กลับมาแล้วค่ะ หายไปทำธุระมาสองสามวัน ได้รับกระแสตอบรับเยอะแยะสำหรับสองรีวิวแรก

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10956314/E10956314.html - OSAKA (USJ)

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10957226/E10957226.html - Twilight Express

ก่อนอื่น.. ไม่ค่อยเข้าใจการตั้งกระทู้เท่าไหร่ ต้องแตกประเด็นหรือไม่แตกหรือตั้งใหม่หรือยังไง
ใครจะชี้ทางสว่างให้หนูได้บ้าง แงงงงง >.<

ตามสัญญาค่ะวันนี้เราจะไป ISHIYA หรือ SHIROI KOIBITO หรือ Chocolate Factory กันนะคะ
วันนี้อากาศดีค่ะ หลังจากตื่นมาก็กินโจ๊กคัพที่แบกจากไทยไป -_-" (เงินทองมีน้อย..)

ก่อนอื่นต้องซื้อตั๋วเข้า มาในลักษณะคล้ายๆ PASSPORT ราคา 600yen เด็กๆ 200yen ซึ่งเราไม่มีเด็ก จบ!!
เค้ามีขนมให้กินด้วย 1 ชิ้น!! ให้มากินเพื่อที่จะได้รู้ว่าอร่อยแล้วโอเคเราต้องซื้อนะ อะไรประมาณนี้

มีรายละเอียดในเว็ปค่ะ ถ้าสนใจจะไปก็ นี่เลย
http://www.shiroikoibitopark.jp/english/index.html

อ้าวววทำไมไม่ใส่รูป แหะๆ
ลืมค่ะลืมมมมม

เอาไปเลยหน้าตา Passport และขนม

วันนี้จะพาเที่ยวนะค๊าาาาาา :D

พอเข้าไปก็จะมีสวน มีที่นั่งประมาณนี้ค่ะ

ที่ชอบมากคือ.. สวนกุหลาบ เพิ่งรู้ตัวว่าชอบมากๆ
คือไม่แน่ใจว่ามันคือกุหลาบหรือว่าโบตั๋น หรือยังไง..
แต่มันหอมแบบกุหลาบเลยล่ะค่ะ มีทั้งสีแดง ส้ม ชมพู เหลือ ขาว
ชอบบบบ >.<

ใครรู้จริงช่วยมาไขข้อข้องใจให้ทีนะค่ะว่ามันคือกุหลาบหรืออะไร
แต่มันเป็นกลิ่นกุหลาบเลย หอมมากก ใครไม่ชอบกุหลาบหรือกลิ่นดอกไม้
แนะนำให้หลีกเลี่ยง (แต่จะพลาดมากจริงๆ) มันหอมมากแค่ก้าวเท้าเข้าไปก็ได้กลิ่นแล้ว
ไม่รู้ว่าเค้ามีเครื่องปล่อยกลิ่นดอกไม้ออกมาด้วยรึป่าว แต่ไปดมใกล้ๆก็ยังได้กลิ่นนะ
(เจ้าของกระทู้เดินดมมาแล้วทุกต้น >.<)

อีกซักมุมนะค่ะ อันนี่เป็นหอนาฬิกาด้วย
จะมีเหล่าบรรดาหุ่นตุ๊กตุ่นตุ๊กตาน่ารักๆมาร้องรำทำเพลงทุกๆหนึ่งชั่วโมง
เป็นโชว์ของที่นี่ที่ได้รับความสนใจมากๆค่ะ เด็กๆที่มาดูจะตื่นตาตื่นใจมากกกกต่อให้จะมากี่ครั้งแล้วก็ตาม (คิดว่านะ)

ส่วนเจ้าตัวนี้เค้าจะพ่นฟองสบู่ออกมาค่ะ ทุกๆครึ่งชั่วโมง อันนี่เด็กๆก็กรี๊ดกร๊าดมาดเหมือนกันค่ะ
รวมถึงเจ้าของกระทู้ด้วย แหะๆ เป็นผู้หญิงที่อายุเยอะที่สุดที่ไปวิ่งไล่ฟอง ถามว่าอายมั้ย ตอบได้ว่าไม่ค่ะ
ก็แหมมม.. ไม่ได้ไปทุกวัน จะได้ไปอีกรึป่าวก็ไม่รู้ สุดๆไว้ก่อน ฮิฮิ

เห็นมั้ยยย บอกแล้วว่าเด็กๆชอบจริงๆ : )

มันไม่ได้มีแค่เจ้าตัวนั้นที่พ่นฟองได้นะค่ะ แถวๆใต้บันไดก็ปล่อยฟองออกมาได้เช่นกัน
ขอโทษที่ต้องติดรูปเจ้าของกระทู้ อาจจะแสบตาเพราะหัวเหม่งเปล่งแสงนิดหน่อยนะค่ะ >.<"

อันนี้ขอแทรก อยากจจะบอกว่ามีรูปยืนยันว่าเดินไปดมไปถ่ายรูปทุกดอกจริงๆ
ไรสาระมากจุดนี้ แต่ถ้าใครได้ไปก็ไม่อยากให้พลาดนะคะ
ขออวยพรล่วงหน้าว่าอยากให้ฝนตกเลยวันที่ไป ^^

ปล.เตรียมล่มและครีมกันแดดไปด้วยถ้าไม่มีฝน
และแว่นตาด้วย อาจจะดูเยอะ แต่.. จำเป็นจริงๆ ^*^

แถวๆสวนกุหลาบ (ไม่ใช่แถวปากคลองนะเออ) จะมีร้านขายน้ำแข็งไสและซอฟครีมอยู่
เป็นรสกุหลาบด้วยค่ะ คือเป็นคนชอบ SoftCream เพราะฉะนั้น จะต้องบอกว่าอร่อยมากกกก
อยากรู้ว่าอร่อยแค่ไหน ต้องไปลองชิมกันเองนะคะ : )

นางแบบน่ารักอ่ะ

ตามไปเที่ยวด้วยคนครับ

ต่อจากนั้นหลังจากตากแดดตากลมจนหน้าดำหน้ามุ่ยกันแล้ว
ได้เวลาใช้ Passportให้คุ้มค่าค่ะ เราเข้ามาในส่วนของ.. เค้าเรียกว่าเป็นส่วนของการจัดแสดง
รวบรวมของต่างๆเกี่ยวกับ Chcolate ตั้งแต่สัญลักษณ์ ความเป็นมา
สิ่งของต่างๆ กล่อง แก้วที่เอาไว้ใส่ชอคโกแลต ซึ่งมันเยอะมาก และอยู่ในตู้กระจก
รูปที่ถ่ายมามันเลยเป็นเงาสะท้อนๆ เลือกมาบางรูปแล้วกันนะคะ

นี่แก้วสำหรับ Hot Chocolate : )

สัญลักษณ์ของที่นี่เป็นน้องแมวค่ะ เลยจะมีลายเท้าเจ้าแมวเยอะแยะเต็มไปหมด
ทั้งกำแพง บันได หรือแม้แต่ป้ายต่างๆ ก็จะเป็นแมว
อย่างเช่นถ้วย soft Cream ที่อยู่ในรูปด้านบนหนะค่ะ

อันนี่ก็เป็นลายเท้าน้องแมวมีไฟแว๊บๆอยู่ที่ผนังทางเดินค่ะ

นี่เป็นทางเดินเข้าไปดูส่วนจัดแสดงกรรมวิธีทำชอคโกแลตค่ะ
ทางเดินก็ยังเป็นชอคโกแลต เอาง่ายๆคือมันสะกดจิตเราว่า
ชอคโกแลต ชอคโกแลต ชอคโกแลต หอม หอม หอม อร่อย อร่อย อร่อย หิว หิว หิว
ซื้อ ซื้อ ซื้อ .. ในที่สุด >..<

ลืมใส่รูป... ขอโทษค๊าบบบ จะไม่ลืมอีกแล้วค๊าบบบ

ตามไปด้วยคนนะครับ ชอบขนมของ Ishiya อร่อยมากๆเลย อยากกินอีก 10 กล่อง อิอิ


เรื่องแตกประเด็นหรือไม่แล้วแต่ความสะดวกของ จขกท เลยครับ


ส่วนตัวผมเวลารีวิวต่อเนื่อง ไม่ชอบแตกประเด็นอะครับ เพราะมันทำให้ชื่อรีวิวไม่สวย ถ้าอยากให้คนตามชมเรื่อยๆ แนะนำให้แปะลิงค์ตอนที่แล้วในรีวิวตอนใหม่ กับแวะไปแปะลิงค์รีวิวตอนใหม่ในรีวิวตอนที่แล้วครับ ผมใช้วิธีนี้ อิอิ

สุดทางเดินจากรูปข้างบน จะเป็นกำแพงน้องแมว
สัญลักษณ์ของที่นี่เค้าล่ะค่ะ เมี้ยวววววว~

โอ้... เกือบลืมไป ใช่ว่าที่นี่เค้าจะสะกดจิตเราเรื่องชอคโกแลต ชอคโกแลต ชอคโกแลต ชอคโกแลต ...
(ถึงตอนนี้หลายคนคงจะอยากกินชอคโกแลต ชอคโกแลต ชอคโกแลต... รวมถึงเจ้าของกระทู้ด้วย แงงง)

เอาล่ะๆเค้ายังมีอย่างอื่นจัดแสดงด้วยนะคะ เป็นพวกของเล่น ของสะสม เยอะแยะเต็มไปหมด
คนละบริษัทก็มารวมกันอยู่ในตู้เดียว หุ่นยนต์ ตุ๊กตา รถบังคับ เยอะมากกกกกก รวมรวบมาให้ดูเล็กๆน้อย
พอหอมปากหอมคอ มากไปจะเป็นการเบื่อกันซะก่อน

เช็ทนี่ชอบเป็นพิเศษ มิกกี้เม้าส์ : )

นี่เป็นพวกโมเดลต่างๆค่ะ เครื่องบิน รถ เรือ มีหม๊ดดดดด

อันนี้เป็นโรงงานที่เค้าทำขนมค่ะ อยู่ตอนท้ายๆของการเดินทางชมการจัดแสดงเลย เป็นกระจกใส
ทำให้เราเหห็นว่าเค้าทำขนมยังไงซึ่ง.. หิวมากอยากจะกินมันซะตอนนั้น
ตลอดทางเค้าก็จะมีเขียนบรรยายว่าต้องใช้อุณหภูมิเท่าไหร่ ขั้นตอนไหนยังไง
มีทั้งภาษาญี่ปุ่นและอังกฤษค่ะ แต่ถ้าเป็นจอที่บรรยายจะเป็นน้องหมีออกมาพูดภาษาญี่ปุ่น ซึ่งก็สนใจเค้าหน่อย
แล้วค่อยมาอ่านภาษาอังกฤษกันเอาเอง..

หลุดจากตรงนี้ไปก็เป็นจุดดูดเงินเราแล้ว..

นี่ไงคุณหมีที่บอก ถึงแม้จะใช้สัญลักษณ์แมวเหมียว
แต่หน้าที่ต่างๆกับยกให้หมี.. ใช้แรงงานหมีชัดๆ ฮืออออ

ช็อคโกแลต มินนี่เม้าท์ มิคกี้เม้าท์ .. ลอยตามไปด้วยคนจ้าาา :)

มาชมรีวิวนี้ด้วยครับ บรรยายได้รายละเอียด น่าติดตามมากๆครับ ^^

ออกมาจากโลกแห่งการสาธิตการจัดแสดง คราวนี้ก็โลกแห่งความจริงล่ะค่ะทุกคน
โลกของการใช้จ่าย เสียเงิน -_-" มันใช่มั้ยเนี่ยยยย เดินออกมาไม่ทันไร
มันก็เอาเรื่องของการทำเค้ก ทำคุ้กกี้เป็นของตัวเองมายั่วเรา

เค้ามีห้องให้ทำค่ะ เราก็ไปตกแต่งคุกกี้เป็นสไตล์เรานั่นเอง
ไม่ฟรี!!! ของฟรีมีที่ไหน ซึ่งก็ใครสนใจก็ไปทำกันเองได้ น่าสนุกดี ส่วนตัว
ไม่ได้ทำค่ะ คิดถึงตอนรักษาให้มันคงสภาพตอนกลับไทย โอยยยคุณพระคุณเจ้า น้ำตาจะไหล
ยังต้องอยู่อีกหลายวัน โอกาสหน้าแล้วกันนะคุกกี้จ๋า

อย่างที่บอกว่าเราไม่ทำ แต่เราจะกิน ฮ่าๆๆๆ ถัดจากห้องที่ให้ทำคุกกี้นั้น เค้าจะมีร้านคาเฟ่
จะว่าเล็กมันก็ไม่เล็ก ค่อนข้างใหญ่อยู่เหมือนกัน มีเค้กหน้าตาสวยงามกว่าสิบชนิด !!!

คุณพระช่วย มันเยอะมาก ไม่รู้จะเลือกอันไหน..
สุดมท้ายก็ได้มาสามชิ้นนี่ล่ะค่ะ เป็นทีรามิสุ กับอีกอันที่ขึ้นชื่อของที่นี่ และก็ชอคโกแลต..
ชื่อมันหนะเหรอคะ.. ขอบอกตรงๆ จำบ่ได้เด้อออ ฮ่าๆๆ
รสชาติก็.. โอเคๆคิดซะว่ากินบรรยากาศ (คิดเอาเองนะคะว่ามันอร่อยมั้ย -..-)

ปายยยยยด้วย....
ไม่ช่วยซักสลึง

ข้อดีของที่ร้านนี้ก็ตรงที่มันมองเห็นวิวได้ชัดแจ้งแจ่มแจ๋วมากๆ เพลินนน
อยากนั่งอีกซักชั่วโมงแต่เค้กหมดภายใน 10 นาที กินกัน 2 คน -...-
ถ้านั่งต่อ เกรงว่าเค้าจะด่ามาถึงประเทศบ้าน เลยต้องลุกล่ะค่ะ

ตอนไปจ่ายตังค์ โอ้วววมีตราปั้มด้วย เลยขอเค้าสแตมป์
ปรากฎว่ามันมีช่องให้สะสม 10  ช่อง ว้าววววววว ได้มา 1 ช่อง ดีใจๆ อิอิ
(ต้องบอกก่อนว่าการสะสมตราปั้มต่างๆเป็นกิจกรรมยอดฮิตของเจ้าของกระทู้)

เราก็เลยเกิดอยากจะได้ให้ครบ เดินตามหาๆๆๆๆๆ จนไปเจอด้านล่างที่ขายของฝาก
สอบถามว่า เอ๊... เราจะสะสมตราปั้มยังไง คำตอบถึงกับหงายหลังค่ะ
นางบอกว่า.. ปั้มได้เฉพาะร้านด้านบน ทุกๆ 1000yen จะได้ 1 ตราปั้ม..
คุณพร๊ะะะะะ ข้าพเจ้าต้องกินเค้ก 10000yen เลยรึจึงจะได้ครบ 10 ช่อง

ไอ้ที่กินไป 3 ชิ้นเมื่อกี้ได้พันกว่าเยนยังแทบอ้วก.. แสดงว่าต้องกิน 30 ชิ้น ??
ขอลาจ่ะ !

ดูวิวกันดีกว่า หึหึ

ก่อนจะเดินลงไปหาซื้อของฝาก (เสียเงินอีกแล้วชีวิต..)
ก็จะมีเจ้าหนูน้อยพวกนี้แต่งชุดชาติต่างๆยืนร้องเพลงกันอยู่
พยายามมองหาไทย.. ทำไมมมมมม ทำไมไม่มี
ชาติฉันออกจะโด่งดังนะ หึยยยยยยย

Cake ........น่าทานมากกกกกกกก

และนี่... เราลงมาเจอเจ้านี่และสหายอีกหลายชนิด แต่อันนี่เป็นที่สุดค่ะ
ขึ้นช่ือจริงๆ เก็บได้นานหลายเดือน ใครมาไม่ซื้อ แสดงว่าหลอกเรานะคะ
เค้าซื้อกันทุกคนจริงๆ ซึ่ง... เราสองคนก็เป็นหนึ่งในนั้น
กล่องนี้ของเพื่อน นี่ของที่บ้าน นี่เจ้านาย นี่พี่คนนั้น นี่น้องคนนี่ นี่ให้แม่ นี่จะเอากล่องเหล็ก
(คือมันมีแพคเกจที่เป็นกล่องเหล็กด้วยหนะค่ะ) โดนมา 2 คน สิบกว่ากล่องได้ หงายหลังกับน้ำหนัก

แต่ถ้าใครอยากจะซื้อพอเป็นพิธีก็ได้นะค่ะ แล้วไปลุ้นเอาว่าจะแย่งกับนักท่องเที่ยวไทยและจีนได้มั้ย
จากที่สนามบิน ที่นาริตะก็มีค่ะ อยู่ทางด้านในเลย เอาเป็นว่าได้บินเสียงคนไทยดังมาจากที่ไหน
เดินตามไปทางนั้นแหละค่ะ คนไทยขึ้นชื่อเรื่องซื้อของฝาก (เช่นเจ้าของกระทู้)
แต่อาจจะทุ่มไปทางขนมเค้กกล้วยหอมญี่ปุ่น (โตเกียวบานาน่า) ซะมากกว่า แล้วแต่ศรัทธา

ไปด้วยคนนะครับผม ^^

ส่วนเจ้านี่มีวันหมดอายุ จะแบกมาก็ใช่เรื่อง อีเซดันก็มีขาย -_-"
ตัดใจค่ะ อีกอย่างเมื่อกี๊ก็ทานไปแล้วด้วย มันไม่ได้ ว้าาาววว อร่อยมากกกก
ต้องซื้อๆ เราสามารถกลับมากิน After you ที่ไทยก็ได้ (แค่ต้องรอคิวนานลืมมม)

ใครจะซื้อกลับคำนวนเวลาดีดีนะคะ ด้วยความหวังดี : )

บอกแล้วว่าซื้อเยอะ.. สองถุงเต็มๆ ถึงกับต้องนั่งพักเลยทีเดียวเชียว -..-

มาทันถ่ายทอดสดด้วย

ปาดซ้าย ปาดขวาเลยคร้า

แวะเอา clip บรรยากาศหอนาฬิกาของโรงงาน choccolate ในวันนั้นมาฝากกันด้วยครับ ; )

http://www.youtube.com/watch?v=pyZKphM8jy0

[แก้ไข : ปล่อยไก่ลืมแปะคลิปครับ 555]

เราออกเดินทางสู่โอตารุกันต่อค่ะ ในช่วงเวลา.. บ่ายสองกว่าๆ ซึ่งเป็นเวลาที่ค่อนข้าง..
ช้าเกินไปสำหรับการไปเมืองนี้ หลายคนอาจจะคิดว่าโอตารุแป๊บเดียวก็หมด เมืองเล็กๆไม่มีอะไร
แอ๊ด แอ๊ด !! ผิด !!

เราแวะไปฝากของกันที่สถานนี sapporo ตอนนี้เราสามารถใช้ JR PASS ได้ เพื่อที่จะขึ้นรถไฟไปโอตารุ
จะให้แบกขนมที่ซื้อมาไปคงจะไม่ไหวจริงๆ ก็ต้องฝากกันซะก่อน

รถไฟที่จะไปโอตารุมีทุกๆ 20-30 นาที ใช้เวลาเดินทางประมาณ 40 นาที
ดูเวลาดีดีนะค่ะรถไฟมันมีหมดนะเออ..

พอใกล้ๆจะโอตารุก็จะเห็นวิวทะเลค๊าบบบบ

เราลง MINAMI OTARU ค่ะเป็นสถานีก่อนถึง OTARU วันที่ไปค่อนข้างจะมีเมฆและฝนปรอยๆ
และหนาววววววนิดหน่อย มันมีลมอยู่แล้วเพราะเป็นเมืองริมทะเล ~.~

คือไปอ่านเจอจากที่ไหนไม่รู้ว่าให้ลงสถานีนี้ (หรือให้ลงอีกอันแล้วกลับที่อันนี้ไม่รู้)
แต่ก็ลงไปแล้วแหละ และกว่าจะมีรถไฟก็อีกยาว.. เดินเท่านั้น.. เดินมันหนาวๆนี่แหละ หึหึ
เราออกเดินทางตามหา OTARU ORGEL กันค่ะ

แล้วก็มาเจอ...

เจอแล้ววววสิ่งที่เราตามหา เจ้านี้คือนาฬิกาพ่นไอน้ำได้ เป็นสัญลักษณ์ของที่นี่ค่ะ
เค้าจะมีพ่นไอน้ำบอกเวลา ทุกๆ 15 นาทีและมีเซ็ทใหญ่โตทุกๆ 1 ชั่วโมง
ปรากฎว่าพอครบชั่วโมงฝนตกหนัก อดดู.. ไม่เชิงว่าอดดู
แต่ออกมาดูแล้วไม่เห็นอะไร ได้ยินแต่เสียงอู๊ดๆ เพราะนาฬิกาพ่นไอน้ำมาใส่ฝน
หักล้างกันหมดพอดี ทำเอาต่างด้าวอย่างเราเซ็งไปเลย แต่ก็มีเพื่อนต่างด้าวจากชาติเดียวกันเซ็งเป็นเพื่อน
บังเอิญไปเจอทัวร์ไทยพอดีเลยค่ะ ทักทายกันเป็นภาษาไทยนิดหน่อย

ต่อให้ไม่ได้อยู่ไทยแต่เจอคนไทย ได้ยินภาษาไทย มันก็อุ่นใจ แหะๆ

เข้าไปข้างในกันดีกว่า : )

เข้าไปข้างในไม่มันไร.. โอ้ววววว เสียง Music Box มันทำให้เรามีความสุขมากๆ
(เหมือนที่พี่ติ๊กบรรยายไว้ใน Say hi เลยยยยย)
นุ้งนิ้ง งุ้งงิ้ง และก็ยังมีเจ้ากล่องดนตรีราคาไม่ธรรมดา วางเรียงรายให้เราค่อยๆก้าวเดิน
เรียกได้ว่าแทบจะเก็บคอพักเข่ากันเลยที่เดียว ก็ถ้าเผลอไปกวางเอาของขายมันหล่นลงมา อื้อหืออออ
หมดกันไม่ต้องกินอะไรตลอดทริป ของน่ารักๆเยอะมากค่ะ มีหลายรูปแบบ

ตุ๊กตามีเสียงดนตรีก็มี (เห็นตอนนี้ที่พารากอนมีขาย แต่ราคาก็.. เท่าตัวเลยค่ะ เพลงก็มีให้เลือกน้อยกว่า)
กล้องกระจุกกระจิก เปิดออกมามีเพลงอีก ทั้งทำจากเซรามิก ทำจากไม้ เยอะไปหมด
มีแบบให้เลือกประดับตกแต่งเองด้วยนะคะ อยากได้ไปหมด เลือกไม่ถูกเลยจริงๆ

ดังนั้น.. เลือกที่จะถ่ายรูปเก็บไว้แทน น่าจะเป้็นตัวเลือกที่ดีที่สุดค่ะ หึหึ

กล่องดนตรีสวยจริงๆเลย~

นี่เป็นเซรามิกแขวนๆ
ส่วนข้างล่างทำจากไม้..

พาหนูกลับไปซักตัวมั้ยคะ.. อิอิ

ส่วนร้านรวงบริเวณนั้นก็จะขายเป็นพวกตุ๊กตาตัวการ์ตูนชื่อดังน่ารักๆ ที่เห็นมีเยอะๆก็
Rilakkuma (อันนี้ชอบมากกกก) TOTORO (อันนี้ก็ชอบ) แล้วก็พวกคาร์แรคเตอร์ของ GHIBLI กรี๊ดๆทั้งนั้น
ต้องเข้มแข็งไว้นะค่ะ มันชอบทำสายตาอ้อนวอนให้เราซื้อกลับ
ถ้าเราใจอ่อน เราจะหมดตัวได้จริงๆ
สำหรับ Rilakkuma แนะนำให้ซื้อตัวใหญ่ๆหน่อย เพราะพอมาเทียงราคาที่ไทยมันคูณสองจริงๆ
ตัวละพันมาไทยสองพัน แต่พวกตัวเล็กๆตัวละสองร้อยมาไทยเป็นสี่ร้อย
คิดว่าน่าจะพอสู้ได้ เป็นเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยค่ะ แหะๆ

อยากจะรีวิวต่อให้จบ.. แต่ความง่วงย่างกรายแล้วค่ะ ZzzZZ ไว้จะมาต่อให้จบพรุ่งนี้นะคะ

ฝันดีนะคะ ขอบคุณที่มารีวิวจ้า

เล่าเรื่องสนุก น่ารักเป็นกันเองมาก
ถ่ายรูปสวยจริงๆขอบอก ชอบบบบ
อยากกินซอฟท์ครีมบ้างง่ะะะะ

ขอบคุณครับ

จขกท. น่ารักจัง   ^ ^

คิดถึงฮอกไกโดจริงๆเลย

สงสัยช่วงนี้เสพกระทู้รีวิวฮอกไกโดเยอะเกินทำให้อยากกลับไปแก้มืออีกรอบ

มารอติดตามรีวิวอยู่ครับ ตื่นนอนแล้วมารีวิวต่อด้วยนะครับรออ่านอยู่ครับ

@  มีแต่ของสวยๆ น่ารัก น่าทานทั้งนั้นเลยครับ ..

กุหลาบสวยมาก ชอคโกแลตก็น่ากิน

ขอบคุณที่พาเที่ยวนะคะ

รูปสวยดีครับ
คุณ จขกท ก็น่ารักดีครับ :)

เข้าของกระทู้หน้าดูคุ้นๆ นะ อิอิ มาตามไปเที่ยวด้วยคนนะคะ รอชมอยู่ค่ะ

คุณเมย์
ทำให้ความอยากไปเที่ยวญี่ปุ่นเพิ่มทวีคูณขึ้นอีก อีก อีก เยอะแยะเลยค่ะ

อ่านแล้วสนุกจัง น้องเมย์รีบมาต่อไวๆนะ

เห็นหน้าก็จำได้แล้วว่าใคร แต่ยังไม่แน่ใจ แต่พอดูชื่อล๊อคอินนี่ใช่เลย อิอิ ตั้งชื่อล๊อคอินได้น่ารักดีครับ เข้ามาติดตามและให้กำลังใจจ้า

ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ

ไม่ได้สนใจฮอกไกโดเลย เลื่อนหาแต่รูปเจ้าของกระทู้

ชอบกล่องดนตรีจัง มีเก็บไว้หลายอันแล้วแต่ก็อยากได้อีก อิอิ รอชมต่อนะคะ^^

ต่อกันที่ STITCH ของหนู เจ้าตัวนี้ร้องเพลง Can't help falling in love with you
คุณกระต่ายโง่ซื้อให้ กราบแทบตักสามที ฮ่าๆๆ

ต่อกันด้วยบรรยากาศทั่วไปของเมืองโอตารุกันดีกว่านะคะ เดินย้อนกลับขึ้นไปซักหน่อย
เพราะว่าเจ้าร้านกล่องดนตรีที่เรามาถึงมันอยู่สุดถนนเส้นนี้ (เราดันเริ่มที่สุดถนน แหะๆ)
เดินไปเรื่อยๆ ก็จะมีร้านอาหาร และร้านกล่องดนตรีเต็มไปหมดเลยล่ะค่ะ
ส่วนใหญ่ก็จะขายของคล้ายๆกัน ไม่จำเป็นต้องแวะทุกร้านนะคะ ไม่งั้นสามวันก็ไม่หมด -..-

บ้านที่นี่มำเป็นสไตล์ยุโรปบ้างญี่ปุ่นบ้าง
ให้อารมณ์อบอุ่นดีค่ะ อากาศก็ดี อยากจะให้ทุกคนได้อิจฉากัน ฮ่าๆๆ

เป็นเมืองเล็กๆที่เหมาะกับการไปเดินเล่นมาก
บรรยากาศตอนที่ไปกำลังโพล้เพล้ ประกอบกับเสียงของกล่องดนตรีที่ดังออกมาจากร้านต่าง..
คิดเอาเองล่ะกันโรแมนติกมากๆ : )

โอ้วววววว เกือบลืมไป ใครที่มาโอตารุนะคะ สิ่งที่พลาดไม่ได้อีกอย่างคือ ช๊อคโกแลต (อีกแล้ว)
อันนี่ซีเรียส ไม่ซื้อแล้วจะเสียใจ (มากกว่าเจ้า Shiroikoibito ซะอีก)

ร้านช๊อคโกแลตชื่อดังของที่นี่ชื่อว่า LeTAO ค่ะ (เลอตาโอ.. มั้งนะ -..-)
เอาเป็นว่ามันเป้นร้านรวงใหญ่โต ตั้งอยู่มั้งสองฝั่งของถนนเส้นที่เราเดินๆกันอยู่
ใกล้ๆกับ Otaru Orgel นั่นแหละค่ะ พลาดไม่ได้จริงๆเพราะมันไม่มีชายที่สนามบินด้วย
และมันอร่อยมากกกกกกก (อาจจะอุปทานไปเองรึป่าวไม่รู้ ทุกคนต้องไปลองนะ)
แต่คุ๊กกี้ชาเขียวเค้าเด็ดมาก ช๊อคโกแลตก็อร่อย เสียดายมากที่ทางเราดันไปซื้อคุณ Shiroi ซะเยอะ
เลยมองข้ามมันไป ฮือออออออเค้าเสียใจจจจจ Y_Y

บรรยากาศก็ดี ซื้อมานั่งกินหน้าร้านก็โอเคนะค่ะ : )

หน้าตากล่องมันเป็นแบบนี้ค่ะ.. อย่าพลาดนะค่ะทุกคน ด้วยรักและห่วงใย งือออออ

แล้วก็มีร้านนี้อร่อยเหมือนกันค่ะ สัญลักษณ์ของเค้าเป็นลายดอกไม้

ลองชิมดูได้มีหลายรสทั้งดาร์ค มิลค์ ไวท์ หรือแม้แต่มัทชะ
ปล.กินมัทชะไป อร่อยมากกก แต่เชื่อมากไม่ได้ต้องไปลองเอง ฮิฮิ

เดินไปเดินมาก็มาเจอเจ้าเจ้านี้ชื่อว่า "ดงสุเกะ" นั่งคอยต้อนรับอยู่หน้าร้าน
ก็เลยเดินไปเล่นกับมันซะหน่อย มันเชื่องมาก ทำตาละห้อยยย แบบประมาณว่า
"เออจะทำอะไรก็เชิญ โดยแบบนี้มาตลอดทั้งชีวิต ใครไปใครมาก็มาเล่นกับฉันนนน"
ต้องขอโทษคุณเจ้าของร้านด้วยที่เราดันเล่นแต่กับเจ้าดงสุเกะ แต่ไม่เข้าร้าน แป่ววววว

ที่นี่เค้าไม่ได้มีแต่ร้านกุ๊กกิ๊ก น่ารัก อิ๊อ๊ะ อย่างเดียวนะคะ
เค้ายังมีร้านที่สร้างความหวาดกลัวได้ไม่น้อยนั่นคือร้านขายของสด
เค้ามีทั้งปู (ที่ไม่ได้อยู่ในสภา) และหอยตัวเท่านี่!!! (ทำมือกว้างๆๆๆ)
ดูกันเอาเองล่ะกันนะคะ น่ารักน่าชังเชียวววว

ตอนที่เราไปน่าจะเหลือเปิดอยู่ร้านเดียว เพราะมันค่อนข้างเย็นแล้ว
แต่ก็ได้มาเห็นของจริงนานาพันธุ์ คุณพระคุณเจ้าาาาา ตัวใหญ่กว่ามือซะอีก >.<

มันตัวใหญ่มากจริงๆ นี่ถ้ามันหนีบคงนิ้วขาด ไม่ก็เป็นลมตายไปก่อน
ราคาก็แล้วแต่ชนิดด้วค่ะ ส่วนใหญ่ที่เห็นก็.. 7000yen ขึ้นไปเลยล่ะ

เห็นตัวจริงกันแล้วก็จินตนาการทันที.. เอ๊.. รสชาติมันจะเป็นยังไงนะ..
หิวกันเลยทีเดียว ความกลัวก็ยังแพ้ความหิวนะ เพราะวันนี้.. ไม่ได้กินอะไรเป็นเรื่องเป็นราวเลย
กินแต่เค้ก ขนม ช๊อคโกแลต.. เลยออกเดินตามหาร้านอาหารกัน มาขนาดนี้ก็ต้องกินซูชิ กินปู จริงมั้ยคะ

แต่ละร้านติดรูปโปรโมท พ่อครัวถ่ายกับดาราคนนั้น คนนี้เยอะไปหมด
สุดท้ายเราเลยเลือกร้านที่ไม่มีคน -_-" เอาจริงๆ มันไม่มีคนเกือบทุกร้านเลย
คงจะเพราะมันเย็นแล้วด้วยแหละ และช่วงนี้นักท่องเที่ยวก็น้อย..

เราสั่งซูชิมีหน้ากุ้ง กั้ง แล้วก็ปลา..อะไรอะจำชื่อไม่ได้ เพราะเจ้าของกระทู้ไม่กินปลา +..+
อย่าทำท่าตกใจ "อะไรนะ ไม่กินปลา!!!!" มันไม่ใช่เรื่องประหลาดค่ะเพราะคุณพ่อก็ไม่กิน คุณแม่ก็ไม่กิน
ไม่กินปลาทั้งบ้าน ครอบครัวนี้ประหลาด แหะๆ คุณพ่อบอกว่าเคยเห็นปลาช่อน ปลาดุก แล้วรู้สึกเหมือนงู เลยไม่ชอบ
ส่วนคุณแม่ไม่กินเพราะเหม็นคาว ตัวเจ้าของกระทู้ไม่กินเพราะใช้พ่อกับแม่เป็นข้ออ้าง ฮ่าๆ จริงๆคือกลัวปลาเลยล่ะค่ะ

โน โน โน อย่าตกใจ "ดาราป๊ะเนี่ย กลัวปลา??" ไม่ใช่ดารดาราอะไรหรอกค่ะ แต่ไม่ชอบมันด้วย..
ผิว.. เกล็ด.. การหายใจ.. ท้องป่องๆ.. อี๊!!! พอกันทีสำหรับเรื่องปลา..

ใดๆก็ตามเป็นครั้งแรกที่จะได้กินซูชิที่ค่อนข้างดิบ ก็กุ้งมันไม่ดิบซะทีเดียวนี่นา -_-'
อร่อยดีนะคะ หวานมากๆ กั้งก็เหมือนกัน ปลื้มค่ะร้านนี้ : )

แวะมาชมครับ ขอตามไปเที่ยวด้วยคน

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ

แล้วก็นี่.. ปู!!!! ที่ไม่ใช่ในสภา >.<" สั่งมาครึ่งตัวพอ ถ้าทั้งตัวคงต้องออกค่าตั๋วให้เพื่อนมากินด้วย
แล้วปัญหาของเรากับการกินปูคือ.. แกะไม่เป็นทั้งตัวเจ้าของกระทู้เองและคุณกระต่ายโง่ (เพื่อนร่วมเดินทาง)
พ่อครัวเค้าก็ใจดีค่ะเอาอุปกรณ์แกะปูมาให้ เรายิ้มรับขอบคุณโดยหันมามองหน้ากัน

MaytheStitch : มันใช้ยังไงอะ?
กระต่ายโง่ : เออ.. พี่ก็ใช้ไม่เป็น

ผ่างงงงงงงงง!!! ก็ด้วยความพยายามของเราที่าำเร็จบ้างไม่สำเร็จบ้าง
อร่อยก็อร่อยหรอกแต่กินยากจริงแท้ พ่อครัวก็ใจดีอีก เห็นท่าทีของต่างด้าวที่
เงอะๆงะๆ เค้าก็เอากรรไกรมาตัดให้.. ซึ่งช่วยได้นิดเดียวเท่านั้นแหละค่า
ฮืออออออ ไปเที่ยวครั้งต่อไปหนูจะเอาแม่ไปด้วย แกะปูให้หนูที Y_Y

อ่อลืมบอกไปพี่ปูรสชาติหวานอร่อยดีค่ะ : )

อิ่มท้องแล้วก็พร้อมลุยต่อค่ะ ไปตามหาคลองโอตารุกัน
ระหว่างทางก็เหมือนเดิมทุกประการ ร้านรวงเริ่มปิด บรรยากาศมันหม่นๆ..
แบตกล้องก็จะหมด (อีกแล้ววว) ใครจะไปเตรียมกล้องกันตาย หรือแบตไปเผื่อด้วยนะค่ะ
ทางเราถ่ายไม่ยั้ง ไอ้ตอนไฮไลท์เลยดันมาตายซะงั้น งืออออออ

แต่คลองนี้ยังไม่ใช้่นะคะ สองฝั่งก็มีร้านขายเครื่องแก้วและกล่องดนตรีเหมือนเดิมคล้ายๆกัน
หรือมันเป็นร้านเดียวกันด้วยซ้ำ แต่แบ่งมีหลายๆทางเข้า เข้าไปก็เจอของเหมือนๆกัน
ดังนั้นอย่าไปเสียเวลามากนะคะ หุหุ

พูดถึงเครื่องแก้ว.. เกือบลืมบอกไปแหนะ ที่โอตารุเค้ามีชื่อเสียงเรื่องเครื่องแก้วค่ะ
เค้ามีที่ให้เราได้ลองเป่าแก้วเองด้วยนะค่ะ แต่ว่า.. จะเอาเวลาไหนไป มาถึงก็ปิดเกือบจะทุกร้านแล้ว -_-"
ใครสนใจลองหาข้อมูลกันได้นะค่ะ

รูปนี้ไม่เกี่ยวอะไรค่ะ เป็นร้านหนึ่งที่อยู่ริมคลองนั่นเอง

อย่างที่บอกว่าแบตกล้องเราจะหมด.. เมื่อมาถึงคลองแห่งนี้ รูปมุมนี้ที่เชื่อว่าคนที่ไปจะต้องมีอย่างแน่นอน
เราได้มาภาพเดียวนี่แหละค่ะ เก็บอยู่ก็แค่ในความทรงจำ อดเอามาแบ่งชาว BluePlanet เลย เฮ้อออ ขอโทษนะคะ

ขอเล่าแทนแล้วกันว่าในฤดูหนาวก็จะปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาว ส่วนตอนที่ไปแม้่จะเป็นหน้าร้อน
แต่ที่ฮอกไกโดจะมีอุณภูมิต่ำกว่าโตเกียวหรือโอซาก้าอยู่แล้ว บรรยากาศกำลังสบายๆ ลมเย็นๆ
แสงไฟสลัวๆ แม้จะคนเยอะไปหน่อยก็เถอะ

ใครที่มาเลือกจบที่นี่เป็นที่สุดท้ายแล้วต้องการจะเดินทางโดยรถไฟกลับซัปโปโร
แนะนำให้เช็คเวลารถไฟดีดี เที่ยวสุดท้ายเมื่อไหร่ คำนวณเวลากันดีดีค่ะ (จริงๆ)
เพราะจากคลองนี้ ต้องเดินไปไกลพอสมควรกว่าจะถึงสถานี ที่สำคัญมันเป็นเนิน มันจะเหนื่อย (มาก)
ระหว่างทางจะมีเส้นทางรถไฟสายแรกของฮอกไกโดเลยค่ะ ถึงแม้จะไม่ได้ใช้แล้วแต่ก็ยังอนุรักษ์ไว้
แต่ถ่ายรูปมาไม่ได้เพราะ.. แบตหมด!!! คิดแล้วแค้นนนนน

คุณ +G@To+ // ขอบคุณค่าาา
คุณ เล็กทาโร่ // ตามมาค่า : )
คุณ Coffee Blended // ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ
คุณ ไผ่พริ้ว (PyDE) // งั้นต้องติดตามต่อนะคะ อิอิ
คุณ SuperTee (itCrazy) // มาเลยๆ ไม่คิดตังค์ ฮ่าๆ
คุณ แมลงภู่บนหูกระต่าย // มาเลยครับผมม
คุณ glasses joker // ชมกันขนาดนี้ กดดันนะเนี่ยยย
คุณ P r i m t a a // >,< เชินนน
คุณ เจ้าแก้วพิสดาร ณ เมืองปาย // เมกะว่าจะไปแก้อีกทีปีหน้าค่ะ อิอิ
คุณ Destiny-Boy // ตื่นแล้วๆมาอ่านเร็ววว
คุณ MRBIG173 // ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
คุณ Pat :o) // ด้วยความยินดีค่ะ
คุณ bonmoovo // ขอบคุณมากๆค่ะ
คุณ kokophiz // เราเคยเจอกันมาก่อนมั้ง อิอิ
คุณ ฟูฟ่องล่องลอย // มาแล้วๆๆ
คุณ  jooHeeJin // ไม่กล้าลงเยอะ กลัวคนหมั่นไส้ ฮ่าๆๆ
คุณ อยากเป็นแฟนกับเทวดา // แนะนำให้ไปจริงๆนะ
คุณ ที่จุดหมาย ยังมีสายรุ้ง // อิอิ
คุณ กัปตันลูกชุบ // ยินดีค่ะ : )

เอาล่ะค่ะ ไว้ติดตามกันต่อกับสวนสัตว์ ASAHIYAMA เราจะพาไปดูแพนกวินกับหมีขาวกัน
แล้วก็จะพาไปเที่ยว BIEI ชมท้องฟ้าสวยๆ ต่อด้วยดอกไม้งามๆ ที่ FURANO และเดินโง่ๆใน HAKODATE

เจอกันเมื่อเมย์พร้อม เร็วๆนี้ : P

เชียร์สุดพลัง 5555

ไปฮ็อกไกโดเวลาท้องฟ้าหม่น  แต่จขกท.ก็ยังสดใสเช่นเคย

มายืนยันอีกรอบว่า ชอบรีวิวของ"รุ่นเล็ก"จังงงง  อ่านแล้วเคลิ้มมม(ตอนนั้น ไมไม่เที่ยวแบบนี้บ้างน้อ)

น้องเมย์น่ารักมากค่ะ รีวิวก็น่ารัก
รอชมดอกไม้สวยๆ ที่ Hokkaido นะคะ

ปีที่แล้ว ที่ไปโรงงานซ็อคฯ ไปเหมาช็อคโกแลตเต็มไม้ เต็มมือแบบนี้เลย อร่อยมากก รีวิวน่ารักค่ะ นางแบบ คาวาอี้สุดๆ

ขอบคุณรีวิวสวยๆค่ะ

อ้าว รอดูรูปน้องกระต่ายโง่นะเนี่ย เผื่อจะหลงมาบ้าง
น้องเมย์ไปเที่ยวทำไมไม่ค่อยมีคนเลยคะ
เห็นรีวิวอื่นๆ นักท่องเที่ยวล้านแปด

คุณ แป๊ะซะ // ฮ่าๆๆ ฝากด้วยนะเจ๊
คุณ ลอร่า อิงกัลส์ ~* // ปลื้มจัง ที่คนที่เราให้ข้อมูลเค้าในการเที่ยว บอกว่าชอบรีวิวเรา อิอิ
คุณ Cheesier // ขอบคุณที่ชมค๊าบบ
คุณ nongpoompui // อยากไปอีกเน๊อะะะ
คุณ Us-Sama Iland // ด้วยความยินดีค่าาา
คุณ snowpok // หนูไปช่วงนั้น.. อยู่ระหว่างแผ่นดินไหวกับพายุ ตอนที่ไปทุกคนเป็นห่วงมากเพราะมีไหวเล็กๆแถบโตเกียว และพอกลับมาไม่ทันไรไต้ฝุ่นก็เข้า แต่ฮอกไกโด บ่มีหยั๊งเลยค่า หายห่วงๆ

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ...

สรุปรีวิวนี้ทำเราเปลี่ยนใจจากคันไซไปฝั่งฮอกไกโดเรียนร้อยโรงเรียนญี่ปุ่นแล้ว -_-"


ขอบคุณสำหรับรีวิวน่ารักๆ นะค๊า

น้องเม โตโตโร่ น่ารักอ่า >.<

ตามไปสวนสัตว์กันที่กระทู้นี้เลยค่ะ : )
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10978266/E10978266.html

คุณแมย์เล่าเรื่องสนุกมากๆค่ะ อยากติดตามอ่านเรื่อยๆเลย

ขอบคุณที่พาไปเที่ยวนะค่ะ

คุณ ยายปุก // ขอบคุณมากๆเลยค่ะ : )
คุณ นู๋เอเอ (pinchunan) // i love Totoro !!
คุณ devillish girl // ด้วยความยินดีค่ะ

ฝากคลิปเพนกวินด้วยค๊าบบบบ

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก อยากปายยยย

ว่าแต่shiroi koibito ที่จะซื้อมาฝากเค้าอ่ะ หมดยางงง

อ่านรีวิวอย่างเพลินมากค่ะ
เหมือนได้ไปเที่ยวด้วย วิวสวยๆๆๆๆๆ
ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันนะคะ

(เคยเจอตัวจริงน้องเมย์ สวยและน่ารักมากๆๆๆๆๆๆ
ได้ขอถ่ายรูปด้วย555+ปลื้มมมมมม )

ว่าแล้วว่าหน้าคุ้นมากๆ

น้องเมย์ กับ น้องบาส นี้เอง

รีวิวสนุกดีครับ ภาพสวยมาก ชอบครับ

สนุก สวยงาม ครบรส อ่านต่อๆ ค่ะ