หลังจากได้ผ่านพ้น ทริปมหากาพย์อันยืดยาว ที่ไปสุดแคว้นแดนอีสานมาในช่วงสงกรานต์ แล้ว ก็ได้เวลาระบายกระทู้ที่เก็บไว้ในคลังออกมาบ้างละครับ  ช่วงนี้น้ำได้ท่วมแถวๆ ภาคกลางอย่างรุนแรง ซึ่งในปีที่แล้วก็เช่นกัน ได้มีการท่วมเช่นกัน อย่างเช่นที่ตลาดน้ำอโยธยา ที่ท่วมหลังจากผมไปมาไม่กี่วัน ซึ่งเป็นช่วงที่ผมได้ดำเนินการ ค้นหาพระองค์ดำ จากวัดแถวๆ จ.อยุธยา  พอดี

สืบเนื่องมาจากในช่วง ผมเรียนมัธยม (จำไม่ได้ว่าชั้นไหน) ก็คงประมาณ ปี พ.ศ.2521 ถึง 2523 นั่น  ผมได้มีโอกาสติดตามทัวร์ไหว้พระ 9 วัดอยุธยา ซึ่งตอนนั้นผมยังอยู่บ้านเกิดที่ จ.เพชรบูรณ์พอดี  มาตอนกลางคืน มาเช้าที่อยุธยา ไหว้พระจนเย็น ถึงกลับ  เคยถ่ายรูปไว้แต่หาไม่พบ เลยต้องใช้ความทรงจำอันยาวนานกว่า 30 ปี มาตามหาอดีตกัน

ซึ่งผมจำได้ดีว่า มีวัดๆ หนึ่งที่มีพระองค์สีดำ ดูน่ากลัว เวลาเดินอ้อมไปหลังองค์ท่านต้องเบียดกัน เพราะพื้นที่ทางเดินน้อยมาก แถมองค์พระอยู่ใกล้มากแทบจะเอามือเอื้อมไปถึงเข่าท่านได้เลย  แล้วก็มีหลังคาวิหารที่เป็นโครงไม้ระเกะระกะ ผมจำได้แค่นี้  จึงเริ่มคิดตามกัน ตั้งแต่วัดพนัญเชิงวรวิหาร ที่ถือเป็นวัดหนึ่ง ที่จำได้แน่นอน  

ซึ่งวัดนี้ ได้ตั้งอยู่ใกล้กับ จุดรวมแม่น้ำป่าสัก เข้ากับแม่น้ำเจ้าพระยาด้วย นับเป็นสิ่งที่น่าสนใจ คล้ายๆ กับ ปากน้ำโพ ที่ผมไปมาเมื่อ สงกรานต์นี้เอง ครับ

สวัสดีครับ  ตามไปไห้วพระด้วยคนครับ

ก่อนอื่นขอกางแผนที่เดินทางก่อน  แม้ว่าจ.อยุธยาจะเป็นที่รู้จักกันทั่วไปของชาวไทย แต่เพื่อความสะดวกและเข้าใจ ก็ขอลากแผนที่ให้ดูดังแสดงข้างล่างนี้ครับ

เส้นสีแดงคือถนน ซึ่งถ้ามาจากกรุงเทพฯ จะมีถนนสายใหญ่ๆ อยู่ 2 สายคือ ถ.พหลโยธิน ที่มาจาก รังสิต ผ่าน แยกบางปะอิน มาถึง อยุธยาทางทิศตะวันออก  กับสายปทุมธานี-บางปะหันที่ผ่านทางด้านทิศตะวันตกของเมืองอยุธยา ในขณะที่ถนนสองสายนี้ก็มีจุดเชื่อมอยู่เป็นระยะๆ  นอกจากนี้ ยังมีถนนเล็กๆ ที่เลียบแม่น้ำเจ้าพระยาด้วย ซึ่ง วัดพนัญเชิงฯ นี้ได้ตั้งอยู่ทางใต้ของ เมืองอยุธยา ติดกับถนนเลียบน้ำเจ้าพระยา ไม่ได้อยู่ในเกาะอยุธยา

ซึ่งในแผนที่นี้ได้แสดงเส้นทางแม่น้ำด้วยสีน้ำเงินด้วย ทำให้ทราบว่า ที่จ.อยุธยานี้มีแม่น้ำมารวมกันถึง 3 สาย

สวัสดีครับ คุณ เล็กทาโร่ : ด้วยความยินดี กับเพื่อนร่วมทางคนแรกในกระทู้นี้ครับ เชิญติดตามได้ ตามสไตล์ นายมิราชช ครับ

ผมใช้ถนนเลียบแม่น้ำเจ้าพระยาด้านใต้ เข้ามาครับ เริ่มบันทึกภาพ ตั้งแต่จุดที่เริ่มเห็นหลังคาวิหารครับ  ได้ลุ้นดี

ใกล้เข้ามา ถึงวัดแล้ว จะมองเห็นด้านข้างของวัด ที่หันหน้าออกไปทางทิศตะวันออกครับ  ตรงนี้จะมีทางแยกเลี้ยวซ้ายไปเข้าประตูด้านข้างวัด เพื่อแบ่งเบาการจราจร

มาเข้าทางด้านหน้าวัด ก็จะเห็นป้ายชื่อวัดอันใหญ่อลังการณ์ พร้อมกับวิหารหลวงพ่อโต ด้วย

ติดตามอยู่นะครับ ชอบรีวิวของคุณ ละเอียดดีครับ

ก่อนเข้าวัดขอนำแผนที่ดาวเทียมมาให้ดูกันชัดๆ จุดที่ผมพาไปชมในวัดตั้งอยู่ตรงไหนบ้าง ครับ

ซึ่งวันนี้ผมเน้นในวิหารหลวงพ่อโต กับ ท่าน้ำของวัด ที่มีศาลาริมน้ำอันเป็นสิ่งที่ประทับใจผมในชื่อของวัดนี้ครับ

สวัสดีครับ คุณคนมีแฟนขับ (chun_cx) : ขอบคุณที่ติดตามชมมาตลอด ครับ เป็นการพาเทียวประสบการณ์เสมือนจริง(ให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้) นะครับ เผื่อวันหลังผมเองก็จะได้จำได้เช่นกัน

ตอนนี้กำลังผ่านเข้าไป ป้ายชื่อวัดอยู่ด้านซ้าย เห็นตัวคนแล้วเล็กนิดเดียว ครับ

ขณะผ่านเข้า ขอมองป้ายชื่อวัดอีกครั้ง ส่วนด้านขวาคือป้อมจ่ายค่าธรรมเนียมเข้าชมวัดสำหรับนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติครับ 20 บาทต่อคนไม่แพงเพื่อทำนุบำรุงวัด ส่วนคนไทยของเราก็ฟรี อยากทำบุญก็บริจาคข้างในกันนะครับ

เข้ามาแล้วก็หันหลังกับไปมองด้านหลังป้ายอีกหน่อย มีคำส่งท้ายยอดนิยมให้ด้วยครับ  ด้านซ้ายมือตามแนวกำแพงวัดก็คือร้านค้าของที่ระลึกครับ สำหรับผมอุดหนุนของกินเท่านั้น เพราะไม่ค่อยมีตังค์ อิอิ..

ข้างหน้าผม ก็คือศาลสีขาว หลังคาทรงสูง อันเป็นที่ประดิษฐานหลวงพ่อประทานพร ตรงด้านหน้าวัด ครับ

เข้าไปไหว้หลวงพ่อโตในวิหารดีกว่าครับ ผมเลือกเข้าด้านข้าง เพราะด้านหน้าคนแน่นมากจริงๆ

ภาพล่าง : เมื่อเดินผ่านซุ้มประตูรั้ววิหารเข้าไป ก็จะเห็นกระถางธูปให้ปัก ก่อนเข้าวิหาร เพราะทางวัดได้ห้ามนำธูปเข้าในข้างใน เหมือนดังวัดอื่นๆ เพื่อรักษาโบราณวัตถุ (มาครั้งก่อน ได้เข้าไปปักธูปข้างในด้วย ควันธูปคลุ้งเต็มวิหารไปหมด)

ภาพบน : กำลังจะเข้าวิหารแล้ว เป็นช่วงต่อระหว่างศาลาด้านหน้าวิหารครับ

ตามไปด้วย 2 คนนะคะ

ตามมาไหว้เข้าวัด ไหว้พระ ด้วยครับท่านเจ้ากรมฯ

ตามติดด้วยคนนะครับ

มาถึงประตูทางเข้าวิหาร โอ้โฮ..อะไรกัน ผู้คนมากมายยืนเรียงกันล้นออกมาเลย สังเกตุดีๆ มีผ้าเหลืองทอดยาวออกมาด้วย  อ๋อ..เขากำลังทำพิธีห่มผ้าหลวงพ่อโตอยู่ ผมเลยได้ร่วมพิธีไปกับเขาด้วย (พร้อมๆ กับความพยายามที่จะถ่ายภาพ)

สวัสดีครับ คุณคุณนายช่างคอม, คุณtiger's nest และคุณลุงแบกเป้ (ลุงแบกเป้)  ทยอยกันเข้ามาชม วัดพนัญเชิงในอีกบรรยากาศครับ (พอดีไปวันแม่ เลยมีคนมาเยอะมากๆ)

หลังเสร็จพิธีห่มผ้าในรอบนี้ (แบ่งเป็นรอบๆ) ก็เตรียมเข้าไปข้างในกัน ต้องรอให้คนข้างในออกมาหน่อย เลยเก็บภาพองค์พระหลวงพ่อโตจากด้านนอกไปพลางๆ  ช่างใหญ่โตสมชื่อจริงๆ ครับ

เข้ามาได้แล้ว คนแน่นมากตรงด้านหน้าองค์พระ ขอสักภาพสำหรับความงดงามที่ยิ่งใหญ่ ครับ

ตรงด้านหน้านี้ แหงนดูหลังคาด้านซ้ายและขวา ซึ่งเป็นภาพโครงหลังคาที่อยู่ในความทรงจำผม ในทริปอดีตครั้งนั้นแน่นอน เพียงแต่ไม่สวยเหมือนปัจจุบันนี้ เป็นโครงไม้เก่าๆ ที่คล้ำไปด้วยควันธูป ครับ

มององค์พระยืนทั้งซ้ายและขวา อันเป็นที่นิยมของวัดไทยหลายแห่งครับ

ต้องขออภัยกดโพสซ้ำ เพราะเน็ตช้าครับ

แหงนขึ้นไปดูเพดานเหนือเศียรพระ มีแนวโครงไม้พาดขวางลงมาพอดี ทำให้ไม้อันล่างสุดต้องตัดออกเพื่อมิให้บดบังยอดเศียรพระ ครับ

งดงามมากกับการทำลวดลายบนเพดานวิหารแห่งนี้ ทั้งๆ ที่อยู่สูงมากๆ ลำพังแค่องค์พระก็สูง 19 เมตรแล้ว!

มาเดินด้านข้างองค์พระ ด้านซ้ายกัน (ยืนหันหน้าเข้าหาองค์พระนะครับ) มีสิ่งที่น่าสนใจเยอะพอควร ครับ

ตรงนี้มีแผ่นป้ายข้อมูลที่สำคัญมากมายครับ บังเอิญผมไม่ค่อยมีเวลาเลยไม่ได้เข้าไปเก็บรายละเอียด (ถ้าสนใจก็มาดูด้วยตาตัวเองได้เลยครับ)

ตอนนี้ผมเดินมาถึงด้านหลังองค์พระหลวงพ่อโตแล้วครับ  ด้วยความสงสัยว่า ทางเดินด้านหลังมีขนาดความกว้างแค่ไหน เพราะจำได้ว่ามาครั้งก่อนตอนนั้น ช่างแคบมากๆ คนเดินหลีกกันไม่พ้น แต่ดูๆ แล้วไม่น่าจะใช่ที่วัดนี้แน่นอน  จำได้แค่โครงหลังคาเท่านั้น เพราะไปกันหลายวัด ผมเลยอาจจำปนเปกันได้

ภาพซ้าย : นี่เป็นทางเดินด้านหลังองค์พระ ตอนนี้เดินไม่ได้เพราะมีจีวรที่เข้าพิธีห่มผ้ากองอยู่เต็มไปหมดครับ

ภาพขวา : มองกลับไปทางที่เดินเข้ามา ภาพนี้ทำให้มองเห็นว่าเสาวิหารใหญ่จริงๆนะครับ

ไปไหว้พระด้วยคนค่ะ

ผนังวิหารด้านหลังก่อนเดินผ่านประตูออกไปข้างนอก มีแผ่นป้ายประวัติศาสตร์ของวัดแห่งนี้ครับ

อ่านแล้วทำให้ทราบว่า เมืองอโยธยา เป็นคนละเมืองกับกรุงศรีอยุธยา  เมืองอโยธยาได้มีมานานแล้ว สมัยขอมปกครองแถบนี้ ซึ่งเป็นเมืองที่สร้างขึ้นมาแทนเมืองละโว้ (ลพบุรี) ประมาณปี พ.ศ.1630  ตั้งอยู่ด้านทิศตะวันออกของแม่น้ำป่าสัก (ในขณะที่กรุงศรีอยุธยานั้นอยู่ด้านทิศตะวันตกของแม่น้ำป่าสัก ซึ่งคล้ายเกาะ อย่างที่เราทราบกันในปัจจุบัน)

ในสมัย พระเจ้าสายน้ำผึ้งเป็นเจ้าเมืองอโยธยา (พ.ศ.1654 - 1708  คือ ก่อนที่มีการสถาปนากรุงสุโขทัย ในปี พ.ศ.1780 ด้วยซ้ำ) ก็ได้เกิดเรื่องราว พระนางสร้อยดอกหมาก ราชบุตรีบุญธรรมพระเจ้ากรุงจีน (น่าจะเป็นสมเด็จเจ้าจักรพรรดิ ซ่งเกา ที่ปกครองในช่วงปี พ.ศ.1670 - 1705 ) ที่ได้เป็นมเหสี ของพระเจ้าสายน้ำผึ้ง ระหว่างพระองค์ท่านไปเที่ยวเมืองจีน  ต่อมาท่านได้พานางกลับ เมืองอโยธยา จนมาถึงเกาะพระตรงปากน้ำแม่เบี้ยท้ายเมือง ก็หยุดเรือ และขอเข้าไปจัดขบวนมารับนางอีกที ซึ่งเนื่องจากมีงานค้างอยู่เยอะ พระองค์ท่านจึงให้อำมาตย์นำขบวนที่ออกมารับ ทำให้พระนางสร้อยดอกหมาก น้อยใจว่าฝ่าอันตรายมาจากเมืองจีนแต่ไกล กลับไม่ออกมารับด้วยตนเอง ไม่เข้าเมือง  จนรุ่งเช้า พระเจ้าสายน้ำผึ้งได้เสด็จออกมารับเอง เลยโดนตัดพ้อจาก พระนางสร้อยดอกหมาก  พระองค์ท่านเลยแกล้งหยอกเย้าว่า "ไม่ไปก็อยู่ที่นี่เถิด" พระนางเลยเสียใจ กลั้นใจตายตรงนั้น  พระองค์ท่านตกใจและเสียใจมาก เลยอัญเชิญพระศพนางขึ้นมาพระราชทานเพลิงศพตรงแหลมบางกะจะ แล้วสร้างเป็นวัดชื่อ "วัดพระนางเชิญ" หรือวัด "แพนงเชิญ" (ที่มาของคำว่า แพนง ก็คือ การนั่งขัดสมาธิ ซึ่งอาจมาจากลักษณะปางของหลวงพ่อโต หรือไม่ ก็การนั่งของพระนางสร้อยดอกหมากที่ไม่ยอมขึ้นเรือ)  ซึ่งในปัจจุบันก็คือวัดแห่งนี้นั่นเอง

ส่วนองค์หลวงพ่อโตนั้น สมเด็จพระเอกาทศรถ เป็นผู้สร้างในภายหลัง ก่อนกรุงศรีอยุธยาจะเป็นราชธานี 26 ปี (พ.ศ.1867 คือช่วงนั้น กรุงสุโขทัยยังเป็นราชธานีอยู่ เพราะสถาปนากรุงศรีอยุธยา ในปี พ.ศ.1893) เพื่อเป็อนุสรณ์แด่พระเจ้าสายน้ำผึ้งที่เป็นปู่ของพระองค์

แหม..ประวัติศาตร์นี้ค้นจากเน็ตแล้วเพลินจริงๆ เหมือนกับการสืบสวนอะไรเลยครับ

ที่มาโดยละเอียดนี้จากเว็บ somboon.info ครับ
http://www.somboon.info/wizContent.asp?wizConID=201&txtmMenu_ID=7

เอาพื้นที่เมืองอโยธยาเก่ามาให้ดูกันหน่อย (เป็นแผนที่ ที่ผมลากไว้ตอนไปเที่ยวตลาดน้ำอโยธยา ครับ) เป็นพื้นที่ด้านทิศตะวันออกของแม่น้ำป่าสัก ตั้งแต่ วัดมเหยงค์ ถึง วัดพนัญเชิง (รวมวัดใหญ่ชัยมงคลด้วย)

ส่วนชื่อ พระนางสร้อยดอกหมาก นั้นมีที่มาว่า พระนางเกิดในจั่นหมาก (คาดว่ามีคนนำมาทิ้งไว้)

และชื่อ พระเจ้าสายน้ำผึ้ง ก็คือ อภินิหารของพระองค์เมื่อคราวเสด็จประพาส มาถึงหัวแหลมวัดปากคลอง ได้มีรังผึ้งบนอกไก่ใต้ช่อฟ้าหน้าบันของโบสถ์จึงทรงดำริว่า “จะขอนมัสการพระพุทธปฏิมากร ด้วยเดชะบุญญาภิสังขารของเรา เพื่อจะได้ครองไพร่ฟ้าอาณาประชาราษฎร์ ขอให้น้ำผึ้งหยดลงมากลั้ว...” เมื่อตรัสจบน้ำผึ้งก็หยดลงมาจริงๆ  พระองค์ท่านเลยได้พระนาม ดังนี้ครับ

สวัสดีครับ คุณบูตะ กะ กิมจิ : ด้วยความยินดีครับ

ผมเดินเลยออกมาทางประตูด้านหลังวิหาร เพราะเดินอ้อมด้านหลังองค์พระไม่ได้ ก็เลยต้องออกมาเข้าประตูอีกด้านแทน

ก็ได้พบกับแท่นบูชาพระ และเจดีย์บรรจุพระพุทธรูปข้างในครับ

ได้ลองเดินไปประตูด้านขวา (ยืนมองเข้าหาองค์พระด้านหน้า) พบว่ามีคนกำลังทำงาน พับผ้าห่มองค์พระเต็มไปหมด เลยไม่กล้าเข้าไปยุ่ง ต้องเดินกลับทางประตูเดิมครับ

ก่อนกลับได้เก็บภาพกรอบลายไทย 2 อันด้านหลังวิหารมาด้วยครับ

ภาพขวา : มีกลอง 2 ใบวางซ้อนกันอยู่ ที่ผนังวิหาร (คงเห็นแล้วในภาพคห.23) เห็นมีคนอธิษฐานแล้วตีกันเยอะเหมือนกัน

ภาพซ้าย : ผมเดินกลับมาถึง ด้านหน้าวิหารแล้ว มองเห็นหน้าต่างสวยๆ ก็เก็บภาพไว้ (แต่ไม่ค่อยชัดเพราะแสงน้อย คนเดินขวักไขว่ ต้องหลบไปหลบมาบ่อยๆ)

ก่อนกลับออกมา ขอเก็บภาพ เจ้าหน้าที่ห่มผ้าหลวงพ่อโต ครับ  ตัวเล็กนิดเดียวเมื่อยู่บนโน้นครับ

กับบรรยากาศด้านหน้าองค์พระที่ยังแน่นขนัด จนยากที่จะเดินไปอีกด้านได้

พอดีได้บันทึกเป็นคลิ๊ปด้วย แสดงถึงบรรยากาศในวิหารหลวงพ่อโตครับ

ผมเดินกลับออกมาทางด้านข้างวิหาร(ทางเดิม) ทั้งรถทั้งคนเยอะมากๆ ครับ

อุ๊ย... มีเน้นข้อความด้วย สงสัยเป็นครูมาก่อนแน่ ๆ

เดินมาทางท่าน้ำดีกว่า  มาคราวก่อนไม่ได้มาท่าน้ำเลย  ระหว่างเดินก็ผ่านด้านหน้าวิหาร เหลือบเห็นรถตุ๊กๆ หน้ากบ จอดอยู่ มีประตูดูดีมากเหมือนรถกระป๋องที่กรุงเทพฯเลย

คุณ tiger's nest : หามิได้ครับ ผมไม่เคยเป็นครู แต่เคยอยากเป็นครูครับ เพราะสมัยเด็กๆ เห็นว่าครูสอนไม่รู้เรื่องก็อยากจะสอนเองให้เด็กรุ่นหลังเข้าใจ แต่ยังไม่มีโอกาส เพราะทำงานคนละสายงานครับ

มาต่อกัน  แวะเข้าไปดูแท่นบูชาด้านหน้าวิหารหน่อย(ภาพซ้าย) เป็นแนวการไหว้แบบจีนครับ  หลังจากนั้นก็เดินต่อไป ผ่านหน้าศาลเจ้าองค์เทพ ครับ

ด้วยความที่ ตอนนั้นไม่ได้ศึกษาประวัติศาสตร์ที่นี่ก่อนเลยไม่รู้จัก พระนางสร้อยดอกหมาก ทำให้พลาดเก็บภาพศาลของพระนางไปได้  กลับมาค้นหาก็ไม่เจอว่าเป็นศาลไหน และตั้งอยู่ตรงไหน ใครทราบก็ช่วยบอกมาด้วยนะครับ

ตรงหน้าศาลเจ้าองค์เทพ มีรูปหล่อทองแดง 4 องค์ ของท้าวจตุโลกบาล ดูน่าเกรงขามมากครับ

เลยศาลเจ้ามา ก็เป็นประตูทางเข้าวิหารด้านข้างอีกฝั่งหนึ่ง  ตรงทางเข้ามีสำเภาจีนทำด้วยหยก แกะลวดลายงดงามยิ่งใหญ่มากครับ

ถึงเวลาชมวิวท่าน้ำแล้วครับ   ผมเดินมาถึงท่าน้ำแรก  เป็นท่าน้ำที่ไม่มีโป๊ะเทียบเรือครับ ลงไปชมวิว สูดอากาศกันหน่อยครับ

ภาพซ้าย : ลงไปแล้วหันกลับมามองศาลาท่าน้ำข้างบนครับ สังเกตุดีๆ จะเห็นปี พ.ศ.ที่พิมพ์ติดอยู่ภายในศาลา คือปีที่มีการลงรักปิดทององค์หลวงพ่อโต ซึ่งคงมีการปรับปรุงศาลาท่าน้ำแห่งนี้ไปด้วยครับ

ภาพขวา : มองไปทางทิศตะวันตก จะเห็นศาลาท่าน้ำเรียงรายกันไปครับ

เดินกลับขึ้นมา ได้เห็นกุฏิเรือนไทยขนาดใหญ่เรียงรายกันไป น่าสนครับ เพราะผมยังไม่เคยเดินมาแถวนี้เลย

พระนางสร้อยดอกหมากทำไมช่างแสนงอนจัง... อิอิอิ

ในโบสถ์คนเยอะมากค่ะ   ถ้าไปเบียดเองต้องเป็นลมแน่ๆ  ดีที่คุณมิราชชพาเที่ยวนะเนี่ย....

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ

แวะมาชมครับ ๖ามไปเที่ยวด้วยคน

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ

กิ๊ฟเดือนนี้หมดแล้ว ผมให้ แทนนะครับ

สวัสดีครับ คุณป้าฟู :  ผมเสียเวลาไปค้นหาประวัติศาสตร์กรุงศรีอยุธยา กรุงสุโขทัย ขอม และละโว้ เสียนาน เพราะมีความเกี่ยวพันทับซ้อนกันพอสมควร เพราะเมืองอโยธยานั้นเกิดมาตั้งแต่สมัยขอมปกครองอยู่ จนมีการสถาปนากรุงสุโขทัย เมืองอโยธยาจึงได้ถูกปลดปล่อยจากขอม และในที่สุด เมืองอโยธยาก็ เข้มแข็งจนสามารถยึดอำนาจจาก กรุงสุโขทัย ตั้งตัวเป็นราชธานีแทน แล้วสร้างเมืองใหม่ ที่เกาะประวัติศาสตร์อยุธยาในปัจจุบันนั่นเอง

ผมคิดว่า เรื่องความใจน้อยของพระนางสร้อยดอกหมากนี่ อาจเป็นเรื่องจริงหรือเท็จก็ได้ เพราะจะว่าไปแล้ว ก็ดูแปลกๆ ที่พระเจ้าสายน้ำผึ้งไม่ยอมให้พระนางขึ้นฝั่งไปพร้อมๆกับ พระองค์เอง บอกว่ามีราชกิจ แต่ถ้าไม่ใช่ล่ะ... มีอะไรปิดบังอยู่หรือไม่ คล้ายกับ ตอนที่เราจะพาแฟนไปเที่ยวบ้าน อยู่ๆ บอกให้แฟนรอในรถ แล้วเราขอเข้าไปจัดบ้านก่อน  มีอะไรที่ต้องปิดบังหรือเปล่า

ตรงนี้แหละครับ  ที่ผมคิดว่า พระนางสร้อยดอกหมาก กังวลคิดไปต่างๆ นาๆ ครับ ยิ่งพอมาเจอคำพูดล้อเล่นด้วย อาจพาลคิดสั้นได้ง่ายๆ หรือไม่ก็อาจมีการทะเลาะกันจนพลาดพลั้งเสียชีวิตก็ได้ ใครจะไปทราบ เพราะประวัติศาสตร์ ได้ถูกบันทึกโดยคนผู้มีอำนาจในสมัยนั้นๆเสมอครับ จบแบบนี้ดูดีกว่าแบบอื่นเป็นไหนๆ...   พระราชทรัพย์สินมากมาย อยู่แค่เอื้อม ทำไมพระนางท่านจึงไม่ลองขึ้นไปแวะชมก่อน  ถ้าจะคิดในแง่ร้าย  บนฝั่งในพระราชวังมีใครคอยสกัดกั้นมิให้พระนางขึ้นฝั่งได้....  ก็คิดกันไปต่างๆ นาๆ ตามประสาโลกสมัยใหม่ ที่เน้นในเรื่องข้อเท็จจริงนะครับ

มาต่อกันครับ  ข้างหน้าผมเป็นกุฏิเรือนไทยขนาดใหญ่หลังแรกครับ เป็นของอดีตเจ้าอาวาส คนก่อนๆ ครับ

สวัสดีครับ คุณtonhok และคุณกัปตันลูกชุบ : ขอบคุณเช่นกันครับ

เดินต่อมาก็เป็นศาลาเรือนไทยขนาดใหญ่ ที่ดูไม่น่าจะเป็นกุฏิสงฆ์ (แต่ไม่แน่เหมือนกัน..เพราะไม่มีป้ายใดๆ บอกไว้ข้างหน้า) แต่ให้ชมความสวยงามก็แล้วกันครับ

ถัดมาเป็นลำดับสาม เป็นศาลาเรือนไทยขนาดใหญ่เช่นเคย แต่มีป้ายบอกข้างหน้า ว่าเป็นกุฏิเฉลิมพระเกียรติฯ ครับ  ถ้าได้มาจำพรรษาวัดนี้คงสบายไม่น้อย

ถัดมาอีก หลังที่สี่ โอ้โฮ...คราวนี้ งามดั่งปราสาทเลยครับ สวยจริงๆ  เชื่อว่าหลายคนคงเดินมาไม่ถึงตรงนี้ ครับ

ด้านหน้า กุฏิมีรูปปั้น ธรรมจักร ด้วย อดใจไม่ได้ต้องเก็บภาพมาให้ชมกัน

เดินมาถึงทางโค้งซ้าย เลียบไปตามแม่น้ำเจ้าพระยาข้างหน้า   มองไปทางขวามือก็คือศาลาท่าน้ำหลังสุดท้าย (หลังที่ 5 ถ้านับรวมศาลาในแพข้างล่างด้วย) ถึงจุดสำคัญที่ผมต้องลงไปชมวิวแม่น้ำที่มาบรรจบกันละครับ

เดินผ่านศาลาออกมา ก็ได้เห็นวิวอย่างที่ต้องการ (เก็บภาพแบบมุมกว้างมาให้ชมกันเลย)  เป็นจุดที่แม่น้ำป่าสักไหลมารวมกับแม่น้ำเจ้าพระยา ครับ คิดว่าหลายคนคงไม่ทราบ แม้กระทั่งตัวผมเองก็เพิ่งทราบก่อนมาที่นี่เหมือนกัน

ซูมภาพจุดรวมแม่น้ำมาดูใกล้ๆ  เป็นเวิ้งน้ำที่กว้าง น่ากลัวเหมือนกัน (โดยเฉพาะคนที่ว่ายน้ำไม่เป็น)

มองมาทางขวามือ ซึ่งเป็นแนวท่าน้ำ ที่เรียงรายย้อนไปยังศาลาท่าน้ำอันแรก ในภาพจะเห็นศาลาที่ 3 ที่อยู่ในแพข้างล่าง  ที่มีการให้อาหารปลาด้วย แต่ผมไม่ได้แวะลงไปดูใกล้ๆ

นี่เป็นคลิ๊ปวิดีโอ ที่เก็บบรรยากาศท่าน้ำ ซึ่งพอดีมีเรือพ่วงผ่านมาพอดี

เพื่อความเข้าใจเกี่ยวกับแม่น้ำ ก็ขอนำภาพถ่ายดาวเทียมมาให้ชมกันอีกครั้งครับ

หันกลับมาดูศาลาท่าน้ำข้างบน ครับ จะมองเห็นกุฏิเรือนไทยสวยอยู่ข้างหลังด้วยครับ

ท่าน้ำแห่งนี้ไม่มีโป๊ะเทียบเรือ เหมือนกับ ท่าน้ำแรกครับ

ผมมองไปทางหัวมุมตลิ่ง เห็นพื้นข้างล่างใกล้ผิวน้ำพอจะเดินไปได้  ลองเดินทางนี้ไปดีกว่า เผื่อจะได้เห็นมุมมองจุดรวมแม่น้ำได้แตกต่างจากเดิมครับ (แบบว่า มีตื่นเต้น ซนๆ แบบเด็กๆ หน่อย..ฮิฮิ)

ผมเดินไปถึงหัวโค้งริมตลิ่งก็หันมาเก็บภาพจุดรวมแม่น้ำอีกครั้ง  ตรงจุดนี้จะมองเห็นกำแพงเมืองอยุธยาอยู่ข้างหน้า มีชื่อว่า "ป้อมเพชร" ครับ

ในช่วงนั้นระดับน้ำไม่มากนัก เลยเดินได้ ถ้าเป็นช่วงเวลานี้(กย.54) จะไม่สามารถลงไปเดินได้ เผลอๆ อาจท่วมมาถึงศาลาท่าน้ำเลย

รูปขวา : เดินเลยโค้งมาเล็กน้อยก็มีบันไดขึ้นกลับมาบนถนนข้างบนอีกครั้ง ข้างหน้าถ้าเลยไปอีกก็เป็นท่าน้ำแห่งที่ 6 อันมีโป๊ะเทียบเรือด้วย เป็นท่าเรือใหม่ ที่อยู่ฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา เพียงแห่งเดียวครับ

รูปซ้าย : มองกลับไปทางศาลาท่าน้ำที่ผ่านมา เป็นทางโค้งเดินกลับไป (กลับกันกับรูปซ้ายในคห.52)

ผมเดินมาถึงศาลาท่าน้ำที่ 5 มองเห็นไปถึงศาลาที่ 1 ไกลๆโน้นได้เลยครับ

ละเอียดมากครับ ขอไปด้วยคนนะครับ.......ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ คุณ low batt. : ใกล้จะจบ แล้วครับ เชิญติดตามต่อได้เลยครับ

ตรงจุดนี้ (ใกล้ ถังประปา) มองผ่านรั้วออกไปข้างนอก ซูมภาพดึงเข้ามาจะเห็น สามแยกน้ำในอีกมุมมองหนึ่งครับ

ในที่สุดก็มาถึงภาพสุดท้ายของกระทู้ตอนนี้ครับ เป็นภาพเสาไฟฟ้าริมถนน ที่สร้างได้วิจิตรตระการตา เป็นรูปเศียรช้าง 4 เศียร โดยตัวโคมได้ทำเป็นคานยื่นออกไปข้างล่างครับ สมดังเมืองเก่า กรุงศรีอยุธยา เลยครับ

สรุปคือ วัดแรกก็ยังไม่พบพระองค์ดำอย่างที่ตั้งใจไว้ ต้องไปค้นหาต่อในตอนที่สอง ครับ คอยติดตามชมได้เร็วๆ นี้ครับ

สวัสดีครับ ตามมาไหวพระด้วยเจ้า 5555 ((ติดมาจาก..รอยไหม)) ข้ิอมูลแน่นมากเลยครับ ใครอยากตามรอยนี่ สบายเลย เยี่ยมๆ


สำหรับวัดพนัญเชิง นี่ผมเคยไปสมัยเรียนมหา'ลัยเลยครับ ผ่านมาไม่กี่ปีเอง อิ..อิ.. ขอบคุณสำหรับรีวิวด้วยนะครับผม

ขอบคุณมากครับไปวัดนี้ครั้งสุดท้ายเมื่อ 3 ปีที่แล้วได้ครับค่อยข้างนานเหมือนกัน
ถ้ากลับไปอยุธยาอีกวัดนี้คงพลาดไม่ได้

ขอบคุณรีวิวสวยและแนะนำได้ละเอียดมาก ต้องไปดูศาลาไทยบ้างแล้ว สวยมากค่ะ

สวัสดีครับ คุณP.S. i love you : ด้วยความยินดีครับ นี่ก็ติดละคร "รอยไหม" เหมือนกันนะครับ นอกจากมีวัฒนธรรมทางเหนือแล้วก็มีเพลงบรรเลงเพราะๆ ให้ฟังด้วย ทำให้นึกถึงตอนสมัยที่เรียน มช.  อยากไปแอ่วเจียงใหม่อีกจังเลย แต่ช่วงนี้ยังไม่มีเวลาครับ

สวัสดีครับ คุณDestiny-Boy  : ขอบคุณเช่นกัน โดยเฉพาะกิฟท์ให้กำลังใจครับ  สำหรับวัดพนัญเชิงนี้ ถือว่าเป็นวัดหลักๆ ที่เมื่อไป อยุธยาต้องแวะครับ เพราะหลวงพ่อโต เป็นที่นับถืออย่างมาก และองค์ท่านก็มีขนาดใหญ่ที่สุด ใน จ.อยุธยาเลยครับ

สวัสดีครับ  คุณpchamaip : ขอบคุณเช่นกันครับ  ยังมีศาลาไทยต่อไปอีก 2 - 3 หลัง แต่ผมไม่ได้เก็บภาพมา เพราะไม่ได้ตั้งใจไว้แต่แรก ความตั้งใจคือมา ค้นหาทบทวนความทรงจำในทริปอดีตเมื่อ 30 ปีที่แล้ว กับมาชมจุดรวมแม่น้ำ ครับ

งามอย่างไทยจริงๆครับ

งดงามมากๆค่ะ  

คุณลุงแบกเป้ : นี่แหละครับ มรดกวัฒนธรรมของไทยเราที่ควรส่งเสริม นับเป็นความภูมิใจที่มีมาแต่อดีตครับ  นานๆ คนไทยอย่างเราจะได้ไปเชยชมสักที พวกฝรั่งต้องนั่งเครื่องบินลัดฟ้ามาแสนไกล เพื่อมาได้เห็น แถมยังต้องเสียเงินค่าธรรมเนียมด้วย ครับ

สวัสดีคุณ สาวหน้าใส : ด้วยความยินดีครับ

ข้อสรุปในตอนแรกก็คือยังไม่พบ พระ องค์(สี)ดำ  วันนี้จึงต้องมาต่อกันในตอนที่ 2 ครับ
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11147364/E11147364.html

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ^^

ตามมาชมครับ