หากจะถามว่า "คุณเคยเดินป่าครั้งแรกที่ไหน" หลายเสียงคงตอบว่า "ภูกระดึง"
บางคนเคยถามเราว่า...ทำไมต้องเป็นภูกระดึง ไปก็ลำบาก กว่าจะเดินขึ้นไป เหนื่อยก็เหนื่อย เมื่อยก็เมื่อย เราได้แต่ยิ้ม...


นั่นสินะ...ทำไมต้องเป็นภูกระดึง....
เคยบอกกับตัวเองตั้งแต่ครั้งแรกที่ขึ้นภูกระดึงแล้วว่า จะขึ้นเป็นครั้งสุดท้าย ไม่เอาอีกแล้ว ภูกระดึงเหนื่อยจัง...แต่ไป ๆ มา ๆ เราก็มาเยือนภูกระดึงอีกครั้งจนได้ แถมครั้งนี้เป็นครั้งที่ 5 แล้วด้วย และคาดว่าคงจะมีครั้งต่อ ๆ ไปตามแต่สังขารของเราจะเอื้ออำนวย


1 ตุลาคม ของทุกปี อุทยานแห่งชาติภูกระดึงจะเปิดให้นักท่องเที่ยวได้สัมผัสกับธรรมชาติ หลังจากที่ปิดอุทยานเป็นเวลาสี่เดือน เพื่อให้ธรรมชาติได้ฟื้นตัว

ทันทีที่ได้รับข้อความจากเพื่อนว่าจะไปเปิดป่าภูกระดึง.....หัวใจก็เริ่มชุ่มชื้นขึ้นมาทันที อารมย์เดินป่าก็บังเกิดขึ้น....มีเวลาเตรียมตัวไม่กี่วัน ...แต่ก็พร้อมเสมอสำหรับภูกระดึง แค่ร่างกายพร้อม วันลาพร้อม ตังค์พร้อม หัวใจพร้อม เราก็พร้อมที่จะออกเดินทาง



นับว่าเป็นครั้งแรกที่เราได้แบ็คแพ็คจริง ๆ ปกติไปภูกระดึงส่วนใหญ่จะเหมารถไป เพราะสะดวกกับเพื่อน ๆ หลาย ๆ คน แต่ครั้งนี้ทราบจากเพื่อนมาว่า
มีคนที่จะร่วมเดินทางกับเรามาจากหลายทิศหลายทาง ใต้บ้าง เหนือบ้าง อยู่เมืองกรุงก็มี ดังนั้นสะดวกที่สุดก็คือการเดินทางโดยรถโดยสาร

ทริปนี้เราใช้บริการของบริษัทแอร์เลย..มุ่งตรงจากหมอชิตไปผานกเค้า
เพื่อนัดรวมตัวกับเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ ที่ร้านเจ๊กิม....ร้านเจ๊กิมเป็นจุดศูนย์รวมของนักเดินทางแบ็คแพ็คอย่างพวกเรา เราสามารถจองตั๋วรถกลับกรุงเทพจากร้านเจ๊กิมได้เลย

จากนั้นเราก็อาศัยรองสองแถวต่อรถเข้าไปยังที่ทำการอุทยานแห่งชาติภูกระดึง...ราคารถเหมา 300 บาทต่อคัน แต่ถ้าเรามากันกลุ่มไม่เยอะไม่ต้องห่วงนะค่ะ เพราะเราสามารถรวมตัวกับนักท่องเที่ยวคนอื่น ๆ ได้ พอรถเต็มก็ออกค่ะ

ครั้งนี้เราไปจอยกับนักท่องเที่ยวอีกสองกลุ่ม เสียค่ารถคนละ 25 บาท

ระยะทางในการเดินขึ้นเขาจากที่ทำการไปจนถึงหลังแป ใช้ระยะเวลาเดินทางแต่ละคนไม่เท่ากัน ขึ้นอยู่กับสภาพร่างกายของแต่ละคน

และแน่นอนทุกครั้งเราต้องมาใช้บริการของลูกหาบเสมอ เฉพาะเดินตัวเปล่าขึ้นภูกระดึงอย่างเดียวก็แทบเดี้ยงแล้ว ค่าสัมภาระที่ลูกหาบแบกให้เรา 15 บาทต่อกิโลกรัม สัมภาระใครมากน้อยแค่ไหนต้องคำนวณเอาเองนะค่ะ ที่สำคัญท่องเที่ยวฤดูฝนแบบนี้ควรเตรียมถุงดำมากลุ่มกระเป๋าเราด้วยค่ะ สัมภาระของเราจะได้ไม่เปื้อน

หลังจากเสียค่าบริการกางเต้นท์และค่าสัมภาระเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็พร้อมที่จะลุยแล้วค่ะ

วันที่ 1 ตุลาคน...มีหลากหลายกลุ่มที่มารวมตัวกันที่นี่
กลุ่มแรกคือเจ้าหน้าที่ ผู้ใหญ่บ้านเมืองมาทำพิธีเปิดป่า
กลุ่มต่อมาคือกลุ่มที่คัดคานการไม่เอากระเช้า
กลุ่มต่อมาคือพ่อค้าประชาชน
และกลุ่มที่สำคัญคือนักท่องเที่ยว.....

เหตุการณ์ปกติค่ะไม่มีเหตุการณ์รุนแรงอะไร แต่ละกลุ่มก็ทำตามบทบาทหน้าที่ของตนเอง
มีน้อง ๆ กลุ่มนี้ที่เป็นนักท่องเที่ยวที่มีหัวใจรักภูกระดึง... น้อง ๆ น่ารักมากค่ะ
มีเสื้อทีมด้วย..."ถึงมีกระเช้า เราก็จะเดิน" ไม่ได้สนับสนุน และก็ไม่ได้คัดค้าน

"มนต์เสน่ห์ของภูกระดึงอยู่ที่การเดิน"

5.5 กิโลเมตร...ระยะทางจากที่ทำการขึ้นไปถึงหลังแป โหดน่าดูเหมือนกันสำหรับมือใหม่

หลายคนบอกว่าภูกระดึงเด็ก ๆ เมื่อเทีบบกับการเดินป่าที่อื่น ๆ
ถ้าหากเคยขึ้นภูกระดึงมาแล้ว ป่าในเมืองไทยเราก็สามารถเดินได้สบาย หลายคนจึงอยากจะมาเดินป่าที่นี่เพราะ "ภูกระดึง คือปฐมบทแห่งการเดินป่า"


ในช่วงฤดูฝนเช่นนี้ หนทางที่เดินอาจมีลื่นบ้าง ชันบ้าง นั่นหละคือมนเสน่ห์ของภูกระดึง...เห็นนักท่องเที่ยวบางคนเค้าแบกสัมภาระเอง อะไรเองหมด...เก่งมาก เราชื่นชมเลยหละ

มีบางครั้งที่เราต้องปีนป่ายเพื่อขึ้นไปยังจุดหมาย เสียงหัวเราะ รอยยิ้มและมิตรภาพเกิดขึ้นได้ ณ ที่แห่งนี้ บางครั้งการได้ช่วยเหลือกันเล็ก ๆ น้อย ๆ ถึงแม้เราจะไม่ได้รู้จักกัน แค่ให้กำลังใจกันและกันก็รู้สึกดีแล้วค่ะ

แต่ละซำ...ที่เราเดินผ่าน ความยากง่ายจะแตกต่างกัน

แต่ละครั้งที่มาเดิน...เราจะตั้งหน้าตั้งตาเดินอย่างเดียว เดินให้เหนื่อยทีเดียวจบ จะได้พักยาว ๆ
แต่ทริปนี้แตกต่างกัน เราเน้นเดินช้า เราเน้นกินทุกซำ (กระจายรายได้อย่างทั่วถึง) และเราเน้นถ่ายรูปไปเรื่อย ๆ จะได้ไม่เหนื่อย

ไปขึ้นภูกระดึงด้วยคนครับ
เคยไปที่นี่เมื่อ 7 ปีก่อนตอนนี้ไม่รู้ว่าเป็นไงบ้าง

บางคนเค้าบอกว่ามาภูกระดึง อย่าเอาแฟนมา เดี๋ยวจะเลิกกัน ถ้าไม่เลิกก็จะรักกันยืนยาว.....คงจะจริง เพราะมาที่นี่ มันเหนื่อย ความเหนื่อยทำให้เห็นนิสัยด้านที่ไม่ดีของเราออกมา...


แต่ส่วนใหญ่ที่รู้จักน้อยคนนักที่เลิกกัน...เราเห็นแต่ความมีน้ำใจของเพื่อน ให้กับเพื่อนเสมอ แม้กระทั้งคนไม่รู้จัก เรายังได้รับคำพูดให้กำลังใจจากนักท่องเที่ยวตลอด แม้กระทั่งพ่อค้าแม่ค้า หรือลูกหาบก็ให้กำลังใจเราตลอด...

"ไหวมั๊ย อีกนิดเดียวก็จะถึงแล้ว " "ส่งมือมาสิ เดี๋ยวพี่ช่วย" "พักก่อนมั๊ยค่ะ น้ำมั๊ยค่ะ"...
คำพวกนี้เรามักจะได้ยินทุกครั้งที่มาภูกระดึง ประทับใจยังไม่รู้ลืม

คุณ Destiny-Boy  ตามมาเลยค่ะ ภูกระดึงยังคงสวยสดงดงามเช่นเคยค่ะ


ซำแฮก....เรียกได้ว่าเป็นซำวัดใจของนักเดินป่าทุกคน...
มาวัดใจกันว่าจะไปต่อหรือจะเดินกลับ...ใจเราจะสู้ หรือไม่สู้

อย่างที่บอกค่ะ ทริปนี้เราเน้นกินทุกซำ เราเน้นเดินช้า ๆ
คุณลุงขายไอศกรีมคนนี้น่ารักมากเลยค่ะ ...ทักทายพวกเราทั้งตอนขาขึ้นและขาลง แถมคุณลุงจำพวกเราบางคนในกลุ่มได้

คุณลุงแบกถังไอศกรีมขึ้นลงภูทุกวันเลยค่ะ แถมตอนขาลงยังแบกถังไอศกรีมแซงหน้าพวกเราอีก แข็งแรงจริง ๆ
.....

เปิดภูวันแรก นักท่องเที่ยวยังน้อยอยู่ คนลุงใจดี ซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง ลดราคาให้อีก แถมยังให้ข้าวเหนียวปิ้งพวกเราอีกหลายอัน คุณลุงบอกว่าเอาไปทานระหว่างทางนะ เผื่อหิว.....น่ารักที่สุดเลยค่ะคุณลุง ใครผ่านไปอย่าลืมแวะอุดหนุนคุณลุงด้วยนะค่ะ จำไม่ได้แล้วว่าอยู่ซำอะไร รู้แต่ว่าคุณลุงน่ารักค่ะ

ทริปนี้เราไม่ได้เร่งรีบในการเดินสักเท่าไหร่ เราถ่ายรูปไปเืรื่อย ๆ ค่ะ
อย่างรูปตั๊กแตนรูปนี้เราได้มาจากซำปางกกค่า

น้ำตั๊กอีกสักตัว

ตามไปขึ้นภูด้วยคนนะคะ

เจ้าตัวนี้ชื่อ "กระสุนพระอินทร์" หากเราไปแตะที่ตัวมัน มันจะม้วนเป็นวงกลมกลิ้งหนีเราไปเลยค่ะ

คุณ SCFM ตามมาเลยค่ะ ยังไปไม่ถึงยอดภูเลย


สี่ครั้งที่ผ่านมา เราไม่เคยเลยที่จะสนใจสิ่งเล็ก ๆ เหล่านี้ มัวแต่เดินจ้ำเอา ๆ เพื่อให้ถึงยอดเร็ว ๆ ....
จนกระทั้งครั้งนี้ เราลองเดินช้า ๆ ทำอะไรช้า ๆ ลงบ้าง เราค้นพบว่าภูกระดึง สวยงามทุกที่ แม้กระทั่งทางเดินที่เราเดินขึ้นไป สิ่งเล็ก ๆ ที่เรามองเห็น แต่เราไม่สนใจมันเลย...

ใบไม้ที่ขึ้นอยู่ตามก้อนหินต่าง ๆ มีให้เราเห็นตลอดทางที่เราเดินขึ้นไป

ธรมชาติได้สรรสร้างศิลปะให้โลกเราสวยงาม
เพียงแค่เราใส่ใจมันสักนิด เราจะรู้ว่าโลกเราสวยงามมากมายเลยค่ะ

ดอกกระเจียวขาว บานสะพรั่งเต็มซำ

ทริปนี้เราเน้นกินทุกซำและถ่ายรูปไปเรื่อย ๆ ทริปนี้จึงไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไหร่
แถมได้ดูธรรมชาติที่สวยงามตลอดทางด้วย

ลูกหาบที่นี่เค้าแข็งแรงค่ะ...พวกเราสู้ไม่ได้เลย
มีคุณตาคนหนึ่งอายุ 81 ปีแล้วยังเป็นลูกหาบอยู่เลย คุณตาบอกว่าคุณตารักอาชีพนี้
.................
ไม่อยากคิดเลยค่ะ หากมีกระเช้า ลูกหาบ พ่อค้าแม่ค้าตามซำต่าง ๆ จะทำยังงัย
มนเสน่ห์ของภูกระดึงคือการเดินขึ้นนี่หละค่ะ

มุมนี้จำได้...เราพักเหนื่อยกันที่ซำกกโดน...
เหนื่อยหอบกันแค่ไหน ได้วิวสวย ๆ แบบนี้แทบหายเหนื่อยเลยค่ะ

1,288 M
เราทำได้

ยังคงเป็นอีกที่ครับที่ยังไม่มีโอกาสได้ไป ตามชมครับ

เชื่อว่าหลายคนพอมาถึงหลังแป...มีสภาพไม่ต่างกันสักเท่าไหร่
บรรยากาศที่นี่ผิดจากข้างล่างมากนัก เหมือนสรวงสวรรค์ ม่านหมอกหยอกเย้าพวกเราอยู่รอบกาย

คุณ CDNew ตามมาเลยนะค่ะ ยินดีต้นรับภูกระดึงค่ะ


จากหลังแป เราต้องเดินไปยังที่ทำการอีกประมาณ 3 km

ระหว่างที่รอลูกหาบขนสัมภาระมา...นั่นคือร้านอาหารค่ะ มีให้เลือกหลากหลายร้านแล้วแต่ใครอยากนั่งร้านไหน ทุกร้านน่ารักค่ะ

ทุกครั้งที่เรามาภูกระดึง เราจะฝากท้องไว้กับที่ร้านนี้ค่ะ...
ไม่ใช่เฉพาะร้านนี้นะค่ะ ...ทุกร้านที่อยู่ที่นี่ อัทธยาศัยดี น่ารักกันทุกร้านเลยค่ะ
แต่ที่พวกเรามาร้านนี่ก็เพราะว่าที่นี่เหมือนญาติของพวกเราไปแล้ว
คิดอะไรไม่ออก อยากได้อะไร ที่นี่มีให้หมด

คิดถึงภูกระดึงมาก ๆ ขอตามไปเที่ยวด้วยคนนะครับ

ในช่วงฤดูฝนอุทยานฯ อนุญาตให้กางเก้นต์บนศาลาได้ค่ะ
และที่สำคัญที่ขาดไม่ได้ ควรพกเสื้อกันฝนมาด้วย เพราะฟ้าฝนเอาแน่เอานอนไม่ได้ ทริปนี้เจอแดดบนภูไม่ถึงสิบนาทีเลย นอกนั้นเจอแต่สายหมอกหยอกเย้ากับสายฝน

คิดถึงภูกระดึงจัง  ขอบคุณครับ

คุณ chartchy ตามมาเลยค่ะ ยังอีกเยอะ

..............................

มีคนตั้งฉายาให้เจ้าทากน้อยว่า "อสูรกายแวมไพด์แห่งภูกระดึง"
อย่าไปกลัวค่ะ ...มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่เราสามารถหลีกเลี่ยงได้
หากเจอก็จับทิ้ง (ให้เพื่อน ๆ จับทิ้งให้ค่ะ) หรือไม่ก็ใส่ถุงกันทาก
พกออฟขวดสีส้ม หรือน้ำส้มสายชูใส่ขวดสเปย์พกให้อุ่นใจเล่นค่ะ

เวลาเดินตามสนามหญ้า ไปห้องน้ำ หรือไปน้ำตก เราหลีกเหลี่ยงทากไม่ได้อยู่แล้วค่ะ แต่เราป้องกันได้ มั่นสำรวจตัวเองเสมอ (ตลอดเวลาเลยก็ว่าได้ค่ะ) มันแค่เกาะเจอก็กำจัดทิ้ง ก่อนที่มันจะกลายเป็นแวมไพด์ดูดเลือดเราค่ะ

คุณ tiger's nest ขอบคุณที่แวะมาชมค่ะ
ทริปนี้เราแวะที่สระอโนดาต น้ำตกถ้ำใหญ่ ลัดเลาะเลียบหน้าผา จุดหมายอยู่ที่ผาหล่มสักค่ะ

มิตรภาพดีดี เกิดขึ้นได้ที่ภูกระดึงค่ะ

ระหว่างทางไปน้ำตกถ้ำใหญ่นอกจากทากที่เราเจอแล้ว ...เห็ดที่นี่เยอะมากค่ะ

นี่ก็เห็ด

นี่ก็เห็ด

ใบเมเปิ้ลที่น้ำตกถ้ำใหญ่เริ่มจะเปลี่ยนสีแล้วค่ะ แต่ยังมีน้อยอยู่
เดือนธันวาน่าจะแดงสะพรั่งเต็มลานเลย

ความสามารถในการถ่ายน้ำตกยังมือไม่ถึง
ได้แต่อาศัยแอบถ่ายจากกล้องคนอื่นเค้า
แต่บางครั้งการดูด้วยตามันก็สวยกว่ามาดูจากกล้องนะค่ะ

ชอบที่นี่มากเลยค่ะ...บริเวณน้ำตกถ้ำใหญ่ ถ้าไม่นับน้องทาก นอกนั้นสวยงามหมดค่ะ

ความเขียวฉอุ่มของต้นไม้

ต้นไม้ใหญ่ ๆ ยังคงมีอยู่ให้เราเห็นทั่วไป 3-4 คนโอบก็มี

ตายจริง..รูปเราจะเยอะไปมั๊ยเนี๊ยะ

งั้นออกจากน้ำตกถ้ำใหญ่กันดีกว่าค่ะ...เดี๋ยวที่อื่น ๆ จะไม่ได้นำเสนอ

เราเดินลัดเลาะออกจากป่าเพื่อจะไปผาเหยียบเมฆ
ม่านหมอกที่เห็นไกล ๆ ค่อย ๆ เคลื่อนตัวเข้ามา

เวลาสี่โมงเย็น....พวกเราถูกปกคลุมไปด้วยหมอก แทบมองไม่เห็นทางข้างหน้าเลยทีเดียว สิ่งสำคัญในการเดินไปชมพระอาทิตย์ตกดินที่ผาหลุ่มสักคือไฟฉาย ที่ทุกคนต้องมี

หวังว่าหนาวนี้จะได้ไป..

ผาหล่มสัก...สัญลักษณ์ของที่นี่ค่ะ....
วันเปิดภูนักท่องเที่ยวจะน้อยหน่อย เป็นโชคดีของพวกเรา
โดยปกติแล้วที่นี่จะมีคลื่นมหาชนนับพัน บวกกับตากล้องขั้นเทพ
นักท่องเที่ยวต้องต่อแถวกันมาถ่ายมุมนี้....
โชคดีวันนี้เป็นวันของเรา

ฟ้าที่นี่เปิดได้ไม่ถึงสิบนาที ม่านหมอกก็ปกคลุมพื้นที่หมดเลย
ฤดูฝนการนั่งชมพระอาทิตย์ตกดินที่นี่ โอกาสความเป็นไปได้ในการมองเห็นพระอาทิตย์ลูกกลม ๆ โต ๆ เป็นไปได้ศูนย์

คุณ WittyNakhon  หน้าหนาวเจอกันนะค่ะ หวังว่าจะได้ไปอีกรอบ

ร้านชมพู่มะเมี่ยว...ถ้าใครไม่ได้มาแวะร้านนี้ ถือว่าไม่ได้มาที่ผาหล่มสัก

ชอบร้านนี้ค่ะ...นอกจากจะมีกาแฟขายแล้ว ยังมีโปสการ์ดสวย ๆ ที่เจ้าของร้านถ่ายรูปเองด้วย แต่ละใบสวย ๆ ทั้งนั้นค่ะ เลือกไม่ถูกเลย
บางคนไม่ซื้อกาแฟ ไม่ซื้อโปสการ์ด แต่มานั่งเขียนไดอารี่ที่ร้านเค้าก็มีให้บริการนะค่ะ เผื่อมาครั้งต่อไปจะได้มานั่งอ่านไดอารี่ของเราเอง

เอกลักษณ์ของภูกระดึงคือต้นสนค่ะ...แต่ละต้นมีอายุยืนยาวทั้งนั้น
ธรรมชาติสร้างสรรศิลปะให้เราได้ชื่นชมอีกแล้ว

ดอกเปาะภูสีขาว...พบเห็นได้ทั่วไปตามริมทางเดินค่ะ

สวยมากมาย คิดถึงภูกระดึงจริงๆ

ราชินีดอกหญ้า ขวัญใจตามพระจันทร์...เป็นอะไรไปไม่ได้นอกจาก



"กระดุมเงิน"

คุณขนมเบื้องไส้เค็ม ขอบคุณที่แวะมาชมนะค่ะ


เปิดภูปีนี้กระดุมเงินยังคงออกดอกน้อย...คาดว่าวันปิยะคงบานสะพรั่งเต็มลานหินเป็นแน่...เห็นแล้วก็อยากไปอีกจัง รักเจ้ากระดุมเงินที่สุดเลยค่ะ

สวยจังเลยค่ะ  กำลังจะขึ้นภูวันที่ 28 ต.คนี้ ค่ะ    กำลังหาเพื่อนแชร์บ้านพักจ้า   ติดต่อ s504036@hotmail.com มาคุยกันได้ค่า

มีดอกไม้ ใบไม้หลายชนิดที่เราไม่รู้จักชื่อของมัน รู้แต่ว่ามันสวยงาม

คุณ NarmBaBe  ขอบคุณที่แวะมาชมนะค่ะ แต่เราชอบนอนเต้นท์ค่ะ ไม่ค่อยชอบนอนบ้านพักสักเท่าไหร่ ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ


"จอกบ่วาย" พบเยอะค่ะ ตามลานหินทั่วไป หรือบนพื้นดินที่มีน้ำนิด ๆ ค่ะ
ปีนี้ถ่ายมาน้อยมาก เพราะจะถ่ายรูปทีไร เจอน้องทากทุกที

ม้าวิ่ง....เจอบ้างปะปายค่ะ...พบแถวลาดหินออกจากน้ำตกถ้ำใหญ่ค่ะ

คิดถึงภูกระดึงจังเลย ขอบคุณที่มารีวิวให้ดูนะคะ

เห็นแล้วทำให้เราอยากจะแบกเป้ขึ้นภูซะเดี๋ยวนี้ ส่วนตัวก็ไปมาแล้ว 5 ครั้ง

และยังอยากจะไปอีกเรื่อยๆ ถ้ามีโอกาสค่ะ

ป.ล. ถ่ายรูปสวยดีนะคะ

ดอกอะไรก็ไม่รู้ ...เห็นบ่อย แถว ๆ บ้าน
ความรู้พฤษศาสตร์มีน้อยเหลือเกินเรา

คุณJourney of love ขอบคุณที่แวะมาชมนะค่ะ

ภูกระดึงมีมนต์เสน่ห์มากมาย ไปครั้งไหนก็ประทับใจทุกครั้ง



ดอกไข่ดาว...เห็นบางคนเรียกว่าดอกเมียน้อย...ไม่รู้ทำมัย
พบได้เยอะแถวน้ำตกถ้ำใหญ่ค่ะ

ดอกหงอนนาค...พบทั่วไปตามทางเดินค่ะ

ดอกอะไรดีก็ไม่รู้...เพื่อนบอกชื่อมาครั้งหนึ่ง แต่จำไม่ได้

นอกจากความรู้ทางด้านพฤษศาสตร์เป็นศูนย์แล้ว ความจำยังติดลบอีกนะเรา

อีกสักรูป...

ตอนอยู่ผาหล่มสักม่านหมอกปกคลุม...พอเดินกลับฟ้าเปิดซะงั้น
เฮ้อ...เค้าเรียกว่าฟ้าไม่เป็นใจ แต่ได้แสงอัสดงยามเย็นมาก็โอเคนะ

อีกสักรูปก่อนจาก เพราะรูปจะเยอะไปแล้ว

ลากันด้วยภาพนี้ค่ะ....
ขอบคุณภูกระดึง.......ที่ทำให้เรามีมิตรภาพดีดี
ขอบคุณภูกระดึง......ที่ทำให้เราได้เพื่อนใหม่ ๆ
ขอบคุณภูกระดึง.....ที่ทำให้เราได้เจอกันอีกครั้ง
ขอบคุณภูกระดึง.....ที่ทำให้เราได้มาโพสที่ห้อง BP
ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาชมจ้า

อยากกลับบ้าน ๆ ๆ

อยากกลับบ้าน ๆ ๆ

ยิ่งดูภาพ ยิ่งคิดถึง .....


ขอบคุณสำหรับภาพถ่ายสวย ๆ นะคะ

คิดถึงภูกระดึง แต่..ให้ไปอีกที สงสัยจะไม่ไหว 555

ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ ค่ะ

ภาพสวยจังค่ะ บรรยากาศดีจริงๆเลย

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ ดูแล้วยิ่งคิดถึงภูกระดึง

ถ่ายรูปสวยมากๆเลยค่ะ ^ ^ คิดถึงภูกระดึงเลย

........สวยงามมากๆๆ ขอบคุณที่นำเสนอ
......ปลายเดือนนี้ คงไม่พลาดแน่นอน
..........เดี๋ยวจะตามรอยไปนะ...

คุณ nabuki............เป็นคนเมืองเลยเหรอค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ เป็นคนเมืองเลยเหมือนกัน
คุณฉินเมิ่งเหยา......ขอบคุณที่แวะมาชมค่ะ
คุณจันทร์แหว๋ว....ครั้งแรกที่ขึ้นภูว่าจะครั้งสุดท้ายค่ะ แต่งัยไปมา 5 ครั้งแล้วก็ไม่รู้

คุบะหมี่เกี๊ยวและข้าวมันไก่....ขอบคุณค่ะ
คุณSCFM ....คิดถึงต้องไปเยี่ยมอีกค่ะ
คุณหลงซิล่า............ ขอบคุณค่ะ
คุณน้องใหม่500d...........ขอให้เที่ยวให้สนุกนะค่ะ

ปีนี้ว่าจะกลับไปอีกสักรอบ  ใช้กล้อง + เลนส์ + picture style อะไรหรอครับ

ปฐมบทคนเดินทาง เห็นแล้วอยากไปเดินอีกจัง ^^

สวยมากๆเลยครับ เดี่ยวผมจะไปบ้างแล้วล่ะ วันพุธที่12เดือนนี้ ตื้นเต้นอย่างบอกไม่ถูก ><

คุณNapsterio......ส่วนใหญ่ใช้กล้องคอมแพ็คธรรมดาค่ะ ราคาพันกว่าบาท panasonic อีกตัวใช้กล้อง 40D ของ connan ค่ะ เลนส์ที่ใช้ส่วนใหญ่คือเลนส์คิสค่ะ มีบางรูปที่ใช้มาโครและเทเลค่ะ....อากาศบนภูกระดึงเปลี่ยนแปลงบ่อยทำให้การใช้กล้องของเราไม่เอื้ออำนวย ผลงานที่ได้จึงเป็นคอมแพ็คซะส่วนใหญ่ค่ะ

คุณdokawa.......ไปเที่ยวอีกครั้งมั๊ยค่ะ
คุณสีขุ่น............ขอให้เที่ยวให้สนุก เอาภาพมาฝากบ้างนะค่ะ

เกิดมายังไม่เคยมีโอกาสได้ไปที่ภูกระดึงเลยค่ะ  

ยิ่งตอนนี้  เกินวัยแล้ว   ขอชมรีวิวๆ จากเพื่อนๆ  ก็แล้วกัน  ขอบคุณค่ะ

อิอิ.. ไป!!

ชอบมากอ่ะ  อยากไปตั้งนานแล้ว

ยังไม่มีโอกาสเลย - -"

เรายังไม่เคยขึ้นภูกระดึงเลยค่ะ  ตั้งใจไว้หลายครั้งแต่ทริปก็ล่มทุกที

ขอบคุณรีวิวนี้ที่พาเที่ยวนะคะ หวังว่าสักวันจะได้ตามรอยขึ้นภูกับเค้าบ้างนะคะ

มาทำให้คิดถึงที่นี้ขึ้นมาอีกครั้งแล้วเนาะ

รอบรรยากาศดีๆ(ที่จริงก็บรรยากาศดีตลอดอยู่แล้ว)แล้วค่อยเจอกันน่ะ

ปล.ป่าปิดเปิดยังน้อครับ

สุดยอดดดดดดดด  บรรยายได้แบบว่าไม่ต้องไป ภาพยังลอยมาที่หน้าเลยอ่ะ

ไม่คิดว่าภาพเพียงเล็กน้อยกับการบรรยายเรื่องราวของพี่เมย์จะทำให้เราคิดถึงภูกระดึงได้ขนาดนี้เลยนะนี่

ทำได้สุดยอดมากครับ

สวยมากๆ

เข้ามาดูเจ้าหญิงโพสต์รูปเที่ยว ^ ^

เห็นภาพแล้วคิดถึงเลยอ่ะ ภูกระดึง ปีนี้คงไม่ได้ไปแล้วปีหน้าไปแน่ๆ ^^

อยากไปอีก ประทับใจกับครั้งนี้มากๆครับ  
ภาพสวยมากๆ  ชอบเลย

   
    _____________________________________________________________________________________________________

ตามมาดูครับ เหนแล้วคิดถึงเนอะ.. ภูกระดึง

สวยมากจ้า...คิดถึงภูกระดึงจัง อยากไปอีกสักครั้งก่อนจะขึ้นไม่ไหว
ขอบคุณภาพสวยๆเรื่องราวดีๆที่นำมาฝากครับ

คุณ DOGHALL....ขอบคุณที่แวะมาชมค่ะ
คุณdokawa.......ขอให้สนุกนะค่ะ
คุณK.NAS ......ต้องลองหาโอกาสไปสักครั้งค่ะ รับรองประทับใจ
คุณคนช่างฝัน สาวข้างบ้าน ......ยินดีค่ะ หวังว่าคงได้ไปนะค่ะ
คุณช้างป่าเข้ากรุง .....ป่าปิดยังไม่เปิดค่ะ
คุณตาโต....ขอบคุณค่ะ
น้องนิว....เวินเวอร์มากมาย แต่ดีใจที่เราได้รู้จักกันนะจ๊ะ
น้าตง...คิดถึงมากมายเลยค่ะ
เรดี้....ปีนี้เราว่าจะไปอีกรอบนะ ไปด้วยกันมั๊ย
ต้นงิ้ว....ขอบใจนะที่ชวนเราไปทริปครั้งนี้ มีความสุขจังเลย
น้ำพี้....ครั้งหน้าห้ามพลาดนะ เราไปเที่ยวด้วยกัน
NakashimaShun....บอยรึเปล่า ล๊อคอินคุ้น ๆ ขอบคุณที่แวะมาจ้า คิดถึงภูกระดึงเหมือนกัน

คราวหน้าเราไปด้วยกันอีกนะครับ สัญญาว่าจะอยู่จนจบทริป

ไว้ทำเสื้ออีกพี่เมย์ ต้อจัดไปด้วยนะครับ

สวยงามทุกรูปเลยครับ

ภาพสวยมากเลยค่ะ

ขอบคุณรีวิวสวยๆค่ะ

มาเที่ยวภูกระดึงด้วยคนครับ ภาพสวยมากเลย

สารภาพตามตรงครับว่า ผมเป็นคนหนึ่งที่เลิกคบกับเพื่อนเพราะภูกระดึง
ความลำบากทำให้คนเราเห็นนิสัยจริงของผู้อื่นจริงๆ ครับ
เพิ่งรู้จักกับเพื่อนคนนี้ไม่เท่าไร พอได้ร่วมทางกันจริงๆ มันทำให้ผมได้รู้อะไรหลายๆ อย่างและตัดสินใจไม่ยากเลยว่าจะร่วมทางต่อไปดีไหม

แต่ภูกระดึงก็ทำให้ผมมีเพื่อนที่รักกันมากกว่าเดิมเช่นกัน

ขอบคุณสิ่งที่ได้รับ
ขอบคุณสิ่งที่สูญเสียไป
ขอบคุณ..ภูกระดึงครับ

ขอบคุณมากค่ะที่พาเที่ยว

อยากไปบ้างจัง

น้องพงษ์....ไว้ทริปหน้าไปเที่ยวด้วยกันนะ
คุณ18rain...ขอบคุณค่ะ และขอสารภาพว่าแอบเกาะล้อคุณไปเที่ยวเสมอค่ะ
คุณLeisurelyShawty.....ขอบคุณค่ะ
คุณสาวหน้าใส .....ขอบคุณค่ะ
คุณชานมชงเอง ....ขอบคุณค่ะ
คุณนาฬิกาพกสีเงิน .....มิตรภาพที่ดีเกิดขึ้นที่นี่เสมอค่ะ
คุณmaychaegyeong.....ลองไปเที่ยวที่นี่ดูค่ะ ที่นี่สวยมากเลย

ครั้งแรกที่ไปภูกระดึง กว่าจะถึงซำแฮก แทบร้องไห้

พอเดินต่อไป ๆ ก็มีแต่เสียงหัวเราะ ...

อีกสองเดือนถัดมาไปเขาหลวงสุโขทัย  เดินตัวปลิวเลย ;D

เข้ามาอ่านหลายรอบแระค่ะ  ดูไปอ่านไป อมยิ้มไป

ว่าจะไม่เม้นต์แต่แล้วก็อดใจไม่ไหว แถมแชร์ในเฟสให้เพื่อนได้ดู

ว่าทำไมหนูถึงรักภูกระดึง  ไม่สามารถบอกใครได้ จิงๆ

เสียดายไม่ได้ร่วมทริปนี้ แต่ก็ดีใจนะคะ ที่ได้รู้จักพี่ๆที่เดินทาง

มิตรภาพ เกิดเพราะภูกระดึงจิงๆ

ขอบคุณพี่เมย์ สำหรับภาพและข้อความ เริ่ดๆนะคะ

ตามหาตั้งนานว่าเมื่อไหร่ หนอกลุ่มที่เป็นข่าวจะเอาภาพมาลงเสียที  http://www.manager.co.th/local/viewnews.aspx?NewsID=9540000125014 ก็มาเจอตัวพอดี ต้องปรบมือให้เลยครับ

ขออนุญาตเจ้าของกระทู้ เอา link ไปแปะไว้ในคลับ รักษ์ภูกระดึง ด้วยน่ะครับ เพื่อนๆในคลับจะได้ดูกัน เพราะห้องร่วมมันอาจตกหน้าไปเร็วเกินควร

คุณ ลุงที่ขายไอติมคนนี้อยู่ ตรงซำแคร่ครับ ผมก็เจอแกทุกครั้งที่ไป เพราะส่วนใหญ่จะไปช่วงที่คนน้อยๆ

คห. 63 ไม่ใช่ดอก หงอนนาคนะครับ มันเป็นดอก เอนอ้า ส่วน คห. 64 ดอกกุ่งครับ

สวยงามมากครับ

ขอบคุณครับ  รองเท้ากันทากหาซื้อได้จากที่ไหนครับ

ว่าแล้วก็ไม่ได้ไปภูกระดึงซะนาน คิดถึงจัง ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ^^

รูปสวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

อยากไป  แต่ก็เกลียดทากที่สุดในโลก

คิดถึงภูกระดึง ที่สุดคะ แต่ช่วงนี้ก็ถอน กลัวพี่ทาก

ส่วนตัวก็ไม่ถูกกับหอยทากอยู่แล้ว เคยอ่านการ์ตูนก้นหอยมรณะแล้วหลอน

ชอบเสื้อ ชอบกวาง ถ้าไปภูกกระดึงต้องเจอกวาง ไม่งั้น ไปไม่ถึง

ถ้าไปเขาช้างเผือก ต้องเจอหมา (เจ้าแกละ) ไม่งั้นไปไม่ถึง

555 ล้อเล่นคะ

ขอบคุณสำหรับรีวิว สวยๆๆๆ
เดี๋ยววันที่2นี้ เราก็จะไปครั้งที่4 ห่างจากครั้งที่สาม 15 ปี

ขอบคุณมากครับ

ขอบคุณภูกระดึงที่ทำให้รู้จักทากใจดี ไม่ยอมกันพี่ ตั้งสองตัวแหนะ

กลุ่มอาสาสมัครพิทักษ์ภูกระดึง http://www.facebook.com/groups/Phukradung

ขอแชร์นะคะ

กริ๊ดกร๊าด ๆ ๆ

คิดถึงบ้านมากครับ เวลาชมภาพ
ถ่ายภาพสวยมากๆเลย

ไปด้วยคน

ไปมาสองครั้แล้ว อยากไปอีเพราะไม่เคยเดินไปทางน้าตกเลย คงสนุกน่าดู

กำลังจะไปครั้งแรก  จะเตรียมตัวอย่างไรดีค่ะ ที่สำคัญ กลัวทาก มากกกกกกกกก
รบกวนแนะนำด้วยค่ะ