ประสบการณ์นั่งเครื่องบินครั้งแรกในชีวิต สู่ดินแดนที่เคยคุ้น....เชียงใหม่เจ้า

14 ก.ค. 54 ตื่นนอนก่อนนาฬิกาปลุก ลุกมาอาบน้ำแต่งตัว คว้าสัมภารกเอ๊ย สัมภาระออกจากบ้าน วันนี้จะเดินทางโดยเครื่องบินเป็นครั้งแรกในชีวิต นึกหวั่นๆ อยู่เหมือนกัน ว่าจะไหวไหมเนี่ย แค่ยืนอยู่บนภูเขาทองยังมือสั่น ขาสั่น แต่บรรดาเพื่อนสาวยุว่าลองดูสักตั้งให้มันรู้กันไป จะได้ไม่ต้องค้างคาใจอยู่อย่างนี้ (เรื่องนั่งเครื่องบินนะคะ มะช่ายเรื่องอื่น )

ออกจากบ้านเร็วหน่อย เพราะต้องไปไกลถึงดอนเมือง คนละทิศละทางกับบ้านอิชั้นเลย แถมวันนี้ยังเป็นวันทำงานอยู่ เดี๋ยวจะตกเครื่องซะก่อนได้ขึ้นเครื่อง เอาใจช่วยอิชั้นด้วยนะคร้า

มาถึงก่อนเวลาเกือบสองชั่วโมง ไปหาอะไรหม่ำๆ แก้หิว ตื่นเร็วก็หิวเร็วเป็นธรรมดา
ระหว่างที่เครื่องจะขึ้น คุณน้องสาวก็ชวนคุยไปเรื่อยๆ คงกลัวอิคุงพี่ช็อคไป เธอไม่ไหวจะ CPR

เครื่องขึ้นแว้ววว อ่ะเคร..ไม่ได้กลัวมากมายอย่างที่คิด แค่เหงื่อซึมๆ ที่มือนิดหน่อย ปลดเข็มขัดนิรภัย สัญญาณดับเรียบร้อย รีบคว้ากล้องออกมาเก็บภาพแห่งความประทับใจไว้ดีกว่า

คุงน้องบอกว่าถ้ากลัวก็อย่ามองลงไป แหะ แหะ วิวดีๆ สวยๆ อย่างนี้ ไม่รู้ความกลัวหายไปไหน

เริ่มไม่ค่อยเกร็งแล้ว  เพลินกับวิวข้างล่างมากกว่า

พักเดียว วิวเขียวๆ เริ่มหายไปไนหมู่เมฆ

ยังไม่ทันจะกินของว่างเลย เครื่องเริ่มลดระดับเพื่อลงจอดแล้วคร่า

ภาพจากบนเครื่องอีกภาพ ก่อนที่จะปิดกล้องเพราะต้องรัดเข็มขัดแล้วกั๊บ วิวสวยมากจริงๆ

แปะ แปะ แปะ ขอปรบมือให้กัปตันค่ะ นำเครื่องลงจอดได้นุ่มนวลมาก แทบไม่รู้สึกอะไรเลย เป็นประสบการณ์ครั้งแรกที่น่าประทับใจจริงๆ ทำให้เริ่มติดใจการนั่งเครื่องบินซะแล้วจิ อิอิอิ

ป่ะ เราออกไปกอดเชียงใหม่ให้หายเหนื่อยกันค่ะ

ปาดดดด ...เค้าอยากไปดูโคอะล่า ที่ออสเตรเลีย  อ้าว..ไปเชียงใหม่นี่น๊า
ง้านไปเชียงใหม่ด้วยเจ้า..

ตามไปแอ่วตวยครับ

555 คุณแม่ติดเน็ตค้า ขอทดลองใกล้ๆ แค่นี้ก่อนละกันค่า ตามมานะคะ มีอะไรให้ดูชมเยอะเลย

ออกมาสนามบินมาก็รีบเอากระเป๋าไปเก็บที่ที่พัก เอิ่มม ก่อนออกไปกอดเชียงใหม่ ขอหาอะไรลงท้องอีกสักมื้อนะคะ ทำไมหิวบ่อยจังฟระ

มื้อแรกที่เค้กคอตเทจ ร้านปักหมุดของใครหลายๆ คน ค่ะ ร้านอยู่ในซอยศิริมังคลาจารย์ 13 โบกรถแดงจากที่พักมาลงหน้าปากซอยแล้วเดินเข้าไป อากาศครึ้มๆ ไม่ค่อยร้อน ไปเจอน้องปิ๊ดจะลิวสองตัวนี้กำลังเริงร่า คว้ากล้องออกมาถ่ายรูปแทบไม่ทัน

สวัสดีค่ะ คุณเล็กทาโร่

ถึงแล้วค่ะร้านเค้กโปรดร้านหนึ่งของป้าๆ กลุ่มนี้ บางคนชอบพายโอรีโอกล้วยหอม บางคนชอบพายมะพร้าวอ่อน บางคนชอบเค้กชอคโกแลตมะพร้าวอ่อน ที่สำคัญ กินชิ้นเดียวไม่ค่อยจะพอ ชอบเลยเถิดสั่งมาเป็นถาดอยู่เรื่อย

ภายในร้านร่มรื่นมั่กๆ

ชอบร้านนี้ที่บรรยากาศดี เจ้าของร้านน่ารักมากๆ ขนมอร่อยไม่หวานจัด

มาเชียงใหม่ด้วยคน

เชิญค่ะ คุณ korakots14

อิ่มแล้ว เราเข้าไปรายงานตัวที่บ้านโคอะล่า ในสวนสัตว์เชียงใหม่ค่ะ

มาครั้งนี้ เพื่อเข้าโครงการอาสาสมัครพี่เลี้ยงโคอะล่านี่เอง วันนี้เข้ามาสายมากแล้ว เป็นเวลานอนของพวกเค้าล่ะ

คุณตัวยาวขอรับ ผมอยู่เชียงใหม่ ยินดีต้อนรับ
อ้อ... แวะมาบอกว่า เวลานั่งเครื่อง คาดเข็มขัดนิรภัยแล้วก็ถ่ายรูปได้นะครับ


อยู่เชียงใหม่แต๊ๆ ยังไม่เคยแวะไป say hello เจ้าโคอะล่าเลย
ใกล้เกลือกินด่างแท้ๆ ตามไปเที่ยวด้วยละกัน

ขอบคุณค่ะ คุณต้องถามหน่อย ว่างๆ อย่าลืมแวะไปเยี่ยมโคอะล่าน่ารักพวกนี้นะคะ แต่ต้องไปเช้าๆ หน่อยเพราะพอสิบโมง สิบเอ็ดโมง เค้าก็จะหลับกันแล้ว

สะลึมสะลือสะโหลสะเหล กันหมดเลย

ท่านอนเริ่ดดดดดค่า คุณนู๋

พรุ่งนี้เจอกันแต่เช้านะ เจ้าตัวเล็ก

น่ารักมากค่ะ ตอนไปเสียดาย ไม่ได้เข้าไปดู

วันรุ่งขึ้นรีบตื่นมาทำงาน เนื่องจากที่พักอยู่ไม่ไกลจากสวนสัตว์เท่าไหร่ เลยเดินมาเรื่อยๆ เป็นการอุ่นเครื่องร่างกายไปในตัว

ขอบคุณค่ะ คุณumi_chan_2 ถ้ามีโอกาสไปเชียงใหม่อีก อย่าลืมแวะไปนะคะ

บรรยากาศยามเช้าแสนสดชื่น

ผ่านสวนรุกขชาติห้วยแก้ว

มาถึงสวนสัตว์ เจอน้องที่ทำงานอยู่บ้านแพนด้า น้องเค้าเลยรับไปส่งให้ถึงที่ ขอบคุณมากๆ จ้า ที่รับพี่ไปส่งทุกวันเลย

เย้ๆ โคอะล่าน่ารักน่ากอด ^^ น้ำค้างเกาะใบเฟิร์น ดูแล้วชุ่มฉ่ำมากครับ

เย้ๆๆๆ ตื่นกันหมดแล้ว สมาชิกทั้ง 9 แห่งบ้านโคอะล่า

โตอ่ะล่าน่ารัก บรรยากาศก็ดี ต้นไม้เยอะแยะ

ขอบคุณค่ะ คุณไผ่พริ้ว (PyDE)

ตาแป๋วๆ มารับแขก

ขอบคุณค่ะ คุณunitan

ไปเป็นพี่เลี้ยงอยู่สามวัน นอกจากเจ้าตัวผู้สามตัว เคน ฟุลล่า และไบรอันแล้ว ตัวเมียอีก 6 ตัว ป้าเองก็ยังแยกไม่ค่อยออกว่าใครเป็นใครเหมือนกัน ยกเว้น ซิมป์สัน คุณแม่ตาหวาน ตาสองชั้นอีกต่างหาก แต่ซิมป์สันผอมไปหน่อยช่วงนี้ พี่ๆ เค้าเลยต้องบำรุงเป็นพิเศษ

เวียงพิงค์ นั่นของบำรุงของแม่ซิมป์สันเค้านะนู๋

ดูๆๆๆ แย่งมาหม่ำเฉยเลยเรา

น้ำปิง ลงมาทำธุระส่วนตั๊ว ส่วนตัวค่ะ

ก่อนขึ้นไปอ้อนมุดกินนมแม่โคโค่ โตแล้วแต่ยังไม่ยอมหย่านมค่ะ

โคอะล่าน่ารัก บรรยากาศก็น่าสบาย เริ่มอิจฉาคุณตัวยาวสะแล้วสิ
ต้องหาโอกาสไปบ้างแล้ว

ปรองดองกับเชียงม่วน ใครเป็นใครนี่ ต้องให้พี่เอกมาแยกนะจ๊ะ ป้าเริ่มมึน

ฟุลล่า หนุ่มสุดหล่อที่เกรงใจภรรยามว๊ากกก โดนโคโค่ขู่หน่อยเดียว พ่อหนุ่มถึงกับไปไม่เป็น

คุณดอกหญ้ากลางป่าคะ เชียงใหม่ช่วงฤดูฝนก็สวยชุ่มฉ่ำไปอีกแบบค่ะ

งานของพี่เลี้ยงก็มีเก็บอาหาร ทำความสะอาดพื้นที่ ให้อาหาร ตรวจสุขภาพทั่วๆ ไป ของโคอะล่า ชั่งน้ำหนัก แล้วก็ให้ข้อมูลทั่วไปเมื่อมีนักท่องเที่ยวซักถาม ค่ะ

พี่ๆ น้องๆ กำลังจะชั่งน้ำหนักเจ้าพวกนี้ เป็นช่วงเวลาที่ชุลมุนที่สุด เพราะเจ้าพวกนี้ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ (ยกเว้นฟุลล่า ยอมลงถุงแต่โดยดี)

ชั่งน้ำหนักเสร็จ พี่เลี้ยงจะโดนเด็กๆ เหม็นขี้หน้าไปสักพัก จากที่เคยเดินมาหาก็จะเดินหนีกันเลยทีเดียว

ไบรอัน พ่อหนุ่มจำศีล กินอาหารมื้อเดียวนอกนั้นนอนทั้งวัน

เคน หนุ่มน้อยอีกตัวของบ้าน ตอนนี้ไบรอันกับเคนถูกจับแยกจากตัวเมีย เพื่อป้องกันภาวะเลือดชิดค่ะ

โคอะล่าตัวผู้จะมีต่อมน้ำมันตรงหน้าอกด้วย เลยจะไม่ถูกฝึกอุ้มเหมือนโคอะล่าตัวเมีย ตอนนี้พี่เลี้ยงกำลังฝึกอุ้มเวียงพิงค์กับน้ำปิง เพื่อเข้าขบวนพาเหรดของสวนสัตว์ ซึ่งจะมีทุกวันเสาร์-อาทิตย์ ในเดือนสิงหาคม และมีพิเศษอีกวันตอนวันแม่ค่ะ

น่ารักมากครับ โคอะล่า

เป็นสามวันที่มีความสุขมาก อยากไปทำงานทุกวัน จะได้อยู่ใกล้ๆ เจ้าตัวเล็กพวกนี้

ขอบคุณค่ะ คุณม่วง

ระหว่างทำงาน มีโอกาสได้แว่บไปเที่ยวข้างนอกครึ่งวัน เพื่อไปดูพื้นที่ปลูกยูคาลิปตัสที่แม่แตง แต่ขอแวะทานข้าวที่สวนพฤกษศาสตร์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ ที่แม่ริมก่อนนะคะ

ฝนปรอยๆ อากาศสดชื่น เจริญอาหารขึ้นมาทีเดียวเชียว อิอิ

เสียดายที่มีเวลาอยู่ที่นี่ไม่นานนัก ยังเดินเที่ยวไม่ทั่วเลย (ท่าน ผอ.สวนพฤกษ์บอกว่า ต้องใช้เวลาประมาณ 3 วันถึงจะเที่ยวได้ทั่ว อืมมม ขอเวลากลับไปเตรียมตัวมาใหม่นะคะ )

แค่หย่อมเดียวตรงหมู่อาคารเรือนกระจกนี่ ก็ถ่ายรูปเพลินแล้วค่ะ

ไปกอด โคอะล่า ด้วยจ้า น่าร๊ากน่ากอด นุ่มๆๆๆ

น่ารักจัง

น่ารักอ่ะ (เสียงโก๊ะตี๋)

ไม่อยากให้เมืองไทยปลูกต้นยูคาลิปตัสเลยค่ะ
กลัวพื้นดินจะเป็นทะเลทรายอย่างออสเตรเลีย

ขอบคุณค่ะ คุณแม่จีน-ไท (GT2007) คุณหนอนน้อยเจ้าปัญหา (แพทจร้า) คุณKatyenoii_Iso คุณบัวนลิน

โคอะล่าขนนุ่มมากค่ะ นุ่มเหมือนตุ๊กตาเลย เสียแต่ว่าขนเค้าละเอียดและผลัดขนตลอดปี ทำเอาคนเป็นภูมิแพ้อย่างเราจามไปหลายรอบเลย อิอิ

ที่สวนพฤกษศาสตร์นี่ต้นไม้ใบไม้ดูสวยไปซะทุกต้น แม้แต่ต้นไม้กลุ่มไม้ทะเลทรายพวกนี้ ยังดูสวยเป็นพิเศษ

กลมบ๊อกเชียว

ตอนแรกไม่ได้สนใจไม้กลุ่มนี้นัก ตอนนี้ชักจะชอบซะแล้วสิ

เดินออกจากที่รับประทานอาหาร เจอกับซุ้มพวงหยกและพวงโกเมนค่ะ

นี่ขนาดอากาศครึ้มๆ สีของเธอยังโดดเด้งซ้า

มาดูพวงหยกมั่งดีกว่า

ชอบสีเขียวของพวกหยก สวยแปลก ดูไม่เบื่อเลยค่ะ เสียดายที่ไม่มีพรสวรรค์เรื่องการปลูกต้นไม้เอาซะเลย ต้องอาศัยถ่ายภาพเก็บเอาไว้ดูอย่างเดียว แหะ แหะ

น้องหมีง่วง

คุณprophetdoll คะ โคอะล่าเค้าจะตื่นมาทำกิจกรรมประมาณ 4-6 ชั่วโมงต่อวัน เองค่ะ นอกนั้นหลับตาล๊อดดด

กรีสสสสส เจอดอกไม้โปรดอีกชนิด ขอเก็บภาพต่อสักหน่อยนะค้า

หนุ่มๆ ที่นั่งรอเริ่มกระวนกระวาย อิปร้านี่ก็ยังเก็บภาพดอกไม้ไม่เสร็จซะที

คงคิดในใจว่า ตรูเอ๊ย...ไม่น่าพลาด

ใครมันจะบ้าเดินถ่ายดอกไม้สองสามชั่วโมงอย่างยัยนี่ฟระ

เนี่ย เค้าก็รีบจะตายอยู่แล้วนา

แหะ แหะ มีคนมาชวนให้ไปเป็นอาสาสมัครปลูกต้นไม้ที่นี่ จะดีหรือค้า อิชั้นน่ะ เพาะถั่วงอกยังเน่ามาแล้วทั้งกระบะเลยนะ

บัวที่เราชอบมากที่สุด JANICE RUTH สีสวยจริงๆ เป็นการผสมพันธุ์โดยบังเอิญค่ะ

เจ้าโคอะล่านี่สมัยไปดูงานที่เพิร์ธนานแล้ว จนท.ทางโน้นเขา (แกมบังคับ) พาไปดูในสวนสัตว์ เพราะส่วนตัวไม่สนับสนุนสวนสัตว์
เคยเห็นมันเกาะบนต้นไม้หลับปุ๋ย (ไม่รู้แกล้งหลับหรือเปล่า) เลยระดับสายตาไปหน่อย แบบเงยดูแล้วได้ระดับดมตูดมันไปด้วย
มันก็น่ารักจริงๆแหละค่ะ แต่ตัวเม้นเหม็น...ตอนนั้นเขาเลิกให้นักท่องเที่ยวอุ้มถ่ายรูปแล้ว เหตุผลเพราะไม่อยากรบกวนมัน ดีค่ะ!
แต่ได้ลองอุ้มเจ้า wombat แทน พอดีจนท.สวนสัตว์เขาอุ้มมาให้ดู แล้วถามว่าลองอุ้มมันดูไหม ไม่กัด ไม่ข่วน และก็ไม่เหม็น

ขอบคุณคุณจขกท.ที่นำความหลังมาให้คิดถึงนะคะ เวลาผ่านไปไวจริงๆ ล่าสุดจาก Gold Coast เลยไปได้ Hello Kitty in Koala Suit มาเป็นที่ระลึก

โคอะล่าน่าอุ้มจัง  ดอกไม้ก็สวย
ดูแล้วสดชื่นมาก

น้องโคอาล่า น่ารักมากๆ เลยค่ะ

ขอบคุณที่เข้ามาระลึกความหลังกับตัวยาวนะคะ คุณStila is Style
ขอบคุณค่ะคุณต้มส้มปลากระบอก คุณBeeVee'

กลิ่นตัวโคอะล่าก็คือกลิ่นยูคาลิปตัสนั่นเอง บางตัวก็กลิ่นเยอะหน่อย บางตัวกลิ่นน้อยหน่อย แล้วแต่ตัวเหมือนกันนะคะ ที่สวนสัตว์เชียงใหม่มีให้อุ้มโคอะล่าถ่ายรูปเหมือนกันนะคะ แต่ต้องเป็นตอนเช้าๆ ที่เค้ายังตื่นกันอยู่ค่ะ ถ้าเค้าหลับแล้วเจ้าหน้าที่ก็จะไม่ไปกวนเหมือนกัน

ออกจากสวนพฤกษ์ เราก็ไปที่แปลงปลูกยูคาลิปตัสกัน

ที่นี่ยังเป็นแปลงเพาะเมล็ดต้นสนด้วย แหล่งอาหารของเจ้าโคอะล่าที่เชียงใหม่คือที่นี่และที่ฮอดค่ะ

โอ๊ยโหยววว ผิดรูป

รูปนี้ต่างหากที่จะโพสต์

พี่เลี้ยงต้องขับรถไปรับมาใส่ตู้แช่เย็นเอาไว้ แต่ยังไงๆ ก็ไม่อร่อยเท่าของสดๆ ค่ะ วันสุดท้ายเรามีโอกาสได้ทำ Enrichment โดยการตัดต้นยูคาลิปตัสที่ปลูกไว้ในสวนสัตว์มาให้เจ้าเก้าตัวนี่ สังเกตได้ว่าวันนั้นเค้าตื่นกันนานมาก กินกันแทบทั้งวันเลยทีเดียว

เป็นสามวันที่เร็วมากมาย ไว้ป้าขึ้นไปหาใหม่นะเจ้าตัวเล็ก

ต้องกลับแล้วล่ะจ้ะ กลับมาทำงานเก็บเงินไว้ไปเชียงใหม่อีก แล้วพบกันนะจ๊ะ

น่ารักดีนะครับ ทำไมเขาไม่โปรโมทให้ดังเหมือนแพนด้าก็ไม่รู้เนาะ
เห็นว่าคลอดลูกด้วยไม่ใช่เหรอครับ(ได้ยินใครว่ามาก็ไม่รู้ จำไม่ได้)

มีเป๊ปซี่ น่ารักจัง 555+ ล้อเล่นะครับ โคอาล่า ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ คุณEthanol
ขอบคุณค่ะ คุณคนมีแฟนขับ (chun_cx)

โคอะล่าก็มีความน่ารักน่าเอ็นดูไม่น้อย ถึงจะหลับเกือบตลอดก็เถอะ คงมีหลายๆ ปัจจัยมั้งคะที่ทำให้โปรโมทได้ไม่ดังเท่าบ้านแพนด้า

ตอนที่มาจากออสเตรเลียมีด้วยกัน 4 ตัวค่ะ
ตัวผู้สองตัว ไบรอัน กับ ฟุลลา
ตัวเมียสองตัว โคโค่ กับ ซิมป์สัน

มาคลอดที่ไทย 5 ตัว คือ เคน เชียงม่วน ปรองดอง น้ำปิง และเวียงพิงค์ รุ่นเล็กสุดคือน้ำปิงกับเวียงพิงค์ น้ำปิงเกิดเมื่อ 8 มิถุนายน 53 ส่วนเวียงพิงค์เกิด 12 มิถุนายน 53 ค่ะ เหมือนคู่แฝดเลย ถ้าเค้าไม่แยกไปอ้อนแม่แต่ละตัว เค้าจะมาอยู่ใกล้ๆ กันค่ะ

เค้าก็อยากจะไปด้วยอ่ะ

ไปกินเค้กหรือไปหาโคอะล่าคร้า คห.78

โคล่าน่ารักจังเลย

ไปชมโคอะล่าด้วยคนครับ

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันค่ะ คุณUs-Sama Iland คุณnoiwanwannoi

ดูไปดูมาลุงว่าน่ารักกว่าแพนด้าอีกอ่ะ อิอิ
รูปสวยมากครับแจ่มทุกรูปเลย

ได้ข่าวว่าตอนนี้รั้งตำแหน่งอาสาสมัครมือวางอันดับหนึ่งของสวนสัตว์เชียงใหม่ไปแล้วใช่ไหมคะ

อิอิ

โคอาล่าน่ารักมากครับ ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ

น้องปรองดองอยู่ไหนนนนนนนน

คิดถึงเชียงใหม่ คิดถึงร้านนมหน้าม. คิดถึงมันบดอ่ะ คริคริ

ไปคราวนี้ต้องขอไปหาน้องโคอะล่าบ้างล่ะ  ปิงปุง ขอไปให้น้องปรองดองแป๊บนะ

ยินดีค่า คุณลุงแบกเป้ คุณtataweb

จีจ๋า กะลังขยายอาณาเขตไปที่สวนพฤกษศาสตร์ด้วยนา

เจ้าจูน ให้จริงเหอะ ป้าจะคอยดู ส่วนปรองดองก็คงอยู่สักรูปข้างบนน่ะแหละ แยกออกยากมากมาย อิอิ

น้องโคอะล่า น่ารัก น่ากอดจังค่ะ
นอกจากเวลากิน กับเวลาทำธุระส่วนตัวแล้ว
เค้าคงหลับ ๆ ซึม ๆ ตลอดเลย เน๊อะ
สวนสัตว์เชียงใหม่น่าเที่ยวจังเลย
ขอบคุณที่นำรูปน่ารักๆ มาแบ่งปันนะคะ :D

ยินดีค่ะ คุณลุงหนวด & ต้นอ้อ

ใช่ค่ะ นอกจากกินและทำธุระแล้ว ก็จะหลับๆ ซึมๆ หน้ามึนๆ อย่างนี้ตลอดแหละค่ะ

สวนสัตว์เชียงใหม่น่าเที่ยวมากค่ะ บรรยากาศดี ถ้าเดินไม่ไหวก็นั่งรถรางได้ คนขับเค้าบรรยายสนุกค่ะ จริงๆ มีรูปสัตว์ต่างๆ มากกว่านี้ แต่คงไปลงไว้ที่ห้องจตุจักรดีกว่า เดี๋ยวจะตั้งกระทู้ผิดห้องไป อิอิ

โคอาล่าเห็นแล้วน่ารักจังครับ

ขอบคุณค่ะ คุณDestiny-Boy

โห เพาะพันธุ์ง่ายกว่าแพนด้าเยอะเลยนะครับเนี่ย
เจ้าหลินฮุ่ยล่าสุดก็ท่าจะท้องลมซะแล้ว

ว่ายังงัยจ๊ะเธอว์ ท้องลมซะกลมดิ๊กเชียวน้า

โคอาล่าน่ารักมากค่ะ

น่ารักอะครับ อยากเป็นอาสาสมัครเฉพาะกิจกับน้องโคอะล่าเวลาไปเที่ยวเชียงใหม่ต้องทำไงครับ

ขอบคุณ ความงดงามที่นำมาแบ่งปันนะคะ

สวัสดีค่ะน้าเล็ก คิดถึงน้าเล็กนะคะ

ขอบคุณค่ะ คุณสาวหน้าใส

คุณCoffee Blended คะ ตามไปดูรายละเอียดที่ลิงค์นี้นะคะ
http://www.chiangmaizoo.com/web2011/index.php?option=com_content&view=article&id=158:2011-02-24-07-39-50&catid=35:2010-06-28-13-36-55