ใครจะคิดนะว่าชีวิตคนมันไม่แน่นอน ดวงคนมันเปลี่ยนกันได้ ลูกชาวนาจนๆ จากเมืองคอนจะได้ไปเมืองนอก ไปเสนอหน้าเล่าให้ใครฟังเขาได้หัวเราะจนฟันปลอมสะเทือน  ข้าวยังไม่มีจะกิน คิดได้ไงจะไปเมืองนอก!!!!  ตอนเด็กๆ ฝันไกลที่สุดของป้าคือ ขอให้ได้ไปเวียตนามสักครั้งในชีวิตก็ถือว่าหรูแล้ว(แหะๆๆๆ ผ่านมาถึงป่่านนี้ยังไม่ได้เห็นเวียตนามเลย)

         ตอนเด็กๆ งานหลักคือไถนา บ้าแล้วป้า นั่นมันหน้าที่ไอ้ทุยเขาโกกฟันเก  หน้าที่ของป้าคือดำนาแอนด์เกี่ยวข้าว เกี่ยวข้าวจนเมื่อยหลังไปหมด เสียงเครื่องบินมันบินผ่านหัวทุกวัน วันละหลายเที่ยว ป้าเลยต้องกลายร่างเป็นหมาแหงนมองเครื่องบิน  จะมีสักครั้งไหมในชีวิตตูจะได้นั่งเครื่องบิน แล้วแม่จะขี้เครื่องบินไปเมืองนอกให้โก้ไปเรยยยย    ความเป็นเด็กก็ฝันไกลไร้สาระไปงั้นเอง  แถมยังแอบเลวด้วยนะ ทุกครั้งที่อ้าปากหอนยามเครื่องบินบินผ่าน  ป้าแอบแช่งด้วยนะ ขอให้มันหล่นเหอะจงหล่น จงหล่น จงหล่นเดี๋ยวนี้    หล่นในนาตูนี่แหละ ตูจะไม่เสียดายข้าวในนาเลยสักนิดเดียว!!! ตูจะวิ่งไปดูให้เห็นกับตาว่าเครื่องบินมันทำมาจากอะไรวะ ทำไมเหล็กถึงบินได้วะ    เห็นไหมป้าแกเป็นคนดีขนาดไหน


           ถึงป้าจะฝันไร้สาระผสมแอบเลว วันเวลาผ่านไปแค่ไหนป้าไม่เคยลืมความฝันของตัวเอง คอยดูนะ ตูจะนั่งเครื่องบินไปเมืองนอกให้ได้  ถ้าเรากล้าที่จะฝัน แล้วพยายาม ฝันนั้นจะไม่มีวันกลายเป็นฝันค้าง  แม้จะต้องรอมายาวนาน แล้วในที่สุด 38 ปีผ่านไป ป้าแกเลิกเกี่ยวข้าวหันมาแบกเป้เร่ไป NEW YORK เวอร์โคดๆๆๆ

ชมตอนที่ 1
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10673105/E10673105.html


ตอนที่ 2

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10676897/E10676897.html


ตอนที่ 3


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10702217/E10702217.html


ตอนที่ 4


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10706051/E10706051.html


ตอนที่ 5


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10731731/E10731731.html

ตอนที่ 6

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10745440/E10745440.html


ตอนที่ 7

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10757276/E10757276.html

ตอนที่ 8


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10766477/E10766477.html


ตอนที่ 9


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10802289/E10802289.html


ตอนที่ 10


http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10838110/E10838110.html


ตอนที่ 11

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10838110/E10838110.html

ตอนที่ 12

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10845716/E10845716.html
..................................

MADISON SQUARE PARK

ตอนที่ 13 ป้าจะพาไปปล้นเป็นครั้งสุดท้าย เพราะหลังจากนั้นเจ้าป้าก็โดนสั่งจับตาย!!!!


เนื่องจากพลาดไปครั้งหนึ่งแล้วที่พยายามจะพาตัวเองเข้าไปเป้นโจรที่ MODERN ART MUSEUM เนื่องจากวันก่อนนั้นฝนตกหนกมาก คิวซื้อตั๋วยาวมาก วันนี้ป้าไม่ต้องการพลาดอีกครั้ง  เพราะเพื่อนเมทบอกว่า museum แห่งนี้น่าปล้นที่สุด ไม่ใหญ่มาก สามารถจัดการทุกอย่างได้เร็ว



วันนี้จึงออกจาก hostel แต่เช้า ชนิดที่ว่าตูจะได้ซื้อตั๋วคนแรกแน่นอน  จากนั้นเลือกไปลงที่สถานีรถไฟใต้ดินแห่งเดิม   เมื่อมาถึงหน้า museum มีคนมารอซื้อตั๋วอยุ่เต็มไปหมดแล้วเช่นกัน ทำให้ป้าสรุปได้ว่า ไม่ว่าฝนจะตก หรือแดดจะเปรี้ยง museum แห่งนี้ไม่เคยร้างลาผู้คน



ส่วนใหญ่มากับทัวร์นะคะ  ด้านหน้ามีคนเอาของมาวางขาย ทั้งงานศิลปะ และของที่ระลึก ที่ป้าชอบคืดขายแว่นกันแดดนี่แหละ แม้จะเคยออกตัวว่าไม่ชอบใส่แว่นกันแดดเพราะดั้งหัก แต่เมื่อดูภาพจากทริปอียิปต์ทีไร เออๆๆๆๆๆ   ใส่แว่นแล้วตู sexy ดีอะ  




อืมๆๆๆ   เลยอยากจะซื้อเป็นของตัวเองสักอัน เพราะที่ผ่านมายืมของชาวบ้านเขานะ แถมดันทะลึ่งไปทำของเขาหายทีแหลม SAINAI PENNINSULA โน่น  หายอันเดียวยังพอให้อภัย เมื่อไปเกาหลีป้าขอยืมอีกที อิ อิ อิ   หายตั้งแต่วันแรกที่เหยียบเกาหลีเลยอะ เจ๋งจริงป้า



จะขอยืมอีกก็กระไรอยู่ เรามันคนขี้เกรงใจคน วันนี้แหละจะซื้อแว่นแบรนด์นิวยอร์ก    เลือกตั้งนานได้สักอันปะป้า

นอกจากนี้ยังมีหัวกะโหลกสวยๆ ทุยๆ จากแอฟริกามาวางขายหลายหัวเลยคะ ล้วนแต่สวยๆ ทั้งนั้น ป้าเห็นฝรั่งตื่นตากันใหญ่ เลือกซื้อ บางคนยืนชื่นชมถึงความน่าตื่นตาของศิลปะจากแอฟริกา




ป้าเองก็ชอบไม่ใช่น้อย อยากถ่ายภาพมากคะ แต่ไม่กล้า เพราะมองไปรอบๆ ตัวไม่มีใครหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายภาพกันเลยคะ   กลัวว่าเมื่อกดชัตเตอร์เสร็จแล้ว  เจ้าของร้านบังคับบอกว่าช่วยซื้อไปสักหัว งานนี้ป้าหมดตัวแน่ หัวเป้นหมื่น จะเอาเงินที่ไหนมาซื้อ  แต่ถ้าสั่งให้ป้าถอดหัว เรื่องนี้สบายมาก ป้าไม่มีอิดเอื้อนเพราะถนัดอยู่แร้ววววว



วันนี้มีเจ้าหน้าที่ของ museum มาจัดคิว ให้บริการในการซื้อตั๋วเข้าชม ถือว่าบริการดี น่าชื่นใจ เพราะว่าแถวที่เราเอาร่างกายไปเสี่ยงนะมันอยู่บนถนน และต้องยืนรออยุ่หน้าทางเข้าของตึกสำคัญเขานะ มีรถเข้าออกอยู่ตลอดเวลา ถ้าไม่มีใครมาดูแลอาจจะมีศพนอนแข้งขาหักอยู่แถวนี้ได้



เมื่อเข้าไปข้างใน อืมๆๆๆๆๆ อึ้งๆๆๆๆ   เออ   หลายแถวดีแท้ คนเยอะด้วย  โดนแซงคิวด้ยอะ แต่ป้าไม่บ่น แปลกจังป้าไม่บ่น เป็นไปได้เหรอเนี่ย???


เนื่องจากเงินสด 40000 บาทที่ขนไปป้าผลาญเกือบหมดแล้วไง  วันนี้ป้าจะทำตัวเวอร์ ขอรูดบัตร อ้าวๆๆๆๆ   ป้าบอกว่าไม่มีบัตรเครดิตไม่ใช่เรอะ   โกหกนะเนี่ย


แหะๆๆๆๆ  ป้าใช้บัตร atm นี่แหละ ที่มันรูดได้ไง แอบลุ้นเหมือนกัน กรุงไทยยังมีสถานภาพทางการเงินดีไหมนะ ไม่ใช่ว่า รูดปื๊ดดดดดดดดด  



sorry your card is error.  งานนี้ป้าน้ำตาเล็ดแน่ๆๆๆๆ




แต่แล้วทุกอย่างก็ผ่านมาด้วยดี มาถึงขั้นตอนตรวจมะเร็งเต้านม ตรวจภายใน ตรวจไขสันหลัง ขอบอกที่นี่ตรวจละเอียดมาก ขั้นตอนมากมาย ไอ้ขั้นตอนตรวจกับฝากสมบัติบ้าก็ปาเข้าไปชั่วโมงนึกพอดีอะ อิ อิ อิ    ต้องขอค่าตั๋วคืนซะหน่อยแล้ววว





information centre

ที่นี่อนุญาตให้ถ่ายภาพได้คะ อย่า อย่า อย่า อย่าเพิ่งดีใจไป เพราะถ่ายภาพได้แค่บางส่วนเท่านั้นคะ ต้องตามกันต่อไปว่า ส่วนไหนที่เขาห้าม และวันนี้ป้าจะได้อะไรติดมือกลับมาประเทศไทยบ้าง



ความจริงป้าน่าจะเกิดทันยุคทวงทับหลังนะ ป้าจะได้มาช่วยปล้นทับหลังนำกลับประเทศไทยของเรา    เฮ่อๆๆๆๆๆๆ  รื้อฟื้นอีกแล้วป้า




เมื่อได้ตั๋วแล้ว จะชมชั้นไหนก่อนก็เรื่องของคุณ หลายคนขึ้นไปชั้นบนสุด แล้วเดินลงมาทีละชั้น ชมเสร็จก็กลับบ้านได้เลยไง ส่วนเจ้าป้าเริ่มจากชั้นที่ 2  อ้าวๆๆๆๆๆ  ทำไมป้าไม่เริ่มจากชั้นแรกหละ อิ อิ อิ ชั้นแรกขายตั๋วอย่างเดียวหลานเอ้ยยยย   ทะลึ่งยืนดูคนซื้อตั๋งทั้งวันเลยเหรอ




ด้านนอกอาคารมีสวนเล็กๆ จัดไว้ให้นั่งเล่น พักผ่อน เตรียมแผนปล้น สุดแล้วแต่ว่าท่านถนัดเรื่องใด ป้าเองเตรียมแผนปล้นมาพร้อมแล้ว เลยตรงขึ้นสู่ชั้น 2



รอญาติที่ชั้น 1

ห้องแรกเป็นอะไรที่ถ้าคนบ้านเราไปเห็นคงแบะปาก เนี่ยเหรองานศิลปะ เหมือนในสมุดวดเขียนเด็ก ป. 1 บ้านเราเลยนะ



มันธรรมดามาก อย่าลืมสิว่าบางอย่างมันเริ่มจากสิ่งธรรมดานี่ละคะ   ป้าเองไม่ได้ผิดหวัง แต่กลับเกิดความคิดว่า ทำไมเราชื่นชมแต่สิ่งใหญ่ๆ อลังการ สิ่งเล็กๆ อีกมากมายน่าสนใจไม่น้อย


เนื่องจากคฤหาสน์ก็มีอยู่แล้ว แถมยังได้คอนโดเพิ่มที่นิวยอร์กอีกห้อง ป้าคิดว่าเมื่อกลับมาถึงเมืองไทย สิ่งหนึ่งที่อยากทำคือ จะรวบรวมเอาภาพวาด งานศิลปะของเด็กๆ มาจัดนิทรรศการแบบนี้บ้าง จากนั้นก็ยึดเป็นของตัวเอง เอามาตกแต่งห้องต่อไป


ป้ากลับมาครบ 3 เดือนแล้ว ทำยังป้า คิดฝันสวยหรูเคยลงมือจริงสักครั้งยังป้า????

ไม่ว่าจะเป็นเด็กจากประเทศไหนในโลกใบนี้ล้วนแต่เริ่มต้นวาดภาพด้วยความคิดที่คล้ายๆ กันคะ


ว่าแต่ปารู้ได้ไงเนี่ยว่าเป็นผลงานของเด็ก    นั่นสิ ป้าสรุปเองนี่หว่า

จัดจ้านขึ้นมาอีกหน่อย

ภานในห้องมีเก้าอี้ให้นั่งพักด้วยคะ


บางครั้งการเข้าชม museum อาจจะไม่มีความสุขมากนักถ้ามีคนมากเกินไป เพราะว่าแต่ละคนล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญ ความรู้แน่นมาก เลยวิจารย์งานแต่ละชิ้นกันดังลั่นเลยอะ



ส่วนกลุ่มวัยรุ่นคุยกันแบบไม่เกรงใจใคร  แล้วเกี่ยวไรกับป้าละ ป้าเข้าไปดูงานศิลปะไม่ใช่เรอะ แล้วเอาหูไปฟังเสียงคุยทำไม เขาเรียกว่าอยากรู้เรื่องชาวบ้านนะป้า

ขอออกนอกเรื่องหน่อยคะ เผื่อเป็นประโยชน์กับคนอื่นๆ


เรื่องบัตร ATM ที่กดเงินต่างประเทศได้นะ มันใช้รูดได้ด้วยใช่ไหมละ  เรื่องนี้แหละที่ทำให้ป้าแทบจะต้องตบตีกับพนักงานขายที่นี่


เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อเราซื้อของแล้วจะจ่ายด้วยบัตรใบนี้ เครื่องรูดบัตรจะถามมาว่า บัตรคุณเป็นประเภทไหน  เจ้าหน้าที่จะไม่ทำอะไรให้เราเลยคะ เราต้องเอาบัตรไปรูดที่เครื่องด้วยตัวเอง ลองคิดดูสิ คนอย่างป้ากลัวเทคโนโลยีจะตาย   ป้ามองเครื่องรูดบัตรอย่างกลัวๆ  เดี๋ยวตูจะรูดได้ไหมเนี่ย   ขนาดเอาตั๋วรถไฟใต้ดินไปรูด ยังรูดไม่ผ่านเลย


รูดเงินจะผ่านไหมเนี่ย  เนื่องจากเก้ๆ  กังๆ บ้านนอกมาก จนคนที่รอคิวจะจ่ายเงินต่อจากป้าไม่อาจจะทนได้ต่อไป เขาดึงบัตรจากมือป้าแล้วช่วยรูดให้คะ ผ่านฉลุยเลยคะ ป้าไม่แปลกใจหร็อก เรื่องรูดๆ   ผู้ชายเขาถนัดอยู่แล้วอะ



เมื่อรูดผ่านมาเจอคำถามที่เครื่องนะสิว่า บัตรคุณเป็นประเภทไหน

- บัตรเครดิต
- บัตรเดบิต
- จำไม่ได้   เพราะไม่เคยมี อิ อิ อิ


ป้าไม่ได้แรงส์ ไม่ได้เวอร์ บัตรป้ามันเขียนชัดเจนว่าบัตรเดบิต  ป้าเอานิ้วกดลงไปเบาๆๆๆ   กลัวเครื่องพังอะนะ   เครื่องทำงานทันที!!!


error เหอๆๆๆๆๆๆ    ใครขโมยเงินตูวะเนี่ย???


..................


ดูกันใกล้ๆคะ

เจ้าปร้า...มาแหละ หน้าหมา เอ๊ย หน้าม้า แหะ แหะ ตามไปปล้นด้วยดิ
มาตอนนี้ give เขาหมดหน้าตักแหละ
มีมาแต่ แค่นี้ล่ะจ้ะ

ตามมามันส์กันต่อ หลังจากโรแมนติก(ตรงไหน)ไปกับลุงและป้าในกระทู้ที่แล้ว

ยังคงจำนิโคลัส เคจ ณ แอฟริกาใต้ได้มิลืมเลือน(  แกแอบหล่อ  )

ปล ขอบคุณมากจ้า

พนักงานมาชะเง้อหน้าดู


อ้าวๆๆๆ ทำไม error ละ อ้าวๆๆๆๆ   แล้วตูจะรู้ไหมเนี่ย ไม่เคยมีเครื่องรูดเป้นของตัวเองสักที


พนักงานสั่งให้ป้าเริ่มต้นใหม่     ถ้าเป็นหลานๆ จะกล้าเริ่มใหม่ไหม   ป้าโวยทันที  เฮ่ยๆๆๆๆ   จะเริ่มใหม่ได้ไง  ถ้าเริ่มใหม่ มันต้องตัดเงินป้าออกไปครั้งที่ 2 สิ ป้าไม่เอาด้วยหร็อก  กลัวโดนตัดเงินออกบัญชีซ้ำเป็นครั้งที่ 2



พนักงานยืนยันว่า ยังไม่มีเงินไหลออกมาสักรูปีเลยอะ ต้องทำใหม่ ป้าไม่ยอมเชื่อง่ายๆ ด้วยหรอก เพราะวันนั้นซื้อของตั้งหลายบาท กี่บาทป้าถามจริง


แหะๆๆๆๆ  1500 บาท แพงสำหรับป้าแล้ว  เมื่อเกิดการโต้เถียงกันดังลั่น เริ่มมีพนักงานคนอื่นเดินเข้ามา  หลายคนพยายามช่วยอธิบายป้า สร้างความมั่นใจให้ป้าว่าเงินยังไม่ได้ตัดออกจากบัญชี



ป้าต้องทำอย่างนี้ซ้ำ 3 ครั้งคำตอบยังเหมือนเดิม!!! แล้วทำไมป้าไม่จ่ายเงินสดละ ฉลาดน้อยวะป้าเรา   แหะๆๆๆๆ  เงินจะหมดแล้วนะสิ ต้องจ่ายจากบัตรเท่านั้น


.......

เมื่อไม่สำเร็จป้ามีเคือง ป้าฉกบัตรคืน ไม่ซื้อแล้ว เอาบัตรฉันคืนมา เรื่องมากอะ เสียเวลา ไม่เอา ไม่ซื้อ ไม่อยากได้ ไม่ปลื้ม



พนักงานไม่ยอมแพ้คะ ยังง้องอนป้าต่อไป อีกครั้งเหอะ คราวนี้พนักงานให้เริ่มใหม่อีกครั้ง โดยเขากำกับทุกขั้นตอน ชนิดที่ไม่ให้คลาดสายตา


เมื่อต้องเลือกประเภทบัตร    นิ้วสวยๆ ของป้ายังไม่ทันจะกดลงที่คำว่า บัตรเดบิตเลยอะ



พนักงานกรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ป้านึกว่าใครตาย    เขาสั่งว่า you ต้องเลือกคำว่า บัตรเครดิต!!!! ไม่ใช่บัตรเดบิต  



ป้ากรี๊ดมั่ง   ตกลงมีคนตายกี่ศพป้า เห็นกรี๊ดกันจัง  จะกดบัตรเครดิตได้ไงเนี่ย บัตรฉ้านมันบัตรเดบิต ไปกดบัตรเครดิตมันก็ผิดนะสิ   พนักงานยังยืนยันแถมข่มขู่อีกนิดหน่อยว่าต้องกดที่บัตรเครดิต   มันน่าโมโหซะจริงๆ ไอ้เรารึพยายามจะมีบัตรเครดิตมาตั้งนาน ไม่สำเร็จสักที พอวันนี้จะได้มีบัตรเครดิตเอาง่ายๆ

กลับมาใหม่ภาคบ่ายครับผ้ม

ป้ากาญจน์ ตามมาปล้นด้วยจิ
คิดหนักหน่อยถ้าจะพาสองสาวที่บ้าน
ไปปล้นด้วยอ่ะ..
รอดูสมบัติเอ๊ย ภาพสวยๆใน MoMA จากป้าต่อละกัน
 

กลับมาต่อกันนะคะ
ป้าเถียงตาแหก ประมาณว่าตัวเองเก่งกว่า รู้ดีกว่า แต่ลึกๆ คือ ป้ากลัวบัตรพังนะ กลัวโดนริบตังค์ด้วยอะ


พนักงานบอกว่า you เป็นชาวต่างชาติ บัตร you เป็นบัตรต่างชาติ ต้องเลือกชนิดของบัตรเป็นบัตรเครดิต ไม่ใช่บัตรเดบิต แม้ว่าในประเทศไทยจะเรียกมันว่าบัตรเดบิตก็ตาม     เอาเหอะ เอาเลย เชิญ   ถ้าไม่ได้ตูจะหัวเราะเยาะให้สะใจ




เมื่อไม่มีทางเลือก งานนี้ป้ายอมให้พนักงานเขาจิ้มนิ้วลงที่คำว่า บัตรเครดิตคะ ป้าแอบลุ้นจิ๊ดดดดดดดดดดดดด   จะตัดเงินออกจากบัญชีตูไปหมดไปอีกกี่ล้านเนี่ย



และแล้วแค่ 1 วินาที เครื่องก็โชว์ออกมา ได้ทำรายการเรียบร้อยแล้ว เฮ่อๆๆๆๆๆ  ลุ้นแทบตาย สุดท้ายป้าก็ได้เครื่องสำอางค์แบรนด์เนมมากอดอยู่หลายวันตามที่ต้องการ  จากนั้นส่งต่อให้เจ้าของทุน 40000 บาทของป้า

เรียกน้ำย่อยมากเลยค่ะป้าขา จะถามอีกนะคะป้า พอดีเช็คในเวปคูเวตแอร์ ราคาตั๋วมัน 30,625 บาทอ่ะ รวมทุกอย่างเลยนะ อยากทราบว่า สายการบินนี้มันโอเคไหม ไฟล์ดีเลย์/แคนเซิลบ้างรึป่าวคะ

ห้องต่อไปที่จะำชมคือ ห้องแสดงเรื่องราวของดนตรีคะ มีทั้งเทปเก่าๆ สมัยที่ป้ายังเอ๊าะๆๆๆ ป้าชอบสไตล์ของเขานะ เขาเอาม้วนเทปมาดึงเนื้อเทปออกมาพันกันให้ยุ่งๆ เยินๆ เหมือนที่เราชอบทำตอนเด็ก แล้วหม่อมพ่อก็ฟาดไปจนหลังลายเลยอะ ตอนนี้ต้องเยาะเย้ยหม่อมพ่อแล้วว่า เชยระเบิด  


museum ระดับโลกยังทำแบบนี้เลย นอกจากม้วนเทปเก่าคักๆ ยังมีมุมพิเศษของเอลวิส เพรสลีย์ด้วยคะ ที่นี่มีหูฟังให้สมหูฟังเพลงกันได้ตามสบาย ไม่หวงห้ามแต่อย่างใด ใครอยากฟังเพลงเก่าๆ ของเอลวิส เพรสลีย์ตั้งแต่เพลงแรกยุคที่เจ้าป้ายังเป็นฝุ่นลอยอยู่ในท้องฟ้า ต้องมาฟังที่นี่เลยคะ

ศิลปินดังในอดีตหรือเปล่า หน้าตาเหมือนฆาตกรเลยคะ

ไปเที่ยวกับป้าสนุกดีครับ   ตามไปเลย อิอิ

นางมารร้ายแห่งเทือกเขาหิมาลัย


ป้าอยากกรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ราคาถูกยิ่งกว่ากระเป๋าหลุยส์ของคุณวีรภาพอีก อิ อิ อิ   ราคานี้ถูกมาก ถูกเวอร์ ถูกๆๆๆคักๆๆ  อยากไปอีกรอบจัง


ทุกอย่างดีหม้ด อาหารอร่อย เสียตรงที่ไม่มีเหล้าขาวนี่แหละ เวลาต่อเครื่องไม่นานด้วย   แต่ส้วมที่สนามบินไม่ดีคะ มีแค่ 2 แห่งมั้ง แถมเป็นส้วมแบบนั่งยองด้วยอะ   บางห้องปั๊กกะตูปิดไม่ได้ด้วยแหละ เหมือนส้วมวัดแถวบ้านป้าเรยยยยยยยยยยย  ป้าเปิดไปเจอกำลังอ้าซ่าด้วยอะ เพราะกลอนมันใส่มะได้ไง ป้าต้องขอโทษเป็นการใหญ่



ความจริงส้วมดีๆ ก็มีนะ อยู่ชั้น 2 แต่วันนั้นมันปิดบริการจ้า
.........


ป้าแอบเดินตามหลังไอ้คนนี้อะ

ขอเพิ่มอีกนิดนะคะ สายการบินนี้ป้าชอบนะ บินไปกับเขาหลายทีจนจะซี้กับนักบินแล้วอะ อิ อิ อิ   เวอร์อีกนิดชีวิตสดใส


ไม่มีสาย ไม่มียกเลิก แต่เขาชอบบินก่อนเวลาคะ
.......


ภายในห้องแสดงเรื่องราวของดนตรียุดต่างๆ มีการเปิดเพลงให้ฟังแบบไม่เกรงใจบ้านข้างเลยคะ ถ้ามาเปิดแบบนี้แถวบ้านเรา รับรองถ้าหมาไม่ตาย คนเปิดอาจจะได้นอนไส้ไหลแน่นอน การเข้าชมจะหวังความสงบสุขไม่มีหร็อก


ป้าๆๆๆๆ   เขาให้เขาชมห้องแสดงดนตรี ไม่ใช่ให้ป้าไปนั่งสมาธิที่หน้าเชิงตะกอนซะหน่อย จะได้เงียบสมใจป้า


ห้องนี้จึงมีวัยรุ่นเข้าชมมากที่สุด แต่ละคน dance กระจายทำเอาป้าแอบกลืนน้ำหมากเอื้อกๆๆๆๆ   เปรี้ยวปากละสิท่า อยากด้วยละสิ เปล่าๆๆๆ   ป้าหมั่นไส้นะ เด็กสมัยนี้มองหาความเป็นกุลสตรีไม่เจอเอาซะเล้ยยยย


มันต้องอย่างป้า ได้รับรางวัลนักเรียนดีเด่น อิ อิ อิ ความเป็นกุลสตรีล้นหลามเลยนะป้า แล้วป้าขึ้นคานได้ไงเนี่ย???

.........

ห้องต่อไปจะโชว์งานสไตล์ painting แต่เพ้นท์บนถ้วยคะ

ไอเดียเก๋จริงๆคะ คิดได้ไงเนี่ย เอาเครื่องใช้ไฟฟ้าเก่าๆ มาทำให้พังหนักเข้าไปอีก จากนั้นก็เอามันมาวางมั่วๆ แล้วบอกเราว่านี่คือ งานศิลปะ



อืมๆๆๆๆ   แต่ป้าทำแบบนี้ไม่ได้หร็อก    เพราะทั้งคฤหาสน์ป้ามีเครื่องใช้ไฟฟ้าอยู่ 3 อย่าง   อยากรู้ละสิว่าไรมั่ง   หม้อข้าวที่เขาบริจาคมา เมื่อวานนี้เอาหม้อข้าวมาแกงเหลืองใต้ ตั้งใจจะกินให้อร่อยซะหน่อย  ต้มน้ำอยู่นาน หันมาอีกทีควันโขมงเลยอะ ไฟลุก เกือบไม่รอดแล้วหลานเอ๊ยยย



ส่วนอีกอย่างคือ เตารีด  ตั้งแต่เกิดมาเป็นคน อ้าวๆๆๆ ก่อนเป็นคนป้าเป็นไรอะ อยากรู้จัง   ป้ารีดผ้าไม่เป็น ทำไม่ได้ สมัยอยู่กับหม่อมมีนางสนมหลายท่านบริการ เมื่อปีกกล้าขาแข็งมาอยู่ด้วยลำแข้งตัวเอง ป้าไม่รีดผ้า



ส่วนชิ้นที่ 3 โทรศัพท์มือถือ ที่มีหลายคนขอเบอร์ แบบว่า เอ่อ  อ่า ไอ้หย๊า   อายอะ ป้ามีแต่เครื่อง ไม่มีซิม ป้าไม่ใช้มือถือ หรือ teen ถือ คือว่ามีคนเดียวในโลกยุค 2012 ที่ไม่ใช้มือถือ


มีแค่ 3 ชิ้นคงเอามายำแล้วเปิด musuem ไม่ได้แน่นอน

ไปด้วยกันป่าวคะป้า ช่วงกลาง ต.ค. อ่ะ สำหรับป้า ให้พักฟรีนะเออ

หวัดดีครับคุณ ส่วนหนึ่งของประเทศไทย

ขอบคุณอย่างแรงเลยคะที่ตามป้ามาตั้งนาน แต่ป้าไม่ได้ทักทายซะที นึกว่าน้อยใจตีจากป้าไปซะแร้ววววว



เรื่องราวของป้ามันสนุก ชีวิตจริงขำไม่ออกหรือเปล่านะ

..........................

ชิ้นนี้เห็นแล้วป้าหัวเราะจนฟันโยก ไรวะถุงปุ๋ยบ้านตูมีเยอะแยะ หม่อมพ่อโยนไว้ใต้ต้นขนุนที่ป้าแอบไปนั่งยามคืนจันทร์เต็มดวง



งานชิ้นนี้มันดูเด่นมากเพาะสี้ำเงินเข้มนะเอง คล้ายๆ ถุงปุ๋ยนะคะ แต่ป้าไม่แน่ใจว่าใช่หรือเปล่าคะ

คุณ นางมารร้ายแห่งเทือกเขาหิมาลัย คะ

แหมๆๆๆๆ มาว่างช่วงเดียวกันเรยยยยยยยยยยยยยย   แต่ป้าว่าจะเวอร์อีกที ไปนิวซีแลนด์ไรเงี้ย ไปพิสูจน์ดูว่าเมื่อแผ่นดินไหวมันเสียวขนาดไหน ป้าไม่เคยเข้าดิสนีย์แลนด์อะ อายุก็เกินไปแล้ว สัมผัสของจริง เล่นแผ่นดินไหวเลยดีก่า อิ อิ อิ



..............


รถถีบคันนี้บินตรงมาจากกรุงปักกิ่งหรือเปล่าเนี่ย   อืมๆๆๆๆ  เชื่อแล้วว่าทุกอย่างมันสามารถนำมาสร้างงานศิลปะได้จริงๆ

................

เมื่อวานนี้ก่อนที่จะทำหม้อข้าวระเบิด ป้าเกิดอาการอยากเป็นศิลปินระดับโลกมั่ง เลยขี่มอไซค์ไปซื้อสีน้ำมาคะ ตั้ง 85 บาท แพงจังอะ แถมซื้อสมุดวาดเขียนมาอีกเล่ม คอยดูนะป้าจะเปิด museum!!!!   เอาจริงแล้วป้าเรา

เห็นชิ้นนี้แล้วป้าถึงกับต้องกุมสมอง



ถุงก็อปแก๊ปใส่ขยะให้เต็ม เอามาแขวนรวมๆ เออๆๆๆๆๆๆ  เขาเรียกว่างานศิลปะ ใครจะมองเป็นงานศิละเปรอะ ถือว่าหัวไม่สูงพอ เอื้อกๆๆๆๆๆ

ส่วนอันนี้ป้าแปลไม่ถูกอะ แต่สิ่งที่ป้าทำได้ ทำบ่อยคือทำตามภาพนะแหละ



ป้าว่าความหมายมันต้องดีแหละ เห็นใครผ่านมาต้องถ่ายรูปทุกคน ป้าเลยเอาบ้าง กลัวไม่เชื่อนะแหละว่าป้าเหยียบที่นี่เรียบร้อยแล้ว อิ อิ อิ

นินทาเรื่องห้องจัดนิทรรศการนิดนะ คือว่าห้องมันเยอะนะ มั่วด้วยอะ


เข้าๆ มั่วหลงแน่นอนคะ แต่ละชั้นจะมีส้วมเพียงแห่งเดียวที่ติดกับบันไดเลื่อนเท่านั้น และมีน้ำก็อกให้ดื่มอยู่ติดกัน ประมาณว่ามือล้างตูดมาเรียบร้อยแล้ว ก็มาดื่มน้ำกันต่อ


เอ่อๆๆๆ  มันเมกาไม่ใช่เหรอป้า เขาถ่ายเสร็จเขาไม่ล้างไม่ใช่เหรอ เขาเอากระดาษเช็ดเอาป้าเอ้ยยย   ป้ายังวักน้ำในโถส้วมออกมาล้างก้นอยู่อีกเหรอเนี่ย   ไม่คุ้นเคยกับการใช้กระดาษเช็ดก้นละสิ แหะๆๆๆ   กระดาษมันบาดตูดป้านะ ระคายเคืองต่อก้นสวยๆ อย่างยิ่งอะ

นี่คืองานที่ป้าชอบมากที่สุด ป้าไม่เคยเห็นงานแบบนี้ที่ไหนมาก่อนเลยคะ


เขาเอาภาพจากที่ไหนก็ได้ จากนั้นเขาจะตกแต่งหน้าให้ใหม่ด้วยการเอาตาปลอมมาติดอะ มองแล้วเหมือนมีชีวิต ความจริงไอเดียน่าจะได้มาจากเด็กบ้านเรานะ สังเกตเดะ ภาพคนไม่เคยได้อยู่ครบสมบูณ์แบบ เดี๋ยวตาโบ๋ ฟันหัก ดั้งยุบ อิ อิ อิ

จะเน้นการแต่งใบหน้าคะ บางครั้งใช้สีขาว บางครั้งใช้สีแดง และตกแต่งลูกตาด้วยตาปลอม

ส่วนนี่คือภาพนางแบบ เอามาตกแต่งใหม่คะ ใครๆ ก็ทำได้ ทำเองเอามาแต่งบ้านกันนะ


มันเป็นการ confirm ว่านี่คือ modern art คะ ความจริงแล้วป้าเองไม่ค่อยชอบ modern art  สักเท่าไหร่คะ ดูแล้วปวดหัวใจ ยากเกินไปด้วย ไม่ค่อยเข้าใจ เน้นแต่เส้นพาดไปพันมา มันศิลป์ตรงไหนวะเนี่ย แต่เมื่อได้มาดูที่นี่ อืมๆๆๆๆ สวยเหมือนกัน

ตามมามันส์กันต่อ หลังจากโรแมนติก(ตรงไหน)ไปกับลุงและป้าในกระทู้ที่แล้ว

ยังคงจำนิโคลัส เคจ ณ แอฟริกาใต้ได้มิลืมเลือน(  แกแอบหล่อ  )



ปล ขอบคุณมากจ้า

จากคุณ : jasssilp    
เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 54 10:15:48  
 

....................


โอ้ยยยยยยยยยยยยยย  ป้าลืมชู้รักเก่าไปแล้วนะเนี่ย มารื้อฟื้นความหลังของป้าแบบนี้ ต้องทำโทษซะแร้ววววว จงตามตูดป้ากันต่อไป

ขอบคุณมากคะลูกค้าตัวจริงอีกคนที่รักป้ามานาน อิ อิ อิ   เราคิดเอาเอง แล้วเรามีความสุข ทำไปเหอะ ใครไม่ว่าหรอก

....

ถ้าป้าลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นแบบนี้อยู่ตรงลูกตาป้า มีหวังได้จองวัดแน่ๆ หัวใจวายชนิดที่ส่งโรงบาลกันไม่ทันแน่นอนเลยอะ

จากนั้นมาดูงานจากผ้ากันบ้าง


ผ้าถุง ผ้าซิ่น ผ้าเก่าๆ ผ้าเน่าๆ  ผ้าอ้อมลูก ผ้าเตี่ยว ใช้ได้ทุกผ้าเลยคะ


เอามาขยำๆๆๆๆ จากนั้นเอามาขึงไว้ที่มุมไหนก็ได้ของห้อง มันก็จะกลายเป็นงานศิลปะในทันที   แล้วป้าจะไปประมูลงานของ PICASCO ทำไมให้เงินมรดกมันลด

ส่วนชิ้นนี้ อย่าต้องให้ใช้คำหยาบที่ป้าพูดบ่อยๆ เลเดี๋ยวจะหาว่าป้าหยาบคาย ไร้ความเป็นผู้ดี

รูปเปิดกระทู้ เปรี้ยวจี๊ดสะใจเหมือนเจ้าป้าเลยค่ะ

ไปๆมาๆ ชักไม่อยากให้รีวิว ซีรีย์ ชุดเจ้าป้าตะลุยนิ้วโยก  จบเลยค่ะ

ก็...คนมันคิดถึงง่ะ  

ถึงจะไปๆมาๆ เดี๋ยวก็มาอัพทู้ เดี๋ยวก็ตกหล่นไปที่อื่น แต่ก็ยังได้เห็นรีวิวคุณป้าบ้าง

แต่ว่า...

จริงๆแล้ว จบชุดนี้ คุณป้าก็ยังมีชุดเก่าให้อัพต่อเหมือนกันนะคะ..

ทั้งไซบีเรียเอย
อียิปต์เอย
เนปาลเอย

อย่ามาแกล้งลืมนะ...ขอบอก ขอบอก...5..5..5..

ปูลู...รบกวนเจ้าป้าว่า...อยากให้ลงภาพงานศิลปะเยอะๆเลยค่ะ อยากเห็นอ่ะค่ะเพราะคงไม่มีโอกาสได้ไปเอง

ตามที่บอกไปแล้วนะคะว่าที่นี่มี 7 ชั้น เมื่อชมเสร็จแต่ละชั้นก็เดินขึ้นบันไดเลื่อนไปถมชั้นถัดไปกันต่อ


แต่ละชั้นจะแสดงงานในลักษณะที่แตกต่างกันนะคะ ใครที่มีเวลาน้อย ก็อ่านรายละเอียดก่อน แล้วเลือกเข้าชมตามที่สนใจนะคะ


ส่วนคนที่มีเวลาทั้งชีวิตอย่างป้า ชมทุกชั้น ทุกชิ้น แทบไม่มีตกหล่นเลยอะ แล้วป้าจำได้กี่ชิ้น อิ อิ อิ ทำยังกะสมองใหญ่เท่าสมองช้างแอฟริกา


งานขาว- ดำ ได้เก็บภาพมาแค่ 2 ชิ้นอะ

หวัดดีคะคุณ พะยูนอ้วน


  เมื่อวานนี้ป้าประชุมไปซะครึ่งวัน เสียเวลามาก ป้าเลยเปิดภาพถ่ายจากทริปเกาหลีและอีกหลายที่ขึ้นมาดูแก้เซ็ง และแล้วป้าก็พบว่ายังมีภาพจากงานศิลปะสวยๆ นับ 100 ภาพที่ยังไม่ได้เอามาอวดหลานๆ  



เนื่องจากแอบคิดว่า มีไม่กี่คนหรอกที่ชอบงานศิลปะ ส่วนใหญ่เขาเข้ามาดูความสวยของป้า อิ อิ อิ ม่ายใช่ซะหน่อย  นักท่องเวปส่วนใหญ่จะเข้ามาดูภาพวิวมากกว่าคะ



ป้าเลยไม่ค่อยลงภาพจากงานศิลปะจากหลาย museum ที่ป้าเก็บภาพมามากมายเลยคะ ดีใจจังที่คุณ พะยูนอ้วน ชอบแบบป้า มีคุณ toy คุณ  coffee และคุณอ้อยนะคะที่ชอบแบบเรา


ไหนๆๆก็ชอบเหมือนกันแล้ว ป้าขอมอบชิ้นนี้ให้คะ ถ่ายมาจากรัสเซียแถวไบข่าลคะ กระโปรงเหมือนจริงมากคะ กลีบพริ้วเชียว มีงานสวยๆ เยอะมาก ต้องรออียิปต์จบนะคะ แล้วป้าจะเอามาให้ชมคะ

ส่วนภาพนี้คือ หน้าผาแห่งหนึ่งที่เจ้าป้าแอบคิดว่า ถ้าใครบังอาจมาหักอกป้า ป้าจะกระโดดหน้าผาแห่งนี้ซะเรยยยยย



แหะๆๆๆๆ  แต่ถ้าจะรอดว่ามะ ป้าแกไม่น่าจะมีโอกาสได้กระทำอัตวิบาคตัวเองหร็อก เขียนงี้เปล่าเนี่ย

ภาพนี้มอบให้คุณแม่ติดเน็ตเขาคะ

คำแปลของภาพนี้มันจี๊ดหัวใจมาก


ประมาณว่าผู้หญิงมีความสามารถน้อยกว่าชายอกสามศอกไรเงี้ย



แต่ความจริงแล้วงานที่จะแสดงในห้องนี้ทั้งหมดคือ ฝีมือของผู้หญิงคะ  ชมกันเลย

แหะๆๆๆๆๆ welcome to rate XXX part จ้า



ใครที่แต่งงานมานานแล้ว เบื่อๆ เซ็งๆ    เห็นภาพจากป้าแล้ว เชิญชวนไปทบทวนความหลังอะ เผื่อไรๆ จะดีขึ้นมาบ้าง ชิ ชิ ชิ

ความจริงมีหลายภาพนะ แล้วไมป้าไม่ถ่ายภาพมาละ แอบเก็บไว้ดูคนเดียวละสิ ป้าไม่มีปั๋วนะ ดูไปก็งั้นแหละ



ที่ไม่ได้ถ่ายมาทั้งหมดเพราะว่า ป้าหันซ้านหันขวา ทำไมมีตูบ้ากามอยู่เดียววะเนี่ย อิ อิ อิ เลยเกิดความอายกระทันหัน เก็บกล้องแบบเนียนๆๆๆ


แม้ว่าจะเข้ามาแล้วหลาย ๆ  museum แต่บอกตรงๆ ว่างานแรงๆ เกี่ยวกับเรื่อง sex ไม่ค่อยได้เจอนะคะ ส่วนใหญ่เจอแต่งานชั้นสูง ผู้ดีๆ หน่อยอะ

....

มีห้องที่แสดงงานจากเหล็กด้วยอะ แต่เป็นเครื่องมือต่างที่เห็นกันบ่อยๆ แต่เด็กเทคโนบ้านเราเขาพกไว้แทงกันอะ

ส่วนภาพนี้ ขอตั้งชื่อว่า ขัดแย้ง

ที่ MOMA ผมไปตอนบ่ายแก่ ๆ ฝนตก ไม่ต้องรอคิว เดินชมจากชั้นบนสุดลงมาล่างสุด อยู่จนถึงเวลาปิดเลย มีเวลาชมไม่นานนักเพราะเข้าช้า เสร็จจากที่นี่ก็ไปต่อที่ sex museum อันนี้ป้าอยากไปแหง๋ม แต่จริง ๆ ไม่ xxx มากเท่าที่คาด สงสัยเพราะเราจะคาดหวังมากไป

สีกำแพงใน คห 20 สวยดีค่ะ

ชอบทุกๆรีวิวของคุณป้าคนสวยเก๋ค่ะ  ถูกใจรูปเปิดกระทู้นี้มาก แฮะๆ  

มาลงชื่อ ตามอ่านต่อค่า

มารอรับชมส่วนที่เหลืออยู่ครับ

@  ตามมาด้วยคนครับ ..

ป้าจ๋า...♪ ♪  รอคอยมานานแสนนาน ^_^ ♪ ♪
ภาพ คห 41..นึกถึงคำว่า In God We trust
ในหนังเก่าเรื่อง Miracle on 34th street
ถ่ายทำใน NYC อ่ะ..ป้าลองหา trailer ดูนะ
ประทับใจเป็นที่สุดเลย
อยากสะสมใบที่มี In God We trust ใบละร้อย
เอาไว้เยอะหน่อย จะได้เที่ยวเยอะๆเหมือนป้าอ่ะ

มาแว้วๆ


MOMA ที่ป้าถ่ายมาดูโอเคนะครับ ผมนึกว่ามันจะติสท์ๆงงๆ ทำเอาผมเบลอๆ แต่ดูจากรีวิวป้าก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะ


หากไม่ดูเป็นการรบกวน ป้าช่วยปล้นมาอีกเยอะๆเลยนะคร้าบบ


รีวิวมา 13 ตอนแล้ว สงสัยจะได้เห็นป้ารีวิว NYC จบอีกทริปแน่ๆเลย อิอิ ิ
ทริปต่อไปป้าจะเอาเกาหลีมารีวิวก็ได้นะครับ เพราะพักหลังป้าไฮโซเที่ยวนอกทวีปตลอดเลย กลับมาแถวๆนี้บ้างก็ได้นะ

ส่วนนี่คือมุ้งคะ เออๆๆๆ เพิ่งรู้ว่ามุ้งเนี่ยมันก็สร้างงานศิลปปะได้เหมือนกัน

มีงานของแฟน JOHN LENNON ด้วยอะ


อย่างที่ทราบว่าโยโกะเขาเป็นเมียท่านจอห์นเขานะ


ป้าเองไม่เคยรูู้มาก่อนเลยว่าเธอเคยสร้างสรรค์งานอะไรบ้าง เพราะไม่เคยรู้ด้วยว่าเธอคือศิลปินนะคะ


เมื่อเห็นปีเกิดของเธอ ป้ารีบยกนิ้วนับเลยอะ อายุเท่าไหร่เนี่ย ยังมีชีวิตอยู่นะคะ

อีกงานที่เจอมาก่อนแล้วจากเกาหลี คือการเอากระป๋องเครื่องดื่มมาเรียงกันเยอะๆ นะคะ เสียดายที่เลือกเครื่องดื่มที่สีสันจืดไปนิดคะ

มันเหมือนผ้า แต่ความจริงมันคือ เหล็กมั้งคะ

เคยโม้ไว้ว่าป้ามาขอทานแถวๆ นี้ ต้องเล่าซธหน่อย


วันแรกที่ย้ายเข้าพักที่ hostel แห่งนี้  และพนักงานแนะนำป้าว่าไปเที่ยว Coney island สิ  ป้าไปที่สถานีรถไฟใต้ดินอีกครั้งเพื่อจะขึ้นรถไฟตามที่เขาบอก เมื่อกลับเข้าสู่สถานี ในสถานีไม่มีใครอยู่เลย และด้านที่เจ้าป้าเข้าไปนั้นไม่มีห้องขายตั๋ว ต้องซื้อตั๋วจากเครื่องเท่านั้น



ป้าจัดการเลือกตั๋ว ตู๊ดๆๆๆๆๆๆๆ  เครื่องทำงานเพื่อจะเอาตั๋วออกมาให้ป้าใช้


ครั้งที่ 1 เครื่องอ่านออกมาว่า กรุณาสอดเงินเข้าไปใหม่ หรือสอดบัตรเครดิต



ป้างงมาก ทำไมวะ เงินที่ใส่ไปมันก็ไม่ได้ปลอมนี่หว่า ป้าลองใหม่


ครั้งที่ 2 เครื่องอ่านออกมาว่า กรุณาสอดเงินเข้าไปใหม่ หรือสอดบัตรเครดิต

คำตอบเหมือนเดิม


ครั้งที่ 3 เครื่องอ่านออกมาว่า กรุณาสอดเงินเข้าไปใหม่ หรือสอดบัตรเครดิต

คำตอบเหมือนเดิม และยังไม่มีตั๋วไหลออกมา


ครั้งที่ 4 เครื่องอ่านออกมาว่า กรุณาสอดเงินเข้าไปใหม่ หรือสอดบัตรเครดิต

ไม่มีตั๋วไหลออกมา   ครั้งนี้ป้าจึงอ่านอย่างละเอียด เกิดไรขึ้นวะเนี่ย ทำไมมันไม่ยอมรับเงินของป้าเนี่ย มีคำสั่งว่าให้ใส่บัตรเครดิต


ครั้งต่อไปป้าเปลี่ยนไปใช้บัตรเดบิตของป้า ทั้งที่ในชีวิตไม่เคยเอาบัตรเดบิตออกมารูดเครื่องแบบนี้เลย  จะต้องทำไงมั่ง ตื่นเต้นมาก เครื่องนี้มันดูดบัตรเปล่าวะเนี่ย  แล้วจะต้องกดรหัสหรือเปล่า



เนื่องจากภายในสถานีไม่มีใครไง  ไม่อายแต่ตื่นเต้นกลัวบัตรพัง  เมื่อสอดบัตรเดบิตรเข้าไป ต้องกดอะไรไม่รู้จำไม่ได้แล้ว รวมทั้งกดรหัสด้วย   แต่สุดท้ายก็ไม่ได้บัตรออกมา


เบื่อจริงๆ กับความทันสมัย ใช้ไม่เป็นอะ  ความจริงประเทศนี้มีคนตกงานเยอะจะตาย น่าจะเอามานั่งขายตั๋วสัก 2-3 คน นักท่องเที่ยวอย่างเราจะได้ไม่ลำบาก
................................


ห้องนี้ contemporary art คะ

ลองใช้บัตรเดบิตอยู่หลายครั้งมาก จนแน่ใจแล้วว่าวันนี้ตูซื้อตั๋วไม่ได้แน่นอน



มีคนเข้ามาซื้อตั๋ว แต่ละคนซื้อเร็วมากไม่เปิดโอกาสให้ป้าถามเลยคะ  ผ่านไปหลายคน โมโหมาก ไม่รู้จะทำอย่างไรดี  แปลกใจมากที่ทำไมเครื่องไม่ยอมรับเงินเนี่ย เอ๊ะหรือว่าเครื่องรับเงินมันเต็มแล้ววะเนี่ย ถ้าเป็นแบบนี้จะทำยังไง   ทำไมเขาไม่มีเจ้าหน้าที่มาดูแลวะเนี่ย



เมื่อหาทางแก้ปัญหาไม่ได้ ป้าหาเหยื่อทันที แล้วไปยืนกันอยู่ข้างหลัง ชนิดที่ไม่มีวันจะวิ่งหนีออกจากป้าได้หร็อก


hey hey hey ซื้อตั๋วให้หน่อยเดะ เนี่ยไอทำตั้งนานแล้วทำไม่ได้อะ ตั๋วไม่ออกมา ทำไม you ทำได้อะ ช่วยหน่อย


เขาสั่งให้ป้าลองซื้อทำตามขั้นตอน ชะ ชะ ชะ  ไอ้นี่พูดซธดัง you อ่านไม่ออกเหรอ เครื่องมันบอกว่ารับแต่เหรียญเท่านั้น ไม่รับแบงค์


แหะๆๆๆๆๆ   ถ้าอ่านออกตูจะถามมรึงทำไมเนี่ย เมื่อเยาะเย้ยป้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขาก็จากไป

ทำไมตูโง่อยู่ตั้งนาน ป้าล้วงเป๋า ล้วงเป้ ล้วงจนแทบถึงลำไส้ตัวเอง ไม่มีเหรียญ เพราดันเซ่อซื้อมัฟฟินทุกวันไง เหรียญหมด มีแต่เหรียญย่อย เหมือนเหรียญยี่สิบห้าสตางค์บ้านเรานะ รวมกันสัก 100 เหรียญถึงจะได้สักดอลล์



ระหว่างที่ทั้งควัก ทั้งล้วง ทั้งหา ไม่พออะ ถามทำไม   มีคนเข้ามาซื้อตั๋วเป็นระยะ  มีเสียงกระตื้บเครื่องซื้อตั๋ว ทำนายได้ว่าตั๋วไม่ออกมา ป้ารีบเข้าไปโม้ แหะๆๆๆๆ  อวดรู้ขึ้นมาเชียว  ซื้อไม่ได้หรอกคะ ต้องซื้อด้วยเหรียญเท่านั้น ไม่รับแบงค์



บอกเขาเรียบร้อยเขาก็ได้ตั๋วสิ ส่วนป้าเรายังเซ่อหาเหรียญต่อไป ป้ารื้อของในเป้ออกมาวางเต็มสถานี คือ ว่าเป็นคนมีระเบียบไง



เมื่อมั่นใจแล้วว่าเหรียญไม่พอ งานนี้ต้องขอแลก   เจ้าป้าเราเลยไปยืนจังก้าเลยคะ ใครเข้ามาป้าประกบหมด เพื่อไม่ให้เกิดการน่าเกลียด ป้านำเสนอว่าขอแลกเหรียญหน่อยอะ โดยยื่นแบงค์ 1 ดอลล์ให้เขาคะ

เชื่อไหมว่ามันเหมือนขอทานอะ อายด้วย กลัวเขาคิดว่าเราโกหก แต่เชื่อไหมว่า แต่ละคนมองป้าด้วยสายตาที่แสนสงสาร ควักเหรียญออกมาให้กันใหญ่



บางคนไม่ยอมแลก มีป้าคนหนึ่งควักมาให้เต็มที่ เลยคะ สภาพป้าเหมือนขอทานตามสะพานลอยอะ ยืนขอเงินอยู่ตั้งนาน เมื่อเอามานับ แหะๆๆๆ ได้เยอะอะ แต่ดันเป็นเหรียญย่อย   ไม่พออะ



ชายคนที่ยืนลับๆ ล่อๆ อยู่ด้านในของชานชะลาแอบมองป้าอยู่นานแล้ว คงสงสัยมากว่าป้าจะทำอะไรไม่ดีอะเปล่า เลยร้องตะโกนถาม   ป้าเลยต้องบอกไปว่าซื้อตั๋วไม่ได้ ไม่มีแบงค์อะ



เขาตอบกลับมาได้น่ารักมาก ทำไม you โง่อย่างงี้หะ เดินไป north เดะ   ป้ามึนมาก อะไรวะ  north     north    north   มันคืออะไร แล้วมันเกี่ยวอะไรกับการซื้อตั๋ววะเนี่ย

ขอทานอยู่ตั้งนาน ไม่พอ และกว่าจะแปลถูกว่าไอ้ north คือ เดินไปทางด้านเหนือของสถานีนะเอง เพราะที่นั่นมีเครื่องซื้อตั๋วหลายเครื่อง คงไม่ซวยขนาดไม่มีเครื่องไหนรับแบงค์เลย    เผลอๆ โชคดีอาจจะมีคอกขายตั๋วก็ได้อะ



ถึงว่าเขาถึงบอกว่า คนเรามันต้องโง่ก่อนถึงจะฉลาด   ส่วนโง่ซ้ำซากอย่าต้องให้บอกว่าเป็นใคร!!!

..................


เปลญวนยังเอามาจัดนิทรรศการได้ด้วยคะ เปลอันนี้ใหญ่มากคะ นอนกันได้ทั้งครอบครัวเลยมั้ง

มีห้องมืดที่ใช้ฉายเงาตัวเอง  มีคนเข้าไปเล่นเงาตัวเองกันหลายคน


ป้าเองก็ไม่ลืมวัยเด็ก เอามั่งเลยเดินออกไปวาดลวดลายซะหน่อย ยกแข้งยกขา ตีปีก ถลาบิน แต่เก็บภาพมาไม่ได้อะ

ที่ MOMA ผมไปตอนบ่ายแก่ ๆ ฝนตก ไม่ต้องรอคิว เดินชมจากชั้นบนสุดลงมาล่างสุด อยู่จนถึงเวลาปิดเลย มีเวลาชมไม่นานนักเพราะเข้าช้า เสร็จจากที่นี่ก็ไปต่อที่ sex museum อันนี้ป้าอยากไปแหง๋ม แต่จริง ๆ ไม่ xxx มากเท่าที่คาด สงสัยเพราะเราจะคาดหวังมากไป

จากคุณ : toytrip  
เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 54 15:07:06  
 
.................


คุณ toytrip น่าจะแนะนำป้าก่อนไปนะคะ รับรองป้าไม่พลาดแน่นอน ว่าแต่ว่าถ่ายรูปได้ปะ ป้าอยากถ่ายภาพเก็บมาไว้ดูยามเหงาๆ อิ อิ อิ


...................................

เอาสีป้ายๆๆ  มั่วๆ หน่อยตามสไตล์ modern art

สีกำแพงใน คห 20 สวยดีค่ะ

จากคุณ : BROWN STITCH  
เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 54 16:13:13  

.........................


ใช่คะสวยมาก ป้าเองไม่เคยชอบสีนี้เลยคะ แต่เมื่อนำมาทาในห้องจัดนิทรรศการแบบนี้ สวยเก๋เลยคะ


ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาชม
..........................

เสื้อ jacket เก่าๆ เอามาฉีดสเปรย์แล้วแขวนไว้ อืมๆๆ งานศิลปะ

ถุงดำของเมกาเขาเอามาสร้างงานศิลป์


ส่วนประเทศไทยเขาใช้ใส่ศพฆาตกรรมอำพราง ฆ่าตัดหัว!!!

เครื่องแก้วแบบต่างๆ บรรยากาศคล้ายเดินอยู่ที่มุมหนึ่งของ HOME PRO  บ้านเราอะ

ชอบทุกๆรีวิวของคุณป้าคนสวยเก๋ค่ะ  ถูกใจรูปเปิดกระทู้นี้มาก แฮะๆ  

จากคุณ : สาวหน้าใส    
เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 54 18:01:05  
 
.......................


ชอบด้วยคนคะ เห็นแล้วมันสบายตาอย่างมาก สวยจริงๆ คะ ดูเป็นธรรมชาติมาก  อยากได้ภาพจริงๆ มาแขวนที่ฝาคฤหาสน์อันแสนหรูหราของป้าจริงๆ คะ


ขอบคุณมากๆ คะ ที่เข้ามาอ่านกระทู้ป้าทุกทริปเลยคะ กำลังใจอันอบอุ่น เจ้าป้าจะไม่มีวันลืม  ซาบซึ้งป้า ซาบซึ้ง มาอารมณ์ไหนเนี่ย มาตั้งแต่ยังไม่สว่างซะด้วยสิ

........................


ใคร ครายยยยยยยยยยย มันคือใครมาบังอาจแอบถ่ายภาพเจ้าป้ายามหลับใหลไม่ได้สติ ท่าสวยเกินบรรยายซะจริง สงสัยจะฝันว่าจะมีหญ้าอ่อนหล่นเข้าปาก

.......................

โห ตีห้าแล้วนะเนี่ย

เจ้าปร้าสู้ๆ

โห ตีห้าแล้วนะเนี่ย

เจ้าปร้าสู้ๆ

จากคุณ : LittleEntchen  
เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 54 05:19:32  
 

............................


ว้ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ป้าคิดว่าป้าเนียนแล้วนะ นึกว่าไม่มีใครแอบเข้ามาตีท้ายครัว อิ อิ อิ  ขอบคุณมากคะที่เข้ามาทักทายและให้กำลังใจกันคะ
............


และไม่น่าเชื่อว่าป้าจะโชคดีได้มาดูงานจากแอฟริกา มีงานหลายชิ้นมาวางโชว์ที่นี่คะ มาชมภาพกันคะ

แอฟริกันสไตล์เขาคะ แต่ป้าว่ามันเหมือนตัวหนังลุงบ้านป้านะ

มารอรับชมส่วนที่เหลืออยู่ครับ

จากคุณ : Destiny-Boy  
เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 54 18:50:16  
 
.......................


เหลือไม่เยอะแล้วคะ น่าจะสัก 2 ตอนคะ ป้าจะได้ยืดอกเล็กๆ ของป้าพูดอย่างภูมิใจว่า ป้าไม่ทอดทิ้งหลานๆ คะ


ขอบคุณมากคะที่เข้ามาขมนะคะ

...................


ภาพแบบนี้แต่ไม่ใช่ภาพนี้ป้าว่าป้าเคยเห็นมาก่อนคะ แต่ไม่เคยรู้ว่ามันมาจากแอฟริกาคะ

ป้าแอบหนีไปโรงบาลนะคะ จะได้ลุ้นกันว่า ป้าท้องอะเปล่า อิ อิ อิ

กลับมาแล้วอย่าลืมส่งข่าวด้วยนะคะว่าเป็นไงบ้าง

หลานๆเป็นห่วงกันค่ะ

อยากเห็นใจครูกาญจน์จังเลย งานก็ต้องทำ หมอก็ต้องไปหา  หมาก็ต้องเลี้ยง ทู้ก็ต้องเขียน แต่รู้ดีว่าสาวเมืองคอนคนนี้ไม่ชอบให้คนเห็นใจ เพราะเธอแกร่งเกินคน(เป็นไรคิดดูเอง)  ให้กำลังใจนะจ๊ะ

แจ้งข่าวนะคะ ในที่สุดก็ไม่รอดจริงๆ คะ ท้องไม่มีพ่อ อิ อิ อิ


ป้าเป็นนิ้วล็อกคะ    หมอห้ามไม่ให้ใช้มือ 2 อาทิตย์นะคะ


ขอบคุณทุกท่านที่เป็นห่วงนะคะ ป้าต้องขอตัวหายไปจากกระทู้นะคะ เพราะหมอห้ามจริงๆ อะคะ เป็นเยอะด้วย ยกจานกินข้าวยังไม่ได้เลยคะ ถ้าไม่ดีขึ้น ตองไปทำกายภาพทุกอาทิตย์ด้วยอะ    เฮ่อๆๆๆ  ขออย่าให้เป็นเช่นนั้นเลย


จะมารายงานเรื่อยๆ นะคะ

ป้าเองจ้า

ขอให้รักษาตัวให้หายดี ทำตามคำสั่งหมออย่างเคร่งครัดนะครับ แฟนคลับจะอดทนรอให้ป้ากาญจน์หายดีก่อนครับ

ป้านำเสนอตัวเองอย่างไม่แคร์สื่อจริงๆนะเนี่ย ๕๕๕ รูปเปิดตัวไงคะ แรงได้อีกถ้าขี้เกียจถอน(จุ๊กกุแร้) ไปเลเซอร์ก็สะดวกดีนะป้านู๋แนะนำ ๕๕๕

รูปชุดนี้แรงเกิ้น อ้อ .. เพื่อให้เข้าคอนเซปกับการที่ป้าทุ่มทุนเปิดตัวตนใช่ไม๊คะคุณป้า

รักษาสุขภาพด้วยนะคะป้า ขอให้หายเร็วๆนะคะ

ป้าใช้นิ้วไม่ได้ ก็นอนดูซี่รี่ย์ ที่ส่งให้ไปก่อนนะ ... ^^

ป้า... นอกจากขาเดี้ยงแล้ว...ยังจะมาเป็นนิ้วล๊อกอีก
โอ๊ววว...น่าสงสารจัง
ขอให้หายไวๆนะคะ

รีวิวเที่ยวนี้ป้าอึดมาก มาถึงตอนที่ 13 แล้ว
ตามเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

ไหนๆก็เป็นแฟนพันธุ์แท้กันแล้ว  ยินดีรอจ้า
รักนะ จุ๊บๆ
 

เจ้าป้าพักเต็มที่ ให้หายเลยนะ นิ้วล็อคนี้ อันตรายแท้


เอาให้หายก่อน แฟนๆรอได้ ^^

ขอให้หายเร็วๆนะคะ

หายเร็วๆนะคะคุณป้ากาญ สู้ๆค่ะ

ปล. หายแล้วต้องฝึกเล่นบีบีนะคะ จะได้มีภูมิต้านทานนิ้วล็อค

ป้ากาญจน์คิดถึงน๊า..หายเร็วๆ
ระหว่างนี้หายปวดแล้วพยายามกายภาพตามที่หมอแนะนำนะจ๊ะ
 

หายเร็ว ๆ นะป้า แฟนขับ รออยู่  ตกลง อียิปต์น่ะ รีวิวจบแล้วหรือป้า

มาตามกันต่อนะคะ ยังอยู่กันที่ MoMA นะคะ modern art ที่หลายๆ คนไม่ชอบ ป้าเองก็ไม่ชอบมากนัก เพราะมันดูเลอะเทอะเกินไปคะ แต่ก็ได้ข้อคิดว่าการมั่วๆ สามารถสร้างงานศิลปะได้เหมือนกัน โดยเฉพาะงานศิลป์ระดับชาตินะคะ



งานที่น่าสนใจคือ ขยะทุกชิ้นสามารถเป็นงานศิลปะได้หมด แต่ไม่รู้ว่าคนที่มองเขามองว่าเป็นงานศิลป์หรือเปล่า   แต่ที่แน่ๆ ป้าเองแอบไปซื้อสีน้ำมาแล้วคะ 3 อาทิตย์แล้วคะ ยังไม่แกะกล่องเลยคะ อย่างเป็นแบบ PICASCO บ้าง



ยังอยู่ที่ African art

African art เน้นสีจัดจ้านและภาพขาว-ดำนะคะ บางชิ้นไม่ค่อยสื่อถึงความเป็นแอฟริกันมากนัก ถ้าจะดูงาน African art  ไปดูที่เคปทาวน์จะซาบซึ้งมากกว่าหลายล้านเท่าเลยคะ



African art  ที่นั่นสุดยอดจริงๆ ล้วนแต่เกี่ยวเนื่องกับเรื่องราวของแอฟริกาใต้ รวมทั้งความรันทดทั้งทางประวิติศาสตร์ และความยากจนค่นแคนเข็นใจคะ



ที่ MoMA แห่งนี้มีงาน African art  จัดอยู่ให้ห้องหนึ่งที่ไม่กว้างมากนัก มีงานแค่ไม่กี่ชิ้น  แต่ก็น่าชื่นชมที่ที่นี่ไม่ได้รังเกียจงานจากส่วนใดๆ ของโลก แต่ที่แน่ๆ แทบไม่เจองานจากเอเชียเลยคะ

ป้านำเสนอตัวเองอย่างไม่แคร์สื่อจริงๆนะเนี่ย ๕๕๕ รูปเปิดตัวไงคะ แรงได้อีกถ้าขี้เกียจถอน(จุ๊กกุแร้) ไปเลเซอร์ก็สะดวกดีนะป้านู๋แนะนำ ๕๕๕

รูปชุดนี้แรงเกิ้น อ้อ .. เพื่อให้เข้าคอนเซปกับการที่ป้าทุ่มทุนเปิดตัวตนใช่ไม๊คะคุณป้า

รักษาสุขภาพด้วยนะคะป้า ขอให้หายเร็วๆนะคะ

จากคุณ : น้องวี (น้องวี : we-wee)  
เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 54 02:21:55  
 
........................


แหะๆๆๆๆ   ปกติป้าจ้างขอนขนจุ๊กกะแร้ทีละ 10 บาทแบบเหมารวม พอดีว่าก่อนจะถ่ายแบบภาพเปิดตัวพนักงานถอนขนจุ๊กกะแร้ดันลาป่วยนะคะ


ขอบคุณมากที่ยังเข้ามาให้กำลังใจคนบ้ายออย่างป้า ป้ามาอัพตามสัญญานะคะ

................

African art

วิ๊วๆ ... วันนี้ทันถ่ายทอดสด ... ^^

อยากเห็นใจครูกาญจน์จังเลย งานก็ต้องทำ หมอก็ต้องไปหา  หมาก็ต้องเลี้ยง ทู้ก็ต้องเขียน แต่รู้ดีว่าสาวเมืองคอนคนนี้ไม่ชอบให้คนเห็นใจ เพราะเธอแกร่งเกินคน(เป็นไรคิดดูเอง)  ให้กำลังใจนะจ๊ะ

จากคุณ : นินจาไร้เงา(ผู้พี่) (นินจาไร้เงา)    
เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 54 11:10:47  
ถูกใจ : Pjanet

..........................


อย่า อย่า อย่า อย่าได้ชมว่าแกร่ง เพราะป้าเพิ่งปร้องให้โรงบาลแตกเมื่อสองวันที่ผ่านมา เพราะดันเซ่อเดินตกท่อ ขาอักเสบขั้นรุนแรง สาหัสมาก เดินไม่ได้ ไม่รู้ว่าบาดทะยักจะกินขาป้าอะเปล่า สาหัสมาก จนป้าเองไม่อยากจะเชื่อ  ร้องให้ยังกะควายออกลูกเลคะ


ขอบคุณมากคะที่ห่วงใย

...................

ไอ้หนุ่มแอฟริกัน

ขอให้รักษาตัวให้หายดี ทำตามคำสั่งหมออย่างเคร่งครัดนะครับ แฟนคลับจะอดทนรอให้ป้ากาญจน์หายดีก่อนครับ

จากคุณ : toytrip  
เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 54 22:51:52  
 

................


มาเล่าเรื่องขำขันดีกว่า คือป้าเป็นคนที่จริงจังกับชีวิตมาก โดยเฉพาะเรื่องสุขภาพ    ป้าไม่ค่อยกินเนื้อสัตว์นอกจากเนื้อผู้ชาย ป้าไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ออกกำลังกายวันละ 3 ชั่วโมง ผลการตรวจร่างกายได้มา 6 ดาว คือ ทุกอย่างในร่างกายของป้ามันพังหมดเลย!!!   นับไปจากนี้ป้าจะถลุงชีวิตให้มันไปเลย ดูแลดีแล้วผลมันเป้นแบบนี้ แล้วเราจะไปซีเรียสทำไม อิ อิ อิ


ตอนนี้นิ้วล็อก ตับพัง เลือดจาง คอเลสเตอรรอลสูง หุ่นดีอย่างเราๆ ยังเป้นไปได้ แถมขายังเน่าอีก เฮ่อๆๆๆ   นี่มือก็เพิ่งดีขึ้นนิดหน่อย

ขอบคุณมากนะคะที่ห่วงใย แต่ต่อไปป้าจะไม่ดูแลตัวเองแล้ว จะหาคนแก่ดูแลเหรอป้า
......

การชม MoMA วันนั้นไม่ได้กดดันมาก แต่แอบเสียดายนิดๆ เพราะว่ามีเมมเหลือน้อย ความจริงอยากจะเก็บภาพมาเยอะๆ นะคะ



สารภาพนิดนึงว่ายังไม่เคยเข้าพิพิธภัณฑ์แห่งชาติบ้านเราเลยคะ ไม่รู้ว่าจะจัดดีแค่ไหน แต่ได้ดูทีวี หัวหน้าพิพิธภัณฑ์ท่านให้สัมภาษณ์ว่า ของเราอาจจะสู้ไม่ได้ แต่ได้รับความสนใจจากชาวต่างชาติเยอะมาก เพราะมันต่างไง


ตั้งใจไว้ว่าจะแบกเป้ตะลอนกรุงเทพสักวัน ชนิดที่เอาให้รู้จักกรุงเทพทุกซอกซะที มาอยู่เมืองกรุงนานโขอยู่ แต่รุ้จักกรุงเทพน้อยมาก  การที่เราไปบ้างงานศิลป์จากต่างชาติจนลืมงานสวยๆ จากบ้านเกิด มันน่าประนามอย่างยิ่งคะ

หายเร็วๆนะคะคุณป้ากาญ สู้ๆค่ะ

ปล. หายแล้วต้องฝึกเล่นบีบีนะคะ จะได้มีภูมิต้านทานนิ้วล็อค

จากคุณ : mercipians    
เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 16:44:51  
 
...................


วันที่ป้าไปหาหมอนะคะ ป้าละแค้นมาก ป้าพยายามบ่ายเบี่ยงหมอว่า ป้าเป็นรูมาตอยด์ ป้าไม่เป็นนิ้วล็อก ป้าจะเป้นนิ้วล็อกได้ไง ป้าไม่มีมือถือ ป้าไม่ใช้บีบี เพราะป้าไม่มีปัญญาซื้อ มัน่าจะเจ็บกระดองหัวใจอย่างยิ่ง คนที่ไม่อยู่ในภาวะเสี่ยงอย่างป้า ดันเซ่อมาเป็นนิ้วล็อก ป้าละช้ำจริงๆ

ขอบคุณนะคะที่ห่วงใย รักษาสุขภาพกันนะคะ อย่าใช้ชีวิตประมาทแบบป้า แผลนิดเดียวเกือบทำป้าเข้าโลงเลยอะ
........................


dancing

เจ้าป้าพักเต็มที่ ให้หายเลยนะ นิ้วล็อคนี้ อันตรายแท้


เอาให้หายก่อน แฟนๆรอได้ ^^

จากคุณ : jasssilp    
เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 23:21:30  
 
........................

ตอนนี้ป้าทำกายภาพบำบัดทุกวันคะ นั่งงอนิ้วตัวเองจนนิ้วจะหักอยู่แล้วคะ

ขอบคุณมากที่ห่วงใยนะคะ

...............

ภาพนี้เหมือนตุงบ้านเรา แต่ไม่ใช่คะ เหมือนเอามุ้งมาขึง ถ้าเป็นตุงจะสวยกว่ากันเยอะเลยคะ

มาถึงห้องจัดผลงานอีกห้องที่ได้รับความสนใจอย่างมาก เพราะเป้นเรื่องของสถาปัตยกรรม แบบแปลนก่อสร้างสำคัญๆ หลายแห่ง ที่ได้สร้างเป้นอาคารสำคัญรอบโลกเลยคะ เขาเอาแปลนมาวางโชว์ที่นี่  มีแปลนสำคัญที่ได้รับความสนใจมากคือ แปลนของตึกที่จะสร้างแทน worldtrade center  ด้วยคะ



ป้าแอบคิดเลวๆ   ไม่รู้มีอาชญากรเข้ามาชมบ้างเปล่า แอบมาดูแปลนไว้ก่อน ตึกเสร็จเมื่อไหร่จะถล่มให้เมกาน้ำตาเล็ดอีกที อิ อิ อิ



ตึกนี้ของจริงอยู่ที่อินเดียคะ มุมไบ ถ้าผิด หรือใครทราบข้อเท็จจริงมาแย้งได้นะคะ เพราะบางทีป้าก็หลงๆ ลืมๆ เหมือนกันคะ ดูอย่างเดียวไม่ได้จดรายละเอียดไว้คะ

แปลนของตึกที่จะโผล่ขึ้นมาแทน worldtrade center

ดูกันชัดๆ เมกาไม่ยอมพ่ายแพ้ต่ออะไรทั้งนั้น มรึงถล่ม ตูสร้างใหม่ เอาให้เจ๋งกว่าเดิม ส่วนความสูงป้าจำไม่ได้ว่าจะสูงเท่าไหร่ แต่คงไม่สูงที่สุดในโลกแน่นอน


เพราะตึกสูงที่สุดในโลกกำลังจะโผล่ที่ประเทศซาอุดิอาราเบียที่คนไทยไปขโมมยเพชรเขามานะแหละ อิ อิ อิ     ฟื้นฝอยหาตะเข็บอีกแล้วป้า

เครื่องประดับและคริสตัลก็มีคะ แต่สิ่งที่ป้าชอบที่สุดคือ โซ่ อิ อิ อิ   อย่าได้ถามเชียวนะว่าป้าจะเอาไปทำอะไร  คงไม่เอาไปล่ามหมาที่บ้านแน่นอน เพราะปป้ากลัวโดนข้อหาทารุนสัตว์ อิ อิ อิ

ป้า... นอกจากขาเดี้ยงแล้ว...ยังจะมาเป็นนิ้วล๊อกอีก
โอ๊ววว...น่าสงสารจัง
ขอให้หายไวๆนะคะ

รีวิวเที่ยวนี้ป้าอึดมาก มาถึงตอนที่ 13 แล้ว
ตามเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

ไหนๆก็เป็นแฟนพันธุ์แท้กันแล้ว  ยินดีรอจ้า
รักนะ จุ๊บๆ
 

จากคุณ : NinaRita    
เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 21:55:52  
 ...................

ขอบคุณคะ ป้าจะรักษาตัวอย่างดีจนกว่าจะจบทั้ง 2 ทริปคะ ป้าว่าหลายๆ คนแอบนินทาป้าแล้วว่า ล้มตามเคย ป้าจะลบคำพูดแน่นอน ตอนนี้มือดีขึ้นแล้ว ต้องอัพเพิ่มกันหน่อยคะ
..........

กระดาษทิสชูยังเอามาสร้างงานศิลปะได้ด้วยคะ


เมื่อก่อนป้าเองก็ชอบเก็บกรดาษเช็ดปากจาก restaurant ไม่คิดว่ามันจะเอามาตกแต่งคฤหาสน์ได้ ป้าทิ้งไปหมดแล้วคะ



มาเห็นงานชินนี้ เสียดายจังไม่น่าทิ้งไปเลย ไม่งั้นคงได้ไอเดียแต่งบ้านไปแล้ว

หายเร็ว ๆ นะป้า แฟนขับ รออยู่  ตกลง อียิปต์น่ะ รีวิวจบแล้วหรือป้า

จากคุณ : มาดามไร่องุ่น    
เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 54 10:44:55  
 
..........................

รอ รอ รอ จงรอกันต่อไป รักกันจริงต้องรอกันได้นะคะ

...........................

โมบายแบบฝรั่ง

มาถึงส่วนที่สำคัญของ MoMA คือ มีการแสดงผลงานของ PICASCO ที่ใครๆ ก็อยากชม และส่วนนี้มีคนเข้าชมมากที่สุด แต่น่าเสียดายที่ไม่อนุญาตให้ถ่ายภาพแม้แต่ภาพเดียว แถมยังมีเจ้าหน้าที่คุมเข้มมาก



ป้าเองคลั่งใคล้ PICASCO มาก ไม่รูเหมือนกันว่าป้ารู้จักลุงแกได้ไง ป้ารู้จักลุงแกนานมากแล้ว คลั่งใคล้ลุงแกมานาน แต่ไม่คิดว่าจะได้ชมผลงานของลุงแกนะ แถมได้ชมเป็นพันๆ ชิ้นเลยคะ


การวางผลงานโชว์ครั้งนี้เอามาเฉพาะส่วนที่เกี่ยวกับกีตาร์และไวโอลิน ลุงแกชอบไวโอลินมาก


ผลงานบางชิ้นเห็นแล้วป้ายังงว่าลุงแกคิดไรอยู่วะเนี่ย มั่วดีแท้ แต่มั่วแล้วรวยก็ถือว่า เจ๋งอะนะ

ป้ายทางเข้างาน ภาพสุดท้ายที่มีสิทธิ์ถ่าย

ป้าชมงานของลุงแกจนแทบจะอ้วกเลยคะ เพราะมันเยอะจัด เวียนหัวมาก บรรยากาศของแสงภายในมันชวนให้อ้วกด้วยคะ


งานทั้งหมดส่วนใหญ่จะใช้กระดาษหนังสือพิมพ์  เอามาแปะๆๆๆ  เยินๆๆๆ  แต่คงเป็นสไตล์ของลุงเขาละคะ


ออกจากห้องแสดงผลงานของลุง ป้าเก็บภาพนี้ถ่ายมาจากด้านบน เห็นบรรยากาศข้างล่าง

อีกห้องมีการแสดงผลงานเกี่ยวกับของใช้ในครัว


ภาพนี้ได้รับความสนใจมากที่สุด เพราะถูกนำมาเพ้นท์ลงบนเสื้อเพื่อขายเป้นของที่ระลึกจากเมืองนี้

สมกับเป็น modern art เลยเอารถมาโชว์ซะเรยยยยย

ตารางการบินยังเอามาโชว์ได้เลยคะ

ด้านนอกมีสวนเล็กๆ ให้ออกมานั่งพักผ่อนแก้มึนจากอาการสำลักงานศิลปะ


มีน้ำพุเล็กๆ เก้าอี้ให้นั่ง ร้านอาหารรวมทั้งกาแฟดีๆ สักแก้ว

แรงงงงงงงงงงงงงงงส์ดีแท้

ม้วนผ้าขนาดใหญ่ ยาวมาจนถึงหญิงสาวในภาพบน

อีกห้องแสดงผลงานเกี่ยวกับเก้าอี้ โซฟา ของใช้ในบ้าน ในห้องรับแขกคะ รู้สึกจะธรรมดาไปนิดนะคะ เหมือนเดินอยู่ใน HOMEPRO จริงๆ เลยคะ

เก้าอี้สีสดใส  ห้ามนั่งนะจ๊ะ

อีกห้องที่สำคัญ มีงาจิตรกรรมมากมาย ห้องนี้น่าชมมากที่สุด รู้สึกว่าคุ้มค่ากับค่าตั๋วหน่อยคะ

ไม่รู้ว่าวาดเมื่อ 1919 ด้วยหรือเปล่าคะ

ผลงานจากเยอรมัน

นอกจากมีงานจิตรกรรมแล้วยังมีประติมากรรมสวยๆ อีกด้วย

บรรยากาศภายใน museum

มาโม้นอกเรื่องอีกเรื่องคะ


เนื่องจากก่อนเดินทางคุณ toy แนะนำว่าให้ซื้อตั๋วรถไฟใต้ดินแบบเติมเงิน คือว่า เ่อ แบบธรรมดายังซื้อไม่เป้นไง ซื้อแบบเติมเงินนี่ยากมากเลยนะเนี่ย


หลังจากศึกษาวิชามารจนซื้อตั๋วเป็น ป้ามีความสุขกับการซื้อตั๋วรถไฟมาก แบบว่าภูมิใจ ตูไม่โง่เท่าไหร่ อิ อิ อิ เวลาจะเดินเข้าไปซื้อตั๋วยืดอกฟีบๆ อย่างภูมิใจมาก จนวันหนึ่งป้าเริ่มแก่วิชามาร หลังจากโง่มานานที่ซื้อแบบ single trip ป้าอ่านวิธีการอย่างละเอียดยิบ


เออๆๆๆๆ ตูก็อ่านภาษาอังกฤษออกนี่หว่า มีให้เลือกว่าเติมเงิน add credit  ป้าเลยลองกดเข้าไป แล้วทำตามขั้นตอน ไม่ยากเลยสักนิด ปรากฏว่าได้ตํ่วใบใหม่เป้นชนิดแบบแข็ง แถมยังลดราคาด้วยคะ ไม่น่าโง่ซื้อตํ๋วแบบกระดาษเลยเที่ยวละ 2.50 เหรียญ ถ้าซื้อแบบเติมเงินจะเหลือเที่ยวละ 2 เหรียญ หรือน้อยกว่านั้นขึ้นอยู่กับจำนวนเงินที่เติมไปคะ



เมื่อมีความฉลาดเพิ่มขึ้น ป้าเลยต้องให้รางวัลกับความฉลาดของตัวเอง ด้วยการกินอาหรดีๆ สักมื้อ  ขนาดหมามันยังขอรางวัลเลย แล้วป้าจะไม่ขอรางวัลให้ตัวเองบ้างเหรอ

เนื่องจากชีวิตป้ามากับดวง ดวงดีหรือดวงซวยป้า พูดชัดๆ


ป้าเห็นตั๋วรถไฟหล่นอยู่ ป้าเองเดินผ่านไปแล้วอะ แต่เนื่องจากความงกมันสำแดง ป้าเดินกลับมาอีกแล้วแกล้งทำเป้นก้มลงเก็บของ!!!  ชิ ชิ ชิ ความจริงป้าก้มลงเก็บบัตรใบนั้นแหละ  





เปล่าๆๆๆ   ป้าไม่ได้เป้นคนเลว ป้าไม่ได้ขโมย ป้าไม่ได้ลัก ป้าไม่ได้จิ๊ก ของมันหล่นอยู่อะ ป้าจะไปรู้เหรอว่าเป้นของใคร แล้วป้าจะไปคืนเจ้าของถูกได้ไง ป้าก็หยิบขึ้นมาแล้วอย่าให้สูญเสียมูลค่า ป้าก็เอามันไปใช้นะสิ อิ อิ อิ โชคดีจังมีตังค์เหลืออยู่ด้วยอะ เลยได้นั่งรถไฟฟรี 1 เที่ยว ดวงดีเป้นป้า ตั้ง 75 บาทเลยนะเนี่ย


.............


สงสัยจะขี้ไม่ออก

ถ้ายังจำกระทู้ขอวีซ่าป้าได้ เจ้าหน้าที่ย้ำจังว่าเมกามันแพง!!!


ป้าว่าไม่จริงนะ เมกาไม่ได้แพงมากอย่างที่เราๆ กลัวกัน อาหารถูกๆ  หาง่ายจะตาย แหมๆๆๆ   ใครจะเหมือนป้าละ ป้าเล่นกินวันละมื้อ คนอื่นเขากินกัน 3 มื้อ  อยู่เพื่อกิน สมควรล่มจมลูกหลานเอ๊ยยยย



สิ่งที่คิดว่าแพงน่าจะเป้นค่าเข้าชม museum นี่ละคะ แพงจริง ขนาดพิพิธภัณฑ์ลูฟยังถูกกว่าที่นิวยอร์กตั้งเยอะ ส่วนรถไฟใต้ดินถือว่าแพง  สถานที่สำคัญหลายแห่งอยู่ห่างกันมาก  คงเดินไม่ไหว ยกเว้นป้าไหวอยู่แล้วเพราะงก


ถ้าจะอยู่เมกาจริงๆ ด้วยเงินน้อยๆ ป้าว่าป้าทำได้นะ เดือนละ 30000 บาท สบายโจ๋  ส่วนไอ้เรื่องจะไปล้างจาน เสริฟอาหารป้าทำไม่ได้ เพราะป้าทำเป้นแต่ไถนาคะ   ป้าว่าไอ้เมกามันเหมาะมากสำหรับคนที่อยากไปค้นหาความหมายของชีวิต แต่อาจจะได้ความจนกลับมา อิ อิ อิ แล้วจะแนะนำทำไมเนี่ย

ถามว่าป้าแอบเสียดายตังค์บ้างเปล่าที่เสียไปทีละเยอะๆ แล้วได้เห็นแค่เมืองเดียว  แหะๆๆๆ   ตอบแบบจริงใจตามฉบับป้า เสียดายเซ่ ตังค์หายากจะตาย แต่เวลาผลาญทำไมมันง่ายจัง



ชอบอยู่เมืองใดเมืองหนึ่งนานๆ แต่ความต้องการภายในมันบอกว่าอยากเห็นซานฟรานซิสโกสักครั้ง อิ อิ อิ  อยู่เมืองเดียวนานๆ เราได้สัมผัสความเป้นเอกลักษณ์ของเมืองนั้น แต่อาจจะพลาดโอกาสได้ชมสิ่งดีๆ ที่เมืองอื่น เมกาจึงไม่ใช่ประเทศที่ไปครั้งเดียวแล้วจะบอกว่า พอ!!!


บางคนอาจจะค้าน เมกาไม่มีไรเลย แพง ไร้วัฒนธรรม อิ อิ อิ ครั้งเดียวก็เกินพอ อืมๆๆๆ   ต่างความคิดกันนะ ถ้าป้าจะเอ่ยคำว่า ครั้งเดียวก็เกินพอ นั่นแปลว่าป้าไม่มีตังค์จะไปอีก อิ อิ อิ


แต่ป้ามันใจมากว่าประเทศนี้จะได้ต้อนรับป้าอีกครั้งในฐานะอาคันตุกะที่สำคัญ สำคัญไงป้า ป้าสำคัญไรนักหนา


ป้าจะไปเมกาใต้ไง ป้าต้องแวะเมกาก่อนแน่นอนถึงจะข้ามไปเมกาใต้

ต๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ใครอะ หยาบคายมาเอาป้าเป็นนางแบบได้ไงเนี่ย ไม่ขออนุญาตกันก่อน ถ้ารู้ล่วงหน้าป้าจะได้แต่งหน้ารอ


อย่างงี้หรือเปล่าที่เขาเรียกถุงกาแฟ!!!

งานจากสีน้ำมันจะสวยกว่างานจากสีน้ำหลายเท่าเลยคะ

ญี่ปุ่นเองก็มาโด่งดังแถวนี้ด้วยเหมือนกันคะ

I love JAPAN.


มาถึงการนินทาอีกครั้ง ป้าอยากจะบอกว่าเมื่อก่อนตอนที่ป้ายังมีกกะลาเป็นบ้าน ป้าไม่ชอบญี่ปุ่นอย่างแรง ไม่ชอบคนญี่ปุ่น คนไรวะพูดเสียงดัง ไม่มีมารยาท พูดอังกฤษก็ไม่ชัด จะชาตินิยมกันไปถึงไหน เจ๋งนักเหรอ ว่าไปนั่น อคติมาก  แล้วป้ามีไรดีเหรอ ป้าถึงไปเกลียดเขามากขนาดนั้น



หลังจากที่ป้าสลัดกะลาออกจากหัวได้สำเร็จ การเดินทางทำให้ป้าได้เจอคนญี่ปุ่นหลายครั้งมาก เชื่อไหมว่าคนญี่ปุ่นน่ารักมาก มีน้ำใจอย่างยิ่ง ชอบช่วยเหลือด้วยคะ และไม่ดูถูกชาติอื่นๆ เคยมีนิตยสารฉบับหนึ่งเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเคยโวตใหห้นักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นน่ารักมากที่สุด   ป้าขอเห้นด้วยอีกคนคะ

อีกห้องที่แสดงผลงานจากเหล็กคะ

ป้าซูมใกล้ให้เห็นว่ามันคล้ายงานปูนปั้นของบ้านเรานะคะ

ทั้งปูนทั้งไม้เอามายำผสมกันคะ แปลกดี

เดาไม่ถูกว่าใช้ทำอะไรกันแน่ แต่ที่แน่ๆ ถ้าเอาเชือกมาร้อยจากนั้นเอามาคล้องคอตัวเอง รับรองตายสมใจ

ต่อไปจะพาไปชมภาพสวยๆ จากสีน้ำมัน ชนิดที่ไม่มีการเสียดายสีกันเลยคะ


สงสัยสมัยก่อนสีน้ำมันหาง่าย ราคาถูก ละเลงกันแบบสาดเทเสียเทเลยคะ หนาเตอะจริงๆ คะ

สงสัยเราต้องสอนให้ลูกหลานเปลี่ยนจากการวาดต้นมะพร้ามมาเป็นสาดๆ สีลงไป ป้ายๆ เทๆ ละเลงแบบมั่วๆ จะได้กลายเป็นงานระดับโลกกะเขาบ้าง

สวยมากคะ

งานบางชิ้นจะใช้กระดาษที่คล้ายกับกระดาษลอกลาย มีสีน้ำตาลอ่อนแล้วเอามาละเลงสีบ้าง น้ำหมึกบ้าง ดูสวยดี  งานแบบนี้จะเจอมาที่เกาหลีกับญี่ปุ่นคะ   ป้ารู้ได้ไง ป้าไม่เคยไปญี่ปุ่นนี่น่า

กว่าจะได้สักชิ้นจะนานแค่ไหนกันนะ ต้องทุ่มเททั้งกายทั้งใจกันเลยมั้ง


แต่ก็น่าภูมิใจเพราะถึงแม้ตัวจะตายไปแล้วแต่ยังทิ้งผลงานไว้ให้คนรุ่นหลังอย่างเราได้ชื่นชม

เนื่องจากกระทู้ยาวเกินไปป้าขอแตกประเด็นแต่ไม่แตกคอนะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆ


ขอขอบคุณ  jasssilp, Civict2003, toytrip, พะยูนอ้วน, bremstrahlung, Ganit, ขนมหวานกะน้ำตาล, NinaRita, Lowepro, LittleEntchen, SkylineKip, มาดามไร่องุ่น  ที่เข้ามาโหวตให้ป้าพอได้มีแต้มไว้แจกหลานๆ กันต่อไป


ขอบคุณไปถึงทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมชมด้วยคะ ขอให้ได้รับความสุขกันทุกคน ส่วนความทุกข์ถมทิ้งทะเลไปซะ เจอกันตอนที่ 14 จ้า

NEW YORK เมืองนี้ไม่ได้มีแต่เทพีสันติภาพ ตอนที่ 14 Brooklyn Bottanic garden& TIME SQUARE

เป็นลูกทัวร์หลงทางค่ะ เพิ่งได้มาตามอ่านต่ออย่างช้า ๆ เรื่อย ๆ  ค่ะ ^^