เช้าวันรุ่งขึ้นในหมู่บ้านน้ำโบราณ โจวจวง
วันที่ 6 http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11004330/E11004330.html
วันที่ 8 http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11043731/E11043731.html
เริ่มต้นพร้อมกับฝนปรอยๆที่ สะพานคู่ (The Double Bridge)
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรต่อที่วัดเฉวียนฝูซื่อ (全福寺 Quanfu Temple) พร้อมสายตาเอียงๆ
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรวัดที่เถ้าแก่เนี้ยโรงเตี๊ยมบอกให้ระวังพระหลอก
แต่สงสัยหน้าพวกเราบุญไม่รับ(รับแต่บาป) เลยไม่โดน
หลังวัดมีร้านผ้าห่มใยไหม หน้าหนาวห่มแล้วอุ่น หน้าร้อนห่มแล้วเย็นสบาย สารพัดนึกเจงๆ ว่าแล้วก็เลยซื้อกลับมา 3 ผืน (โฮ่...)
(ตอนอยู่ซูโจว ก็โดนพาเข้าร้านไหมของรัฐบาล แต่หยิ่ง ไม่ซื้อ)
เสร็จจากผ้าห่มไหม ก็มีร้านขาหมูวั่นซันถี ที่มาถึงโจวจวงแล้วต้องกินให้ได้ มีหลายร้าน
แต่ร้านนี้ ได้ออกทีวีด้วย
ขาหมูบลิ๊งๆมาก อาหารเช้าของวัน
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรเสร็จจากขาหมู ต่อที่ หอพิศวงไกว้โหลว (怪樓 ) ริบลี่ย์บ้านเรานี่เอง
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรซึ่งด้านในก็จะมีภาพลวงตาต่างๆให้เราเล่น
โอ้ววว โดนงูรัดมือ ช่วยมารัดตัวด้วยยย
หลังจากเที่ยวอีกหลายแห่ง ก็ได้เวลาทานอาหารกลางวันซะที เราเลยเลือกร้านนี้ค่ะ เพราะ...กินที่นี่ ถ่ายรูปกับนกฟรี...???
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรก็นกพวกนี้แหล่ะค่ะ มะงั้นต้องจ่ายต่างหาก 10 หยวน(มั๊ง) เพื่อลงเรือถ่ายรูปกับนกเหล่านี้
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรเถ้าแก่ร้านอาหารเล่าว่า นกพวกนี้เป็นนกจับปลา บรรพบุรุษหาเลี้ยงชีพด้วยการให้นกเหล่านี้จับปลาให้ โดยเค้าจะใช้เชือกรัดคอนกแค่พอไม่ให้นกกลืนปลาลงท้อง นกก็จะต้องอมปลามาให้ จะกินอาหารได้ก็ต่อเมื่อเจ้าของคลายเชือกให้ ดังนั้นนกเหล่านี้ถึงเป็นผู้มีพระคุณต่อชาวประมงโจวจวง เวลานกตาย ก็จะฝังศพให้เป็นอย่างดี
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรร้านอาหารร้านนี้ได้ออกทีวีด้วยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นรายการท่องเที่ยวของจีนเอง หรือจากไต้หวันก็มีด้วย
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรมื้อนี้ที่สั่งเป็นเซ็ทเมนู ราคา 58 หยวน (ไม่รวมข้าวสวยและค่าจานชาม) ได้แก่ ขาหมูวั่นซันถีฉบับชาวบ้านทำเองสดๆ
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรหอยผัด
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรผัดเกี่ยมฉ่ายที่ดองเอง
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรและเต้าหู้น้ำแดง
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรเห็นขาหมูแล้วหิวเลยค่ะ ภาพแจ่มมากกก จำได้ว่าเคยให้ร้านเค้าซีลอย่างดีแล้วเอาขึ้นเครื่องกลับไปเเมืองไทยด้วย
เหตุเพราะขาหมูเจ้านี้อร่อยจริง โดยเฉพาะคากิ เสียแต่หาน้ำส้มพริกดองแบบบ้านเราไม่ได้
อ้อ...และนี่ก็คืออาหารขึ้นชื่ออีกอย่างของที่นี่ค่ะ ปลาปักเป้าน้ำจืด อยู่บ้านเคยเลี้ยงแล้วตาย เลี้ยงแล้วตายมาหลายรอบ ที่เมืองไทยเลี้ยงไว้ดูเล่น ตัวเท่าหัวแม่โป้งเอง แต่ที่เมืองจีน ตัวเกือบเท่าฝ่ามือ
ตอนสั่งครั้งแรกเมื่อคืนก็ไม่รู้ว่าปลาอะไร แต่ที่ร้านเชียร์จ๊างงง ก็เลยลองดู พอมาเสิร์ฟ เห็นหน้าคุ้นๆเพราะมีฟันเหยินๆอยู่ 2 ซี่ แต่ไม่เห็นสีผิว เพราะโดนราดซอสน้ำแดงมา รสชาติก็หยุ่นๆดี แต่หนังเหนียวและหนา (เหมือนคนบางคน) ตอนเดินออกจากร้านถึงได้เห็น ลูกตรูนี่หว่า
แวะกินเฉาก๊วยและเต้าฮวยหน้าโรงเตี๊ยม
เจ้าของร้านส่งยิ้มให้ตั้งแต่เมื่อวาน ตอนเดินเข้าเดินออกโรงเตี๊ยม ก็เลยอุดหนุนซะหน่อย ชามละ 5 เหรียญค่ะ
ตามไปเที่ยวด้วยคนครับ
จากคุณ : เล็กทาโร่กลับโรงเตี๊ยมเช็คเอ้าท์ ถามเถ้าแก่เนี้ยว่าจะไปท่ารถยังไงดี เถ้าแก่เนี้ยก็ใจดี๊ใจดี เรียกลูกชายให้ไปส่งเลย ไอ้เราก็เกรงจาย พี่แกเล่นขับออดี้มารับ (เปิดบูติคโฮเทลบ้างดีมั๊ยเนี่ย)
ที่ท่ารถ เหลือรถอีก 2 เที่ยวที่จะไปเซี่ยงไฮ้ เที่ยวที่จะออกก่อนจะไปสถานีเซี่ยงไฮ้ใต้ (上海南站 Shanghai South Railway Station) และอีก 1 ชั่วโมงถัดไปจะเป็นเที่ยวสุดท้ายซึ่งไปสถานีรถไฟเซี่ยงไฮ้ (上海火車站 Shanghai Railway Station) 2 แห่งนี้ไม่เหมือนกันค่ะ แต่มีรถไฟฟ้าทั้ง 2 แห่ง ก็เลยเลือกเที่ยวที่กำลังจะออก ค่ารถคนละ 25 เหรียญ
คืนนี้พักที่ Four Points by Sheraton อยู่ติดกับสถานีถังเฉียว(塘橋站)เลย คนรู้จักใช้ไมล์แลกให้ค่ะ เลยไม่รู้ราคาปกติ
ตะลุยราตรีเซี่ยงไฮ้คืนแรกที่ ถนนคนเดินถนนหนานจิง (南京路步行街) อยู่ที่สถานีเหยินหมินกวั๋งฉ่าง (人民廣場站 People' Square Station)
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรออกหาอาหาร
ลงเอยที่ร้านนี้ค่ะ ไท่คังสือผิ่น ซึ่งอยู่ชั้น2 ส่วนชั้นล่างเป็นร้านขายของกินที่ระลึก เหมือนยกเยาวราชมาไว้ที่นี่ มีทั้งหมูเห็ดเป็ดไก่ ถั่วต่างๆ ยาจีนต่างๆ ขนมที่เป็นของฝากต่างๆ
มาเซี่ยงไฮ้ พลาดไม่ได้ ต้องขอชิมเสี่ยวหลงเปา
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรอันนี้ เสี่ยวหลงเปามันปู ในรูปดูดีมีไส้เยอะ ของจริงเฉาะออกมามีแต่น้ำ แป้งหนา แต่เหนียวทนทายาด เวลาเสิร์ฟจานนี้ เค้าจะเอาจานเปล่ามาก่อน แล้วพนง.อีกคนค่อยหอบเข่งเดินมาถึงแล้วก็ให้มือหยิบเสี่ยวหลงเปายักษ์ลูกนี้ให้โดยที่มันไม่แตกเลย
พูดจริงๆว่า รสชาติจานนี้...ไม่คุ้มเงิน เห็นโต๊ะอื่นสั่ง แต่ไม่กินก็มี
บะหมี่ซี่โครงหมู มีชามนี้แล้วค่อยยังชั่ว
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรกินอิ่มแล้วค่อยมีแรงเดิน
แถวนี้ เหมือนอยู่ยุโรปค่ะ
ตึกนี้มีเทอร์โมมิเตอร์ด้วย
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรและ...สวรรค์ชั้นเจ็ด
อูวววว...
ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆค่ะ
จากคุณ : หมูหวานกับกะปิเห็นชื่ออย่างงี้ แต่อัปป้าบอกว่า ยี่ห้อหรือห้างร้านต่างๆนิยมใช้ชื่อนี้กันเยอะ ฟังแล้วดูหรูหราดี โฮ่
จากคุณ : สมิงสาวปากตะไกรขอบคุณสำหรับรีวิวครับ
จากคุณ : Destiny-Boyจะต้องกลับไปแก้มือหม่ำขาหมูให้ได้พลาดได้ไงเรา
ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ
ขอบคุณสำหรับรีวิวสวยๆค่ะ
จากคุณ : สาวหน้าใส