กราบสวัสดีทุกท่านครับ

วันนี้ขอมาพบปะศิษย์เก่าลูกช้างหน่อยนะครับ เป็นประเพณีรับน้องขึ้นดอย ม.เชียงใหม่

จัดขึ้นทุกเสาร์ต้นเดือน ก.ค. ใครจะไปวันนั้น อย่าได้ขึ้นดอยสุเทพเลยนะครับ รถคลัทซ์ไหม้กันเป็นแถบๆ เพราะรถติดมาก


เป็นประเพณีที่เด็ก ม.ช. จะมีความเชื่อว่า ปี 1 ทุกคนต้องเดินขึ้น ไม่งั้นจะเรียนไม่จบตามกำหนด

ส่วนปี 4 (บางคณะก็เรียน 5-6 ปี) หรือปีสุดท้ายน่ะแหล่ะ จะต้องเดินลงดอยครับ (แก่แล้วมั้ง เลยต้องเดินลงแทนขึ้น 555 )

เป็นประเพณีที่แม้ว่าเป็นปีอื่นเราก็ไปกัน สนุก เจอเพื่อนทุกคณะ รุ่นพี่รุ่นน้องไปกันเยอะมาก

.....ไปชมกันครับ

อุ่ย ลืมรูปเปิด

เอาคลิปแรกมาให้ดูก่อนเลย

เพื่อประกอบบรรยากาศ

รอบนี้บินไปเพื่อกลับไปเยือนบรรยากาศเก่าๆ วันที่ไปอากาศสดใส

...แต่วันขึ้นดอย ปกติฝนตกเกือบทุกปี

...ฝนรับน้องมั้ง

มาถึงสนามบินเชียงใหม่แล้ว

สนามบินเชียงใหม่แบ่งออกเป็น 2 อาคาร ในประเทศกับระหว่างประเทศ

เข้าเมือง ถ้าในเมือง Taxi จะคิดราคาเหมารวม ราคา 120 บาท นอกเมืองไม่รู้นะครับ

ขับรถเข้าไปใน ม.ช. ขับไปที่อ่างแก้ว เยี่ยมบรรยากาศเก่า

อ่างแก้วอยู่บริเวณส่วนหน้ามอ เห็นดอยสุเทพจะๆ

เป็นที่ๆ เด็กมาจีบกัน บอกรักกัน นั่งพิงกัน มาระบายกับเพื่อนตอนอกหัก มาเล่นกีตาร์ร้องเพลงกัน มาสุมไฟกันตอนหน้าหนาว และเพื่อนผม ไอ่เชฟหมี ครัวกากๆ มาแอบตกปลาไปทำกับข้าวตอนกลางคืน

หอนาฬิกา แถวคณะวิศวะ

มีเรื่องเล่าว่า อย่าขับวนย้อนไปทางซ้าย ตอนกลางคืน ดึกๆ

ไม่งั้นจะเจอ.......


ผมไม่รู้นะ ไม่เคยลอง

วันต่อมา ไปที่คณะของตัวเองนิดหน่อย

คณะของผมคือ สื่อสารมวลชน คือเหมือนนิเทศ  วารสาร น่ะแหล่ะครับ

ตอนผมเรียน มันสังกัดอยู่ในคณะมนุษย์  พอเรียนจบมา ก็ตั้งเป็นคณะแยกออกมา เลยเหมือนจบมาสองคณะ

มาดูน้องๆปี 1 กันบ้าง

อันนี้คณะมนุษย์

ก่อนวันขึ้นดอย

คณะมนุษย์จะมีการโชว์ที่แถวสระน้ำหน้ามอ บริเวณศาลธรรม

เป็นการร้องเพลงเชียร์ และโชว์หลีด เมื่อก่อนจริงๆจะโชว์บนดอยสุเทพ ตรงลานจอดรถดอยสุเทพ (วันนั้น ม.ช. ยึดดอยสุเทพเป็นของตัวเองเลยหล่ะ)

แต่ด้วยคำสั่งจาก........  คนปัจจุบัน เลยห้ามโชว์บนดอย

....เฮ้อออออออ เรื่องอื่นให้ห้ามตั้งเยอะ ดันมาห้ามเรื่องอย่างนี้

ศาลาธรรมยามเย็น

นี่ฝนเพิ่งตกไปเลยนะ  พอโชว์เสร็จ ตกถล่มอีกรอบ

แวะมาชม

เช้าวันขึ้นดอยละครับ ขณะนี้ 07.00 น. วันเสาร์ที่ 9 ก.ค. 2554

หลังเลือกตั้ง 6 วัน

ขณะนี้ฟ้ายังสดใสอยู่

ประตูหน้าม.ช.

ใครจะไปดอยสุเทพต้องผ่านประตูนี้หมดแหล่ะ

เด็ก ม.ช. อย่างน้อยจะมาตอนรับน้องขึ้นดอย กะรับปริญญา

มี 2 งานนี้นะ ไม่ต้องผ่านหน้ามอเลย รถติดโฮกกกกกกกกกก

ขบวนบางส่วนเตรียมพร้อมหมดแล้ว

คือ จะปล่อยตัวแต่ละคณะ เรียงกันไปเรื่อยๆ ก่อนออกตัวจะต้องบูมคณะก่อน

ทุกปี วิศวะ กะ เกษตร จะแย่งกันขึ้น

2 คณะนี้ "วิ่ง"ขึ้นดอยนะครับ มีเด็กเป็นลมทุกปี

แต่กลุ่มแรกที่ขึ้นถึงดอยคือ PE  หรือ ศึกษาศาตร์พละ (แน่สิ นักกีฬาทุกคน)

ชมกันไป บรรยากาศยามเช้า

เจอรุ่นน้อง รูปนี้แอบถ่าย พวกรุ่นพี่จะมีเสื้อรุ่นในแต่ละปี ปีนึงก็ทำใหม่ที

Wording แล้วแต่ความบรรเจิดแต่ละรุ่นเลย

น่าร๊ากกกกกอ่า

ป.ล. รุ่นฮา  แปลว่า รุ่นผม หรือรุ่นเรา นะครับ ศัพท์เหนือ

ส่วนภาพนี้ ขอถ่ายเลย เจอ Wording นี้เข้าไป กล้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา

คือ...มันใช้คำออกเสียงเหมือนทางเหนือ แต่ Wording ดุล่อแหลม

แจ่มมากน้อง!!!

ไปดูสาวคณะอื่นมั่งดีกว่า

รุ่นพี่ล้อมรุ่นน้องก่อนขึ้นดอย

บูมและประเพณีของแต่ละคณะไม่เหมือนกันนะครับ

เรียงคณะไปเรื่อยๆ

กว่าจะครบทุกคณะก็เกินชั่วโมงแหล่ะ

ยิ่งมีคณะใหม่มาเรื่อยๆด้วย

แอบเนียนเป็นเด็กมช.ขึ้นดอยด้วยคน ^^

รอชมด้วยคนค่ะ แค่เดินก็เหนื่อยแล้ว เห็นในคลิปมี "วิ่ง" ขึ้นดอยด้วย เป็นเราคงตายตั้งแต่ ไม่กี่เมตรแรกแล้วค่ะ

เชิญชมกับ Clip ตัวที่สอง

ที่ไม่ใส่ลายน้ำ เพราะเผื่อรุ่นพี่ รุ่นน้องมาเห็น อยากเซฟรูป จะได้ทำได้โดยสะดวกนะครับ

ยิ้มกันไปก่อนเถอะ ตอนเดินขึ้นสักครึ่งทางก็หน้าแห้งกันไปกว่าครึ่ง

เรียงคณะกันไป

ที่ ม.ช.

นอกจากมีเสื้อขึ้นดอยตามแต่ละคณะแล้ว

แต่ละรุ่น ยังมีเสื้อคณะ เสื้อเมเจอร์ เสื้อจังหวัด เสื้ออำเภอบางที่ยังมี

ผมยังแทบไม่เคยใส่เสื้อขาวเปล่าๆไปเรียนเลย ยกเว้นสอบ

ตอนผมเรียนนะ

มีเสื้อดำเมเจอร์ Mass Comm
เสื้อเชิ้ตขาว คณะมนุษยศาสตร์
เสื้อเชิ้ตดำ กรุงเทพฯ
เสื้อสโมฯ คณะมนุษย์
เสื้อหนาว เมเจอร์ Mass Comm

ซึ่งบางอัน ได้มาปีละแบบด้วย เสื้อเยอะมากกกกกกกกกกกก

ชอบสีคณะนี้มาก อยากให้คณะผมสีนี้จัง

อันนี้คณะ พยาบาล ครับ

รู้แล้วทำไมดีบุกอยากไปทู๊กกก ปี
ก็น้องๆ ปี 1 แต่ละคนแจ่ม ๆ ทั้งนั้นเลยนิ

แต่ละคณะ ชุดก็เปลี่ยนไปในแต่ละปีครับ

รุ่นพี่...ศิษย์เก่า มอเชิงดอย
มารายงานตัวค่ะ

ปีนี้ รุ่นน้องหน้าใส น่าฮักขนาดกันทุกคนเลย

นึกถึงอดีตอีกครั้ง

แม้จะเหนื่อยแต่ก็สนุกเน๊อะ!!!

ประเพณีรับน้องเดินขึ้นดอยเนี่ย

อ้อ...แล้วก็ ประเพณีรับน้องรถไฟด้วยค่ะ

อย่าให้แซด...

มาดูตัวท็อปกันบ้าง

ศิษย์เก่ามช ตามมาดูภาพด้วยค่ะ ภาพสวยมากกกกเลยค่ะ

เห็นแล้วนึกถึงบรรยากาศเก่าๆจัง

กราบสวัสดีทุกท่านนะครับ คงทักทายเรียงคนไม่ทัน รีบโพสท์อยู่ จะต้องออกไปข้างนอก

น้องอีกคนนึง คณะเดียวกัน

หน้าตาจิ้่มลิ้ม มากเลยค่ะ แต่ละคน ท่านประธาน

ที่ผมไปรอบนี้ เพราะมีโครงการทำเสื้อขึ้นดอยแบบทำกันเอง ไปขายกันเล่นๆครับ ทำกับเพื่อนที่เรียนด้วยกัน ขายหมดด้วย ได้พอค่ารถเดินทางกะค่ากินนิดหน่อย

....ไม่ถือว่ามาขายของนะครับ เพราะขายหมดไปแล้ว ไม่ผลิตแล้ว อิอิ

มุขนี้เล่นได้เฉพาะ ม.ช. เท่านั้น แพนด้ากอดคอช้างขึ้นดอยสุเทพ

บรรยากาศระหว่างรอปล่อยตัวบริเวณหน้า ม.ช. ครับ มีทุกคณะ มีทั้งปี 1 รุ่นพี่ ป.โท อาจารย์ คงเป็นหมื่นครับ

ตอนนี้วิศวะ กะ เกษตร วิ่งขึ้นไปนานแล้ว

ผมก็ศิษย์เก่า มช. จบมาสิบปีแล้วมั้ง..อยากกลับไปอีกเหมือนกันคิดถึงบรรยากาศเดิมๆ แต่ไม่มีใครรู้จักเราแล้วนี่สิ

ศาลาธรรมเริ่มโล่งละ

ออกตัวไปกันเยอะละ

โอ้เคยภิรมย์สุขสมจินต์
แผ่นฟ้าแผ่นดินเชียงใหม่
ขวัญข้าคือดอยสุเทพเด่นไกล
ภูพิงค์นั่นไงชีวิตแห่งเรา^^

เขายังให้ร้องเพลงเชียร์ที่บันไดทางขึ้นองค์พระธาตุอยู่ไหมหนอ
เหมือนจะเคยมีเรื่องคุยกันว่าจะไม่ให้ร้องแล้ว


สาวมนุษย์ฯ แต่อยากดูภาพหนุ่มสาววิจิตรศิลป์ค่ะ

อันนี้วิทยาฯ ครับ อันนี้รุ่นพี่ ที่ ม.ช. คณะนี้ใหญ่ที่สุด คนเยอะมากกกกกก

รุ่นน้องอย่างเดียว ตอนนี้ไม่น่าต่ำกว่า 800 รุ่นพี่อีก เพราะฉะนั้นทีมดูแลกันรถให้น้องจะเยอะมาก ทีมพยาบาลอีก สีเสื้อก็นะ แยกตามเมเจอร์ เยอะสุดๆ

วิทยาฯ อยู่ พวกนี้ถือว่าเป็นงาน มีหมวก ผ้าโพกหัวพร้อม

จริงๆต้องมี พัดด้วยนะ

บางคณะจะให้น้องมีกระติกน้ำให้น้องด้วย

มาตามชมบรรยากาศด้วยคน

สมัยเรียน มีแต่เสื้อม่อฮ่อม ตัวเก่ง ตัวเดียวเองอ่ะ

2901...

สถาปัตย์กำลังเตรียมตัว

เคยอยากเรียนมช.นะ  แต่ไม่สำเร็จจ้ะ

ว้าวว น่ารักมากค่ะ ^O^

อันนี้เสื้อของคณะผม ตรานี้ออกแบบโดยรุ่นผมครับ

พวกผมเรียกกันว่า "เสื้อดำ"

ปี 1 จะได้กันตอนเทอม 2

อันนี้ดูเกาหลีเนอะ

(ร่มนะ)

อันนี้ Econ หรือ เศรษฐศาสตร์

สีประจำคณะคือ ชมพูแป๊ดดดดดดดดด

เสื้อแต่ละรุ่น

Mass Comm

ทไมเด็กหน้าบึ้งงั้นล่ะ

อ่อ...จริงจัง เตรียมบูม

บูม!!!!!!!!!!

คนนี้ ชอบทั้งเสื้อผ้า หน้าผม เลยทีเดียว

ท่าก็อินจริง

เพื่อนมันแอบถ่ายผม

..

บางรูปที่เบลอๆเนี่ย คือ... เหนื่อยจนมือสั่น  หรือ  เจอเด็กสาวๆแล้วมือสั่น ???



..

โอเค คณะผม ออกตัวไปละ

บ่ายๆโน่นมั้ง กว่าจะถึง

อันนี้สถาปัตย์ มีโชว์กลองก่อนปล่อยตัว

สาวๆจิ้มลิ้มพริ้มเพรา งานนี้ดีบุกๆเจียงใหม่คนเดียวหรือนี่
เก่งกล้าแท้น๊อ..
คิดถึงศาลาธรรมและบรรยากาศ มช.มาก
ไม่ได้เรียนที่นี่หรอก ได้แต่ทำงานในอดีต

คณะสุดท้าย ทุกปี

มีนางรำฟ้อนนำทุกปี วิจิตรศิลป์ ที่มีงานลูกทุ่งวิจิตรฯ ในหนังเรื่อง "เพื่อนสนิท" น่ะแหล่ะ ถึงดอยที่สุดท้ายทุกปี

ตอนปี 1 ใครไม่เดินขึ้นดอย เรียนไม่จบจริงๆค่ะ

เพราะนุชไม่ได้เดินขึ้นดอย เพราะรถมอไซต์ล้ม ขาเน่า เลยไม่ได้จบ มช เลย

เห็นแล้วอยากกลับไปเรียน มช อะ >_<

ของเค้าดีจริง  ๆ

โดยคณะวิจิตรศิลป์ จะอัญเชิญผ้าไปห่มพระธาตุดอยสุเทพด้วย

เหมือนประเพณีห่มผ้าขึ้นธาตุที่นครศรีธรรมราชน่ะแหล่ะ ผมยังรู้ตอนหลังเรียนจบเลย

เพราะตอนเรียนจะขึ้นดอยไปก่อนวิจิตร เลยไม่เคยรู้

พิธีกรของงานครับ ต้องพูดเหนือได้เท่านั้น

ขยันไปได้เกือบทุกปีนะดีบุก

ป้าจบมา 30 ปีแล้ว  โค ตะ ระ แก่เลย

แต่ก็ยังกระดึ๋งกระดั๋งทุกครั้งที่มีการรีวิวถึงสถาบันของเรา

ขอบคุณจ้ะที่เอารีวิวมาฝาก

พอปล่อยตัวทุกคณะไปแล้ว รุ่นพี่ปีแก่อย่างเราก็....ไปกินข้าวครับ

ใจเย็นๆ รอขึ้นรถแดง แฮ่ๆ  เดินขึ้นดอยมันต้องเพื่อนเยอะๆครับ ถึงจะสนุก รอบนี้ผมเพื่อนลูกเขย ม.ช. ไปชมบรรยากาศ ไปกันแค่ 3 คน เลยนั่งรถแดงตามขึ้นไป

จริงๆขึ้นยากมากนะครับ ถ้าใครไปอย่าหวังว่าแค่รถติดนิดหน่อยนะ คลัทซ์ไหม้ปีนึงเป็นสิบคันนะครับ มอเตอร์ไซค์ยังแทบไม่รอดเลย คิดว่าคนหมื่นกว่าขึ้นดอยพร้อมกันมันจะเป็นยังไงหล่ะ

รูปนี้เอาเอามาฝากหนุ่มๆ แก่ๆ ทั้งหลาย ผู้ร่วมรถแดง สาบานว่าไม่ได้ตั้งใจถ่ายมา จังหวะรถเหวี่ยง มือมันอยู่ที่ชัตเตอร์ เพราะรอดักถ่ายขบวนน้องๆ เลยได้มา แต่ดูจากประกายแล้ว ระดับดาวคณะเลยมั้ง แต่ไม่รู้คณะอะไร

ลืมรูป

ลืมรูป ครั้งที่ 2

ดูซิครับ ขบวนเด็กๆ ระหว่างขึ้นดอย

รถไม่ได้โล่งอย่างนี้ตลอดนะ ติดหนักๆประมาณช่วงกลางทาง เป็นศูนย์ไฟป่า หลายคณะจะแวะกินข้าวตรงนี้ ติดอีกจุงตรงโค้งขุณกัณฐ์ ตรงที่เป็นโค้งหักศอกก่อนถึงดอยสุเทพน่ะ

อันนี้น่าจะวิทยา สีเหลืองขนาดนี้

ตามไป ขึ้นดอยด้วยคนด้วยนะ
คิดถึง  เชียงใหม่นะ

สภาวะรถติด

สวัสดีทุกท่านที่มาเยี่ยมชมนะครับ

หลังจากรถติดมากกกกกกกกกกกก  เหลือระยะทางประมาณ 2 ก.ม.

เลยลงเดินกันครับ

เดินไปเรื่อยๆ ฝ่าดงรถมา ก็จะเจอโค้งขุณกัณฐ์ ในสภาวะนี้ เด็ก ม.ช. จะเรียกว่าโค้งสปิริต โดย ปี 1 ทุกคนของแต่ละคณะ รุ่นพี่ที่มีหน้าที่ของคณะนั้นๆ จะบููมอีกครั้งก่อนที่จะวิ่งจับมือ หรือกอดคอผ่านโค้งไปด้วยกัน เป็นประเพณีครับ

ข้างทางก็จะมีรุ่นพี่จากหลายๆคณะมาดักรอ

คุณตำรวจจะคอยหยุดรถไม่ให้ผ่านในตอนบูมและวิ่งขึ้นครับ

บรรยากาศแถวนั้น

พวกพี่ๆที่รอดู และคอยต้อนรับน้องอยู่ด้านบน

จะขึ้นตอนไหน ให้ดูป้ายจากสโมฯกลางครับ

น้องๆเยอะมากกกกกกกกกกกกก

ป้ายที่สอง

เตรียมบูมได้

ไปได้!!! วิ่งกันไป

ใครล้มเราก็จะช่วยกัน!!!

ไปเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ตามมาโตยเน้อ ...

   ปีนี้ได้กลับไปรำลึกความหลังอีกครั้ง ... ได้รู้ความจริงมาอีก 1 ข้อคือ

"" เวลาผ่านไป เนินนานเท่าไหร่ ... สังขานย่อมแปรตามไปเท่านั้น ""

  กลับลงมา ปวดขาไปเป็นอาทิตย์ค่ะ ...

จะจับมือกัน ไม่งั้นก็กอดคอกันครับ

พยาบาลปีนี้ เดินกอดคอกันขึ้นและร้องเพลงครับ ผมก็งงเหมือนกัน

ทดสอบ วิ่งขึ้นดอย

โค้งนี้แหล่ะ ที่ต้องวิ่งขึ้น

อันนี้เภสัชฯ

รุ่นพี่ๆคอยรับอยู่ข้างบนแล้ว

ปีนี้ผมอยู่ตรงนี้แค่พักเดียว เพราะคิววิ่งขึ้นช้ามากกก เนื่องจากบนดอยสุเทพคนแน่นมาก เลยปล่อยขึ้นไปไม่ได้ น้องๆจะต้องเดินขึ้นบันไดไปพระธาตุนะครับ

อีกสองร้อยกว่าขั้น จังหวะนั้นแหล่ะ ขาตายกันเลยทีเดียว

ขนาดพวกผมว่าแน่ๆยังแทบแย่เลย

นี่ อุปกรณ์พร้อม พัดในมือ

นี่เป็นเหตุการณ์ก่อนผมจะลงดอย แล้วฝนตกถล่มครับ น่าสงสารน้องๆ แต่ตอนพวกผมเดินขึ้นก็ตก เรื่องปกติ

เข้ามาดูบรรยากาศ  คิดถึง มช. จับใจ
มารายงานตัวค่ะ ลูกช้าง รหัส 40 คณะมนุษย์จ้า คิดถึงบรรยากาศเมื่อ 10 กว่าที่แลัวค่ะ จำได้แต่ว่าเหนื่อยมาก

CMU

แวะมาปาดดดดดดดดดด จำได้ว่าขึ้นปีหนึ่ง ลงมาหลับไปวันนึงเต็มๆ
พอปีสองขึ้นไปส่งน้อง เป็นพี่แล้วเดินขึ้นเหมือนกัน แต่ไม่เหนื่อยเท่าแฮะ
ปี3ปี4ไม่ขึ้นละ อิอิ

ถึงตอนนี้ จะเห็นเด็กโดนให้ยาดม เป็นลม หกล้ม โดนหาม เยอะมากๆ

เป็นเรื่องปกติครับ เราไม่ได้เอาน้องมาทรมานนะ มันเป็นประเพณี มันเป็นความเชื่อ

พอมาถึงเราจะภูมิใจที่เราเดินขึ้นมาได้กับเพื่อนๆ พอขึ้นมาถึงก็ต้องเดินขึ้นบันไดต่อ เพื่อไปรอพิธีรับขวัญหน้าพระธาตุ กลับมาถึงกันก็บ่ายๆแล้วมั้ง

บางคณะเดินกลับลงมาถึงค่ำมืดเลย เจอฝนตกหนักอีกต่างหาก บางคณะจะนัดรถแดงมารับ บางคณะเดินลง บางคณะตะกายดอยลง(คือเส้นทางตัดตรงลงดอย จะเป็นป่าและพื้นดินชันๆ) แล้วแต่ประเพณี


....จบแล้วครับ รับน้องขึ้นดอย 2554

ปิดด้วยรูปนี้แล้วกันเนอะ

และคลิปปิดท้าย ของรุ่นน้องผมเอง

สังเกตดู ตอนประมาณนาทีกว่าๆ จะมีเพื่อนเข็นเพื่อนที่นั่งรถเข็นเพื่อขึ้นดอย

เพื่อนมันโ ค ต ร "ใจ"

มาน้ำตาไหลกับ 2 คลิป และอีกหลายๆ ภาพ
ทุกวันนี้หาเหตุผลไม่ได้ว่าเรียนจบแล้วจะกลับไปขึ้นดอยอีกทำไม
แต่ใจก็อยากไปทุกปี ปีที่แล้วไป ปีนี้ไม่ได้ไป สังขารไม่เอื้ออำนวย
ดันมีช้างน้อยอยู่ในท้องซะก่อน แหะๆ

ขอบคุณพี่บุกมากๆ ที่เอารูปมาลงรีวิวให้ดูกัน
พอจะหายคิดถึงได้บ้าง อิอิ

ปล. ทำไมไม่มีรูปของวิศวะเลย เชอะ เชอะ :b

ส่วนอันนี้รีวิวของปีที่แล้วครับ

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9608186/E9608186.html

ป.ล. ไม่ค่อยมีรูปผู้ชาย เพราะผมไม่ชอบบบบบบบบบบ

และปีนี้เดินน้อย อยู่บนรถซะมาก ฝนตกอีกต่างหาก เลยมีรูปบนดอยน้อยหน่อยครับ

...สวัสดีรุ่นพี่ รุ่นน้อง เพื่อนร่วมชั้นปี และผู้เข้าชมรีวิวทุกท่านครับ

คั่นถึงตรงนี้


ไม่อยากบอกรหัสเลย เด่วรู้ว่าหนุ่มสุด ๆ

เข้ามาชื่นชมประเพณีดีๆของมช.ด้วยจ้า

ถึงขาจะเป๋ แต่จำความรู้สึกตอนวิ่งช่วงโค้งวัดใจได้

วิ่งขึ้นไปถึง แผลบวมเหมือนจะระเบิดเลย  

^__^

เข้ามา ชมรูปสวยๆครับ ไม่ได้เรียน มช แต่เห็นรูปแล้ว ชื่นชมกับประเพณีที่ดีงามแบบนี้อ่ะคัรบ
ว่าแต่น่าจะมีรูป ทั้งชาย ทั้ง หญิง คละกัน เพราะ เผื่อมีบางคนอยากดู เหอๆๆๆ

เสียดาย ที่ไม่ได้เป็น เด็ก มช. อยากไปเรียน เชียงใหม่ มาก ๆ  แฮะ ๆ

  ขอบคุณครับ เฮีย

เคยสอบติดคณะเดียวกับ จขกท

ดีใจมาก

แต่ที่บ้านไม่ให้ไปเรียน

บอกมันไกล -*-

สดใส ๆๆ ๆมากๆๆ เลยย  อิอิ
เด็ก มช. หน้าตาดี กันจัง ....  ><
เสียดายยย ไม่ค่อยมีรุปหนุ่มๆ  

แอบเข้ามาแจกกีบให้คณะตัวเองเบาๆ ^^

ตามประธานฯ ขึ้นดอยอีกแล้ว

ขอบคุณสำหรับภาพบรรยากาศดีๆ ให้หายคิดถึงมอชอ

ตามมาแจกกีบคณะตัวเองเหมือนกัน ..

คิดถึงตอนวิ่งขึ้นดอย >.<

เด็ก มช ด้วยคน มารำลึกความหลังด้วย เป็นประิเพณีที่น่าประทับใจมาก มองย้อนกลับไป กี่ปี ๆ ก็ไม่มีเบื่อ คนที่ไม่ผ่านการับน้องจะไม่ค่อยผูกพันแบบนี้หรอก แบบว่าจบมาสิบปี ก็ไปรับน้องทุกปี   เสียดายคนรุ่นใหม่ที่มองพิธิรับน้องว่าไร้สาระ ไร้ประโยชน์ ป่าเถื่อน  ไม่รับน้องก็เรียนจบได้นั่นน่ะ  เสียดายที่คุณมีอคตินะ แบบว่าคุณอาจจะมองมหาวิทยาลัยว่า มีหน้าที่ไปเรียน เรียนเสร็จก็จบกัน คุณจะไม่เข้าใจว่าทำไมรุ่นพี่ถึงกลับไปทุกปี ๆ  

ระบายความในใจหน่อย อย่าดราม่านะ  เมเจอร์เรามีรับน้องแบบลำบากด้วย (ละไว้ในฐานที่เข้าใจ)  แต่กฏกติกาเยอะมาก ๆๆๆๆ  ตอนปี 2 หากคุณจะทำหน้าที่อบรม ต้องไปฝึกก่อน เทรนก่อนและเทสด้วยว่าผ่านหรือเปล่า ผ่านในระดับไหน  ไม่ใช่ว่าใครจะมาถึงแล้วแหกปาก ตะโกนอะไรก็ได้นะ  แบบว่ามันยากกว่าที่คุณ ๆ คิดกันเยอะ  ห้ามด่า ห้ามหยาบคาย ห้ามเหน็บแนม ห้าม ห้าม ห้ามและ ห้าม เยอะมาก แต่ คณะอื่น หรือมหาวิทยาลัยอื่นอาจไม่เป็นแบบนี้นะ ถึังได้มีกระแสต่อต้านกันเยอะแยะมากมาย  พวกรุนแรงเกินไปเราก็ไม่เห็นด้วยหรอก

ปล เพราะเบื้องหลังพิธีรับน้องขึ้นดอย เห็นเด็กหน้าตาบึ้งตึง (เตรียมบูม) ติดกิ๊บผมตึึงเรียบ ติดกระดุมถึงคอ เข้าแถวเป็นระเบียบ  มันก็จะมีไอ้พิธิการที่พวกคุณ ๆ แอนตี้กัน ปนอยู่ด้วยหมดทั้งนั้นแหละ  ก่อนขึ้นดอยใหญ่ เราได้ขึ้นตะกายดอยด้วย โดยขึ้นทางป่า มีอยู่ช่วงหนึ่ง ทางชันมาก รุ่นพี่เอาเชือกอันใหญ่ ๆ มาให้จับเดินขึ้นไปต่อ ๆ กัน ผ่านน้ำตกด้วย น่าจะทางหลังสวนสัตว์นั่นแหละ

เราน่าจะรุ่นพี่ ดีบุก ปีหรือสองปีนี่แหละ  เสื้อคณะ เสื้อจังหวัด เสื้อเมเจอร์ เสื้อกันหนาวเมเจอร์มีเพียบ  (คณะมนุษย์)

ขอบคุณครับสำหรับรีวิว

ปล.ขอเก็บค่านายแบบเสื้อรุ่นด้วยครับ 555+

คิดถึงเสียงนาฬิกาที่คอยบอกเวลาสมัยเรียนตั้งแต่ ม.1  ตอนนี้ยังตีดังอยู่หรือเปล่าคะ

แหม น้อง มช. นี่หน้าตาดีกันทุกคนเลย

มาแอบดูสาวๆ ครับ ทั่น

เห็นแล้วก็รู้สึกเสียใจที่ตอนเอ็นทรานช์ไม่ได้เลือกเชียงใหม่ไว้เลย

อยากมีโอกาสไปเรียนที่นี่บ้างคับ

ขอบคุณครับ

ปล. ทั้งกระทู้นี้ชอบ คคห.68 มากที่สุดคับ >_<

ลูกช้างมช.รายงานตัวค่ะ

ดูที่ไร น้ำตาไหลทู๊กที คิดถึงอ่า อยากกลับไปเรียนอีกจริง ๆ

คิดถึงอ่างแก้ว คิดถึงฝาย คิดถึงหน้ามอ คิดถึงหลังมอ คิดถึงวันลอยกระทงที่อ่างแก้วอย่างกะสนามรบ 55

ตอนปี 1 นี่เหนื่อยจิง ยิ่งโค้งวัดใจที่แทบจะตัวปลิว โดนเพื่อนมันลากไปเพราะเห็นว่าเราไม่ไหวแระ ซาบซึ้งจริง ๆ ><~

แต่ตอนปี 4 ก็เหนื่อยนะ เดินลงดอยเนี่ย ใครว่าไม่เหนื่อย กลับมาเดินไม่ได้เลยทีเดียว 555

ว่าแต่ ทำไมคณะเราเกาหลี๊ เกาหลีอ่ะ

ปีหน้าเจอกันนะคะ ไม่พลาดแน่ เพราะเด็ก 45 จะครบ 10 ปีเหมือนกันจ้า ^^

**เพิ่มเติม ไม่มีเด็ก ๆ วิดวะจริง ๆ เหรอ ^O^**

เห้นแล้ว อื้ม ขนลูกน่ะ  ชอบประเพณีแบบนี้จัง
ขอบคุณน่ะครับ

แอร๊ยยย ,,

ลูกช้าง เหมือนกัน เน้อ

เศร้าตรงที่ สี่ปีที่แล้วเลือกไว้อันดับหนึ่งเลย
แต่มันไม่ติดดดดดด T T

คิดแล้วก็เศร้าอีกที....

ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ หนูจะตั้งใจเรียน

 ดูแล้วขนลุก

ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ

จขกท. ไม่กำพร้าแฟนแล้วเหรอคะ ^^

เข้ามาแซว

สาว มช.หน้าตาดีทุกคนค่าาาาาาา 55555555

ท่านประธาน รหัสอะไรคะนี่?? ^^"

ตอนเราขึ้นไป กลับลงมาก็สลบไปวันนึงเต็มๆ เหมือนกัน แถมก่อนขึ้น เป็นไข้ เป็นหวัดอีก ทรมานมากกกกกกกกก แต่เป็นประสบการณ์ที่จำได้ไม่มีทางลืมแน่นอน ^^

^
^

คุณ Northlady

คำตอบอยู่ในรูป คห. 96 ครับ


น้าป๊อก บางทีมันอยู่บนรถนะ ถึงสั่น

ขอบคุณ จขกท มากเลย คิดถึงวันเก่า ๆ ที่มีความสุขมากมาย

คิดถึงเมื่อก่อน ผ่านมา 7 ปีละยังจำบรรยากาศตอนรับน้องขึ้นดอยได้อยู่เลย
เกือบไม่ไหวแล้ว โดนเพื่อนหิ้วปีก 2 ข้างขึ้นตรงโค้งสุดท้าย ^^"

คิดถึงวันเก่า ๆ ครับ
ขอบคุณที่รีวิวให้รับชมครับ

ขอแชร์เรื่องเสื้อหน่อย ของเราแต่ละคนก็จะมีนะ
- เสื้อเชิ้ตจังหวัดก่อน
- ถ้าได้โควตา (ภาคเหนือ) มีเสื้อโควตาก่อน 1 ตัว
- เสื้อขึ้นดอย  จากภาพ ชุดแมสคอม ปีนี้เท่ห์มาก ๆ อินเืทรนด์ ดีไซน์สวยนะ ปกป้อง (กันแดด) และก็รัดกุม ไม่โป๊ ไม่โชว์ ไม่บางแนบเนื้อ ไม่มีอะไรล่อแหลมเลย  
- เสื้อคณะ
- เสื้อเมเจอร์
- เสื้อกันหนาวเมเจอร์
- เสื้อชมรม (ก็แล้วแต่โอกาส) ไปกิจกรรมแต่ละครั้งก็ได้ครั้งละตัว

อย่างวิจิตรศิลป์ รักกันสุด ๆ นั่นเขาก็ัรับน้องเข้มข้นเหมือนกัน ผู้หญิงต้องใส่เจลและกิ๊ปติดผมเปรี๊ยะ เลย เมเจอร์เรายังเด็ก ๆ เลยนะนั่น

แหะๆ พี่รหัส22070**
ขอมาลงเร็คคอร์ด และร่วมชมภาพงานอันยิ่งใหญ่ของลูกช้างทุกคน

มาลงชื่อลูกช้าง 46 ด้วยคนค่ะ คิดถึงเนอะ

ลูกช้าง 44 ขอขอบคุณสำหรับภาพสวยๆครับ ^^

ว้าว ว้าว... เป็นประเพณีที่น่าสนุกมากเลยค่ะ

สาวๆ มช. ก็น่ารักทุกคนเลยนะ

เพื่อนร่วมรุ่นผมครับ เรียนด้วยกันเลย

ไอ่เชฟหมีครัวกากๆ กะน้าช้าง และไอ่ผู้กำกับ

ต้องถ่ายรูปกับมันก่อนดัง

..คนจบคณะนี้มันแบบว่า จิตไม่ปกติสักคน 555

คิดถึงสมัยวัยเอ๊าะมาก อยู่คณะวิดยา จะได้ว่าตอนนั้นขึ้นโค้งสปิริต กอดคอกันวิ่ง แทบหอบแด๊กเลยอ่ะ

ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เรียนที่ มช ในระดับอุดมศึกษา

แต่อย่างน้อยก็เคยเป็นส่วนหนึ่ง ส่วนเล็กๆของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ 

อยากจะบอกว่าภูิมิใจเสมอที่ได้เรียนในรั้วมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ 

i cmu

49 คณะมนุษย์ศาสตร์ค่ะ คิดถึงถิ่นแดนช้างจริงๆ

คุณประทานชมรมคนมีแฟนน่ารัก รหัสอะไรอ่ะคะ เราก็มีเพื่อนอยู่ masscom เหมือนกัน ไม่รู้จะรุ่นเดียวกันรึเปล่า

เข้ามาชมบรรยากาศ  และร่วมรำลึกความทรงจำน่าประทับใจด้วยคนค่ะ

จำได้ว่าตอนปี 1 เป็นลมไป 2 รอบ  เหอๆ  แล้วรุ่นเราก็เหมือนจะเป็นรุ่นสุดท้ายที่เค้าให้ขึ้นไปโชว์การแสดงบนดอย (ตรงลานจอดรถก่อนขึ้นพระธาตุ)  ได้น่ะค่ะ  อีกปีนึงสั่งงด  ไม่ทราบสาเหตุเหมือนกัน  แต่ก็ช่างเค้าเหอะเนอะ  แต่กิจกรรมการโชว์เนี้ย  มันทำให้รุ่นเรารักกันมากขึ้น  รู้จักกันมากขึ้นจริงๆ นะ   ถ้าไม่มีกิจกรรมนี้ก็แทบจะไม่รู้จักกันเลยแหละคะ เพราะคณะเรารับน้องไม่โหดมากอ่ะค่ะ   รุ่นพี่ก็ไม่ค่อยอะไร (อยู่กันคนละฝั่ง - -" )  ปี 1 เลยสบายตัว  จนคณะื่อื่นค่อนขอดและแอบประนาม  T_T    

แต่พออยู่ปี 3 ก็ต้องมาคุมน้องๆ  ล่ะ  สนุกมาก  คราวนี้ไม่เป็นลมแล้ว  555  เดินขึ้นไปได้โดยสวัสดิภาพ

คิดถึงจริงๆ ค่ะ  บรรยากาศแบบนี้

มาลงชื่อว่าเคยเกือบเป็นลูกเขย มอชอ หุหุ

เกือบได้เป็นสะใภ้ มช.เหมือนกัน  เหอ เหอ

มาชมบรรยากาศค่ะ

รับน้องขึ้นดอยน่าสนุกและประทับใจมาก จำได้ว่าอยากจะเรียนมามช.เพราะประเพณีนี้แหล่ะ อิอิ
ว้า อยากจะตามขึ้นดอยด้วยคนจ้า แต่คงจะไปไหวงั้นเค้าส่งที่เชิงดอยน๊าา อิอิ

ผมโสดครับ ใครจะมาสมัครเป็นสะใภ้ มช เชิญครับ ฮาๆๆๆ

คิดถึงภาพบรรยากาศเก่าๆจังเลย บูมคณะเรียกผู้หญิงตั้งแต่ตี สี่ เริ่มจากหอ แปดหญิงและสุดท้ายที่หอสามหญิง แล้วก็เดินๆๆๆๆๆทั้งวันเลย พอลงมาก็นอนครับ วันอาทิตย์ตื่นอีกทีตอนสองทุ่ม

คิดถึง......

ผมโสดครับ ใครจะมาสมัครเป็นสะใภ้ มช เชิญครับ ฮาๆๆๆ

คิดถึงภาพบรรยากาศเก่าๆจังเลย บูมคณะเรียกผู้หญิงตั้งแต่ตี สี่ เริ่มจากหอ แปดหญิงและสุดท้ายที่หอสามหญิง แล้วก็เดินๆๆๆๆๆทั้งวันเลย พอลงมาก็นอนครับ วันอาทิตย์ตื่นอีกทีตอนสองทุ่ม

คิดถึง......

ลูกช้าง ๔๓ รายงานตัวจ้า....

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ของเรา
งามพร้อมสมภูมิลำเนา
ที่พวกเราแสนภูมิใจ
สร้างความหวังศรัทธา
วิทยาพาเรืองไกล
พวกเราขอเทอดทูนไว้
ด้วยดวงใจพร้อมเพรียงบูชา
...
ลูกช้างมารายงานตัวเจ้า
...
ใช่แล้วคะลูกช้างหน้าตาดี ทู๊กกกกคน ^__^

มารำลึกความหลังค่ะ  ตอนโค้งสปิริตนี่ขึ้นไปซักพัก จะสโลววว โมชั่นโดยอัตโนมัติ 555

คิดถึงเชียงใหม่  คิดถึง มช. ม๊ากกกกกกกกกกกกกกกก มากกกกกกกกกก

คิดถึง มช. จร้า
เสียดายปีนี้ไม่ได้กลับไปขึ้นดอยง่ะ

ดูรีวิวนี้แล้วอยากกลับไปเป็นเด็กจัง

ไม่ได้เป็นไรกับมช.เลย
เป็นงานที่น่าประทับใจมากๆ

ลูกจ๊าง 45 รายงานตัววววววววววววว :)

ปีนี้กะปีที่แล้วไม่ได้ไปเพราะเริ่มเรียนโท แต่หลังเรียนจบคิดว่ายังไงก็จะไป

ไปจนกว่าจะไปไม่ได้นั่นแหล่ะค่ะ ^^

เพิ่งรู้ว่าดีบุกเป็นเพื่อนกับเชฟหมีครัวกากๆน่ะเนี่ย

มช มีรับขึ้นดอย  ธรรมศาสตร์ของเรา จะมีรับน้องขึ้นโดมบ้างมั้ยเนี่ย

ประเพณี นี้ดูขลัง มากเลยครับ ชอบจัง ถึงแม้ไม่ได้เป็นศิษย์ มช.

ขอบคุณมากค่ะ ชอบคห. 87 88 ที่ซู้ด คณะเราเอง อิอิ

จาก 2110... ค่า

เห็นแล้วขนลุกเลยค่ะ

เสียดาย เคยแอบอยากเข้า มช. นะเนี่ย

อายุเลขเลข3ขอเอ็นใหม่เข้ามช.ได้ไหมครับ

มิน่าเห็นท่านประธานแว้บๆ เพราะผมไปทำงานแถวนั้นพอดี เอิ๊กๆ


ปล. รูปป้อจายเยอะมากกกก  บะได้ใจ แง่งๆๆๆ

ชอบพระเพณีขึ้นดอยของที่นี่มากๆที่รอดูทุกปีก็คณะวิจิตรศิลป์นี่แหล่ะเขามาแบบอลังการงานสร้างวมากๆ...ถ้าผมเป็นผู้ว่าเชียงใหม่จะสนับสนุนประเพณีขึ้นดอยของ ม.ช. และเชิญชวนนักท่องเที่ยวมาดูมันหายากมากนะครับ ยังคงเอกลักษณ์ของชาวเหนือไว้ด้วยยิ่งเรื่องการแต่งกายนี่สวยงามอย่าบอกใครเชียว


ลองโปรโมท "กิจกรรมขึ้นดอยของ ม.ช." ดีๆผมว่าทั้งคนไทยทั้งต่างชาติอยากมาชมเลยละครับ

มาลงชื่อกระทู้ดีๆค่ะ
รหัส42
ตอนนั้นวิ่งขึ้นดอยทุกปีๆเลย ตลอด6ปี ไม่เคยพลาด
ปีสุดท้าย ตอนเดินลงเนี่ยไม่ไหว ขาเดี้ยง

เด็กๆน่ารัก

คณะเรา เดิน+วิ่งขึ้นดอย  ส่วนขากลับ พี่เค้าให้นั่งรถแดงลงค่ะ ^^
เป็นคณะที่น่ารักมาก ๆ

ประทับใจ ๆ

ลูกช้าง 46(ป.โท) รายงานตัวค่ะ

...ตามพี่บุกมางานรับน้องลูกช้างด้วยคนนะคะ  

ประทับใจมากเลยค่ะ เวลามีรับน้องมาให้ดูที่ไรชอบมากค่ะ  ^-^

มารายงานตัวด้วยคน 4601... คิดถึงมอชอมาก คิดถึงทุกอย่าง
ตอนขึ้นดอย คณะตัวเองสบายมากเดินชมนกชมไม้แวะระหว่างทางไปเรื่อยหมวกก็ใส่
อันเบ่อเริ่ม แต่โค้งสปิริตไม่ยอมเหมือนกันนะอิอิ ความรู้สึกเป็นอะัไรที่มีคุณค่ามาก
ระหว่างทาง เราช่วยเหลือกัน เดินคุยกัน ทำความรู้จักกัน ต่างสาขาแต่คณะเีดียวกัน
ก็เดินคุยกันได้ โชคดีปีที่ตัวเองขึ้นฝนไม่ตก ถึงแดดร้อนก็มีหมวก แต่ละคณะก็มีเอกลักษณ์
ของวิธิการขึ้นดอยแตกต่างกันไป คณะมนุษยศาสตร์ออกตัวคณะที่เท่าไรก็แล้วแต่ ถึงท้ายๆ
ตลอด ปล่อยให้คนอื่นเข้าแซงไป คณะวิศวะกับเกษตรก็วิ่งๆๆดูแข็งแรงดี วิจิตรศิลป์ก็สวยงาม
อ้อนช้อย แต่จุดหมายคือที่เดียวกัน ขึ้นไปสักการะพระธาตุดอยสุเทพ
พอมาเป็นพี่ก็ไปช่วยจูงมือน้องคณะตอนวิ่งขึ้นโค้ง เพื่อนอยู่ข้างล่างบอกชั้นเห็นแกชัดมา
เด๋ววิ่งเด่วกระโดด ดึ๋งๆเหมือนกระต่ายเลย จบมาหลายปีล่ะแต่ัยังไม่ได้มีโอกาสกลับ
ไปร่วมกิจกรรมที่มีคุณค่านี้อีกเลย
หวังว่าปีไหนสักปีจะได้ไปนะ คิดว่าคงไม่ได้เป็นป้าไม่มีแรงไปสะก่อน

ปอลิง MASS COM น้องๆในคณะเยอะมากเลยอ่ะ
ปอลิง(2) เด๋วนี้ในมอค่ำๆดึกๆยังมีแจกของอยู่มั้ย

มารำลึกความหลัง

นานมากกกกแล้วนะเนี่ย ...... ดูจากเลขรหัสสมาชิกด้านบน สงสัยเราจะแก่สุด *_*

ยังจำบรรยากาศได้ดี

ปล. #68 นี้คณะอีค่อนครับ ชื่อนี้ไม่บอก อิอิ

ชอบอะ อยากเป็นส่วนหนึ่งของประเพณีดีๆ แบบนี้

เป็นกระทู้ BP mี่ ผมไม่ได้คาดหวังมาดูธรรมชาติสักเท่าไหร่

รหัส 35 มารายงานตัวค่ะ  อายๆ จบมาซะนานเชียว
ตอนรับน้องขึ้้นดอย ยังจำได้ว่า แค่เดินถึงผาลาด ก็จะแทบจะคลานแล้วอะค่ะ  

คิดถึง มช. ที่สุดในโลก กลับไปทีไรต้องไปสูดกลิ่นในมอ  หน้ามอ หลังมอทุกครั้ง

เราเจอ จขกท. ด้วยค่ะ

เพิ่งได้ไปในรอบหลายปี บรรยากาศยังเหมือนเดิมเนาะ  ^^

ลูกจ๊าง45จ้า  ขอบคุณที่รีวิวมาฝาก  ไปได้ไปเชียงใหม่จะ3ปีแล้นนนนคิดถึงๆๆ

คิดถึงมช.
คิดถึง รับน้องขึ้นดอย
คิดถึงบูมคณะ
คิดถึงฝั่งสวนดอก
คิดถึง  ห้องมืดตอนว๊ากปี2
คิดถึงรับน้องเมเจอร์
คิดถึง หอ 2หญิง
คิดถึง แจกของตอนไฟดับ
คิดถึงรถแดง
คิดถึงรถไฟฟ้าที่วนมารับหน้าหอไปส่งที่คณะ
คิดถึงหอนาฬิกาหน้าวิดวะ
คิดถึงโรงอาหารคณะมนุษย์
คิดถึง slope ตอนเรียน
คิดถึง อาจารย์หลายๆท่าน
คิดถึง เสื้อ shop ที่ได้มาแสนยาก
คิดถึงอ่างแก้ว
คิดถึงสลัดฝายหิน
คิดถึงคืนที่ฝนตกแล้วเช้าวันต่อมาสนามหญ้าหน้าศาลาธรรมก็เขียวจัด
คิดถึงหน้ามอ
คิดถึงหลังมอ
คิดถึงกาดสวนแก้ว
คิดถึงกาดหลวง
คิดถึงกาดรินคำ
คิดถึงถนนคนเดิน
คิดถึงขนมจีนน้ำเงี๊ยว
คิดถึงพี่รหัส
คิดถึงน้องรหัส
คิดถึงวันเลี้ยงสาย
คิดถึงเพื่อนๆที่ ขี่รถเครื่องไปเรียนด้วยกัน  (และแต่งงานกันไปแล้วปล่อยเราโสดอยู่คนเดียว)
คิดถึงป้ายชื่อปี1น้องคณะวิจิตรศิลป์ที่เขียนชื่อแปลกๆ
คิดถึงแฟนเก่าที่เคยเจอกันที่เชียงใหม่ (และเลิกกันในที่สุด)
คิดถึงsport day
คิดถึงออกค่ายที่แม่ริม
คิดถึงหน้าหนาวที่ไม่ได้ยินเสียงอาบน้ำตอนเช้าที่หอพักก่อนไปเรียน
คิดถึงอมช.
คิดถึงหอสมุด
คิดถึงอาหารหลังมอ
คิดถึงร้านหนังสือเช่าที่มีมากมายหลังมอ(และหน้ามอ)
คิดถึงความเครียดก่อนสอบมิดเทอมและfinal
คิดถึง lab กริ๊ง
คิดถึง โค้งสุดท้ายตอนขึ้นดอย
คิดถึงชีวิตนักศึกษาที่แสนสนุก (จริงๆนะ)
คิดถึงกระโปรงสั้น
คิดถึงโดดเรียน
คิดถึงรองเท้าผ้าใบและป้ายชื่อ น้องปี1
คิดถึงสีม่วง
คิดถึงวันรับปริญญา
คิดถึงมช.มากมายนะ

แฟนเรารหัส  4413XXX
ดชเรารหัส 4603XXX

ขึ้นดอยปีที่ผ่านมาก็ได้ไปด้วยนะคะ  ระลึกความหลังกัน
เด็กๆเดี๋ยวนี้ หน้าตาดีกันทั้งนั้น คอนเฟริ์ม 555+




จขกท นี่รหัส 42 รึเปล่าคะ ประหนึ่งเป็นรุ่นบุกเบิก เมเจอร์แมสคอมเลยฝช่ป่ะคะ

เราเรีบย แมสคอมเป็น Minor ค่ะ สนุกดี ^^

โหวตกระทู้นี้ อยากให้คนอื่นๆๆได้เห็นประเพณีดีๆๆของเด็กมช.

มนุษย์Eng41 รายงานตัวค่ะ

ขอบคุณสำหรับกระทู้ ความทรงจำดีๆย้อนกลับมาให้เรายิ้มออกอีกครั้ง

น้องๆมีแต่คนน่ารักๆทั้งนั้น  ขอบคุณมากครับ

ผม 28 ครับ

สมัยโน้น ไม่เยอะเหมือนรุ่นหลังๆครับ ใส่เสื้อม่อฮ่อมครับ

Mass Comm รุ่นพี่รายงานตัว
คิดถึงความหลังในม.ช สนุกมากมาย
เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดช่วงหนึ่งของชีวิต

ลูกช้างรายงานตัวด้วยครับ ไปไม่ทันหน้ามอ เพราะสติยังไม่ครบดีอยู่ที่คณะครับ
กว่าสมาชิกศิษย์เก่าที่นาน ๆ ทีจะเจอกันเริ่มเดินทาง ปาไปเกือบสิบโมงแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ

#171 คิดถึงแจกของตอนไฟดับ เพราะชอบเข้าร่วมเหตุการณ์ปะครับ ^^

ขอบคุณ จขกท. ครับ


ป.ล. คิดถึง ก๋วยเตี๋ยวไก้พี่นุช ข้าวซอยป้าผ่อง และน้ำร้านป้ารอด

กระทู้ดักลูกช้าง เข้ามารายงานตัวคิดถึง มช.เหมือนกันนะ
4212... พยาบาลศาสตร์จ้าา

แวะเข้ามาชมน้องมช.เดินขึ้นดอยครับ

มารายงานตัวเช่นกันค่ะ
เป็นลูกช้างรุ่นที่ยังใส่เสื้อม่อฮ่อมขึ้นดอย
และยังได้นั่งร้องเพลงตรงบันไดดอยสุเทพอยู่เลย

เพิ่มเติมชุดพิเศษทิ้งท้าย

รุ่นน้องผม สมัยผมเรียน

หลีดทั้งนั้น

สมัยนั้นยังมีโชว์บนดอยอยู่

คนนี้โฆษณาของ Pepsi ที่ติดอยู่ตามร้านข้าว

ตอนนี้เป็นแอร์ฯไปแล้ว

ปิดด้วยรูปนี้เลยนะครับ ขออวยคณะตัวเองหน่อย

เพื่อนเราก็ mass comm รหัส 45 คร่า อยู่กับมันจนร้องเพลง major มันได้ 555+ (ตอนนั้นยังสังกัดคณะมนุษยศาสตร์อยู่)

เด๋วเราเอารุ่นพี่มาเจิมด้วยดีกว่า

(รุ่นพี่เจ้าของกระทู้เลยอ่ะ mass comm รหัส 13 เอาป่ะคะ >> พ่อเราเอง^^ )

^
^

แม่ผม Mass Comm รุ่นที่สองครับ อุอุ

^
^
^
สุดยอดคร่า เอาไปเลย 3 กีบ ^^ ครอบครัวลูกช้างจริง ๆ

" ซาบซึ่ง "

เห็นแล้วรู้สึกถึงความรักของรุ่นพี่รุ่นน้องในสถาบันเลยอ่ะ

ลูกช้าง อยู่ในห้องนี้เยอะจัง ดันจนได้เป็นกระทู้แนะนำเลย

แวะมาชมอีกรอบ

ศิษย์เก่า มช ป.โท รับมั้ย ^^"

โอ๊ย คิดถึงมช. ขนาดดดดดดดดดด

อยากเห็นรูปตึก HB1 และ HB5 ด้วย  คิดถึง..

^
^

จัดให้ครับ HB 5 ปัจจุบัน

ที่ซ้อมหลีดคณะมนุษย์ฯ

---- กึ๊ดเติงหา มช. ขนาดดดดดดด ----

เห็นรูปทีไรก็คิดถึงทุกที ^^

ไม่ได้เรียนที่ มช. แต่เป็นคนที่หลงมนต์เสน่ห์แห่งเมืองเชียงใหม่ และเคยเข้าไปที่ มช. ตั้งแต่เด็กๆเลยมีความรู้สึกผูกพันธ์เหมือนกัน นั่งดูแต่ละรูปแล้ว อยากจะร้องไห้ มันรู้สึกตื้นตันยังไงบอกไม่ถูก จริงๆ นะ ^__^

ลป. ติดตามประเพณีนี้มาได้สองสามปีล่ะ ตอนแรกตั้งใจว่าจะขึ้นไปดูปีนี้ แต่พอเห็นกำหนดการณ์ออกมา ดันตรงวันงานที่บริษัทอีก เลยพลาดตามเคย.... แต่ยังดีที่ได้เห็นบรรยากาศนี้ ขอบใจนะที่รีวิวให้ดูกัน ^__^

ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ...
มีแอบน้ำตามซึมเล็กน้อย เมื่อนึกถึง..วันวาน...

 สมัยเอนทรานส์ลุงก้เกือบจะได้เป็นลูกช้างม่วงที่คณะฑันต ฯ ละเชียว

แต่มีเสียงคัดค้านเลยอดเลยเสียมาจนถึงทุกวันนี้ อุตส่าห์ฟันสวยรอ 

แต่ ผบ. ก็เป็นลูกช้างม่วงนะครับ 

ถึงแม้ว่าไม่ได้จบ มช แต่ผมก็รู้สึกชอบประเพณีนี้จัง
อยากใ้ห้รักษาไว้นาน ๆ นะครับ
ดูแล้วขนลุกอ่ะ

ขนาดเดินลงตอนต้นปี ปวดขาไปสองสามวัน

ดอยสุเทพตอนเขียวๆ ก็สวยดีเนาะ

ดูกระทู้นี้แล้วรู้ตัวเลย ว่า "แก่" 555
ยังจำความรู้สึก หลับเป็นตายตอนลงดอย หน้าไหม้ เจ็บเท้า และได้สนิทกับเพื่อนๆมากขึ้น ขอบคุณ จขกท มากค่ะ

ไม่ใช่ลูกช้าง แต่เคยไปเดินขึ้นดอยด้วย เมื่อ 20 กว่าปีก่อน (นานโพด)  ประทับใจมาก ....

ไหนสาวบอกไม่ชอบวิศวะกัน บอกขี้เหล้า ขี้ยา เสื่อม ...บลาๆๆ แต่ทำไมสาวหลายๆท่าน ยังเรียกหาวิศวะอยู่ละครับ ^^

อยากเรียนมั่งจัง

สาว "Acc-Ba" กะ "หนุ่มวิดวะ" รายงานตัวจร้า ^^

55 มาดูหน้าตารุ่นน้องคณะตัวเอง ยังคงความง่วงได้ไม่ตกดีกรี

คณะวิจิตศิลป์มักจะเตรียมงานทั้งคืนกันก่อนขึ้นดอยคะ เพราะงั้น ง่วงกันแทบกลิ้งขึ้นดอยเลยทีเดียว สมัยเราก็เงี้ยะ แต่ก็สนุกนะ :D

ลูกช้าง รหัส 47 มารายงานตัวค่า
เข้ามานั่งชมภาพและระลึกถึงความหลัง คิดถึงเชียงใหม่มากๆ
ประเพณีรับน้องขึ้นดอยเนี่ย เป็นประเพณีที่ยิ่งใหญ่มากๆค่ะ โค้งสปิริต เหนื่อยได้ใจมาก

ไม่เห็นภาพ สาวๆ Acc-Ba เลยนะคะ สาวคณะนี้ ก็น่าฮักนะคะ ^^

อุ๊ยส์!! ต้องขออภัย จขกท.อย่างแรง ไปดูรูปรอบ2 ถึงจะได้สังเกตเห็น ว่ามีรูปสาวAcc-Ba แล้วนี่หน่า
แต่เห็นด้วย ว่ามช.เสื้อเยอะมากกก แถมพาไปเลี้ยงเยอะมากด้วย เลี้ยงน้อง(ย่ารหัส,ป้ารหัส,พี่รหัส อย่างต่ำเทอมละครั้งได้มั้ง)ไหนจะเลี้ยงสายรหัสคู่อีก เลี้ยงน้องจังหวัด เลี้ยงน้องชมรม มากมายหลากหลาย ปี1กินจนพุงกาง แต่ก็กรรมตามทัน พอขึ้นเป็นรุ่นพี่เค้าก็โดนเอาคืน 555+

ลูกช้างด้วยครับ ^^

จขกท.รหัส 43 แน่เลย ขอบคุณสำหรับรูปสวยๆนะคะ

มหาลัยอะไรเนี่ย

ทำไมมันช่างน่าเรียนซะจริงๆ  


สงสัยต้องกลับไปอ่านหนังสือเตรียมเอ็นอีกรอบซะแระ

กระทู้รวมลูกช้าง

เป็นประเพณีที่ดีมาก

กึ๊ดเติงหา มช จั๊ดนักเจ้า
ป้ารหัส 29 คงต้องคลานขึ้น
ถึงยอดดอยแล้วเผาเลย

อ่านไปก็แอบลุ้นว่า  ถ้าผมโพสท์รหัสตัวเองลงไปจะแก่สุดในนี้ไหม?
(...ปรากฎว่าไม่แหะ  แต่ก็เกือบ ๆ 55555+)

4013
อุตสาหกรรมเกษตร ขอรายงานตัวครับ

เหล่าเลือดสีทอง  พวกพ้องร่วมใจ ^ ^

สวัสดีลูกช้างทุกท่านนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

ิิกิ๊ดเติงหาขนาด

เป็นลูกช้างวิดยา 43 ค่า อยากกลับไปเดินขึ้นดอยอยู่ตลอด แต่ไม่มีโอกาสกลับไปสักที

ปี้น้องเฮาเป็นตาฮักขนาด   ...   คิดเติงฝายหินเน้อ

รหัส 2201048   ...  ไซโค

4005 มารายงานตัวด้วยคน ดูรีวิวคุณประธานแล้ว แล้วอยากกลับไปขึ้นดอยมาก เหมือนประเพณีทุกอย่างเปลี่ยนไปมากแล้ว แต่พี่ๆ น้องๆ ก็ยังรักกันเหมือนเดิม ^^

4205 มารายงานตัวด้วยคน   ไม่มีโอกาสได้กลับไปขึ้นดอยอีกเลยตั้งแต่เรียนจบ คิดถึงมากๆๆๆ
คิดถึงฝายหิน ตอนนี้ยังมีอยู่ไหมคะ
เข้าเรียนช่วงแรกมุงหญ้าคา ตอนจบโทเป็นปูนละ

ท่านประธานรู้จักเพื่อนดิฉันไหมคะ เธอชื่อน้ำตาล รหัส41 ถ้าจำไม่ผิดเธอเรียนวิทยุ

^
^

คิดว่ารู้นะครับ ขาวๆใช่มั้ย?

^
^
ขาวโอโม่มากๆ ตาโต ผมยาว
เพื่อนดิฉันน่ารักมากกกกกกกกกก

^
^

งั้นคนเดียวกันแหล่ะครับ ทันกันครับ ห่างกัน 2 ปี บังเอิญผมสนิทกับรุ่นนั้นหลายคน

น่าประทับใจมากๆเลยค่ะ สำหรับรีวิวนี้ สุดยอดดดดดดด

รหัส1707... และ2307...แวะมาชมค่ะ
สมัยป้ากะลุง ยังไม่อลังการเยี่ยงนี้ แต่มันส์+รักเพื่อนๆสุดๆ
ชักจะเลือนๆไปแล้วตามวัย

มาชมแล้วจ้ะ

รหัส 3909 แวะมาลงชื่อจ้าา  ... คิดถึงงานขึ้นดอยจริงๆ ^^

มาช้าหน่อยไม่ว่ากันนะ ขอบคุณสำหรับบรรยากาศรับน้องขึ้นดอย ที่ส่วนตัวแล้ว อยากลองวิ่งขึ้นบ้าง แต่ไม่มีปัญญาไปเรียน มช. T___T


ชื่นชมกับประเพณี และสปิริตของชาว มช ที่สานต่อประเพณีนี้มาจากรุ่นสู่รุ่น ขนาดดูในรีวิวแล้วยังขลังค์เลย

สิงห์ขาว รายงายตัวค่าาา....

กระทู้รำลึก คิดถึงตอนขึ้นดอย อยู่ปีนึง เดินขึ้น พี่ก็สั่งให้ "อัดแถวๆๆ" เพื่อเตรียมวิ่งแซงคณะข้างหน้าที่เขาเดินอยู่ ส่วนคณะที่กำลังจะโดนแซงถูกสั่งให้ ขยายแถวเพื่อให้เราวิ่งแซงลำบากขึ้่น

เหนื่อยมากกกกกกก ที่เจ็บใจคือพอวิ่งแซงเขาได้ ก็เหนื่อยไง ฝีเท้าเลยตก ปรากฏว่าคณะที่แซงไปเมื่อกี้ เขาก็เดินเอื่อยๆแซงเราไปเฉยเลย =="

เดินขึ้น 4 ปี และเดินลง ทั้ง 4 ปีเลยค่ะ ถ้ามีโอกาสก็จะกลับไปเดินขึ้นเรื่อยๆ ถือว่าได้นมัสการพระธาตุเป็นศิริมงคลประจำปี แล้วยังได้เจอรุ่นพี่ รุ่นน้อง สายรหัสอีกด้วยนะ...

ปอลอ ต้องเตรียมเงินไปด้วยนะ พอถึงที่พักก็จะต้องซื้อน้ำและขนมแจกหลานๆรหัสสายตระกูลตามธรรมเนียม...

"ที่ศึกษา... มหาวิทยาลัย ในเมืองงามสมนามเชียงใหม่ ติดตรึงฤทัย ใฝ่ฝัน
นี่คือแดนดิน ถิ่น มช. มิ่งขวัญ ที่เรียนร่วมกัน สายจิตสัมพันธ์คงมั่นทุกครา"

ขอบคุณที่ทำให้เรา รำลึกความหลังอีกครั้งครับ
เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำจริงๆ... ^^

Confirm ว่าเด็กรุ่นหลังๆนี่ หน้าตาดีกันจริงจริ๊งงงง

แก้แล้วคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบ พี่แฟ

i miss CMU!!

4002 kha ^^

คาดว่า จขกท น่าจะรุ่นเดียวกับเรา อิอิ 43 ใช่ป่าวจ้า

สวัสดีพี่ๆน้องๆ ทุกคนค่ะ ดีใจที่มีกระทู้นี้ ทำให้เราเจอพี่น้องลูกช้างเยอะแยะเลย

คห.171 คิดถึงเหมือนกันเลยจ้า

ลูกช้าง รหัส 33 ป.ตรี และ 44 ป.โท
คณะศึกษาศาสตร์  มารายงานตัวกับพี่ ๆ  น้อง ๆ
สมัยยังเรียนไปขึ้นดอยทุกปีเลยค่ะ  

เวลาได้ยินเพลงประจำมหาวิทยาลัย
กับเพลงลาภูพิงค์แล้ว น้ำตามันจะไหลค่ะ
คิดถึงวันคืนเก่า ๆ   มหาวิทยาลัยของเราน่าอยู่ น่าเรียนจริง ๆ
รู้สึกภาคภูมิใจกับการเป็นลูกช้าง
และวิชาความรู้ที่ครูบาอาจารย์ได้ประสิทธิ์ประสาทให้เรา
จนเราได้มีวันนี้

ขอบคุณน้อง จขกท. นะคะ ที่ได้นำเอา
ภาพสวย ๆ ให้รำลึกถึงความสุขค่ะ
ขอบคุณจริง ๆ ^^

ต่อน หย่อนนน ต๊ะ ต่อน ย๊อนนน

ต๊ะ ต่อน หย่อนน ต๊อนน หย่อนน ต๊อนน หย่อนนนน

ลูกช้างมารายงานตัวอีกคนนะครับ

เห็นบรรยากาศแล้วหวนคิดถึงอดีตมากๆ

เหนื่อยมากตอนขึ้นดอยแต่ขึ้นไปแล้วมันขลังและมีพลังมากๆ

ขอบคุณภาพน้องๆชาวมช.ที่น่ารักของเราทุกภาพนะท่านประธาน

ผมเด็ก มช.ฝั่งสวนดอกครับ

แวะมาชมครับ

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ

ลูกช้าง  49  รายงานตัวค่ะ

ภูมิใจที่เราได้มาร่วมฝัน    
ร่วมสถาบันอันเทิดทัน
ชูเกียรติแห่งนี้        
มช. กล่อมเกลาเราให้เป็นคนดี  
เปี่ยมศักดิ์ศรีเปี่ยมความรู้นาๆวิชา
ในรั้วม่วงแห่งนี้คงมากมีมนต์ขลัง
จนฝังใจใฝ่รักบูชา                  
ห่างแต่กายใจยังฝังแน่น
ถิ่นแดนที่ตรึงอุรา                  
มช.  นี้ยังตรึงตราเรานั้นแน่เอย

ลูกช้างรหัส 49131....  รายงานตัวค่ะ
จะบอกว่าที่คณะอื่นๆไม่รู้คือ  คณะ อก. ก็แข่งกะวิดวะ เกษตร ขึ้นเหมือนกัน
แต่คณะอื่นๆไม่ค่อยรู้ 55  
ปีเราอยู่ปี 1 คณะเราขึ้นดอยเป็นคณะแรกค่ะ  แซงวิดวะตอนพักกินข้าวที่ ไฟป่า
แล้วก็ขึ้นไปยอดดอยบนสุดอีกที  ค่อยลงมาไหว้พระธาตุดอยสุเทพ
เหนื่อยมาก  เพราะต้องซ้อมวิ่งทุกวันที่คณะ  และก่อนวิ่งขึ้นดอยสุเทพ
ต้องวิ่งขึ้นดอยคำ เพื่อไปนมัสการพระธาตุดอยคำอีกเช่นกัน วิ่ง 2 ดอยกันเลยทีเดียว
คิดถึงบรรยกาศนั้นจัง

ไม่แก่สุดก็น้องๆละครับ 1870

เคยelective masscom ด้วยนะ แต่สมัยนั้้นเรียนที่มนุษย์

เห็นแล้วอยากกลับไปเยี่ยมถิ่นเก่าเหมือนกัน ไม่ได้ไปมาหลายปี

ไม่รายงานตัวไม่ได้แล้ว

ลูกช้าง 2101030 ขอขอบคุณรีวิวของคุณน้องดีบุกมากๆ ค่ะที่ทำให้ป้า เอ้ย พี่ได้ทบทวนวันวานที่ยังหวานอยู่ไปด้วย

สมัยนั้นทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องใส่เสื้อม่อฮ่อมเดินขึ้นดอยค่ะ
พอเจอฝน เสื้อตัวใหม่เลยแผลงฤทธิ์ กลับถึงหอ อุ๊ย...เสื้อในกลายเป็นสีน้ำเงินเลยอ่ะ 555

พอช่วงวันเข้าพรรษา ก็นึกสนุก ชวนเพื่อนๆ เดินขึ้นดอยตอนกลางคืน
จำได้ว่าออกจากหน้าม.ตอน 3 ทุ่มกว่าๆ เดินไปคุยไปจนถึงดอยสุเทพเกือบตี 2

ตอนนั้น...เรียน 3 ปีครึ่ง เดินขึ้นลงดอยสุเทพประมาณ 3-4 ครั้ง
ตอนนี้...ขึ้นบันได 3 ชั้นยังหอบแฮ่กๆ เลยอ่ะ

ขอบคุณที่เอามาแบ่งปันนะคะ

ดูแล้วคิดถึง "ดากานดา กับ ไข่ย้อย" เกี่ยวมั้ยอ่ะ ^^

เห็นกระทู้นี้แล้วดีใจจริง ๆ
ลุงลูกช้างรหัส 31 ขอรายงานตัวครับ ^ ^



ขออนุญาตเล่าความหลังสมัยเรียนครับ ..

แม้ยี่สิบกว่าปีผ่านไป แต่ความทรงจำดี ๆ ยังคงอยู่ ..

ปิ๊งสาวคนนึง เด็กเชียงใหม่เหมือนกัน เรียนปีเดียวกันคณะเดียวกัน
แต่คนละเมเจอร์ ได้เรียนวิชา/ห้องเดียวกันอาทิตย์ละครั้ง แถมชอบนั่ง
หลังห้องกันทั้งคู่ แน่นอนว่าต้องพยายามนั่งใกล้ ๆ เธอไว้ ..

คอยสบตาอยู่นานเป็นเดือนกว่าจะเริ่มจีบ ด้วยการเซ็นชื่อเข้าเรียนแทนเธอ ผมเซ็นของตัวเองและเซ็น(เขียน)ชื่อแทนเธอ แล้วส่งต่อให้ไป ผมแอบมองเธอว่าจะทำไงต่อ เห็นทำท่างง ๆ และหันไปซุบซิบกับเพื่อนเธอแล้วมองซ้ายมองขวา ส่วนผม เงียบครับ ครั้งแรกนี้ยังไม่แสดงตัว
ครั้งที่สองทำเหมือนเดิมอีก และก็ยังไม่แสดงตัว ..

2-3 อาทิตย์ต่อมาได้โอกาสเหมาะ เซ็นชื่อแทนเธออีกครั้ง
คราวนี้เธอมองหาโจทย์อยู่นาน ด้วยแววตาอาฆาต 5555+ ผมเองก็
คิดไว้แล้วว่าจะเปิดตัววันนี้แหละ .. หันไปสบตากับเธอ มองไปที่กระดาษเซ็นชื่อ สบตากันอีกครั้งพร้อมส่งยิ้มแบบเจ้าเล่ห์หน่อย ๆ ให้ไป
ได้ผล โดนเธอตีแขนเผี๊ยะเข้าให้ 1 ที หลังจากนั้นเวลาเรียนวิชาเดียวกัน
เมื่อไหร่ เราก็ได้นั่งติดกันทุกครั้ง ..

เย็นวันไหนว่างเจอกัน เราชอบไปกาดต้นพยอมซื้อกับข้าวกลับมากินด้วยกันใต้หอ บางทีก็ไปกินที่กาดฝายหิน แล้วซื้อผลไม้ไปนั่งกินต่อที่อ่างแก้ว ..

ผมเรียน มช.ด้วยการทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ทำงานช่วงหกโมงเย็นถึงสามทุ่มหยุดอาทิตย์ละวัน ขากลับต้องเดินจากประตูคันคลองฯ (ตอนนั้นปั๊ม ปตท.ยังไม่มี) กลับเข้าหอ 3 ชาย และทุกคืนจะแวะหอเธอก่อน
ทุกครั้ง (แก่แล้วเลอะเลือนจำไม่ได้แล้วว่าชื่อหอหญิงอะไร จากสระว่ายน้ำ เลี้ยวขวาก่อนหอนาฬิกา หอแรกขวามือนั่นแหละ) ห้องเธออยู่ชั้น 3
ไปถึงก็ตะโกนเรียกชื่อเธอขึ้นไป ซักพักเธอจะโผล่หน้ามาที่ระเบียง
หลังห้อง ส่งยิ้มมาทักทายกันว่า ไปทำงานกลับมาแล้วหรอ บางคืนผมมีขนมหรือนมกล่องไปฝากด้วย ชูขนมให้ดู เธอก็จะหย่อนเชือกผูกถังพลาสติกเล็ก ๆ ลงมารับขนมไป ^ ^

น่าเสียดายที่ผมทำตัวเหลวไหล เลยต้องเลิกลาห่างหายกันไปหลังเรียนจบได้ครึ่งปี  คิดถึงช่วงนั้นขึ้นมาทีไรมันสุขปนเศร้า ยิ้มเคล้าน้ำตาครับ ..

ช่างเป็นประเพณีที่น่ารักเฮฮามีสีสันเป็นเอกลักษณ์ดีจังค่ะ
แถมยังสร้างสรรค์เพราะให้น้องๆได้ออกกำลังกายอีกตะหาก

เด๋วจะลองไปเปิด Lonely Planet เชียงใหม่ดูว่าเค้ามีเขียนถึงประเพณีรับน้อง มช.บ้างป่าวนะฮะ

สวัสดีลูกช้างทุกท่านจ้า..............

คิดถึงลูกช้างมช เช่นกัน รหัส27 อ่ะ

รหัส 26
สมัยก่อนใส่เสื้อม่อฮ่อม ดูเป็นพื้นบ้านพื้นเมืองดี
ไม่มีการแยกคณะ เดินขึ้นดอยรวมๆกันไป
คณะที่ผู้ชายมาก วิศวะ เกษตร ก็จะมาเลียบๆเคียงๆ
เดินอยู่ใกล้คณะมนุษย์ กับสังคมศาสตร์  

ไม่มีการโชว์ ไม่มีการแสดง ไม่มีขวบแห่
เพียงแค่เดินร่วมกัน ไปไหว้พระธาตุ

ประเพณีอีกอย่างหนึ่งก็คือ การเดินขึ้นดอยทางลัด
จัดเป็นเฉพาะคณะหรือภาควิชา ใช้เส้นทาง หลังวัดฝายหิน
ไปทางวัดผาลาด ก่อนจะถึงดอยสุเทพ

ศิษย์เก่าเหมือนกัน ปี 1 น่าจะใส่เสื้อม่อฮ้อม ให้เหมือนกันทุกคณะ
ปลูกจิตสำนึกเข้าถึงชาวบ้าน เน้นประหยัด ดีกว่า
จำได้ว่าขึ้นไปถึงบนดอยนั่งพักเหนื่อยกับเพื่อนๆต่างคณะได้แบบไม่แบ่งแยก
ส่วนรุ่นพี่ จะแต่งยังไงก็ได้ สไตล์ล้านนา ถือว่าเป็นสีสัน
ปัจจุบัน อลังการเกินไป ดูฟุ่มเฟือย

ยามที่ลมพัดเมื่อปลายหนาว
ดอกทองกวาวเริ่มบาน
สีแดงส้มเหมือนส่งสัญญาณ
ให้ขับขานร้องเพลงอำลา

วันที่เคยร่วมเรียนร่วมเล่น
ยังคงเห็นจำได้ติดตา
แต่เรามีหนทางข้างหน้า
ต้องฟันฝ่าหาฝันวันใหม่

มาดื่มเหล้าจากแก้วเดียวกัน
ให้น้ำจัณฑ์นั้นแทนน้ำใจ
จากวันนี้พบกันวันใหม่
จดจำไว้พวกเราชาวเกียร์

จากบทเพลงเราเคยร่วมร้อง
ก้องกังวานสะท้านห้องเชียร์
เหนื่อยกระหายร่างกายอ่อนเพลีย
เรายังเชียร์ด้วยใจ

ดอยที่สูงเสียดฟ้า
ด้วยสองขาเราก้าวขึ้นไป
ใครไม่ไหวกอดคอเพื่อนไว้
ลากกันไปให้ถึง

คืนและวันคงผ่านเลยไป
ผูกสายใยความรักติดตรึง
หมื่นดวงใจหลอมรวมเป็นหนึ่ง
ยังซาบซึ้งในความอาทร

วิศวกร..วิศวกร...วิศวกร...
เชียงใหม่

คิดถึง มช.ครับ 3306301

ซ้ำครับ ขอโทษ

คิดถึงมช.

ขออนุญาตเอารูปมาแจมค่ะ

รุ่นพี่คณะวิศวะรหัส 34 เก็บภาพมาให้ดู น้องๆวิศวะสปิริตแรงจริงๆ ฝนตกก็ไม่หวั่นกันเลยทีเดียว

ดูแล้วขลังดีค่ะ^^

อีกรูปค่ะ

^
^
รูปนี้ปีนี้หรอเปล่าคะ ไม่เข้าใจทำไมเด็กวิดวะ หลังจากขึ้นดอยแล้วจะต้องไปที่นี่ทุกที

รุ่นเราตอนขึ้นดอยเสร็จเราก็ไปทานข้าวที่นี่ค่ะ เราอยู่ในร่มนะ (เด็กคนละคณะ) นั่งมองเด็กวิดวะแสดงสปิริตอ่ะจ้า

เรียนจบแล้วยังคิดในใจเลยว่า รู้งี้เลือกวิดวะก็ดี อยากรู้ว่าห้องเชียร์เค้าเป็นยังไง 555+

ขอบคุณสำหรับรูปนะคะ

สมัยเราเรียน mass com ยังเป็นภาควิชาอยู่เลย

เหตุการณ์ประทับใจขึ้นดอยของเราก็คือ วิดวะตีกับวิจิตรศิลป !!! โดยมีเราติดอยู่ตรงกลางกลุ่มที่เค้าตีกัน จำติดตาติดใจมาจนทุกวันนี้เลยอ่ะ (ตรงด้านล่างรูปที่ 254+255 นี่แล)

แต่เดี๋ยวนี้เพื่อนๆเรา ทั้งวิจิตรศิลปทั้งวิดวะ มันก็ยังพบปะสังสรรค์เล่าเรื่องสมัยก่อนให้คนอื่นฟังแบบขำๆ  เวลามันช่างผ่านไปเร็วจัง ^^

คนนอกอ่ะ แต่ดันไปดอยสุเทพตอนขึ้นดอยปีที่แล้ว

ช่วงสุดท้ายที่ให้น้องวิ่งขึ้นดอยน่ะครับ มีคนเป็นลมหลายคนน่ะครับ รู้สึกเป็นห่วงอันตราย และอยากให้เคลียร์เส้นทางให้รถวิ่งด้วยครับ อันตรายมากๆ พอคณะหนึ่งวิ่งขึ้นที แล้วให้รถชาวบ้านหยุดรอแล้งวิ่งตามไปทีหลัง รถบางคันแรงน้อยจะหยุดกึกก็ไม่ได้ เด็กท้ายขบวนก็วิ่งกระหย่องกระแย๊งอยู่หน้ารถ เสียวจังว่าจะหลบรถไม่ทัน รุ่นพี่น่าจะมากั้นทางเดิน ทางวิ่งรถให้ปลอดภัยด้วยนะครับ

แหะๆๆๆ ผมเดินขึ้นทุกปี ปีละหลายหน ทั้งทางหลัก และทางลัด รับน้อง เวียนเทียน ไม่มีอะใรทำก็เดินขึ้นไปนั่งเล่นกัน ก็ไม่จบครับ มาจบเอากรุงเทพฯนี่

คูหา 68 เนี่ยชัตเตอร์ลั่น แต่ลั่นบ่อยๆนี่ระวังจะมีคนข้างๆทำอย่างอื่นลั่นนะ 5555

โห ดีใจมีคนแก่กว่านิดหน่อย หุหุ เอารูปตอนขึ้นดอยสมัยเรียนวิจิตรศิลป์มาให้ดูค่ะ รหัส 29ค่ะ

อ้าวรูปไม่มา เอาใหม่ๆ

เห็นแล้วขนลุกอ่ะ

ขอชื่นชมสปิริตของลูกช้างทุกคน
ปีนี้ช่วงบ่ายฝนตกลงมาหนักทีเดียว

.........................................................................
ไม่ว่าฝนจะตกลงมาหนักแค่ไหน
ก็ไม่อาจละลายความเข้มข้นของสีเลือดหมู
ที่พวกเรามีอยู่เต็มหัวใจ


ขอบคุณ เพื่อน พี่ น้อง ทุกคน...ที่ร่วมฝ่าฟันอุปสรรคทั้งหลายมาด้วยกัน
ขอบคุณคณะ...ดินแดนแห่งความภาคภูมิใจ
ขอบคุณสายฝน...ที่ตกลงมากลบเกลื่อนรอยน้ำตาตอนร้องเพลง


ปล.ขอโทษที่มันฟังดูน้ำเน่า

คิดถึง ......  มช. ...  ม๊ากกกกกกกก

มาให้กิ๊ฟ รูปคณะเราเอง อิอิ (มี 2 รูปเองง่ะ)

อยากขึ้นดอยอีกกกกกกก >"<

ตามมาแจก กิ๊ฟ ค่ะ

ดูภาพบรรยากาศแล้วคิดถึง มช ที่สุดดดดด

จบมากี่ปี ก็ ยังคิดถึง มช เสมอ

น่าสนุกจัง

พี่สาวของผมสองคนก็จบจาก มช. ครับ :)

รายงานตัวด้วยจ้าา แบบว่าจบมานานมั่ก ระหัส 26 จ๊ะ

คิดถึงและอยากกลับไปเยือนเสมอเมื่อมีโอกาส

ขอบคุณมากๆค่ะ

มช. โคตรเจ๋ง น่าเรียนมากค่ะ

รู้สึกจะถ่ายรุ่นน้องแต่สาวใสนะคะนั่น  ^__^

เป็นประเพณีที่น่ารักมากๆ  เลยค่ะ

491510XXX Acc-BA รายงานตัวครับ

ขอบคุณพี่ จขกท สำหรับกระทู้ดักเด็กมช นะครับ

อยากร้องเพลงให้ฟังอะ...

"สังคม สังคมศาสตร์ เคยมีรัฐศาสตร์ นิติฯ ไทยศึกษา จีออ ซอคแอ้นท์ เรารักกันแน่นแฟ้น เราคือสังคมศาสตร์"

"สื่อสาร สื่อสารมวลชน เชิญน้องหน้ามลเข้ามาอยู่แมสคอม หญิงก็ได้ ชายก็ดี เอากระเทยด้วยสิ ด้วยสิ ด้วยสิ ด้วยสิ เข้ามาอยู่แมสคอม"

"แอคบา แอคบามช. อย่ามัวรีรอ อย่ามัวรอใคร สาวก็สวยเซ็กซี่ หนุ่มก็รวยเลือกได้ หาได้ที่ไหน ที่แอคบามช."

(ตกหล่น ผิดเพี้ยนไปบ้าง ขออภัยด้วย 55)

**

Engl 3701086 มาแอบลงชื่อครับ

^

^

^

คห.272  หวัดดีครับ รุ่นน้อง

เอ่อ..อืมม...เราห่างกัน 15 ปี นี่จะเรียกอะไรดีหนอ...

มันเกินจะเป็นย่ารหัสแล้วอ่ะ...

@ คุณ หอยทากตัวน้อย พี่ Acc-BA 46 ไมไม่เคยได้ยินเพลงนี้อ่ะ เพลงใหม่หรอน้อง

ลูกช้าง 36 รายงานตัวครับพ้ม

คิดถึงจริงๆ เน้อ
รักมช.จริงๆครับ ^^

4002 รายงานตัวค่า ขนลุกเลยค่ะ น้ำตารื้นนิดๆด้วย ขอบคุณสำหรับรีวิวนี้ค่ะ

ความทรงจำดีๆกับมช. ที่ไม่มีวันลืม

ลูกช้าง 4105xxx รายงานตัวค่ะ ... บอกได้คำเดียว่า "คิดถึงมอชอ"

คุณ ครั้งหนึ่งยังจำได้ไหม

ใช่ค่ะ ภาพรับน้องวิดวะปีนี้เอง รุ่นพี่รหัส 34 เป็นคนถ่าย มีภาพสวยๆอีกเยอะเลย แต่เกรงใจเจ้าของภาพและจขกท ค่ะ เลยเอามาลงบางส่วน^^

ดีใจจัง เจอเพื่อนรหัส 36 หลายคนแล้ว

เดี๋ยวจะไปขุดรูปของคุณพ่อคุณแม่บ้าง ขานั้นเค้ารุ่น 14 ค่ะ จะฉลองสี่สิบปีกันปีนี้ค่า

เป็นประเพนีที่ดีมากค่ะ เราสนับสนุนกิจกรรมรับน้องนะ ในทางสร้างสรรค์มีกิจกรรมที่มีเหตุผลเป็นกุศโลบาย


เราลูกพระพิฆเนศค่ะ แต่ก็ชอบอ่านกระทู้รับน้อง

อิจฉาคนเรียน มช. จัง

คณะ เราโดนสั่งห้ามรับน้อง  เซงจิตเลย

คิดเหมือน #213 ค่ะ

ขอบคุณ คุณดีบุก สำหรับการถ่ายทอดภาพประเพณีที่น่าชื่นชม ไว้ลูกโตจะเชียร์ให้เลือกเรียนที่นี่ค่ะ

ดอยที่สูงเสียดฟ้า
ด้วยสองขาเราก้าวขึ้นไป
ใครไม่ไหวกอดคอเพื่อนไว้
ลากกันไปให้ถึง......


เสียดายปีนี้เราไม่ได้กลับไปขึ้นดอยค่ะ  

เห็นรูปคุณจขกท.แล้ว คิดถึงมช.มากมายค่ะ

มช.ก็คือส่วนหนึ่งในชีวิตของผมเหมือนกัน แม้ไม่ได้เรียนที่นี่แต่ก็มีความทรงจำที่ดีมากมาย
กระทู้นี้ทำให้ผมคิดถึง มช.คิดถึงเชียงใหม่จริง ๆ

ใครคิดถึงเชียงใหม่เอาแผนที่นี้ไปดูนะครับ เป็น street view
http://www.mapjack.com/

ผมใช้ดูเวลาคิดถึงเชียงใหม่

ขนลุกอ่ะ  น่าอิจฉาเด็กมช.จริงๆ

530110xxx รายงานตัวค่ะ

ตอนขึ้นไปเจอคนห้อยแทกรุ่นรองเท้าแตะด้วย ไม่แน่ใจว่าเป็นลอคดินหรือเปล่า

แต่ปีนี้ฝนตกโฮกๆค่ะ

ตามขึ้นดอยด้วยคนครับ

กรี๊ดดดดดดดดด รูปสวยคร้าา

คิดถึงมช. มากๆๆ

ปล. แอบมีรูปเราด้วย ดีใจๆๆ

ความคิดเห็นที่ 275
@เอื้องสามปอย
สวัสดีครับ คุณ ทวดของทวดของทวดของทวดของทวด
ของทวดของทวดของทวดของทวดของทวดของทวดของทวด
ของทวดของทวดของทวดของทวดของทวดของทวดของทวด
ของทวดของทวดของทวดของทวดของทวดของทวดของทวด
ของทวดของทวดของทวดของทวดของทวดของทวดของทวด
ของทวดของทวดของทวดของทวดของทวดของทวดของทวด
ของทวดของทวดของทวดของทวดของทวดของทวดของทวด
ของทวดของทวดของทวดของทวดของทวดของทวดของทวดรหัส ครับ
ยินดีที่ได้รู้จักครับ

ความคิดเห็นที่ 276
@Warm Chocolate
สวัสดีครับพี่ ^^ งืมม.... 46 นี่ รุ่นพี่น้ำ(ผู้หญิง) เป็นหัวหน้าสโมฯคณะ
และพี่น้ำผู้ชาย(ใส่แว่น) เป็น Admin เวปบอร์ดคณะ รึเปล่าครับ
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับผม ^^

คิดถึงมช.
ดูวีดีโอแล้วน้ำตาจะไหล

ไม่ใช่เด็ก มช  แต่เข้ามาดูแล้วขนลุกเลย

ใกล้จบแล้วครับ ไม่อยากจบเลย เป็นช่วงที่ดีที่สุดในชีวิตเลยครับ

คิดถึงรั้วสีม่วง ช้างชูไอติมครับ ไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมเยือน แต่วันที่ 24 มกราคม ของทุกปี จัดราตรีอ่างแก้วกับเพื่อนๆใกล้เคียงครับ

4310XXX มารายงานตัวกับเขาบ้างค่ะ ^^
เห็นรูปแล้วรู้สึกประทับใจจังเลย นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ
ขอบคุณเจ้าของกระทู้นะคะที่เอาเรื่องดีๆ มาแบ่งปันกัน

4001xxx ลงชื่อด้วยค่ะ

ไปเหมือนกันค่ะไประลึกความหลัง...

รหัส 4604... ค่ะ

หากย้อนกลับไปได้ จะเลือก มช เป็นอันดับหนึ่งเลย
ไม่น่าหลงแสงสีเมืองกรุงเล๊ยยยย

รหัส 44 ค่ะ คิดถึง มช.มาก
เกิดอีกกี่ชาติก็จะขอเรียนที่นี่

"ฉันคือเม็ดทราย.... จากหลายแดนดิน"

รหัส 44 มารายงานตัวเจ้า

ตอนขึ้นก็ได้ข่าวมาหนาหูว่า ถ้าขึ้นไปบ่ถึงดอยสุเทพจะเป้อ หรือ เรียนไม่จบภายใน 4 ปี

ณ จุดนั้น อ้วกแตกหลังจากผ่านโค้งสปิริต บ่จบบ่สนใจ๋ละเว้ย ฮาจะฮากกกกก

ขอบคุณจ๊าดนักที่เอามาฝากเจ้า

หันแล้วเป๋นดีกึ๊ดเติงหาความรู้สึกปี้น้องจะอั้นขนาดเลย

"มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ของเรา งามพร้อมสมภูมิลำเนาที่พวกเราแสนภูมิใจ สร้างความหวังศรัทธาวิทยาพาเรืองไกล พวกเราขอเทิดทูนไว้ด้วยดวงใจพร้อมเพรียงบูชา"

คห.ที่ 86  แค่มาตั้งท่าถ่ายรูปเฉยๆใช่มั๊ยล่ะ   ไม่ได้วิ่งจริงๆ  อิอิ
รู้ทันหรอกน่า  
จาก.....รหัส 34  (แก่โคด)

ลูกช้าง 4201 ค่ะ

ยังไม่ได้ดูคลิป แค่เห็นภาพ...น้ำตาก็ไหลออกมา ไม่รู้ด้วยสาเหตุอะไร T_T

แต่ตอนนี้ คิดถึง มช. จังค่ะ

ลูกช้าง 3401.... มารายงานตัวด้วยค่า สมัยนั้นยังใส่หม้อห้อมกันอยู่เลย ...

....ว่าแล้วก็คิดถึงมอชอจัง ....

ลูกช้าง 49 ยังคิดถึงมอชออยู่ทุกวันเลยค่ะ

คิดถึงเพื่อน คิดถึงอาจารย์ คิดถึงรักครั้งเเรก...ฮิ๊วววว

เรารหัส 48 ค่ะ

ตอนเราเรียน แมสคอมก็ยังอยู่ในคณะเรานะ

ตอนนี้แยกออกไปแล้ว  สร้างตึกใหม่แล้วสวยจัง

เฮ้ออออ

คิดถึงจริงๆแหล่ะ

จำได้เลยว่าเดินขึ้นดอยต้องตื่นมาเตรียมตัวตั้งแต่ตีห้า  

ตื่นเต้น มีความสุข แล้วก็เหนื่อยสุดๆ

อยากกลับไปอีก แต่หน้าที่การงานไม่เอื้อเลย

ขอบคุณ จขกท นะ

หายคิดถึงไปเยอะเลยค่ะ  ^__^

น้ำตาซึมเลยอ๊ะดีบุก

ยอดเยียมเลย

มารายงานตัวด้วยคนค่ะ
ลูกช้างรหัส29ค่ะ
สมัยนั้นใส่แต่เสื้อหม้อฮ้อมกันค่ะ

ความจำอันเลือนราง นานมากแล้ว

เห็นกระทู้นี้แล้ว ขอบคุณทุกคนที่ผดุงประเพณีนี้ สืบต่อกันมา และอลังการมากยิ่งขึ้น

ดูคลิปแล้วอยากบอกว่าน้ำตาซึมเหมือนกัน

ปีนั้นที่แรกเข้า คณะเรายังมีแค่เพียง 3 รุ่น ไม่มีปี 4 ตึกคณะยังไม่มีเป็นของตัวเอง

จำได้ว่า หมอย้ง (ยงยุทธ) เป็นรองอธิการบดีฝ่ายกิจกรรมนักศึกษา

ศาลาอ่างแก้ว ยังมุงใบตองตึง

รับน้องขึ้นดอย เดินบ้าง วิ่งบ้าง ขึ้นถึงพระธาตุ ก็ไปรวมตัวกันที่สวนสน

เมื่อเข้าปี 1 ต้องไปอาศัยเรียนที่ชั้นล่าง หอ 1 ชาย

จนปีที่ 3 เราถึงมีตึกคณะเป็นของตัวเอง อยู่ตีนดอยด้านทิศใต้

แต่เอ้อ รหัสของพวกผมมีแค่ 6 ตัวเองอ่ะ เหมือน นักศึกษาเถื่อนเน๊อะ

เพิ่งมารู้ตอนหลัง เขาเพิ่มเลข 0 มาอีกตัว เพราะ มช.มีคณะเกิน 10 แล้ว

ขอบคุณมากนะ "ดีบุก" ที่ทำให้ผมหวนคิดถึง มช. จับใจ

จากเกียร์ช้าง รุ่นที่ 3

ขอบคุณ จขกท มากจริงๆค่ะ เราไม่ได้เป็นลูกช้างหรอก แต่อยากบอกว่าเรารักมช.มากค่ะ เพื่อนรักเราก็จบที่นี่ เสียดายตอนเอ็นท์เลือกคณะสูงไปหน่อย ไม่งั้นคงได้วิ่งขึ้นดอยบ้าง ตอนนี้เลยมุ่งมั่นกับการต่อโทที่มช.มากค่ะ  แบบว่าอิจฉาเพื่อนอ่า ^^ ทุกวันนี้เลยชอบแอบว่าแฟนบ่อยๆว่าเป็นเพราะเค้าสละสิทธิ์มช.เลยทำให้เราสอบไม่ติดมช.ไปด้วย(ญาติคุณแฟนจบมช.กันเกือบหมดแน่ะ)ไม่งั้นเราคงเจอกันที่มช.แล้ว ฮ่าๆๆๆ เกี่ยวกันมั้ยนี่

คลิป คห. 2,302 เอาไปเลยคำนี้ เยี่ยมจริงๆ

ขอบคุณ จขกท สำหรับรูปสวยๆ คลิปดีๆ ทำให้ได้เห็นประเพณีงามๆของ ชาว มช.

เป็นประเพณีที่ดีมากๆ ครับ

ผมเข้าวารสารฯ ธรรมศาสตร์ รายงานตัววันแรก
พวกรุ่นพี่เอาวีดีโอเทป 14 ตุลา 6 ตุลา มาเปิด ยัดใส่หัว

เป็นความรักใคร่ ความสามัคคีที่ถูกยัดเยียดให้ทำ ไม่ได้มาจากน้ำใสใจจริง
แต่ รับน้องขึ้นดอยนี่ ผมว่าเป็นการรับน้องที่ เข้าท่า ที่สุดในประเทศนี้แล้วครับ

บอกตรงๆ เด็กธรรมศาสตร์ยังอิจฉาประเพณีดีๆ อย่างนี้เลย

คิดถึงกินข้าวกับเพื่อนๆ ที่ฝาย ยกมาคนละจาน2จาน คนยกมาทีหลังอดกินเพราะเพื่อนแย่งจานแรกกินกันไปจนหมด
28 ครับ

เห็นแล้วคิดถึง วิ่งเขาสามมุข ของ ม.บูรพา ^^"

ผมละ ชอบสาวเชียงใหม่จริงๆ

เห็นสวยใส น่ารัก เพียบ โดยไม่ต้องพึ่ง หลุยส์ กุชชี่ ดิออร์ ชาแนล บาเลนเซยก้า

รหัสแก่มากครับ พี่จขกท รุ่นพี่ดอง 555

แซวเล่นหน่ะครับ ผมรหัสถัดจากรุ่นพี่ 12 ปีเองค้าบบบ

มาดูภาพน้องๆ

 ถึงผ่านมานานแค่ไหน ก็ยังประทับใจเหมือนเดิม

โห.........คิดถึงสมัยเรียนมากเป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขและสนุกมากในรั้วสีม่วง

อยากไปเที่ยวเชียงใหม่จัง เห็นแล้วว

กระทู้นี้ลูกช้างเต็มเลยยยย อบอุ่นจัง ^^ 4815xxx แจมด้วยคนนะคะ

ลูกช้าง  Entaneer Gear #38 รายงานตัวครับ

ฝากหนังสั้น ขึ้นดอย 54 ด้วยนะครับ

โพสต์ไม่ติด  นี่ครับ อีกรอบ

นี่แหละ คือเหตุผล ที่ทำให้ผมต้องกลับไปขึ้นดอยทุกปี ^^

ฮักมอชอ ขน๊าด คับพ๋ม ...

ขอบคุณที่พาชมครับ   น้องผมขึ้นดอยตั้งแต่อายุสิบกว่า

บัดนี้อายุสี่สิบกว่าแต่ยังหาทางกลับกทม.ไม่ถูก

อยู่ ชม.ตั้งแต่บัดนั้นจนบัดนี้

อิจฉาคนเรียนจบ  มช. จังเลย..

น่ารักมากๆ เลย

กี๊ดดดดดดดดด..คิดถึงมอชอที่สุดเลย >.<
ลูกจ๊าง คณะเทคนิคการแพทย์ รหัส 42 รายงานตัวคร่า...
ฮ่าๆๆๆ แก่ได้อีก...

ไม่มีที่ไหนที่เรารักและผูกพันเท่ามอชออีกแล้ว....
ขอบคุณสำหรับภาพและคลิปนะคะ

เห็นสาวเสื้อแดง แล้วคิดว่าปีนี้ มีวันว่างๆ ไป ถ่ายรูปรีวิว ที่ มช ดีกว่า 555

ทำคลิปได้ฝีมือมาก  อารมณ์เกิดเลยครับสุดยอดจริงๆ

เข้ามาดูน้องๆ ของท่านประธาน

สุดยอด ทุกคนเลย...........

ศิษย์เก่าวิดยา เคมี (4205....) ค่ะ และปัจจุบันก็ยังเป็นลูกช้างอยู่ (เมื่อไหร่จะจบนิ) ขอแจมๆ รูปบนเป็นมุขขึ้นดอยที่เราต้องแสดงตอนเป็นเด็กปี 1 รูปล่างอยู่ปี 2 ละ เป็นพี่สตาฟ จากรูปจะเห็นว่า หน้าตาระรื่นกันมาก อยากบอกว่าเหนื่อยมาก แต่สนุกค่ะ ปีหน้าลองไปกันดูนะคะ

 "อยู่เชิงดอยเมืองแมน หรือในดินแดนสวนดอกสวรรค์

เหล่ามอชอเดียวกัน ก็ต้องรักกันสิบเอ็ดคณะ...."

  คิดว่าเดี๋ยวนี้เค้าคงไม่รู้จักเพลงนี้กันแล้วละ   ก็ตอนนั้นมีแค่สิบเอ็ดคณะจริง ๆ นี่

ถ้าใครร้องเพลงนี้ได้แสดงว่า แก่เท่าเรา อิ อิ

ขอบคุณ จขกท. ที่นำมาฝาก ให้รำลึกถึงวันเก่า ๆ

ขอบคุณอีกหลาย ๆ คน ที่ช่วยกันขุดคุ้ยความหลัง...........

                     2501 จ้า.............

^
^

ปีผมเกิดเลยคร้าบบบบบบบบบบบบบ

ขอบคุณมากค่ะ

คิดถึง มอชอ ปีนี้ไม่ได้ขึ้นดอย รหัส 4205.. ค่ะ เหอๆ เหมือนเพิ่งวิ่งขึ้นมาเมื่อวาน แต่จริงๆแล้ว มันก็นานเอาการอยู่เหมือนกันค่ะ ^___^

ตอนที่เรียน โคดเกลียดวิศวะมากๆ
แบบว่าทำไมมันต้องเก๊กกันทั้งคณะ โชว์พาวเหลือเกิน
ขนาดมีเพื่อนรูมเมทเป็นวิศวะด้วยนะ ก็ยังเกลียดอะ
แต่พอได้มีโอกาสได้เข้าไปช่วยงานเพื่อน(คนเดิมนี่แหละ)ที่คณะวิศวะ
เรื่องค่ายธรรมะของคณะวิศวะ
เลยได้เปลี่ยนความคิดใหม่
มันก็แค่เปลือกภายนอกที่หุ้มเด็กคณะนี้ไว้
แต่ภายในมันก็มีส่วนดีเหมือนกัน
นั่นแหละ..ทำให้เราได้เจอน้องวิศวะคนหนึ่งซึ่งเปลี่ยนให้ชีวิตตอนปี3และปี4 ของเรา มันมีอะไรที่ดีๆเข้ามาในชีวิต

รับน้องขึ้นดอย  เดินขึ้นทั้ง 4 ปี  เดินลง 3 ปี ยกเว้นปี1ที่นั่งรถลง
เป็นอะไรที่สนุกมากๆ

แล้วโค้งสปิริตนั่นก็โค้งหลอกตามากๆ
เห็นตอนแรกนึกว่ามีโค้งเดียว วิ่งขึ้นซะเต็มแรง
กลายเป็นมีโค้งซ้อนอีกโค้งนึง  แทบเป็นลม
ไหนจะต้องวิ่ง ไหนจะต้องพยุงเพื่อนผู้หญิงขึ้นไปด้วย
เอาตัวแทบไม่รอด  แต่ก็ผ่านมาได้

ประสบการณ์ที่ดีมากๆ
ดีใจที่เลือกมาเรียนที่นี่ ที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ คณะนี้ เมเจอร์นี้

4005xxx

"ณ พื้นดินถิ่นสวรรค์"

ปีหน้ามีวันที่เท่าไหร่ครับ. จะไปจะไปจะไปบ้าง

รักมชครับ
ปีนี้ไม่ได้ขึ้นดอยเสียดายมากติดภารกิจน่ะครับ
ปกติก็ขึ้นทุกปีเหมือนกัน
4005จ้า

4032 รายงานตัวค่ะ
ขอบคุณ มช. ที่ให้ความรู้และปัญญา เพื่อใช้ในชีวิตจนทุกวันนี้
เป็นกระทู้ที่ทำให้สุข และตื้นตันใจมาก
ขอบคุณ จขกท และทุกๆ ความเห็นด้วยค่ะ

วิดิโอคลิป เพลงลูกช้าง มช. by 05032512 on Oct 26, 2011

http://www.youtube.com/watch?v=e8QdxXWXUU8&feature=related

ขอขอบคุณเจ้าของคลิปมากครับ ภาพประกอบสวยมาก เพลงนี้ผมได้ฟังครั้งแรกในรายการพิเศษครบรอบ 45 ปี มช. เมื่อปี 2552 หลังจากนั้นก็พยายามสืบหาว่าชื่อเพลงอะไร ใครแต่ง และแต่งขึ้นเมื่อใด เนื่องจากว่าชอบเพลงนี้มาก ทั้งเนื้อเพลง ทำนอง การร้องเป็นคำเมือง ดนตรีใสๆ ทำให้คิดถึงบรรยากาศในวัยหนุ่ม-วัยสาว คิดถึงทุกอย่างที่เป็น มช. ซึ่งยังแจ่มชัดอยู่ในหัวใจและความทรงจำ เหมือนเผลอหลับไปแล้วตื่นขึ้นมา ... อ้าว! ผ่านไป 30 ปีแล้วหรือนี่

เมื่อปี 2525 ฝายหินยังมุงตองตึง เวลาฝนตกน้ำฝนรั่วหยดใส่แกงโฮ๊ะทำให้รำขนาด ขนมเบื้องอร่อยที่สุดในโลกอยู่ที่หอ 5 หญิง ป้ากับลุงคนขายใจดีมาก ให้ใส่ไส้ได้ตามใจชอบ ไส้หวาน ไส้เค็ม มีให้เลือก ขนมโตเกียวนุ่มๆก็มี ทุกอย่างอันละบาทเดียว ซื้อ 10 อันมีแถมให้ด้วย ไม่รู้ว่าตอนนี้ไปขายอยู่ที่ไหน เคยไปตามหา...แต่ไม่เจอ
ข้าวถาดหลุมตามใต้หอถูกมาก มีหนังวิดิโอให้ดูด้วย ถ้าดึกหน่อยต้องไปใต้หอ 7 ชาย เส้นหมี่ลูกชิ้น มาม่าลูกชิ้น น้ำเต้าหู้
หนังกลางแปลงในเทศกาลเปิดหอ ผมไม่เคยพลาด ดูจนจบรายการทุกครั้ง บางเรื่องหนังฝรั่งหนังจีนแต่พากษ์เป็นคำเมือง...ดูไปขำไป พอใกล้เวลาหอหญิงปิดก็จะประกาศให้ด้วย แต่หอชายสบายเปิดตลอด คืนไหนดูหนังดึกพอตอนเช้านาฬิกาปลุกก็ไม่ค่อยอยากจะตื่น ยังดีที่มีป้าทอง(เจ้าหน้าที่แม่บ้านหอ 3 ชาย ที่สูงวัยและเป็นที่รักของทุกคน) ส่งเสียงแจ้วๆ ช่วยปลุกอีกแรง ไม่งั้นคงไปเรียนภาษาอังกฤษของอาจารย์เฉลิมศรีสายแน่ๆ
ส่วนรับน้องขึ้นดอย...เหนื่อยแต่ประทับใจที่สุด
อยากบอกว่า ขอขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างและทุกคน ที่ทำให้ผมได้เข้ามาเป็น ลูกช้าง มช. ได้เข้ามาพบเห็นได้สัมผัสช่วงเวลาที่ดีที่สุดของชีวิตครับ

เวปไซต์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
http://www.cmu.ac.th/

เวปไซต์ ศูนย์นักศึกษาเก่าสัมพันธ์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
http://www.alumni.cmu.ac.th/

กระดานข่าวลูกช้าง ศูนย์นักศึกษาเก่าสัมพันธ์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
http://www.alumni.cmu.ac.th/boardtxt/webboard.php