เฮี้ยวววววกว่ากันครับ

อ้าว เจ้าปร้า ..ปล่อยให้อยาก...แล้วจากไปอีกแหละ

อิอิ ช่วงนี้ป้ากลับเมืองคอนอยู่ เราเลยตามอ่านทัน  ^^

ป้า  เข้าพรรษา เด้อ  อย่าลืม อย่าลืม  ของมึนเมาน่ะงด ยาสตรีเบนโล ก็ห้ามนะจ๊ะ

อึ๊ย

ตามมากดดัน อิอิ

รีบๆกลับมานะค้า

เข้ามานั่งรอตั้งแต่วันจันทร์
เค้าทำงานแล้วน๊า..
ป้ากลับจากเมืองคอน
แล้วรีบรีวิวต่อเลย//กดดัน..กดดัน

ขอบคุณค่ะ

ตามอ่านมาตลอดเลย เขียนมันส์มาก นึกภาพไม่ออกเลยว่าเวลาครูKAN สอนเด็กเนี่ยจะเป็นยังไง คงสนุกพิลึกล่ะ สอนแถวนนท์หรือเปล่าคะ

กลับมาแล้วจ้า เมืองคอนที่สุดแสนสวยงามของเจ้าป้า


แหมๆๆๆๆ   เห็นรอยยิ้มหม่อมพ่อแล้วชื่นหัวใจมากๆ  สามารถทำนายได้ว่าครั้งหน้าป้าจะปล้นมาได้พอสมควร ความจริงแล้วไม่เคยปล้นหม่อมพ่อสำเร็จเลยอะ



เสร็จจากทริปนี้ป้าจะรีวิว เมืองคอนบ้านป้า ภูมิใจมากเลยเมืองคอนเนี่ยนะ เชื่อไหมว่าป้าลงทุนขนาดไปเดินทั้งวันเก็บภาพเมืองคอนบ้านป้า เจอไรใหม่ๆ มากมาย คอยติดตามกันนะคะ

วันที่ 23 เมษายน 2554


  วันเวลาเหลือน้อยเต็มที่สำหรับชีวิตที่สุดแสนจะลัลล้าและมากด้วยเสรีภาพ ป้าเองชอบชีวิตต่างแดนมากเพราะมันเต็มไปด้วยเสรีภาพซึ่งคนที่ independent อย่างเราชอบใช้ชีวิตคนเดียว



ความจริงแล้วเริ่มเสียดายเวลา เริ่มไม่อยากกลับบ้าน  เริ่มหลงใหลในความงดงามและมีเสน่ห์ของเมืองนิวยอร์ก หลายคนที่มาที่นี่อาจจะบอกว่า นิวยอร์กเมือใหญ่ น่าเบื่อ วุ่นวาย แพง แข่งขัน แต่สำหรับคนอย่างป้า ป้าไม่รู้สึกแบบนั้นเลยสักนิดเดียว


ป้าไม่รู้สึกว่ามันแพงอะ เพราะป้ากินวันละมื้อเดียวเอ้ง  ไม่รู้สึกเหงา เพราะเมืองนี้มีประชากรเป็นล้าน อิ อิ อิ  จะเหงาได้ไง แถมคนหล่อยังเยอะซะด้วย แม้จะหล่อน้อยกว่าคนรัสเซียก็เหอะ เราให้อภัยได้ คนดำเยอะด้วย ป้า ช้อบ ช้อบ ชอบ



west river walkway

จริงๆ ส่วนตัวแล้วไม่เคยยึดติดกับใคร ไม่เคยเอาชีวิตผูกไว้กับใคร ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน หรือครอบครัว เขาเรียกว่าเห็นแก่ตัวป้า!!! พอปีกกล้าขาแข็งป้าก็ทิ้งหม่อมพ่อหม่อมแม่เลยนะ เขาเรียก เนรคุณป้า บางทีอาจะเป็นเพราะว่าป้าเคยอยู่แต่กรงทองนานเกินไป เมื่อหลุดออกจากกรงทองของหม่อมพ่อได้ ป้าแบกเป้ทันที หนีโล้ดดดดดดดด


แถวปัตตานีสงขลา ป้าแบกเป้โบกท้ายรถกระบะเที่ยวมาแล้วทั้งนั้น ตอนนั้นยังสาวซะด้วย ช่างไม่กลัวโดนหัวหน้าขบวนการพูโลข่มขืนเลยนะป้า แรงกดดันจากครอบครัวมันเยอะ ป้าเลยทำทุกวิถีทางที่จะบินออกมา เมื่อโอกาสเป็นของเรา และโลกนี้ช่างกว้างใหญ่ยิ่งนัก เราต้องค้นหา เราเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ การเดินทาง



west river walkway

แม้ยังมีเป้าหมายอีกมากมายว่าป้าจะไปไหนอีก เยอะเลย แนวการท่องเที่ยวของป้าไม่เหมือนใคร อ่านจากกระทู้ใครๆ ก็เห็นได้ว่ามันต่างกันเยอะเลย ป้าไม่เน้นสถานที่นิยมของคนทั่วไป  ป้าไปแต่ประเทศที่ป้าสนใจ ป้าชอบ ป้าหลงใหลในวัฒนธรรมของเขา ลำบากแค่ไหนก็จะไป ป้าชอบวัฒนธรรมของทุกสัญชาติ ไม่มีสี ไม่มีชนชั้น ไม่มีการแบ่งว่าเป็นคนขาว คนดำ แหะๆๆๆ ความจริงชอบคนดำนะ




วัฒนธรรมของแอฟริกานี่ชอบมากที่สุดเลย น่าสนใจมาก น่าเสียดายที่การเดินทางไปท่องแอฟริกามันเสี่ยงเกินไป เดี๋ยวช้าง แรด สิงโตจะต้องตกกะใจ เพราะมีสปีชีส์ที่ใกล้เคียงเกิดขึ้นใหม่อีกหลายตัว ผลงานป้าเอง  ลูกคนแรกท้องกับช้างแอฟริกัน ลูกคนที่ 2 ท้องกับสิงโต ไรเงี้ย  อย่าลืมท้องกับแรดด้วยนะป้า จะได้กลายเป็น double แร่ดไงป้า



นิวยอร์กเลี้ยงหอยแมลงภู่ด้วยเหรอเนี่ย

วัฒนธรรมมุสลิมก็สนใจมากเป็นพิเศษ ถ้าจะต้องเลือกระหว่างเที่ยวฟรีที่  HONGKONG and SINGAPORE  และเที่ยวแบบออกเองครึ่งหนึ่งโดยให้ไปตุรกี รับรองป้ายอมจ่ายเงินไปตุรกีนะ ยิ่งเมื่อวานนี้ได้ดูช่อง PBS เกี่ยวกับกำเนิดเปอร์เซียแล้วป้าใจสั่นริก ๆ ทั้งที่ตั้งใจจะเลียนแบบคุณ coffee ไปท่องเมกาอีกรอบ สงสัยต้องเปลี่ยนแผนไปก่อน


หลายคนอาจจะสงสัยว่าป้าอยากไปไหนอีกบ้าง มาดูไว้ก่อนเป็นการกระตุ้นว่าสักวันหนึ่งจะได้อ่านทริปแบกเป้ของป้าจากที่ไหนต่อไป



ท่าเรือด้าน west side สามารถนั่งเรือไปยังฝั่ง NEWWARK ได้ที่นี่ รวมทั้งสามารถขึ้น water taxi ที่นี่ได้ด้วยคะ ซึ่งนิยมนั่งชมเมืองคะ

1. พม่า บ้านใกล้เรือนเคียงที่อาจจะใช้เวลาทั้งชีวิตของป้าพม่าถึงจะตามทันบ้านเรา แต่เชื่อไหมว่าป้าไม่อยากให้พม่าเปลี่ยนแปลงเลยสักนิดเดียว ป้าเห็นแก่ตัววะ ทีตัวเองยังอยากรวยอะ แต่พอประเทศอื่นป้าจะสั่งให้เขารักษาความจนตลอดชาติเลยเหรอ   ไม่ต้องจนตลอดไปหรอกนะ ขอแค่จนรอป้าไปย่ำก็พอ อิ อิ อิ




2. เวียตนาม สุดยอดประเทศ และเป็นประเทศแรกและประเทศเดียวที่ชีวิตป้าใฝ่ฝันไว้เมื่อวัยละอ่อน เพราะป้าคิดว่าคนอย่างเราได้ไปเวียตนามก็หรูแล้ว ป้าฝังใจกับประเทศนี้มาก มากจริงๆ สนใจมาก เพราะป้าชอบเสพย์ความซาดิสต์ ป้าชอบเรื่องราวสงคราม!!!




เพราะสงครามเวียตนามแท้ๆ ที่ทำให้ป้าหลงใหลในประเทศนี้ สะใจอะนะ เมกาชอบเข้ามาจัดการประเทศคนอื่น เชอะๆๆๆๆ  ตายไปเยอะ ผู้นำก็เงี้ยแหละ ตัวเองไม่ได้ลงสนามแต่ประกาศอำนาจศักดาของตัวเองโดยเอาผลกรรมไปตกลงบนชีวิตคนอื่น




ความจริงแล้วเวียตนามไม่ได้มีแค่เรื่องสงครามที่น่าสนใจ ธรรมชาติที่นี่งดงามมากมายเชื่อว่าหลายคนที่ไปมาแล้วคงจะตอกย้ำได้เป็นอย่างดี แม้หลายอย่างจะคล้ายบ้านเรา แต่เชื่อเหอะว่า ในความคล้ายย่อมมีความแตกต่างอยู่ไม่มากก็น้อย


water taxi

3. ตุรกีที่รักของป้า แหะๆๆๆๆ ตอนที่อ่านเรื่องราวของประเทศนี้ ป้าแอบใจแป่ว  คนตุรกีชอบชวนขึ้นเตียง แหะๆๆๆ ป้ากลัวเขารู้ว่าป้านะเจ๋งแต่ “ปาก” เจอของจริงมือไม้สั่นเชียว สั่นสู้อะเปล่าป้า ทำมาพูด มือถือสากปากถือศีลอีกแล้ว  ฉายาป้าเขานะ เนื่องจากดินแดนนี้มันคาบเกี่ยวกัน 2 ทวีป มันต้องมีอะไรที่ต่างกันลิบลับ และที่สำคัญ ชีวิตป้ามันมีเรื่องตลก!!! ถ้าป้าต้องไปต่อเครื่องที่ประเทศไหน ทริปต่อไปของป้าจะได้ย่ำประเทศนั้น




ป้าเคยไปต่อเครื่องที่ตุรกีเมื่อนานมาแล้ว ขอบอกเจ้าหน้าที่สนามบินที่นี่หยาบคายมาก!!! แรงแค้น สักวันเหอะ ตูจะเหยียบประเทศนี้ให้ดู  อีกเหตุผลที่นี่สนใจ คือเวลาที่ป้าเดินทาง พบเพื่อนมากหน้าหลายตา ล้วนแต่คุยกันถึงทริปที่ได้เอาสองเท้าเข้าไปย่ำ เชื่อไหมว่ามีนักเดินทางหลายคนจากหลายๆ ประเทศบอกว่า ISTANBUL สวยที่สุด น่าเที่ยวที่สุด แล้วคนอย่างป้าจะพลาดได้ไง  



NEWWARK

รวมทั้งที่ประเทศตุรกีมีรถไฟเชื่อมทุกเมืองเข้าด้วยกัน สะดวกต่อการเดินทาง เราสามารถเที่ยวชมได้ทุกเมืองตลอดเวลาที่ป้าจะไปอยู่ได้คือ 21 วัน ถือว่า เที่ยวครั้งเดียวจะไม่ไปเหยียบอีกเรยยยยย   อิ อิ อิ   ป้าพูดเล่นนะ






รวมทั้งมีรถบัสที่ซื้อตั๋วครั้งเดียว สามารถเที่ยวรอบประเทศได้ด้วยเหมือนกัน อันนี้มีคนบอกมานะ เพราะเขาเล่าถึงความสวยงามของประเทศนี้ รวมทั้งการเดินทางที่สะดวกสะสบาย รอก่อนนะ ป้าจะไปสำรวจมาให้ ไม่นานเกินรอ  อืม…แต่จริงๆ แล้วชอบฤดูใบไม้เปลี่ยนสีอะ เดือนตุลาจึงเป็นเดือนที่สับสนมากว่าจะไปไหนดี




หญิงงามกับดอกแมกโนเลีย ณ STATEN ISLAND

4. พูดเรื่องใบไม้เปลี่ยนสี เราต้องพูดถึงญี่ปุ่น!!! ป้าคิดเอาเองนะว่าประเทศนี้มีฤดูใบไม้เปลี่ยนสีที่สวยที่สุดของโลกแล้วคะ ไม่ว่าป้าจะแอบดูกระทู้ของใคร ถ้าเป็นฤดูใบไม้เปลี่ยนสีสวยสุดๆ จริงๆ



นอกจากนี้วัฒนธรรมของญี่ปุ่นมันเป็นแบบ extreme จริงๆ อะ เกินกว่าจะลอกเลียนแบบ เป็นประเทศที่มีเอกลักษณ์มากจริงๆ น่าเสียดายที่แพงไปหน่อย ไปอยู่นานๆ มีหวังได้ขอทานแน่ๆ  



แหะๆๆๆๆ  ป้าจะขอทานทำไม ป้าก็เอาชุดนักเรียนจากประเทศไทยไปด้วยสิ!!! สวมชุดนักเรียนแล้วป้าก็ออกมายืนเกร่ๆ แถวถนน ซิบูย่า รับรองป้าหาเงินได้แน่นอน เฮ่ยๆๆๆๆ  พูดเป็นเล่นคนญี่ปุ่นเขาชอบของแปลกด้วยเหรอ



บรรยากาศแบบญี่ปุ่น ณ มหานครนิวยอร์ก

5. ปาปัวนิวกินี  บ้านป้าเอง เนื่องจากแอบไปสอดแนมชมเรื่องราวของคนประเทศนี้ใน museum มาเยอะแล้ว ถ้าได้เห็นของจริงๆ จะแจ่มมาก แต่ป้าแอบกลัวนิดหน่อย ไม่รู้ว่ายังมีการฆ่าตัดหัวแล้วเอาไปเสียบประจานอยู่หน้าหมู่บ้านอีกหรือเปล่าหนอ โดนฆ่าตัดหัวเสียบป้าไม่กลัวหร็อก แต่ป้ากลัวไม่โดนจับไปเป็นเมียหัวหน้าเผ่าอะ เสียหน้าคนสวยแบบเราหม้ดดดดดดดด





6. ทริปสุดท้ายที่ป้าฝันไว้ คือ ท่องยุโรปที่รักของป้านะเอง เราปฏิเสธไม่ได้หร็อกว่า ยุโรปมันมากด้วยเรื่องราว ประวัติศาสตร์ ศิลปะอันงดงาม และความงดงามของธรรมชาติ รวมทั้ง museum  ทริปนี้เวลาสั้นๆ คงไม่พอ แต่เงินนะมีไหม เงินนะมีไหม ต้องให้คุณพุ่มพวงร้องเพลงนี้ให้ฟังกันอีกครั้ง





นี่คือแผนการเดินทางทั้งหมดของเจ้าป้าก่อนจะลาโลก หลานๆ ทราบแล้วก็ปูเสื่อรอกันได้ว่าจะได้อ่านประเทศไหนบ้าง โม้เยอะแยะมากมาย เข้าเรื่องของเราดีกว่า



สรรพสิ่งล้วนอนิจจัง

ทำไมไอถึงหลงรัก MANHATTAN เพราะเมืองนี้มันมีทุกอย่างจริงๆ วันนี้ป้านั่งรถไฟใต้ดินไปลงแถว middle town เพื่อจะกลับไปที่ China town อีกครั้ง วันนี้ถึงเวลาแล้วที่ป้าจะยอมควักเงินซื้อของฝาก รวมทั้งจะหาอะไรสักอย่างไว้เป็นที่ระลึกสำหรับตัวเอง



เมื่อเดินออกมาจากสถานีรถไฟ สวรรค์ดลใจให้ ป้ามาเจอตลาดที่ไม่น่าเชื่อว่าจะมีการวางของขายตั้งแต่เช้าเลยคะ ตลาดแห่งนี้ไม่ใหญ่นัก อยู่กลางเมืองเลยคะ มีร้านค้าไม่มากนัก แต่มันตื่นตาตื่นใจ เพราะไม่ได้ขายของที่เป็นของที่ระลึกจากนิวยอร์กเลยคะ แต่กลับขายของจากหลายๆ ประเทศ




แต่ละร้านตกแต่งตามสไตล์ของประเทศตัวเอง มีร้านที่ป้าชอบมากเป็นพิเศษคือ ร้านขายของจากทิเบต!!! แค่เห็นธงปลิวไสวหัวใจป้าก็อบอุ่น เพราะความประทับใจจากเนปาลมันฝังรากลึกอยู่ในก้นหัวใจป้าอะ ถึงขนาดที่ห้องนอนของป้าต้องมีกระดิ่งแขวนไว้ให้มีเสียงตลอดทั้งวันทั้งคืน เหมือนกับบรรยากาศที่ trekking ที่เนปาล

วัฒนธรรมระหว่างเนปาลและทิเบตค่อนข้างใกล้เคียงกันมาก หลายอย่างเหมือนกัน ที่สำคัญ 2 ประเทศนี้ครอบครองหิมาลัยด้วยกัน  ภายในร้านขายของหลายอย่างที่มาจากทิเบต ล้วนแต่สีสันสวยงาม สวยจัดจ้านแสบทรวงจริงๆ เจ้าของร้านเป็นเด็กหนุ่มที่ใจดี เพราะเมื่อร้องขอถ่ายภาพ เขาตอบ ok ด้วยความยินดีอย่างยิ่ง แถมยังถอยตัวเองออกมาไม่ให้ขวางทางเราด้วย อืม….ซาบซึ้ง ป้าประทับใจซะขนาดนั้น ป้าซื้อไรเขาบ้างนะ อิ อิ อิ จะถามทำไมเนี่ย  




ภายในร้านมีภาพถ่ายของ DALAI  LAMA บุคคลสำคัญของชาวทิเบต รวมทั้งของโลกด้วย คงไม่มีชาวทิเบตคนไหนที่ไม่รู้จักชายคนนี้  และไม่เคารพหรือชื่นชมชายคนนี้ นอกจากนี้ภายในร้านยังมีกลิ่นธูปหอมอบอวลจริงๆ ไม่น่าเชื่อว่าตัวเองกำลังยืนอยู่ที่นิวยอร์ก เหมือนวูบหนึ่งกำลังยืนอยู่บนผืนแผ่นดินทิเบต แล้วป้าเคยไปทิเบตเหรอ โม้อิ๊บอ๋ายป้าเรา

เย้ เย้ ป้ากาญจน์กลับมาแล้ว คราวนี้มาทันถ่ายทอดสดด้วย

อีกร้านที่นักท่องเที่ยวสนใจมาก คือ ร้านขายหมวกที่พิมพ์ New Y ork เพราะน่าจะเป็นของที่ระลึกที่ราคาไม่แพงมากนัก แถมยังมีหลากหลายรูปแบบให้เลือก



ป้าว่าถ้าเราซื้อหมวกแบบนี้แล้วเอากลับมาใส่ที่บ้านเรา มันคงเป็นเรื่องที่แปลกนิดส์นึง เพราะสังคมจะมองทันทีว่า E นี่ขี้อวดวะ หรืออาจจะเด็ดกว่านั้น เคยไปเปล่าวะเนี่ย เอามาใส่ทำไม ว่าไปโน่น  แล้วคนอย่างป้าแคร์ด้วยเหรอ???

หวัดดีครับคุณ toytrip  ขอบคุณมากเลยนะคะที่เฝ้าติดตามป้า ป้าแอบไปบ้านมา 1 อาทิตย์ เมืองคอนเปลี่ยนไปเยอะเลยคะ  สวยขึ้น สะอาดขึ้น



พื้นที่สีเขียวเยอะขึ้น ไม่น่าเชื่อว่าอากาศจะหนาวมากเลยคะ  



วันหยุดยาวไปไหนมาบ้างคะ  โม้มาให้ป้าอิจฉาซะดีๆๆ คะ




ส่วนนี่คือ หมวกสวยๆ ของสาวๆ เขาคะ

ร้านขายพระพุทธรูปแบบอินเดียก็ได้รับความสนใจมากเช่นกัน ป้าไม่รู้ว่ามันเป็นของจริงหรือของปลอมที่ทำขึ้นเพียงเพื่อขายเป็นของที่ระลึก




แต่ความจริงแล้วของแบบนี้ไม่ได้อยู่ที่ว่ามันจะจริงจะปลอม มันอยู่ที่แรงศรัทธา และการกระทำของคนที่ได้ครอบครอง เรามีพระแต่อย่าให้เราต้องเลี้ยงพระเลย บางคนมีพระไว้เพื่อให้ตัวเองล่มจม!!! เพราะหมดเงินไปกับพระจนแทบไม่มีกินนะเอง

อีกอย่างที่น่าสนใจคือ ย่ามแบบทิเบต เป็นอีกอย่างที่เป็นเอกลักษณ์มากเลยคะ ใบใหญ่มาก สีสวยด้วย มีใบเดียวใส่ได้ทุกอย่าง สงสัยป้าไม่ต้องซื้อเป้แบบแพงแล้วอะ แบกย่ามทิเบตเพียงใบเดียว รับรองเที่ยวได้รอบโลกจริงๆ  



แหะๆๆๆๆ   แล้วป้าไม่กลัวโดนดักที่สนามบินเหรอ ป้าอย่าลืมสิว่าบางสนามบินเขาไม่ให้เอาลังและกระสอบปุ๋ยขึ้นเครื่องบินอะ ย่ามแบบทิเบตที่มันก็รุ่มร่ามไม่น้อยเลยนะ เสี่ยงไปนะป้า!!!

ผ้าคาดผมสีแสบหัวใจจริงๆ คะ

บรรยากาศภายในตลาด คล้ายจัตุจักรบ้านเราจัง



เสื้อผ้าแนวนี้ขายดีแน่นอนคะ

ร้านเล็กแต่มีคนสนใจเยอะนะคะ

ชมตลาดอยู่จนครบทุกร้าน เห็นการต่อรองราคากันแล้วป้าต้องขอถอย ถอยดีกว่า ไม่เอาดีกว่า ความจริงแล้วป้าซื้อของแบบไม่ชอบต่อราคานะ รวยขนาดนั้นเชียว เปล่าๆๆๆๆ   ป้าไม่ได้รวย ไม่ค่อยได้ต่อ เพราะป้าไม่ค่อยได้ซื้ออะนะ ทฤษฎีง่ายๆ นะหลานๆ



โอม มะ นิ ภาษาทิเบตคะ

ป้ากลับออกมาเดินเล่นตามถนนย่าน shopping  ภาค hi so กันต่อ ชีวิตคนเราเกิดมาทั้งทีต้องเสพย์หลายๆ อย่าง คนติดยาเขายังเริ่มจากยาบ้าแล้วขยับมาเป็นโคเคนเลยอะ ชมตลาดแล้วต้องขยับมาที่ห้างหรูๆ บ้าง




   ป้าเดินมาจนเจอร้านหนึ่งที่คนกรูกันเข้าไปจนป้าเองยังงงว่ามันมีไรนักหนา ทำไมคนเดินเข้าร้านนี้เยอะจัง ทั้งที่ประตูทางเข้าแคบนิดเดียว แถมร้านยังติดฟิล์มดำมืด มีโชว์แบบ xxx เปล่าเนี่ย โจ่งแจ้งขนาดนี้เลยเหรอ




โอ้วววววววววววว  ไปดูบ้างดีกว่า   เผื่อเขาจะเชิญป้าขึ้นไปโชว์บ้าง  ร้านนี้ขายเสื้อผ้าวัยรุ่นนะ



แบรนด์นี้ละคะ ฮิตกันจัง

ป้าเข้าไปแล้วถึงรู้ว่า อ้าวๆๆๆ   มันไม่ใช่วัยตูเลยนี่หว่า ภายในร้านมืดมาก ป้ายังงงเขาจะขายเสื้อผ้า หรือจะเปิดโชว์ swinging เนี่ย คนเป็นล้านจนแทบจะแทรกตัวเข้าไปไม่ได้เลยอะ ความจริงการจัดร้านแบบมืดๆ มันทำให้น่าสนใจนะเอง คนเลยอยากรู้ เสียท่าเข้าไปกันมากมาย




เนื่องจากมีการลดราคาครั้งใหญ่นะเอง คนจึงหลั่งไหลเข้าไปมากมาย ป้าชอบที่เขามีชุด sofa ไว้ให้นั่งรอ เหมือนนั่งอยู่ใน lobby โรงแรมเลยอะ ทุก zone มีชุดรับแขกอย่างดี



ส่วนใหญ่ผู้ชายจะเข้ามานั่งรอ นอนรอ สบายใจเฉิบ ไม่มีหงุดหงิด ไม่มีเบื่อๆ เพราะนอนหลับไปเลยยังได้อะ ปล่อยให้แฟนถลุงเงินไปซะ แบรนด์นี้ดังมากจริงๆ สำหรับวัยรุ่นเมกานะ  สงสัยละสิว่าราคามันเป็นไงมั่ง??? แพงอิ๊บอะ ขนาดลดแล้วนะยังตัวหลายพันเลยนะ



ป้ารู้ที่มาของหัวกะโหลกที่ STATEN ISLAND แล้วอะ มันมารจากร้านนี้เอง เอาไปโดยทะเลแล้วคลื่นซัดไปเกยตื้นซะไกล

อีกร้านที่ป้าชอบมาก ขายเสื้อผ้าเช่นกัน เขาตกแต่งร้านด้วยจักรเย็บผ้าเก่าๆ ตั้งแต่ยุคแรกที่มีการคิดค้นจักรเย็บผ้าเลยมั้ง



การนำเอาของเก่าๆ มาตกแต่งร้านค้าจะทำให้น่าสนใจดีอะ แต่บางทีก็ไม่ดีเพราะว่านักท่องเที่ยวเข้ามาดูแต่ของแต่งร้าน(จักรพังๆ) แล้วจากไป อิ อิ อิ ส่วนเมียเก่าๆ จะเอามาแต่งร้านด้วย คงให้เป็นแค่หุ่นยืนนิ่งๆ นะ

ได้เที่ยวแค่วันเดียวเองครับ ไปใกล้ ๆ แค่สุพรรณบุรี เที่ยวแล้วก็ดองรูปไว้เหมือนเคย

ตกแต่งร้านเก๋ดีคะ



ร้านนี้ขายของแบรนด์แพงนะคะ

เก๊าอายกิงๆ กว่าจะเห็นทู้ป้าก้อ ปาเข้าไปตอนที่10 แล่ววววว


จากคุณ : soomchon    
เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 54 15:47:42  
 

...................................



มาช้าดีกว่าไม่มานะคะ ขอบคุณมากเลยคะที่ยังจำป้าได้อยู่



ใบบี้หลายหมื่น ป้ายกให้หนูละกัน ส่วนป้าแบกเป้ไปเหอะ เหมาะแล้ว

ลงชื่อด้วยคนครับ  
พึ่งเห็นกระทู้เมื่อวันก่อน  ตามย้อนอ่านหมดเลยครับ  สนุกดี ^^

จากคุณ : Percival    
เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 54 20:20:28  

...............................................

ขอบคุณมากคะคุณ Percival  แต่ต้องระวังนิดนึงคะ เพราะมีคนโดนไล่ออกจากงานไปหลายคนแล้ว เพราะแอบอ่านกระทู้ป้าแล้วนั่งหัวเราะคนเดียว เจ้านายเขาเลยบอกว่าให้ไปรักษาตัวที่ศรีธัญญาก่อน อิ อิ อิ



บรรยากาศภายในร้านจ้า

เพื่อนร่วมห้องพูดถึงย่านการค้าย่านหนึ่งที่มาถึงนิวยอร์กแล้วไม่ควรพลาด มันคือ SOHO ป้าเองอ่านเจอใน lonely planet หลายครั้งแล้วว่าที่นี่ SOHO เป็นสถานที่ที่ไม่ควรพลาด แต่ความตั้งใจของป้า



อยากแอบพลาดอะนะ  เพราะคิดว่าคงมีบรรยากาศคล้ายๆ กับ China town มั้ง คงขายแต่ของราคาถูกๆ ของเลหลัง ไม่น่าจะมีอะไรสนใจ แต่วันนี้ป้าเดินมาจนถึง SOHO จนได้  ส่วนใหญ่เป็นร้านค้าที่ขายของเสื่อมคุณภาพ แหะๆๆๆ  



อย่าเพิ่งโวยวาย ป้าพูดเรื่องจริง คือ ขายของลดราคานะ คุณภาพก็ต่ำไปบ้าง




SOHO

แต่เชื่อไหมว่า เมื่อป้าลองเข้าไปลูบๆ คลำๆ ตามสไตล์ป้าที่ชอบทั้งลูบแอนด์คลำ ป้าว่าคุณภาพมันก็ยังดีอยู่นะ ดีกว่าบ้านเราหลายชิ้นเลยอะ ราคาแพงบ้าง ถูกบ้าง เสื้อราคาถูกที่สุด 8-9 ดอลล์  ส่วนเสื้อที่สวยขึ้นมาหน่อย สไตล์ผู้หญิงแต๋วแหวว จะอยู่ที่ 12 ดอลล์อะ ถือว่าใกล้เคียงกับบ้านเรา



ส่วนเสื้อเด็กๆ จะเอามาเลหลังเยอะที่สุด แต่ราคาไม่ได้ต่ำแต่อย่างใด เราต้องยอมรับว่าการตัดเสื้อผ้าตัวเล็กๆ ต้องใช้ฝีมือมากกว่าการตัดเสื้อผ้า size LLLL แน่นอน คนที่ชอบซื้อของเชิญย่านนี้เลยคะ SOHO เข้าร้านโน้น เข้าร้านนี้ รับรองกลับออกมามือเปล่า เพราะเลือกไม่ถูกอะนะ มันเยอะจริงๆ



ร้านนี้อยู่ตรงข้ามกับ SOHO NEW YORK CITY

เดินจนเหนื่อย  ป้าพาร่างอันหิวโหยเข้าไปหาข้าวแกงแบบแพงๆ มากินอีีกครั้ง ป้าชักติดใจของแพง เขาเรียกลืมกำพืดป้า เออๆๆๆๆ    ขอลืมชั่วคราวอะนะ เพราะว่าแซลมอนมันถูกกับลิ้นด้านๆ ของป้ามากเลยอะ เข้าใจจริงแล้วว่าทำไมเขาอยากรวยกันนัก เมื่อไหร่ที่มีตังค์ ได้กินของดีๆ มันอิ่มเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ตั้งแต่ยังไม่ตายเลยอะ



ป้าชอบไก่ย่างที่นี่มากเลยคะ มันไม่ไหม้มากนัก ไม่ต้องกลัวว่ามะเร็งจะถามหา เขาหมักเกลือเพียงอย่างเดียว แล้วมาหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ กินแล้วป้าอยากสั่งลาบกับน้ำตกแอนด์ส้มตำมาถองด้วยจังเลยอะ

จากนั้นเดินสำรวจเมืองกันอีกครั้ง ไม่มีเป้าหมายที่แน่นอนว่าจะไปไหนดี แค่อยากเดินเล่นเท่านั้นเอง ประมาณว่าจะทำตัวเป็น NEW YORKER ใช้ชีวิตแบบคนนิวยอร์ก เราไม่ใช่นักท่องเที่ยวไรเงี้ย เรื่อยเปื่อย ความเรื่อยเปื่อยของป้าเดินจนมาเจอ TRINITY CHURCH โดยไม่ตั้งใจ




ตอนที่เดินเข้าไปคือเข้าทางด้านหลัง (ป้าแกชอบประตูหลังอะ) และยังไม่รู้ด้วยว่าโบสถ์นี้สำคัญอย่างไร ป้าเดินเข้าไปตามมนตร์สะกดของดอกทิวลิป เพราะติดกับโบสถ์ คือสวนเล็กๆ ที่ดอกทิวลิปกำลังบานสวยงาม  อยากจะเข้าไปนั่งเล่นในสวนเพื่อพักเอาแรงนิดหน่อย



ในสวนยังมีหลุมฝังศพมากมาย หลุมฝังศพแบบฝรั่งนี่ไม่น่ากลัวเลย ต้องขอชื่นชมฝรั่งที่ทำให้ความตายเป็นเรื่องที่ไม่น่ากลัว ไม่น่ากลัวแล้วป้าอยากตายปะ???

ไม่มีใครรู้ว่าโลกหน้ามีหรือเปล่าแต่ชาวเมกันก็สร้างหลุมศพซะสวยงาม อืม ขอบ่นอีกทีนะ เวลาที่เขามีชีวิตอยู่ เราไม่คิดจะให้อะไรเขานะ พอเขาตายไปแล้วเรามาสร้างหลุมศพซะสวย เขาเองจะเห็นหรือเปล่า และอยากได้หรือเปล่าไม่อาจจะรู้ได้




เรื่องนี้ทำให้ป้าเกิดความคิดขึ้นบางอย่าง แม้จะคิดช้าสักนิดดีกว่าที่จะคิดไม่ได้เลย จากที่เคยหยิบเป้ขึ้นมาแล้วไปตะลอนอยู่ประเทศโน้นประเทศนี้บ้าง ที่ตั้งใจว่าจะให้รอบโลก 3 ปีเต็มๆ ที่ป้าไม่เคยกลับเมืองคอนบ้านเกิดเมืองนอน ทิ้งคนคอนไว้ข้างหลังให้ตั้งตาคอย




ป้าไม่ยอมกลับบ้านเพราะคิดว่าการกลับบ้านจะทำให้เปลืองเงิน เดี๋ยวตังค์ไม่พอไปเที่ยว คิดได้ถึงขนาดนี้เลยนะ  เพราะการกลับบ้านแต่ละครั้งเสียเงินมากมาย แต่ไม่เคยถึง 80,000 เท่าที่ป้าไปเมกาหร็อก ตอนนี้คิดว่าตัวเองเดินทางมามากมายเป็นเห็นวิถีชีวิตคนอื่นจนจะรอบโลก แต่กลับลืมที่จะหันหลังกลับมามองคนข้างหลังที่ยังคอย!!!



TRINITY CHURCH

ครบ 3 ปีเต็ม 7 พฤษภาคม  2553 ป้ากลับมาเมืองคอนครั้งแรกในรอบ  3 ปีครึ่ง มันนานมากสำหรับคนเป็นพ่อเป็นแม่  ถ้าไม่แลกด้วยการตายของใครสักคน บางทีกาญจนายังไม่ได้กลับบ้าน นับจากพฤษภาปีก่อน วันนี้ป้าตั้งใจกลับบ้านให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ไม่เสียดายเงินค่ารถเมล์ ป.2 ที่วิ่งจากกรุงเทพสู่เมืองคอนอีกต่อไป




กลับมาครั้งนี้เช่นกัน เห็นรอยยิ้มที่สุดแสนดีใจของหม่อมพ่อแล้ว รู้สึกผิดมากมาย ทำไมเราปล่อยให้เวลาที่มันมีสั้นอยู่แล้วให้สูญหายไปซะยาวนาน  หลายคนถามว่าทำไมช่วงนี้กลับเมืองคอนบ่อยจัง  คำตอบคือ ไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะกลับบ้านในวันที่ไม่มีพ่ออยู่อีกแล้ว จงทำทุกอย่างในวันที่เรามีโอกาส เพราะโอกาสไม่ได้มาหาเราเสมอ

หลังจากที่เดินดูความไม่แน่นอนของชีวิตคนจากหลุมศพมากมาย ป้าเดินเข้าไปที่โบสถ์ ถึงกับต้องตื่นเต้น อ้าวๆๆๆๆ   นี่ไม่ใช่โบสถ์ธรรมดานี่หว่า มันคือโบสถ์ที่เคยเป็นสถานที่สำคัญที่ใช้เป็นที่พำนักของผู้บาดเจ็บ และผู้เสียชีวิต จากเหตุการณ์ 9-11 นี่นา



รวมทั้งเป็นที่พักพิงของผู้ไร้ที่อยู่ และอาสาสมัครที่เข้ามาช่วยเหลือผู้ได้รับอันตรายจากเหตุการณ์ครั้งนั้น ความรู้สึกแปรขั้วจากบวกเป็นลบทันที เพราะตอนที่อยู่ข้างนอกเรามีความสุขกับความสวยงามของดอกทิวลิปมากมาย




แต่เมื่อเข้ามาภายในกลับพบแต่ความเศร้าสร้อย เศร้าหมอง หลายคนที่กำลังเดินชมภายในโบสถ์อยู่ถึงกับร้องให้ บางคนยืนกอดอยู่กับสามี คนที่มาด้วย แต่ละคนร้องให้ บางคนน้ำซาซึม



การตกแต่งข้างในชวนให้น้ำตาไหลจริงๆ คะ

เชื่อไหมว่าบางคนยังมาตามทาชื่อญาติของตัวเองอยู่เลยคะ  คนอย่างป้าที่เคยโม้ว่าแทบจะไม่มีความผูกพันกับใครไม่ว่าเพื่อน ญาติหรือครอบครัว แต่เมื่อมายืนอยู่ตรงนี้ น้ำตาป้าริน รินไหลอาบแก้ม ป้าบ้าอะเปล่าป้ามายืนร้องให้ กับความสูญเสียของครอบครัวอื่น



บรรยากาศมันพาไปเหรอ เปล่าๆๆๆ ไม่ใช่อย่างนั้นเลย แต่เมื่อเรามายืนอยู่ตรงนี้ มาเห็นภาพถ่ายของบางครอบครัวที่ตายเกือบทั้งครอบครัว มันเศร้าใจ บางทีอำนาจที่ใครๆ หลายคนอยากจะเสพย์อยากจะครอบครองมันนั้น มันต้องแลกกับชีวิตคนมากมายเหลือเกิน

ภายในโบสถ์มีเรื่องราวของเหตุการณ์ครั้งนั้น รวมทั้งภาพความช่วยเหลือ แต่เชื่อเหอะไม่มีภาพที่น่าสยดสยองแต่อย่างใด เขาให้เกียรติต่อผู้ที่ได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิต




นอกจากนี้ยังมีคำไว้อาลัยจากญาติและเพื่อนของผู้ตายมากมายที่ทำให้คุณน้ำตารินแน่นอน มีภาพถ่ายของผู้เสียชีวิตที่ญาติส่งมาไว้ที่นี่เพื่อเป็นการไว้อาลัย รวมทั้งตุ๊กตามากมายที่ส่งมาจากคนทั่วโลก



ขอย้ำว่าทั่วโลกเพื่อไว้อาลัยให้กับเด็กๆ ที่เสียชีวิตที่นี่ บรรยากาศมันเศร้ามากจริงๆ หลายคนมาสวดอธิษฐานให้แก่ผู้เสียชีวิต ส่วนป้ายืนไว้อาลัยให้ทุกคนที่จากไป

ภาพถ่ายของผู้เสียชีวิต

มีสิ่งที่ป้าประทับใจมาก คือ เขาทำธงชาติอเมริกาโดยพิมพ์ชื่อผู้เสียชีวิตทั้งหมดไว้บนผืนธงชาติ เพื่อเป็นการไว้อาลัย  ถึงวันนี้ 10 ปีแล้ว เชื่อว่ามันคงยากที่จะลืมเลือน ถือโอกาสนี้ไว้อาลัยให้กับผู้เสียชีวิตจากการก่อการร้ายใน BOMBAY ทั้ง 3 ครั้งที่ทำให้มีผู้เสียชีวิตมากมายอีกครั้ง

มีการพักนกจากญี่ปุ่นและหลายๆ คนรอบโลกส่งมาไว้อาลัยด้วยคะ

ดอกไม้สีแดงสดๆ ดูแล้วสดชื่น  
คุณป้าไหว้ท่านี้สวยบวกฮามากค่ะรูป 5  

จากคุณ : สาวหน้าใส    
เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 54 22:17:59  
 
...........................


ดอกไม้ที่นี่สวยจริงๆ คะ สีจัดจ้านมากเลยคะ ป้าเองแม้หน้าตาอาจจะไม่เข้ากับดอกไม้งามสักเท่าไหร่ แต่ป้าเองก็เป็นผูหญิง ฉั้นก็เป็นผู้หญิง ฉ้านก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ชอบถ่ายภาพดอกไม้มากเลยคะ



ส่วนเรื่องสวัสดีแบบไทยๆๆๆ   ป้ากลัวว่าคนเขาจะไม่รู้ว่าเป็นคนไทย แบบว่าภูมิใจในความเป็นไทยมากคะ



ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจกัน



.................................


ซาบซึ้งมาก ที่เห็นคำไว้อาลัยมากมายจากหลายๆ ภาษา

ภายในโบสถ์ยังมีโบรชัวเล่าเรื่องราวและไว้อาลัย ป้าเอามาด้วยแต่น่าเสียดายที่มันได้หายไปแล้ว ไม่ว่าป้าจะไปที่ไหน ถ้ามีเอกสารแจกป้าจะหยิบติดมือมาด้วย แม้ว่าจะทำให้น้ำหนักมเป้หนักกากขึ้น


ป้าเลือกที่จะหยิบเสื้อยืดเก่าๆ ทิ้งไป แล้วเก็บเอกสารดีๆ กลับมา  แต่บางครั้งก็ลำบากใจเหมือนกัน เพราะเสื้อส่วนใหญ่ที่ป้าสวมใส่อยู่มันคือเสื้อผ้าที่มีคนบริจาคให้มา ป้าไม่ชอบทิ้งของที่คนอื่นให้มานะ



อีกมุมหนึ่งของ TRINITY CHURCH

เมื่อมาถึงโบสถ์ที่สำคัญกับเหตุการณ์ 9-11 แล้ว จะให้ครบสมบูรณ์แบบต้องกลับไปที่ซากตึก world trade กันอีกครั้ง ซึ่งอยู่ติดกับโบสถ์แห่งนี้โดยมีเพียงถนนกั้นขวางไว้



วันนี้ขอเก็บภาพไว้เป็นที่ระลึกกันอีกครั้ง เพราะอีกไม่นานสถานที่ตรงนี้เมกาเขาจะสร้างตึกใหม่ที่สุดแสนทันสมัยเตรียมไว้ให้สมุนบินลาเด็นขย้ำอีกหรือเปล่านะ



ป้าเองไม่รู้นะว่านี่คือการท้าทายหรือเปล่า??? เพราะแปลนของตึกใหม่ที่ป้าได้ไปแอบยลมาแล้วมันสุดแสนทันสมัยมากจริงๆ มันยิ่งจูงใจให้ผู้ก่อการร้ายอยากจะลองพิสูจน์ฝีมืออีกครั้งหรือเปล่าหนอ ขอสวดมนตร์ว่าอย่าให้เป็นเช่นนั้นเลย


Ground ZERO

มาติดตามตอนตลาดวายค่ะ

เด๋วรอให้เจ้าป้ากลับมาจากเมืองคอนก่อน

รักษาสุขภาพนะคะ

จากคุณ : พะยูนอ้วน  
เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 54 14:22:45  

.............................


ขอบคุณมากนะคะที่เป็นห่วง แต่ป้าว่าป้ากำลังมีข่าวร้ายคะ


ป้าคิดว่าป้าน่าจะเป็นโรครูมาตอยน์นะคะ  จะตรวจกันชัดๆ วันพฤหัสนี้คะ


ตอนแรกทำใจไม่ค่อยได้เลยคะ ทุกข์มาก เสียใจ แต่ตอนนี้พอรับได้ อายุป่านนี้ร่างกายมันย่อมเสื่อมบ้างเป็นธรรมดา เฮ่อๆๆๆๆ


..............................





นักท่องเที่ยวกำลังฟังไกด์โม้เรื่องราวของ Ground ZERO

ไม่ไกลจากตึก world trade มากนักจะมี park เล็กๆ ที่ไม่น่าจะจัดเป็น park ได้ แต่มีเก้าอี้ให้นั่งเล่น รวมทั้งมีร้านมาขายของโดยเฉพาะเสื้อผ้า รวมทั้งมีการจัดดอกไม้มาวางไว้ให้น่านั่งเล่นอีกด้วย  อาจจะเป็นเพราะรถ NEW YORK SIGNSEEING TOUR ทุกคันต้องมาจอดที่ตรงนี้ จึงทำให้มีนักท่องเที่ยวมากมายมานั่งเล่น มานั่งรอนะเอง  




small park

คักอย่างใหญ่

จากคุณ : SuperTee (itCrazy)    
เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 54 11:44:47  

..........................



มันใหญ่มากจนคนปากกว้างอย่างป้ายังอมไมเต็มเม็ดเลยอะ



ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาชม


................................



park at TRINITY CHURCH

ป้ากะกระทิงใครเจี๊ยวเฮ้ยย เฮี้ยวววววกว่ากันครับ

จากคุณ : ลุงแบกเป้    
เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 54 12:06:10  

............................



แหะๆๆๆๆๆๆ ลุงแบกเป้ไม่แปลกใจบ้างเลยเหรอ ว่าทำไมภรรยาถึงเนือยๆ ไป เพราะไปเจอของใหญ่ของไอ้กระทิงตัวนี้มาไง คุณป้าภรรยาลุงเขาไปเมกามาแล้วไม่ใช่เหรอ อิ อิ อิ เออๆๆๆ แต่จำไม่ได้แล้วว่าได้ไปนิวยอร์กหรือเปล่า ถ้าอำผิดๆ ไม่ว่ากันนะคะ


..........



park at TRINITY CHURCH

ป้า  เข้าพรรษา เด้อ  อย่าลืม อย่าลืม  ของมึนเมาน่ะงด ยาสตรีเบนโล ก็ห้ามนะจ๊ะ

จากคุณ : มาดามไร่องุ่น    
เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 54 06:33:08  


............................



แหมๆๆๆ   ป้ากินยาสตรีเบลโลเพื่อบำรุงร่างกายนะ ไม่ถือว่าผิดศีลอะ รุ่นเรามันต้องเสริมกันบ้าง ม้ากระทืบโรงเอย ป้าจิบๆ บ้างเป็นครั้งคราวอะนะ

.................................



ด้านหน้า TRINITY CHURCH   มีป้ายแจ้ง event ไว้ด้วยคะ

ตามอ่านมาตลอดเลย เขียนมันส์มาก นึกภาพไม่ออกเลยว่าเวลาครูKAN สอนเด็กเนี่ยจะเป็นยังไง คงสนุกพิลึกล่ะ สอนแถวนนท์หรือเปล่าคะ

จากคุณ : นินจาไร้เงา(ผู้พี่) (นินจาไร้เงา)    
เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 54 15:00:42  
 

..................................


คำว่า คงสนุกพิลึกล่ะ   แปลว่าชมอะเปล่าคะ ป้าว่ามันเหม่งๆ นะ อิ อิ อิ


สอนที่เมืองนนท์จ้า  ขบคุณมากนะคะที่เข้ามาทักทายกัน แถมกดดันนิดหน่อยด้วย อิ อิ อิ

..............................................



ภายใน TRINITY CHURCH

กลับออกจาก world trade ป้าเดินลัดเลาะจนมาเจอธนาคารกรุงเทพสาขานิวยอร์ก ความจริงไม่เคยรู้เลยว่าจะมีธนาคารไทยมาขุดทองขุดเงินของเมกาด้วย ธนาคารแห่งนี้ตั้งอยู่ชั้น 17




ใครที่เดินผ่านมาแล้วไม่มีเงินใช้ ลองขึ้นไปติดต่อดูนะคะ มาถอนเงินที่นิวยอร์กสักครั้งในชีวิต แต่ถ้าไม่มีเงินในบัญชี  เราขึ้นไปยืมสัก 2000-3000 เหรียญจากพนักงานที่ป้าคาดว่าน่าจะเป็นคนไทย อิ อิ อิ   เขาจะให้ยืมหรือเปล่าป้าไม่ confirm นะ อิ อิ อิ เพราะป้าเองยังพอมีเงินอยู่เลยไม่ได้ไปเยี่ยมเยียนคนไทยในนิวยอร์ก

ป้าเดินไปเดินมาจนหลงมาที่สถานที่สำคัญอีกแห่งของเมืองนี้ หลายคนคงจะคุ้นกับภาพนี้กันพอสมควร ภาพที่ผู้คนมากมายกรูกันไปถ่ายรูปกับควายตัวใหญ่ ถูกแล้วตรงนี้คือ WALL STREET ย่านธุรกิจที่สำคัญของนิวยอร์ก



บริเวณนี้รายล้อมด้วยตึกสูงเสียดเมฆ มีแต่ office ของบริษัทใหญ่ๆ ทั้งนั้น ป้าเองก็ไม่รู้ว่าไอ้ big  buffalo หรือควายใหญ่ตัวนี้มันสำคัญยังไง นักท่องเที่ยวที่เดินผ่านมาก่อนป้าเขากำลังสนุกสนานกับการถ่ายภาพอย่างมาก

อยากรู้ละสิว่าป้าคิดไรอยู่ ป้ายืนหัวเราะอยู่คนเดียว  ตูอุตส่าห์ขึ้นเครื่องบินบินไกลถึงนิวยอร์ก หนีวัวหนีควายจากเมืองคอนมาตั้งไกล ทำไมตูต้องมาเจอควายยืนโดดเด้งอยู่ที่นี่ด้วยเนี่ย



ไม่น่าโง่เสียค่าเครื่องบินตั้งแพงเพื่อมายืนชื่นชมควายถึงที่นี่เลย บ้านป้าเองมีตั้งเยอะ แม้ว่าหลายปีที่ผ่านมามันจะลดลงไปเยอะเลย เพราะต้องขายออกไปบ้างเพื่อให้จ่าฝูงอย่างป้าได้เรียนโรงเรียนฝรั่งไง!!!

ป้ายืนหัวเราะจนพุงแข็ง เพราะแต่ละคนมีความสุขมากที่ได้ถ่ายภาพกับควาย!!! ควายมันมีไรดีวะเนี่ย??? มันดีสิป้า ไม่ใช่เพราะควายเหรอป้า ป้าถึงได้เรียนสูงๆ เออๆๆๆ ย้ำจังว่าชีวิตป้าเป็นหนี้บุญคุญควายโขอยู่ ป้าไม่ลืมบุญคุณมันหร็อก สักวันจะพาควายไบซันกลับบ้านไปแพร่พันธุ์ที่เมืองคอนซะเรยยยยยยย




ไอ้คำว่า ควาย บ้านเรามันแปลว่าโง่!!! แต่ฝรั่งนับล้านที่เดินทางมาที่นี่มาเพื่อถ่ายภาพ ชื่นชมในความยิ่งใหญ่ของควาย เออๆๆๆ  เจ๋งอะ   ป้ายืนหัวเราะเขาตั้งนาน แล้วป้าเอากับเขาด้วยเปล่าละ ทำมาพูดมาก



ป้าๆๆๆๆๆ ฟันหน้าของป้าจะไปเกี่ยวไข่ควายร่วงนะ เดี๋ยวโดนจับข้อหาทำร้ายร่างกายนะป้า

แหมๆๆๆ  ควายที่นี่มันตัวใหญ่กว่าควายบ้านป้าตั้งเยอะ  ป้าเห็นคิวว่างปั๊ป ป้าวิ่งจู๊ดเลยอะ กลัวคนอื่นแย่งคิว!!! อ้าวๆๆๆๆๆ   แล้วป้าไปว่าฝรั่งโง่ได้ไงเนี่ย ป้าโง่ไม่ต่างกันเลยนี่หว่า ชะ ชะ ชะ ป้าเห็นไข่มันหย่ายยยยยยยยยยยยยมาก อยากลูบอยากจับ อยากอมอะ ป้าเลยต้องเข้าไปถ่ายภาพซะหน่อย พอเผลอป้าแอบจับไข่ไป 2 ที เอาเคล็ด สักวันตูจะไม่จับแค่ไข่ควายเพียงอย่างเดียวแน่ๆ แหะๆๆๆๆ

คุณ toy บอกว่าจับแล้วจะรวย ตอนนั้นป้าไม่รู้จริงๆ ว่าจับแล้วจะรวย ถ้าอมด้วยคงรวยมหาศาลเลยตู ความจริงตามที่บอกนะแหละ จับไข่ควายไปก่อน สักวันจะได้จับไข่อย่างอื่นมั่ง อิ อิ อิ  อย่าทะลึ่ง ป้าจะไปแอฟริกา จะไปจับไข่แรดตัวผู้ดูบ้าง โดนแรดถีบมาดั้งยุบไม่มีใครรับผิดชอบนะป้า อย่าประมาทไปป้า  ป้ายังติดหนี้อีกหลายทริป เขียนทริปให้จบก่อนแล้วค่อยลาโลกนะป้านะ



ทิวลิปใกล้ๆ ควายถึก

ขอนินทาคนตามที่ป้าถนัดนะ เนื่องจากป้ายืนรอจับไข่ควายอยู่นานพอสมควร ทำให้เห็นอะไรหลายอย่างที่เราอาจจะเอามาตัดสินคนไม่ได้ เพราะเราเห็นแค่เวลาสั้นๆ มันไม่ยุติธรรมกับคนๆ นั้น แต่ป้าจะขอนินทา ไม่ได้ตัดสินว่าเขาจะเป็นคนแบบนั้น แต่เขาทำแบบนั้น




ป้าเจอนักท่องเที่ยวชาวอินเดียกลุ่มใหญ่มาก แต่ละคนไม่สนใจใครทั้งนั้น ไม่สนใจคิวด้วย ตูรีบ ตูจะถ่ายรูป พวกเล่นซะป้านึกว่าตระกูลของพี่แกบริจาคเงินมาปั้นควายตัวนี้ด้วย ถ่ายภาพหมู่ 10 ภาพ ถ่ายภาพเดี่ยวทีละคน คนละ 3 ภาพ แล้วมารวมตัวถ่าย 2 คน ถ่าย 3 คน เออๆๆๆๆ เหมือนเรียนเรื่อง subset เลยอะ  ไม่ยอมถอยให้ใครเลยจนกว่าจะได้ภาพไปครบ 500 ภาพมั้ง



โบสถ์อีกแห่งที่อยู่ห่างจาก TRINITY CHURCH ไปไม่กี่บล็อกคะ ภายในสวยมาก ตอนนั้นมีพิธีกรรมทางศาสนาอยู่พอดี ป้าเข้าไปนั่งทำเนียนอยู่ด้วยอะ

ป้ายืนดูสายตาของนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ แหะๆๆๆๆ สายตาเดียวกับป้าเลยอะ คือว่า วัยรุ่นเซ็งอะ บางทีการที่เราจะทำอะไรตามใจเราเกินไปมันก็ไปรบกวนสิทธิของคนอื่น ป้าเชื่อว่ามีนักท่องเที่ยวหลายคนกำลังรีบเช่นกัน แต่เขาก็ต้องรออย่างอดทน แล้วป้ารีบปะ  ไม่รีบแต่ไม่ชอบ  




ไม่รีบแล้วจะบ่นทำไมเนี่ย รอไปสิ ป้ามีเวลาหลายวันไม่ใช่เหรอ  ป้าได้คิวแล้วป้าถ่ายไปกี่ภาพ ฟาดไปหลายภาพเหมือนกันไม่ใช่เหรอ ว่าแต่เขา อิเหนาเป็นเองนี่หว่า ความผิดของคนอื่นใหญ่เท่าผืนฟ้า ความผิดของตัวเองเล็กเท่า ไข่ควาย size nano เลยนะป้า เจ๋งป้าเรา สุดย้อด นับถื้อ นับถือ!!!



......


ไม่รู้ว่าน้องเขาจะโตพอที่จะรู้หรือยังว่ากำลังนั่งอยู่บนร่างของใครคนหนึ่ง

กลับออกจากการแย่งกันลูบไข่ควาย ป้าเดินตามคนอื่นๆ ออกมา อืม…..ออกมาไม่ไกลเองคะ ป้าต้องมาเจอบรรยากาศที่น่าจะคล้ายกับยุโรปมากกว่าเมกาคะ ทั้งอาคารสวยๆ ที่อยู่รายล้อมรอบๆ รวมทั้งทุ่งทิวลิป




ขอเรียกว่าทุ่งทิวลิปเหอะ เพราะมันมากที่สุดแล้ว และสวยที่สุดด้วยคะ สีส้มสดใสมาก สวยโดเด้งเหมือนสาววัย 17 เลยคะ งามมาก ถ้าป้ามีโอกาสไปฮอลแลนด์ บางทีที่นี่อาจจะชิดซ้ายไปเลย แต่เนื่องจากยังไม่เคยไปไง ที่นี่เลยสวยที่สุด เก็บภาพโดยมีช่างภาพคนเดิมของป้ามาช่วยถ่ายภาพให้

เราคุยกันนิดหน่อย เธอมาจากฝรั่งเศส แปลกนะ แปลกมาก ชาวยุโรปหลายคนหลงใหลความเป็นเมกามาก ทั้งที่ยุโรปสวยกว่ามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  เต็มไปด้วยเรื่องราวของปะวัติศาสตร์ และวัฒนธรรม




เธอมาไกลจากฝรั่งเศส เธอกลับชอบอเมริกามาก แถมยังชมว่าที่นี่สวยมาก อยากรู้จังที่ฝรั่งเศสไม่มีดอกทิวลิปเหรอ ใครที่ไปมาแล้วบอกป้าด้วยเหอะ อยากรู้อะ  บางทีเธอคงเบื่อความหรูหรา และกลับมาหลงไหลใน freedom ที่ไม่มีที่สิ้นสุดเหมือนป้าไง!!!  




ทายไม่มีผิด ป้าแกต้องได้ภาพนี้ อิ อิ อิ

ติดกับทุ่งทิวลิปของป้า มันคือสุดยอด museum อีกแห่งหนึ่งที่ไม่ควรพลาด ขอถามคุณ toy ด้วยคะ ว่าได้เข้าชมหรือเปล่า AMERICAN INDIAN MUSEUM นะคะ  ความจริงป้าเดินผ่านตั้งแต่วันที่ไป STATEN ISLAND  แล้วคะ ป้าเองสงสัยว่ามันคือตึกไรหว่า ทำไมใหญ่จัง มี poster โชว์อยู่ด้านข้างเหมือนจะมีนิทรรศการบางอย่าง แอบคิดอยู่ในใจแล้วเหมือนกันว่ามันน่าจะเป็น museum




วันนี้เลยขอไปพิสูจน์ ใช่แล้วคะ มันคือสุดยอด museum อีกแห่งของนิวยอร์กคะ แต่น่าเสียดายที่วันนั้นป้าไปถึงค่อนข้างสายแล้ว ถ้าเราซื้อตั๋วเข้าไปชม เราคงชมได้นิดเดียว ไม่คุ้มกับค่าของเงินที่เสียไป



แถมสไตล์การชมของป้ายังช้ายิ่งกว่าเตากะลาปากอสเดินลงทะเลซะอีก  เพราะฉะนั้นจึงต้องยอมตัดใจ แต่ไม่ตัดขาด เพราะคิดว่าจะมาชมแน่นอนในวันที่ต้องกลับมาที่นี่อีกครั้งเพื่อไปชมเทพีสาวที่สวยพอๆ กับป้า



AMERICAN INDIAN MUSEUM

เมื่อเวลาเหลือน้อย ไม่รู้ว่าจะไปไหนต่อดี  ป้าเลยเดินเลยไปที่ BATTARY PARK อีกครั้ง เนื่องจากวันก่อนยังเก็บภาพได้นิดเดียว ยังไม่สมใจป้า แถมอีกไม่กี่ชั่วโมงตะวันจะลับฟ้าอีกแล้ว วันนี้จึงเป็นโอกาสอันดีของป้าที่จะได้ชมตะวันตกดินฝั่ง NEW WARK อีกครั้งแบบจัดเต็ม จัดหนักกันไปเลย




อนุสรน์สถานที่ไทยร่วมรบสงครามเกาหลี ถ้าผิดบอกด้วยนะคะ

ป้ามาหยอดแล้วหายไปไหนอะ ไมไม่มาต่อคะป้าขา รึระบมปากที่ไปอม ... ของเจ้ากระทิง ๕๕๕

จากคุณ : น้องวี (น้องวี : we-wee)  
เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 54 23:58:47  
 
....................................................



ส่งยาแก้ปากปลิ้นมาให้ป้าด่วนด้วยคะ จะรอนะคะ


................................



อนุสรน์สถานสร้างเพื่อรำลึกการเดิทางเข้ามาตั้งรกรากที่เมกา เนื่องจากในอดีต BATTARY PARK แห่งนี้ใช้เป็นที่จอดเรือ รวมทั้งตรวจคนเข้าเมืองด้วยคะ การโยกย้ายของคนจำนวนมากต้องแลกด้วยชีวิต!!!

BATTARY PARK ในเย็นวันนี้ช่างเงียบเหงาสิ้นดี มันต่างจากวันที่ผู้คนนับล้านหลั่งไหลไปต่อคิวเพื่อซื้อตั๋วลงเรือชมเทพีเสรีภาพอย่างสิ้นเชิง  เมื่อไม่ค่อยมีคน อย่างงี้สะดวกทุกอย่าง จะเดินไปทางไหนก็ไม่ต้องหลบคน ป้ากำลังมองหาหลุมศพ อิ อิ อิ เพราะว่าง่วงมาก  ต้องของีบหลับสักหน่อย เก็บแรงไว้




คืนนี้ลองตามหาคุณ TIME SQUARE จริงจังสักที จะกลับประเทศไทยอยุ่แร้ววววว ตูยังไม่เห็น TIME SQUARE เลยนี่หว่า แล้วจะกลับไปโม้เด็กๆ ได้ไงว่า ครูไป TIME SQUARE มาแล้วโว้ย  


BATTARY PARK  มองเห็น fort ซึ่งใช้เป็นที่ขายตั๋งลงเรือไปชมเทพีคะ

ความจริงป้านี่เป็นนักโม้ระดับเทพเลยนะ  เด็กๆ ในโรงเรียนป้าเขาได้รู้จักสถานที่ต่างๆ ประเทศต่างๆ จากป้านี่ละคะ  ป้าเคยโม้ไว้ว่า  สถานที่คนทั้งโลกนิยมไป count down มากที่สุดในโลกคือ TIME SQUARE และตอนนั้นป้าเองก็บอกเด็กๆ ไปตามตรงว่า ครูไม่เคยไปหรอก มาวันนี้มาถึงนิวยอร์กแล้ว จะทำเล่นตัวไปถึงไหน ต้องไปตาหา TIME SQUARE ให้เจอ จะได้โม้แบบไม่ผิดไง

ป้ายังมีอีกเป้าหมายที่จะต้องไป เพราะภาพจาก postcard ยังติดตราตรึงหัวใจของป้าเกินกว่าจะลืมเลือน เกินกว่าจะมาเล่นตัว ป้าจะไปตามหา BROOKLYN BRIDGE  



สถานที่ที่สุดโรแมนติกของนิวยอร์กอีกแห่งหนึ่ง เมื่อสมองสั่งการ ป้าดูแผนที่เพื่อตรวจสอบเส้นทางสักหน่อย  เฮ่ยๆๆๆๆ   มันไกลนี่หว่า ไกลเยอะเลยอะ แต่ป้ายังปึ๋งซะขนาดนี้ ฟิตเปรี๊ยะ เช้งกะเด๊ะ ดึ๊งๆๆๆๆ    งานนี้พิสูจน์ความเด้งดีกว่า เดินนี่แหละดีที่สุดแล้ว จะได้ถ่ายภาพด้วยไง



ส่วนคนที่ยังบอบบางสามารถเลือกนั่งรถไฟไปลงที่สถานี BROOKLYN BRIDGE ได้เลยอะ  ไม่น่าจะเกิน 10 นาทีคงจะถึง สะพาน BROOKLYN BRIDGE อยู่ด้าน east side of NEW YORK นะคะ ซึ่งตรงข้ามกันเลยกับ BATTARY PARK  ของป้า



งานนี้ป้าเลยต้องเดินจากตูดแอปเปิ้ลไปยังกลางผลของแอปเปิ้ล ด้านตะวันออกของเกาะ  MANHATTAN ซึ่งตั้งแต่มาตะลอนที่นี่ ป้าไม่ได้ไปเหยียบด้านตะวันออกอีกเลย



วันนี้จึงเป็นโอกาสอันดีที่จะไปสำรวจแบบตั้งใจกันอีกครั้ง แถมยังได้แก้ตัวถ่ายภาพใหม่ทั้งหมด เพราะการถ่ายภาพครั้งก่อนถ่ายด้วย low resolution ทำให้ได้ภาพที่คุณภาพค่อนข้างต่ำ ถ้าเกิดมีภาพที่ประทับใจป้าเองอยากจะอัดรูปใหญ่ติดฝาคฤหาสน์ไว้อวดซะหน่อย

ด้าน downtown ของที่นี่ค่อนข้างเงียบ หรืออาจจะเป็นเพราะค่อนข้างจะเย็นมากแล้วนะเอง ป้าลัดเลาะตามถนนสายโน้นบ้างสายนี้บ้างซอกซอนไปเรื่อยๆ จนมาโผล่ที่ถนน high way ด้านเลียบกับฝั่งตะวันออก




ถนนสายนี้ไม่ค่อยมีใครเดินผ่านมามากนัก แทบไม่มีคนเลยจริงๆ แต่ไม่น่ากลัวมากนัก พอจะเอาตัวรอดได้ เกิดอะไรขึ้นเราก็วิ่งสิ จะช้าอยู่ใย เนื่องจากตามแผนที่บอกว่ามีท่าเรือขนาดใหญ่อย่ด้านนี้ด้วย ป้าเลยเดินตามเส้นทางที่บอกไว้ และได้มาเจอท่าเรือโดยบังเอิญ



ความจริงแล้วป้าไม่อยากเชื่อว่ามันจะเป็นท่าเรือขนาดใหญ่ได้เลยคะ เกิดความสงสัยนิดๆ ว่า NEW YORK HABOR มันคือที่นี่หรือเปล่า ยังไม่เห็นของจริงซะที วันนี้มีเรือมาจอดอยู่เพียงลำเดียวเองอะ ไม่น่าเชื่อนะว่ามนุษย์นี่จะมีความสามารถมากมายขนาดนี้ สร้างเรือลำใหญ่โตให้เดินทางข้ามโลกได้เลย  เรือลำนี้เดินทางมาจากเมืองหลวงของประเทศคู่อริของเมกานะแหละ แต่อีกไม่นานประเทศจีนคงจะครอบครองความเป็นมหาอำนาจแทนเมกา

ความคิดเห็นส่วนตัวอีกแล้วนะคะว่า ประเทศจีนปกครองด้วยระบบคอมมิวนิสต์ แต่กำลังจะก้าวขาเข้าสู่การเป็นมหาอำนาจของโลก!!!  หลายๆ ประเทศบอกว่าระบอบการปกครองที่เป็นคอมมิวนิสต์เป็นระบอบที่เลวร้าย



บางครั้งมันอาจจะดีเสียกว่าการปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตยที่มีแต่การคอรัปชันนะ ป้าคิดเอง อย่าคิดตามป้านะ เดี๋ยวมาแย่งข้าวแดงในคุกบางขวางกับป้าอีก



pier

ติดกับท่าเรือที่ป้าสมมติว่ามันคือ  NEW YORK HABOR มีร้านอาหารและ shopping mall  เล็กๆ อยู่ด้วย โดยอาคารจะเป็น 2 ชั้น ชั้นบนคือร้านอาหารที่เชื่อว่าน่าจะบรรยากาศดีมากแห่งหนึ่ง เพราะสามารถมองเห็น East river และอ่าวนิวยอร์ก รวมทั้งสามารถมองไกลออกไปคือฝั่ง BROOKLYN นั่นเอง ป้าไม่ได้ขึ้นไปข้างบนนะคะ เพราะป้าไม่หิว ป้าจะไม่พยายามหิวนะ ผ่านมาหลายวันแล้วอะ เงินไม่มีไง จะให้กินแพงๆ ได้ไง เครียดนะเนี่ย ฮือๆๆๆๆ  อยากกินของแพงบ้าง อยากดื่มไวน์ด้วย  




ชั้นล่างคือร้านขายของที่ระลึกนะเอง (ป้าเดานะ) สถานที่ท่องเที่ยวจะไม่ให้ขายของที่ระลึกแล้วจะขายอะไรละ นอกจากนี้ลานกว้างๆ ใกล้ๆ ท่าเรือยังเป็นตลาดขายของมือสอง มือสาม หรือมือสี่ป้าไม่รู้หรอก



มีเสื้อผ้าเก่าๆ มาวางขาย เสื้อหนาวด้วย ใครไม่รังเกียจเชื้อราสายพันธุ์เมกัน  เชิญมา shop ที่นี่ได้เรยยยยย  ส่วนป้าเองมีหลายเชื้อแล้ว ขอพอเพียงเท่านี้ก่อน



BROOKLYN BRIDGE

มี counter สำหรับให้บริการแก่นักท่องเที่ยวด้วยคะ มีโบรชัวนำเที่ยวจากหลายบริษัทด้วยคะ ส่วนใหญ่จะเป็นทริปล่องเรือไปตกปลา และทริปล่องเรือชมอ่าวนิวยอร์กพร้อม dinner หรูๆ สักมื้อ คงคล้ายการล่องเจ้าพระยาบ้านเรานะคะ ในโบรชัวบอกราคาไว้เรียบร้อยแล้วช่วยให้ตัดสินใจง่ายขึ้นนะคะ ความจริงแล้วมาถึงที่นี่ ป้าว่าการล่องเรือชมเมืองนิวยอร์กจากระยะไกลน่าสนใจมากที่สุด ไม่ควรพลาดอย่างยิ่งเลยคะ  เป็นทางเลือกแรกเลยคะ สำหรับการถ่ายภาพสวยๆ ของเกาะ MANHATTAN




ส่วนทางเลือกที่ 2 ที่เล่าไปแล้วคือ การนั่งเรือไปเที่ยวเกาะ STATEN ISLAND  แล้วนั่งเรือกลับฝั่งนิวยอร์กในยามค่ำคืนนะคะ แต่การถ่ายภาพทำได้ยากสักหน่อยเพราะเรือมันโคลงเครง ส่วนวิธีแรกมันอาจจะแพงหน่อย แต่เรือจะจอดให้เราถ่ายภาพได้เต็มที่ ป้ารู้ได้ไง ป้าไม่ได้ขึ้นไปซะหน่อย แหะๆๆๆๆ  ป้าคิดเอาเองว่าเขาจะบริการอย่างดีนะ

ท่าเรือแห่งนี้สร้างยื่นออกไปในแม่น้ำค่อนข้างไกลพอสมควร เมื่อเดินไปจนสุดที่ท้ายท่าเรือจะมีจุดชมวิวและสามารถถ่ายภาพ BROOKLYN BRIDGE ได้อย่างใกล้ชิดเลยคะ แต่น่าเสียดายที่วันนั้นมันหนาวเหลือเกิน เกินกว่าที่จะมีความสุขกับการหยิบกล้องออกมาแอ็คท่าถ่ายรูป




เรื่องความเหน็บหนาวนี่มันสร้างปัญหาเยอะกับการถ่ายภาพ บางวันแทบไม่ได้ถ่ายภาพมาเลยสักภาพ เพราะไม่มีอารมณ์จริงๆ ไม่อยากเอามือออกมาจากพุงอุ่นๆ เลยจริงๆ นะ



เมื่อออกจากท่าเรือแล้วกลับเข้าสู่ HIGHWAY กันอีกครั้ง  เดินมาจนสุดท้ายถนนมันหายไป ป้าเองก็งงเป็นอันมาก อะไรหว่า เดินมาดีๆ ถนนหายซะงั้น ถ้าเราดูตามแผนที่จะเห็นว่าทางขึ้นไปบน BROOKLYN BRIDGE มันควรจะอยู่ติดกับริมน้ำ แต่เดินมาถึงแล้วกลับไม่เจออะไร นอกจากสะพาน BROOKLYN BRIDGE ที่มันอยู่บนหัวป้านะ



ป้าละเจ็บใจมาก ทางขึ้นมันอยู่ที่ไหนเนี่ย มันสร้างมาจากตรงไหนเนี่ยไอ้สะพานที่สุดแสนโรแมนติกของเมืองนี้นะ   เมื่อหาทางขึ้นไม่เจอ ป้าเกิดการท้อแท้ซึ่งไม่ค่อยเกิดขึ้นกับคนอย่างป้าสักเท่าไหร่ หรือว่าเราจะเดินกลับเนี่ย เดินมาแล้วเกือบ 2 ชั่วโมง จะเดินกลับไปที่ BATTARY PARK อีกเหรอ เขาเรียกโง่ถาวรแล้ว



หาสะพานไม่เจอ ชมดอกไม้ก่อนละกัน

เพิ่งเดินจากมา ไม่มีไรทำหรือไงถึงเดินกลับไปกลับมา กับอีกวิธีคือเดินหาถนนสายที่มีสถานีรถไฟใต้ดิน ขึ้นรถไฟกลับ hostel ประชดซะเรยยยย    อันนี้เขาเรียกโง่ยิ่งกว่านะป้า ป้าเดินมาตั้งเท่าไหร่ แค่นี้จะยอมแพ้  ทั้งที่เจ้าป้าเองฝันนักหนาว่าจะมานั่งกินลมชมวิวสวยๆ บนสะพานที่โรแมนติกที่สุดไง



ในที่สุดป้าก็เดินเลียบกับถนนสายที่เลี้ยวเข้าเมือง เชื่อเหอะ ว่ามันต้องมีบันไดให้ปีนขึ้นไปบน BROOKLYN BRIDGE แน่นอน แต่เมื่อเงยหน้าไปพิจารณาเพ่งกสินอีกครั้ง ป้าต้องเป็นงง มันคือสะพาน BROOKLYN BRIDGE จริงๆ ไม่น่าจะผิดพลาด เช็คจากละติจูดแอนด์ลองติจูดมันใช่ มันชัวร์ มันไม่มั่วนิ่มแน่นอน




แต่ที่ป้าต้องงงคือ มันเป็นสะพานสำหรับรถวิ่งอะ ไม่เห็นมีคนเดินอยู่เลยนี่หว่า แล้วจะให้ตูปีนขึ้นไปเดินให้รถเหยียบทำไมเนี่ย???  หรือว่าเราคิดไปเองว่าสะพาน BROOKLYN BRIDGE สามารถเดินข้ามฝั่งได้ หรือว่ามันเคยเปิดให้เดินข้ามแต่ตอนนี้ปิดบริการไปเรียบร้อยแล้ว มันยังไงกันแน่หว่า แต่ที่แน่ๆ คือ ไม่เห็นทางเดินของคนเลยนี่หว่า เห็นมีแต่ทางวิ่งของรถอีแต๋น อิ อิ อิ




โบสถ์แห่งหนึ่งกลางเมืองนิวยอร์ก

ช่างเหอะ ถ้าไม่ได้เหยียบ BROOKLYN BRIDGE วันนี้ ไปหาข้อมูลมาเพิ่ม แล้วค่อยมาใหม่ก็ได้วะ แต่ตอนนี้ต้องหาสถานีรถไฟใต้ดินให้เจอ เมื่อเดินลึกเข้าเมือง มาเจอของสวยของงาม มันคือ PACE UNIVERSITY มหาวิทยาลัยที่สุดแสนจะใหญ่โตมาก แต่คงไม่โด่งดังมาก เพราะอะไรนะเร๊อะ เพราะป้าไม่เคยได้ยินมาก่อนนะเซ่ อิ อิ อิ    




ถ้าโด่งดังมีชื่อเสียงจริงป้าต้องรู้จัก ขอย้ำว่าป้าต้องรู้จัก แล้วป้ารู้จักมหาวิทยาลัยไรบ้าง โม้หน่อยเด๊ะ    แหะๆๆๆ  รามคำแหงไง แกงใต้อร่อยที่สุดแร้วววว  ป้าช้อบ ชอบ แซ่บๆๆๆๆๆๆ เอื้อกๆๆๆๆ ขอแกงพุงปลาที่นึงนะ อ้าวๆๆๆๆๆ  ป้าสั่งใครเนี่ย???  ป้าสั่งอธิการมหาลัยรามนะ เพราะ PACE UNIVERSITY ไม่มีแกงพุงปลาขายแน่นอน

ไม่ไกลกันคืออนุสาวรีย์คนสำคัญอีกคนหนึ่งของประวัติศาสตร์อเมริกา คือ ท่านเบนจามิน แฟลงกินนะเอง  จากอนุสาวรีย์แห่งนี้ ด้านหน้าคือ ถนนที่ป้าเองจำไม่ได้ว่ามันคือสายที่เท่าไหร่ ป้ากำลังมองหาสถานีรถไฟใต้ดิน แต่สายตาดันหาเรื่องหันไปเห็นคนมากมาย




ป้าแกชอบจริงๆ ที่ไหนคนเยอะๆ ที่นั่นแกต้องไปมีส่วนร่วม แปลง่ายๆ ว่าอยากรู้เรื่องชาวบ้านทุกเรื่อง แต่นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของชาวบ้าน  เพราะแกถึงขึ้นต้องรู้เรื่องสถานการณ์โลกทุกเรื่อง ปล่อยแกไปเหอะ แกเกิดมาเพื่อสิ่งนี้นะ  




ป้าเลยลองเดินเข้าไปดูบ้าง ชะ ชะ ชะ คนมันมีบุญนะ มาเจอคนกำลังเดินขึ้นสะพาน BROOKLYN BRIDGE นะเองจ้า ป้าจะรอช้าอยู่ไยเอามั่งดีกว่า

สะพาน BROOKLYN BRIDGE แห่งนี้กว้างพอสมควร แต่มันน่ากลัวนะ เพราะว่าสะพาน BROOKLYN BRIDGE เป็นที่นิยมของนักปั่นน่องทองเขานะ เขาปั่นกันโหดมาก ไม่สนใจนักท่องเที่ยวร่างบอบบางอย่างเราเลยอะ แทบโดนยกล้อใส่เลยอะ ป้าตกใจมาก แถมโกรธมากด้วย ไรวะ ตูมาเที่ยวตั้งหลายวัน ประคับประคองชีวิตรอดมาได้ตั้งหลายวัน จะให้รถถีบเหยียบในวันที่ได้จะกลับบ้านได้ไงเนี่ย




ต้องขอย้ำเลยนะคะ ถ้าใครจะไปเที่ยวนิวยอร์กแล้วอยากจะจูงมือคู่กิ๊กมาทำโรแมนติกที่ BROOKLYN BRIDGE ต้องระวังเยอะๆ เลยนะคะ อาจจะแข้งขาหักแทนอารมณ์โรแมนติกนะคะ เพราะนักปั่นน่องทองคำเขาปั่นกันด้วยความเร็ว 200km/h เลยมั่ง  แหะๆๆๆ  ใส่ร้ายนิดหน่อยนะ แต่ปั่นเร็วมากจริง อย่าลืมนะว่ารถถีบเขานะ ทำด้วยเหล็กอย่างดี ไม่ใช่โหลยโท่ยแบบบ้านเรา รับรองชนทีสันหลังเดาะแน่นอน!!!


ทางขึ้นแคบมากคะ ระวังรถถีบด้วยจ้า

วันนั้นป้าไปเจอเขากำลังเดินแบบด้วยนะ ป้าเองตงิดอยู่แล้วเชียว!!! เหมือนมีคนโทรติดต่อมานะ แต่ตอนนั้นป้าแกล้งทำหยิ่งไม่รับสาย ยัยคนนี้เลยมาเดินแบบเฉิบๆๆๆ แทนป้าเฉยเรยยยย หล่อน sexy ม้ากๆๆๆๆๆ   แต่มองยังไงก็น้อยกว่าป้า แหะๆๆๆ  ป้ายืนดูอยู่นาน เกือบจะเดินไปบอกแล้วเชียวว่า อยากได้นางแบบสไตล์โอปอล์ปะ???  ป้าจะเดินให้ฟรีๆ ไม่มีค่าตัวเลยอะ




หล่อนคนนี้เดินได้สะใจ อยากรู้ละสิว่าทำไม เพราะมีคนมายืนมองดูหล่อนเยอะไง  หล่อนเลยเกิดอาการผยองไรเงี้ย ป้าไม่ได้ว่าไรเขานะ แต่ป้าอิจฉา อิ อิ อิ  โม้เรื่องถ่ายแบบแล้ว ขอโม้เพิ่มว่าป้าแอบเห็นนางแบบสาวไทยเขามาถ่ายภาพแต่งงานด้วยแหละ รอดูเอาเองว่าเขาจะประกาศแต่งงานเมื่อไหร่

BROOKLYN BRIDGE มีระยะทางค่อนข้างจะยาวพอสมควรเลยอะ เดินจนเมื่อยแน่นอน ใครที่อายุปาเข้าเลข 5 ต้องทำใจนิดส์นะ มันไกลอะ แถมบางช่วงยังชันด้วยอะ  ส่วนป้าเองเพิ่งพ้นรั้ว high school มาอะ แค่นี้จิ๊บๆๆๆ  ที่ไม่จิ๊บคือ เรื่องรถถีบนั่นแหละ ไม่ปลื้มจริงๆ    




เมื่อเดินมาเกือบถึงกลางสะพาน แล้วให้หันหลังมองกลับไปยังฝั่ง MANHATTAN  เราอยู่บนที่สูง คราวนี้เราสามารถถ่ายภาพสวยๆ ของเกาะนี้ได้เต็มที่ แต่ป้าไม่เต็มที่ด้วยอะ กล้องป้าไม่ค่อยได้เรื่อง ไม่รู้ว่าทำไม ถ่ายมาหลายภาพ แต่เมื่อเช็คดูปรากฏว่าความคมชัดไม่ค่อยมี เมืองเขาสวยๆๆๆ  แต่ป้าเจ๋งอะ ถ่ายมันออกมาให้น่าเกลียดได้เฉยเรยยยย    



นักท่องเที่ยวจำนวนมากถ่ายภาพเกาะ MANHATTAN กันอย่างหนุกหนาน  ป้าเองแทบอยากจะให้อีเมลล์    มีคนหล่ออยู่ด้วยเหรอป้า แหมๆๆ อยากจะให้อีเมลล์เชียว เปล่าๆๆๆๆ   ป้าอยากให้เขาส่งภาพสวยๆ ของ MANHATTAN มาให้ป้านะ คิดทะลึ่งอยู่เรื่อยเชียว เดี๋ยวตีก้นเรยยยยย



BROOKLYN BRIDGE

เสน่ห์ของ BROOKLYN BRIDGE คือ คาน แหะๆๆๆ ไม่รู้ว่าเรียกแบบนี้อะเปล่า ไอ้เสาปูนที่ใช้ค้ำยันสะพานแห่งนี้นะ มันคงเป้เอกลักษณ์ของเขานะ เมื่อเราไปยืนตรงกลางรูโหว่ แล้วถ่ายภาพออกมา จะได้ภาพที่สวยดีนะคะ ถึงมันจะไม่สวยแต่ป้าจะหลอกตัวเองว่ามันสวย เพราะตูสวย ไม่ใช่สวยแต่สะพานซะหน่อย  




ป้าว่าถ้ามาที่นี่ตั้งแต่ก่อนฟ้าสาง รับรองจะได้ภาพที่สวยมากเลยแน่นอน เพราะว่าแสงสีส้มยามเช้าจะตกกระทบคานของสะพานจะทำให้ดูลึกลับ เศร้าหมอง สวยแบบหมองๆ ไรเงี้ย  หรืออาจจะถ่ายภาพตอนที่ตะวันกำลังจะลับขอบฟ้า น่าจะสวยไม่แพ้กัน น่าเสียดายตอนที่ป้าไปมันยังไม่มืด เลยได้มาแบบมัวๆ ฟ้าครึ้มฝนอีกต่างหาก แถมยังเย็นซะขนาดนี้ ปากดำมึดเลยตู

MANHATTAN   ถ่ายจาก BROOKLYN BRIDGE

ป้าเตร็ดเตร่จนเกือบมืดคะ เริ่มเห็นแสงไฟ

ตามป้ามาเที่ยวด้วยคน  กีบหมดแล้ว  รอเดือนหน้านะป้านะ  เอารูปมาอวดด้วยคนตอนนั้นลืมจับของเจ้ากระทิงอ่ะ  ไม่งั้นคงรวยไปแล้วเนอะ

เมื่อกี้รูปใหญ่ไป เดี๋ยวจะทำให้แฟนคลับป้าขุ่นเคือง  เอาใหม่

ตอบคห.ที่87

ผมไม่ได้ชมที่นี่ครับ แต่ผมเข้าชมที่ดีซี
The National Museum of the American Indian, Washington, D.C.

ทั้งที่นิวยอร์คและที่ดีซีเป็นมิวเซียมในเครือSmithsonianทั้งคู่ครับ

ป้าไม่ทราบว่าความยาวของสะพานแห่งนี้ยาวเท่าไหร่ แต่ใช้เวลาเดินนานพอสมควร จากที่ยังไม่มืด เริ่มจะมืดเลยคะ ความจริงก็ตั้งใจจะให้มืดนั่นแหละ เพราะป้าขี้เกียจกลับมาที่นี่อีก ไหนๆ  ก็รอแล้ว อยากถ่ายภาพ MANHATTAN ในยามค่ำคืนเสียด้วยเลย ตั้งใจว่าจะถ่ายให้สวยที่สุดเก็บไปอัดรุปใหญ่เลยอะ  



แต่ความตั้งใจต้องล้มเหลวคะ เพราะเมืองเมกามันมืดช้าจริงๆ ถ้ารอให้มืดสนิทคงต้องรอถึง 3 ทุ่มแน่นอนคะ ป้าแอบกังวลนะสิ ว่าเมือข้ามไปฝั่ง Brooklyn แล้ว ป้าจะกลับ hostel ยังไง แม้ว่าป้าจะพักพิงแถว Brooklyn  มาหลายวันแล้ว แต่ป้ายังไม่เคยเดินสำรวจแถวๆ นี้เลยสักคร้งเดียว




เมื่อข้ามกลับไปยังฝั่ง BROOKLYN แล้ว มีสะพานแยกหลายทางเลยคะ เริ่มไม่แน่ใจว่าจะต้องลงตรงไหนดีถึงจะไปตามหาสถานีรถไฟใต้ดินเจอ ต้องบอกก่อนว่า lonely planet สุดที่รักของป้ามันไม่มีแผนที่ตรงนี้เลยคะ นี่คืออีกเหตุผลหนึ่งที่ป้าไม่กล้าสำรวจ BROOKLYN  นะเอง  ป้าเดินตามหลังคนอื่นชนิดจะได้ดมตุดกันเลยคะ เพราะกลัวเขาจะหายไปจากสายตาของป้า แต่ในที่สุดเขาเลือกลงอีกทาง ทำให้ป้าไม่แน่ใจ  ป้าเลยต้องไปตามทางของป้าเอง



ลงมาถึงข้างล่างแล้วมึนรับประทานอย่างรุนแรง ที่นี่ที่ไหนนะ มันคือตรงไหนของเมืองนี้เนี่ย แล้วตูจะกลับ hostel ยังไงเนี่ย  แถม BROOKLYN ยังกว้างจะตาย ให้แท็กซี่เหรอ ไม่เอาด้วยหร็อก

มาแบบจู่โจมหลังจากกลับเมืองคอน
แล้วหายตัวแบบนินจา
คนสวยแบบป้าก็งี้แหละนะ
ปล่อยให้คนคอยอีกแระ

ความจริงป้าประมาทเกินไปที่เดินข้ามฝั่งในเวลาที่มืดแล้ว ซึ่งไมท่ควรทำอย่างยิ่ง เพราะเราไม่รู้เส้นทาง และไม่มีแผนที่อีกด้วย  เพราะไอ้ความอยากที่จะดูเมืองนิวยอร์กยามมืดแท้ๆ เลยซวย



ลงมาถึงด้านล่าง มีซ้ายกับขวา แล้วตูจะไปทางไหน ความจริงป้าแอบดูมาจากบนสะพานบ้างแล้วนะว่า ลักษณธของเมืองมันเป้นายังไง ด้านไหนคือแม่น้ำ ด้านไหนคือถนน แต่เมื่อกลับลงมาถึงข้างล่าง ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด เพราะสะพานมันคดเคี้ยวด้วยคะ เลยสับสนไปหมด




ป้ายืนรอ รอให้ใครมาปล้ำเหรอป้า เปล่าๆ ป้ารอให้มีคนเดินผ่านมานะสิ จะถามซะหน่อยว่าจะไปทางไหน จะไปยังไงดี รอนานมาก ไม่มีใครผ่านมาเลย มืดเรื่อยๆ ให้เสียวๆ หัวใจเล่นว่าป้าจะได้หาบยใจหอบแรงๆ ทำไมต้องหอบด้วยป้า แหะๆๆๆ  ถามมาดามไร่องุ่นเขาดูสิ ว่ามนุษย์เขาหอบกันตอนไหนบ้าง กิ๊ กิ๊ กิ๊


เมื่อไม่มีที่พึ่งเราต้องตัดสินใจด้วยตัวเองลงเดินไปตามถนน เดินไป เดินไป เดินไปนานมาก ไม่มีทั้งสถานีรถไฟ ไม่มีคนผ่านมาเลยด้วย ตอนนี้มีทางเลือกใหม่ เราก้เดินย้อนกลับไปฝั่งนิวยอร์กอีกครั้งดีไหม แล้วไปขึ้นรถไฟใต้ดินฝั่งโน้น รับรองไม่หลงแน่นอน แหะๆๆๆ  แต่เดินข้ามสะพานนี้มันใช้เวลานานมากเลยนะเนี่ย เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว ป้าคิดว่าป้าเดินมาแล้วน่าจะ 10 กิดลเมตรแล้วเนี่ย ฮ่วยๆๆๆ   ชอบทำอะไรซ้ำซากจริงเรา




สะพานวอชิงตัน อยู่ไกลออกไป มีนักท่องเที่ยวไปเดินเล่นที่นี่เหมือนกันแต่ BROOKLYN BRIDGE  ได้รับความนิยมมากกว่าคะ

มาแบบจู่โจมหลังจากกลับเมืองคอน
แล้วหายตัวแบบนินจา
คนสวยแบบป้าก็งี้แหละนะ
ปล่อยให้คนคอยอีกแระ

จากคุณ : SkylineKip    
เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 54 15:17:11  

............................................



หวัดดีคะคุณอ้อย ป้ายังไม่หายเจ็บมือไงคะ ป้าถนอมมืออะนะ กลัวมันจะอักเสบมากกว่านี้   ถ้าเราจะตรวจรุมาตอยด์ ต้องตรวจเลือดใช่ไหมคะ และต้องอดอาหารหรือเปล่าคะ



เมื่อวานนี้ป้าไปแอบศึกษาข้อมูลมานะคะ คือว่า ค่าตรวจมันแพงจัง วันนี้เลยยังไม่ได้ไปตรวจนะคะ รอเงินเดือนปริญญาตรี 15000 จากรัฐบาลใหม่ก่อน อิ อิ อิ  



ตอบป้าด้วยนะ ป้าจิตตกมากเลย กลัวเป้นรูมาตอยด์จังเลย


ขอบคุณมากนะคะที่มาทันถ่ายทอดสด ป้าเขียนสดๆ นะ สต็อกเก่าลงไปหมดแล้วคะ



สมน้ำหน้า ชอบทำมืออ่อน มืออักเสบเลยป้าเรา

ป้าเดินอยู่จนคิดว่าตุสิ้นหนทางแล้วละ งานนี้ต้องเดินกลับฝั่งนิวยอร์กแน่นอน  แอบงอนตัวเอง ไม่น่าโง่เลยตู ชอบมามืดๆ



ระหว่างที่กำลังจะเดินกลับไปที่สะพาน ดันมีไอ้หนุ่มมาให้ป้าเคี้ยวแก้เครียด ป้าเลยถามหาสถานีรถไฟ แหะๆๆๆ  พูดไรวะ ฟังไม่รู้เรื่องเลย ทีแบบนี้ละฟังไม่รู้เรื่อง แต่พอเถียงเอาเงินคืน ป้าสู้ตายเลยนี่หว่า    ฟังไม่รุ้เรื่องจริงๆอะ ไม่ได้โม้ แต่ป้าไปตามที่เขาชี้มือนะแหละ กว่าจะเดินหาเจอนานมาก ถามทางกันอีกหลายครั้ง แล้วในที่สุดก็ได้กลับถึง hostel โดยที่ไม่มีใครโดนป้าปล้ำแต่อย่างใด




ก่อนกลับเข้า hostel ป้าเริ่มหลงไหลในมัฟฟินสภาพใกล้หมดอายุ เลยแวะซื้อตุนซะหน่อย เหรียญเดียวเอง อันบักควายเลยอะ กินได้ตั้งหลายมื้อ รสชาติอร่อยพอสมควร เหนี่ยวนิดๆ เหมือนตอนเคี้ยวเอื้องอยู่ที่ทุงนาเมืองคอนเลยอะ


BROOKLYN

ตามป้ามาเที่ยวด้วยคน  กีบหมดแล้ว  รอเดือนหน้านะป้านะ  เอารูปมาอวดด้วยคนตอนนั้นลืมจับของเจ้ากระทิงอ่ะ  ไม่งั้นคงรวยไปแล้วเนอะ

แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 54 00:29:18

จากคุณ : มาดามไร่องุ่น    
เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 54 00:28:30  
 

........................



โอ้ยยยยยยยยยยยยยยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  มาดาม มาดามทำไรเนี่ย มาดามไปยืนใกล้ควายของป้า ดูให้ดีสิ ควายไข่หดหมดเลยเมื่อมาเจอกับความสวยของมาดามอะนะ   หุ่นเปรี้ยวจี๊ดแบบนี้เอ้ง น่าอิจฉาอย่างยิ่ง


.................



ชอบภาพนี้ นกช่างเลือกที่ยืนได้เหมาะมากจริงๆๆๆ

ป้ามือ่อนเชียวรูปนี้อ่ะ
เข้าใจแระว่าทำไมถึงปวดขนาดนั้น
ส่งหลังไมค์นะคะ
มีไรถามกัน เป็นห่วงจ้า

คุณ toy คะ เมื่อเทียบระหว่าง THE MET กับ AMERICAN INDIAN ที่ไหนน่าสนใจกว่ากันคะ



ความจริงแล้วบางครั้งไม่รู้ทำไมรู้สึกกลัวบางอย่างจากอินเดียคะ โดยเฉพาะเทวรูปต่างๆ อะนะ  คนบาปหนาอย่างเรา เข้าใกล้ของแบบนี้แล้ว เหี่ยวจริงๆ กลัวมาก เคยดูที่ตอนไปไซบีเรียเหมือนกัน แหะๆๆๆ   ป้าต้องถอยออกมาเลยอะ



ชอบของเก่าจากประเทศอื่นมากกว่า แต่ต้องเปิดใจสักหน่อย อาจจะได้ดูของดีๆ อีกเยอะคะ

ขอจบตอนที่ 10 แต่เพียงเท่านี้คะ


ขอขอบคุณมากๆ ทุกท่าน
SkylineKip, toytrip, jasssilp, soomchon, langtang, พะยูนอ้วน, N o n g T o n N a M, ลุงแบกเป้, คุณแม่ติดเน็ต, น้องแก้มหอม, wachu


ที่มาโหวตให้กำลังใจ แถมกดดันหน่อยๆ  อิ อิ อิ  นิดหน่อยไม่มากมายเท่าไหร่


และขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาหาความบันเทิงจากทริปป้านะคะ ขอให้ได้รับความสุขกันทุกท่านนะคะ



ตามตอนที่ 11 กันต่อนะคะ

NEW YORK เมืองนี้ไม่ได้มีแต่เทพีสันติภาพ ตอนที่ 11 เกินบรรยายจริงๆ

ขอโทษที ครูKAN ที่ทำให้รู้สึกกดดันจากที่บอกว่า คงสนุกพิลึก  555  อย่าถือสาเลยนะ พวกเดียวกัน แต่early ออกมาแล้ว หนี สมศ.จะมารอบสาม  เบื่อมั้กมั้ก อ้อ/ พยายามหนีผอ.มาโม้ต่อเร็วๆนะจ๊ะ

THE MET อลังการ น่าตื่นตาตื่นใจกว่า มีของหลากหลายจากทั่วโลกให้ชม

The National Museum of the American Indian เจาะลึกเกี่ยวกับอินเดียนแดง ทั้งสิ่งของเครื่องใช้ ประวัติคนสำคัญ เล่าเรื่องราวของอินเดียนแดงในหลาย ๆ แง่มุม เหมาะกับคนที่อยากรู้เรื่องอินเดียนแดงครับ

ถ้าอยากได้ความอลังการคงต้องเลือกThe MET ครับ ถ้ามีให้เลือกแค่สองแห่งนี้เท่านั้น


รูปถ่ายจาก The National Museum of the American Indian ครับ

ป้าคะ เห็นแพลนเที่ยวของป้าแล้ว ป้ายังลืมอีกประเทศหนึ่งในลิสนะคะ ตุรกีค่ะ ป้าพลาดไม่ได้เลยนะ ประวัติศาสตร์เยอะ ผู้ชายก็หน้าตาดีนะ (ข้อนี้ป้าน่าจะชอบมากกว่า อิอิ) และก็อัธยาศัยดีกับนักท่องเที่ยวมากกกก ค่ะ

อย่าลืมใส่ประเทศนี้ในลิสด้วยนะคะ

จริงด้วยป้า  ตอนนั้นรู้สึกมันไม่หย่าย อย่างที่ป้าถ่ายอ่ะ  หรือเค้าเปลี่ยนควายตัวหม่าย เอ๊ะ หรือความสวยของป้า

ระยะไกล  มักจะหลวงลวงผู้คนเสมอ อิ อิ

@  อ่านรีวิวเจ้าป้าทีไร ต้องอมยิ้มตามไปทุกที .. ชอบจริงๆ
    ตามไปอ่านตอนต่อไปครับ ..

หวัดดีคะคุณ toytrip


แหะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆป้าอยากหัวเราะให้ฟันร่วง


ป้าเข้าใจว่า The National Museum of the American Indian คือเรื่องราวของคนอินเดียที่อพยพมาอยู่เมกา ไหนว่าภาษาอังกฤษเยี่ยมไงป้า ผิดความหมายไปไกลเลยนะเนี่ย



ที่ป้าไม่เข้าที่นี่เพราะป้านึกว่าเป็นเรื่องของคนอินเดีย!!! ไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องอินเดียนแดงเลยสักนิดเดียวคะ

ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ ด้วยคะ