วันนี้เน้นเที่ยวบนภูเขาจื่อจินซัน(紫金山) ซึ่งบนนั้นเรียกว่า แหล่งทิวทัศน์จงซัน(鍾山風景區) สถานที่ท่องเที่ยวบนนั้นมีเยอะมาก เรียกว่าเที่ยวอยู่บนเขาทั้งวัน แต่ไฮไลท์มีอยู่ 3 แห่ง ตามมาเลยค่ะ

จากที่พัก เดินไปป้ายรถเมล์ที่อยู่แถวสถานีกู่โหลว เพื่อขึ้นรถเมล์สายโหยวอี(遊1) ซึ่งเป็นรถเมล์ที่ผ่านสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญต่างๆในหนานจิง ค่ารถคนละ 2 หยวน

ขอบอกนิดนึงว่า ป้ายรถเมล์ที่นี่แต่ละป้าย ห่างกันเกือบกิโล ป้ายรถเมล์ 2 ป้าย ที่อยู่ใกล้ที่พักที่สุด แต่ละป้ายก็ดันอยู่ใกล้กับสถานีรถไฟฟ้ากู่โหลวและเสวียนอู่เหมิน

นั่งรถเมล์โหยวอี ไปลงสุดสาย ก็จะเป็นลานจอดรถของจื่อจินซัน แต่การนั่งรถเมล์ก็ทำให้เสียเวลามาก ถ้าอยากได้เร็วก็สามารถนั่งรถไฟฟ้าไปลงสถานีเซี่ยหม่าฝัง(下馬坊) แล้วต่อรถเมล์โหยวอีเพื่อขึ้นสู่ภูเขา

จากลานจอดรถ จะประหยัดโดยการเดินไปที่สุสานดร.ซุนยัดเซ็น(จงซันหลิง 中山陵) 15-20 นาที เป็นทางลาดขึ้น หรือจะนั่งรถรางไฟฟ้าคนละ 5 หยวน ไปจอดตรงหน้าทางเข้าสุสานก็ได้

จากนั้นก็เดินตามฝูงชนไป ที่นี่ไม่เสียตังค์ค่ะ จากที่ลงรถรางไฟฟ้าไปถึงด่านแรกก็ประมาณ 5 นาที ระหว่างทางมีร้านรวงและร้านอาหารดักอยู่สองข้างทาง

วันที่ 2 http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10969168/E10969168.html
วันที่ 4 http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10978267/E10978267.html

ไปไหนแล้ว  ตามไปเที่ยวด้วยครับ

สุสานหมิงฯ ที่นานกิง นี่มันต้นแบบสุสานหมิง และ สุสานชิง ที่ปักกิ่งนะครับ...

หมิงเสี้ยวหลิง นี่ฝัง จูหยวนจางรึปล่าว

รอชมด้วยค่ะ

แน่นอนครับ ... คนหักหลังพี่น้อง เพื่อนฝูง ต้องฝังตัวเองให้ไกลผู้คน!

กลับมาโพสท์ต่อแล้วค่ะ หลังจากหนีไปดูซีรี่ย์

จากประตูด่านอันแรก มองไปลิบๆ เดินไปอีกซักพัก จะถึงหอตั้งป้ายสุสานค่ะ
บนหอมีป้ายคำฮิตของดร.ซุนยัดเซ็น เทียนเซี่ยเหวยกง ใต้หล้าเพื่อสาธารณะ (น่าจะใช่)

ป้ายวิญญาณเขียนว่า ดร.ซุนยัดเซ็นอยู่ ณ ที่นี้

จากหอนี้ เดินต่อไปทางด้านหลัง เห็นแล้วหมดกำลังใจ

ระหว่างเดินขึ้นไปด้านบนสุด มีกระถางทองเหลือง(มั๊ง)ตั้งอยู่ กระถางมีรู2-3รู เกิดจากช่วงปฏิวัติวัฒนธรรมค่ะ

โบ๋ได้ขนาดนี้

ในที่สุดก็มาถึงจุดสุดยอด หง่า...

ด้านในมีรูปปั้นดร.ซุนยัดเซ็น ส่วนโลงนั้น ไปโชว์ให้ดูแล้วค่ะ
ด้านในถ่ายรูปไม่ได้ด้วย

เที่ยวด้านบนเสร็จ นี่ตูยังต้องลากสังขารลงไปอีกหรอเนี่ย

เมื่อเดินลงมาถึงลานด้านล่างแถวประตูด่านอันแรก ก็จัดการซื้อตั๋วชุด คนละ 90 หยวน เที่ยวชมได้ 3 แห่ง คือ เวทีดนตรี หมิงเสี้ยวหลิง และหลิงกู่ซื่อ

เวทีดนตรีไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ เน้นชมสวน

จากนั้น นั่งรถรางไฟฟ้าไปที่สุสานหมิงเสี้ยวหลิง ค่ารถคนละ 5 หยวน แล้วก็ใช้บัตรเบ่งที่เพิ่งซื้อเมื่อตะกี๊ โชว์เข้าไปเรย

@คุณX ถูกต้องเลยค่ะ หมิงเสี้ยวหลิงเป็นสุสานของจูหยวนจาง(หมิงไท่จู่) ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์หมิง  

@คุณติง ซ่าน เปิ่น ที่จงฮว๋าเหมินและโจวจวง ก็มีนิทรรศการความร้ายกาจของหมิงไท่จู่ด้วยค่ะ

ร้ายยังไง เชิญติดตามต่อค่ะ

ไกลได้อีก

เพิ่งถึงด่านแรกเอง

ด่านที่สอง

แม่เจ้าโว้ย ขาจะหลุดแล้วววว

ถึงแล้วค่ะ แล้วก็ปีนๆๆขึ้นไปข้างบน บนนั้นก็จะมีนิทรรศการเกี่ยวกับสุสานฮ่องเต้ราชวงศ์หมิงแต่ละพระองค์ ว่าหน้าตา แปลนเป็นยังไง ตั้งอยู่ที่ไหน

ยังไม่จบค่ะ
จากนั้นก็เดินกลับลงมาที่จุดเริ่มต้น ที่ป้ายหิน แล้วเดินไปอีกทางนึง ไปดูรูปั้นช้าง ม้า วัว ควาย และขุนนาง

เดินแค่พอหน้ามืด ก็จะเจอซุ้มประตูค่ะ
ใครขาหลุดแล้ว เค้ามีบริการรถรางไฟฟ้านะคะ

รูปปั้นขุนนาง

รูปปั้นสิงสาราสัตว์
แต่ไม่ยักกะมียีราฟแฮะ

เดินจนสุดแล้วก็เดินย้อนกลับมานั่งรถรางไฟฟ้าเพื่อไปวัดหลิงกู่ซื่อต่อ
ใช้บัตรเบ่งเข้าไปเร้ย อัปป้า

ด่านแรก หอไร้คาน (無樑殿) แปลเองเสร็จสรรพ
ดิฉันไม่รู้หรอกค่ะว่าขื่อกับคานต่างกันยังไง เหอๆ

หลังจากเที่ยวหอไร้คานแล้ว ใช่ว่าดิฉันจะหาผัวได้ สงสัยต้องไปอยู่ซึมซาบให้มากกว่านี้

เดินมาถึงตัววัดแล้ว แต่ที่ที่นี่ดัง ไม่ใช่ตัววัดหรอกค่ะ

เพราะเจดีย์ตะหาก เจดีย์หลิงกู๋ถ่า (靈谷塔)

เที่ยวข้างบนเสร็จ เดินย้อนกลับลงมาแบบก้มหน้าก้มตาเดิน ฝนก็ตกหนัก

พอดีมีแท๊กซี่ป้ายดำมาถามว่าจะไปไหน พอบอกว่าสถานีรถไฟฟ้าที่ไกลที่สุด ฮีบอก 30 หยวน รอตรงนี้ เดี๋ยวไปเอารถมา

บอกไว้ก่อนนะคะ ว่ารถรางไฟฟ้าที่นี่หยิ่งมา คนเต็มก็ไม่ยอมออก รอนานมากกว่าจะเสด็จ ถามอะไรหน่อยก็หงุดหงิดฟึดฟัด ตูจ่ายเงินนะเฟ้ย ไม่ได้ขอนั่งฟรี เดี๋ยวเอาเงิน(เศษเหรียญ)ฟาดหัวหรอก

พวกดิฉันนั่งรถไฟฟ้าไปลงสถานีซันซันเจีย (三山街) (ชื่อน่ารักดี เอาไปตั้งชื่อลูกได้ "ซันซัน") ที่นี่มีสถานที่เที่ยว2แห่ง คือ สวนจีนจันเหยวียน(瞻園) และวัดขงจื้อฟูจื่อเมี่ยว(夫子廟)

ทั้ง2แห่งเปิดถึง3-4ทุ่ม กลางคืนเปิดไฟสวย แต่ดิฉันไม่ได้เข้าสวนจันเหยวียน เพราะค่าเข้าแพง โดยเฉพาะเข้าหลังห้าโมงเย็น แพงกว่าเข้าตอนกลางวัน ผ่านค่ะ

จากซุ้มประตูเดินเข้าไปนี้ดส์นึง สวนจันเหยวียนจะอยู่ซ้ายมือ ส่วนฟูจื่อเมี่ยวก็เดินตรงเข้าไปอีก

ตอนอยู่ที่ซุ้มประตูแรก เจอฝรั่งคู่นึงกางแผนที่และLonely Planetอยู่ แล้วก็หันซ้ายหันขวา พวกดิฉันเดินเข้าไปในซอยเรื่อยๆ แวะซื้อเนื้อแพะเสียบไม้ย่าง ก็ยังเจอฝรั่งคู่นี้กางLonely Planetจนหนังสือบาน

ด้วยความเป็นที่เป็นคนไทยจิตใจโอบอ้อมอารี (น่าน) ดิฉันทนไม่ไหว เลยส่งตัวช่วย(น้องสาว)เข้าไปถามฝรั่งคู่นั้นว่าหาอะไร ฝรั่งรีบเอาLonely Planetมาจิ้มให้ดูว่าหาhostelนี้ๆ อยู่บนถนนนี้ๆ ดิฉันก็เลยไปคนแม่ค้าแถวนั้นว่าถนนนี้ๆมันอยู่ไหนๆ แม่ค้าก็ไม่รู้ แต่ในLonely Planetก็มีเขียนว่าhostelอยู่แถวฟูจื่อเมี่ยว ก็เลยชี้ให้ฝรั่งดูว่าไปทางนี้ทางนี้ ฝรั่งก็ขอบคุณเป็นการใหญ่

เนี่ยน้า ขนาดไม่ใช่ คนไทยยัง(เือก)มีน้ำใจเล้ย
อ่าว ลืมบอกฝรั่งว่าเราไม่ใช่คนแถวนั้น งี้ฝรั่งก็นึกว่าคนจีนมีน้ำใจอ่ะสิ แป่ว

และแล้ว ก็มาถึงซุ้มประตูซอย

ร้านรวงตระการตา ตอนกลางคืนคึกคักมาก night marketดีๆนี่เอง

หน้าวัดขงจื้อฟูจื่อเมี่ยวมีต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์

ค่าเข้าคนละ 30 หยวน

ด้านในบริเวณวัด

ผีหลอกวิญญาณหลอน

อ่อ ตอนเดินเอ๋อๆผ่านประตูทางเข้ามา มีไกด์ประจำสถานที่มาถามว่าสนใจไกด์มั๊ยฮ้า ฟรีฮ่า อัปป้าก็เดินเอ๋อผ่านไป ดิฉันรีบเรียกประชุมครอบครัวว่าฟรีอ่ะ น่าสนใจ ก็เลยเข้าไปถามเพื่อความชัวร์ ฟรีๆจริงๆด้วยค่ะ

พอได้ลูกทัวร์ ไกด์สาวของเราก็พล่ามๆๆโดยไม่สนว่าเราเป็นคนต่างถิ่น

ได้ความว่า วัดนี้เดิมเป็นโรงเรียนด้วย มีจอหงวนจบจากที่นี่หลายคน บลา บลา บลา (ลืมหมดแล้ว)

รูปนี้หอระฆังค่ะ ตรงข้ามหอระฆังก็เป็นหอกลอง

ออกจากวัดมา วกกลับมาหน้าวัด ตรงข้ามเป็นกำแพงมังกรไฟ

มีบริการล่องเรือตอนกลางคืนด้วย

ได้ยินมาว่า สุสานจงซานหลิง ที่เห็นโลงน่ะ มีแต่โลงเปล่า แต่ศพท่าน ดร.ซุน ก๊วะหมินถัง พาไปอยู่ไต้หวัน ตอนแพ้สงครามกลางเมือง

@ คุณ X  เอ...แต่ที่ไต้หวันก็ไม่มีใครพูดถึงศพของดร.ซุนยัดเซ็นเลยนะคะ ถ้ามีจริง น่าจะกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวไปแล้ว เพราะจะทำเงินให้ไต้หวันได้มากมายมหาศาลเลยทีเดียว

สิ่งที่กั๋วหมินตั่งเอาไปไต้หวันได้แก่ โบราณวัตถุที่ตอนนี้อยู่ในพิพิธภัณฑ์กู้กง เงินงบประมาณมหาศาล และชนชั้นสูง(ทหาร ข้าราชการ ครูบาอาจารย์ และคนรวย)

ศพของดร.ซุนยัดเซ็น เดิมทีฝังไว้ที่กรุงปักกิ่ง
ตอนหลังจึงย้ายมาฝั่งไว้ที่นานกิง
พรรคก๊กมินตั่งคงไม่สามารถเอานำดร.ซุนยัดเซ็นไปไต้หวันได้หรอกครับ
เพราะภรรยาดร.ซุนยัดเซ็น มาอยุ่กับพรรคคอม ฯ จีน

เพราะหลังอสัญกรรมของดร.ซุนยัดเซ็น ท่านเจียงก็ทำการกวาดล้างพลพรรคคอม ฯ จนต้องหนีตายกัน
แล้วรวมตัวมาสู้ใหม่
ภรรยาดร.ซุนยัดเซ็น ไม่เห็นด้วยกับการกวาดล้างพลพรรคคอมจีน
เพราะสมัยดร.ซุนยัดเซ็น ยังมีชีวิตอยู่ได้ห้ามฆ่ากันเอง ต้องช่วยกันสร้างชาติจีนใหม่ให้ยิ่งใหญ่

เสียดายที่ ดร.ซุนยัดเซ็น อายุไม่ยืน