ได้ยินมาว่า รถไฟช่วงนี้น่านั่ง น่าดูวิวชะมัดก็เลยลองนั่งซะเลย
ไหนๆ ก็จะเดินทางจาก Danang ไป Hue อยู่แล้ว

วันนี้เราตื่นจากโรงแรมที่ Danang ตอนเที่ยง ก็แหงล่ะ
นอนกันซะดึกเลย

เช็คเอาท์ แล้วก็ให้โรงแรมเรียกแท๊กซี่ให้ไปที่สถานีรถไฟ

รถไฟออกเที่ยวราวๆ บ่ายสองโมงมั้งจำไม่ได้ละ

ไปถึงก็จัดการซื้อตั๋ว

ได้ตั๋วแล้ว มีเวลาเหลือเฟือเยอะ เลยเดินหาข้าวกิน

ถนนสายหน้าสถานีรถไฟ

ร้านนี้ก็น่าสนนะ แอมคนขายน่ารักดี

โอ้ว นี่ทหารมาตรวจการณ์หรือนี่

พี่แกเล่นปั่น ซิโคล่ มาเลย

คนที่นี่ใช้ซิโคล่กันคุ้มเลย ดูแองห์ คนนี้สิ

สาวๆ ที่เวียตนามหุ่นดีๆ กันทั้งนั้นเลย

หมวกยอดแหลมๆ แบบนี้เห็นได้ทั่วๆ ไปในเวียตนาม

แถวๆ อีสานเรียกกันว่า งอบ
เพราะที่อีสานมีคนเชื้อสายเวียตนามมาอยู่เยอะ

งอบนี้ ส่วนมากผู้ชายจะไม่สวม
นัยว่า เหมือนที่ผู้ชายไม่สวมกระโปรงนั่นแล

เบียร์ในเวียตนามมีเยอะแยะมากมายหลายยี่ห้อมากๆ
คุณจิ๊บอกว่า เบียร์ที่เวียตนาม ก็เหมือนสินค้าโอท๊อปนั่นแหละ
เมืองหนึ่งเมืองก็มีเบียร์ยี่ห้อเป็นของตัวเอง อาจจะ 1- 5 ยี่ห้อ

โ้อ้ว

อร่อยบ้าง จืดบ้าง ก็ว่ากันไป เพราะมันเยอะนี่เอง

ทานข้าวเสร็จแล้ว ก็ล่ำราแม่ค้าหน้าสถานีรถไฟ เพื่อเตรียมตัวขึ้นรถไป เว้


เวลาที่เวียตนาม กับไทย ใช้เวลา เดียวกัน

ดังนั้นจึงไม่ต้องปรับนาฬิกากันให้วุ่นวาย

ป้ายไฟที่เวียตนามมีให้เห็นกันทั่วๆไป

ไม่เว้นแม้แต่สถานีรถไฟ

ถ้ายังไม่ใกล้จะถึงเวลารถไฟที่จะมา
จะยังไม่สามารถเข้าไปยังชานชาลาในสถานีได้
ทำได้แค่เพียงนั่งพัก ที่อาคารผู้โดยสารด้านนอก

จุดจำหน่ายตั๋วเพื่อเข้าไปยังชานชาลาสถานีรถไฟ
สำหรับผู้ที่มีตั๋วโดยสาร ไม่จำเป็นต้องซื้อ
แต่ต้องแสดงตั๋ว และเจ้าหน้าที่จะอนุญาตก่อนเวลารถไฟมาถึงไม่นานเท่านั้นเอง

ถ้าคุณต้องการเข้าไปก่อน ต้องซื้อตั๋ว

ได้แต่นั่งรอกันนั่นแหละ

ก่อนรถไฟมาถึง ทางสถานีจะประกาศให้ผู้โดยสารทราบ
โดยประกาศเป็นภาษาเวียตนาม และภาษาอังกฤษ(โห สุดยอดมาก)

ดังนั้นผู้ที่มีตั๋วสามารถแสดงตั๋วและเข้าไปยังชานชาลาได้
ส่วนญาติ พี่น้อง เพื่อนฝูง แฟน ที่มาส่ง ไม่มีสิทธิ์เข้าไปได้
ไม่เหมือนบ้านเราที่สามารถเดินเข้าไปส่งกัีนได้ถึงขบวนรถไฟ
หรือแม้แต่บางคนขึ้นไปส่งได้ถึงบนขบวน

ดังนั้น ครั้นจะไปโบกมือหยอยๆ ส่งแฟนที่ขบวนรถไฟ
จำต้องซื้อตั๋วค่าเข้าไปชานชาลาด้วย
(แต่ไม่สามารถขึ้นไปบนขบวนได้ เพราะจะมีเจ้าหน้าที่ยืนตรวจตั๋วอีกทีที่ประตูทางขึ้นรถไฟ)

ได้เวลาไปเว้แล้ว

พนักงานบนขบวนรถ

จะมียูนิฟอร์มประมาณนี้
เพราะรถไฟเวียตนามดำเนินการโดยเอกชนเช่าจากรัฐมาอีกทีเพื่อดำเนินกิจการเป็นขบวนๆ รถไป

แม้แต่้คนขายสินค้าก็จะมียูนิฟอร์ม(เหมือนพนักงานบริษัท)
ไม่ใช่ใครก็ได้ขึ้นมาขายได้

อันไก่ย่าง ข้าวเหนียว ส้มตำ ยาดม ยาอม ยาหม่อง
หรือหนังสือพิมพ์แบบบ้านเรา จะขึ้นมาขายสุ่มสี่สุ่มห้า หมดสิทธิ์

วิวข้างทางระหว่างด่าหนัง ไปเว้

รถจะเลาะไต่ภูเขาไปเรื่อยๆ อีกฟากหนึ่งเป็นหุบเหวมองเห็นทะเล

แนะนำจากด่าหนังไปเว้ ให้นั่งด้านขวา จะมองเห็นทะเล


ถ้าจากเว้ มาด่าหนังให้นั่งด้านซ้าย

ชั่วเวลาราวๆ 3 ชั่วโมง เราก็มาถึงเว้กันในตอนเย็น

เราไปกันสามคน
ดังนั้น จากสถานีรถไฟ เราจึงนั่งแท๊กซี่ ของ Mailinh
บอกคนขับว่า ไปที่ ถนน Pham Ngu Lao หรือบอกว่า ไปแถวๆ โรงแรม Century ก็ได้

ที่เว้ก็มีฟามงูหลาวเหมือนที่ไซ่ง่อน(โฮจิมินห์) ด้วยนะเออ

ค่ารถก็ไม่แพง เพราะเป็นมิเตอร์ และบริษัทนี้ก็ไม่โกง ไม่พาวน ไม่พาอ้อม
เพราะรถจะเลียบฝั่งแม่น้ำหอมไปเรื่อยๆ
(มองเห็นแม่น้ำทางซ้ายมือ) ถ้าไม่เป็นตามนี้แสดงว่า กำลังโดนแท๊กซี่พาอ้อม

รถพาไปส่งที่โรงแรมย่านฟามงูหลาว(เหมือนกับรู้กัน)
มีพนักงานโรงแรมมาต้อนรับ
เราเลยสอบถามราคา ได้ห้องนอนสามคน (สามเตียง)
มาที่ราคา 30usd ต่อห้อง
ขึ้นไปดูห้องใหญ่โตกว้างขวาง
บอกว่า พักสองคืน และพรุ่งนี้จะซื้อทัวร์ด้วย
เลยต่อเหลือ คนละ 9 usd หรือคืนละ 27 usd ต่อห้อง

จากนั้นก็ออกไปหาอะไรกินกัน


จบแล้วครับ

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับคุณฟุตบอล

มาตามชมครับ

ไปเว้ด้วยรถไฟด้วยค่ะ เคยไปแต่รถบัส
สาวเวียดหุ่นดีจริงไรจริงหนิ  ชอบ แต่มิสามารถทำให้เอวค่อดแบบนั้นได้ 555

จากคุณ : sanamluang
ครับ


จากคุณ : nickyblood  
ครับ



จากคุณ : คุณแม่ติดเน็ต  
หุ่นดีจริงๆ ครับ

มาชมวิวสวยๆสองข้างทางจาก Danang ไป Huค่ะ

คุณฟุตบอลชอบไปเวียดนามนะเออ.. ดูรีวิวของพี่แล้วเหมือนไปง่ายเลย..

ขออนุญาตถามว่านั่งรถไฟชั้นอะไรครับ เห็นเป็นเบาะนวมน่าสบาย
เผื่อจะลองไปนั่งชมวิวบ้างไรบ้าง ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับพี่เปี๊ยก คิดถึงตอนที่เราได้ไปเชียร์เมืองทองที่ดาหนัง ด้วยกัน

กลางปีหน้าผมมีโปรแกรมไปฮานอย ฮาลอง ครับ ซื้อตั๋วโปรแอร์ฯ ไว้แล้วไปกลับ2000 เหลือจองรร.กับวันเดย์ทริปที่กะไปหาเอาดาบหน้า แต่ก็กะไปนอนแถวทะเลสาบคืนดาบหรือไม่ก็โอล์ดควอเตอร์นั่นแหละ แต่เรื่องร้านอาหารผมไม่ชำนาญเลย ไม่รู้ที่ไหนในฮานอยอร่อย

ส่วนปลายปี คิดว่ากะนั่งรถสิงห์ไปเที่ยว ตั้งแต่โฮจิมินห์ ดาลัท มุยเน่ ฮอยอัน เว้ สุดทางที่ ซาปา แล้วค่อยนั่งเครื่องกลับที่ฮานอย ก็ลุ้นว่าหิมะจะตกหรือไม่ อยากลองไปกับสิงห์ดูครับ ไม่รู้ว่าค่ารถเท่าไหร่

จากคุณ : Memories pink  
ตามมาเลยครับ


จากคุณ : WittyNakhon  
ครับ ไปง่ายครับ
ที่โน่นเที่ยวง่ายนะครับ ไปถึงก็็ซื้อทัวร์ หรือเหมารถเที่ยว
โดยให้โรงแรมติดต่อให้



จากคุณ : คุณชายชอบเที่ยว
เขาเรียกว่าชั้นอะไรไม่แน่ใจ น่าจะ soft seat นะครับ
เพราะระยะทางแค่ร้อยกิโลเมตรเศษๆ เลยไม่ได้ถามชั้นอื่น
แต่ราคาไม่แพงครับ
ไปถึงก็ซื้อเอาเลยครับ
เป็นเบาะนวมหุ้มผ้า ติดแอร์ด้วย
(เสียดายถ้าไม่ติดแอร์ จะได้สูดอากาศเย็นๆ ได้
และจะได้วิวสวยๆ กว่านี้เยอะ เพราะกระจกบังหมด)
รู้สึกจะไม่มีชั้นธรรมดาที่เป็นแบบชั้นสามเปิดกระจกโล่งแบบบ้านเรานะครับ
อย่างว่ารถที่นี่ต้องเดินทางไปอีกไกล หลังจากจุดนี้ไป คงไม่มีวิวสวยๆ แล้ว
และอากาศก็คงไม่ดีเท่า

ที่สำคัญ รถไฟที่เวียตนาม มาถึงและไปถึงจุดหมายได้ตรงเวลามากๆ




จากคุณ : ณัฐกร  


โรงแรมก็ไปเิดินๆ หาเอาได้ เยอะแยะมากมาย
ร้าานอาหารก็ทั่วๆไปครับ ให้โรงแรมแนะนำให้ก็ได้


โห นั่งรถจากโฮจิมินห์ ไปถึงซา่ปา ต้องมีเวลาอย่างน้อย
ไม่ต่ำกว่า 15 วันนะครับ
ไม่งั้นนั่งรถกันระบม ชะโงกทัวร์ข้างทางเป็นแน่
ขนาดผมไป คราวก่อน ไปตั้งแปดวัน
จากฮานอยลงมาถึงโฮมิจิมินห์
ขนาดมีนั่งเครื่องภายในประเทศตั้งสองไฟล์ท ยังแทบระบมเลย
จริงๆ ผมรู้มาว่า ไม่ต้องรถของ sinh ก็ไ้ด้ครับ
ถ้าช่วงโฮจิมินห์ไปด่าหลาท หรือมุ่นเน่ ไปของ Phuong Trang ก็ได้ครับ
รถดีและใหญ่กว่า sinh ด้วย


ขอให้โชคดี

ขอบคุณมากครับ

ตามมาเที่ยวด้วยคนนะคะ

 มาแอบดูไว้มีโอกาสไปเยือนกับเขาบ้าง

ตามไปเที่ยวเวียดนามอีกค่ะ  แม่ค้า *2 น่ารัก