สวัสดีครับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆชาว BP ทุกท่าน กระผม จักรยานกับสายลม กลับมารายงานตัวรีวิวกันต่อกับ  +++ รีวิว เกาะพยาม ด้วยรักและมิตรภาพ Backpack นอนวัด สบายๆรีสอร์ท ภาค2 +++
และต้องขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามมาโดยตลอดครับ ก่อนอื่นขออ้างอิงข้อมูลของเกาะพยามจากกระทู้ภาค 1 เผื่อท่านใดที่เพิ่งมาติดตามจากภาค 2 ดังนี้ครับ

การเดินทางนั้นมาได้หลายทางครับไม่ว่าจะเป็น

- รถส่วนตัว โดยวิ่งเส้นพระราม 2 ตรงยาวอย่างเดียวจนมาถึงเกือบสุดจังหวัดชุมพร ก็จะมีทางแยกเลี้ยวขวาไปจังหวัดระนองครับ พอเริ่มเข้าระนองต้องใช้สมาธินิดหนึ่งเพราะทางขึ้นลงเขาตลอด และเป็นเลนรถวิ่งสวนกันครับ

- รถทัวร์ ให้นั่งสายที่ไปจังหวัดระนองครับ

ส่วนรถไฟจะไม่มีเส้นทางมาที่จังหวัดระนองครับ ชาวปู๊นๆ อาจจะต้องเลือกใช้วิธีอื่น

และไม่ว่าจะเดินทางด้วยวิธีไหนก็ตามจะต้องมาขึ้นเรือข้ามไปเกาะพยามที่ "ท่าเรือเทศบาลตำบลปากน้ำ" ซึ่งจะอยู่ในตัวเมืองระนองครับ
เรือจะออกจากฝั่งระนองไปเกาะพยาม 2 รอบดังนี้
รอบเช้า 9:00น.
รอบเที่ยง 12:30น.
ส่วนเรือจากเกาะพยามเข้าระนองมี 2 รอบเช่นกัน
รอบเช้า 9:00น.
รอบเที่ยง 12:30น.

เรือจะใช้เวลาเดินทางประมาณ 2-3 ชั่วโมงครับ ถ้าจะให้ชัวร์ควรเช็คก่อนเดินทาง

เกาะพยามอยู่ทางทิศตะวันตกของระนอง มีอ่าวใหญ่ๆสองอ่าวทางทิศตะวันตกของเกาะคือ อ่าวใหญ่ซึ่งเป็นอ่าวที่มีชื่อเสียงที่สุด และอ่าวเขาควาย เส้นทึบบนแผนที่หมายถึงถนนลาดปูน ส่วนเส้นประเป็นถนนลูกรัง บนเกาะไม่มีรถยนต์ การเดินทางบนเกาะจะเดินกับขี่มอร์เตอร์ไซค์เท่านั้น
ไฟฟ้าที่ใช้บนเกาะจะปั่นกันเอง น้ำที่ใช้จะเป็นน้ำบาดาล ไม่มีน้ำประปานะครับ

อันนี้เป็นแผนที่เกาะพยามครับ ผมมาร์คจุดสีแดงที่สำคัญๆไว้คร่าวๆให้ดูให้ศึกษากัน ขอให้เครดิต thai-tour.com สำหรับแผนที่ฉบับนี้

มานั่งรอชมค่ะ /เร็วไปป่าวเรา

มารอชมรีวิวด้วยคนครับ

รอชมด้วยค่ะ^^

ความเดิมจากตอนที่แล้ว พวกเรา 4 สหาย ได้ตกลงกันว่าจะไปลุยเกาะพยามกันแบบดิบๆ โดยไม่ต้องวางแผนใดๆให้วุ่นวาย ในวันแรกพวกเราไปสำรวจทางด้านทิศเหนือของเกาะพยาม และกลับมานอนค้างที่วัดเกาะพยามที่ตั้งอยู่บริเวณทิศตะวันออกของเกาะ
และเนื่องจากพวกเราไปนอนวัด จึงเกิดคำถามที่เพื่อนๆผมถามกันมากมายคือ "นอนวัดไม่กลัวผีหรอ?" วันนี้จะกลับมาเล่าให้ฟังว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้น การนอนวัดมันไม่ราบรื่นขนาดนั้นหรอกครับ อิอิ ^^" เรื่องมีอยู่ว่า...

คืนนั้นหลังจากพวกเราทั้งสี่ ขี่มอร์ไซค์ตากฝนกลับมาจาก Hippy Bar ตอน 4 ทุ่ม พวกเราก็รีบอาบน้ำและเตรียมตัวนอน ซึ่งเวลาช่วงนั้น พระทุกรูปท่านเข้านอนในกุฏิหมดแล้ว เหลือแต่พวกเราที่นอนอยู่บริเวณศาลาวัดที่เปิดโล่งและมืด (ตอนนั้นพระท่านดับไฟและปิดเครื่องปั่นไฟแล้ว)
ฝนข้างนอกก็ยังคงตกลงมาอย่างไม่ขาดสาย แม้ไม่หนักมากแต่ก็มากพอที่จะทำให้อุณหภูมิโดยรอบศาลาเย็นลง... ลมเบาๆพัดโชยเอาความเย็นเข้ามาสัมผัสกับร่างของผมที่ถูกคลุมด้วยผ้าห่มผื่นบางผ่านไปยังแผ่นหลังซึ่งมีเพียงเสื่อผืนเล็กรองไว้...

ด้วยความเหนื่อยผมและเพื่อนๆจึงเคลิ้มหลับไป... จำได้ว่าผมเองนอนหลับไม่สนิทเท่าไหร่อาจด้วยความที่นอนต่างที่ต่างถิ่น

จนกระทั่งเมื่อเวลาผ่านไปซักพัก... ผมรู้สึกหนาวจึงดึงผ้าห่มขึ้นเพื่อกันความหนาวที่สัมผัสร่างกายช่วงบน ซึ่งทันใดนั้นเองผมมีความรู้สึกแรงกดบางอย่างมากดทับผ้าห่มบริเวณต้นขาทั้งสองข้าง ผมหันไปเหลือบมองเพื่อนข้างๆอย่างไม่กล้าเปิดตา (และแน่นอนจังหวะนั้นผมไม่กล้าชำเลืองมองต้นขาแน่)
คงไม่ใช่ขาของจ่ารัฐมานอนก่ายแน่ๆ ผมพยามดึงผ้าห่มอีกครั้ง คราวนี้รู้สึกว่าน้ำหนักที่ต้นขามีการเคลื่อนตัวขึ้นมา... ในใจคิดงานเข้าซะแล้วผมเองก็สวดมนต์ขอเจ้าที่เจ้าทางก่อนนอนแล้วนะ ทันใดนั้นเองน้ำหนักที่กดทับขาอยู่นั้นก็เคลื่อนออกไป...

พร้อมกลับมีเสียงสูงแว่วๆลอยมาที่หู...

"เมี้ยววววว.... เมี้ยว..."

ปัทโธ่!!!.... ไอเจ้าแมววัด 3-4 ตัวมานอนซุกขาผมนี่เอง - -"

จากนั้นพวกเรารีบตื่นกันแต่เช้ามืด เพื่อเตรียมตัวไปเป็นเด็กวัดตามพระสงฆ์ออกบิณฑบาตร ซึ่งเป็นการเสนอตัวของพวกเราเองครับ อีกทั้งยังเป็นการออกไปดูวิถีชาวบ้านเกาะพยามในตอนเช้าด้วย
ภาพนี้เช้าๆกับ เดลต้น

ไปด้วยยย  ^_^

โบสถ์วัดเกาะพยาม เปรียบเสมือน Landmark ของที่นี่ครับ

แม้บรรยากาศจะครึ้มฟ้าครึ้มฝน แต่กิจกรรมทุกอย่างบนเกาะก็ดำเนินไปตามที่ควรจะเป็นครับ

แมวนี่ทำเสียวได้

ฮาดีครับ

ต่อเลยครับ เอาให้จบ

ที่วัดเกาะพยามที่พระสงฆ์จำวัดทั้งหมด 4 รูปครับ โดยจะมี 1 รูปที่ชาวบ้านนิมนต์จะไปบิณฑบาตรบริเวณอ่าวใหญ่

การตักบาตรที่นี่ก็ไม่ได้มีอะไรแตกต่างจากที่เราเห็นกันเท่าไหร่ แต่เนื่องจากเป็นเกาะเล็กๆพระสงฆ์และชาวบ้านจึงดูมีความผูกพันกันเป็นพิเศษ พูดคุยทักทายกันอย่างเคารพสนิทสนม ชาวบ้านที่นี่เรียกท่านเจ้าอาวาสว่า "พระอาจารย์"

จากภาพทั้ง เดลต้น เจ๊ฝน จ่ารัฐ ตั้งใจกันอย่างเต็มที่ ส่วนผมคอยเก็บภาพครับ

เสร็จภาระกิจแล้วพวกเราก็ออกเดินทางสำรวจหาที่พักคืนนี้กันต่อ พร้อมทั้งมุ่งหน้าไปสำรวจเกาะทางทิศใต้

มาถึงเกาะพยามแล้วต้องขอถ่ายรูปกับโรงแรมชื่อดังซะหน่อย... อิอิ

ถนนหนทางด้านทิศใต้ก็โหดใช้ได้ครับ

เป็นช่วงที่แดดแรงที่สุดของทริปนี้

บริเวณนี้จริงๆแล้วชันมากครับ
แต่ เดลต้น อยากลอง - -"

อยู่เกาะก็สบายๆครับ อยู่ กทม. ถอดเสื้อขี่มอร์เตอร์ไซค์คงดูแปลกๆ

และแล้วก็มาถึงอ่าวใหญ่... มอร์ไซค์ผมก็เกิดอาการ "ชำรุด" เล็กน้อย
จ่ารัฐกับกีตาร์ตัวลุย

"อ่าวใหญ่" ครับ
แม้จะเป็นอ่าวที่ใหญ่และคึกคักที่สุด แต่ก็ยังดูเงียบสงบ รีสอร์ทจะหลบอยู่ตามแนวต้นไม้ ส่วนมากเป็นบังกะโลเล็กๆ อาจไม่สะดวกสบายมากแต่เน้นอยู่กับธรรมชาติจริงๆ

หลังจากที่ไปอ่าวใหญ่แล้วพวกเราก็กลับมาที่ท่าเรืออีกครั้ง เพื่อเปลี่ยนมอร์เตอร์ไซค์ของผมที่ชำรุดและน่าจะไปไม่ไหว จากนั้นก็มานั่งพักกันที่แถวท่าเรือซักพัก เราก็เจอสองสาวชาวฝรั่งเศส กำลังเลิ่กลั่กเหมือนจะหา TAXI
เดลต้นจึงรีบเข้าไปทักทายทันที จากการสอบถามหล่อนจะไปหาที่พักแถวอ่าวใหญ่ และด้วยความเป็นคนมีน้ำใจ เดลต้นจึงรีบอาสาเป็นเจ้าบ้านที่ดีทันที - -"

แหม่มสองคนนี้น่ารักครับ ทีแรกเกรงใจพวกเรามาก เนื่องจากกระเป๋าของพวกเธอใบใหญ่ กลัวจะไม่ถนัดนัก แต่ก็มาถึงได้อย่างปลอดภัย
พวกเราจึงแวะกินข้าวเที่ยงพักผ่อนกันที่อ่าวใหญ่ซะเลย
แก้ครับ ไม่ใช่พยามคอจเทจ

ลมแรงอากาศดีมากแม้จะครึ้มฟ้าครึ้มฝน (อีกแล้ว)

มาตามต่อภาคสอง
รูปสวยดีนะครับ
บรรยากาศดีเชียว

จากนั้นก็มุ่งหน้าไปพยามคอจเทจ เดี๋ยวเราจะพาไปดูหมู่บ้านมอร์แกนกันครับ

ชาวบ้านแนะนำว่าให้จอดรถไว้ที่นี่แล้วเดินเลียบหาดไปเรื่อยๆ จากนั้นให้ลุยน้ำข้ามคลอง ก็จะเจอกับหมู่บ้านมอร์แกนครับ
ผมว่าพยามคอจเทจก็เป็นหนึ่งรีสอร์ทที่เหมาะกับคนที่ต้องการความสะดวกสบายครับ

แล้วก็บังเอิญมาเจอกับหมาทะเล 2 ตัว เจ้าสองตัวนี้ร้ายมาก เดินนำพาพวกผมลุยน้ำไปถึงหมู่บ้านมอร์แกน น่ารักดีครับ

ถ้ามาเกาะพยามแนะนำว่าให้มาเดินเส้นทางนี้ครับ มาช่วงบ่ายๆเย็นๆ บรรยากาศดีมากๆ

เดินไกลพอสมควร จำไม่ได้แล้วครับว่าใช้เวลาเท่าไหร่

พอเราหยุด มันก็หยุดตาม

เริ่มได้บรรยากาศมอร์แกน

"เดลต้นกับสุนัขนำทาง"
ถึงจุดที่ต้องลุยน้ำแล้ว ระดับน้ำไม่สูงมาก ประมาณต้นขาครับ

แถวนี้เป็นป่าชายเลนครับ สวยมาก

...

...

ครึ้มตาหลอด

เห็นป้ายนี้แสดงว่าถึงแล้ว

ชาวมอร์แกนแท้ๆ

ตอนเดินเข้าไปแรกๆก็เกร็งๆ แต่ชาวบ้านที่นี่ใจดียิ้มแย้มครับ

น่ารักดี

เด็กๆที่นี่ดูมีความสุขดีครับ

บรรยากาศชิลมาก ชอบๆ

ตามมาตอน 2 ค่ะ

...

ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ^^

ความสุขที่ไม่ต้องพึ่งวัตถุ เด็กๆตื่นเต้น (มั้ง) ที่พวกเรามา

บ้านจะเป็นกรท่อมแบบนี้ครับ

ฝนเริ่มลงเม็ดและท่าทางจะหนัก พวกเราเลยรีบเผ่นกลับกันก่อนดีกว่า

หายากนะเที่ยวแบบนี้ นอนวัด บิณฑบาต ฮิปปี้บาร์ อย่างงี้สิเข้าถึงวิถี!!

ตอนนี้ฝนมาแล้วครับ จัดหนักแน่นอน

ตอนนี้ขาตั้งกล้องผมจุกหลุด ฝากล้องหาย กระเป๋าเปียก T-T
แล้วเราก็ตากฝนเพื่อไปเอากระเป๋าเป้ที่วัด แล้วเข้าพักที่ "สบายๆ รีสอร์ท"
จากแผนที่จะเห็นว่าเลย Blue Sky มานิดเดียวก็จะเจอครับ

ขอตัวกลับบ้านก่อนครับ
เดี๋ยวจะมารีวิวในส่วนของที่พักคืนสุดท้ายครับ

ชอบเที่ยวแนวนี้เหมือนกันครับ

เห็นแล้วอยากเก็บเสื้อผ้าไปวันหยุดนี้เลยค่ะ ตากล้องมุมมองเก่งมากเลย สวยทุกภาพ-ขอบคุณนะค่ะ ที่อวดทะเลไทยสวยๆ เชิญให้ใครอีกหลายคนเที่ยวทะเลเมืองไทยของเรา

คราวหน้าชวนด้วยนะครับ ชอบอะ....เทียวแบบนี้

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามมากๆๆเลยนะครับ เรามาต่อด้วยรีวิวที่พัก สบายๆรีสอร์ท หรือ Sabaisabai Resort กันดีกว่า
ที่นี่ราคาไม่แพงเลยครับ แต่เป็นห้องพัดลมนะ อยู่เลย Blue Sky ไปนิดเดียว หรือแทบจะติดกันเลยด้วยซ้ำครับ
เซตแรกเป็นภาพช่วงกลางคืน จัดหนักครับคืนนั้น แฮ่...

ที่นี่เป็นกันเองมากๆครับ ที่เห็นเป็นฝรั่งนั่นคือเจมส์ครับ เป็นผู้ดูแลรัสอร์ทที่นี่ ชวนมานั่งกินด้วยกัน

วิ่งตามมาชมรีวิวอีกค่ะ  ชอบมากๆ  

เจมส์มีแฟนเป็นคนไทยครับ... อิอิ ไม่ขอเอ่ยนามและภาพละกัน เธอขอไว้ ^^
ด้วยความที่เธอไม่ค่อยได้เจอคนไทยที่เป็นรุ่นเดียวกัน (ถ้าไม่นับชาวบ้านบนเกาะนะครับ) ทำให้คืนนั้นเรานั่งปาร์ตี้กันยาวนานยันฟ้าสว่างเลยทีเดียว หุหุ... - -"
ได้คุยกันหลายเรื่องมากมาย... ได้ทราบว่าที่นี่อยู่กันเหมือนพี่น้องจริงๆ บางวันจิมมี่ (จากภาคแรก) ก็มาร่วมแจมปาร์ตี้กันที่นี่ ในช่วง High Season นั้น ที่นี่ก็เป็นเสมือนแหล่งชุมนุมของคนรักดนตรีหลากหลายเชื้อชาติ เล่นกันสนุกสนาน
เธอยังบอกอีกว่านักท่องเที่ยวที่นี่ส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติโดยเฉพาะชาวฝรั่งเศสจะมากันเยอะ เนื่องจากผู้บุกเบิกมาเที่ยวที่นี่คือชาวฝรั่งเศส ส่วนคนไทยที่มาส่วนมากก็จะมาพัก Blue Sky มากกว่า
เธอดีใจมากครับที่ได้เจอพวกเรา ส่วนพวกเราก็ดีใจและขอขอบคุณทั้ง เจมส์และ... มา ณ ที่นี้ด้วย ที่ทำให้ทริปของพวกเราสมบูรณ์แบบ ประทับใจกับที่นี่มากๆครับ

มุมกินข้าว สบายๆ

มุมอ่านหนังสือครับ

บาร์ครับ

ซุมซะหน่อย

มีเจ้าตูบอยู่หลายตัว

น่ารักมากค่ะ เห็นแล้วอยากไปบ้างจัง ^^

พอเริ่มกึ่มๆก็เริ่มอาร์ท (จริงแล้วเมมจะเต็มเลยถ่ายขาวดำ อิอิ)

ซ้อนท้ายจักรยานไปเที่ยวด้วยคน อิอิ

...รู้สึกตัวอีกทีผมก็ตื่นขึ้นมาท่ามกลางกองแก้วและกองขยะขนาดย่อม เพื่อนๆหายหัวไปกันหมด เอิ่ม... - -" จึงรีบลากสังขาลกลับไปนอนในห้องอย่างหน่วงๆ
อันนี้ห้องน้ำครับ Hip มาก เห็นแบบนี้ของจริงดูดีนะจะบอกให้

อ่างน้ำครับ สวยดี

มีฝักบัว แต่ไม่มีน้ำอุ่นนะครับ

แวะมาชมครับ

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ

เตียงครับ และทีหัวเตียงมีพัดลมให้

เห็นแล้วอยากไปมั่งจัง เกาะพยาม งามจริง ๆ
เกือบจะสอย package จากงานไทยเที่ยวไทยแล้ว
งวดหน้าต้องไม่พลาด ขอบคุณหนุ่ม ๆ นำเที่ยวนะคะ

โต๊ะเครื่องแป้ง

ตู้เสื้อผ้าก็เก๋

ระเบียง

อ้อ ที่เตียงมีมุ้งครับ

บังกะโลครับ

มุมไกลๆ

จากนั้นพวกเราก็แพ๊คกระเป๋าเตรียมเดินทางกลับ กทม. ครับและถึงแม้จะกลับก็ไม่วายเจอฝน... T-T

ชอบมากครับดูแล้วน่าสนุกดี

ขอกราบขอบพระคุณท่านเจ้าอาวาส หลวงพ่อนิยม ที่กรุณาที่พักอาศัยและอาหารก้นบาตรกับพวกเราทั้งสี่ครับ

สรุป โดนส่วนตัว
- เกาะพยาม เป็นเกาะที่ยังคงความเป็นธรรมชาติอยู่มาก เหมาะกับคนชอบเที่ยวดิบๆลุยๆ ขี่มอร์เตอร์ไซค์พอได้ ต้องการอยู่กับธรรมชาติ
- เท่าที่สำรวจที่พักที่สะดวกสบายที่สุดลองมอง Blue Sky กับ พยามคอจเทจครับ
- สบายๆรีสอร์ท มีบรรยากาศอบอุ่นเป็นกันเอง ราคาไม่แพง ปั่นไฟถึงดึกมาก (ได้ใจไปเลย) สามารถนั่งปาร์ตี้เสียงดังนิดหน่อยได้ครับ ทำปิ้งย่างได้ มีแต่ห้องพัดลมนะครับ

TIP
- ไปเกาะพยามฝนตกคือเรื่องปกติของที่นี่ ไม่ต้องคิดมากครับ จะได้สนุกกับการเที่ยวครับ

สุดท้ายนี้ต้องขอขอบคุณทุกๆท่านที่ติดตาม พวกเราตั้งใจมากกับรีวิวครั้งนี้ครับ
โดยหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อยกับผู้ที่สนใจ

ภาพนี้เป็นภาพที่ผมชอบมากที่สุด
ถ่าย ณ อ่าวเขาควาย ระหว่างเดินกลับจากหมู่บ้านมอร์แกน
ลากันไปด้วยภาพนี้ครับ...

สวัสดี

ใช้เสื้อชอปคณะ อุตสาหกรรมเกษตร ม.เกษตรใช่มั้ยครับเนี่ยย แอบเข้ามาดู
เที่ยวกันน่าสนุกเชียว

อยากไปเที่ยวอย่างนี้บ้าง น่าสนุกจัง

ช้อบบบบบบบบบ   อ่ะ   ได้บรรยากาศดี  แต่ถ้าจะให้ไปลุยแบบ จขกท   คงไม่ไหวอะ  จะนอนวัดก็ไม่ได้  จะไปเป็นลูกศิษย์พระเดินตามบิณฑบาตร ก็ไม่ไหว  เด๋ว  ผู้คนแตกตื่น 555

อ่านรีวิวแล้ว  ทำให้นึกถึงเพื่อน ๆ นะ  การได้ไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ ที่สนิท ลุย ๆ แบบนี้  มันคงจะมีความสุขอย่างมาก ๆ เลยล่ะค่ะ

ขอบคุณหลาย ๆ  สำหรับรีวิวที่เชิญชวนที่เกิดความรู้สึก อยากไปเยี่ยมเยือน.......เกาะพยาม

เป็นทริประหว่างเพื่อนที่สนุกจังเลยนะคะ

ได้เห็นถึงมิตรภาพดีๆระหว่างทางและน้ำใจคนเกาะพยาม

แม้แต่น้องหมาสองตัวผู้นำทางยังน่ารักเลยอ่ะ

ขอบคุณสำหรับรีวิวมันส์ๆแบบนี้ค่ะ

 

เจ้าของกระทู้กับเพื่อนๆนี่มีน้ำใจมากเลยครับ
ชาวต่างชาติ 2 คนนั้นคงประทับใจมากแน่ๆ
สุดยอดเลยครับ

ขอบคุณที่พาไปเที่ยวครับ

ภาพสวยอ่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ

ปล. ตามดูจ่ารัฐ น่ารักดี ^^

แจ้งเกิดกันละที่นี้ 4 หนุ่ม ^ ^



อ่านสนุก ดูเพลินดีค่ะ  



.....น้อยคนนักที่จะไปเที่ยวแบบพวกคุณ  อยากทำแบบนี้บ้างงงงงงงง จัง

มีน้องหมาคอยนำทางด้วย น่ารักมากค่ะ ^O^

เหมือนท่องเที่ยวกับสัตว์เลี้ยงแสนรัก อะไรอย่างงี้เลย
สนุกมาก ถูกตังค์ด้วย แถมด้วยมิตรภาพดีๆที่หาซื้อในแพคเกจไหนไม่ได้

แล้วมารีวิวสุข ๆ ดิบ ๆ แบบนี้อีกนะคะ
ชอบ ชอบ อ่านเพลิน ภาพสวยดีค่ะ

ชอบสไตล์การเล่ามากค่ะ
บรรยากาศการตกแต่งของรีสอร์ทดูดิบๆ เหมือนแต่งแบบง่ายๆ
เอาของแต่ละวัฒนธรรมมาจัดรวมๆกัน แต่ดูแล้วลงตัวดีจังค่ะ

รีวิวน่าร๊ากอ่า.... 555

อ่านแล้วฮา

อยากไปเกาะพยามมากค่ะ คงต้องรวบรวมสมาชิกให้ได้อย่างนี้บ้างแล้ว

แต่นอนวัดนี่คง......

น้องหมาน่ารักมากค่ะ ^^

 เข้ามาชมรีวิวต่ออีกรอบที่ 2 ค่ะ ที่พักกิ๊บเก๋มาก  ภาพของน้องๆน่ารักจัง  กลัวกระทู้หาย ช่วยเก็บเข้าคลังกระทู้ไว้ให้นะคะ  ขอบคุณค่ะ 

ภาพสวยมากๆครับ

ตามเที่ยวสนุกๆที่เกาะพยามด้วยคนนะครับ

ชอบรีวิวการท่องเที่ยวแบบลุยๆแบบนี้มากครับ

ขอบคุณสำหรับรีวิวมากๆนะครับ

ขอบคุณครับ รีวิวสนุกดี

รู้สึกภาพวันสุดท้าย หน้าตาจะโทรมกันไปเยอะเลย

ขอบคุณรีวิวสวยๆค่ะ

อ่านแล้วสนุกจังเลยค่ะ

คห. 57 เจมส์กะเจ ช่ายมะครับ อิอิ
สองคนนี้น่ารักครับ ว่างๆก็มาเที่ยวช่วงหน้าไฮอีกซิครับ

ตั้งแต่อ่านรีวิว เกาะพยามมา ประทับใจรีวิวนี้ที่สุดค่ะ

อั๊ยยะ เรียน อก. ภาคอะไรคะ

Packakging ครับ ^^