หัวจะระเบิดกับข่าวน้ำท่วมมาเกือบเดือน...    อะไรจะมาคลายเครียดดีไปกว่าการทำรีวิวท่องเที่ยว...      ถือโอกาสพาเพื่อนๆ เที่ยวเขมรตอนจบกับป้าซะเลย...  


รีวิวตอนแรก  นครวัด นครธม

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10477647/E10477647.html


ตอนที่สอง...  ปราสาทแปรรูป  ปราสาทบันทายสรี  กบาลเสปียน   และป้าเพิ่งจะเพิ่มเติม ปราสาทพระขรรค์   เข้าไปอีกหนึ่งแห่งค่ะ      เพื่อนที่อ่านตอนสองไปแล้วเมื่อหลายอาทิตย์ก่อนคงยังไม่ได้ดูปราสาทแห่งนี้นะคะ   รับรองมีของดี.... ห้ามพลาด...  คริ..คริ...

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11120195/E11120195.html




ปราสาทตาพรม  เป็นหนึ่งในสามปราสาทที่จะต้องไปดูให้ได้ นอกเหนือจากนครวัดและนครธม        โชคดีที่ทั้งสามแห่งมันอยู่ใกล้ๆ กัน   ไม่ต้องเสียเวลาในการเดินทางมากนัก

.

ปราสาทตาพรม  สร้างโดยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7  เพื่ออุทิศเป็นพระราชกุศลแด่พระมารดาของพระองค์      ปราสาทแห่งนี้ถือว่าเป็นทั้ง วัดในพระพุทธศาสนา อโรคยาศาลา มหาวิทยาลัยสำหรับสอนภาษาสันสฤต

พระองค์สร้างคู่กับปราสาทพระขรรค์   ที่อุทิศให้กับพระราชบิดา


ปราสาทตาพรม  มีจุดเด่นคือมองไปทางไหนก็จะเห็นแต่รากไม้ใหญ่    ที่ดูเหมือนจะห่อหุ้มปราสาทหินเอาไว้

ทางเข้าโคปุระชั้นในด้านทิศตะวันออก   จะเห็นต้นสะปงโผล่ออกมาจากปราสาทหิน    ดูจากด้านนี้ก็ไม่เท่าไร... ของดีมันอยู่ข้างในค่ะ...

ป้าฟู..รอด้วย
เครียดเหมือนกันเลย
พักสายตาด้วยรากไม้สวยงาม
เพลินตาเพลินใจก่อนเข้านอนด้วยจ้า
 

พอเดินเข้ามาใกล้ก็เริ่มรู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ของต้นไม้ที่หน้าโคปุระ....

ปราสาทในฝันเลยครับป้าฟู

ผมเครียดจนทำรีวิวไม่ออกเลย T_T

สวัสดีค่ะคุณอ้อย... หาเรื่องคลายเครียดกันดีกว่านะคะ...



เมื่อโผล่พ้นประตูเข้ามาแล้ว   สิ่งแรกที่จะได้เห็นก็คือ.... รากไม้ของต้นสะปงที่เลื้อยระเกะระกะแทรกชอนไชไปทั่วปราสาทหิน     มุมนี้ถือเป็นมุมบังคับของนักท่องเที่ยว    ใครไม่มีรูปตรงนี้ถือว่ายังมาไม่ถึงนะคะ.... อิอิ


ช่วงไฮซีซั่น... มุมนี้ต้องยืนรอคิวกันเลยทีเดียว    ล่าสุดที่ป้าไปทางการทำเวทีไม้ให้ไปยืนถ่ายรูปกันเสียแล้ว    เมื่อก่อนยังปีนขึ้นไปถ่ายรูปใกล้ชิดกับรากไม้ได้เลย.....

สวัสดีค่ะ  คุณ boy next door     ของป้าเครียดจนน้ำท่วมบ้านไปถึงชั้นสองเรียบร้อยแล้วค่ะ... อิอิ    แต่ตอนนี้น้ำลดไปเยอะ  ก็มาห่วงคนกรุงเทพต่อ....  สู้ๆๆๆๆ นะคะ    เดี๋ยวมันก็ผ่านไป....



เมื่อก่อนนักท่องเที่ยวก็ปีนไปแอ๊คอาร์ตถ่ายรูปกับรากไม้แบบหนิดหนมได้เลย

บริเวณรอบๆ ปราสาทชั้นใน   ก็จะมีต้นไม้ใหญ่เต็มไปหมด

รากไม้ใหญ่..... ตรงไหนก็มีที่ปราสาทตาพรม

สวัสดีคะ คุณพี่ฟู...สิบล้อก็เครียดสะสมมาเป็นอาทิตย์แล้ว เพราะอยู่ติดกับเขตที่เสี่ยง (7 เขตด้านตะวันออก) ความบันเทิงอย่างเดียวตอนนี้ก็คือ คอยอ่านรีวิวในกระทู้ bp แต่ช่วงนี้แทบจะหารีวิวไม่ได้เลย  .....


ขอบคุณคะที่ส่งกระทู้มาให้คลายอาการประสาทลงกระเพาะ ทานอะไรก็ปวดท้อง เจ็บ จุก..

ส่วนหนึ่งที่ทำให้ปราสาทตาพรมโด่งดังมากในหมู่นักท่องเที่ยวต่างชาติ    เพราะที่นี่เคยเป็นฉากสำคัญอันหนึ่งในภาพยนตร์แนวผจญภัยของฮอลีวู้ด   เรื่อง Tomb Raider

สวัสดีค่ะคุณน้องสิบล้อ        ก่อนน้ำจะมาก็เครียดแบบนั้นแหละค่ะ   แต่พอมันมาถึงแล้วจะค่อยยังชั่วขึ้นเยอะ... คริ..คริ...    บ้านคุณพี่อยู่นครสวรรค์.. ไม่ต้องบอกนะคะว่าโดนหนักขนาดไหน....  คำว่าปริมาณน้ำมหาศาลแทบจะไม่พอที่จะบรรยายให้เหมือนกับที่รู้สึกค่ะ....

แต่ที่กรุงเทพคงไม่โดนเท่าไรหรอกค่ะ   เพราะพื้นที่ลุ่มมันเยอะ   ระดับน้ำก็จะกระจายๆ กันไป      ถือว่าเป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิตก็แล้วกันนะคะ....   อาจจะเป็นครั้งเดียวที่คนรุ่นเราจะได้เห็น...

เดินเข้าไปชมพระปรางค์ที่อยู่ใจกลางของปราสาทตาพรม    ก็เจอสาวเขมรไปยืนพร่ำบ่นอะไรก็ฟังไม่ออก   แล้วก็ทุบอกตัวเองตุ๊บตั๊บๆ เป็นระยะเสียงดังจนป้าต๊กก๊ะใจ...

ตามมาฮาแก้เครียดจ่ะ

คาดว่าแกงค์สามชร่า หนีน้ำแตกกระเจิงไปคนละทิศละทาง ดีว่าพี่เสือแกเอาหมวกไปด้วย คิกๆๆๆ

สักพักก็มีไกด์ชาวเขมรพาลูกทัวร์ฝรั่งสองคนมาเที่ยว    แอบฟังไกด์บรรยายว่าเป็นห้องขอพร... อยากได้อะไรก็ขอๆๆๆๆๆๆ... แล้วก็ทุบๆๆๆๆๆๆๆ .... อกตัวเอง     ถ้ายืนถูกมุม  มันก็จะมีเสียงก้องสะท้อนแล้วก็จะดังไปถึงสวรรค์ชั้นฟ้า    คำอธิษฐานของเราก็จะเป็นจริง... อะไรประมาณนี้ค่ะ....



ฝรั่งสองคนก็ยืนตีหน้าอกกันใหญ่....          ใครไปเที่ยวก็อย่าลืมไปทุบที่นี่นะคะ      แต่ป้าขอตัว... เพราะไอ้ที่มีบน อกมันก็แบนแต๋ดแต๋อยู่แล้ว  ขืนไปตุ๊บตั๊บมันมากๆ   เกิดแฟบไป...ใค๊รร...จะรับผิดชอบ....  

ตามมาสำรวจเส้นทางค่ะ
เมษา ปีหน้าจะหาทางไปให้ได้ ตามรอยป้าฟู

สวัสดีค่ะ โกปี้    อยู่คอนโดไม่ต้องเครียดมากก็ได้คร่าาาา.... ยังไงก็มีมาม่ากิน...คริ..คริ...      คาดว่าสมาชิกแก๊งค์สามชร่า น้องเถียนกำลังเก็บสมบัติบ้าหนีน้ำอย่างจ้าละหวั่น...    ส่วนน้องเสือหนีไปไกลจัดถึงเมืองจีน... งานนี้ไม่ใช่หนีเสือปะจระเข้ซะแล้ว   แต่น้องไทเกอร์เลือกที่จะ  หนีน้ำเพื่อจะพบปะกับทองเมืองจีน... แหวะ...    เหม็นๆๆๆๆๆ .....  




ป้าไปเที่ยวที่นี่เป็นครั้งที่สอง   ว่าจะไปดูรูปแกะสลักที่เป็นรูปไดโนเสาร์ที่คล้ายกับพันธุ์สเตโกซอรัส    มัวแต่ดูอย่างอื่นเพลินจนลืมไปเลย...อดอีกตามเคย..คงต้องไปอีกรอบซะแล้ว

รูปแกะสลักอัปสรากำลังร่ายรำในปราสาทตาพรม

สวัสดีค่ะ  คุณ Flaminio      เมืองเสียมเรียบสะดวกสบายทุกอย่าง    แต่ต้องออกกำลังภายในกันตอนเดินชมปราสาทนี่แหละค่ะ...  ต้องไปให้ได้นะคะ   มันคุ้มค่ามากกก    เมษาอาจจะร้อนสักหน่อย... เตรียมอุปกรณ์กันแดดให้เพียบ    แดดแรงกว่าเมืองไทยอีกค่ะ... เกรียมมาแล้วววว....



ป้าชอบฟอร์มของต้นไม้และรากไม้ที่ปราสาทตาพรมมากเลย

อันนี้เป็นรูปทางเดินระหว่างที่จอดรถกับปราสาทตาพรมค่ะ    ร่มรื่นชื่นตากับต้นไม้ใหญ่ๆ

คริ..คริ... ลืมบอกไป    บริเวณปราสาทตาพรมไม่มีห้องน้ำนะคะ    ใครจะเข้าไปชมก็จัดการไว้ก่อนให้เรียบร้อยที่แถวลานจอดรถนั่นแหละค่ะ      เดินเข้ามาถึงหน้าโคปุระจะเดินย้อนกลับไปก็ไกลเหมือนกันนะ


ทริปแรกที่ไปกับญาติ... คุณพี่สาวเกิดอยากจะขึ้นสวรรค์ชั้นสุขาวดีขึ้นมากระทันหัน    มองย้อนทางที่เดินมาก็เห็นว่าท่าจะไม่ทัน.... สุมทุมพุ่มไม้แถวนั้นก็มีคนเดินผ่านไปมาเยอะเกิ๊นนน....  ถ้าเข้าไปลึกก็กลัวงูซะอีก...


เจ้าหน้าทีตรวจตั๋วเห็นท่าไม่ดี   ก็เลยเรียกลูกสมุนให้ขี่มอไซด์พาไปขึ้นสวรรค์อย่างเร่งด่วน....  



สุขาวดีทริป....

ขอเบรคสักพักหนึ่งนะคะ   เดี๋ยวมาทำต่อค่าาา....


โฆษณาระหว่างหยุดพัก....  

สำหรับคนที่ชอบน้องแมวเหมี๊ยวๆๆๆ ..... เชิญแวะเข้าไปชม รีวิวนินทาแมวของป้าฟูๆๆๆๆๆๆ .......  ใครมาก่อน..ชมก่อน..  ช้าอาจหมด..เดี๋ยวจะอดชม....

ใครคลิ๊กเข้าชมคนที่ห้าร้อย....มารับรางวัลเป็นหนวดแมวได้ที่อเมริกา... (จ่ายค่าเครื่องบินเอาเองเน้อ...คริ..คริ...)

http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J11210091/J11210091.html


.

มาผ่อนคลายตัวคน ป้าฟู ฮิ๊ว ๆ

ไปเที่ยวเขมรคลายเครียดด้วยคนครับ...

แต่ได้ข่าวว่าที่โน่นก็ท่วมเหมือนกันนะครับ ...

ตาม Lora Croft มาเที่ยวปราสาทด้วยคนนะครับ รอชมต่อ.............ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ    คุณฟ้าใส   คุณผู้ก่อการร้ายทางความคิด   คุณ low batt      เลิกดูข่าวน้ำท่วม  มาเข้าห้องบลูสักวันละยี่สิบนาที   ความดันจะได้ไม่ถามหานะคะ.... อิอิ



ปราสาทตาพรมมีคนทำรีวิวให้ดูเยอะแล้ว    ป้าพาไปเที่ยวปราสาทบึงมาลาดีกว่า        ปราสาทแห่งนี้อยู่ห่างจากเมืองเสียมเรียบประมาณ 46 กิโลเมตร   ใช้เวลาเดินทางประมาณสองชั่วโมง....


รถตุ๊กตุ๊กเจ้าประจำของป้ามารับที่โรงแรมแต่เช้า..    ก่อนออกนอกเมืองก็เติมน้ำมันกันก่อน    เหมือนปั๊มในบ้านนอกของเมืองไทยเลยนิ....

รถออกนอกเมืองไปได้นิดเดียว    กำลังชมวิวเพลินๆ ก็ได้ยินเสียงเครื่องยนต์เร่งเครื่องมาจากข้างหลัง.... หันไปดู... โอ้วววว... รถคันเบ่อเริ่มกำลังจะแซงตุ๊กตุ๊กของเราไป...   ดูโน่นดูนี่... เอ..ทำไมรถคันใหญ่มันเยอะจังหว่า...


นั่งอยู่ในรถพ่วงคันเล็กโล่งๆ   เจอยักษ์เหล็กเสียงดังวิ่งแซงหน้า... มีหวาดเสียวววว....  อร๊ายยย...นู๋กัวววว....

รีวิวไป ตำหมากไปหรอป้าฟู ช้าเชียว



ป่านนี้พี่เสือน้องชายสุดที่รักของป้าคงร่ำรวยแระ สมัยนี้ทองแพง ไปเมืองจีนครั้งนี้คงได้ทองกลับเมืองไทยมาหลายบาทเลยทีเดียว

คอมมันช้าน่ะค่ะโกปี้  ส่งหลายรอบแล้วมันไม่เข้า...... พวกเด็กๆ ไปเล่นหมากเก็บกันก่อนนะ   แล้วค่อยเข้ามาดูของป้า...อิอิอิ

ป้าว่าคุุณเสือคงอั้นเก็บทองของตัวเองมาเมืองไทยมากกว่านะ....  



รถบัสคันใหญ่เยอะมากจนน่าสงสัย    ทั้งสวนมาทั้งแซงไป คันที่ 4..5..6..7... แทบไม่มีขาดตอน.....

ถามโชเฟอร์ได้ความว่าทางเส้นนี้เป็นทางหลวงหลัก   เชื่อมระหว่างกรุงพนมเปญกับเสียมเรียบ.....  เหนาน่ะ..ตรูว่าแล้ว.... รถเยอะจริงๆ  ขับกันเร็วเสียด้วย....


อ้าววว... แล้วข้าพเจ้ามานั่งทำเตี้้ยวอะไรอยู่ในรถพ่วงคันจิ๋วริ๋ววิ่งเป็นเต่าอยู่นี่ฟระ....    เอาไงดีหว่า...   จะไปต่อก็หวาดเสียว... ไม่ไปก็เสียดายตังค์... จะจอดรถเฉยๆ ก็ท่าจะไม่รอด....     ตัดสินใจ...ใช้ไม้ตาย...   สวดมนต์ภาวนาระหว่างรถวิ่ง......

แต่รถของป้าก็ไม่ได้กระจอกที่สุดบนทางสายนี้หรอกนะ....  ยังมีโอกาสได้แซงชาวบ้านเค้ามั่ง....   อร๊ากกกก... อย่ามีรถวิ่งสวนมานะเฟ้ย...

เกาะหลังรถ.. ตามไปเที่ยวเขมรตอนจบครับ

ดูกันชัดๆ ทางหลวงแผ่นดินเขมร....     การจราจรตรงกันข้ามกับเมืองไทย   ดังนั้นเลนที่ป้าอยู่ตอนนี้ก็คือของรถที่วิ่งสวนมา     มอไซด์ใช้น้ำมันตราเต่าแบบนี้จะแซงพ้นมั๊ยเนี่ย...  

บางทีมีใกล้ชิดกว่านี้นะแบบตาจ้องตาเกือบเห็นกัน       แต่ป้ามัวแต่ลุ้นเลยไม่ทันถ่ายรูปมาให้ดู.... เสียวจริงขอบอก... อิอิ

นึกว่าเราจะบ้าอยู่คนเดียวบนทางหลวงแผ่นดิน    เหนือฟ้าย่อมมีฝรั่ง...     บ้ากว่าเราเยอะเลย    ปั่นกันมาสองคนบนถนนใหญ่   ที่มีแต่คนขับรถแบบเดาใจกันไม่ได้....

สวัสดีค่ะ เจ้าชายแวมไพร์....  ขาประจำรอบดึก....



วิ่งบนทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 6  ได้ประมาณยี่สิบกว่ากิโลเมตร    ก็เลี้ยวซ้ายเข้าถนนเล็กไปอีกยี่สิบกิโล.... เฮ้อ...ค่อยยังชั่ว...


เพื่อนร่วมทาง...

บ้านช่องห้องหอของชาวบ้านเขมรข้างทาง.... คล้ายของเมืองไทยมากเลย

.

เจอต้นตาลที่สูงที่สุดในโลก....????????     ไม่เคยเห็นที่ไหนสูงโดดเด่นขนาดนี้มาก่อนในชีวิตตั้งแต่ลืมตาดูโลกมาเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว.... อิอิอิ....  แอบเนียน....  

หลังจากระหกระเหินนั่งคนเดียวแสนเปลี่ยวอุราอยู่บนรถพ่วงละเมาะโมโต้   ได้สักสองชั่วโมงกว่าๆ     ก็ถึงสักที.... บึงมาลา...อันลึกลับในยุคก่อน


แต่ก่อนจะเข้ามาต้องเสียค่าชมอีกคนละ 5 ยูเอสดอลลาร์ก่อนนะคะ    เพราะตั๋วที่เราซื้อราคาวันละยี่สิบยูเอส  หรือสามวันสี่สิบ...จากตัวเมืองเสียมเรียบไม่รวมค่าดูบึงมาลาค่ะ


ปราสาทบึงมาลายังคงสภาพดั้งเดิมไว้มากที่สุด    เป็นปราสาทที่ยังไม่ผ่านการบรูณะใดๆ    จึงให้ความรู้สึกเหมือนกับดูหนังเรื่องอินเดียน่าโจนส์...

ทางการเขมรเพิ่งจะเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชมปราสาทแห่งนี้เมื่อปี พ.ศ. 2546 นี่เองค่ะ    เพราะเมื่อก่อนนั้นบริเวณนี้อยู่ในเขตอิทธิพลของกองกำลังเขมรแดง   แถบนี้จึงเต็มไปด้วยทุ่นระเบิด


จึงต้องรอให้องค์การ Halo Trust  ทำการกู้ทุ่นระเบิดให้หมดไปจากบริเวณนี้เสียก่อน    


ปราสาทบึงมาลาสันนิษฐานว่าสร้างโดย พระเจ้าสุริยวรมันที่ 2  คนเดียวกับที่สร้างนครวัดนั่นแหละค่ะ


ทางเดินรอบๆ ก็มีต้นไม้ใหญ่มากมาย  ให้บรรยากาศลึกลับน่าตามล่าหาหัวใจตัวเอง.... คริ..คริ...

แหม วันนี้มาทันป้าฟูถ่ายทอดสดด้วย

สงสัยรีวิวนี้จะต้องข้ามวันแน่ๆ เลยค่ะ    ปั่นทั้งวันยังไม่ถึงไหน...  เดี๋ยวต้องขอเบรคอีกหนึ่งรอบนะคะ



ทางเดินที่ต้องไต่ขึ้นไต่ลง   มีลุ้นเป็นระยะๆ รอบปราสาท.... ยิ่งไปคนเดียว...ตื่นเต้นสุดๆ   นักท่องเที่ยววันนั้นก็ไม่ค่อยจะมีสักเท่าไร....

สวัสดีค่ะ คุณ flymom    ทำรีวิวแก้เครียดเรื่องน้ำท่วมค่ะ.... ตามอ่านข่าวมาหลายวันชักจะแย่.... ต้องหาเรื่องเที่ยวบ้าง...


รากไม้ชอนไชเกาะผนังปราสาท   รวมทั้งกองหินระเกะระกะที่มีอยู่เต็มไปหมด   บวกกับไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวสักเท่าไร  ทำให้ปราสาทบึงมาลาดูลึกลับเข้าไปใหญ่

บางช่วงต้องลอดช่องทางเล็กๆ แบบนี้    หวาดเสียวอีกแระ...เมื่อเห็นไม้ยันหิน.... มันจะยันกันไหวมั๊ยเนี่ย...   มุดๆ ปีนๆ ไต่ระดับกันสุดฤทธิ์

มีเด็กเขมรแถวนั้นอาสานำทาง   จะปฏิเสธยังไงก็ตามตลอด... ดีเหมือนกันจะได้มีเพื่อนปีน...   แต่อีตอนจบ..ขอตังค์ซะเยอะ   ยังไงก็ระวังกันไว้นะคะ      


ป้าก็ว่าตัวเองเขี้ยวแล้วนะ... แต่ทำไมเห็นเด็กเขาโอเคง่ายดาย... คิดไปคิดมา...  สงสัยตัวเองหยิบแบ๊งค์ให้เขาผิด... เจ็บใจตัวเองเหลือเกิ๊นนน    ดันตาลายก็ตัวเลขมันเยอะนี่นา...  เซ็งเป็ด....

หลังจากมุดช่องเข้ามาแล้ว.... ฝรั่งก็อยากเลียนแบบมั่ง   แต่ดูแล้วคงไม่สามารถเลยได้แต่ยืนมองตาละห้อย....  อิอิ    ดีใจที่เรายังตัวเล็กกว่าเขา...

ชื่อของปราสาทแห่งนี้มาจากลวดลายดอกไม้ที่สลักอยู่ทั่วไปตามเสาติดผนังของกรอบประตู      และโบราณสถานแห่งนี้เคยมีบึงล้อมรอบอยู่ทั้งสี่มุม  


บรรยากาศภายในปราสาทบึงมาลาจะมีซากปรักหักพังอยู่ทั่วไป   ทำให้ยากลำบากในการเดินสำรวจ   แต่ก็ให้ความรู้สึกตื่นเต้นผจญภัยเป็นอย่างดี

สองสาวที่น่าจะเป็นชาวญี่ปุ่น..นั่งพักเหนื่อยคุยกันจุ๋งจิ๋ง   ท่ามกลางภูเขาก้อนหินที่รายล้อมอยู่รอบตัว

โห ป้าฟู รีวิวตั้งแต่ 4 ทุ่ม ยันเช้าของประเทศไทยกันเลยนะครับ มาราทอนจริงๆ อิอิ


.
ตามไปด้วยครับ

ตามมาเที่ยวได้สักครู่แล้วครับ ป้าฟู
และก๊แวะไปฟัดเจ้าไฮดี้มาก่อนแล้วด้วยครับ
ตามต่อ.......

ในหนังสือนำเที่ยวหลายฉบับ   ยังแนะนำว่านักท่องเที่ยวไม่ควรออกนอกเส้นทางที่กำหนดไว้เพื่อความปลอดภัย    เนื่องจากบริเวณรอบนอกปราสาทยังมีปัญหาเรื่องกับระเบิดที่อาจยังกู้ไม่หมดหลงเหลืออยู่    



ต้นไม้ใหญ่ที่น่าจะมีอายุนับร้อยปีแล้ว....

สวัสดีค่ะ   ลุงม่วง กะ ลุงหนุ่ม    ทำรีวิวจนเมื่อยไปหลายรอบแล้วยังไม่เสร็จเลยค่ะ.... นังไฮดี้มาคอยจนร้องงอแงงอนตุ๊บป่องไปแระ....  



รากไม้เกาะแน่นติดกับผนังปราสาทดูสวยงามลึกลับ.... และสิ่งหนึ่งที่เหมือนกับป้าฟูคือดู..แก่และเก๋า......  

แก่และเก่าจริงๆด้วย

หลังจากที่ป้ามุดๆ มอดๆ ลอดช่อง ปีนป่ายไปทั่วปราสาท.... ก็มาเจอสิ่งนี้.... แป่ววววว....


ทางเดินไม้อย่างสะดวกสบาย   ที่องค์การอัปสราได้เข้ามาทำไว้ให้เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับนักท่องเที่ยว....   เดินได้รอบปราสาทโดยไม่ต้องมุด.... คริ..คริ...


ปาฏิหาริย์ไม่มีจริง   เราพบกันเมื่อสายเกินไป...   ฮือ..ฮือ...    แต่ป้าก็เดินตามทางไม้ไปอีกหนึ่งรอบเดี๋ยวไม่คุ้มห้าดอลลลาร์....  ไหนๆ ก็ไหนๆ เนอะ....

กรี๊ดดดด...ลุงหนุ่ม    เค้าบอกว่า เก๋า  ใช้ + ไม่ใช่ไม้เอกสักหน่อย....  ชิ..ชิ...  มัวใส่แต่แว่นดำล่ะซิเลยอ่านผิด...  




ดอกไม้แปลกๆ ที่ปราสาทบึงมาลา

ถนนทางเข้าออกบึงมาลาโรยด้วยทรายสีน้ำตาลนวลๆ      นึกถึงคำว่า   จะไม่ทิ้งอะไรไว้นอกจากรอยเท้า    และไม่เอาอะไรออกไปนอกจากรูปถ่าย....

อ่านไม่ผิดหรอกครับ
ไม่ได้อ่านด้วยตาอ่ะนะ...ป้าฟู
อ่านด้วยใจ....แปลเป็นไทย   " เก่าและเก๋า "...อิอิ  

ขากลับก็ใช้เส้นทางเดิม...เสียวอีกแระ.... การจราจรติดขัดเลยมีโอกาสได้ถ่ายรูปปั๊มน้ำมันของเขมรอย่างชัดๆ    น้ำมันตามนอกเมืองที่นี่ยังขายเป็นขวดอยู่เลย...

มาเก็บรายละเอียดต่อตอนเช้าจ้า
อ่านแล้วขำ คลายเครียดเลย
ชอบเกวียนที่ขนฟางจัง
ตอนนี้บ้านเราไม่มีแระ
สมัยเด็กตัวกะเปี๊ยก มีเยอะแยะเลย
 

ไม่เป็นไรหรอกนะลุงหนุ่ม    ป้าโอเคอยู่แล้ว   เพราะรู้ว่ายังไงลุงหนุ่มก็แก่และเก่ากว่าป้าเยอะเลย....




ข้าวหลามเขมร   ลองชิมแล้วก็คล้ายของไทย   แต่ของเราอร่อยกว่าเยอะ...เหมือนเดิม... อิอิอิ

ไปเที่ยวเขมรด้วยคนครับ ปราสาทที่โดนคลุมด้วยรากต้นไม้ ดูยิ่งใหญ่มาก

สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณอ้อย      เห็นของพวกนี้ก็นึกถึงตอนเด็กๆ นะคะ    



บอกให้โชเฟอร์จอดรถเพื่อจะไปถ่ายรูปกองฟาง.... ไม่ได้เห็นนานแล้ว...คิดถึง...


เคยดูหนังโบราณสมัยรุ่นมิตรเพชรา  หรือ ชนะ ศรีอุบล    มักจะมีฉากจู๋จี๋กันที่ข้างลอมฟาง.....  น่ารักสุดๆ ......   เสียดายตอนที่ป้าโตเป็นสาว.. ไม่เค๊ย..ไม่เคย..มีโอกาสแบบนั้นสักที    เพราะมันหาไม่ได้แล้วแถวบ้าน.... อิอิอิ


ได้แต่ถามคนรุ่นก่อนที่เคยจีบกับแฟนที่ข้างกองฟางว่าเป็นไงบ้าง...     ทุกคนก็บอกเป็นเสียงเดียวกัน...   มันก็นุ่มดีล่ะนะ...เสียแต่มันคันไปหน่อย....   เออ..ลืมถามไปเลยว่าคันอะไร.... ถ้าคันหู๋ล่ะยุ่งตายห่ะ...


ปู่ๆ ย่าๆ บอกว่ามันคันเพราะแมลงมันอยู่ในกองฟางเยอะ   ชอบกัด..ปัดกันไม่ไหว   คุยไปก็ช่วยกันบี้กับตีแมลงไป... อิอิอิ

สวัสดีค่ะ คุณชานมชงเอง     ป้าก็ชอบเหมือนกันค่ะ  อยากจะไปอีกหลายๆ รอบ



ป้ายน่ารักๆ ข้างทาง   ตัวอวบอ้วนเชียว....

ก่อนถึงตัวเมืองเสียมเรียบ   โชเฟอร์พาเข้าปั๊มน้ำมันหรู....

มาถึงเสียมเรียบก็มุ่งหน้าไปตลาดเก่าหรือตลาดซาจ๊ะ  ที่อยู่บริเวณใต้สุดของตัวเมือง    ย่านนี้มีแต่ ร้านอาหาร ผับ บาร์ สารพัด เพื่ออำนวยความสะดวกให้นักท่องเที่ยว


ให้โชเฟอร์แนะนำร้านอาหารเขมรแท้ๆ และชวนเขานั่งกินด้วยกัน....

อาหารที่ป้าสั่งก็เป็น ปลาทอดราดข้าวด้วยน้ำกระทิ   แปล๊ก.... แต่ก็อร่อยพอได้นะคะ....

อีกจานนึงเป็นปลาผัดกับใบคึ่นช่าย..มั๊ง..  ก็อร่อยอีกแหละ...  ป้าเป็นคนต้นแม่น้ำเจ้าพระยาก็จะชอบกินปลาเป็นพิเศษ    ก็โตมากับอาหารปลานี่นา....

ส่วนคุณโชเฟอร์สั่งห่อหมก   (ในเมนูอ่านว่าห่อหมก)   แต่ออกมาหน้าตาเหมือนแกงเขียวหวานบ้านเราเลยแฮะ....

ผลไม้แปลกๆ ไม่เคยเห็นมาก่อน   รสชาติก็อร่อยดีค่ะ คล้ายๆ มังคุดบวกกับกระท้อนและลูกกระทกรก

นี่ก็อาหารอีกมื้อนึง.. กินกันตาย... แพงอีกต่างหากขนาดไม่ใส่เนื้อสัตว์   เพราะกลัวท้องเสีย...  ยังตั้งสี่ยูเอสดอลลาร์แน่ะ   เพราะกินที่ร้านแถวลานจอดรถใกล้ๆ กับปราสาทตาพรม    อาหารในตัวเมืองเสียมเรียบจะถูกกว่าค่ะ

สวัสดีครับ

ภาพสวยๆทั้งนั้นเลยดูแล้วคลายเครียดดีนะครับ

ขอบคุณครับ

โรงแรมเกสต์เฮ้าส์ที่ป้าไปพัก   คืนละ 13 ยูเอสดอลลาร์   แต่เขาเห็นป้ามาคนเดียวก็ลดให้เหลือ 12 ยูเอส... (สามร้อยกว่าบาท)   แถมฟรีน้ำสองขวดต่อวัน   สะอาดใช้ได้  ความปลอดภัยก็ดีตอนดึกๆ ประตูรั้วจะปิดและมียามเฝ้าตลอด


ทำเลสุดยอด  เพราะอยู่ติดกับถนนใหญ่ข้างๆ ตลาดซาจ๊ะ   เดินแป๊ปเดียวก็ถึงตลาด....  ชื่อโรงแรม Sun Sengky Guest House    บอกไว้ให้เป็นทางเลือกอีกแห่งนะคะ    แต่ข้อมูลอาจมีการเปลี่ยนแปลงเมื่อเวลาเปลี่ยนไป... ยังไงก็อย่าโทษป้าเด้อ....


โรงแรมในเมืองเสียมเรียบมีเยอะมากกกกกก.... ทุกระดับราคา ตั้งแต่ไฮโซยันยาจก....

สวัสดีตอนสายๆ ค่ะ   คุณ declare01     ฟังข่าวมาเยอะแล้ว มาอ่านรีวิวห้องบลูให้ผ่อนคลายกันบ้างนะคะ



คนขวามือเสื้อลายเป็นโชเฟอร์ให้ป้าซะหลายวัน   นิสัยดีน่ารักมีน้ำใจดีมากค่ะ    คนซ้ายมือเป็นเพื่อนของเขา   ตอนกลางวันทำงานเป็นตำรวจ  เลิกงานแล้วก็มาขับรถตุ๊กตุ๊กกะกลางคืน      ผลัดกันเช่ารถกับเพื่อนคนนี้...

อรุณสวัสดิ์ครับป้าฟู ตามมาอ่านรีวิวอย่างเมามันส์ ยิ่งเห็นรีวิวยิ่งอยากเดินทางตามรอยเลยล่ะครับ

ขอเล่าการเดินทางออกจากกรุงเทพสักหน่อยนะคะ    ครั้งแรกป้าไปเสียมเรียบด้วยเครื่องบิน   ขาออกนอกประเทศต้องเสียค่าธรรมเนียมสนามบินอย่างแพง    คราวนี่ก็เลยอยากลองนั่งรถโดยสารไปเองบ้าง


เริ่มจากไปขึ้นรถที่ท่ารถตู้ไปตลาดโรงเกลือ  ท่ารถอยู่ใกล้ๆ กับอนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิ     ค่าโดยสารคนละ 270 บาท (ราคาเมื่อปลายเดือนกุมภาพันธ์ปีนี้ 2011)


เมื่อไปถึงชายแดนก็รอคิวผ่านตรวจคนเข้าเมือง   ด่านไทยไม่มีปัญหาอะไร  แต่ด่านเขมรต้องรอคิวนานสักหน่อย   เตรียมทำใจไว้ได้เลยนะคะ    คนที่ถือพาสปอร์ตไทยไม่ต้องทำวีซ่าค่ะ   เข้าเขมรได้เลย....


บริเวณที่ด่านจะมีรถบัสฟรีมาจอดรอนักท่องเที่ยวให้ไปที่ศูนย์ท่ารถ    ที่อยู่ไม่ไกลจากตรงนั้นนัก

รถบัสจอดรอนักท่องเที่ยวที่ศูนย์ท่ารถ    ป้าก็ซื้อตั๋วโดยสารคนละ 9 ยูเอสดอลลาร์   แปลกนะ..ที่เขมรไม่ค่อยจะยอมรับเงินของเขมรด้วยกัน   แทบทุกอย่างคิดราคาเป็นดอลลาร์ซะหมด...  


ป้าแลกเงินเขมรติดตัวไปนิดหน่อย   หาที่ใช้แทบไม่ได้  ต้องกราบกรานขอร้องกันทีเดียวเชียว....ตาหล๊กกก...


รถทัวร์ก็จะรอผู้โดยสารจนเกือบเต็มคันถึงจะออก    ถ้าใครใจร้อนอยากไปเร็วๆ แถวนั้นก็จะมีรถแท็กซี่ให้เหมาไปได้    บางทีก็เห็นฝรั่งหารค่าเหมากัน   ราคาก็จะแพงกว่าค่ารถทัวร์นิดเดียว....

สวัสดีตอนเช้าค่ะน้าชาติ....  รีบตามไปเร็วๆ นะ   มันเจริญขึ้นทุกวัน  เดี๋ยวไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นนะคะ.....



สภาพภายในรถทัวร์   กลางเก่ากลางใหม่...พอไหว...  นั่งรถจากชายแดนไปถึงเมืองเสียมเรียบก็ใช้เวลาแค่สองชั่วโมงครึ่งเท่านั้นเอง....สบายๆ


วิวข้างทางออกจะแห้งแล้งไม่ค่อยน่าดูเท่าไร... หลับไปได้เลยค่ะ...

มีการแซงให้ตื่นเต้นเล็กน้อย    ไอ้ที่ตื่นเต้นใหญ่ลืมถ่ายรูปมาค่ะ   มัวแต่สวดมนต์...

เมืองที่ผ่านระหว่างไปเสียมเรียบ...   ถนนหนทางลาดยางเรียบร้อยตลอดทางตั้งแต่ชายแดน.....

ค่ารถโดยสารไปกลับ กรุงเทพ - เสียมเรียบ ไปกลับ ไม่ถึงพันสอง    ค่าโรงแรมคืนละสามร้อยกว่าบาท    ค่าอาหารมื้อละ 2 ยูเอสดอลลาร์    เหมารถเที่ยวราคาก็แล้วแต่สถานที่ใกล้ไกลนะคะ


ขากลับขอแนะนำว่าอย่าไปซื้อตั๋วรถทัวร์จากเสียมเรียบถึงถนนข้าวสารนะคะ     ลองมาแล้วววว... เข็ดแล้วจ้า...


ต้องไปนั่งรอรถตั้งแต่ตีหนึ่งครึ่ง      กว่ารถจะออกก็เป็นชั่วโมงๆ หลังจากนั้น   นั่งตบยุงกับฝรั่งแบคแพ็คเกอร์กันเปาะแปะ..     ไปถึงด่านตั้งแต่เช้ามืด  แต่ด่านเปิดเจ็ดโมงเช้า    ต้องหลับรอบนรถอีก


และต้องรอคิวที่ด่านนานมาก   ต้องรอให้ทุกคนทั้งคันรถเข้าเมืองให้เรียบร้อย   เสียเวลาชะมัด...  ถ้าซื้อตั๋วมาลงแค่ชายแดน  เราก็ไม่ต้องรอใคร   เดินผ่านด่านก็ไปขึ้นรถตู้ได้เอง


ผู้โดยสารทุกคนก็จะต้องแปะสติ๊กเกอร์แสดงตัวแบบนี้    เพื่อเด็กรถจะได้จำได้

ปราสามตาพรมสวยจังค่ะ มีแต่ต้นไม้รากไม้ใหญ่ๆ ทั้งนั้นเลย

แล้วเด็กรถก็พามาขึ้นรถตู้ที่หน้าเซเว่น ในตลาดโรงเกลือ... โธ่ถัง... ป้าก็นึกว่าจะได้ขึ้นรถบัสคันใหญ่ไปจนถึงถนนข้าวสารซะอีก...   รู้งี้จ้างก็ไม่มาด้วยหรอก...ชิ..ชิ...


รถตู้ที่ป้านั่งมา....ม่ายหวายเจงๆ ขับน่ากลัวมาก   ขับเร็วแถมคุยโทรศัพท์ไปด้วยเกือบตลอดทาง    เท่านั้นยังไม่พอ...ทะเลาะกันทางโทรศัพท์เสียงลั่นเชียว...  


จะจำไว้เลยท่ารถตู้ที่หน้าเซเว่นที่ตลาดโรงเกลือ    จะไม่ใช้บริการเด็ดขาด...




คนขายของที่หน้านครวัด    โครงสร้างของใบหน้าเธอคล้ายกับนางอัปสราในนครวัดจังเลย....

สวัสดีค่ะ   คุณ คนช่างฝัน สาวข้างบ้าน     ป้าก็ชอบมากค่ะ ปราสาทตาพรม        ไปสองครั้งยังไม่เบื่อเลย   เดี๋ยวจะไปอีกแล้วค่ะ... อิอิ



โคปุระที่นครวัด

สิ่งที่สำคัญที่สุดที่พลาดไม่ได้ในการไปเที่ยวดูปราสาทโบราณสำคัญๆ ของเขมรนะคะ

วันแรก..

อันดับหนึ่ง   คือ  นครวัด   ควรใช้เวลาดูอย่างน้อยสองชั่วโมง  อันนี้แบบชะโงกทัวร์แล้วนะคะ     ถ้าจะให้ดีอย่างน้อยต้องครึ่งวัน   ก็จะได้ดูทั่วๆ หน่อย    บางคนนิยมไปนครวัดช่วงบ่ายค่ะ   เพราะมันหันหน้าไปทางทิศตะวันตก


อันดับสอง   คือ   นครธม   ชื่อนครธมเป็นชื่อเรียกภายในเขตวังโบราณทั้งหมดนะคะ   แต่ส่วนสำคัญที่เราจะไปชมก็คือ  ปราสาทบายน ที่มีรูปสลักใบหน้าพระอวโลติเกศวรเต็มไปหมดบนยอดปราสาท

ถัดมาจากปราสาทบายน   ก็มีกำแพงซ่อน ลานช้าง ฯลฯ  ให้เราได้ตื่นตาตื่นใจอีก     ควรใช้เวลาอยู่ที่นี่อย่างน้อยครึ่งวันค่ะ


ป้าไม่แนะนำให้ชะโงกทัวร์   เพราะอยากให้ใส่ใจกับรายละเอียดให้มากที่สุดค่ะ    ความทรงจำจะได้ติดตัวเราไปตลอดจนกว่าจะเป็นอัลไซเมอร์....




ปราสาทบายน

สถานที่โปรดที่สุดของป้าก็คือปราสาทบายนนี่แหละค่ะ    นั่งได้เป็นวันๆ ไม่มีเบื่อ...

รูปสลักตรงทางเข้าปราสาทบายน...    ตีนโตดีมากกก... อิอิอิ   ที่ต้องแกะสลักแบบนี้ก็เพราะต้องให้ส่วนล่างรับน้ำหนักของลำตัวส่วนบนที่เป็นหินเหมือนกัน       มันเลยดูตลกๆ เล็กน้อย.... อิอิ

วันที่สองนะคะ

ที่พลาดไม่ได้ก็คือ  ปราสาทตาพรม    รากไม้ใหญ่ๆ แทรกซึมไปในรอยแยกระหว่างก้อนหิน   จนกลายเป็นส่วนหนึ่งของปราสาท... มันน่าตื่นตาตื่นใจมากค่ะ       ต้นไม้ที่แก่ที่สุดในปราสาทตาพรมอายุกว่าสามร้อยปีเชียวนะคะ....


แต่ถ้าเวลาน้อยจริงๆ ก็เอาปราสาทตาพรมไปรวมกับวันแรกก็ได้ค่ะ    ทั้งสามแห่งอยู่ไม่ไกลกันนัก   นั่งรถแป๊ปเดียวก็ถึงแล้ว....



อันดับสี่  ที่ต้องไปดูก็คือ  ปราสาทบันทายสรี    อยู่นอกเมืองไกลออกไปสักหน่อย    แต่ก็คุ้มค่าค่ะ.... รูปหินแกะสลักที่นี่งดงามอ่อนช้อยเป็นที่สุด

วันที่สาม.... ก็เลือกชมปราสาทที่เหลือได้ตามใจชอบเลยคะ....



รูปแกะสลักนางอัปสราที่นครวัด

แถมรูปนางอัปสราที่นครวัดให้ชมนะคะ

เจ้าหญิงนมดำ.....

.

.

.

.

.

ทับหลังที่ปราสาทแห่งไหนสักแห่งหนึ่ง..ป้าก็จำไม่ได้ซะแล้ว

เย้...ในที่สุด..  รีวิวเขมรก็จบซะที...  แล้วเจอกันใหม่ในรีวิวหน้าจ้า.... ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่แวะเวียนมาให้กิ๊ฟและกำลังใจนะคะ          ขอให้ทุกคนอยู่รอดปลอดภัยจากน้ำท่วมด้วยค่ะ.....



ด่านปอยเปต  ชายแดนเขมรติดกับตลาดโรงเกลือของประเทศไทย

ไปเที่ยวกับคุณป้าฟูสนุกมากค่ะ  

ตามไปเที่ยว กัมพูชา ด้วยคนครับบบ ป้าฟู

รีวิวคุณป้าฟูสนุกสนานเช่นเคยค่ะ อ่านแล้วอยากกลับไปอีกรอบ

สวยมากครับ  ขอบคุณที่พาไปเที่ยวครับ

กว่าจะเปิดได้อีกรอบ
ก็บ่ายแก่ๆแล้วละคะ
อิ่มท้องมาหมาดๆ
อ่านอีกรอบตั้งแต่ต้นจนจบ
ละลายความง่วงด้วยมุขป้าฟู
สูตรนี้ ใช้ได้ดีทีเดียว
ขอบคุณพี่พาเที่ยวสำหรับรีวิวทั้งสามนะคะ
รอมหากาพย์ดีซี..เมืองที่รักและหลงใหลป่าใหญ่ในคอนกรีตนะคะ

 

วิจิตรงดงามมากครับ ทึ่งกับความสามารถ ความอดทนของคนสมัยก่อนจัง

อยากไปเที่ยวเขมรเหมือนกันนะครับ แต่คงจะยากสักหน่อย เฮ้ออ...

ขอบคุณครับป้าฟู

ตามมารำลึกความหลังที่เขมรอีกครั้ง
อาหารน่าทานมากครับเห็นแล้วหิวเลยเชียว

ชอบปราสาทของเขมรก็ตรงใบหน้าพระอวโลติเกศวรนี่แหละค่ะ..ป้าฟู
อยากจะไปนั่งพินิจดูตอนเย็นๆ แดดร่มๆ ซักครั้ง....
..แต่ดูแล้วอดนึกถึงละครโทรทัศน์สมัยเก่าๆเรื่องนึงไม่ได้นะคะ....อิอิ

เป็นรีวิวที่หมาะเจาะกับผมจริงๆ....

ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด....ปลายเดือนหน้า ไปมั่ง....

 

ตามมาชมแล้วฮะป้าฟู ว่าแต่ไปเที่ยวคราวนี้ ต้องวิ่งหลบกระสุนป่าวฮะ

ตามไปเขมรด้วยคนครับ เก่าแก่มีมนต์ขลังมากครับ

อิอิ ป้าฟูค่ะ  บีก็เครียดค่ะ  วันๆ  เกาะแต่ห้องโต๊ะข่าว  ไม่ได้น้ำท่วมแต่ลุ้นแทนเพื่อนๆ  ไปด้วย

แต่ป้าฟู  ก็โพสภาพน่ารัก  สร้างรอยยิ้มไว้เพียบเลยค่ะ  มาขอบคุณรีวิวนี้ดีกว่า อิอิ

ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะป้าฟู

ขอบคุณรีวิวดีๆมากๆนะครับ

รากไม้สวยมากเลยนะคะ ดูขลังดี ขอบคุณสำหรับรีวิวคร๊า^^

ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ ผมเพิ่งกลับมาเมื่อวานเหมือนกันครับ

พี่แจงหนึไปด้วยจิ  

ช่วงนี้ เครียดแล้วกินอย่างเดียวเลย ดูวิวเพลินๆ ด้วยดีกว่า

ไม่อ้วนอิอิ

ตามป้าแจงไปเขมรด้วยคนค่า