วันนี้จะพาไปเที่ยวกันต่อที่ Tomita Farm ที่ที่ใครก็ต้องไปเมื่อไปฮอกไกโด -..-
เราจะพาไปดูดอกลาเวนเดอร์ แล้วก็ Blue Pond กันค่ะ
ใกล้จะถึงรีวิวปืดท้าย แต่คงอีกซักพักเลย นี่ก็จะสอบแล้ว
งานงอกเยอะไปหมด ยังไงย้อนไปอ่านรีวิวเก่าๆกันได้นะคะ : )

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10956314/E10956314.html - OSAKA (USJ)

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10957226/E10957226.html - Twilight Express

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10968908/E10968908.html - Ishiya (chocolate factory) and Otaru

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10978266/E10978266.html - Asahikawa (Asahiyama zoo)

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11002670/E11002670.html - Biei

เอารูปดอกไม้สวยๆแบบงั้นๆ จาก G12 ไปดูก่อนแล้วกันนะ อิอิ

หลังจากที่เมื่อวานเรากลับมาจากนิงเกิ้ลเทอเรส
ก็กะว่าจะหาอะไรกินในเมือง.. แต่.. แต่..
อย่างที่บอกไปในรีวิวที่แล้วค่ะ คนในเมืองโดนมนุษย์ต่างดาวจับไปหมดแล้ว
ไม่มีอะไรหลงเหลือให้พวกเธอกินซะหรอก ว่ะฮ่าฮ่าฮ่า
คืนนั้นเราก็เลย..กิน..มาม่าและไวไวที่เราเตรียมไปกับขนมที่ซื้อจากเซบุ้งเอเลบุ้ง (เซเว่น)

เรามีรูปมายืนยันความเงียบของเมืองนี้ ..

มันเงียบมากจริงๆ ไม่รู้เค้าหายไปไหน บ่ายก็แล้ว สายก็แล้ว ไม่มีร้านไหนเปิด ..

ตามไปเที่ยวด้วยคนครับ

กลางคืนที่นี่หนาวเหน็บมากค่ะ แม้จะเป็นหน้าร้อนก็เถอะ
ใครที่จะไปก็เผื่อเสื้อหนาๆไปใส่นอนหน่อยแล้วกันนะคะ
แต่จะว่าไป.. มาคิดดูอีกทีสำหรับคนอื่นอาจจะไม่หนาวมาก
เพราะจริงๆตัวเจ้าของกระทู้เองเป็นคนขี้หนาวมากค่ะ
เดินพารากอนก็หนาวได้ อันนี้พูดจริงไม่ได้เว่อร์แต่ประการใด
ใครจะไปก็คำนวนกันดีดีเด้ออออ ด้วยความห่วงใย

เอาล่ะๆเข้าสู่เช้าวันใหม่ค่ะ เมื่อคืนเราก็ต่อสู้กับการใช้ คุณ GPS
ไปแล้วหวังว่าวันนี้มันจะไม่ดื้อกับเรา ซึ่งก็อย่าไปหวังอะไรมากมาย
เราตื่นกันแต่เช้าเลยค่ะ มันเวลาอาหารเช้าพอดี ที่นี่อาหารเช้าฟรี
(ดีนะ ถ้าให้ไปหากินเองในเมือง คงแย่)
แต่.. ปริมาณก็ตามนั้นแหละค่ะ หึหึ มีไข่กวนให้หนึ่งหยิบมือ
ขนมปังหนึ่งแผ่น แฮมจึ๋งนึง แตงกวาบางๆสองสามชิ้น
กล้วยเบาๆ กับมะเขือเทศเชอรี่หนึ่งลูก.. แถมแยมกับเนยให้อีกหน่อย
ใครจะกินชา กาแฟ ก็ชงเอา ง่ายๆสบายๆ

นี่แยมกับเนยที่มีมาให้..
ถามว่าอื่มมั้ย.. ไม่ค่ะ เหอๆ
แต่ก็ไม่กล้าขอเพิ่ม จริงๆอาจจะขอได้นะ -..-

เวลามันก็ยังเช้าอยู่เพิ่งจะแปดโมง เราตัดสินใจเช็คเอาท์เลยค่ะ
แล้วก็ขับรถไปที่เดิม patchwork road ไปจุดชมวิวค่ะ
จริงๆอยากไป Panorama road แต่.. แต่.. ลืม
(เป็นนักท่องเที่ยวที่แย่ ไม่ควรเอาอย่างนะคะ -..-)

นี่รถของเราค่ะ.. ซะเมื่อไหร่ ฮ่าๆ เป็นรถที่จอดอยู่ที่ YH เห็นว่ามันน่ารัก
รถที่ญี่ปุ่นนี่มันน่ารักน่าชังเอามากๆ คันเล็กๆ สีน่ารักๆ >.<

ระหว่างทางเราผ่านฟาร์มดอกไม้ของเมืองนี้ ฟาร์มนี้เป็นเนินเขาเล็กๆ ติดริมถนนเลย
ถ้ามองจากไกลๆ เค้าปลูกดอกไม้ไว้เป็นคำว่า Naka furano ด้วย
แล้วก็มีกระเช้าให้ขึ้นไปได้ แต่เราไม่ได้แวะค่ะ แค่ขับผ่าน แหะๆ

ระหว่างที่เราขับผ่านก็มีคุณลุงคุณป้ากำลังดูแลดอกไม้อยู่ค่ะ

เราออกเดินทางไป Patchwork กันอีกครั้งค่ะ
ขอบอกก่อนว่า Patchwork Road กับ Panorama Road
มันคนละอันกัน ถ้าอยากดูต้นไม้ต้อง patchwork แต่ถ้าอยากดู
ทุ่งข้าวสีเขียวสีทองต้อง Panorama  สรุปว่าพลาดไป..
ใดๆก็ตามเราก็มาถึงจุดชมวิวค่ะ ขอบคุณพี่ GPS ที่ไม่ดื้อ
พาเรามาถึงในที่สุด

ถึงแล้วจุดชมวิว

วันนี้อากาศค่อนข้างร้อน แดดแรงมากเลยค่ะ แต่ถ่ายรูปออกมาสวยนะ
เราสองคนเดินกันไกลมาก ก็ดันไปจอดรถอีกฝั่งนึง จริงๆเค้ามีที่จอดรถใกล้ๆ
จอดแล้วเดินขึ้นได้เลย แต่ต่างด้าวอย่างเรา.. ไม่รู้ย่อมไม่ผิด -..-
ก็ได้บรรยากาศความร้อนนนน แดดเปรี้ยงๆไปแทน
(แต่เราเดินกันไกลมาจริงๆ)

จุดชมวิวนี้ก็จะมีดาดฟ้าให้ชมวิวกันรอบๆค่ะ คนไปน้อยมากๆ
เงียบๆ เหงาๆ เตือนก่อนเลยว่าอย่าไปคนเดียว อาจกลั้นใจตายได้ หึหึ

จากจุดชมวิวมองเห็น Pension ได้ค่ะ เห็นอยู่ไกลๆนะ
ชื่อ spoon valley หรือ スプウン谷のザワザワ村
เคยเห็นในรีวิวในห้องนี้ด้วยค่ะ ของคุณ ลอร่า อิงกัลส์ ~*
น่าพักดีเหมือนกัน ถ้ามีโอกาสก็อยากจะกลับไปพักดูซักที : )
บ้านน่ารักๆ ล้อมรอบไปด้วยทุ่งหญ้ากว้างๆ สวยมากๆ

ใครสนใจลองดูในเวปได้ค่ะ http://www.spoonvalley.com/

เราแวะกดน้ำกันค่ะ การกดน้ำเป็นกิจกรรมยอดฮิตของเรา
ก็ตู้กดน้ำที่ญี่ปุ่นมันหลากหลายเหลือเกิน แต่ละตู้ถ้าคนละบริษัทน้ำก็ต่างกันไป
ราคาก็ 100 เยนขึ้นไป ราคาน้ำเปล่ากับน้ำหวานอื่นๆมันใกล้เคียงกันเลยค่ะ
เราก็เลยไม่ค่อยจะกดน้ำเปล่ากันเท่าไหร่

นี่เป็นยาคูลย์โซดาค่ะ ชอบมากกกกกกกก ชอบดีไซน์ขวดมันด้วย
ปริมาณของมันกำลังพอดี กิินหมดไม่อิ่มไป ไม่เลี่ยนไป
รสชาติมันก็เหมือนกันคาลพิสโซดาที่ขายที่ไทยนี่แหละ
แต่ไม่รู้ล่ะ มันคนละยี่ห้องกัน ฮ่าๆ

จริงๆแผนของเราวันนี้มีแค่โทมิตะฟาร์มค่ะซืึ่งมันอยู่ใกล้ที่อยู่เราแค่ 5 นาที
นี่เราขับออกมาทางกลับตั้ง 30 กิโล แล้วยังต้องขับกลับเข้าไปเพื่อไปโทมิตะ
คือมันเปิด 10 โมง แต่เราดันเช็คเอาท์เรียบร้อยเลยไม่อยากให้เสียเวลา
(สรุปง่ายๆว่าขับย้อนไปย้อนมา สนุกนักแล -..-")

เราไปสอบถามขอแผนที่เที่ยวตรง infomation มาด้วยค่ะ (มาขออะไรป่านี้ จะกลับอยู่ล่ะ)
คุณน้าผู้ใจดีสองคนแนะนำให้เราไป Shirogane Blue Pond เค้าบอกว่า..
ควรไปนะควรไปๆ โอเค.. ไปก็ไป.. เพราะคุณกระต่ายโง่เค้าก็อยากไปอยู่แล้ว
จริงๆไม่ได้หาข้อมูลของไอ้เจ้าชิโรกาเนะที่ว่านี่เลย
แต่เห็นรูปเมื่อวานจากแผนที่ที่เป็นภาษาญี่ปุ่น
พอมีคนคอนเฟิร์มว่าควรไป ก็เลยตัดสินใจไป
(เห็นรึยังว่าการวางแผนของเราเละเทะมาก หึหึ)

แต่เราต้องขับรถกลับมาฟาร์มโทมิตะกันก่อน.. ฟิ้วววว
ระหว่างทาง.. เอ๊.. นั่นมันคอปตาาาาา (คอปเตอร์ ออกเสียงแบบคนญี่ปุ่น >.<)
"เลี้ยวเลยๆ" คุณกระต่ายโง่สั่งมา ...

แน่นอนล่ะค่ะ เราไม่ได้แค่ยืนถ่ายรูปใช้คอปเตอร์เป็นฉากหลังเก๋ๆ..
แต่.. เราสองคนเลือกที่จะมองบิเอะในอีกมุม.. นั่นก็คือมุมสูงจากฟ้า
โดยการขึ้นคอปเตอร์ (ว๊าวววววววววววว)
นี่เป้นครั้งแรกของเมย์ในการขึ้นคอปเตอร์เลยค่ะ ตื่นเต้นเล็กๆ

เค้ามีให้เลือกว่า 3 นาที หรือ 6 นาที เราจะขึ้นทั้งที.. 3 นาทีพอ
ฮ่าๆๆ สองคนก็ปาไปเกือบหมื่นกว่าเยนแล้วล่ะค่ะ
(คนละ 4800 เยนนนนนนนน)

ขอขอบคุณคุณกระต่ายโง่มากๆเลยนะคะ ผู้อุปการะคุณ >.<

บริการคอปเตอร์ชมวิวนี้มีมันจะอยู่ระหว่างทาง Biei กับ NakaFurano
ถ้ามาจาก Biei จะเข้าไป NakaFurano มันจะอยู่ขวามือค่ะ

วิวจากด้านบนมองลงมาก็แปลกตาไปอีกแบบค่ะเป็น 3 นาทีที่คุ้มค่ามากๆ
แต่ถ้าใครที่ไปแล้วไม่ได้ขึ้น.. ไม่เป็นไรนะคะ มีรูปให้ดู อิอิ
(ถึงมันจะคล้ายวังน้ำเขียวไปหน่อย..)

แล้วเราก็มาถึงไฮไลท์ที่ใครๆก็ต้องมา TOMITA FARM เย๊ !!!!
ทางด้านหน้าจะมี Tomita Melon House ขายเมลอนเต็มไปหมดเลยค่ะ
ทัวร์จีนโช้งเช้งกันให้ลึ่มลั่ม -..-

และก็มีร้านขายขนมปังเมลอนด้วย
ลักษณะคล้ายๆโรตีบอยแต่เป็นไส้เมลอน
อบกันสดๆ ร้อนๆ หอมๆ อร่อยๆเลยค่ะ

ดูจากแดดแล้ว.. ทุกคนคงจะเดาได้ว่ามันร้อนนนนนน
แล้วยิ่งกินขนมปังที่อบเสร็จร้อนๆ
จะบอกว่ามันอร่อยมากกกกก ก็คงไม่ขนาดนั้น
เพระาอากาศเลย ต้องโทษแดด

หน้าตาขนมปังเมลอนร้อนๆ

เราเดินเข้าไปในส่วนที่เป็นฟาร์มดอกไม้ แดดร้อนมากกกกก
ใครจะไป ร่ม หมวก แว่นกันแดด ครีมกันแดด โบกกันไปให้พร้อม
อย่าคิดว่าไม่สำคัญ เกะกะก็ต้องทน ถ้าไม่อยากดำกลับมา (ผู้หญิงอย่าหยุดสวยนะจ๊ะ)

เดินมาตามทางเรื่อยๆ ก็จะได้กลิ่นลาเวนเดอร์มาเป็นระยะๆ
สารภาพว่าแอบหงุดหงิดเพราะมันร้อนมากจริงๆ ร้อนจนแสบผิวไปหมด
แค่พอเห็นเนินลาเวนเดอร์ของโทมิตะนี่กรี๊ดเลยค่ะ สวยมากๆ

เท่าที่คิดว่ามันน่าจะยังไม่บานเต็มที่นะคะ ยังมีหร่อมแหร่มๆอยู่
แต่นี้ขนาดยังไม่เต็มที่ เห็นแล้วน้ำตาจะไหล เกิดมาเพิ่งเคยเจอลาเวนเดอร์ T-T

ลักษณะของแปลงลาเวนเดอร์จะอยู่บนเนินภูเขาค่ะ เดินขึ้นไปได้
ถ้าไม่กลัวจะเหนื่อยกันนะ แต่ถ้าเดินขึ้นไปก็จะได้เห็นภาพวิวโดยรวมของฟาร์มทั้งหมด
แล้วก็วิวของเมืองด้วยล่ะค่ะ : )

อันนี้ครึ่งทางของเนิน ดอกลาเวนเดอร์ครึ่งแรกจะดูม่วงกว่าครึ่งหลัง
สงสัยคนดูแลเหนื่อย เดินขึ้นเนินไปให้ปุ๋ยไม่ไหว ฮ่าๆๆ

ระหว่างแปลงมันก็จะเห็นแนวดิน บางทีถ่ายรูปมามันก็ไม่สวย
ได้ข้อสรุปว่า แปลงดอกไม้พวกนี้มันต้องดูรวมๆ

แต่พอใกล้ๆก็สวยดี หอมด้วย : )

ขอขอบพระคุณ G12 สำหรับรูปงามๆ

ดูดอกไม้จนพอใจก็ลงมาดูร้านค้าด้านล่าง
ที่นี่อะไรก็เป็นสีม่วงไปหมดเลยค่ะ
แม้แต่เจ้าสกู๊ดเตอร์คันนี้ : )

เราเจอกับพี่คนไทย 2 คนที่นี่ มีโอกาสได้พูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์
การท่องเที่ยวกันด้วย แต่ลืมถ่ายรูปมาแหะๆ ดูพี่เค้าวางแผนเที่ยวเป๊ะมาก
เดี๋ยวไปที่นี่ ค้างที่นี่ รถไฟตอนนี้ๆ หนูว่าหนูเป๊ะแล้วนะ หนูยอมพี่จริงๆ

เอาเถอะค่ะ แต่ละคนมีแนวทางที่แตกต่างกัน สไตล์ใครสไตล์มัน
เรื่องแบบนี้ไม่มีใครผิดใครถูกหรอก คนที่มาทัวร์อาจจะได้เจอได้เห็นอีกแบบ
ส่วนเรามาเองก็ได้บุกได้ลุยอีกแบบ แล้วแต่ชอบนะค๊าบบบ

ในส่วนของร้านค้าเค้ามีโรงงานทำน้ำหอมด้วย เราไปยืนดูผ่านกระจกใสๆได้
แล้วก็สามารถซื้อลาเวนเดอร์แห้งใส่กล่องส่งกลับมาไทยได้ด้วยล่ะ

ของคุณกระต่ายโง่ถึงแล้ว แต่กล่องที่ถืออยู่นี่ส่งให้ที่บ้านที่อุบลค่ะ..
ผ่านมาสองเดือน..
ยังไม่ถึง!! หมดหวังล่ะค่ะ สงสัยอุบลราชธานีไม่มีอยู่ในแผนที่โลก
หรือไปรษณีย์หาบ้านไม่เจอก็ไม่รู้.. เสียมากจริงๆ T_T

หอมกลิ่นลาเวนเดอร์มาแต่ไกลเลยครับ

เดินต่อมาเกือบๆจะทางออกก็มีฟาร์มดอกไม้อีกเหมือนกัน
ไม่ได้มีแค่ลาเวนเดอร์นะคะ มีเยอะแยะหลากหลาย
หลายสีด้วย ถ้ามันไม่ร้อนนะ.. คงจะดีกว่านี้ (ร้อนก็บ่น ฝนก็บ่น -.-")

ดอกไม้สวยมากๆ
แม้แต่น้องหมายังยอม ฮ่าๆ

มันคือดาวเรือง..

เราแวะไปดูบ้านดอกไม้แห้งกันด้วยค่ะ
ข้างในเป็นดอกไม้แห้งหมดเลย
เต็มไปหมดละลานตามากๆ
และก็มีของขายดักเงินเหมือนเดิม
แล้วก็ขายแต่ไอ้เดิมๆนั่นแหละ! เสียอารมณ์ >..<

สารภาพเลยว่า ไม่ชอบอะค่ะ ฮือออออ
คือไม่ใช่อะไร แต่มีความรู้สึกว่าสีมันหม่นๆ มันไม่สดใส
ชอบดอกไม้สดมากกว่า แต่ต้องยอมรับเลยว่ามันสวยจริงๆ

มันสวยในแบบของดอกไม้แห้งแหละ
แล้วแต่คนชอบเน๊อะ

ส่วนนี่ก็เป็นลาเวนเดอร์แห้งที่เราซื้อส่งมาไทย แต่ไม่ถึงจะที จะโทษใครได้คะเนี่ยยยยยยยยย

ตามมาชมภาพสวยๆ กลิ่นลาเวนเดอร์ลอยออกมาจากภาพเลย น้องเมย์ก็ใช้ G12 เหรอคะนี่ รุ่นนี้น่าสนใจจริงๆ

แล้วก็มาถึงสิ่งที่รอคอย.. ไม่ใช่ดอกไม้แต่เป็นของกิน ฮ่าๆ
ก็เมื่อเช้ากินมาแค่นั้น มันจะไปพอยาไส้อะไร๊
ก็เลยจัดเต็ม เต็มมากๆ เค้าว่ากันว่า (เค้าไหนไม่รู้) แกงกะหรี่ที่นี่เด็ด
แล้วมันก็เด็ดจริงๆ ฮิฮิ

อันนี้สั่งเป็น Vegetable ค่ะ เพราะว่า.. รู้สึกว่าจะเป็นวันศุกร์ หนูกินมัง :P

อันนี้ของคุณกระต่างโง่ เป็นแกงกะหรี่เนื้อ ส่วนบล๊อคโคลี่นี่
เจ้าของกระทู้กินเอง ฮ่าๆๆ (ของตัวเองยังไม่หมดเลย ไประรานคนอื่นซะงั้น)

นี่เป็นไฮไลท์ของที่นี่เหมือนกันค่ะ มันคือมันอบ
ดินแถบนี้ค่อนข้างสมบูรณ์ (ไม่งั้นปลูกดอกไม้ไม่สวยขนาดนี้หรอก)
เลยทำให้สามารถปลูกมันได้ดีด้วย ของฝากของที่ฮอกไกโดอีกอย่างก็เป็น
มันทอดคล้ายๆเฟรนซฟรายเหมือนกันชื่อ จั๊กกะโป๊กกุรุ (ชื่อแปลกๆ)
ใครมีโอกาสก็อย่าลืมชิมมันอบ แล้วก็ซื้อจั๊กกะโป๊กกลับมานะคะ

เราจัดหนักจริงๆ นี่สั่งสลัดกันอีกด้วย
ความหิวมันบังตา -..- ผลสุดท้ายคือเหลือจ้าาาาา

ตามมาเที่ยวต่อค่ะ^^

ไม่พอนะคะ เรายังได้ทดลองชิมน้ำลาเวนเดอร์ !!!!
แหมดูดี คุยได้ว่าเคยกินน้ำลาเวนเดอร์ สีสันสวยงาม

แต่ขอโทษ !!!! รสชาตินี่.. โอ.. คุณพระคุณเจ้า..
นมเปรี้ยวบูดชัดๆ คือนมเปรี้ยวนี่ว่ามันเปรี้ยวแล้ว
เจ้าน้ำนี่หนักกว่า กลิ่นก็ไม่บันเทิงเท่าไหร่
สรุปคือเป็นดอกไม้และน้ำหอมไปหนะดีแล้ว
อย่ามาเป็นของกินเลย บายยยยยยย

กองทัพเดินด้วยท้องงงง เมื่อกินอิ่มกันแล้ว
บ่ายแก่ๆแล้วเราออกเดินทางสู่ Shirogane Blue Pond เย๊
และการเดินทางครั้งนี้เราจะเดินทางโดยให้พี่ GPS นำทางค่ะ
เลยต้องกลับไปที่พักก่อน.. เพื่อ.. ลบล้างความจำมัน -..-
ใครตั้งค่าเป็นเช็ทมันเป็นก็ตั้งไปเลยนะคะ
ไม่ต้องกลับไปเริ่มต้นใหม่ให้เสียเวลา หึหึ

Shirogane เป็นเหมือน.. อุทยานแห่งชาติอะไรประมาณนี้หนะค่ะ
ระหว่างทางก็จะเจอเขื่อนด้วย ชื่อก็เขื่อนชิโรกาเนะนี่แหละ
น้ำนิ่ง.. เขียว.. และ.. กลัว -_-"

อากาศตอนบ่ายกลับมีเมฆมากพอสมควรค่ะ บวกกันชิโรกาเนะ
อยู่ในป่าในดง มีภูขงภูเขา อากาศก็เลยเย็นลงหน่อย : )

(เอารูปให้เพื่อนดูมันชอบบอกกันว่า เขื่อนป่าสักรึป่าว เครียดนะ ไปตั้งไกล
ช่วยดูว่ามันเป็นญี่ปุ่นหน่อยเถอะ..)

เราแวะถ่ายรูปพอเป็นพิธีเพื่อใช้อุปกรณืที่มีอยู่ให้คุ้มค่า
(ก็อุส่าห์ซื้อมาจากแพลทตินัมเลยนะ)

หลังจากที่เราจอดรถถ่ายรูป คันอื่นๆก็เริ่มชะลอบ้าง
หรือจริงๆเค้าห้ามถ่าย ? คนอื่นอาจจะคิดว่า แหมมต่างด้าวนี่ช่างกล้า ฮ่าๆๆ

อากาศดีอะไรก็ดูดี : ) แม้จะง่วงมาบ้างเพราะกินอิ่ม
แต่หลังจากได้เจอกับไฮไลท์ที่เซอร์ไพร์สสุดๆของวันนี้ก็ตาวิ๊งงง ขึ้นมาทันที

ไฮไลท์ของเราสำหรับวันนี้อีกหนึ่งอย่างก็คือ.. การได้มาพบเจอกับ..
เจ้าตันนี้ล่ะค่ะ : D

ตอนแรกที่ขับรถระหว่างทางเห็นรถคันนึงจอดอยู่ เราก็สงสัยว่าเค้าจอดอะไร
เลยชะลอๆ ก็เลยเจอเจ้าตัวนี้ ดูกันใกล้ๆ ยืนอยู่ข้างทางต้อนรับเราเลย
มีเดินมาใกล้ๆด้วยนะ

คุณกระต่ายโง่ได้ลงไปทักทายมันใกล้ๆ แต่เจ้าของกระทู้ไม่ลง.. กลัว.. แหะๆ
ตามันสีเหลืองๆเลยค่ะ กลัวที่ตามันนี่แหละ แต่มันไม่ได้เห่า ดุ หรือขู่อะไรเลย
ดูเหมือนจะเป็นมิตรด้วย (มั้ง)
ก่อนหน้านี้มีคนให้ข้าวปั้นมันด้วย มันคงจะกลัวเราไปแย่งมันเลยลังเลๆ
แล้วค่อยๆคาบข้าวปั้นวิ่งเข้าป่าไป

มาติดตามรีวิวน้องเมย์คนสวยด้วยคนครับ

น่าแปลกมากนะคะเพราะเคยเปิดดูรูปในเน็ทไม่แน่ใจว่าบล๊อก
หรืออะไรซักอย่างเกี่ยวกับ Shirogane หลังจากที่กลับมา
ปรากฎว่ามีคนเจอเจ้าตัวนี้เหมือนกันค่ะ ไม่รู้ว่าเป็นรูปของคันข้างหน้าถ่ายไว้
หรือของคนอื่น ถ้าใครได้ไปและโชคดีก็อาจจะเจอเจ้าตัวนี้นะคะ สังเกตข้างทางกันดีดีล่ะ

ระหว่างทางก็ก็เป็นป่าเป็นต้นไม้..
และ.. ที่เห็นอยู่ลิบๆนั้น.. ขาวๆเล็กนั้น..
มันคือหิมะ !!!!! ตื่นเต้นไม่เคยเห็นแม้จะไกลๆก็เถอะ ฮ่าๆ

รอรีวิวนี้อยู่เลยค่ะ ทุ่งลาเวนเดอร์น่าไปมาก
ขอบคุณน้องเมย์ที่เอามาให้ดูนะคะ

แล้วก็ถึงแล้วล่ะค่ะ Shirogane Blue Pond เจ้าบึงนี้
เกิดขึ้นจากความบังเอิญค่ะ โดยจริงๆแล้วเค้ามีการขุดบริเวณนี้
เพื่อป้องกันดินสไลท์ (ถ้าแปลไม่ผิด) แล้วธาตุอะลูมิเนียมที่อยู่ในดินก็เลย
ไปเจอกันน้ำ พอบวกกับแสงแดดเลยทำให้มันเป็นสีฟ้าค่ะ
เป็นสีฟ้าจริงๆนะค่ะ สวยมากๆ

แอบคิดว่าหรือจริงๆแล้วมนุษย์ต่างดาวแอบมาเทคลอลีนใส่เอาไว้ว่ายเล่น
เวลาเหนื่อยจากการจับคนในเมือง (ดูหนังมาก + ปัญญาอ่อน 5555)

เออลืมไปเรามาถึงได้เพราะคุณ GPS เลยค่ะ ต้องขอบคุณนางมากๆ
ตอนแรกเรางงมากเพราะจุดที่นางบอก กับที่ป้ายชี้มันคนละจุดกัน เราเชื่อป้ายค่ะ
ไปตามนั้นแล้วก็จอดรถ ปรากฎว่าต้องเดินย้อนกลับมาอีกเกือบครึ่งกิโล
ซึ่งคำนวณดูแล้วเป็นจุดที่นาง GPS บอกเราว่านี่คือ Shirogane Blue Pond
โถ โถ โถ เธอถูกแล้ว GPS .. แต่ตรงนั้นมันจอดรถไม่ได้แค่นั้นเอง

ถ้าเดินไปตามทางจนสุด ก็น่าจะเป็นจุดที่เชื่อไปถึงเขื่อนที่เราผ่านมา
ซึ่งบริเวณนี้ก็ยังมีสีฟ้าเหมือนกันค่ะ เป็นความมหัศจรรย์ของธรรมชาติจริงๆ
คนที่มาเที่ยว 80% เป็นคนแก่ 18% เป็นครอบครัว อีก 2% เป็นต่างด้าว (เราสองคน)

ตามทางเดินก็มีแก๊งค์ป้าๆมานั่งวาดรูปกันด้วย
อยากจะถ่ายรูปมาฝากแต่กลัวป้าเอาพู่กันจิ้มตาเอา หุหุ

และการเที่ยวระแวกนี้ของเราก็สิ้นสุดลงที่นี่ละค่ะ สิ่งที่เราพลาดไปก็คือ Panorama อย่างที่บอก
แต่ก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจ หรือเสียดายขนาดนั้น เพราะเราสองคนคุยกันตั้งแต่เมื่อวานแล้วว่า
รู้สึกอิ่มกับดอกไม้ ทุ่งหญ้าและต้นไม้มากๆ มันhappy สุดๆแล้ว

แต่ใครถ้าไม่อยากพลาด ก็ย้ำตรงนี้เลยว่า วางแผนกันดีดี จริงๆ +..+

หลักจากนี้เราก็เดินทางกลับไปคืนรถที่ Asahikawa แล้วก็นั่งรถไฟโบกมือลาเมืองนี้ไป
อยากจะมีเวลาอยู่อีกซัก 3 วัน (เอาล่ะไม่ต้องทำมาหากินกันพอดี)

เรากลับมาที่ Sapporo เพื่อที่จะต่อรถไฟไป Hakodate ที่สุดท้ายของเราสำหรับทริปนี้ : (
เราจะต่อขบวน Hamanasu ไปกันค่ะ ระหว่างรอเวลาก็เลย..
ไปทดลองปาจิงโกะซักนิดซักหน่อย.. ผลคือ
อะไรของมันกันคะ เล่นไม่เป็นค่ะ !!! สรุปว่าญี่ปุ่นได้เงินเราไปฟรีๆ

จบที่ของกินสำหรับค่ำคืนนี้ก่อนจะไปหลังขดหลังแข็งบนรถไฟ
ตู้กดไอติมมมมมม ไม่ใช่จะมีแค่ตู้กดน้ำกดขนม ตู้กดไอติมก็มีนะคะ
ส่วนใหญ่มันจะอยู่ตามชั้นขายของเล่น หรือพวกตู้ถ่ายสติ๊กเกอร์ เป็นอะไรที่แบ๊วๆ
ใครแวะไปถ่ายพูริคุระก็ลองมองหาเจ้าตู้ไอติมแล้วไปกดชิมกันได้นะคะ

ฝากคลิปวีดีโอนี้ไว้แล้วกันนะคะ
3 นาทีกับท้องฟ้าบิเอะ : )

ตามมาเที่ยวต่อครับ อยากนั่งค๊อปเตอร์  :)

ว้าวๆๆๆ วิวสวยมากๆเลยนะครับเนี่ย

รีวิวได้เพลิดเพลินดีเลยครับ ได้เห็นมุมทางเครื่องบินด้วยblue pond ก็สวยดีครับ. คิดถึงฮอกไกโด มีโอกาสจะไปช่วงทุ่งลาเวนเดอร์ซักครั้งแล้ว

ว้าววว สวัสดีครับคุณเมย์ คุณบาร์จ นึกว่าใครที่ไหนที่ไหน อิ..อิ..


แอบชอบภาพมุมสูงครับ กับ ดอกลาเวนเดอร์ครับสวยดี


เดี๋ยวยังไงจะรอตามชมรีวิวอยู่เรื่อยๆ ครับผม

... ดูแล้วชื่นใจจังค่ะ ...

เห็นแล้วอยากไปจังค่ะคุณเมย์

เสียดายล้มแผนก่อน แต่กะว่าปีนี้ ต้องหาทางไป say hi กับลาเวนเดอร์  ที่โทมิตะฟาร์มให้ได้

เป็นรีวิวน่ารักๆ มากเลยค่ะ

รีวิวได้น่าติดตามจังครับ...สงสัยต้องตามรอยไปบ้าง แต่ปีหน้าไปได้แค่คันโต คงต้องปีถัดไปครับ...

ตามมาด้วยคนจ้า เที่ยวหลายเมืองมากเลยอ่ะ คุ้มค่าสุดๆ ^^

อยากลองนั่งเฮลิคอปเตอร์ชมบิเอะบ้างจังค่ะ สามนาทีก็คุ้มมากๆๆแล้ว แล้วก็ฝันอยากพักที่Spoon Valleyเหมือนกันค่ะ ได้แรงบันดาลใจจากกระทู้นั้นด้วยคน ^^^

ป๊าดดดดดดดดดดติโถ่ ... นั่งเฮลิคอปเตอร์พุ่นตั๋ว ... อลังกาลงานสร้างมากๆ


ปล. เหมือนรอบนี้รูปเล็กลงมะหนู เอาซัก 800x600 pixel เลยนะรอบหน้า ขอรูปใหญ่ๆ บิ๊กๆ เลยเด้อ

วิวงามๆต้องรูปบิ๊กๆ จัดไปๆ

ขอบคุณสำหรับรีวิวรูปสวยๆค่ะ

เข้ามาดู๊ เข้ามาดู 555