ใครจะคิดนะว่าชีวิตคนมันไม่แน่นอน ดวงคนมันเปลี่ยนกันได้ ลูกชาวนาจนๆ จากเมืองคอนจะได้ไปเมืองนอก ไปเสนอหน้าเล่าให้ใครฟังเขาได้หัวเราะจนฟันปลอมสะเทือน  ข้าวยังไม่มีจะกิน คิดได้ไงจะไปเมืองนอก!!!!  ตอนเด็กๆ ฝันไกลที่สุดของป้าคือ ขอให้ได้ไปเวียตนามสักครั้งในชีวิตก็ถือว่าหรูแล้ว(แหะๆๆๆ ผ่านมาถึงป่่านนี้ยังไม่ได้เห็นเวียตนามเลย)

          ตอนเด็กๆ งานหลักคือไถนา บ้าแล้วป้า นั่นมันหน้าที่ไอ้ทุยเขาโกกฟันเก  หน้าที่ของป้าคือดำนาแอนด์เกี่ยวข้าว เกี่ยวข้าวจนเมื่อยหลังไปหมด เสียงเครื่องบินมันบินผ่านหัวทุกวัน วันละหลายเที่ยว ป้าเลยต้องกลายร่างเป็นหมาแหงนมองเครื่องบิน  จะมีสักครั้งไหมในชีวิตตูจะได้นั่งเครื่องบิน แล้วแม่จะขี้เครื่องบินไปเมืองนอกให้โก้ไปเรยยยย    ความเป็นเด็กก็ฝันไกลไร้สาระไปงั้นเอง  แถมยังแอบเลวด้วยนะ ทุกครั้งที่อ้าปากหอนยามเครื่องบินบินผ่าน  ป้าแอบแช่งด้วยนะ ขอให้มันหล่นเหอะจงหล่น จงหล่น จงหล่นเดี๋ยวนี้    หล่นในนาตูนี่แหละ ตูจะไม่เสียดายข้าวในนาเลยสักนิดเดียว!!! ตูจะวิ่งไปดูให้เห็นกับตาว่าเครื่องบินมันทำมาจากอะไรวะ ทำไมเหล็กถึงบินได้วะ    เห็นไหมป้าแกเป็นคนดีขนาดไหน


            ถึงป้าจะฝันไร้สาระผสมแอบเลว วันเวลาผ่านไปแค่ไหนป้าไม่เคยลืมความฝันของตัวเอง คอยดูนะ ตูจะนั่งเครื่องบินไปเมืองนอกให้ได้  ถ้าเรากล้าที่จะฝัน แล้วพยายาม ฝันนั้นจะไม่มีวันกลายเป็นฝันค้าง  แม้จะต้องรอมายาวนาน แล้วในที่สุด 38 ปีผ่านไป ป้าแกเลิกเกี่ยวข้าวหันมาแบกเป้เร่ไป NEW YORK เวอร์โคดๆๆๆ


oh wow,  great photo!!!

ขอย้อนไปอ่านตอนก่อนๆละกัล

อย่าเพิ่งหาว่าป้าทะลึ่งนะ อย่าเพิ่งลบกระทู้ป้านะ ป้าขอหละ ขอร้องเหอะ


ภาพทั้งหมดในกระทู้ rate x ของป้ามันเป็นภาพที่มาจาก museum ระดับโลกเลยนะ คือ  MUSEUM OF MODERN ART ของนิวยอร์กนะคะ

ชมตอนที่ 1
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10673105/E10673105.html


ตอนที่ 2

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10676897/E10676897.html


ตอนที่ 3


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10702217/E10702217.html


ตอนที่ 4


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10706051/E10706051.html


ตอนที่ 5


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10731731/E10731731.html

ตอนที่ 6

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10745440/E10745440.html


ตอนที่ 7

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10757276/E10757276.html

ตอนที่ 8


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10766477/E10766477.html


ตอนที่ 9


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10802289/E10802289.html


ตอนที่ 10


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10838110/E10838110.html

ออกนอกเรื่องก่อนนะคะ


ป้าว่างานศิปะหลายๆ ชิ้นที่นิวยอร์กนี่มันแรงถึงริดสีดวงจริงคะ



สวยจัด สีแสบหัวใจ จินตนาการล้ำเลิศถูกใจป้าอย่างยิ่ง สมแล้วละป้าที่เขาบอกว่าคนดำชอบสีแดง แหะๆๆๆ  



ยืนยันด้วยภาพนี้นะคะ

ยังอยู่กันที่ GREEN POINT นะคะ เมื่อออกจากโบสถ์มีถนนสายหลักคือ MANHATTAN AVE ป้าเดินย้อนกลับมาเพื่อจะตามหา NASSUE นะเอง เพราะที่นี่คือชุมชนชาวโปแลนด์ที่หนาแน่นมากที่สุดของนิวยอร์กเขาคะ



ระหว่างทางเจอชาวโปแลนด์ออกมานั่งจิบกาแฟกันอย่างมีความสุข โดยเอาเก้าอี้ออกมาคนละตัวแล้วนั่งกอดแก้ากาแฟของตัวเองไว้ คุยสลับกับดื่มกาแฟฆ่าเวลานะคะ



ก่อนจะตามหา NASSUE เจอป้ามาเจอ park อีกแห่งที่สวยที่สุดของที่นี่ด้วยคะ ความจริงแล้วเดินหาร้านกินข้าว แต่หายากมากที่ราคาะอรับได้ ส่วนใหญ่แพงทั้งนั้น ชอบขายเป็นเซ็ตด้วยคะ ยิ่งแพงหนักเข้าไปอีก แถมแพ็กใหญ่มาก ใครจะกินหมด เสียดายเงิน



กินข้าวแกงใน supermarket ดีกว่า เลือกเอาเท่าที่เราจะกินได้ จ่ายตามน้ำหนัก แฟร์ดีนะคะ แหะๆๆๆๆ แต่ที่นี่ดันไม่มี  supermarket



MANHATTAN AVE

งานนี้เจ้าป้าต้องแขวนท้องต่อไป หิวจนใส่กิ่วเลยอะ เดินไม่มีความสุขเลย


มีร้านอาหารแต่ไม่มีปัญญากิน ช้ำหัวใจจริงๆ คะ  เมื่อไม่มีอาหารคนให้กิน ป้าเดินเข้าร้านอาหารหมา อิ อิ อิ ขนาดนั้นเลยเหรอป้า อาหารหมาแพงกว่าอาหารคนอีกไม่ใช่เหรอ ลงทุนนะเนี่ยป้าเรา


ป้าเข้าออกแทบทุกร้าน ว่างมากหรือไงป้า คือว่าป้าอยากเห็นความเป็นอยู่ของคนที่นี่ไง ร้านขายของที่นี่ไม่เหมือนกลางเมืองนิวยอร์กเลยนะ บรรยากาศสบายๆ  ใครเดินเข้ามา พนักงานทักทายนิดหน่อย ไม่มากดดันเรามากไง ป้าเลยเลือกกระดูกปลอมได้ไปหลายอันเลยสิท่า



เนื่องจากคนเมกันค่อนข้างจะว้าเหว่ไง หมาจึงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด เพราะฉะนั้นทุกอย่างที่เกี่ยวกับหมาเลยแพงไปด้วย  ร้านเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงมีเยอะจริงๆ คะ มากกว่าร้าน sex shop อีกอะ


ที่ GREEN POINT มีธนาคารเป็นของตัวเองด้วยอะ หรือว่ามีสาขาเดียวหว่า เพราะป้าไม่เจอที่อื่นเลยคะ

ป้าเดินทั้งสองข้างของถนนเลยคะ


เจ๋งไปปล่าวป้า ป้าอ้าขาได้กว้างขนาดนั้นเลยเหรอ เป็นครูทำไมป้า ไปเป็นนักยิมนาสติกทีมชาติดีกว่ามั้ง


บรรยากาศของ MANHATTAN AVE

ขอย้อนไปอ่านตอนก่อนๆละกัล

จากคุณ : Sun-Dong    
เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 54 15:12:34  
 

.............................


หวัดดีคะลูกทัวร์คนแรกของป้า ขอบคุณนะคะที่ติดตาม


อ่านตอนก่อนๆ ไปก่อนนะคะ  ป้าเขียนสดมันเลยช้า สูงวัยแล้วก็เงี้ย รุ่มร่าม แต่เรื่องอื่นไม่รุ่มร่ามนะคะ

....................


ดอกไม้สวยๆ จาก GREEN POINT คะ

เนื่องจาก lonely planet ไม่มีแผนที่ของ GREEN POINT อะนะ


ป้าเองตกใจหมด เพราะเริ่มงงและหลงทาง เพราะเข้าออกอยู่หลายซอยแล้ว

ป้าเกิดไอเดียแบบไม่คาดคิด ป้าเดินกลับลงไปที่สถานีรถไฟใต้ดิน เพื่อไปค้นหาว่าขณะนี้ข้าพเจ้ากำลังยืนอยู่ตรงส่วนไหนของโลกใบนี้ มึนจริงๆ เลยอะ




แต่เนื่องจากทุกสถานีไม่ได้มีแผนที่อยู่ด้วยเสมอไป เราต้องมาลุ้นว่าจะโชคดีได้เจอแผนที่หรือเปล่า เพราะบางครั้งแผนที่รอบๆ สถานีอาจจะโชว์เพียงฝั่งเดียวของสถานีรถไฟ เดาเอาเองว่าจะอยุ่ด้านเหนือหรือด้านใต้


บางครั้งแผนที่ที่โชว์ดันเล็กมาก ไม่มีข้อมูลอะไรเลยคะ งานนี้ดวงเท่านั้นที่จะช่วยเราได้ ป้าเองเมื่อลงไปแล้ว โชคดีมาก เจอแผนที่พอดี อาจจะไม่มีรายละเอียดมากนัก แต่ป้าต้องการแค่รู้ว่าตอนนี้ป้ายืนอยู่ตรงไหน ที่เหลือป้าจะเดาเอาเอง ไม่อยากหลงทิศแล้วต้องเดินย้อนกลับมาให้เมื่อยสันหลังอะนะ

จากภาพจะเห็นว่าเส้นทางของรถไฟใต้ดินทาบกับ MANHATTAN AVE พอดีเป๊ะๆ เลยอะ


เดินอีกเพียงสถานีเดียวป้าก็จะมาเจอ NASSUE STATION แต่มันยังไม่ใช่ highlight ของที่นี่นะคะ ต้องเลี้ยวเข้าถนน Bedford AVE คะ ที่นี่คือสุดยอดถนนที่ใครๆ เมื่อมาที่นี่แล้วล้วนแต่ชื่นชมคะ และอยากกลับมาเดินเล่นอีกหลายๆ ครั้งนะคะ



แต่ก่อนที่จะไปถึง Bedford AVE คะ  สังขารป้ามันไม่เจ๋งเหมือนเมื่อสาวๆ ป้าเลยแวะนั่งเล่นสักหน่อย ที่นี่คะ

เมื่อเข้ามาถึง park ต้องตื่นตะลึง สวนสวยเหรอป้า เปล๊าๆๆๆ  สวนไม่สวยเท่าไหร่ แต่คนเยอะมาก แต่ละนนุ่งกันสั้นจู๋เลยอะ หน้าหนาวหรือเปล่าวะเนี่ย



เนื่องจากมันเป็นวันที่แดดออกนะเอง แต่ละคนจึงแต่งตัวกันน้อยชิ้นมาก เฮ่อๆๆๆ  ขาขาวๆ ก็พอไหว แต่ถ้าขาลายแบบป้าไม่ไหวอะ อายเขาตายเลยป้า



แหมๆๆๆ ป้าไม่ทะลึ่งนุ่งสั้นหรอกยะ ฉ้านหนาวจะตาย ฉ้านไม่ใช่ฝรั่งนะยะ ขอนุ่งยีนส์เน่าๆ ต่อไปเหอะ

อยากไปมั่ง
ตามไปด้วยคน

เนื่องจากคนเยอะไง ที่นั่งเลยมีน้อย ป้าเลือกนั่งเก้าอี้ตัวเดียวกับชายคนหนึ่ง



แหมๆๆๆๆ ไม่ต้องบอกหรอกป้า อย่างป้าไม่นั่งกับผู้หญิงอยู่แล้ว เขารู้กันทั่วแล้วป้า



ทันทีที่ป้านั่งลงไป ชายรูปงามของป้า มองป้าซะตาแทบถลน   เขาตะลึงกับความงามระดับเทพธิดาของป้าสิ


แหมๆๆๆ ป้าละอยากหัวเราะมากเลยอะ ภูมิใจตายเลยเนี่ยถ้าเขาตกตะลึงกับความงามระดับนางนพมาศของเจ้าป้า



แต่ที่ป้าเสียใจอย่างยิ่งก็คือ เขาตะลึงว่าป้าเข้าข่ายไม่ค่อยเต็มบาทอะเดะ ป้าใส่เสื้อกันหนาวแบบจัดเต็มไง ในขณะที่แดดเปรี้ยง สาวๆ เมกันเขานุ่งเลยหัวเหน่าไปนิดเดียวเอ้ง   แกต้องคิดว่าป้ามาจากแอฟริกาแน่ๆ เลยอะ

ไปเที่ยวด้วยคนนะคะ ^^

ตามไปเที่ยวต่อครับ

ขอไว้อาลัยให้กับทหารกล้ารวมทั้งพลเมืองผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์เฮลิปคอปเตอร์ตกทั้ง 2 ครั้งด้วยความอาลัยยิ่ง



ขอสดุดีต่อเกียรติอันสูงสุดของทุกท่านอย่างสุดซึ้ง ขอน้อมคารวะต่อความหาญกล้าอย่างจะหาใดเปรียบได้


เราจะจดจำท่านไว้ในดวงจิตตลอดกาล

และขอไว้อาลัยต่อผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บจากการก่อการร้ายในประเทศนอร์เวย์ ขอให้ดวงวิญญาณของทุกท่านจงสู่สุขคติด้วยคะ

เมื่อสายตาของหนุ่มหล่อช่างแสดงเจตจำนงซะเหลือเกิน



ป้าแก้ผ้า อิ อิ อิ ไม่ใช่ซะหน่อย ป้าถอดเสื้อหนาวออกอย่างอายๆ แหะๆๆๆ แบบว่าเสื้อไอสวยไง แพงนะ เก๋าด้วย ผ่านมาหลายทริปแล้วอะ


เนื่องจากสภาพอากาศดีมาก ป้าควักของเก่าออกมากิน จากนั้นก็นอนเลยอะ ทำไมชีวิตตูช่าง VIP เช่นนี้หนอ เพราะไมีไอ้หนุ่มคนนั้นนั่งเป็นองค์รักษ์อยู่ที่ปลายเท้า  ป้าไม่สนหร็อก ชอบดมกลิ่นเกือกเน่าๆ ของป้าก็จงนั่งต่อไป ทนไม่ได้เมื่อไหร่ก็จงจากไปอย่าได้มีเยื่อใยต่อป้า



เชื่อไหมว่าป้าหลับไปนานมาก แหมๆๆๆๆ มันชิลๆๆๆ มาก อากาศกำลังดี เหนื่อยมาหลายวันแล้ว เรามุ่มั่นต่อการย่ำนิวยอร์กมากเกินไปไหม เราเดินมากเกินกำลังไปไหม ควรพักบ้าง อย่าไปเสียดายเงินนักเลย ป้าเลยนอนอย่างสบายใจมาก มีความสุขมาก



แต่ป้าหลอกตัวเองได้ไม่นาน ทำไมป้า อ้าวๆๆๆๆ บอกว่ามีความสุข ป้าโม้ละสิ  คือว่าป้าหิวอะ กาแฟ 3 แก้วที่ถองมาฟรีๆ เมื่อเช้านี้มันสินฤทธิ์ตั้งนานแล้ว


ป้าตื่นมาหนุ่มแกดมถุงเท้าเน่าป้าจนพอใจ และแกก็จากไปอย่างไร้เยื่อใยจริงๆ ด้วยคะ

ป้ากลับไปหาร้านอาหารที่ MANHATTAN AVE อีกครั้งเพื่อมองหาร้านอาหาร แต่ไม่มีเลยจริงๆ งานนี้เลยต้องทนหิวต่ออย่างสุดแสนทรมาน



ป้าเลยต้องเดินเข้า park อีกครั้งจากนั้นลัดเลาะเพื่อจะไป Bedford road เพื่อไปหาอาหารเที่ยง  ไม่ไกลจาก park แห่งนี้ ป้าเห็นมีคนทั้งนั่งและเดินกันอยู่มากมาย แถมยังเห็นโบสถ์สวยๆ ที่ป้านึกว่าป้ากำลังเดินอยู่ที่ MOSCOW คะ มันสวยมากจริงๆ โบสถ์แบบนี้น่าจะมีที่นี่ที่เดียวของเมืองนิวยอร์ก เหตุผลน่าจะเป็นเพราะแถวนี้เป็นที่อยู่ของชวโปแลนด์นะเอง สไตล์ของโบสถ์เลยคล้ายของรัสเซียคะ

วันนี้มีกิจกรรมบางอย่างของศาสนาคริสต์ด้วยคะ



ไม่ค่อยได้เห็นเลยคะ ถือเป็นความโชคดีของป้าคะ



คล้ายๆ กับแห่นาคเลยคะ

ดูใกล้ๆ

แว้ก ถ่ายทอดสดๆ

ขอปาดเบาๆ เอาฤกษ์เอาชัย ^^

สวนสวยๆ อีกแห่งที่อยู่ใกล้โบสถ์แห่งนี้ เป็นสวนหย่อมเล็กๆ ที่เด็กๆ ชอบมากเพราะสามารถขึ้นไปปีนป่ายได้โดยไม่มีใครว่าคะ


ส่วนป้าถ้าบังอาจไปปีนขึ้นไป มีหวังติดคุกฝรั่ง เล่นอะไรไม่สมวัย

แว้ก ถ่ายทอดสดๆ

ขอปาดเบาๆ เอาฤกษ์เอาชัย ^^

จากคุณ : LittleEntchen  
เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 54 17:46:13  

..........


ปาดเบาๆ ป้าไม่เอาได้ปะ อย่างป้ามันต้องฟาดแรงๆ กับโซ่จะดีมาก แถมด้วยตีก้นสองที อิ๊ อิ๊ อิ๊ จึ๊ยๆๆๆๆๆๆ

......

อีกมุมของสวนสวยๆ เขียวมากคะ

ตามเจ้าปร้ามาแล้วววว....ฟิตเปรี๊ยะ ฟิตเปรี๊ยะ ..ใส่อุเอโนะ  เอ๊ย โอนามิ (เขาเรียกงี้ใช่ป่าวหว่า?) มาเหรอ เจ้าปร้า ติดเทอร์โบเชียวนะ...

อย่าหายไปนานนะคะ ยังตามอ่านอยู่จ้า :)

ตามติดมหากาพย์ป้ากาญจนา...แหม ป้าอัพเดทตามสถานการณ์ทั้งไทยและเทศเชียวนะคร้าฟ ชอบๆๆ

เข้าใจเลือกภาพเปิดนะคะเจ้าป่า
รอชมต่อนะจ้ะ ^)^

ตามเจ้าป้ามาดูของดีๆต่อค่ะ

รูปเปิดชวนขนลุกมากเลยครับ
ไม่ทิ้งคอนเซ็ปต์แรงส์ เหมือนเดิม
ทำให้ต้องติดตามอ่านต่อไป

แอบไปนอกบ้านช่วงสายยันเย็น
ป้ามารีวิวได้ครึ่งทางอีกแระ
ภาพดอกไม้สวยตลอดนะคะป้ากาญจน์
พรุ่งนี้มาตามอีกรอบละกันนะจ๊ะ

ตามป้ากาญจน์มาเที่ยวต่อครับ

กำลังสนุกเลยครับ มาต่อเร็วๆนะครับผม ^^

มาเป็นกำลังใจให้ คุณกาญ ค่า

ทำรีวิวมันต้องใช้ ใจ+แรง จริงๆ
ไม่งั้นโอกาสล่มกลางทาง มีเยอะมาก 555 +

มาตามต่อไปคะ

ป้าแกชอบบอกแกจน  คนจนที่ไหนป้า เที่ยวปีละ  4 หนน่ะ  แถมไปเที่ยวซะนานด้วย

รูปเปิดชวนจินตนาการล้ำเลิศมากกกก

ตามมาทันเจ้าป้าละ

ขอบคุณมากค่า


( ตามไปอ่านข่าวเหตุก่อการร้ายที่นอร์เวย์ ยอดผู้เสียชีวิตขึ้นไปที 92 คนแล้วค่ะ โหดร้ายมาก)

ไปเที่ยวด้วยคนนะครับบบบบบบบ  ขอบคุณสำหรับรีวิว

ตามป้ากาญจน์มาเที่ยวต่อครับ

จากคุณ : tiger's nest    
เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 54 21:22:14  
 
..........................


คุณเสือทอดทิ้งป้าซะนานเลยนะคะ ป้าโป้งแล้วอะ


ขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังใจอีกครั้งคะ


เนื่องจากมันมีสัมมมนา 3 วันนะคะ แหมๆๆๆ   ป้าจะแอบอัพในห้องสัมมนาก็แสนเกรงใจคะ เราผู้ดีนะคะ

......


บางมุมของ MADISON AVE คะ สมกับเป็นแดนพญาอินทรีย์จริงๆ คะ


ส่วนเจ้าป้านางพญามหาสเน่ห์แห่งเมืองคอน

ตามเจ้าปร้ามาแล้วววว....ฟิตเปรี๊ยะ ฟิตเปรี๊ยะ ..ใส่อุเอโนะ  เอ๊ย โอนามิ (เขาเรียกงี้ใช่ป่าวหว่า?) มาเหรอ เจ้าปร้า ติดเทอร์โบเชียวนะ...

จากคุณ : คุณแม่ติดเน็ต    
เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 54 18:33:25  
 

.................


เพราะคุณแม่กดดันแท้ๆ เจ้าป้าเลยใส่โอนามิ 2 ตัวซ้อนกันเลยอะ ปั๋งมาก แต่นมฟีบหมดแระ   แหะๆๆๆ   ใครอยากพิสูจน์เชิญคะ

...................
บางมุมของ MADISON AVE คะ ตึกนี้สวยเชียวคะ

ไม่ไกลจากโบสถ์แบบรัสเซียคือสนามหมาเล่นคะ นี่คืออีกสถานที่ที่ป้าชอบ


เพราะว่าป้าเองก็อยู่กับหมา อีกไม่นานจะออกลูกเป็นหมาแล้วอะ ป้าอยู่กับหมาตัวผู้ปะเนี่ย



ป้าเดินเข้าไปเนียนเพื่อนั่งเล่น และไปเล่นกับหมาชาวบ้าน แอบดูความเป็นไป แต่ละคนพาหมามาวิ่งเล่น ส่วนแม่ๆ พ่อๆ ก็นั่งคุยกันอย่างมีความสุข

ทั้งย่าน BROOKLYN  และ GREEN POINT เป็นย่านที่มีความผ่นคลายสูงมาก สบายๆ ตามที่ป๋าเบิร์ดเขาบอกนะแหละ  เหมาะแก่การมาเดินเล่น นอนเล่น นอนจริงก็ไม่มีใครว่า มีสิ่งหนึ่งที่ป้าแอบสังเกตเจอคือ แถวๆ นี้ไม่มีทั้ง hostel and hotel คะ อาจจะเหมาะกับการมาเที่ยวแค่ระยะสั้นๆ มากกว่าจะมาพักจริงจังนะคะ

ขอย้อนกลับนิดนึงนะคะ ก่อนที่จะมาเจอ McCARREN PARK ป้าเดินหลงไปในซอยแห่งหนึ่ง เป็นซอยที่ป้าชอบมาก เพราะตลอดแนวกำแพงของซอยเต็มไปด้ว ยart ที่สุดแสนจะแหล่มมากคะ ใครนะช่างมีเวลาว่างมากซะจริงๆ


แต่การว่างงานแบบนี้มันดีต่อบ้านเมือง เพราะจะทำให้บ้านเมืองสวยงาม ความจริงซอยนี้เงียบมากคะ แต่ป้าไม่กลัวอะไรทั้งนั้น เพราะว่าบ้านแต่ละหลังมันสวยไง ป้าตั้งใจจะเดินเข้าออกให้ครบทุกซอยอยู่แล้ว นอกจากจะเจอบ้านสวยๆ  ยังมาเจอกำแพงสวยๆ ที่ถูกใจอย่างยิ่งคะ



ขอยืนยันว่าถนนในย่าน GREEN POINT and NASSUE น่าเดินเล่นจริงๆ ได้เห็นวิถีชีวิตของคนเมกันอย่างจริงแท้ แม้ว่าส่วนหนึ่งอาจจะเป็นชาวโปแลนด์นะคะ


บ้านสวยๆ หน้าซอยคะ   เพราะหน้าซอยมันสวยอย่างงี้ไง ป้าถึงเดินไปจนสุดซอย

ถนนสุดแสนสะอาด บ้านก็สวยดีแท้ จอดรถกันมีระเบียบดีจังคะ

นี่แหละที่ป้าชอบ ถ้าเด็กๆ ของป้าใสซื่อมือสะอาดแบบนี้บ้างดีจัง คงไม่มีใครไปชมมารดาของเจ้าป้าในส้วม อิ อิ อิ

บอกไม่ได้หร็อกว่าใครจะอมหัวใคร ทำไมป้า ทำไม  อ้าวๆๆๆๆ  ก็ปากกว้างพอกันเลยอะ

ตามติดมหากาพย์ป้ากาญจนา...แหม ป้าอัพเดทตามสถานการณ์ทั้งไทยและเทศเชียวนะคร้าฟ ชอบๆๆ

จากคุณ : FooSang    
เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 54 19:00:19  
......................


ป้าไม่อยากจะโม้ให้ระคายเคืองต่อหูหลานๆ ว่าป้านะรู้เรื่องชาวบ้านทุกเรื่องแหละ แต่เรื่องตัวเองป้าเอาตัวไม่เคยรอดเลยอะ


ขอบคุณมากนะคะ ตามป้ามาตั้งแต่อินเดียเลยนี่คะ

.....

ป้าแกเลือกเดินเข้าซอยลับๆ เพราะแกมีแผนไง คนไรวะหลงรูปตัวเองซะขนาดนี้

สุดซอยคือกำแพงที่เห็นในภาพนะคะ กำแพงนี้เป็นของโรงงานแห่งหนึ่งคะ


ด้านซ้ายเป็นถนนที่เลี้ยวเชื่อมไปซอยอื่นได้นะคะ แต่ป้าไม่แน่จริง ป้าไม่กล้าไปคะ เพราะคนที่เดินผ่านเจ้าป้ามานั้นล้วนแต่เป็นชายฉกรรย์วัยกลัดมันส์   ป้ากลัวว่าเขาจะเห็นหุ่นงูเหลือมของป้าสวยงามขึ้นมาก็ได้


ป้าเดินย้อนกลับจากซอยนี้แล้วไปนอนตีสะดือตามที่เล่ามาแล้วละนะ อย่าเพิ่งบ่นนะว่าป้าเล่าวกวน ทำไงได้ชีวิตป้าวกวนจะตายไป แบบว่ามั่วเก่งอะนะ

เข้าใจเลือกภาพเปิดนะคะเจ้าป่า  
รอชมต่อนะจ้ะ ^)^

จากคุณ : ใสบัว  
เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 54 19:39:11  
.........


เลิกจากการเขียนเวปพันทิป ป้าหางานสำรองไว้แล้ว ทายสิอะไรเอ่ย???

ตอบคอลัมภ์ เสพสมบ่มิสมไง เหมาะกับป้ามาก!!!

........

หน้าบ้านทุกหลังจะมีกระถางต้นไม้จัดวางไว้แบบง่ายๆ

ใกล้กับโบสถ์รัสเซียคือร้านอาหารที่หลายครอบครัวมาจองที่กันจนเต็มหมดแล้วคะ ต้องเดินผ่าตึกที่เห็นในภาพอีกนิดหนึ่งคะ ตรงหัวมุมนะเอง

เอาละคะ ในที่สุดป้าก็ตามหาถนน Bedford AVE จนเจอแล้วคะ


บรรยากาศสองข้างถนนเต็มไปด้วยร้านอาหาร ร้านกาแฟ คล้ายๆ ย่าน little ITALY เลยคะ แต่เป็นแบบชาวโปแลนด์มากกว่าคะ


ชาวบ้านนำเสื้อผ่าเก่าๆ มาวางขายตามถนน ใครมีอะไรก็จะเอามาวางแบกะดินขายกันง่ายๆ มีคนมาเลือกซื้อมากมายเลยคะ



สิ่งที่ต้องตกใจคือ ทุกร้านอาหารไม่มีที่ว่างเหลือเลยคะ ไม่มีเก้าอี้สำคนจรหมอนหมิ่นอย่างป้าเลยคะ  ป้าเดินหาอยู่หลายร้านเลยคะ ป้าเลยเลือกเข้าหาอาหารราคาถูกตาม supermarket แต่ดันไม่มี supermarket อีก เออๆๆๆ บรรยากาศบ้านนอกจริงๆ อะ

ถ้าใครไม่อยากจะเดินถนน Bedford AVE ก็สามารถเดินเข้าถนน North 7 st ก็ได้คะ ความจริงแล้วตลอดถนน Bedford AVE  จะมีถนนสายอื่นๆ ตัดผ่านเป็นตารางสีเหลี่ยมเลยคะ เชื่อมต่อกันได้หมดนะคะ ใครจะเดินเข้าออกให้ครบทุกซอยก็ไม่มีใครว่าอะ  รวยพอก็ไม่ว่ากัน เชิญ shopping กันให้เต็มที่เลยคะ

เขาเรียกแก่อย่างมีประโยชน์ ไม่นั่งรอนอนรอเงินจากลูกหลาน


เขาจะรอได้ไงป้า ฝรั่งเขาไม่กลับมาเลี้ยงพ่อแม่กันหร็อก ถ้าไม่คิดจะเก็บเงินไว้ตั้งแต่สาวๆ มีหวังได้ย้ายประเทศไปอยู่โซมาเลีย ไมป้า ทำไมต้องย้ายประเทศด้วยละ



อ้าวๆๆๆๆ ก็ไม่มีจะกินไง จนไง ไม่เข้าใจเหรอ


ถ้างั้นป้าก็ต้องระวังตัวเองไว้บ้างนะ เงินมรดกจากหม่อมมารดาป้าก็ผลาญหมดแล้วไม่ใช่เหรอ  อย่าให้ใครจับได้ว่า บั้นปลายชีวิตของป้าต้องมานั่งขอทานอยุ่แถวๆ หน้าราม!!!

บอกแล้วไงว่ามันไม่ใช่นิวยอร์ก ในความวุ่นวายกลับมีสเน่ห์ดีนะ


อาจจะเป็นเพราะว่าป้าชอบบรรยากาศแบบตลาดอะนะ


สงสัยอยุ่อย่างเดียวแหละ เวลาที่ป้าแก่ตัวลง จะมีใครมาช่วยป้าขายของเก่าบ้างนะ  อย่างป้าจะมีไรเหลือไว้ขายบ้างนะ

To ป้ากาญจน์ อะครับ

นับถือป้าจริงๆ ไปคนเดียวไม่มีขาตั้งกล้อง แต่รูปที่ป้าถ่ายตัวเองออกมาแต่ละรูป นางแบบยังชิดซ้ายอะครับ
จริงๆแล้วป้าเป็น America's next top model นี่เอง ^^

มาแล้ว ไปด้วยๆๆๆ


นอกเกาะ Manhattan นี่มีอะไรให้น่าค้นหาเยอะจริงๆเนอะเจ้าป้า เท่าที่เห็นทริปนี้ป้าจะเที่ยวนอกเกาะเยอะเหมือนกันนะเนี่ย

@  เจ้าป้าเปิดกระทู้มารูปนั้น..ต๊กกะใจหมดเลยครับ..
    ดูแล้วแดดเปรี้ยงถึงขนาดต้องกางร่มขายของกันเลยทีเดียว
    แล้วตกลงกระทู้นี้ป้าได้ทานอะไรบ้างล่ะครับ..

ตามมาเดินเล่นที่ Green Point กะ Bedford AVE กับป้ากาญจน์ต่อครับ เดินกันให้ขาลาก แต่วิวก็น่าเดินเล่นจริง ๆ

ยังไงก็ต้องตามป้ากาญจไปเที่ยวทุกทริปครับ ^^

ขอบคุณรีวิวสวยๆ

ป้ากาญจน์..นั่งรอดูรีวิวเก๋และเรื่องเล่าสนุกของป้า
แต่เค้าเอากิ๊ฟไปละลายในบ่อน เอ๊ย..แจกให้ป้าและเพื่อนๆหมดแล้วอ่ะจิ
มารีวิวต่อนะจ้า  

ปร้ายังไม่มา แอบนินทาป้าดีกว่า

ครั้งแรกที่ได้อ่านรีวิวป้าคือชุดอินเดีย เปิดกระทู้มาตกใจมาก คนอะไร กล้ามาก เอารูปตัวเองลงเต็มๆ มิเซ็นเซอร์ ชนิดไม่แคร์สื่อ พอได้อ่านไป โหป้าแกอึด+โหด+มันส์+ฮา+(งก)มาก .....

ถามต่อว่า อ่านกระทู้ป้าแล้วได้อะไร .. นอกจากได้อรรถรสในการอ่านแล้ว ยังเสมือนได้ไปเที่ยว กับป้าแกด้วย ซึ่งในความเป็นจริง ขอไปกับป้า ป้าคงไม่ชอบ เพราะป้าออกตัวแรงเอี๊ยด ว่าป้าไม่ชอบเที่ยวกับใคร (ป้าชอบฉายเดี่ยว เสียวหลุด) ป้าทำให้เรารู้จักอดทน (อดทนรออ่านกระทู้ป้า) มีอย่างที่ไหน รีวิวค้างคา เป็นตอม่อโฮปเวลล์เชียว ...

อีกอย่างที่ได้จากการอ่าน กท.ป้า คือ เราเดินเก่งขึ้น พอไปเที่ยว หรือ ไปที่ไหนที่ต้องเดิน เดิน แล้วมีความรูสึกขี้เกียจ มันจะนึกถึงป้าขึ้นมาทันทีทันใด ทำให้มีกำลังใจเดินขึ้นอีกเย้อะเลย ...

สุดท้าย อยากบอกป้าว่า ประทับใจป้า มาก  ขอบคุณที่ป้าสละเวลาบ้าง มามั่ง ไม่มามั่ง มาเขียนกระทู้ให้เราๆได้อ่านกัน ... เราชอบทุกทริปของป้าเลยอ่ะ

ปูลู ไม่เคยเขียนไรยาวๆ อย่างนี้เลยนะเนี่ย ปกติก็เข้าโหมด read only อย่างเดียว อย่างที่บอก ก็เค้าประทับใจป้าไง ...

ครู KAN  ทำไรอยู่ มาต่อเร็วๆเลย  เดี๋ยวแฟนคลับงอนนะ  รูปวาดบนกำแพงสวยๆทั้งนั้นเลย

สวัสดีค่ะ คุณกาญจน์ ติดตามตลอดทุกทริปนะคะ  ^^

ป้า แกเงี้ยแหล่ะ หลอกให้อยาก แล้วก็จากไป

หวัดดีคะคุณ Pjanet



แหมๆๆๆๆ   แค่ป้าหายตัวไปยังไม่ครบ 48 ชั่วโมงเลยอะ แจ้งความป้าซะแร้ววววววว


เอากันทีละเรื่องเลยอะนะ เรื่องไม่เซ็นเซอร์ภาพ คือว่า สวยสังหารแบบป้า คงไม่มีใครทะลึ่งเอาภาพป้าไปข่มขืนกระทำชำเราหร็อก และอีกเหตุผลคือ เรามันคนจริงใจไง เราไปมาจริง เที่ยวจริง ไม่ได้ไปแอบเอาภาพใครมาโม้ว่าเป็นเรื่องของตัวเอ้งอะ อิ อิ อิ    



อย่าเนียนป้า อย่าเนียน ป้าชอบอวดมากกว่ามั้ง ทำอ้างโน่นอ้างนี่ให้ดูดี เขารู้ทันกันทั้งพันทิปแร้วววววว




เรื่องที่มีคนขอตามตูดป้า ไอ้หย๊าๆๆๆๆๆๆๆๆ พูดเพิ่มเดี๋ยวจะไม่มีใครคบ อิ อิ อิ    ยังไม่เคยใครที่เที่ยวแนวป้าไง ถ้าเจอแนวเดียวกัน รับรอง ป้าไม่ทอดทิ้งแอบชิ่งหนี เชื่อแกเหอะ


เรื่องมาบ้างไม่มาบ้าง อย่าให้ป้าต้องแถลงไขเล้ยยยย   อายุอานามก็ปาเข้าไป 40 ลูกเอ้ยยย     ถ้าไม่มาสัก 3 เดือน ป้ายังมั่นใจเลยว่า ไม่ท้องชัวร์ เพราะไข่มันฝ่อหมดแระ แหะๆๆๆๆๆ   นอกเรื่องอีกแล้วป้า


ส่วนเรื่องต่อหม้อโฮปเวลล์ อิ อิ อิ  อย่ามาชวนป้าพล่าม แล้วสุดท้ายก็ชวนป้าเข้าคุกด้วย ป้ารู้ทันละนะ   อย่างป้าชอบการเมืองซะด้วยสิ เป็นรองจากการมุ้งนิดหน่อยอะ


ขอบคุณอย่างมากเลยคะ ชมซะป้าว่าจะไม่กินแกงพุงปลาเย็นนี้แล้วละ อิ่มอะ

Bedford AVE  น่าจะยาวราวๆ เกือบ 3 กิโลเมตรนะคะ  เป้นถนนสายเดียวตัดตรงเลยคะ และมีถนนสายอื่นตัดพาดผ่านเป็นตารางสี่เหลี่ยมอย่างที่เล่าไปแล้วนะคะ ใครที่ใจง่ายอาจจะเดินแล้วแอบเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาตามศรัทธานะคะ ส่วนป้าเดินตรงเลยคะ ไม่รีบร้อนแต่อย่างใด จะรีบได้ไง หิวจะตาย ป้ายังไม่ล้มเลิกเรื่องหาข้าวกินสักมื้อ



ร้านอาหารเยอะมากอย่างที่บอกนะคะ ไม่มีเก้าอี้ว่างเลยจริงๆ แต่มีร้านหนึ่งที่มีเก้าอี้ว่างเยอะมาก เพราะว่าเพิ่งจะเปิดประตูคะ เป็นร้านอาหารจีนแบบจานเดียวคะ มีเมนูวางอยู่หน้าร้านด้วยคะ บอกราคาเรียบร้อย ราคาเฉลี่ย 14 ดอลล์อะ ส่วนใหญ่เน้นข้าวที่เสริฟมาพร้อมกับไก่ที่ปรุงแบบต่างๆ


และเมนุหลักคือก๋วยเตี๋ยว บอกตรงๆ อย่างจริงใจว่าไอเกลียดเก๋าเตี๋ยวมาก ขึ้นสมองเลยอะ เนื่องจากที่นี่ (ประเทศไทย) มีอาหารให้กินฟรี วันไหนที่มีก๋วยเตี๋ยว วันนั้นป้าจะงอนแม่ครัว เพราะว่าไม่ชอบกินอย่างยิ่ง ป้าเลยสิทธิพิเศษ   เขาทำสปาเก็ตตีให้ป้าเลยเหรอ แหมๆๆๆ ป้าสำคัญขนาดนั้นเชียว



เปล่าๆ   เขาให้ไข่ดิบมา 2 ฟองแล้วบอกว่า เชิญครูเอาไปทอดกินเองแล้วกัน อิ อิ อิ สำคัญไหมละคนอย่างป้าอะ



ประมาณสักกลางซอยนะคะ ร้านอาหารหนาแน่นมากที่สุด และร้านกาแฟตามทางเท้าเยอะมากด้วย บรรยากาศแบบริมหาดนะ ป้าชอบมาก แต่ละคนมีความสุขจัง ยกเว้นตูคนเดียว เพราะหาที่นั่งไม่ได้ ไม่รู้จะนั่งตรงไหนดี



restaurant ส่วนใหญ่ราคาแพงมาก  อย่างว่าแหละ บรรยากาศมันดี แถมเป้นวันที่อากาศดีที่สุดด้วยคะ ป้าลองเดินหา supermarket กันต่อไป มีแต่ชนิดที่ร้านเล็กนิดเดียวคะ ที่สำคัญไม่มีบุปเฟ่ต์หรือข้าวแกงที่ป้าช้อบหร็อก เพราะร้านอาหารมีเยอะ แล้วจะมาเสี่ยงขายอาหารแบบตักแล้วชั่งกิโลทำไม

เนื่องจากเข้าออก supermarket อยู่ประมาณ 10 แห่ง ไม่ได้ข้าวแกงอย่างที่ป้าต้องการ วันนั้นเลยแก้อายแก้เขิลลลลลด้วยการซื้อแครกเก้อมา 1 ห่อ ไอ้หย๊าๆๆๆๆ ป้าถึงกับอึนอะนะ ตั้ง 4 ดอลล์ รู้งี้กินข้าวที่ร้านอาหารจีนดีกว่า



ส่วนนี่ร้านแบรนด์ดังของเขาละ ป้าได้แต่แอบดูนะ ไม่ได้ซื้อหรอก เพราะเริ่มหลงรักมัฟฟินแบบใกล้หมดอายุแล้วไง มันถูกดีอะ

บางมุมของ Bedford AVE   มีร้านอินเทอร์เน็ตด้วยคะ  ก็คงสมควรแล้วที่จะต้องมี เพราะบรรยากาศของถนนสายนี้เหมาะอย่างยิ่งที่จะมานั่งเล่น


ส่วนที่เกาะ MANHATTAN ป้าเจอร้านเน็ตเเพียงร้านเดียวทั้งเกาะ ชั่วโมงหลายร้อยบาทเลยอะ แพงมาก  ถ้าใช้เน็ตจริงๆ ต้องเข้าห้องสมุดสาธารณะเท่านั้น สามารถใช้ได้ 45 นาทีคะ โหลดภาพนะเสร็จแน่นอน แต่ถ้าทำอย่างอื่นไปด้วย ป้าไม่รับรองอะนะ อาจจะโดนเจ้าหน้าที่จับเข้าคุกข้อหาเปิดเวปโป๊ะไม่เกรงใจเจ้าหน้าที่

อีกความพิเศษของ Bedford AVE    คือ สิ่งที่เห้นในภาพ มีคนออกมานั่งวาดภาพกันตลอดเส้นทางคะ ใครจะซื้อหรือไม่เขาไม่สนใจ ทำแต่สิ่งที่ตัวเองชอบก็คงมีความสุขแล้ว  แต่ถ้าขายไม่ออกเลย ไส้แห้งนะป้า




ป้าเดินดูทุกร้าน ทุกภาพ งานเขาจัดจ้านดี บ่งบอกว่าศิลปินนิวยอร์กชอบความร้อนแรง   อืมๆๆๆ  แต่บางคนไม่น่าจะเป้นชาวเมกันนะคะ อาจจะมาจากแถวยุโรปเหนือ หรือยุโรปตะวันออกคะ

บางร้านชอบตกแต่งหน้าร้านของตนเองตามที่เห้นในภาพนะคะ



ร้านนี้ไม่ได้ขายตุ๊กตาแต่อย่างใดคะ แต่อาจจะเป้นสไตล์ของเขาคะ ดึงดูดความสนใจได้เป็นอย่างดี



แต่ถ้าตุ๊กตาตัวนี้มาห้อยโหนโชว์แถวร้านบ้านเรา ป้าว่าน่าจะห้อยอยู่ได้ไม่เกิน 1 คืน ไอ้โรคจิตคงแห็ปเอาไปกอดแน่นอน


ป้าหรือเปล่า อย่าไปโทษไอ้โรคจิตเลยป้าเอ้ยยยยย   ป้าเองก็เข้าข่ายจิตเพภอยู่เหมือนกันนี่นา


ต้องบอกความจริงกันนิดนะว่าตอนแรกป้าไม่เห็นตุ๊กตาตัวนี้หรอก แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นไปเจอ ต๊กกะใจหมด เหอๆๆๆๆๆ นึกว่าผีเด็กมาหลอกมาหลอน!!!


ป้าจะกลัวทำไมเนี่ย 1001 ศพที่ป้าจะมีส่วนด้วย ชาวบ้านเขาทำบุญออุทิศส่วนกุศลให้เรียบร้อยแล้วนี่ป้า

คนที่นี่รักงนศิลปะกันจริงๆ สงสัยมีเหลือเยอะเลยเอามาติดตามข้างทาง




ป้ามองซ้ายมองขวา ปลอดคนเปล่าวะ เดี๋ยวแม่แห็ปกลับมาฝากหลานๆ ซะเรยยยยยยยยย

เมื่อเกือบๆ สุดซอย ร้านอาหารเริ่มหายไป ร้านค้าน้อยลงคะ


อยากรู้ละสิว่าป้าถ่ายภาพนี้ทำไม มันต้องมีอะไรสะดุดใจกันบ้าง ไม่มีผู้ชายนี่ป้า ป้าถ่ายมาทำไมเหรอ ไม่เห็นมีไรพิเศษเลยป้า



ป้าเห็นริ้วธงปลิวไสวเลยไง ป้าว่าแปลกดีที่มีธงมาปลิวไสวอยู่ที่นี่ มันน่าจะปลิวอยู่แถววัดบ้านเรามากกว่าคะ

ป้าเดินจนสุดถนนสายนี้เลยคะ จากนั้นก็เดินย้อนกลับมา ไม่กล้าเสี่ยงเดินต่อไปตรงทางเลี้ยวที่จะเข้าถนนสายอื่น เพราะไม่มีแผนที่ไง



การเดินย้อนกลับทางเดินไม่น่าเบื่อหรอกจะบอกให้ เพราะป้าข้ามถนนไปยังฝั่งตรงข้าม เพ่อจะถ่ายรูปฝั่งที่ยังไม่ได้เก็บภาพนะเอง



ความตั้งใจตอนแรกคือ เราเดินขาไปให้สุดซอยจากถนนทางด้านขวา จากนั้นเดินกลับในเส้นทางเดินด้วถนนทางด้านซ้าย แต่เนื่องจากสมองมันฝักใฝ่แต่เรื่องหาข้าวกิน ป้าเลยข้ามถนนกลับไปกลับมานับ 10 เที่ยว ไม่น่ารอดเลยนะป้า น่าจะถูกรถชนตายไปแร้ววววว

ขากลับป้าเดินอย่างมีความสุขมากขึ้น เพราะป้าเอาแครกเก้อใส่ข้างๆ เป้ แล้วล้วงออกมากินเป็นครั้งคราว เหมือนตอนอยู่ ป. 2 ไง ใส่มาม่าช้างน้อยไว้ที่กระเป๋าเสื้อนักเรียน ออกจากส้วมเสร็จล้วงมาม่าช้างน้อยมากิน อร่อยเป็นบ้าเลยอะ



ป้าว่าการเดินกินนี่มันเป็นความสุขสุดจะหาไหนเหมือน ไอ้คุณครูที่ชอบสั่งสอนเด็กว่า อย่าเดินกินนะนักเรียน มันไร้มารยาท อิ อิ อิ   ครูแกเล่นมาแอบเดินกินอยู่แถวๆ GREEN POINT เสียเอง



เวลากลับใต้ ถ้าเห็นสาววัยกำลังดีเดินแคว็กไก่ทอดออกมาเดินกินแถวหน้าเมืองจังหวัดนครศรี อย่าไปสงสัยใครให้ยาก คนแถวๆ นี้แหละ แกชอบเดินกินไก่ทอดใต้เป็นพิเศษ



อีกคนที่เอาของเก่าๆ มาวางขาย เธอจัดร้านอย่างมีความสุข ขายได้หรือเปล่าๆไม่สนใจอะ

สวัสดีค่ะ คุณกาญจน์ ติดตามตลอดทุกทริปนะคะ  ^^

จากคุณ : เรียกฉันว่าที่รัก  
เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 54 16:17:50  

............................


ขอบคุณมากคะ ถ้าไม่แสดงตนป้าคงไม่รู้ว่าหนูตามป้ามา
.....


ถนนสายเดียวกัน Bedford AVE ที่บรรยากาศต่างกันลิบๆๆๆ

ป้ากาญจน์..นั่งรอดูรีวิวเก๋และเรื่องเล่าสนุกของป้า
แต่เค้าเอากิ๊ฟไปละลายในบ่อน เอ๊ย..แจกให้ป้าและเพื่อนๆหมดแล้วอ่ะจิ
มารีวิวต่อนะจ้า  

จากคุณ : SkylineKip    
เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 54 10:46:47  
 
...........


ป้าชอบผิดศีลข้อ 3 แต่คุณอ้อยชอบผิดศีลข้อไหนนะ

เออๆๆๆ  ไอ้การพนันนี่ไม่มีข้อห้ามในศีล 5 นี่นะคุณอ้อย อิ อิ อิ ถือว่าไม่ผิด แล้วป้าจะงอนคุณอ้อยไดไงว่ามะ
.........


อีกร้านที่เอาของออกมาวางขายตามถนนชนิดที่คนอื่นแทบไม่ได้ขาย ครอบครัวนี้จองที่หมดเลยอะ

@  เจ้าป้าเปิดกระทู้มารูปนั้น..ต๊กกะใจหมดเลยครับ..
   ดูแล้วแดดเปรี้ยงถึงขนาดต้องกางร่มขายของกันเลยทีเดียว
   แล้วตกลงกระทู้นี้ป้าได้ทานอะไรบ้างล่ะครับ..

จากคุณ : MRBIG173  
เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 12:26:56  
 
..................
ไอ้ภาพ rate XXXX ไรเงี้ยความจริงแล้วป้าไม่ค่อยถนัดนักหร็อก ไม่ค่อยชอบดู ชอบทำเหรอป้า

ที่ museum ยังมีอีกหลายภาพเลยคะ THE MOMA museum มีการเปลี่ยนแปลงรูปอยู่บ่อยๆ มั้งคะ เพราะคุณ toy ก็ไม่ได้เห้นภาพนี้  ต้องถามคุณ coffee อีกคนคะว่าได้เห็นหรือเปล่า ถ้าไม่มีพยาน แสดงว่าป้าแอบอ้างเอารูปจากที่อื่นมาดึงความสนใจของหลานๆ อะ
..................


วางกันบนทางเท้าเลยอะ ส่วนคนเดินก็ให้ลงไปเดินที่ถนนไง รถชนหลังหักจะได้ค่าสินไหมมาจ่ายเล่นๆ คุ้มปะเนี่ย

To ป้ากาญจน์ อะครับ

นับถือป้าจริงๆ ไปคนเดียวไม่มีขาตั้งกล้อง แต่รูปที่ป้าถ่ายตัวเองออกมาแต่ละรูป นางแบบยังชิดซ้ายอะครับ
จริงๆแล้วป้าเป็น America's next top model นี่เอง ^^

จากคุณ : FooSang    
เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 54 12:11:14  
 
..........
ป้ามีแต่ขาหักๆ ของป้านี่แหละที่ติดตัวไปด้วย


ส่วนภาพถ่ายสวยคงเป็นความตั้งใจด้วยคะ เดินไม่รีบ มีโอกาสเลือกมุม จัดแสงนิดหน่อย ป้าไม่ชอบการแต่งภาพนะคะ ทุกภาพที่มาวางในกระทู้ไม่มีการตกแต่งใดๆ ทั้งสิ้น ป้าไม่ชอบตกแต่งภาพ เพราะทำไม่เป็นละสิ ทำมาอ้าง

ส่วนเรื่องนางแบบ อืมๆๆๆๆๆ ถ้าคุณ กิ๊บซี่เขาเลิกเดินแบบ ป้ารับเดน เฮ่ยๆๆๆๆๆ ไม่ใช่ เขาเรียกว่า รับช่วงต่อ

แหะๆๆๆๆ รับเดนจากคุณกิ๊บซี่ป้าก็เอานะ รวยๆๆๆๆๆๆ ทั้งนั้นเลย
...........
ทิวลิปพร้อมขาย

คุณ Coffee Blended คะ ป้าแอบเสียดายมากที่ไม่ได้ไป QUEEN เพราะเมื่อไม่นานมานี้ ป้าได้ดูสารคดีเกี่ยวกับ QUEEN โอ้โห สวยมากคะ เป็นอีกสถานที่ที่ค่อนข้างต่างจาก MANHATTAN คะ



QUEEN สามารถนั่งรถไฟสายเดียวถึงเลยคะ อยู่ทางด้าน uptown นะคะ ป้าเองทำตัวเรื่อยเปื่อยซะหลายวัน ความจริงถ้ารู้จัก QUEEN ก่อนหน้านี้สักนิด คงได้โม้ QUEEN กันอีกสักกระทู้นะคะ

..............


ร้านขายดอกไม้เป็นอีกสถานที่ที่ถ่ายภาพแล้วจะได้าพสวยมาก

เมื่อเดินย้อนกลับมาได้สักครึ่งทาง ป้ามาเจอสี่แยกที่เมื่อเงยหน้าขึ้นไปเจอคำว่า    Metropolitant AVE เนื่องจากตามที่แผนที่ในสถานีรถไฟใต้ดินโชว์ไว้บอกว่าสถานีต่อไปคือ Metropolitant station



ป้าคิดว่าเราเดินทางนี้ดีกว่า น่าจะใกล้กว่า ประหยัดเวลามากกว่า ไม่ควรเสียเวลาเดินย้อนกลับไปที่ MANHATTAH AVE ซึ่งต้องเดินอีกไกลมาก แต่ความจริงแล้วยังแอบอาลัยอาวรณ์ Bedford AVE อยู่เลยคะ รู้สึกว่ายังไม่อิ่มกับถนนสายนี้เลยคะ



แต่เนื่องจากหาร้านที่เราสามารถกินข้าวได้ไม่เจอจริงๆ เป้าหมายแถวๆ Metropolitant station น่าจะดีกว่ากันมาก เพราะเป็นย่านการค้า น่าจะมีร้านอาหารราคาถูกให้เลือกกิน หรือร้านอาหารขยะ หากว่าจำเป็นจริงๆ บางทีวันนี้ป้าอาจจะได้กินแมกโดนัลในรอบ 8 ปีเลยอะ


art บนกำแพงอีกภาพคะ

Metropolitant AVE เงียบเชียบเลยคะ ไม่ค่อยมีคนเดินผ่านมามากนัก



อากาศเริ่มร้อนจัด ไม่มีร่มไม้บังเงาเลยคะ เดินอย่างทุกข์ทรมานมาก ไอ้แครกเก้อกล่องเดียวที่มีอยู่หลายชิ้น ป้าฟาดเรียบ คอแห้งผากเพราะมันดันไปติดกระเดือกของป้านะเองคะ


ระหว่างทางแทบไม่มีอะไรน่าสนใจมากนัก ถนนสายนี้ยาวมาก เดินเท่าไหร่ไม่มีความหวังว่าจะเจอ Metropolitant station  เลยคะ ป้าชักสงสัย หลงทางเปล่าเนี่ย จะเดินย้อนกลับดีไหม แต่เดินมาไกลมากแล้ว เหนื่อยมาก ไม่ว่าจะไปทางไหนก็แทบจะไม่ไหวทั้งนั้น



บางครั้งต้องหยุดแล้วนั่งพักก่อนตามข้างถนน เมื่อมีแรงก็เดินต่อไปคะ ถ้าร้อนมากๆ ก็จะแวะเข้า supermarket เพื่อเอาแอร์ แล้วเก็บภาพนี้มาคะ

น่าจะเกือบชั่วโมงคะป้าถึงเดินมาถึงโบสถ์แห่งนี้ อุ่นใจขึ้นมาหน่อย จากที่ไม่ได้พบผู้คน เจอโบสถ์ก็ย่อมจะได้เจอคนคะ ถนนสายนี้กว้างมากคะ ยังตัดผ่าน highway อีกด้วยคะ ป้าต้องรอจนมีคนผ่านมาเพื่อจะได้อุ่นใจเวลาข้ามถนนนะคะ

ภาพดอกไม้ทางโน้นสวยเสมอ
ไม่ว่าจะอยู่ในกระถางต้นไม้
ในสวน หน้าบ้านคนอื่น
และหน้าร้านดอกไม้

เพียงแค่มีดอกไม้บาน
และรอยยิ้มจากป้ากาญจน์
เพียงเท่านี้ใจอิ่มกว่าที่คิดละเนอะ
 

เมื่อข้ามผ่านมาแล้วมาเจอเกาะกลางถนน ป้าแวะนั่งพัก มีคนนั่งอยู่ก่อนแล้วหลายคน เนื่องจากแสงแดดเป็นสิ่งที่มีค่ามากสำหรับคนที่นี่ พวกเขาออกมานั่งอาบแดดกันคะ


เมื่อมีแรงป้าตามหา Metropolitant station  กันอีกครั้ง ตรงสถานีนี้คือย่าน Williumberg นะเอง ความจริงแล้ว lonely planet ก็แนะนำให้มาเดินเล่นที่นี่ด้วยเหมือนกัน รวมทั้งเพื่อนร่วมห้องเองก็แนะนำอย่างงั้น ป้าเลยแอบคาดหวังไว้สูงมากว่ามันต่องเริ่ดส์นะคะ



แต่เมื่อมาถึงจริงๆ แล้ว ป้าผิดหวังมากคะ เพราะมันค่อนข้างวุ่นวายมากไปหน่อย คนเยอะด้วย แถมค่อนข้างจะสกปรกอะ ไม่น่ารื่นรมย์เท่าไหร่คะ มันคล้ายๆ แถวๆ ประตูน้ำบ้านเรานะคะ แม้ว่าจะไม่ปลื้มเท่าไหร่ แต่ป้าเองก็เดินสำรวจนิดหน่อยคะ  ผู้คนแถวนี้น่าจะเป็นชาวต่างชาติที่ย้ายรกรากมาจากประเทศอื่นๆ มาทำมาค้าขายกันแถวนี้นะคะ



ถึงจะไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ แต่มีร้านอาหารหลายร้าน บรรยากาศแตกต่างกันไปคะ หลายสัญชาติด้วยคะ


รวมทั้งมีห้างขนาดใหญ่ด้วยคะ แต่ไม่ค่อยน่าเดินนะคะ ป้าเลยเดินหาสถานีรถไฟจนเจอ แล้วป้าก็ไปนอนเล่นที่ CENTRAL PARK ที่ป้าโปรดปราน

Metropolitant AVE  แอบน่ากลัวนะคะ ป้าเองเดินแบบกึ่งวิ่งเลยคะ

สายตาของคนที่เดินผ่านมาเขามองเราแปลกๆ นะคะ ไม่ค่อยไว้ใจเท่าไหร่


ทางที่ดีน่าจะเดินกลับตามถนน Bedford AVE มากกว่า จากนั้นเดินย้อนกลับตามถนน MANHATAH AVE นะคะ

ป้านั่งรถไฟอีกหลายนาทีเพื่อไปนอนเล่นที่ CENTRAL PARK  เพราะไม่รู้ว่าจะไปไหนดีนะเอง


สถานี Metropolitant station

ป้าเลือกมาลงแถวๆ กลางเกาะ MANHATTAN ทางด้าน west side นะคะ


วันนี้คนออกมาเดินเล่นกันเต็มเมืองเลยคะ แต่ละคนหน้าตามีความสุขกันมาก  แต่ละคนแต่งตัวกันแบบบางเบา


ป้ายังไม่ละความพยายามในการหาข้าวแกงของป้า เข้าร้าน supermarket แห่งแรก ไม่มีข้าวแกงแบบชั่งกิโล  แต่มีไก่ทอดที่ราคาถูกมาก ตัวละ 90 บาท ป้าหยิบมาดูหลายครั้ง เป็นไปได้เหรอเนี่ย ไก่ตัวละ 90 บาท นี่มันเมกานะ ไม่ใช่ตลาดบางกะปิซะหน่อย



ถึงราคาจะถูกมากแต่ป้าไม่ได้ซื้อหรอก ทำไมป้า ชอบของถูกไม่ใช่เหรอ ทำไมป้ายอมเดินจากไปแบบง่ายๆ ละ   แหะๆๆๆๆ ป้ากินไก่เปล่าๆ ไม่เป็นอะ คนบ้านนอกอย่างป้าต้องกินกับข้าวสวยนะ แต่มันไม่มีข้าวสวยขายไง

ป้าเข้า supermarket อีกแห่ง ยังไม่มีข้าวแกงขายเหมือนเดิม งานนี้ป้าเลยได้ไก่ย่างมาครึ่งตัว อ้าวๆๆๆๆ ไหนว่ากินไก่เปล่าๆ ไม่เป็นไง



แล้วที่เขาแจ้งตำรวจว่าไก่หายเป็นเล้าๆๆๆๆ นะ ฝีมือป้าปะ ยอมรับมาซะดี เห็นแต่ขนไก่ปลิวว่อนเลยอะ ส่วนเครื่องในไก่หายไปทั้งพวงเลยนี่ป้า!!!


จากนั้นป้าเดินมานอนเล่นที่ CENTRAL PARK  อย่างมีความสุข


FOOD CITY มีอาหารมากมาย บางอย่างราคาถูกมากคะ

ด้านหน้า FOOD CITY มีคุณยายออกมานั่งรับแสงแดดยามบ่ายกันคะ


ป้าเห็นภาพนี้แล้วสะท้อนในหัวใจนะ ชีวิตตูจะเป้นไงบ้างนะอีกสัก 20 ปีข้างหน้า จะเดียวดายแบบนี้หรือเปล่านะ

สารภาพกันแบบจริงใจ ไม่รุ้ทำไมปีนี้ 2554 ป้าชักสูญเสียความมั่นใจ เริ่มกลัวอนาคต เริ่มหวาดหวั่นว่าแก่ไปแล้วใครจะเลี้ยงตูวะเนี่ย เริ่มจิตตกจริงๆ นะ นี่แหละเริ่มอ่านหนังสือธรรมะ

ครู KAN  ทำไรอยู่ มาต่อเร็วๆเลย  เดี๋ยวแฟนคลับงอนนะ  รูปวาดบนกำแพงสวยๆทั้งนั้นเลย

จากคุณ : นินจาไร้เงา(ผู้พี่) (นินจาไร้เงา)    
เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 54 11:06:15  

.....................


สวยจริงๆ คะ ป้าแถมให้อีกภาพคะ

ถนนสายนี้ที่ป้าเดินผ่านมีแต่อพาร์ทเม้นสวยๆ คะ ถนนสายนี้จะทะลุที่ CENTRAL PARK คะ

เมื่อได้ชัยภูมิที่เหมาะสม ป้าก็นอนเล่นอย่างมีความสุข แอบมองผู้คนที่เดินผ่านไปมา บางคนมาเลือกมุมที่ชอบแล้วนอนเล่นกันอย่างมีความสุข



เด็กๆ  ปีนต้นไม้เล่นโดยมีพ่อแม่เฝ้าดูอยูห่างๆ เนื่องจากอากาศมันดีมาก ป้าหยิบไก่ออกมาฟาดอย่างอร่อย จากนั้นหลับไปอย่างมีความสุข

สีเขียวของ CENTRAL PARK

ขอโม้เรื่องไก่ย่างหน่อยคะ ป้าเข้าใจแล้วว่าทำไมราคามันถู้ก ถูก ถูกมาก


มันคล้ายกับบ้านเรานะ คือว่า มันเริ่มจะรสไม่ดีไง เขาเลยเอามาย่าง แล้วตัดขายครึ่งตัว  กลิ่นมันตุๆ เหมือนกลิ่นถุงเท้าป้าเลย ป้าพยายามจะกินเท่าไหร่ เชื่อไหมว่าป้ากินไก่ครึ่งตัวไม่หมด!!! ทั้งที่ความจริงแล้วป้าฟาดทีเป็นเล้าๆ เลยอะ


ป้าเก็บส่วนที่เหลือไว้โดยไม่ยอมทิ้ง เสียดายอะ ป้าตั้งใจว่าจะเอากลับไปทอดใหม่ที่ hostel ให้มันร้อนๆ แล้วฉีกใส่ในมาม่าต้ม น่าจะอร่อยขึ้นคะ


นอนเมาไก่เน่าอะ

สวัสดีค่ะคุณป้าคนสวย  หนูเพิ่งว่างได้เข้ามาชมกระทู้รูปสวยๆ รีวิวสนุก  ขอบคุณมากๆนะคะ  

หลังจากนอนหลับไปเต็มตื่น อากาศดีๆ ชวนให้หลับใหลฝันหวานเพ้อเจ้อเรื่อยไปตามประสาสาวช่างฝันอย่างป้า


ความจริงตอนที่มานั่งมีครอบครัวหนึ่งนั่งอยู่ก่อนแล้ว เขานั่งกันอย่างมีความสุขมาก เรามองครอบครัวคนอื่นแล้วสะท้อนตัวเองนะ



แหมๆๆๆ   มีขบานขันหมากมาสู่ขอป้าเองก็หลายครั้งแต่ดันทำหยิ่งยะโส  ตั่งมั่นอยุ่แต่กับการจะแบกเป้รอบโลก  เลยต้องมานั่งมองความสุขคนอื่น   พอป้าเริ่มล้มตังลงนอน  เขารีบเก็บผ้าเก็บผ่อนเดินจากไป เฮ่อๆๆๆๆ   กลัวหมดความเป็นส่วนตัว อิ อิ อิ


เมื่อตื่นนอนมาอีกครั้ง ควักไก่มาฟาดอีกที อยากจะกินให้หมด เพราะมันเหม็นไม่อยากแบกกลับไปเท่าไหร่หรอก แต่แทะได้นิดหน่อย เมื่อเบื่อเลยเริ่มลงมือออกเดินสำรวจ CENTRAL PARK  อีกครั้ง




อย่างที่บอกนะคะว่าที่นี่มันกว้างมาก เดินเท่าไหร่ไม่มีวันจะทั่วได้เลย ป้าลัดเลาะจากฝั่งตะวันตกไปทางตะวันออกตามถนนสายเล็ก บางครั้งก็เดินตามเส้นทาง trail ผ่านเข้าป้าลึก เสียวๆ ดีนะ เพราะมันเงียบดีนะ


ระหว่างทางน่าชื่นใจคือ ดอกไม้บานเต็มที่แล้วคะ เพราะกำลังจะสิ้นเดือนเมษษยนแล้วนะเอง ส่วนชีวิตป้ากำลังเริ่มเบ่งบาน อิ อิ อิ

มีทั้งถนนสายหลัก เส้นทางเล็กๆ ตัดผ่านกันจนทั่วทั้ง park เลยคะ


ป้าเองไม่มั่นใจว่ามันจะเชื่อมกันทั้งหมดจริงหรือเปล่า บางช่วงเป็นภูเขาด้วยคะ ป้าปีนเขากันมันเลยคะ



ระหว่างทางมีสองสาวเดินผ่านมา แถภมยังเข้ามาหาป้าด้วยนะ hey hey hey you รู้ไหมว่านี่มันคือตรงไหน ไอหลงทาง อิ อิ อิ


หน้าตาของป้ามันดู hi so มาก ทำไมเขามองป้าเป็นชาวนิวยอร์กไปได้  สงสัยนึกว่าเราอาศัยอยู่แถวนี้  ออกมาเดินเล่นพักผ่อนมั้ง


ป้าเองอยากจะบอกดังๆ ว่า ตูก็หลงมาเหมือนกัน ยังหาทางออกไม่เจอเลยอะ   แต่เนื่องจากเขามองเราซธเป็นผู้มีความรู้ขนาดนี้ จะบอกยังงั้นได้ไง  ป้ารีบสวมรอย this way that way turn left , turn right ไรเงี้ย



แหะๆๆๆๆๆ   ป้า ป้าว่าเขาจะหาทางออกเจอไหมเนี่ย  ป้ามั่วซะขนาดนี้

ด้าน west side มีสวนสัตว์หินด้วยคะ   ป้าเองอยากทบทวนวัยเด็กเยเข้าไปบ้าง แอบเข้าไปลูบนิดหน่อย ให้กำลังใจฮิปโป ที่โดนเด็กกระทำอนาจารวันละหลายรอบเชียว



ป้าเองก็อยากจะปีนป่ายขึนไปขี่สันหลังด้านๆ ดูบ้าง จะคล้ายขี่ควายที่บ้านป้าหรือเปล่าหนอ

กึ่งกลางของ park คือแหล่งเก็บน้ำขนาดใหญ่มากที่เคยบอกไปแล้วคะ ที่นี่ใช้ถ่ายทำภาพยนตร์บ่อยมากคะ

ลักษณธต้นไม้บางชนิดเหมือนป่าพรุบ้านเราเลยคะ


มีดอกธูปฤษีด้วยคะ

เดินลัดเละรอบๆ ทางเดินเลียบริมน้ำ ตลอดเส้นทางมีดอกไม้บานตามภาพ


มีหลายชิดด้วยคะ บางต้นมีขนาดใหญ่มาก

จากสวนป้าเดินจนกลับออกมาทางด้าน east side ใกล้กับ THE MET


ยังไม่อยากกลับ hostel แต่ไม่รู้ว่าจะไปไหนดี เลยเดินกลับเข้า park กันอีกครั้ง เดินเซ่อๆ ซ่าๆจะให้รถชนหน้าแข็งซะงั้น



เมื่อผ่านกลับเข้าไปในสวนได้ไม่ไกลนัก เดินผ่านคนมากมาย เยอะมาก ทั้งที่เดินตามกันมาและเดินสวนทางไป


ป้าได้ยินเสียงดังมากที่ป้าเองก็ไม่ได้สนใจมากนัก แต่ได้ยินชัดเจน


you are so beautiful!!!!


you are so beautiful!!!!


you are so beautiful!!!!


you are so beautiful!!!!
 

ใครวะสวยนักหนา สวยขน้าด สวยคักๆ   สวยสาหัส สวยประหลาด สวยเกินบรรยาย



จากน้ำเสียงที่พูดออกมาหลายครั้งมาก ทำให้ป้าเองไม่สามารถเมินเฉยอยู่ได้ ขอหันไปดูบ้างสิ นางแบบระดับโลกเดินผ่านมาแถวนี้หรือไง หรือดาราฮอลลีวู้ดวะเนี่ย ถึงได้มีคนคร่ำครวนถึงความสวยมากขนาดนี้

.......


ด้านหน้าของ THE MET มีไอ้หนุ่มคนนี้กำลังวาดลวดลายลีลาการเป่าแซ็ก หาเงินใช้ ได้เยอะซะด้วย อิ อิ อิ

ป้าหันหน้ากลับไป แล้วป้าก็วูบไปในบัดดล


โอ้วววววววววววววววววววววววววว
you are so beautiful!!!!


you are so beautiful!!!!


you are so beautiful!!!!


you are so beautiful!!!!



สายตาคู่หนึ่งมองมายังใบหน้าและรูปร่างอันแสนเย้ายวนใจของป้า

จากนั้นครวนครางอย่างเดิม

you are so beautiful!!!!


you are so beautiful!!!!


you are so beautiful!!!!


you are so beautiful!!!!


.................

อยากรู้ละสิว่าป้าจะทำหน้ายังไง



ป้าเองมองหันจนรอบตัว ใครวะสวย ใครวะสวย ตูไม่เห็นใครสวยเลยนี่หว่า  มารุ้สึกตัวอีกที


ร่างอันแสนบอบบางของเจ้าป้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเขาซะแล้ว พร้อมกับคำพูดคำเดิม

you are so beautiful!!!!


you are so beautiful!!!!


you are so beautiful!!!!


you are so beautiful!!!!


งานนี้ไม่ต้องถามแล้วว่าใครสวย ใครกันที่สวยนักหนา สวยดั่งนางฟ้ามาเกิด สวยเริ่ดส์ สวยแร่ดส์ สวยจนไม่คิดจะแบ่งใคร


เมื่ออยู่ในอ้อมกอดเขาแล้ว จะคิดให้โง่ทำไม่อีกว่าใครสวย   ป้าเองเมื่อสติกลับคืนมา ป้าแทบจะหัวเราะให้ฟันผุๆ ของป้ามันร่วงทั้งปาก!!!


ตูอยู่ที่นี่จนจะครบ 1 เดือนแล้ว ยังไม่มีชายคนไหนจะชายตามองสักคน ไม่ว่าจะลุ่นเอ๊าะๆ   หรือรุ่นแย้มฝาโลงทองคำ จริงๆๆๆ นะ ไม่มีใครจะเสนอท่าทีว่าเจ้าป้าสวยเลยสักคน



ทำไมไอ้คนนี้ถึงพูดออกมาซะป้าถึงกับใบ้รับประทาน มันพูดจริงหรือเปล่าเนี่ย???

........


ลุ้นแทนป้าละสิ คราวนี้คงได้รู้แล้วละว่า ทำไมป้าแกมีกุญแจคอนโดกลางเกาะ MANHATTAN อิ อิ อิ  ต้องรออ่านเพราะป้าจะไปสอนสัก 2 ชั่วโมงจ้า

รอจ้ารอ..สอนเสร็จมาเล่าต่อน๊า
ดอก คห 104 อ่อนน้อมถ่อมตนกะป้ากาญจน์น่ารักเชียว
เดาๆๆไปว่าเป็นดอก Snowdrop
แต่ดูต้นออกไปทางสูง
ถ้าผิดก็นับว่าเดาผิด
ครูกาญจน์จะตัดคะแนนไหมเนี่ย

กำลังอ่านอย่างเมามัน ถ้าเป็นหนังก็จุดไคลแมกซ์ อารมณ์ค้างเลย

รีบมาต่อนะจ๊ะ

         จากแฟนคลับที่เฝ้ารอคอย จ๊วบบบบบบ

ตามอ่านยู้  สอนครบ 2 ชม. แล้ว มาทำวิทยานิพนธ์เรื่อง นิวยอร์คให้จบก่อน  จะให้เป็น backpacker ระดับเชี่ยวชาญพิเศษเลย 555  คศ.3 - คศ.4 ไม่ต้องสน

ตามอ่านยู้  สอนครบ 2 ชม. แล้ว มาทำวิทยานิพนธ์เรื่อง นิวยอร์คให้จบก่อน  จะให้เป็น backpacker ระดับเชี่ยวชาญพิเศษเลย 555  คศ.3 - คศ.4 ไม่ต้องสน

ตามอ่านยู้  สอนครบ 2 ชม. แล้ว มาทำวิทยานิพนธ์เรื่อง นิวยอร์คให้จบก่อน  จะให้เป็น backpacker ระดับเชี่ยวชาญพิเศษเลย 555  คศ.3 - คศ.4 ไม่ต้องสน

เมื่อมั่นใจแล้วว่า คนที่สวยดั่งนางฟ้ามันคือป้าเอง เออๆๆๆ    อึ้งจริงๆ ทำไมลุงแกถึงมองป้างามขนาดนี้ หลังจากที่แอบหัวเราะอยู่ในใจซะนานด้วยความขำตัวเอง ตูจะดีใจดีไหมเนี่ย อยู่มาตั้งหลายวันเพิ่งจะสวยวันนี้เอง สวยมากซะด้วย



ป้ากล่าวขอบคุณ ขอบคุณยอมรับแบบไม่มีโดยไม่มีข้อขัดแย้งใด แหมๆๆๆ  เรื่องดีๆ ขนาดนี้จะแย้งทำไม



นึกว่ากล่าวขอบคุณแล้วจะจบกันไป ต่างคนต่างไป ที่ไหนได้ เขายังกอดป้าไว้ในอ้อมแขน แล้วยังมอสำรวจความงามของป้าอย่างตะลึงจังงัง ตาค้าง สำรวจกันแทบทุกขุมขนเลยคะ ป้าบรรยายไม่ถูกจริงๆ นะ แบบว่าไม่เคยเจอใครสวยขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิตอย่างงั้นเลยคะ




ป้าพยายามจะขัดขืนเอาตัวออกมาจากอ้อมกอด แบบชนิดที่สุภาพนะ คือ เราก็อยากจะรักษาน้ำใจ ไม่อยากเหวี่ยงแบบไม่เกรงใจไม่อยากให้ชื่อเสียงของสาวไทยเสียหายได้ เลยอ้อมแอ้มขัดขืน  


อย่า อย่า อย่า อย่าเนียนเลย ทำนายได้ว่าจะรวยละสิท่า ป้าถึงยอมให้เขากอดซะตั้งนานเชียว

ป้าทำอารมณ์ค้างอีกแระ

เมื่อไม่สามารถขัดขืนได้ เขาขอเดินตามป้าคะ ตามมาเหอะ เดี๋ยวจะได้รู้จักตัวจริงของป้า ว่าแท้จริงแล้วภายใต้ความงามที่สุดแสนเกินบรรยายของเจ้าป้านะมันซ่อนอะไรไว้บ้าง



เขาขอตามแบบประกบเลยคะ  ป้าไม่กลัวเขานะคะ  เลยไม่ขัดขืนเลยละสิท่า  ป้าว่าบางทีเรายึดติดตัวตนมากเกินไป เราจะพลาดโอกาสดีๆ ในชีวิตมากเลยอะ ป้าเองก็ไม่อยากพลาดการได้เป็นมาดามนิวยอร์ก อิ อิ อิ


เขายังชมในความงามของป้าไม่เลิก ชมมากๆ ชักไม่ปลื้มเหมือนกัน  มันเวอร์เกินไป  สายตาของเขาหยาดเยิ้มมาก เขาอาสาเป็นไกด์พาป้าชม CENTRAL PARK  ในมุมที่สุดลับ สุดสวย สุดพิเศษ และสุดโรแมนติก



ดีเหมือนกันเพราะความจริงแล้วมีอีกตั้งหลายแห่งใน CENTRAL PARK  ที่ป้ายังไม่เห็น โดยเฉพาะ 5 hightlight ที่มีป้ายโฆษณาไว้ซะหรูเชียวคะ



บางทีคุณลุงคนนี้แกอาจจะมีสถานที่ดีๆ มาแนะนำ ดีแล้วจะได้ถ่ายภาพสวยๆ ในมุมแปลกๆ บ้าง


คุณลุงอาศัยอยู่ในนิวยอร์กนี่ละคะ ทำงานเป็นนักธุรกิจ ป้าก็ไม่รู้หร็อกว่าค้ายา ค้าโคเคน หรือค้ามนุษย์ ไม่กล้าถามมาก เดี๋ยวป้าเองจะพลาดบอกไปด้วยว่า ป้าเองก็เป็นนางนกต่อมานานแล้ว อิ อิ อิ

เมื่อคุยเรื่องส่วนตัวกันพอสมควร ทำให้เจ้าป้าทราบว่า เขาไม่ใช่คนเมกันคะ แต่เป็นคนจากยุโรป ประเทศที่แยกตัวออกจากรัสเซียนะคะ ลืมแล้วคะ


เขาเกิดที่นิวยอร์ก รู้จักนิวยอร์กทุกซอกทุกมุม  ที่สำคัญตอนนี้ ไอโสดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด     นั่นว่าแล้วเชียว  ว่าจะต้องวกเข้าเรื่องนี้  คือว่า เอ่อ อ่า อืมๆๆๆๆๆ    คือ เขาจีบป้านะแหละ แบบจีบกันจังๆ ไม่มียั้ง ไม่มีกั๊ก  แทงกันตรงๆ เลยคะ สงสัยคงกะจะฟันเต็มที่ งานนี้ป้าน่าจะเล่นด้วยแน่นอน


แต่ทุกอย่างมันไม่ราบรื่นอย่างงั้นสิ ตอนแรกป้าว่าจะเออออห่อหมก รับรักซะเลย ไรเงี้ย เราเองก็อายุปาเข้าไปเกินครึ่งร้อย จะลีลายักท่าไรนักหนานะ ว่ามะ ???


ลุงแกดันพูดจาไม่เข้าหูป้านะ  

you are so beautiful!!!!


you are so beautiful!!!!


you are so beautiful!!!!


you are so beautiful!!!!


ป้าเลยย้อนกลับไปว่า ฉั้นจะสวยไรนักหนาเนี่ย พูดเวอร์เกินไป

พูดเกินจริงแล้วอะ เซ็ง จริงใจหน่อย  นั่น นั่น ป้าแอบภูมิใจแต่แกล้งพูดรักษาฟอร์มอะเปล่า???

ลุงแกเลยแก้ตัวว่า

you จะสวยกว่านี้อีกเยอะเลย  พูดอย่างเดียวยังไม่พอนะ ยังมองตั้งแต่หัวจรดซ่ง teen ป้าเลยคะ ถ้า you มีเสื้อผ้าดีๆ ใส่ มี dress สวยๆ มาสวมลงบนร่างที่แสน sexy!!!



ป้าปี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดมากกกกกกกกกกกกกกก



ประมาณว่า ทำไม you ถึงจนขนาดนี้ ใส่เสื้อผ้าปอนๆ ขนาดนี้ เสื้อผ้ามอมแมมมาก       โอ้โห   ป้าโกรธจนตัวรั่นระริก


ทำไมคุณถึงมองคนแต่ภายนอกหะ????    คุณตัดสินคนแค่เสื้อผ้าที่สวมใส่เองเหรอ ทำไมคุณคิดได้แค่นี้ เสื้อผ้ามันวัดความดีคนไม่ได้หร็อก คุณแคบมาก   และอีกล้านเจ็ด @#%&%@!!%^&&* แหะๆๆๆๆๆ   ขอเซ็นเซอร์   คือ ว่าป้าแกลืมความเป็นราชนิกุลชั่วคราวอะนะ


ทางเดินรอบๆ อ่างเก็บน้ำใน CENTRAL PARK

อยากรู้ใช่ไหมว่าทำไมป้าแกวีน ถ้าลุงแกหล่อสักนิด สงสัยป้าแก say yes อย่างเดียวเรย



ขออภัยที่เอารูปลุงแกมาเปิดเผย ป้าไม่ได้มีเจตนาจะประจานหรอกนะ

สิ่งที่ป้าจับความรู้สึกได้คือ แกตัดสินอะไรง่ายเกินไป แกเข้าใจเอาเสื้อผ้ามาล่อนะคะ


แกคงคิดว่าเรามาจากเอเชีย บอกชัดอยู่แล้วว่าจะจน คงตาโตเมื่อเอาของมาล่อ เอาเงินมาล่อ ลุงไม่ได้นำเสนอเงินแบบตรงๆ นะ แต่ถ้าเสนอแบบตรงๆ  ป้าเอาเลยสิท่า


แกจีบชนิดที่แทบจะพาขึ้นเตียงเลยอะ ป้าเลยกรี๊ดใส่แบบไม่เกรงใจอีกเลย



you are butterfly . I hate that. I met a lot of guys. I don't come hear to find bf. และอีกหลายๆ อย่างชนิดที่ปิดกั้นตัวเองเต็มที่  บอกตรงๆ ว่าเบื่อมาก ถึงได้บอกไว้แล้วไงว่าป้ากลัวมากเมื่อมีคนเข้ามาทำความรู้จัก กลัวโดนจีบ!!!




เขาหน้าเสียไปเลยคะ ไม่คิดว่าป้าจะขี้วีนขนาดนี้ และกล้ากล่าวอะไรแบบตรงๆ ขนาดนี้   แต่ยะไม่ละความพยายามนะคะ ยังตามป้ามาอีก


ท่าทีไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากนัก ยังมองป้าด้วยสายตาหยาดเยิ้มมาก หลงไหลป้าซะมากมาย


เขาเองยังเล่าถึงบรรดาสาวๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มากมายจริงๆ คะ เอามาร้อยเป็นสร้อยคงพันรอบสะเอวได้หลายร้อยรอบเลยอะ


อยากรุ้ละสิว่าแต่ละคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตลุงนะใครบ้าง สาวสวยจากเวเนซุเอลา นางแบบ นางงาม โม้ไม่เกรงใจจริงๆ อะนะ



ป้าชักจะต้องตั้งคำถามกับตัวเอง ตูสวยกว่าสาวเวเนซูเอลาเลยเหรอเนี่ย   ชักไม่ค่อยไว้ใจชายคนนี้เสียแล้ว   ไม่ไว้ใจตัวเองมากกว่ามั้งป้า

อะแฮ่ม..อะแฮ่ม // wink
 

มาอีกเรื่องที่คุยกันคือ เรื่องศาสนา ขอไม่เล่านะคะ เดี๋ยวจะกระทบกัน


แต่เรื่องนี้แหละที่ชักทำให้สายตาของลุงที่มองป้าชักจะไม่หยาดเยิ้มอย่างเดิม



เนื่องจากป้าเองเป็นคนตรงๆ ไง ไม่อ้อมค้อมหรอก ป้าคิดยังไง ป้าพูดอย่างงั้น ถึงว่าไม่ค่อยมีใครคบป้า



ลุงถามป้าว่าเคยไป fountain ไหม สวยมากเลยนะ สวยสุด ไปถ่ายรูปที่ fountain กันนะ


เขาถามหลายครั้งมากคะ   เชื่อไหมว่าตั้งแต่เกิดมาจนจะต่อคิวรอซื้อโลงทอง ป้าไม่เคยได้ยินคำว่า fountain เลยสักครั้งเดียว


ป้าต้องแกล้งเดินให้ล้ำหน้าอะนะ เพราะว่าป้าจะปกปิดสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย


ไอ้ fountain    fountain    fountain    fountain   fountain   มันคืออะไรวะ  ถ้า moutain  ป้าพอรู้จัก หิมาลัยป้ารู้จักดี อิ อิ อิ


ต้นนี้เจอที่ CENTRAL PARK  มันแปลกดีคะ

ป้าไม่กล้า say yes แบบมั่วๆ เดี๋ยวอาจจะซวยตื่นขึ้นมาอีกที ป้านอนอ้าซ่าอยู่บนเตียงซะแร้วววววว




เขายังถามไม่เลิกเลยคะ ไป fountain ไหม  ป้าลีลาจนในที่สุดก็มาเจอไอ้ fountain ที่สุดแสนจะเซ็งมาก    มันคือ น้ำพุ ฮีโธ่เว้ยยยยย   ตูนึกตั้งนาน

ป้าชอบน้ำพุแห่งนี้มาก เพราะมีนักดนตรีซำเหมาเขามาร้องรำทำเพลงอย่างสนุกสนาน ที่สำคัญมันเป็นสไตล์ที่ป้าชอบคือ ดนตรีจากเมกาใต้นะคะ



ฝีมือการเล่นยอดเยี่ยมมากคะ ขอปรบมือให้เลยคะ สุดยอดจริง เมื่อชอบเพลงอยู่เป็นทุนแล้ว  ป้าเลยอยากนั่งฟังแบบสบายใจ นั่งเล่น แถวๆ นี้ ไม่อยากเดินไปไหนอีกแล้ว   นั่งลงตูดยังไม่ทันจะได้ด้าน คุณลุงแกมาเซ้าซี้ไปตรงอื่นกันต่อเหอะ


มีที่สวยๆ อีกมากมาย ไปเดินให้ทั่วๆ ดีกว่าไหม คราวนี้เข้าใจหรือยังว่า ทำไมป้าถึงอยากไปไหนคนเดียว เพราะเมื่อเราเจอสิ่งที่เราชอบ เราอยากอยู่นาน ดูนานๆ จะได้ไม่มีใครมาขัดขวาง



ป้าโมโหมาก ตูจะฟังเพลง จะรีบไปไหนวะเนี่ย ไม่เห็นหรือไงว่ามีผู้ชายหล่อยืนอยู่แถวๆ นี้มากมาย จะรีบไปก็เชิญไปคนเดียวเด๊ะ แหะๆๆๆๆ   แค่คิด ไม่ได้พูดออกมาหร็อก มันโหดไปอะนะ

นักดนตรีกำลังแสดงฝีมือคะ


มีเสียงปรบมือให้ดังสนั่นเลยคะ นับถือจริงๆๆๆๆ

จาก fountain เขาถามว่าป้าเคยไปดู skett dancing หรือเปล่า



นี่เป้นครั้งแรกที่ป้าโกหกตัวเอง โกหกคนอื่นหลายครั้งแล้ว อิ อิ อิ


no no no ยังไม่เคยไป แบบป้ารำคาญนะ จะพาไปไหนก็พาไปเหอะ เชิญ!!!   ชีวิตของฉันเป้นของคุณแล้วนับแต่ที่ฉั้นตัดสินใจเดินตามคุณมานั่นแหละ



เราแวะดู skett dancing ที่วันนี้มีคนมาเต้นกันมากมายไม่ต่างจากวันแรกที่ป้ามาดูเมื่อนานมาแล้ว ถึงแม้ว่าจะเคยดูมาแล้ว แต่ก็ไม่น่าเบื่อ เพราะเขาเต้นกันอย่างสนุกสนานมาก รวมทั้งป้าเองแอบขยับขา อยากวาดลวดลายมั่ง เราเองก็ไม่ใช่ย่อยอะ

ขออนุญาตปาด

เพิ่งดูซีรี่ย์ Sex and the City จบ คิดว่าเค้าถ่ายใน Newyork ส่วนใหญ่
คิดถึงป้าขึ้นมาทันที ในฉากต้องมีสักที่ที่ป้าเดินผ่านมาแล้วแน่เลย

ป้าอยากดูมะ จะส่งแผ่นไปให้ แล้วป้าจะรู้ว่า ทำไมผู้ชาย New yorker
มันถึงชวนผู้หญิงขึ้นเตียงง่ายๆ อย่างนี้ ...

ตามทันแล้ว เย้ เย้   อยากให้รีวิวเรื่อย ๆ อย่างงี้จนจบเลยค่ะ  ^^

คุณ Pjanet



ส่งให้ป้าด่วนเลยอะ  แหมๆๆๆ  ถ้าป้ารู้อย่างงี้ป้าน่าจะไปนิวยอร์กตั้งนานแล้ว



ป้าจะส่งที่อยู่ให้หลังไมค์นะคะ  ขอบคุณล่วงหน้าเลยคะ

ตามทันแล้ว เย้ เย้   อยากให้รีวิวเรื่อย ๆ อย่างงี้จนจบเลยค่ะ  ^^

จากคุณ : @}-- เยอบีร่า --    
เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 16:45:37  
 ......................................


ป้าเองไม่อยากให้มันจบเลยคะ เพราะการเขียนเวปทำให้ป้ามีความสุขมาก เพราะป้านั่งหัวเราะตัวเอง อ่านกระทู้ตัวเองแล้วทำไมมันขำจังวะเนี่ย ทำไมชีวิตตูมันถึงมีแต่เรื่องฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   แต่มาเจอเรื่องนิ้วยึด ป้าขำไม่ออก น้ำตาแทบรินอาบแก้ม


ขอบคุณมากๆๆๆๆ  คะ ที่ยังมีคนให้กำลังใจป้า ขอตัวไปเลี้ยงหมาสัก 4 ชั่วโมงนะคะ น่าจะอัพให้คืนนี้คะ

จาก fountain เราตัดข้ามฝั่งไปยัง west side แหมๆๆๆ  ป้านี่ไม่คิดจะไปไหนเลย เพราะเมื่อเช้าก็เดินมาจากทางนี้แท้ นี่จะกลับไปทางเดิมอีกแล้ว



คุณลุงนำเสนอว่าจะพาป้าไปดูสระน้ำอีกแห่งที่สวยมาก  มีเรือล่องให้คู่รักแจวเรือเล่นด้วยนะ แถมระหว่างทางยังสวยงามอีกด้วย วันนั้นคุณลุงพาป้าข้ามผ่านสะพานสุดสวยที่เห็นบ่อยๆ ในหนังฮอลลีวูด และ postcard  


ความจริงป้าเองก็เดินผ่านรอบหนึ่งแล้ว เออๆๆๆ   แต่วันนั้นไม่สวยเท่าวันนี้คะ โชคดีนะเนี่ยที่ใจง่ายยอมตามลุงแกมา เลยได้เห็นวิวที่สวยงามเป็นของแถมแม้ว่าจะแอบรำคาญลุงแกจัง พยายามจังจะชวนเที่ยวรอบ MANHATTAN  


แต่แปลกแฮะ แกไม่ชวนลงเรือ  นึกว่าแกจะใจถึงชวนพายเรือด้วยกัน  งานนี้คงโรแมนติกไม่หยอกเลยอะ   ถ้าแกชวนจริงๆ   ป้าจะกล้าลงเรื่อกับลุงแกเหรอ  ลุงแกตัวไม่ใช่เล็กๆ นะ เดี๋ยวได้กลายเป็นเจ้านางเรือล่มนะป้า


ช่วยดูให้หน่อยคะว่าป้าสวยกว่าสาวเวเนตรงไหนเนี่ย ลุงแกถึงตะลึงซะ

นักท่องเที่ยวชาวอินเดีย ไปที่ไหนมีเอกลักษณ์ของตัวเองคะ


ชาวอินเดียชอบการเดินทางมาก น่าชื่นชมคะ

จากนั้นลุงยังชวนป้าไปดู   castle ที่สุดแสนจะสวยมาก ป้าเองไม่มั่นใจนะว่ามันจะสวยที่สุดได้ไง ในเมื่อป้าเห็น castle ที่สวยที่สุดมาตั้งหลายแห่งแล้ว


คุณลุงที่รักของป้าพาเดินขึ้นเขาลงเขาอยู่หลายรอบ ผ่านเส้นทาง trail ที่ป้าเองก็็ยังไม่เคยผ่านมาก่อน แหมๆๆๆๆ  เส้นทางเปลี่ยวหรือเปล่าป้า ความจริงบางส่วนมันเป็นป่าทึบนิดหน่อยคะ บางช่วงรกมากด้วยอะ   เรามุ่งหน้ากันจนมาเจอ castle ที่ป้าเองแอบเซ็ง เพราะว่าป้าเคยมาแล้วไง แต่ป้าไม่รู้ว่ามันเรียกว่า castle นะเอง  แต่ไม่เป้นไรขอชมกันแบบคู่รักสักครั้ง


คุณลุงที่รักแนะนำวิวสวยๆ ให้ดูจนรอบเลยคะ แถมยังอาสาเป็นตากล้องให้ด้วยคะ น่ารักซะไม่มีลุงตู  



หน้าตาไม่ค่อยสบอารมณ์เลยนะป้า งอนไรลุงแกนักหนาเนี่ย

เราชื่นชมวิวอยู่ไม่นาน ปรากฏว่าฝนตกลงมาอย่างหนัก  เข้าทางลุงแกเลยอะ  แกโม้ไว้ก่อนแล้วว่าแกจอดรถอยู่ด้าน east side ไปด้วยกันนะ ฝนตกหนักเลย เราไปทานข้าวด้วยกันดีกว่า ไอจะพา you ไปทาน dinner ที่สุดแสนหรูหรา เริ่ดส์มาก ที่ restaurant ใกล้แม่น้ำ HUDSON เลยคะ ร้านที่ดีที่สุดนนิวยอร์ก   นั่น นั่น นั่น เมื่อเอาเสื้อผ้ามาล่อไม่สำเร็จ ลุงแกเข้าใจล่อนะ เอา dinner มาล่อเลยอะ



ป้าหิวอยู่ปะ ไปกับเขาละสิ ป้าชอบกินฟรีไม่ใช่เหรอ ตับห่านอร่อยนะป้า เคยกินปะ ไปกับเขาเหอะ ไม่มีใครรู้หรอกว่าป้าไป ไม่มีใครเห็น  ป้าอย่าปากโป้งไปบอกใครแล้วกัน



บางมุมของ CENTRAL PARK คะ

เนื่องจากฝนตกหนักมาก ลุงมีร่มด้วยคะ คันเล็กนิดเดียวเอ้ง  แกรีบชวนป้าเข้ามุ้ง เฮ่ยๆๆๆๆ  ไม่ใช่ ชวนเข้าอยู่ในร่ม แล้วชวนไป dinner นะแหละ



ป้าได้ที นี่คือโอกาสรอดของตู  sorry sorry ไอไปก่อนนะ ขอบคุณที่พาเที่ยว   ป้าวิ่งหนีเลยอะ ยังเห็นสายตาแอบเสียดายของลุงเลยอะ



แหะๆๆๆๆ  ป้าเองก็แอบเสียดายเหมือนกั๊นนนนนน    แต่ป้ายังไม่สะดวกจะมีปั๋วชั่วคราวอะนะ


ป้าเดินฝ่าสายฝนผ่านป่าทึบโดยที่ไม่รู้เลยว่าทางออกอยู่ที่ไหน ต้องไปหาสถานีรถไฟใต้ดินให้เจอ กว่าจะหาทางออกจากสวนได้ เปียกหมดตัวเลยอะ ห่วงทั้งเรื่องกล้องถ่ายรูปที่มีเพียงตัวเดียว กับห่วงเรื่องกางเกงยีนส์เน่าๆ ของป้า เพราะถ้าตัวนี้เปียก พรุ่งนี้ป้าไม่มีไรใส่เลยนะ สงสัยต้องนอนรอจนกว่ากางเกงจะแห้ง เสียเวลาเปล่าๆ



ความจริงกางเกงมันใส่มาเกือบ 20 วันแล้วไง ลองคิดดูสิว่าเมื่อมันเปียก มันจะหอมขนาดไหน แค่คิดว่าป้าเดินกลับเข้าไปในห้องที่ไม่มีหน้าต่างเลย โอ้โหๆๆๆๆๆ     บรรลัยแน่ๆๆๆ   โดนเพื่อนร่วมห้องสังหารแน่เลยตู


ภาพนี้จากหน้า THE MET คะ ดีใจมากที่เห็นเศียรพระพุทธรูปที่นี่ แถมยังเป็นภาพถ่ายที่สวยมากคะ  จะสวยน้อยลงเพราะมารศาสนาที่แอบเอาใบหน้ามาเสนอนั่นละคะ

เมื่อออกสู่ถนนใหญ่ได้ ต้องอย่าลืมว่านี่คือ นิวยอร์ก ตามทางเดินไม่มีอะไรมาเป็นกำบังเลยคะ ต้องเดินฝ่าสายฝนอย่างเดียวเลยคะ แถมไม่มีร้านอาหารร้านไหนที่พอจะให้หลบฝนได้เลยคะ ถึงจะต้องจ่ายเงินค่ากาแฟป้าก็ยอม ป้ากลัวว่ากางเกงยีนส์ป้าจะเปียกซ๊ก



สุดท้ายเจ้าป้ากลายร่างเป้นลูกหมาตกน้ำ เปียกทั้งตัวเลยคะ ไปยืนหลบฝนที่อยู่ที่เพิ่งแห่งหนึ่งพร้อมกับผู้ชายอีก 2 คน เจ้าสองคนนั้นถอยห่างจากป้าซะไกลชนิดไม่กลัวเปียกฝนเลยอะ เพราะว่า เหม็นอะเดะ ถามทำไมเนี่ย เฮ่อๆๆๆๆ    ทำไมตูเน่าได้ขนาดนี้หว่า



.......


อีกมุมคะ

ขอร่ำลาตอนที่ 12 ด้วยภานี้คะ


เนื่องจาก CENTRAL PARK กว้างมาก ภายในมีอุโมงค์ด้วยคะ ต้องลอดอุโมงค์เพื่อข้ามฝั่งจากด้านเหนือมาด้านใต้  อุโมงค์แห่งนี้ตกแต่งข้างในซะสวยงามเลยคะ ความกว้างของอุโมงค์ไม่น่าจะเกิน 15 เมตรนะคะ


ขอขอบคุณทุกท่านที่โหวตให้ป้านะคะ รวมทั้งแอบส่งหลังไมค์มาชื่นชม มากดดัน แนะนำ ให้กำลังใจ ป้ามีความสุขเสมอที่ได้เล่าเรื่องราวการเดินทางอันแสนหฤโหดบ้าง จิ๊บๆ  บ้าง แล้วแต่สถานการณ์ หวังว่าบางคนอาจจะเกิดแรงฮึดอยากออกเดินทางกันบ้างแล้ว


รัฐบาลใหม่เงินเดือนขึ้นนี่น่า เจียดๆ ไว้เที่ยวกันบ้างก็ได้ ผ่อนรถ ผ่อนคอนโดหยุดไปก่อน อิ อิ อิ

ขอบคุณพิเศษต่อท่านๆๆๆ  tp14d, ไม่ขอให้เป็นเหมือนใคร, jasssilp, คุณแม่ติดเน็ต, ใสบัว, สิบล้อชอบเที่ยว, jvit, SkylineKip, Ganit, ส่วนหนึ่งของประเทศไทย, toytrip, Palm Jung Won, เรียกฉันว่าที่รัก นะคะ ที่โหวตเอาแต้มมาแบ่งป้าเพื่อไปแจกหลานๆ กันต่อไป

NEW YORK เมืองนี้ไม่ได้มีแต่เทพีสันติภาพ ตอนที่ 13 ปล้นครั้งสุดท้าย