วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายท้ายสุดและนะคะที่ส้มจี๊ดจะอยู่ที่มาเก๊าแห่งนี้ ใครที่ยังไม่ได้เคยรู้จักกันมาก่อนสามารถย้อนกลับไปที่กระทู้เดิมได้เลยนะคะ ยินดีต้อนรับค่า

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10808832/E10808832.html

  วันนี้กะนอนให้สบายเพราะนานๆ ทีจะได้นอนที่โรงแรมไฮโซกับเค้าบ้าง แต่ก็นั่นแหละส้มจี๊ดพยายามนอนแล้วนะคะ แต่ก็อดทนอยู่บนเตียงได้แค่ 8.30 น. เท่านั้นกระสับกระส่ายทนไม่ไหว......ก็ส้มจี๊ดตื่นเช้าจนเคยชินแล้วนี่คะ ผิดกับพ่อสามียังคงนอนอุตุอยู่บนเตียงแบบไม่เรียกไม่ถีบเที่ยงยังไม่ยอมลุกเลยละคะ

 พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จไม่มีอะไรจะทำ ส้มจี๊ดก็เลยหยิบกล้องถ่ายรูปมาถ่ายบรรดาของกินที่ซื้อมาเมื่อวานมาให้เรียกน้ำย่อยนะคะ เห็นเมื่อวานมีคนคิดถึงทาร์ตไข่เจ้าอร่อยที่เกาะโคโลอานกันเยอะ ร้านในดวงใจใครหลายๆ คนก็ต้องนี่เลยคะ "Lord Stow's Bakery"

กล่องหนึ่งมี 6 ชิ้นคะ แฮะ แฮะ หายไปหนึ่งชิ้นและหละทั้งหอมทั้งหวานอร่อยเป็นที่ซู๊ด........แต่ส้มจี๊ดก็มีเรื่องมาเล่าให้ฟังคะว่า ทาร์ตไข่แสนหวงเนี่ยส้มจี๊ดไม่ได้หยิบกลับมาให้ที่บ้านได้ลิ้มลองหรอกนะคะ นั่นเป็นเพราะว่าส้มจี๊ดมัวแต่ถ่ายรูปเจ้าทาร์ตเนี่ยแหละ ถ่ายเสร็จก็วางมันแหมะไว้ที่ระเบียง พอสาละมีตื่น ก็จัดการเก็บของเตรียม check out ออกจากโรงแรม แต่ .....แต่เจ้าทาร์ตไข่ก็ยังวางแหมะอยู่ที่เดิมค่า เสร็จแม่บ้านไปแล้วนะสิคะ แง แง......

อยากกินทาร์ตไข่ จัง

นอกจากทาร์ตไข่แล้ว ส้มจี๊ดก็ซื้อคุกกี้อัลมอนด์ และ หมูแผ่นกลับไปฝากทางบ้านด้วยคะ สำหรับคุกกี้อัลมอนด์นั้นจะเป็นคุ้กกี้ที่มีรสสัมผัสค่อนข้างร่วน รสชาติหอมหวาน อร่อย ถ้าคิดไม่ออกส้มจี๊ดว่าคล้ายๆ กับคุ้กกี้สิงคโปร์เป๊ะ ส่วนหมูแผ่นของที่นี่เค้ามีหลายรสชาติคะ ทั้งแบบดั้งเดิมเอย รสบาบีคิว รสพริกไทยดำ โอ๊ยอีกเยอะคะ แต่ที่แปลกกว่าบ้านเราก็คือ หมูแผ่นเค้าจะไม่แห้งบางและกรอบนะคะ แต่จะหนา นุ่มแทนจ้า

หวัดดีจ้า คุณตระเวนเที่ยวมาปาดคนแรกเลยนะคะ

------------------------------------------------------------------------------------

เช้านี้ส้มจี๊ดออกเดินทางกันตอน 9.30 น. แบกกระเป๋ามา check out และฝากกระเป๋าที่ Main lobby กันก่อนที่จะนั่งแท็กซี่ไปที่ Senado Square คะ เป็นยังไงบ้างคะบรรยากาศยามเช้าที่จัตุรัสแห่งนี้ ต่างจากยามค่ำคืนมากมาย วันนี้มากันสาย ผู้คนมากมายเดินกันขวักไขว่ในย่านใจกลางเมืองมาเก๊าแห่งนี้คะ

เอาให้ชัดๆ คะตึกสีขาวๆ ตรงหน้ามีชื่อเสียงเรียงนามว่า " Leal Senado" คะ เป็นอาคารเก่าแก่สไตล์นีโอคลาสสิกที่สร้างขึ้นมาตั้งแต่ปี 1784 ปัจจุบันเป็นสำนักงานเทศบาลเมืองมาเก๊าคะ และภายในก็มีพิพิธภัณฑ์แสดงผลงานทางศิลปะให้ชมอีกด้วยจ้า

เดี๋ยวมาต่อนะจ๊ะ.....

         อาคารหลังใหญ่ ตัวตึกสีขาวทางฝั่งขวามือของ Senado square คือ              Holy House of Mercy หรือมีอีกชื่อหนึ่งว่า Santa Casa Da  Misericordia  สร้างโดยบิชอปองค์แรกในมาเก๊า โดยมีจุดประสงค์เพื่อเป็นหน่วยงานสังคมสงเคราะห์ที่จำลองแบบองค์กรการกุศลของโปรตุเกสเค้าคะ จึงถือได้ว่าที่นี่เป็นสถานพยาบาลแห่งแรกในมาเก๊านี้คะ ปัจจุบันด้านบนชั้น 2 เป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์บอกเล่าเรื่องราวประวัติความเป็นมาของสถานที่แห่งนี้ ส่วนด้านล่างก็มีศูนย์บริการข้อมูลนักท่องเที่ยวด้วยคะ

 บรรยากาศโคมไฟยามเช้าก็แปลกตาไปอีกแบบนะคะ

จากจุดนี้ส้มจี๊ดแวะซื้อชานมไข่มุกกันคนละ 10 เหรียญคะ อ้อร้านนี้เค้าขายทาร์ตไข่จิ๊วด้วยนะคะชิ้นละ 5 เหรียญจ้าน่ากินปะ

ส่วนอาหารมื้อเช้าก็แวะซื้อแฮมเบอร์เกอร์หมูชีสที่ร้านแมคโดนัลด์ ที่นี่เค้าขายชิ้นละ 8 เหรียญคะ รสชาติดูจะแตกต่างจากที่เมืองไทยมากมาย ขนมปังก็แห้งๆ ด้านๆ ยังไงชอบกล แถมหมูก็รสชาติเค็มๆ ไม่มีซอสใส่ให้ ถ้าต้องการซอสต้องขอเพิ่มคะไม่งั้นไม่มีมาให้

เดินตรงกันจนสุดทางก็เจอะโบสถ์สีเหลืองสด โบสถ์เซนต์โดมินิกถ้าจำกันได้ที่เมื่อวานส้มจี๊ดพามาไงจ๊ะ ด้านในสวยแบบเรียบง่าย มีผู้มีจิตศรัทธามาสักการะพระแม่มารีและพระเยซูคริส์เต็มไปหมดเลยคะ

จากโบสถ์เหลืองเราจะพาไปเที่ยวกันต่อที่ซากประตูโบสถ์เซนต์ปอลคะ ระหว่างทางจะเต็มไปด้วยร้านสินค้าแบรนด์เนมต่างๆ มากมาย แถมด้วยร้านของฝากเต็มไปหมดโดยเฉพาะร้านขายขนมจำพวกคุ้กกี้อัลมอนด์ ทองพับที่หน้าตาเหมือนทองม้วนแต่สอดไส้หมูหยองหรือบางรสก็มีการพันด้วยสาหร่าย และที่ขาดไม่ได้ก็คือ หมูแผ่น ที่มีมากมายหลายรสชาติ แต่ละร้านต่างแจกให้ชิมกันจนงงไปหมดเลยละไม่รู้ว่าจะซื้อร้านไหนกันดี และก่อนถึงซากประตูโบสถ์นั้นพวกเราเจอะกับรูปปั้นหญิงสาวควงคู่หมาน้อยแสนน่ารักที่อดใจไม่ไหวต้องขอแชะถ่ายกันสักหนึ่งภาพจ้า

ในที่สุดก็มาถึงแล้วละคะซากประตูโบสถ์เซนต์ปอล บรรยากาศช่างแตกต่างไปจากยามค่ำคืนเหมือนหน้ามือเป็นหลังมือ ตอนนี้เหล่าบรรดานักท่องเที่ยวมากหน้าหลายตาต่างพามาจับจองพื้นที่ถ่ายรูปกันอย่างแน่นขนัด สับสนอลหม่านไปหมด ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าที่นี่ถือเป็นสัญลักษณ์ของมาเก๊าก็ว่าได้คะ

ในอดีตเป็นที่ตั้งของโบสถ์มาเทอร์เดอีและมหาวิทยาลัยเซนต์ปอล โรงเรียนสอนศาสนาแห่งแรกของชาวตะวันตกที่มาเปิดให้บริการที่มาเก๊าคะ สาเหตุที่ปัจจุบันเหลือเพียงซากประตูหน้าและบันไดทางเข้าที่ทำด้วยหินเท่านั้นเนื่องจากในปี 1835 เกิดเพลิงไหม้ครั้งใหญ่ จนเหลือเพียงแค่นี้เท่านั้นคะ ที่เหลือนี่ก็ได้รับการบูรณะไปเมื่อปี 1991 แล้วนะคะ แต่ก็คงได้เพียงแค่นี้เท่านั้น

และเมื่อเดินลอดใต้ประตูโบสถ์สิ่งที่เห็นก็เป็นเพียงส่วนที่สร้างขึ้นมาเพื่อค้ำจุนซากประตูแห่งนี้ให้เหลือรอดไปจนตราบชั่วลูกชั่วหลาน ใครสนใจอย่างใกล้ชิดสามารถขึ้นบันไดไปชมด้านบนได้คะ

น่าเที่ยวมากเลยคะพี่ ถ้าไปคนเดียวแบบไม่มีภาษาไรเลยเที่ยวยากมั้ยอะคะ

ทางด้านหลังประตู เป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์ที่ซึ่งรวบรวมภาพเขียนและอุปกรณ์ที่ใช้ในพิธีทางศาสนา หลุมฝังศพของบาทหลวงผู้ก่อตั้งโบสถ์ กระดูกของผู้เสียชีวิตในเหตุเพลิงไหม้ครั้งใหญ่ และเศษซากปรักหักพังของโบสถ์และมหาวิทยาลัยที่ยังคงเหลือยู่คะ

คุณฝน: ไปคนเดียวสบายมากคะ เพราะที่ไปกันมาก็ไม่มีใครใช้ภาษาได้ดีสักคนเลยละ 555

ทางด้านขวามือของซากประตูโบสถ์มีอีกหนึ่งสถานที่ที่ส้มจี๊ดอยากแนะนำให้ไปกันคะ "Museum of Macau" ระหว่างทางไปต้นไม้เขียวครึมไปหมด ต้นไทรใหญ่เนี่ย โอ้โฮขนาดใหญ่เบิ่มเลยละ ระหว่างทางจะเป็นบันไดสูงขึ้นเรื่อยๆ  ตามมาติดๆ นะคะ

ยังไม่ถึงคะเดินขึ้นต่อไปอีกหน่อย

ถึงต้นไทรต้นใหญ่เบิ่ม.....ก็ยังไม่ถึงจ้า

 ขึ้นบันไดเลื่อนต่ออีกหน่อย

เตรียมตัวซื้อตั๋วเข้าชมด้านในที่นี่ราคาตั๋ว 15 เหรียญต่อคนคะ

ที่นี่มี 3 ชั้นคะ สร้างขึ้นในช่วงปี 1617-1626 เพื่อแสดงถึงความสัมพันธ์อันดีระหว่างจีนและโปรตุเกส ผ่านทางโมเดลจำลองมากมายภายในพิพิธภัณฑ์  รวมไปถึงการจัดแสดงวัฒนธรรมต่างๆ เช่น เครื่องแต่งกาย พิธีกรรม ศิลปะ บ้านเรือน ความเป็นอยู่ อาหารการกิน และอีกมากมาย เรียกว่ามาที่นี่ที่เดียวคุ้มคะ

ด้านบนสุดของพิพิธภัณฑ์เป็นป้อมปราการเมาท์ฟอร์เทรสคะ เดิมที่นี่เป็นสถานที่เคารพบูชาของชาวมาเก๊าเค้ามาก่อน ต่อมาโปรตุเกสก็มาปรับเปลี่ยนให้เป็นป้อมปราการเมืองแทนในช่วงปี 1617-1626 เพื่อป้องกันการรุกรานของชาวดัตท์

เมื่อขึ้นมาด้านบนก็จะพบกับแนวกำแพงเก่า บ่อน้ำ ค่ายทหาร แต่ที่นี่ก็ถูกปรับเปลี่ยนโฉมให้เข้ากับยุคสมัยได้อย่างดี ดูๆ ไปแล้วก็เหมือนสวนหย่อมอีกหนึ่งแห่งที่หาได้ยากในเมืองคอนกรีตแห่งนี้คะ

เตรียมยิงปืนใหญ่ปกป้องเมืองคะ สาละมีสู้สู้

ที่นี่เป็นจุดชมวิวเมืองมาเก๊าที่สวยงามอีกหนึ่งแห่ง ตึกสูงโดดเด่นตั้งตระหง่านอยู่นู้นใช้ Grand Lisboa รึเปล่านะ

ภาพสุดท้ายบนป้อมปราการแห่งนี้คะ ตัวอาคารด้านนอกของพิพิธภัณฑ์มาเก๊าดูไปแล้วช่างผสมผสานศิลปะของจีนและตะวันตกได้อย่างลงตัวใช่หยอก

เมื่อเดินย้อนกลับมาที่ซากประตูโบสถ์ ทางด้านซ้ายมือจะมีตรอกซอกซอยเล็กๆ ที่จะพาพวกเราไปวัดนาจาคะ

วัดนาจาเป็นวัดขนาดเล็กที่ถูกสร้างขึ้นมาในปี 1888 คะเพื่อใช้บูชาเทพนาจา ตัววัดเล็กมากจนดูคล้ายศาลเจ้าจีนแต่ถึงจะเล็กก็เล็กพริกขี้หนูนะคะ เพระเรื่องความสวยงามก็ไม่ยอมใครเหมือนกัน

มาซูมดูกันใกล้ๆ หน่อยคะว่าจะสวยสักแค่ไหน

ใกล้ๆ กับศาลเจ้านาจาเป็นกำแพงเมืองโบราณคะ สร้างกันมาตั้งแต่สมัยโปรตุเกสมายึดครอง ตอนนั้นเค้าสร้างกำแพงขึ้นมาล้อมเมืองเอาไว้ป้องกันชาวดัตท์ที่มารุกราน ที่เห็นอยู่ในภาพเป็นซากที่ยังคงเหลืออยู่โดยชาวโปรตุเกสเค้าใช้เทคนิกพื้นบ้านในการสร้างกำแพงคะ โดยมีการนำเอาโคลน หิน ดิน ทราย ฟาง หินบดและเปลือกหอยมาอัดรวมกันจนกลายเป็นกำแพงคะ

เมื่อเดินเลียบไปตามกำแพงมาเรื่อยๆ ไม่นานนักก็เจอะกับโบสถ์ที่เก่าแก่ที่สุดในมาเก๊า โบสถ์เซนต์แอนโทนี โบสถ์แห่งนี้มีอายุมากกว่า 400 ปีสร้างมาตั้งแต่ปี 1560 คะ โดยตัวโบสถ์นั้นเดิมถูกสร้างจากไม้ผสมไม้ไผ่ แต่ต่อมาในปี 1930 ก็ถูกบูรณะต่อเติมใหม่ด้วยหินเพื่อให้มีความแข็งแรงคงทนอย่างที่เห็นในปัจจุบัน

ภายในโบสถ์ก็ดูไม่แตกต่างจากที่อื่นเท่าไหร่นะคะ แต่จะมีขนาดเล็กกว่าที่อื่นๆ

เมื่อเดินทางต่อจากโบสถ์เซนต์แอนโทนีมาได้สักพัก จะเจอะกับสวนสาธารณะใหญ่กลางเมืองอยู่ 2 แห่งด้วยกันคือสวนคาโมสและสวนคาซาคะ โดยที่สวนคาซานั้นเดิมเป็นบ้านพักตากอากาศของพ่อค้าชาวโปรตุเกสที่ร่ำรวยคนหนึ่งที่มีชื่อว่า นายมานูเอล เปไรรา ต่อมาก็มีการสร้างสวนขึ้นมาใกล้ๆ บ้านด้วยคะ ต่อมาไม่นานบริษัท English East India ก็ได้เช่าพื้นที่สวนเพื่อใช้เป็นสำนักงาน และได้ยึดเนินเขาด้านข้างที่ปากคลุมไปด้วยสวนไม้ขนาดใหญ่ซึ่งก็คือสวนคาโมสในปัจจุบันนั่นเอง แต่ต่อมาเมื่อบริษัทได้ย้ายออกไปและรัฐบาลได้เข้ามาดูแลต่อจึงได้เปิดให้ประชาชนมาใช้สวนแห่งนี้เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจ ซึ่งส้มจี๊ดก็ไม่ได้ไปสวนคาซาหรอกคะ ไปแค่ที่สวนคาโมสเพียงที่เดียว พร้อมยังคะไปชมสวนกันนะคะ

พื้นที่ส่วนใหญ่ในสวนจะเป็นเนินเขาคะ ดังนั้นทางเดินชมสวนก็ต้องขึ้นๆ ลงๆ เยี่ยงนี้แหละเจ้าค่า

บริเวณทางเข้าสวนจะมีรูปหล่อทองแดงสัญลักษณ์มิตรภาพระหว่างจีนกับโปรตุเกสตั้งอยู่

สมัยที่บริษัท English East India ยึดครองมีการสร้างบ้านสำหรับเก็บงานศิลปะ สร้างทางเดินชมสวน และสร้างหลุมฝังศพของผู้นับถือศาสนาคริสต์นิกายโปรเตสแตนต์คะ

พวกเราเดินเล่นชมสวนสวยจนมาสุดบนยอดเขา ที่นี่ชาวจีนมาเก๊ามาที่สวนแห่งนี้ค่อนข้างมากคะ ส่วนใหญ่จะเป็นคนชราทั้งนั้น บางคนก็มาเดินเล่น ออกกำลังกาย บางคนก็จับกลุ่ยคุยกันบ้าง เล่นหมากรุกกันอย่างสนุกสนาน

พวกเราก็ขอนั่งพักผ่อนกันบ้าง เดินกันมาร่วมชั่วโมงแล้ว ที่นี่ร่มรื่นมากคะ เย็นสบาย ลมพัดเอื่อยๆ ก็สร้างความรื่นรมย์ให้อย่างมากมาย

ด้านบนยอดเขามีรูปสลักครึ่งตัวสร้าเอาไว้เพื่อเป็นเกียรติแก่ กวีชื่อดังชาวโปรตุเกส นายคาโมส ที่เคยอาศัยอยู่ที่มาเก๊าช่วงปี 1557 คะ

พวกเราเดินเล่นชมนกชมไม้ไปเรื่อยเปื่อยจนทะลุอีกฝั่งของถนนคะ

เจอะศาลเจ้าเล็กๆ ซ่อนตัวอยู่ในหมู่อาคารบ้านเรือนชาวจีนมาเก๊า

ฮา ฮา ในที่สุดหลังจากเดินเรื่อยเปื่อยกันอยู่นาน สวัสดีคะทุกๆ คนตอนนี้ส้มจี๊ดว่า พวกเรากำลังหลงทางกันแล้วละคะ ถนนเส้นที่กำลังเดินเท้ากันอยู่นี้อยู่ส่วนไหนของเมืองมาเก๊าก็ไม่ทราบได้ แต่ที่แน่ๆ เต็มไปด้วยร้านอาหารที่ไม่มีแปะรูป มีเฉพาะภาษาจีนเท่านั้น ย้ำคะว่าภาษาจีนเท่านั้นจริงๆ เห็นเด็กวัยรุ่นกลุ่มใหญ่รุมซื้อลูกชิ้นต้ม  ย่างกันอย่างเมามันแต่น่าเสียดายที่ส้มจี๊ดคงซื้อไม่ไหวเพราะสื่อสารกันไม่รู้เรื่อง จึงเลิกคิดที่จะต่อแถวซื้อและเดินทางกันค่อไป

สักพักก็ถึงถนนหลวงกันแล้วค่อยยังชั่วคะยังพอจะเรียกรถแท๊กซี่ไปเที่ยวกันต่อได้ ภาพด้านล่างเป็นภาพโรงหนังบ้านเค้า คล้ายบ้านเราสมัยก่อนเลยนะคะ

พวกเราไม่รอช้ารีบเรียกรถแท๊กซี่ไปส่งที่ Taipa House-Museum เกาะไทปา กันต่อคะ รถแท๊กซี่พาพวกเรามาส่งที่หน้าโบสถ์พระแม่คาร์เมล โบสถ์สีเหลืองสดใสหลังเล็กที่ถูกสร้างขึ้นในปี 1875 และแล้วเสร็จในปี 1880 ที่นี่เป็นโบสถ์คาทอลิกคะ สร้างขึ้นตามคำสั่งของ Joao Procopio Martins เพื่อใช้ในการเผยแผ่ศาสนาคริสต์นิกายคาทอลิกบนเกาะไทปา

จากโบสถ์คริสต์เดินกันต่อไม่นานก็ถึงแล้วละคะ Taipa House Museum  น่าเสียดายที่ตอนนี้พวกเราเหนื่อยมากที่จะชมพิพิธภัณฑ์แห่งนี้เลยขอแค่มาเหยียบให้ได้ชื่อว่าเคยมาแล้วเท่านั้นคะ.....อ้อบ้านเรือนแต่ละหลังสวยมากๆ อยู่ติดริมน้ำ ว่ากันว่าตอนเย็นๆ ถ้าใครมาลองเดินเล่นที่นี่ โรแมนติกมากๆ คะ

แรกเริ่มเดิมที่ที่นี่เคยใช้เป็นที่พำนักของครอบครัวชั้นสูงมาก่อน ต่อมาการท่องเที่ยวมาเก๊าก็ได้ซื้อบ้านทั้ง 5 หลังเอาไว้และมีการปรับเปลี่ยนให้เป็นพิพิธภัณฑ์ในเวลาต่อมาคะ

ตามไปเที่ยวด้วยครับ

ตามมาเลยค่าคุณเล็กทาโร่ แต่ตอนนี้ส้มจี๊ดหิวจนทนเกือบไม่ไหวแล้วละคะ ต้องขอตีจากพิพิธภัณฑ์นี้ไปอย่างน่าเสียดาย แต่พูดไปแล้วที่นี่ไม่ไกลจากห้องพักเท่าไหร่เลยนะคะ จากตรงนี้มองเห็น Venetian ด้วยละคะ

เราเดินต่อกันเรื่อยๆ ซอกซอนไปตามถนนแสนสวย จุดมุ่งหมายของเราก็คือถนนสายอาหาร ถนนสายสำคัญของหมู่บ้านไทปาเค้าคะ

หน้าเดินกันต่อคะ ลงบันไดไปก็จะถึงแล้วละคะ

พอมาถึงด้านหน้าทางเข้าถนนสายอาหารปั๊บ สิ่งที่สะดุดตาก็คือ โคมไฟแสนสวย ประดับอยู่เต็มไปหมดเลยละคะ ไม่แน่ใจว่าตอนนี้มาเก๊ามีเทศกาลอะไรกันหนอ แต่ตอนกลางคืนที่นี่ต้องสวยแน่นอนจ๊า  และตรงทางเข้าสู่ถนนสายอาหารสายนี้สิ่งที่สะดุดตาก็คือ กำแพงมังกรคะ และด้านหลังของกำแพงก็คือศาลาหลังใหญ่ที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 14 ตามคำสั่งของรัฐบาลมาเก๊าในสมัยนั้นคะ เดิมถูกใช้เป็นตลาดนัดของชาวเกาะไทปา ตอนหลังรัฐบาลเคยมีโครงการจะทุบศาลานี้ทิ้งไปแต่ประชาชนต่างออกมาเรียกร้องให้เก็บเอาไว้เป็นอนุสรณ์ ดังนั้นศาลาแห่งนี้ก็ยังคงอยู่จนถึงทุกวันนี้คะ

มาดูบรรยากาศของถนนสายอาหารกันต่อคะ ตลอดทั้งสายรวบรวมร้านอาหารและร้านขนมเอาไว้มากมาย ใครมาเยือนที่นี่รับรองต้องได้ของฝากติดไม้ติดมือกลับบ้านแน่นอนคะ

เมื่อเดินต่อจนสุดถนน ก็ยังมีร้านอาหารและร้านขนมรออีกเพียบ พวกเราเลือกร้านอาหารจีนหนึ่งร้าน รสชาติอร่อยใช้ได้คะ

ที่พวกเราสั่งกันก็มีผัดบล็อคโครี่โรยกุ้งแห้งทอด ข้าวผัดไข่โรยกุ้งแห้งทอด ไก่ผัดพริกและมะนาวรสชาติคล้ายต้มยำเด๊ะ บะหมี่ปีกไก่กลิ่นแปลก ตบท้ายด้วยโค้กผสมมะนาวและน้ำเต้าหู้งาดำคะ

จากนั้นก็นั่งรถกลับมาที่ Venetian รอเวลาขึ้นเครื่องคะ ที่มารอที่นี่ก็เพราะว่า Venetian มีบริการรถฟรีไปส่งที่สนามบินด้วยคะ ดังนั้นระหว่างนี้พวกเราก็เลยใช้เวลาที่เหลือไปเที่ยวโซนช้อปปิ้งลือชื่อของที่นี่กันคะ ด้วยบรรยากาศของเวนิส ประเทศอิตาลีคะ

 ท้องฟ้าจำลองเหมือนจริงเป็นที่ซู๊ด

น่าเสียดายที่ไม่ได้นั่งเรือกอนโดร่า.....

ได้แต่มานั่งรองท้องทำหน้าเป็นหมาหงอยที่ศูนย์อาหารของที่นี่คะ

และก็ขอลากจากเมืองมาเก๊าแห่งนี้ ณ.สนามบินมาเก๊าคะ เจอกันทริปหน้าฟ้าใหม่ส้มจี๊ดจะพาไปเที่ยวมาเลเซียกันต่อคะ

เห็นทาร์ตไข่แล้วอยากจะยื่นมือเข้าไปหยิบซักชิ้น  ตามไปเที่ยว HK ด้วยคนนะคะ

thank you  for good review

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ

โอ้โห เรียกได้ว่าเก็บหมดเลยมั้งคะเนี่ย

ที่ไปมาไม่ได้ครึ่งนึงของคุณ Kamonda เลยอะค่ะ

สงสัยต้องไปซ่อม อิอิอิ

ขอบคุณมากครับสำหรับรีวิว น่าเสียดายมากครับที่ไม่ได้นั่งเรือกอนโดร่า

ตามมาเที่ยวมาวันสุดท้ายค่ะ  ทาร์ตไข่ชวนหิวตอนดึกๆ  

ขอบคุณรีวิวสวยๆค่ะ

ขอบคุณสำหรับรีวิวพาเที่ยวมาเก๊านะครับ