เนื่องด้วยมีภาระกิจต้องเดินทางออกนอกประเทศ ทำให้มีความจำเป็นต้องใช้หนังสือเดินทาง แต่พอมาค้นดู รู้ว่า ตัวเองออกจากบ้านพักในเกาะเมืองอยุธยาเมื่อต้นเดือน ด้วยกระเป๋าเสื้อผ้าเล็กๆ 1 ใบ และหนีไปพักบ้านคุณยายที่อ.ผักไห่ และบ้านเพื่อนผู้ใจดีที่กรุงเทพ ดังนั้น ภายในวันหยุดนี้ ต้องเข้าไปเอา..
มานึกขึ้นได้ว่า ตัวเองเคยรีวิว น้ำท่วมระหว่างทางมาแล้วครั้งหนึ่ง เมื่อ 5 ปีที่แล้ว วันปิยะพอดี ได้รีวิวน้ำท่วมเอาไว้ ก่อนที่มีภาระกิจไปเปิดบ้านอาหมู Xebec ที่เขาใหญ่เป็นครั้งแรก ก่อนที่จะพาเพื่อนๆ พี่ห้องบลูไปที่นั่นกันอย่างเป็นทางการ พูดแล้วคิดถึงอาหมู พรุ่งนี้จะมีงานทำบุญครบรอบร้อยวัน เพื่อนๆ ไปกันนะคะ http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2006/10/E4817566/E4817566.html
แรกเริ่มเช็คข้อมูล จากแม่บอกว่า บ้านในเมืองท่วมถึงชั้นสอง ก็เริ่มเศร้าเพราะว่าเอาของเก็บชั้นสองเกือบทั้งหมด มีแค่ เฟอร์นิเจอร์ชั้นล่างเล็กน้อย..งั้นแสดงว่า..ท่วมหมดไม่เหลือ..

การเดินทางวันนี้เริ่มด้วยออกจากบ้านเพื่อน ไปหาที่จอดรถ ที่สนามบินแล้วนั่ง airport link ไปลง พญาไท จากนั้นต่อ BTS ไปหมอชิต และนั่งรถเมล์ไปยัง ท่ารถทัวร์ ก่อนออกจากหมู่บ้าน มีพระมาบินฑบาต และหลวงพอให้พร ก็ขอไปว่า ขอให้น้ำท่วมแค่ชั้น 1 นะคะ

ถึงหมดชิตเกือบเก้าโมง ไปถามตั๋วจากคุณป้า ช่อง 33 ตอบว่า จะขายตอน 10 โมง เพราะรถยังไม่มา ไม่อยากคืนตั๋ว เพราะไม่แน่ รถอาจจะออกไม่ได้

โอ๊ยเน็ตช้ามากเลย

ขอมาโพสต่อ พรุ่งนี้เช้านะคะ

ลาด้วยภาพนี้ก่อนค่ะ กระแสน้ำที่อยุธยายังแรงอยู่

รอ ชม ภาพน่ะครับ

น้องมดต้องเดินทาง ตปท หรอ  
สู้ๆ นะคะ
เป็นกำลังใจให้คร่า...

ป้าหนิงทิ้งทริปบาหลี(ตั๋วพร้อมที่พัก 5 คืนไปแล้ว)
แต่เลื่อนทริปเชียงใหม่ไปลอยกระทงแทนค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณเย็นตาโฟไม่หู้ไม่เลือดไม่ไทย  
ป้าหนิง ไปธุระ
...........................
มาต่อกันนะคะ ..ขอไปดูกระทู้เก่า ก้พบว่า เมื่อ 5 ปีที่แล้ว ที่บ้านที่ผักไห่ ก็ท่วม เฮ้อ..

ตอนนี้ก็นั่งรอกับน้องอีกคนที่จะกลับบ้านที่อยุธยา จนได้ตั๋ว และรถออกตอน 11.45 น. หน้าตั๋วเขียน 65 บาท แต่จ่ายไแค่ 50 บาท พนง.บอกว่า มันปรับราคามานานแล้วลูก ใจริงอยากให้ตามหน้าตั๋วหรือมากกว่า ที่อุตสาห์ช่วยวิ่งให้เรา

ระหว่างทางสภาพถนนปกติดี จนถึงรังสิต เซียร์ก็ท่วม..ณ วันที่ 22 นะคะ
นี่คือฟาร์มโชคชัย ที่พื้นด้านในแห้งสนิท ส่วนด้านนอกถนนนั้นไม่ต้องพูดถึง ท่วม มากน้อย สลับกันไป

และนี่ เมเจอร์
รถเริ่มปิดแอร์เป็นพักๆ เพราะคงกลัวน้ำเข้ารถ ตัวเองก็ภาวนาว่าอย่าดับกลางทางนะ เพราะว่าจากนี้ไป คงมีรถวิ่งน้อยมากๆ

และนี่ ฟิวเจอร์
จากนั้นก็ต้องหยุดถ่ายภาพ เพราะว่าแบตน้อยเหลือเกิน ระหว่างทางน้ำเยอะมาก ท่วมกันถ้วนหน้า มากน้อยแบ่งกันไป รถจมน้ำบ้าง

จนเกือบถึงไฮเทค เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น นั่นก็คือ รถบัสหยุด คาดว่าน้ำเข้าเครืองยนต์ เรานี่เกือยร้องไห้โห แต่ต้องกั้นเอาไว้ จากที่นั่งมา ระดับน้ำสูงมากจริงๆ ยังห่วงเลยว่า เขาไม่ห่วงรถหรือ ทำไมยังวิ่งอยู่ แต่คงคิดว่า เป็นหน้าที่แหละ..
พนักงานขับรถพยายามสตาร์ทหลายสิบครั้ง สุดท้ายพวกเราทุกคนบนรถก็ต้องจำใจ ลงจากลง ..ยืนรอเพื่อโบกรถทหาร หรือรถที่ผ่านไปมา ให้พาพวกเราไปส่ง..เราเดินลุยน้ำประมาณเข่ากันสักพักก็มีรถกระบะใจดี หยุดรับพวกเราขึ้นไป..
น้ำไหลแรงมาก..ในใจคิด ถ้าเขาเสียอีกล่ะ..

รถต้องขับสวนกันช่องทางเดียว ทำให้น้ำกระเด็นสูงมาก ประมาณว่า สวนมาที ท่วมทั้งหัวเรา ท่วมหน้ารถจนขนขับเองก็ตกใจ ในใจคิดทำไมน้ำเยอะยังนี้เกือบ 20 วันแล้วนะที่ท่วม

น้ำเยอะจริงๆ

นั่งมาสักพัก พี่คนขับใจดีก็พามาถึงจุดหมาย ศูนย์ราชการและอยุธยาพาร์ค ประมาณบ่าย 2 โมงกว่าๆ
ถึงปุ๊บรีบโทรหาน้องที่เป็นช่างของโรงงานในโรจนะ เจอน้องมาพร้อมกันเพื่อนผู้หญิงที่ทำงานที่เดียวกัน เราก็เฮ้ย ไม่น่ามานะ มันลำบาก แค่น้องผู้ชายก็พอ น้องบอกว่า หนูรู้ทางที่ เดี๋ยวหนูเป็นคนพาพี่เข้าไปบ้าน..พี่เขาไม่ใช่คนแถวนี้ ไม่รู้ทาง
เรานี่แทบหันหลังร้องไห้เลย แล้วน้องก็พาไปขึ้นสองแถวเพื่อไปลงยังสถานปรีดี บนรถ มีผู้คนนั่นเพื่อกลับบ้าน หลังจากมาจับจ่ายที่อยุธยาพาร์ค ที่มีห้างเทสโก้ โลตัส และหลายร้านค้าเปิดบริการอยู่ คุณป้าท่านหนึ่ง เสวนากับเราถามว่าบ้านอยู่ที่ไหน เราตอบไปว่าในกองกำกับ จะเข้าไปเอาของ เขาบอกว่า ระวังไฟนะลูกดูให้ดีก่อน ไม่อยากให้เป็นอะไรไป เราก็น้ำตาซึม ป้าบอกว่า ที่บ้านท่วมมาเกือบเดือนแล้ว กระแสน้ำที่บ้านยังไหลเชี่ยวอยู่เหมือนเดิม แต่ก็สู้อยู่ที่บ้าน..

จากนั้นก็ต้องหาเรือ..สุดท้าย ได้ลำนี้ คนละ 50 บาทต่อเที่ยว รวมแล้ว 300 บาท ถ้วน ตอนแรกคิดว่า ว่ายไปก็ได้ ถ้าจะเก็บเป็นพัน..

น้องสองคนที่ไปช่วยในวันนั้น

น้องคนขับเรือ

ระหว่างทาง...
ดูกันเองว่า น้ำเยอะขนาดไหน..

เข้ามาแล้วเริ่มชื้นใจ คิดว่าน้ำต้องไม่ท่วมถึงชั้นสองแน่นอน
เข้ามาเรื่อยๆ ..

เขามาข้างในจะถึงบ้านแล้ว

แถวๆบ้านพัก

แล้วก็ปีนเข้าไปเอาของ จากนั้นก็ออกมา

เพื่อกลับ

ขอลาไปด้วยตั๋วรถไฟ ที่กลับกทม.

รถถึงดอนเมืองสามทุ่มครึ่ง ถึงบ้านพอดีเที่ยงคืนค่ะ

เย้ๆๆ. กลับบ้านปลอดภัยนะครับ. อ่านไป ลุ้นไป

เห็นใจคนที่เดือดร้อนจังค่ะ บ้านเราเคยท่วมแค่เลยเข่า ยังว่าลำบาก แต่นี่ยิ่งกว่ามิดหัว ,, ขอให้น้ำลดไวไว ขอให้อย่ามีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้เลย

อ่านไปลุ้นไป ยินดีที่ภารกิจสำเร็จค่ะ

เอาใจช่วยนะคะ ยินดีด้วยค่ะที่กลับไปสำเร็จ สู้ๆ นะคะ

ขอบคุณทุกท่านค่ะ

เหนื่อยมากจริงๆ ค่ะ แถมตอนกลับมา นั่ง airport link เจอผู้หญิงชาวต่างชาติ กำลังหาทางไปแอร์พอร์ต เราเห็นสีหน้าเธอไม่ค่อยดี เลยเข้าไปถาม ได้ความว่า จะไปแอร์พอร์ต เพราะกลัวน้ำท่วม ไม่รู้ว่าจะไปไหนดี มาคนเดียว..

ก็เลยพยายามช่วยโดยถามว่าจะให้ช่วยหาโรงแรม และไปส่งให้ไหม..คืนนั้นอยู่เป็นเพื่อนเธอสักพัก แล้วเธอก็ติดสินใจนอนสนามบินเพื่อรอที่จะซื้อตั๋วบินไปกระบี่ วันรุ่งขึ้น..

ส่วนตัวยังพอรับไหวค่ะ ที่บ้านท่วมหมดเลย ทั้งหน้าโรจนะ และที่บ้านยายที่อ. ผักไห่ มีหลายคนหนักกว่าที่บ้านค่ะ

สู้ๆนะครับ

เป็นกำลังใจให้นะครับ

ขอให้น้ำลดไวๆนะครับ

น้องมดดูแลตัวเองด้วยนะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

แล้วทำไมตอนขาไป ไม่ไปรถไฟล่ะครับ
จะได้ไม่ลำบากอย่างนี้