เดือนตุลาคมนี้ลงบทความล่าช้าสักนิด...เพราะว่าภารกิจรัดตัวตั้งแต่ปลายเดือนที่แล้วยาวมาจนถึงกลางเดือนนี้เลยครับ แต่นั่นก็ทำให้เกิดบทความชิ้นนี้ขึ้นมา

เนื่องด้วยบริษัทที่ผมทำงานอยู่ได้สนับสนุนกิจกรรมของโครงการ Phang Nga Bay Conservancy ที่จัดโดย International Business Association of Phuket (IBAP) ซึ่งมีจุดประสงค์ในการปลุกจิตสำนึกในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมในพื้นที่อ่าวพังงา อันเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญ...และแน่นอนว่าเป็นอู่ข้าวอู่น้ำของชาวบ้านหลายแสนคน ฉะนั้นแล้ว...กิจกรรมนี้จึงมีผู้สนใจให้การสนับสนุนเยอะมากครับ

กิจกรรมแรกของโครงการจัดขึ้นในวันที่ 15 ตุลาคม 2554 ซึ่งก็ถือเป็นการเปิดตัวโครงการอย่างเป็นทางการก็คือ A day in the Bay โดยอาสาสมัครนับร้อยคนแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม ช่วยกันเก็บขยะตามเกาะต่างๆ ในอ่าวพังงาครับ

กลุ่มของผมนัดพบกันที่ท่าเรืออ่าวฉลองครับ สิบโมงเช้าฤกษ์งามยามดี...เรือก็มุ่งหน้าออกสู่อ่าวพังงา ท่ามกลางท้องฟ้าสีสดใสราวกับเบิกทางให้ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี

ในเรือที่เราโดยสารมาวันนี้...ประกอบด้วยคนใหญ่คนโตของ IBAP ทั้งนั้นเลยครับ แต่ก็มีเด็กๆ จากโรงเรียนประถมใกล้เคียง และตัวแทนจากผู้สนับสนุนรายอื่นๆ มาร่วมกิจกรรมด้วย แรกๆ ก็ยังเกร็งนั่งแยกกันเป็นกลุ่มๆ แต่เวลาผ่านไปก็ค่อยๆ คุยกันมากขึ้นครับ

วันนี้น้ำทะเลสีสวยมาก...ท้องฟ้าก็ใสมาก ผิดกับภาคอื่นๆ ของประเทศไทยที่บรรยากาศขมุกขมัวอันเนื่องมาจากพายุฝน ประกอบกับอุทกภัยที่ทำให้หลายต่อหลายคนกินไม่ได้นอนไม่หลับ ยังไงก็ขอให้ผ่านช่วงเวลานั้นไปได้อย่างเข้มแข็งนะครับ

เรือใช้เวลาประมาณชั่วโมงเศษๆ ก็เข้าใกล้จุดหมายปลายทางของเรา ระหว่างนี้ก็มีการ Brief กันในเบื้องต้น เพื่อทำความเข้าใจในกิจกรรมตลอดช่วงวันนี้ บรรยากาศสบายๆ ครับ บนเรือมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันเลย

บรรยากาศริมทางสวยงามทีเดียวครับ เด็กๆ ดูท่าทางสนุกกันมาก...เพราะคงไม่บ่อยนักที่จะได้มีโอกาสนั่งเรือลำใหญ่ๆ ออกไปทำกิจกรรมกันแบบนี้

ให้ทายกันเล่นๆ ว่าโรงแรมบนภูเขาในรูปนี้คือโรงแรมอะไร บอกก่อนว่าเป็นที่ใฝ่ฝันของเพื่อนๆ หลายคนในห้องบลูฯ ด้วยนะ

อ้อ...เนื่องด้วยผู้จัดงานเป็นชาวต่างชาติ ทำให้วันนี้เราต้องสื่อสารกันเป็นภาษาอังกฤษเกือบทั้งวัน ลิ้นพันกันไปหมดเลยครับ เมื่อยมือด้วย ฮ่าๆ

มีเรืออื่นๆ ทั้งเรือประมงแบบดั้งเดิม เรือประมงสมัยใหม่ เรือท่องเที่ยวหลากหลายขนาด วิ่งขวักไขว่ในอ่าวพังงาตลอดเวลา แสดงให้เห็นว่าอ่าวพังงามีความสำคัญต่อผู้คนทุกกลุ่มในละแวกนี้

และแล้วเราก็มาถึงเกาะยาวใหญ่...จุดหมายปลายทางแรกของเราครับ จากจุดนี้เราก็เห็นว่ามีขยะเกยฝั่งเต็มหาดไปหมด อาจเป็นเพราะหาดนี้ไม่มีชุมชน...จึงไม่มีชาวบ้านคอยสอดส่องดูแล วันนี้พวกเราเลยอาสากันมาเก็บขยะครับ

ขยะเยอะมากๆ ครับ...เก็บกันตลอดสองชั่วโมงก็ดูจะไม่ลดน้อยลงสักเท่าไหร่ และระหว่างนั้นก็มีขยะมากับคลื่นเรื่อยๆ ส่วนมากแล้วก็เป็นพลาสติก โฟม และรองเท้าน่ะครับ บางชิ้นดูเหมือนจะล่องลอยในทะเลมานาน...เพราะสีเริ่มซีดและมีสาหร่ายเกาะ

และนี่ก็คือส่วนหนึ่งของขยะที่เก็บได้ตลอดสองชั่วโมงครับ...หลังจากนี้พวกเราก็ขนถ่ายไปยังเรือ และมุ่งหน้าไปยังจุดนัดพบที่ท่าเรือแหลมหินเพื่อสมทบกับกลุ่มที่เหลือ แล้วเราจะมาชั่งน้ำหนักขยะกันครับ!

ที่จุดนัดพบ...เรานับจำนวนขยะได้ถึง 151 ถุง รวมน้ำหนัก 945 กิโลกรัม!! และยังมีขยะอีกไม่น้อยหลงเหลืออยู่เพราะเวลาเรามีจำกัด แน่นอนว่าทาง IBAP ไม่หยุดเพียงเท่านี้ เราจะนัดพบกันใหม่เพื่อออกเก็บขยะร่วมกันอีกครั้งในอนาคตอันใกล้

แต่นักท่องเที่ยวอย่างเราๆ ก็ต้องไม่ก่อปัญหาเพิ่มเติม ด้วยการพยายามนำขยะทุกชนิดกลับมาทิ้งบนฝั่ง และหากเห็นขยะในทะเลก็ควรเก็บกลับมาด้วยถ้าไม่เหนือบ่ากว่าแรงนัก เพื่อเราจะได้มีสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงามอยู่กับเราไปนานๆ

สุดท้ายนี้ฝากถึงนักท่องเที่ยวทุกคนเที่ยวอย่างมีจิตสำนึกสาธารณะนะครับ

น่าชื่นชมครับกับกิจกรรมดีๆแบบนี้...............

ตามมาชื่นชมโครงการดีๆด้วยคนค่ะ ^^

ชื่นชมกับโครงการดีๆแบบนี้ค่ะ

ขอบคุณทุกคนมากครับที่เข้ามาชม :)

แบบนี้ทีมจัดงานคงหายเหนื่อย และอยากทำกิจกรรมแบบนี้บ่อยๆ จะจัดอีกกี่ครั้ง...ผมก็จะไปให้ได้มากที่สุด (เท่าที่มีโอกาส)

มูลนิธิบลูแพลนเน็ตน่าจะไปทำบ้างนะครับ

เพราะเราเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเป็นหลัก

ไม่ใช่ทำเกี่ยวกับเด็กด้อยโอกาสอย่างเดียว

เพราะว่าเด็กด้อยโอกาสมีหลายมูลนิธิทำกันมากแล้ว

เห็นแล้วรู้สึกดีจังเลยครับ :)