ต่อจากตอนที่แล้ว เริ่มมีเรื่อง กรี๊ดดด กรี๊ดดด เกิดขึ้นมาบ้างแล้ว สำหรับ การเดินทาง

ปุตราจายา >> โจโฮ บาร์รู >> สิงค์โปร

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10892577/E10892577.html

ตอนที่แล้วเรากำลังจะข้ามไปเที่ยว เกาะเซนโตซา Sentosa กันล่ะ

แปะ งบประมาณที่ตั้งไว้สำหรับวันนี้ ให้ได้ดูกันอีกที ซึ่ง จากกระทู้เดิมถึงตอนนี้เราใช้เงิน ไปแล้วดังนี้

1.เติมเงินบัตร EZ-Link ไป 10 SGD.
2.ทานข้าว 3.5 SGD.
3.ซื้อน้ำอัดลมไป 1 SGD. (โดยประมาณจ้า)

ตามมากรี๊ดต่อครับ

พอเราออกจาก MRT แล้วเดินเชื่อต่อเข้ามาที่ ห้าง ViVo นะครับ จะมีให้เลือก ไปยังเกาะ เซนโตซา อยู่ 3 ทาง คือ

1.นั่งรถโมโนเรล Sentosa Express ไป เสียค่าข้ามไป 3 SGD. สามารถแตะบัตร อีซี่ลิงค์ EZ-Ling ได้เลย

2.มีกระเช้า ข้ามไปยังเกาะ

3.เดิน ไป ชิลลชิว

ด้วยไอเดียบรรเจิด หรืออย่างไรก็ไม่ทราบ เอ็มก็คิดขึ้นได้ว่า เอะเราน่าจะลองข้ามไปด้วย กระเช้าดูเนอะ เหมือนยังไม่ค่อยมีคนไปแบบนี้ 55 ก็จัดแจงเดินตามป้ายไป

ซึ่งถ้าเลือกไปทาง โมโนเรล Sentosa Express ก็ขึ้นไปไดเลื่อนไปเรื่อย ๆ ตามป้ายบอก อยู่ที่ ชั้น 3

แต่หากต้องไปโดยกระเช้า ก็ต้อง เดิน เดินไปทาง อีกตึกนึงเลยล่ะ ก็เดินตามทางไปเรื่อย ๆ ไกลเหมือนกันนะ

พอไปถึงจุดขายตั๋วกระเช้า คุณพระ.... ดูแล้วเหมือนมีแต่เป็นแพ็คเกจ ที่มัน ราคา ไม่ต่ำกว่า 10 SGD. เลยนะแบบเท่าที่เห็น

มันใช่สิ่งที่ดาวคาดหวังไว้อีกแล้ว แพงเกินไป ฮ่าฮ่า จัดการสกรูถอยหลังตัวเอง กลับใจยังที่ ที่ควรอยู่โดยด่วน 555

นี่ล่ะ ได้แค่ "มอง" ออกมาจากจุดที่ขายตั๋ว

ระหว่างทางเดินกลับเข้ามาที่ ห้าง ViVo นั้นก็ พอดี ผ่านเห็นเมือนเป็นระเบียงด้านน้องห้าง

เป็นวิวที่เห็น เกาะ Sentosa เลย โฉบเข้าไปถ่ายรูปซะหน่อย

ตามมาเที่ยวต่อค่ะ
ประหยัดได้ดีจริงๆ

ตามมาเก็บข้อมูลต่อครับ

สวัสดีครับ พี่ เล็กทาโร่  เอ็มให้โอกาส วอร์มเสียง เบาเบาก่อน อิอิ

***************************************************

เชื่อม่ะ เอ็มนะเดิน วนไปวนมา กลับมาที่เดิม กะไอ้ตรง ฟู๊ดคอร์ด เนี่ย อยู่ 2 รอบอ่ะ ไม่รู้ทำไม

แล้วจริง กว่าจะคลำทางเดิน ไปตรง จุดที่ขึ้น รถ Sentosa Express ได้นี่ใช้เวลาอยู่นะ แบบว่า ไอ้เราก็ เดินตามป้ายแล้วนะ

แต่ป้ายบางมันนำ เราออกประตู ไปเป็นเหมือนสวนบนดาดฟ้า อะครับ แล้วแดดก็ร้อนมาก คือก็เดินตามออกไป

แล้วเห็นแล้วนะรางรถไฟ โมโนเรล อ่ะ ว่าทิศทางมันทางนั้น แต่มันเดินทะลุไปไม่ได้ ก็ต้อง เข้าประตูแถว ๆ นั้นเพื่อเข้าห้างมาอีก แล้ว เดิน ๆ อ้าว ไมมันมา แถว ๆ ที่เดิม อ่ะเนี่ยย

จนแบบว่า ไม่ขึ้นชั้นบนล่ะ เดินมันชั้นกลาง ๆ เนี่ยแหละในห้าง เย็นด้วย 555 ผ่าน โซนที่เป็นโรงหนัง เห็นมี 7-Eleven มันอดไม่ได้เพราะร้อนมาก เข้าไปกด สเลปี้ มากิน ได้พอชื่นใจหน่อย รู้สึก จะเกือบ ๆ 2 เหรียญนะ

จนแล้วจนรอด ก็มาเจอสถานีรถโมโนเรล จนได้

คนเยอะเชียวล่ะ

:0

คนเยอะ แต่แค่ สั้นสั้นเอง แค่อึดใจเดียวก็ถึงแล้ว

สวัสดีจ้า พี่ Ann

และก็ คุณ noiwanwannoi  

ค่อย ๆ ตามไป เบาเบา อิอิ

*************************************************

จุดแรกที่จะลอง มีความตั้งใจเลยล่ะว่าจะไป ถ่ายกับ เจ้า เมอไลออน ตัวยักษ์

เห็นว่า มันขึ้นไปด้านบนของตัวเมอไลออนได้ ด้วยนะ ตรงปากนั่นแหละ แต่คง ต้องเสียเงิน อะ 555 ผ่านไปก่อน

ส่วนจุดนี้ ก็ เข้าไปคงเป็นเรื่องราว ของเกาะ สิงค์โปรล่ะ แต่ "เสียเงิน" ผ่านน ไปก่อน 555

กรี๊ด กรี๊ด....ตามมาด้วยคน 

แต่เราก็เดินขึ้น บันไดเลื่อน ตามป้ายไปเรื่อย ๆ ด้วยที่ว่าในตอนแรกตั้งใจไว้อยากมาเล่น เจ้า รถเลื่อน ๆ ลงเข้านี่มากก เจ้า LUGE & SKYRIDE นี่แหละ แต่ด้วยราคาที่มัน ตั้ง 12.5 เหรียญแนะ

ซึ่งถ้าเราเล่นเจ้านี่ งบที่เราตั้งไว้ ในตอนแรกมันจะทะลุ 30 เหรียญไปแนะ เลยตัดออกซะ

ซึ่ง ณ.ตอนนี้ เงิน เหรียญสิงค์โปรเรา SGD. เหรือ อยู่ประมาณ ไม่ถึง 15 เหรียญ ดีนะ

เราไป จดจดจ้อง ๆ กลืนน้ำลาย ไปหลายอึก ทำไงดีว้าาา ทำไงดีว้าาา อยากเล่นอะอยากเล่่น ใจนึกก็นึก ไม่มีเพื่อนมาด้วย ไม่มีรูปถ่ายที่ระลึกอีก

แต่แค่ไป ด้อมด้อม มองมอง ใจก็อ่อนโดยพลัน ตัดใจ เอาฟระ ลองดูมันอยากเล่นอ่ะ เข้าไปติดต่อ ซื้อตั๋ว แบบเบสิค สุด ราคาต่ำสุด มันก็ตั้ง 12.50 เหรียญ แล้วอ๊าาาาาา

คือเล่นได้แค่ LUGE ลงเขา ได้ 1 รอบ แล้วก็ นั่ง SKYRIDE กลับขึ้นมาได้ 1 รอบ

ต่อแถว ไกล้ถึง คิวเราแล้วว

:)

ถึงทีเรามั่งล่ะ ได้แว๊นซ์ แล้วว

ใก้ลกรี๊ดแล้ว  

แวะมาชมและมาตามต่อครับ

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ

ตามมาระลึกถึงความหลังที่สิงคโปร์ด้วยคนค่ะ

เย้เย้ มาแล้วว พี่แอนนี่ เรื่องกรี๊ดด ๆๆ ไกล้เข้ามาล่ะ 555

****************************************************

และเวลาแห่ง ความสนุก ก็ จะหมดไปอย่างรวดเร็วแล้ว นี่ 300 กว่าบาทเลยนะ 555

รอเก็บข้อมูลคะ จะไปตามแผนที่นำทางเลยคะ เพราะเราตั้งใจจะไปข้ามที่ยะโฮ เหมือนกัน

ชิดใน ตามมาเลย คร๊าบบบ คุณ กัปตันลูกชุบ

ส่วนคุณ torta ยิดดีจ้าา ว่าแต่ มีเรื่อง กรี๊ดด ๆๆ แบบเอ็มหรือเปล่าา

พี่เล็กทาโร่ ไกล้และ 5555 ลุ้นลุ้น

****************************************************

ตามแผนการเที่ยว เอ็มแพลนเอาไว้ว่า 5 โมงเย็นต้องกลับนะ แพลนเวลาเอาไว้ ซึ่ง ณ. ตอนที่เล่น เจ้า LUGE นี่เสร็จ ก็ 4 โมง ครึ่งแล้วอ่ะ

โอ้วว อะไรฟระ เวลามันหายไปไหนหมด ไปรวน เอาตรง ตม. นั่นแหละ

เอาละสิ เจ้าสิงโตพ่นน้ำ ที่อยากไป ก็ ยังไมได้ไปเลย ยังไงก็ไปไม่ทันแน่แน่ เสี่ยง จัง

เลยนึกขึ้นมาได้ ลูกโลก ลูกโลก Universal เค้าซ่อมเสร็จแล้วนี่ ไปเก็บภาพตรงนี้เป็นที่ระลึก ซะหน่อย

สวัสดีครับ คุณ a dear ยินดีเป็นอย่างยิ่งเลยครับ

***************************************************

ระหว่างทางที่เดินไป เจอกลุ่มเด็กนักเรียน คงจะมาทัศนศึกษากัน แล้วเหมือน คุณครู กำลังให้ เขียนรายงานเลย 555 เหมือน จับปูใส่กระด้ง เลยอ่ะ

นี่เรารอดูเรื่องกรี๊ดของคุณเอ็มเลยนะคะ อิอิ ยอมนอนดึก อยากเห็นๆ

ทริปเรามีกรี๊ดแตกลั่นสนามบินวันสุดท้ายค่ะ เพราะตกเครื่อง 5555

ระหว่างทางที่กำลัง สาวเท้าเดินกลับ ไปสถานีรถโมโนเรล ก็ผ่านเจ้า บู๊ด Resort World ก็ถูกพนักงาน เชิญให้ สมัครบัตร สมาชิก

Resort World เพื่อรับสิทธิประโยนช์ ต่างๆ เช่น ลดค่าห้อง 20% แล้วใช้ได้ทุกที่ ด้วย และได้อีกหลายอย่างเลยนะ

ที่สำคัญ " ฟรี " มันเก๋ตรงนี้แหละ

พนักงานบอกว่าใช้เวลา แค่ไม่เกิน 3 นาที เสร็จแค่กรอกข้อมูลนิดหน่อย เอง พร้อมกับ ให้เค้าดูพาสปอต

ก็ได้ บัตรสามชิกมาล่ะ เป็นบัตรอ่อนก่อนนะ พร้อมกับมีของที่ระลึก เป็นถุงใส่ของ มีปากกา แล้วก็ พัด พอกรุ๊ปกริ๊ป

เราเลยขอเค้า ถ่ายรูปมาด้วย

ว้ายยยย คุณเอ็ม สมัครฟรีเหรอเนี่ย เราเองก็เดินผ่านแต่นึกว่าเสียตังค์เลยเดินเลยไป แงๆๆ เสียดายจัง

ตาย ตาย คุณ torta ถ้าเป็นเอ็มตกเครื่อง ที่ โอ้ววโหววว มันคงไม่แค่ กรี๊ดด แล้วละจ้าา

จะตั้ง ชื่อทริปนั้น เป็น " My Journey Trip " ( มาย เจอหนี้ ทริป ) เลยล่ะ คง ช๊อก!! อะตกเครื่อง แต่อะไรเล่า เอ็มก็ เฉียด จุดนั้นนะ 55

***************************************************

พอผ่านตรงสมัคร บัตร Resort World เสร็จ เอาล่ะ หิวน้ำอีกแล้ว อากาศร้อนมาก เราหิวน้ำทั้งวัน

ทายสิ ติ๊กต๊อก เราเหลือเงินอยู่ เท่าไหร่ 55555 คำตอบคือ  2.20 SGD.

เดินให้ว่อน เซเว่นเลย 2 เหรียญ ทำไรได้มั่งฟระ ทำไรได้คุ้มสุด

คุณ torta  ประกาศ กร้าววไว้ ณ.ตรงนี้ เลยว่า ฟรี อิอิ

**************************************************

ตรงหน้านั่นแหละ เหลือบไปเห็น โอ้วววว น้ำผลไม้ ยี้ห้อ 7-Eleven กล่องเบ้อเริ่ม กล่องละ 2 SGD.

จัดไปเลย ไม่ต้องคิด น้ำส้มพร้อมเกล็ดส้ม อร่อยมากกก จัดเป็น ลิตร

วันเดียว สำหรับสิงคโปรก็เพียงพอใช่ไหมคะ เพราะอยากไปแค่เมไลออน ยูนิเวอร์เซล เซนโตซ่า ไชน่าทาว เท่านั้น แล้วกลับ

เอาล่ะ ต้องกลับ เป็นจริง เป็นจังแล้ว ไป ดูเจ้าสิงโต พ่นน้ำไม่ทันแล้ว

ต้องเอาไว้มาแก้ตัวคราวหน้า แบบ เต็ม ๆ ทีหลัง เลยรีบเร็วรี่ ขึ้น MRT กลับไป ยัง สถานี Kranji (NS7)

กว่าจะผ่านไปได้แต่ละสถานี โอ้ยย ลุ้นลุ้น คือ 6 โมงแล้วนะ อีก 2 สถานี ถึงจะได้ลงอ่ะ

พอลงจาก MRT.เสร็จ ก็ ไปรอขึ้นรถเมล์ เพื่อไปยัง ด่าน ตม. คราวนี้ล่ะ

กรี๊ดดดด...  สโตรก ที่ 3

รถแต่ละคัน มาเป็น ปลากระป๋อง คือ ขึ้นก็ไม่ได้ลง ก็ไม่ได้ เรารออยู่ ถึงค้นที่ 3 กว่าจะได้ขึ้น ไปแบบ อัดแน่น สุดสุด แล้วเหมือนเป็นเวลาเลิกงาน พร้อมกับวันศุกร์ โอ้วววว

ทั้งรถ ทั้งประชากรคน ที่รอ ตรวจลงตราขาออก เยอะมากก แต่ในความว้าวุ่น เราก็ยังโชคดี ที่เลือกช่องถูก เลือกช่องที่ โฟลมาก ๆๆ

แต่ก็ระแวง พร้อมกับตื่นเต้น อีกนั่นแหละ คืน ที่มันแถวมัน โฟล เพราะ แม่นาง กัก ตัวดะ เลย เข้าคอก เข้าคอก

เอาล่ะ ตรู ขาออกเมือง ฉันจะโดนกักตัวเหมือนตอนเข้ามามั้ยนี่  ลุ้นสุดสุด

แต่เจ้าหน้าที่ ปั้มตรา ออกนอกประเทศมาอย่างง่ายดาย (แหม่ ถ่ายรูปไม่ได้ด้วยนะ 55)

****** จุดจุดนี้ เล่ากันยาวหน่อยนะ ******

พอผ่านพิธีการ เข้าเมืองของ มาเลฯ มาแล้ว ลงมาที่ขึ้นรถเมล์ โอ้ววโหหห แถวคน ต่อรอขึ้นรถเมล์ ยาวได้อีกนะ

ตายละ 6 โมงกว่า จะทุ่มนึง แล้วเหอะ พอรถเมล์มา เท่านั้นล่ะ คนเต็มเร็วมากกก

ทีนี้ เราก็คิดในหัว เราจะลงป้ายไหนดีฟระ ที่มันไม่ต้องไปลงถึง ท่ารถน่ะ เพราะถ้าลงที่ท่ารถ เราต้องเดินกลับมาที่พัก อีก เสียเวลา และไกล อยู่นะ (ตอนนี้เริ่มรีบล่ะ ทีแรกตอนไป ชิววชิวว ไม่ไกล ทีนี่ละ ไกลล่ะ 55)

ก็เล็ง เล็ง ไป จนเห็นเห้ยยถนนนี้ล่ะ ถ้าลงตรงนี้ เดินไปนิดเดียว แต่ ณ. ตรงนั้นไม่มี ป้ายรถเมล์แล้วจ้าา จุดต่อไป คือ อู่รถเลย เรานี่ได้แต่มอง ตาละห้อยยเลย

คุณ a dear พอนะครับ อ่อ ๆ แต่ว่า ภายใน ยูนิเวอแซล นี่เอ็มไม่มั่นใจนะว่าใช้เวลาเยอะมั้ย เอ็มไม่ได้เข้านะครับ ไม่รู้ว่าภายใน น่ะถ้าเล่นเครื่องเล่น

แล้วมีจุดดึงดูดใจ มากน้อยเพียงไหน แต่ถ้า บริหารเวลา ตั้งแพลนไว้ก่อน เอ็มว่าทันนะครับ

****************************************************

เอาล่ะ ลงรถเมล์ที่ท่ารถ เอ็มยังเดิน ผ่าน ตรง บริษัท ซิตี้ เลาจน์ อยู่เลย เห็นคนกำลังนั่งรถ รถโคช ไปสนามบินด้วย

ไม่รู้ อาเพส อะไร ที่เอ็มทำการบ้านแต่เวลา เที่ยวรถขามาจาก สนามบิน เชนไน

แต่ลืมทำการบ้าน เวลารถ ที่จาก โจโฮ กลับไป สนามบิน ยังคงไม่รู้ชะตากรรม

ณ.ตรงนั้น ก็ลังเล นะว่า เอะเราจะนั่งแท็กซี่ ไปที่ Jomi Homestay เพื่อเอากระเป๋า แล้ว นั่งกลับมาที่นี่เลยดีมั้ย

แต่ในหัวก็ "เท่าไหร่ล่ะ เท่าไหร่" ต้องโดนค่าแท็กซี่เท่าไหร่ 555 อย่ากระนั้นเลย สาวเท้า ซวบ ซวบ ขึ้นเนินไป อย่างเหนื่อยยย เดินกลับไปที่ Jomi Homestay

ได้คุยล่ำลากันไม่กี่คำ กับ คุณลุง Jomi พร้อมกับรีบเดินออกมา ที่ถนนใหญ่ ปากซอย ณ.ตอนนั้น เอ่อ โล่งอก หันซ้ายหันขาว มองหาป้ายรถเมล์

เห็น อยู่ ไม่ไกลนัก สัก 150 เมตร เหมือนเป็นป้ายรถเมล์นะ ก้ไปยืนรอ ได้ 5 นาทีกว่า ๆ ไม่เห็นมีรถ มาสักคน เอะยังไง

พอดี มีพี่ชายคนนึง ชาวมาเลฯ นั่นล่ะเดินกำลังจะผ่านเราไป เราก็เลยเรียกพี่เค้าเพื่อสอบถามว่า ตรงนี้คือป้ายรถเมล์มั้ย พี่เค้ากลับบอกว่า ไม่ใช่ ตรงนี้ไม่มี ป้ายรถเมล์

เอาล่ะสิ เลยเล่าให้พี่เค้าฟังว่าเราเนี่ยจะไปตรงนี้ ซิตี้เลาจน์ เพื่อขึ้นรถ ไป สนามบิน เชนไน  พี่เค้าบอกว่า ไม่ไปที่ท่ารถใหญ่ ที่ Likin เหรอ ที่นั่นมีรถเมล ไปสนามบินนะ

เราค้านเค้าไปว่า ไม่พี่ อยากไปขึ้นรถที่นี่ ที่ Likin เราไม่ได้เตรียมข้อมูลมาก่อน กลัวไปเสียเวลา เราต้องไปถึงสนามบิน ไม่เกิน 3 ทุ่ม ตอนนี้ อีก 15 20 นาที ก็ จะ สองทุ่มแล้ว

เราบอกพี่เค้าว่าเนี่ย ถ้าเรา ไปที่ ซิตี้เลาจน์ ได้เราจะได้ขึ้นรถทันรอบ 2 ทุ่มพอดี พร้อมกับ ร้องขอให้พี่เค้าช่วยเรียกแท็กซี่ให้หน่อย

รอสักพักแท็กซี่ก็ผ่านมา พี่เค้าก็ คุยภาษามาเลฯ ให้ไปส่งเราที่ Kotaraya ซึ่งเป็นท่ารถนั่นแหละ เราถามพี่เค้าว่าเท่าไหร่ ในใจกลัวถูกโก่งราคา

พี่เค้าบอกว่า ดูได้จากมิเตอร์เลย พอเราเห็นมิเตอร์ ก็ใจชึ้น 5555

มิเตอร์ รถแท็กซี่ที่ นี่เริ่มต้นที่ 3 ริงกิตนะ จากตรงนั้น ไปถึงท่ารถ มิเตอร์แค่ 3.6 ริงกิต เอง แหม่ม เราดีใจ บวกกับ ใจดี ให้ไปเลย เพ่ 4 ริงกิต ไม่ต้องทอน

แต่พอย่างก้าวเข้าไปที่ ซิตี้เลาจน์เท่านั้นล่ะ 555 รถรอบสุดท้ายมัน 19.20 หรือ ทุ่ม 20 นะ

โห...นึกว่าประสบการณ์นี่ผมจะโดนคนเดียว
ด้วยความงกไม่อยากขึ้นรถจาก ซิตี้เลาจน์ Kotaraya
ผมจึงตัดสินใจนั่งรถเมล์จากสิงคโปร์ไปลง Likin จำเวลาที่ไปถึงไม่ได้แน่นอน
แต่พอไปถึงไม่มีรถไปสนามบินจาก Likin แล้วในเวลาที่ไปถึง
ตอนนั้นกลัวตกเครื่องมาก ถามคนแถวนั้นไม่มีใครรู้เรื่องเกี่ยวกับรถเมล์ไปสนามบินซักคน
เดินวนไปมาหลายรอบ สุดท้ายตัดสินใจเหมาแท๊กซี่คับ นั่งไปกลัวไป 555

เว็ปไซท์ของสนามบินข้อมูลไม่ตรงเลย
อยากฝากเตือนใครเดินทางเส้นทางนี่ให้ระวังเรื่องรถเมล์ในโจโฮด้วยนะครับ

กรี๊ดดดด......  กรี๊ด สโตรกที่ 4

นี่ฉันต้องนั่งแท็กซี่อีกแล้ว เหรอเนี่ยยย สิ้นสุดความคิดรีบเดินออกไปยังถนน เรียกแท็กซี่ บอกว่า ไปสนามบินนะ

อ่อ พี่คนที่เรียกแท็กซี่ให้เราก็บอกเราไว้ว่า เรานั่งแท็กซี่ไปเลยได้นะ เค้ากลัวปัญหาการจราจร ถ้านั่งแท็กซี่ไปสนามบิน แท็กซี่จะชาร์ทเพิ่มจาก มิเตอร์ 13 ริงกิต นะ

เสร็จสรรพ ขึ้นแท็กซี่ได้ ก็ ชวนคุย ถามชื่อ พร้อม ตีซี้ ได้ความมาว่า ชื่อ Wan.

เราก็บอก Wan ไปว่า ช่วยหน่อยนะ ช่วยไปถึงสนามบิน ให้ ได้ประมาณ 3 ทุ่มนะ Wan ก็รับปาก บอกได้ OK.

แต่ทางที่ Wan พาเราไป เอะ ทำไม มันไม่เหมือนทางเมื่อคืนนี้ ที่มัน วิ่ง ลิ่วลิ่ว ๆ เลย ไม่เจอไฟแดง เลยนะ แต่เส้นทางนี้ ผ่านแยก เยอะมาก ติดไฟแดงมันทุกแยก เราก็ได้แต่ลุ้นไปว่า จะทันมั้ยนะ จะทันมั้ยนะ

ทันไดนั้น Wan พาขึ้นทางด่วน เค้าออกค่าผ่านทางไปก่อน รู้สึกจะจ่ายเป็นเหรียญไป ทีนี้ล่ะค่อยเร็วหน่อย ถึงสนามบิน ก็ อีก 10นาที สามทุ่ม อะนะ On Time อยู่ เพราะ ไฟล์เรา 21.40

เหลือบไปดู มิเตรอ์ มัน 30 กว่าๆ ริงกิต แต่ Wan กดปุ่มชาร์ท ส่งสนามบินไป พร้อมกับ บวกค่าทางด่วน สิริรวม 56 ริงกิต

กรี๊ดดดดดด..... กรี๊ดดดดด.........

จาก 200 ริงกิต ตอนนี้ เหลือเงิน แค่ 70 ริงกิต เองนะ

จากนั้นจัดแจง วิ่ง อีกแล้ว วิ่ง ๆ ไปเช็คอินที่ kios เอะได้แฮะ ทันเวลา

ระหว่างนั่งรอที่ เกท ไป สักพัก เอาล่ะมีประกาศล่ะ ว่า ไฟล์ดีเลย์ พร้อมเหตุผลคือ ไฟล์ขามาจาก KL ได้ดีเลย์ มา

จากที่ต้องขึ้นเครื่อง 21.40 กลับต้อง เป็นเวลาขึ้นเครื่อง ตอน 22.30 ได้

ขอกรี๊ดดด.....  อีก 1 สโตรก

โอ้วว เอาล่ะ มีผู้ ร่วมชะตากรรมล่ะ 555 สวัสดีครับคุณ F-18 Super Hornet

****************************************************

มา เม้าท์ ต่อ แล้วคิดดู กว่าเครื่อง จะลง กว่าผู้โดยสารจะลง กว่าจะบอร์ดดิ้ง ผู้โดยสารขึ้น เบ็ดเสร็จ กว่าเครื่องจะออก ก็ เกือบ 4 ทุ่ม ครึ่งแล้วว

อยู่บนเครื่อง Air Asia พอดีไปสังเกตเห็น เอะ A320 ดีไซน์แบบนี้ไม่เคยเห็นแฮะ

ระหว่างอยู่บนเครื่อง ก็ นังดูตารางรถ Sky Bus ฉันต้องไปให้ทัน รถเที่ยว 11.15 PM.
ห้าทุ่ม 15 นะ

คือ เครื่องลง พอสัญญาน รัดเข็มขัดดับ ก็เอาล่ะ จากที่เป็นคนไม่รีบลงจากเครื่อง ทีนี้ล่ะ ลุกขึ้นเปิดที่เก็บกระเป๋า เป็นคนแรก ๆ เลยล่ะ ลงเครื่องได้

วิ่งอีกแล้ว วิ่ง ๆๆ ไปขึ้นรถ Sky Bus เดชะบุญ เป็นคนสุดท้าย ของคันนี้ ขึ้นมา เป็นที่สุดท้ายพอดี มีแหม่ม ขึ้นมาอีก 2 คนแต่ไม่มีที่แล้ว ต้องลงกลับไป

รถใช้เวลา 1 ชั่วโมง วิ่งมาถึง KL Sentral ระหว่างบนรถนั้นก็ ครุ่นคิดว่า เห้ยย รถไฟฟ้า มันเลิกวิ่งไปยังฟระเนี่ยย เราจะไปทันมั้ย เพราะถ้าเรานั่งรถไฟฟ้าไปที่พักที่จองไว้ มันแค่ 1 RM. เอง

แต่ พอรถ ถึง KL Sentral .... เราต้อง กรี๊ดดดดดดด......  อีกสโตรก แล้ว เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วล่ะ 5555

ตึกปิดหมดแล้ว รถไฟฟ้งไฟฟ้า อะไร เลิกวิ่งแล้ว ตรู ตรู ต้องแท็กซี่อีกแล้วใช่มั้ย

ระหว่างนั้นแท็กซี่แขก ก็ เรียก ๆ อยู่ตลอดเวลา แต่เรายัง หยั่งเชิงอยู่ เพราะว่า จากที่อ่าน ๆ มาแนะนำว่าให้เรา เลี่ยงแท็กซี่ที่เป็น แขกอินเดีย

พอมีคันนึง เป็นสีน้ำเงินมา ลักษณะใหม่ เชียวกระจกใส มองเห็นข้างในว่า เป็นคนมาเลเชีย เค้าก็ลดกระจก เราก็ยื่น ที่อยู่ทีพักไปให้ ซึ่งที่เราพักอยู่ บริเวณ ไกล้ ๆ กับ ไชน่าทาวน์ นั่นเอง ไม่ได้ไกล จาก KL Sentral เลย

นี่คือแผนที่ ที่พัก ของเรา พอดีเราได้แพลนไว้ว่าที่เราจะ ต้องใช้รถไฟฟ้า แค่ 1 สถานี แล้ว เดินอีกไม่กี่ 100 เมตร

เราทำแผนที่จาก สถานี Pasar Seni นั่นเอง

ที่พักของเรา จองผ่าน Agoda ไป เป็น ห้องดรอม ราคาแค่ 206 บาทเอง

ที่นี่ จากข้อมูลที่ หาได้ ไกล้ไชน่าทาวน์มาก เรทติ้งถือว่าอยู่ในเกณท์ที่ดี และ มีไวไฟ ฟรีอีก แน่ล่ะ เราเลือกที่จะหอบ โน๊ตบุ๊คไปด้วย เลยชอบข้อนี้เลย

จาก KL Sentral แท็กซี่ ที่ขึ้นมา มันสตาร์ทที่ 6 ริงกิต เห็นทีแรกก็ตกใจ ไม่รู้ว่ามันคือราคามาตรฐานหรือเปล่า

แต่จากลักษณะแล้ว คนขับพูดจากับเราดี แล้วก็ ค่อยๆ ชลอรถ ช่วยเราหาที่พักอยู่ ตอนนั้น ดึกมากแล้ว ไม่มีใครเลยแถวนั้น

พอหาสักพักตามแผนที่ที่เตรียมไป คือตามลูกศรบอกว่า ที่พักอยู่ตรงนี้ เป็น เซ็นทรับมาร์เกต็ เป็นวอร์คกิ้ง สตรีท ด้วย แต่ตอนนั้นเก็บหมดแล้ว

ที่สุดแล้วแท็กซี่ก็ชี้ให้เราบอกว่า นี่แหละที่พัก น่าจะไปทางนี้แหละตามแผนที่เรานะ แต่เนื่องจากเป็น วอร์คกิ้งสตรีท รถเข้าไมม่ได้ เค้าเลยส่งเราได้ แค่นี้ ตอนนั้น เราเห็น มิตเคอร์ครั้งแรก เป็น 15 ริงกิต แล้วโชเฟอร์กดปุ่ม 1 จึ๊ก ขึ้นมาเป็น 21 ริงกิต

เราเลยถามเค้าว่า ที่มันขึ้นมาอีก 6 ริงกิตน่ะค่าอะไร เค้าก็บอกว่า เป็น มิดไนท์ชาร์ท เราก็ อ่อ อ่อ (ในใจ นี่เราถูกฟันหรือเปล่าฟระ หรือมันราคานี้)

ให้แบ็งค์ 50 ริงกิตไป ใจดี ลดให้ เหลือ 19 ริงกิต เก็บเราแค่ 19 ริงกิต

แต่เรานะเสียดายมากกกกก เพราะ ไฟล์ดีเลย์ แท้ แท้ เลย

อ่ะ ลงจากแท็กซี่ในความมืด และเงียบ ก็เดินหามไป ชื่อเกสเฮ้าส์นี้ เดินจดสุดทางเดิน ประมาณ 500 เมตร ไม่มีอ่ะ มันเป็นร้านค้าหมดเลย เดืน จะตี 1 อยู่แล้วน่ะ อยู่คนเดียว เดินไป เดินมา

เลยเดิน ๆ ไปอีกหน่อย ไปเห็นพ่อค้า แม่ค้า กำลังเหมือนเก็บร้าน แต่เค้าพูด ภาษาอังกฤษไม่ได้อีก พอดี เจอวัยรุ่น ฟรั่งล่ะ 2หญิง 1 ชาย ริมถนน กำลัง กระดกเบียร์อยู่ เห็นเราเดินหาอะไร เลยเอ่ย ถาม ว่าเค้าพอจะช่วยอะไรเราได้มั้ย

เราเลย ยื่่นแผนที่พร้อมกับบอกเค้าว่าเราหาที่พักนี้อยู่ แต่ตัวเค้าเอง ก้ไม่รู้จักนะ แต่เห็นแผนที่แล้ว บอกว่า นี่แหละ ใช่นะ เซ็นทรัล มาร์เกต แต่ทำไมไม่เห็นที่พัก

เราก็ ไม่เป็นไร ขอบคุณเค้าไป ที่ช่วยเรา เราขอกลับไปเดินอีกที นึงเผื่อจะเห็น ก็เดินที่ วอร์คกิ้ง สตรีทนั่นล่ะ อีกรอบนึง แต่คราวนี้ เจอ พนง. เฝ้าตลาดอยู่ ลักษณะ ไว้ใจได้ เลยมุดรั้วเข้าไป สอบถามเค้า

เท่านั้นล่ะ เค้าบอกว่า อยู่ซอย ข้างหลัง ตึกนี่แหละ เดินไปอีก ไม่กี่สิบก้าวเราก็เจอ แต่มัน เป็นซอย ถัดไปสะสิ ไม่ใช่ ตาม Google map ที่เราปริ้นท์มา

เห้ออออ

นี่ล่ะ เกสเฮ้าส์ของเรา ถ่ายตอนเช็คเอ้าท์ออกมาล่ะ วันนี้ฝนเพิ่งหยุดตกด้วย

มีเรื่อง ขัดข้องนิดหน่อยตอนที่ไปถึง กดออดเรียก เพื่อจะเช็คอิน ปรากฎเค้าหาชื่อเราไม่เจอ เอาล่ะสิ เค้าเลยถามว่า เราจองวันไหน เราก็บอกไป แต่ด้วยเป็นเพราะ Agoda ด้วยละมั้ง

ที่เค้าคงได้เงินแน่แน่ หรือ อีกนัยหนึ่ง เราไปดึกเกิน ไม่ได้โทรแจ้งเค้า เค้าเลยปล่อยห้องให้คนอื่นไป เค้าก็บอกว่า ทำไงดี เตียงเต็มแล้วด้วยสิ ตอนนั้นเราเข่าอ่อนเลยนะ 55 อ่าววตรูจะไปนอนไหนนี่ ในหัว คิดคิด ฉันต้องเสียเงิน หาที่นอนอีกป่าวฟระ

แต่ในความโชคร้าย ก็ยังคงมีความโชคดี เค้าบอกว่างั้นนอนห้องนี้ เป็นห้องที่นอนคนเดียวนะ 555 แต่ไม่มีอะไร มี เตียง นอนนุ่ม ๆ กับพัดลม และก็ ผ้าห่ม ผ้าเช็ดตัว

แต่ที่นี่ เรา แฮปปี้มากนะ ถึงแม้จะมีอะไร ตะกุกตะกักบ้าง

ข้อมูลเพิ่มเติม ฟรี ไวไฟ มีคอมให้เล่นเนต และ ห้องน้ำ สะอาดมากกนะ

อ่อ มีเครื่องทำน้ำร้อนน้ำเย็นด้วย

สรุป วันนี้ เรากินข้าวมื้อเดียว ข้าวมันไก่ที่ สิงค์โปร

:)

ภายใน สะอาดมากนะ ส่วนหนึ่งเพราะเจ้าของใส่ใจและทำความสะอาด้วยตัวเอง

กรี๊ด...อยู่เป็นเพื่อนตอนดึก  ก่อนจะหนีไปนอน  อิอิ

:)

ตอนเช็คเอ้าท์คืนกุญแจออก อ่อ ที่นี่ประตูเกสเฮ้าส์ ใช้ระบบ คีย์การ์ด นะ

ระหว่างกำลังจะไปเราก็ถ่ายรูป เก็บข้อมูลที่พักไป ที่นี่ มีตู้เย็น มีจาน ชาม ช้อน-ส้อม ให้ใช้ได้นะ

พร้อมทั้ง ขนมปัง กาแฟชงกินได้ มีเครื่องทำน้ำร้อน น้ำเย็น ห้องน้ำสะอาดนะในสายตาเรา

และรถตอนที่เราถ่ายตรงซิ้งล้างจาน ที่ตั้งของตู้ทำน้ำร้อน น้ำเย็น พร้อมด้านข้างเป็นตู้ที่ตั้งเครื่องปิ้งขนมปัง และกาแฟ

ภรรยาของเจ้าของ ที่กำลังลงมือทำความสะอาดเอง ก็ ทักเราว่า เค้าถามได้มั้ยว่า ถ่ายไปทำไมเหรอ เราก็บอกว่าเราถ่ายไปจะไปรีวิว ที่เมืองไทย เอาไว้แนะนำให้เผื่อมีคนมาพักที่นี่ เค้าก็ถามอีก มันยังไงรึ

เราก็ตอบว่า ที่นี่ห้องน้ำสะอาดเราชอบเราแฮปปิ้ แล้วเราก้จะถ่ายมุมนี้ นี่ไงมีเครื่องทำน้ำร้อน เย็น มีน้ำดื่มให้ด้วย มีขนมปัง กาแฟให้ด้วย

เค้าก็บอกว่า อย่าเลย เนี่ยตู้นี้มันเก่าอย่าถ่ายเลย เราเลยต้องลบรูป จริงๆ แล้วมันไม่ไดเก่าอะไรเลยนะ

ทุกอย่างโอเคมากเลย แค่คุยกัน ไปคุยกันมา ดันถูกอกถูกใจกันอีก เค้าชอบเรามาก ขอบคุณเราใหญ่เลย

ก็คุยสัพเพเหระไป อ่อ รอฝนซาด้วย วันนี้วันเสาร์ ฝนตกมาตั้งแต่ ตอนตี 3 เมื่อคืนล่ะ

เค้าบอกเดี๋ยวเค้าก็ต้องไปทำฟันที่ รพ.ศิริราช เหมือนกัน นะ อ่อ เค้าเหมือนเป็นคนอินเดีย เรามีความรู้สึกว่า เราฟังคนอินเดียพูด อังกฤษแล้วรู้เรื่องก็คนนี้ล่ะ

ถ้าจำไม่ผิด ชื่อ ประมาณ ฟีราดา นะ ใจดีมากกกเลย Nice สุดสุด

จากหน้าที่พักมอง ไป ข้างๆ ตึก 3 เหลี่ยมนั่นล่ะ ก็เป็น สถานีรถไฟฟ้าล่ะ ไกล้มาก ๆ นะ

เป็นทางเลือกสำหรับคนที่ต้องการที่พักถูก ๆ ปลอดภัย และ ไกล้ไชน่าทาวน์ นะครับ

สนุกมากครับ
แอบติดตามอย่างใกล้ชิด

อ่อ วันนี้วันที่ 3 ของการเดินทางแล้วสินะ วันนี้เราจะไป มะละกา กันล่ะ มาดูแผนงบประมาณ ที่ตั้งไว้กันหน่อย

ปล. วันนี้ เช้าวันที่ 3 แล้วนะ แต่ จำได้มั้ย เอ็มเพิ่งได้กินข้าวมันไก่ ไปเมื่อวาน นี้มื่อแรกเองนะ 555 เพราะฉนั้น น้ำฟรีที่ Palmmers guesthouse นี่จัดเต็มไปตั้งแต่เมื่อคืน หลายอึกเลย เหอะ

อ่อ อ่อ เกือบลืม ด้วยความน่ารักของ ฟรีลดา เจ้าของเกสเฮาส์ ก่อนเราจะไปเค้าถามเราว่า เราได้กิน กาแฟ ขนมปังหรือยัง เราก็ปฎิเสทเค้าไปว่า ไม่เป็นไร เราจะไปมะละกา เดี๋ยวเราไปกิน ที่นู้นเอา เค้าก้บอกว่าให้เค้าทำให้มั้ยกินก่อนมั้ย

เค้าน่ารักมากนะ เราก็ได้แต่ขอบคุณ 555 ตอนนั้น จุกน้ำเปล่า ในท้องแล้วอะ อิอิ

มองกลับไปยังปากซอยที่พัก ตรงที่เห็นว่าเป็นรถเลี้ยวเข้านั่นแหละ แล้วก็ตึกสูงที่เห็นนั่น เป็น KFC ด้วยนะ อากาศวันนี้ ขมุกขมัวเชียว ที่ KL

นี่ล่ะ เซ็นทรัล มาร์เก็ต วอร์กิ้งสตรีท ที่เมื่อคืนเราเดินไปเดินมา อยู่ 3 รอบ

 ขอบคุณมากครับ คุณMr.Cellophane  นอนดึกจังนะครับ

**************************************************

จากสี่แยก ตรงสถานีรถไฟฟ้า มองย้อนกลับไป

ลืม แผนงบประมาณเลย

แพลนไว้ว่า จะนั่งรถไปที่ BTS ( Bus Terminal ) ตามที่ท่านอื่นได้รีวิวไว้ ว่า เสียค่ารถประมาณ 2 ริงกิต

แต่พอเราดูแผนผังรถไฟ้ฟ้า เอะมันมีสถานีตรงที่ BTS เลยนิน่า แล้วทั้งหมดมันแค่ 2.7 ริงกิตเอง ก็เลยไปด้วย วิธีนี้

เริ่มที่ นี่ล่ะ สถานีนี้

นั่งไปแค่ 1 สถานี แล้วก็เปลี่ยนไปเป็นสายสีเหลือง อีก 1ต่อ แป๊บเดียว สบายมาก

ที่สถานี BTS ( Bus terminal ) นี่คนจะเยอะเป็นพิเศษหน่อย ที่นี่ มีรถไฟ ถึง 3 สาย เลยนะ ที่ จอดที่นี่

หมอชิต บ้านเค้า สร้างได้ ใหญ๋โต โอฬาร ตะการตามาก

เข้ามาปุ๊ป ก็จะเจอช่องจำหน่ายตั๋ว อนุมาณได้ว่า น่าจะเหมือนช่วงจำหน่ายตั๋วรถ ของ บริษัท ขนส่ง ของบ้านเรานั่นล่ะ โซนนี้

แต่ที่นี่ เค้าสร้าง และวางแผน ได้อย่างดีมาก จอมอนิเตอร์ โชว์ เที่ยวรถขาเข้า และเที่ยวรถขาออก ชาญชลาที่เท่าไหร่ ออกเวลาไหน บริษัท อะไร

ทุกอย่างวางแผนไว้อย่างดีมาก จริง ๆ พอเห็นอย่างนี้แล้ว เลยคิดเลยว่า บ้านเรา ด้อยกว่าบ้านเค้าตรงไหน

ทำไมเราทำไม่ได้แบบเค้า นะ

ดีที่เราหัวไว ว่าเราต้องไปรถ ของบริษัทฯ เอกชน อิอิ ขาไปเราเลือก ของ บริษัท Transonal ที่หลาย ๆ ท่านแนะนำเอาไว้

ช่องจำหน่ายตั๋วถ้าหันหน้าเข้าช่อง ของ รูปด้านบน ก็ให้เดินไปทาง ซ้ายมือ ของภาพ อีกหน่อย จะเป็นโซน ของ บ.เอกชน เค้าล่ะ

เดินตาม ๆ เค้าไปเลย

อืม เหนื่อยแทนเลย

เจอแล้ว อยู่ในสุดเลย บูทใหญ่มาก

ผมเคยตกเครื่องจากกัวลาลัมเปอร์ไปสิงคโปร์
ซึ่งคขากลับจะต้องขึ้นเครื่องกลับจากยะโฮบาห์รูมาปีนัง

ผมเลยใช้วิธี นั่งรถไปนอนมะละกาเล่น(จากที่ต้องนอนที่สิงคโปร์)
แล้ววันรุ่งขึ้น นั่งรถจากมะละกาไปยะโฮบาห์รู
ก่อนนั่งรถไปสนามบินเชนไน แล้วกลับมาปีนัง

เจอเครื่องจากยะโฮมาปีนัง ดีเลย์ได้อีก
ถึงสนามบินปีนังรถเมล์หมดแล้ว
แท๊กซี่แขกอินเดียที่นั่นก็โขกลูกเดียวจะเอา 60 ริงกิตเข้าไปปีนัง

แต่โชคดีเจอแท๊กซี่มาเลเซียเอาแค่ 35 ริงกิต

ได้มาแล้ว ตั๋วไป มะละกา รอบที่เร็วที่สุด ที่ได้ ก็ 12.00 เที่ยงตรง

ค่ารถ 12.50 ริงกิต บวกมีค่าธรรเนียมอาการ อีก 0.50 ริงกิต รวมค่าตั๋็วคือ 13 ริงกิต

สวัสดี ตอนดึก ครับ คุณ TheFootball แบบว่า เหนื่อยมาเยอะ เจ็บมาเยอะ 555

ปล. ไฟล์ บิน โจโฮ บาร์รู นี่ เอาเรื่องเหมือนกันนะครับเนี่ย

***************************************************

มี 7-Eleven ด้วย ใหญ่โตพอสมควรเลย

ด่านตม.ของสิงคโปร์ ที่ด่านจากการนั่งรถจากยะโฮมา เฮี๊ยบและเข้มงวดมาก
ผมเองก็เคยไปโดนสอบเหมือนกัน
ทำให้เราเสียเวลาทิ้งไปเฉยๆ


เขาบอกว่า เส้นทางนี้คนหลบหนีเข้าเมือง และลำเลียงยาเสพติด ของผิดกฎหมายเยอะ
ถ้าเลี่ยงได้ ไม่จำเป็นอย่าเดินทางเข้าทางบก
เดินทางเข้าสิงคโปร์โดยทางเครื่องบินสะดวกที่สุด

ปล. ไฟล์ บิน โจโฮ บาร์รู นี่ เอาเรื่องเหมือนกันนะครับเนี่ย
^
^
^
ครับ
จริงๆ วันรุ่งขึ้นจะไปมะละกาอยู่แล้ว
ถ้าไม่ซีเรียส วันนั้นถ้าไม่ทันรถบัสไปสนามบินเชนไน
น่าจะนอนกับลุง Jomi อีกสักคืนนะ แล้วทิ้งตั๋วยะโฮ กัวลาลัมเปอร์ไปเลย
แล้วตอนเช้าค่อยนั่งรถจากยะโฮไปมะละกา ค่ารถบัสแค่ 30 ริงกิตเองมั้ง

มีเวลา อีก 15 นามี จะเที่ยงถึงเวลา ที่รถออก

ไม่ต้องคิดอะไรมาก เร็ว ถูก ประหยัด นั่นคือ อาหารแห่งมวลมนุษยชาติ

ถูกที่สุด 1.6 ริงกิต จ้าา ที่นี่ ได้ซื้อ น้ำกัลฟ์ กินด้วย ชื่อใจดีแท้ อีก 1.7 ริงกิต

สิริรวมมื้อนี้ 3.3. ริงกิต เป็นอาหารมือที่ 2 ณ. วันที่ 3 หลังจากที่ ก้าวขาออกมาจากประเทศไทย

คุณ TheFootball ครับ ตอนอยู่ที่ มะละกา ก็มีเวลานึกมีเวลาทำอะไรได้มากขึ้น

ก็มานั่งดูแผนที่ 555 นี่ฉานนน นั่งรถ นั่งเครื่อง ย้อนไปย้อนมา เป็นว่าเล่นเลยอ่ะ

***************************************************

ได้มาแล้ว มีโต๊ะให้นี่งทานด้วย ช้อน ส้อม อะไรก็มี ครบ อ่อ  ปล.เป็นคนชอบกินมาม่าต้ำยำใส่ คอฟฟี่เมต มาก เลยหันไปคว้า เอาคอฟฟี่เมต มาใสในม่าม่า ไป 3 ซอง
เพิ่มรสชาติ อาหารเหลา มื้อนี้ได้มากเลย

ผมเคยวางแผนต่อเครื่อง นั่งเครื่องแบบนี้มาแล้ว

และรู้ว่ามันสนุก ที่สำคัญที่สุด ลุ้นทุกช๊อต และเหนื่อยสุดๆ
และที่ลุ้นที่สุดก็คือ เงินในกระเป๋าเหลือน้อยๆ
เจอเหตุการณ์เสียวอย่างนี้ตลอด
หลังๆ เลยไม่เอาแล้ว เราผ่านมาเยอะแล้ว
วางแผนเที่ยว กิน เล่น  สบายๆ พักผ่อนดีกว่า

ค.ห. 61 ที่ว่าอาหารมื้อที่ 2 ณ.วันที่ 3 จาก กทม. หมายความว่าเป็นการลดหุ่นใช่ปะครับคุณ ATM. 5555
ปอลิง. รอดูรูปฉาวๆอยู่นะครับ

จอแสดง กำหนดเวลาเดินทาง มีหลายจุดมาก ชอบจริง ๆ เลยที่นี่ บ้านเรา เมื่อไหร่จะได้ พัฒนาสักทีน๊าา

ครับ ดูย้อนไป ย้อนมามากเลย

ผมก็เจอแบบนี้แหละ
ตอนหลังเลยมารู้ว่า เราไปเสียเวลานั่งรถไปสนามบิน
รอเครื่อง รอเครื่อง นั่งเครื่อง นั่งรถออกจากสนามบิน

ซึ่งเวลาทั้งหมดเป็นเวลากลางวัน หรือเย็นๆ ทั้งสิ้น (ส่วนมากบินในประเทศหรือใกล้ๆ จะเป็นตอนกลางวันกันอยู่แล้ว)

ซึ่งนั่นทำให้เราเสียเวลากลางวันหายไปนับรวมๆ แล้ว เป็น สิบๆ ชั่วโมงเลย
ซึ่งเราสามารถเอาเวลานี้ไปเดิน กิน เล่น เที่ยว ตอนกลางวันในเมืองต่างๆ ได้อีกโข

ตอนหลังมานึกได้ ตั้งแต่นั้นมาเลยเลิกใช้วิธีต่อเครื่องเยอะๆ แบบนี้ในทริปเดียวที่เวลาไม่มากอีกแล้ว

คุณ TheFootball เดี๋ยว เอาไว้ให้วัยเอ็มเข้าขั้น ซีเนียร์ ก่อน แล้วจะ เบาเบาลง อิอิ

กราบสวัสดี ท่าน รมต.(ใช้)แรงงาน ถั่ววต้วมมเท่สุดดด มันเป็นผลพลอยได้ที่เราไม่ต้องพึ่ง บอร์ดี้เชฟ เมอริฟร้านส์ เลยล่ะ 555ฮ่าาฮ่าา

****************************************************

กินม่าม่า เสร็จเร็วระหว่างเดินไปที่ ชานชลา ก็ ได้สำรวจ ล๊อกเกอร์เก็บกระเป๋าของที่นี่มาให้ มีเยอะพอสมควรเลย สีสันสดใสดีด้วย

กฎระเบียบ ข้อกำหนดการใช้ก็ตามนี้ละจ้า ฝากได้ 12 ชั่วโมง

ราคาน่าจะ เริ่มที่ 5 ริงกิตนะ ถ้าจำไม่ผิด

คห.65 รอการพัฒนาจากรัดทำบานชุดนี้ ได้แน่ๆ หุหุ
ว่าแต่ไอ้มาม่าใส่คอฟฟีเมตเนี้ยมันคงจะกลายเป็นต้มยำน้ำข้นใช่ป่าว

ขึ้นรถ กันเถอะ รถจะออกแล้วจ้าา

รมต.แรงงาน (ลุงเต่ามะเฟือง)  ถั่วต้วมมมอีกแล้วว มันเป็นอย่างนั้นแล ถ้าที่เมืองไทย ไอ้ที่เป็นต้มยำน้ำข้นแล้ว มันก็จะข้นคลักเข้ากไปอีก

แต่ที่มาเลเชีย ไม่มีน้ำข้นอะ เลยต้องทำให้น้ำใส เป็นน้ำข้น 5555

ปล. แล้ว รมต. คลังล่ะ ทำไรอยู่ นับเงินนับทองอยู่ป่าวววว ราคาทองพุ่งกระฉูดดเลย

รถออกแล้วว เดินหน้าในภาระกิจ ต่อไป

สู้ตายยย

อัพเดท วงเงิน กันหน่อย

" ยอดเงินคงเหลือ ของท่าน คือ 32 ริงกิต "  ใช้ชีวิต อีก 2 วันเอง เบาเบา กรี๊ดดดดดดด

ถ.ถ.ถ.ถ.ถ.ถ.ถูกต้องนะคร๊าบบบบบบบบบบบบบ ขุนคลังกำลังนั่งนับอยู่...แต่เป็นตั๋วจำนำนะว่ามีกี่ใบจะได้ไปถ่ายออก แล้วเอาเข้าไปใหม่ กำไรเห็นๆ 555555 เอาเงินตามไปเทียว
ปอลิง. ขุนคลังห่วงว่าไปเที่ยวกินข้าวน้อยจะซูบไปเดี๋ยวไม่อวบอันแล้วจะไม่เซ็กซี่นะให้รีบทำหุ่นให้เหมือนเดิม 5555

ขอจบรีวิว ตอนที่ 2 ไว้เท่านี้ก่อน แล้วกันนะจ๊ะ

คืนนี้ขอนอนเร็วกว่า คืนเมื่อวาน สัก 1 ชั่วโมง พรุ่งนี้มีภาระกิจ ปิดบัญชีอีก เดี๋ยวจา กลาดรองเบอล เอาได้ในตอนทำงาน

ยังเหลือ ตอนสุดท้าย

"ชีวิตหรรษา สุดคัลเลอร์ฟลู ในมะละกา และเก็บตก KL"


ปล. เรื่อง กรี๊ดดดดดดดดดดด    เรายังไม่ได้หมดเพียงเท่านี้นะจ๊ะ

คืนนี้ นอนหลับฝันดี ให้ทุกคนฝันเห็นเงินหมื่น ตอนตื่น ก็ขอให้เห็นเงินแสน (อยากได้มากกว่าแสน ก็ไปขายนา เอา 555)

คน. 74

ฝากบอกขุนคลัง ม่ะต้อง เป็นเป็นห่วงง เดี๋ยวแวะเข้า B-Quick แป๊บเดี่ยวออกมา ก็พองเหมือนเดิมล่ะ 5555

ตามเข้ามาชมต่อภาค2ครับ

เดี๋ยวพรุ่งนี้ พาไปมะละกา ไปดู เค้าเล่น บอลลูนตบเพี๊ยะ กัน อิอิ

ปล. ลืมปรับค่าความละเอียด เลยไม่ค่อยชัดเลย

เห็นแล้วอยากไปเที่ยวตามเลยค่ะ  น่าหนุก ^^

ทำไมน้องฉันกินน้อยขนาดนี้ ...5555555

@  ดูแล้วย้อนไป ย้อนมาเหมือนกัน แต่มีแรงเที่ยว ก็มันส์ดี  สนุกมากเลย
    ครับ  ...สรุปว่า ได้ลดหุ่น ลดน้ำหนักไปกี่มากน้อยครับ ...

มาตามกรี๊ดต่อค่ะ

มาเจิมไว้ก่อนนะน้องเดี๋ยวพี่ตามไปไล่อ่านก่อนนนน

ตามมาเที่ยวกับน้องของพีคนนี้น่ารักมาก  รีวิวสนุกค่ะ

ตามไปเที่ยวต่อค่ะ

เป็นรีวิวที่อ่านแล้วเหนื่อยแทนจริง ๆ

รีวิวได้สนุกมีอรรถรสมากเลยครับ

สุดยอดเลยนะ 3 วัน 2 มื้อเนี่ย............

เป็นพี่ล่ะ.........ระฆังตีเวลาอาหาร ถ้าไม่มีอะไรตกถึงท้องล่ะ "ตกมัน"ทันใดเลย

ไปติดตาม ตอนที่ 3 ตอนสุดท้าย กันได้ นะครับ

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10908227/E10908227.html#

ขอบคุณมากค่ะที่พาเที่ยว

^
^
คุณ maychaegyeong

หวังเป็นอย่างยิ่งว่า จะได้รับความสนุก ติดกลับไปบ้างนะครับ

ขอบคุณครับ

ขอบคุณ ที่เข้ามาติดตาม นะครับ

กรี็ด น่าตามไปเที่ยวมาก