สวัสดีครับ วันนี้เป็นวันหยุดวันแรกหลังจากมาอยู่ที่เมือง Numazu จังหวัด Shizuoka ตั้งแต่วันเสาร์ที่ผ่านมา เลยมีเวลาเขียนบันทึกการเดินทางอีกครั้งนึง ซึ่งฉบับนี้เป็นฉบับพิเศษเพราะผมเดินทางคนเดียวครับ จริงๆแล้วไม่ได้ไปเที่ยวแต่ไปประชุมกับลูกค้าที่ Vietnam รวม 2 วัน ซึ่งประธานของบริษัทสาขาเวียดนามเคยเป็นหัวหน้าแผนกของผมที่ไทย ช่วงเช้าหลังจากเสร็จการประชุมภายในแล้ว แกเห็นว่าผมกับรุ่นน้องอีกคนเพิ่งจะมา Hanoi เป็นครั้งแรก เลยใจดีจัดรถพร้อมไกด์อีก 1 คน ให้ไป City Tour ครึ่งวัน แถมวันรุ่งขึ้นพอประชุมกับลูกค้าเสร็จเรียบร้อยก็พาไปดู Vietnam Motor Show อีก ปิดท้ายด้วยการพาไปเลี้ยงอาหารญี่ปุ่นพร้อมกับซื้อของที่ระลึก สรุปแล้ว Business Trip คราวนี้เหมือนไปเที่ยวมากกว่า ทำงานนิดเดียวเอง

เนื่องจาก Trip นี้ไม่ได้ไปเที่ยวเองตามใจ แค่มีคนพาไปดูโน่นนิดนี่หน่อยพอให้รู้จักนครหลวงแห่งนี้ในเวลาสั้นๆ ไม่ได้เจาะลึกอะไร เลยขอตั้งชื่อตอนว่า “Hanoi in the pocket” หรือฮานอยฉบับกระเป๋าก็แล้วกัน (เลียนแบบ Gundam 0080 : War in the pocket มาทั้งดุ้นครับ อิอิ)

การเดินทางครั้งนี้เริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 28 ตุลาคมปีที่แล้ว ผมขับรถมาตามถนนกาญจนาภิเษกก่อนจะเลี้ยวซ้ายตรงแยกที่ตัดกับมอเตอร์เวย์เพื่อมุ่งหน้าสู่ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิแต่เช้าตรู่ วันนั้นมีกำหนดการเดินทางด้วยเที่ยวบิน TG560 สู่กรุงฮานอยซึ่งผมไม่เคยไปมาก่อนเลย จึงรู้สึกตื่นเต้นบ้างเล็กน้อยตามประสานักเดินทางที่จะได้ไปเจอประสบการณ์แปลกใหม่ และเนื่องจากเวลาผ่านมาหลายเดือนแล้วเลยจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าบินด้วยเครื่องรุ่นอะไร (น่าจะเป็น B772 นะ)

หลังจาก Boarding ไม่นาน เครื่องของเจ้าจำปีก็พาผมเหินฟ้าสู่เมืองหลวงของประเทศเวียดนาม

ก่อนจะออกเดินทางคนเวียดนามในทีมของผมมากระซิบบอกว่า “ตอนนี้ฮานอยหนาวมาก ระวังตัวด้วยนะลูกพี่” ไอ้เราเห็นว่าเพิ่งจะเดือนตุลาอย่างเก่งก็ 20 องศาต้นๆ เลยติดแค่แจ็คเก็ตบางๆไปตัวเดียว พอลงจากเครื่องเท่านั้นแหละขนลุกเกรียว นี่มันอากาศระดับยอดดอยเมืองไทยแล้ว ฮานอยวันนั้นถูกความกดอากาศสูงกำลังแรงแผ่ลงมาปกคลุมทำให้หนาวเย็นผิดปกติ เป็นบทเรียนสำหรับผมว่าก่อนไปต่างประเทศต้องเช็คสภาพอากาศล่าสุดทุกครั้ง อย่าประมาทเด็ดขาด

พอออกมาจากสนามบินมาสองฝั่งถนนก็เต็มไปด้วยกองทัพมอเตอร์ไซค์อย่างที่เคยได้ยินเค้าร่ำลือกัน

อย่างที่เกริ่นไว้ตอนแรก หลังจากประชุมภายในบริษัทเสร็จ ผมและรุ่นน้องที่ตามมาด้วยก็ได้รับของขวัญเป็น City Tour ครึ่งวันพร้อมไกด์ 1 คนและรถอีก 1 คัน เค้าไม่ได้จ้างมาจากที่ไหนหรอกครับก็รถบริษัทพร้อมกับพนักงานชาว Vietnam นั่นแหละให้มาพาพวกผมเที่ยว

ที่แรกเค้าพามาที่ Ho Chi Minh Mausoleum ซึ่งตั้งอยู่บนจตุรัส Ba Dinh อาคารแห่งนี้สร้างขึ้นจากหินอ่อนและหินแกรนิต ด้านในเก็บรักษาร่างของ Ho Chi Minh บิดาและผู้ปลดปล่อยประเทศเวียดนามไว้ด้วยการอาบน้ำยาแล้วผนึกอยู่ในโลงแก้ว ซึ่งการเก็บรักษาร่างของท่านไว้ค่อนข้างจะขัดกับเจตนารมณ์ที่อยากให้เผาศพแล้วนำเถ้ากระดูกไปโปรยบนแผ่นดินทั้งเหนือและใต้ของประเทศของท่าน

ทั้งหมดนี้ข้างต้นนี้ผมอ่านมาเองก่อนไปเวียดนามนะครับ คุณไกด์เธอแทบจะไม่ได้แนะนำอะไรเลย ภาษาอังกฤษก็ไม่ค่อยแน่น ภาษาญี่ปุ่นก็เพิ่งเริ่มเรียน ดีที่ผมอ่านประวัติของสถานที่ต่างๆผ่านตาจากใน Net ไปบ้าง ส่วนไกด์มีหน้าที่พาไปให้ถึงที่เฉยๆ

สำหรับสุสานลุงโฮผมไม่ได้เข้าไปชมจึงไม่สามารถบอกได้ละเอียดว่าด้านในเป็นอย่างไร ลองหาข้อมูลจากรีวิวอื่นๆประกอบนะครับ

ช่วงที่ไปทั่วทั้งเมืองกำลังมีงานฉลอง Thang Long 1,000 ปีพอดี ซึ่ง Thang Long เป็นชื่อโบราณของกรุงฮานอยแปลว่า “มังกรทะยานฟ้า” เนื่องจากเชื่อกันแต่ครั้งโบราณว่ามีผู้พบเห็นมังกรตัวใหญ่ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าจากท้องแม่น้ำแดงนั่นเอง

และเนื่องจากไม่คิดว่าจะได้มาเที่ยวจึงไม่ได้เตรียมอุปกรณ์เสริมใดๆในการถ่ายภาพมาเลย ภาพที่เห็นทุกภาพก็ถ่ายกันตามมีตามเกิด แถมหยิบ CF Card มาผิดอันอีก ดันไปเอาตัว 256MB มา ยังโชคดีอยู่บ้างที่ฟ้าใสมากๆทำให้ภาพออกมาดูดีพอสมควร

ไกด์เถื่อนพาเราไปแวะชมพระราชวังและเขตเมืองเก่าที่กำลังขุดค้นอยู่ จากนั้นก็พาเรามาที่ Hanoi Citadel ที่เห็นในภาพ เนื่องจากเวลาน้อยเราก็เลยได้แค่เดินผ่านชมตัวอาคารเท่านั้น ทำให้ผมได้รับรู้ถึงอารมณ์ของคำว่า “ผ่านชม” ที่เห็นในโบรชัวร์ของบริษัททัวร์บ่อยๆมันเป็นแบบนี้นี่เอง

เท่าที่สังเกตดูอาคารในฮานอยนิยมทาสีเหลือง ซึ่งก็ดูเข้ากับบรรยากาศดี คงไม่เกี่ยวกับรสนิยมทางการเมืองแต่อย่างใด อย่างซุ้มหน้าต่างของอาคารหลังนี้เป็นต้น

โถงทางเดินที่ Hanoi Citadel ตึกนี้เคยใช้เป็นที่ทำการของทหารในอดีต ดูภาพนี้แล้วคิดถึงโรงเรียนเก่าสมัยม.ปลาย ยุคเดียวกันอารมณ์เดียวกันเลย ต่างกันที่ตัวอาคารของโรงรียนผมเป็นสีเขียวอ่อนๆ

คลับคล้ายคลับคลาว่าได้เดินเข้าไปชมด้านในอยู่ตึกนึงแต่ไม่น่าจะใช่อาคารที่นำภาพมาลง บอกแล้วบันทึกครั้งนี้ไม่ละเอียดเลยเพราะคนจะไปก็ไม่ได้เตรียมตัวเที่ยว คนพาเที่ยวก็ไม่ได้เตรียมตัวรับรองไว้เหมือนกัน เพราะฉะนั้นอย่าใช้บันทึกฉบับนี้ในการอ้างอิงใดๆนะครับ :-)

บ่ายคล้อย ดวงอาทิตย์เริ่มขยับมาใกล้ๆกับขอบท้องฟ้า ไกด์ก็พาเรามาที่ร้านอาหารบรรยากาศดีริมทะเลสาบ Hoan Kiem ชื่อว่า Thuy Ta Dam Sen ที่นี่ได้รับความนิยมเป็นอย่างสูงเนื่องจากบรรยากาศดีอยู่ริมน้ำ มองเห็นทั้งวัด Ngoc Son และ Turtle Tower ฝรั่งนั่งกันสลอนเลย หลังจากเดินเล่นมาหลายชั่วโมงได้นั่งพักจิบกาแฟเวียดนามดูบ้างก็ดีเหมือนกัน

กาแฟเวียดนามร้านนี้รสชาติดีครับส่วนร้านอื่นไม่รับประกันเพราะเคยลองอยู่ที่เดียว นั่งกินกาแฟชมวิวทะเลสาบคืนดาบไปเรื่อยๆ มีนกมาเกาะขอนไม้เป็นนายแบบให้ฟรีๆด้วย

นั่งกินลมชมวิวจนเย็นดวงอาทิตย์ใกล้ลับย้อมท้องฟ้าเป็นสีทอง และเนื่องจากเป็นช่วงเวลาแห่งการเฉลิมฉลองของกรุงฮานอย รอบๆทะเลสาบจึงมีการประดับประดาทั้งโคมไฟและบอลลูนต่างๆเต็มไปหมด

จัดการกับกาแฟหมดแก้วแล้วก็ได้เวลาเข้าชมวัด Ngoc Son ซึ่งภายในมีการจัดแสดงศิลปะพร้อมทั้งขายให้นักท่องเที่ยวในราคานักท่องเที่ยวอีกด้วย

วัด Ngoc Son ตั้งอยู่ทางด้านเหนือของทะเลสาบ Hoan Kiem สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 18 โดยราชวงศ์ Nguyen เพื่อรำลึกถึงนายพล Tran Hung Dao ผู้พิชิตกองทัพมองโกลเมื่อศตวรรษที่ 13

บริเวณแท่นบูชาด้านในของวัด Ngoc Son ซึ่งแคบมากต้องเดินดูแบบเรียงหนึ่ง

หลังจากเดินชมวัดกันพอสมควรแล้วก็ได้เวลาข้ามถนนมุ่งหน้าสู่ย่าน Old Quarter ซึ่งอยู่ติดๆกันเพื่อ Check-in เข้าที่พัก พร้อมทั้งอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เตรียมตัวออกมาทานอาหารเย็น

โรงแรมของเราในวันนั้นชื่อ May de Ville Hotel ตั้งอยู่ในบริเวณ Old Quarter นั่นเอง ตัวโรงแรมเพิ่งจะเปิดให้บริการได้ไม่นาน สภาพห้องพักยังใหม่และสะอาด พร้อมกับมี Notebook ให้ภายในห้องเสร็จสรรพเรียบร้อย แต่ผมขอใช้คอมที่นำไปเองก็แล้วกัน

เมื่อถึงเวลานัดคนญี่ปุ่นที่บริษัทก็มารับเราไปทานอาหารค่ำ ผมออกมาทันได้ชมแสงยามเย็นฉาบท้องฟ้าเหนือกรุงฮานอยเป็นสีชมพูเข้ม โคมไฟประดับและร้านรวงต่างๆเริ่มเปิดสว่างไสว โชคดีจริงๆที่ได้มาเห็นฮานอยในช่วงเวลานี้พอดี

มื้อค่ำวันนั้นเป็นอาหารเวียดนาม มีอะไรบ้างก็ไม่รู้เพราะพี่ท่านเล่นสั่งเป็นภาษาเวียดนามตลอด รู้อยู่อย่างเดียว

“อร่อยมากครับ”

ทานอาหารเสร็จเรียบร้อยก็ได้เวลาเดินย่อยอาหารชมวิวรอบทะเลสาบอีกครั้งเป็นการสั่งลา เพราะพรุ่งนี้เช้าผมคงไม่มีโอกาสได้มาเดินเล่นอีกแล้ว

อากาศในวันนั้นหนาวเย็นสุดๆ อุณหภูมิน่าจะอยู่ที่ประมาณ 10-12 องศา ผมกระชับเสื้อแจ็คเก็ตตัวบางเดินสั่นงั่กๆรอบทะเลสาบพลางนึกในใจว่าไม่น่าพลาดลืมเช็คสภาพอากาศเลย น่าเขกกะโหลกตัวเองยิ่งนักไม่งั้นคงเดินได้สบายอารมณ์กว่านี้

Turtle Tower กลางน้ำในคืนฉลอง 1,000 ปี

รอบๆทะเลสาบ Hoan Kiem เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจของชาวเมือง ทั้งเด็กๆ วัยรุ่นหนุ่มสาว คนวัยทำงาน หรือแม้กระทั่งผู้สูงอายุ สังเกตดูจะมีหนุ่มสาวชาวเวียดนามมานั่งกันเป็นคู่ๆ และมีคนมาขายดอกกุหลาบเหมือนบ้านเรา ต่างกันตรงที่เค้าไม่ขายดกุหลาบดอกเล็กๆแต่จะเป็นดอกขนาดใหญ่เลย

เดินวนมาปิดท้ายที่สะพาน The Huc หรือสะพานแสงอาทิตย์สีแดงสดสมชื่อ ทอดตัวข้ามผืนน้ำสู่วัด Ngoc Son

หลังจากเดินชมแสงสีรอบทะเลสาบแล้ว ผมก็ข้ามถนนกลับมาย่าน Old Quarter อีกครั้ง ซึ่งตอนนี้ร้านรวงต่างๆปิดตัวลงไปหมดแล้ว ตลาดอันคึกคักจอแจเมื่อตอนเย็นกลับกลายเป็นกลุ่มตึกแถวที่เงียบสงบ มีเพียงชาวเมืองบางคนที่ขี่จักรยานยนต์ออกออกมาทานอาหารตามร้านริมถนนข้างทาง อันเป็นภาพที่พบเห็นได้ทั่วไปในฮานอย

เช้าวันที่ 29 ตุลาคม ผมตื่นมาทานอาหารแต่เช้าที่ห้องอาหารเล็กๆของโรงแรมเพราะทางบริษัทนัดหมายไว้ว่าจะมารับตั้งแต่ 6 โมงครึ่ง พอออกมาขึ้นรถด้านนอกก็พบว่าในตรอกเล็กๆของโรงแรมเริ่มคึกคักบ้างแล้ว คนเวียดนามตื่นเช้าดีชอบมากๆครับ ไม่เหมือนตอนอยู่ญี่ปุ่นถ้าออกมาข้างนอกตอน 6 โมงเช้านี่เงียบสงัดยังกับเมืองร้างหรือเมืองผีดิบ อารมณ์ประมาณ Dawn of the dead ยังไงยังงั้น

ระหว่างนั่งรถไปหาลูกค้าก็ได้เห็นความวุ่นวายของสภาพการจราจรในช่วงเวลาเร่งด่วนของที่นี่ น่าปวดหัวเอาเรื่องอยู่เหมือนกันเพราะมอเตอร์ไซค์เค้าอยากจะไปทางไหนก็ไปกัน ถ้าบนถนนติดไม่ขยับก็ปีนขึ้นไปขี่บนฟุตบาท แต่จะบอกว่าขาไปตอนเช้าว่ามันวุ่นแล้วแต่ขากลับตอนเย็นน่าปวดหัวกว่าหลายเท่าเลยครับ

11 โมงหลังจากประชุมกับลูกค้าเสร็จ ยังมีเวลาเหลืออีกมากก่อนขึ้นเครื่องกลับ เพราะเที่ยวบิน TG565 ของเรากว่าจะออกก็สองทุ่มกว่าๆโน่น ท่านประธานก็เลยพาไปชม Vietnam Motor Show ซึ่งจัดขึ้นในช่วงนั้นพอดี(อีกแล้ว)

Vietnam Motor Show เป็นมหกรรมแสดงความก้าวหน้าของอุตสาหกรรมยานยนต์เวียดนามซึ่งจะจัดขึ้นทุกปี โดยสลับกันเป็นเจ้าภาพระหว่าง Hanoi และ Ho Chi Minh City โดยในปี 2010 กรุงฮานอยรับหน้าเสื่อเป็นเจ้าภาพ ซึ่งขนาดและความน่าสนใจของงานนั้นเทียบไม่ได้กับ Bangkok Motor Show ของเราซึ่งกลายเป็นงานระดับโลกไปแล้ว แต่สิ่งที่น่าสนใจสำหรับผมในงานนี้คือเจ้านี่ครับ โมเดลของจุดประสงค์ที่พาผมมาเวียดนามในครั้งนี้ “VINAXUKI V01”

VINAXUKI เป็นผู้ผลิตรถยนต์สัญชาติเวียดนามที่ผลิตรถบรรทุกใช้งานภายในประเทศ แต่ตอนนี้กำลังจะขยายตลาดด้วยการผลิตรถยนต์นั่งส่วนบุคคลด้วย ซึ่งจากสภาพที่เห็นมาคุณภาพยังไม่ได้มาตรฐานแต่อย่างใดแต่ชาวเวียดนามก็พร้อมที่จะซื้อหามาใช้อย่างแน่นอนหากตั้งราคาโดนใจ เหมือนรถบรรทุกของบริษัทนี้ที่วิ่งกันเกลื่อนถนน เทียบกับเมืองไทยผมเชื่อว่าเราสามารถผลิตรถยนต์ที่มีมาตรฐานเหนือนี้กว่าได้เองด้วยซ้ำ แต่คนไทยจะซื้อไปใช้หรือเปล่าอันนี้ผมไม่แน่ใจครับ

ตกเย็นก็ได้เวลาไปทานอาหารญี่ปุ่นส่งท้ายก่อนจะไปซื้อของฝาก สังเกตดูจากในรูปจะเห็นว่าสัดส่วนของรถจักรยานยนต์ที่นี่มีมากกว่ารถยนต์ขนาดไหน เวียดนามมียอดขายมอเตอร์ไซค์มากเป็นอันดับ 2 ในกลุ่มประเทศ ASEAN รองจาก Indonesia เพียงชาติเดียว

เพราะยอดขายรถจักรยานยนต์ที่สูงมากทำให้ Piaggio บริษัทผู้ผลิต Vespa ตัดสินใจมาลงทุนเปิดโรงงานผลิตที่นี่ เราจึงเห็นชาวเวียดนามขี่เวสป้ารุ่นใหม่ๆกันเป็นว่าเล่น เนื่องจากต้นทุนการผลิตที่ถูกลง (แต่ราคาก็ยังค่อนข้างสูงอยู่ดี) ไม่แพงบ้าเลือดเหมือนรถยี่ห้อเดียวกันที่นำเข้าจากต่างประเทศในบ้านเรา

ปิดท้ายกันด้วยภาพวิหาร Saint Joseph ศาสนสถานสำคัญอีกแห่งในกรุงฮานอยซึ่งสร้างขึ้นตั้งแต่ปี 1886 ในรูปแบบ Neo-gothic

ที่นี่คนขับรถพาพวกผมมาหาซื้อของฝากกันที่ย่าน Old Quarter อีกครั้ง หลังจากที่ไม่ต้องวุ่นวายกับเรื่องเงินตั้งแต่เข้าประเทศนี้ ก็ได้มาเจอสงครามราคากันเป็นครั้งแรกที่นี่พอเป็นพิธี ถ้ามาเที่ยวเองสงสัยคงต้องปวดกบาลกับกลเม็ดเด็ดพรายของพ่อค้าแม่ขายสกุลเหงียนกันตลอดเวลา

พอซื้อของเสร็จสารถีก็พาผมออกเดินทางสู่สนามบินนานาชาติ Noi Bai เพื่อเดินทางกลับประเทศไทย จบ Business Trip กึ่งเที่ยวสั้นๆฉบับกระเป๋าที่ Hanoi ของผมลงแต่เพียงเท่านี้ครับ บันทึกการเดินทางฉบับหน้าจะกลับมาเป็น Version ปกติที่เดินทางพร้อมกับคุณภรรยาเหมือนเดิม

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามารับชมนะครับ

@  ตามมาเที่ยวด้วยคนครับ ..

มาชมภาพสวย ๆ ด้วยครับ

ขอบคุณรีวิวสวยๆค่ะ

ตามไปเที่ยวเวียดนามด้วยคนค่ะ...คุณGelgoog หายไปนานเลย(หรือเราหาไม่เจอเอง) คิดถึงรีวิวเสมอนะคะ

ตามมาชมฮานอยฉบับกระเป๋าค่ะ ฮานอยเวลามีงานนี่สวยเหมือนกัน
เข็ดจากซาปา ก็ยังไม่ได้ไปฮานอยอีกเลย เหมือนจะคิดถึง
ขอบคุณนะคะ รอชมรีวิวญี่ปุ่นแบบคนพื้นที่ค่ะ

give หมดค่ะ ให้ แทนนะคะ

..

เป็นกระทู้เวียดนามที่งามมากครับ ^^

..

รีวิวสวยจังคะ ขอบคุณนะคะ

รูปอาหารใน คห 17 ดูน่าทานมาก ๆ ค่ะ

รูปสวยครับ แต่น้อยจังครับ

ตามมาดูภาพสวยๆ ด้วยคน แม้จะเป็นฉบับกระเป๋า แต่ก็ได้บรรยากาศดีค่ะ

น่าไปเดินตามถนน ตรอก ซอยดูวิถีชีวิตชาวเวียดนามจังค่ะ  
อาหารดูน่ากินมาก  อร่อยซะด้วย

สวย น่าไปเที่ยวมากเลยครับ ขอบคุณครับ

ไปชมเวียดนามด้วยนะครับ

อยากเห็น Pritty รถ สาวเวียดนามอ่ะครับ

แวะมาเที่ยวฮานอยจากโตเกียวครับ ...

รูปสวยมากค่ะ  ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ

ขอบคุณสำหรับรีวิวที่เวียดนามครับ

โคมไฟที่ประดับไว้ตามที่ต่างๆกับแสงไฟจากร้านต่างๆสวยมากเลยครับ
อยากไปชมด้วยตาตัวเองจังครับ

รถมอไซร์ที่นี่เยอะมากเลยครับคนใช้กันเยอะจริงๆ

ที่เวียดนาม มีแว๊นเยอะจังเลยคะ
ภาพสวยมากคะ

คุณ MRBIG173 : ยินดีครับ ตามมาด้วยกันเลย

คุณ tiger’s nest : เชิญเลยครับ ขอบคุณที่เข้ามาชมนะครับ

คุณ Us-Sama Iland : ขอบคุณเช่นกันครับที่เข้ามาชม

คุณ crabbad : เอ ไม่ได้หายนะครับ ก็มีรีวิวออกมาบ้างนิดหน่อย เดือนที่แล้วเพิ่งจะลงกระทู้เที่ยวญี่ปุ่นไป ลองกดเข้าไปดู My Kratoo ในชื่อผมก็ได้ครับ

คุณคุณแม่ติดเน็ต : ฮานอยช่วงที่มีงานสวยจริงๆครับทั้งไฟประดับและธงชาติเต็มเมือง ส่วนรีวิวญี่ปุ่นก็คงจะทยอยลงเรื่อยๆครับ แต่ตอนนี้ผมไม่ใช่คนพื้นที่แล้วนะครับเป็นแค่นักท่องเที่ยวธรรมดาคนนึงเหมือนกัน ขอบคุณสำหรับดอกไม้แทนกิ๊ฟนะครับ

คุณ POGGHI : ขอบคุณครับผม ฟ้าเป็นใจครับรูปเลยออกมาพอใช้ได้

คุณ ForasU : ขอบคุณมากๆครับ

คุณ BROWN STITCH : ของจริงไม่ใช่แค่น่าทาน รสชาติยังอร่อยด้วยครับ

คุณ SpEyTRo_M : ขอบคุณครับ อย่างที่เกริ่นไปว่าไม่ได้คิดว่าจะได้เที่ยวครับแถมเอาเมมความจุน้อยไปอีก ถ่ายไปลบไปเลยล่ะครับ

คุณ M_Bitoey : ขอบคุณครับ จริงๆอยากกลับไปเที่ยวแบบเจาะลึกกว่านี้ ติดที่ยังมีอีกหลายที่ที่อยากไปมากกว่าครับ

คุณ Red-Rose-14Feb : เดินตามตรอกสนุกจริงครับ เสียดายมีเวลาแบบนั้นแค่นิดเดียวเท่านั้นเอง

คุณเล็กทาโร่ : ลองไปดูสิครับ แล้วมารีวิวให้ผมดูบ้าง อิอิ

คุณส่วนหนึ่งของประเทศไทย : มาด้วยกันเลยครับ

คุณ tottui : พริตตี้ก็ตามระดับของงานครับสู้ที่เมืองไทยไม่ได้หรอก

คุณติวเตอร์ตู่ : ยินดีต้อนรับครับ (ทั้งในกระทู้และในชีวิตจริงที่ญี่ปุ่นด้วย อิอิ)

คุณสาวหน้าใส : ขอบคุณเช่นกันครับ

คุณ Destiny-Boy : ของจริงสวยกว่าที่ผมถ่ายมาหลายเท่าครับ มอเตอร์ไซค์ก็เยอะจริงทำให้ตอนข้ามถนนสนุกดี

คุณมารร้ายวัวน้อย : ขอบคุณครับ เค้าแว้นกันทั้งประเทศเลยล่ะครับ