จะนานเกินไปไหมกว่าลุงจะปิดทริปนี้ได้ แต่ถึงอย่างไรก็พยายามแงะแซะรูปออกมาจนได้ครับ
จะรอ ผบ.ลุงมาจัดการชาตินี้เธอคงไม่สนเพราะขานั้นเธอเก็บแต่ภาพอย่างเดียวหน้าที่รีวิวโยนมาให้ลุงซะงั้น เอาล่ะครับจะนานขนาดไหนลุงก็จะพยายามทบทวนความจำจากสมองที่หน่วยความจำคงเสื่อมไปแยะแล้วมาให้ได้มากที่สุดนะครับ

ทริปแห่งความประทับใจที่สุดในชีวิตลุงขอจบที่กระทู้นี้นะครับขอบคุณทุกท่าน
ที่ติดตามชมเข้ามากิฟ เม็นท์ ทักทายกันขอบคุณมากๆครับผม

.............................................
ความเดิมจากตอนที่แล้วครับ

@ ตามหาเส้นสุดขอบฟ้าแชงกรีล่าดินแดนในฝัน1#

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10538645/E10538645.html

วันแรกของการเดินทางกรุงเทพ สู่ คุนหมิง สู่ต้าหลี่เพื่อปักหลักค้างคืน
วันที่สอง จากต้าหลี่เที่ยวเมืองโบราณต้าหลี่กู่เฉิง เจดีย์สามองค์ เดินทางสู่ลี่เจียงเที่ยวเมืองโบราณลี่เจียงครับ


@ ตามหาเส้นสุดขอบฟ้าแชงกรีล่าดินแดนในฝัน2#

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10561661/E10561661.html
วันที่สาม ของการท่องเที่ยวครับ เราเดินทางออกจากเมืองลี่เจียง ผ่านโค้งแรกแม่น้ำแยงซีเกียง แวะเที่ยวช่องแคบเสื้อกระโจนจากนั้น เข้าสู่เมืองแชงกรีล่า[จงเตี้ยน]เที่ยววัดซงจ้านหลิน ชมโชว์เล็กๆของชาวทิเบตและกลับพักผ่อนที่โรงแรมครับ

@ ตามหาเส้นสุดขอบฟ้าแชงกรีล่าดินแดนในฝัน3#
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10569678/E10569678.html
วันที่สี่ ของการท่องเที่ยว ช่วงเช้าไปหุบเขาพระจันทร์สีน้ำเงิน บ่ายไปวัดต้าฝอ เมืองโบราณจงเตี้ยน จากนั้นเดินทางกลับสู่เมืองลี่เจียงครับ

@ ตามหาเส้นสุดขอบฟ้าแชงกรีล่าดินแดนในฝัน4#
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10646936/E10646936.html
วันที่ห้าของการท่องเที่ยว หลังจากที่เรากลับมาค้างคืนที่ลิเจียงอีกหนึ่งคืนรุ่งเช้า โปรแกรมของเราคือ ช่วงเช้าไปเที่ยวที่ อุทยานสระน้ำมังกรดำ จากนั้นไปดูโชว์ Impression Lijiang ก่อนขึ้นกระเช้าไปยอดภูเขาหิมะมังกรหยก เประมาณบ่ายโมงกลับลงมารับประทานอาหารมื้อกลางวัน เที่ยวอุทยานน้ำหยก  จากนั้นเดินทางกลับไปพักค้างคืนที่ต้าหลี่อีกหนึ่งคืนครับ

ตามหาเส้นสุดขอบฟ้าแชงกรีล่าดินแดนในฝัน5#
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11040345/E11040345.html
วันที่หกของการท่องเที่ยว เราออกเดินทางจากต้าหลี่ในช่วงเช้าบ่ายๆถึงคุนหมิง เที่ยวชมตำหนักทองจินเตี้ยน จากนั้นรับประทานอาหารมื้อเย็นเข้าที่พัก
รุ่งเช้าของวันที่เจ็ด เราไปเที่ยวป่าหินอันมีชื่อของคุนหมิง บ่ายไปวัดหยวนธง ช็อปปิ้งรับประทานมื้อเย็นเข้าที่พัก เช้าวันที่แปดช็อปปิ้งที่โรงตีมีดทิเบต เที่ยงไปรับประทานขนมจีนข้ามสะพานบ่ายบินกลับ กทม.ครับ


สำหรับทุกคนที่เยี่ยมชมกระทู้ลุง ถูกใจฝากเก็บเข้าคลังด้วยนะครับเพื่อประโยชน์ในการสืบค้นข้อมูลสำหรับท่านผู้สนใจท่านอื่นๆ ลุงตั้งใจพิเศษจริงๆกับทริปนี่ครับ

ทูชิเชะมากๆ สำหรับทุกท่านนะครับ

ขอตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ

มาช่วยลุง แบกเป้ กลัวจะเหนื่อย

 แจกบัตรคิวรายแรกให้คุณ BeeVee' เลยครับ

กว่าจะคลอดภาคจบได้ก็เล่นเอาเกือบลืมเลือน 

เราออกเดินทางจากต้าหลี่เช้าวันนั้นฟ้าใสมากครับ
ใช้เวลาเดินทางประมาณสามถึงสี่ชั่วโมงถึงคุนหมิงครับ

 แจกคิวที่ 2 ให้ลุงเก่งครับ กะลังแคะๆ แงะๆ สมองอยู่ครับ 

  มาช้า ยังดีกว่าไม่มาคะ..... สวัสดีคะ คุณลุงแบกเป้

สิบล้อขอเกาะขอบจอ รอดูกระทู้ปิดสุดขอบฟ้า @ แชงกรีล่า ด้วยคน

สวัสดีครับ สิบล้อชอบเที่ยว รับบัตรคิวที่ 3 ไปเลยครับ ต้องใข้เวลาเรียบเรียงกลั่นกรองกันหน่อยครับจะได้มิตกหล่น

ทานอาหารมื้อกลางวันเติมพลังก่อนจากนั้นเดินทางไปที่ตำหนักทองจินเตี้ยนครับ
ถึงแระครับไวดีจังใครจะเดินขึ้นก็ได้นะครับไม่ไกลประมาณสองร้องเมตร แต่ลุงขอนั่งรถกอล์ฟดีกว่าเซฟพลังครับเพราะพรุ่งนี้ต้องไปปีนป่ายป่าหินอีก

เห็นคนเค้าเดินขึ้นลงกันแยะๆแบบนี้ลุงก็แอบเขินนะเนี่ยยถูกมองประมาณว่า ไรฟระแค่นี้ก็ไม่เดินเอาอิอิ

ตามลุงมาเที่ยวด้วยครับ มาตอนจบพอดีเลย อิอิ

 อิอิ รับบัตรคิวที่ 4 ไปก่อนเลยครับ One Light One Shadow  หวังว่าจะครบถ้วนสมบูรณ์ครับ 

เข้าเขตบริเวณตำหนักตามทางเดินจะประดับประดาสวยงามตามเทศกาลครับ
ตอนที่ไปประดับด้วยโคมแดงสดใสเชียว

แชงกรีล่าดินแดนในฝันจริงๆ

อยากไปบ้างจังครับ

มาถึงแล้วครับโดดลงจากรถกอลฟ์เร็วรี่ เห็นรั้วตำหนักสีแดงสดใสอีกแล้ว
ก็สัแดงเป็นสัญลักษณ์ชาวจีนนี่ครับไปทางไหนก็เจอแต่สีแดง

ส่งบัตรคิวเบอร์ 5 ให้Koon Shy_Tour Dee เลยครับ.....กว่าจะถึงภาคจบดองกันจนขึ้นรา อิอิ

ถึงประตูทางเข้าแล้วครับ

พอก้าวข้ามประตูเข้ามาก็เจอแผนที่นี้ครับโดดเด่นเป็นสง่าบอกรายละเอียดต่างๆ

เป้าหมายข้างหน้าครับตำหนักทองจินเตี้ยน

ตำหนักทองจินเตี้ยน (ใหญ่ที่สุดของจีน) อดีตเป็นที่พักของ อู๋ซํนกุ้ย ขุนศึกผู้ขายชาติ
ตำหนักทองจินเตี้ยน สร้างในสมัยราชวงศ์หมิง อดีตเคยเป็นที่พักของอู๋ซันกุ้ย หรือฉายาว่า ขุนศึกผู้ขายชาติ และนางงามเฉินหยวนหยวน เป็นตำหนักแห่งเดียวที่มีฝาผนังและหลังคาสร้างด้วยทองเหลืองสัมฤทธิ์หนักถึง 380 ตัน จึงทำให้ตำหนักมีความสวยเด่น แลดูเสมือนทอง
จึงได้ชื่อว่า “ ตำหนักทอง ”

ไปด้วยครับลุง

รับบัตรคิวที่ 6 ได้เลยครับ  tottui แล้วตามมาเลยครับ

ถึงแล้วครับ แลดูไม่ใหญ่ไม่โต ในยามฤดูหนาวก่อไฟผิงข้างในผนังและหลังคาที่ทำจากทองสัมฤทธิ์จะให้ความอบอุ่นครับ

ด้านหน้าตำหนักครับ  แหมลุงก็นึกว่าจะใหญ่โตมากมาย แต่ที่นี่มีดีก็ตรงตำหนักมีลวดลายสวยงามทำจากทองสัมฤทธิ์ทั้งหลังนี้ล่ะครับ

นักท่องเที่ยวทะยอยแวะเวียนมาไม่ขาดสาย  เข้ามาชมประวัติขุนศึกผู้ขายชาติ

ลัดเลาะชมอาณาบริเวณ แต่ลุงเดินไม่ทั่วหรอกครับ

สวัสดีครับลุง   ตามลุงไปเที่ยวต่อครับ

รอบๆบริเวณมีตำหนักทองหลังเล็กๆอีกหลายหลังครับ

แจกบัตรคิวใบที่ 7 ให้คุณเล็กทาโร่ครับ พาเที่ยวกันต่อเลยครับ

ด้วยความงดงามของตำหนักทองจินเตี้ยน พระนางซูสีไทเฮาถึงกับมีรับสั่งให้จำลองพระตำหนักไปไว้ที่ปักกิ่งด้วยนะครับ

มีเมนูอะไรนำเสนอบ้างครับ

ขอไปด้วยคน แชงกรีล่านี่เคยไปแค่ภัตตาคารอาหารจีน

รอบๆบริเวณจะเป็นร้านขายของที่ระลึก และจัดแสดงข้าวของเครื่องใช้ประวัติศาสตร์จีนในช่วงเวลานั้นครับ

รูปภาพเรื่องราวในสมัยนั้นรวมทั้งรูปจักรพรรดิจีนสมัยราชวงศืต่างๆจัดแสดงไว้ให้ได้ชมได้ศึกษากันครับ

แหมลุงเก่งรอก่อนสิครับเดี๋ยวมีมื้อใหญ่

แจกบัตรคิวเบอร์ 8 ให้ Coffee Blended ก่อนเลยครับเที่ยวแชงฯกันครับ

นี่เป็นดาบของขุนศึกอู๋ซ่นกุ้ย ลุงคะเนดูว่ายาวเกือบสองเมตรจริงๆนะครับดูหนักมากแสดงว่าอู๋ซ่นกุ้ยนี่ต้องตัวโตมากๆถึงจะใช้ดาบนี้ได้  เอดาบหรือกระบี่หว่าเนี่ยย

ขอเสนอประวัติขุนศึกขายชาติกันหน่อย ข้อมูลจากวิถีพิเดียครับน่าสนใจทีเดียว

อู๋ซานกุ้ย (ภาษาอังกฤษ Wu Sangui, ภาษาจีนกลาง 吳三桂, พินอิน Wú Sānguì) แม่ทัพในปลายราชวงศ์หมิง ผู้เปิดประตูเมืองให้แมนจูบุกเข้าปักกิ่งเป็นเหตุให้ราชวงศ์หมิงอันเป็นราชวงศ์สุดท้ายที่เป็นชาวฮั่นที่ปกครองจีนมานานกว่า 4,000 ปี ต้องล่มสลายลง
อู๋ซานกุ้ย เกิดที่มณฑลเจียงซู ในปี ค.ศ. 1612 เป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของอู๋เซียง ขุนนางใหญ่ในราชวงศ์หมิง อู๋ซานกุ้ยได้รับแต่งตั้งให้เป็นแม่ทัพใหญ่รักษาด่านซันไห่กวน (山海关) อันเป็นด่านหนึ่งของกำแพงเมืองจีนซึ่งเป็นด่านสำคัญที่ป้องกันการรุกรานจากศัตรูทางทิศเหนือของปักกิ่ง ภายหลังที่หลี่จื้อเฉิงก่อการปฏิวัติ ฮ่องเต้ฉงเจิน ฮ่องเต้องค์สุดท้ายของราชวงศ์หมิงได้ผูกพระศอสวรรคตไปแล้ว หลี่จื้อเฉิงเกรงว่า กองทัพของอู๋ซานกุ้ย ที่อยู่ที่ชายแดนอาจยกทัพเรือนแสนมาประชิดปักกิ่งก็เป็นได้ จึงได้จับตัวครอบครัวของอู๋ซานกุ้ยไว้เป็นตัวประกัน แต่ได้มีผู้เตือนให้ปฏิบัติต่อครอบครัวของอู๋ซานกุ้ยให้ดี หลี่จื้อเฉิงจึงได้เกลี้ยกล่อมให้อู๋เซียง เขียนจดหมายไปถึงบุตรชายของตนเองให้ยอมสวามิภักดิ์ อู๋ซานกุ้ยจึงเดินทางมายังปักกิ่งเพื่อเข้าร่วมด้วยกับหลี่จื้อเฉิง แต่เมื่อมาถึงเมืองหลานโจวแล้วอู๋ซานกุ้ยพบว่า เฉินหยวนหยวน (陈圆圆) อนุภรรยาคนสุดท้ายของตนถูกจับเป็นตัวประกันด้วย จึงโกรธแค้นและเปลี่ยนใจไปเข้าร่วมกับฝ่ายแมนจู นัดแนะเปิดด่านซันไห่กวนให้แมนจูบุกเข้าไปยังกรุงปักกิ่ง ในวันที่ 27 พฤษภาคม ค.ศ. 1644 และบุกเข้าพระราชวังต้องห้ามได้ ทัพของหลี่จื้อเฉิงต้องล่าถอยและได้ต่อสู้กับทัพของอู๋ซานกุ้ย ในที่สุดหลี่จื้อเฉิงก็แพ้ และถูกสังหารในที่สุด


ความดีความชอบของอู๋ซานกุ้ย ทำให้ได้รับแต่งตั้งให้เป็นผิงซีอ๋อง ปกครองมณฑลยูนนาน ชายแดนทางตอนใต้ ในรัชสมัยฮ่องเต้ซุ่นจื้อ และก่อนหน้านั้นหวงไท่จี๋ได้ยกธิดาองค์ที่ 14 ให้สมรสกับบุตรชายของอู๋ซานกุ้ยด้วยเพื่อเป็นการตอบแทน ต่อมาในรัชสมัยฮ่องเต้คังซี พระองค์ต้องการขจัดอำนาจของเจ้าศักดินาต่าง ๆ ที่ปกครองหัวเมืองเพราะเกรงอิทธิพลของพวกนี้จะกระทบต่อพระราชอำนาจในการปกครองของพระองค์ จึงออกนโยบายเพื่อริดรอนการสืบทอดอำนาจของเจ้าศักดินาเหล่านี้ อู๋ซานกุ้ยจึงพยายามรวบรวมกำลังก่อการกบฏ โดยยื่นข้อเสนอให้ฮ่องเต้คังซีนำชาวแมนจูทั้งหมด อพยพกลับไปตั้งอาณาจักรของตนที่แมนจูเรีย และเรียกเอาเงินถึง 9 ล้านตำลึง แล้วจะไม่เอาผิด


ในปี ค.ศ. 1673 อู๋ซานกุ้ยได้เคลื่อนทัพจากมณฑลยูนาน เปลี่ยนมาใส่ชุดออกรบของราชวงศ์หมิง อ้างว่าต้องการที่จะแก้แค้นแทนราชวงศ์หมิงที่ล่มสลายไป ทว่าประชาชนยังจำได้ดีว่าอู๋ซันกุ้ยเป็นคนเปิดด่านซันไห่กวน เชิญทหารชิงเข้ามา การกล่าวอ้างเช่นนี้จึงไม่มีใครยอมเชื่อ และไม่มีใครให้ความร่วมมือในตอนแรกแต่การเคลื่อนทัพเป็นไปอย่างราบรื่น ทัพกบฏเอาชนะไปตลอด บุกตีไปจนถึงหูหนัน จากนั้นส่งคนไปติดต่อให้ซั่งจือซิ่นกับเกิ่งจิงจง 2 อดีตขุนนางราชวงศ์หมิงที่ทรยศต่อแผ่นดินและได้รับบรรดาศักดิ์เช่นเดียวกับอู๋ซานกุ้ยเข้าร่วมกองทัพกบฏกับอู๋ซานกุ้ยด้วย


การก่อกบฏของทั้งสาม ได้สามารถยึดครองพื้นที่ทางใต้ทั้งหมดของจีนเอาไว้ได้ ทว่าฮ่องเต้คังซีเองก็ยังไม่แพ้ ยังทำการคัดเลือกแม่ทัพนายกอง ระดมกำลังทหารเข้าต่อกร และยกเลิกการปลดบรรดาศักดิ์ของซั่งจือซิ่น และเกิ้งจิงจงไว้ก่อน จนกระทั่งผลการศึกผลัดเปลี่ยนเป็นฝ่ายอู๋ซานกุ้ยเริ่มเพลี่ยงพล้ำ ในที่สุดทั้งสองก็ยอมแพ้ต่อราชสำนักชิง

แม้ช่วงแรกอู๋ซันกุ้ยจะทำศึกประสบชัยมาโดยตลอด ทว่าทหารชิงกลับมีมากและเข้มแข็งขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่กำลังของอู๋ซานกุ้ยค่อย ๆ อ่อนโทรมลง อู๋ซันกุ้ยเริ่มรู้ว่าไม่สามารถต้านทานได้อีก และในที่สุดก็ป่วยหนักเสียชีวิตไปในปี ค.ศ. 1681 กองทัพชิงได้แบ่งทัพออกเป็น 3 สายบุกเข้าตีเมืองคุนหมิง อู๋ซื่อฝาน (吴世璠) หลานของอู๋ซานกุ้ยต้องฆ่าตัวตาย กองทัพชิงจึงสามารถพิชิตผนวกดินแดนทางภาคใต้กลับคืนมาได้

จากเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ ทำให้เรื่องราวของอู๋ซานกุ้ยยังคงถูกเล่าขานมาจนปัจจุบัน ซึ่งจากพฤติกรรมดังกล่าวทำให้อู๋ซานกุ้ยได้รับการประณามว่า เป็น "คนขายชาติ" ต่างจากหลี่จื้อเฉิงที่ถูกยกย่องว่าเป็นวีรบุรุษ

อันนี้เค้าว่ากันว่าเป็นต้นจั๊กกะจี๋ครับ เอามือไปลูบๆคลำๆใบมันจะกระดิก คนชอบไปลูบคลำมันจนกระดิกบ้างไม่กระดิกบ้างไปซะแล้ว ต้นไม้ก็ตายด้านเป็นหรือเนี่ยย

ก่อนกลับแวะช็อป กันสักนิด รองเท้าคู่น้อยน่ารักมากเสียดายไม่ได้ซื้อมาฝากหลานจนป่านนี้ก็ยังเสียดาย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าไปเที่ยวไหนไกลๆเห็นอะไรอยากซื้ออยากได้ก็ซื้อเถอะมิฉะนั้นกลับถึงบ้านจะนอนไม่หลับไปหลายวัน5555

ชอบมากคะ เก็บไว้ใน บ/ช ต้องไปมั้ง

ตลับกระจกเหมาะซื้อเป็นของฝากสาวๆครับ

ก่อนขึ้นบัญชีมารับบัตรคิวลำดับที่ 9 ไปครอบคองแล้วทัวร์กันต่อเลยครับ จุ๋ม (Love Series)

ออกจากตำหนักทองเราแวะทานอาหารเย็นแล้วเข้าที่พักครับ
ทริปนี้ไม่ค่อยมีภาพอาหารเท่าไรเพราะถ่ายไม่ค่อยจะทันอีกทั้งคนถ่ายหิวตาลายซะก่อน ส่วนภาพที่พักก็ไม่ค่อยได้เก็บหัวถึงหมอนเป็นกรนคร่อกๆน้ำท่าแทบไม่อยากอาบกันทีเดียวครับ

อาหารเย็นมื้อนี้ล้นหลามจริงๆ ขนมกลมๆตัดเป็นชิ้นรสชาติคล้ายๆขนมถังแตกบ้านเราแต่แป้งนุ่มหอมกว่าแยะเลยไส้ข้างในเป็นถั่วแดงทานร้อนๆอร่อยมากหลายครับ มาถึงคุนหมิงได้ทานขนมนี่ทุกมื้อลุงชอบมาก

เช้าวันใหม่เรารีบจัดการตัวเองให้เรียบร้อยทานอาหารเช้าที่โรงแรมแล้วกระโดดขึ้นรถไป อุทยานป่าหินงามอันลือชื่อของเมืองคุนหมิงกันครับ  นั่งรถมาประมาณชั่วโมงกว่าผ่านท้องทุ่งป่าเขาเข้าอุโมงค์พอให้ตื่นตาตื่นใจสักพักใหญ่ก็มาถึงครับ

บริเวณโดยรอบอุทยานด้านนอกเห็นทางเข้าอุทยานลิบๆ

รอบๆอุทยานถูกจัดตกแต่งเป็นระเบียบมากครับสะอาดสะอ้านดีจริงๆ

ก่อนจะได้ออกกำลังขา ลุงขอตามสองคนนี้ไปห้องน้ำก่อนนะครับ เพราะทราบมาว่าตามจุดต่างๆที่จะเดินไปห้องน้ำอาจมีไม่ทั่วถึงกันไว้ก่อนดีกว่าครับ

ตามไปเที่ยวด้วยคนนะคะ

รองเท้าเด็กน้อยน่ารักจัง เห็นแล้วอยากซื้อไปฝากหลานบ้างค่ะ  

ตั้งแต่เข้าห้องน้ำจีนตามสถานที่ท่องเที่ยว ห้องน้ำที่นี่น่าประทับใจมากครับจำนวนห้องมีมากหลายพอเพียงไม่เหมือนที่ลี่เจียง แถมที่นี่ยังสะอาดสะอ้าน สมกับเป็นที่ท่องเที่ยวมรดกโลกจริงๆครับ  ในห้องน้ำมีทีวีให้ดูด้วยนะครับทันสมัยจริงๆ ผบ.ลุงบอกว่าในห้องน้ำหญิงแม้จะเป็นแบบยองๆแต่ก็มีทีวีแปะไว้ตรงหน้าแบบนี้ล่ะ แต่เธอมิกล้าถ่ายรูปมาบอกกระดากใจ ลุงเลยคว้ากล้องไปเก็บรูปเองเลยรูปนี้ประทับใจจ๊อดจริงๆ ผบ.ขู่ว่าถ้าไม่ใช่ทีวีแต่เป็นกล้องวงจรปิดล่ะตาลุง จ๊ากกกกก ไม่อยากคิดครับ5555

รับบัตรคิวที่ 10 ก่อนเลยครั Salmon Lover แล้วตามเที่ยวต่อด้วยกันเลยครับ

ลุงก้เสียดายที่ไม่ได้ซื้อมาฝากเจ้า 2 แสบ เสียดายจริงๆ

เสร็จภารกิจแล้วเราก็เริ่มเดินลัดเลาะกันไปเรื่อยๆครับนักท่องเที่ยวเยอะมาก แอบถามไกด์ว่ามีวันไหนที่ไหนที่คนน้อยๆไหม ไกด์ตอบไม่มีครับเป็นแบบนี้ทุกที่ ทุกวัน

สวยงามจริงๆครับ  ลุงขอลงข้อมูลจากที่ค้นมานิดนึงครับ

อุทยานป่าหิน (สือหลิน) มรดกโลก ความมหัศจรรย์ของธรรมชาติ บนพื้นที่ 12 ตาราง กม.
อุทยานป่าหิน ความมหัศจรรย์จากสภาพดินฟ้าอากาศ และการสึกกร่อน ก่อให้เกิดรูปร่างทางศิลป์ของหิน ที่จะทำให้ตื่นตาตื่นใจกับหินหลากชนิดที่มีรูปร่างพิสดาร ซึ่งมีอาณาเขตกว้างขวางถึง 40,000 ไร่ ชมหินรูปร่างต่างๆ ที่มีมาตั้งแต่โบราณกว่า 2-3 ร้อยล้านปี และนับได้ว่าเป็น “ ป่าหินที่ใหญ่ที่สุดของโลก” ซึ่งสมัยก่อนเป็นเพียงหินปูนที่อยู่ใต้ผืนน้ำ ครั้นเวลาผ่านไปความเปลี่ยนแปลงทางธรรมชาติได้ทำให้เปลือกโลกเกิดการดันตัวสูงขึ้น จึงกลายเป็น “ ป่าหิน” ที่ผุดขึ้นเหนือพื้นดิน และแทบไม่น่าเชื่อเลยว่า การกัดเซาะของสายฝนที่ตกลงมาจะสามารถทำให้หินที่ว่าแกร่ง แปรเปลี่ยนรูปร่างไป มองดูเหมือนภูผา เสมือนหญิงงามในวรรณคดี เส้นทางที่ดูวนเวียน และเร้นลับประดุจเขาวงกตที่ดูราวกับว่าไม่สิ้นสุด ชวนให้น่าติดตามชมยิ่งนัก เช่น หินนางคอย เจ้าแม่กวนอิม สระล้างดาบ

ป่าหินแห่งนี้แบ่งออกเป็นสองส่วนหลักๆคือป่าหินน้อย (Minor stone forest) และป่าหินใหญ่ (Major stone forest) และอีกส่วนหนึ่งที่มีความงดงามไม่แพ้กันคือ ส่วนของป่าหินนอก(Outer stone forest) ซึ่งอยู่บริเวณรอบนอกของป่าหินน้อยและป่าหินใหญ่ตามเส้นทางถนนรอบๆป่าหินน้อยป่าหินใหญ่ที่เรียบไปตามป่าหินนอกนั้นมีวิวทิวทัศน์เป็นทุ่งดอก Cosmos หลากสี ล้อมรอบอยู่อย่างสวยงามป้ายทางเข้าก่อด้วยปูนซิเมต์ประกบด้วยหินอ่อนสีขาว

อีกมุม

ผู้คนหลั่งไหลมาเที่ยวกัน

ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ

ลูกทัวร์ลุงคนที่ 11 มาละ ยินดีต้อนรับครับ +G@To+ 

เก๋งจีนน้อยที่ทุกคนต้องไปให้ถึง ไม่งั้นเหมือนไม่ได้มาป่าหินไงงั้น

พยายามไปให้ถึงคนเยอะมากครับแต่ทิ้งลุงไปหมดเหลือลุงตะกายบันไดอยู่คนเดียวอิอิ

บางช่วงก็หวาดเสียวเหมือนหินจะเอนมาทับเราต้องรีบเดินให้พ้นครับ

ฝีมือธรรมชาติ

ช่องทางเดินแคบๆบางช่วงหินถูกตัดออกให้เป็นทางเดินได้สะดวกขึ้นครับ

พยายามเพื่อให้ได้มาซึ่งภาพที่ระลึกเฉพาะบุคคลตัวใครตัวมันครับงานนี้ห้ามลอกเลียนแบบ

ความพยายามอยู่ที่ไหนรูปสวยๆอยู่ที่นั่น

เฮียท่านนี้สามารถมากใส่สูทปีนเขาโก้เชียวหันมายิ้มหวานโบกมือให้ทางบ้านด้วย

นักท่องเที่ยวที่นี่แต่งตัวขอสวยหล่อไว้ก่อน ใส่รองเท้าส้นสูงแหลมปรี๊ดมาปีนเขากันแยะเลยลุงล่ะทึ่ง

ไปแบบไม่มีห่วงกันเลยทีเดียวประมาณว่าสั่งเสียกันเรียบร้อยแล้ว

ใครก็อยากไปให้ถึง

ลัดเลาะกันไป

มองไปเบื้องล่าง

พยายามต่อไป

ใครก็อยากไปให้ถึงเก๋งจีนเพราะเป็นจุดขมวิวที่มองเห็นวิวสวยๆของอุทยานได้ในระยะไกลครับ

มาถึงเก๋งจีนแล้วครับมุมที่มองออกไปจะเห็นวิวสวยงามแบบนี้ครับคุ้มเหนื่อยจริงๆ

ฝีมือธรรมชาติ

อักมุม

ตระหง่าน เฮียใส่สูทมาโผล่ที่นี่นี่เอง

เก็บวิวใส่เป๋ากลับบ้านกันจนพอใจแล้วเราก็ลัดเลาะกันลงมาข้างล่างครับมาเจอคุณลุงคุณป้านักแสดงชาวบ้านร้องรำทำเพลงสร้างความครึกครื้นให้กับนักท่องเที่ยวเป็นอย่างดี

ลงมาได้แฮ่กๆเลยครับ
ลุงล่ะนับถือคนจีนจริงเชียวอุ้มลูกจูงหลานแบกกันไปปีนป่ายกันไปแบบไม่เหน็ดไม่เหนื่อย สำหรับลุงแค่นี้ก็เหงื่อโชกครับ กว่าเราจะออกอุทยานได้ก็บ่ายกว่าแล้วทานมื้อกลางวันมีเป็ดย่างอาหารลือชื่อของที่นี่ด้วยลุงว่าหร่อยกว่าเป็ดปักกิ่งมากหลาย อธิบายประกอบแทนภาพเอาละกันรูปไม่มีครับ ตากล้องหิวจัด

ช่วงบ่ายแก่ๆเราเดินทางมาเที่ยวกันต่อที่วัดหยวนทงครับ  นั่งรถสักพักก็ถึง ประตูทางเข้าดูสวยงามมากครับ

ธรรมชาติสวยแปลกตามาก ๆ เลยค่ะคุณลุง

อยากไปบ้างจังค่ะ

วัดหยวนทง

วัดพุทธศาสนาที่ใหญ่ที่สุดในคุนหมิง มีอายุมานานถึง 1200 ปี
วัดหยวนทง เป็นวัดที่ใหญ่ที่สุดในนครคุนหมิง มีประวัติความเป็นมายาวนานกว่า 1,200 ปี ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ของเมืองคุนหมิง ให้ท่านชมสถาปัตยกรรมแบบจีนโบราณ มีโบสถ์ที่งดงาม สระน้ำใสสะอาด ท่านสามารถมองเห็นทัศนียภาพรอบๆ ภูเขาและเมืองคุนหมิง นมัสการพระพุทธชินราชรูปจำลอง ซึ่งอัญเชิญมาจากประเทศไทย สมัยที่ ฯพณฯ เกรียงศักดิ์ชมะนันท์ เป็นนายกฯ

 มาแจกตั๋วใบที่โหลให้กับ Yai Klong Tour Rai นะครับ ตามเที่ยวด้วยกันนะครับ

ที่นี่เราเก็บภาพไม่ได้มากนักเพราะพื้นที่โดยรอบกำลังปรับปรุง ลุงเลยเน้นไปนั่งกินไอติมหน้าวัดรอสมาชิกครับอิอิ

อีกมุม

หงส์ มังกรของคู่กัน

มื้อค่ำเราไปทานสุกี้เห็ดกันครับอร่อยมากไม่มีรูปอีกแล้ว
เวลาทานพนักงานจะมาปรุงให้ตักใส่ชามเราโซ้ยอย่างเดียวเลย เพราะเห็ดที่นำมาคนปรุงต้องรู้วิธีต้องต้มให้ได้ตามเวลาเพราะเห็ดบางอย่างต้มไม่ได้เวลาตามกำหนดก็จะมีพิษครับ

เช้าวันสุดท้ายของทริป เราตื่นกันแต่เช้าตอนแรกกะว่าขอนอนตื่นสายๆหน่อยเถอะเหนื่อยเมื่อยจริงๆโปรแกรมต่างๆเราก็พยายามเที่ยวให้หมดตั้งตะวานแล้วนะกะว่าวันนี้ขอนอนสายโด่งส่งท้าย แต่ที่ไหนได้สมาชิกมาบอกว่ามีโปรแกรมแถมจะไปดูมีดทิเบตกัน ว้ามันก็ไปช็อปนั่นล่ะเอาไปก็ไป ไปไหนไปกันไปดูเฉยๆไม่ซื้อไม่ซื้อ แต่สุดท้ายหลายๆคนในกรุ๊ฟอย่างน้อยก็ได้ที่ขูดมะละกอ กันคนละอันใจอ่อนกันเป็นแถวไม่ซื้อไม่ซื้อนี่น่ะ

ด้านหน้าโรงงานมีดครับ

ดูน่าเกรงขามจัง

คุณสมบัติของมีดทิเบต คมฟันเหล็กเข้าครับ มีการสาธิตให้ชมทุกคนต้องขออุดหูก่อน มีดกระทบเหล็กเสียงดังมาก ช้ง แช้งตลอด ผบ.ลุงไม่ชอบเสียงดังเก็บรูปได้สี่ห้ารูปก็เผ่นขึ้นรถเลยครับ

สวยบวกน่ากลัวนะครับเนี่ย

แหมว่าจะไม่ซื้อๆๆๆๆๆ ปรากฏว่าสมาชิกในกรุ๊ฟได้ของติดมือมาถ้วนหน้า ไม่เสียชื่อนักช็อปชาวไทยจริงๆ

ออกจากที่นี่ที่จริงกะว่าจะไปตลาดดอกไม้กันอีกนะครับ แต่ไกด์บอกว่าถ้าเราไปก็อาจไม่ทันทานมื้อกลางวัน ขนมจีนข้ามสะพาน ที่มีโชว์จัดให้ชมด้วย เราเลยตัดสินใจไม่ไปตลาดดอกไม้ แต่ไปทานขนมจีนกันเลยล่ะครับ

ด้านหน้าภ้ตตาคารครับถึงแล้ว

ถือว่าเป็นภัตตาคารมีชื่อรองรับนักท่องเที่ยว กะคนมีกะตังค์นะครับเนี่ยเพราะราคาต่อหัวตกไปไม่น้อยเลย

ด้านในตกแต่งสวยงามครับแต่รู้สึกว่าเจ้าของภัตตาคารเหมือนจะนับถืออะไรสักอย่างเกี่ยวกับเรื่องความเชื่อของตกแต่งออกติดเรทนิดนึง

รถเก๋ง

ไฟสลัวได้บรรยากาศ

การแสดงบนเวทีครับ ทานไปดูไปเพลินดี

อาหารตา

อาหารใจ

อาหารปากบ้างครับเซ้ตเด็ดที่เรามุ่งมั่นมาทานคือขนมจีนข้ามสะพาน ซึ่งมีตำนานที่มาที่ไปนะครับอาหารสูตรนี้  ตำนานกล่าวไว้ว่า

มีนิทานเล่ากันว่า เมื่อ 200 ปีที่แล้ว มีผู้เรียนรู้คนหนึ่งไปท่องตำราที่ศาลาบนเกาะกลางทะเลสาบเมือง
เหมิงจื้อของยูนนาน ภรรยาต้องส่งอาหารให้ทานทุกวัน แต่เพราะระยะทางห่างจากบ้านค่อนข้างไกล และต้องข้ามสะพานจึงจะถึงเกาะนั้นได้ จึงทำให้ข้าวและกับข้าวเย็นไปหมด อยู่มาวันหนึ่งหล่อนต้มไก่ตัวหนึ่งสำหรับให้สามี เพิ่งตักซุบไก่ร้อนๆ ใส่ลงไปในชาม หล่อนรู้สึกเหนื่อยเพลียจนหลับไป ครั้นตื่นขึ้นมาจับชามดู พบว่าซุบไก่ยังร้อนอยู่ หล่อนจึงคิดได้ว่า น้ำมันไก่ที่ลอยขึ้นบนซุบไก่สามารถรักษาอุณหภูมิได้ หล่อนจึงหิ้วซุบไก่ที่ร้อน นำผักกาดหอม เนื้อหมู เนื้อปลา ขนมจีนและเครื่องปรุงไปส่งที่เกาะ ให้สามีได้ทานขนมจีนร้อนๆ ที่ทั้งสดและนิ่ม รสชาติโอชา ต่อมาผู้เรียนรู้คนนี้สอบได้เป็นจองหงวน ชุดขนมจีนดังกล่าวจึงได้ชื่อว่า " กั้วเฉียวหมี่เซี่ยน " ( ขนมจีนข้ามสะพาน ) เพราะเรื่องนี้
เนื่องจากอาหารชุดนี้มีรสชาติพิเศษไม่เหมือนที่อื่น ผู้คนจึงแย่งกันชิม จนสืบทอดมาถึงทุกวันนี้


พนักงานนำเนื้อ ผัก เส้นขนมจีนที่เป็นลักษณะเหมือนเส้นอุด้งมาเสิฟก่อนครับ

จากนั้นนำชามน้ำซุปชามเบ้อเริ่มเทิ่มเท่าหัวคน ตามมาตั้งให้
น้ำซุปสูตรพิเศษที่เก็บความร้อนได้นานตั้งทิ้งไว้สักพัก แต่ก็ยังร้อนอยู่ขณะที่พนักงานทะยอยยกอาหารอย่างอื่นขึ้นเสิฟ  จากนั้นพนักงานเอาหมู เนื้อผักเส้นเทลงชามซุปให้ครับ ลุงกลัวว่ามันจะไม่สุกจังแต่ก็สุกครับแปลกดีนะเนี่ยย

ยังทันอยู่

 มาทันกำลังเสิรฟอาหารเลยล่ะครับ ย้ำคิดย้ำฝัน แต่บัตรคิวถึงไหนละเนี่ย

คนๆๆๆ ให้เข้ากัน เสร็จแล้ว ขอชิมก่อนนะครับ รสชาติกลมกล่อมมากๆคล้ายๆก๋วยจั๊บญวน
แต่กลมกล่อมกว่าเอาไรทำน้ำซุปนะเนี่ยอยากได้สูตรจัง
แอบสงสัยหน้าตามันเหมือนขนมจีนบ้านเราก็ปล่าว แต่ทำไมตั้งชื่อว่าขนมจีนหว่า ไอ้ข้ามสะพานฟังตำนานลุงก็พอจะเก็ตครับแต่แอบงงตรงชื่อขนมจีน

ชามขนาดนี้จะทานหมดไหมนะเรา

 มาทันกำลังเสิรฟอาหารเลยล่ะครับ ย้ำคิดย้ำฝัน แต่บัตรคิวถึงไหนละเนี่ย

อาหารอื่นทะยอยเสิฟกันเข้ามาน่าทานทั้งนั้นครับแม้แต่ไข่

จานนี้ไก่แช่เหล้าครับเกือบถ่ายไม่ทัน

จานนี้คล้ายๆเห็ดผัดเครื่องยาจีน

ผัดผักอะไรสักอย่างอร่อยดีไม่เลี่ยนเลย

อันนี้ข้าวปั้นปรุงรสอร่อยมากครับข้าวออกเหนียวๆนิดนึงปั้นปรุงรสใส่หมู ไก่กุ้ง เครื่องเทศหอมๆลุงทานหมดหลายก้อนเลยครับรสชาติกลมกล่อมมากมาย

อันนี้เป็นของหวานครับแอปเปิ้ลอบจิ้มน้ำผึ้งอร่อยมากๆ

ลุงขอจบทริปลงตรงที่ภัตตาคารแห่งนี้นะครับ
ออกจากที่นี่ลุงก็ไปขึ้นเครื่องที่สนามบินคุนหมิงบินกลับกทม.แล้วล่ะครับ

นับว่าเป็นทริปการเดินทางที่ยาวไกลที่สุดในชีวิตลุงก็ว่าได้ครับไม่รู้จะบรรยายอะไรอีกแล้วให้ภาพช่วยเล่าเรื่องก็แล้วกันครับ

ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชม จะเป็นพระคุณยิ่งหากกรุณาช่วยเก็บเข้าคลังเพิื่อจะได้เป็นประโยชน์แก่ท่านอื่นๆในการสืบค้นข้อมูลต่อๆไปครับ

ป่าหินสวยมากๆเลยนะคะ อยากไปให้เห็นกับตาจัง ^^

สามแซ่...ของจริงสวยงามยิ่งใหญ่กว่าในรูปมากครับไม่ไกลจากบ้านเราเลยนะเที่ยวง่ายๆคุนหมิง

..


ขอบคุณที่พาเที่ยวนะคะ มีโอกาสจะไปตามรอยบ้างค่ะ

..

ตามมาชมต่อครับ

ขอฝากเครดิตการถ่ายภาพให้คุณป้าด้วย เก็บรายละเอียดได้ครบถ้วนและสวยงาม

ท่านที่จะไปเที่ยวลิเจียง ถ้าได้ตามรอยรีวิวชุดนี้ รับรองมีความสุข

ตามมาเที่ยวด้วยคนครับ
เส้นทางอย่างที่ลุงไปเนี่ย น่าตามรอยจริงๆ

ชมภาพเซ็ทหลัง หิวเลยค่ะขอบคุณมากมายสำหรับรีวิวค่ะ

สุดยอดเลยครับ สถานที่สวย อาหารน่าทาน กลิ่นแทบจะลอยมาเข้าจมูกผมเลย

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ

ตอนลงลุงก็เช็ดน้ำลายไป้วยครับ wachu อิอิ

ไปครั้งนี้สำหรับลุงถือว่าครบเครื่องมากๆครับ il giallorossi 

วัดหยวนทงนี่สวยมากๆเลยครับ

สวยมากเลยครับ


ชอบภูเขาหินจัง แปลกตาดี

ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ

แวะเข้ามาชมดินแดนในฝันครับ

ชานมชงเอง...ว่างๆลองเปลี่ยนบรรยากาศไปปีนป่ายภูเขาหินดูนะครับ
the Sixth Floor ..ขอบคุณที่แวะเยี่ยมชมครับ
เจ้าชายแวมไพร์..ดินแดนในฝันที่กลับมาลุงก็ยังฝันถึงไปหลายเพลาครับ

ตามมาเที่ยวแชงกริล่าต่อค่ะ
ไปเมืองจีนก็หลายครั้งแต่ไปไม่เคยถึงที่นี่สักที
อาจจะเป็นด้วยเวลามีจำกัด
เลยแวะมาชมภาพสวยๆแทนไปก่อนก็แล้วกัน

ขอบคุณสำหรับรีวิวดีๆนะคะ

ของจริงสวยมากๆครับ Destiny-Boy

ต้องลองหาโอกาสไปสัมผัสครับ Memories pink สวยมากจริงครับ

สวยจังค่ะลุง

เหมือนเขาวงกตได้ผจญภัยด้วยเลย

ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้ไปเดินเล่นบ้าง ตามรอยลุงค่ะ

hollaneung...ของจริงยิ่งใหญ่สมเป็นมรดกโลกครับหาโอกาสไปนะครับไม่ไกลบ้านเราเลยคุนหมิงที่เที่ยวแยะมากครับ

วันนี้ต้องตามไปเที่ยวไกลเลย

chak-krab..ตามมาเลยครับเตรียมเสบียงด้วยนะครับ

สวยมากๆค่ะ

ขอบคุณลุงมากๆๆๆค่ะ

กดเก็บเข้าคลังเรียบร้อย แม้ตัวเองจะหมดสิทธิ์ได้ตามรอยก็ตาม

ขอบคุณมากๆครับ เตี้ยอ้วนชวนไถล วันนึงต้องมีโอกาสได้ไปสัมผัสครับ 

มาช่วยลุงกดเก็บเข้าคลังจ้า...

แทงยูครับป้าฟู